Chant, vers
[11, 150-199]	κρατεροῖσιν ὀδοῦσι ~πρῶτον, ἔπειτα δέ	θ᾽	αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει·
[11, 350-399]	~παῖδες δ᾽ ὀρφανικοί· ὃ δέ	θ᾽	αἵματι γαῖαν ἐρεύθων ~πύθεται, οἰωνοὶ
[11, 150-199]	κονίης ~ἔκ τ᾽ ἀνδροκτασίης ἔκ	θ᾽	αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῦ· ~Ἀτρεΐδης
[11, 150-199]	δαΐφρονος Ἕκτορα δῖον ~ἑσταότ᾽ ἔν	θ᾽	ἵπποισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν· ~ἀγχοῦ
[11, 500-549]	τοῖσιν ὁμίλει μέρμερα ῥέζων ~ἔγχεΐ	θ᾽	ἱπποσύνῃ τε, νέων δ᾽ ἀλάπαζε
[11, 50-99]	μέγαν καὶ ἀμύμονα Πουλυδάμαντα ~Αἰνείαν	θ᾽	ὃς Τρωσὶ θεὸς ὣς τίετο
[11, 200-249]	θυγατέρα ἥν· ~γήμας δ᾽ ἐκ	θαλάμοιο	μετὰ κλέος ἵκετ᾽ Ἀχαιῶν ~σὺν
[11, 650-699]	κε δὴ νῆες θοαὶ ἄγχι	θαλάσσης	~Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς δηΐοιο θέρωνται,
[11, 400-449]	δ᾽ ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες	θαλεροί	τ᾽ αἰζηοὶ ~σεύωνται, ὃ δέ
[11, 550-599]	~ἰθύει, ἀλλ᾽ οὔ τι πρήσσει·	θαμέες	γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων
[11, 150-199]	ἄνεμος φέρει, οἳ δέ τε	θάμνοι	~πρόρριζοι πίπτουσιν ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ·
[11, 450-499]	δαΐφρονος ἱπποδάμοιο ~φθῆ σε τέλος	θανάτοιο	κιχήμενον, οὐδ᾽ ὑπάλυξας. ~ἆ δείλ᾽
[11, 300-349]	~πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος	θανάτοιο.	~τοὺς μὲν Τυδεΐδης δουρικλειτὸς Διομήδης
[11, 350-399]	Διομήδης· ~ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες	θάνατον	κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι
[11, 450-499]	καὶ πότνια μήτηρ ~ὄσσε καθαιρήσουσι	θανόντι	περ, ἀλλ᾽ οἰωνοὶ ~ὠμησταὶ ἐρύουσι,
[11, 450-499]	βαλόντες. ~αὐτὰρ ἔμ᾽ εἴ κε	θάνω,	κτεριοῦσί γε δῖοι Ἀχαιοί. ~ὣς
[11, 0-49]	κάρτεϊ χειρῶν ~ἔνθα στᾶσ᾽ ἤϋσε	θεὰ	μέγα τε δεινόν τε ~ὄρθι᾽
[11, 200-249]	τυτθὸν ἐόντα ~μητροπάτωρ, ὃς τίκτε	Θεανὼ	καλλιπάρῃον· ~αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἥβης
[11, 800-849]	ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε, ~βῆ δὲ	θέειν	παρὰ νῆας ἐπ᾽ Αἰακίδην Ἀχιλῆα.
