Chapitre |
[13] |
εἰ
οὖν
ἔτι
καὶ
διὰ
|
τοῦ |
Ἀβραὰμ
ἐμνήσθη,
ἀπέχομεν
τὸ
τέλειον |
[1] |
καὶ
θυγατέρες,
ἐν
ὀνόματι
κυρίου
|
τοῦ |
ἀγαπήσαντος
ἡμᾶς,
ἐν
εἰρήνῃ.
Μεγάλων |
[6] |
τῆς
γ͂
ς
ἡ
πλάσις
|
τοῦ |
Ἀδὰμ
ἐγένετο.
τί
οὖν
λέγει |
[12] |
ἐκ
ῥιζῶν
τὸν
οἶκον
πάντα
|
τοῦ |
Ἀμαλὴκ
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ |
[15] |
υἱὸς
αὐτοῦ
καταργήσει
τὸν
καιρὸν
|
τοῦ |
ἀνόμου
καὶ
κρινεῖ
τοὺς
ἀσεβεῖς |
[4] |
ἓν
τῶν
βασιλέων.
ὁμοίως
περὶ
|
τοῦ |
αὐτοῦ
λέγει
Δανιήλ·
Καὶ
εἶδον |
[10] |
ἀλλ’
ἐν
τῇ
γῇ
κάτω
|
τοῦ |
βυτοῦ
κατοικεῖ.
ἀλλὰ
καὶ
τὸν |
[13] |
δεξιὰν
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
Ἐφραίμ,
|
τοῦ |
δευτέρου
καὶ
νεωτέρου,
καὶ
εὐλόγησεν |
[14] |
τέθεικά
σε
εἰς
φῶς
ἐθνῶν,
|
τοῦ |
εἶναί
σε
εἰς
σωτηρίαν
ἕως |
[2] |
οὖν
οὐσῶν
πονηρῶν
καὶ
αὐτοῦ
|
τοῦ |
ἐνεργοῦντος
ἔχοντος
τὴν
ἐξουσίαν,
ὀφείλομεν |
[8] |
ἁνισμὸν
τῆς
καρδίας,
οἷς
ἔδωκεν
|
τοῦ |
εὐαγγελίου
τὴν
ἐξουσίαν
(οὖσιν
δεκάδυο |
[4] |
αὐτῶν
ἡ
διαθήκη,
ἵνα
ἡ
|
τοῦ |
ἠγαπημένου
Ἰησοῦ
ἐγκατασφραγισθῇ
εἰς
τὴν |
[16] |
τῷ
ὀνόματι
κυρίου,
μάθετε.
πρὸ
|
τοῦ |
ἡμας
πιστεῦσαι
τῷ
θεῷ
ἦν |
[1] |
μὲν
ὄντων
καὶ
πλουσίων
τῶν
|
τοῦ |
θεοῦ
δικαιωμάτων
εἰς
ὑμᾶς,
ὑπέρ |
[21] |
ταῦτα
ποιῶν
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
|
τοῦ |
θεοῦ
δοξασθήσεται·
ὁ
ἐκεῖνα
ἐκλεγόμενος |
[5] |
αὐτοῦ
ἀντοφθαλμῆσαι;
οὐκοῦν
ὁ
υἱὸς
|
τοῦ |
θεοῦ
εἰς
τοῦτο
ἐν
σαρκὶ |
[19] |
οὐ
μή
σου
ὁ
λόγος
|
τοῦ |
θεοῦ
ἐξέθῃ
ἐν
ἀκαθαρσίᾳ
τινῶν. |
[12] |
πάντα
τοῦ
Ἀμαλὴκ
ὁ
υἱὸς
|
τοῦ |
θεοῦ
ἐπ’
ἐσχάτων
τῶν
ἡμερῶν. |
[18] |
γάρ
εἰσιν
τεταγμένοι
φωταγωγοὶ
ἄγγελοι
|
τοῦ |
θεοῦ,
ἐφ’
ἧς
δὲ
ἄγγελοι |
[4] |
ἐν
ἡμῖν,
μελετῶμεν
τὸν
φόβον
|
τοῦ |
θεοῦ
καὶ
φυλάσσειν
ἀγωνιζώμεθα
τὰς |
[7] |
ἡμᾶς·
πιστεύσωμεν,
ὅτι
ὁ
υἱὸς
|
τοῦ |
θεοῦ
οὐκ
ἠδύνατο
παθεῖν
εἰ |
[3] |
ἡ
δικαιοσύνη,
καὶ
ἡ
δόξα
|
τοῦ |
θεοῦ
περιστελεῖ
σε.
