Chapitre |
[6] |
πάσχοῦσα·
ἀπὸ
προσώπου
γὰρ
τῆς
|
γ͂ |
ς
ἡ
πλάσις
τοῦ
Ἀδὰμ |
[6] |
γῆν
τὴν
ἀγαθήν,
γῆν
ῥέουσαν
|
γάλα |
καὶ
μέλι;
εὐλογητὸς
ὁ
κύριος |
[6] |
προφήτης·
Εἰσέλθατε
εἰς
γῆν
ῥέουσαν
|
γάλα |
καὶ
μέλι
καὶ
κατακυριεύσατε
αὐτῆς. |
[6] |
καὶ
κατακληρονομήσατε
αὐτήν,
γῆν
ῥέουσαν
|
γάλα |
καὶ
μέλι.
τί
δὲ
λέγει |
[6] |
γῆν
ἀγαθήν.
τί
οὖν
τὸ
|
γάλα |
καὶ
τὸ
μέλι;
ὅτι
πρῶτον |
[6] |
πρῶτον
τὸ
παιδίον
μέλιτι,
εἶτα
|
γάλακτι |
ζωοοιεῖται·
οὕτως
οὖν
καὶ
ἡμεῖς |
[10] |
θῆλυ
γίνεται.
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
γαλῆν |
ἐμίσησεν
καλῶς.
οὐ
μή,
φησίν, |
[6] |
καὶ
ἐν
ἡμῖν
κατοικεῖν.
ναὸς
|
γὰρ |
ἅγιος,
ἀδελφοί
μου,
τῷ
κυρίῳ |
[21] |
καὶ
ἀναπληρουτε
πᾶσαν
ἐντολήν·
ἔστιν
|
γὰρ |
ἄξια.
διὸ
μᾶλλον
ἐσπούδασα
γράψαι |
[6] |
μέλλοντα
φανεροῦσθαι
ὑμῖν
Ἰησοῦν.
ἄνθρωπος
|
γὰρ |
γῆς
ἐστιν
πάσχοῦσα·
ἀπὸ
προσώπου |
[9] |
ἐφ’
ᾗ
πεποίθασιν,
κατήργηται.
περιτομὴν
|
γὰρ |
εἰρηκεν
οὐ
σαρκὸς
γενηθῆναι·
ἀλλὰ |
[18] |
δύο
ὁδῶν.
ἐφ’
ἧς
μὲν
|
γάρ |
εἰσιν
τεταγμένοι
φωταγωγοὶ
ἄγγελοι
τοῦ |
[19] |
οὐκ
ἐρεῖς
ἴδια
εἶναι·
εἰ
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
ἀφθάρτῳ
κοινωνοί
ἐστε, |
[2] |
ἂν
ἔρχησθε
ὀφθῆναί
μοι.
τίς
|
γὰρ |
ἐξεζήτησεν
ταῦτα
ἐκ
τῶν
χειρῶν |
[10] |
ἐνιαυτὸν
πλεονεκτεῖ
τὴν
ἀφόδευσιν·
ὅσα
|
γὰρ |
ἔτη
ζῇ,
τοσαύτας
ἔχει
τρύπας. |
[10] |
ποιούσαις
ἐν
τῷ
στόματι.
τὸ
|
γὰρ |
ζῷον
τοῦτο
τῷ
στόματι
κύει. |
[4] |
λαβόντος
ἤδη
τοῦ
Μωϋσέως.
λέγει
|
γὰρ |
ἡ
γραφή·
Καὶ
ἦν
Μωϋσῆς |
[16] |
λαὸς
Ἰσραὴλ
παραδίδοσθαι,
ἐφανερώθη.
λέγει
|
γὰρ |
ἡ
γραφή·
Καὶ
κύριος
τὰ |
[4] |
περὶ
τοῦ
κοινῇ
συμφέροντος.
λέγει
|
γὰρ |
ἡ
γραφή·
Οὐαὶ
οἱ
συνετοὶ |
[6] |
δὴ
ἀναπλάσσοντος
αὐτοῦ
ἡμᾶς.
λέγει
|
γὰρ |
ἡ
γραφὴ
περί
ἡμῶν,
ὡς |
[15] |
συντελέσει
κύριος
τὰ
σύμπαντα·
ἡ
|
γὰρ |
ἡμέρα
παρ’
αὐτῷ
σημαίνει
χίλια |
[2] |
σοφία,
σύνεσις,
ἐπιστήμη,
γνῶσις.