[11, 600-649]	φίλῳ ἐπεπείθεθ᾽ ἑταίρῳ, ~βῆ δὲ	θέειν	παρά τε κλισίας καὶ νῆας
[11, 600-649]	ῥά σφι κύκησε γυνὴ ἐϊκυῖα	θεῇσιν	~οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δ᾽ αἴγειον
[11, 800-849]	ὅτε δὴ κατὰ νῆας Ὀδυσσῆος	θείοιο	~ἷξε θέων Πάτροκλος, ἵνά σφ᾽
[11, 750-799]	εὖ παρέθηκεν, ἅ τε ξείνοις	θέμις	ἐστίν. ~αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπημεν ἐδητύος
[11, 800-849]	Πάτροκλος, ἵνά σφ᾽ ἀγορή τε	θέμις	τε ~ἤην, τῇ δὴ καί
[11, 550-599]	δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησεν Ἀλέξανδρος	θεοειδὴς	~τεύχε᾽ ἀπαινύμενον Ἀπισάονος, αὐτίκα τόξον
[11, 50-99]	δ᾽ ἄλλοι οὔ σφιν πάρεσαν	θεοί,	ἀλλὰ ἕκηλοι ~σφοῖσιν ἐνὶ μεγάροισι
[11, 700-749]	ἀμφί τε ἄστυ ~ἕρδομεν ἱρὰ	θεοῖς·	οἳ δὲ τρίτῳ ἤματι πάντες
[11, 750-799]	~εἰ δέ τινα φρεσὶν ᾗσι	θεοπροπίην	ἀλεείνει ~καί τινά οἱ πὰρ
[11, 50-99]	Πουλυδάμαντα ~Αἰνείαν θ᾽ ὃς Τρωσὶ	θεὸς	ὣς τίετο δήμῳ, ~τρεῖς τ᾽
[11, 700-749]	ἄμμι δ᾽ Ἀθήνη ~ἄγγελος ἦλθε	θέουσ᾽	ἀπ᾽ Ὀλύμπου θωρήσσεσθαι ~ἔννυχος, οὐδ᾽
[11, 300-349]	μαζὸν ἀριστερόν· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ~ἀντίθεον	θεράποντα	Μολίονα τοῖο ἄνακτος. ~τοὺς μὲν
[11, 300-349]	μέγα θυμῷ. ~τοὺς μὲν γὰρ	θεράπων	ἀπάνευθ᾽ ἔχεν, αὐτὰρ ὃ πεζὸς
[11, 800-849]	ἄγε ποιμένα λαῶν ~ἐς κλισίην·	θεράπων	δὲ ἰδὼν ὑπέχευε βοείας. ~ἔνθά
[11, 600-649]	χθόνα πουλυβότειραν, ~ἵππους δ᾽ Εὐρυμέδων	θεράπων	λύε τοῖο γέροντος ~ἐξ ὀχέων·
[11, 450-499]	ἔξαγ᾽ ὁμίλου ~χειρὸς ἔχων, εἷος	θεράπων	σχεδὸν ἤλασεν ἵππους. ~Αἴας δὲ
[11, 250-299]	χερμαδίοισιν, ~ὄφρά οἱ αἷμ᾽ ἔτι	θερμὸν	ἀνήνοθεν ἐξ ὠτειλῆς. ~αὐτὰρ ἐπεὶ
[11, 650-699]	θαλάσσης ~Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς δηΐοιο	θέρωνται,	~αὐτοί τε κτεινώμεθ᾽ ἐπισχερώ; οὐ
[11, 0-49]	~κρατὶ δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφίφαλον κυνέην	θέτο	τετραφάληρον ~ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος
[11, 700-749]	ἄεθλα· περὶ τρίποδος γὰρ ἔμελλον	~θεύσεσθαι·	τοὺς δ᾽ αὖθι ἄναξ ἀνδρῶν
[11, 750-799]	ὠκέας ἵππους, ~πάντες δ᾽ εὐχετόωντο	θεῶν	Διὶ Νέστορί τ᾽ ἀνδρῶν. ~ὣς
[11, 350-399]	~εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε	θεῶν	ἐπιτάρροθός ἐστι. ~νῦν αὖ τοὺς
[11, 800-849]	~ἤην, τῇ δὴ καί σφι	θεῶν	ἐτετεύχατο βωμοί, ~ἔνθά οἱ Εὐρύπυλος
[11, 50-99]	πολύστονος εἰσορόωσα· ~οἴη γάρ ῥα	θεῶν	παρετύγχανε μαρναμένοισιν, ~οἳ δ᾽ ἄλλοι
