| Chant, vers | 
|---|
   
 
     
       | [11, 600-649] | ἰσόθεος 
                                    φώς. 
                                    ~τὸν 
                                    δὲ  
                                    ἰδὼν | ὁ | γεραιὸς 
                                  ἀπὸ  
                                  θρόνου  
                                  ὦρτο 
                                  φαεινοῦ, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | δέπας 
                                    περικαλλές, 
                                    ὃ 
                                    οἴκοθεν  
                                    ἦγ᾽ | ὁ | γεραιός,
                                  ~χρυσείοις  
                                  ἥλοισι  
                                  πεπαρμένον·
                                  οὔατα | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | τραπέζης
                                    ~πλεῖον  
                                    ἐόν,
                                    Νέστωρ  
                                    δ᾽ | ὁ | γέρων 
                                  ἀμογητὶ  
                                  ἄειρεν. 
                                  ~ἐν 
                                  τῷ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | δ᾽
                                    ἑταῖρον  
                                    Ὀϊλῆα 
                                    πλήξιππον. 
                                    ~ἤτοι | ὅ | γ᾽
                                  ἐξ  
                                  ἵππων  
                                  κατεπάλμενος 
                                  ἀντίος | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ἐπ᾽
                                    αὐτῷ  
                                    πάντες 
                                    ἔβησαν. 
                                    ~αὐτὰρ | ὅ | γ᾽
                                  ἐξοπίσω  
                                  ἀνεχάζετο, 
                                  αὖε 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | καὶ 
                                    Ἱππόνοον  
                                    μενεχάρμην.
                                    ~τοὺς  
                                    ἄρ᾽ | ὅ | γ᾽
                                  ἡγεμόνας  
                                  Δαναῶν  
                                  ἕλεν,
                                  αὐτὰρ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | πολλοί 
                                    τε  
                                    καὶ 
                                    ἄλκιμοι, 
                                    αὐτὰρ | ὅ | γ᾽
                                  ἥρως
 
                                  ~ἀΐσσων  
                                  ᾧ 
                                  ἔγχει | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ~αὐτοῦ 
                                    μιν  
                                    κατέρυκε,
                                    δίδου  
                                    δ᾽ | ὅ | γε 
                                  θυγατέρα  
                                  ἥν· 
                                  ~γήμας 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | δὲ 
                                    σύ  
                                    ἐσσι·
                                    βίῃ  
                                    δ᾽ | ὅ | γε 
                                  πολλὸν  
                                  ἀμείνων. 
                                  ~ἀλλ᾽
                                  εὖ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | οὐδ᾽
                                    ἐλεαίρει. 
                                    ~ἦ 
                                    μένει  
                                    εἰς | ὅ | κε 
                                  δὴ  
                                  νῆες  
                                  θοαὶ 
                                  ἄγχι | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | τοι 
                                    κράτος  
                                    ἐγγυαλίξει
                                    ~κτείνειν, 
                                    εἰς | ὅ | κε 
                                  νῆας  
                                  ἐϋσσέλμους  
                                  ἀφίκηαι
                                  ~δύῃ | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | οἱ 
                                    κράτος  
                                    ἐγγυαλίξω
                                    ~κτείνειν  
                                    εἰς | ὅ | κε 
                                  νῆας  
                                  ἐϋσσέλμους  
                                  ἀφίκηται
                                  ~δύῃ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | οὐδέ 
                                    με  
                                    πείσεις.
                                    ~αἰδοῖος  
                                    νεμεσητὸς | ὅ | με 
                                  προέηκε  
                                  πυθέσθαι
 
                                  ~ὅν 
                                  τινα | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἔγκασι 
                                    φωτός. 
                                    ~γνῶ 
                                    δ᾽ 
                                    Ὀδυσεὺς | ὅ | οἱ 
                                  οὔ  
                                  τι  
                                  τέλος 
                                  κατακαίριον | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | παμφαίνοντας,
                                    ἐπεὶ  
                                    περίδυσε 
                                    χιτῶνας· 
                                    ~αὐτὰρ | ὃ | βῆ 
                                  Ἶσόν  
                                  τε  
                                  καὶ 
                                  Ἄντιφον | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ὑβρίζοντες 
                                    ἀτάσθαλα  
                                    μηχανόωντο.
                                    ~ἐκ  
                                    δ᾽ | ὃ | γέρων 
                                  ἀγέλην  
                                  τε  
                                  βοῶν 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | ἐλατῆρ᾽
                                    ἀφίει  
                                    ἀκαχήμενον 
                                    ἵππων. 
                                    ~τῶν | ὃ | γέρων 
                                  ἐπέων  
                                  κεχολωμένος  
                                  ἠδὲ 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | εἰς 
                                    ἀγαθόν  
                                    περ.
                                    ~ὣς  
                                    ἐπέτελλ᾽ | ὃ | γέρων,
                                  σὺ  
                                  δὲ  
                                  λήθεαι·
                                  ἀλλ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~ὣς 
                                    εἰπὼν  
                                    ὃ 
                                    μὲν  
                                    ἦρχ᾽ | ὃ | δ᾽
                                  ἅμ᾽ 
                                  ἕσπετο  
                                  ἰσόθεος 
                                  φώς. | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἐν 
                                    Ἤλιδι  
                                    ναιετάασκε,
                                    ~ῥύσι᾽ 
                                    ἐλαυνόμενος· | ὃ | δ᾽
                                  ἀμύνων  
                                  ᾗσι  
                                  βόεσσιν
                                  ~ἔβλητ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | γαῖαν 
                                    ἀγοστῷ. 
                                    ~τοὺς 
                                    μὲν  
                                    ἔασ᾽ | ὃ | δ᾽
                                  ἄρ᾽ 
                                  Ἱππασίδην  
                                  Χάροπ᾽
                                  οὔτασε | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | πρότμησιν 
                                    ὑπ᾽ 
                                    ἀσπίδος 
                                    ὀμφαλοέσσης
 
                                    ~νύξεν· | ὃ | δ᾽
                                  ἐν  
                                  κονίῃσι  
                                  πεσὼν 
                                  ἕλε | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | καὶ 
                                    αὐτὸν  
                                    ἀμύμονος 
                                    ἰητῆρος	 
                                    ~κεῖσθαι· | ὃ | δ᾽
                                  ἐν  
                                  πεδίῳ  
                                  Τρώων 
                                  μένει | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ἡνία 
                                    σιγαλόεντα, 
                                    ~τὼ 
                                    δὲ  
                                    κυκηθήτην· | ὃ | δ᾽
                                  ἐναντίον  
                                  ὦρτο  
                                  λέων 
                                  ὣς | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | στήθεσφιν 
                                    ἔλασσε, 
                                    ~δούπησεν 
                                    δὲ  
                                    πεσών· | ὃ | δ᾽
                                  ἐπεύξατο  
                                  δῖος  
                                  Ὀδυσσεύς·
                                  ~ὦ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | δι᾽
                                    ὁμίλου. 
                                    ~τοὺς 
                                    μὲν  
                                    ἔασ᾽ | ὃ | δ᾽
                                  ὅθι  
                                  πλεῖσται  
                                  κλονέοντο 
                                  φάλαγγες, | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | δουρικλυτὸς 
                                    ἐγγύθεν  
                                    ἐλθὼν
                                    ~ἔστη  
                                    πρόσθ᾽ | ὃ | δ᾽
                                  ὄπισθε  
                                  καθεζόμενος  
                                  βέλος 
                                  ὠκὺ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | χαμᾶζε
                                    ~δουρὶ  
                                    βαλὼν 
                                    πρὸς  
                                    στῆθος· | ὃ | δ᾽
                                  ὕπτιος  
                                  οὔδει  
                                  ἐρείσθη.
                                  ~Ἱππόλοχος | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | θῶες 
                                    μέν  
                                    τε 
                                    διέτρεσαν, 
                                    αὐτὰρ | ὃ | δάπτει·
                                  ~ὥς  
                                  ῥα  
                                  τότ᾽
                                  ἀμφ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | εἰσι 
                                    παρειαί, 
                                    ~παῖδες 
                                    δ᾽ 
                                    ὀρφανικοί· | ὃ | δέ 
                                  θ᾽ 
                                  αἵματι  
                                  γαῖαν 
                                  ἐρεύθων | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἔβαλλον
                                    ~αἵ  
                                    τ᾽
                                    ἀπ᾽ 
                                    ἐπισσώτρων. | ὃ | δὲ 
                                  ἵετο  
                                  δῦναι  
                                  ὅμιλον
                                  ~ἀνδρόμεον | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | παρ᾽
                                    ἐρινεὸν  
                                    ἐσσεύοντο
                                    ~ἱέμενοι  
                                    πόλιος· | ὃ | δὲ 
                                  κεκλήγων  
                                  ἕπετ᾽ 
                                  αἰεὶ
                                  ~Ἀτρεΐδης, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | Πατροκλῆα 
                                    προσέειπε
 
                                    ~φθεγξάμενος 
                                    παρὰ  
                                    νηός· | ὃ | δὲ 
                                  κλισίηθεν  
                                  ἀκούσας
 
                                  ~ἔκμολεν 
                                  ἶσος | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ἐκ 
                                    πῖαρ  
                                    ἑλέσθαι	
                                    ~πάννυχοι  
                                    ἐγρήσσοντες· | ὃ | δὲ 
                                  κρειῶν  
                                  ἐρατίζων
 
                                  ~ἰθύει,
                                  ἀλλ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἀμπερὲς 
                                    ἰὸς
 
                                    ~ἐν 
                                    γαίῃ  
                                    κατέπηκτο· | ὃ | δὲ 
                                  μάλα  
                                  ἡδὺ  
                                  γελάσσας
                                  ~ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | μὲν 
                                    ἄρ᾽ 
                                    οὐκ 
                                    ἀλέγιζε  
                                    πατήρ· | ὃ | δὲ 
                                  νόσφι  
                                  λιασθεὶς	 
                                  ~τῶν 
                                  ἄλλων | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ἠδ᾽
                                    ὑποθέσθαι
 
                                    ~καί 
                                    οἱ  
                                    σημαίνειν· | ὃ | δὲ 
                                  πείσεται  
                                  εἰς  
                                  ἀγαθόν 
                                  περ. | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | Ὀδυσῆα 
                                    Διῒ  
                                    φίλον 
                                    ἐσσεύοντο
 
                                    ~Τρῶες· | ὃ | δὲ 
                                  πρῶτον  
                                  μὲν  
                                  ἀμύμονα 
                                  Δηϊοπίτην | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | κύνες 
                                    θαλεροί  
                                    τ᾽
                                    αἰζηοὶ
 
                                    ~σεύωνται, | ὃ | δέ 
                                  τ᾽ 
                                  εἶσι  
                                  βαθείης 
                                  ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | τ᾽
                                    ὤμων
 
                                    ~καὶ 
                                    κόρυθα  
                                    βριαρήν· | ὃ | δὲ 
                                  τόξου  
                                  πῆχυν  
                                  ἄνελκε	
                                  ~καὶ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | Κόωνι 
                                    ἔχων  
                                    ἀνεμοτρεφὲς 
                                    ἔγχος. 
                                    ~ἤτοι | ὃ | Ἰφιδάμαντα 
                                  κασίγνητον  
                                  καὶ  
                                  ὄπατρον
                                  ~ἕλκε | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | αὐχένα,
                                    λῦσε  
                                    δὲ 
                                    γυῖα. 
                                    ~ὣς | ὃ | μὲν 
                                  αὖθι  
                                  πεσὼν  
                                  κοιμήσατο 
                                  χάλκεον | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ποθὴ 
                                    Δαναοῖσι  
                                    γένηται.
                                    ~ὣς  
                                    εἰπὼν | ὃ | μὲν 
                                  ἦρχ᾽ 
                                  ὃ  
                                  δ᾽
                                  ἅμ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ~Ἴλου 
                                    Δαρδανίδαο, 
                                    παλαιοῦ 
                                    δημογέροντος. 
                                    ~ἤτοι | ὃ | μὲν 
                                  θώρηκα  
                                  Ἀγαστρόφου  
                                  ἰφθίμοιο
                                  ~αἴνυτ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ἄμφω
                                    ~εἰν  
                                    ἑνὶ 
                                    δίφρῳ  
                                    ἐόντας· | ὃ | μὲν 
                                  νόθος  
                                  ἡνιόχευεν, 
                                  ~Ἄντιφος 
                                  αὖ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | δ᾽
                                    Ἄϊδι  
                                    κλυτοπώλῳ.
                                    ~ἦ, 
                                    καὶ | ὃ | μὲν 
                                  φύγαδ᾽ 
                                  αὖτις  
                                  ὑποστρέψας 
                                  ἐβεβήκει, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ἀκτήν,
                                    ~πὰρ  
                                    δὲ 
                                    δέπας  
                                    περικαλλές, | ὃ | οἴκοθεν 
                                  ἦγ᾽ 
                                  ὁ  
                                  γεραιός,
                                  ~χρυσείοις | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | Περκώτῃ 
                                    λίπε  
                                    νῆας 
                                    ἐΐσας, 
                                    ~αὐτὰρ | ὃ | πεζὸς 
                                  ἐὼν  
                                  ἐς  
                                  Ἴλιον 
                                  εἰληλούθει· | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | γὰρ 
                                    θεράπων  
                                    ἀπάνευθ᾽
                                    ἔχεν, 
                                    αὐτὰρ | ὃ | πεζὸς
                                  ~θῦνε  
                                  διὰ  
                                  προμάχων,
                                  εἷος | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | αὐτοὶ 
                                    ὑπ᾽ 
                                    Ἀργείοισι 
                                    φέβοντο. 
                                    ~αὐτὰρ | ὃ | Πείσανδρόν 
                                  τε  
                                  καὶ  
                                  Ἱππόλοχον 
                                  μενεχάρμην | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἤ 
                                    τ᾽ 
                                    ἔβαλ᾽
                                    ἄλλον. 
                                    ~εἷος | ὃ | ταῦθ᾽
                                  ὥρμαινε  
                                  κατὰ  
                                  φρένα 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | βεβλημένοι 
                                    οὐτάμενοί  
                                    τε.
                                    ~βέβληται  
                                    μὲν | ὃ | Τυδεΐδης 
                                  κρατερὸς  
                                  Διομήδης, 
                                  ~οὔτασται 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | μίνυνθα 
                                    δὲ  
                                    χάζετο 
                                    δουρός. 
                                    ~αὐτὰρ | ὃ | τῶν 
                                  ἄλλων  
                                  ἐπεπωλεῖτο  
                                  στίχας 
                                  ἀνδρῶν | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἔδυν 
                                    δόμον  
                                    Ἄϊδος 
                                    εἴσω. 
                                    ~αὐτὰρ | ὃ | τῶν 
                                  ἄλλων  
                                  ἐπεπωλεῖτο  
                                  στίχας 
                                  ἀνδρῶν | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | Ἀχαιοί.
                                    ~ὣς  
                                    εἰπὼν 
                                    Σώκοιο  
                                    δαΐφρονος | ὄβριμον | ἔγχος
                                  ~ἔξω  
                                  τε  
                                  χροὸς 
                                  ἕλκε | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ~διὰ 
                                    μὲν  
                                    ἀσπίδος 
                                    ἦλθε  
                                    φαεινῆς | ὄβριμον | ἔγχος,
                                  ~καὶ  
                                  διὰ  
                                  θώρηκος 
                                  πολυδαιδάλου | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ~νῶϊν 
                                    δὴ  
                                    τόδε 
                                    πῆμα  
                                    κυλίνδεται | ὄβριμος | Ἕκτωρ·
                                  ~ἀλλ᾽ 
                                  ἄγε  
                                  δὴ 
                                  στέωμεν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ὥς 
                                    τ᾽ 
                                    ἀμητῆρες 
                                    ἐναντίοι  
                                    ἀλλήλοισιν | ~ὄγμον | ἐλαύνωσιν 
                                  ἀνδρὸς  
                                  μάκαρος  
                                  κατ᾽
                                  ἄρουραν | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | δύο 
                                    δ᾽ 
                                    ἀμφὶς 
                                    ἕκαστον
 
