| Livre, pages |
| [7, 1328] |
τοῖς
κοινωνοῖς,
ἄν
τε
ἴσον
|
ἄν |
τε
ἄνισον
μεταλαμβάνωσιν:
οἷον
εἴτε |
| [7, 1328] |
δεῖ
καὶ
ταὐτὸ
τοῖς
κοινωνοῖς,
|
ἄν |
τε
ἴσον
ἄν
τε
ἄνισον |
| [7, 1331] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῦτον
|
ἄν |
τις
διακοσμήσειε
τὸν
τρόπον:
τὰς |
| [7, 1330] |
τούτων
ἀμφοτέρων
μετέχειν
ἐνδέχεται
γάρ,
|
ἄν |
τις
οὕτως
κατασκευάζῃ
καθάπερ
ἐν |
| [7, 1326] |
ἀλλ'
ἰατρὸν
εἶναι
μείζω
φήσειεν
|
ἄν |
τις
τοῦ
διαφέροντος
κατὰ
τὸ |
| [7, 1327] |
νῦν
λέγωμεν.
σχεδὸν
δὴ
κατανοήσειεν
|
ἄν |
τις
τοῦτό
γε,
βλέψας
ἐπί |
| [7, 1324] |
τὰ
δὲ
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν
|
ἂν |
ἄγαν
ἄτοπον
ἴσως
εἶναι
τοῖς |
| [7, 1324] |
θηρευτόν:
ἔστι
δὲ
θηρευτὸν
ὃ
|
ἂν |
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν
ζῷον.
ἀλλὰ |
| [7, 1328] |
συνήθεις
πάσχουσιν,
ὅπερ
εἴρηται
πρότερον,
|
ἂν |
ἀδικεῖσθαι
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει |
| [7, 1326] |
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
ὅσῳ
γὰρ
|
ἂν |
αὕτη
τυγχάνῃ
παρεσκευασμένη
βέλτιον,
ἀνάγκη |
| [7, 1324] |
(καταπηγνύουσι
περὶ
τὸν
τάφον
ὅσους
|
ἂν |
διαφθείρῃ
τῶν
πολεμίων:
καὶ
ἕτερα |
| [7, 1330] |
ὡς
διὰ
τὸ
ἴδιον
οὐκ
|
ἂν |
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
τὴν
μὲν |
| [7, 1328] |
ὧν
ἄνευ
τὸ
ὅλον
οὐκ
|
ἂν |
εἴη,
δῆλον
ὡς
οὐδὲ
πόλεως |
| [7, 1328] |
εἶναι
μέρη
πόλεως
ἐν
τούτοις
|
ἂν |
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
ληπτέον |
| [7, 1328] |
ἐστιν
ὧν
ἄνευ
πόλις
οὐκ
|
ἂν |
εἴη:
καὶ
γὰρ
ἃ
λέγομεν |
| [7, 1325] |
θετέον,
καὶ
κοινῇ
πάσης
πόλεως
|
ἂν |
εἴη
καὶ
καθ'
ἕκαστον
ἄριστος |
| [7, 1328] |
ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἡ
πόλις
|
ἂν |
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
τὴν
δ' |
| [7, 1329] |
διὰ
τὸν
χρόνον
ἀπειρηκότας,
τούτοις
|
ἂν |
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
ὧν |
| [7, 1324] |
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον
|
ἂν |
εἴη,
τοῦτο
δὲ
ἔργον
τῆς |
| [7, 1324] |
καὶ
μὴ
βουλομένων.
πῶς
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
τοῦτο
πολιτικὸν
ἢ
νομοθετικόν, |
| [7, 1333] |
πρότερον
καὶ
ἄρχοντα
ὕστερον,
τοῦτ'
|
ἂν |
εἴη
τῷ
νομοθέτῃ
πραγματευτέον,
ὅπως |
| [7, 1324] |
πόλιν
τὴν
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
|
ἂν |
εἶναι
φαῖεν:
εἴ
τέ
τις |
| [7, 1326] |
ὅτι
τὴν
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
|
ἂν |
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι |
| [7, 1323] |
παραπετομένας
(μυίας,
ἀπεχόμενον
δὲ
μηθενός,
|
ἂν |
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
φαγεῖν
ἢ
πιεῖν, |
| [7, 1330] |
χρησιμωτέρα
πρὸς
τὰς
ἄλλας
πράξεις,
|
ἂν |
εὔτομος
ᾖ
καὶ
κατὰ
τὸν |
| [7, 1331] |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων.
εἴη
δ'
|
ἂν |
εὔχαρις
ὁ
τόπος,
εἰ
καὶ |
| [7, 1336] |
δύναμιν
τὴν
τροφήν,
ὁποία
(τις
|
ἂν |
ᾖ.
φαίνεται
δὲ
διά
τε |
| [7, 1324] |
ζῷον.
ἀλλὰ
μὴν
εἴη
γ'
|
ἂν |
καὶ
καθ'
ἑαυτὴν
μία
πόλις |
| [7, 1327] |
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν.
ὅσα
τ'
|
ἂν |
μὴ
τυγχάνῃ
παρ'
αὑτοῖς
ὄντα, |
| [7, 1325] |
ὁτουοῦν
τῶν
ἀνθρώπων:
σχολῇ
γὰρ
|
ἂν |
ὁ
θεὸς
εἶχε
καλῶς
καὶ |
| [7, 1332] |
εἰσι
καὶ
γεννήσεις.
χρήσαιτο
δ'
|
ἂν |
ὁ
σπουδαῖος
ἀνὴρ
καὶ
πενίᾳ |
| [7, 1324] |
δὲ
καὶ
τοῦτο.
πάντες
γὰρ
|
ἂν |
ὁμολογήσειαν
εἶναι
τὴν
αὐτήν.
ὅσοι |
| [7, 1335] |
τινων
τῶν
σωμάτων
ὑπαρχόντων
μάλιστ'
|
ἂν |
ὄφελος
εἴη
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι |
| [7, 1325] |
εἶναι
πάντων
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
πλείστων
καὶ
καλλίστων
κύριος
εἴη |
| [7, 1332] |
ἂν
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα
δ'
|
ἂν |
πολιτεύοιτο
καθ'
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα |
| [7, 1332] |
δ'
(ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἄριστ'
|
ἂν |
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα
δ'
ἂν |
| [7, 1330] |
πάντων
μήτε
θυμοειδῶν
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
πρός
τε
τὴν
ἐργασίαν
εἶεν |
| [7, 1324] |
τῶν
κρίκων
κόσμον
λαμβάνειν
ὅσας
|
ἂν |
στρατεύσωνται
(στρατείας:
ἦν
δέ
ποτε |
| [7, 1323] |
ταῦτα
μὲν
λεγόμενα
(ὥσπερ)
πάντες
|
ἂν |
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται
δ'
ἐν
τῷ |
| [7, 1325] |
δούλων:
ὥστε
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
|
ἂν |
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
ὕστερον
ὅσον
ἤδη |
| [7, 1331] |
μαντεῖον
ἄλλο
πυθόχρηστον.
εἴη
δ'
|
ἂν |
τοιοῦτος
ὁ
τόπος
ὅστις
ἐπιφάνειάν |
| [7, 1323] |
ψυχὴν
ἕκαστον
ἀγαθῶν,
ὅσῳ
περ
|
ἂν |
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ
μᾶλλον
χρήσιμον
εἶναι, |
| [7, 1325] |
καὶ
σωφρόνων
πράξεις.
καίτοι
τάχ'
|
ἂν |
ὑπολάβοι
τις
τούτων
οὕτω
διωρισμένων |
| [7, 1323] |
τοῖς
μακαρίοις
χρή.
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
φαίη
μακάριον
τὸν
μηθὲν
μόριον |
| [7, 1323] |
γε
μίαν
διαίρεσιν
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
|
(ἂν |
ὡς
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν
μερίδων, |
| [7, 1324] |
δὲ
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν
ἂν
|
ἄγαν |
ἄτοπον
ἴσως
εἶναι
τοῖς
βουλομένοις |
| [7, 1326] |
αὔταρκεσ̓
ἡ
δὲ
ἐκ
πολλῶν
|
ἄγαν |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἀναγκαίοις
αὐτάρκης |
| [7, 1335] |
μὲν
ἀρχομένοις
ἔσται
τῆς
ἀκμῆς,
|
ἐὰν |
γίγνηται
κατὰ
λόγον
εὐθὺς
ἡ |
| [7, 1328] |
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες,
ὥς
φαμεν,
|
ἐὰν |
δέ
τι
τυγχάνῃ
τούτων
ἐκλεῖπον, |
| [7, 1336] |
λέγωσι
μήτε
ἀκούωσι
μηδὲν
τοιοῦτον:
|
ἐὰν |
δέ
τις
φαίνηταί
τι
λέγων |
| [7, 1335] |
δεῖ
τῆς
τεκνοποιίας
τὸ
πλῆθος,
|
ἐὰν |
δέ
τισι
γίγνηται
παρὰ
ταῦτα |
| [7, 1335] |
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς
τὴν
αὔξησιν,
|
ἐὰν |
ἔτι
τοῦ
σπέρματος
αὐξανομένου
ποιῶνται |
| [7, 1324] |
οὗτοι
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην,
|
ἐὰν |
ᾖ
πλουσία,
(μακαρίζουσιν:
ὅσοι
τε |
| [7, 1330] |
εὖ
φρονούσαις
δεῖ
διωρίσθαι
πόλεσιν,
|
ἐὰν |
μὴ
πάνθ'
ὅμοια
μηδ'
ἀφθονία |
| [7, 1323] |
πολιτευομένους
ἐκ
τῶν
ὑπαρχόντων
αὐτοῖς,
|
ἐὰν |
μή
τι
γίγνηται
παράλογον.
διὸ |
| [7, 1332] |
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν
λόγον,
|
ἐὰν |
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
τὴν |
| [7, 1325] |
τοῦτο
τῆς
νομοθετικῆς
ἐστιν
ἰδεῖν,
|
ἐάν |
τινες
ὑπάρχωσι
γειτνιῶντες,
ποῖα
πρὸς |
| [7, 1335] |
τὸν
χρόνον
τὸν
τῆς
τεκνοποιίας
|
ἐάν |
τις
φαίνηται
τοιοῦτόν
τι
δρῶν, |
| [7, 1330] |
ἀνατολῆς
ὑγιεινότεραι,
δεύτερον
δ'
κατὰ
|
βορέαν: |
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
μᾶλλον:
~(τῶν |
| [7, 1332] |
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
τὸ
δὲ
|
σπουδαίαν |
εἶναι
τὴν
πόλιν
οὐκέτι
τύχης |
| [7, 1334] |
οὖν
τὴν
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
|
σπουδαίαν |
ἔσεσθαι
πόλιν
τούτων
δεῖ
τῶν |
| [7, 1331] |
τοιοῦτος
δ'
ὁ
περὶ
τὴν
|
ἀναγκαίαν |
ἀγοράν
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν
μὲν |
| [7, 1325] |
λέγεται
καλῶς
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
|
(εὐπραγίαν |
θετέον,
καὶ
κοινῇ
πάσης
πόλεως |
| [7, 1325] |
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
τὴν
δ'
|
εὐπραγίαν |
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
εἶναι
ταὐτόν̓ |
| [7, 1326] |
(πείθεσθαι
καὶ
τοῖς
περὶ
τὴν
|
στρατηγίαν |
ἐμπείροισ̓
ὅτι
χρὴ
μὲν
τοῖς |
| [7, 1336] |
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως
μὲν
οὖν
|
αἰσχρολογίαν |
ἐκ
τῆς
πόλεως,
ὥσπερ
ἄλλο |
| [7, 1336] |
τυγχάνειν
κινήσεως
ὥστε
διαφεύγειν
τὴν
|
ἀργίαν |
τῶν
σωμάτων:
ἣν
χρὴ
παρασκευάζειν |
| [7, 1329] |
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς
τὴν
|
Ἰαπυγίαν |
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν |
| [7, 1328] |
σχεδόν
οὐ
γὰρ
τὴν
(αὐτὴν
|
ἀκρίβειαν |
δεῖ
ζητεῖν
διά
τε
τῶν |
| [7, 1331] |
βέλη
καὶ
τὰς
μηχανὰς
εἰς
|
ἀκρίβειαν |
πρὸς
τὰς
πολιορκίας.
ὅμοιον
γὰρ |
| [7, 1324] |
ἀπεκταγκότα
πολέμιον
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
τὴν
|
φορβειάν: |
ἐν
δὲ
Σκύθαις
οὐκ
ἐξῆν |
| [7, 1332] |
τι
τῶν
λόγων
ἐκείνων
ὄφελος
|
ἐνέργειαν |
εἶναι
καὶ
χρῆσιν
ἀρετῆς
τελείαν, |
| [7, 1326] |
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
τὴν
ὕλην
ὑπάρχειν
|
ἐπιτηδείαν |
οὖσαν
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
ὅσῳ |
| [7, 1333] |
ἀρετὰς
τοὺς
νόμους
καὶ
τὴν
|
παιδείαν, |
ἀλλὰ
φορτικῶς
ἀπέκλιναν
(πρὸς
τὰς |
| [7, 1333] |
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
τὴν
|
παιδείαν |
ἔστιν
ὡς
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον, |
| [7, 1332] |
ὡς
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ
τὴν
|
παιδείαν |
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ |
| [7, 1336] |
πρὸς
ἃς
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι
τὴν
|
παιδείαν, |
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ἑπτὰ |
| [7, 1330] |
πρῶτον
μὲν
ὡς
ἀναγκαῖον
πρὸς
|
ὑγίειαν |
αἵ
τε
γὰρ
πρὸς
ἕω |
| [7, 1330] |
ταῦτα
πλεῖστον
συμβάλλεται
πρὸς
τὴν
|
ὑγίειαν: |
ἡ
δὲ
τῶν
ὑδάτων
καὶ |
| [7, 1336] |
παίδων:
τοῦτο
γὰρ
καὶ
πρὸς
|
ὑγίειαν |
καὶ
πρὸς
πολεμικὰς
(πράξεις
εὐχρηστότατον. |
| [7, 1335] |
πρὸς
πολιτικὴν
εὐεξίαν
οὐδὲ
πρὸς
|
ὑγίειαν |
καὶ
τεκνοποιίαν,
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ |
| [7, 1326] |
καὶ
τῷ
νομοθέτῃ
δεῖ
τὴν
|
οἰκείαν |
ὕλην
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν.
ἔστι |
| [7, 1326] |
μεγίστη
τοῦ
πλήθους
ὑπερβολὴ
πρὸς
|
αὐτάρκειαν |
ζωῆς
εὐσύνοπτος.
περὶ
(μὲν
οὖν |
| [7, 1327] |
μὴ
συμβαίνει,
βέλτιον
καὶ
πρὸς
|
ἀσφάλειαν |
καὶ
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων |
| [7, 1330] |
τόπους:
οὕτω
γὰρ
καὶ
πρὸς
|
ἀσφάλειαν |
καὶ
πρὸς
κόσμον
ἕξει
καλῶς. |
| [7, 1334] |
πρῶτον
μὲν
τοῦ
σώματος
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ
τὴν |
| [7, 1337] |
πότερον
συμφέρει
κοινῇ
(ποιεῖσθαι
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
αὐτῶν
ἢ
κατ'
ἴδιον
τρόπον |
| [7, 1335] |
πάντα
ταῦτα
συμβαίνει
κατὰ
μίαν
|
ἐπιμέλειαν. |
ἐπεὶ
γὰρ
ὥρισται
τέλος
τῆς |
| [7, 1330] |
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
ἔχειν
μὴ
παρέργως.
οἷς
γὰρ |
| [7, 1328] |
πρῶτον
τὴν
περὶ
τὸ
θεῖον
|
ἐπιμέλειαν, |
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ |
| [7, 1331] |
περὶ
τὰ
συμβόλαια
ποιεῖται
τὴν
|
ἐπιμέλειαν, |
περί
τε
γραφὰς
δικῶν
καὶ |
| [7, 1336] |
τὴν
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
τοιαύτην
τε
καὶ
τὴν
ταύτῃ |
| [7, 1332] |
ἐνέργειαν
εἶναι
καὶ
χρῆσιν
ἀρετῆς
|
τελείαν, |
καὶ
ταύτην
(οὐκ
ἐξ
ὑποθέσεως |
| [7, 1329] |
ὑπερτείνει
τοῖς
χρόνοις
τὴν
(Μίνω
|
βασιλείαν |
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν
μὲν
οὖν |
| [7, 1329] |
Κρήτην
γενόμενα
περὶ
τὴν
Μίνω
|
βασιλείαν, |
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν
Ἰταλίαν |
| [7, 1331] |
ἂν
τοιοῦτος
ὁ
τόπος
ὅστις
|
ἐπιφάνειάν |
τε
ἔχει
πρὸς
τὴν
τῆς |
| [7, 1336] |
ὅσα
(ἔχει
ἢ
μοχθηρίαν
ἢ
|
δυσμένειαν. |
διελθόντων
δὲ
τῶν
πέντε
ἐτῶν |
| [7, 1326] |
τὴν
οὐσίαν
εὐπορίας
συμβαίνῃ
ποιεῖσθαι
|
(μνείαν, |
πῶς
δεῖ
καὶ
τίνα
τρόπον |
| [7, 1329] |
βουλευτικόν,
πρέπει
δὲ
τήν
τε
|
θεραπείαν |
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς
καὶ
τὴν |
| [7, 1335] |
τινὰ
ποιεῖσθαι
πορείαν
πρὸς
θεῶν
|
ἀποθεραπείαν |
τῶν
εἰληχότων
τὴν
περὶ
τῆς |
| [7, 1334] |
τὴν
πόλιν
εἶναι
προσήκει
(καὶ
|
ἀνδρείαν |
καὶ
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ
τὴν |
| [7, 1335] |
πάρεγγυς
εἶναι
πολλὴν
γὰρ
ἔχει
|
δυσχέρειαν: |
ἥ
τε
γὰρ
αἰδὼς
ἧττον |
| [7, 1335] |
προστάξαντι
καθ'
(ἡμέραν
τινὰ
ποιεῖσθαι
|
πορείαν |
πρὸς
θεῶν
ἀποθεραπείαν
τῶν
εἰληχότων |
| [7, 1329] |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἀναγκαῖα
τὴν
|
χρείαν |
διδάσκειν
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ
δ' |
| [7, 1330] |
καὶ
τὰ
πρὸς
τὴν
ἄλλην
|
χρείαν. |
περὶ
δὲ
τόπων
ἐρυμνῶν
οὐ |
| [7, 1324] |
καὶ
τοῦτο.
πάντες
γὰρ
ἂν
|
ὁμολογήσειαν |
εἶναι
τὴν
αὐτήν.
ὅσοι
γὰρ |
| [7, 1323] |
μὲν
λεγόμενα
(ὥσπερ)
πάντες
ἂν
|
συγχωρήσειαν, |
(διαφέρονται
δ'
ἐν
τῷ
ποσῷ |
| [7, 1328] |
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν
καλοῦσιν
|
ἱερατείαν, |
ἕκτον
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ |
| [7, 1333] |
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν
Λακεδαιμονίων
|
πολιτείαν |
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου
τὸν
σκοπόν, |
| [7, 1323] |
τὴν
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
ἄδηλον
εἶναι
|
πολιτείαν: |
ἄριστα
γὰρ
πράττειν
προσήκει
τοὺς |
| [7, 1324] |
ὅτι
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
πολιτείαν |
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν
καθ'
ἣν |
| [7, 1326] |
δ'
ἔθνος,
ἀλλ'
(οὐ
πόλις:
|
πολιτείαν |
γὰρ
οὐ
ῥᾴδιον
ὑπάρχειν:
τίς |
| [7, 1325] |
πόλεως.
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
πολιτείαν |
γενέσθαι
τὴν
ἀρίστην
ἄνευ
συμμέτρου |
| [7, 1324] |
κοινωνίας
ἀπολελυμένος,
ἔτι
δὲ
τίνα
|
πολιτείαν |
θετέον
καὶ
ποίαν
διάθεσιν
πόλεως |
| [7, 1332] |
τὸ
προκείμενόν
ἐστι
τὴν
ἀρίστην
|
πολιτείαν |
ἰδεῖν,
αὕτη
δ'
(ἐστὶ
καθ' |
| [7, 1329] |
ἢ
μὴ
μένειν
κύριοι
τὴν
|
πολιτείαν. |
λείπεται
τοίνυν
τοῖς
αὐτοῖς
μὲν |
| [7, 1324] |
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ
τὴν
|
πολιτείαν. |
νομίζουσι
δ'
οἱ
μὲν
τὸ |
| [7, 1325] |
τί
τέλος
δεῖ
τὴν
ἀρίστην
|
πολιτείαν |
συντείνειν:
πρὸς
δὲ
τοὺς
ὁμολογοῦντας |
| [7, 1329] |
αὐτοῖς
μὲν
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι
τὴν
|
πολιτείαν |
ταύτην,
μὴ
ἅμα
δέ,
ἀλλ' |
| [7, 1332] |
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν
μένειν
τὴν
|
πολιτείαν |
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ
δίκαιον. |
| [7, 1325] |
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν
ἀρχὴν
εἶναι
|
δεσποτείαν |
οὐκ
ὀρθόν:
οὐ
γὰρ
ἔλαττον |
| [7, 1335] |
νέων
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
τὴν
|
τεκνοποιίαν: |
ἐν
γὰρ
πᾶσι
ζῴοις
ἀτελῆ |
| [7, 1335] |
εὐεξίαν
οὐδὲ
πρὸς
ὑγίειαν
καὶ
|
τεκνοποιίαν, |
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
καὶ
κακοπονητικὴ |
| [7, 1335] |
αὐτοὺς
ἤδη
θεωρεῖν
πρὸς
τὴν
|
τεκνοποιίαν |
τά
τε
(παρὰ
τῶν
ἰατρῶν |
| [7, 1335] |
πόσον
χρόνον
λειτουργεῖν
ἁρμόττει
πρὸς
|
τεκνοποιίαν |
ὡρίσθω.
τὰ
γὰρ
τῶν
πρεσβυτέρων |
| [7, 1332] |
ἄρχειν:
ἀγανακτεῖ
δὲ
οὐδεὶς
καθ'
|
ἡλικίαν |
ἀρχόμενος,
οὐδὲ
νομίζει
εἶναι
κρείττων, |
| [7, 1335] |
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
τὴν
|
ἡλικίαν |
εἰς
τοὺς
χρόνους
καταβαίνειν
τούτους. |
| [7, 1336] |
ἀφίησιν
ὁ
νόμος
τοὺς
τὴν
|
ἡλικίαν |
ἔχοντας
ἔτι
τὴν
ἱκνουμένην
καὶ |
| [7, 1336] |
δούλων
ἔσται.
ταύτην
γὰρ
τὴν
|
ἡλικίαν, |
~(καὶ
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ
ἐτῶν, |
| [7, 1336] |
θεατὰς
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
τὴν
|
ἡλικίαν |
λάβωσιν
ἐν
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως |
| [7, 1336] |
παραπλησίαν:
τὴν
δ'
ἐχομένην
ταύτης
|
ἡλικίαν |
μέχρι
πέντε
ἐτῶν,
ἣν
οὔτε |
| [7, 1335] |
οἱ
μετροῦντες
ταῖς
ἑβδομάσι
τὴν
|
ἡλικίαν, |
περὶ
τὸν
χρόνον
τὸν
τῶν |
| [7, 1335] |
περὶ
τὴν
τῶν
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
|
ἡλικίαν |
συζευγνύναι,
τοὺς
δ'
ἑπτὰ
καὶ |
| [7, 1335] |
ἢ
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα
τὴν
|
ἡλικίαν |
ταύτην
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς
εἰς |
| [7, 1330] |
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
τὴν
ἄλλην
|
οἰκίαν. |
ἔτι
δὲ
τὰ
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1335] |
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
καὶ
κακοπονητικὴ
|
λίαν, |
ἀλλ'
ἡ
μέση
τούτων.
πεπονημένην |
| [7, 1327] |
αὐτὸ
νέμειν
ἄστυ
μήτε
πόρρω
|
λίαν, |
(ἀλλὰ
κρατεῖσθαι
τείχεσι
καὶ
τοιούτοις |
| [7, 1330] |
τὰς
τῆς
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας
πόλεις
|
λίαν |
ἀρχαίως
ὑπολαμβάνουσιν,
καὶ
ταῦθ'
ὁρῶντες |
| [7, 1326] |
καὶ
γὰρ
τούτων
ἕκαστον
οὔτε
|
λίαν |
μικρὸν
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
ὑπερβάλλον |
| [7, 1326] |
πόλις
ἡ
μὲν
ἐξ
ὀλίγων
|
λίαν |
οὐκ
αὐτάρκης
ἡ
δὲ
πόλις |
| [7, 1335] |
πατέρων
βοήθεια
τοῖς
τέκνοις,
~(οὔτε
|
λίαν |
πάρεγγυς
εἶναι
πολλὴν
γὰρ
ἔχει |
| [7, 1326] |
ἴσως
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν
|
λίαν |
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι |
| [7, 1326] |
ὅπερ
ἐν
(τῇ
πολυανθρωπίᾳ
τῇ
|
λίαν |
ὑπάρχει
φανερῶς.
ἔτι
δὲ
ξένοις |
| [7, 1326] |
τίς
γὰρ
στρατηγὸς
ἔσται
τοῦ
|
λίαν |
ὑπερβάλλοντος
πλήθους,
ἢ
τίς
κῆρυξ |
| [7, 1326] |
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
δὲ
|
λίαν |
ὑπερβάλλων
ἀριθμὸς
οὐ
δύναται
μετέχειν |
| [7, 1334] |
τέκνων
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ
οὔτε
|
λίαν |
ὑπολείπεσθαι
ταῖς
(ἡλικίαις
τὰ
τέκνα |
| [7, 1330] |
τοὺς
ὁμόρους
(ἔχθρας,
οἱ
δὲ
|
λίαν |
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
τὸ
καλόν. |
| [7, 1329] |
βασιλείαν,
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν
|
Ἰταλίαν |
πολλῷ
παλαιότερα
τούτων.
φασὶ
γὰρ |
| [7, 1329] |
τὴν
ἀκτὴν
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
|
Ἰταλίαν |
τοὔνομα
λαβεῖν,
ὅση
τετύχηκεν
ἐντὸς |
| [7, 1331] |
εἶναι
κατασκευὴν
οἵαν
καὶ
περὶ
|
Θετταλίαν |
νομίζουσιν
ἣν
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη |
| [7, 1334] |
ποιεῖσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
τὴν
γαμικὴν
|
ὁμιλίαν. |
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην |
| [7, 1335] |
αἰτίας
φαίνεσθαι
δεῖ
ποιουμένους
τὴν
|
ὁμιλίαν. |
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
ἄλλην |
| [7, 1326] |
διὰ
σμικρότητα
φαύλην
ποιήσει
τὴν
|
ναυτιλίαν, |
ὁτὲ
δὲ
διὰ
τὴν
ὑπερβολήν: |
| [7, 1333] |
(αὐτῶν,
πόλεμον
μὲν
εἰρήνης
χάριν,
|
ἀσχολίαν |
δὲ
σχολῆς,
τὰ
δ'
ἀναγκαῖα |
| [7, 1333] |
καὶ
πᾶς
ὁ
βίος
εἰς
|
ἀσχολίαν |
καὶ
σχολὴν
καὶ
εἰς
πόλεμον |
| [7, 1334] |
καὶ
καρτερίας
δεῖ
πρὸς
τὴν
|
ἀσχολίαν, |
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
τὴν
σχολήν, |
| [7, 1335] |
καὶ
νῦν
ὁρίσαντες
χειμῶνος
τὴν
|
συναυλίαν |
ποιεῖσθαι
ταύτην.
δεῖ
δὲ
καὶ |
| [7, 1323] |
ὡς
ἀληθῶς
γὰρ
πρός
γε
|
μίαν |
διαίρεσιν
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
(ἂν
ὡς |
| [7, 1335] |
δὴ
πάντα
ταῦτα
συμβαίνει
κατὰ
|
μίαν |
ἐπιμέλειαν.
ἐπεὶ
γὰρ
ὥρισται
τέλος |
| [7, 1326] |
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς
|
οὐδεμίαν |
ὁρῶμεν
οὖσαν
ἀνειμένην
πρὸς
τὸ |
| [7, 1336] |
πρὸς
μάθησιν
καλῶς
ἔχει
προσάγειν
|
οὐδεμίαν |
(οὔτε
πρὸς
ἀναγκαίους
πόνους,
ὅπως |
| [7, 1334] |
καὶ
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ
τὴν
|
παροιμίαν, |
οὐ
σχολὴ
δούλοις,
οἱ
δὲ |
| [7, 1331] |
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
τὴν
|
ἀγορανομίαν |
καὶ
τὴν
καλουμένην
(ἀστυνομίαν,
πρὸς |
| [7, 1335] |
ὥσπερ
ἡλικιώταις
καὶ
περὶ
τὴν
|
οἰκονομίαν |
ἐγκληματικὸν
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι
δ' |
| [7, 1326] |
τάξις
τίς
ἐστι,
καὶ
τὴν
|
εὐνομίαν |
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
δὲ |
| [7, 1327] |
ἀσύμφορον
εἶναί
φασι
πρὸς
(τὴν
|
εὐνομίαν, |
καὶ
τὴν
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι
μὲν |
| [7, 1331] |
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν
καλουμένην
|
(ἀστυνομίαν, |
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν
δεῖ
καὶ |
| [7, 1329] |
πρότερον
καὶ
νῦν
καλούμενοι
τὴν
|
ἐπωνυμίαν |
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς
τὴν |
| [7, 1329] |
δὲ
τὸ
μὲν
πρὸς
τὴν
|
Τυρρηνίαν |
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
καὶ
νῦν |
| [7, 1324] |
ἦν
δέ
ποτε
καὶ
περὶ
|
Μακεδονίαν |
νόμος
τὸν
μηθένα
ἀπεκταγκότα
πολέμιον |
| [7, 1327] |
καὶ
τῶν
τὴν
χώραν
γεωργούντων,
|
ἀφθονίαν |
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
ναυτῶν.
ὁρῶμεν |
| [7, 1333] |
ἑτέροις,
ἔπειτα
ὅπως
ζητῶσι
τὴν
|
ἡγεμονίαν |
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν
ἀρχομένων, |
| [7, 1332] |
τὴν
πόλιν,
δῆλον
ὅτι
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ
λανθάνειν. |
| [7, 1325] |
τὴν
δ'
εὐπραγίαν
καὶ
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
εἶναι
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ
μὲν |
| [7, 1332] |
εὐθὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ζητοῦσι
τὴν
|
εὐδαιμονίαν, |
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
| [7, 1325] |
ταῦτα
λέγεται
καλῶς
καὶ
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
(εὐπραγίαν
θετέον,
καὶ
κοινῇ
πάσης |
| [7, 1328] |
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
τὴν
δ'
|
εὐδαιμονίαν |
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς
ἀδύνατον
ὑπάρχειν |
| [7, 1324] |
μὴ
πειθόμενος.
(πότερον
δὲ
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
τὴν
αὐτὴν
εἶναι
φατέον
ἑνός |
| [7, 1328] |
ἐκλεῖπον,
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν
|
κοινωνίαν |
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
τοίνυν
κατὰ |
| [7, 1326] |
ζῆν
ἐστι
κατὰ
τὴν
πολιτικὴν
|
κοινωνίαν: |
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
τὴν
(ταύτης |
| [7, 1325] |
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
πᾶσαν
ἄλλην
|
κοινωνίαν, |
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς
(μεθέξουσι
καὶ |
| [7, 1334] |
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην
τὴν
|
κοινωνίαν |
πρὸς
αὐτούς
τε
καὶ
τὸν |
| [7, 1334] |
γὰρ
δεῖ
(πρὸς
ἄλληλα
συμφωνεῖν
|
συμφωνίαν |
τὴν
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι |
| [7, 1329] |
αὕτη
ἡ
διαίρεσις
τὸ
κατ'
|
ἀξίαν. |
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὰς
κτήσεις |
| [7, 1326] |
τὸ
τὰς
ἀρχὰς
διανέμειν
κατ'
|
ἀξίαν |
ἀναγκαῖον
γνωρίζειν
ἀλλήλους,
ποῖοί
τινές |
| [7, 1326] |
ἐστι,
καὶ
τὴν
εὐνομίαν
ἀναγκαῖον
|
εὐταξίαν |
εἶναι,
ὁ
δὲ
λίαν
ὑπερβάλλων |
| [7, 1335] |
ἀθλητῶν
χρήσιμος
ἕξις
πρὸς
πολιτικὴν
|
εὐεξίαν |
οὐδὲ
πρὸς
ὑγίειαν
καὶ
τεκνοποιίαν, |
| [7, 1331] |
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
κατασκευὴν
|
οἵαν |
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
ἣν |
| [7, 1323] |
τὸ
ἦθος
μὲν
καὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ |
| [7, 1323] |
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
οὕτως
ἄφρονα
καὶ
διεψευσμένον
ὥσπερ |
| [7, 1335] |
τῆς
γενέσεως
τιμήν.
τὴν
μέντοι
|
διάνοιαν |
τοὐναντίον
τῶν
σωμάτων
ῥᾳθυμοτέρως
ἁρμόττει |
| [7, 1324] |
δὲ
τίνα
πολιτείαν
θετέον
καὶ
|
ποίαν |
διάθεσιν
πόλεως
ἀρίστην,
εἴτε
πᾶσιν |
| [7, 1329] |
καὶ
πόσην
τινὰ
χρὴ
καὶ
|
ποίαν |
εἶναι
τὴν
χώραν:
περὶ
δὲ |
| [7, 1337] |
πλείσταις
τῶν
πόλεων̓
τρίτον
δὲ
|
ποίαν |
τινὰ
δεῖ
ταύτην
εἶναι>
|
| [7, 1326] |
ἔχει.
περὶ
μὲν
γὰρ
τοῦ
|
ποίαν |
τινά,
δῆλον
ὅτι
τὴν
αὐταρκεστάτην |
| [7, 1328] |
χώραν
πόσην
τέ
τινα
καὶ
|
ποίαν |
τινά,
διώρισται
σχεδόν
οὐ
γὰρ |
| [7, 1326] |
ὡσαύτως,
πόσην
τε
εἶναι
καὶ
|
ποίαν |
τινὰ
ταύτην.
οἴονται
μὲν
οὖν |
| [7, 1327] |
πρὸς
(τὴν
εὐνομίαν,
καὶ
τὴν
|
πολυανθρωπίαν: |
γίνεσθαι
μὲν
γὰρ
ἐκ
τοῦ |
| [7, 1327] |
τὰς
πράξεις
σύμμετρον.
τὴν
δὲ
|
πολυανθρωπίαν |
τὴν
γιγνομένην
περὶ
τὸν
ναυτικὸν |
| [7, 1331] |
συνεστάναι
τὴν
μέλλουσαν
ἔσεσθαι
πόλιν
|
μακαρίαν |
καὶ
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
λεκτέον.
ἐπεὶ |
| [7, 1330] |
τοῖς
δούλοις
ἆθλον
προκεῖσθαι
τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
ὕστερον
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ
πόλιν |
| [7, 1336] |
τῶν
ἀκουσμάτων
καὶ
τῶν
ὁραμάτων
|
ἀνελευθερίαν |
καὶ
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως
μὲν |
| [7, 1336] |
δ'
αὐτῶν
ὅσα
(ἔχει
ἢ
|
μοχθηρίαν |
ἢ
δυσμένειαν.
διελθόντων
δὲ
τῶν |
| [7, 1328] |
ἀδικεῖν
(ἐπιχειροῦντας,
ἔτι
χρημάτων
τινὰ
|
εὐπορίαν, |
ὅπως
ἔχωσι
καὶ
πρὸς
τὰς |
| [7, 1327] |
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
|
εὐπορίαν |
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
πόλιν |
| [7, 1329] |
εἶναι
περὶ
τούτους.
ἀναγκαῖον
γὰρ
|
εὐπορίαν |
ὑπάρχειν
τοῖς
πολίταις,
πολῖται
δὲ |
| [7, 1332] |
συστάσει
ὧν
ἡ
τύχη
κυρία
|
κυρίαν |
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
τὸ
δὲ |
| [7, 1327] |
δυνάμενα:
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν
|
Ἀσίαν |
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ
τὴν |
| [7, 1330] |
γὰρ
ἂν
πρός
τε
τὴν
|
ἐργασίαν |
εἶεν
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς
τὸ |
| [7, 1327] |
ὕλης,
κἂν
εἴ
τινα
ἄλλην
|
ἐργασίαν |
ἡ
χώρα
τυγχάνοι
κεκτημένη
τοιαύτην |
| [7, 1326] |
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς
τὴν
|
ἐργασίαν |
ὅσῳ
γὰρ
ἂν
αὕτη
τυγχάνῃ |
| [7, 1328] |
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι
τὴν
|
εὐεργεσίαν |
ὑπολαμβάνουσι,
πρὸς
τῷ
βλάβει
καὶ |
| [7, 1334] |
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
νομοθεσίαν |
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν
τάξῃ
καὶ |
| [7, 1336] |
τοιαύτην
τε
καὶ
τὴν
ταύτῃ
|
παραπλησίαν: |
τὴν
δ'
ἐχομένην
ταύτης
ἡλικίαν |
| [7, 1324] |
οὐδὲ
θηρεύειν
ἐπὶ
θοίνην
ἢ
|
θυσίαν |
(ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
τὸ
πρὸς
τοῦτο |
| [7, 1326] |
κτήσεως
καὶ
τῆς
περὶ
τὴν
|
οὐσίαν |
εὐπορίας
συμβαίνῃ
ποιεῖσθαι
(μνείαν,
πῶς |
| [7, 1329] |
τὰ
δ'
εἰς
εὐσχημοσύνην
καὶ
|
περιουσίαν |
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν |
| [7, 1335] |
τοῦ
σπέρματος
αὐξανομένου
ποιῶνται
τὴν
|
συνουσίαν: |
καὶ
γὰρ
τούτου
τις
ὡρισμένος |
| [7, 1330] |
πόλεσιν
ὑπάρχειν:
δι'
ἣν
δ'
|
αἰτίαν |
συνδοκεῖ
(καὶ
ἡμῖν,
ὕστερον
ἐροῦμεν. |
| [7, 1335] |
γενέσθαι
τινές
φασι
διὰ
τοιαύτην
|
αἰτίαν |
(τοῖς
Τροιζηνίοις,
ὡς
πολλῶν
διαφθειρομένων |
| [7, 1327] |
διαπέμποντας
καὶ
δεχομένους
ἐμπόρων
πλῆθος,
|
ὑπεναντίαν |
δ'
εἶναι
πρὸς
τὸ
πολιτεύεσθαι |
| [7, 1336] |
~(ἀτιμίᾳ
ζημιούσθω
πρεπούσῃ
πρὸς
τὴν
|
ἁμαρτίαν. |
γενομένων
δὲ
τῶν
τέκνων
οἴεσθαι |
| [7, 1332] |
χαλεπὸν
μένειν
τὴν
πολιτείαν
τὴν
|
συνεστηκυῖαν |
παρὰ
τὸ
δίκαιον.
