HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδεὶς 1
οὐδὲν 2
Οὐκ 2
οὐκ 29
οὐκέτι 2
Οὐκοῦν 1
οὐκοῦν 7

Fréquences [« »]
28 ἡμῶν
28 πρὸς
28 τί
29 οὐκ
30 περὶ
30 τῇ
31 ὑμῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Barnabé (1e s. ? - 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître (texte complet)

οὐκ

Chapitre

[11]   προσώπου τῆς γῆς. διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει οὐδὲ

[15]   νεομηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα οὐκ ἀνέχομαι. ὁρᾶτε, πῶς λέγει; οὐ

[3]   μηστείαν ἐγὼ ἐξελεξάμην, λέγει κύριος, οὐκ ἄνθρωπον ταπεινοῦντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ,

[11]   ὑδάτων, ὁ τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ απορυήσεται, καὶ πάντα, ὅσα ἂν

[11]   δὲ ὃ λέγει· τὰ φύλλα οὐκ ἀπορυήσεται, τοῦτο λέγει· ὅτι πᾶν

[19]   ἔσῃ δὲ ταπεινόφρων κατὰ πάντα· οὐκ ἀρεῖς ἐπὶ σεαυτὸν δόξαν. οὐ

[14]   εἰ δέδωκεν. δέδωκεν· αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐγένοντο ἄξιοι λαβεῖν διὰ τὰς

[16]   σπιθαμῇ ἢ τὴν γῆν δρακί; οὐκ ἐγώ; λέγει κύριος· Ὁ οὐρανός

[16]   ὁ γὰρ ποθῶν σωθῆναι βλέπει οὐκ εἰς τὸν ἄνθρωπον, ἀλλ’ εἰς

[10]   χοῖρος, καὶ ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν, καθὼς τὰ πετεινα καθήμενα

[20]   προσέχοντες, ἀγρυπνοῦντες μάταια, διώκοντες ἀνταπόδομα, οὐκ ἐλεῶντες πτωχόν, οὐ πονοῦντες ἐπὶ

[16]   εἰς τὴν οἰκοδομὴν ἤλπισαν, καὶ οὐκ ἐπὶ τὸν θεὸν αὐτῶν τὸν

[10]   καὶ λέγει· Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν, καθὼς

[19]   πᾶσιν τῷ πλησίον σου καὶ οὐκ ἐρεῖς ἴδια εἶναι· εἰ γὰρ

[19]   ὅτι ἄνευ θεοῦ οὐδὲν γίνεται. οὐκ ἔσῃ διγνώμων οὐδὲ γλωσσώδης, ὑποταγήσῃ

[19]   πόσῳ μᾶλλον ἐν τοῖς φθαρτοῖς; οὐκ ἔσῃ πρόγλωσσος· παγὶς γὰρ τὸ

[5]   ἐσόφισεν, καὶ εἰς τὰ μέλλοντα οὐκ ἐσμὲν ἀσύνετοι. λέγει δὲ ἡ

[13]   τὸν υἱὸν αὐτοῦ, λέγων· Ἰδού, οὐκ ἐστέρησέν με κύριος τοῦ προσώπου

[10]   βάθη· καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη, καθὼς οἱ δοκοῦντες φοβεῖσθαι

[19]   ὁδῷ θανάτου, μισήσεις πᾶν, ὃ οὐκ ἔστιν ἀρεστὸν τῷ θεῷ, μισήσεις

[10]   τὰ δικαιώματά μου. ἄρα οὖν οὐκ ἔστιν ἐντολὴ θεοῦ τὸ μὴ

[10]   κόρακα οὔτε πάντα ἰχθύν, ὃς οὐκ ἔχει λεπίδα ἐν ἑαυτῷ, τρία

[7]   ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ οὐκ ἠδύνατο παθεῖν εἰ μὴ δι’

[8]   φανερά, ἐκείνοις δὲ σκοτεινά, ὅτι οὐκ ἤκουσαν φωνῆς κυρίου. ~Λέγει γὰρ

[5]   ἁμαρτίαν ἀνομωτέρους, ἵνα δείξῃ, ὅτι οὐκ ἦλθεν καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς,

[19]   τὸν ἐπ’ ἀμφοτέροις θεόν· ὅτι οὐκ ἦλθεν κατὰ πρόσωπον καλέσαι, ἀλλ’

[5]   τῶν χειρῶν αὐτοῦ ὑπάρχοντα, ἐμβλέποντες οὐκ ἰσχύουσιν εἰς τὰς ἀκτῖνας αὐτοῦ

[10]   οὐδὲ ὁμοιωθήσῃ ἀνθρώποις τοιούτοις, οἵτινες οὐκ οἴδασιν διὰ κόπου καὶ ἰδρῶτος

