HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δασύποδα 1
Δαυεὶδ 1
Δαυείδ 3
δὲ 65
δέ 7
δεδαπανημένας 1
δέδειχεν 1

Fréquences [« »]
64 τῆς
61 τῷ
55 τῶν
65 δὲ
75 εἰς
75 τὴν
77 ὅτι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Barnabé (1e s. ? - 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître (texte complet)

δὲ

Chapitre

[18]   ἄγγελοι τοῦ θεοῦ, ἐφ’ ἧς δὲ ἄγγελοι του σατανᾶ. καὶ ὁ

[8]   εἰς τὸν αἰῶνα. διὰ τί δὲ ἅμα τὸ ἔριον καὶ τὸ

[18]   καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας, ὁ δὲ ἄρχων καιροῦ τοῦ νῦν τῆς

[15]   μηκέτι οὔσης τῆς ἀνομίας, καινῶν δὲ γεγονότων πάντων ὑπὸ κυρίου· τότε

[16]   Ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου·

[10]   ταῦτα νοῆσαι ἢ συνιέναι; ἡμεῖς δὲ δικαίως νοήσαντες τὰς ἐντολὰς λαλοῦμεν,

[8]   καὶ παθόντες λαβεῖν με. ~Τίνα δὲ δοκεῖτε τύπον εἶναι, ὅτι ἐντέταλται

[13]   καὶ υἱὸν οὐ λέγει. ~Ἴδωμεν δὲ εἰ οὗτος ὁ λαὸς κληρονομεῖ

[4]   ὡς γέγραπται, πολλοὶ κλητοί, ολίγοι δὲ ἐκλεκτοὶ εὑρεθῶμεν. ~Εἰς τοῦτο γὰρ

[10]   θεοῦ τὸ μὴ τρώγειν, Μωϋσῆς δὲ ἐν πνεύματι ἐλάλησεν. τὸ οὖν

[12]   ἀλλὰ υἱὸς τοῦ θεοῦ, τύπῳ δὲ ἐν σαρκὶ φανερωθείς. ἐπεὶ οὖν

[7]   ἕνα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, τὸν δὲ ἕνα ἐπικατάρατον, καὶ ὅτι τὸν

[7]   εἰς ὁλοκαύτωμα ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. τὸν δὲ ἕνα τί ποιήσωσιν; Ἐπικατάρατος, φησιν,

[6]   ζήσομεν κατακυριεύοντες τῆς γῆς. προειρήκαμεν δὲ ἐπάνω. Καὶ αὐξανέσθωσαν καὶ πληθυνέσθωσαν

[16]   ἦν ἐναντία τῷ θεῷ. Οἰκοδομηθήσετα δὲ ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου. προσέχετε

[13]   δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι, καὶ οὗτος δὲ εὐλογηθήσεται βλέπετε, ἐπὶ τίνων τέθεικεν,

[5]   μέλλοντα οὐκ ἐσμὲν ἀσύνετοι. λέγει δὲ ἡ γραφή· Οὐκ ἀδίκως ἐκτείνεται

[5]   τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης. αὐτὸς δὲ ἠθέλησεν οὕτω παθεῖν· ἔδει γάρ,

[4]   ἐπίδι τῆς πίστεως αὐτοῦ. πολλὰ δὲ θέλων γράφειν, οὐχ ὡς διδάσκαλος,

[21]   τῶν δικαιωμάτων αὐτοῦ, ὑπομονήν. γίνεσθε δὲ θεοδίδακτοι, ἐκζητοῦντες τί ζητεῖ κύριος

