Chant, vers |
[11, 200-249] |
ἦσαν
ἐπ᾽
ἀλλήλοισιν
ἰόντες,
~Ἀτρεΐδης
|
μὲν |
ἅμαρτε,
παραὶ
δέ
οἱ
ἐτράπετ᾽ |
[11, 400-449] |
ἐσσεύοντο
~Τρῶες·
ὃ
δὲ
πρῶτον
|
μὲν |
ἀμύμονα
Δηϊοπίτην
~οὔτασεν
ὦμον
ὕπερθεν |
[11, 750-799] |
οἶνον
ἐπ᾽
αἰθομένοις
ἱεροῖσι.
~σφῶϊ
|
μὲν |
ἀμφὶ
βοὸς
ἕπετον
κρέα,
νῶϊ |
[11, 400-449] |
θυμός;
~οἶδα
γὰρ
ὅττι
κακοὶ
|
μὲν |
ἀποίχονται
πολέμοιο,
~ὃς
δέ
κ᾽ |
[11, 50-99] |
Τρώεσσιν
ἐβούλετο
κῦδος
ὀρέξαι.
~τῶν
|
μὲν |
ἄρ᾽
οὐκ
ἀλέγιζε
πατήρ·
ὃ |
[11, 200-249] |
ἐπὶ
κνέφας
ἱερὸν
ἔλθῃ.
~ἣ
|
μὲν |
ἄρ᾽
ὣς
εἰποῦσ᾽
ἀπέβη
πόδας |
[11, 400-449] |
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην.
~διὰ
|
μὲν |
ἀσπίδος
ἦλθε
φαεινῆς
ὄβριμον
ἔγχος, |
[11, 200-249] |
λῦσε
δὲ
γυῖα.
~ὣς
ὃ
|
μὲν |
αὖθι
πεσὼν
κοιμήσατο
χάλκεον
ὕπνον
|
[11, 100-149] |
τίσετε
λώβην.
~ἦ,
καὶ
Πείσανδρον
|
μὲν |
ἀφ᾽
ἵππων
ὦσε
χαμᾶζε
~δουρὶ |
[11, 300-349] |
περ
ἡμῖν.
~ἦ
καὶ
Θυμβραῖον
|
μὲν |
ἀφ᾽
ἵππων
ὦσε
χαμᾶζε
~δουρὶ |
[11, 800-849] |
ἐν
νηυσὶ
μελαίνῃσιν
πεσέονται.
~οἳ
|
μὲν |
γὰρ
δὴ
πάντες,
ὅσοι
πάρος |
[11, 300-349] |
ἀάσατο
δὲ
μέγα
θυμῷ.
~τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
θεράπων
ἀπάνευθ᾽
ἔχεν,
αὐτὰρ |
[11, 800-849] |
Χείρων
ἐδίδαξε
δικαιότατος
Κενταύρων.
~ἰητροὶ
|
μὲν |
γὰρ
Ποδαλείριος
ἠδὲ
Μαχάων
~τὸν |
[11, 0-49] |
μέλανος
κυάνοιο.
~τῇ
δ᾽
ἐπὶ
|
μὲν |
Γοργὼ
βλοσυρῶπις
ἐστεφάνωτο
~δεινὸν
δερκομένη, |
[11, 350-399] |
λωβητὴρ
κέρᾳ
ἀγλαὲ
παρθενοπῖπα
~εἰ
|
μὲν |
δὴ
ἀντίβιον
σὺν
τεύχεσι
πειρηθείης, |
[11, 100-149] |
ἀμείλικτον
δ᾽
ὄπ᾽
ἄκουσαν·
~εἰ
|
μὲν |
δὴ
Ἀντιμάχοιο
δαΐφρονος
υἱέες
ἐστόν, |
[11, 100-149] |
ἐξέμεν
ἂψ
ἐς
Ἀχαιούς,
~νῦν
|
μὲν |
δὴ
τοῦ
πατρὸς
ἀεικέα
τίσετε |
[11, 400-449] |
πεσὼν
ἕλε
γαῖαν
ἀγοστῷ.
~τοὺς
|
μὲν |
ἔασ᾽
ὃ
δ᾽
ἄρ᾽
Ἱππασίδην |
[11, 100-149] |
ἔσσευε
κυλίνδεσθαι
δι᾽
ὁμίλου.
~τοὺς
|
μὲν |
ἔασ᾽
ὃ
δ᾽
ὅθι
πλεῖσται |
[11, 700-749] |
ὅσα
τρέφει
εὐρεῖα
χθών.