                                    ~φῶτες | ὀδὰξ | ἕλον 
                                  οὖδας  
                                  ἐμῷ  
                                  ὑπὸ 
                                  δουρὶ | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | δὲ 
                                    προέεργε  
                                    θοὰς 
                                    ἐπὶ  
                                    νῆας | ὁδεύειν, | ~αὐτὸς 
                                  δὲ  
                                  Τρώων  
                                  καὶ 
                                  Ἀχαιῶν | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | βαθείης 
                                    ἐκ  
                                    ξυλόχοιο	
                                    ~θήγων  
                                    λευκὸν | ὀδόντα | μετὰ 
                                  γναμπτῇσι  
                                  γένυσσιν, 
                                  ~ἀμφὶ 
                                  δέ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἀΐσσονται,
                                    ὑπαὶ  
                                    δέ 
                                    τε  
                                    κόμπος | ὀδόντων | ~γίγνεται,
                                  οἳ  
                                  δὲ  
                                  μένουσιν 
                                  ἄφαρ | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἐξ 
                                    αὐχέν᾽ 
                                    ἔαξε 
                                    λαβὼν  
                                    κρατεροῖσιν | ὀδοῦσι | ~πρῶτον,
                                  ἔπειτα  
                                  δέ  
                                  θ᾽
                                  αἷμα | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | τέκνα
                                    ~ῥηϊδίως  
                                    συνέαξε 
                                    λαβὼν  
                                    κρατεροῖσιν | ὀδοῦσιν | ~ἐλθὼν 
                                  εἰς  
                                  εὐνήν, 
                                  ἁπαλόν 
                                  τέ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | πικρὰς 
                                    ὠδῖνας  
                                    ἔχουσαι,
                                    ~ὣς  
                                    ὀξεῖ᾽ | ὀδύναι | δῦνον 
                                  μένος  
                                  Ἀτρεΐδαο. 
                                  ~ἐς 
                                  δίφρον | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | παύσατο 
                                    δ᾽ 
                                    αἷμα,
                                    ~ὀξεῖαι  
                                    δ᾽ | ὀδύναι | δῦνον 
                                  μένος  
                                  Ἀτρεΐδαο. 
                                  ~ὡς 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ὀδυνήφατον,
                                    ἥ  
                                    οἱ 
                                    ἁπάσας
 
                                    ~ἔσχ᾽ | ὀδύνας· | τὸ 
                                  μὲν  
                                  ἕλκος  
                                  ἐτέρσετο,
                                  παύσατο | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | βέλος 
                                    ὠκὺ
 
                                    ~ἐκ 
                                    ποδὸς  
                                    ἕλκ᾽ | ὀδύνη | δὲ 
                                  διὰ  
                                  χροὸς  
                                  ἦλθ᾽
                                  ἀλεγεινή. | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ῥίζαν 
                                    βάλε  
                                    πικρὴν
                                    ~χερσὶ  
                                    διατρίψας | ὀδυνήφατον, | ἥ 
                                  οἱ  
                                  ἁπάσας
 
                                  ~ἔσχ᾽
                                  ὀδύνας· | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | μιν 
                                    πρὸς  
                                    μῦθον 
                                    ἔειπεν
 
                                    ~ὦ | Ὀδυσεῦ | πολύαινε 
                                  δόλων  
                                  ἆτ᾽ 
                                  ἠδὲ 
                                  πόνοιο | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | Τυδεΐδης 
                                    κρατερὸς  
                                    Διομήδης,
                                    ~οὔτασται  
                                    δ᾽ | Ὀδυσεὺς | δουρὶ 
                                  κλυτὸς  
                                  ἠδ᾽ 
                                  Ἀγαμέμνων·
                                  ~βέβληται | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἤχθετο 
                                    γὰρ  
                                    κῆρ.
                                    ~οἰώθη  
                                    δ᾽ | Ὀδυσεὺς | δουρὶ 
                                  κλυτός, 
                                  οὐδέ  
                                  τις 
                                  αὐτῷ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | γυναῖκες.
                                    ~ὣς  
                                    φάτο,
                                    τοῦ  
                                    δ᾽ | Ὀδυσεὺς | δουρικλυτὸς 
                                  ἐγγύθεν  
                                  ἐλθὼν
 
                                  ~ἔστη 
                                  πρόσθ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | κλυτὰ 
                                    τεύχε᾽ 
                                    ἀπηύρα·
                                    ~Ἱππόδαμον  
                                    δ᾽ | Ὀδυσεὺς | καὶ 
                                  Ὑπείροχον  
                                  ἐξενάριξεν. 
                                  ~ἔνθά 
                                  σφιν | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | μιχθήμεναι 
                                    ἔγκασι  
                                    φωτός.
                                    ~γνῶ  
                                    δ᾽ | Ὀδυσεὺς | ὅ 
                                  οἱ  
                                  οὔ  
                                  τι 
                                  τέλος | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | δάπτει·
                                    ~ὥς  
                                    ῥα 
                                    τότ᾽ 
                                    ἀμφ᾽ | Ὀδυσῆα | δαΐφρονα 
                                  ποικιλομήτην
 
                                  ~Τρῶες  
                                  ἕπον 
                                  πολλοί | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ἕσπετο 
                                    ἰσόθεος  
                                    φώς.
                                    ~εὗρον  
                                    ἔπειτ᾽ | Ὀδυσῆα | Διῒ 
                                  φίλον· 
                                  ἀμφὶ  
                                  δ᾽
                                  ἄρ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἐόντα,
                                    ~ὥς  
                                    ῥα 
                                    τότ᾽ 
                                    ἀμφ᾽ | Ὀδυσῆα | Διῒ 
                                  φίλον  
                                  ἐσσεύοντο
 
                                  ~Τρῶες·
                                  ὃ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ἄνωγεν
                                    ~ἀγγελίην  
                                    ἐλθόντα 
                                    σὺν  
                                    ἀντιθέῳ | Ὀδυσῆϊ | ~αὖθι 
                                  κατακτεῖναι  
                                  μηδ᾽ 
                                  ἐξέμεν 
                                  ἂψ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | δὲ 
                                    μεγάθυμοι  
                                    ὅπως 
                                    ἴδον  
                                    αἷμ᾽ | Ὀδυσῆος | ~κεκλόμενοι 
                                  καθ᾽ 
                                  ὅμιλον  
                                  ἐπ᾽
                                  αὐτῷ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | βαλὼν 
                                    κατὰ  
                                    μαζὸν 
                                    ἀριστερόν· 
                                    αὐτὰρ | Ὀδυσσεὺς | ~ἀντίθεον 
                                  θεράποντα  
                                  Μολίονα  
                                  τοῖο 
                                  ἄνακτος. | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ἔνδον 
                                    ἐόντες  
                                    ἐγὼ 
                                    καὶ  
                                    δῖος | Ὀδυσσεὺς | ~πάντα 
                                  μάλ᾽ 
                                  ἐν  
                                  μεγάροις 
                                  ἠκούομεν | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ~εἰ 
                                    μὴ  
                                    Τυδεΐδῃ 
                                    Διομήδεϊ  
                                    κέκλετ᾽ | Ὀδυσσεύς· | ~Τυδεΐδη 
                                  τί  
                                  παθόντε  
                                  λελάσμεθα 
                                  θούριδος | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | πεσών·
                                    ὃ  
                                    δ᾽
                                    ἐπεύξατο  
                                    δῖος | Ὀδυσσεύς· | ~ὦ 
                                  Σῶχ᾽ 
                                  Ἱππάσου  
                                  υἱὲ 
                                  δαΐφρονος | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | βοὴν 
                                    ἀγαθὸς  
                                    Διομήδης,
                                    ~αἶψα  
                                    δ᾽ | Ὀδυσσῆα | προσεφώνεεν 
                                  ἐγγὺς  
                                  ἐόντα· 
                                  ~νῶϊν 
                                  δὴ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ~ἀλλ᾽
                                    ὅτε  
                                    δὴ 
                                    κατὰ  
                                    νῆας | Ὀδυσσῆος | θείοιο
                                  ~ἷξε  
                                  θέων  
                                  Πάτροκλος,
                                  ἵνά | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | χερσὶν 
                                    ἔχουσαν. 
                                    ~στῆ 
                                    δ᾽ 
                                    ἐπ᾽ | Ὀδυσσῆος | μεγακήτεϊ 
                                  νηῒ  
                                  μελαίνῃ, 
                                  ~ἥ 
                                  ῥ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | Τελαμώνιε 
                                    κοίρανε  
                                    λαῶν	
                                    ~ἀμφί  
                                    μ᾽ | Ὀδυσσῆος | ταλασίφρονος 
                                  ἵκετ᾽ 
                                  ἀϋτὴ
 
                                  ~τῷ 
                                  ἰκέλη | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | δίδη 
                                    μόσχοισι  
                                    λύγοισι,
                                    ~ποιμαίνοντ᾽ 
                                    ἐπ᾽ | ὄεσσι | λαβών,
                                  καὶ  
                                  ἔλυσεν  
                                  ἀποίνων.
                                  ~δὴ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | καὶ 
                                    Ἀλησίου  
                                    ἔνθα 
                                    κολώνη
 
                                    ~κέκληται· | ὅθεν | αὖτις 
                                  ἀπέτραπε  
                                  λαὸν  
                                  Ἀθήνη.
                                  ~ἔνθ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | εἰς 
                                    ἅλα  
                                    βάλλων
                                    ~ἐγγύθεν  
                                    Ἀρήνης, | ὅθι | μείναμεν 
                                  Ἠῶ  
                                  δῖαν
 
                                  ~ἱππῆες 
                                  Πυλίων, | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ᾤχετ᾽
                                    ἐρωὴν
 
                                    ~τῆλε 
                                    διὰ  
                                    προμάχων, | ὅθι | οἱ 
                                  καταείσατο  
                                  γαίης
 
                                  ~τόφρ᾽
                                  Ἕκτωρ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ~τοὺς 
                                    μὲν  
                                    ἔασ᾽
                                    ὃ  
                                    δ᾽ | ὅθι | πλεῖσται 
                                  κλονέοντο  
                                  φάλαγγες, 
                                  ~τῇ 
                                  ῥ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | τε 
                                    μεγάλοισί  
                                    τε 
                                    χερμαδίοισιν, 
                                    ~ὄφρά | οἱ | αἷμ᾽
                                  ἔτι  
                                  θερμὸν  
                                  ἀνήνοθεν 
                                  ἐξ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | πικρὴν
                                    ~χερσὶ  
                                    διατρίψας 
                                    ὀδυνήφατον, 
                                    ἥ | οἱ | ἁπάσας
                                  ~ἔσχ᾽ 
                                  ὀδύνας· 
                                  τὸ 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ~αἶγας 
                                    ὁμοῦ  
                                    καὶ 
                                    ὄϊς, 
                                    τά | οἱ | ἄσπετα 
                                  ποιμαίνοντο. 
                                  ~δὴ  
                                  τότε 
                                  γ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | δῆμον 
                                    ἔδωκε
 
                                    ~δαιτρεύειν,
                                    μή  
                                    τίς | οἱ | ἀτεμβόμενος 
                                  κίοι  
                                  ἴσης. 
                                  ~ἡμεῖς 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | Ἀχιλλεύς,
                                    ~θυγατέρ᾽ 
                                    Ἀρσινόου 
                                    μεγαλήτορος, 
                                    ἥν | οἱ | Ἀχαιοὶ
                                  ~ἔξελον  
                                  οὕνεκα  
                                  βουλῇ 
                                  ἀριστεύεσκεν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ~σὺν 
                                    δυοκαίδεκα  
                                    νηυσὶ 
                                    κορωνίσιν, 
                                    αἵ | οἱ | ἕποντο.
                                  ~τὰς  
                                  μὲν  
                                  ἔπειτ᾽
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ~Ἀτρεΐδης 
                                    μὲν  
                                    ἅμαρτε,
                                    παραὶ  
                                    δέ | οἱ | ἐτράπετ᾽
                                  ἔγχος, 
                                  ~Ἰφιδάμας  
                                  δὲ 
                                  κατὰ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | σφι 
                                    θεῶν  
                                    ἐτετεύχατο 
                                    βωμοί, 
                                    ~ἔνθά | οἱ | Εὐρύπυλος 
                                  βεβλημένος  
                                  ἀντεβόλησε
 
                                  ~διογενὴς 
                                  Εὐαιμονίδης | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ὕστατον 
                                    ἐξενάριξεν
 
                                    ~Ἕκτωρ 
                                    Πριαμίδης, 
                                    ὅτε | οἱ | Ζεὺς 
                                  κῦδος  
                                  ἔδωκεν; 
                                  ~Ἀσαῖον 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | ὤμοισιν 
                                    βάλετο  
                                    ξίφος·
                                    ἐν  
                                    δέ | οἱ | ἧλοι
                                  ~χρύσειοι  
                                  πάμφαινον, 
                                  ἀτὰρ 
                                  περὶ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | ~κυάνεος 
                                    ἐλέλικτο  
                                    δράκων,
                                    κεφαλαὶ  
                                    δέ | οἱ | ἦσαν
                                  ~τρεῖς  
                                  ἀμφιστρεφέες  
                                  ἑνὸς 
                                  αὐχένος | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἥρωα 
                                    κατ᾽ 
                                    ἰσχίον·
                                    οὐ  
                                    δέ | οἱ | ἵπποι
                                  ~ἐγγὺς  
                                  ἔσαν  
                                  προφυγεῖν,
                                  ἀάσατο | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἐρωὴν
                                    ~τῆλε  
                                    διὰ 
                                    προμάχων, 
                                    ὅθι | οἱ | καταείσατο 
                                  γαίης
 
                                  ~τόφρ᾽ 
                                  Ἕκτωρ 
                                  ἔμπνυτο, | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | περὶ 
                                    στήθεσσιν  
                                    ἔδυνε,
                                    ~τόν  
                                    ποτέ | οἱ | Κινύρης 
                                  δῶκε  
                                  ξεινήϊον  
                                  εἶναι.
                                  ~πεύθετο | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἰῷ
                                    ~εἰς  
                                    ἵππους 
                                    ἅλεται, 
                                    τότε | οἱ | κράτος 
                                  ἐγγυαλίξω
 
                                  ~κτείνειν  
                                  εἰς 
                                  ὅ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | δέκα 
                                    χάλκεοι  
                                    ἦσαν,
                                    ~ἐν  
                                    δέ | οἱ | ὀμφαλοὶ 
                                  ἦσαν  
                                  ἐείκοσι  
                                  κασσιτέροιο
                                  ~λευκοί, | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἐς 
                                    πόλεμον  
                                    φθισήνορα·
                                    τὼ  
                                    δέ | οἱ | οὔ 
                                  τι
 