μετὰ
γὰρ |
| [7, 1323] |
τὴν
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
|
εὐτυχίαν |
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ'
ἀναγκαῖον |
| [7, 1325] |
τῶν
(παρὰ
φύσιν
καλόν.
διὸ
|
κἂν |
ἄλλος
τις
ᾖ
κρείττων
κατ' |
| [7, 1326] |
τοῦ
σώματος.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
κἂν |
εἰ
δεῖ
κρίνειν
πρὸς
τὸ |
| [7, 1327] |
δὲ
τῆς
περὶ
ξύλα
ὕλης,
|
κἂν |
εἴ
τινα
ἄλλην
ἐργασίαν
ἡ |
| [7, 1324] |
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν
καθ'
ἣν
|
κἂν |
ὁστισοῦν
ἄριστα
πράττοι
καὶ
ζῴη |
| [7, 1325] |
ἑκάστους
χρηστέον.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
κἂν |
ὕστερον
τύχοι
τῆς
προσηκούσης
(σκέψεως, |
| [7, 1335] |
σύζευξις
ἔσται,
καὶ
πρὸς
τὴν
|
παῦλαν |
τῆς
τεκνοποιίας
συγκαταβήσεται
τοῖς
χρόνοις |
| [7, 1333] |
καὶ
τὴν
παιδείαν,
ἀλλὰ
φορτικῶς
|
ἀπέκλιναν |
(πρὸς
τὰς
χρησίμους
εἶναι
δοκούσας |
| [7, 1334] |
δυνάμεις
τοῦ
μὲν
ἔτι
δυναμένου
|
γεννᾶν |
τῆς
δὲ
μὴ
δυναμένης,
ἢ |
| [7, 1333] |
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
τὴν
αὐτὴν
|
δόξαν: |
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν
Λακεδαιμονίων
πολιτείαν |
| [7, 1326] |
ἥτις
καὶ
τόδε
συνέχει
τὸ
|
πᾶν. |
διὸ
καὶ
πόλιν
ἧς
μετὰ |
| [7, 1323] |
ἔχει
πέρας,
ὥσπερ
ὄργανόν
τι,
|
πᾶν |
τε
τὸ
χρήσιμον
εἴς
τἰ, |
| [7, 1329] |
μὲν
γὰρ
καὶ
τεχνίτας
καὶ
|
πᾶν |
τὸ
θητικὸν
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν)
ταῖς |
| [7, 1331] |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἣν
δεῖ
|
καθαρὰν |
εἶναι
τῶν
ὠνίων
πάντων,
καὶ |
| [7, 1331] |
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
ἣν
|
ἐλευθέραν |
καλοῦσιν,
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἣν |
| [7, 1335] |
τῷ
νομοθέτῃ
ποιῆσαι
προστάξαντι
καθ'
|
(ἡμέραν |
τινὰ
ποιεῖσθαι
πορείαν
πρὸς
θεῶν |
| [7, 1332] |
ψυχήν,
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
|
φανερὰν |
τὴν
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν |
| [7, 1330] |
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ
τούτων
|
ἑκατέραν |
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν,
τῆς
μὲν |
| [7, 1326] |
ἀμφισβητήσεις
διὰ
τοὺς
ἕλκοντας
ἐφ'
|
ἑκατέραν |
τοῦ
βίου
τὴν
ὑπερβολήν,
τοὺς |
| [7, 1333] |
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς
|
ἑτέραν |
εἶναι.
τὸν
(τε)
γὰρ
μέλλοντα |
| [7, 1323] |
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ'
ἀναγκαῖον
|
ἑτέραν |
εἶναι
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς |
| [7, 1331] |
~(τὴν
δὲ
τῶν
ὠνίων
ἀγορὰν
|
ἑτέραν |
τε
δεῖ
ταύτης
εἶναι
καὶ |
| [7, 1324] |
καὶ
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
τὴν
|
σπουδαιοτέραν. |
ἀλλὰ
ταῦτ'
ἤδη
δύο
ἐστὶν |
| [7, 1334] |
σώματος
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
προτέραν |
ἢ
τὴν
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα |
| [7, 1327] |
κεκτημένοι
τῷ
μεγέθει
πόλιν
ἑτέρων
|
ἐμμελεστέραν. |
περὶ
μὲν
οὖν
χώρας
καὶ |
| [7, 1324] |
δι'
ἀρετὴν
ἀποδέχεται,
καὶ
πόλιν
|
εὐδαιμονεστέραν |
φήσει
τὴν
σπουδαιοτέραν.
ἀλλὰ
ταῦτ' |
| [7, 1334] |
οὖν
ἀπ'
ἀρχῆς
τὸν
νομοθέτην
|
ὁρᾶν |
δεῖ
ὅπως
(βέλτιστα
τὰ
σώματα |
| [7, 1331] |
δ'
ὁ
περὶ
τὴν
ἀναγκαίαν
|
ἀγοράν |
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν
μὲν
γὰρ |
| [7, 1331] |
φόβον.
~(τὴν
δὲ
τῶν
ὠνίων
|
ἀγορὰν |
ἑτέραν
τε
δεῖ
ταύτης
εἶναι |
| [7, 1327] |
δὲ
παρέχοντες
σφᾶς
αὐτοὺς
πᾶσιν
|
ἀγορὰν |
προσόδου
(χάριν
ταῦτα
πράττουσιν:
ἣν |
| [7, 1327] |
πολιτείας.
τὴν
αὐτὴν
δ'
ἔχει
|
διαφορὰν |
καὶ
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἔθνη |
| [7, 1336] |
τέκνων
οἴεσθαι
δεῖ
μεγάλην
εἶναι
|
διαφορὰν |
πρὸς
τὴν
τῶν
σωμάτων
δύναμιν |
| [7, 1332] |
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
|
λύραν |
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν |
| [7, 1335] |
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ
τὴν
|
ὥραν |
χρόνοις
δεῖ
χρῆσθαι
οἷς
οἱ |
| [7, 1330] |
βουλεύσασθαι
καλῶς.
τὴν
μὲν
οὖν
|
χώραν |
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
τὸν
τρόπον
τοῦτον |
| [7, 1327] |
ὑπάρχοντος
περιοίκων
καὶ
τῶν
τὴν
|
χώραν |
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ |
| [7, 1331] |
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
κατὰ
τὴν
|
χώραν |
εἶναι
νενεμημένα,
τὰ
μὲν
θεοῖς |
| [7, 1329] |
ὅτι
μὲν
οὖν
δεῖ
τὴν
|
χώραν |
εἶναι
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων
καὶ |
| [7, 1327] |
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός
τε
τὴν
|
χώραν. |
εἷς
μὲν
ὁ
λεχθεὶς
ὅρος |
| [7, 1327] |
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν
|
χώραν |
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως
τὴν |
| [7, 1331] |
πόλεσιν
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ
τὴν
|
χώραν |
εὐέμβολον
ζητεῖν
καὶ
περιαιρεῖν
τοὺς |
| [7, 1331] |
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
|
χώραν: |
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς
(ἄρχουσιν |
| [7, 1330] |
εἰς
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι
τὴν
|
χώραν, |
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι
κοινὴν |
| [7, 1329] |
χρὴ
καὶ
ποίαν
εἶναι
τὴν
|
χώραν: |
περὶ
δὲ
τῆς
(διανομῆς
καὶ |
| [7, 1328] |
τὴν
φύσιν,
ἔτι
δὲ
τὴν
|
χώραν |
πόσην
τέ
τινα
καὶ
ποίαν |
| [7, 1327] |
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
|
χώραν |
τῆς
θαλάττης,
οὐκ
ἄδηλον.
καὶ |
| [7, 1327] |
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
καὶ
τὴν
|
χώραν: |
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον |
| [7, 1332] |
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ
κατὰ
τὴν
|
χώραν, |
τοσούτους
τε
εἶναι
τοὺς
ἐν |
| [7, 1326] |
δεῖ
φύσει,
καὶ
κατὰ
τὴν
|
χώραν |
ὡσαύτως,
πόσην
τε
εἶναι
καὶ |
| [7, 1325] |
πόλιν
καὶ
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
|
πᾶσαν |
ἄλλην
κοινωνίαν,
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς |
| [7, 1325] |
τῶν
καλῶν.
τὸ
μέντοι
νομίζειν
|
πᾶσαν |
ἀρχὴν
εἶναι
δεσποτείαν
οὐκ
ὀρθόν: |
| [7, 1327] |
εὐδοκιμούσας
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πρὸς
|
πᾶσαν |
τὴν
οἰκουμένην,
ὡς
διείληπται
τοῖς |
| [7, 1329] |
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην
Σύρτιν:
|
ἦσαν |
δὲ
καὶ
οἱ
Χῶνες
Οἰνωτροὶ |
| [7, 1332] |
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
μὲν
τοίνυν
|
εἴησαν |
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι
τῶν
ἄλλων |
| [7, 1326] |
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν
|
οὖσαν |
ἀνειμένην
πρὸς
τὸ
πλῆθος.
τοῦτο |
| [7, 1326] |
~(δεῖ
τὴν
ὕλην
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
|
οὖσαν |
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
ὅσῳ
γὰρ |
| [7, 1323] |
ἀρίστης
τὸν
μέλλοντα
ποιήσασθαι
τὴν
|
(προσήκουσαν |
ζήτησιν
ἀνάγκη
διορίσασθαι
πρῶτον
τίς |
| [7, 1326] |
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
τὴν
(ταύτης
|
ὑπερβάλλουσαν |
κατὰ
πλῆθος
εἶναι
μείζω
πόλιν, |
| [7, 1331] |
καὶ
ποίων
(δεῖ
συνεστάναι
τὴν
|
μέλλουσαν |
ἔσεσθαι
πόλιν
μακαρίαν
καὶ
πολιτεύσεσθαι |
| [7, 1334] |
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
οὖν
τὴν
|
μέλλουσαν |
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
πόλιν |
| [7, 1323] |
εὐδαίμονα
τὴν
ἀρίστην
εἶναι
καὶ
|
πράττουσαν |
καλῶς.
ἀδύνατον
δὲ
καλῶς
πράττειν |
| [7, 1326] |
τὴν
οἰκείαν
ὕλην
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
|
ἔχουσαν. |
ἔστι
δὲ
πολιτικῆς
χορηγίας
πρῶτον |
| [7, 1331] |
δεῖ
ταύτης
εἶναι
καὶ
χωρίς,
|
ἔχουσαν |
τόπον
εὐσυνάγωγον
τοῖς
τε
ἀπὸ |
| [7, 1324] |
οὗτοι
καὶ
πόλιν
τὴν
πλείστων
|
ἄρχουσαν |
εὐδαιμονεστάτην
ἂν
εἶναι
φαῖεν:
εἴ |
| [7, 1333] |
ἄσκησιν
οὐ
τούτου
χάριν
δεῖ
|
μελετᾶν, |
ἵνα
καταδουλώσωνται
(τοὺς
ἀναξίους,
ἀλλ' |
| [7, 1328] |
ἄλλο
τι
τῶν
τοιούτων
ἐστίν.
|
ὅταν |
δ'
ᾖ
τὸ
μὲν
τούτου |
| [7, 1335] |
καλὸν
(ἁπτόμενον
φαίνεσθαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
|
ὅταν |
ᾖ
καὶ
προσαγορευθῇ
πόσις:
περὶ |
| [7, 1326] |
καλῶς
λέγομεν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
|
ὅταν |
ὅλως
περὶ
κτήσεως
καὶ
τῆς |
| [7, 1332] |
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν
τοῦτον
τὸν
ἔρανον
|
ὅταν |
τύχῃ
τῆς
ἱκνουμένης
ἡλικίας.
ἔστι |
| [7, 1327] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν, |
καὶ
πρὸς
τὸ
βλάψαι
τοὺς |
| [7, 1327] |
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
τὴν
|
θάλατταν |
κοινωνίας,
πότερον
ὠφέλιμος
ταῖς
εὐνομουμέναις |
| [7, 1327] |
ὥσπερ
κατὰ
γῆν,
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν̓ |
περὶ
δὲ
πλήθους
ἤδη
καὶ |
| [7, 1327] |
κατ'
εὐχήν,
πρός
τε
τὴν
|
θάλατταν |
προσήκει
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός
τε |
| [7, 1329] |
ἕτερον
εἶναι
καὶ
τὸ
γεωργοῦν.
|
ἐν |
Αἰγύπτῳ
τε
γὰρ
ἔχει
τὸν |
| [7, 1327] |
τό
τε
γὰρ
ἐπιξενοῦσθαί
τινας
|
ἐν |
ἄλλοις
τεθραμμένους
νόμοις
ἀσύμφορον
εἶναί |
| [7, 1323] |
ἐν
ἀρετῇ
τοῖς
ἀνθρώποις
εἴτ'
|
ἐν |
ἀμφοῖν,
ὅτι
μᾶλλον
ὑπάρχει
τοῖς |
| [7, 1334] |
σχολήν,
σωφροσύνης
δὲ
καὶ
δικαιοσύνης
|
ἐν |
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις,
(καὶ
μᾶλλον |
| [7, 1323] |
ἐν
τῷ
χαίρειν
ἐστὶν
εἴτ'
|
ἐν |
ἀρετῇ
τοῖς
ἀνθρώποις
εἴτ'
ἐν |
| [7, 1328] |
τοὺς
γὰρ
κοινωνοῦντας
ἀναγκαῖον
καὶ
|
ἐν |
αὑτοῖς
ἔχειν
ὅπλα
πρός
τε |
| [7, 1334] |
καὶ
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
μᾶλλον
σχολάζουσιν
|
ἐν |
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι |
| [7, 1335] |
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
τὴν
τεκνοποιίαν:
|
ἐν |
γὰρ
πᾶσι
ζῴοις
ἀτελῆ
τὰ |
| [7, 1324] |
πολέμιον
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
τὴν
φορβειάν:
|
ἐν |
δὲ
Σκύθαις
οὐκ
ἐξῆν
πίνειν |
| [7, 1328] |
ταῖς
δημοκρατίαις
μετέχουσι
πάντες
πάντων,
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
τοὐναντίον.
ἐπεὶ |
| [7, 1324] |
περιφερόμενον
τῷ
μηθένα
ἀπεκταγκότι
πολέμιον:
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
Ἴβηρσιν,
ἔθνει
πολεμικῷ, |
| [7, 1323] |
μὲν
κεκτημένοις
πλείω
τῶν
χρησίμων,
|
ἐν |
δὲ
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ
μὴν |
| [7, 1331] |
ὁ
μὲν
σκοπὸς
ἔκκειται
καλῶς,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
πράττειν
τοῦ
τυχεῖν |
| [7, 1324] |
Πέρσαις
καὶ
Θρᾳξὶ
καὶ
Κελτοῖς.
|
ἐν |
ἐνίοις
γὰρ
καὶ
νόμοι
τινές |
| [7, 1324] |
δὲ
Σκύθαις
οὐκ
ἐξῆν
πίνειν
|
ἐν |
ἑορτῇ
τινι
σκύφον
περιφερόμενον
τῷ |
| [7, 1336] |
πρὶν
ἢ
τὴν
ἡλικίαν
λάβωσιν
|
ἐν |
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει
κοινωνεῖν |
| [7, 1332] |
ῥᾴδιον
λαβεῖν
οὐδ'
ἔστιν
ὥσπερ
|
ἐν |
Ἰνδοῖς
φησι
Σκύλαξ
εἶναι
τοὺς |
| [7, 1324] |
πρὸς
τὴν
ἀρετὴν
ταύτην,
καθάπερ
|
ἐν |
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν |
| [7, 1324] |
τοῦ
κρατεῖν
στοχάζονται
πάντες,
ὥσπερ
|
ἐν |
Λακεδαίμονι
καὶ
Κρήτῃ
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1334] |
εἰσιν,
ὥσπερ
οἱ
ποιηταί
φασιν,
|
ἐν |
μακάρων
νήσοις:
μάλιστα
γὰρ
οὗτοι |
| [7, 1328] |
καὶ
ποιεῖ
τὰς
πολιτείας
ἑτέρας:
|
ἐν |
μὲν
γὰρ
ταῖς
δημοκρατίαις
μετέχουσι |
| [7, 1326] |
ἡ
δὲ
ἐκ
πολλῶν
ἄγαν
|
ἐν |
μὲν
τοῖς
ἀναγκαίοις
αὐτάρκης
ὥσπερ |
| [7, 1325] |
καὶ
τὸ
δίκαιον
ἐν
τῷ
|
ἐν |
μέρει,
τοῦτο
γὰρ
ἴσον
καὶ |
| [7, 1329] |
ὥσπερ
πέφυκεν
ἡ
(μὲν
δύναμις
|
ἐν |
νεωτέροις,
ἡ
δὲ
φρόνησις
ἐν |
| [7, 1331] |
λεκτέον.
ἐπεὶ
δὲ
δύ'
ἐστὶν
|
ἐν |
οἷς
γίγνεται
τὸ
εὖ
πᾶσι, |
| [7, 1335] |
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων.
τεκμήριον
δέ:
|
ἐν |
ὅσαις
γὰρ
τῶν
πόλεων
ἐπιχωριάζεται |
| [7, 1331] |
παρὰ
(τοῖς
ἄρχουσιν:
ἡ
γὰρ
|
ἐν |
ὀφθαλμοῖς
τῶν
ἀρχόντων
παρουσία
μάλιστα |
| [7, 1336] |
ποιήσει
πάντως.
νῦν
μὲν
οὖν
|
ἐν |
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν
λόγον: |
| [7, 1328] |
τούτων
ἐξ
ἀνάγκης
ἐστίν.
οὐκ
|
ἐν |
πάσῃ
δὲ
ταὐτὸ
πολιτείᾳ.
καθάπερ |
| [7, 1326] |
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό
γε
καλὸν
|
ἐν |
πλήθει
καὶ
μεγέθει
εἴωθε
γίνεσθαι, |
| [7, 1324] |
εἶναι
τὴν
αὐτήν.
ὅσοι
γὰρ
|
ἐν |
πλούτῳ
τὸ
ζῆν
εὖ
τίθενται |
| [7, 1333] |
ἀγαθὸς
λέγεταί
πως.
τούτων
δὲ
|
ἐν |
(ποτέρῳ
μᾶλλον
τὸ
τέλος,
τοῖς |
| [7, 1329] |
ἐν
νεωτέροις,
ἡ
δὲ
φρόνησις
|
ἐν |
πρεσβυτέροις
εἶναὶ,
ἔοικεν
οὕτως
ἀμφοῖν |
| [7, 1324] |
ἡ
τοιαύτη
τετίμηται
δύναμις,
οἷον
|
ἐν |
Σκύθαις
καὶ
Πέρσαις
καὶ
Θρᾳξὶ |
| [7, 1331] |
τὸ
μὲν
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
|
ἐν |
συσσιτίοις
(κατανενεμῆσθαι,
τὰ
δὲ
τείχη |
| [7, 1324] |
μὴ
δικαίως.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
|
ἐν |
ταῖς
ἄλλαις
ἐπιστήμαις
τοῦτο
ὁρῶμεν: |
| [7, 1330] |
τοιαύτην
ἔχει
τὴν
φύσιν.
διόπερ
|
ἐν |
(ταῖς
εὖ
φρονούσαις
δεῖ
διωρίσθαι |
| [7, 1337] |
τρόπον
ὃ
γίγνεται
καὶ
νῦν
|
ἐν |
ταῖς
πλείσταις
τῶν
πόλεων̓
τρίτον |
| [7, 1326] |
πλῆθος
τοῦτο
ποιητέον
ἀναγκαῖον
γὰρ
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσιν
ἴσως
ὑπάρχειν
καὶ |
| [7, 1331] |
τυγχάνουσι
τῶν
ποιητικῶν:
δεῖ
δ'
|
ἐν |
ταῖς
τέχναις
καὶ
ἐπιστήμαις
ταῦτα |
| [7, 1328] |
πρότερον,
φανερὸν
ἐκ
τούτων
ὡς
|
ἐν |
τῇ
κάλλιστα
πολιτευομένῃ
πόλει
καὶ |
| [7, 1326] |
γὰρ
οὐ
δίκαιον
αὐτοσχεδιάζειν,
ὅπερ
|
ἐν |
(τῇ
πολυανθρωπίᾳ
τῇ
λίαν
ὑπάρχει |
| [7, 1334] |
σχολὴν
καὶ
διαγωγὴν
ὧν
τε
|
ἐν |
τῇ
σχολῇ
τὸ
ἔργον
καὶ |
| [7, 1323] |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
τῶν
|
ἐν |
τῇ
ψυχῇ,
πάντα
ταῦτα
ὑπάρχειν |
| [7, 1334] |
τοῦτό
γε
πρῶτον
μέν,
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
ἄλλοις,
ὡς
ἡ
γένεσις |
| [7, 1330] |
ἄν
τις
οὕτως
κατασκευάζῃ
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
γεωργοῖς
ἃς
καλοῦσί
τινες |
| [7, 1324] |
τῶν
νόμων
πλῆθος:
ἔτι
δ'
|
ἐν |
(τοῖς
ἔθνεσι
πᾶσι
τοῖς
δυναμένοις |
| [7, 1332] |
φαύλαις
καλῶς:
ἀλλὰ
τὸ
μακάριον
|
ἐν |
τοῖς
ἐναντίοις
ἐστίν
καὶ
γὰρ |
| [7, 1323] |
ἱκανῶς
πολλὰ
λέγεσθαι
καὶ
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
λόγοις
περὶ
τῆς |
| [7, 1332] |
λανθάνειν.
φαμὲν
δὲ
καὶ
διωρίσμεθα
|
ἐν |
τοῖς
Ἠθικοῖς,
εἴ
τι
τῶν |
| [7, 1330] |
φύσιν,
(τούτων
δὲ
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
ἰδίοις
εἶναι
(ἰδίους)
τῶν |
| [7, 1333] |
δὲ
τοῦτο
γελοῖον,
εἰ
μένοντες
|
ἐν |
τοῖς
νόμοις
αὐτοῦ,
καὶ
μηδενὸς |
| [7, 1336] |
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπαγορεύουσιν
οἱ
κωλύοντες
|
ἐν |
τοῖς
νόμοις:
συμφέρουσι
γὰρ
πρὸς |
| [7, 1330] |
τῶν
ἐπιόντων
τῆς
ἀνθρωπίνης
τῆς
|
ἐν |
τοῖς
ὀλίγοις
ἀρετῆς,
εἰ
δεῖ |
| [7, 1335] |
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
μὲν
μᾶλλον
λεκτέον
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῆς
παιδονομίας,
(τύπῳ |
| [7, 1335] |
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
δ'
ἐστὶν
|
ἐν |
τοῖς
πλείστοις
ἥνπερ
τῶν
ποιητῶν |
| [7, 1333] |
πρῶτον.
ἔστι
δὲ
ἀρχή,
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
πρώτοις
εἴρηται
λόγοις,
ἡ |
| [7, 1325] |
διώρισται
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἱκανῶς
|
ἐν |
τοῖς
πρώτοις
λόγοις.
τὸ
δὲ |
| [7, 1336] |
μὲν
μήπω
δὲ
κατακλίσεως
(ἠξιωμένον
|
ἐν |
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
κολάζειν
καὶ |
| [7, 1335] |
τὰ
σώματά
εἰσιν.
ἔτι
δὲ
|
ἐν |
τοῖς
τόκοις
αἱ
νέαι
πονοῦσί |
| [7, 1327] |
τοῖς
ἔθνεσιν.
τὰ
μὲν
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
ψυχροῖς
τόποις
ἔθνη
καὶ |
| [7, 1335] |
καὶ
τριάκοντα
ἢ
μικρόν
πρότερον:
|
(ἐν |
τοσούτῳ
γὰρ
ἀκμάζουσί
τε
τοῖς |
| [7, 1328] |
ἃ
λέγομεν
εἶναι
μέρη
πόλεως
|
ἐν |
τούτοις
ἂν
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον |
| [7, 1331] |
προκαλεῖται
παρασκευάζειν
ἔνια
τῶν
συσσιτίων
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
φυλακτηρίοις.
καὶ
ταῦτα |
| [7, 1325] |
τὸ
καλὸν
καὶ
τὸ
δίκαιον
|
ἐν |
τῷ
ἐν
μέρει,
τοῦτο
γὰρ |
| [7, 1330] |
τῶν
ἐνοικούντων,
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
|
ἐν |
τῷ
κεῖσθαι
τὸν
τόπον
ἔν |
| [7, 1332] |
χώραν,
τοσούτους
τε
εἶναι
τοὺς
|
ἐν |
τῷ
πολιτεύματι
τὸ
πλῆθος
ὥστ' |
| [7, 1329] |
ἄλλα
δεῖ
νομίζειν
εὑρῆσθαι
πολλάκις
|
ἐν |
τῷ
πολλῷ
χρόνῳ,
μᾶλλον
δ' |
| [7, 1323] |
πάντες
ἂν
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται
δ'
|
ἐν |
τῷ
ποσῷ
καὶ
ταῖς
ὑπεροχαῖς. |
| [7, 1334] |
ἔτι
μᾶλλον
τὸ
μὴ
δύνασθαι
|
ἐν |
τῷ
σχολάζειν
χρῆσθαι,
ἀλλ'
ἀσχολοῦντας |
| [7, 1323] |
τῶν
τε
ἐκτὸς
καὶ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
σώματι
καὶ
τῶν
ἐν |
| [7, 1333] |
(αἱ
πράξεις
καθ'
αὑτὰς
ὡς
|
ἐν |
τῷ
τέλει
καὶ
τῷ
τίνος |
| [7, 1331] |
τούτοιν
δ'
ἐστὶν
ἓν
μὲν
|
ἐν |
τῷ
τὸν
σκοπὸν
κεῖσθαι
καὶ |
| [7, 1323] |
~(καὶ
τὸ
ζῆν
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
|
ἐν |
τῷ
χαίρειν
ἐστὶν
εἴτ'
ἐν |
| [7, 1328] |
τὸ
δ'
οὗ
ἕνεκεν,
οὐθέν
|
(ἔν) |
γε
τούτοις
(κοινὸν
ἀλλ'
ἢ |
| [7, 1330] |
ἐν
τῷ
κεῖσθαι
τὸν
τόπον
|
ἔν |
τε
τοιούτῳ
καὶ
πρὸς
(τοιοῦτον |
| [7, 1333] |
ἕνεκεν,
καὶ
τοῦτο
φανερὸν
ὁμοίως
|
ἔν |
τε
τοῖς
κατὰ
τέχνην
καὶ |
| [7, 1328] |
ἄλλης
κοινωνίας
οὐδεμιᾶς
ἐξ
ἧς
|
ἕν |
τι
τὸ
γένος
ἓν
γάρ |
| [7, 1332] |
ὥστ'
εἶναι
κρείττους
πάντων
τούτων
|
ἕν |
τι
τῶν
ἀδυνάτων
ἐστίν.
ἀλλὰ |
| [7, 1328] |
ἧς
ἕν
τι
τὸ
γένος
|
ἓν |
γάρ
τι
καὶ
κοινὸν
εἶναι |
| [7, 1331] |
τὸ
τέλος
τῶν
πράξεων
ὀρθῶς,
|
ἓν |
δὲ
τὰς
πρὸς
τὸ
τέλος |
| [7, 1331] |
εὖ
πᾶσι,
τούτοιν
δ'
ἐστὶν
|
ἓν |
μὲν
ἐν
τῷ
τὸν
σκοπὸν |
| [7, 1324] |
δύο
ἐστὶν
ἃ
δεῖται
σκέψεως,
|
ἓν |
μὲν
πότερος
αἱρετώτερος
(βίος,
ὁ |
| [7, 1324] |
ὅμως
εἴ
πού
τι
πρὸς
|
ἓν |
οἱ
νόμοι
βλέπουσι,
τοῦ
κρατεῖν |
| [7, 1328] |
αὐτῆς
τοὺς
δὲ
μικρὸν
ἢ
|
(μηδέν, |
δῆλον
ὡς
τοῦτ'
αἴτιον
τοῦ |
| [7, 1330] |
εἶεν
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς
τὸ
|
μηδὲν |
νεωτερίζειν
ἀσφαλεῖς,
δεύτερον
δὲ
βαρβάρους |
| [7, 1335] |
(τροφῆς
τῶν
γιγνομένων
ἔστω
νόμος
|
μηδὲν |
πεπηρωμένον
τρέφειν,
διὰ
δὲ
πλῆθος |
| [7, 1336] |
ὅπως
μήτε
λέγωσι
μήτε
ἀκούωσι
|
μηδὲν |
τοιοῦτον:
ἐὰν
δέ
τις
φαίνηταί |
| [7, 1328] |
κτήσεως
μὲν
δεῖ
ταῖς
πόλεσιν,
|
οὐδὲν |
δ'
ἐστὶν
ἡ
κτῆσις
μέρος |
| [7, 1325] |
ὅμοιον
τοῖς
ὁμοίοις
παρὰ
φύσιν,
|
οὐδὲν |
δὲ
τῶν
(παρὰ
φύσιν
καλόν. |
| [7, 1324] |
ζητοῦσι,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους
|
οὐδὲν |
μέλει
τῶν
δικαίων.
ἄτοπον
δὲ |
| [7, 1335] |
ἡ
τάξις
τῶν
ἐθῶν
κωλύῃ
|
μηθὲν |
ἀποτίθεσθαι
τῶν
γιγνομένων:
ὁρισθῆναι
δὲ |
| [7, 1325] |
τὸ
κρατεῖν
ἔσται
τῶν
πολεμίων:
|
(μηθὲν |
γὰρ
ὑπαρχέτω
τοιοῦτον.
δῆλον
ἄρα |
| [7, 1336] |
μὲν
οὖν
ἔστω
τοῖς
(ἄρχουσι
|
μηθέν, |
μήτε
ἄγαλμα
μήτε
γραφήν,
εἶναι |
| [7, 1323] |
γὰρ
ἂν
φαίη
μακάριον
τὸν
|
μηθὲν |
μόριον
ἔχοντα
ἀνδρείας
μηδὲ
σωφροσύνης |
| [7, 1323] |
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον
ἢ
|
μηθὲν |
ὄφελος
εἶναι
τοῖς
(ἔχουσιν,
τῶν |
| [7, 1325] |
τοῦτον
ἄριστον:
ἀδύνατον
γὰρ
τὸν
|
μηθὲν |
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
τὴν
δ' |
| [7, 1325] |
ποτεθεῖσθαι
καθάπερ
εὐχομένους,
εἶναι
μέντοι
|
μηθὲν |
τούτων
ἀδύνατον:
λέγω
δὲ
(οἷον |
| [7, 1335] |
ἐγκληματικὸν
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι
δ'
|
ὅθεν |
ἀρχόμενοι
δεῦρο
(μετέβημεν,
ὅπως
τὰ |
| [7, 1328] |
βλάβει
καὶ
ταύτης
ἀποστερεῖσθαι
(νομίζουσιν:
|
ὅθεν |
εἴρηται
χαλεποὶ
πόλεμοι
γὰρ
ἀδελφῶν
|
| [7, 1329] |
μὲν
οὖν
τῶν
συσσιτίων
τάξις
|
ἐντεῦθεν |
γέγονε
πρῶτον,
ὁ
δὲ
χωρισμὸς |
| [7, 1325] |
δεσπότης
δούλων:
ὥστε
ὁ
παραβαίνων
|
οὐθὲν |
ἂν
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
ὕστερον
ὅσον |
| [7, 1327] |
οὐκ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
ταῖς
πόλεσιν:
|
οὐθὲν |
γὰρ
αὐτοὺς
μέρος
εἶναι
δεῖ |
| [7, 1325] |
δεσποτικοῦ
ἀμείνων.
(τοῦτο
γὰρ
ἀληθές:
|
οὐθὲν |
γὰρ
τό
γε
δούλῳ
ᾗ |
| [7, 1329] |
μετέχει
τῆς
πόλεως,
οὐδ'
ἄλλο
|
οὐθὲν |
γένος
ὃ
μὴ
τῆς
ἀρετῆς |
| [7, 1323] |
τοῖς
μὴ
τὰ
καλὰ
πράττουσιν:
|
οὐθὲν |
δὲ
καλὸν
ἔργον
οὔτ'
ἀνδρὸς |
| [7, 1323] |
μέν
ἐστι
καὶ
μακάριος,
δι'
|
οὐθὲν |
δὲ
τῶν
(ἐξωτερικῶν
ἀγαθῶν
ἀλλὰ |
| [7, 1328] |
ἕνεκεν
τὸ
δ'
οὗ
ἕνεκεν,
|
οὐθέν |
(ἔν)
γε
τούτοις
(κοινὸν
ἀλλ' |
| [7, 1328] |
δημιουργοῖς:
οἰκίᾳ
γὰρ
πρὸς
οἰκοδόμον
|
οὐθέν |
ἐστιν
ὃ
γίγνεται
κοινόν,
ἀλλ' |
| [7, 1332] |
καὶ
τὴν
ψυχήν.
ἔνια
δὲ
|
οὐθὲν |
ὄφελος
φῦναι:
~(τὰ
γὰρ
ἔθη |
| [7, 1328] |
ἀπειθούντων
χάριν,
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
ἔξωθεν |
ἀδικεῖν
(ἐπιχειροῦντας,
ἔτι
χρημάτων
τινὰ |
| [7, 1324] |
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
ἂν
εἶναι
|
φαῖεν: |
εἴ
τέ
τις
τὸν
ἕνα |
| [7, 1330] |
ἂν
πρός
τε
τὴν
ἐργασίαν
|
εἶεν |
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς
τὸ
μηδὲν |
| [7, 1324] |
κατειλημμένα
τὰ
δὲ
ἔθεσιν.
καίτοι
|
δόξειεν |
ἂν
ἄγαν
ἄτοπον
ἴσως
εἶναι |
| [7, 1326] |
τὴν
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
ἂν
|
ἐπαινέσειεν |
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὴν |
| [7, 1327] |
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν.
σχεδὸν
δὴ
|
κατανοήσειεν |
ἄν
τις
τοῦτό
γε,
βλέψας |
| [7, 1323] |
πρός
γε
μίαν
διαίρεσιν
οὐδεὶς
|
ἀμφισβητήσειεν |
(ἂν
ὡς
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν |
| [7, 1326] |
ἄνθρωπον
ἀλλ'
ἰατρὸν
εἶναι
μείζω
|
φήσειεν |
ἄν
τις
τοῦ
διαφέροντος
κατὰ |
| [7, 1325] |
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον
|
κατορθώσειεν |
ὕστερον
ὅσον
ἤδη
παρεκβέβηκε
τῆς |
| [7, 1328] |
κοινωνία
τίς
ἐστι
τῶν
ὁμοίων,
|
ἕνεκεν |
δὲ
ζωῆς
τῆς
ἐνδεχομένης
ἀρίστης. |
| [7, 1333] |
τῷ
τέλει
καὶ
τῷ
τίνος
|
ἕνεκεν. |
ἐπεὶ
δὲ
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος |
| [7, 1325] |
(τὰς
αὐτοτελεῖς
καὶ
τὰς
αὑτῶν
|
ἕνεκεν |
θεωρίας
καὶ
διανοήσεις:
ἡ
γὰρ |
| [7, 1333] |
τὸ
χεῖρον
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν
|
ἕνεκεν, |
καὶ
τοῦτο
φανερὸν
ὁμοίως
ἔν |
| [7, 1328] |
τούτου
ἕνεκεν
τὸ
δ'
οὗ
|
ἕνεκεν, |
οὐθέν
(ἔν)
γε
τούτοις
(κοινὸν |
| [7, 1333] |
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
τῶν
καλῶν
|
ἕνεκεν. |
πρὸς
πάντα
μὲν
τοίνυν
τῷ |
| [7, 1334] |
τὴν
ἄλλην
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν
|
(ἕνεκεν |
τάξῃ
καὶ
τῆς
εἰρήνης,
μαρτυρεῖ |
| [7, 1323] |
ἔχειν.
ἔτι
δὲ
τῆς
ψυχῆς
|
ἕνεκεν |
ταῦτα
πέφυκεν
αἱρετὰ
καὶ
δεῖ |
| [7, 1323] |
εὖ
φρονοῦντας,
ἀλλ'
οὐκ
ἐκείνων
|
ἕνεκεν |
τὴν
ψυχήν.
ὅτι
μὲν
οὖν |
| [7, 1328] |
δ'
ᾖ
τὸ
μὲν
τούτου
|
ἕνεκεν |
τὸ
δ'
οὗ
ἕνεκεν,
οὐθέν |
| [7, 1336] |
τραγῳδίας
ὑποκριτής:
οὐθενὶ
γὰρ
πώποτε
|
παρῆκεν |
ἑαυτοῦ
προεισάγειν,
οὐδὲ
(τῶν
εὐτελῶν |
| [7, 1325] |
οὐκ
ὀρθόν:
οὐ
γὰρ
ἔλαττον
|
διέστηκεν |
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
τῆς |
| [7, 1332] |
ἐπεὶ
δὲ
πᾶσα
πολιτικὴ
κοινωνία
|
συνέστηκεν |
ἐξ
ἀρχόντων
καὶ
ἀρχομένων,
τοῦτο |
| [7, 1329] |
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα
λαβεῖν,
ὅση
|
τετύχηκεν |
ἐντὸς
οὖσα
τοῦ
κόλπου
τοῦ |
| [7, 1329] |
τὰ
(περὶ
Κρήτην.