τότε
βοήσεις, |
[12] |
οὐχὶ
υἱὸς
ἀνθρωπου,
ἀλλὰ
υἱὸς
|
τοῦ |
θεοῦ,
τύπῳ
δὲ
ἐν
σαρκὶ |
[7] |
αἰνεῖν.
εἰ
οὖν
ὁ
υἱὸς
|
τοῦ |
θεοῦ,
ὢν
κύριος
καὶ
μέλλων |
[11] |
λέγει.
Καὶ
ἦν
ἡ
γῆ
|
τοῦ |
Ἰακὼβ
ἐπαινουμένη
παρὰ
πᾶσαν
τὴν |
[12] |
ὑμῖν,
αὐτὸς
ποιεῖ,
ἵνα
τύπον
|
τοῦ |
Ἰησοῦ
δείξῃ.
ποιεῖ
οὖν
Μωϋσῆς |
[12] |
μου.
πάλιν
Μωϋσῆς
ποιεῖ
τύον
|
τοῦ |
Ἰησοῦ,
ὅτι
δεῖ
αὐτὸν
παθεῖν, |
[12] |
καὶ
ἐν
τούτοις
τὴν
δόξαν
|
τοῦ |
Ἰησοῦ,
ὅτι
ἐν
αὑτῷ
πάντα |
[7] |
τῶν
ἀκανθῶν
τιθέασιν;
τύπος
ἐστὶν
|
τοῦ |
Ἰησοῦ
τῇ
ἐκκλησίᾳ
θέμενος,
ὅτι |
[7] |
εἷς.
προσέχετε,
πῶς
ὁ
τύπος
|
τοῦ |
Ἰησοῦ
φανεροῦνται·
Καὶ
ἐμπτύσατε
πάντες |
[8] |
τῶν
φυλῶν
ὅτι
δεκάδυο
φυλαὶ
|
τοῦ |
Ἰσραεήλ)
εἰς
τὸ
κηρύσσειν.
διὰ |
[12] |
δόξουσιν
ἀπολωλεκέναι,
ἐν
σημείῳ
πίπτοντος
|
τοῦ |
Ἰσραήλ,
(ἐποίησεν
γὰρ
κύριος
πάντα |
[12] |
δὲ
πάλιν
τῷ
Μωϋσῇ,
πολεμουμένου
|
τοῦ |
Ἰσραὴλ
ὑπὸ
τῶν
ἀλλοφύλων,
καὶ |
[7] |
ἁμαρτιῶν
μέλλοντα
τοῦ
λαοῦ
μου
|
τοῦ |
καινοῦ
προσφέρειν
τὴν
σάρκα
μου |
[5] |
καὶ
ὡς
ἀμνὸς
ἄφωνος
ἐνανίον
|
τοῦ |
κείραντος
αὐτόν.
οὐκοῦν
ὑπερευχαρστεῖν
οφείλομεν |
[14] |
τοῖς
ἁμαρτήμασιν,
καὶ
ἡμεῖς
διὰ
|
τοῦ |
κληρονομοῦντος
διαθήκην
κυρίου
Ἰησοῦ
λάβωμεν, |
[4] |
τὸ
αὐτὸ
συνερχόμενοι
συνζητεῖτε
περὶ
|
τοῦ |
κοινῇ
συμφέροντος.
λέγει
γὰρ
ἡ |
[5] |
τῆς
ψυχῆς
ἡμῶν,
ὢν
παντὸς
|
τοῦ |
κόσμου
κύριος
ᾧ
εἶπεν
ὁ |
[4] |
γεγραμμένας
τῷ
κακτύλῳ
τῆς
χειρὸς
|
τοῦ |
κυρίου.
ἀλλὰ
ἐπιστραφέντες
ἐπὶ
τὰ |
[16] |
προσέχετε
δέ,
ἵνα
ὁ
ναὸς
|
τοῦ |
κυρίου
ἐνδόξως
οἰκοδομηθῇ.
πῶς,
μάθετε. |
[4] |
ἀπώσηται
ἡμᾶς
ἀπὸ
τῆς
βασιλείας
|
τοῦ |
κυρίου.
