Chant, vers |
[11, 700-749] |
θέουσ᾽
ἀπ᾽
Ὀλύμπου
θωρήσσεσθαι
~ἔννυχος,
|
οὐδ᾽ |
ἀέκοντα
Πύλον
κάτα
λαὸν
ἄγειρεν
|
[11, 350-399] |
καὶ
εὐχόμενος
ἔπος
ηὔδα·
~βέβληαι
|
οὐδ᾽ |
ἅλιον
βέλος
ἔκφυγεν·
ὡς
ὄφελόν |
[11, 500-549] |
τε,
νέων
δ᾽
ἀλάπαζε
φάλαγγας·
|
~οὐδ᾽ |
ἄν
πω
χάζοντο
κελεύθου
δῖοι |
[11, 500-549] |
ἤπια
φάρμακα
πάσσειν.
~ὣς
ἔφατ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἀπίθησε
Γερήνιος
ἱππότα
Νέστωρ.
~αὐτίκα |
[11, 150-199] |
κνέφας
ἱερὸν
ἔλθῃ.
~ὣς
ἔφατ᾽
|
οὐδ᾽ |
ἀπίθησε
ποδήνεμος
ὠκέα
Ἶρις,
~βῆ |
[11, 350-399] |
τόξου
πῆχυν
ἄνελκε
~καὶ
βάλεν,
|
οὐδ᾽ |
ἄρα
μιν
ἅλιον
βέλος
ἔκφυγε |
[11, 350-399] |
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος
~καὶ
βάλεν,
|
οὐδ᾽ |
ἀφάμαρτε
τιτυσκόμενος
κεφαλῆφιν,
~ἄκρην
κὰκ |
[11, 650-699] |
~ἐσθλὸς
ἐὼν
Δαναῶν
οὐ
κήδεται
|
οὐδ᾽ |
ἐλεαίρει.
~ἦ
μένει
εἰς
ὅ |
[11, 400-449] |
δ᾽
ἀπὸ
πλευρῶν
χρόα
ἔργαθεν,
|
οὐδ᾽ |
ἔτ᾽
ἔασε
~Παλλὰς
Ἀθηναίη
μιχθήμεναι |
[11, 50-99] |
Ἀχαιοὶ
ἐπ᾽
ἀλλήλοισι
θορόντες
~δῄουν,
|
οὐδ᾽ |
ἕτεροι
μνώοντ᾽
ὀλοοῖο
φόβοιο.
~ἴσας |
[11, 200-249] |
αὐτὸς
ἔρεισε
βαρείῃ
χειρὶ
πιθήσας·
|
~οὐδ᾽ |
ἔτορε
ζωστῆρα
παναίολον,
ἀλλὰ
πολὺ |
[11, 350-399] |
πλάγχθη
δ᾽
ἀπὸ
χαλκόφι
χαλκός,
|
~οὐδ᾽ |
ἵκετο
χρόα
καλόν·
ἐρύκακε
γὰρ |
[11, 450-499] |
~φθῆ
σε
τέλος
θανάτοιο
κιχήμενον,
|
οὐδ᾽ |
ὑπάλυξας.
~ἆ
δείλ᾽
οὐ
μὲν |
[11, 250-299] |
ἔπειτα
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων·
~ἀλλ᾽
|
οὐδ᾽ |
ὧς
ἀπέληγε
μάχης
ἠδὲ
πτολέμοιο, |
[11, 800-849] |
ἐπέτελλε
Γερήνιος
οὖρος
Ἀχαιῶν·
~ἀλλ᾽
|
οὐδ᾽ |
ὧς
περ
σεῖο
μεθήσω
τειρομένοιο. |