ἀρχαία
δὲ
|
ἔοικεν |
εἶναι
καὶ
τῶν
συσσιτίων
ἡ |
| [7, 1329] |
δὲ
φρόνησις
ἐν
πρεσβυτέροις
εἶναὶ,
|
ἔοικεν |
οὕτως
ἀμφοῖν
νενεμῆσθαι
συμφέρειν
καὶ |
| [7, 1323] |
δὲ
τῆς
ψυχῆς
ἕνεκεν
ταῦτα
|
πέφυκεν |
αἱρετὰ
καὶ
δεῖ
πάντας
(αἱρεῖσθαι |
| [7, 1334] |
καὶ
ὁ
νοῦς
προιοῦσιν
ἐγγίγνεσθαι
|
(πέφυκεν. |
διὸ
πρῶτον
μὲν
τοῦ
σώματος |
| [7, 1329] |
μὴ
ἅμα
δέ,
ἀλλ'
ὥσπερ
|
πέφυκεν |
ἡ
(μὲν
δύναμις
ἐν
νεωτέροις, |
| [7, 1327] |
ἄλλοις
ἐρύμασι,
φανερὸν
ὡς
εἰ
|
μὲν |
ἀγαθόν
τι
συμβαίνει
γίνεσθαι
διὰ |
| [7, 1324] |
τῆς
μεγίστης,
πολιτικῶς
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν,
ἐμπόδιον
δὲ |
| [7, 1329] |
κεχώρισται
δὴ
τούτων
ἕκαστον,
τὸ
|
μὲν |
ἀεὶ
τὸ
δὲ
κατὰ
μέρος. |
| [7, 1325] |
εὐδαιμονίαν
εἶναι
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ
|
μὲν |
ἀμφότεροι
λέγουσιν
ὀρθῶς
τὰ
δὲ |
| [7, 1329] |
πολιτείαν.
λείπεται
τοίνυν
τοῖς
αὐτοῖς
|
μὲν |
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι
τὴν
πολιτείαν
ταύτην, |
| [7, 1335] |
ἄλλην
ἢ
πρὸς
ἄλλον,
ἔστω
|
μὲν |
ἁπλῶς
μὴ
καλὸν
(ἁπτόμενον
φαίνεσθαι |
| [7, 1332] |
τύχῃ
τῆς
ἱκνουμένης
ἡλικίας.
ἔστι
|
μὲν |
ἄρα
ὡς
τοὺς
αὐτοὺς
ἄρχειν |
| [7, 1323] |
δὲ
ὑποκείσθω
τοσοῦτον,
ὅτι
βίος
|
μὲν |
ἄριστος,
καὶ
χωρὶς
ἑκάστῳ
καὶ |
| [7, 1335] |
ἔτι,
ἢ
μικρόν>
διὸ
τὰς
|
μὲν |
ἁρμόττει
περὶ
τὴν
τῶν
ὀκτωκαίδεκα |
| [7, 1332] |
βέλτιον
ἀεὶ
τοὺς
αὐτοὺς
τοὺς
|
μὲν |
ἄρχειν
τοὺς
δ'
ἄρχεσθαι
καθάπαξ: |
| [7, 1332] |
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον,
ὧν
τοῖς
|
μὲν |
ἄρχεσθαι
πρέπει
τοῖς
δ'
ἄρχειν: |
| [7, 1335] |
ζῆν
ἔσται.
ἐπεὶ
δ'
ἡ
|
μὲν |
ἀρχὴ
τῆς
ἡλικίας
ἀνδρὶ
καὶ |
| [7, 1335] |
ἡ
διαδοχὴ
τῶν
τέκνων
τοῖς
|
μὲν |
ἀρχομένοις
ἔσται
τῆς
ἀκμῆς,
ἐὰν |
| [7, 1326] |
αἱ
πράξεις
τῆς
πόλεως
τῶν
|
μὲν |
ἀρχόντων
τῶν
δ'
ἀρχομένων,
ἄρχοντος |
| [7, 1333] |
(τοὺς
ἀναξίους,
ἀλλ'
ἵνα
πρῶτον
|
μὲν |
αὐτοὶ
μὴ
δουλεύσωσιν
ἑτέροις,
ἔπειτα |
| [7, 1327] |
δὲ
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως,
ὅτι
|
μὲν |
βέλτιστον
ὑπάρχειν
μέχρι
τινὸς
πλήθους, |
| [7, 1329] |
χρόνῳ,
μᾶλλον
δ'
ἀπειράκις.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἀναγκαῖα
τὴν
χρείαν
διδάσκειν |
| [7, 1325] |
ἡμῖν
πρὸς
ἀμφοτέρους
αὐτούς
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
ἀποδοκιμάζουσι
τὰς
πολιτικὰς
ἀρχάς, |
| [7, 1323] |
ποσῷ
καὶ
ταῖς
ὑπεροχαῖς.
τῆς
|
μὲν |
γὰρ
ἀρετῆς
ἔχειν
ἱκανὸν
εἶναι |
| [7, 1333] |
τὰς
τῶν
πραγμάτων
αἱρέσεις:
δεῖ
|
μὲν |
γὰρ
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν, |
| [7, 1332] |
λοιπὸν
ἔργον
ἤδη
παιδείας.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἐθιζόμενοι
μανθάνουσι
τὰ
δ' |
| [7, 1327] |
εὐνομίαν,
καὶ
τὴν
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι
|
μὲν |
γὰρ
ἐκ
τοῦ
χρῆσθαι
τῇ |
| [7, 1323] |
ταῦτ'
ἀναγκαῖον
ἑτέραν
εἶναι
τῶν
|
μὲν |
γὰρ
ἐκτὸς
ἀγαθῶν
τῆς
ψυχῆς |
| [7, 1323] |
λόγον
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
ἐστιν.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἐκτὸς
ἔχει
πέρας,
ὥσπερ |
| [7, 1327] |
ὡς
διείληπται
τοῖς
ἔθνεσιν.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ψυχροῖς
τόποις |
| [7, 1327] |
εἶναι
δεῖ
τῆς
πόλεως.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
καὶ
τῶν |
| [7, 1329] |
δέ
τινα
καὶ
ἑτέροις.
ᾗ
|
μὲν |
γὰρ
ἑτέρας
ἀκμῆς
ἑκάτερον
τῶν |
| [7, 1332] |
ἁπλῶς
εἰσι
κάλλισται
πράξεις.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἕτερον
κακοῦ
τινὸς
ἀναίρεσίς |
| [7, 1329] |
δῆλον
ἐκ
τῆς
ὑποθέσεως:
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
εὐδαιμονεῖν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
μετὰ |
| [7, 1327] |
Ἑλλήνων
ἔθνη
πρὸς
ἄλληλα:
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἔχει
(τὴν
φύσιν
μονόκωλον, |
| [7, 1327] |
βίον
ἀποσκεπτέον
τῆς
πόλεως.
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
(ἡγεμονικὸν
καὶ
πολιτικὸν
ζήσεται |
| [7, 1329] |
ὅσα
μέρη
πόλεως,
εἴρηται
γεωργοὺς
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
τεχνίτας
καὶ
πᾶν |
| [7, 1331] |
νοῆσαι,
ἀλλὰ
ποιῆσαι
μᾶλλον:
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς
ἔργον
ἐστί, |
| [7, 1332] |
τὸ
καλῶς
ἀναγκαίως
ἔχουσιν
αἱρετώτερον
|
μὲν |
γὰρ
μηδενὸς
δεῖσθαι
τῶν
τοιούτων |
| [7, 1334] |
πόλις
τὴν
ἀρετὴν
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
ταύτῃ
διαφέρουσι
τῶν |
| [7, 1324] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἀσκοῦντες:
(αὐτοὶ
|
μὲν |
γὰρ
παρ'
αὑτοῖς
τὸ
δικαίως |
| [7, 1334] |
εἰρήνην
ἄγουσι
καὶ
σχολάζουσιν:
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
πόλεμος
ἀναγκάζει
δικαίους
εἶναι |
| [7, 1333] |
ὅνπερ
εἰώθαμεν
τρόπον
διαιρεῖν:
(ὁ
|
μὲν |
γὰρ
πρακτικός
ἐστι
λόγος
ὁ |
| [7, 1328] |
ποιεῖ
τὰς
πολιτείας
ἑτέρας:
ἐν
|
μὲν |
γὰρ
ταῖς
δημοκρατίαις
μετέχουσι
πάντες |
| [7, 1331] |
ἀναγκαίαν
ἀγοράν
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
ἄνω
τίθεμεν,
ταύτην |
| [7, 1326] |
περὶ
τῆς
χώρας
ἔχει.
περὶ
|
μὲν |
γὰρ
τοῦ
ποίαν
τινά,
δῆλον |
| [7, 1324] |
τὸ
τῶν
πέλας
ἄρχειν
δεσποτικῶς
|
μὲν |
γιγνόμενον
μετ'
ἀδικίας
τινὸς
εἶναι |
| [7, 1331] |
τὴν
καλουμένην
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
|
μὲν |
δεῖ
καὶ
συνόδῳ
τινὶ
κοινῇ |
| [7, 1330] |
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ
πόλιν
ὅτι
|
μὲν |
δεῖ
κοινὴν
εἶναι
τῆς
ἠπείρου |
| [7, 1328] |
τῶν
οἰκοδόμων
τέχνη.
διὸ
κτήσεως
|
μὲν |
δεῖ
ταῖς
πόλεσιν,
οὐδὲν
δ' |
| [7, 1329] |
ἑκάτερον
τῶν
ἔργων,
καὶ
τὸ
|
μὲν |
δεῖται
φρονήσεως
τὸ
δὲ
δυνάμεως, |
| [7, 1324] |
δὲ
εἰ
μὴ
φύσει
τὸ
|
μὲν |
δεσποστόν
ἐστι
τὸ
δὲ
οὐ |
| [7, 1333] |
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων
δὲ
τὴν
|
μὲν |
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
τὴν
δὲ |
| [7, 1331] |
τούτοις
τοῖς
φυλακτηρίοις.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
δὴ
τοῦτον
ἄν
τις
διακοσμήσειε |
| [7, 1326] |
δὲ
τὶ
μέγεθος
ἐλθὸν
~(ὁτὲ
|
μὲν |
διὰ
σμικρότητα
φαύλην
ποιήσει
τὴν |
| [7, 1327] |
ἐνδεέστερα
καὶ
τέχνης,
διόπερ
ἐλεύθερα
|
μὲν |
διατελεῖ
μᾶλλον,
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ |
| [7, 1329] |
Αἴγυπτόν
ἐστιν:
οὗτοι
γὰρ
ἀρχαιότατοι
|
μὲν |
δοκοῦσιν
εἶναι,
νόμων
δὲ
τετυχήκασιν |
| [7, 1329] |
δέ,
ἀλλ'
ὥσπερ
πέφυκεν
ἡ
|
(μὲν |
δύναμις
ἐν
νεωτέροις,
ἡ
δὲ |
| [7, 1330] |
(αἰτίας:
τοὺς
δὲ
γεωργήσοντας
μάλιστα
|
μέν, |
εἰ
δεῖ
κατ'
εὐχήν,
δούλους |
| [7, 1330] |
(διῃρῆσθαι
τὴν
χώραν,
καὶ
τὴν
|
μὲν |
εἶναι
κοινὴν
τὴν
δὲ
τῶν |
| [7, 1326] |
κῆρυξ
μὴ
Στεντόρειος;
διὸ
πρώτην
|
μὲν |
εἶναι
πόλιν
ἀναγκαῖον
τὴν
ἐκ |
| [7, 1327] |
ὑπάρχειν
τοῖς
φύλαξι,
τὸ
φιλητικοὺς
|
μὲν |
(εἶναι
τῶν
γνωρίμων
πρὸς
δὲ |
| [7, 1333] |
καὶ
ταῖς
πράξεσιν
(αὐτῶν,
πόλεμον
|
μὲν |
εἰρήνης
χάριν,
ἀσχολίαν
δὲ
σχολῆς, |
| [7, 1336] |
ἐστι
τῶν
βαρβάρων
ἔθος
τοῖς
|
μὲν |
εἰς
ποταμὸν
ἀποβάπτειν
τὰ
γιγνόμενα |
| [7, 1333] |
εἰρήνην,
καὶ
τῶν
πρακτῶν
τὰ
|
μὲν |
εἰς
τὰ
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα |
| [7, 1332] |
τιμωρίαι
καὶ
κολάσεις
ἀπ'
ἀρετῆς
|
μέν |
εἰσιν,
ἀναγκαῖαι
δέ,
καὶ
τὸ |
| [7, 1336] |
(ἐθίζειν)
εὐθὺς
ἀρχομένων
βέλτιον
ἐθίζειν
|
μέν, |
ἐκ
προσαγωγῆς
δ'
ἐθίζειν:
(εὐφυὴς |
| [7, 1336] |
ἢ
πράττων
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν
|
μὲν |
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω
δὲ
κατακλίσεως |
| [7, 1330] |
τὴν
φύσιν,
(τούτων
δὲ
τοὺς
|
μὲν |
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
εἶναι
(ἰδίους) |
| [7, 1331] |
πᾶσι,
τούτοιν
δ'
ἐστὶν
ἓν
|
μὲν |
ἐν
τῷ
τὸν
σκοπὸν
κεῖσθαι |
| [7, 1328] |
συμβέβηκε
δὲ
οὕτως
ὥστε
τοὺς
|
μὲν |
ἐνδέχεσθαι
μετέχειν
αὐτῆς
τοὺς
δὲ |
| [7, 1326] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πόλις
ἡ
|
μὲν |
ἐξ
ὀλίγων
λίαν
οὐκ
αὐτάρκης |
| [7, 1326] |
σημεῖον,
ἐξ
ἧς
δὲ
βάναυσοι
|
μὲν |
ἐξέρχονται
πολλοὶ
τὸν
ἀριθμὸν
ὁπλῖται |
| [7, 1331] |
(πάντες,
φανερόν,
ἀλλὰ
τούτων
τοῖς
|
μὲν |
ἐξουσία
τυγχάνει
τοῖς
δὲ
οὔ, |
| [7, 1326] |
τοῦ
βίου
τὴν
ὑπερβολήν,
τοὺς
|
μὲν |
ἐπὶ
τὴν
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ |
| [7, 1323] |
καὶ
σώφρων.
ἀλλὰ
γὰρ
ταῦτα
|
μὲν |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἔστω
πεφροιμιασμένα
τῷ |
| [7, 1334] |
σώματα
γένηται
τῶν
τρεφομένων,
πρῶτον
|
μὲν |
ἐπιμελητέον
περὶ
τὴν
σύζευξιν,
πότε |
| [7, 1323] |
τῷ
θεῷ
χρωμένοις,
ὃς
εὐδαίμων
|
μέν |
ἐστι
καὶ
μακάριος,
δι'
οὐθὲν |
| [7, 1327] |
τὰ
περὶ
τὴν
Εὐρώπην
θυμοῦ
|
μέν |
ἐστι
πλήρη,
διανοίας
(δὲ
ἐνδεέστερα |
| [7, 1334] |
δύο
τὸν
ἀριθμόν,
(ὧν
τὸ
|
μέν |
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ
δὲ
νοῦς, |
| [7, 1330] |
πάλιν,
τῆς
μὲν
κοινῆς
τὸ
|
μὲν |
ἕτερον
μέρος
εἰς
τὰς
πρὸς |
| [7, 1334] |
μὴ
διαφωνῶσιν
αἱ
δυνάμεις
τοῦ
|
μὲν |
ἔτι
δυναμένου
γεννᾶν
τῆς
δὲ |
| [7, 1330] |
μὲν
οὖν
τὰς
πολεμικὰς
αὐτοῖς
|
μὲν |
εὐέξοδον
εἶναι
χρή,
τοῖς
δ' |
| [7, 1329] |
τάξεως
πολιτικῆς.
διὸ
δεῖ
τοῖς
|
μὲν |
εὑρημένοις
ἱκανῶς
χρῆσθαι,
τὰ
δὲ |
| [7, 1331] |
ὧν
τρόπων
πλεονεκτήσουσιν,
οὕτω
τὰ
|
μὲν |
εὕρηται
τὰ
δὲ
δεῖ
ζητεῖν |
| [7, 1333] |
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
ὧν
τὸ
|
μὲν |
ἔχει
λόγον
καθ'
αὑτό,
τὸ |
| [7, 1331] |
τὴν
χώραν
εἶναι
νενεμημένα,
τὰ
|
μὲν |
θεοῖς
τὰ
δὲ
ἥρωσιν.
ἀλλὰ |
| [7, 1325] |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ἐπιμελείας
καλὰς
|
μὲν |
θετέον,
οὐχ
ὡς
τέλος
δὲ |
| [7, 1328] |
εἰρημένων
ἄλλους
ὑποθετέον,
ἢ
τὰ
|
μὲν |
ἴδια
τὰ
δὲ
κοινὰ
τούτων |
| [7, 1333] |
αὑτό,
τὸ
δ'
οὐκ
ἔχει
|
μὲν |
καθ'
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν |
| [7, 1334] |
φανερὸν
δὴ
τοῦτό
γε
πρῶτον
|
μέν, |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις,
ὡς |
| [7, 1334] |
τῷ
σχολάζειν
χρῆσθαι,
ἀλλ'
ἀσχολοῦντας
|
μὲν |
καὶ
πολεμοῦντας
φαίνεσθαι
ἀγαθούς,
εἰρήνην |
| [7, 1327] |
δὲ
περὶ
τὴν
Ἀσίαν
διανοητικὰ
|
μὲν |
καὶ
τεχνικὰ
τὴν
ψυχήν,
ἄθυμα |
| [7, 1323] |
μᾶλλον
ὑπάρχει
τοῖς
τὸ
ἦθος
|
μὲν |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς |
| [7, 1325] |
πρὸς
ἑκάστους
χρηστέον.
ἀλλὰ
τοῦτο
|
μὲν |
κἂν
ὕστερον
τύχοι
τῆς
προσηκούσης |
| [7, 1323] |
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς
(ἐκεῖνα
|
μὲν |
κεκτημένοις
πλείω
τῶν
χρησίμων,
ἐν |
| [7, 1330] |
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν,
τῆς
|
μὲν |
κοινῆς
τὸ
μὲν
ἕτερον
μέρος |
| [7, 1323] |
παιδίον
ἢ
μαινόμενον.
ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
λεγόμενα
(ὥσπερ)
πάντες
ἂν
συγχωρήσειαν, |
| [7, 1335] |
ὄφελος
εἴη
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
|
μὲν |
μᾶλλον
λεκτέον
ἐν
τοῖς
περὶ |
| [7, 1324] |
κοινωνεῖν
πόλεως
εἴτε
καὶ
τισὶ
|
μὲν |
μὴ
τοῖς
δὲ
πλείστοις.
ἐπεὶ |
| [7, 1336] |
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν
μὲν
ἐλεύθερον
|
μὲν |
μήπω
δὲ
κατακλίσεως
(ἠξιωμένον
ἐν |
| [7, 1332] |
αὐτὸ
τὸ
γένει
ταὐτὸ
τὸ
|
μὲν |
νεώτερον
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον,
ὧν |
| [7, 1330] |
τῶν
ἰδίων
οἰκήσεων
διάθεσις
ἡδίων
|
μὲν |
νομίζεται
καὶ
χρησιμωτέρα
πρὸς
τὰς |
| [7, 1324] |
ἑτέροις
ἔστι
τοιαῦτα
πολλά,
τὰ
|
μὲν |
νόμοις
κατειλημμένα
τὰ
δὲ
ἔθεσιν. |
| [7, 1327] |
πρός
τε
τὴν
χώραν.
εἷς
|
μὲν |
ὁ
λεχθεὶς
ὅρος
δεῖ
γὰρ |
| [7, 1335] |
ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
εἰπεῖν
ἀνδράσι
|
μὲν |
ὁ
τῶν
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμὸς |
| [7, 1330] |
τῶν
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ
τὴν
|
μὲν |
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
πόλιν
εὔτομον, |
| [7, 1330] |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον,
οἱ
|
μὲν |
ὀλιγωροῦσι
τῆς
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους |
| [7, 1326] |
τὴν
αὑτοῦ
δύναμιν,
ἀλλ'
ὁτὲ
|
μὲν |
ὅλως
ἐστερημένον
ἔσται
τῆς
φύσεως |
| [7, 1327] |
δὲ
τοῦ
πολιτικοῦ
πλήθους,
τίνα
|
μὲν |
ὅρον
ὑπάρχειν
χρή,
πρότερον
εἴπομεν, |
| [7, 1325] |
τὰ
δὲ
οὐκ
ὀρθῶς,
οἱ
|
μὲν |
ὅτι
ὁ
τοῦ
ἐλευθέρου
βίος |
| [7, 1326] |
φαύλως
ἔχον,
οἷον
πλοῖον
σπιθαμιαῖον
|
μὲν |
οὐκ
ἔσται
πλοῖον
ὅλως,
οὐδὲ |
| [7, 1336] |
ἀνελευθερίαν
καὶ
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως
|
μὲν |
οὖν
αἰσχρολογίαν
ἐκ
τῆς
πόλεως, |
| [7, 1325] |
δ'
εὖ
πράττειν
ἄριστον.
τοῦτο
|
μὲν |
οὖν
ἀληθῶς
ἴσως
λέγουσιν,
~(εἴπερ |
| [7, 1332] |
χεῖρον
καὶ
τὸ
βέλτιον.
τὰ
|
μὲν |
οὖν
ἄλλα
τῶν
ζῴων
μάλιστα |
| [7, 1324] |
ἔργον
τῆς
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἀναγκαῖον
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην |
| [7, 1329] |
δὲ
παραλελειμμένα
(πειρᾶσθαι
ζητεῖν.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
δεῖ
τὴν
χώραν
εἶναι |
| [7, 1327] |
πρὸς
τὸ
πολιτεύεσθαι
καλῶς.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν,
εἰ
ταῦτα
μὴ
συμβαίνει, |
| [7, 1336] |
καὶ
τὸ
ποιεῖν
σύνεγγυς:
μάλιστα
|
μὲν |
οὖν
ἐκ
τῶν
νέων,
ὅπως |
| [7, 1323] |
ἐκείνων
ἕνεκεν
τὴν
ψυχήν.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἑκάστῳ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐπιβάλλει |
| [7, 1336] |
ἡ
παιδεία
ποιήσει
πάντως.
νῦν
|
μὲν |
οὖν
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα |
| [7, 1328] |
δικαίων
τῶν
(πρὸς
ἀλλήλους.
τὰ
|
μὲν |
οὖν
ἔργα
ταῦτ'
ἐστὶν
ὧν |
| [7, 1336] |
γραφὰς
ἢ
λόγους
ἀσχήμονας.
ἐπιμελὲς
|
μὲν |
οὖν
ἔστω
τοῖς
(ἄρχουσι
μηθέν, |
| [7, 1335] |
ἀλλ'
ἡ
μέση
τούτων.
πεπονημένην
|
μὲν |
οὖν
ἔχειν
δεῖ
τὴν
ἕξιν, |
| [7, 1334] |
δοῦλοι
τῶν
ἐπιόντων
εἰσίν.
ἀνδρείας
|
μὲν |
οὖν
καὶ
καρτερίας
δεῖ
πρὸς |
| [7, 1329] |
(Μίνω
βασιλείαν
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν
|
μὲν |
οὖν
καὶ
τὰ
ἄλλα
δεῖ |
| [7, 1326] |
πρὸς
αὐτάρκειαν
ζωῆς
εὐσύνοπτος.
περὶ
|
(μὲν |
οὖν
μεγέθους
πόλεως
διωρίσθω
τὸν |
| [7, 1326] |
καὶ
ποίαν
τινὰ
ταύτην.
οἴονται
|
μὲν |
οὖν
οἱ
πλεῖστοι
προσήκειν
μεγάλην |
| [7, 1324] |
κοινὰ
πράττουσι
καὶ
πολιτευομένοις.
~(οἱ
|
μὲν |
οὖν
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
δὲ |
| [7, 1329] |
τε
περὶ
τὴν
Κρήτην,
τὰ
|
μὲν |
οὖν
περὶ
Αἴγυπτον
Σεσώστριος,
ὥς |
| [7, 1337] |
βούλεται
τῆς
φύσεως
ἀναπληροῦν.
πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
σκεπτέον
εἰ
ποιητέον
τάξιν |
| [7, 1330] |
καὶ
πολεμικὰς
καλῶς
ἔχει.
πρὸς
|
μὲν |
οὖν
τὰς
πολεμικὰς
αὐτοῖς
μὲν |
| [7, 1334] |
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι
|
μὲν |
οὖν
τὴν
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ |
| [7, 1336] |
τὴν
τῶν
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τὴν
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι |
| [7, 1325] |
τὰς
οἰκείας
τὰς
αὐτῶν.
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
τὸν
αὐτὸν
βίον
ἀναγκαῖον |
| [7, 1335] |
τῶν
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμόν.
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τοῦ
πότε
δεῖ
ποιεῖσθαι |
| [7, 1331] |
εἰς
τὸ
τέλος
πράξεις,
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
τοῦ
τε
εὖ
ζῆν |
| [7, 1328] |
οἵδε
καὶ
πέρᾳ
μισοῦσιν.
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
πολιτευομένων,
πόσους
τε |
| [7, 1329] |
Χῶνες
Οἰνωτροὶ
τὸ
γένος.
ἡ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
συσσιτίων
τάξις
ἐντεῦθεν |
| [7, 1328] |
τούτων
γὰρ
ἔσται
δῆλον.
πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
ὑπάρχειν
δεῖ
τροφήν,
ἔπειτα |
| [7, 1330] |
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
τὴν
|
μὲν |
οὖν
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
τὸν |
| [7, 1327] |
μεγέθει
πόλιν
ἑτέρων
ἐμμελεστέραν.
περὶ
|
μὲν |
οὖν
χώρας
καὶ
λιμένων
τῶν |
| [7, 1333] |
(ποτέρῳ
μᾶλλον
τὸ
τέλος,
τοῖς
|
μὲν |
οὕτω
διαιροῦσιν
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν |
| [7, 1324] |
προῃρήμεθα
νῦν
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο
|
μὲν |
πάρεργον
ἂν
εἴη,
τοῦτο
δὲ |
| [7, 1329] |
τῶν
συσσιτίων
ἡ
τάξις,
τὰ
|
μὲν |
περὶ
Κρήτην
γενόμενα
περὶ
τὴν |
| [7, 1323] |
δὲ
αὐτοῖς
ἐροῦμεν
ὅτι
ῥᾴδιον
|
μὲν |
περὶ
τούτων
καὶ
διὰ
τῶν |
| [7, 1331] |
γε
δεῖ
λανθάνειν,
ὅτι
τοῖς
|
μὲν |
περιβεβλημένοις
τείχη
περὶ
τὴν
πόλιν |
| [7, 1331] |
παρεσκευασμένοις.
ἐπεὶ
δὲ
δεῖ
τὸ
|
μὲν |
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
ἐν
συσσιτίοις |
| [7, 1328] |
τούτοις
(κοινὸν
ἀλλ'
ἢ
τῷ
|
μὲν |
ποιῆσαι
τῷ
δὲ
λαβεῖν:
λέγω |
| [7, 1334] |
γάρ,
(ὥσπερ
εἴρηται
πολλάκις,
εἰρήνη
|
μὲν |
πολέμου
σχολὴ
δ'
ἀσχολίας.
χρήσιμοι |
| [7, 1324] |
ἐστὶν
ἃ
δεῖται
σκέψεως,
ἓν
|
μὲν |
πότερος
αἱρετώτερος
(βίος,
ὁ
διὰ |
| [7, 1334] |
τῶν
πατέρων
ἀνόνητος
γὰρ
τοῖς
|
μὲν |
πρεσβυτέροις
ἡ
χάρις
παρὰ
τῶν |
| [7, 1329] |
νόμων
ἐνίοις.
ᾤκουν
δὲ
τὸ
|
μὲν |
πρὸς
τὴν
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ |
| [7, 1331] |
αὐτοῦ
διαμαρτάνουσιν,
ὁτὲ
δὲ
τῶν
|
μὲν |
πρὸς
τὸ
τέλος
πάντων
ἐπιτυγχάνουσιν, |
| [7, 1331] |
καὶ
συμφωνεῖν:
ἐνίοτε
γὰρ
ὁ
|
μὲν |
σκοπὸς
ἔκκειται
καλῶς,
ἐν
δὲ |
| [7, 1334] |
πλεῖσται
τῶν
τοιούτων
πόλεων
πολεμοῦσαι
|
μὲν |
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
δὲ
τὴν
ἀρχὴν |
| [7, 1323] |
δικαιοσύνης
μηδὲ
φρονήσεως,
ἀλλὰ
δεδιότα
|
μὲν |
τὰς
παραπετομένας
(μυίας,
ἀπεχόμενον
δὲ |
| [7, 1332] |
οὖν
ἄλλα
τῶν
ζῴων
μάλιστα
|
μὲν |
τῇ
φύσει
ζῇ,
μικρὰ
δ' |
| [7, 1329] |
δὲ
καὶ
τοῦτο,
διότι
τρόπον
|
μέν |
τινα
τοῖς
αὐτοῖς
τρόπον
δέ |
| [7, 1334] |
λόγου
δεῖ.
τούτων
δὲ
ποίους
|
μέν |
τινας
εἶναι
χρὴ
τὴν
φύσιν, |
| [7, 1324] |
τὴν
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ'
οἱ
|
μὲν |
τὸ
τῶν
πέλας
ἄρχειν
δεσποτικῶς |
| [7, 1329] |
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
ὧν
|
μὲν |
τοίνυν
ἄνευ
(πόλις
οὐ
συνίσταται |
| [7, 1332] |
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
|
μὲν |
τοίνυν
εἴησαν
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι |
| [7, 1333] |
τῶν
καλῶν
ἕνεκεν.
πρὸς
πάντα
|
μὲν |
τοίνυν
τῷ
πολιτικῷ
βλέποντι
νομοθετητέον, |
| [7, 1332] |
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
τὴν
|
μὲν |
τοίνυν
φύσιν
οἵους
εἶναι
δεῖ |
| [7, 1332] |
ζῆν
καλῶς,
~(τούτου
δὲ
ἐλάττονος
|
μὲν |
τοῖς
ἄμεινον
διακειμένοις,
πλείονος
δὲ |
| [7, 1326] |
δὲ
ἐκ
πολλῶν
ἄγαν
ἐν
|
μὲν |
τοῖς
ἀναγκαίοις
αὐτάρκης
ὥσπερ
δ' |
| [7, 1331] |
τοῦτον
τὸν
κόσμον,
καὶ
παρὰ
|
μὲν |
τοῖς
νεωτέροις
ἄρχοντάς
τινας
διατρίβειν, |
| [7, 1326] |
τὴν
στρατηγίαν
ἐμπείροισ̓
ὅτι
χρὴ
|
μὲν |
τοῖς
πολεμίοις
εἶναι
δυσέμβολον
αὐτοῖς |
| [7, 1325] |
συντείνειν:
πρὸς
δὲ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
|
μὲν |
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον |
| [7, 1333] |
τοῖς
πρώτοις
εἴρηται
λόγοις,
ἡ
|
μὲν |
τοῦ
ἄρχοντος
χάριν
ἡ
δὲ |
| [7, 1334] |
δὲ
μὴ
δυναμένης,
ἢ
ταύτης
|
μὲν |
τοῦ
δ'
ἀνδρὸς
μή
ταῦτα |
| [7, 1334] |
προιοῦσιν
ἐγγίγνεσθαι
(πέφυκεν.
διὸ
πρῶτον
|
μὲν |
τοῦ
σώματος
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον |
| [7, 1324] |
ἢ
πεῖσαι
ἢ
βιάσασθαι
τοῦ
|
μὲν |
τοὺς
θεραπευομένους
τοῦ
δὲ
τοὺς |
| [7, 1330] |
ἐκείνως
καλλωπισαμένας.
(ἔστι
δὲ
πρὸς
|
μὲν |
τοὺς
ὁμοίους
καὶ
μὴ
πολὺ |
| [7, 1331] |
πόλεως
ἐρυμνοτέρως.
πρέπει
δ'
ὑπὸ
|
μὲν |
τοῦτον
τὸν
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς |
| [7, 1328] |
ἐστίν.
ὅταν
δ'
ᾖ
τὸ
|
μὲν |
τούτου
ἕνεκεν
τὸ
δ'
οὗ |
| [7, 1331] |
δὲ
συμβῆναι
τύχης.
διὸ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
τοιούτων
τό
γε
ἐπὶ |
| [7, 1331] |
τοῖς
(ἄρχουσιν
οὓς
καλοῦσιν
οἱ
|
μὲν |
ὑλωροὺς
οἱ
δὲ
ἀγρονόμους
καὶ |
| [7, 1330] |
ὑδάτων
τε
καὶ
ναμάτων
μάλιστα
|
μὲν |
ὑπάρχειν
πλῆθος
(οἰκεῖον,
εἰ
δὲ |
| [7, 1332] |
τοίνυν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
τὰ
|
μὲν |
ὑπάρχειν,
τὰ
δὲ
παρασκευάσαι
τὸν |
| [7, 1330] |
κατατυγχάνειν
πρὸς
τέτταρα
βλέποντας,
πρῶτον
|
μὲν |
ὡς
ἀναγκαῖον
πρὸς
ὑγίειαν
αἵ |
| [7, 1333] |
διῄρηταί
τε
διχῇ,
καθ'
ὅνπερ
|
εἰώθαμεν |
τρόπον
διαιρεῖν:
(ὁ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1323] |
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
ὧν
|
φαμεν |
αὐτὰς
εἶναι
διαθέσεις
(ταύτας)
ὥστ' |
| [7, 1332] |
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ
λανθάνειν.
|
φαμὲν |
δὲ
καὶ
διωρίσμεθα
ἐν
τοῖς |
| [7, 1328] |
ἀλλὰ
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες,
ὥς
|
φαμεν, |
ἐὰν
δέ
τι
τυγχάνῃ
τούτων |
| [7, 1329] |
λεκτέον
πρῶτον,
ἐπειδὴ
οὔτε
κοινήν
|
φαμεν |
εἶναι
δεῖν
τὴν
κτῆσιν
ὥσπερ |
| [7, 1333] |
ἄρχοντος
τὴν
αὐτὴν
ἀρετὴν
εἶναί
|
φαμεν |
καὶ
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρός,
τὸν |
| [7, 1333] |
μὲν
οὕτω
διαιροῦσιν
ὡς
ἡμεῖς
|
φαμεν |
οὐκ
ἄδηλον
πῶς
λεκτέον.
αἰεὶ |
| [7, 1333] |
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν
δυνάμενον:
ὧν
|
φαμεν |
τὰς
ἀρετὰς
εἶναι
καθ'
ἃς |
| [7, 1333] |
δὲ
τὴν
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
|
φαμεν, |
τὴν
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει |
| [7, 1327] |
πλῆθος
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
εὐσύνοπτον
|
ἔφαμεν |
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
καὶ
τὴν |
| [7, 1331] |
ἐνσχολάζειν
μὲν
γὰρ
τὴν
ἄνω
|
τίθεμεν, |
ταύτην
δὲ
πρὸς
τὰς
ἀναγκαίας |
| [7, 1332] |
τύχη
κυρία
κυρίαν
γὰρ
ὑπάρχειν
|
τίθεμεν: |
τὸ
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι
τὴν |
| [7, 1335] |
ἔτι
δ'
ὅθεν
ἀρχόμενοι
δεῦρο
|
(μετέβημεν, |
ὅπως
τὰ
σώματα
τῶν
γεννωμένων |
| [7, 1336] |
κατὰ
δὲ
τὸν
παρόντα
καιρὸν
|
ἐμνήσθημεν |
ὡς
ἀναγκαῖον.
ἴσως
γὰρ
οὐ |
| [7, 1328] |
ἂν
εἴη:
καὶ
γὰρ
ἃ
|
λέγομεν |
εἶναι
μέρη
πόλεως
ἐν
τούτοις |
| [7, 1325] |
τις.
μάλιστα
δὲ
καὶ
πράττειν
|
λέγομεν |
κυρίως
καὶ
τῶν
ἐξωτερικῶν
πράξεων |
| [7, 1326] |
εἰ
καλῶς
ἢ
μὴ
καλῶς
|
λέγομεν, |
ὕστερον
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως |
| [7, 1336] |
τὰς
τῶν
πραγμάτων:
πάντα
γὰρ
|
στέργομεν |
τὰ
πρῶτα
μᾶλλον.
διὸ
δεῖ |
| [7, 1336] |
τὸ
λέγειν
τι
τῶν
τοιούτων
|
ἐξορίζομεν, |
φανερὸν
ὅτι
καὶ
τὸ
θεωρεῖν |
| [7, 1334] |
τίνων
ἔσται,
τοῦτο
δὴ
θεωρητέον.
|
τυγχάνομεν |
δὴ
διῃρημένοι
πρότερον
ὅτι
φύσεως |
| [7, 1328] |
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
τοὐναντίον.
ἐπεὶ
δὲ
|
τυγχάνομεν |
σκοποῦντες
περὶ
τῆς
ἀρίστης
πολιτείας, |
| [7, 1326] |
ἀλλὰ
τοῦτ'
οὐκ
ἔστιν,
ὥσπερ
|
εἴπομεν, |
ἀόριστον.
τίς
δ'
ἐστὶν
ὁ |
| [7, 1328] |
δὲ
ταὐτὸ
πολιτείᾳ.