[21]   ἐξ ὑμῶν πᾶσαν ὑπόκρισιν. ὁ δὲ θεός, ὁ τοῦ παντὸς κόσμου

[10]   καὶ ποτὲ μὲν ἄρρεν, ποτὲ δὲ θῆλυ γίνεται. ἀλλὰ καὶ τὴν

[13]   χεῖρα τοῦ πατρὸς Ἰακώβ. εἶδεν δὲ Ἰακὼβ τύπον τῷ πνεύματι τοῦ

[13]   τί λέγει ἡ γραπή· Ἐδεῖτο δὲ Ἰσαὰκ περὶ Ρεβέκκας τῆς γυναικὸς

[18]   κεῖσθαι. ταῦτα μὲν οὕτως. ~Μεταβῶμεν δὲ καὶ ἐπὶ ἑτέραν γνῶσιν καὶ

[4]   εἷς ἐξ ὑμῶν ὤν, ἰδίως δὲ καὶ πάντας ἀγαπῶν ὑπὲρ τὴν

[16]   φανερωθεὶς ἀνέβη εἰς οὐρανοίς. ~Ἔτι δὲ καὶ περὶ τοῦ ναοῦ ἐρῶ

[5]   εἰς ὁδὸν σκότους ἀποσυνέχει. ἔτι δὲ καὶ τοῦτο, ἀδελφοί μου· εἰ

[4]   κεράτων. συιέναι οὖν ὀφείλετε. ἔτι δὲ καὶ τοῦτο ἐρωτῶ ὑμᾶς ὡς

[4]   τῆς βασιλείας τοῦ κυρίου. ἔτι δὲ κἀκεῖνο, ἀδελφοί μου, νοεῖτε· ὅταν

[10]   οὕτως ἐν πνεύματι ἐλάλησεν· οἱ δὲ κατ’ ἐπιθυμίαν τῆς σαρκὸς ὡς

[14]   Μωϋσῆς θεράπων ὢν ἔλαβεν, αὐτὸς δὲ κύριος ἡμῖν ἔδωκεν εἰς λαὸν

[6]   πλάσιν ἐπ’ ἐσχάτων ἐποίησεν. λέγει δὲ κύριος· Ἰδού, ποιῶ τὰ ἔσχατα

[9]   τὰ ἔθνη ἀπερίτμητα ἀκροβυστίαν, ὁ δὲ λαὸς οὗτος ἀπερίτμητος καρδίας. ἀλλ’

[6]   ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι. τί δὲ λέγει ἡ γνῶσις; μάθετε. ἐλπίσατε,

[3]   καλέσετε νηστείαν δεκτήν. πρὸς ἡμᾶς δὲ λέγει· Ἰδοὺ αὕτη ἡ νηστεία,

[19]   δικαίως. οὐ ποιήσεις σχίσμα, εἰρηνεύσεις δὲ μαχομένους συαγαγών. ἐξομολογήσῃ ἐπὶ ἁμαρτίαις

[10]   ὅτι ἄξιοί ἐστε ὑμεῖς. ~Ὅτι δὲ Μωϋσῆς εἶπεν· Οὐ φάγεσθε χοῖρον

[9]   η’ ὀκτώ· ἔχεις Ἰησοῦν. ὅτι δὲ ὁ σταυρὸς ἐν τῷ ταῦ

[11]   αὐτοῦ· τότε, φησίν ἀποδώσω. νῦν δὲ ὃ λέγει· τὰ φύλλα οὐκ

[14]   λαῷ, εἰ δέδωκεν. δέδωκεν· αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐγένοντο ἄξιοι λαβεῖν διὰ

[5]   ἃ δὲ πρὸς ἡμᾶς, λέγει δὲ οὕτως· Ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἀνομίας

[4]   ἐπὶ τὴν κληρονομίαν ἥξῃ, λέγει δὲ οὕτως καὶ ὁ προφήτης· Βασιλεῖαι

[1]   προσάγειν τῷ φόβῳ αὐτοῦ. ἐγὼ δὲ οὐχ ὡς διδάσκαλος, ἀλλ’ ὡς

[6]   με ὡς στερεὰν πέτραν. λέγει δὲ πάλιν ὁ προφήτης· Λίθον ὃν

[2]   ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν. λέγει δὲ πάλιν πρὸς αὐτούς· Μὴ ἐγὼ

[12]   καὶ τοῦ σταυροῦσθαι μέλλοντος. λέγει δὲ πάλιν τῷ Μωϋσῇ, πολεμουμένου τοῦ

[10]   τὸν κύριον οὐκ οἶδεν, ὅταν δὲ πεινᾷ κραυγάζει, καὶ λαβὼν πάλιν

[18]   καὶ ἡ τοῦ σκότους. διαφορὰ δὲ πολλὴ τῶν δύο ὁδῶν. ἐφ’

[12]   περὶ τῆς ἰάσεως αὐτῶν. εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς Μωϋσῆς· Ὅταν, φησίν

[5]   μὲν πρὸς τὸν Ἰσραήλ, ἃ δὲ πρὸς ἡμᾶς, λέγει δὲ οὕτως·

[5]   δὲ σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα. τὸ δὲ πρόσωπόν μου ἔθηκα ὡς στερεὰν

[5]   τὸν νῶτον εἰς μάστιγας, τὰς δὲ σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα. τὸ δὲ