[11, 800-849]	κατὰ νῆας Ὀδυσσῆος θείοιο ~ἷξε	θέων	Πάτροκλος, ἵνά σφ᾽ ἀγορή τε
[11, 150-199]	δή ῥα πατὴρ ἀνδρῶν τε	θεῶν	τε ~Ἴδης ἐν κορυφῇσι καθέζετο
[11, 400-449]	τ᾽ εἶσι βαθείης ἐκ ξυλόχοιο	~θήγων	λευκὸν ὀδόντα μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν,
[11, 650-699]	ξανθὰς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα ~πάσας	θηλείας,	πολλῇσι δὲ πῶλοι ὑπῆσαν. ~καὶ
[11, 350-399]	ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων. ~ἦ	θήν	σ᾽ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον
[11, 300-349]	ὡς ὅτε κάπρω ~ἐν κυσὶ	θηρευτῇσι	μέγα φρονέοντε πέσητον· ~ὣς ὄλεκον
[11, 250-299]	~ὡς δ᾽ ὅτε πού τις	θηρητὴρ	κύνας ἀργιόδοντας ~σεύῃ ἐπ᾽ ἀγροτέρῳ
[11, 500-549]	~τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφ᾽ ὁμίλου	θηρὶ	ἐοικὼς ~ἐντροπαλιζόμενος ὀλίγον γόνυ γουνὸς
[11, 100-149]	καὶ ὕλην ~σπεύδουσ᾽ ἱδρώουσα κραταιοῦ	θηρὸς	ὑφ᾽ ὁρμῆς· ~ὣς ἄρα τοῖς
[11, 600-649]	χιτώνων ~στάντε ποτὶ πνοιὴν παρὰ	θῖν᾽	ἁλός· αὐτὰρ ἔπειτα ~ἐς κλισίην
[11, 650-699]	εἰς ὅ κε δὴ νῆες	θοαὶ	ἄγχι θαλάσσης ~Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς
[11, 0-49]	βροτοῖσι· ~Ζεὺς δ᾽ Ἔριδα προΐαλλε	θοὰς	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ~ἀργαλέην, πολέμοιο
[11, 550-599]	τρωπάσκετο φεύγειν. ~πάντας δὲ προέεργε	θοὰς	ἐπὶ νῆας ὁδεύειν, ~αὐτὸς δὲ
[11, 100-149]	γάρ σφε πάρος παρὰ νηυσὶ	θοῇσιν	~εἶδεν, ὅτ᾽ ἐξ Ἴδης ἄγαγεν
[11, 500-549]	δὲ πληγῆς ἀΐοντες ~ῥίμφ᾽ ἔφερον	θοὸν	ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιοὺς
[11, 50-99]	Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ ἐπ᾽ ἀλλήλοισι	θορόντες	~δῄουν, οὐδ᾽ ἕτεροι μνώοντ᾽ ὀλοοῖο
[11, 300-349]	Ὀδυσσεύς· ~Τυδεΐδη τί παθόντε λελάσμεθα	θούριδος	ἀλκῆς; ~ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο πέπον,
[11, 550-599]	~Αἴας δ᾽ ἄλλοτε μὲν μνησάσκετο	θούριδος	ἀλκῆς ~αὖτις ὑποστρεφθείς, καὶ ἐρητύσασκε
[11, 700-749]	ἐόντ᾽ οὔ πω μάλα εἰδότε	θούριδος	ἀλκῆς. ~ἔστι δέ τις Θρυόεσσα
[11, 250-299]	~ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ	θούριδος	ἀλκῆς. ~οἴχετ᾽ ἀνὴρ ὤριστος, ἐμοὶ
[11, 0-49]	δ᾽ ἕλετ᾽ ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα	θοῦριν	~καλήν, ἣν πέρι μὲν κύκλοι
[11, 400-449]	ἐπάλμενος ὀξέϊ δουρί, ~αὐτὰρ ἔπειτα	Θόωνα	καὶ Ἔννομον ἐξενάριξε. ~Χερσιδάμαντα δ᾽