πεφανέρωκεν
|
γὰρ |
ἡμῖν
διὰ
πάντων
τῶν
προφητῶν, |
[1] |
ἀγαλλιάσεως
ἔργων
δικαιοσύνης
μαρτυρία.
ἐγνώρισεν
|
γὰρ |
ἡμῖν
ὁ
δεσπότης
διὰ
τῶν |
[5] |
δὲ
ἠθέλησεν
οὕτω
παθεῖν·
ἔδει
|
γάρ, |
ἵνα
ἐπὶ
ξύλου
πάθῃ.
λέγει |
[13] |
εὐλογηθῇ,
ὅτι
πρεσβύτερος
ἦν·
ὁ
|
γὰρ |
Ἰωσὴφ
προσήγαγεν
εἰς
τὴν
δεξιὰν |
[6] |
τὴν
σάρκα
αὐτοῦ
κύριος.
λέγει
|
γάρ· |
Καὶ
ἔθηκέ
με
ὡς
στερεὰν |
[16] |
λέγει
ποιεῖν
καὶ
καταρτίζειν.
γέγραπται
|
γάρ· |
Καὶ
ἔσται,
τῆς
ἑβδομάδος
συντελουμένης |
[9] |
λαβὼν
τριῶν
γραμμάτων
δόγματα.
λέγει
|
γάρ· |
Καὶ
περιέτεμεν
Ἀβραὰμ
ἐκ
τοῦ |
[6] |
κατοικητήριον
ἡμῶν
τῆς
καρδίας.
λέγει
|
γὰρ |
κύριος
πάλιν·
Καὶ
ἐν
τίνι |
[12] |
σημείῳ
πίπτοντος
τοῦ
Ἰσραήλ,
(ἐποίησεν
|
γὰρ |
κύριος
πάντα
ὄφιν
δάκνειν
αὐτούς, |
[11] |
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
ὥρισεν.
τοῦτο
|
γὰρ |
λέγει·
μακάριοι,
οἳ
ἐπὶ
τὸν |
[4] |
ὡς
Ἐνὼχ
λέγει.
Εἰς
τοῦτο
|
γὰρ |
ὁ
δεσπότης
συντέτμηκεν
τοὺς
καιροὺς |
[5] |
οὐκοῦν
εἰς
τοῦτο
ὑπέμεινεν,
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
θεὸς
τὴν
πληγὴν
τῆς |
[5] |
ἵνα
ἐπὶ
ξύλου
πάθῃ.
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
προφητεύων
ἐπ’
αὐτῷ.
Φεῖσαί |
[6] |
πάσχειν,
προεφανερώθη
τὸ
πάθος.
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
προφήτης
ἐπὶ
τὸν
Ἰσραήλ· |
[11] |
προσδέξονται,
ἀλλ’
ἑαυτοῖς
οἰκοδομήσουσιν.
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
προφήτης·
Ἔστηθι
οὐρανέ,
καὶ |
[14] |
διὰ
τὰς
ἁμαρτίας
αὐτῶν.
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
προφήτης·
Καὶ
ἦν
Μωϋσῆς |
[6] |
ἡμῖν
τῶν
κρυφίων
αὐτοῦ·
λέγει
|
γὰρ |
ὁ
προφήτης
παραβολὴν
κυρίου·
τίς |
[7] |
ἑαυτὸν
υἱον
θεοῦ
εἶναι.
πῶς
|
γὰρ |
ὅμοιος
ἐκείνῳ;
εἰς
τοῦτο
ὁμοίους |
[4] |
τὰ
εἴδωλα
ἀπώλεσαν
αὐτήν.
λέγει
|
γὰρ |
οὕτως
κύριος.
Μωϋσῆ
Μωϋσῆ,
κατάβηθι |
[6] |
ἢ
πετεινῶν
τοῦ
οὐρανοῦ;
αἰσθάνεσθαι
|
γὰρ |
ὀφείλομεν,
ὅτι
τὸ
ἄρχειν
ἐξουσίας |
[9] |
οὐκ
ἤκουσαν
φωνῆς
κυρίου.
