Chant, vers |
[11, 100-149] |
οὔδει
ἐρείσθη.
~Ἱππόλοχος
δ᾽
ἀπόρουσε,
|
τὸν |
αὖ
χαμαὶ
ἐξενάριξε
~χεῖρας
ἀπὸ |
[11, 200-249] |
στίχας
ἀνδρῶν,
~τόφρ᾽
ὑπόεικε
μάχης,
|
τὸν |
δ᾽
ἄλλον
λαὸν
ἄνωχθι
~μάρνασθαι |
[11, 150-199] |
ἐναίροντα
στίχας
ἀνδρῶν,
~τόφρ᾽
ἀναχωρείτω,
|
τὸν |
δ᾽
ἄλλον
λαὸν
ἀνώχθω
~μάρνασθαι |
[11, 200-249] |
ἐκ
δ᾽
ἄρα
χειρὸς
~σπάσσατο·
|
τὸν |
δ᾽
ἄορι
πλῆξ᾽
αὐχένα,
λῦσε |
[11, 300-349] |
κεν
νῆας
ἕλῃ
κορυθαίολος
Ἕκτωρ.
|
~τὸν |
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
κρατερὸς
Διομήδης· |
[11, 600-649] |
τί
δέ
σε
χρεὼ
ἐμεῖο;
|
~τὸν |
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πόδας
ὠκὺς |
[11, 800-849] |
φθίσονται
ὑπ᾽
αὐτοῦ
δουρὶ
δαμέντες;
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτ᾽
Εὐρύπυλος
βεβλημένος
ἀντίον |
[11, 800-849] |
πεδίῳ
Τρώων
μένει
ὀξὺν
Ἄρηα.
|
~τὸν |
δ᾽
αὖτε
προσέειπε
Μενοιτίου
ἄλκιμος |
[11, 700-749] |
αὖθι
ἄναξ
ἀνδρῶν
Αὐγείας
~κάσχεθε,
|
τὸν |
δ᾽
ἐλατῆρ᾽
ἀφίει
ἀκαχήμενον
ἵππων. |
[11, 250-299] |
μεμαώς,
καὶ
ἀΰτει
πάντας
ἀρίστους·
|
~τὸν |
δ᾽
ἕλκοντ᾽
ἀν᾽
ὅμιλον
ὑπ᾽ |
[11, 650-699] |
τάχα
κεν
καὶ
ἀναίτιον
αἰτιόῳτο.
|
~τὸν |
δ᾽
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
Γερήνιος
ἱππότα |
[11, 50-99] |
ἐξ
ἵππων
κατεπάλμενος
ἀντίος
ἔστη·
|
~τὸν |
δ᾽
ἰθὺς
μεμαῶτα
μετώπιον
ὀξέϊ |
[11, 350-399] |
πεφρίκασι
λέονθ᾽
ὡς
μηκάδες
αἶγες.
|
~τὸν |
δ᾽
οὐ
ταρβήσας
προσέφη
κρατερὸς |
[11, 550-599] |
γαίῃ
ἵσταντο
λιλαιόμενα
χροὸς
ἆσαι.
|
~τὸν |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἐνόησ᾽
Εὐαίμονος |
[11, 200-249] |
ἀν᾽
ὅμιλον
Ἀχαιῶν
τεύχεα
καλά.
|
~τὸν |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἐνόησε
Κόων |
[11, 550-599] |
καὶ
αἴνυτο
τεύχε᾽
ἀπ᾽
ὤμων.
|
~τὸν |
δ᾽
ὡς
οὖν
ἐνόησεν
Ἀλέξανδρος |
[11, 550-599] |
ἦγον
δὲ
Μαχάονα
ποιμένα
λαῶν.
|
~τὸν |
δὲ
ἰδὼν
ἐνόησε
ποδάρκης
δῖος |
[11, 600-649] |
δὲ
θύρῃσιν
ἐφίστατο
ἰσόθεος
φώς.
|
~τὸν |
δὲ
ἰδὼν
ὁ
γεραιὸς
ἀπὸ |
[11, 300-349] |
ἅμα
δὲ
Τρώων
εἵποντο
φάλαγγες.
|
~τὸν |
δὲ
ἰδὼν
ῥίγησε
βοὴν
ἀγαθὸς |
[11, 800-849] |
νόος
γε
μὲν
ἔμπεδος
ἦεν.
|
~τὸν |
δὲ
ἰδὼν
ᾤκτειρε
Μενοιτίου
ἄλκιμος |
[11, 400-449] |
δέ
κ᾽
ἀριστεύῃσι
μάχῃ
ἔνι
|
τὸν |
δὲ
μάλα
χρεὼ
~ἑστάμεναι
κρατερῶς, |
[11, 0-49] |
νήεσσιν
ἀναπλεύσεσθαι
ἔμελλον·
~τοὔνεκά
οἱ
|
τὸν |
δῶκε
χαριζόμενος
βασιλῆϊ.
~τοῦ
δ᾽ |
[11, 150-199] |
ἀγγελέουσαν·
~βάσκ᾽
ἴθι
Ἶρι
ταχεῖα,
|
τὸν |
Ἕκτορι
μῦθον
ἐνίσπες·
~ὄφρ᾽
ἂν |
[11, 700-749] |
ᾔδη
ὅσα
τρέφει
εὐρεῖα
χθών.
|
~τὸν |
μὲν
ἐγὼ
προσιόντα
βάλον
χαλκήρεϊ |
[11, 800-849] |
μὲν
γὰρ
Ποδαλείριος
ἠδὲ
Μαχάων
|
~τὸν |
μὲν
ἐνὶ
κλισίῃσιν
ὀΐομαι
ἕλκος |
[11, 450-499] |
ἔβαλ᾽
ἀνὴρ
~ἰῷ
ἀπὸ
νευρῆς·
|
τὸν |
μέν
τ᾽
ἤλυξε
πόδεσσι
~φεύγων, |
[11, 100-149] |
γ᾽
Ἀτρεΐδης
εὐρὺ
κρείων
Ἀγαμέμνων
|
~τὸν |
μὲν
ὑπὲρ
μαζοῖο
κατὰ
στῆθος |
[11, 450-499] |
δὲ
διέτρεσαν
ἄλλυδις
ἄλλος.
~ἤτοι
|
τὸν |
Μενέλαος
ἀρήϊος
ἔξαγ᾽
ὁμίλου
~χειρὸς |
[11, 150-199] |
ἔφεπε
κρείων
Ἀγαμέμνων
~αἰὲν
ἀποκτείνων
|
τὸν |
ὀπίστατον·
οἳ
δ᾽
ἐφέβοντο.
~πολλοὶ |
[11, 600-649] |
δ᾽
ἄρα
οἱ
πέλεν
ἀρχή.
|
~τὸν |
πρότερος
προσέειπε
Μενοιτίου
ἄλκιμος
υἱός· |