                                  ~πειθέσθην· 
                                  κῆρες 
                                  γὰρ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | φωτός.
                                    ~γνῶ  
                                    δ᾽
                                    Ὀδυσεὺς  
                                    ὅ | οἱ | οὔ 
                                  τι  
                                  τέλος  
                                  κατακαίριον 
                                  ἦλθεν, | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ᾗσι 
                                    θεοπροπίην  
                                    ἀλεείνει
                                    ~καί  
                                    τινά | οἱ | πὰρ 
                                  Ζηνὸς  
                                  ἐπέφραδε  
                                  πότνια 
                                  μήτηρ, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ἶσος 
                                    Ἄρηϊ, 
                                    κακοῦ 
                                    δ᾽ 
                                    ἄρα | οἱ | πέλεν 
                                  ἀρχή. 
                                  ~τὸν  
                                  πρότερος 
                                  προσέειπε | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | γὰρ 
                                    τρυφάλεια
 
                                    ~τρίπτυχος 
                                    αὐλῶπις, 
                                    τήν | οἱ | πόρε 
                                  Φοῖβος  
                                  Ἀπόλλων. 
                                  ~Ἕκτωρ 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | πυκινὸν 
                                    ἔπος  
                                    ἠδ᾽
                                    ὑποθέσθαι
 
                                    ~καί | οἱ | σημαίνειν·
                                  ὃ  
                                  δὲ  
                                  πείσεται 
                                  εἰς | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | καὶ 
                                    ἀσπίδος  
                                    ὀμφαλοέσσης·
                                    ~αἷμα  
                                    δέ | οἱ | σπασθέντος 
                                  ἀνέσσυτο, 
                                  κῆδε  
                                  δὲ 
                                  θυμόν. | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ~τίς 
                                    δ᾽ 
                                    οἶδ᾽
                                    εἴ  
                                    κέν | οἱ | σὺν 
                                  δαίμονι  
                                  θυμὸν  
                                  ὀρίναις
                                  ~παρειπών; | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | δουρὶ	
                                    ~νύξ᾽ 
                                    οὐδὲ 
                                    στεφάνη  
                                    δόρυ | οἱ | σχέθε 
                                  χαλκοβάρεια, 
                                  ~ἀλλὰ  
                                  δι᾽
                                  αὐτῆς | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | Τροίην 
                                    νήεσσιν  
                                    ἀναπλεύσεσθαι 
                                    ἔμελλον· 
                                    ~τοὔνεκά | οἱ | τὸν 
                                  δῶκε  
                                  χαριζόμενος  
                                  βασιλῆϊ.
                                  ~τοῦ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | γε 
                                    πολλὸν  
                                    ἀμείνων.
                                    ~ἀλλ᾽ 
                                    εὖ | οἱ | φάσθαι 
                                  πυκινὸν  
                                  ἔπος  
                                  ἠδ᾽
                                  ὑποθέσθαι | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | κύνες 
                                    τε  
                                    καὶ 
                                    ἀνέρες  
                                    ἀγροιῶται, | ~οἵ | τέ 
                                  μιν  
                                  οὐκ  
                                  εἰῶσι 
                                  βοῶν | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | κεν 
                                    καὶ  
                                    Τρῶες 
                                    ἀνέπνευσαν  
                                    κακότητος, | ~οἵ | τέ 
                                  σε  
                                  πεφρίκασι  
                                  λέονθ᾽
                                  ὡς | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ~πένθεος,
                                    ὅσσον  
                                    ὄρωρε 
                                    κατὰ  
                                    στρατόν· | οἳ | γὰρ 
                                  ἄριστοι
 
                                  ~ἐν  
                                  νηυσὶν 
                                  κέαται | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | γάρ 
                                    ῥα  
                                    θεῶν 
                                    παρετύγχανε  
                                    μαρναμένοισιν, | ~οἳ | δ᾽
                                  ἄλλοι  
                                  οὔ  
                                  σφιν 
                                  πάρεσαν | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | υἱέες 
                                    ἦμεν· 
                                    ~τῶν 
                                    οἶος  
                                    λιπόμην, | οἳ | δ᾽
                                  ἄλλοι  
                                  πάντες  
                                  ὄλοντο.
                                  ~ταῦθ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | μαχέσασθαι,
                                    ἔγειρε  
                                    δὲ 
                                    φύλοπιν  
                                    αἰνήν. | ~οἳ | δ᾽
                                  ἐλελίχθησαν  
                                  καὶ  
                                  ἐναντίοι 
                                  ἔσταν | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | πτολέμοιο 
                                    γεφύρας	 
                                    ~ἡνιόχους 
                                    ποθέοντες  
                                    ἀμύμονας· | οἳ | δ᾽
                                  ἐπὶ  
                                  γαίῃ
 
                                  ~κείατο,
                                  γύπεσσιν | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | δὴ 
                                    ἵσταντο  
                                    καὶ 
                                    ἀλλήλους  
                                    ἀνέμιμνον. | ~οἳ | δ᾽
                                  ἔτι  
                                  κὰμ  
                                  μέσσον 
                                  πεδίον | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | Ἀγαμέμνων
                                    ~αἰὲν  
                                    ἀποκτείνων 
                                    τὸν  
                                    ὀπίστατον· | οἳ | δ᾽
                                  ἐφέβοντο. 
                                  ~πολλοὶ  
                                  δὲ 
                                  πρηνεῖς | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | τε 
                                    κλισίας  
                                    καὶ 
                                    νῆας  
                                    Ἀχαιῶν. | ~οἳ | δ᾽
                                  ὅτε  
                                  δὴ  
                                  κλισίην 
                                  Νηληϊάδεω | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | τότ᾽
                                    Ἀτρεΐδεω  
                                    Ἀγαμέμνονος 
                                    ἀντίον  
                                    ἦλθεν. | ~οἳ | δ᾽
                                  ὅτε  
                                  δὴ  
                                  σχεδὸν 
                                  ἦσαν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | τε 
                                    στεροπὴ  
                                    πατρὸς 
                                    Διὸς  
                                    αἰγιόχοιο. | ~οἳ | δ᾽
                                  ὥς  
                                  τ᾽ 
                                  ἀμητῆρες 
                                  ἐναντίοι | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ὁμιλέομεν 
                                    Δαναοῖσιν
 
                                    ~ἐσχατιῇ 
                                    πολέμοιο  
                                    δυσηχέος· | οἳ | δὲ 
                                  δὴ  
                                  ἄλλοι
 
                                  ~Τρῶες 
                                  ὀρίνονται | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~ἴσας 
                                    δ᾽ 
                                    ὑσμίνη 
                                    κεφαλὰς  
                                    ἔχεν, | οἳ | δὲ 
                                  λύκοι  
                                  ὣς
 
                                  ~θῦνον·
                                  Ἔρις | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | δέ 
                                    τε  
                                    κόμπος 
                                    ὀδόντων
 
                                    ~γίγνεται, | οἳ | δὲ 
                                  μένουσιν  
                                  ἄφαρ  
                                  δεινόν 
                                  περ | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | υἱόν.
                                    ~ὣς  
                                    ἔφατ᾽
                                    Εὐρύπυλος  
                                    βεβλημένος· | οἳ | δὲ 
                                  παρ᾽ 
                                  αὐτὸν
 
                                  ~πλησίοι 
                                  ἔστησαν | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | δ᾽
                                    ἕπετο  
                                    σφεδανὸν 
                                    Δαναοῖσι  
                                    κελεύων. | ~οἳ | δὲ 
                                  παρ᾽ 
                                  Ἴλου  
                                  σῆμα 
                                  παλαιοῦ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | χρεῖος 
                                    ὀφείλετ᾽ 
                                    ἐν 
                                    Ἤλιδι  
                                    δίῃ· | ~οἳ | δὲ 
                                  συναγρόμενοι  
                                  Πυλίων  
                                  ἡγήτορες 
                                  ἄνδρες | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ~πάντῃ 
                                    τ᾽ 
                                    εἰλυφόων 
                                    ἄνεμος  
                                    φέρει, | οἳ | δέ 
                                  τε  
                                  θάμνοι
 
                                  ~πρόρριζοι 
                                  πίπτουσιν | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ~κείρει 
                                    τ᾽ 
                                    εἰσελθὼν 
                                    βαθὺ  
                                    λήϊον· | οἳ | δέ 
                                  τε  
                                  παῖδες	 
                                  ~τύπτουσιν 
                                  ῥοπάλοισι· | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | τε 
                                    ἄστυ
 
                                    ~ἕρδομεν 
                                    ἱρὰ  
                                    θεοῖς· | οἳ | δὲ 
                                  τρίτῳ  
                                  ἤματι  
                                  πάντες
                                  ~ἦλθον | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἀλλ᾽
                                    ἐν  
                                    νηυσὶ 
                                    μελαίνῃσιν  
                                    πεσέονται. | ~οἳ | μὲν 
                                  γὰρ  
                                  δὴ  
                                  πάντες,
                                  ὅσοι | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ἐπεὶ 
                                    ἵκετο  
                                    ἔθνος 
                                    ἑταίρων. 
                                    ~ὣς | οἳ | μὲν 
                                  μάρναντο  
                                  δέμας  
                                  πυρὸς 
                                  αἰθομένοιο· | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | εὐρὺ 
                                    κρείων  
                                    Ἀγαμέμνων
                                    ~ἕλκ᾽ 
                                    ἐπὶ | οἷ | μεμαὼς 
                                  ὥς  
                                  τε  
                                  λίς,
                                  ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | αἴ 
                                    κε  
                                    πίθηται.
                                    ~τίς  
                                    δ᾽ | οἶδ᾽ | εἴ 
                                  κέν  
                                  οἱ  
                                  σὺν 
                                  δαίμονι | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | μοι 
                                    ταῦτα  
                                    φίλος 
                                    διελέξατο  
                                    θυμός; | ~οἶδα | γὰρ 
                                  ὅττι  
                                  κακοὶ  
                                  μὲν 
                                  ἀποίχονται | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | δὴ 
                                    βέλεσιν  
                                    βεβλήαται;
                                    οὐδέ  
                                    τι | οἶδε | ~πένθεος,
                                  ὅσσον  
                                  ὄρωρε  
                                  κατὰ 
                                  στρατόν· | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | δ᾽
                                    ἄρ᾽ 
                                    ἔχαιρε 
                                    πολύστονος  
                                    εἰσορόωσα· | ~οἴη | γάρ 
                                  ῥα  
                                  θεῶν  
                                  παρετύγχανε 
                                  μαρναμένοισιν, | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | οὐ 
                                    γὰρ  
                                    ἐμὴ 
                                    ἲς
 
                                    ~ἔσθ᾽ | οἵη | πάρος 
                                  ἔσκεν  
                                  ἐνὶ  
                                  γναμπτοῖσι 
                                  μέλεσσιν. | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ~πὰρ 
                                    δὲ  
                                    δέπας 
                                    περικαλλές, 
                                    ὃ | οἴκοθεν | ἦγ᾽
                                  ὁ  
                                  γεραιός, 
                                  ~χρυσείοις 
                                  ἥλοισι | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | αὖθι 
                                    πεσὼν  
                                    κοιμήσατο 
                                    χάλκεον  
                                    ὕπνον | ~οἰκτρὸς | ἀπὸ 
                                  μνηστῆς  
                                  ἀλόχου, 
                                  ἀστοῖσιν 
                                  ἀρήγων, | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | λαῶν
                                    ~αὐτόν, 
                                    ἔπειτα 
                                    δ᾽ 
                                    ἑταῖρον | Ὀϊλῆα | πλήξιππον.
                                  ~ἤτοι  
                                  ὅ  
                                  γ᾽
                                  ἐξ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | βασιλῆϊ.
                                    ~τοῦ  
                                    δ᾽
                                    ἤτοι  
                                    δέκα | οἶμοι | ἔσαν 
                                  μέλανος  
                                  κυάνοιο, 
                                  ~δώδεκα 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | δὲ 
                                    χρύσειον  
                                    ἄλεισον
                                    ~σπένδων  
                                    αἴθοπα | οἶνον | ἐπ᾽
                                  αἰθομένοις  
                                  ἱεροῖσι. 
                                  ~σφῶϊ 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | σφι 
                                    κύκησε  
                                    γυνὴ 
                                    ἐϊκυῖα  
                                    θεῇσιν | ~οἴνῳ | Πραμνείῳ,
                                  ἐπὶ  
                                  δ᾽ 
                                  αἴγειον 
                                  κνῆ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | Μαχάων
                                    ~τὸν  
                                    μὲν 
                                    ἐνὶ  
                                    κλισίῃσιν | ὀΐομαι | ἕλκος 
                                  ἔχοντα
 
                                  ~χρηΐζοντα  
                                  καὶ 
                                  αὐτὸν | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | Νηλῆος 
                                    ἀμύμονος  
                                    υἱέες 
                                    ἦμεν· 
                                    ~τῶν | οἶος | λιπόμην,
                                  οἳ  
                                  δ᾽ 
                                  ἄλλοι 
                                  πάντες | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | γε,
                                    μετ᾽ 
                                    ἀνδράσιν.
                                    αὐτὰρ  
                                    Ἀχιλλεὺς | ~οἶος | τῆς 
                                  ἀρετῆς  
                                  ἀπονήσεται· 
                                  ἦ 
                                  τέ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | πρώτοισι 
                                    φέρ᾽ 
                                    ἀσπίδα 
                                    πάντοσ᾽ 
                                    ἐΐσην, | ~οἷος | δ᾽
                                  ἐκ  
                                  νεφέων  
                                  ἀναφαίνεται 
                                  οὔλιος | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | δὲ 
                                    σὺ  
                                    οἶσθα 
                                    γεραιὲ  
                                    διοτρεφές, | οἷος | ἐκεῖνος
                                  ~δεινὸς  
                                  ἀνήρ· 
                                  τάχα 
                                  κεν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | χίλι᾽
                                    ὑπέστη
 