~Λέγει
|
γὰρ |
πάλιν
περὶ
τῶν
ὠτίων,
πῶς |
[5] |
αἵματι
τοῦ
ῥαντίσματος
αὐτοῦ.
γέγραπται
|
γὰρ |
περὶ
αὐτοῦ
ἃ
μὲν
πρὸς |
[17] |
τῶν
ἀνηκόντων
εἰς
σωτηρίαν.
ἐὰν
|
γὰρ |
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων
ἢ
μελλόντων |
[16] |
εἰσ
τὸν
ἄφθαρτον
ναόν.
ὁ
|
γὰρ |
ποθῶν
σωθῆναι
βλέπει
οὐκ
εἰς |
[14] |
ἐν
ἡμῖν
διαθήκην
λόγῳ.
γέτραπται
|
γάρ, |
πῶς
αὐτῳ
ὁ
πατὴρ
ἐντέλλεται, |
[21] |
γέγραπται,
ἐν
τούτοις
περιπατεῖν.
ὁ
|
γὰρ |
ταῦτα
ποιῶν
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ |
[6] |
γῆς
ἐστιν
πάσχοῦσα·
ἀπὸ
προσώπου
|
γὰρ |
τῆς
γ͂
ς
ἡ
πλάσις |
[16] |
αὐτοὶ
αὐτὸν
οἰκοδομήσουσιν.
γίνεται.
διὰ
|
γὰρ |
τὸ
πολεμεῖν
αὐτοὺς
καθῃρέθη
ὑπὸ |
[19] |
φθαρτοῖς;
οὐκ
ἔσῃ
πρόγλωσσος·
παγὶς
|
γὰρ |
τὸ
στόμα
θανάτου.
ὅσον
δύνασαι, |
[5] |
δὲ
ἐκλεκτοὶ
εὑρεθῶμεν.
~Εἰς
τοῦτο
|
γὰρ |
υπέμεινεν
ὁ
κύριος
παραδοῦναι
τὴν |
[11] |
το
ἅγιόν
μου
Σινᾶ;
ἔσεσθε
|
γὰρ |
ὡς
πετεινοῦ
νοσσιᾶς
ἀφῃρημενοι.
καὶ |
[16] |
ὡς
ὄντα
οἶκον
θεοῦ.
σχεδὸν
|
γὰρ |
ὡς
τὰ
ἔθνη
ἀφιέρωσαν
αὐτὸν |
[4] |
ἐν
ταῖς
ἐσχάταις
ἡμέραις·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ὠφελήσει
ἡμᾶς
ὁ
πᾶς
χρόνος |
[13] |
αὐτήν·
Δύο
ἔθνη
ἐν
τῇ
|
γαστρί |
σου
καὶ
δύο
λαοὶ
ἐν |
[12] |
εἰς
θλῖψιν
θανάτου
παραδοθήσονται.
πέρας
|
γέ |
τοι
αὐτὸς
Μωϋσῆς
ἐντειλάμενος·
Οὐκ |
[5] |
ἀνάστασιν
αὐτὸς
ποιήσας
κρινεῖ.
πέρας
|
γέ |
τοι
διδάσκων
τὸν
Ἰσραὴλ
καὶ |
[15] |
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ.
πέρας
|
γέ |
τοι
λέγει·
Ἁγιάσεις
αὐτὴν
χερσὶν |
[10] |
ἐν
τῇ
συνέσει
δόγματα.
πέρας
|
γέ |
τοι
λέγει
αὐτοῖς
ἐν
τῷ |
[15] |
ἁγιάσαι,
αὐτοὶ
ἁγιασθέντες
πρῶτον.
πέρας
|
γέ |
τοι
λέγει
αὐτοῖς·
Τὰς
νεομηνίας |
[16] |
ματαία
ἡ
ἐλπὶς
αὐτῶν.