καθάπερ
γὰρ
|
εἴπομεν, |
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας
κοινωνεῖν
πάντων |
| [7, 1327] |
μὲν
ὅρον
ὑπάρχειν
χρή,
πρότερον
|
εἴπομεν, |
ποίους
δέ
τινας
(τὴν
φύσιν |
| [7, 1323] |
ὅλως
τε
δῆλον
ὡς
ἀκολουθεῖν
|
φήσομεν |
τὴν
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου |
| [7, 1327] |
ἡ
τῆς
ψυχῆς
δύναμις
ᾗ
|
φιλοῦμεν. |
~(σημεῖον
δέ:
πρὸς
γὰρ
τοὺς |
| [7, 1330] |
αἰτίαν
συνδοκεῖ
(καὶ
ἡμῖν,
ὕστερον
|
ἐροῦμεν. |
δεῖ
δὲ
τούτων
κοινωνεῖν
πάντας |
| [7, 1333] |
καὶ
τὰς
πράξεις
δ'
ἀνάλογον
|
ἐροῦμεν |
ἔχειν,
καὶ
δεῖ
τὰς
τοῦ |
| [7, 1323] |
τὴν
ὑπερβολήν.
ἡμεῖς
δὲ
αὐτοῖς
|
ἐροῦμεν |
ὅτι
ῥᾴδιον
μὲν
περὶ
τούτων |
| [7, 1330] |
ἆθλον
προκεῖσθαι
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
|
ἐροῦμεν. |
τὴν
δὲ
πόλιν
ὅτι
μὲν |
| [7, 1327] |
(τὴν
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
νῦν
|
λέγωμεν. |
σχεδὸν
δὴ
κατανοήσειεν
ἄν
τις |
| [7, 1327] |
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
ναυτῶν.
|
ὁρῶμεν |
δὲ
τοῦτο
καὶ
νῦν
ὑπάρχον |
| [7, 1334] |
ἐστίν,
οὕτω
καὶ
τῆς
ψυχῆς
|
ὁρῶμεν |
δύο
μέρη,
τό
τε
ἄλογον |
| [7, 1326] |
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν
|
ὁρῶμεν |
οὖσαν
ἀνειμένην
πρὸς
τὸ
πλῆθος. |
| [7, 1324] |
ἐν
ταῖς
ἄλλαις
ἐπιστήμαις
τοῦτο
|
ὁρῶμεν: |
οὔτε
(γὰρ
τοῦ
ἰατροῦ
οὔτε |
| [7, 1327] |
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
νῦν
|
ὁρῶμεν |
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
καὶ
χώραις
καὶ |
| [7, 1333] |
τὸν
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι
κρατεῖν
|
ἤσκησεν |
ἐπὶ
τὸ
τῶν
πέλας
ἄρχειν: |
| [7, 1333] |
τὸ
κρατεῖν
καὶ
πρὸς
πόλεμον
|
ἐνομοθέτησεν. |
ἃ
(καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον |
| [7, 1324] |
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται
(στρατείας:
|
ἦν |
δέ
ποτε
καὶ
περὶ
Μακεδονίαν |
| [7, 1332] |
ἰδεῖν,
αὕτη
δ'
(ἐστὶ
καθ'
|
ἣν |
ἄριστ'
ἂν
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα |
| [7, 1330] |
εὖ
κατεσκευασμέναις
πόλεσιν
ὑπάρχειν:
δι'
|
ἣν |
δ'
αἰτίαν
συνδοκεῖ
(καὶ
ἡμῖν, |
| [7, 1327] |
ἀγορὰν
προσόδου
(χάριν
ταῦτα
πράττουσιν:
|
ἣν |
δὲ
μὴ
δεῖ
πόλιν
τοιαύτης |
| [7, 1331] |
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη
δ'
ἐστὶν
|
ἣν |
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
τῶν
ὠνίων |
| [7, 1333] |
ὑπολαμβάνουσιν
οὐδὲ
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἣν |
δεῖ
τιμῶντα
φαίνεσθαι
τὸν
νομοθέτην: |
| [7, 1331] |
οἵαν
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
|
ἣν |
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη
δ'
ἐστὶν |
| [7, 1325] |
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
ὑπάρχειν,
καθ'
|
ἣν |
ἔσται
πρακτικός.
ἀλλ'
εἰ
ταῦτα |
| [7, 1332] |
ἄριστα
δ'
ἂν
πολιτεύοιτο
καθ'
|
ἣν |
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
τὴν
πόλιν, |
| [7, 1328] |
πολιτείας,
αὕτη
(δ'
ἐστὶ
καθ'
|
ἣν |
ἡ
πόλις
ἂν
εἴη
μάλιστ' |
| [7, 1328] |
τὴν
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
|
ἣν |
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
τὸν |
| [7, 1324] |
πολιτείαν
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν
καθ'
|
ἣν |
κἂν
ὁστισοῦν
ἄριστα
πράττοι
καὶ |
| [7, 1336] |
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι
πέντε
ἐτῶν,
|
ἣν |
οὔτε
πω
πρὸς
μάθησιν
καλῶς |
| [7, 1336] |
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων:
|
ἣν |
χρὴ
παρασκευάζειν
καὶ
δι'
ἄλλων |
| [7, 1333] |
ἄρχειν:
ταῦτα
γὰρ
μεγάλην
ἔχει
|
βλάβην. |
δῆλον
γὰρ
ὅτι
καὶ
τῶν |
| [7, 1327] |
ἀμφότερα
τοὺς
σωθησομένους,
καὶ
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
πρὸς |
| [7, 1327] |
καὶ
δύνασθαι
βοηθεῖν,
ὥσπερ
κατὰ
|
γῆν, |
καὶ
κατὰ
θάλατταν̓
περὶ
δὲ |
| [7, 1336] |
δὲ
(τοῖς
παιδονόμοις
τὴν
τούτων
|
διαγωγήν, |
τήν
τ'
ἄλλην
καὶ
ὅπως |
| [7, 1334] |
εἰσι
πρὸς
τὴν
σχολὴν
καὶ
|
διαγωγὴν |
ὧν
τε
ἐν
τῇ
σχολῇ |
| [7, 1335] |
οὐ
πρὸς
τὴν
τῶν
καρπῶν
|
κομιδήν. |
ἔτι
δὲ
καὶ
πρὸς
σωφροσύνην |
| [7, 1324] |
διὸ
καὶ
τῶν
πλείστων
νομίμων
|
χύδην |
ὡς
εἰπεῖν
κειμένων
παρὰ
τοῖς |
| [7, 1335] |
διωρισμένον
τῇ
αἰσθήσει
καὶ
τῷ
|
ζῆν |
ἔσται.
ἐπεὶ
δ'
ἡ
μὲν |
| [7, 1326] |
πλῆθος
αὔταρκες
πρὸς
τὸ
εὖ
|
ζῆν |
ἐστι
κατὰ
τὴν
πολιτικὴν
κοινωνίαν: |
| [7, 1324] |
ὅσοι
γὰρ
ἐν
πλούτῳ
τὸ
|
ζῆν |
εὖ
τίθενται
ἐφ'
ἑνός,
οὗτοι |
| [7, 1323] |
ἀλλ'
ἐκεῖνα
ταύταις,
~(καὶ
τὸ
|
ζῆν |
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
ἐν
τῷ
χαίρειν |
| [7, 1331] |
μὲν
οὖν
τοῦ
τε
εὖ
|
ζῆν |
καὶ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες, |
| [7, 1333] |
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις,
ἀποβεβλήκασι
τὸ
|
ζῆν |
καλῶς.
οὐκ
ὀρθῶς
δ'
ὑπολαμβάνουσιν |
| [7, 1331] |
γὰρ
καὶ
χορηγίας
τινὸς
τὸ
|
ζῆν |
καλῶς,
~(τούτου
δὲ
ἐλάττονος
μὲν |
| [7, 1325] |
καθ'
αὑτὰς
πόλεις
ἱδρυμένας
καὶ
|
(ζῆν |
οὕτω
προῃρημένας:
ἐνδέχεται
γὰρ
κατὰ |
| [7, 1326] |
τοσαύτην
ὥστε
δύνασθαι
τοὺς
οἰκοῦντας
|
ζῆν |
σχολάζοντας
ἐλευθερίως
ἅμα
καὶ
σωφρόνως. |
| [7, 1328] |
βάναυσον
βίον
οὔτ'
ἀγοραῖον
δεῖ
|
(ζῆν |
τοὺς
πολίτας
ἀγεννὴς
γὰρ
ὁ |
| [7, 1328] |
πολλῶν
γὰρ
ὀργάνων
δεῖται
τὸ
|
ζῆν, |
τρίτον
δὲ
ὅπλα
τοὺς
γὰρ |
| [7, 1334] |
αὐτούς
τε
καὶ
τὸν
τοῦ
|
ζῆν |
χρόνον,
ἵνα
συγκαταβαίνωσι
ταῖς
ἡλικίαις |
| [7, 1331] |
καὶ
φυλακτήρια
καὶ
συσσίτια
πρὸς
|
φυλακὴν |
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
ἔτι
δὲ
ἱερὰ |
| [7, 1334] |
χρὴ
ποιεῖσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
τὴν
|
γαμικὴν |
ὁμιλίαν.
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν |
| [7, 1336] |
ἐπιμελές
ἐστιν
ἄγειν
εἰς
τὴν
|
πολεμικὴν |
ἕξιν,
ἡ
τοῦ
γάλακτος
πλήθουσα |
| [7, 1334] |
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν
καὶ
|
καρτερικήν: |
κατὰ
γὰρ
τὴν
παροιμίαν,
οὐ |
| [7, 1327] |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐστίν.
αὑτῇ
γὰρ
|
ἐμπορικήν, |
ἀλλ'
οὐ
τοῖς
ἄλλοις,
δεῖ |
| [7, 1331] |
δὲ
ἑκατέρου
διαμαρτάνουσιν,
οἷον
περὶ
|
ἰατρικήν: |
οὔτε
γὰρ
(ποῖόν
τι
δεῖ |
| [7, 1335] |
τῶν
ἀθλητῶν
χρήσιμος
ἕξις
πρὸς
|
πολιτικὴν |
εὐεξίαν
οὐδὲ
πρὸς
ὑγίειαν
καὶ |
| [7, 1326] |
εὖ
ζῆν
ἐστι
κατὰ
τὴν
|
πολιτικὴν |
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
τὴν |
| [7, 1324] |
ἐοίκασιν
οἱ
πολλοὶ
τὴν
δεσποτικὴν
|
πολιτικὴν |
οἴεσθαι
εἶναι,
καὶ
ὅπερ
αὑτοῖς |
| [7, 1325] |
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν
τὴν
|
πρακτικὴν |
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν
ἀκολουθεῖν |
| [7, 1333] |
ἀρχομένου.
(τούτων
δὲ
τὴν
μὲν
|
δεσποτικὴν |
εἶναί
φαμεν,
τὴν
δὲ
τῶν |
| [7, 1324] |
ἀλλ'
ἐοίκασιν
οἱ
πολλοὶ
τὴν
|
δεσποτικὴν |
πολιτικὴν
οἴεσθαι
εἶναι,
καὶ
ὅπερ |
| [7, 1326] |
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων
κρίνουσι
τὴν
|
μεγάλην, |
δεῖ
δὲ
μᾶλλον
μὴ
εἰς |
| [7, 1336] |
δὲ
τῶν
τέκνων
οἴεσθαι
δεῖ
|
μεγάλην |
εἶναι
διαφορὰν
πρὸς
τὴν
τῶν |
| [7, 1326] |
μὲν
οὖν
οἱ
πλεῖστοι
προσήκειν
|
μεγάλην |
εἶναι
τὴν
εὐδαίμονα
πόλιν:
εἰ |
| [7, 1333] |
τῶν
πέλας
ἄρχειν:
ταῦτα
γὰρ
|
μεγάλην |
ἔχει
βλάβην.
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
| [7, 1326] |
δὲ
ὀλίγοι,
ταύτην
ἀδύνατον
εἶναι
|
μεγάλην: |
οὐ
γὰρ
ταὐτὸν
μεγάλη
τε |
| [7, 1327] |
ξύλα
ὕλης,
κἂν
εἴ
τινα
|
ἄλλην |
ἐργασίαν
ἡ
χώρα
τυγχάνοι
κεκτημένη |
| [7, 1335] |
ὁμιλίαν.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
|
ἄλλην |
ἢ
πρὸς
ἄλλον,
ἔστω
μὲν |
| [7, 1336] |
τὴν
τούτων
διαγωγήν,
τήν
τ'
|
ἄλλην |
καὶ
ὅπως
ὅτι
ἥκιστα
μετὰ |
| [7, 1325] |
καὶ
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
πᾶσαν
|
ἄλλην |
κοινωνίαν,
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς
(μεθέξουσι |
| [7, 1334] |
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν
τάξῃ |
| [7, 1330] |
τὸ
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
τὴν
|
ἄλλην |
οἰκίαν.
ἔτι
δὲ
τὰ
πρὸς |
| [7, 1331] |
καὶ
τὰς
κλήσεις
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
τὴν
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ |
| [7, 1330] |
ὕδατα
καὶ
τὰ
πρὸς
τὴν
|
ἄλλην |
χρείαν.
περὶ
δὲ
τόπων
ἐρυμνῶν |
| [7, 1335] |
τέκνοις,
~(οὔτε
λίαν
πάρεγγυς
εἶναι
|
πολλὴν |
γὰρ
ἔχει
δυσχέρειαν:
ἥ
τε |
| [7, 1332] |
εὐθὺς
πρῶτον
κατὰ
τὸ
σῶμα
|
πολλὴν |
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα
κατὰ
(τὴν |
| [7, 1324] |
ἑνός,
οὗτοι
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ὅλην, |
ἐὰν
ᾖ
πλουσία,
(μακαρίζουσιν:
ὅσοι |
| [7, 1330] |
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ
τὴν
μὲν
|
(ὅλην |
μὴ
ποιεῖν
πόλιν
εὔτομον,
κατὰ |
| [7, 1332] |
κατὰ
τὸ
σῶμα
πολλὴν
ἔχοντες
|
ὑπερβολήν, |
εἶτα
κατὰ
(τὴν
ψυχήν,
ὥστε |
| [7, 1323] |
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
ὧν
τὴν
|
ὑπερβολὴν |
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον
ἢ
μηθὲν |
| [7, 1323] |
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι
τὴν
|
ὑπερβολήν. |
ἡμεῖς
δὲ
αὐτοῖς
ἐροῦμεν
ὅτι |
| [7, 1326] |
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ
διὰ
τὴν
|
ὑπερβολήν: |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πόλις
ἡ |
| [7, 1323] |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς
|
ὑπερβολήν, |
περὶ
δὲ
τὴν
ἔξω
κτῆσιν |
| [7, 1326] |
χαλεπὸν
τὸ
λανθάνειν
διὰ
τὴν
|
ὑπερβολὴν |
τοῦ
πλήθους.
δῆλον
τοίνυν
ὡς |
| [7, 1326] |
ἐφ'
ἑκατέραν
τοῦ
βίου
τὴν
|
ὑπερβολήν, |
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
τὴν
γλισχρότητα |
| [7, 1334] |
ὅτι
δεῖ
τὰς
εἰς
τὴν
|
σχολὴν |
ἀρετὰς
ὑπάρχειν:
τέλος
γάρ,
(ὥσπερ |
| [7, 1334] |
τῶν
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
τὴν
|
σχολὴν |
καὶ
διαγωγὴν
ὧν
τε
ἐν |
| [7, 1333] |
ὁ
βίος
εἰς
ἀσχολίαν
καὶ
|
σχολὴν |
καὶ
εἰς
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην, |
| [7, 1334] |
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
τὴν
|
σχολήν, |
σωφροσύνης
δὲ
καὶ
δικαιοσύνης
ἐν |
| [7, 1328] |
οἱ
μεγαλόψυχοι
(τὴν
φύσιν
ἄγριοι,
|
πλὴν |
πρὸς
τοὺς
ἀδικοῦντας.
τοῦτο
δὲ |
| [7, 1326] |
ὑφάντῃ
καὶ
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
τὴν
|
ὕλην |
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς
τὴν |
| [7, 1326] |
τῷ
νομοθέτῃ
δεῖ
τὴν
οἰκείαν
|
ὕλην |
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν.
ἔστι
δὲ |
| [7, 1326] |
ἐλθὸν
~(ὁτὲ
μὲν
διὰ
σμικρότητα
|
φαύλην |
ποιήσει
τὴν
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ |
| [7, 1332] |
ἕκαστον
καὶ
τὸ
πάντας.
ἀλλὰ
|
μὴν |
ἀγαθοί
γε
καὶ
σπουδαῖοι
γίγνονται |
| [7, 1323] |
ἐν
δὲ
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον |
| [7, 1326] |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
σώματος.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
κἂν
εἰ
δεῖ
κρίνειν |
| [7, 1324] |
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν
ζῷον.
ἀλλὰ
|
μὴν |
εἴη
γ'
ἂν
καὶ
καθ' |
| [7, 1329] |
διαίρεσις
τὸ
κατ'
ἀξίαν.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τὰς
κτήσεις
δεῖ
εἶναι |
| [7, 1326] |
τε
(πόλις
καὶ
πολυάνθρωπος.
ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τοῦτό
γε
ἐκ
τῶν |
| [7, 1332] |
τι
τῶν
ἀδυνάτων
ἐστίν.
ἀλλὰ
|
μὴν |
ὅτι
γε
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας |
| [7, 1325] |
τοὺς
ταῖς
διανοίαις
ἀρχιτέκτονας.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ'
ἀπρακτεῖν
ἀναγκαῖον
τὰς
καθ' |
| [7, 1324] |
ἔστι
καὶ
μὴ
δικαίως.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδ'
ἐν
ταῖς
ἄλλαις
ἐπιστήμαις |
| [7, 1331] |
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν
κατοικούντων.
ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδὲ
τοῦτό
γε
δεῖ
λανθάνειν, |
| [7, 1332] |
ἀλλ'
ἐπιστήμης
καὶ
προαιρέσεως.
ἀλλὰ
|
μὴν |
σπουδαία
γε
πόλις
ἐστὶ
τῷ |
| [7, 1333] |
τῷ
βασιλεῖ,
καίπερ
(ἔχοντι
τηλικαύτην
|
τιμήν. |
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
τῶν
τοιούτων |
| [7, 1335] |
εἰληχότων
τὴν
περὶ
τῆς
γενέσεως
|
τιμήν. |
τὴν
μέντοι
διάνοιαν
τοὐναντίον
τῶν |
| [7, 1335] |
διὸ
κατὰ
τὴν
τῆς
διανοίας
|
ἀκμήν. |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἐν
τοῖς |
| [7, 1330] |
ἕτερον
εἰς
τὴν
τῶν
συσσιτίων
|
δαπάνην, |
τῆς
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν
τὸ |
| [7, 1326] |
καὶ
πόλεως
ἔργον,
ὥστε
τὴν
|
δυναμένην |
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
ταύτην
οἰητέον |
| [7, 1335] |
οὖν
ἔχειν
δεῖ
τὴν
ἕξιν,
|
πεπονημένην |
δὲ
πόνοις
μὴ
βιαίοις,
μηδὲ |
| [7, 1335] |
λίαν,
ἀλλ'
ἡ
μέση
τούτων.
|
πεπονημένην |
μὲν
οὖν
ἔχειν
δεῖ
τὴν |
| [7, 1331] |
πράξεις.
μεμιμῆσθαι
δὲ
χρὴ
τὴν
|
εἰρημένην |
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν |
| [7, 1326] |
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν
οὖσαν
|
ἀνειμένην |
πρὸς
τὸ
πλῆθος.
τοῦτο
δὲ |
| [7, 1327] |
σύμμετρον.
τὴν
δὲ
πολυανθρωπίαν
τὴν
|
γιγνομένην |
περὶ
τὸν
ναυτικὸν
ὄχλον
οὐκ |
| [7, 1336] |
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν:
τὴν
δ'
|
ἐχομένην |
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι
πέντε
ἐτῶν, |
| [7, 1327] |
Ἑλλήνων
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
τὴν
|
οἰκουμένην, |
ὡς
διείληπται
τοῖς
ἔθνεσιν.
τὰ |
| [7, 1331] |
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν
|
καλουμένην |
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν
δεῖ |
| [7, 1329] |
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
|
καλουμένην |
Σύρτιν:
ἦσαν
δὲ
καὶ
οἱ |
| [7, 1336] |
τὴν
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
τὴν
|
ἱκνουμένην |
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ
τέκνων |
| [7, 1325] |
οἰκεῖσθαί
που
καθ'
ἑαυτὴν
νόμοις
|
χρωμένην |
σπουδαίοις,
ἧς
τῆς
πολιτείας
ἡ |
| [7, 1333] |
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
δ'
|
εἰρήνην |
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν,
καὶ
τἀναγκαῖα |
| [7, 1334] |
βαφὴν
ἀνιᾶσιν,
ὥσπερ
ὁ
σίδηρος,
|
εἰρήνην |
ἄγοντες.
αἴτιος
δ'
ὁ
νομοθέτης |
| [7, 1334] |
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις,
(καὶ
μᾶλλον
|
εἰρήνην |
ἄγουσι
καὶ
σχολάζουσιν:
ὁ
μὲν |
| [7, 1334] |
μὲν
καὶ
πολεμοῦντας
φαίνεσθαι
ἀγαθούς,
|
εἰρήνην |
δ'
ἄγοντας
καὶ
σχολάζοντας
ἀνδραποδώδεις. |
| [7, 1333] |
σχολὴν
καὶ
εἰς
πόλεμον
καὶ
|
εἰρήνην, |
καὶ
τῶν
πρακτῶν
τὰ
μὲν |
| [7, 1331] |
ἀρχόντων
παρουσία
μάλιστα
ἐμποιεῖ
τὴν
|
ἀληθινὴν |
αἰδῶ
καὶ
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων |
| [7, 1324] |
δεσποστῶν,
ὥσπερ
οὐδὲ
θηρεύειν
ἐπὶ
|
θοίνην |
ἢ
θυσίαν
(ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
τὸ |
| [7, 1330] |
δὲ
πόλιν
ὅτι
μὲν
δεῖ
|
κοινὴν |
εἶναι
τῆς
ἠπείρου
τε
(καὶ |
| [7, 1327] |
δεῖ
γὰρ
πρὸς
τὰς
ἐκβοηθείας
|
κοινὴν |
εἶναι
τῶν
τόπων
ἁπάντων̓
ὁ |
| [7, 1330] |
~(ἀλλὰ
τῇ
χρήσει
φιλικῶς
γινομένῃ
|
κοινήν, |
οὔτ'
ἀπορεῖν
οὐθένα
τῶν
πολιτῶν |
| [7, 1330] |
χώραν,
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι
|
κοινὴν |
τὴν
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ |
| [7, 1329] |
χρή,
λεκτέον
πρῶτον,
ἐπειδὴ
οὔτε
|
κοινήν |
φαμεν
εἶναι
δεῖν
τὴν
κτῆσιν |
| [7, 1329] |
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ
δ'
εἰς
|
εὐσχημοσύνην |
καὶ
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων |
| [7, 1335] |
κομιδήν.
ἔτι
δὲ
καὶ
πρὸς
|
σωφροσύνην |
συμφέρει
τὰς
ἐκδόσεις
ποιεῖσθαι
πρεσβυτέραις: |
| [7, 1333] |
ὁμοίως
ἔν
τε
τοῖς
κατὰ
|
τέχνην |
καὶ
τοῖς
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον |
| [7, 1324] |
φορβειάν:
ἐν
δὲ
Σκύθαις
οὐκ
|
ἐξῆν |
πίνειν
ἐν
ἑορτῇ
τινι
σκύφον |
| [7, 1327] |
ἔθνη
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
|
Εὐρώπην |
θυμοῦ
μέν
ἐστι
πλήρη,
διανοίας |
| [7, 1326] |
καὶ
κατὰ
τὴν
χώραν
ὡσαύτως,
|
πόσην |
τε
εἶναι
καὶ
ποίαν
τινὰ |
| [7, 1328] |
φύσιν,
ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν
|
πόσην |
τέ
τινα
καὶ
ποίαν
τινά, |
| [7, 1329] |
αὐτῶν
ἑτέρους
εἶναι
δεῖ,
καὶ
|
πόσην |
τινὰ
χρὴ
καὶ
ποίαν
εἶναι |
| [7, 1331] |
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
|
τὴν |
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν
καλουμένην
(ἀστυνομίαν, |
| [7, 1329] |
Ἰταλοὺς
ἀντ'
Οἰνωτρῶν
κληθῆναι
καὶ
|
τὴν |
ἀκτὴν
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν |
| [7, 1331] |
τῶν
ἀρχόντων
παρουσία
μάλιστα
ἐμποιεῖ
|
τὴν |
ἀληθινὴν
αἰδῶ
καὶ
τὸν
τῶν |
| [7, 1334] |
τὴν
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν |
| [7, 1330] |
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
|
τὴν |
ἄλλην
οἰκίαν.
ἔτι
δὲ
τὰ |
| [7, 1331] |
δικῶν
καὶ
τὰς
κλήσεις
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι |
| [7, 1330] |
τροφὴν
ὕδατα
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τὴν |
ἄλλην
χρείαν.
περὶ
δὲ
τόπων |
| [7, 1336] |
δρῶν,
~(ἀτιμίᾳ
ζημιούσθω
πρεπούσῃ
πρὸς
|
τὴν |
ἁμαρτίαν.
γενομένων
δὲ
τῶν
τέκνων |
| [7, 1335] |
ἐγγενέσθαι
καὶ
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
|
τὴν |
ἄμβλωσιν:
τὸ
γὰρ
ὅσιον
καὶ |
| [7, 1331] |
κατεσκευάσθαι,
τοιοῦτος
δ'
ὁ
περὶ
|
τὴν |
ἀναγκαίαν
ἀγοράν
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν |
| [7, 1329] |
θεραπείαν
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς
καὶ
|
τὴν |
ἀνάπαυσιν
ἔχειν
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς |
| [7, 1331] |
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν
μὲν
γὰρ
|
τὴν |
ἄνω
τίθεμεν,
ταύτην
δὲ
πρὸς |
| [7, 1336] |
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι
τὴν
παιδείαν,
πρὸς
|
τὴν |
ἀπὸ
τῶν
ἑπτὰ
μέχρι
ἥβης |
| [7, 1334] |
μείζω
τε
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ
|
τὴν |
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ
τὴν |
| [7, 1336] |
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως
ὥστε
διαφεύγειν
|
τὴν |
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων:
ἣν
χρὴ |
| [7, 1332] |
ἐστιν
ὁ
σπουδαῖος,
ᾧ
διὰ
|
τὴν |
ἀρετὴν
ἀγαθά
ἐστι
τὰ
ἁπλῶς |
| [7, 1334] |
μὴ
καθάπερ
ἡ
Λακεδαιμονίων
πόλις
|
τὴν |
ἀρετὴν
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ |
| [7, 1327] |
εὐαγώγους
ἔσεσθαι
τῷ
νομοθέτῃ
πρὸς
|
τὴν |
ἀρετήν.
ὅπερ
γάρ
φασί
τινες |
| [7, 1324] |
νόμοι
τινές
εἰσι
παροξύνοντες
πρὸς
|
τὴν |
ἀρετὴν
ταύτην,
καθάπερ
ἐν
Καρχηδόνι |
| [7, 1334] |
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ
τὴν
|
τῶν |
ἀρετῶν
καὶ
ὅτι
δι'
αὑτήν, |
| [7, 1323] |
ἀδήλου
γὰρ
ὄντος
τούτου
καὶ
|
τὴν |
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
ἄδηλον
εἶναι
πολιτείαν: |
| [7, 1325] |
γὰρ
οἷόν
τε
πολιτείαν
γενέσθαι
|
τὴν |
ἀρίστην
ἄνευ
συμμέτρου
χορηγίας.
διὸ |
| [7, 1323] |
λόγων
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
|
τὴν |
ἀρίστην
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
καλῶς. |
| [7, 1323] |
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
διάθεσιν
|
τὴν |
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων
ἔχειν. |
| [7, 1323] |
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν
|
τὴν |
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα |
| [7, 1334] |
δεῖ
(πρὸς
ἄλληλα
συμφωνεῖν
συμφωνίαν
|
τὴν |
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν |
| [7, 1332] |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
προκείμενόν
ἐστι
|
τὴν |
ἀρίστην
πολιτείαν
ἰδεῖν,
αὕτη
δ' |
| [7, 1325] |
(σκέψεως,
πρὸς
τί
τέλος
δεῖ
|
τὴν |
ἀρίστην
πολιτείαν
συντείνειν:
πρὸς
δὲ |
| [7, 1334] |
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
δὲ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
βαφὴν |
| [7, 1335] |
ἔσχατος,
πεντήκοντα
δὲ
(γυναιξί,
δεῖ
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
τὴν |
| [7, 1328] |
αὑτοῖς
ἔχειν
ὅπλα
πρός
τε
|
τὴν |
ἀρχήν,
τῶν
ἀπειθούντων
χάριν,
καὶ |
| [7, 1332] |
τὴν
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
|
τῶν |
ἀρχόντων,
δῆλον
ὅτι
βέλτιον
ἀεὶ |
| [7, 1327] |
οὐ
δυνάμενα:
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ |
| [7, 1330] |
μὴ
πάσχειν
κακῶς
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
|
τὴν |
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα
τῶν
τειχῶν
οἰητέον |
| [7, 1334] |
οὖν
καὶ
καρτερίας
δεῖ
πρὸς
|
τὴν |
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
τὴν |
| [7, 1335] |
(δὲ
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς
|
τὴν |
αὔξησιν,
ἐὰν
ἔτι
τοῦ
σπέρματος |
| [7, 1336] |
πρὸς
ἀναγκαίους
πόνους,
ὅπως
μὴ
|
τὴν |
αὔξησιν
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν |
| [7, 1329] |
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν
|
τὴν |
αὔξησιν:
(ὥστε
καὶ
τὰ
περὶ |
| [7, 1326] |
τοῦ
ποίαν
τινά,
δῆλον
ὅτι
|
τὴν |
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν |
| [7, 1333] |
τὰ
καλά.
περὶ
ὧν
ἀνάγκη
|
τὴν |
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι
καὶ
τοῖς |
| [7, 1328] |
τινά,
διώρισται
σχεδόν
οὐ
γὰρ
|
τὴν |
(αὐτὴν
ἀκρίβειαν
δεῖ
ζητεῖν
διά |
| [7, 1333] |
καὶ
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς
ἑτέραν |
| [7, 1333] |
ἐπεὶ
δὲ
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀρετὴν
εἶναί
φαμεν
καὶ |
| [7, 1327] |
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
|
τὴν |
αὐτὴν
δ'
ἔχει
διαφορὰν
καὶ |
| [7, 1333] |
τῶν
ὕστερόν
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
|
τὴν |
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν |
| [7, 1324] |
πειθόμενος.
(πότερον
δὲ
τὴν
εὐδαιμονίαν
|
τὴν |
αὐτὴν
εἶναι
φατέον
ἑνός
τε |
| [7, 1323] |
πόλεως
καὶ
δικαιοσύνη
καὶ
φρόνησις
|
(τὴν |
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν |
| [7, 1324] |
ἀνθρώπων
καὶ
πόλεως
ἢ
μὴ
|
τὴν |
αὐτήν,
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν |
| [7, 1324] |
πάντες
γὰρ
ἂν
ὁμολογήσειαν
εἶναι
|
τὴν |
αὐτήν.
ὅσοι
γὰρ
ἐν
πλούτῳ |
| [7, 1326] |
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
ὑπερβάλλον
ἕξει
|
τὴν |
αὑτοῦ
δύναμιν,
ἀλλ'
ὁτὲ
μὲν |
| [7, 1336] |
ἥβης
καὶ
πάλιν
μετὰ
πρὸς
|
τὴν |
ἀφ'
(ἥβης
μέχρι
τῶν
ἑνὸς |
| [7, 1334] |
ὄντας
χρὴ
ποιεῖσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
|
τὴν |
γαμικὴν
ὁμιλίαν.
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα |
| [7, 1334] |
κατακτησάμεναι
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
|
τὴν |
γὰρ
βαφὴν
ἀνιᾶσιν,
ὥσπερ
ὁ |
| [7, 1334] |
φύσεως
τέλος,
ὥστε
πρὸς
τούτους
|
τὴν |
γένεσιν
καὶ
τὴν
τῶν
ἐθῶν |
| [7, 1329] |
~(δεῖ
γὰρ
σχολῆς
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
γένεσιν
τῆς
ἀρετῆς
καὶ
πρὸς |
| [7, 1327] |
πράξεις
σύμμετρον.
τὴν
δὲ
πολυανθρωπίαν
|
τὴν |
γιγνομένην
περὶ
τὸν
ναυτικὸν
ὄχλον |
| [7, 1326] |
τὴν
ὑπερβολήν,
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
|
τὴν |
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
τὴν |
| [7, 1328] |
πόλις
ἂν
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
|
τὴν |
δ'
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς |
| [7, 1325] |
τὸν
μηθὲν
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
|
τὴν |
δ'
εὐπραγίαν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν |
| [7, 1336] |
τε
καὶ
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν:
|
τὴν |
δ'
ἐχομένην
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι |
| [7, 1330] |
προκεῖσθαι
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
|
τὴν |
δὲ
πόλιν
ὅτι
μὲν
δεῖ |
| [7, 1327] |
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις
σύμμετρον.
|
τὴν |
δὲ
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην
περὶ |
| [7, 1334] |
τοῦ
νοῦ
τὴν
τῆς
ὀρέξεως,
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
σώματος
τῆς
ψυχῆς. |
| [7, 1333] |
τὴν
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
|
τὴν |
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ' |
| [7, 1330] |
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι
κοινὴν
|
τὴν |
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ
τούτων |
| [7, 1331] |
καὶ
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
|
~(τὴν |
δὲ
τῶν
ὠνίων
ἀγορὰν
ἑτέραν |
| [7, 1324] |
πλωτῆρας.
ἀλλ'
ἐοίκασιν
οἱ
πολλοὶ
|
τὴν |
δεσποτικὴν
πολιτικὴν
οἴεσθαι
εἶναι,
καὶ |
| [7, 1323] |
ἁπλῶς
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
|
τὴν |
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον |
| [7, 1323] |
τε
δῆλον
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
|
τὴν |
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος |
| [7, 1332] |
αὐτοῦ.
ἡ
γὰρ
φύσις
δέδωκε
|
τὴν |
διαίρεσιν
ποιήσασα
αὐτὸ
τὸ
γένει |
| [7, 1332] |
δεήσει
καὶ
τὴν
παιδείαν
κατὰ
|
τὴν |
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
μὲν
τοίνυν |
| [7, 1323] |
τοῖς
τὸ
ἦθος
μὲν
καὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ |
| [7, 1323] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
οὕτως
ἄφρονα
καὶ
διεψευσμένον |
| [7, 1326] |
τι
καὶ
πόλεως
ἔργον,
ὥστε
|
τὴν |
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
ταύτην |
| [7, 1327] |
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην
|
τὴν |
δύναμιν
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις |
| [7, 1330] |
αἵ
τε
γὰρ
πρὸς
ἕω
|
τὴν |
ἔγκλισιν
ἔχουσαι
καὶ
πρὸς
τὰ |
| [7, 1334] |
τούτους
τὴν
γένεσιν
καὶ
τὴν
|
τῶν |
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν
μελέτην:
ἔπειτα |
| [7, 1331] |
ἀναγκαίας
πράξεις.
μεμιμῆσθαι
δὲ
χρὴ
|
τὴν |
εἰρημένην
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ |
| [7, 1326] |
πρώτην
μὲν
εἶναι
πόλιν
ἀναγκαῖον
|
τὴν |
ἐκ
τοσούτου
πλήθους
ὃ
πρῶτον |
| [7, 1330] |
πᾶσι
τοῖς
δούλοις
ἆθλον
προκεῖσθαι
|
τὴν |
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ |
| [7, 1335] |
πεπονημένην
μὲν
οὖν
ἔχειν
δεῖ
|
τὴν |
ἕξιν,
πεπονημένην
δὲ
πόνοις
μὴ |
| [7, 1323] |
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ
|
τὴν |
ἔξω
κτῆσιν
τῶν
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν, |
| [7, 1334] |
διὸ
πρῶτον
μὲν
τοῦ
σώματος
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ |
| [7, 1337] |
ἔπειτα
πότερον
συμφέρει
κοινῇ
(ποιεῖσθαι
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ
κατ'
ἴδιον |
| [7, 1330] |
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
ἔχειν
μὴ
παρέργως.
οἷς |
| [7, 1331] |
ὅσα
περὶ
τὰ
συμβόλαια
ποιεῖται
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν,
περί
τε
γραφὰς
δικῶν |
| [7, 1336] |
οὖν
τὴν
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην
τε
καὶ
τὴν |
| [7, 1329] |
καὶ
πρότερον
καὶ
νῦν
καλούμενοι
|
τὴν |
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς |
| [7, 1330] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πρός
τε
|
τὴν |
ἐργασίαν
εἶεν
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς |
| [7, 1326] |
ὕλην
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς
|
τὴν |
ἐργασίαν
ὅσῳ
γὰρ
ἂν
αὕτη |
| [7, 1326] |
οἱ
πλεῖστοι
προσήκειν
μεγάλην
εἶναι
|
τὴν |
εὐδαίμονα
πόλιν:
εἰ
δὲ
τοῦτ' |
| [7, 1332] |
ἐνδέχεται
τὴν
πόλιν,
δῆλον
ὅτι
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ |
| [7, 1325] |
εὖ,
τὴν
δ'
εὐπραγίαν
καὶ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
εἶναι
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ |
| [7, 1332] |
δ'
εὐθὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ζητοῦσι
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν,
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
δὲ |
| [7, 1325] |
εἰ
ταῦτα
λέγεται
καλῶς
καὶ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον,
καὶ
κοινῇ |
| [7, 1324] |
τυγχάνει
μὴ
πειθόμενος.