                                    ~αἶγας 
                                    ὁμοῦ  
                                    καὶ | ὄϊς, | τά 
                                  οἱ  
                                  ἄσπετα  
                                  ποιμαίνοντο.
                                  ~δὴ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | εἶμ᾽
                                    Ἀχιλῆϊ. 
                                    ~εὖ 
                                    δὲ  
                                    σὺ | οἶσθα | γεραιὲ 
                                  διοτρεφές, 
                                  οἷος  
                                  ἐκεῖνος
                                  ~δεινὸς | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἅμ᾽
                                    ἠοῖ  
                                    φαινομένηφι	
                                    ~τοὺς  
                                    ἴμεν | οἷσι | χρεῖος 
                                  ὀφείλετ᾽ 
                                  ἐν  
                                  Ἤλιδι 
                                  δίῃ· | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | τελέεσσι,
                                    ~καὶ  
                                    κατεκοιμήθημεν 
                                    ἐν  
                                    ἔντεσιν | οἷσιν | ἕκαστος
                                  ~ἀμφὶ  
                                  ῥοὰς  
                                  ποταμοῖο.
                                  ἀτὰρ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | νῆα 
                                    μέλαιναν, 
                                    ~μηροῦ 
                                    δ᾽ 
                                    ἔκταμ᾽ | ὀϊστόν, | ἀπ᾽
                                  αὐτοῦ  
                                  δ᾽ 
                                  αἷμα 
                                  κελαινὸν | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | δὴ 
                                    τόν  
                                    γε 
                                    δαμάσσεται  
                                    ὠκὺς | ὀϊστός, | ~ὠμοφάγοι 
                                  μιν  
                                  θῶες  
                                  ἐν 
                                  οὔρεσι | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | Εὐρυπύλῳ,
                                    καί  
                                    μιν 
                                    βάλε  
                                    μηρὸν | ὀϊστῷ | ~δεξιόν·
                                  ἐκλάσθη  
                                  δὲ  
                                  δόναξ,
                                  ἐβάρυνε | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἀντεβόλησε
                                    ~διογενὴς  
                                    Εὐαιμονίδης 
                                    κατὰ  
                                    μηρὸν | ὀϊστῷ | ~σκάζων 
                                  ἐκ  
                                  πολέμου· 
                                  κατὰ 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | δὲ 
                                    καὶ  
                                    Εὐρύπυλος 
                                    κατὰ  
                                    μηρὸν | ὀϊστῷ· | ~τοῦτον 
                                  δ᾽ 
                                  ἄλλον  
                                  ἐγὼ 
                                  νέον | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | φίλοι,
                                    μνήσασθε  
                                    δὲ 
                                    θούριδος  
                                    ἀλκῆς. | ~οἴχετ᾽ | ἀνὴρ 
                                  ὤριστος, 
                                  ἐμοὶ  
                                  δὲ 
                                  μέγ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ἀρετῆς 
                                    ἀπονήσεται· 
                                    ἦ 
                                    τέ  
                                    μιν | οἴω | ~πολλὰ 
                                  μετακλαύσεσθαι  
                                  ἐπεί  
                                  κ᾽
                                  ἀπὸ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | τῷ 
                                    ἐμῷ  
                                    κεχαρισμένε 
                                    θυμῷ
 
                                    ~νῦν | ὀΐω | περὶ 
                                  γούνατ᾽ 
                                  ἐμὰ  
                                  στήσεσθαι 
                                  Ἀχαιοὺς | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | γλαφυρῇσιν 
                                    ἐλαυνέμεν· 
                                    ἤχθετο 
                                    γὰρ  
                                    κῆρ. | ~οἰώθη | δ᾽
                                  Ὀδυσεὺς  
                                  δουρὶ  
                                  κλυτός,
                                  οὐδέ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | τε 
                                    βοῶν  
                                    καὶ 
                                    πῶϋ  
                                    μέγ᾽ | οἰῶν | ~εἵλετο 
                                  κρινάμενος  
                                  τριηκόσι᾽ 
                                  ἠδὲ 
                                  νομῆας. | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ~πεντήκοντα 
                                    βοῶν  
                                    ἀγέλας,
                                    τόσα  
                                    πώεα | οἰῶν, | ~τόσσα 
                                  συῶν  
                                  συβόσια, 
                                  τόσ᾽
                                  αἰπόλια | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | θ᾽
                                    αἵματι  
                                    γαῖαν 
                                    ἐρεύθων
 
                                    ~πύθεται, | οἰωνοὶ | δὲ 
                                  περὶ  
                                  πλέες  
                                  ἠὲ 
                                  γυναῖκες. | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~ὄσσε 
                                    καθαιρήσουσι  
                                    θανόντι 
                                    περ, 
                                    ἀλλ᾽ | οἰωνοὶ | ~ὠμησταὶ 
                                  ἐρύουσι, 
                                  περὶ  
                                  πτερὰ 
                                  πυκνὰ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | τοῖς 
                                    οὔ  
                                    τις 
                                    δύνατο  
                                    χραισμῆσαι | ὄλεθρον | ~Τρώων,
                                  ἀλλὰ  
                                  καὶ  
                                  αὐτοὶ 
                                  ὑπ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | μάλα 
                                    δή  
                                    σε 
                                    κιχάνεται  
                                    αἰπὺς | ὄλεθρος. | ~ἤτοι 
                                  μέν  
                                  ῥ᾽ 
                                  ἔμ᾽
                                  ἔπαυσας | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | δέ 
                                    τ᾽ 
                                    ἰῇ 
                                    ἀναφαίνεται  
                                    αἰπὺς | ὄλεθρος· | ~τῆς 
                                  δ᾽ 
                                  ἐξ  
                                  αὐχέν᾽
                                  ἔαξε | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | θηρευτῇσι 
                                    μέγα  
                                    φρονέοντε 
                                    πέσητον· 
                                    ~ὣς | ὄλεκον | Τρῶας 
                                  πάλιν  
                                  ὀρμένω· 
                                  αὐτὰρ 
                                  Ἀχαιοὶ | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἐϋκνήμιδες 
                                    Ἀχαιοί. 
                                    ~πεζοὶ 
                                    μὲν  
                                    πεζοὺς | ὄλεκον | φεύγοντας 
                                  ἀνάγκῃ, 
                                  ~ἱππεῖς  
                                  δ᾽
                                  ἱππῆας· | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | τε 
                                    κακὴν  
                                    ἔριδα 
                                    προβαλόντες
 
                                    ~ἀλλήλους | ὀλέκουσι, | βοὴ 
                                  δ᾽ 
                                  ἄσβεστος  
                                  ὄρωρεν.
                                  ~ὣς | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ὑπὸ 
                                    δουρὶ  
                                    τυπεὶς 
                                    ἀπὸ  
                                    θυμὸν | ὀλέσσῃς. | ~ὣς 
                                  εἰπὼν  
                                  οὔτησε  
                                  κατ᾽
                                  ἀσπίδα | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | μετακλαύσεσθαι 
                                    ἐπεί  
                                    κ᾽
                                    ἀπὸ  
                                    λαὸς | ὄληται. | ~ὦ 
                                  πέπον  
                                  ἦ  
                                  μὲν 
                                  σοί | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | δ᾽
                                    ἀρήϊοι  
                                    υἷες 
                                    Ἀχαιῶν	 
                                    ~τειρόμενοι· | ὀλίγη | δέ 
                                  τ᾽ 
                                  ἀνάπνευσις  
                                  πολέμοιο.
                                  ~ῥεῖα | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἐφ᾽
                                    ὁμίλου  
                                    θηρὶ 
                                    ἐοικὼς
 
                                    ~ἐντροπαλιζόμενος | ὀλίγον | γόνυ 
                                  γουνὸς  
                                  ἀμείβων. 
                                  ~ὡς 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ἐπὶ 
                                    τάφρῳ  
                                    κοσμηθέντες,
                                    ~ἱππῆες  
                                    δ᾽ | ὀλίγον | μετεκίαθον·
                                  ἐν  
                                  δὲ  
                                  κυδοιμὸν
                                  ~ὦρσε | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ὑπ᾽
                                    ἐμεῖο, 
                                    καὶ 
                                    εἴ  
                                    κ᾽ | ὀλίγον | περ 
                                  ἐπαύρῃ, 
                                  ~ὀξὺ  
                                  βέλος 
                                  πέλεται, | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~χαλκοῦ 
                                    τε  
                                    στεροπήν,
                                    ὀλλύντάς  
                                    τ᾽ | ὀλλυμένους | τε.
                                  ~ὄφρα  
                                  μὲν  
                                  ἠὼς 
                                  ἦν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | νῆας 
                                    Ἀχαιῶν
 
                                    ~χαλκοῦ 
                                    τε  
                                    στεροπήν, | ὀλλύντάς | τ᾽
                                  ὀλλυμένους  
                                  τε. 
                                  ~ὄφρα 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | τμήξας 
                                    ἀπό  
                                    τ᾽
                                    αὐχένα  
                                    κόψας, | ~ὅλμον | δ᾽
                                  ὣς  
                                  ἔσσευε  
                                  κυλίνδεσθαι 
                                  δι᾽ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | λιπόμην,
                                    οἳ  
                                    δ᾽
                                    ἄλλοι  
                                    πάντες | ὄλοντο. | ~ταῦθ᾽
                                  ὑπερηφανέοντες  
                                  Ἐπειοὶ  
                                  χαλκοχίτωνες
                                  ~ἡμέας | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | θορόντες	
                                    ~δῄουν, 
                                    οὐδ᾽
                                    ἕτεροι  
                                    μνώοντ᾽ | ὀλοοῖο | φόβοιο.
                                  ~ἴσας  
                                  δ᾽ 
                                  ὑσμίνη 
                                  κεφαλὰς | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | Νέστωρ·
                                    ~τίπτε  
                                    τὰρ 
                                    ὧδ᾽ 
                                    Ἀχιλεὺς | ὀλοφύρεται | υἷας 
                                  Ἀχαιῶν, 
                                  ~ὅσσοι  
                                  δὴ 
                                  βέλεσιν | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | Μενοιτίου 
                                    ἄλκιμος  
                                    υἱός,
                                    ~καί  
                                    ῥ᾽ | ὀλοφυρόμενος | ἔπεα 
                                  πτερόεντα  
                                  προσηύδα· 
                                  ~ἆ 
                                  δειλοὶ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ἁπάντων.
                                    ~ἔσπετε  
                                    νῦν 
                                    μοι  
                                    Μοῦσαι | Ὀλύμπια | δώματ᾽
                                  ἔχουσαι
 
                                  ~ὅς  
                                  τις 
                                  δὴ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | Ἀθήνη
                                    ~ἄγγελος  
                                    ἦλθε 
                                    θέουσ᾽ 
                                    ἀπ᾽ | Ὀλύμπου | θωρήσσεσθαι	
                                  ~ἔννυχος, 
                                  οὐδ᾽ 
                                  ἀέκοντα 
                                  Πύλον | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~χειμάρρους 
                                    κατ᾽ 
                                    ὄρεσφιν 
                                    ὀπαζόμενος  
                                    Διὸς | ὄμβρῳ, | ~πολλὰς 
                                  δὲ  
                                  δρῦς  
                                  ἀζαλέας,
                                  πολλὰς | 
  
 
     
       | [11, 0-49] |  | ~Ὁμήρου | Ἰλιὰς 
                                  Λ. 
                                  ~ἠὼς  
                                  δ᾽
                                  ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | Ἰδομενῆα.
                                    ~Ἕκτωρ  
                                    μὲν 
                                    μετὰ  
                                    τοῖσιν | ὁμίλει | μέρμερα 
                                  ῥέζων
 
                                  ~ἔγχεΐ  
                                  θ᾽
                                  ἱπποσύνῃ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἔειπεν·
                                    ~Ἕκτορ  
                                    νῶϊ 
                                    μὲν  
                                    ἐνθάδ᾽ | ὁμιλέομεν | Δαναοῖσιν
                                  ~ἐσχατιῇ  
                                  πολέμοιο  
                                  δυσηχέος·
                                  οἳ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | κρατερῇ 
                                    ὑσμίνῃ. 
                                    ~ἀλλ᾽
                                    ἴομεν  
                                    καθ᾽ | ὅμιλον· | ἀλεξέμεναι 
                                  γὰρ  
                                  ἄμεινον. 
                                  ~δείδω 
                                  μή | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἐπισσώτρων.
                                    ὃ  
                                    δὲ 
                                    ἵετο  
                                    δῦναι | ὅμιλον | ~ἀνδρόμεον 
                                  ῥῆξαί  
                                  τε  
                                  μετάλμενος·
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ἐξενάριξε,
                                    ~βῆ  
                                    δὲ 
                                    φέρων  
                                    ἀν᾽ | ὅμιλον | Ἀχαιῶν 
                                  τεύχεα  
                                  καλά. 
                                  ~τὸν 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ἴδον 
                                    αἷμ᾽ 
                                    Ὀδυσῆος
                                    ~κεκλόμενοι  
                                    καθ᾽ | ὅμιλον | ἐπ᾽
                                  αὐτῷ  
                                  πάντες  
                                  ἔβησαν.
                                  ~αὐτὰρ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | πολέμου 
                                    ἀπέπαυσαν· 
                                    ~τὼ 
                                    δ᾽ 
                                    ἀν᾽ | ὅμιλον | ἰόντε 
                                  κυδοίμεον, 
                                  ὡς  
                                  ὅτε 
                                  κάπρω | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἀρίστους·
                                    ~τὸν  
                                    δ᾽
                                    ἕλκοντ᾽ 
                                    ἀν᾽ | ὅμιλον | ὑπ᾽
                                  ἀσπίδος  
                                  ὀμφαλοέσσης
 
                                  ~οὔτησε 
                                  ξυστῷ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἑπταβόειον,
                                    ~τρέσσε  
                                    δὲ 
                                    παπτήνας  
                                    ἐφ᾽ | ὁμίλου | θηρὶ 
                                  ἐοικὼς
 
                                  ~ἐντροπαλιζόμενος  
                                  ὀλίγον 
                                  γόνυ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | δ᾽
                                    ὣς  
                                    ἔσσευε 
                                    κυλίνδεσθαι  
                                    δι᾽ | ὁμίλου. | ~τοὺς 
                                  μὲν  
                                  ἔασ᾽ 
                                  ὃ 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~ἤτοι 
                                    τὸν  
                                    Μενέλαος 
                                    ἀρήϊος  
                                    ἔξαγ᾽ | ὁμίλου | ~χειρὸς 
                                  ἔχων, 
                                  εἷος  
                                  θεράπων 
                                  σχεδὸν | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ὦκ᾽
                                    ἀπέλεθρον  
                                    ἀνέδραμε,
                                    μίκτο  
                                    δ᾽ | ὁμίλῳ, | ~στῆ 
                                  δὲ  
                                  γνὺξ  
                                  ἐριπὼν 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ~τῷ 
                                    Ἀσκληπιάδῃ, 
                                    ἀτὰρ 
                                    οὐκ  
                                    ἴδον | ὄμματα | φωτός·
                                  ~ἵπποι  
                                  γάρ  
                                  με 
                                  παρήϊξαν | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | Ἀγαμέμνων
                                    ~εἰν  
                                    ἑνὶ 
                                    δίφρῳ  
                                    ἐόντας, | ὁμοῦ | δ᾽
                                  ἔχον  
                                  ὠκέας  
                                  ἵππους·
                                  ~ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ἔπειτα 
                                    δὲ  
                                    χίλι᾽
                                    ὑπέστη
 
                                    ~αἶγας | ὁμοῦ | καὶ 
                                  ὄϊς, 
                                  τά  
                                  οἱ 
                                  ἄσπετα | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | τε 
                                    χροὸς  
                                    ἕλκε 
                                    καὶ  
                                    ἀσπίδος | ὀμφαλοέσσης· | ~αἷμα 
                                  δέ  
                                  οἱ  
                                  σπασθέντος 
                                  ἀνέσσυτο, | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ~δουρὶ 
                                    κατὰ  
                                    πρότμησιν 
                                    ὑπ᾽ 
                                    ἀσπίδος | ὀμφαλοέσσης | ~νύξεν·
                                  ὃ  
                                  δ᾽ 
                                  ἐν 
                                  κονίῃσι | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἕλκοντ᾽
                                    ἀν᾽ 
                                    ὅμιλον 
                                    ὑπ᾽ 
                                    ἀσπίδος | ὀμφαλοέσσης | ~οὔτησε 
                                  ξυστῷ  
                                  χαλκήρεϊ, 
                                  λῦσε 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | χάλκεοι 
                                    ἦσαν, 
                                    ~ἐν 
                                    δέ  
                                    οἱ | ὀμφαλοὶ | ἦσαν 
                                  ἐείκοσι  
                                  κασσιτέροιο
 