ἔτι
δὲ
κἀκεῖνο,
ἀδελφοί |
[21] |
οὖν
ἐστὶν
μαθόντα
τὰ
δικαιώματα
|
τοῦ |
κυρίου,
ὅσα
γέγραπται,
ἐν
τούτοις |
[10] |
χοίρων·
τουτέστιν
ὅταν
σπαταλῶσιν,
ἐπιλανθάνονται
|
τοῦ |
κυρίου,
ὅταν
δὲ
ὑστεροῦνται,
ἐπιγινώσκουσιν |
[4] |
καὶ
ἔλαβεν
τὴν
διαθήκην
ἀπὸ
|
τοῦ |
κυρίου,
πλάκας
λιθίνας
γεγραμμένας
τῷ |
[14] |
Μωϋσῆς
νηστεύων
ἐν
ὄρει
Σινᾶ,
|
τοῦ |
λαβεῖν
τὴν
διαθήκην
κυρίου
πρὸς |
[7] |
ἐπειδὴ
ἐμὲ
ὑπὲρ
ἁμαρτιῶν
μέλλοντα
|
τοῦ |
λαοῦ
μου
τοῦ
καινοῦ
προσφέρειν |
[7] |
μετὰ
ὄξους,
φάγετε
ὑμεῖς
μόνοι,
|
τοῦ |
λαοῦ
νηστεύοντος
καὶ
κοτομένου
ἐπὶ |
[13] |
εἰς
ἐκείνους.
ἀκούσατε
οὖν
περὶ
|
τοῦ |
λαοῦ
τί
λέγει
ἡ
γραπή· |
[13] |
δὲ
Ἰακὼβ
τύπον
τῷ
πνεύματι
|
τοῦ |
λαοῦ
τοῦ
μεταξύ·
καὶ
τί |
[9] |
λέγει·
Ἀκούσατε
λόγον
κυρίου,
ἄρχοντες
|
τοῦ |
λαοῦ
τούτου.
καὶ
πάλιν
λέγει· |
[16] |
ἐκπλησσόμενος,
ἐπὶ
τῷ
μηδέποτε
μήτε
|
τοῦ |
λέγοντος
τὰ
ῥήματα
ἀκηκοέναι
ἐκ |
[20] |
ὁδὸς
τοῦ
φωτός.
~Ἧ
δὲ
|
τοῦ |
μέλαος
ὁδός
ἐστιν
σκολιὰ
καὶ |
[7] |
τράγου.
οὐκοῦν
ἴδε
τὸν
τύπον
|
τοῦ |
μέλλοντος
πάσχειν
Ἰησοῦ.
τί
δέ, |
[12] |
ἵνα
ποιήσῃ
τύπον
σταυροῦ
καὶ
|
τοῦ |
μέλλοντος
πάσχειν,
ὅτι,
ἐὰν
μή, |
[1] |
ἐὰν
μελήσῃ
μοι
περὶ
ὑμῶν
|
τοῦ |
μέρος
τι
μεταδοῦναι
ἀφ’
οὗ |
[13] |
τύπον
τῷ
πνεύματι
τοῦ
λαοῦ
|
τοῦ |
μεταξύ·
καὶ
τί
λέγει;
Καὶ |
[4] |
τέλος
ἀπωλεσαν
αὐτὴν
λαβόντος
ἤδη
|
τοῦ |
Μωϋσέως.
λέγει
γὰρ
ἡ
γραφή· |
[7] |
περὶ
τούτου
πεφανέρωκαν
οἱ
ἱερεῖς
|
τοῦ |
ναοῦ.
γεγραμμένης
ἐντολῆς·
Ὃς
ἂν |
[16] |
οὐρανοίς.
~Ἔτι
δὲ
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
ναοῦ
ἐρῶ
ὑμῖν,
ὡς
πλανώμενος |
[16] |
δεδουλωμένους
ἀνοιγων
ἡμῖν
τὴν
θύραν
|
τοῦ |
ναοῦ,
ὅ
ἐστιν
στόμα,
μετάνοιαν |
[4] |
ἀνομίας·
καὶ
μισήσωμεν
τὴν
πλάνην
|
τοῦ |
νῦν
καιροῦ,
ἵνα
εἰς
τὸν |
[18] |
αἰῶνας,
ὁ
δὲ
ἄρχων
καιροῦ
|
τοῦ |
νῦν
τῆς
ἀνομίας.