πέρας
|
γέ |
τοι
πάλιν
λέγει·
Ἰδού,
οἱ |
[4] |
ματὰ
τηλικαῦτα
σημεῖα
καὶ
τέρατα
|
γεγονότα |
ἐν
τῷ
Ἰσραήλ,
καὶ
οὕτως |
[15] |
οὔσης
τῆς
ἀνομίας,
καινῶν
δὲ
|
γεγονότων |
πάντων
ὑπὸ
κυρίου·
τότε
δυνησόμεθα |
[14] |
κυρίου
τὰς
δύο
πλάκας
τὰς
|
γεγραμμένας |
τῷ
δακτύλῳ
τῆς
χειρὸς
κυρίου |
[4] |
ἀπὸ
τοῦ
κυρίου,
πλάκας
λιθίνας
|
γεγραμμένας |
τῷ
κακτύλῳ
τῆς
χειρὸς
τοῦ |
[7] |
πεφανέρωκαν
οἱ
ἱερεῖς
τοῦ
ναοῦ.
|
γεγραμμένης |
ἐντολῆς·
Ὃς
ἂν
μὴ
νηστεύσῃ |
[16] |
αὐτὸς
λέγει
ποιεῖν
καὶ
καταρτίζειν.
|
γέγραπται |
γάρ·
Καὶ
ἔσται,
τῆς
ἑβδομάδος |
[5] |
τῷ
αἵματι
τοῦ
ῥαντίσματος
αὐτοῦ.
|
γέγραπται |
γὰρ
περὶ
αὐτοῦ
ἃ
μὲν |
[15] |
οὖν
καὶ
περὶ
τοῦ
σαββάτου
|
γέγραπται |
ἐν
τοῖς
δέκα
λόγοις,
ἐν |
[21] |
τὰ
δικαιώματα
τοῦ
κυρίου,
ὅσα
|
γέγραπται, |
ἐν
τούτοις
περιπατεῖν.
ὁ
γὰρ |
[11] |
σταυροῦ.
περὶ
μὲν
τοῦ
ὕδατος
|
γέγραπται |
ἐπὶ
τὸν
Ἰσραήλ.
πῶς
τὸ |
[4] |
ἐγκαταλελεῖφθαι
αὐτούς·
προσέχωμεν,
μήποτε,
ὡς
|
γέγραπται, |
πολλοὶ
κλητοί,
ολίγοι
δὲ
ἐκλεκτοὶ |
[4] |
τέλειον
σκάνδαλον
ἤγγικεν,
περὶ
οὗ
|
γέγραπται, |
ὡς
Ἐνὼχ
λέγει.
Εἰς
τοῦτο |
[11] |
μὲν
καταβαίνομεν
εἰς
τὸ
ὕδωρ
|
γέμοντες |
ἁμαρτιῶν
καὶ
ῥύπου,
καὶ
ἀνα |
[6] |
τελειωθῶμεν
κληρονόμοι
τῆς
διαθήκης
κυρίου
|
γενέσθαι. |
~Οὐκοῦν
νοεῖτε
τέκνα
εὐφροσύνης,
ὅτι |
[19] |
διδάξεις
φόβον
θεοῦ.
οὐ
μὴ
|
γένῃ |
ἐπιθυμῶν
τὰ
τοῦ
πλησίον
σου, |
[10] |
ὕαιναν
φάγῃ·
οὐ
μή,
φησίν,
|
γένῃ |
μοιχὸς
οὐδὲ
φθορεὺς
οὐδὲ
ὁμοιωθήσῃ |
[19] |
τοῦ
πλησίον
σου,
οὐ
μὴ
|
γένῃ |
πλεονέκτης.
οὐδὲ
κολληθήσῃ
ἐκ
ψυχῆς |
[10] |
φάγῃ.
πρὸς
τί;
οὐ
μὴ
|
γένῃ, |
φησίν,
παιδοφθόρος
οὐδὲ
ὁμοιωθήσῃ
τοῖς |
[9] |
περιτομὴν
γὰρ
εἰρηκεν
οὐ
σαρκὸς
|
γενηθῆναι· |
ἀλλὰ
παρέβησαν,
ὅτι
ἄγγελος
πονηρὸς |
[10] |
ἐμίσησεν
καλῶς.
οὐ
μή,
φησίν,
|
γενηθῃς |
τοιοῦτος,
οἵους
ἀκούομεν
ἀνομίαν
ποιούσαις |
[7] |
εἰς
ἔρημον
βληθήτω.
καὶ
ὅταν
|
γένηται |
οὕτως,
ἄγει
ὁ
βαστάζων
τὸν |
[19] |
τέκνον
ἐν
φθορᾷ,
οὐδὲ
πάλιν
|
γεννηθὲν |
ἀποκτενεῖς.