                                  ~λευκοί,
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | δὲ 
                                    τρίτῳ  
                                    ἤματι 
                                    πάντες
 
                                    ~ἦλθον | ὁμῶς | αὐτοί 
                                  τε  
                                  πολεῖς  
                                  καὶ 
                                  μώνυχες | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ~νῦν 
                                    αὖ  
                                    τοὺς 
                                    ἄλλους  
                                    ἐπιείσομαι, | ὅν | κε 
                                  κιχείω. 
                                  ~ἦ, 
                                  καὶ 
                                  Παιονίδην | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ὄρεσφιν
                                    ~ἀμφ᾽ 
                                    ἔλαφον 
                                    κεραὸν  
                                    βεβλημένον, | ὅν | τ᾽
                                  ἔβαλ᾽ 
                                  ἀνὴρ	 
                                  ~ἰῷ 
                                  ἀπὸ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | Πάτροκλε 
                                    Διῒ  
                                    φίλε 
                                    Νέστορ᾽ 
                                    ἔρειο | ~ὅν | τινα 
                                  τοῦτον  
                                  ἄγει  
                                  βεβλημένον 
                                  ἐκ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | νεμεσητὸς 
                                    ὅ  
                                    με 
                                    προέηκε  
                                    πυθέσθαι | ~ὅν | τινα 
                                  τοῦτον  
                                  ἄγεις  
                                  βεβλημένον·
                                  ἀλλὰ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ~ὀχθήσας 
                                    δ᾽ 
                                    ἄρα 
                                    εἶπε  
                                    πρὸς | ὃν | μεγαλήτορα 
                                  θυμόν· 
                                  ~ὤ  
                                  μοι 
                                  ἐγὼ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ὄφρ᾽
                                    Ἀχιλῆϊ  
                                    δαΐφρονι 
                                    μῦθον  
                                    ἐνίσπω | ~ὃν | Νέστωρ 
                                  ἐπέτελλε  
                                  Γερήνιος  
                                  οὖρος 
                                  Ἀχαιῶν· | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | σε 
                                    προτί  
                                    φασιν 
                                    Ἀχιλλῆος  
                                    δεδιδάχθαι, | ~ὃν | Χείρων 
                                  ἐδίδαξε  
                                  δικαιότατος  
                                  Κενταύρων.
                                  ~ἰητροὶ | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | νηυσὶν 
                                    Ἀχαιῶν. 
                                    ~ὡς 
                                    δ᾽ 
                                    ὅτ᾽ | ὄνος | παρ᾽
                                  ἄρουραν  
                                  ἰὼν  
                                  ἐβιήσατο 
                                  παῖδας | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | τεύχεσιν 
                                    ἆλτο  
                                    χαμᾶζε,
                                    ~πάλλων  
                                    δ᾽ | ὀξέα | δοῦρα 
                                  κατὰ  
                                  στρατὸν  
                                  ᾤχετο 
                                  πάντῃ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | ἄλκιμα 
                                    δοῦρε  
                                    δύω 
                                    κεκορυθμένα  
                                    χαλκῷ | ~ὀξέα· | τῆλε 
                                  δὲ  
                                  χαλκὸς  
                                  ἀπ᾽
                                  αὐτόφιν | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | Δηϊοπίτην	
                                    ~οὔτασεν  
                                    ὦμον 
                                    ὕπερθεν  
                                    ἐπάλμενος | ὀξέϊ | δουρί,
                                  ~αὐτὰρ  
                                  ἔπειτα  
                                  Θόωνα 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~τὸν 
                                    δ᾽ 
                                    ἰθὺς 
                                    μεμαῶτα  
                                    μετώπιον | ὀξέϊ | δουρὶ	
                                  ~νύξ᾽ 
                                  οὐδὲ  
                                  στεφάνη 
                                  δόρυ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | θυγατέρες 
                                    πικρὰς  
                                    ὠδῖνας 
                                    ἔχουσαι, 
                                    ~ὣς | ὀξεῖ᾽ | ὀδύναι 
                                  δῦνον  
                                  μένος  
                                  Ἀτρεΐδαο.
                                  ~ἐς | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἕλκος 
                                    ἐτέρσετο, 
                                    παύσατο 
                                    δ᾽ 
                                    αἷμα, | ~ὀξεῖαι | δ᾽
                                  ὀδύναι  
                                  δῦνον  
                                  μένος 
                                  Ἀτρεΐδαο. | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | εἴ 
                                    κ᾽ 
                                    ὀλίγον 
                                    περ  
                                    ἐπαύρῃ, | ~ὀξὺ | βέλος 
                                  πέλεται, 
                                  καὶ  
                                  ἀκήριον 
                                  αἶψα | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἐκτανύσας 
                                    ἐκ  
                                    μηροῦ 
                                    τάμνε  
                                    μαχαίρῃ | ~ὀξὺ | βέλος 
                                  περιπευκές, 
                                  ἀπ᾽ 
                                  αὐτοῦ 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ὅτ᾽
                                    ἂν  
                                    ὠδίνουσαν 
                                    ἔχῃ  
                                    βέλος | ὀξὺ | γυναῖκα
                                  ~δριμύ, 
                                  τό  
                                  τε 
                                  προϊεῖσι | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | φίλον 
                                    ὤλεσε  
                                    θυμόν.
                                    ~Ἕκτωρ  
                                    δ᾽ | ὀξὺ | νόησε 
                                  κατὰ  
                                  στίχας, 
                                  ὦρτο 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | δ᾽
                                    ἐν  
                                    πεδίῳ 
                                    Τρώων  
                                    μένει | ὀξὺν | Ἄρηα.
                                  ~τὸν  
                                  δ᾽ 
                                  αὖτε 
                                  προσέειπε | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | βασιλῆα
                                    ~μειλιχίοις  
                                    ἐπέεσσιν·
                                    ἀμείλικτον  
                                    δ᾽ | ὄπ᾽ | ἄκουσαν·
                                  ~εἰ  
                                  μὲν  
                                  δὴ 
                                  Ἀντιμάχοιο | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | δὲ 
                                    κάτεισι
 
                                    ~χειμάρρους 
                                    κατ᾽ 
                                    ὄρεσφιν | ὀπαζόμενος | Διὸς 
                                  ὄμβρῳ, 
                                  ~πολλὰς  
                                  δὲ 
                                  δρῦς | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ~ἤτοι 
                                    ὃ  
                                    Ἰφιδάμαντα 
                                    κασίγνητον  
                                    καὶ | ὄπατρον | ~ἕλκε 
                                  ποδὸς  
                                  μεμαώς, 
                                  καὶ 
                                  ἀΰτει | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | φόβον 
                                    ὦρσε· 
                                    ~στῆ 
                                    δὲ  
                                    ταφών, | ὄπιθεν | δὲ 
                                  σάκος  
                                  βάλεν  
                                  ἑπταβόειον,
                                  ~τρέσσε | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἐλθὼν
                                    ~ἔστη  
                                    πρόσθ᾽
                                    ὃ  
                                    δ᾽ | ὄπισθε | καθεζόμενος 
                                  βέλος  
                                  ὠκὺ
 
                                  ~ἐκ 
                                  ποδὸς | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | πολέμοιο·
                                    ~ἤτοι  
                                    μὲν 
                                    τά  
                                    γ᾽ | ὄπισθε | Μαχάονι 
                                  πάντα  
                                  ἔοικε
 
                                  ~τῷ 
                                  Ἀσκληπιάδῃ, | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | κρείων 
                                    Ἀγαμέμνων
 
                                    ~αἰὲν 
                                    ἀποκτείνων  
                                    τὸν | ὀπίστατον· | οἳ 
                                  δ᾽ 
                                  ἐφέβοντο. 
                                  ~πολλοὶ 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | μὲν 
                                    πρῶτα  
                                    καὶ 
                                    Αὐτόνοον  
                                    καὶ | Ὀπίτην | ~καὶ 
                                  Δόλοπα  
                                  Κλυτίδην  
                                  καὶ 
                                  Ὀφέλτιον | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | δίφρον,
                                    ~ἃς  
                                    ἄρ᾽
                                    ἀφ᾽ 
                                    ἱππείων | ὁπλέων | ῥαθάμιγγες 
                                  ἔβαλλον
 
                                  ~αἵ  
                                  τ᾽
                                  ἀπ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~ἦμος 
                                    δὲ  
                                    δρυτόμος 
                                    περ  
                                    ἀνὴρ | ὁπλίσσατο | δεῖπνον
                                  ~οὔρεος  
                                  ἐν  
                                  βήσσῃσιν,
                                  ἐπεί | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | δέ 
                                    μοι  
                                    ἔμπεδος 
                                    εἴη	 
                                    ~ὡς | ὁπότ᾽ | Ἠλείοισι 
                                  καὶ  
                                  ἡμῖν  
                                  νεῖκος 
                                  ἐτύχθη | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἕλεν,
                                    αὐτὰρ  
                                    ἔπειτα
                                    ~πληθύν, 
                                    ὡς | ὁπότε | νέφεα 
                                  Ζέφυρος  
                                  στυφελίξῃ	 
                                  ~ἀργεστᾶο 
                                  Νότοιο | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | Πύρασον 
                                    ἠδὲ  
                                    Πυλάρτην.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὁπότε | πλήθων 
                                  ποταμὸς  
                                  πεδίον  
                                  δὲ 
                                  κάτεισι | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | δὲ 
                                    θυμόν. 
                                    ~Τρῶες 
                                    δὲ  
                                    μεγάθυμοι | ὅπως | ἴδον 
                                  αἷμ᾽ 
                                  Ὀδυσῆος
 
                                  ~κεκλόμενοι 
                                  καθ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἐνίσπες·
                                    ~ὄφρ᾽ 
                                    ἂν 
                                    μέν  
                                    κεν | ὁρᾷ | Ἀγαμέμνονα 
                                  ποιμένα  
                                  λαῶν
 
                                  ~θύνοντ᾽
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | μυθήσασθαι.
                                    ~ὄφρ᾽ 
                                    ἂν 
                                    μέν  
                                    κεν | ὁρᾷς | Ἀγαμέμνονα 
                                  ποιμένα  
                                  λαῶν
 
                                  ~θύνοντ᾽
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~οὕνεκ᾽
                                    ἄρα  
                                    Τρώεσσιν 
                                    ἐβούλετο  
                                    κῦδος | ὀρέξαι. | ~τῶν 
                                  μὲν  
                                  ἄρ᾽ 
                                  οὐκ 
                                  ἀλέγιζε | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ὡς 
                                    εἴ  
                                    τε 
                                    δαφοινοὶ  
                                    θῶες | ὄρεσφιν | ~ἀμφ᾽
                                  ἔλαφον  
                                  κεραὸν  
                                  βεβλημένον,
                                  ὅν | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | πεδίον 
                                    δὲ  
                                    κάτεισι
                                    ~χειμάρρους  
                                    κατ᾽ | ὄρεσφιν | ὀπαζόμενος 
                                  Διὸς  
                                  ὄμβρῳ, 
                                  ~πολλὰς 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | Ἶρις,
                                    ~βῆ  
                                    δὲ 
                                    κατ᾽ 
                                    Ἰδαίων | ὀρέων | εἰς 
                                  Ἴλιον  
                                  ἱρήν. 
                                  ~εὗρ᾽
                                  υἱὸν | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | θεὰ 
                                    μέγα  
                                    τε 
                                    δεινόν  
                                    τε | ~ὄρθι᾽ | Ἀχαιοῖσιν 
                                  δὲ  
                                  μέγα  
                                  σθένος 
                                  ἔμβαλ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | κέν 
                                    οἱ  
                                    σὺν 
                                    δαίμονι  
                                    θυμὸν | ὀρίναις | ~παρειπών;
                                  ἀγαθὴ  
                                  δὲ  
                                  παραίφασίς 
                                  ἐστιν | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | δ᾽
                                    ἄρα  
                                    θυμὸν 
                                    ἐνὶ  
                                    στήθεσσιν | ὄρινε, | ~βῆ 
                                  δὲ  
                                  θέειν  
                                  παρὰ 
                                  νῆας | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ~ἥ 
                                    τε  
                                    καθαλλομένη 
                                    ἰοειδέα  
                                    πόντον | ὀρίνει. | ~ἔνθα 
                                  τίνα  
                                  πρῶτον, 
                                  τίνα 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἔπλετο 
                                    θυμῷ. 
                                    ~Κεβριόνης 
                                    δὲ  
                                    Τρῶας | ὀρινομένους | ἐνόησεν
                                  ~Ἕκτορι  
                                  παρβεβαώς, 
                                  καί 
                                  μιν | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | οἳ 
                                    δὲ  
                                    δὴ 
                                    ἄλλοι
 
                                    ~Τρῶες | ὀρίνονται | ἐπιμὶξ 
                                  ἵπποι  
                                  τε  
                                  καὶ 
                                  αὐτοί. | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | μὲν 
                                    ἐν  
                                    σάκεϊ 
                                    μεγάλῳ  
                                    πάγεν | ὄρμενα | πρόσσω,
                                  ~πολλὰ  
                                  δὲ  
                                  καὶ 
                                  μεσσηγύ, | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | πέσητον·
                                    ~ὣς  
                                    ὄλεκον 
                                    Τρῶας  
                                    πάλιν | ὀρμένω· | αὐτὰρ 
                                  Ἀχαιοὶ
 
                                  ~ἀσπασίως  
                                  φεύγοντες 
                                  ἀνέπνεον | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | θάμνοι
                                    ~πρόρριζοι  
                                    πίπτουσιν 
                                    ἐπειγόμενοι  
                                    πυρὸς | ὁρμῇ· | ~ὣς 
                                  ἄρ᾽ 
                                  ὑπ᾽ 
                                  Ἀτρεΐδῃ 
                                  Ἀγαμέμνονι | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ~σπεύδουσ᾽
                                    ἱδρώουσα  
                                    κραταιοῦ 
                                    θηρὸς  
                                    ὑφ᾽ | ὁρμῆς· | ~ὣς 
                                  ἄρα  
                                  τοῖς  
                                  οὔ 
                                  τις | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | ἐκ 
                                    λεχέων  
                                    παρ᾽
                                    ἀγαυοῦ  
                                    Τιθωνοῖο | ~ὄρνυθ᾽ | ἵν᾽
                                  ἀθανάτοισι  
                                  φόως  
                                  φέροι 
                                  ἠδὲ | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ὕπο 
                                    Τρώων· 
                                    τῶν 
                                    δὲ  
                                    σθένος | ὄρνυται | αἰέν.
                                  ~ἀλλ᾽ 
                                  ἐμὲ  
                                  μὲν 
                                  σὺ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ἀντίοι·
                                    ἐν  
                                    δ᾽
                                    Ἀγαμέμνων
 
                                    ~πρῶτος | ὄρουσ᾽ | ἔθελεν 
                                  δὲ  
                                  πολὺ  
                                  προμάχεσθαι 
                                  ἁπάντων. | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | στίχας·
                                    ἐν  
                                    δ᾽
                                    Ἀγαμέμνων
 