~Ἡ
οὖν |
[12] |
ἐπὶ
τὸν
ὄφιν
τὸν
ἐπὶ
|
τοῦ |
ξύλου
ἐπικείμενον
καὶ
ἐλπισάτω
πιστεύσας, |
[9] |
γάρ·
Καὶ
περιέτεμεν
Ἀβραὰμ
ἐκ
|
τοῦ |
οἴκου
αὐτοῦ
ἄνδρας
δεκαοκτὼ
καὶ |
[6] |
ἀρχέτωσαν
τῶν
ἰχθύων
ἢ
πετεινῶν
|
τοῦ |
οὐρανοῦ;
αἰσθάνεσθαι
γὰρ
ὀφείλομεν,
ὅτι |
[6] |
τῆς
γῆς
καὶ
τῶν
πετεινῶν
|
τοῦ |
οὐρανοῦ
καὶ
τῶν
ἰχθύων
τῆς |
[19] |
δοῦναι
συσπῶν.
ἀγαπήσεις
ὡς
κόρην
|
τοῦ |
ὀφθαλμοῦ
σου
πάντα
τὸν
λαλοῦντά |
[9] |
αἰῶνα;
ἀκοῇ
ἀκουσάτω
τῆς
φωνῆς
|
τοῦ |
παιδός
μου.
καὶ
πάλιν
λέγει· |
[21] |
ὑπόκρισιν.
ὁ
δὲ
θεός,
ὁ
|
τοῦ |
παντὸς
κόσμου
κυριεύων,
δῴη
ὑμῖν |
[2] |
ἀσύνετοι,
τὴν
γνώμην
τῆς
ἀγαθωσύνης
|
τοῦ |
πατρὸς
ἡμῶν,
ὅτ’
ἡμῖν
λέγει, |
[13] |
προσήγαγεν
εἰς
τὴν
δεξιὰν
χεῖρα
|
τοῦ |
πατρὸς
Ἰακώβ.
εἶδεν
δὲ
Ἰακὼβ |
[19] |
οὖν
ἡ
δοθεῖσα
ἡμῖν
γνῶσις
|
τοῦ |
περιπατεῖν
ἐν
αὐτῇ
τοιαύτη.
ἀγαπήσεις |
[2] |
ἐντειλάμην
αὐτοῖς·
ἕκαστος
ὑμῶν
κατὰ
|
τοῦ |
πλησίον
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
ἑαυτοῦ |
[19] |
οὐ
λήμψῃ
βουλὴν
πονηρὰν
κατὰ
|
τοῦ |
πλησίον
σου,
οὐ
δώσεις
τῇ |
[19] |
οὐ
μὴ
γένῃ
ἐπιθυμῶν
τὰ
|
τοῦ |
πλησίον
σου,
οὐ
μὴ
γένῃ |
[1] |
βλέπω
ἐν
ὑμῖν
ἐκκεχυμένον
ἀπὸ
|
τοῦ |
πλουσίου
τῆς
πηγῆς
κυρίου
πνεῦμα |
[11] |
γῆν.
τοῦτο
λέγει·
τὸ
σκεῦος
|
τοῦ |
πνεύματος
αὐτοῦ
δοξάζει.
εἶτα
τί |
[7] |
ἡμετέρων
ἁμαρτιῶν
ἔμελλεν
τὸ
σκεῦος
|
τοῦ |
πνευματος
προσφέρειν
θυσίαν,
ἵνα
καὶ |
[21] |
δόξης
καὶ
πάσης
χάριτος
μετὰ
|
τοῦ |
πνεύματος
ὑμῶν.
|
[7] |
τύπος
ὁ
γενόμενος
ἐπὶ
Ἰσαὰκ
|
τοῦ |
προσενεχθέντος
ἐπὶ
τὸ
θυσιαστήριον
τελεσθῇ. |
[7] |
Καὶ
φαγέτωσαν
ἐκ
τοῦ
τράγου
|
τοῦ |
προσφερομένου
τῇ
νηστείᾳ
ὑπὲρ
πασῶν |
[13] |
Ἰδού,
οὐκ
ἐστέρησέν
με
κύριος
|
τοῦ |
προσώπου
σου·
προσάγαγέ
μοι
τοὺς |
[5] |
ὅ
ἐστιν
ἐν
τῷ
αἵματι
|
τοῦ |
ῥαντίσματος
αὐτοῦ.