[8]   ἡμῖν μέν ἐστιν φανερά, ἐκείνοις δὲ σκοτεινά, ὅτι οὐκ ἤκουσαν φωνῆς

[2]   βοηθοὶ φόβος καὶ ὑπομονή, τὰ δὲ συμμαχοῦντα ἡμῖν μακροθυμία καὶ ἐγκράτεια·

[19]   κυρίου. οὐχ ὑψώσεις σεαυτόν, ἔσῃ δὲ ταπεινόφρων κατὰ πάντα· οὐκ ἀρεῖς

[21]   εὑρεθῆτε ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. εἰ δὲ τίς ἐστιν ἀγαθοῦ μνεία, μνημονεύετέ

[10]   ἀναμαρυκωμένων τὸν λόγον κυρίου. τί δὲ τὸ διχηλοῦν; ὅτι ὁ δίκαιος

[19]   λαβεῖν ἐκτείνων τὰς χεῖρας, πρὸς δὲ τὸ δοῦναι συσπῶν. ἀγαπήσεις ὡς

[8]   οὗτοι μεγάλοι τῷ θεῷ. ὅτι δὲ τὸ ἔριον ἐπὶ τὸ ξύλον;

[20]   ἐστὶν ὁδὸς τοῦ φωτός. ~Ἧ δὲ τοῦ μέλαος ὁδός ἐστιν σκολιὰ

[5]   ἐκήρυσσεν, καὶ ὑπερηγάπησεν αὐτόν. ὅτε δὲ τοὺς ἰδίους ἀποστόλους τοὺς μέλλοντας

[8]   εἰς τὸ κηρύσσειν. διὰ τί δὲ τρεῖς παῖδες οἱ ῥαντίζοντες; εἰς

[10]   ὡς περὶ βρώσεως προσεδέξαντο. λαμβάνει δὲ τῶν αὐτῶν τριῶν δογμάτων γνῶσιν

[10]   σπαταλῶσιν, ἐπιλανθάνονται τοῦ κυρίου, ὅταν δὲ ὑστεροῦνται, ἐπιγινώσκουσιν τὸν κύριον, ὡς