                                    ~πρῶτος | ὄρουσ᾽ | ἕλε 
                                  δ᾽ 
                                  ἄνδρα  
                                  Βιάνορα 
                                  ποιμένα | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἔμπνυτο,
                                    καὶ  
                                    ἂψ 
                                    ἐς  
                                    δίφρον | ὀρούσας | ~ἐξέλασ᾽
                                  ἐς  
                                  πληθύν, 
                                  καὶ 
                                  ἀλεύατο | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | κονίῃσιν·
                                    ἐγὼ  
                                    δ᾽
                                    ἐς  
                                    δίφρον | ὀρούσας | ~στῆν 
                                  ῥα  
                                  μετὰ  
                                  προμάχοισιν·
                                  ἀτὰρ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | βεβλημένον·
                                    ἀλλὰ  
                                    καὶ 
                                    αὐτὸς	 
                                    ~γιγνώσκω, | ὁρόω | δὲ 
                                  Μαχάονα  
                                  ποιμένα  
                                  λαῶν.
                                  ~νῦν | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἀμφίδρυφοί 
                                    εἰσι  
                                    παρειαί,
                                    ~παῖδες  
                                    δ᾽ | ὀρφανικοί· | ὃ 
                                  δέ  
                                  θ᾽ 
                                  αἵματι 
                                  γαῖαν | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | οὐδέ 
                                    τι  
                                    οἶδε
                                    ~πένθεος, 
                                    ὅσσον | ὄρωρε | κατὰ 
                                  στρατόν· 
                                  οἳ  
                                  γὰρ 
                                  ἄριστοι | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | πῖπτε 
                                    κάρηνα, 
                                    βοὴ 
                                    δ᾽ 
                                    ἄσβεστος | ὀρώρει | ~Νέστορά 
                                  τ᾽ 
                                  ἀμφὶ  
                                  μέγαν 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ~ἀλλήλους 
                                    ὀλέκουσι, 
                                    βοὴ 
                                    δ᾽ 
                                    ἄσβεστος | ὄρωρεν. | ~ὣς 
                                  ἄρα  
                                  φωνήσας  
                                  ἵμασεν 
                                  καλλίτριχας | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | εἴκοσι 
                                    κασσιτέροιο· 
                                    ~κυάνεοι 
                                    δὲ  
                                    δράκοντες | ὀρωρέχατο | προτὶ 
                                  δειρὴν
 
                                  ~τρεῖς  
                                  ἑκάτερθ᾽
                                  ἴρισσιν | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ὄφρ᾽
                                    αἷμα  
                                    λιαρὸν 
                                    καὶ  
                                    γούνατ᾽ | ὀρώρῃ· | ~αὐτὰρ 
                                  ἐπεὶ  
                                  δὴ  
                                  τόν 
                                  γε | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | δὴ 
                                    Ἀντιμάχοιο  
                                    δαΐφρονος 
                                    υἱέες  
                                    ἐστόν, | ~ὅς | ποτ᾽
                                  ἐνὶ  
                                  Τρώων  
                                  ἀγορῇ 
                                  Μενέλαον | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | Ἱππόλοχον 
                                    μενεχάρμην
 
                                    ~υἱέας 
                                    Ἀντιμάχοιο  
                                    δαΐφρονος, | ὅς | ῥα 
                                  μάλιστα
 
                                  ~χρυσὸν  
                                  Ἀλεξάνδροιο 
                                  δεδεγμένος | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | πεζὸς 
                                    ἐὼν  
                                    ἐς 
                                    Ἴλιον  
                                    εἰληλούθει· | ~ὅς | ῥα 
                                  τότ᾽ 
                                  Ἀτρεΐδεω  
                                  Ἀγαμέμνονος 
                                  ἀντίον | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | μοι 
                                    Μοῦσαι  
                                    Ὀλύμπια 
                                    δώματ᾽ 
                                    ἔχουσαι | ~ὅς | τις 
                                  δὴ  
                                  πρῶτος  
                                  Ἀγαμέμνονος 
                                  ἀντίον | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | ἴδον 
                                    ἄνδρα  
                                    πεσόντα	
                                    ~ἡγεμόν᾽ 
                                    ἱππήων, | ὃς | ἀριστεύεσκε 
                                  μάχεσθαι. 
                                  ~αὐτὰρ  
                                  ἐγὼν 
                                  ἐπόρουσα | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | καὶ 
                                    ἀμύνετε  
                                    νηλεὲς 
                                    ἦμαρ
 
                                    ~Αἴανθ᾽ | ὃς | βελέεσσι 
                                  βιάζεται, 
                                  οὐδέ  
                                  ἕ 
                                  φημι | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ὅττι 
                                    κακοὶ  
                                    μὲν 
                                    ἀποίχονται  
                                    πολέμοιο, | ~ὃς | δέ 
                                  κ᾽ 
                                  ἀριστεύῃσι  
                                  μάχῃ 
                                  ἔνι | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἐγὼ 
                                    κτάνον  
                                    Ἰτυμονῆα
                                    ~ἐσθλὸν  
                                    Ὑπειροχίδην, | ὃς | ἐν 
                                  Ἤλιδι  
                                  ναιετάασκε, 
                                  ~ῥύσι᾽
                                  ἐλαυνόμενος· | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἀρίστω
                                    ~υἷε  
                                    δύω 
                                    Μέροπος  
                                    Περκωσίου, | ὃς | περὶ 
                                  πάντων
 
                                  ~ᾔδεε  
                                  μαντοσύνας,
                                  οὐδὲ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | δόμοις 
                                    ἔνι  
                                    τυτθὸν 
                                    ἐόντα
 
                                    ~μητροπάτωρ, | ὃς | τίκτε 
                                  Θεανὼ  
                                  καλλιπάρῃον· 
                                  ~αὐτὰρ 
                                  ἐπεί | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | Ἀντηνορίδης 
                                    ἠΰς  
                                    τε 
                                    μέγας  
                                    τε | ~ὃς | τράφη 
                                  ἐν  
                                  Θρῄκῃ  
                                  ἐριβώλακι 
                                  μητέρι | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | καὶ 
                                    ἀμύμονα  
                                    Πουλυδάμαντα
                                    ~Αἰνείαν  
                                    θ᾽ | ὃς | Τρωσὶ 
                                  θεὸς  
                                  ὣς  
                                  τίετο 
                                  δήμῳ, | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | Ἀγαμήδην,
                                    ~ἣ  
                                    τόσα 
                                    φάρμακα  
                                    ᾔδη | ὅσα | τρέφει 
                                  εὐρεῖα  
                                  χθών. 
                                  ~τὸν 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ~οἳ 
                                    μὲν  
                                    γὰρ 
                                    δὴ  
                                    πάντες, | ὅσοι | πάρος 
                                  ἦσαν  
                                  ἄριστοι, 
                                  ~ἐν 
                                  νηυσὶν | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ἑταίρους.
                                    ~τρὶς  
                                    μὲν 
                                    ἔπειτ᾽ 
                                    ἤϋσεν | ὅσον | κεφαλὴ 
                                  χάδε  
                                  φωτός, 
                                  ~τρὶς 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | γε 
                                    πατὴρ  
                                    καὶ 
                                    πότνια  
                                    μήτηρ | ~ὄσσε | καθαιρήσουσι 
                                  θανόντι  
                                  περ, 
                                  ἀλλ᾽
                                  οἰωνοὶ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | χειρὶ 
                                    παχείῃ	 
                                    ~γαίης·
                                    ἀμφὶ  
                                    δὲ | ὄσσε | κελαινὴ 
                                  νὺξ  
                                  ἐκάλυψεν. 
                                  ~ὄφρα 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | προτέρων 
                                    ἐτέων, 
                                    κατὰ 
                                    δ᾽ 
                                    ἔκταθεν | ὅσσοι | ἄριστοι·
                                  ~δώδεκα  
                                  γὰρ  
                                  Νηλῆος 
                                  ἀμύμονος | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ὧδ᾽
                                    Ἀχιλεὺς  
                                    ὀλοφύρεται 
                                    υἷας  
                                    Ἀχαιῶν, | ~ὅσσοι | δὴ 
                                  βέλεσιν  
                                  βεβλήαται; 
                                  οὐδέ 
                                  τι | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | βεβλήαται;
                                    οὐδέ  
                                    τι 
                                    οἶδε
 
                                    ~πένθεος, | ὅσσον | ὄρωρε 
                                  κατὰ  
                                  στρατόν· 
                                  οἳ 
                                  γὰρ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~ἀλλὰ 
                                    δι᾽ 
                                    αὐτῆς 
                                    ἦλθε  
                                    καὶ | ὀστέου, | ἐγκέφαλος 
                                  δὲ
 
                                  ~ἔνδον  
                                  ἅπας 
                                  πεπάλακτο· | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | δῦνον 
                                    μένος  
                                    Ἀτρεΐδαο.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὅτ᾽ | ἂν 
                                  ὠδίνουσαν  
                                  ἔχῃ  
                                  βέλος 
                                  ὀξὺ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἡμῖν 
                                    νεῖκος  
                                    ἐτύχθη
                                    ~ἀμφὶ  
                                    βοηλασίῃ, | ὅτ᾽ | ἐγὼ 
                                  κτάνον  
                                  Ἰτυμονῆα
 
                                  ~ἐσθλὸν 
                                  Ὑπειροχίδην, | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | πάρος 
                                    παρὰ  
                                    νηυσὶ 
                                    θοῇσιν
 
                                    ~εἶδεν, | ὅτ᾽ | ἐξ 
                                  Ἴδης  
                                  ἄγαγεν  
                                  πόδας 
                                  ὠκὺς | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | δίε 
                                    νηυσὶν  
                                    Ἀχαιῶν.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὅτ᾽ | ὄνος 
                                  παρ᾽ 
                                  ἄρουραν  
                                  ἰὼν 
                                  ἐβιήσατο | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | καὶ 
                                    ἐρητύσασκε  
                                    φάλαγγας
                                    ~Τρώων  
                                    ἱπποδάμων· | ὁτὲ | δὲ 
                                  τρωπάσκετο  
                                  φεύγειν. 
                                  ~πάντας 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ἔδυ 
                                    νέφεα  
                                    σκιόεντα,
                                    ~ὣς  
                                    Ἕκτωρ | ὁτὲ | μέν 
                                  τε  
                                  μετὰ  
                                  πρώτοισι 
                                  φάνεσκεν, | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | νῆας 
                                    ἐπ᾽ 
                                    Αἰακίδην 
                                    Ἀχιλῆα. 
                                    ~ἀλλ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  κατὰ  
                                  νῆας  
                                  Ὀδυσσῆος 
                                  θείοιο | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | καὶ 
                                    νῆας  
                                    Ἀχαιῶν.
                                    ~οἳ  
                                    δ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  κλισίην  
                                  Νηληϊάδεω  
                                  ἀφίκοντο,
                                  ~αὐτοὶ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | τ᾽
                                    εὐχόμενοι  
                                    καὶ 
                                    Ἀθήνῃ. 
                                    ~ἀλλ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  Πυλίων  
                                  καὶ  
                                  Ἐπειῶν 
                                  ἔπλετο | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | δὲ 
                                    παλάσσετο  
                                    χεῖρας 
                                    ἀάπτους. 
                                    ~ἀλλ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  Σκαιάς  
                                  τε  
                                  πύλας 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | Ἀγαμέμνονος 
                                    ἀντίον  
                                    ἦλθεν.
                                    ~οἳ  
                                    δ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  σχεδὸν  
                                  ἦσαν  
                                  ἐπ᾽
                                  ἀλλήλοισιν | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | πρὸ 
                                    γὰρ  
                                    ἔγχεϊ 
                                    θῦεν. 
                                    ~ἀλλ᾽ | ὅτε | δὴ 
                                  τάχ᾽ 
                                  ἔμελλεν  
                                  ὑπὸ 
                                  πτόλιν | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | σφίσι 
                                    πῆμα  
                                    τιθέντες.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὅτε | κάπριον 
                                  ἀμφὶ  
                                  κύνες  
                                  θαλεροί 
                                  τ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἀν᾽
                                    ὅμιλον  
                                    ἰόντε 
                                    κυδοίμεον, 
                                    ὡς | ὅτε | κάπρω
                                  ~ἐν  
                                  κυσὶ  
                                  θηρευτῇσι 
                                  μέγα | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | δ᾽
                                    ὕστατον  
                                    ἐξενάριξεν
                                    ~Ἕκτωρ  
                                    Πριαμίδης, | ὅτε | οἱ 
                                  Ζεὺς  
                                  κῦδος  
                                  ἔδωκεν;
                                  ~Ἀσαῖον | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | ~τὴν 
                                    ἀμφεστρατόωντο  
                                    διαρραῖσαι 
                                    μεμαῶτες. 
                                    ~ἀλλ᾽ | ὅτε | πᾶν 
                                  πεδίον  
                                  μετεκίαθον, 
                                  ἄμμι 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ~τὴν 
                                    ἄρετ᾽ 
                                    ἐκ 
                                    Τενέδοιο  
                                    γέρων, | ὅτε | πέρσεν 
                                  Ἀχιλλεύς, 
                                  ~θυγατέρ᾽ 
                                  Ἀρσινόου 
                                  μεγαλήτορος, | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | καὶ 
                                    θυμὸν  
                                    ἑκάστου.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὅτε | πού 
                                  τις  
                                  θηρητὴρ  
                                  κύνας 
                                  ἀργιόδοντας | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἕπετ᾽
                                    Ἀργείοισι  
                                    κελεύων.
                                    ~ὡς  
                                    δ᾽ | ὅτε | πῦρ 
                                  ἀΐδηλον  
                                  ἐν  
                                  ἀξύλῳ 
                                  ἐμπέσῃ | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | Μενοίτιος 
                                    ὧδ᾽ 
                                    ἐπέτελλεν	
                                    ~ἤματι  
                                    τῷ | ὅτε | σ᾽
                                  ἐκ  
                                  Φθίης  
                                  Ἀγαμέμνονι 
                                  πέμπε, | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ὑπέρτερον 
                                    εὖχος  
                                    ἄρησθε.
                                    ~ὣς  
                                    εἰπὼν | ὄτρυνε | μένος 
                                  καὶ  
                                  θυμὸν  
                                  ἑκάστου.
                                  ~ὡς | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ἀστεροπὴν 
                                    μετὰ  
                                    χερσίν.
                                    ~Ἶριν  
                                    δ᾽ | ὄτρυνε | χρυσόπτερον 
                                  ἀγγελέουσαν· 
                                  ~βάσκ᾽ 
                                  ἴθι 
                                  Ἶρι | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | δοῦρα 
                                    κατὰ  
                                    στρατὸν 
                                    ᾤχετο  
                                    πάντῃ | ~ὀτρύνων | μαχέσασθαι,
                                  ἔγειρε  
                                  δὲ  
                                  φύλοπιν 
                                  αἰνήν. | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | φίλος 
                                    διελέξατο  
                                    θυμός;
                                    ~οἶδα  
                                    γὰρ | ὅττι | κακοὶ 
                                  μὲν  
                                  ἀποίχονται  
                                  πολέμοιο,
                                  ~ὃς | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | θέρωνται,
                                    ~αὐτοί  
                                    τε 
                                    κτεινώμεθ᾽ 
                                    ἐπισχερώ; | οὐ | γὰρ 
                                  ἐμὴ  
                                  ἲς
 