οὐ
μὴ
ἄρῃς
τὴν |
[6] |
ἡμῶν
ἡ
ἐλπίς;
μͅ
μὴ
|
γένοιτο· |
ἀλλ’
ἐπεὶ
ἐν
ἰσχΰ
τέθεικεν |
[8] |
ἰᾶται
καὶ
διὰ
τοῦτο
οὕτως
|
γενόμενα |
ἡμῖν
μέν
ἐστιν
φανερά,
ἐκείνοις |
[7] |
ἵνα
καὶ
ὁ
τύπος
ὁ
|
γενόμενος |
ἐπὶ
Ἰσαὰκ
τοῦ
προσενεχθέντος
ἐπὶ |
[14] |
καὶ
ἔδωκά
σε
εἰς
διαθήκην
|
γένους, |
εἰς
φῶς
ἐθνῶν
ἀνοῖξαι
ὀφθαλμοὺς |
[4] |
ἐνώπιον
ἑαυτῶν
ἐπιστήμονες.
γενώμεθα
πνευματικοί,
|
γενώμεθα |
ναὸς
τέλειος
τῷ
θεῷ.
ἐφ’ |
[4] |
ἑαυτοῖς
καὶ
ἐνώπιον
ἑαυτῶν
ἐπιστήμονες.
|
γενώμεθα |
πνευματικοί,
γενώμεθα
ναὸς
τέλειος
τῷ |
[14] |
διάθηται
ἐν
ἡμῖν
διαθήκην
λόγῳ.
|
γέτραπται |
γάρ,
πῶς
αὐτῳ
ὁ
πατὴρ |
[1] |
τῶν
μελλόντων
δοὺς
ἀπαρχὰς
ἡμῖν
|
γεύσεως, |
ὧν
τὰ
καθ’
ἕκαστα
βλέποντες |
[10] |
τὰ
λοιπά,
ἀλλ’
ἐν
τῇ
|
γῇ |
κάτω
τοῦ
βυτοῦ
κατοικεῖ.
ἀλλὰ |
[11] |
ἐπὶ
τούτῳ
πλεῖον
φριξάτω
ἡ
|
γῆ, |
ὅτι
δύο
καὶ
πονηρὰ
ἐποίησεν |
[9] |
λέγει·
Ἀκουε
οὐρανέ,
καὶ
ἐνωτίζου
|
γῆ, |
ὅτι
κύριος
ἐλάλησεν
ταῦτα
εἰς |
[11] |
προφήτης
λέγει.
Καὶ
ἦν
ἡ
|
γῆ |
τοῦ
Ἰακὼβ
ἐπαινουμένη
παρὰ
πᾶσαν |
[16] |
οὐρανός
μοι
θρόνος,
ἡ
δὲ
|
γῆ |
ὑποπόδιον
τῶν
ποδῶν
μου·
ποῖον |
[6] |
ἐσμέν,
οὓς
εἰσήγαγεν
εἰς
τὴν
|
γῆν |
ἀγαθήν.
τί
οὖν
τὸ
γάλα |
[16] |
τὸν
οὐρανὸν
σπιθαμῇ
ἢ
τὴν
|
γῆν |
δρακί;
οὐκ
ἐγώ;
λέγει
κύριος· |
[6] |
Εἰς
τὴν
γῆν
τὴν
ἀγαθήν,
|
γῆν |
ῥέουσαν
γάλα
καὶ
μέλι;
εὐλογητὸς |
[6] |
ἐκήρυξεν
ὁ
προφήτης·
Εἰσέλθατε
εἰς
|
γῆν |
ῥέουσαν
γάλα
καὶ
μέλι
καὶ |
[6] |
καὶ
Ἰακώβ,
καὶ
κατακληρονομήσατε
αὐτήν,
|
γῆν |
ῥέουσαν
γάλα
καὶ
μέλι.
τί |
[6] |
καὶ
πληθυνέσθε
καὶ
πληρώσατε
τὴν
|
γῆν. |
ταῦτα
πρὸς
τὸν
υἱόν.