(πότερον
δὲ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
τὴν
αὐτὴν
εἶναι
φατέον |
| [7, 1328] |
λόγον:
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι
|
τὴν |
εὐεργεσίαν
ὑπολαμβάνουσι,
πρὸς
τῷ
βλάβει |
| [7, 1326] |
(νόμος
τάξις
τίς
ἐστι,
καὶ
|
τὴν |
εὐνομίαν
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ |
| [7, 1327] |
νόμοις
ἀσύμφορον
εἶναί
φασι
πρὸς
|
(τὴν |
εὐνομίαν,
καὶ
τὴν
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι |
| [7, 1327] |
τόποις
ἔθνη
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
Εὐρώπην
θυμοῦ
μέν
ἐστι
πλήρη, |
| [7, 1323] |
εἶναι
τὴν
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὴν |
εὐτυχίαν
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ' |
| [7, 1333] |
δουλεύσωσιν
ἑτέροις,
ἔπειτα
ὅπως
ζητῶσι
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν |
| [7, 1335] |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
εἰς
τοὺς
χρόνους
καταβαίνειν |
| [7, 1336] |
τούτους
ἀφίησιν
ὁ
νόμος
τοὺς
|
τὴν |
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
τὴν
ἱκνουμένην |
| [7, 1336] |
μετὰ
δούλων
ἔσται.
ταύτην
γὰρ
|
τὴν |
ἡλικίαν,
~(καὶ
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ |
| [7, 1336] |
κωμῳδίας
θεατὰς
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
|
τὴν |
ἡλικίαν
λάβωσιν
ἐν
ᾗ
καὶ |
| [7, 1335] |
εἰρήκασιν
οἱ
μετροῦντες
ταῖς
ἑβδομάσι
|
τὴν |
ἡλικίαν,
περὶ
τὸν
χρόνον
τὸν |
| [7, 1335] |
τέτταρσιν
ἢ
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα
|
τὴν |
ἡλικίαν
ταύτην
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς |
| [7, 1327] |
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
|
τὴν |
θάλατταν
κοινωνίας,
πότερον
ὠφέλιμος
ταῖς |
| [7, 1327] |
ποιεῖν
κατ'
εὐχήν,
πρός
τε
|
τὴν |
θάλατταν
προσήκει
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός |
| [7, 1327] |
χώραν
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως
|
τὴν |
θέσιν
εἰ
χρὴ
ποιεῖν
κατ' |
| [7, 1330] |
εἴρηται
πρότερον:
αὐτῆς
δὲ
προσάντη
|
τὴν |
θέσιν
εὔχεσθαι
δεῖ
κατατυγχάνειν
πρὸς |
| [7, 1329] |
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες, |
| [7, 1331] |
τῶν
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
τὴν
|
τῶν |
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν
τάξιν. |
| [7, 1336] |
τοὺς
τὴν
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
|
τὴν |
ἱκνουμένην
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ |
| [7, 1336] |
γὰρ
τοῦ
πνεύματος
κάθεξις
ποιεῖ
|
τὴν |
ἰσχὺν
τοῖς
πονοῦσιν,
ὃ
συμβαίνει |
| [7, 1329] |
Μίνω
βασιλείαν,
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἰταλίαν
πολλῷ
παλαιότερα
τούτων.
φασὶ |
| [7, 1331] |
δὲ
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
|
τὴν |
καλουμένην
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν |
| [7, 1329] |
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
|
τὴν |
καλουμένην
Σύρτιν:
ἦσαν
δὲ
καὶ |
| [7, 1335] |
νεωτέρας,
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
καρπῶν
κομιδήν.
ἔτι
δὲ
καὶ |
| [7, 1328] |
τούτων
ἐκλεῖπον,
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
|
τὴν |
κοινωνίαν
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
τοίνυν |
| [7, 1334] |
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην
|
τὴν |
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς
τε
καὶ |
| [7, 1329] |
καὶ
νῦν,
τά
τε
περὶ
|
τὴν |
Κρήτην,
τὰ
μὲν
οὖν
περὶ |
| [7, 1329] |
οὔτε
κοινήν
φαμεν
εἶναι
δεῖν
|
τὴν |
κτῆσιν
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν,
~(ἀλλὰ |
| [7, 1333] |
τὴν
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
|
τὴν |
Λακεδαιμονίων
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου |
| [7, 1326] |
χαλεπόν,
ἴσως
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
|
τὴν |
λίαν
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν |
| [7, 1332] |
κιθαρίζειν
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
|
τὴν |
λύραν
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον |
| [7, 1326] |
γὰρ
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων
κρίνουσι
|
τὴν |
μεγάλην,
δεῖ
δὲ
μᾶλλον
μὴ |
| [7, 1331] |
τίνων
καὶ
ποίων
(δεῖ
συνεστάναι
|
τὴν |
μέλλουσαν
ἔσεσθαι
πόλιν
μακαρίαν
καὶ |
| [7, 1334] |
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
οὖν
|
τὴν |
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι |
| [7, 1333] |
δὲ
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων
δὲ
|
τὴν |
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
τὴν |
| [7, 1330] |
μέρη
(διῃρῆσθαι
τὴν
χώραν,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
εἶναι
κοινὴν
τὴν
δὲ |
| [7, 1330] |
τινες
τῶν
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
πόλιν |
| [7, 1330] |
οὐκ
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
|
τὴν |
μὲν
οὖν
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι |
| [7, 1332] |
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
|
τὴν |
μὲν
τοίνυν
φύσιν
οἵους
εἶναι |
| [7, 1335] |
τὴν
περὶ
τῆς
γενέσεως
τιμήν.
|
τὴν |
μέντοι
διάνοιαν
τοὐναντίον
τῶν
σωμάτων |
| [7, 1329] |
πολὺ
γὰρ
ὑπερτείνει
τοῖς
χρόνοις
|
τὴν |
(Μίνω
βασιλείαν
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν |
| [7, 1329] |
μὲν
περὶ
Κρήτην
γενόμενα
περὶ
|
τὴν |
Μίνω
βασιλείαν,
τὰ
δὲ
περὶ |
| [7, 1335] |
καὶ
θηλυτόκα
μᾶλλον
καὶ
μικρὰ
|
τὴν |
μορφήν,
ὥστ'
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο |
| [7, 1326] |
μὲν
διὰ
σμικρότητα
φαύλην
ποιήσει
|
τὴν |
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ
διὰ
τὴν |
| [7, 1326] |
πολιτικῷ
καὶ
τῷ
νομοθέτῃ
δεῖ
|
τὴν |
οἰκείαν
ὕλην
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν. |
| [7, 1335] |
τοιούτοις
ὥσπερ
ἡλικιώταις
καὶ
περὶ
|
τὴν |
οἰκονομίαν
ἐγκληματικὸν
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι |
| [7, 1327] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
|
τὴν |
οἰκουμένην,
ὡς
διείληπται
τοῖς
ἔθνεσιν. |
| [7, 1335] |
τὰς
μὲν
ἁρμόττει
περὶ
τὴν
|
τῶν |
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
ἡλικίαν
συζευγνύναι,
τοὺς |
| [7, 1335] |
τοιαύτης
αἰτίας
φαίνεσθαι
δεῖ
ποιουμένους
|
τὴν |
ὁμιλίαν.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς |
| [7, 1326] |
περὶ
κτήσεως
καὶ
τῆς
περὶ
|
τὴν |
οὐσίαν
εὐπορίας
συμβαίνῃ
ποιεῖσθαι
(μνείαν, |
| [7, 1333] |
τὰς
ἀρετὰς
τοὺς
νόμους
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν,
ἀλλὰ
φορτικῶς
ἀπέκλιναν
(πρὸς |
| [7, 1333] |
δὲ
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
τὴν
αὐτὴν |
| [7, 1332] |
γὰρ
ὡς
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην. |
| [7, 1336] |
ἡλικίαι
πρὸς
ἃς
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι
|
τὴν |
παιδείαν,
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
τῶν |
| [7, 1326] |
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τὴν |
παντοφόρον:
τὸ
γὰρ
πάντα
ὑπάρχειν |
| [7, 1334] |
ἀνδρείαν
καὶ
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ
|
τὴν |
παροιμίαν,
οὐ
σχολὴ
δούλοις,
οἱ |
| [7, 1335] |
ἡ
σύζευξις
ἔσται,
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
παῦλαν
τῆς
τεκνοποιίας
συγκαταβήσεται
τοῖς |
| [7, 1334] |
νομοθέτην
μᾶλλον
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ
|
τὴν |
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
τὴν |
| [7, 1335] |
πρὸς
θεῶν
ἀποθεραπείαν
τῶν
εἰληχότων
|
τὴν |
περὶ
τῆς
γενέσεως
τιμήν.
τὴν |
| [7, 1328] |
πολεμικάς,
πέμπτον
δὲ
καὶ
πρῶτον
|
τὴν |
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν |
| [7, 1323] |
καὶ
διὰ
τῶν
(ἔργων
λαμβάνειν
|
τὴν |
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται
καὶ |
| [7, 1324] |
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ
πόλιν
|
τὴν |
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
ἂν
εἶναι |
| [7, 1336] |
οἷς
ἐπιμελές
ἐστιν
ἄγειν
εἰς
|
τὴν |
πολεμικὴν
ἕξιν,
ἡ
τοῦ
γάλακτος |
| [7, 1332] |
τοιούτων
(μήτε
τὸν
ἄνδρα
μήτε
|
τὴν |
πόλιν,
αἱ
δ'
ἐπὶ
τὰς |
| [7, 1332] |
καθ'
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
|
τὴν |
πόλιν,
δῆλον
ὅτι
τὴν
εὐδαιμονίαν |
| [7, 1334] |
ὅπως
ἐξῇ
σχολάζειν:
διὸ
σώφρονα
|
τὴν |
πόλιν
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν |
| [7, 1331] |
τοῖς
μὲν
περιβεβλημένοις
τείχη
περὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἔξεστιν
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς |
| [7, 1333] |
δὲ
οὐ
διὰ
τοῦτο
δεῖ
|
τὴν |
πόλιν
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
τὸν |
| [7, 1327] |
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν
|
(τὴν |
πόλιν
καὶ
τὴν
χώραν
τῆς |
| [7, 1329] |
δεῖ
διῃρῆσθαι
χωρὶς
κατὰ
γένη
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
τό
τε
μάχιμον |
| [7, 1327] |
οὐ
τοῖς
ἄλλοις,
δεῖ
εἶναι
|
τὴν |
πόλιν:
οἱ
δὲ
παρέχοντες
σφᾶς |
| [7, 1324] |
τίθενται
ἐφ'
ἑνός,
οὗτοι
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ὅλην,
ἐὰν
ᾖ
πλουσία, |
| [7, 1332] |
τίθεμεν:
τὸ
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι
|
τὴν |
πόλιν
οὐκέτι
τύχης
ἔργον
ἀλλ' |
| [7, 1327] |
καὶ
λιμένας
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
|
τὴν |
πόλιν,
ὥστε
μήτε
τὸ
αὐτὸ |
| [7, 1329] |
μένειν
ἢ
μὴ
μένειν
κύριοι
|
τὴν |
πολιτείαν.
λείπεται
τοίνυν
τοῖς
αὐτοῖς |
| [7, 1324] |
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ
|
τὴν |
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ'
οἱ
μὲν |
| [7, 1329] |
τοῖς
αὐτοῖς
μὲν
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι
|
τὴν |
πολιτείαν
ταύτην,
μὴ
ἅμα
δέ, |
| [7, 1332] |
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν
μένειν
|
τὴν |
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ |
| [7, 1326] |
τὸ
εὖ
ζῆν
ἐστι
κατὰ
|
τὴν |
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ |
| [7, 1327] |
φασι
πρὸς
(τὴν
εὐνομίαν,
καὶ
|
τὴν |
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι
μὲν
γὰρ
ἐκ |
| [7, 1325] |
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν
|
τὴν |
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν |
| [7, 1323] |
πολιτείας
ἀρίστης
τὸν
μέλλοντα
ποιήσασθαι
|
τὴν |
(προσήκουσαν
ζήτησιν
ἀνάγκη
διορίσασθαι
πρῶτον |
| [7, 1336] |
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
οὖν
|
τὴν |
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν |
| [7, 1324] |
ἡμεῖς
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα
νῦν
|
τὴν |
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον
ἂν |
| [7, 1326] |
χρῆσιν
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ
|
τὴν |
σκέψιν
ταύτην
εἰσὶν
ἀμφισβητήσεις
διὰ |
| [7, 1324] |
ἀποδέχεται,
καὶ
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
|
τὴν |
σπουδαιοτέραν.
ἀλλὰ
ταῦτ'
ἤδη
δύο |
| [7, 1326] |
ἔνια
(πείθεσθαι
καὶ
τοῖς
περὶ
|
τὴν |
στρατηγίαν
ἐμπείροισ̓
ὅτι
χρὴ
μὲν |
| [7, 1335] |
οὖν
τοῦ
πότε
δεῖ
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
σύζευξιν
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ |
| [7, 1334] |
τρεφομένων,
πρῶτον
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ
|
τὴν |
σύζευξιν,
πότε
καὶ
ποίους
τινὰς |
| [7, 1335] |
καλῶς
καὶ
νῦν
ὁρίσαντες
χειμῶνος
|
τὴν |
συναυλίαν
ποιεῖσθαι
ταύτην.
δεῖ
δὲ |
| [7, 1332] |
καὶ
χαλεπὸν
μένειν
τὴν
πολιτείαν
|
τὴν |
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ
δίκαιον.
μετὰ |
| [7, 1335] |
ἔτι
τοῦ
σπέρματος
αὐξανομένου
ποιῶνται
|
τὴν |
συνουσίαν:
καὶ
γὰρ
τούτου
τις |
| [7, 1330] |
τὸ
δὲ
ἕτερον
εἰς
τὴν
|
τῶν |
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
δὲ
τῶν |
| [7, 1334] |
φανερὸν
ὅτι
δεῖ
τὰς
εἰς
|
τὴν |
σχολὴν
ἀρετὰς
ὑπάρχειν:
τέλος
γάρ, |
| [7, 1334] |
δὲ
τῶν
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
|
τὴν |
σχολὴν
καὶ
διαγωγὴν
ὧν
τε |
| [7, 1334] |
τὴν
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
σχολήν,
σωφροσύνης
δὲ
καὶ
δικαιοσύνης |
| [7, 1336] |
μεγάλην
εἶναι
διαφορὰν
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
σωμάτων
δύναμιν
τὴν
τροφήν,
ὁποία |
| [7, 1336] |
(τοῖς
παιδονόμοις
τὴν
τούτων
διαγωγήν,
|
τήν |
τ'
ἄλλην
καὶ
ὅπως
ὅτι |
| [7, 1331] |
τὰ
γυμνάσια
τῶν
πρεσβυτέρων
ἔχοι
|
τὴν |
τάξιν
ἐνταῦθα:
πρέπει
γὰρ
διῃρῆσθαι |
| [7, 1331] |
τὴν
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
|
τὴν |
τάξιν.
τῶν
δ'
ἀρχείων
ὅσα |
| [7, 1336] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην
τε
καὶ
|
τὴν |
ταύτῃ
παραπλησίαν:
τὴν
δ'
ἐχομένην |
| [7, 1326] |
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
|
τὴν |
(ταύτης
ὑπερβάλλουσαν
κατὰ
πλῆθος
εἶναι |
| [7, 1329] |
καὶ
τὸ
βουλευτικόν,
πρέπει
δὲ
|
τήν |
τε
θεραπείαν
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς |
| [7, 1333] |
ταῦτα
ταῖς
ψυχαῖς
τῶν
ἀνθρώπων:
|
τήν |
τε
τῶν
πολεμικῶν
ἄσκησιν
οὐ |
| [7, 1335] |
τῶν
νέων
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
|
τὴν |
τεκνοποιίαν:
ἐν
γὰρ
πᾶσι
ζῴοις |
| [7, 1335] |
καὶ
αὐτοὺς
ἤδη
θεωρεῖν
πρὸς
|
τὴν |
τεκνοποιίαν
τά
τε
(παρὰ
τῶν |
| [7, 1334] |
διαφοράς:
ἔπειτα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
τέκνων
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ
οὔτε |
| [7, 1335] |
τῶν
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ
|
τὴν |
τῆς
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
δ' |
| [7, 1331] |
ὅστις
ἐπιφάνειάν
τε
ἔχει
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
θέσεως
ἀρετὴν
ἱκανῶς
καὶ |
| [7, 1334] |
ἢ
τὴν
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα
|
τὴν |
τῆς
ὀρέξεως,
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ |
| [7, 1334] |
ὀρέξεως,
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ
νοῦ
|
τὴν |
τῆς
ὀρέξεως,
τὴν
δὲ
τοῦ |
| [7, 1334] |
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ
|
τὴν |
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα
τὴν
τῆς |
| [7, 1331] |
τὰς
κλήσεις
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
τὴν |
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ |
| [7, 1335] |
σώματα
τῶν
γεννωμένων
ὑπάρχῃ
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
νομοθέτου
βούλησιν.
σχεδὸν
δὴ |
| [7, 1336] |
διατεινομένοις.
ἐπισκεπτέον
δὲ
(τοῖς
παιδονόμοις
|
τὴν |
τούτων
διαγωγήν,
τήν
τ'
ἄλλην |
| [7, 1334] |
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ
τὴν
ἀπόλαυσιν
|
τὴν |
τούτων
ἢ
τὴν
τῶν
ἀρετῶν |
| [7, 1336] |
τῶν
ἑπτὰ
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον
οἴκοι
|
τὴν |
τροφὴν
ἔχειν.
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν |
| [7, 1328] |
τ'
εἶναι
πλῆθος,
οἳ
παρασκευάσουσι
|
τὴν |
τροφήν,
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
τὸ |
| [7, 1336] |
πρὸς
τὴν
τῶν
σωμάτων
δύναμιν
|
τὴν |
τροφήν,
ὁποία
(τις
ἂν
ᾖ. |
| [7, 1326] |
τὴν
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
|
τὴν |
τρυφήν.
τὸ
δ'
εἶδος
τῆς |
| [7, 1329] |
ᾤκουν
δὲ
τὸ
μὲν
πρὸς
|
τὴν |
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
καὶ |
| [7, 1323] |
σώφρων
ἀπὸ
τύχης
οὐδὲ
διὰ
|
τὴν |
τύχην
ἐστίν̓
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ |
| [7, 1334] |
τὴν
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ
|
τὴν |
τῶν
ἀρετῶν
καὶ
ὅτι
δι' |
| [7, 1332] |
φανερὰν
τὴν
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
|
τὴν |
τῶν
ἀρχόντων,
δῆλον
ὅτι
βέλτιον |
| [7, 1334] |
πρὸς
τούτους
τὴν
γένεσιν
καὶ
|
τὴν |
τῶν
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν
μελέτην: |
| [7, 1331] |
καὶ
τῶν
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
|
τὴν |
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν |
| [7, 1335] |
τὰς
νεωτέρας,
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
καρπῶν
κομιδήν.
ἔτι
δὲ |
| [7, 1335] |
διὸ
τὰς
μὲν
ἁρμόττει
περὶ
|
τὴν |
τῶν
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
ἡλικίαν
συζευγνύναι, |
| [7, 1330] |
λειτουργίας
τὸ
δὲ
ἕτερον
εἰς
|
τὴν |
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
δὲ |
| [7, 1336] |
δεῖ
μεγάλην
εἶναι
διαφορὰν
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
σωμάτων
δύναμιν
τὴν
τροφήν, |
| [7, 1334] |
καὶ
διαφοράς:
ἔπειτα
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
τέκνων
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ |
| [7, 1336] |
παίδων
ἕξις
διὰ
θερμότητα
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν |
| [7, 1330] |
πλειστάκις,
ταῦτα
πλεῖστον
συμβάλλεται
πρὸς
|
τὴν |
ὑγίειαν:
ἡ
δὲ
τῶν
ὑδάτων |
| [7, 1326] |
οἷον
ὑφάντῃ
καὶ
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
|
τὴν |
ὕλην
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς |
| [7, 1323] |
τὸ
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
ὧν
|
τὴν |
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον
ἢ |
| [7, 1323] |
τῶν
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι
|
τὴν |
ὑπερβολήν.
ἡμεῖς
δὲ
αὐτοῖς
ἐροῦμεν |
| [7, 1326] |
τὴν
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ
διὰ
|
τὴν |
ὑπερβολήν:
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πόλις |
| [7, 1326] |
γὰρ
χαλεπὸν
τὸ
λανθάνειν
διὰ
|
τὴν |
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους.
δῆλον
τοίνυν |
| [7, 1326] |
ἕλκοντας
ἐφ'
ἑκατέραν
τοῦ
βίου
|
τὴν |
ὑπερβολήν,
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
τὴν |
| [7, 1330] |
δὲ
καὶ
συμβαίνειν
ἐνδέχεται
πλείω
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι
τῶν
ἐπιόντων
τῆς |
| [7, 1323] |
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα
κατὰ
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
ὧν |
| [7, 1332] |
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
φανερὰν
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
τῶν |
| [7, 1328] |
ἄνδρας
ἁπλῶς,
ἀλλὰ
μὴ
πρὸς
|
τὴν |
ὑπόθεσιν,
οὔτε
βάναυσον
βίον
οὔτ' |
| [7, 1324] |
μηθένα
ἀπεκταγκότα
πολέμιον
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
|
τὴν |
φορβειάν:
ἐν
δὲ
Σκύθαις
οὐκ |
| [7, 1328] |
τοιοῦτον,
οὐδέ
εἰσιν
οἱ
μεγαλόψυχοι
|
(τὴν |
φύσιν
ἄγριοι,
πλὴν
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1330] |
τοῦ
πνεύματος
δύναμις
τοιαύτην
ἔχει
|
τὴν |
φύσιν.
διόπερ
ἐν
(ταῖς
εὖ |
| [7, 1334] |
ποίους
μέν
τινας
εἶναι
χρὴ
|
τὴν |
φύσιν,
διώρισται
πρότερον,
λοιπὸν
δὲ |
| [7, 1327] |
πρότερον
εἴπομεν,
ποίους
δέ
τινας
|
(τὴν |
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν. |
| [7, 1323] |
καὶ
τῷ
ποιός
τις
εἶναι
|
τὴν |
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
εὐτυχίαν |
| [7, 1328] |
ὑπάρχειν
δεῖ
καὶ
ποίους
τινὰς
|
τὴν |
φύσιν,
ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν |
| [7, 1327] |
ἄλληλα:
τὰ
μὲν
γὰρ
ἔχει
|
(τὴν |
φύσιν
μονόκωλον,
τὰ
δὲ
εὖ |
| [7, 1332] |
γὰρ
παρὰ
τοὺς
ἐθισμοὺς
καὶ
|
τὴν |
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν
λόγον, |
| [7, 1327] |
διανοητικούς
τε
εἶναι
καὶ
θυμοειδεῖς
|
τὴν |
φύσιν
τοὺς
μέλλοντας
εὐαγώγους
ἔσεσθαι |
| [7, 1330] |
βαρβάρους
περιοίκους
παραπλησίους
τοῖς
εἰρημένοις
|
τὴν |
φύσιν,
(τούτων
δὲ
τοὺς
μὲν |
| [7, 1329] |
ἀπειράκις.
τὰ
μὲν
γὰρ
ἀναγκαῖα
|
τὴν |
χρείαν
διδάσκειν
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ |
| [7, 1326] |
καὶ
τίνα
τρόπον
ἔχειν
πρὸς
|
τὴν |
χρῆσιν
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ |
| [7, 1331] |
ὑπάρχειν,
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
εἶναι
νενεμημένα,
τὰ
μὲν |
| [7, 1329] |
ζητεῖν.
ὅτι
μὲν
οὖν
δεῖ
|
τὴν |
χώραν
εἶναι
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων |
| [7, 1327] |
προσήκει
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός
τε
|
τὴν |
χώραν.
εἷς
μὲν
ὁ
λεχθεὶς |
| [7, 1327] |
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
|
τὴν |
χώραν
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως |
| [7, 1331] |
ταῖς
πόλεσιν
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ
|
τὴν |
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν
καὶ
περιαιρεῖν |
| [7, 1331] |
εἰρημένην
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
χώραν:
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς |
| [7, 1330] |
τοίνυν
εἰς
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι
|
τὴν |
χώραν,
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι |
| [7, 1329] |
τινὰ
χρὴ
καὶ
ποίαν
εἶναι
|
τὴν |
χώραν:
περὶ
δὲ
τῆς
(διανομῆς |
| [7, 1328] |
τινὰς
τὴν
φύσιν,
ἔτι
δὲ
|
τὴν |
χώραν
πόσην
τέ
τινα
καὶ |
| [7, 1327] |
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
καὶ
|
τὴν |
χώραν
τῆς
θαλάττης,
οὐκ
ἄδηλον. |
| [7, 1327] |
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
καὶ
|
τὴν |
χώραν:
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ |
| [7, 1332] |
νεωτερίζειν
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν,
τοσούτους
τε
εἶναι
τοὺς |
| [7, 1326] |
ὑπάρχειν
δεῖ
φύσει,
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
ὡσαύτως,
πόσην
τε
εἶναι |
| [7, 1327] |
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ
|
τὴν |
ψυχήν,
ἄθυμα
δέ,
διόπερ
ἀρχόμενα |
| [7, 1332] |
ποιόν
τινα
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τὴν |
ψυχήν.
ἔνια
δὲ
οὐθὲν
ὄφελος |
| [7, 1323] |
φρονοῦντας,
ἀλλ'
οὐκ
ἐκείνων
ἕνεκεν
|
τὴν |
ψυχήν.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἑκάστῳ |
| [7, 1332] |
πολλὴν
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα
κατὰ
|
(τὴν |
ψυχήν,
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ |
| [7, 1336] |
ἕξις
διὰ
θερμότητα
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
οὖν |
| [7, 1335] |
σύζευξιν
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ
|
τὴν |
ὥραν
χρόνοις
δεῖ
χρῆσθαι
οἷς |
| [7, 1326] |
ταύτην
οἰητέον
εἶναι
μεγίστην,
οἷον
|
(Ἱπποκράτην |
οὐκ
ἄνθρωπον
ἀλλ'
ἰατρὸν
εἶναι |
| [7, 1326] |
ποίαν
τινά,
δῆλον
ὅτι
τὴν
|
αὐταρκεστάτην |
πᾶς
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην |
| [7, 1330] |
πάσχειν
κακῶς
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
τὴν
|
ἀσφαλεστάτην |
ἐρυμνότητα
τῶν
τειχῶν
οἰητέον
εἶναι |
| [7, 1324] |
καὶ
πόλιν
τὴν
πλείστων
ἄρχουσαν
|
εὐδαιμονεστάτην |
ἂν
εἶναι
φαῖεν:
εἴ
τέ |
| [7, 1330] |
ἐρυμνότητα
τῶν
τειχῶν
οἰητέον
εἶναι
|
πολεμικωτάτην, |
~(ἄλλως
τε
καὶ
νῦν
εὑρημένων |
| [7, 1332] |
ὑπάρχειν,
τὰ
δὲ
παρασκευάσαι
τὸν
|
νομοθέτην. |
διὸ
κατατυχεῖν
εὐχόμεθα
(τῇ
τῆς |
| [7, 1332] |
πῶς
μεθέξουσι,
δεῖ
σκέψασθαι
(τὸν
|
νομοθέτην. |
εἴρηται
δὲ
πρότερον
περὶ
αὐτοῦ. |
| [7, 1333] |
ἰδίᾳ
καὶ
κοινῇ,
τόν
τε
|
νομοθέτην |
ἐμποιεῖν
δεῖ
ταῦτα
ταῖς
ψυχαῖς |
| [7, 1336] |
ὥσπερ
ἄλλο
τι,
δεῖ
(τὸν
|
νομοθέτην |
ἐξορίζειν
ἐκ
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς |
| [7, 1333] |
πόλιν
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
τὸν
|
νομοθέτην |
ἐπαινεῖν,
ὅτι
κρατεῖν
ἤσκησεν
ἐπὶ |
| [7, 1333] |
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
τῶν
Λακώνων
|
νομοθέτην, |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
τῶν |
| [7, 1334] |
δουλεύειν.
ὅτι
δὲ
δεῖ
τὸν
|
νομοθέτην |
μᾶλλον
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ
τὴν |
| [7, 1334] |
εἴπερ
οὖν
ἀπ'
ἀρχῆς
τὸν
|
νομοθέτην |
ὁρᾶν
δεῖ
ὅπως
(βέλτιστα
τὰ |
| [7, 1333] |
ἣν
δεῖ
τιμῶντα
φαίνεσθαι
τὸν
|
νομοθέτην: |
τοῦ
γὰρ
δεσποτικῶς
ἄρχειν
ἡ |
| [7, 1334] |
τὴν
τῶν
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν
|
μελέτην: |
ἔπειτα
ὥσπερ
ψυχὴ
καὶ
σῶμα |
| [7, 1332] |
ὁ
σπουδαῖος,
ᾧ
διὰ
τὴν
|
ἀρετὴν |
ἀγαθά
ἐστι
τὰ
ἁπλῶς
ἀγαθά, |
| [7, 1325] |
δίκαιον.
δεῖ
δ'
οὐ
μόνον
|
ἀρετὴν |
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
ὑπάρχειν,
καθ' |
| [7, 1324] |
τέ
τις
τὸν
ἕνα
δι'
|
ἀρετὴν |
ἀποδέχεται,
καὶ
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει |
| [7, 1334] |
καθάπερ
ἡ
Λακεδαιμονίων
πόλις
τὴν
|
ἀρετὴν |
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ
οὐ |
| [7, 1333] |
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος
τὴν
αὐτὴν
|
ἀρετὴν |
εἶναί
φαμεν
καὶ
τοῦ
ἀρίστου |
| [7, 1331] |
ἔχει
πρὸς
τὴν
τῆς
θέσεως
|
ἀρετὴν |
ἱκανῶς
καὶ
πρὸς
τὰ
γειτνιῶντα |
| [7, 1325] |
ἄλλος
τις
ᾖ
κρείττων
κατ'
|
ἀρετὴν |
καὶ
κατὰ
δύναμιν
τὴν
πρακτικὴν |
| [7, 1327] |
ἔσεσθαι
τῷ
νομοθέτῃ
πρὸς
τὴν
|
ἀρετήν. |
ὅπερ
γάρ
φασί
τινες
δεῖν |
| [7, 1324] |
τοσοῦτον
ὥστε
μετέχειν
τῶν
κατ'
|
ἀρετὴν |
πράξεων,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας, |
| [7, 1324] |
τινές
εἰσι
παροξύνοντες
πρὸς
τὴν
|
ἀρετὴν |
ταύτην,
καθάπερ
ἐν
Καρχηδόνι
φασὶ |
| [7, 1328] |
ὁ
τοιοῦτος
βίος
καὶ
πρὸς
|
ἀρετὴν |
ὑπεναντίο,
οὐδὲ
δὴ
γεωργοὺς
εἶναι |
| [7, 1324] |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
φιλοτιμότατοι
πρὸς
|
ἀρετὴν |
φαίνονται
προαιρούμενοι,
καὶ
τῶν
προτέρων |
| [7, 1329] |
νομοθετήσαντος,
Μίνω
δὲ
τὰ
(περὶ
|
Κρήτην. |
ἀρχαία
δὲ
ἔοικεν
εἶναι
καὶ |
| [7, 1329] |
ἡ
τάξις,
τὰ
μὲν
περὶ
|
Κρήτην |
γενόμενα
περὶ
τὴν
Μίνω
βασιλείαν, |
| [7, 1329] |
νῦν,
τά
τε
περὶ
τὴν
|
Κρήτην, |
τὰ
μὲν
οὖν
περὶ
Αἴγυπτον |
| [7, 1329] |
ἀντ'
Οἰνωτρῶν
κληθῆναι
καὶ
τὴν
|
ἀκτὴν |
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα |
| [7, 1326] |
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
ταύτην
οἰητέον
εἶναι
|
μεγίστην, |
οἷον
(Ἱπποκράτην
οὐκ
ἄνθρωπον
ἀλλ' |
| [7, 1326] |
λεχθεὶς
ὅρος
ὑπάρχει,
ταύτην
εἶναι
|
καλλίστην |
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό
γε
καλὸν |
| [7, 1323] |
γὰρ
ὄντος
τούτου
καὶ
τὴν
|
ἀρίστην |
ἀναγκαῖον
ἄδηλον
εἶναι
πολιτείαν:
ἄριστα |
| [7, 1325] |
οἷόν
τε
πολιτείαν
γενέσθαι
τὴν
|
ἀρίστην |
ἄνευ
συμμέτρου
χορηγίας.
διὸ
δεῖ |
| [7, 1323] |
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν
|
ἀρίστην |
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
καλῶς.
ἀδύνατον |
| [7, 1324] |
θετέον
καὶ
ποίαν
διάθεσιν
πόλεως
|
ἀρίστην, |
εἴτε
πᾶσιν
ὄντος
αἱρετοῦ
κοινωνεῖν |
| [7, 1323] |
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
διάθεσιν
τὴν
|
ἀρίστην |
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων
ἔχειν.
ἔτι |
| [7, 1323] |
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν
τὴν
|
ἀρίστην |
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα
κατὰ |
| [7, 1334] |
(πρὸς
ἄλληλα
συμφωνεῖν
συμφωνίαν
τὴν
|
ἀρίστην: |
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν
λόγον |
| [7, 1332] |
δὲ
τὸ
προκείμενόν
ἐστι
τὴν
|
ἀρίστην |
πολιτείαν
ἰδεῖν,
αὕτη
δ'
(ἐστὶ |
| [7, 1325] |
πρὸς
τί
τέλος
δεῖ
τὴν
|
ἀρίστην |
πολιτείαν
συντείνειν:
πρὸς
δὲ
τοὺς |
| [7, 1324] |
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖον
εἶναι
πολιτείαν
|
ἀρίστην |
ταύτην
τάξιν
καθ'
ἣν
κἂν |
| [7, 1333] |
καλά.
περὶ
ὧν
ἀνάγκη
τὴν
|
αὐτὴν |
αἵρεσιν
εἶναι
καὶ
τοῖς
τῆς |
| [7, 1328] |
διώρισται
σχεδόν
οὐ
γὰρ
τὴν
|
(αὐτὴν |
ἀκρίβειαν
δεῖ
ζητεῖν
διά
τε |
| [7, 1333] |
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
τὴν
|
αὐτὴν |
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς
ἑτέραν
εἶναι. |
| [7, 1333] |
δὲ
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος
τὴν
|
αὐτὴν |
ἀρετὴν
εἶναί
φαμεν
καὶ
τοῦ |
| [7, 1327] |
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
τὴν
|
αὐτὴν |
δ'
ἔχει
διαφορὰν
καὶ
τὰ |
| [7, 1333] |
ὕστερόν
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
τὴν
|
αὐτὴν |
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν
Λακεδαιμονίων |
| [7, 1324] |
(πότερον
δὲ
τὴν
εὐδαιμονίαν
τὴν
|
αὐτὴν |
εἶναι
φατέον
ἑνός
τε
ἑκάστου |
| [7, 1323] |
καὶ
δικαιοσύνη
καὶ
φρόνησις
(τὴν
|
αὐτὴν |
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν
ὧν |
| [7, 1324] |
καὶ
πόλεως
ἢ
μὴ
τὴν
|
αὐτήν, |
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν
δὲ |
| [7, 1324] |
γὰρ
ἂν
ὁμολογήσειαν
εἶναι
τὴν
|
αὐτήν. |
ὅσοι
γὰρ
ἐν
πλούτῳ
τὸ |
| [7, 1329] |
ἀναγκαῖα
τὴν
χρείαν
διδάσκειν
εἰκὸς
|
αὐτήν, |
τὰ
δ'
εἰς
εὐσχημοσύνην
καὶ |
| [7, 1334] |
τῶν
ἀρετῶν
καὶ
ὅτι
δι'
|
αὑτήν, |
φανερὸν
(ἐκ
τούτων:
πῶς
δὲ |
| [7, 1324] |
εἴη
γ'
ἂν
καὶ
καθ'
|
ἑαυτὴν |
μία
πόλις
εὐδαίμων,
~(ἣ
πολιτεύεται |
| [7, 1325] |
ἐνδέχεται
πόλιν
οἰκεῖσθαί
που
καθ'
|
ἑαυτὴν |
νόμοις
χρωμένην
σπουδαίοις,
ἧς
τῆς |
| [7, 1335] |
χρησμὸν
γενέσθαι
τινές
φασι
διὰ
|
τοιαύτην |
αἰτίαν
(τοῖς
Τροιζηνίοις,
ὡς
πολλῶν |
| [7, 1326] |
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν
|
τοιαύτην |
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὴν
παντοφόρον: |
| [7, 1331] |
κλήσεις
καὶ
τὴν
ἄλλην
τὴν
|
τοιαύτην |
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
τὴν |
| [7, 1327] |
ἐργασίαν
ἡ
χώρα
τυγχάνοι
κεκτημένη
|
τοιαύτην |
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς |
| [7, 1330] |
ὑδάτων
καὶ
τοῦ
πνεύματος
δύναμις
|
τοιαύτην |
ἔχει
τὴν
φύσιν.
διόπερ
ἐν |
| [7, 1336] |
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
τοιαύτην |
τε
καὶ
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν: |
| [7, 1333] |
Παυσανίᾳ
τῷ
βασιλεῖ,
καίπερ
(ἔχοντι
|
τηλικαύτην |
τιμήν.