                                  ~ἔσθ᾽
                                  οἵη | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | θωρήσσεσθαι,
                                    ἀπέκρυψεν  
                                    δέ 
                                    μοι  
                                    ἵππους· | ~οὐ | γάρ 
                                  πώ  
                                  τί  
                                  μ᾽
                                  ἔφη | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | δουρὶ
                                    ~Παιονίδην  
                                    ἥρωα 
                                    κατ᾽ 
                                    ἰσχίον· | οὐ | δέ 
                                  οἱ  
                                  ἵπποι
 
                                  ~ἐγγὺς 
                                  ἔσαν | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | πέρ 
                                    τε  
                                    τύχῃσι 
                                    μάλα  
                                    σχεδόν, | οὐ | δύναταί 
                                  σφι
 
                                  ~χραισμεῖν· 
                                  αὐτὴν 
                                  γάρ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | αὐτὰρ 
                                    Ἀχιλλεὺς
 
                                    ~ἐσθλὸς 
                                    ἐὼν  
                                    Δαναῶν | οὐ | κήδεται 
                                  οὐδ᾽ 
                                  ἐλεαίρει. 
                                  ~ἦ 
                                  μένει | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | κιχήμενον,
                                    οὐδ᾽ 
                                    ὑπάλυξας.
                                    ~ἆ  
                                    δείλ᾽ | οὐ | μὲν 
                                  σοί  
                                  γε  
                                  πατὴρ 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ὡς 
                                    μηκάδες  
                                    αἶγες.
                                    ~τὸν  
                                    δ᾽ | οὐ | ταρβήσας 
                                  προσέφη  
                                  κρατερὸς  
                                  Διομήδης·
                                  ~τοξότα | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | Μολίονε 
                                    θωρήσσοντο
 
                                    ~παῖδ᾽
                                    ἔτ᾽ 
                                    ἐόντ᾽ | οὔ | πω 
                                  μάλα  
                                  εἰδότε  
                                  θούριδος 
                                  ἀλκῆς. | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | παρετύγχανε 
                                    μαρναμένοισιν, 
                                    ~οἳ 
                                    δ᾽ 
                                    ἄλλοι | οὔ | σφιν 
                                  πάρεσαν  
                                  θεοί, 
                                  ἀλλὰ 
                                  ἕκηλοι | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | πόλεμον 
                                    φθισήνορα· 
                                    τὼ 
                                    δέ  
                                    οἱ | οὔ | τι
                                  ~πειθέσθην· 
                                  κῆρες  
                                  γὰρ 
                                  ἄγον | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | δὲ 
                                    κρειῶν  
                                    ἐρατίζων
                                    ~ἰθύει, 
                                    ἀλλ᾽ | οὔ | τι 
                                  πρήσσει· 
                                  θαμέες  
                                  γὰρ 
                                  ἄκοντες | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ~γνῶ 
                                    δ᾽ 
                                    Ὀδυσεὺς 
                                    ὅ  
                                    οἱ | οὔ | τι 
                                  τέλος  
                                  κατακαίριον  
                                  ἦλθεν,
                                  ~ἂψ | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ἀλόχου,
                                    ἀστοῖσιν  
                                    ἀρήγων,
                                    ~κουριδίης, 
                                    ἧς | οὔ | τι 
                                  χάριν  
                                  ἴδε, 
                                  πολλὰ 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ὑφ᾽
                                    ὁρμῆς· 
                                    ~ὣς 
                                    ἄρα  
                                    τοῖς | οὔ | τις 
                                  δύνατο  
                                  χραισμῆσαι  
                                  ὄλεθρον	
                                  ~Τρώων, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ὁ 
                                    γεραιός, 
                                    ~χρυσείοις 
                                    ἥλοισι  
                                    πεπαρμένον· | οὔατα | δ᾽
                                  αὐτοῦ
 
                                  ~τέσσαρ᾽ 
                                  ἔσαν,
                                  δοιαὶ | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | θέουσ᾽
                                    ἀπ᾽ 
                                    Ὀλύμπου 
                                    θωρήσσεσθαι	 
                                    ~ἔννυχος, | οὐδ᾽ | ἀέκοντα 
                                  Πύλον  
                                  κάτα  
                                  λαὸν 
                                  ἄγειρεν | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | καὶ 
                                    εὐχόμενος  
                                    ἔπος 
                                    ηὔδα· 
                                    ~βέβληαι | οὐδ᾽ | ἅλιον 
                                  βέλος  
                                  ἔκφυγεν· 
                                  ὡς 
                                  ὄφελόν | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | τε,
                                    νέων  
                                    δ᾽
                                    ἀλάπαζε  
                                    φάλαγγας· | ~οὐδ᾽ | ἄν 
                                  πω  
                                  χάζοντο  
                                  κελεύθου 
                                  δῖοι | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἤπια 
                                    φάρμακα  
                                    πάσσειν.
                                    ~ὣς  
                                    ἔφατ᾽ | οὐδ᾽ | ἀπίθησε 
                                  Γερήνιος  
                                  ἱππότα  
                                  Νέστωρ.
                                  ~αὐτίκα | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | κνέφας 
                                    ἱερὸν  
                                    ἔλθῃ.
                                    ~ὣς  
                                    ἔφατ᾽ | οὐδ᾽ | ἀπίθησε 
                                  ποδήνεμος  
                                  ὠκέα  
                                  Ἶρις,
                                  ~βῆ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | τόξου 
                                    πῆχυν  
                                    ἄνελκε	
                                    ~καὶ  
                                    βάλεν, | οὐδ᾽ | ἄρα 
                                  μιν  
                                  ἅλιον  
                                  βέλος 
                                  ἔκφυγε | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | προΐει 
                                    δολιχόσκιον  
                                    ἔγχος
                                    ~καὶ  
                                    βάλεν, | οὐδ᾽ | ἀφάμαρτε 
                                  τιτυσκόμενος  
                                  κεφαλῆφιν, 
                                  ~ἄκρην 
                                  κὰκ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ~ἐσθλὸς 
                                    ἐὼν  
                                    Δαναῶν 
                                    οὐ  
                                    κήδεται | οὐδ᾽ | ἐλεαίρει.
                                  ~ἦ  
                                  μένει  
                                  εἰς 
                                  ὅ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | δ᾽
                                    ἀπὸ  
                                    πλευρῶν 
                                    χρόα  
                                    ἔργαθεν, | οὐδ᾽ | ἔτ᾽
                                  ἔασε
 
                                  ~Παλλὰς  
                                  Ἀθηναίη 
                                  μιχθήμεναι | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | Ἀχαιοὶ 
                                    ἐπ᾽ 
                                    ἀλλήλοισι 
                                    θορόντες	 
                                    ~δῄουν, | οὐδ᾽ | ἕτεροι 
                                  μνώοντ᾽ 
                                  ὀλοοῖο  
                                  φόβοιο.
                                  ~ἴσας | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | αὐτὸς 
                                    ἔρεισε  
                                    βαρείῃ 
                                    χειρὶ  
                                    πιθήσας· | ~οὐδ᾽ | ἔτορε 
                                  ζωστῆρα  
                                  παναίολον, 
                                  ἀλλὰ 
                                  πολὺ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | πλάγχθη 
                                    δ᾽ 
                                    ἀπὸ 
                                    χαλκόφι  
                                    χαλκός, | ~οὐδ᾽ | ἵκετο 
                                  χρόα  
                                  καλόν· 
                                  ἐρύκακε 
                                  γὰρ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~φθῆ 
                                    σε  
                                    τέλος 
                                    θανάτοιο  
                                    κιχήμενον, | οὐδ᾽ | ὑπάλυξας.
                                  ~ἆ  
                                  δείλ᾽ 
                                  οὐ 
                                  μὲν | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἔπειτα 
                                    ἄναξ  
                                    ἀνδρῶν 
                                    Ἀγαμέμνων· 
                                    ~ἀλλ᾽ | οὐδ᾽ | ὧς 
                                  ἀπέληγε  
                                  μάχης  
                                  ἠδὲ 
                                  πτολέμοιο, | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἐπέτελλε 
                                    Γερήνιος  
                                    οὖρος 
                                    Ἀχαιῶν· 
                                    ~ἀλλ᾽ | οὐδ᾽ | ὧς 
                                  περ  
                                  σεῖο  
                                  μεθήσω 
                                  τειρομένοιο. | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | ἀμφὶς 
                                    ἕκαστον
 
                                    ~φῶτες 
                                    ὀδὰξ  
                                    ἕλον | οὖδας | ἐμῷ 
                                  ὑπὸ  
                                  δουρὶ  
                                  δαμέντες.
                                  ~καί | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ἦμαρ
                                    ~Αἴανθ᾽ 
                                    ὃς 
                                    βελέεσσι  
                                    βιάζεται, | οὐδέ | ἕ 
                                  φημι
 
                                  ~φεύξεσθ᾽ 
                                  ἐκ 
                                  πολέμοιο | 
  
 
     
       | [11, 700-749] | ἄγειρεν
                                    ~ἀλλὰ  
                                    μάλ᾽
                                    ἐσσυμένους  
                                    πολεμίζειν. | οὐδέ | με 
                                  Νηλεὺς
 
                                  ~εἴα  
                                  θωρήσσεσθαι,
                                  ἀπέκρυψεν | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ~οὐχ 
                                    ἕδος  
                                    ἐστὶ 
                                    γεραιὲ  
                                    διοτρεφές, | οὐδέ | με 
                                  πείσεις. 
                                  ~αἰδοῖος  
                                  νεμεσητὸς 
                                  ὅ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ὃς 
                                    περὶ  
                                    πάντων
                                    ~ᾔδεε  
                                    μαντοσύνας, | οὐδὲ | οὓς 
                                  παῖδας  
                                  ἔασκε	 
                                  ~στείχειν 
                                  ἐς | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ~δαΐζων 
                                    ἵππους  
                                    τε 
                                    καὶ  
                                    ἀνέρας· | οὐδέ | πω 
                                  Ἕκτωρ
 
                                  ~πεύθετ᾽ 
                                  ἐπεί 
                                  ῥα | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | μεμαῶτα 
                                    μετώπιον  
                                    ὀξέϊ 
                                    δουρὶ	 
                                    ~νύξ᾽ | οὐδὲ | στεφάνη 
                                  δόρυ  
                                  οἱ  
                                  σχέθε 
                                  χαλκοβάρεια, | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | Ἀχαιῶν,
                                    ~ὅσσοι  
                                    δὴ 
                                    βέλεσιν  
                                    βεβλήαται; | οὐδέ | τι 
                                  οἶδε
 
                                  ~πένθεος, 
                                  ὅσσον 
                                  ὄρωρε | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ~οἰώθη 
                                    δ᾽ 
                                    Ὀδυσεὺς 
                                    δουρὶ  
                                    κλυτός, | οὐδέ | τις 
                                  αὐτῷ
 
                                  ~Ἀργείων  
                                  παρέμεινεν,
                                  ἐπεὶ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | πρὸς 
                                    στῆθος· 
                                    ὃ 
                                    δ᾽ 
                                    ὕπτιος | οὔδει | ἐρείσθη.
                                  ~Ἱππόλοχος  
                                  δ᾽ 
                                  ἀπόρουσε,
                                  τὸν | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ~νῆας 
                                    ἔπι  
                                    γλαφυράς·
                                    τὼ  
                                    δ᾽ | οὐκ | ἀέκοντε 
                                  πετέσθην· 
                                  ~ἄφρεον  
                                  δὲ 
                                  στήθεα, | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ~μάστιξεν 
                                    δ᾽ 
                                    ἵππους,
                                    τὼ  
                                    δ᾽ | οὐκ | ἀέκοντε 
                                  πετέσθην
 
                                  ~νῆας  
                                  ἔπι 
                                  γλαφυράς· | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | κῦδος 
                                    ὀρέξαι. 
                                    ~τῶν 
                                    μὲν  
                                    ἄρ᾽ | οὐκ | ἀλέγιζε 
                                  πατήρ· 
                                  ὃ  
                                  δὲ 
                                  νόσφι | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ἐπιγράψας 
                                    ταρσὸν  
                                    ποδὸς 
                                    εὔχεαι  
                                    αὔτως. | ~οὐκ | ἀλέγω,
                                  ὡς  
                                  εἴ  
                                  με 
                                  γυνὴ | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | δὴ 
                                    ἀντίβιον  
                                    σὺν 
                                    τεύχεσι  
                                    πειρηθείης, | ~οὐκ | ἄν 
                                  τοι  
                                  χραίσμῃσι  
                                  βιὸς 
                                  καὶ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | ~χρυσὸν 
                                    Ἀλεξάνδροιο  
                                    δεδεγμένος 
                                    ἀγλαὰ  
                                    δῶρα | ~οὐκ | εἴασχ᾽
                                  Ἑλένην  
                                  δόμεναι  
                                  ξανθῷ 
                                  Μενελάῳ, | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ἀνέρες 
                                    ἀγροιῶται, 
                                    ~οἵ 
                                    τέ  
                                    μιν | οὐκ | εἰῶσι 
                                  βοῶν  
                                  ἐκ  
                                  πῖαρ 
                                  ἑλέσθαι | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἀμύνετε 
                                    ποντοπόροισι
 
                                    ~φύλοπιν 
                                    ἀργαλέην, 
                                    ἐπεὶ | οὐκ | ἐμὲ 
                                  μητίετα  
                                  Ζεὺς
 
                                  ~εἴασε 
                                  Τρώεσσι | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | πάντα 
                                    ἔοικε
 
                                    ~τῷ 
                                    Ἀσκληπιάδῃ, 
                                    ἀτὰρ | οὐκ | ἴδον 
                                  ὄμματα  
                                  φωτός· 
                                  ~ἵπποι 
                                  γάρ | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | Ἀχαιοὺς
                                    ~λισσομένους· 
                                    χρειὼ 
                                    γὰρ  
                                    ἱκάνεται | οὐκέτ᾽ | ἀνεκτός.
                                  ~ἀλλ᾽ 
                                  ἴθι  
                                  νῦν 
                                  Πάτροκλε | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | αὖτ᾽
                                    Εὐρύπυλος  
                                    βεβλημένος 
                                    ἀντίον  
                                    ηὔδα· | ~οὐκέτι | διογενὲς 
                                  Πατρόκλεες  
                                  ἄλκαρ  
                                  Ἀχαιῶν
                                  ~ἔσσεται, | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~οἷος 
                                    δ᾽ 
                                    ἐκ 
                                    νεφέων  
                                    ἀναφαίνεται | οὔλιος | ἀστὴρ
                                  ~παμφαίνων, 
                                  τοτὲ  
                                  δ᾽
                                  αὖτις | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~δώματα 
                                    καλὰ  
                                    τέτυκτο 
                                    κατὰ  
                                    πτύχας | Οὐλύμποιο. | ~πάντες 
                                  δ᾽ 
                                  ᾐτιόωντο  
                                  κελαινεφέα 
                                  Κρονίωνα | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | χροὸς 
                                    ἆσαι. 
                                    ~τὸν 
                                    δ᾽ 
                                    ὡς | οὖν | ἐνόησ᾽
                                  Εὐαίμονος  
                                  ἀγλαὸς  
                                  υἱὸς	
                                  ~Εὐρύπυλος | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | τεύχεα 
                                    καλά. 
                                    ~τὸν 
                                    δ᾽ 
                                    ὡς | οὖν | ἐνόησε 
                                  Κόων  
                                  ἀριδείκετος  
                                  ἀνδρῶν
                                  ~πρεσβυγενὴς | 
  