~τὸν
|
μὲν |
ἐγὼ
προσιόντα
βάλον
χαλκήρεϊ
δουρί, |
[11, 800-849] |
οἱ
ἁπάσας
~ἔσχ᾽
ὀδύνας·
τὸ
|
μὲν |
ἕλκος
ἐτέρσετο,
παύσατο
δ᾽
αἷμα. |
[11, 250-299] |
ἐξ
ὠτειλῆς.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
τὸ
|
μὲν |
ἕλκος
ἐτέρσετο,
παύσατο
δ᾽
αἷμα, |
[11, 800-849] |
~αἷμα
μέλαν
κελάρυζε·
νόος
γε
|
μὲν |
ἔμπεδος
ἦεν.
~τὸν
δὲ
ἰδὼν |
[11, 550-599] |
δοῦρα
θρασειάων
ἀπὸ
χειρῶν
~ἄλλα
|
μὲν |
ἐν
σάκεϊ
μεγάλῳ
πάγεν
ὄρμενα |
[11, 500-549] |
πρὸς
μῦθον
ἔειπεν·
~Ἕκτορ
νῶϊ
|
μὲν |
ἐνθάδ᾽
ὁμιλέομεν
Δαναοῖσιν
~ἐσχατιῇ
πολέμοιο |
[11, 800-849] |
γὰρ
Ποδαλείριος
ἠδὲ
Μαχάων
~τὸν
|
μὲν |
ἐνὶ
κλισίῃσιν
ὀΐομαι
ἕλκος
ἔχοντα
|
[11, 300-349] |
θεράποντα
Μολίονα
τοῖο
ἄνακτος.
~τοὺς
|
μὲν |
ἔπειτ᾽
εἴασαν,
ἐπεὶ
πολέμου
ἀπέπαυσαν· |
[11, 200-249] |
κορωνίσιν,
αἵ
οἱ
ἕποντο.
~τὰς
|
μὲν |
ἔπειτ᾽
ἐν
Περκώτῃ
λίπε
νῆας |
[11, 450-499] |
ἀνεχάζετο,
αὖε
δ᾽
ἑταίρους.
~τρὶς
|
μὲν |
ἔπειτ᾽
ἤϋσεν
ὅσον
κεφαλὴ
χάδε |
[11, 0-49] |
~τιμῶσαι
βασιλῆα
πολυχρύσοιο
Μυκήνης.
~ἡνιόχῳ
|
μὲν |
ἔπειτα
ἑῷ
ἐπέτελλεν
ἕκαστος
~ἵππους |
[11, 600-649] |
ἀριστεύεσκεν
ἁπάντων.
~ἥ
σφωϊν
πρῶτον
|
μὲν |
ἐπιπροΐηλε
τράπεζαν
~καλὴν
κυανόπεζαν
ἐΰξοον, |
[11, 650-699] |
δὲ
πῶλοι
ὑπῆσαν.
~καὶ
τὰ
|
μὲν |
ἠλασάμεσθα
Πύλον
Νηλήϊον
εἴσω
~ἐννύχιοι |
[11, 450-499] |
Δαναοῖσι
γένηται.
~ὣς
εἰπὼν
ὃ
|
μὲν |
ἦρχ᾽
ὃ
δ᾽
ἅμ᾽
ἕσπετο |
[11, 50-99] |
ὀλλύντάς
τ᾽
ὀλλυμένους
τε.
~ὄφρα
|
μὲν |
ἠὼς
ἦν
καὶ
ἀέξετο
ἱερὸν |
[11, 350-399] |
Δαρδανίδαο,
παλαιοῦ
δημογέροντος.
~ἤτοι
ὃ
|
μὲν |
θώρηκα
Ἀγαστρόφου
ἰφθίμοιο
~αἴνυτ᾽
ἀπὸ |
[11, 400-449] |
μοι
ἐγὼ
τί
πάθω;
μέγα
|
μὲν |
κακὸν
αἴ
κε
φέβωμαι
~πληθὺν |
[11, 0-49] |
ἀσπίδα
θοῦριν
~καλήν,
ἣν
πέρι
|
μὲν |
κύκλοι
δέκα
χάλκεοι
ἦσαν,
~ἐν |
[11, 50-99] |
δέ
μιν
μεμαῶτα.
~καὶ
τοὺς
|
μὲν |
λίπεν
αὖθι
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων
|
[11, 550-599] |
ἵκετο
ἔθνος
ἑταίρων.
~ὣς
οἳ
|
μὲν |
μάρναντο
δέμας
πυρὸς
αἰθομένοιο·
~Νέστορα |
[11, 500-549] |
μέγαν
καὶ
ἀρήϊον
Ἰδομενῆα.