[11, 550-599]	μεσηγὺ ~ἱστάμενος· τὰ δὲ δοῦρα	θρασειάων	ἀπὸ χειρῶν ~ἄλλα μὲν ἐν
[11, 550-599]	θαμέες γὰρ ἄκοντες ~ἀντίον ἀΐσσουσι	θρασειάων	ἀπὸ χειρῶν ~καιόμεναί τε δεταί,
[11, 200-249]	μέγας τε ~ὃς τράφη ἐν	Θρῄκῃ	ἐριβώλακι μητέρι μήλων· ~Κισσῆς τόν
[11, 600-649]	δὲ ἰδὼν ὁ γεραιὸς ἀπὸ	θρόνου	ὦρτο φαεινοῦ, ~ἐς δ᾽ ἄγε
[11, 700-749]	θούριδος ἀλκῆς. ~ἔστι δέ τις	Θρυόεσσα	πόλις αἰπεῖα κολώνη ~τηλοῦ ἐπ᾽
[11, 50-99]	~Τρῶες δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἐπὶ	θρωσμῷ	πεδίοιο ~Ἕκτορά τ᾽ ἀμφὶ μέγαν
[11, 600-649]	Τενέδοιο γέρων, ὅτε πέρσεν Ἀχιλλεύς,	~θυγατέρ᾽	Ἀρσινόου μεγαλήτορος, ἥν οἱ Ἀχαιοὶ
[11, 200-249]	κατέρυκε, δίδου δ᾽ ὅ γε	θυγατέρα	ἥν· ~γήμας δ᾽ ἐκ θαλάμοιο
[11, 250-299]	τε προϊεῖσι μογοστόκοι Εἰλείθυιαι ~Ἥρης	θυγατέρες	πικρὰς ὠδῖνας ἔχουσαι, ~ὣς ὀξεῖ᾽
[11, 700-749]	δ᾽ ἦν Αὐγείαο, ~πρεσβυτάτην δὲ	θύγατρ᾽	εἶχε ξανθὴν Ἀγαμήδην, ~ἣ τόσα
[11, 150-199]	χερσί· περὶ πρὸ γὰρ ἔγχεϊ	θῦεν.	~ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τάχ᾽ ἔμελλεν
[11, 300-349]	ἠέ περ ἡμῖν. ~ἦ καὶ	Θυμβραῖον	μὲν ἀφ᾽ ἵππων ὦσε χαμᾶζε
[11, 250-299]	~ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ	θυμὸν	ἑκάστου. ~ὡς δ᾽ ὅτε πού
[11, 300-349]	διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε	θυμόν.	~Ἕκτωρ δ᾽ ὀξὺ νόησε κατὰ
[11, 350-399]	~νείατον ἐς κενεῶνα βαλὼν ἐκ	θυμὸν	ἑλέσθαι. ~οὕτω κεν καὶ Τρῶες
[11, 800-849]	~ὣς φάτο, τῷ δ᾽ ἄρα	θυμὸν	ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε, ~βῆ δὲ
[11, 400-449]	ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ	θυμὸν	ὀλέσσῃς. ~ὣς εἰπὼν οὔτησε κατ᾽
[11, 750-799]	εἴ κέν οἱ σὺν δαίμονι	θυμὸν	ὀρίναις ~παρειπών; ἀγαθὴ δὲ παραίφασίς
[11, 50-99]	μακρά, ἅδος τέ μιν ἵκετο	θυμόν,	~σίτου τε γλυκεροῖο περὶ φρένας
[11, 400-449]	ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ	θυμόν,	~τόφρα δ᾽ ἐπὶ Τρώων στίχες
[11, 450-499]	οἱ σπασθέντος ἀνέσσυτο, κῆδε δὲ	θυμόν.	~Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ὅπως ἴδον
[11, 400-449]	ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα	θυμόν·	~ὤ μοι ἐγὼ τί πάθω;
[11, 400-449]	ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο	θυμός;	~οἶδα γὰρ ὅττι κακοὶ μὲν
[11, 300-349]	~τοὺς μὲν Τυδεΐδης δουρικλειτὸς Διομήδης	~θυμοῦ	καὶ ψυχῆς κεκαδὼν κλυτὰ τεύχε᾽