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
τῶν |
| [7, 1326] |
(αὔταρκεσ̓
πλήθει
δὲ
καὶ
μεγέθει
|
τοσαύτην |
ὥστε
δύνασθαι
τοὺς
οἰκοῦντας
ζῆν |
| [7, 1326] |
τὸν
ἀριθμὸν
ὁπλῖται
δὲ
ὀλίγοι,
|
ταύτην |
ἀδύνατον
εἶναι
μεγάλην:
οὐ
γὰρ |
| [7, 1328] |
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν
κοινωνίαν
εἶναι
|
ταύτην: |
ἀνάγκη
τοίνυν
κατὰ
τὰς
ἐργασίας |
| [7, 1335] |
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα
τὴν
ἡλικίαν
|
ταύτην |
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς
εἰς
τὸ |
| [7, 1336] |
ὅτι
ἥκιστα
μετὰ
δούλων
ἔσται.
|
ταύτην |
γὰρ
τὴν
ἡλικίαν,
~(καὶ
μέχρι |
| [7, 1331] |
μὲν
γὰρ
τὴν
ἄνω
τίθεμεν,
|
ταύτην |
δὲ
πρὸς
τὰς
ἀναγκαίας
πράξεις. |
| [7, 1335] |
ὁρίσαντες
χειμῶνος
τὴν
συναυλίαν
ποιεῖσθαι
|
ταύτην. |
δεῖ
δὲ
καὶ
αὐτοὺς
ἤδη |
| [7, 1332] |
τὴν
παιδείαν
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
|
ταύτην. |
εἰ
μὲν
τοίνυν
εἴησαν
τοσοῦτον |
| [7, 1337] |
τρίτον
δὲ
ποίαν
τινὰ
δεῖ
|
ταύτην |
εἶναι>
|
| [7, 1326] |
μεγέθους
ὁ
λεχθεὶς
ὅρος
ὑπάρχει,
|
ταύτην |
εἶναι
καλλίστην
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό |
| [7, 1326] |
πολλαὶ
γὰρ
περὶ
τὴν
σκέψιν
|
ταύτην |
εἰσὶν
ἀμφισβητήσεις
διὰ
τοὺς
ἕλκοντας |
| [7, 1324] |
εἰσι
παροξύνοντες
πρὸς
τὴν
ἀρετὴν
|
ταύτην, |
καθάπερ
ἐν
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν |
| [7, 1329] |
μὲν
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι
τὴν
πολιτείαν
|
ταύτην, |
μὴ
ἅμα
δέ,
ἀλλ'
ὥσπερ |
| [7, 1326] |
τὴν
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
|
ταύτην |
οἰητέον
εἶναι
μεγίστην,
οἷον
(Ἱπποκράτην |
| [7, 1326] |
τε
εἶναι
καὶ
ποίαν
τινὰ
|
ταύτην. |
οἴονται
μὲν
οὖν
οἱ
πλεῖστοι |
| [7, 1332] |
καὶ
χρῆσιν
ἀρετῆς
τελείαν,
καὶ
|
ταύτην |
(οὐκ
ἐξ
ὑποθέσεως
ἀλλ'
ἁπλῶς. |
| [7, 1324] |
περὶ
ἕκαστον
αἱρετόν,
ἡμεῖς
δὲ
|
ταύτην |
προῃρήμεθα
νῦν
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο |
| [7, 1324] |
οὖν
ἀναγκαῖον
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην
|
ταύτην |
τάξιν
καθ'
ἣν
κἂν
ὁστισοῦν |
| [7, 1327] |
πολιτικὸν
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ
|
ταύτην |
τὴν
δύναμιν
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς |
| [7, 1334] |
ὁμιλίαν.
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
|
ταύτην |
τὴν
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς
τε |
| [7, 1329] |
Οἰνωτρῶν
κληθῆναι
καὶ
τὴν
ἀκτὴν
|
ταύτην |
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα
λαβεῖν, |
| [7, 1326] |
τίς
κῆρυξ
μὴ
Στεντόρειος;
διὸ
|
πρώτην |
μὲν
εἶναι
πόλιν
ἀναγκαῖον
τὴν |
| [7, 1336] |
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
οὖν
τὴν
|
πρώτην |
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην |
| [7, 1331] |
τὸν
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
|
κατασκευὴν |
οἵαν
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν |
| [7, 1334] |
τὴν
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
|
βαφὴν |
ἀνιᾶσιν,
ὥσπερ
ὁ
σίδηρος,
εἰρήνην |
| [7, 1336] |
(ἄρχουσι
μηθέν,
μήτε
ἄγαλμα
μήτε
|
γραφήν, |
εἶναι
τοιούτων
πράξεων
μίμησιν,
εἰ |
| [7, 1328] |
πρῶτον
μὲν
οὖν
ὑπάρχειν
δεῖ
|
τροφήν, |
ἔπειτα
τέχνας
πολλῶν
γὰρ
ὀργάνων |
| [7, 1336] |
ἑπτὰ
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον
οἴκοι
τὴν
|
τροφὴν |
ἔχειν.
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ |
| [7, 1328] |
εἶναι
πλῆθος,
οἳ
παρασκευάσουσι
τὴν
|
τροφήν, |
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
τὸ
μάχιμον, |
| [7, 1336] |
τὴν
τῶν
σωμάτων
δύναμιν
τὴν
|
τροφήν, |
ὁποία
(τις
ἂν
ᾖ.
φαίνεται |
| [7, 1330] |
ναμάτων,
χωρὶς
τά
τε
εἰς
|
τροφὴν |
ὕδατα
καὶ
τὰ
πρὸς
τὴν |
| [7, 1323] |
(τὴν
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
καὶ
|
μορφὴν |
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων |
| [7, 1335] |
θηλυτόκα
μᾶλλον
καὶ
μικρὰ
τὴν
|
μορφήν, |
ὥστ'
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο
συμβαίνειν |
| [7, 1326] |
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
τὴν
|
τρυφήν. |
τὸ
δ'
εἶδος
τῆς
χώρας |
| [7, 1334] |
καὶ
πρὸς
τὴν
τῶν
τέκνων
|
διαδοχήν, |
δεῖ
γὰρ
οὔτε
λίαν
ὑπολείπεσθαι |
| [7, 1330] |
καὶ
συμβαίνειν
ἐνδέχεται
πλείω
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
γίγνεσθαι
τῶν
ἐπιόντων
τῆς
ἀνθρωπίνης |
| [7, 1323] |
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα
κατὰ
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
ὧν
φαμεν |
| [7, 1332] |
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
φανερὰν
τὴν
|
ὑπεροχὴν |
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
τῶν
ἀρχόντων, |
| [7, 1334] |
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
δὲ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
βαφὴν
ἀνιᾶσιν, |
| [7, 1331] |
καὶ
φιλοσοφεῖν
καὶ
τοὺς
φυλαττομένους:
|
ἀρχὴν |
γὰρ
οὐδ'
ἐπιχειροῦσιν
ἐπιτίθεσθαι
τοῖς |
| [7, 1325] |
καλῶν.
τὸ
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν
|
ἀρχὴν |
εἶναι
δεσποτείαν
οὐκ
ὀρθόν:
οὐ |
| [7, 1335] |
πεντήκοντα
δὲ
(γυναιξί,
δεῖ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν |
| [7, 1328] |
ἔχειν
ὅπλα
πρός
τε
τὴν
|
ἀρχήν, |
τῶν
ἀπειθούντων
χάριν,
καὶ
πρὸς |
| [7, 1330] |
μάλιστα
μέν,
εἰ
δεῖ
κατ'
|
εὐχήν, |
δούλους
εἶναι,
μήτε
ὁμοφύλων
πάντων |
| [7, 1327] |
θέσιν
εἰ
χρὴ
ποιεῖν
κατ'
|
εὐχήν, |
πρός
τε
τὴν
θάλατταν
προσήκει |
| [7, 1325] |
εἶναι
περὶ
τῆς
μελλούσης
κατ'
|
εὐχὴν |
συνεστάναι
πόλεως.
οὐ
γὰρ
οἷόν |
| [7, 1323] |
ἀπὸ
τύχης
οὐδὲ
διὰ
τὴν
|
τύχην |
ἐστίν̓
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ
καὶ |
| [7, 1331] |
τοῖς
δὲ
οὔ,
διά
τινα
|
τύχην |
ἢ
φύσιν
δεῖται
γὰρ
καὶ |
| [7, 1327] |
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ
τὴν
|
ψυχήν, |
ἄθυμα
δέ,
διόπερ
ἀρχόμενα
καὶ |
| [7, 1323] |
τοῖς
(ἔχουσιν,
τῶν
δὲ
περὶ
|
ψυχὴν |
ἕκαστον
ἀγαθῶν,
ὅσῳ
περ
ἂν |
| [7, 1332] |
τινα
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν
|
ψυχήν. |
ἔνια
δὲ
οὐθὲν
ὄφελος
φῦναι: |
| [7, 1323] |
ἀλλ'
οὐκ
ἐκείνων
ἕνεκεν
τὴν
|
ψυχήν. |
ὅτι
μὲν
οὖν
ἑκάστῳ
τῆς |
| [7, 1332] |
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα
κατὰ
(τὴν
|
ψυχήν, |
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
φανερὰν |
| [7, 1328] |
οὐ
τὸ
τυχὸν
ἀλλὰ
πρὸς
|
ζωὴν |
αὔταρκες,
ὥς
φαμεν,
ἐὰν
δέ |
| [7, 1335] |
συνδυασθέντων,
πρὶν
αἴσθησιν
ἐγγενέσθαι
καὶ
|
ζωὴν |
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
τὴν
ἄμβλωσιν:
τὸ |
| [7, 1328] |
τῷ
μὲν
ποιῆσαι
τῷ
δὲ
|
λαβεῖν: |
λέγω
δ'
οἷον
ὀργάνῳ
τε |
| [7, 1329] |
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα
|
λαβεῖν, |
ὅση
τετύχηκεν
ἐντὸς
οὖσα
τοῦ |
| [7, 1332] |
ἐπεὶ
δὲ
τοῦτ'
οὐ
ῥᾴδιον
|
λαβεῖν |
οὐδ'
ἔστιν
ὥσπερ
ἐν
Ἰνδοῖς |
| [7, 1331] |
τὰ
δὲ
ἥρωσιν.
ἀλλὰ
τὸ
|
διατρίβειν |
νῦν
ἀκριβολογουμένους
καὶ
λέγοντας
περὶ |
| [7, 1331] |
μὲν
τοῖς
νεωτέροις
ἄρχοντάς
τινας
|
διατρίβειν, |
τοὺς
δὲ
πρεσβυτέρους
παρὰ
(τοῖς |
| [7, 1336] |
τῶν
ἐθνῶν
οἷς
ἐπιμελές
ἐστιν
|
ἄγειν |
εἰς
τὴν
πολεμικὴν
ἕξιν,
ἡ |
| [7, 1333] |
καὶ
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
δ'
εἰρήνην
|
ἄγειν |
καὶ
σχολάζειν,
καὶ
τἀναγκαῖα
καὶ |
| [7, 1335] |
τοὐναντίον
τῶν
σωμάτων
ῥᾳθυμοτέρως
ἁρμόττει
|
διάγειν: |
ἀπολαύοντα
γὰρ
φαίνεται
τὰ
γεννώμενα |
| [7, 1336] |
οὐθενὶ
γὰρ
πώποτε
παρῆκεν
ἑαυτοῦ
|
προεισάγειν, |
οὐδὲ
(τῶν
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
ὡς |
| [7, 1336] |
πω
πρὸς
μάθησιν
καλῶς
ἔχει
|
προσάγειν |
οὐδεμίαν
(οὔτε
πρὸς
ἀναγκαίους
πόνους, |
| [7, 1323] |
δὲ
μηθενός,
ἂν
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
|
φαγεῖν |
ἢ
πιεῖν,
τῶν
ἐσχάτων,
ἕνεκα |
| [7, 1329] |
εἰς
μέρος
τι
βλέψαντας
δεῖ
|
λέγειν |
αὐτῆς,
ἀλλ'
εἰς
πάντας
τοὺς |
| [7, 1331] |
ποιῆσαι
μᾶλλον:
τὸ
μὲν
γὰρ
|
λέγειν |
εὐχῆς
ἔργον
ἐστί,
τὸ
δὲ |
| [7, 1336] |
ἐξορίζειν
ἐκ
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς
|
λέγειν |
ὁτιοῦν
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ |
| [7, 1336] |
ἀνδραποδωδίας
χάριν.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
λέγειν |
τι
τῶν
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
φανερὸν |
| [7, 1328] |
θυμός.
οὐ
καλῶς
δ'
ἔχει
|
λέγειν |
χαλεποὺς
εἶναι
πρὸς
τοὺς
ἀγνῶτας: |
| [7, 1323] |
εἶναι,
εἰ
δεῖ
καὶ
τούτοις
|
ἐπιλέγειν |
μὴ
μόνον
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ |
| [7, 1335] |
τῆς
συζεύξεως,
καὶ
πόσον
χρόνον
|
λειτουργεῖν |
ἁρμόττει
πρὸς
τεκνοποιίαν
ὡρίσθω.
τὰ |
| [7, 1336] |
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως
ὥστε
|
διαφεύγειν |
τὴν
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων:
ἣν |
| [7, 1333] |
τὸν
δ'
αὐτὸν
ἀρχόμενόν
τε
|
δεῖν |
γίγνεσθαι
πρότερον
καὶ
ἄρχοντα
ὕστερον, |
| [7, 1330] |
δὲ
τειχῶν,
οἱ
μὴ
φάσκοντες
|
δεῖν |
ἔχειν
τὰς
τῆς
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας |
| [7, 1327] |
τῶν
ἀνθρώπων
εὐσύνοπτον
ἔφαμεν
εἶναι
|
δεῖν, |
οὕτω
καὶ
τὴν
χώραν:
τὸ |
| [7, 1333] |
μέλλοντα
καλῶς
ἄρχειν
ἀρχθῆναί
φασι
|
δεῖν |
πρῶτον.
ἔστι
δὲ
ἀρχή,
καθάπερ |
| [7, 1329] |
ἐπειδὴ
οὔτε
κοινήν
φαμεν
εἶναι
|
δεῖν |
τὴν
κτῆσιν
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν, |
| [7, 1325] |
κύριος
εἴη
πράξεων.
ὥστε
οὐ
|
δεῖν |
τὸν
δυνάμενον
ἄρχειν
παριέναι
τῷ |
| [7, 1327] |
ἀρετήν.
ὅπερ
γάρ
φασί
τινες
|
δεῖν |
ὑπάρχειν
τοῖς
φύλαξι,
τὸ
φιλητικοὺς |
| [7, 1332] |
προκείμενόν
ἐστι
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
|
ἰδεῖν, |
αὕτη
δ'
(ἐστὶ
καθ'
ἣν |
| [7, 1325] |
καὶ
τοῦτο
τῆς
νομοθετικῆς
ἐστιν
|
ἰδεῖν, |
ἐάν
τινες
ὑπάρχωσι
γειτνιῶντες,
ποῖα |
| [7, 1326] |
ὑπερβολῆς
ὅρος,
ἐκ
τῶν
ἔργων
|
ἰδεῖν |
ῥᾴδιον.
εἰσὶ
γὰρ
αἱ
πράξεις |
| [7, 1334] |
δὲ
δεῖ
τὸν
νομοθέτην
μᾶλλον
|
σπουδάζειν |
ὅπως
καὶ
τὴν
περὶ
τὰ |
| [7, 1326] |
περὶ
ἀμφότερα
γὰρ
οὐ
δίκαιον
|
αὐτοσχεδιάζειν, |
ὅπερ
ἐν
(τῇ
πολυανθρωπίᾳ
τῇ |
| [7, 1336] |
(ἠξιωμένον
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
|
κολάζειν |
καὶ
πληγαῖς,
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον |
| [7, 1334] |
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπάρχειν
ὅπως
ἐξῇ
|
σχολάζειν: |
διὸ
σώφρονα
τὴν
πόλιν
εἶναι |
| [7, 1334] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
νομοθεσίαν
τοῦ
|
σχολάζειν |
(ἕνεκεν
τάξῃ
καὶ
τῆς
εἰρήνης, |
| [7, 1334] |
ὁ
νομοθέτης
οὐ
παιδεύσας
δύνασθαι
|
σχολάζειν. |
(ἐπεὶ
δὲ
τὸ
αὐτὸ
τέλος |
| [7, 1333] |
~(μᾶλλον
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ
|
σχολάζειν, |
καὶ
τἀναγκαῖα
καὶ
τὰ
χρήσιμα |
| [7, 1334] |
τῆς
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις
καὶ
τὸ
|
σχολάζειν |
μετ'
εἰρήνης
ὑβριστὰς
ποιεῖ
μᾶλλον. |
| [7, 1334] |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
ἐν
τῷ
|
σχολάζειν |
χρῆσθαι,
ἀλλ'
ἀσχολοῦντας
μὲν
καὶ |
| [7, 1331] |
τὴν
ἀναγκαίαν
ἀγοράν
ἐστι
τόπος:
|
ἐνσχολάζειν |
μὲν
γὰρ
τὴν
ἄνω
τίθεμεν, |
| [7, 1331] |
ἐπικαίρους,
δῆλον
ὡς
ταῦτα
προκαλεῖται
|
παρασκευάζειν |
ἔνια
τῶν
συσσιτίων
ἐν
τούτοις |
| [7, 1336] |
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων:
ἣν
χρὴ
|
παρασκευάζειν |
καὶ
δι'
ἄλλων
πράξεων
καὶ |
| [7, 1334] |
καὶ
τὴν
τῶν
ἐθῶν
δεῖ
|
παρασκευάζειν |
μελέτην:
ἔπειτα
ὥσπερ
ψυχὴ
καὶ |
| [7, 1330] |
τοῦτό
γε
εὕρηται
διὰ
τοῦ
|
κατασκευάζειν |
ὑποδοχὰς
ὀμβρίοις
ὕδασιν
ἀφθόνους
καὶ |
| [7, 1336] |
Κελτοῖς.
πάντα
γὰρ
ὅσα
δυνατὸν
|
(ἐθίζειν) |
εὐθὺς
ἀρχομένων
βέλτιον
ἐθίζειν
μέν, |
| [7, 1336] |
ἐθίζειν
μέν,
ἐκ
προσαγωγῆς
δ'
|
ἐθίζειν: |
(εὐφυὴς
δ'
ἡ
τῶν
παίδων |
| [7, 1336] |
δυνατὸν
(ἐθίζειν)
εὐθὺς
ἀρχομένων
βέλτιον
|
ἐθίζειν |
μέν,
ἐκ
προσαγωγῆς
δ'
ἐθίζειν: |
| [7, 1336] |
εὐθὺς
καὶ
πρὸς
τὰ
ψύχη
|
συνεθίζειν |
ἐκ
μικρῶν
παίδων:
τοῦτο
γὰρ |
| [7, 1329] |
οὖν
καὶ
τὰ
ἄλλα
δεῖ
|
νομίζειν |
εὑρῆσθαι
πολλάκις
ἐν
τῷ
πολλῷ |
| [7, 1333] |
τοῦτο
δεῖ
τὴν
πόλιν
εὐδαίμονα
|
νομίζειν |
(καὶ
τὸν
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι |
| [7, 1325] |
μετέχει
τῶν
καλῶν.
τὸ
μέντοι
|
νομίζειν |
πᾶσαν
ἀρχὴν
εἶναι
δεσποτείαν
οὐκ |
| [7, 1334] |
διαφέρουσι
τῶν
ἄλλων,
~(τῷ
μὴ
|
νομίζειν |
ταὐτὰ
τοῖς
ἄλλοις
μέγιστα
τῶν |
| [7, 1332] |
τῶν
ἀγαθῶν,
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
|
κιθαρίζειν |
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν |
| [7, 1330] |
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς
τὸ
μηδὲν
|
νεωτερίζειν |
ἀσφαλεῖς,
δεύτερον
δὲ
βαρβάρους
περιοίκους |
| [7, 1332] |
μετὰ
γὰρ
τῶν
ἀρχομένων
ὑπάρχουσι
|
νεωτερίζειν |
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ
κατὰ
τὴν |
| [7, 1336] |
ἄλλο
τι,
δεῖ
(τὸν
νομοθέτην
|
ἐξορίζειν |
ἐκ
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς
λέγειν |
| [7, 1326] |
ἀρχὰς
διανέμειν
κατ'
ἀξίαν
ἀναγκαῖον
|
γνωρίζειν |
ἀλλήλους,
ποῖοί
τινές
εἰσι,
τοὺς |
| [7, 1325] |
ὑπόλογον
ποιεῖσθαι
μηδὲ
(πρὸς
τοῦτο
|
φροντίζειν: |
τὸ
γὰρ
ἄριστον
αἱρετώτατον,
τὸ |
| [7, 1330] |
ἐπεὶ
δὲ
δεῖ
περὶ
ὑγιείας
|
φροντίζειν |
τῶν
ἐνοικούντων,
τοῦτο
δ'
ἐστὶν |
| [7, 1324] |
τοῦτον,
οὐ
δεῖ
πάντων
πειρᾶσθαι
|
δεσπόζειν, |
ἀλλὰ
τῶν
δεσποστῶν,
ὥσπερ
οὐδὲ |
| [7, 1333] |
τῶν
ἀνθρώπων
ζηλοῦσι
τὸ
πολλῶν
|
δεσπόζειν, |
ὅτι
πολλὴ
χορηγία
γίγνεται
τῶν |
| [7, 1334] |
πάντων
δεσποτείας:
τρίτον
δὲ
τὸ
|
δεσπόζειν |
τῶν
ἀξίων
δουλεύειν.
ὅτι
δὲ |
| [7, 1327] |
καὶ
φοβεροὺς
εἶναι
καὶ
δύνασθαι
|
βοηθεῖν, |
ὥσπερ
κατὰ
γῆν,
καὶ
κατὰ |
| [7, 1323] |
δυνατόν,
οὔτε
πάντας
τοὺς
οἰκείους
|
ἐπεξελθεῖν |
ἐνδέχεται
λόγους,
ἑτέρας
γάρ
ἐστιν |
| [7, 1332] |
διὰ
(βίου:
δῆλον
γὰρ
ὡς
|
ἀκολουθεῖν |
δεήσει
καὶ
τὴν
παιδείαν
κατὰ |
| [7, 1325] |
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν
|
ἀκολουθεῖν |
καὶ
τούτῳ
πείθεσθαι
δίκαιον.
δεῖ |
| [7, 1323] |
χρήσιμον.
ὅλως
τε
δῆλον
ὡς
|
ἀκολουθεῖν |
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην |
| [7, 1337] |
δὲ
τῇ
διαιρέσει
τῆς
φύσεως
|
ἐπακολουθεῖν: |
πᾶσα
γὰρ
τέχνη
καὶ
παιδεία |
| [7, 1327] |
πόλεως
τὴν
θέσιν
εἰ
χρὴ
|
ποιεῖν |
κατ'
εὐχήν,
πρός
τε
τὴν |
| [7, 1336] |
διὸ
δεῖ
τοῖς
νέοις
πάντα
|
ποιεῖν |
ξένα
τὰ
φαῦλα,
μάλιστα
δ' |
| [7, 1330] |
καὶ
τὴν
μὲν
(ὅλην
μὴ
|
ποιεῖν |
πόλιν
εὔτομον,
κατὰ
μέρη
δὲ |
| [7, 1336] |
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ
τὸ
|
ποιεῖν |
σύνεγγυς:
μάλιστα
μὲν
οὖν
ἐκ |
| [7, 1333] |
καὶ
κοινῇ,
τόν
τε
νομοθέτην
|
ἐμποιεῖν |
δεῖ
ταῦτα
ταῖς
ψυχαῖς
τῶν |
| [7, 1336] |
πάντα
γὰρ
δεῖ
τὰ
τοιαῦτα
|
προοδοποιεῖν |
πρὸς
τὰς
ὕστερον
διατριβάς:
διὸ |
| [7, 1323] |
ἂν
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
φαγεῖν
ἢ
|
πιεῖν, |
τῶν
ἐσχάτων,
ἕνεκα
δὲ
τεταρτημορίου |
| [7, 1326] |
οἴονται
μὲν
οὖν
οἱ
πλεῖστοι
|
προσήκειν |
μεγάλην
εἶναι
τὴν
εὐδαίμονα
πόλιν: |
| [7, 1328] |
χάριν,
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
|
ἀδικεῖν |
(ἐπιχειροῦντας,
ἔτι
χρημάτων
τινὰ
εὐπορίαν, |
| [7, 1330] |
τε
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον
καὶ
|
διοικεῖν |
τὴν
ἄλλην
οἰκίαν.
ἔτι
δὲ |
| [7, 1334] |
ἡ
Λακεδαιμονίων
πόλις
τὴν
ἀρετὴν
|
ἀσκεῖν. |
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ
οὐ
ταύτῃ |
| [7, 1329] |
μὲν
γὰρ
ἀναγκαῖα
τὴν
χρείαν
|
διδάσκειν |
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ
δ'
εἰς |
| [7, 1331] |
πρὸς
τὸ
τέλος
φερούσας
πράξεις
|
εὑρίσκειν |
ἐνδέχεται
γὰρ
(ταῦτα
καὶ
διαφωνεῖν |
| [7, 1333] |
πολιτῶν
τῷ
δυναμένῳ
τοῦτο
πειρατέον
|
διώκειν, |
ὅπως
δύνηται
τῆς
οἰκείας
πόλεως |
| [7, 1332] |
ὄφελος
φῦναι:
~(τὰ
γὰρ
ἔθη
|
μεταβαλεῖν |
ποιεῖ:
ἔνια
γὰρ
εἶσι,
διὰ |
| [7, 1326] |
ὥστε
τὴν
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
|
ἀποτελεῖν, |
ταύτην
οἰητέον
εἶναι
μεγίστην,
οἷον |
| [7, 1331] |
γεωργὸν
μήτ'
ἄλλον
μηδένα
τοιοῦτον
|
παραβάλλειν |
(μὴ
καλούμενον
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων. |
| [7, 1331] |
ὅμοιον
γὰρ
τὸ
τείχη
μὴ
|
περιβάλλειν |
ταῖς
πόλεσιν
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ |
| [7, 1331] |
ταῖς
οἰκήσεσι
ταῖς
ἰδίαις
μὴ
|
περιβάλλειν |
τοίχους
ὡς
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν |
| [7, 1333] |
πραγμάτων
αἱρέσεις:
δεῖ
μὲν
γὰρ
|
ἀσχολεῖν |
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
δ' |
| [7, 1333] |
μὲν
γὰρ
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
καὶ
|
πολεμεῖν, |
~(μᾶλλον
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ |
| [7, 1327] |
πόλιν,
ὥστε
μήτε
τὸ
αὐτὸ
|
νέμειν |
ἄστυ
μήτε
πόρρω
λίαν,
(ἀλλὰ |
| [7, 1326] |
καὶ
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀρχὰς
|
διανέμειν |
κατ'
ἀξίαν
ἀναγκαῖον
γνωρίζειν
ἀλλήλους, |
| [7, 1324] |
τὸν
ἐκ
τῶν
κρίκων
κόσμον
|
λαμβάνειν |
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται
(στρατείας:
ἦν |
| [7, 1329] |
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον
|
λαμβάνειν |
τὴν
αὔξησιν:
(ὥστε
καὶ
τὰ |
| [7, 1323] |
τούτων
καὶ
διὰ
τῶν
(ἔργων
|
λαμβάνειν |
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται |
| [7, 1326] |
δὲ
ξένοις
καὶ
μετοίκοις
ῥᾴδιον
|
μεταλαμβάνειν |
τῆς
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
χαλεπὸν |
| [7, 1332] |
κρείττων,
ἄλλως
τε
(καὶ
μέλλων
|
ἀντιλαμβάνειν |
τοῦτον
τὸν
ἔρανον
ὅταν
τύχῃ |
| [7, 1323] |
τῷ
λόγῳ:
οὔτε
γὰρ
μὴ
|
θιγγάνειν |
αὐτῶν
δυνατόν,
οὔτε
πάντας
τοὺς |
| [7, 1326] |
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
χαλεπὸν
τὸ
|
λανθάνειν |
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους. |
| [7, 1331] |
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό
γε
δεῖ
|
λανθάνειν, |
ὅτι
τοῖς
μὲν
περιβεβλημένοις
τείχη |
| [7, 1332] |
εὐδαιμονίαν
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ
|
λανθάνειν. |
φαμὲν
δὲ
καὶ
διωρίσμεθα
ἐν |
| [7, 1336] |
γίγνεσθαι
τῶν
μαθήσεων
ἃς
δεήσει
|
μανθάνειν |
αὐτούς.
δύο
δ'
εἰσὶν
ἡλικίαι |
| [7, 1333] |
βελτίονος
αἱρετωτέρας
εἶναι
τοῖς
δυναμένοις
|
τυγχάνειν |
ἢ
πασῶν
ἢ
τοῖν
δυοῖν: |
| [7, 1336] |
τὴν
αὔξησιν
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
|
τυγχάνειν |
κινήσεως
ὥστε
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν |
| [7, 1330] |
προσάντη
τὴν
θέσιν
εὔχεσθαι
δεῖ
|
κατατυγχάνειν |
πρὸς
τέτταρα
βλέποντας,
πρῶτον
μὲν |
| [7, 1329] |
γὰρ
τῶν
ὅπλων
κύριοι
καὶ
|
μένειν |
ἢ
μὴ
μένειν
κύριοι
τὴν |
| [7, 1329] |
κύριοι
καὶ
μένειν
ἢ
μὴ
|
μένειν |
κύριοι
τὴν
πολιτείαν.
λείπεται
τοίνυν |
| [7, 1332] |
ταὐτὸν
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν
|
μένειν |
τὴν
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ |
| [7, 1329] |
δυναμένους
βιάζεσθαι
καὶ
κωλύειν,
τούτους
|
ὑπομένειν |
ἀρχομένους
ἀεί,
ταύτῃ
δὲ
τοῖς |
| [7, 1335] |
τὴν
ἡλικίαν
εἰς
τοὺς
χρόνους
|
καταβαίνειν |
τούτους.
ἔστι
δ'
ὁ
τῶν |
| [7, 1330] |
τειχῶν
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
συμβαίνειν |
ἐνδέχεται
πλείω
τὴν
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι |
| [7, 1335] |
μορφήν,
ὥστ'
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο
|
συμβαίνειν |
(καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων.
τεκμήριον |
| [7, 1325] |
γὰρ
κατὰ
μέρη
καὶ
τοῦτο
|
συμβαίνειν: |
πολλαὶ
γὰρ
κοινωνίαι
πρὸς
ἄλληλα |
| [7, 1333] |
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
τὸν
νομοθέτην
|
ἐπαινεῖν, |
ὅτι
κρατεῖν
ἤσκησεν
ἐπὶ
τὸ |
| [7, 1325] |
πρώτοις
λόγοις.
τὸ
δὲ
μᾶλλον
|
ἐπαινεῖν |
τὸ
ἀπρακτεῖν
τοῦ
πράττειν
οὐκ |
| [7, 1325] |
τέλος
δεῖ
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
|
συντείνειν: |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
μὲν |
| [7, 1324] |
ἐν
δὲ
Σκύθαις
οὐκ
ἐξῆν
|
πίνειν |
ἐν
ἑορτῇ
τινι
σκύφον
περιφερόμενον |
| [7, 1326] |
κρίσις
ἔργον:
πρὸς
δὲ
τὸ
|
κρίνειν |
(περὶ
τῶν
δικαίων
καὶ
πρὸς |
| [7, 1326] |
μὴν
ἀλλὰ
κἂν
εἰ
δεῖ
|
κρίνειν |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ |
| [7, 1333] |
τῶν
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις
καλὸν
|
διακονεῖν: |
πρὸς
γὰρ
τὸ
καλὸν
καὶ |
| [7, 1329] |
τῆς
ὑποθέσεως:
τὸ
μὲν
γὰρ
|
εὐδαιμονεῖν |
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
μετὰ
τῆς
ἀρετῆς, |
| [7, 1332] |
δ'
ἂν
πολιτεύοιτο
καθ'
ἣν
|
εὐδαιμονεῖν |
μάλιστα
ἐνδέχεται
τὴν
πόλιν,
δῆλον |
| [7, 1334] |
πόλεμος
ἀναγκάζει
δικαίους
εἶναι
καὶ
|
σωφρονεῖν, |
ἡ
δὲ
τῆς
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις |
| [7, 1336] |
ἐν
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει
|
κοινωνεῖν |
ἤδη
καὶ
μέθης,
καὶ
τῆς |
| [7, 1330] |
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ
τούτων
|
κοινωνεῖν |
πάντας
τοὺς
πολίτας,
οὐ
ῥᾴδιον |
| [7, 1328] |
γὰρ
εἴπομεν,
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας
|
κοινωνεῖν |
πάντων
καὶ
μὴ
πάντας
πάντων |
| [7, 1324] |
ἀρίστην,
εἴτε
πᾶσιν
ὄντος
αἱρετοῦ
|
κοινωνεῖν |
πόλεως
εἴτε
καὶ
τισὶ
μὲν |
| [7, 1324] |
ὁ
διὰ
τοῦ
συμπολιτεύεσθαι
καὶ
|
κοινωνεῖν |
πόλεως
ἢ
μᾶλλον
ὁ
ξενικὸς |
| [7, 1332] |
πολλὰς
αἰτίας
ἀναγκαῖον
πάντας
ὁμοίως
|
κοινωνεῖν |
τοῦ
κατὰ
μέρος
ἄρχειν
καὶ |
| [7, 1331] |
εὑρίσκειν
ἐνδέχεται
γὰρ
(ταῦτα
καὶ
|
διαφωνεῖν |
ἀλλήλοις
καὶ
συμφωνεῖν:
ἐνίοτε
γὰρ |
| [7, 1332] |
ἔχει
λόγον:
ὥστε
δεῖ
ταῦτα
|
συμφωνεῖν |
ἀλλήλοις.
πολλὰ
γὰρ
παρὰ
τοὺς |
| [7, 1331] |
(ταῦτα
καὶ
διαφωνεῖν
ἀλλήλοις
καὶ
|
συμφωνεῖν: |
ἐνίοτε
γὰρ
ὁ
μὲν
σκοπὸς |
| [7, 1334] |
ταῦτα
γὰρ
δεῖ
(πρὸς
ἄλληλα
|
συμφωνεῖν |
συμφωνίαν
τὴν
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ |
| [7, 1326] |
τὸ
πλῆθος
εἰς
δὲ
δύναμιν
|
ἀποβλέπειν. |
ἔστι
γάρ
τι
καὶ
πόλεως |
| [7, 1323] |
(ὁμολογεῖσθαι
τίς
ὁ
πᾶσιν
ὡς
|
εἰπεῖν |
αἱρετώτατος
βίος,
μετὰ
δὲ
τοῦτο |
| [7, 1335] |
γεννήσεως
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
|
εἰπεῖν |
ἀνδράσι
μὲν
ὁ
τῶν
ἑβδομήκοντα |
| [7, 1326] |
εἶδος
τῆς
χώρας
οὐ
χαλεπὸν
|
εἰπεῖν |
δεῖ
δ'
ἔνια
(πείθεσθαι
καὶ |
| [7, 1328] |
ὧν
δεῖται
πᾶσα
πόλις
ὡς
|
εἰπεῖν |
ἡ
γὰρ
πόλις
πλῆθός
ἐστιν |
| [7, 1335] |
τῆς
παιδονομίας,
(τύπῳ
δὲ
ἱκανὸν
|
εἰπεῖν |
καὶ
νῦν.
οὔτε
γὰρ
ἡ |
| [7, 1324] |
τῶν
πλείστων
νομίμων
χύδην
ὡς
|
εἰπεῖν |
κειμένων
παρὰ
τοῖς
πλείστοις,
ὅμως |
| [7, 1325] |
τεθεώρηται
πρότερον,
(ἀρχὴ
τῶν
λοιπῶν
|
εἰπεῖν |
πρῶτον
ποίας
τινὰς
δεῖ
τὰς |
| [7, 1324] |
μὴ
τὴν
αὐτήν,
λοιπόν
ἐστιν
|
εἰπεῖν. |
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο.
πάντες |
| [7, 1330] |
ἀφθόνους
καὶ
μεγάλας,
ὥστε
μηδέποτε
|
ὑπολείπειν |
εἰργομένους
τῆς
χώρας
διὰ
πόλεμον: |
| [7, 1324] |
ἄτοπον
ἴσως
εἶναι
τοῖς
βουλομένοις
|
ἐπισκοπεῖν, |
εἰ
τοῦτ'
ἐστὶν
ἔργον
τοῦ |
| [7, 1327] |
καὶ
γὰρ
πρὸς
τὸ
ῥᾷον
|
φέρειν |
τοὺς
πολέμους
εὐβοηθήτους
εἶναι
δεῖ |
| [7, 1332] |
τοὺς
ἥρωας
ἡγούμεθα
τῶν
ἀνθρώπων
|
διαφέρειν, |
εὐθὺς
πρῶτον
κατὰ
τὸ
σῶμα |
| [7, 1332] |
ὅτι
γε
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας
|
διαφέρειν |
τῶν
ἀρχομένων,
ἀναμφισβήτητον.
πῶς
οὖν |
| [7, 1329] |
εἶναὶ,
ἔοικεν
οὕτως
ἀμφοῖν
νενεμῆσθαι
|
συμφέρειν |
καὶ
δίκαιόν
ἐστιν:
ἔχει
γὰρ |
| [7, 1330] |
ἀπόρους
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
τε
|
εἰσφέρειν |
τὸ
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
τὴν |
| [7, 1333] |
διχῇ,
καθ'
ὅνπερ
εἰώθαμεν
τρόπον
|
διαιρεῖν: |
(ὁ
μὲν
γὰρ
πρακτικός
ἐστι |
| [7, 1331] |
τὴν
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν
καὶ
|
περιαιρεῖν |
τοὺς
(ὀρεινοὺς
τόπους,
ὁμοίως
δὲ |
| [7, 1323] |
ζῆν
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
ἐν
τῷ
|
χαίρειν |
ἐστὶν
εἴτ'
ἐν
ἀρετῇ
τοῖς |
| [7, 1330] |
χρήσει
φιλικῶς
γινομένῃ
κοινήν,
οὔτ'
|
ἀπορεῖν |
οὐθένα
τῶν
πολιτῶν
τροφῆς.
περὶ |
| [7, 1336] |
ἐξορίζομεν,
φανερὸν
ὅτι
καὶ
τὸ
|
θεωρεῖν |
ἢ
γραφὰς
ἢ
λόγους
ἀσχήμονας. |
| [7, 1324] |
ἔργον
τοῦ
πολιτικοῦ,
τὸ
δύνασθαι
|
θεωρεῖν |
ὅπως
ἄρχῃ
(καὶ
δεσπόζῃ
τῶν |
| [7, 1335] |
δεῖ
δὲ
καὶ
αὐτοὺς
ἤδη
|
θεωρεῖν |
πρὸς
τὴν
τεκνοποιίαν
τά
τε |
| [7, 1334] |
διότι
μὲν
οὖν
τὴν
μέλλουσαν
|
εὐδαιμονήσειν |
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
πόλιν
τούτων |
| [7, 1324] |
δικαίως
ἀλλὰ
καὶ
ἀδίκως
ἄρχειν,
|
κρατεῖν |
δ'
ἔστι
καὶ
μὴ
δικαίως. |
| [7, 1325] |
πρὸς
πόλεμον
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
|
κρατεῖν |
ἔσται
τῶν
πολεμίων:
(μηθὲν
γὰρ |
| [7, 1333] |
(καὶ
τὸν
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι
|
κρατεῖν |
ἤσκησεν
ἐπὶ
τὸ
τῶν
πέλας |
| [7, 1333] |
σκοπόν,
ὅτι
πάντα
πρὸς
τὸ
|
κρατεῖν |
καὶ
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ |
| [7, 1324] |
ἓν
οἱ
νόμοι
βλέπουσι,
τοῦ
|
κρατεῖν |
στοχάζονται
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
Λακεδαίμονι |
| [7, 1334] |
γαμικὴν
ὁμιλίαν.