Chapitre
[18]	ἄγγελοι τοῦ θεοῦ, ἐφ’ ἧς	δὲ	ἄγγελοι του σατανᾶ. καὶ ὁ
[8]	εἰς τὸν αἰῶνα. διὰ τί	δὲ	ἅμα τὸ ἔριον καὶ τὸ
[18]	καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας, ὁ	δὲ	ἄρχων καιροῦ τοῦ νῦν τῆς
[15]	μηκέτι οὔσης τῆς ἀνομίας, καινῶν	δὲ	γεγονότων πάντων ὑπὸ κυρίου· τότε
[16]	Ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ	δὲ	γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου·
[10]	ταῦτα νοῆσαι ἢ συνιέναι; ἡμεῖς	δὲ	δικαίως νοήσαντες τὰς ἐντολὰς λαλοῦμεν,
[8]	καὶ παθόντες λαβεῖν με. ~Τίνα	δὲ	δοκεῖτε τύπον εἶναι, ὅτι ἐντέταλται
[13]	καὶ υἱὸν οὐ λέγει. ~Ἴδωμεν	δὲ	εἰ οὗτος ὁ λαὸς κληρονομεῖ
[4]	ὡς γέγραπται, πολλοὶ κλητοί, ολίγοι	δὲ	ἐκλεκτοὶ εὑρεθῶμεν. ~Εἰς τοῦτο γὰρ
[10]	θεοῦ τὸ μὴ τρώγειν, Μωϋσῆς	δὲ	ἐν πνεύματι ἐλάλησεν. τὸ οὖν
[12]	ἀλλὰ υἱὸς τοῦ θεοῦ, τύπῳ	δὲ	ἐν σαρκὶ φανερωθείς. ἐπεὶ οὖν
[7]	ἕνα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, τὸν	δὲ	ἕνα ἐπικατάρατον, καὶ ὅτι τὸν
[7]	εἰς ὁλοκαύτωμα ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. τὸν	δὲ	ἕνα τί ποιήσωσιν; Ἐπικατάρατος, φησιν,
[6]	ζήσομεν κατακυριεύοντες τῆς γῆς. προειρήκαμεν	δὲ	ἐπάνω. Καὶ αὐξανέσθωσαν καὶ πληθυνέσθωσαν
[16]	ἦν ἐναντία τῷ θεῷ. Οἰκοδομηθήσετα	δὲ	ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου. προσέχετε
[13]	δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι, καὶ οὗτος	δὲ	εὐλογηθήσεται βλέπετε, ἐπὶ τίνων τέθεικεν,
[5]	μέλλοντα οὐκ ἐσμὲν ἀσύνετοι. λέγει	δὲ	ἡ γραφή· Οὐκ ἀδίκως ἐκτείνεται
[5]	τὰ πρόβατα τῆς ποίμνης. αὐτὸς	δὲ	ἠθέλησεν οὕτω παθεῖν· ἔδει γάρ,
[4]	ἐπίδι τῆς πίστεως αὐτοῦ. πολλὰ	δὲ	θέλων γράφειν, οὐχ ὡς διδάσκαλος,
[21]	τῶν δικαιωμάτων αὐτοῦ, ὑπομονήν. γίνεσθε	δὲ	θεοδίδακτοι, ἐκζητοῦντες τί ζητεῖ κύριος
[21]	ἐξ ὑμῶν πᾶσαν ὑπόκρισιν. ὁ	δὲ	θεός, ὁ τοῦ παντὸς κόσμου
[10]	καὶ ποτὲ μὲν ἄρρεν, ποτὲ	δὲ	θῆλυ γίνεται. ἀλλὰ καὶ τὴν
[13]	χεῖρα τοῦ πατρὸς Ἰακώβ. εἶδεν	δὲ	Ἰακὼβ τύπον τῷ πνεύματι τοῦ
[13]	τί λέγει ἡ γραπή· Ἐδεῖτο	δὲ	Ἰσαὰκ περὶ Ρεβέκκας τῆς γυναικὸς
[18]	κεῖσθαι. ταῦτα μὲν οὕτως. ~Μεταβῶμεν	δὲ	καὶ ἐπὶ ἑτέραν γνῶσιν καὶ
[4]	εἷς ἐξ ὑμῶν ὤν, ἰδίως	δὲ	καὶ πάντας ἀγαπῶν ὑπὲρ τὴν
[16]	φανερωθεὶς ἀνέβη εἰς οὐρανοίς. ~Ἔτι	δὲ	καὶ περὶ τοῦ ναοῦ ἐρῶ
[5]	εἰς ὁδὸν σκότους ἀποσυνέχει. ἔτι	δὲ	καὶ τοῦτο, ἀδελφοί μου· εἰ
[4]	κεράτων. συιέναι οὖν ὀφείλετε. ἔτι	δὲ	καὶ τοῦτο ἐρωτῶ ὑμᾶς ὡς
[4]	τῆς βασιλείας τοῦ κυρίου. ἔτι	δὲ	κἀκεῖνο, ἀδελφοί μου, νοεῖτε· ὅταν
[10]	οὕτως ἐν πνεύματι ἐλάλησεν· οἱ	δὲ	κατ’ ἐπιθυμίαν τῆς σαρκὸς ὡς
[14]	Μωϋσῆς θεράπων ὢν ἔλαβεν, αὐτὸς	δὲ	κύριος ἡμῖν ἔδωκεν εἰς λαὸν