[10]   χοῖρος ὅταν τρώγει τὸν κύριον οὐκ οἶδεν, ὅταν δὲ πεινᾷ κραυγάζει,

Chapitre
[11]	προσώπου τῆς γῆς. διὰ τοῦτο	οὐκ	ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει οὐδὲ
[15]	νεομηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα	οὐκ	ἀνέχομαι. ὁρᾶτε, πῶς λέγει; οὐ
[3]	μηστείαν ἐγὼ ἐξελεξάμην, λέγει κύριος,	οὐκ	ἄνθρωπον ταπεινοῦντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ,
[11]	ὑδάτων, ὁ τὸν καρπὸν αὐτοῦ	οὐκ	απορυήσεται, καὶ πάντα, ὅσα ἂν
[11]	δὲ ὃ λέγει· τὰ φύλλα	οὐκ	ἀπορυήσεται, τοῦτο λέγει· ὅτι πᾶν
[19]	ἔσῃ δὲ ταπεινόφρων κατὰ πάντα·	οὐκ	ἀρεῖς ἐπὶ σεαυτὸν δόξαν. οὐ
[14]	εἰ δέδωκεν. δέδωκεν· αὐτοὶ δὲ	οὐκ	ἐγένοντο ἄξιοι λαβεῖν διὰ τὰς
[16]	σπιθαμῇ ἢ τὴν γῆν δρακί;	οὐκ	ἐγώ; λέγει κύριος· Ὁ οὐρανός
[16]	ὁ γὰρ ποθῶν σωθῆναι βλέπει	οὐκ	εἰς τὸν ἄνθρωπον, ἀλλ’ εἰς
[10]	χοῖρος, καὶ ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν	οὐκ	ἐκάθισεν, καθὼς τὰ πετεινα καθήμενα
[20]	προσέχοντες, ἀγρυπνοῦντες μάταια, διώκοντες ἀνταπόδομα,	οὐκ	ἐλεῶντες πτωχόν, οὐ πονοῦντες ἐπὶ
[16]	εἰς τὴν οἰκοδομὴν ἤλπισαν, καὶ	οὐκ	ἐπὶ τὸν θεὸν αὐτῶν τὸν
[10]	καὶ λέγει· Μακάριος ἀνήρ, ὃς	οὐκ	ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν, καθὼς
[19]	πᾶσιν τῷ πλησίον σου καὶ	οὐκ	ἐρεῖς ἴδια εἶναι· εἰ γὰρ
[19]	ὅτι ἄνευ θεοῦ οὐδὲν γίνεται.	οὐκ	ἔσῃ διγνώμων οὐδὲ γλωσσώδης, ὑποταγήσῃ
[19]	πόσῳ μᾶλλον ἐν τοῖς φθαρτοῖς;	οὐκ	ἔσῃ πρόγλωσσος· παγὶς γὰρ τὸ
[5]	ἐσόφισεν, καὶ εἰς τὰ μέλλοντα	οὐκ	ἐσμὲν ἀσύνετοι. λέγει δὲ ἡ
[13]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ, λέγων· Ἰδού,	οὐκ	ἐστέρησέν με κύριος τοῦ προσώπου
[10]	βάθη· καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν	οὐκ	ἔστη, καθὼς οἱ δοκοῦντες φοβεῖσθαι
[19]	ὁδῷ θανάτου, μισήσεις πᾶν, ὃ	οὐκ	ἔστιν ἀρεστὸν τῷ θεῷ, μισήσεις
[10]	τὰ δικαιώματά μου. ἄρα οὖν	οὐκ	ἔστιν ἐντολὴ θεοῦ τὸ μὴ
[10]	κόρακα οὔτε πάντα ἰχθύν, ὃς	οὐκ	ἔχει λεπίδα ἐν ἑαυτῷ, τρία
[7]	ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ	οὐκ	ἠδύνατο παθεῖν εἰ μὴ δι’
[8]	φανερά, ἐκείνοις δὲ σκοτεινά, ὅτι	οὐκ	ἤκουσαν φωνῆς κυρίου. ~Λέγει γὰρ
[5]	ἁμαρτίαν ἀνομωτέρους, ἵνα δείξῃ, ὅτι	οὐκ	ἦλθεν καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς,
[19]	τὸν ἐπ’ ἀμφοτέροις θεόν· ὅτι	οὐκ	ἦλθεν κατὰ πρόσωπον καλέσαι, ἀλλ’
[5]	τῶν χειρῶν αὐτοῦ ὑπάρχοντα, ἐμβλέποντες	οὐκ	ἰσχύουσιν εἰς τὰς ἀκτῖνας αὐτοῦ
[10]	οὐδὲ ὁμοιωθήσῃ ἀνθρώποις τοιούτοις, οἵτινες	οὐκ	οἴδασιν διὰ κόπου καὶ ἰδρῶτος
[10]	χοῖρος ὅταν τρώγει τὸν κύριον	οὐκ	οἶδεν, ὅταν δὲ πεινᾷ κραυγάζει,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008