πάλιν |
[6] |
τί
οὖν
λέγει
Εἰς
τὴν
|
γῆν |
τὴν
ἀγαθήν,
γῆν
ῥέουσαν
γάλα |
[6] |
ὁ
θεός·
Ἐισέλθατε
εἰς
τὴν
|
γῆν |
τὴν
ἀγαθήν,
ἣν
ὤμοσεν
κύριος |
[11] |
Ἰακὼβ
ἐπαινουμένη
παρὰ
πᾶσαν
τὴν
|
γῆν. |
τοῦτο
λέγει·
τὸ
σκεῦος
τοῦ |
[4] |
λαός
σου,
οὓς
ἐξήγαγες
ἐκ
|
γῆς |
Αἰγύπτου,
καὶ
συνῆκεν
Μωϋσῆς
καὶ |
[2] |
τοῖς
πατράσιν
ὑμῶν
ἐκπορευομένοις
ἐκ
|
γῆς |
Αἰγύπτου,
προσενέγκαι
μοι
ὁλοκαυτώματα
καὶ |
[14] |
λαός
σου,
ὃν
ἐξήγαγες
ἐκ
|
γῆς |
Αἰγύτου,
ἠνόμησεν.
καὶ
συνῆκεν
Μωϋσῆς, |
[4] |
προφήτης·
Βασιλεῖαι
δέκα
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς |
βασιλεύσουσιν,
καὶ
ἐξαναστήσεται
ὄπισθεν
μικρὸς |
[11] |
ὁ
ἄνεμος
ἀπὸ
προσώπου
τῆς
|
γῆς. |
διὰ
τοῦτο
οὐκ
ἀναστήσονται
ἀσεβεῖς |
[6] |
φανεροῦσθαι
ὑμῖν
Ἰησοῦν.
ἄνθρωπος
γὰρ
|
γῆς |
ἐστιν
πάσχοῦσα·
ἀπὸ
προσώπου
γὰρ |
[6] |
καὶ
ἀρχέτωσαν
τῶν
θηρίων
τῆς
|
γῆς |
καὶ
τῶν
πετεινῶν
τοῦ
οὐρανοῦ |
[12] |
ὁπότε
ἔπεμψεν
αὐτὸν
κατάσκοπον
τῆς
|
γῆς· |
Λαβε
βιβλίον
εἰς
τὰς
χεῖράς |
[14] |
εἰς
σωτηρίαν
ἕως
ἐσχάτου
τῆς
|
γῆς, |
οὕτως
λέγει
κύριος
ὁ
λυτρωσάμενός |
[6] |
λόγῳ
ζωοποιούμενοι
ζήσομεν
κατακυριεύοντες
τῆς
|
γῆς. |
προειρήκαμεν
δὲ
ἐπάνω.
Καὶ
αὐξανέσθωσαν |
[5] |
καινὸν
ἑτοιμάζων
ἐπιδείξῃ
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς |
ὤν,
ὅτι
τὴν
ἀνάστασιν
αὐτὸς |
[21] |
γνῶσιν
τῶν
δικαιωμάτων
αὐτοῦ,
ὑπομονήν.
|
γίνεσθε |
δὲ
θεοδίδακτοι,
ἐκζητοῦντες
τί
ζητεῖ |
[21] |
ἔτι
καὶ
ἐρωτῶ
ὑμᾶς·
ἑαυτῶν
|
γίνεσθε |
νομοθέται
ἀγαθοί,
ἑαυτῶν
μένετε
σύμβουλοι |
[10] |
μὲν
ἄρρεν,
ποτὲ
δὲ
θῆλυ
|
γίνεται. |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
γαλῆν
ἐμίσησεν |
[16] |
ναὸν
τοῦτον
αὐτοὶ
αὐτὸν
οἰκοδομήσουσιν.
|
γίνεται. |
διὰ
γὰρ
τὸ
πολεμεῖν
αὐτοὺς |
[19] |
εἰδώς
ὅτι
ἄνευ
θεοῦ
οὐδὲν
|
γίνεται. |
οὐκ
ἔσῃ
διγνώμων
οὐδὲ
γλωσσώδης, |
[6] |
ἐπιτάξας
κυριεύσῃ.
εἰ
οὖν
οὐ
|
γίνεται |
τοῦτο
νῦν,
ἄρα
ἡμῖν
εἴρηκεν, |
[19] |
τῆς
ψυχῆς
σου
ἁγνεύσεις.