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
|
νομοθετεῖν |
ταύτην
τὴν
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς |
| [7, 1328] |
γὰρ
τὴν
(αὐτὴν
ἀκρίβειαν
δεῖ
|
ζητεῖν |
διά
τε
τῶν
λόγων
καὶ |
| [7, 1331] |
καὶ
τὸ
τὴν
χώραν
εὐέμβολον
|
ζητεῖν |
καὶ
περιαιρεῖν
τοὺς
(ὀρεινοὺς
τόπους, |
| [7, 1331] |
μὲν
εὕρηται
τὰ
δὲ
δεῖ
|
ζητεῖν |
καὶ
φιλοσοφεῖν
καὶ
τοὺς
φυλαττομένους: |
| [7, 1329] |
χρῆσθαι,
τὰ
δὲ
παραλελειμμένα
(πειρᾶσθαι
|
ζητεῖν. |
ὅτι
μὲν
οὖν
δεῖ
τὴν |
| [7, 1325] |
διανοίαις
ἀρχιτέκτονας.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
|
ἀπρακτεῖν |
ἀναγκαῖον
τὰς
καθ'
αὑτὰς
πόλεις |
| [7, 1325] |
τὸ
δὲ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
τὸ
|
ἀπρακτεῖν |
τοῦ
πράττειν
οὐκ
ἀληθές:
ἡ |
| [7, 1324] |
(τοῖς
ἔθνεσι
πᾶσι
τοῖς
δυναμένοις
|
πλεονεκτεῖν |
ἡ
τοιαύτη
τετίμηται
δύναμις,
οἷον |
| [7, 1336] |
ἔθος
τοῖς
μὲν
εἰς
ποταμὸν
|
ἀποβάπτειν |
τὰ
γιγνόμενα
ψυχρόν,
τοῖς
δὲ |
| [7, 1323] |
τἰ,
ὧν
τὴν
ὑπερβολὴν
ἢ
|
βλάπτειν |
ἀναγκαῖον
ἢ
μηθὲν
ὄφελος
εἶναι |
| [7, 1325] |
ἀποβαινόντων
χάριν
γιγνομένας
ἐκ
τοῦ
|
πράττειν, |
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
(τὰς
αὐτοτελεῖς |
| [7, 1325] |
ἄριστον
αἱρετώτατον,
τὸ
δ'
εὖ
|
πράττειν |
ἄριστον.
τοῦτο
μὲν
οὖν
ἀληθῶς |
| [7, 1325] |
ἀδύνατον
γὰρ
τὸν
μηθὲν
πράττοντα
|
πράττειν |
εὖ,
τὴν
δ'
εὐπραγίαν
καὶ |
| [7, 1334] |
πολλῆς
σωφροσύνης
τοὺς
ἄριστα
δοκοῦντας
|
πράττειν |
(καὶ
πάντων
τῶν
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας, |
| [7, 1323] |
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
καὶ
τοῦ
|
πράττειν |
κατὰ
ταύτας,
ἔστω
συνωμολογημένον
ἡμῖν, |
| [7, 1325] |
πρᾶξίς
τις.
μάλιστα
δὲ
καὶ
|
πράττειν |
λέγομεν
κυρίως
καὶ
τῶν
ἐξωτερικῶν |
| [7, 1325] |
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
τὸ
ἀπρακτεῖν
τοῦ
|
πράττειν |
οὐκ
ἀληθές:
ἡ
γὰρ
εὐδαιμονία |
| [7, 1323] |
ἄδηλον
εἶναι
πολιτείαν:
ἄριστα
γὰρ
|
πράττειν |
προσήκει
τοὺς
ἄριστα
πολιτευομένους
ἐκ |
| [7, 1333] |
τἀναγκαῖα
καὶ
τὰ
χρήσιμα
δὲ
|
πράττειν, |
τὰ
δὲ
καλὰ
δεῖ
μᾶλλον. |
| [7, 1323] |
πράττουσαν
καλῶς.
ἀδύνατον
δὲ
καλῶς
|
πράττειν |
τοῖς
μὴ
τὰ
καλὰ
πράττουσιν: |
| [7, 1331] |
ἔκκειται
καλῶς,
ἐν
δὲ
τῷ
|
πράττειν |
τοῦ
τυχεῖν
αὐτοῦ
διαμαρτάνουσιν,
ὁτὲ |
| [7, 1336] |
τὴν
τροφὴν
ἔχειν.
εὔλογον
οὖν
|
ἀπολαύειν |
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων
καὶ
τῶν |
| [7, 1334] |
δὲ
τὸ
δεσπόζειν
τῶν
ἀξίων
|
δουλεύειν. |
ὅτι
δὲ
δεῖ
τὸν
νομοθέτην |
| [7, 1334] |
δούλοις,
οἱ
δὲ
μὴ
δυνάμενοι
|
κινδυνεύειν |
ἀνδρείως
δοῦλοι
τῶν
ἐπιόντων
εἰσίν. |
| [7, 1324] |
ἀλλὰ
τῶν
δεσποστῶν,
ὥσπερ
οὐδὲ
|
θηρεύειν |
ἐπὶ
θοίνην
ἢ
θυσίαν
(ἀνθρώπους, |
| [7, 1329] |
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους
βιάζεσθαι
καὶ
|
κωλύειν, |
τούτους
ὑπομένειν
ἀρχομένους
ἀεί,
ταύτῃ |
| [7, 1336] |
δὲ
καὶ
μύθων,
ποίους
τινὰς
|
ἀκούειν |
δεῖ
τοὺς
τηλικούτους,
ἐπιμελὲς
ἔστω |
| [7, 1333] |
μὲν
καθ'
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
|
ὑπακούειν |
δυνάμενον:
ὧν
φαμεν
τὰς
ἀρετὰς |
| [7, 1335] |
γιγνομένων
ἔστω
νόμος
μηδὲν
πεπηρωμένον
|
τρέφειν, |
διὰ
δὲ
πλῆθος
τέκνων
ἡ |
| [7, 1336] |
αὑτῶν
καὶ
τέκνων
καὶ
γυναικῶν
|
τιμαλφεῖν |
τοὺς
θεούς:
(τοὺς
δὲ
νεωτέρους |
| [7, 1331] |
τὰ
δὲ
δεῖ
ζητεῖν
καὶ
|
φιλοσοφεῖν |
καὶ
τοὺς
φυλαττομένους:
ἀρχὴν
γὰρ |
| [7, 1332] |
τὸν
λόγον,
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
|
ἔχειν |
βέλτιον.
τὴν
μὲν
τοίνυν
φύσιν |
| [7, 1335] |
μέση
τούτων.
πεπονημένην
μὲν
οὖν
|
ἔχειν |
δεῖ
τὴν
ἕξιν,
πεπονημένην
δὲ |
| [7, 1324] |
δὲ
τὸ
μὲν
ἄδικον
οὐκ
|
ἔχειν, |
ἐμπόδιον
δὲ
ἔχειν
τῇ
περὶ |
| [7, 1323] |
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων
|
ἔχειν. |
ἔτι
δὲ
τῆς
ψυχῆς
ἕνεκεν |
| [7, 1336] |
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον
οἴκοι
τὴν
τροφὴν
|
ἔχειν. |
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν |
| [7, 1323] |
ὑπεροχαῖς.
τῆς
μὲν
γὰρ
ἀρετῆς
|
ἔχειν |
ἱκανὸν
εἶναι
νομίζουσιν
ὁποσονοῦν,
πλούτου |
| [7, 1333] |
τὰς
πράξεις
δ'
ἀνάλογον
ἐροῦμεν
|
ἔχειν, |
καὶ
δεῖ
τὰς
τοῦ
φύσει |
| [7, 1331] |
συσσίτια
ἁρμόττει
τόπον
ἐπιτήδειόν
τε
|
ἔχειν |
καὶ
τὸν
αὐτόν,
ὅσα
μὴ |
| [7, 1330] |
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
ἔχειν |
μὴ
παρέργως.
οἷς
γὰρ
πλείστοις |
| [7, 1328] |
κοινωνοῦντας
ἀναγκαῖον
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
|
ἔχειν |
ὅπλα
πρός
τε
τὴν
ἀρχήν, |
| [7, 1329] |
τοῖς
θεοῖς
καὶ
τὴν
ἀνάπαυσιν
|
ἔχειν |
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς
διὰ
τὸν |
| [7, 1326] |
πῶς
δεῖ
καὶ
τίνα
τρόπον
|
ἔχειν |
πρὸς
τὴν
χρῆσιν
αὐτῆς:
πολλαὶ |
| [7, 1330] |
τειχῶν,
οἱ
μὴ
φάσκοντες
δεῖν
|
ἔχειν |
τὰς
τῆς
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας
πόλεις |
| [7, 1324] |
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν,
ἐμπόδιον
δὲ
|
ἔχειν |
τῇ
περὶ
αὐτὸν
εὐημερίᾳ:
τούτων |
| [7, 1331] |
περὶ
τὴν
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
|
ἔχειν |
τὴν
τάξιν.
τῶν
δ'
ἀρχείων |
| [7, 1329] |
πολιτείας
οἴεσθαι
δεῖ
τὸν
αὐτὸν
|
ἔχειν |
τρόπον.
ὅτι
δὲ
πάντα
ἀρχαῖα, |
| [7, 1328] |
οὕτως
ὥστε
τοὺς
μὲν
ἐνδέχεσθαι
|
μετέχειν |
αὐτῆς
τοὺς
δὲ
μικρὸν
ἢ |
| [7, 1330] |
ἐπιτιθεμένοις.
διὸ
δεῖ
τούτων
ἀμφοτέρων
|
μετέχειν |
ἐνδέχεται
γάρ,
ἄν
τις
οὕτως |
| [7, 1327] |
δὲ
μὴ
δεῖ
πόλιν
τοιαύτης
|
μετέχειν |
πλεονεξίας,
οὐδ'
ἐμπόριον
δεῖ
κεκτῆσθαι |
| [7, 1326] |
λίαν
ὑπερβάλλων
ἀριθμὸς
οὐ
δύναται
|
μετέχειν |
τάξεως:
θείας
γὰρ
δὴ
τοῦτο |
| [7, 1327] |
καὶ
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων
|
μετέχειν |
(τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
χώραν |
| [7, 1324] |
ἀρετῆς
κεχορηγημένης
ἐπὶ
τοσοῦτον
ὥστε
|
μετέχειν |
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
πράξεων,
πρὸς |
| [7, 1334] |
πόλιν
τούτων
δεῖ
τῶν
ἀρετῶν
|
μετέχειν, |
φανερόν.
αἰσχροῦ
γὰρ
ὄντος
μὴ |
| [7, 1330] |
τοὺς
γειτνιῶντας
τοῖς
ὁμόροις
μὴ
|
συμμετέχειν |
βουλῆς
τῶν
πρὸς
αὐτοὺς
πολέμων, |
| [7, 1332] |
μὲν
ἄρχεσθαι
πρέπει
τοῖς
δ'
|
ἄρχειν: |
ἀγανακτεῖ
δὲ
οὐδεὶς
καθ'
ἡλικίαν |
| [7, 1333] |
τὸν
(τε)
γὰρ
μέλλοντα
καλῶς
|
ἄρχειν |
ἀρχθῆναί
φασι
δεῖν
πρῶτον.
ἔστι |
| [7, 1324] |
οἱ
μὲν
τὸ
τῶν
πέλας
|
ἄρχειν |
δεσποτικῶς
μὲν
γιγνόμενον
μετ'
ἀδικίας |
| [7, 1324] |
γὰρ
παρ'
αὑτοῖς
τὸ
δικαίως
|
ἄρχειν |
ζητοῦσι,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἄλλους |
| [7, 1333] |
τὸν
νομοθέτην:
τοῦ
γὰρ
δεσποτικῶς
|
ἄρχειν |
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
καλλίων |
| [7, 1332] |
ὁμοίως
κοινωνεῖν
τοῦ
κατὰ
μέρος
|
ἄρχειν |
καὶ
ἄρχεσθαι.
τό
τε
γὰρ |
| [7, 1332] |
μὲν
ἄρα
ὡς
τοὺς
αὐτοὺς
|
ἄρχειν |
καὶ
ἄρχεσθαι
φατέον,
ἔστι
δὲ |
| [7, 1324] |
μόνον
δικαίως
ἀλλὰ
καὶ
ἀδίκως
|
ἄρχειν, |
κρατεῖν
δ'
ἔστι
καὶ
μὴ |
| [7, 1333] |
ὅπως
δύνηται
τῆς
οἰκείας
πόλεως
|
ἄρχειν: |
ὅπερ
ἐγκαλοῦσιν
οἱ
Λάκωνες
Παυσανίᾳ |
| [7, 1327] |
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ
τῶν
πλησίον
|
ἄρχειν |
οὐ
δυνάμενα:
τὰ
δὲ
περὶ |
| [7, 1333] |
οὐκέτι
ὑπάρχει
τοῖς
Λάκωσι
τὸ
|
ἄρχειν, |
οὐκ
εὐδαίμονες,
οὐδ'
ὁ
νομοθέτης |
| [7, 1327] |
καὶ
βέλτιστα
πολιτευόμενον
καὶ
δυνάμενον
|
ἄρχειν |
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
τὴν |
| [7, 1325] |
ὥστε
οὐ
δεῖν
τὸν
δυνάμενον
|
ἄρχειν |
παριέναι
τῷ
πλησίον,
ἀλλὰ
μᾶλλον |
| [7, 1333] |
ἤσκησεν
ἐπὶ
τὸ
τῶν
πέλας
|
ἄρχειν: |
ταῦτα
γὰρ
μεγάλην
ἔχει
βλάβην. |
| [7, 1332] |
ἀεὶ
τοὺς
αὐτοὺς
τοὺς
μὲν
|
ἄρχειν |
τοὺς
δ'
ἄρχεσθαι
καθάπαξ:
ἐπεὶ |
| [7, 1325] |
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
οἷόν
τε
|
ὑπάρχειν, |
ἀλλ'
ὑποτίθενται
τοῦτο
ψεῦδος.
οὐ |
| [7, 1335] |
πράξεις.
ὁμοίως
δὲ
δεῖ
ταῦτα
|
ὑπάρχειν |
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξίν.
χρὴ
δὲ |
| [7, 1328] |
οὖν
τῶν
πολιτευομένων,
πόσους
τε
|
ὑπάρχειν |
δεῖ
καὶ
ποίους
τινὰς
τὴν |
| [7, 1328] |
ἔσται
δῆλον.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
ὑπάρχειν |
δεῖ
τροφήν,
ἔπειτα
τέχνας
πολλῶν |
| [7, 1326] |
πόσους
τε
καὶ
ποίους
τινὰς
|
ὑπάρχειν |
δεῖ
φύσει,
καὶ
κατὰ
τὴν |
| [7, 1330] |
εἶναι
ταῖς
εὖ
κατεσκευασμέναις
πόλεσιν
|
ὑπάρχειν: |
δι'
ἣν
δ'
αἰτίαν
συνδοκεῖ |
| [7, 1328] |
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς
ἀδύνατον
|
ὑπάρχειν |
εἴρηται
πρότερον,
φανερὸν
ἐκ
τούτων |
| [7, 1326] |
καὶ
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
τὴν
ὕλην
|
ὑπάρχειν |
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν |
| [7, 1326] |
νομοθέτῃ
δεῖ
τὴν
οἰκείαν
ὕλην
|
ὑπάρχειν |
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν.
ἔστι
δὲ
πολιτικῆς |
| [7, 1331] |
καὶ
συσσίτια
πρὸς
φυλακὴν
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν, |
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
κατὰ
τὴν |
| [7, 1325] |
μόνον
ἀρετὴν
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
|
ὑπάρχειν, |
καθ'
ἣν
ἔσται
πρακτικός.
ἀλλ' |
| [7, 1326] |
τὴν
παντοφόρον:
τὸ
γὰρ
πάντα
|
ὑπάρχειν |
καὶ
δεῖσθαι
μηθενὸς
(αὔταρκεσ̓
πλήθει |
| [7, 1326] |
γὰρ
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἴσως
|
ὑπάρχειν |
καὶ
δούλων
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ |
| [7, 1328] |
τούτοις
ἂν
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν. |
ληπτέον
τοίνυν
(τῶν
ἔργων
τὸν |
| [7, 1329] |
τὸ
μὲν
γὰρ
εὐδαιμονεῖν
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν |
μετὰ
τῆς
ἀρετῆς,
εὐδαίμονα
δὲ |
| [7, 1327] |
ναυτικῆς
δυνάμεως,
ὅτι
μὲν
βέλτιστον
|
ὑπάρχειν |
μέχρι
τινὸς
πλήθους,
οὐκ
ἄδηλον
|
| [7, 1334] |
δεῖ
γὰρ
πολλὰ
τῶν
ἀναγκαίων
|
ὑπάρχειν |
ὅπως
ἐξῇ
σχολάζειν:
διὸ
σώφρονα |
| [7, 1328] |
θετέον
ὅσα
ταῖς
πόλεσιν
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν, |
(οὐδ'
ἄλλης
κοινωνίας
οὐδεμιᾶς
ἐξ |
| [7, 1330] |
τε
καὶ
ναμάτων
μάλιστα
μὲν
|
ὑπάρχειν |
πλῆθος
(οἰκεῖον,
εἰ
δὲ
μή, |
| [7, 1327] |
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην
τὴν
δύναμιν
|
ὑπάρχειν |
πρὸς
τὰς
πράξεις
σύμμετρον.
τὴν |
| [7, 1332] |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
τὰ
μὲν
|
ὑπάρχειν, |
τὰ
δὲ
παρασκευάσαι
τὸν
νομοθέτην. |
| [7, 1329] |
καὶ
πᾶν
τὸ
θητικὸν
ἀναγκαῖον
|
(ὑπάρχειν) |
ταῖς
πόλεσιν,
μέρη
δὲ
τῆς |
| [7, 1327] |
τὸν
ναυτικὸν
ὄχλον
οὐκ
ἀναγκαῖον
|
ὑπάρχειν |
ταῖς
πόλεσιν:
οὐθὲν
γὰρ
αὐτοὺς |
| [7, 1334] |
τὰς
εἰς
τὴν
σχολὴν
ἀρετὰς
|
ὑπάρχειν: |
τέλος
γάρ,
(ὥσπερ
εἴρηται
πολλάκις, |
| [7, 1332] |
ἡ
τύχη
κυρία
κυρίαν
γὰρ
|
ὑπάρχειν |
τίθεμεν:
τὸ
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι |
| [7, 1326] |
πόλις:
πολιτείαν
γὰρ
οὐ
ῥᾴδιον
|
ὑπάρχειν: |
τίς
γὰρ
στρατηγὸς
ἔσται
τοῦ |
| [7, 1323] |
ἐν
τῇ
ψυχῇ,
πάντα
ταῦτα
|
ὑπάρχειν |
τοῖς
μακαρίοις
χρή.
οὐδεὶς
γὰρ |
| [7, 1329] |
περὶ
τούτους.
ἀναγκαῖον
γὰρ
εὐπορίαν
|
ὑπάρχειν |
τοῖς
πολίταις,
πολῖται
δὲ
οὗτοι. |
| [7, 1327] |
ὅπερ
γάρ
φασί
τινες
δεῖν
|
ὑπάρχειν |
τοῖς
φύλαξι,
τὸ
φιλητικοὺς
μὲν |
| [7, 1327] |
πολιτικοῦ
πλήθους,
τίνα
μὲν
ὅρον
|
ὑπάρχειν |
χρή,
πρότερον
εἴπομεν,
ποίους
δέ |
| [7, 1330] |
εἰ
δεῖ
σῴζεσθαι
(καὶ
μὴ
|
πάσχειν |
κακῶς
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
τὴν
ἀσφαλεστάτην |
| [7, 1336] |
ψυχρόν,
τοῖς
δὲ
σκέπασμα
μικρὸν
|
ἀμπίσχειν, |
οἷον
Κελτοῖς.
πάντα
γὰρ
ὅσα |
| [7, 1331] |
ἐν
δὲ
τῷ
πράττειν
τοῦ
|
τυχεῖν |
αὐτοῦ
διαμαρτάνουσιν,
ὁτὲ
δὲ
τῶν |
| [7, 1333] |
γὰρ
ἑκάστῳ
τοῦθ'
αἱρετώτατον
(οὗ
|
τυχεῖν |
ἔστιν
ἀκροτάτου.
διῄρηται
δὲ
καὶ |
| [7, 1332] |
δὲ
παρασκευάσαι
τὸν
νομοθέτην.
διὸ
|
κατατυχεῖν |
εὐχόμεθα
(τῇ
τῆς
πόλεως
συστάσει |
| [7, 1336] |
τῶν
ἑπτὰ
μέχρι
ἥβης
καὶ
|
πάλιν |
μετὰ
πρὸς
τὴν
ἀφ'
(ἥβης |
| [7, 1330] |
καὶ
τούτων
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα
|
πάλιν, |
τῆς
μὲν
κοινῆς
τὸ
μὲν |
| [7, 1332] |
(μήτε
τὸν
ἄνδρα
μήτε
τὴν
|
πόλιν, |
αἱ
δ'
ἐπὶ
τὰς
τιμὰς |
| [7, 1326] |
ὑπερβάλλουσαν
κατὰ
πλῆθος
εἶναι
μείζω
|
πόλιν, |
ἀλλὰ
τοῦτ'
οὐκ
ἔστιν,
ὥσπερ |
| [7, 1326] |
Στεντόρειος;
διὸ
πρώτην
μὲν
εἶναι
|
πόλιν |
ἀναγκαῖον
τὴν
ἐκ
τοσούτου
πλήθους |
| [7, 1328] |
κατὰ
τὰς
ἐργασίας
(ταύτας
συνεστάναι
|
πόλιν: |
δεῖ
ἄρα
γεωργῶν
τ'
εἶναι |
| [7, 1332] |
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
τὴν
|
πόλιν, |
δῆλον
ὅτι
τὴν
εὐδαιμονίαν
δεῖ, |
| [7, 1326] |
προσήκειν
μεγάλην
εἶναι
τὴν
εὐδαίμονα
|
πόλιν: |
εἰ
δὲ
τοῦτ'
(ἀληθές,
ἀγνοοῦσι |
| [7, 1334] |
ἐξῇ
σχολάζειν:
διὸ
σώφρονα
τὴν
|
πόλιν |
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν
καὶ |
| [7, 1331] |
μὲν
περιβεβλημένοις
τείχη
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἔξεστιν
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς
πόλεσιν, |
| [7, 1327] |
ἐκπληροῦσι
(τριήρεις,
κεκτημένοι
τῷ
μεγέθει
|
πόλιν |
ἑτέρων
ἐμμελεστέραν.
περὶ
μὲν
οὖν |
| [7, 1333] |
οὐ
διὰ
τοῦτο
δεῖ
τὴν
|
πόλιν |
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
τὸν
νομοθέτην |
| [7, 1323] |
τῶν
αὐτῶν
λόγων
δεόμενον
καὶ
|
πόλιν |
εὐδαίμονα
τὴν
ἀρίστην
εἶναι
καὶ |
| [7, 1324] |
ἕνα
δι'
ἀρετὴν
ἀποδέχεται,
καὶ
|
πόλιν |
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
τὴν
σπουδαιοτέραν.
ἀλλὰ |
| [7, 1330] |
τὴν
μὲν
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
|
πόλιν |
εὔτομον,
κατὰ
μέρη
δὲ
καὶ |
| [7, 1326] |
συνέχει
τὸ
πᾶν.
διὸ
καὶ
|
πόλιν |
ἧς
μετὰ
μεγέθους
ὁ
λεχθεὶς |
| [7, 1330] |
ἐσχατιάς,
(τὸ
δὲ
ἕτερον
πρὸς
|
πόλιν, |
ἵνα
δύο
κλήρων
ἑκάστῳ
νεμηθέντων |
| [7, 1325] |
τοῦ
σπουδαίου
ἐστὶ
τὸ
θεάσασθαι
|
πόλιν |
καὶ
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
πᾶσαν |
| [7, 1327] |
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τὴν
χώραν
τῆς
θαλάττης, |
| [7, 1329] |
διῃρῆσθαι
χωρὶς
κατὰ
γένη
τὴν
|
πόλιν |
καὶ
τό
τε
μάχιμον
ἕτερον |
| [7, 1331] |
(δεῖ
συνεστάναι
τὴν
μέλλουσαν
ἔσεσθαι
|
πόλιν |
μακαρίαν
καὶ
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
λεκτέον. |
| [7, 1327] |
τοῖς
ἄλλοις,
δεῖ
εἶναι
τὴν
|
πόλιν: |
οἱ
δὲ
παρέχοντες
σφᾶς
αὐτοὺς |
| [7, 1325] |
πολιτεύεται
δηλονότι
καλῶς,
εἴπερ
ἐνδέχεται
|
πόλιν |
οἰκεῖσθαί
που
καθ'
ἑαυτὴν
νόμοις |
| [7, 1324] |
ἐφ'
ἑνός,
οὗτοι
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ὅλην,
ἐὰν
ᾖ
πλουσία,
(μακαρίζουσιν: |
| [7, 1330] |
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ
|
πόλιν |
ὅτι
μὲν
δεῖ
κοινὴν
εἶναι |
| [7, 1329] |
μετὰ
τῆς
ἀρετῆς,
εὐδαίμονα
δὲ
|
πόλιν |
οὐκ
εἰς
μέρος
τι
βλέψαντας |
| [7, 1332] |
τὸ
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι
τὴν
|
πόλιν |
οὐκέτι
τύχης
ἔργον
ἀλλ'
ἐπιστήμης |
| [7, 1324] |
βίον
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ
|
πόλιν |
τὴν
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
ἂν |
| [7, 1327] |
πράττουσιν:
ἣν
δὲ
μὴ
δεῖ
|
πόλιν |
τοιαύτης
μετέχειν
πλεονεξίας,
οὐδ'
ἐμπόριον |
| [7, 1334] |
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
|
πόλιν |
τούτων
δεῖ
τῶν
ἀρετῶν
μετέχειν, |
| [7, 1327] |
λιμένας
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
τὴν
|
πόλιν, |
ὥστε
μήτε
τὸ
αὐτὸ
νέμειν |
| [7, 1326] |
μέγεθος
ὑπερβάλλον
ἕξει
τὴν
αὑτοῦ
|
δύναμιν, |
ἀλλ'
ὁτὲ
μὲν
ὅλως
ἐστερημένον |
| [7, 1326] |
εἰς
τὸ
πλῆθος
εἰς
δὲ
|
δύναμιν |
ἀποβλέπειν.
ἔστι
γάρ
τι
καὶ |
| [7, 1323] |
καὶ
φρόνησις
(τὴν
αὐτὴν
ἔχει
|
δύναμιν |
καὶ
μορφὴν
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος |
| [7, 1325] |
κρείττων
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
|
δύναμιν |
τὴν
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ |
| [7, 1336] |
διαφορὰν
πρὸς
τὴν
τῶν
σωμάτων
|
δύναμιν |
τὴν
τροφήν,
ὁποία
(τις
ἂν |
| [7, 1325] |
οὐ
μόνον
ἀρετὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
δύναμιν |
ὑπάρχειν,
καθ'
ἣν
ἔσται
πρακτικός. |
| [7, 1327] |
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην
τὴν
|
δύναμιν |
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις
σύμμετρον. |
| [7, 1323] |
σώματος
τιμιώτερον
καὶ
ἁπλῶς
καὶ
|
ἡμῖν, |
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
διάθεσιν
τὴν |
| [7, 1332] |
μετέχοντας
τῆς
πολιτείας
εἶναι
σπουδαίους:
|
ἡμῖν |
δὲ
πάντες
οἱ
πολῖται
(μετέχουσι |
| [7, 1334] |
ἄλλου
τέλους,
(ὁ
δὲ
λόγος
|
ἡμῖν |
καὶ
ὁ
νοῦς
τῆς
φύσεως |
| [7, 1323] |
πράττειν
κατὰ
ταύτας,
ἔστω
συνωμολογημένον
|
ἡμῖν, |
μάρτυρι
τῷ
θεῷ
χρωμένοις,
ὃς |
| [7, 1325] |
περὶ
τῆς
χρήσεως
αὐτοῦ,
λεκτέον
|
ἡμῖν |
πρὸς
ἀμφοτέρους
αὐτούς
οἱ
μὲν |
| [7, 1325] |
καὶ
περὶ
τὰς
ἄλλας
πολιτείας
|
ἡμῖν |
τεθεώρηται
πρότερον,
(ἀρχὴ
τῶν
λοιπῶν |
| [7, 1330] |
ἣν
δ'
αἰτίαν
συνδοκεῖ
(καὶ
|
ἡμῖν, |
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ
τούτων |
| [7, 1331] |
γυμνάσια
τῶν
πρεσβυτέρων
ἔχοι
τὴν
|
τάξιν |
ἐνταῦθα:
πρέπει
γὰρ
διῃρῆσθαι
κατὰ |
| [7, 1324] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην
ταύτην
|
τάξιν |
καθ'
ἣν
κἂν
ὁστισοῦν
ἄριστα |
| [7, 1331] |
μεμιμῆσθαι
δὲ
χρὴ
τὴν
εἰρημένην
|
τάξιν |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν: |
| [7, 1337] |
μὲν
οὖν
σκεπτέον
εἰ
ποιητέον
|
τάξιν |
τινὰ
περὶ
τοὺς
παῖδας,
ἔπειτα |
| [7, 1331] |
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν
|
τάξιν. |
τῶν
δ'
ἀρχείων
ὅσα
περὶ |
| [7, 1336] |
ἐστιν
ἄγειν
εἰς
τὴν
πολεμικὴν
|
ἕξιν, |
ἡ
τοῦ
γάλακτος
πλήθουσα
τροφὴ |
| [7, 1335] |
μὲν
οὖν
ἔχειν
δεῖ
τὴν
|
ἕξιν, |
πεπονημένην
δὲ
πόνοις
μὴ
βιαίοις, |
| [7, 1335] |
δεῖ
ταῦτα
ὑπάρχειν
ἀνδράσι
καὶ
|
γυναιξίν. |
χρὴ
δὲ
καὶ
τὰς
ἐγκύους |
| [7, 1335] |
τοῦ
πότε
δεῖ
ποιεῖσθαι
τὴν
|
σύζευξιν |
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ
τὴν |
| [7, 1334] |
πρῶτον
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ
τὴν
|
σύζευξιν, |
πότε
καὶ
ποίους
τινὰς
ὄντας |
| [7, 1326] |
ἔσται
πλοῖον
ὅλως,
οὐδὲ
δυοῖν
|
σταδίοιν, |
εἰς
δὲ
τὶ
μέγεθος
ἐλθὸν
|
| [7, 1333] |
δυναμένοις
τυγχάνειν
ἢ
πασῶν
ἢ
|
τοῖν |
δυοῖν:
αἰεὶ
γὰρ
ἑκάστῳ
τοῦθ' |
| [7, 1331] |
οἷς
γίγνεται
τὸ
εὖ
πᾶσι,
|
τούτοιν |
δ'
ἐστὶν
ἓν
μὲν
ἐν |
| [7, 1333] |
τυγχάνειν
ἢ
πασῶν
ἢ
τοῖν
|
δυοῖν: |
αἰεὶ
γὰρ
ἑκάστῳ
τοῦθ'
αἱρετώτατον |
| [7, 1326] |
οὐκ
ἔσται
πλοῖον
ὅλως,
οὐδὲ
|
δυοῖν |
σταδίοιν,
εἰς
δὲ
τὶ
μέγεθος |
| [7, 1327] |
μεσεύει
κατὰ
(τοὺς
τόπους,
οὕτως
|
ἀμφοῖν |
μετέχει.
καὶ
γὰρ
ἔνθυμον
καὶ |
| [7, 1329] |
ἐν
πρεσβυτέροις
εἶναὶ,
ἔοικεν
οὕτως
|
ἀμφοῖν |
νενεμῆσθαι
συμφέρειν
καὶ
δίκαιόν
ἐστιν: |
| [7, 1323] |
ἀρετῇ
τοῖς
ἀνθρώποις
εἴτ'
ἐν
|
ἀμφοῖν, |
ὅτι
μᾶλλον
ὑπάρχει
τοῖς
τὸ |
| [7, 1333] |
πράξεσιν
(αὐτῶν,
πόλεμον
μὲν
εἰρήνης
|
χάριν, |
ἀσχολίαν
δὲ
σχολῆς,
τὰ
δ' |
| [7, 1325] |
ταύτας
πρακτικάς,
τὰς
τῶν
ἀποβαινόντων
|
χάριν |
γιγνομένας
ἐκ
τοῦ
πράττειν,
ἀλλὰ |
| [7, 1333] |
τῶν
πολεμικῶν
ἄσκησιν
οὐ
τούτου
|
χάριν |
δεῖ
μελετᾶν,
ἵνα
καταδουλώσωνται
(τοὺς |
| [7, 1336] |
ἡλικίας
ταύτης
ἀτιμίαις
ἀνελευθέροις
ἀνδραποδωδίας
|
χάριν. |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
λέγειν
τι |
| [7, 1335] |
γεννήσεως:
τὸ
δὲ
λοιπὸν
ὑγιείας
|
χάριν |
ἤ
τινος
ἄλλης
τοιαύτης
αἰτίας |
| [7, 1333] |
λόγοις,
ἡ
μὲν
τοῦ
ἄρχοντος
|
χάριν |
ἡ
δὲ
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων |
| [7, 1328] |
κοινόν,
ἀλλ'
ἔστι
τῆς
οἰκίας
|
χάριν |
ἡ
τῶν
οἰκοδόμων
τέχνη.
διὸ |
| [7, 1328] |
τε
τὴν
ἀρχήν,
τῶν
ἀπειθούντων
|
χάριν, |
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
ἀδικεῖν |
| [7, 1327] |
σφᾶς
αὐτοὺς
πᾶσιν
ἀγορὰν
προσόδου
|
(χάριν |
ταῦτα
πράττουσιν:
ἣν
δὲ
μὴ |
| [7, 1325] |
δὲ
πάντων
ἀκρότατον,
ἀλλ'
ἐκείνου
|
χάριν |
ταύτας.
τοῦ
δὲ
νομοθέτου
τοῦ |
| [7, 1335] |
τισι
γίγνηται
παρὰ
ταῦτα
συνδυασθέντων,
|
πρὶν |
αἴσθησιν
ἐγγενέσθαι
καὶ
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι |
| [7, 1336] |
ἰάμβων
οὔτε
κωμῳδίας
θεατὰς
ἐατέον,
|
πρὶν |
ἢ
τὴν
ἡλικίαν
λάβωσιν
ἐν |
| [7, 1330] |
διὰ
τοῦ
κατασκευάζειν
ὑποδοχὰς
ὀμβρίοις
|
ὕδασιν |
ἀφθόνους
καὶ
μεγάλας,
ὥστε
μηδέποτε |
| [7, 1330] |
πρὸς
(τοιοῦτον
καλῶς,
δεύτερον
δὲ
|
ὕδασιν |
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου
τὴν |
| [7, 1334] |
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
βαφὴν
|
ἀνιᾶσιν, |
ὥσπερ
ὁ
σίδηρος,
εἰρήνην
ἄγοντες. |
| [7, 1329] |
δεῖν
τὴν
κτῆσιν
ὥσπερ
τινὲς
|
εἰρήκασιν, |
~(ἀλλὰ
τῇ
χρήσει
φιλικῶς
γινομένῃ |
| [7, 1335] |
πλείστοις
ἥνπερ
τῶν
ποιητῶν
τινες
|
εἰρήκασιν |
οἱ
μετροῦντες
ταῖς
ἑβδομάσι
τὴν |
| [7, 1329] |
μὲν
δοκοῦσιν
εἶναι,
νόμων
δὲ
|
τετυχήκασιν |
καὶ
τάξεως
πολιτικῆς.
διὸ
δεῖ |
| [7, 1324] |
τοῦ
δὲ
τοὺς
πλωτῆρας.
ἀλλ'
|
ἐοίκασιν |
οἱ
πολλοὶ
τὴν
δεσποτικὴν
πολιτικὴν |
| [7, 1336] |
πλήθουσα
τροφὴ
μάλιστ'
οἰκεία
τοῖς
|
σώμασιν, |
ἡ>
ἀοινοτέρα
δὲ
διὰ
τὰ |
| [7, 1336] |
γὰρ
τρόπον
τινὰ
γυμνασία
τοῖς
|
σώμασιν: |
ἡ
γὰρ
τοῦ
πνεύματος
κάθεξις |
| [7, 1335] |
τοσούτῳ
γὰρ
ἀκμάζουσί
τε
τοῖς
|
σώμασιν |
ἡ
σύζευξις
ἔσται,
καὶ
πρὸς |
| [7, 1327] |
οἱ
δὲ
παρέχοντες
σφᾶς
αὐτοὺς
|
πᾶσιν |
ἀγορὰν
προσόδου
(χάριν
ταῦτα
πράττουσιν: |
| [7, 1328] |
ἀπὸ
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
ὑπάρχει
|
πᾶσιν: |
ἀρχικὸν
γὰρ
καὶ
ἀήττητον
ὁ |
| [7, 1331] |
καὶ
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
χώρας
|
πᾶσιν. |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
πλῆθος
διαιρεῖται |
| [7, 1324] |
ποίαν
διάθεσιν
πόλεως
ἀρίστην,
εἴτε
|
πᾶσιν |
ὄντος
αἱρετοῦ
κοινωνεῖν
πόλεως
εἴτε |
| [7, 1323] |
δεῖ
πρῶτον
(ὁμολογεῖσθαι
τίς
ὁ
|
πᾶσιν |
ὡς
εἰπεῖν
αἱρετώτατος
βίος,
μετὰ |
| [7, 1324] |
καὶ
ὅπερ
αὑτοῖς
ἕκαστοι
οὔ
|
φασιν |
εἶναι
δίκαιον
οὐδὲ
συμφέρον,
τοῦτ' |
| [7, 1324] |
θεωρητικός
τις,
ὃν
μόνον
τινές
|
φασιν |
εἶναι
φιλόσοφον.
