Chapitre |
[7] |
ἔρημον
βληθήτω.
καὶ
ὅταν
γένηται
|
οὕτως, |
ἄγει
ὁ
βαστάζων
τὸν
τράγον |
[11] |
οὐχ
οὕτως
οἱ
ἀσεβεῖς,
οὐχ
|
οὕτως, |
αλλ’
ἢ
ὡς
ὁ
χνοῦς, |
[8] |
ὑσσύπου
ἰᾶται
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
οὕτως |
γενόμενα
ἡμῖν
μέν
ἐστιν
φανερά, |
[4] |
γεγονότα
ἐν
τῷ
Ἰσραήλ,
καὶ
|
οὕτως |
ἐγκαταλελεῖφθαι
αὐτούς·
προσέχωμεν,
μήποτε,
ὡς |
[7] |
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ,
καὶ
|
οὕτως |
εἰς
ἔρημον
βληθήτω.
καὶ
ὅταν |
[4] |
ἡμῶν.
ἡμῶν
μέν·
ἀλλ’
ἐκεῖνοι
|
οὕτως |
εἰς
τέλος
ἀπωλεσαν
αὐτὴν
λαβόντος |
[1] |
μακαρίοις
καὶ
ἐνδόξοις
ὑμῶν
πνεύμασιν·
|
οὕτως |
ἔμφυτον
τῆς
δωρεᾶς
πνευματικῆς
χάριν |
[10] |
βρωμάτων
λαβὼν
Μωϋσῆς
τρία
δόγματα
|
οὕτως |
ἐν
πνεύματι
ἐλάλησεν·
οἱ
δὲ |
[12] |
ζωοποιῆσαι,
και
παραχρῆμα
σωθήσεται
ἐν
|
οὕτως |
ἐποίουν.
ἔχεις´πάλιν
καὶ
ἐν
τούτοις |
[5] |
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς,
λέγει
δὲ
|
οὕτως· |
Ἐτραυματίσθη
διὰ
τὰς
ἀνομίας
ἡμῶν |
[12] |
ποδῶν
σου.
καὶ
πάλιν
λέγει
|
οὕτως |
Ἡσαΐας·
Εἶπεν
κύριος
τῷ
Χριστῷ |
[4] |
τὴν
κληρονομίαν
ἥξῃ,
λέγει
δὲ
|
οὕτως |
καὶ
ὁ
προφήτης·
Βασιλεῖαι
δέκα |
[3] |
ἐνδύσησθε
καὶ
σποδὸν
ὑποστρώσητε,
οὐδ’
|
οὕτως |
καλέσετε
νηστείαν
δεκτήν.
πρὸς
ἡμᾶς |
[4] |
εἴδωλα
ἀπώλεσαν
αὐτήν.
λέγει
γὰρ
|
οὕτως |
κύριος.
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι
τὸ |
[2] |
πῶς
προσάγωμεν
αὐτῷ.
ἡμῖν
οὖν
|
οὕτως |
λέγει·
Θυσία
τῷ
κυρίῳ
καρδία |
[14] |
σωτηρίαν
ἕως
ἐσχάτου
τῆς
γῆς,
|
οὕτως |
λέγει
κύριος
ὁ
λυτρωσάμενός
σε |
[17] |
ἐν
παραβολαῖς
κεῖσθαι.
ταῦτα
μὲν
|
οὕτως. |
~Μεταβῶμεν
δὲ
καὶ
ἐπὶ
ἑτέραν |
[11] |
ὅσα
ἂν
ποιῇ,
κατευοδωθήσεται.
οὐχ
|
οὕτως |
οἱ
ἀσεβεῖς,
οὐχ
οὕτως,
αλλ’ |
[6] |
παιδίον
μέλιτι,
εἶτα
γάλακτι
ζωοοιεῖται·
|
οὕτως |
οὖν
καὶ
ἡμεῖς
τῇ
πίστει |
[12] |
πάντων
ἐξέτεινεν
τὰς
χεῖρας,
καὶ
|
οὕτως |
πάλιν
ἐνίκα
ὁ
Ἰσραήλ.
εἶτα, |