[6]	πλάσιν ἐπ’ ἐσχάτων ἐποίησεν. λέγει	δὲ	κύριος· Ἰδού, ποιῶ τὰ ἔσχατα
[9]	τὰ ἔθνη ἀπερίτμητα ἀκροβυστίαν, ὁ	δὲ	λαὸς οὗτος ἀπερίτμητος καρδίας. ἀλλ’
[6]	ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι. τί	δὲ	λέγει ἡ γνῶσις; μάθετε. ἐλπίσατε,
[3]	καλέσετε νηστείαν δεκτήν. πρὸς ἡμᾶς	δὲ	λέγει· Ἰδοὺ αὕτη ἡ νηστεία,
[19]	δικαίως. οὐ ποιήσεις σχίσμα, εἰρηνεύσεις	δὲ	μαχομένους συαγαγών. ἐξομολογήσῃ ἐπὶ ἁμαρτίαις
[10]	ὅτι ἄξιοί ἐστε ὑμεῖς. ~Ὅτι	δὲ	Μωϋσῆς εἶπεν· Οὐ φάγεσθε χοῖρον
[9]	η’ ὀκτώ· ἔχεις Ἰησοῦν. ὅτι	δὲ	ὁ σταυρὸς ἐν τῷ ταῦ
[11]	αὐτοῦ· τότε, φησίν ἀποδώσω. νῦν	δὲ	ὃ λέγει· τὰ φύλλα οὐκ
[14]	λαῷ, εἰ δέδωκεν. δέδωκεν· αὐτοὶ	δὲ	οὐκ ἐγένοντο ἄξιοι λαβεῖν διὰ
[5]	ἃ δὲ πρὸς ἡμᾶς, λέγει	δὲ	οὕτως· Ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἀνομίας
[4]	ἐπὶ τὴν κληρονομίαν ἥξῃ, λέγει	δὲ	οὕτως καὶ ὁ προφήτης· Βασιλεῖαι
[1]	προσάγειν τῷ φόβῳ αὐτοῦ. ἐγὼ	δὲ	οὐχ ὡς διδάσκαλος, ἀλλ’ ὡς
[6]	με ὡς στερεὰν πέτραν. λέγει	δὲ	πάλιν ὁ προφήτης· Λίθον ὃν
[2]	ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν. λέγει	δὲ	πάλιν πρὸς αὐτούς· Μὴ ἐγὼ
[12]	καὶ τοῦ σταυροῦσθαι μέλλοντος. λέγει	δὲ	πάλιν τῷ Μωϋσῇ, πολεμουμένου τοῦ
[10]	τὸν κύριον οὐκ οἶδεν, ὅταν	δὲ	πεινᾷ κραυγάζει, καὶ λαβὼν πάλιν
[18]	καὶ ἡ τοῦ σκότους. διαφορὰ	δὲ	πολλὴ τῶν δύο ὁδῶν. ἐφ’
[12]	περὶ τῆς ἰάσεως αὐτῶν. εἶπεν	δὲ	πρὸς αὐτοὺς Μωϋσῆς· Ὅταν, φησίν
[5]	μὲν πρὸς τὸν Ἰσραήλ, ἃ	δὲ	πρὸς ἡμᾶς, λέγει δὲ οὕτως·
[5]	δὲ σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα. τὸ	δὲ	πρόσωπόν μου ἔθηκα ὡς στερεὰν
[5]	τὸν νῶτον εἰς μάστιγας, τὰς	δὲ	σιαγόνας εἰς ῥαπίσματα. τὸ δὲ
[8]	ἡμῖν μέν ἐστιν φανερά, ἐκείνοις	δὲ	σκοτεινά, ὅτι οὐκ ἤκουσαν φωνῆς
[2]	βοηθοὶ φόβος καὶ ὑπομονή, τὰ	δὲ	συμμαχοῦντα ἡμῖν μακροθυμία καὶ ἐγκράτεια·
[19]	κυρίου. οὐχ ὑψώσεις σεαυτόν, ἔσῃ	δὲ	ταπεινόφρων κατὰ πάντα· οὐκ ἀρεῖς
[21]	εὑρεθῆτε ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. εἰ	δὲ	τίς ἐστιν ἀγαθοῦ μνεία, μνημονεύετέ
[10]	ἀναμαρυκωμένων τὸν λόγον κυρίου. τί	δὲ	τὸ διχηλοῦν; ὅτι ὁ δίκαιος
[19]	λαβεῖν ἐκτείνων τὰς χεῖρας, πρὸς	δὲ	τὸ δοῦναι συσπῶν. ἀγαπήσεις ὡς
[8]	οὗτοι μεγάλοι τῷ θεῷ. ὅτι	δὲ	τὸ ἔριον ἐπὶ τὸ ξύλον;
[20]	ἐστὶν ὁδὸς τοῦ φωτός. ~Ἧ	δὲ	τοῦ μέλαος ὁδός ἐστιν σκολιὰ
[5]	ἐκήρυσσεν, καὶ ὑπερηγάπησεν αὐτόν. ὅτε	δὲ	τοὺς ἰδίους ἀποστόλους τοὺς μέλλοντας
[8]	εἰς τὸ κηρύσσειν. διὰ τί	δὲ	τρεῖς παῖδες οἱ ῥαντίζοντες; εἰς
[10]	ὡς περὶ βρώσεως προσεδέξαντο. λαμβάνει	δὲ	τῶν αὐτῶν τριῶν δογμάτων γνῶσιν
[10]	σπαταλῶσιν, ἐπιλανθάνονται τοῦ κυρίου, ὅταν	δὲ	ὑστεροῦνται, ἐπιγινώσκουσιν τὸν κύριον, ὡς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008