Chant, vers
[11, 400-449]	δ᾽ ἄρ᾽ Ἱππασίδην Χάροπ᾽ οὔτασε	δουρὶ	~αὐτοκασίγνητον εὐηφενέος Σώκοιο. ~τῷ δ᾽
[11, 300-349]	μὲν ἀφ᾽ ἵππων ὦσε χαμᾶζε	~δουρὶ	βαλὼν κατὰ μαζὸν ἀριστερόν· αὐτὰρ
[11, 100-149]	μὲν ἀφ᾽ ἵππων ὦσε χαμᾶζε	~δουρὶ	βαλὼν πρὸς στῆθος· ὃ δ᾽
[11, 350-399]	πληθύν, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.	~δουρὶ	δ᾽ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
[11, 400-449]	τῷδ᾽ ἔσσεσθαι, ἐμῷ δ᾽ ὑπὸ	δουρὶ	δαμέντα ~εὖχος ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν
[11, 700-749]	ὀδὰξ ἕλον οὖδας ἐμῷ ὑπὸ	δουρὶ	δαμέντες. ~καί νύ κεν Ἀκτορίωνε
[11, 800-849]	~ἦ ἤδη φθίσονται ὑπ᾽ αὐτοῦ	δουρὶ	δαμέντες; ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Εὐρύπυλος
[11, 400-449]	δ᾽ ἔπειτα καθ᾽ ἵππων ἀΐξαντα	~δουρὶ	κατὰ πρότμησιν ὑπ᾽ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης
[11, 350-399]	κε κιχείω. ~ἦ, καὶ Παιονίδην	δουρὶ	κλυτὸν ἐξενάριζεν. ~αὐτὰρ Ἀλέξανδρος Ἑλένης
[11, 650-699]	κρατερὸς Διομήδης, ~οὔτασται δ᾽ Ὀδυσεὺς	δουρὶ	κλυτὸς ἠδ᾽ Ἀγαμέμνων· ~βέβληται δὲ
[11, 400-449]	γὰρ κῆρ. ~οἰώθη δ᾽ Ὀδυσεὺς	δουρὶ	κλυτός, οὐδέ τις αὐτῷ ~Ἀργείων
[11, 250-299]	πεσόντος. ~στῆ δ᾽ εὐρὰξ σὺν	δουρὶ	λαθὼν Ἀγαμέμνονα δῖον, ~νύξε δέ
[11, 50-99]	δ᾽ ἰθὺς μεμαῶτα μετώπιον ὀξέϊ	δουρὶ	~νύξ᾽ οὐδὲ στεφάνη δόρυ οἱ
[11, 300-349]	~ἤτοι Τυδέος υἱὸς Ἀγάστροφον οὔτασε	δουρὶ	~Παιονίδην ἥρωα κατ᾽ ἰσχίον· οὐ
[11, 400-449]	ἀπούρας, ~ἤ κεν ἐμῷ ὑπὸ	δουρὶ	τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃς. ~ὣς
[11, 200-249]	ὑσμίνην. ~αὐτὰρ ἐπεί κ᾽ ἢ	δουρὶ	τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ ~εἰς
[11, 150-199]	ὑσμίνην. ~αὐτὰρ ἐπεί κ᾽ ἢ	δουρὶ	τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ ~εἰς
[11, 550-599]	παρ᾽ αὐτὸν ἰών, καὶ ἀκόντισε	δουρὶ	φαεινῷ, ~καὶ βάλε Φαυσιάδην Ἀπισάονα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/03/2006