Chant, vers |
[11, 250-299] |
τε
μεγάλοισί
τε
χερμαδίοισιν,
~ὄφρά
|
οἱ |
αἷμ᾽
ἔτι
θερμὸν
ἀνήνοθεν
ἐξ |
[11, 800-849] |
πικρὴν
~χερσὶ
διατρίψας
ὀδυνήφατον,
ἥ
|
οἱ |
ἁπάσας
~ἔσχ᾽
ὀδύνας·
τὸ
μὲν |
[11, 200-249] |
~αἶγας
ὁμοῦ
καὶ
ὄϊς,
τά
|
οἱ |
ἄσπετα
ποιμαίνοντο.
~δὴ
τότε
γ᾽ |
[11, 700-749] |
δῆμον
ἔδωκε
~δαιτρεύειν,
μή
τίς
|
οἱ |
ἀτεμβόμενος
κίοι
ἴσης.
~ἡμεῖς
μὲν |
[11, 600-649] |
Ἀχιλλεύς,
~θυγατέρ᾽
Ἀρσινόου
μεγαλήτορος,
ἥν
|
οἱ |
Ἀχαιοὶ
~ἔξελον
οὕνεκα
βουλῇ
ἀριστεύεσκεν |
[11, 200-249] |
~σὺν
δυοκαίδεκα
νηυσὶ
κορωνίσιν,
αἵ
|
οἱ |
ἕποντο.
~τὰς
μὲν
ἔπειτ᾽
ἐν |
[11, 200-249] |
~Ἀτρεΐδης
μὲν
ἅμαρτε,
παραὶ
δέ
|
οἱ |
ἐτράπετ᾽
ἔγχος,
~Ἰφιδάμας
δὲ
κατὰ |
[11, 800-849] |
σφι
θεῶν
ἐτετεύχατο
βωμοί,
~ἔνθά
|
οἱ |
Εὐρύπυλος
βεβλημένος
ἀντεβόλησε
~διογενὴς
Εὐαιμονίδης |
[11, 300-349] |
ὕστατον
ἐξενάριξεν
~Ἕκτωρ
Πριαμίδης,
ὅτε
|
οἱ |
Ζεὺς
κῦδος
ἔδωκεν;
~Ἀσαῖον
μὲν |
[11, 0-49] |
ὤμοισιν
βάλετο
ξίφος·
ἐν
δέ
|
οἱ |
ἧλοι
~χρύσειοι
πάμφαινον,
ἀτὰρ
περὶ |
[11, 0-49] |
~κυάνεος
ἐλέλικτο
δράκων,
κεφαλαὶ
δέ
|
οἱ |
ἦσαν
~τρεῖς
ἀμφιστρεφέες
ἑνὸς
αὐχένος |
[11, 300-349] |
ἥρωα
κατ᾽
ἰσχίον·
οὐ
δέ
|
οἱ |
ἵπποι
~ἐγγὺς
ἔσαν
προφυγεῖν,
ἀάσατο |
[11, 350-399] |
ἐρωὴν
~τῆλε
διὰ
προμάχων,
ὅθι
|
οἱ |
καταείσατο
γαίης
~τόφρ᾽
Ἕκτωρ
ἔμπνυτο, |
[11, 0-49] |
περὶ
στήθεσσιν
ἔδυνε,
~τόν
ποτέ
|
οἱ |
Κινύρης
δῶκε
ξεινήϊον
εἶναι.
~πεύθετο |
[11, 150-199] |
ἰῷ
~εἰς
ἵππους
ἅλεται,
τότε
|
οἱ |
κράτος
ἐγγυαλίξω
~κτείνειν
εἰς
ὅ |
[11, 0-49] |
δέκα
χάλκεοι
ἦσαν,
~ἐν
δέ
|
οἱ |
ὀμφαλοὶ
ἦσαν
ἐείκοσι
κασσιτέροιο
~λευκοί, |
[11, 300-349] |
ἐς
πόλεμον
φθισήνορα·
τὼ
δέ
|
οἱ |
οὔ
τι
~πειθέσθην·
κῆρες
γὰρ |
[11, 400-449] |
φωτός.
~γνῶ
δ᾽
Ὀδυσεὺς
ὅ
|
οἱ |
οὔ
τι
τέλος
κατακαίριον
ἦλθεν, |
[11, 750-799] |
ᾗσι
θεοπροπίην
ἀλεείνει
~καί
τινά
|
οἱ |
πὰρ
Ζηνὸς
ἐπέφραδε
πότνια
μήτηρ, |
[11, 600-649] |
ἶσος
Ἄρηϊ,
κακοῦ
δ᾽
ἄρα
|
οἱ |
πέλεν
ἀρχή.
~τὸν
πρότερος
προσέειπε |
[11, 350-399] |
γὰρ
τρυφάλεια
~τρίπτυχος
αὐλῶπις,
τήν
|
οἱ |
πόρε
Φοῖβος
Ἀπόλλων.
~Ἕκτωρ
δ᾽ |
[11, 750-799] |
πυκινὸν
ἔπος
ἠδ᾽
ὑποθέσθαι
~καί
|
οἱ |
σημαίνειν·
ὃ
δὲ
πείσεται
εἰς |
[11, 450-499] |
καὶ
ἀσπίδος
ὀμφαλοέσσης·
~αἷμα
δέ
|
οἱ |
σπασθέντος
ἀνέσσυτο,
κῆδε
δὲ
θυμόν. |
[11, 750-799] |
~τίς
δ᾽
οἶδ᾽
εἴ
κέν
|
οἱ |
σὺν
δαίμονι
θυμὸν
ὀρίναις
~παρειπών; |
[11, 50-99] |
δουρὶ
~νύξ᾽
οὐδὲ
στεφάνη
δόρυ
|
οἱ |
σχέθε
χαλκοβάρεια,
~ἀλλὰ
δι᾽
αὐτῆς |
[11, 0-49] |
Τροίην
νήεσσιν
ἀναπλεύσεσθαι
ἔμελλον·
~τοὔνεκά
|
οἱ |
τὸν
δῶκε
χαριζόμενος
βασιλῆϊ.
~τοῦ |
[11, 750-799] |
γε
πολλὸν
ἀμείνων.
~ἀλλ᾽
εὖ
|
οἱ |
φάσθαι
πυκινὸν
ἔπος
ἠδ᾽
ὑποθέσθαι
|