μὴ
|
γίνου |
πρὸς
μὲν
τὸ
λαβεῖν
ἐκτείνων |
[11] |
ἁμαρτωλοὶ
ἐν
βουλῇ
δικαίων,
ὅτι
|
γινώσκει |
κύριος
ὁδὸν
δικαίων,
καὶ
ὁδὸς |
[14] |
οἴκου
φυλακῆς
καθημένους
ἐν
σκότει.
|
γινώσκομεν |
οὖν,
πόθεν
ἐλυτρώθημεν.
πάλιν
ὁ |
[20] |
μισοῦντες
ἀλήθειαν,
ἀγαπῶντες
ψεῦδος,
οὐ
|
γινώσκοντες |
μισθὸν
δικαιοσύνης,
οὐ
κολλώμενοι
ἀγαθῷ, |
[7] |
μόνης
τῆς
ῥαχοῦς
οἱ
καρποὶ
|
γλυκεῖς |
εἰσιν.
τί
οὖν
τοῦτό
ἐστιν; |
[19] |
γίνεται.
οὐκ
ἔσῃ
διγνώμων
οὐδὲ
|
γλωσσώδης, |
ὑποταγήσῃ
κυρίοις
ὡς
τύπῳ
θεοῦ |
[9] |
αὐτοῦ
θέμενος
ἐν
ἡμῖν.
οὐδεὶς
|
γνησιώτερον |
ἔμαθεν
ἀπ’
ἐμοῦ
λόγον·
ἀλλὰ |
[7] |
καλὸς
κύριος
προεφανέρωσεν
ἡμῶν,
ἵνα
|
γνῶμεν, |
ᾧ
κατὰ
πάντα
εὐχαριστοῦντες
ὀφείλομεν |
[2] |
ὀφείλομεν,
μὴ
ὄντες
ἀσύνετοι,
τὴν
|
γνώμην |
τῆς
ἀγαθωσύνης
τοῦ
πατρὸς
ἡμῶν, |
[21] |
τοὺς
ὑπερέχοντας,
εἴ
τινά
μου
|
γνώμης |
ἀγαθῆς
λαμβάνετε
συμβουλίαν·
ἔχετε
μεθ’ |
[13] |
ἐμνήσθη,
ἀπέχομεν
τὸ
τέλειον
τῆς
|
γνώσεως |
ἡμῶν.
τί
οὖν
λέγει
τῷ |
[10] |
δὲ
τῶν
αὐτῶν
τριῶν
δογμάτων
|
γνῶσιν |
Δαυείδ
καὶ
λέγει·
Μακάριος
ἀνήρ, |
[5] |
ἄνθρωπος,
ὃς
ἔχων
ὁδοῦ
δικαιοσύνης
|
γνῶσιν |
ἑαυτὸν
εἰς
ὁδὸν
σκότους
ἀποσυνέχει. |
[18] |
~Μεταβῶμεν
δὲ
καὶ
ἐπὶ
ἑτέραν
|
γνῶσιν |
καὶ
διδαχήν.
Ὁδοὶ
δύο
εἰσὶν |
[11] |
θησαυροὺς
σκοτεινούς,
ἀποκρύους,
ἀοράτους,
ἵνα
|
γνῶσιν |
ὅτι
ἐγὼ
κύριος
ὁ
θεος. |
[12] |
καθεῖλεν,
ἐθανατοῦντο.
πρὸς
τί;
ἱνα
|
γνῶσιν |
ὅτι
οὐ
δύναται
σωθῆναι,
ἐὰν |
[1] |
πίστεως
ὑμῶν
τελείαν
ἔχητε
τὴν
|
γνῶσιν. |
Τρία
οὖν
δόγνατά
ἐστιν
κυρίου· |
[21] |
δῴη
ὑμῖν
σοφίαν,
σύνεσιν,
ἐπιστήμην,
|
γνῶσιν |
τῶν
δικαιωμάτων
αὐτοῦ,
ὑπομονήν.
γίνεσθε |
[6] |
μέλι.
τί
δὲ
λέγει
ἡ
|
γνῶσις; |
μάθετε.