[11, 500-549]	γλαφυράς· τῇ γὰρ φίλον ἔπλετο	θυμῷ.	~Κεβριόνης δὲ Τρῶας ὀρινομένους ἐνόησεν
[11, 600-649]	~δῖε Μενοιτιάδη τῷ ἐμῷ κεχαρισμένε	θυμῷ	~νῦν ὀΐω περὶ γούνατ᾽ ἐμὰ
[11, 300-349]	ἔσαν προφυγεῖν, ἀάσατο δὲ μέγα	θυμῷ.	~τοὺς μὲν γὰρ θεράπων ἀπάνευθ᾽
[11, 550-599]	δ᾽ ἀπὸ νόσφιν ἔβη τετιηότι	θυμῷ·	~ὣς Αἴας τότ᾽ ἀπὸ Τρώων
[11, 300-349]	ἀπάνευθ᾽ ἔχεν, αὐτὰρ ὃ πεζὸς	~θῦνε	διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε
[11, 550-599]	~αὐτὸς δὲ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν	θῦνε	μεσηγὺ ~ἱστάμενος· τὰ δὲ δοῦρα
[11, 50-99]	ἔχεν, οἳ δὲ λύκοι ὣς	~θῦνον·	Ἔρις δ᾽ ἄρ᾽ ἔχαιρε πολύστονος
[11, 150-199]	κεν ὁρᾷ Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν	~θύνοντ᾽	ἐν προμάχοισιν ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν,
[11, 200-249]	κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν	~θύνοντ᾽	ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν,
[11, 600-649]	πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντες, ~Πάτροκλος δὲ	θύρῃσιν	ἐφίστατο ἰσόθεος φώς. ~τὸν δὲ
[11, 450-499]	δαμάσσεται ὠκὺς ὀϊστός, ~ὠμοφάγοι μιν	θῶες	ἐν οὔρεσι δαρδάπτουσιν ~ἐν νέμεϊ
[11, 450-499]	τε λῖν ἤγαγε δαίμων ~σίντην·	θῶες	μέν τε διέτρεσαν, αὐτὰρ ὃ
[11, 450-499]	ἕπονθ᾽ ὡς εἴ τε δαφοινοὶ	θῶες	ὄρεσφιν ~ἀμφ᾽ ἔλαφον κεραὸν βεβλημένον,
[11, 350-399]	παλαιοῦ δημογέροντος. ~ἤτοι ὃ μὲν	θώρηκα	Ἀγαστρόφου ἰφθίμοιο ~αἴνυτ᾽ ἀπὸ στήθεσφι
[11, 0-49]	ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας· ~δεύτερον αὖ	θώρηκα	περὶ στήθεσσιν ἔδυνε, ~τόν ποτέ
[11, 200-249]	ἔγχος, ~Ἰφιδάμας δὲ κατὰ ζώνην	θώρηκος	ἔνερθε ~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς
[11, 400-449]	φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος, ~καὶ διὰ	θώρηκος	πολυδαιδάλου ἠρήρειστο, ~πάντα δ᾽ ἀπὸ
[11, 700-749]	πολεμίζειν. οὐδέ με Νηλεὺς ~εἴα	θωρήσσεσθαι,	ἀπέκρυψεν δέ μοι ἵππους· ~οὐ
[11, 700-749]	~ἄγγελος ἦλθε θέουσ᾽ ἀπ᾽ Ὀλύμπου	θωρήσσεσθαι	~ἔννυχος, οὐδ᾽ ἀέκοντα Πύλον κάτα
[11, 700-749]	~πανσυδίῃ· μετὰ δέ σφι Μολίονε	θωρήσσοντο	~παῖδ᾽ ἔτ᾽ ἐόντ᾽ οὔ πω
[11, 700-749]	πεζῶν. ~ἔνθεν πανσυδίῃ σὺν τεύχεσι	θωρηχθέντες	~ἔνδιοι ἱκόμεσθ᾽ ἱερὸν ῥόον Ἀλφειοῖο.
[11, 0-49]	~αὐτοὶ δὲ πρυλέες σὺν τεύχεσι	θωρηχθέντες	~ῥώοντ᾽ ἄσβεστος δὲ βοὴ γένετ᾽

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/03/2006