 
     
       | [11, 550-599] | ἀπ᾽
                                    ὤμων. 
                                    ~τὸν 
                                    δ᾽ 
                                    ὡς | οὖν | ἐνόησεν 
                                  Ἀλέξανδρος  
                                  θεοειδὴς
 
                                  ~τεύχε᾽
                                  ἀπαινύμενον | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | μέγα 
                                    κράτος  
                                    ἐγγυάλιξε·
                                    ~τόφρα  
                                    γὰρ | οὖν | ἑπόμεσθα 
                                  διὰ  
                                  σπιδέος  
                                  πεδίοιο
                                  ~κτείνοντές | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ὥπλισσε 
                                    κυκειῶ. 
                                    ~τὼ 
                                    δ᾽ 
                                    ἐπεὶ | οὖν | πίνοντ᾽
                                  ἀφέτην  
                                  πολυκαγκέα  
                                  δίψαν
                                  ~μύθοισιν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ~πάντες 
                                    δ᾽ 
                                    ᾐτιόωντο 
                                    κελαινεφέα  
                                    Κρονίωνα | ~οὕνεκ᾽ | ἄρα 
                                  Τρώεσσιν  
                                  ἐβούλετο  
                                  κῦδος 
                                  ὀρέξαι. | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | γὰρ 
                                    Κύπρον  
                                    δὲ 
                                    μέγα  
                                    κλέος | οὕνεκ᾽ | Ἀχαιοὶ
                                  ~ἐς  
                                  Τροίην  
                                  νήεσσιν 
                                  ἀναπλεύσεσθαι | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | ἐέρσας
                                    ~αἵματι  
                                    μυδαλέας 
                                    ἐξ  
                                    αἰθέρος, | οὕνεκ᾽ | ἔμελλε
                                  ~πολλὰς  
                                  ἰφθίμους  
                                  κεφαλὰς 
                                  Ἄϊδι | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | μεγαλήτορος,
                                    ἥν  
                                    οἱ 
                                    Ἀχαιοὶ
 
                                    ~ἔξελον | οὕνεκα | βουλῇ 
                                  ἀριστεύεσκεν  
                                  ἁπάντων. 
                                  ~ἥ 
                                  σφωϊν | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἄστυ·
                                    γεγήθει  
                                    δὲ 
                                    φρένα  
                                    Νηλεύς, | ~οὕνεκά | μοι 
                                  τύχε  
                                  πολλὰ  
                                  νέῳ 
                                  πόλεμον | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ~Ἴδης 
                                    ἐν  
                                    κορυφῇσι 
                                    καθέζετο  
                                    πιδηέσσης | ~οὐρανόθεν | καταβάς·
                                  ἔχε  
                                  δ᾽ 
                                  ἀστεροπὴν 
                                  μετὰ | 
  
 
     
       | [11, 0-49] | τῆλε 
                                    δὲ  
                                    χαλκὸς 
                                    ἀπ᾽ 
                                    αὐτόφιν | οὐρανὸν | εἴσω
                                  ~λάμπ᾽ 
                                  ἐπὶ  
                                  δ᾽
                                  ἐγδούπησαν | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | δρυτόμος 
                                    περ  
                                    ἀνὴρ 
                                    ὁπλίσσατο  
                                    δεῖπνον | ~οὔρεος | ἐν 
                                  βήσσῃσιν, 
                                  ἐπεί  
                                  τ᾽
                                  ἐκορέσσατο | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | ὀϊστός,
                                    ~ὠμοφάγοι  
                                    μιν 
                                    θῶες  
                                    ἐν | οὔρεσι | δαρδάπτουσιν
                                  ~ἐν  
                                  νέμεϊ  
                                  σκιερῷ·
                                  ἐπί | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἐνίσπω
                                    ~ὃν  
                                    Νέστωρ 
                                    ἐπέτελλε  
                                    Γερήνιος | οὖρος | Ἀχαιῶν·
                                  ~ἀλλ᾽ 
                                  οὐδ᾽ 
                                  ὧς 
                                  περ | 
  
 
     
       | [11, 100-149] | βάλε 
                                    δουρί, 
                                    ~Ἄντιφον 
                                    αὖ  
                                    παρὰ | οὖς | ἔλασε 
                                  ξίφει, 
                                  ἐκ  
                                  δ᾽
                                  ἔβαλ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | περὶ 
                                    πάντων
 
                                    ~ᾔδεε 
                                    μαντοσύνας, 
                                    οὐδὲ | οὓς | παῖδας 
                                  ἔασκε	 
                                  ~στείχειν  
                                  ἐς 
                                  πόλεμον | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | υἱόν,
                                    ἔπειτα  
                                    δὲ 
                                    Πάνδοκον  
                                    οὖτα, | ~οὖτα | δὲ 
                                  Λύσανδρον  
                                  καὶ  
                                  Πύρασον 
                                  ἠδὲ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | νόθον 
                                    υἱόν, 
                                    ἔπειτα 
                                    δὲ  
                                    Πάνδοκον | οὖτα, | ~οὖτα 
                                  δὲ  
                                  Λύσανδρον  
                                  καὶ 
                                  Πύρασον | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ἄριστοι
                                    ~ἐν  
                                    νηυσὶν 
                                    κέαται  
                                    βεβλημένοι | οὐτάμενοί | τε.
                                  ~βέβληται  
                                  μὲν  
                                  ὃ 
                                  Τυδεΐδης | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | ἄριστοι,
                                    ~ἐν  
                                    νηυσὶν 
                                    κέαται  
                                    βεβλημένοι | οὐτάμενοί | τε
                                  ~χερσὶν  
                                  ὕπο  
                                  Τρώων·
                                  τῶν | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ὃ 
                                    δ᾽ 
                                    ἄρ᾽
                                    Ἱππασίδην  
                                    Χάροπ᾽ | οὔτασε | δουρὶ
                                  ~αὐτοκασίγνητον  
                                  εὐηφενέος  
                                  Σώκοιο.
                                  ~τῷ | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | ἐνάριζον.
                                    ~ἤτοι  
                                    Τυδέος 
                                    υἱὸς  
                                    Ἀγάστροφον | οὔτασε | δουρὶ
                                  ~Παιονίδην  
                                  ἥρωα  
                                  κατ᾽
                                  ἰσχίον· | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | δὲ 
                                    πρῶτον  
                                    μὲν 
                                    ἀμύμονα  
                                    Δηϊοπίτην | ~οὔτασεν | ὦμον 
                                  ὕπερθεν  
                                  ἐπάλμενος  
                                  ὀξέϊ 
                                  δουρί, | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | μὲν 
                                    ὃ  
                                    Τυδεΐδης 
                                    κρατερὸς  
                                    Διομήδης, | ~οὔτασται | δ᾽
                                  Ὀδυσεὺς  
                                  δουρὶ  
                                  κλυτὸς 
                                  ἠδ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | ἀπὸ 
                                    θυμὸν  
                                    ὀλέσσῃς.
                                    ~ὣς  
                                    εἰπὼν | οὔτησε | κατ᾽
                                  ἀσπίδα  
                                  πάντοσ᾽ 
                                  ἐΐσην.
                                  ~διὰ | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἀν᾽
                                    ὅμιλον  
                                    ὑπ᾽
                                    ἀσπίδος  
                                    ὀμφαλοέσσης | ~οὔτησε | ξυστῷ 
                                  χαλκήρεϊ, 
                                  λῦσε  
                                  δὲ 
                                  γυῖα· | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | ~κωφὸν 
                                    γὰρ  
                                    βέλος 
                                    ἀνδρὸς  
                                    ἀνάλκιδος | οὐτιδανοῖο. | ~ἦ 
                                  τ᾽ 
                                  ἄλλως  
                                  ὑπ᾽
                                  ἐμεῖο, | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | κενεῶνα 
                                    βαλὼν  
                                    ἐκ 
                                    θυμὸν  
                                    ἑλέσθαι. | ~οὕτω | κεν 
                                  καὶ  
                                  Τρῶες  
                                  ἀνέπνευσαν 
                                  κακότητος, | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | ἑτέρωθεν 
                                    ἀναίνετο  
                                    εἶπέ 
                                    τε  
                                    μῦθον· | ~οὐχ | ἕδος 
                                  ἐστὶ  
                                  γεραιὲ  
                                  διοτρεφές,
                                  οὐδέ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | φαινομένηφι	
                                    ~τοὺς  
                                    ἴμεν 
                                    οἷσι  
                                    χρεῖος | ὀφείλετ᾽ | ἐν 
                                  Ἤλιδι  
                                  δίῃ· 
                                  ~οἳ 
                                  δὲ | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ~καὶ 
                                    γὰρ  
                                    τῷ 
                                    χρεῖος  
                                    μέγ᾽ | ὀφείλετ᾽ | ἐν 
                                  Ἤλιδι  
                                  δίῃ
 
                                  ~τέσσαρες 
                                  ἀθλοφόροι | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | ~δαίτρευον·
                                    πολέσιν  
                                    γὰρ 
                                    Ἐπειοὶ  
                                    χρεῖος | ὄφειλον, | ~ὡς 
                                  ἡμεῖς  
                                  παῦροι  
                                  κεκακωμένοι 
                                  ἐν | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | οὐδ᾽
                                    ἅλιον  
                                    βέλος 
                                    ἔκφυγεν· 
                                    ὡς | ὄφελόν | τοι	
                                  ~νείατον  
                                  ἐς  
                                  κενεῶνα 
                                  βαλὼν | 
  
 
     
       | [11, 300-349] | Ὀπίτην
                                    ~καὶ  
                                    Δόλοπα 
                                    Κλυτίδην  
                                    καὶ | Ὀφέλτιον | ἠδ᾽
                                  Ἀγέλαον
 
                                  ~Αἴσυμνόν  
                                  τ᾽
                                  Ὦρόν | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | Ἀντηνορίδης,
                                    κρατερόν  
                                    ῥά 
                                    ἑ  
                                    πένθος | ~ὀφθαλμοὺς | ἐκάλυψε 
                                  κασιγνήτοιο  
                                  πεσόντος. 
                                  ~στῆ 
                                  δ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | μέν 
                                    τ᾽ 
                                    ἤλυξε 
                                    πόδεσσι
 
                                    ~φεύγων, | ὄφρ᾽ | αἷμα 
                                  λιαρὸν  
                                  καὶ  
                                  γούνατ᾽
                                  ὀρώρῃ· | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | ταχεῖα,
                                    τὸν  
                                    Ἕκτορι 
                                    μῦθον  
                                    ἐνίσπες· | ~ὄφρ᾽ | ἂν 
                                  μέν  
                                  κεν  
                                  ὁρᾷ 
                                  Ἀγαμέμνονα | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | πατὴρ 
                                    προέηκε  
                                    τεῒν 
                                    τάδε  
                                    μυθήσασθαι. | ~ὄφρ᾽ | ἂν 
                                  μέν  
                                  κεν  
                                  ὁρᾷς 
                                  Ἀγαμέμνονα | 
  
 
     
       | [11, 800-849] | τί 
                                    ῥέξομεν  
                                    Εὐρύπυλ᾽
                                    ἥρως; 
                                    ~ἔρχομαι | ὄφρ᾽ | Ἀχιλῆϊ 
                                  δαΐφρονι  
                                  μῦθον  
                                  ἐνίσπω
                                  ~ὃν | 
  
 
     
       | [11, 750-799] | ἀνά 
                                    τ᾽ 
                                    ἔντεα 
                                    καλὰ  
                                    λέγοντες, | ~ὄφρ᾽ | ἐπὶ 
                                  Βουπρασίου  
                                  πολυπύρου  
                                  βήσαμεν 
                                  ἵππους | 
  
 
     
       | [11, 350-399] | δὲ 
                                    ὄσσε  
                                    κελαινὴ 
                                    νὺξ  
                                    ἐκάλυψεν. | ~ὄφρα | δὲ 
                                  Τυδεΐδης  
                                  μετὰ  
                                  δούρατος 
                                  ᾤχετ᾽ | 
  
 
     
       | [11, 50-99] | στεροπήν,
                                    ὀλλύντάς  
                                    τ᾽
                                    ὀλλυμένους  
                                    τε. | ~ὄφρα | μὲν 
                                  ἠὼς  
                                  ἦν  
                                  καὶ 
                                  ἀέξετο | 
  
 
     
       | [11, 250-299] | ἄορί 
                                    τε  
                                    μεγάλοισί 
                                    τε  
                                    χερμαδίοισιν, | ~ὄφρά | οἱ 
                                  αἷμ᾽ 
                                  ἔτι  
                                  θερμὸν 
                                  ἀνήνοθεν | 
  
 
     
       | [11, 150-199] | πολλοὶ 
                                    δ᾽ 
                                    ἐριαύχενες 
                                    ἵπποι
 
                                    ~κείν᾽ | ὄχεα | κροτάλιζον 
                                  ἀνὰ  
                                  πτολέμοιο  
                                  γεφύρας	
                                  ~ἡνιόχους | 
  
 
     
       | [11, 650-699] | δίῃ
                                    ~τέσσαρες  
                                    ἀθλοφόροι 
                                    ἵπποι  
                                    αὐτοῖσιν | ὄχεσφιν | ~ἐλθόντες 
                                  μετ᾽ 
                                  ἄεθλα· 
                                  περὶ 
                                  τρίποδος | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | ἱππότα 
                                    Νέστωρ. 
                                    ~αὐτίκα 
                                    δ᾽ 
                                    ὧν | ὀχέων | ἐπεβήσετο,
                                  πὰρ  
                                  δὲ  
                                  Μαχάων
                                  ~βαῖν᾽ | 
  
 
     
       | [11, 500-549] | μέγα 
                                    κῦδος  
                                    Ἀχαιῶν
                                    ~ἄγρει  
                                    σῶν | ὀχέων | ἐπιβήσεο,
                                  πὰρ  
                                  δὲ  
                                  Μαχάων
                                  ~βαινέτω, | 
  
 
     
       | [11, 200-249] | ὠκέα 
                                    Ἶρις, 
                                    ~Ἕκτωρ 
                                    δ᾽ 
                                    ἐξ | ὀχέων | σὺν 
                                  τεύχεσιν  
                                  ἆλτο  
                                  χαμᾶζε,
                                  ~πάλλων | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | θεράπων 
                                    λύε  
                                    τοῖο 
                                    γέροντος	 
                                    ~ἐξ | ὀχέων· | τοὶ 
                                  δ᾽ 
                                  ἱδρῶ  
                                  ἀπεψύχοντο 
                                  χιτώνων | 
  
 
     
       | [11, 450-499] | μάχης 
                                    ἐπ᾽ 
                                    ἀριστερὰ 
                                    μάρνατο  
                                    πάσης | ~ὄχθας | πὰρ 
                                  ποταμοῖο  
                                  Σκαμάνδρου, 
                                  τῇ 
                                  ῥα | 
  
 
     
       | [11, 400-449] | παρέμεινεν,
                                    ἐπεὶ  
                                    φόβος 
                                    ἔλλαβε  
                                    πάντας· | ~ὀχθήσας | δ᾽
                                  ἄρα  
                                  εἶπε  
                                  πρὸς 
                                  ὃν | 
  
 
     
       | [11, 600-649] | κάνεον,
                                    ἐπὶ  
                                    δὲ 
                                    κρόμυον  
                                    ποτῷ | ὄψον, | ~ἠδὲ 
                                  μέλι  
                                  χλωρόν, 
                                  παρὰ 
                                  δ᾽ |