ἐλπίσατε,
φησίν,
ἐπὶ
τὸν |
[9] |
τίς
οὖν
ἡ
δοθεῖσα
αὐτῷ
|
γνῶσις; |
μάθετε,
ὅτι
τοὺς
δεκαοκτὼ
πρώτους, |
[2] |
συνευφραίνονται
αὐτοῖς
σοφία,
σύνεσις,
ἐπιστήμη,
|
γνῶσις. |
πεφανέρωκεν
γὰρ
ἡμῖν
διὰ
πάντων |
[19] |
ἔσιν
οὖν
ἡ
δοθεῖσα
ἡμῖν
|
γνῶσις |
τοῦ
περιπατεῖν
ἐν
αὐτῇ
τοιαύτη. |
[9] |
ἀκούσονται
οἱ
πόρρωθεν,
ἃ
ἐποίησα
|
γνώσονται. |
καί·
Περιτμήθητε,
λέγει
κύριος,
τὰς |
[3] |
σύνδεσμον
καὶ
χειροτονίαν
καὶ
ῥῆμα
|
γογγυσμου, |
καὶ
δῷς
πεινῶντι
τὸν
ἄρτον |
[9] |
μὲν
Ἰησοῦν
ἐν
τοῖς
δυσὶν
|
γράμμασιν, |
καὶ
ἐν
τῷ
ἑνὶ
τὸν |
[9] |
τὸν
Ἰησοῦν
περιέτεμεν,
λαβὼν
τριῶν
|
γραμμάτων |
δόγματα.
λέγει
γάρ·
Καὶ
περιέτεμεν |
[13] |
τοῦ
λαοῦ
τί
λέγει
ἡ
|
γραπή· |
Ἐδεῖτο
δὲ
Ἰσαὰκ
περὶ
Ρεβέκκας |
[4] |
ἀφ’
ὧν
ἔχομεν
μὴ
ἐλλείπειν,
|
γράφειν |
ἐσπούδασα,
περίψημα
ὑμῶν.
διὸ
προσέχωμεν |
[4] |
πίστεως
αὐτοῦ.
πολλὰ
δὲ
θέλων
|
γράφειν, |
οὐχ
ὡς
διδάσκαλος,
ἀλλ’
ὡς |
[4] |
τοῦ
Μωϋσέως.
λέγει
γὰρ
ἡ
|
γραφή· |
Καὶ
ἦν
Μωϋσῆς
ἐν
τῷ |
[16] |
παραδίδοσθαι,
ἐφανερώθη.
λέγει
γὰρ
ἡ
|
γραφή· |
Καὶ
κύριος
τὰ
πρόβατα
τῆς |
[4] |
κοινῇ
συμφέροντος.
λέγει
γὰρ
ἡ
|
γραφή· |
Οὐαὶ
οἱ
συνετοὶ
ἑαυτοῖς
καὶ |
[5] |
ἐσμὲν
ἀσύνετοι.
λέγει
δὲ
ἡ
|
γραφή· |
Οὐκ
ἀδίκως
ἐκτείνεται
δίκτυα
πτερωτοῖς. |
[6] |
αὐτοῦ
ἡμᾶς.
λέγει
γὰρ
ἡ
|
γραφὴ |
περί
ἡμῶν,
ὡς
λέγει
τῷ |
[6] |
ἐποίησεν
ὁ
κύριος.
ἀπολούστερον
ὑμῖν
|
γράφω, |
ἵνα
συιῆτε·
ἐγὼ
περίψημα
τῆς |
[17] |
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων
ἢ
μελλόντων
|
γράφω |
ὑμῖν,
οὐ
μὴ
νοήσητε
διὰ |
[21] |
γὰρ
ἄξια.
διὸ
μᾶλλον
ἐσπούδασα
|
γράψαι |
ἀφ’
ὧν
ἠδυνήθην,
εἰς
τὸ |
[12] |
εἰς
τὰς
χεῖράς
σου
καὶ
|
γράψον, |
ἃ
λέγει
κύριος,
ὅτι
ἐκκόψει |
[3] |
πεινῶσιν
τὸν
ἄρτον
σου,
καὶ
|
γυμνὸν |
ἐὰν
ἴδῃς
περίβαλε·
ἀστέγους
εἴσαγε |
[13] |
δὲ
Ἰσαὰκ
περὶ
Ρεβέκκας
τῆς
|
γυναικὸς |
αὐτοῦ,
ὅτι
στεῖρα
ἦν·
καὶ |
[6] |
οἰκοδομοῦντες,
οὗτος
ἐγενήθη
εἰς
κεφαλὴν
|
γωνίας. |
καὶ
πάλιν
λέγει·
Αὔτη
ἐστὶν |