~Ἕκτωρ
|
μὲν |
μετὰ
τοῖσιν
ὁμίλει
μέρμερα
ῥέζων
|
[11, 550-599] |
αἰὲν
ἕποντο.
~Αἴας
δ᾽
ἄλλοτε
|
μὲν |
μνησάσκετο
θούριδος
ἀλκῆς
~αὖτις
ὑποστρεφθείς, |
[11, 600-649] |
δ᾽
ὑπὸ
πυθμένες
ἦσαν.
~ἄλλος
|
μὲν |
μογέων
ἀποκινήσασκε
τραπέζης
~πλεῖον
ἐόν, |
[11, 100-149] |
~εἰν
ἑνὶ
δίφρῳ
ἐόντας·
ὃ
|
μὲν |
νόθος
ἡνιόχευεν,
~Ἄντιφος
αὖ
παρέβασκε |
[11, 250-299] |
Ἀργείων
ἡγήτορες
ἠδὲ
μέδοντες
~ὑμεῖς
|
μὲν |
νῦν
νηυσὶν
ἀμύνετε
ποντοπόροισι
~φύλοπιν |
[11, 650-699] |
κέαται
βεβλημένοι
οὐτάμενοί
τε.
~βέβληται
|
μὲν |
ὃ
Τυδεΐδης
κρατερὸς
Διομήδης,
~οὔτασται |
[11, 150-199] |
δ᾽
ἄλλοι
ἐϋκνήμιδες
Ἀχαιοί.
~πεζοὶ
|
μὲν |
πεζοὺς
ὄλεκον
φεύγοντας
ἀνάγκῃ,
~ἱππεῖς |
[11, 300-349] |
οἱ
Ζεὺς
κῦδος
ἔδωκεν;
~Ἀσαῖον
|
μὲν |
πρῶτα
καὶ
Αὐτόνοον
καὶ
Ὀπίτην
|
[11, 0-49] |
αὐτὸς
ἐδύσετο
νώροπα
χαλκόν.
~κνημῖδας
|
μὲν |
πρῶτα
περὶ
κνήμῃσιν
ἔθηκε
~καλὰς |
[11, 750-799] |
λαὸς
ὄληται.
~ὦ
πέπον
ἦ
|
μὲν |
σοί
γε
Μενοίτιος
ὧδ᾽
ἐπέτελλεν |
[11, 450-499] |
οὐδ᾽
ὑπάλυξας.
~ἆ
δείλ᾽
οὐ
|
μὲν |
σοί
γε
πατὴρ
καὶ
πότνια |
[11, 800-849] |
σθένος
ὄρνυται
αἰέν.
~ἀλλ᾽
ἐμὲ
|
μὲν |
σὺ
σάωσον
ἄγων
ἐπὶ
νῆα |
[11, 600-649] |
ἄγει
βεβλημένον
ἐκ
πολέμοιο·
~ἤτοι
|
μὲν |
τά
γ᾽
ὄπισθε
Μαχάονι
πάντα |
[11, 700-749] |
οἱ
ἀτεμβόμενος
κίοι
ἴσης.
~ἡμεῖς
|
μὲν |
τὰ
ἕκαστα
διείπομεν,
ἀμφί
τε |
[11, 300-349] |
γὰρ
ἄγον
μέλανος
θανάτοιο.
~τοὺς
|
μὲν |
Τυδεΐδης
δουρικλειτὸς
Διομήδης
~θυμοῦ
καὶ |
[11, 100-149] |
Ἀτρεΐδης
εὐρὺ
κρείων
Ἀγαμέμνων
~τὸν
|
μὲν |
ὑπὲρ
μαζοῖο
κατὰ
στῆθος
βάλε |
[11, 750-799] |
Ἄκτορος
υἱός·
~τέκνον
ἐμὸν
γενεῇ
|
μὲν |
ὑπέρτερός
ἐστιν
Ἀχιλλεύς,
~πρεσβύτερος
δὲ |
[11, 400-449] |
Ἄϊδι
κλυτοπώλῳ.
~ἦ,
καὶ
ὃ
|
μὲν |
φύγαδ᾽
αὖτις
ὑποστρέψας
ἐβεβήκει,
~τῷ |
[11, 750-799] |
δ᾽
ἄμφω
πόλλ᾽
ἐπέτελλον.
~Πηλεὺς
|
μὲν |
ᾧ
παιδὶ
γέρων
ἐπέτελλ᾽
Ἀχιλῆϊ
|