γέγραπται
γὰρ
περὶ |
[8] |
καὶ
ὁ
ἀλγῶν
σάρκα
διὰ
|
τοῦ |
ῥύπου
τοῦ
ὑσσύπου
ἰᾶται
καὶ |
[15] |
πενθοῦντας.
~Ἔτι
οὖν
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
σαββάτου
γέγραπται
ἐν
τοῖς
δέκα |
[14] |
τῆς
πλάνης
ἀνομίᾳ
λυτρωσάμενος
ἐκ
|
τοῦ |
σκότους,
διάθηται
ἐν
ἡμῖν
διαθήκην |
[18] |
τε
τοῦ
φωτὸς
καὶ
ἡ
|
τοῦ |
σκότους.
διαφορὰ
δὲ
πολλὴ
τῶν |
[14] |
πατὴρ
ἐντέλλεται,
λυτρωσάμενον
ἡμᾶς
ἐκ
|
τοῦ |
σκότους
ἑτοιμάσαι
ἑαυτῷ
λαὸν
ἅγιον. |
[3] |
αὐτόν,
οὐδὲ
ἀπὸ
τῶν
οικείων
|
τοῦ |
σπέρματός
σου.
τότε
ῥαγήσεται
πρώϊμον |
[8] |
(ἴδε
πάλιν
ὁ
τύπος
ὁ
|
τοῦ |
σταυροῦ
καὶ
τὸ
ἔριον
τὸ |
[12] |
αἷμα
στάξῃ.
ἔχεις
πάλιν
περὶ
|
τοῦ |
σταυροῦ
καὶ
τοῦ
σταυροῦσθαι
μέλλοντος. |
[12] |
τὸν
αἰῶνα.
~Ὁμοίως
πάλιν
περὶ
|
τοῦ |
σταυροῦ
ὁρίζει
ἐν
ἄλλῳ
προφήτῃ |
[11] |
περι
τοῦ
ὕδατος
καὶ
περὶ
|
τοῦ |
σταυροῦ.
περὶ
μὲν
τοῦ
ὕδατος |
[12] |
πάλιν
περὶ
τοῦ
σταυροῦ
καὶ
|
τοῦ |
σταυροῦσθαι
μέλλοντος.
λέγει
δὲ
πάλιν |
[16] |
λέγοντος
τὰ
ῥήματα
ἀκηκοέναι
ἐκ
|
τοῦ |
στόματος
μήτε
αὐτός
ποτε
ἐπιτεθυμηκέναι |
[11] |
ἐὰν
ἐξελεύσεται
ἐξ
ὑμῶν
διὰ
|
τοῦ |
στόματος
ὑμῶν
ἐν
πίστει
καὶ |
[7] |
τῷ
προφήτῃ;
Καὶ
φαγέτωσαν
ἐκ
|
τοῦ |
τράγου
τοῦ
προσφερομένου
τῇ
νηστείᾳ |
[11] |
περὶ
τοῦ
σταυροῦ.
περὶ
μὲν
|
τοῦ |
ὕδατος
γέγραπται
ἐπὶ
τὸν
Ἰσραήλ. |
[11] |
ἐμέλησεν
τῷ
κυρίῳ
προφανερῶσαι
περι
|
τοῦ |
ὕδατος
καὶ
περὶ
τοῦ
σταυροῦ. |
[12] |
πάντα
ὁ
πατὴρ
φανεροῖ
περὶ
|
τοῦ |
υἱοῦ
Ἰησοῦ.
λέγει
οὖν
Μωϋσῆς |
[19] |
ἄρῃς
τὴν
χεῖρά
σου
ἀπὸ
|
τοῦ |
υἱοῦ
σου
ἢ
ἀπὸ
τῆς |
[8] |
ἀλγῶν
σάρκα
διὰ
τοῦ
ῥύπου
|
τοῦ |
ὑσσύπου
ἰᾶται
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[19] |
τῆς
ἀνομίας.
~Ἡ
οὖν
ὁδὸς
|
τοῦ |
φωτός
ἐστιν
αὕτη·
ἐάν
τις |
[19] |
συνειδήσει
πονηρᾷ.
αὑτη
ἐστὶν
ὁδὸς
|
τοῦ |
φωτός.
~Ἧ
δὲ
τοῦ
μέλαος |
[18] |
διδαχῆς
καὶ
ἐξουσίας,
ἥ
τε
|
τοῦ |
φωτὸς
καὶ
ἡ
τοῦ
σκότους. |