σχεδὸν
γὰρ
τούτους |
| [7, 1334] |
τινές
εἰσιν,
ὥσπερ
οἱ
ποιηταί
|
φασιν, |
ἐν
μακάρων
νήσοις:
μάλιστα
γὰρ |
| [7, 1329] |
οὖν
περὶ
Αἴγυπτον
Σεσώστριος,
ὥς
|
φασιν, |
οὕτω
νομοθετήσαντος,
Μίνω
δὲ
τὰ |
| [7, 1324] |
τῆς
πολιτείας
εἶναι
μόνον
εὐδαίμονά
|
φασιν. |
παρ'
ἐνίοις
δὲ
καὶ
τῆς |
| [7, 1327] |
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως
τὴν
|
θέσιν |
εἰ
χρὴ
ποιεῖν
κατ'
εὐχήν, |
| [7, 1330] |
πρότερον:
αὐτῆς
δὲ
προσάντη
τὴν
|
θέσιν |
εὔχεσθαι
δεῖ
κατατυγχάνειν
πρὸς
τέτταρα |
| [7, 1324] |
τίνα
πολιτείαν
θετέον
καὶ
ποίαν
|
διάθεσιν |
πόλεως
ἀρίστην,
εἴτε
πᾶσιν
ὄντος |
| [7, 1323] |
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
|
διάθεσιν |
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων |
| [7, 1323] |
δῆλον
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
|
διάθεσιν |
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς |
| [7, 1332] |
μικρὰ
δ'
ἔνια
καὶ
τοῖς
|
ἔθεσιν, |
ἄνθρωπος
δὲ
(καὶ
λόγῳ:
μόνος |
| [7, 1324] |
μὲν
νόμοις
κατειλημμένα
τὰ
δὲ
|
ἔθεσιν. |
καίτοι
δόξειεν
ἂν
ἄγαν
ἄτοπον |
| [7, 1334] |
τῷ
λόγῳ
πρότερον
ἢ
τοῖς
|
ἔθεσιν. |
ταῦτα
γὰρ
δεῖ
(πρὸς
ἄλληλα |
| [7, 1328] |
ἁπλῶς,
ἀλλὰ
μὴ
πρὸς
τὴν
|
ὑπόθεσιν, |
οὔτε
βάναυσον
βίον
οὔτ'
ἀγοραῖον |
| [7, 1328] |
πόλεως
μέρη
θετέον
ὅσα
ταῖς
|
πόλεσιν |
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
(οὐδ'
ἄλλης
κοινωνίας |
| [7, 1331] |
τὸ
τείχη
μὴ
περιβάλλειν
ταῖς
|
πόλεσιν |
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ
τὴν
χώραν |
| [7, 1330] |
(ταῖς
εὖ
φρονούσαις
δεῖ
διωρίσθαι
|
πόλεσιν, |
ἐὰν
μὴ
πάνθ'
ὅμοια
μηδ' |
| [7, 1327] |
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
καὶ
χώραις
καὶ
|
πόλεσιν |
ἐπίνεια
καὶ
λιμένας
εὐφυῶς
κείμενα |
| [7, 1327] |
κοινωνίας,
πότερον
ὠφέλιμος
ταῖς
εὐνομουμέναις
|
πόλεσιν |
ἢ
βλαβερά,
πολλὰ
τυγχάνουσιν
ἀμφισβητοῦντες: |
| [7, 1326] |
ποιητέον
ἀναγκαῖον
γὰρ
ἐν
ταῖς
|
πόλεσιν |
ἴσως
ὑπάρχειν
καὶ
δούλων
ἀριθμὸν |
| [7, 1331] |
πόλιν
ἔξεστιν
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς
|
πόλεσιν, |
καὶ
ὡς
ἐχούσαις
τείχη
καὶ |
| [7, 1329] |
τὸ
θητικὸν
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν)
ταῖς
|
πόλεσιν, |
μέρη
δὲ
τῆς
πόλεως
τό |
| [7, 1323] |
χωρὶς
ἑκάστῳ
καὶ
κοινῇ
ταῖς
|
πόλεσιν, |
~(ὁ
μετ'
ἀρετῆς
κεχορηγημένης
ἐπὶ |
| [7, 1328] |
διὸ
κτήσεως
μὲν
δεῖ
ταῖς
|
πόλεσιν, |
οὐδὲν
δ'
ἐστὶν
ἡ
κτῆσις |
| [7, 1327] |
ὄχλον
οὐκ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
ταῖς
|
πόλεσιν: |
οὐθὲν
γὰρ
αὐτοὺς
μέρος
εἶναι |
| [7, 1330] |
χρήσιμον
εἶναι
ταῖς
εὖ
κατεσκευασμέναις
|
πόλεσιν |
ὑπάρχειν:
δι'
ἣν
δ'
αἰτίαν |
| [7, 1334] |
τέλος,
ὥστε
πρὸς
τούτους
τὴν
|
γένεσιν |
καὶ
τὴν
τῶν
ἐθῶν
δεῖ |
| [7, 1329] |
γὰρ
σχολῆς
καὶ
πρὸς
τὴν
|
γένεσιν |
τῆς
ἀρετῆς
καὶ
πρὸς
τὰς |
| [7, 1327] |
τὴν
οἰκουμένην,
ὡς
διείληπται
τοῖς
|
ἔθνεσιν. |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἐν
τοῖς |
| [7, 1333] |
τῆς
ψυχῆς
μέρεσι
καὶ
ταῖς
|
πράξεσιν |
(αὐτῶν,
πόλεμον
μὲν
εἰρήνης
χάριν, |
| [7, 1333] |
περὶ
ὧν
ἀνάγκη
τὴν
αὐτὴν
|
αἵρεσιν |
εἶναι
καὶ
τοῖς
τῆς
ψυχῆς |
| [7, 1323] |
ἀληθῶς
γὰρ
πρός
γε
μίαν
|
διαίρεσιν |
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
(ἂν
ὡς
οὐ, |
| [7, 1332] |
ἡ
γὰρ
φύσις
δέδωκε
τὴν
|
διαίρεσιν |
ποιήσασα
αὐτὸ
τὸ
γένει
ταὐτὸ |
| [7, 1332] |
καὶ
τὴν
παιδείαν
κατὰ
τὴν
|
διαίρεσιν |
ταύτην.
εἰ
μὲν
τοίνυν
εἴησαν |
| [7, 1335] |
(ἐτῶν.
ὥστε
τέτταρσιν
ἢ
πέντε
|
ἔτεσιν |
ὑπερβάλλοντα
τὴν
ἡλικίαν
ταύτην
ἀφεῖσθαι |
| [7, 1336] |
ἐτῶν,
ἣν
οὔτε
πω
πρὸς
|
μάθησιν |
καλῶς
ἔχει
προσάγειν
οὐδεμίαν
(οὔτε |
| [7, 1335] |
γίγνηται
παρὰ
ταῦτα
συνδυασθέντων,
πρὶν
|
αἴσθησιν |
ἐγγενέσθαι
καὶ
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ |
| [7, 1336] |
ὁ
νόμος.
πρὸς
δὲ
τούτους
|
ἀφίησιν |
ὁ
νόμος
τοὺς
τὴν
ἡλικίαν |
| [7, 1331] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην
|
διοίκησιν, |
ἔτι
δὲ
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν |
| [7, 1333] |
ἀνθρώπων:
τήν
τε
τῶν
πολεμικῶν
|
ἄσκησιν |
οὐ
τούτου
χάριν
δεῖ
μελετᾶν, |
| [7, 1336] |
θερμότητα
πρὸς
τὴν
τῶν
ψυχρῶν
|
ἄσκησιν. |
περὶ
μὲν
οὖν
τὴν
πρώτην |
| [7, 1335] |
ὑπάρχῃ
πρὸς
τὴν
τοῦ
νομοθέτου
|
βούλησιν. |
σχεδὸν
δὴ
πάντα
ταῦτα
συμβαίνει |
| [7, 1336] |
μήτε
γραφήν,
εἶναι
τοιούτων
πράξεων
|
μίμησιν, |
εἰ
μὴ
παρά
τισι
θεοῖς |
| [7, 1336] |
τοῖς
νόμοις:
συμφέρουσι
γὰρ
πρὸς
|
αὔξησιν: |
γίγνεται
γὰρ
τρόπον
τινὰ
γυμνασία |
| [7, 1335] |
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς
τὴν
|
αὔξησιν, |
ἐὰν
ἔτι
τοῦ
σπέρματος
αὐξανομένου |
| [7, 1336] |
ἀναγκαίους
πόνους,
ὅπως
μὴ
τὴν
|
αὔξησιν |
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως |
| [7, 1329] |
ἤδη
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν
τὴν
|
αὔξησιν: |
(ὥστε
καὶ
τὰ
περὶ
τὰς |
| [7, 1332] |
ἐκείνων
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι
καὶ
|
χρῆσιν |
ἀρετῆς
τελείαν,
καὶ
ταύτην
(οὐκ |
| [7, 1326] |
τίνα
τρόπον
ἔχειν
πρὸς
τὴν
|
χρῆσιν |
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ
τὴν |
| [7, 1323] |
τὸν
μέλλοντα
ποιήσασθαι
τὴν
(προσήκουσαν
|
ζήτησιν |
ἀνάγκη
διορίσασθαι
πρῶτον
τίς
αἱρετώτατος |
| [7, 1323] |
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ
τὴν
ἔξω
|
κτῆσιν |
τῶν
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς |
| [7, 1329] |
κοινήν
φαμεν
εἶναι
δεῖν
τὴν
|
κτῆσιν |
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν,
~(ἀλλὰ
τῇ |
| [7, 1326] |
γὰρ
περὶ
τὴν
σκέψιν
ταύτην
|
εἰσὶν |
ἀμφισβητήσεις
διὰ
τοὺς
ἕλκοντας
ἐφ' |
| [7, 1332] |
καὶ
κολάσεις
ἀπ'
ἀρετῆς
μέν
|
εἰσιν, |
ἀναγκαῖαι
δέ,
καὶ
τὸ
καλῶς |
| [7, 1334] |
κινδυνεύειν
ἀνδρείως
δοῦλοι
τῶν
ἐπιόντων
|
εἰσίν. |
ἀνδρείας
μὲν
οὖν
καὶ
καρτερίας |
| [7, 1325] |
πᾶς
ὁ
κόσμος,
οἷς
οὐκ
|
εἰσὶν |
ἐξωτερικαὶ
πράξεις
(παρὰ
τὰς
οἰκείας |
| [7, 1335] |
ἀτελεῖς
καὶ
μικροὶ
τὰ
σώματά
|
εἰσιν. |
ἔτι
δὲ
ἐν
τοῖς
τόκοις |
| [7, 1336] |
δεήσει
μανθάνειν
αὐτούς.
δύο
δ'
|
εἰσὶν |
ἡλικίαι
πρὸς
ἃς
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι |
| [7, 1328] |
γὰρ
εἶναι
χρὴ
τοιοῦτον,
οὐδέ
|
εἰσιν |
οἱ
μεγαλόψυχοι
(τὴν
φύσιν
ἄγριοι, |
| [7, 1325] |
ἄλληλα
τοῖς
μέρεσι
τῆς
πόλεώς
|
εἰσιν. |
ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
ὑπάρχει
καὶ |
| [7, 1334] |
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας,
οἷον
εἴ
τινές
|
εἰσιν, |
ὥσπερ
οἱ
ποιηταί
φασιν,
ἐν |
| [7, 1330] |
τε
γὰρ
πρὸς
ἕω
τὴν
|
ἔγκλισιν |
ἔχουσαι
καὶ
πρὸς
τὰ
πνεύματα |
| [7, 1328] |
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον
|
κρίσιν |
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
τῶν |
| [7, 1327] |
δὲ
τοῦτο
καὶ
νῦν
ὑπάρχον
|
τισίν, |
οἷον
τῇ
πόλει
τῶν
Ἡρακλεωτῶν: |
| [7, 1336] |
(ἥβης
μέχρι
τῶν
ἑνὸς
καὶ
|
εἴκοσιν |
ἐτῶν.
οἱ
γὰρ
ταῖς
ἑβδομάσι |
| [7, 1335] |
τὸν
τῶν
πεντήκοντα
(ἐτῶν.
ὥστε
|
τέτταρσιν |
ἢ
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα
τὴν |
| [7, 1324] |
ἀπεκταγκότι
πολέμιον:
ἐν
δὲ
τοῖς
|
Ἴβηρσιν, |
ἔθνει
πολεμικῷ,
τοσούτους
τὸν
ἀριθμὸν |
| [7, 1334] |
τε
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ
τὴν
|
ἀπόλαυσιν |
τὴν
τούτων
ἢ
τὴν
τῶν |
| [7, 1329] |
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς
καὶ
τὴν
|
ἀνάπαυσιν |
ἔχειν
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς
διὰ |
| [7, 1325] |
τοῦτο
μὲν
οὖν
ἀληθῶς
ἴσως
|
λέγουσιν, |
~(εἴπερ
ὑπάρξει
τοῖς
ἀποστεροῦσι
καὶ |
| [7, 1325] |
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ
μὲν
ἀμφότεροι
|
λέγουσιν |
ὀρθῶς
τὰ
δὲ
οὐκ
ὀρθῶς, |
| [7, 1336] |
ἡλικίας
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
|
λέγουσιν |
οὐ
κακῶς,
~(δεῖ
δὲ
τῇ |
| [7, 1323] |
τὴν
ἔξω
κτῆσιν
τῶν
ἀγαθῶν
|
μετριάζουσιν, |
ἢ
τοῖς
(ἐκεῖνα
μὲν
κεκτημένοις |
| [7, 1334] |
σωφροσύνης
καὶ
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
μᾶλλον
|
σχολάζουσιν |
ἐν
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν. |
| [7, 1334] |
(καὶ
μᾶλλον
εἰρήνην
ἄγουσι
καὶ
|
σχολάζουσιν: |
ὁ
μὲν
γὰρ
πόλεμος
ἀναγκάζει |
| [7, 1332] |
εἶναι
ταύτας
(ἁπλῶς:
διὸ
καὶ
|
νομίζουσιν |
ἄνθρωποι
τῆς
εὐδαιμονίας
αἴτια
τὰ |
| [7, 1331] |
κατασκευὴν
οἵαν
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
|
νομίζουσιν |
ἣν
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη
δ' |
| [7, 1328] |
τῷ
βλάβει
καὶ
ταύτης
ἀποστερεῖσθαι
|
(νομίζουσιν: |
ὅθεν
εἴρηται
χαλεποὶ
πόλεμοι
γὰρ |
| [7, 1323] |
γὰρ
ἀρετῆς
ἔχειν
ἱκανὸν
εἶναι
|
νομίζουσιν |
ὁποσονοῦν,
πλούτου
δὲ
καὶ
χρημάτων |
| [7, 1324] |
πόλιν
ὅλην,
ἐὰν
ᾖ
πλουσία,
|
(μακαρίζουσιν: |
ὅσοι
τε
τὸν
τυραννικὸν
βίον |
| [7, 1334] |
δὲ
λογισμὸς
καὶ
ὁ
νοῦς
|
προιοῦσιν |
ἐγγίγνεσθαι
(πέφυκεν.
διὸ
πρῶτον
μὲν |
| [7, 1329] |
ἐστιν:
οὗτοι
γὰρ
ἀρχαιότατοι
μὲν
|
δοκοῦσιν |
εἶναι,
νόμων
δὲ
τετυχήκασιν
καὶ |
| [7, 1331] |
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
ἣν
ἐλευθέραν
|
καλοῦσιν, |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἣν
δεῖ |
| [7, 1328] |
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν
|
καλοῦσιν |
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν |
| [7, 1331] |
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς
(ἄρχουσιν
οὓς
|
καλοῦσιν |
οἱ
μὲν
ὑλωροὺς
οἱ
δὲ |
| [7, 1333] |
τῆς
οἰκείας
πόλεως
ἄρχειν:
ὅπερ
|
ἐγκαλοῦσιν |
οἱ
Λάκωνες
Παυσανίᾳ
τῷ
βασιλεῖ, |
| [7, 1330] |
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας
πόλεις
λίαν
ἀρχαίως
|
ὑπολαμβάνουσιν, |
καὶ
ταῦθ'
ὁρῶντες
ἐλεγχομένας
ἔργῳ |
| [7, 1324] |
πολιτευομένοις.
~(οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως
|
ὑπολαμβάνουσιν, |
οἱ
δὲ
τὸν
δεσποτικὸν
καὶ |
| [7, 1333] |
ζῆν
καλῶς.
οὐκ
ὀρθῶς
δ'
|
ὑπολαμβάνουσιν |
οὐδὲ
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἣν |
| [7, 1331] |
ἔθεντο
φαῦλον,
ὁτὲ
δὲ
ἑκατέρου
|
διαμαρτάνουσιν, |
οἷον
περὶ
ἰατρικήν:
οὔτε
γὰρ |
| [7, 1331] |
τῷ
πράττειν
τοῦ
τυχεῖν
αὐτοῦ
|
διαμαρτάνουσιν, |
ὁτὲ
δὲ
τῶν
μὲν
πρὸς |
| [7, 1327] |
εὐνομουμέναις
πόλεσιν
ἢ
βλαβερά,
πολλὰ
|
τυγχάνουσιν |
ἀμφισβητοῦντες:
τό
τε
γὰρ
ἐπιξενοῦσθαί |
| [7, 1331] |
μὲν
πρὸς
τὸ
τέλος
πάντων
|
ἐπιτυγχάνουσιν, |
ἀλλὰ
τὸ
τέλος
ἔθεντο
φαῦλον, |
| [7, 1331] |
δεῖ
τὸ
ὑγιαῖνον
εἶναι
σῶμα
|
κρίνουσιν |
ἐνίοτε
καλῶς,
οὔτε
πρὸς
τὸν |
| [7, 1336] |
κάθεξις
ποιεῖ
τὴν
ἰσχὺν
τοῖς
|
πονοῦσιν, |
ὃ
συμβαίνει
καὶ
τοῖς
παιδίοις |
| [7, 1323] |
τῶν
χρησίμων,
ἐν
δὲ
τούτοις
|
ἐλλείπουσιν: |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ |
| [7, 1333] |
τὸ
μὴ
καλὸν
οὐχ
οὕτω
|
διαφέρουσιν |
(αἱ
πράξεις
καθ'
αὑτὰς
ὡς |
| [7, 1333] |
τὸ
τέλος,
τοῖς
μὲν
οὕτω
|
διαιροῦσιν |
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν
οὐκ
ἄδηλον |
| [7, 1331] |
τοὺς
φυλαττομένους:
ἀρχὴν
γὰρ
οὐδ'
|
ἐπιχειροῦσιν |
ἐπιτίθεσθαι
τοῖς
εὖ
παρεσκευασμένοις.
ἐπεὶ |
| [7, 1331] |
(ἐπιμελές
ἐστι
δι'
ὧν
τρόπων
|
πλεονεκτήσουσιν, |
οὕτω
τὰ
μὲν
εὕρηται
τὰ |
| [7, 1328] |
πέρᾳ
στέρξαντες,
οἵδε
καὶ
πέρᾳ
|
μισοῦσιν. |
περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
πολιτευομένων, |
| [7, 1323] |
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται
καὶ
|
φυλάττουσιν |
οὐ
τὰς
ἀρετὰς
τοῖς
ἐκτὸς |
| [7, 1327] |
πᾶσιν
ἀγορὰν
προσόδου
(χάριν
ταῦτα
|
πράττουσιν: |
ἣν
δὲ
μὴ
δεῖ
πόλιν |
| [7, 1323] |
πράττειν
τοῖς
μὴ
τὰ
καλὰ
|
πράττουσιν: |
οὐθὲν
δὲ
καλὸν
ἔργον
οὔτ' |
| [7, 1336] |
παίδων
καὶ
κλαυθμοὺς
οὐκ
ὀρθῶς
|
ἀπαγορεύουσιν |
οἱ
κωλύοντες
ἐν
τοῖς
νόμοις: |
| [7, 1329] |
εἶναι
γνώριμον
τοῖς
περὶ
πολιτείας
|
φιλοσοφοῦσιν, |
~(ὅτι
δεῖ
διῃρῆσθαι
χωρὶς
κατὰ |
| [7, 1325] |
δὲ
πολλῶν
καὶ
καλῶν
τέλος
|
ἔχουσιν |
αἱ
τῶν
δικαίων
καὶ
σωφρόνων |
| [7, 1332] |
δέ,
καὶ
τὸ
καλῶς
ἀναγκαίως
|
ἔχουσιν |
αἱρετώτερον
μὲν
γὰρ
μηδενὸς
δεῖσθαι |
| [7, 1323] |
ἢ
μηθὲν
ὄφελος
εἶναι
τοῖς
|
(ἔχουσιν, |
τῶν
δὲ
περὶ
ψυχὴν
ἕκαστον |
| [7, 1327] |
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων
|
μετέχουσιν. |
ὅσα
τ'
ἂν
μὴ
τυγχάνῃ |
| [7, 1331] |
τοὺς
δὲ
πρεσβυτέρους
παρὰ
(τοῖς
|
ἄρχουσιν: |
ἡ
γὰρ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
τῶν |
| [7, 1336] |
τοὺς
τηλικούτους,
ἐπιμελὲς
ἔστω
τοῖς
|
ἄρχουσιν |
οὓς
καλοῦσι
παιδονόμους.
πάντα
γὰρ |
| [7, 1331] |
χώραν:
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς
|
(ἄρχουσιν |
οὓς
καλοῦσιν
οἱ
μὲν
ὑλωροὺς |
| [7, 1328] |
μᾶλλον
ἔτι
πρὸς
τοὺς
συνήθεις
|
πάσχουσιν, |
ὅπερ
εἴρηται
πρότερον,
ἂν
ἀδικεῖσθαι |
| [7, 1328] |
οὐδέ
εἰσιν
οἱ
μεγαλόψυχοι
(τὴν
|
φύσιν |
ἄγριοι,
πλὴν
πρὸς
τοὺς
ἀδικοῦντας. |
| [7, 1333] |
κατὰ
τέχνην
καὶ
τοῖς
κατὰ
|
φύσιν: |
βέλτιον
δὲ
τὸ
λόγον
ἔχον. |
| [7, 1331] |
οὔ,
διά
τινα
τύχην
ἢ
|
φύσιν |
δεῖται
γὰρ
καὶ
χορηγίας
τινὸς |
| [7, 1330] |
πνεύματος
δύναμις
τοιαύτην
ἔχει
τὴν
|
φύσιν. |
διόπερ
ἐν
(ταῖς
εὖ
φρονούσαις |
| [7, 1334] |
μέν
τινας
εἶναι
χρὴ
τὴν
|
φύσιν, |
διώρισται
πρότερον,
λοιπὸν
δὲ
θεωρῆσαι |
| [7, 1327] |
εἴπομεν,
ποίους
δέ
τινας
(τὴν
|
φύσιν |
εἶναι
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν.
σχεδὸν |
| [7, 1323] |
τῷ
ποιός
τις
εἶναι
τὴν
|
φύσιν, |
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
εὐτυχίαν
τῆς |
| [7, 1328] |
δεῖ
καὶ
ποίους
τινὰς
τὴν
|
φύσιν, |
ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν
πόσην |
| [7, 1325] |
φύσιν,
οὐδὲν
δὲ
τῶν
(παρὰ
|
φύσιν |
καλόν.
διὸ
κἂν
ἄλλος
τις |
| [7, 1327] |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἔχει
(τὴν
|
φύσιν |
μονόκωλον,
τὰ
δὲ
εὖ
κέκραται |
| [7, 1332] |
ἔχειν
βέλτιον.
τὴν
μὲν
τοίνυν
|
φύσιν |
οἵους
εἶναι
δεῖ
τοὺς
μέλλοντας |
| [7, 1325] |
μὴ
ὅμοιον
τοῖς
ὁμοίοις
παρὰ
|
φύσιν, |
οὐδὲν
δὲ
τῶν
(παρὰ
φύσιν |
| [7, 1332] |
παρὰ
τοὺς
ἐθισμοὺς
καὶ
τὴν
|
φύσιν |
πράττουσι
διὰ
τὸν
λόγον,
ἐὰν |
| [7, 1328] |
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ
|
φύσιν |
συνεστώτων
οὐ
ταῦτά
ἐστι
μόρια |
| [7, 1327] |
τε
εἶναι
καὶ
θυμοειδεῖς
τὴν
|
φύσιν |
τοὺς
μέλλοντας
εὐαγώγους
ἔσεσθαι
τῷ |
| [7, 1330] |
περιοίκους
παραπλησίους
τοῖς
εἰρημένοις
τὴν
|
φύσιν, |
(τούτων
δὲ
τοὺς
μὲν
ἐν |
| [7, 1336] |
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
τὴν
ἡλικίαν
|
λάβωσιν |
ἐν
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει |
| [7, 1336] |
τοιούτοις
οἷς
καὶ
τὸν
τωθασμὸν
|
ἀποδίδωσιν |
ὁ
νόμος.
πρὸς
δὲ
τούτους |
| [7, 1336] |
πόνους,
ὅπως
μὴ
τὴν
αὔξησιν
|
ἐμποδίζωσιν, |
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως
ὥστε |
| [7, 1332] |
πράττουσι
διὰ
τὸν
λόγον,
ἐὰν
|
πεισθῶσιν |
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
τὴν
μὲν |
| [7, 1335] |
καὶ
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
τὴν
|
ἄμβλωσιν: |
τὸ
γὰρ
ὅσιον
καὶ
τὸ |
| [7, 1324] |
τε
τὸν
τυραννικὸν
βίον
μάλιστα
|
τιμῶσιν, |
οὗτοι
καὶ
πόλιν
τὴν
πλείστων |
| [7, 1328] |
τε
ἴσον
ἄν
τε
ἄνισον
|
μεταλαμβάνωσιν: |
οἷον
εἴτε
τροφὴ
τοῦτό
ἐστιν |
| [7, 1334] |
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
μὴ
|
διαφωνῶσιν |
αἱ
δυνάμεις
τοῦ
μὲν
ἔτι |
| [7, 1331] |
τὰ
μὲν
θεοῖς
τὰ
δὲ
|
ἥρωσιν. |
ἀλλὰ
τὸ
διατρίβειν
νῦν
ἀκριβολογουμένους |
| [7, 1328] |
ὅπερ
εἴρηται
πρότερον,
ἂν
ἀδικεῖσθαι
|
νομίσωσιν. |
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει
κατὰ
λόγον: |
| [7, 1333] |
ἵνα
πρῶτον
μὲν
αὐτοὶ
μὴ
|
δουλεύσωσιν |
ἑτέροις,
ἔπειτα
ὅπως
ζητῶσι
τὴν |
| [7, 1330] |
νεμηθέντων
ἀμφοτέρων
τῶν
τόπων
πάντες
|
μετέχωσιν. |
τό
τε
γὰρ
ἴσον
οὕτως |
| [7, 1329] |
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην
|
Σύρτιν: |
ἦσαν
δὲ
καὶ
οἱ
Χῶνες |
| [7, 1324] |
σπουδαιοτέραν.
ἀλλὰ
ταῦτ'
ἤδη
δύο
|
ἐστὶν |
ἃ
δεῖται
σκέψεως,
ἓν
μὲν |
| [7, 1336] |
διὰ
τῶν
ἐθνῶν
οἷς
ἐπιμελές
|
ἐστιν |
ἄγειν
εἰς
τὴν
πολεμικὴν
ἕξιν, |
| [7, 1332] |
γὰρ
ἕτερον
κακοῦ
τινὸς
ἀναίρεσίς
|
ἐστιν, |
αἱ
τοιαῦται
δὲ
πράξεις
τοὐναντίον: |
| [7, 1332] |
τούτων
ἕν
τι
τῶν
ἀδυνάτων
|
ἐστίν. |
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε
δεῖ |
| [7, 1324] |
πράττοι
καὶ
ζῴη
(μακαρίως,
φανερόν
|
ἐστιν: |
ἀμφισβητεῖται
δὲ
παρ'
αὐτῶν
τῶν |
| [7, 1330] |
δαπανήματα
κοινὰ
πάσης
τῆς
πόλεώς
|
ἐστιν. |
ἀναγκαῖον
τοίνυν
εἰς
δύο
μέρη |
| [7, 1327] |
τῶν
γιγνομένων
ἐκπέμψασθαι
τῶν
ἀναγκαίων
|
ἐστίν. |
αὑτῇ
γὰρ
ἐμπορικήν,
ἀλλ'
οὐ |
| [7, 1327] |
καὶ
γὰρ
ἔνθυμον
καὶ
διανοητικόν
|
ἐστιν: |
διόπερ
ἐλεύθερόν
τε
διατελεῖ
καὶ |
| [7, 1324] |
ἢ
μὴ
τὴν
αὐτήν,
λοιπόν
|
ἐστιν |
εἰπεῖν.
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο. |
| [7, 1323] |
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
ἐν
τῷ
χαίρειν
|
ἐστὶν |
εἴτ'
ἐν
ἀρετῇ
τοῖς
ἀνθρώποις |
| [7, 1328] |
μεταλαμβάνωσιν:
οἷον
εἴτε
τροφὴ
τοῦτό
|
ἐστιν |
εἴτε
χώρας
πλῆθος
εἴτ'
ἄλλο |
| [7, 1331] |
καλῶς,
λεκτέον.
ἐπεὶ
δὲ
δύ'
|
ἐστὶν |
ἐν
οἷς
γίγνεται
τὸ
εὖ |
| [7, 1335] |
τῆς
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
δ'
|
ἐστὶν |
ἐν
τοῖς
πλείστοις
ἥνπερ
τῶν |
| [7, 1330] |
φροντίζειν
τῶν
ἐνοικούντων,
τοῦτο
δ'
|
ἐστὶν |
ἐν
τῷ
κεῖσθαι
τὸν
τόπον |
| [7, 1331] |
τὸ
εὖ
πᾶσι,
τούτοιν
δ'
|
ἐστὶν |
ἓν
μὲν
ἐν
τῷ
τὸν |
| [7, 1333] |
γὰρ
τὸ
χεῖρον
τοῦ
βελτίονός
|
ἐστιν |
ἕνεκεν,
καὶ
τοῦτο
φανερὸν
ὁμοίως |
| [7, 1325] |
πόλεσι
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις,
φανερόν
|
ἐστιν. |
ἐπεὶ
δὲ
πεφροιμίασται
τὰ
νῦν |
| [7, 1324] |
πολιτικῆς
(διανοίας
καὶ
θεωρίας
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
ἔργον,
ἀλλ'
οὐ
τὸ
περὶ |
| [7, 1323] |
ἐπεξελθεῖν
ἐνδέχεται
λόγους,
ἑτέρας
γάρ
|
ἐστιν |
ἔργον
σχολῆς
(ταῦτα:
νῦν
δὲ |
| [7, 1324] |
τοῖς
βουλομένοις
ἐπισκοπεῖν,
εἰ
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
ἔργον
τοῦ
πολιτικοῦ,
τὸ
δύνασθαι |
| [7, 1325] |
ἀληθές:
ἡ
γὰρ
εὐδαιμονία
πρᾶξίς
|
ἐστιν, |
ἔτι
δὲ
πολλῶν
καὶ
καλῶν |
| [7, 1328] |
τῆς
ἐνδεχομένης
ἀρίστης.
ἐπεὶ
δ'
|
ἐστὶν |
εὐδαιμονία
τὸ
ἄριστον,
αὕτη
δὲ |
| [7, 1333] |
ἃ
(καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον
|
ἐστὶν |
εὐέλεγκτα
καὶ
τοῖς
ἔργοις
ἐξελήλεγκται |
| [7, 1329] |
ἀμφοῖν
νενεμῆσθαι
συμφέρειν
καὶ
δίκαιόν
|
ἐστιν: |
ἔχει
γὰρ
αὕτη
ἡ
διαίρεσις |
| [7, 1323] |
τύχης
οὐδὲ
διὰ
τὴν
τύχην
|
ἐστίν̓ |
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ
καὶ
τῶν |
| [7, 1328] |
δ'
ἔμψυχα
μέρη
τῆς
κτήσεώς
|
ἐστιν: |
ἡ
δὲ
πόλις
κοινωνία
τίς |
| [7, 1328] |
δεῖ
ταῖς
πόλεσιν,
οὐδὲν
δ'
|
ἐστὶν |
ἡ
κτῆσις
μέρος
τῆς
(πόλεως: |
| [7, 1327] |
ποιῶν
τὸ
φιλητικόν:
αὕτη
γάρ
|
ἐστιν |
ἡ
τῆς
ψυχῆς
δύναμις
ᾗ |
| [7, 1323] |
εἶναι
διαθέσεις
(ταύτας)
ὥστ'
εἴπερ
|
ἐστὶν |
ἡ
ψυχὴ
καὶ
τῆς
κτήσεως |
| [7, 1331] |
ἣν
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη
δ'
|
ἐστὶν |
ἣν
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
τῶν |
| [7, 1325] |
νομίμων:
καὶ
τοῦτο
τῆς
νομοθετικῆς
|
ἐστιν |
ἰδεῖν,
ἐάν
τινες
ὑπάρχωσι
γειτνιῶντες, |
| [7, 1332] |
τὸ
μακάριον
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις
|
ἐστίν |
καὶ
γὰρ
τοῦτο
διώρισται
κατὰ |
| [7, 1327] |
τοὺς
ἀγνῶτας
ἀγρίους,
ὁ
θυμός
|
ἐστιν |
ὁ
ποιῶν
τὸ
φιλητικόν:
αὕτη |
| [7, 1332] |
τοὺς
ἠθικοὺς
λόγους,
ὅτι
τοιοῦτός
|
ἐστιν |
ὁ
σπουδαῖος,
ᾧ
διὰ
τὴν |
| [7, 1326] |
ὥσπερ
εἴπομεν,
ἀόριστον.
τίς
δ'
|
ἐστὶν |
ὁ
τῆς
ὑπερβολῆς
ὅρος,
ἐκ |
| [7, 1328] |
οἰκίᾳ
γὰρ
πρὸς
οἰκοδόμον
οὐθέν
|
ἐστιν |
ὃ
γίγνεται
κοινόν,
ἀλλ'
ἔστι |
| [7, 1327] |
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
καὶ
τῶν
πεζευόντων
|
ἐστίν, |
ὃ
κύριόν
ἐστι
καὶ
κρατεῖ |
| [7, 1334] |
τὸν
ἀριθμόν,
(ὧν
τὸ
μέν
|
ἐστιν |
ὄρεξις
τὸ
δὲ
νοῦς,
ὥσπερ |
| [7, 1328] |
εἴτ'
ἄλλο
τι
τῶν
τοιούτων
|
ἐστίν. |
ὅταν
δ'
ᾖ
τὸ
μὲν |
| [7, 1331] |
λέγοντας
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀργόν
|
ἐστιν: |
οὐ
(γὰρ
χαλεπόν
ἐστι
τὰ |
| [7, 1324] |
νομοθετικόν,
ὅ
γε
μηδὲ
νόμιμόν
|
ἐστιν; |
οὐ
νόμιμον
δὲ
τὸ
μὴ |
| [7, 1328] |
εἰπεῖν
ἡ
γὰρ
πόλις
πλῆθός
|
ἐστιν |
οὐ
τὸ
τυχὸν
ἀλλὰ
πρὸς |
| [7, 1328] |
δὲ
κοινὰ
τούτων
ἐξ
ἀνάγκης
|
ἐστίν. |
οὐκ
ἐν
πάσῃ
δὲ
ταὐτὸ |
| [7, 1329] |
ἀρχαῖα,
σημεῖον
τὰ
περὶ
Αἴγυπτόν
|
ἐστιν: |
οὗτοι
γὰρ
ἀρχαιότατοι
μὲν
δοκοῦσιν |
| [7, 1334] |
ὥσπερ
ψυχὴ
καὶ
σῶμα
δύ'
|
ἐστίν, |
οὕτω
καὶ
τῆς
ψυχῆς
ὁρῶμεν |
| [7, 1323] |
κατὰ
τὸν
λόγον
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
|
ἐστιν. |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς
ἔχει |
| [7, 1333] |
οὐθεὶς
οὔτε
ὠφέλιμος
οὔτε
ἀληθής
|
ἐστιν. |
ταὐτὰ
γὰρ
ἄριστα
καὶ
ἰδίᾳ |
| [7, 1327] |
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν
χώραν
|
ἐστίν. |
τῆς
δὲ
πόλεως
τὴν
θέσιν |
| [7, 1329] |
ὃ
μὴ
τῆς
ἀρετῆς
δημιουργόν
|
ἐστιν. |
τοῦτο
δὲ
δῆλον
ἐκ
τῆς |
| [7, 1328] |
ἐπισκεπτέον
δὲ
καὶ
πόσα
ταυτί
|
ἐστιν |
ὧν
ἄνευ
πόλις
οὐκ
ἂν |
| [7, 1328] |
τὰ
μὲν
οὖν
ἔργα
ταῦτ'
|
ἐστὶν |
ὧν
δεῖται
πᾶσα
πόλις
ὡς |
| [7, 1333] |
ἑκάστῳ
τοῦθ'
αἱρετώτατον
(οὗ
τυχεῖν
|
ἔστιν |
ἀκροτάτου.
διῄρηται
δὲ
καὶ
πᾶς |
| [7, 1333] |
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
τὴν
παιδείαν
|
ἔστιν |
ὡς
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ' |
| [7, 1326] |
μείζω
πόλιν,
ἀλλὰ
τοῦτ'
οὐκ
|
ἔστιν, |
ὥσπερ
εἴπομεν,
ἀόριστον.
τίς
δ' |
| [7, 1332] |
τοῦτ'
οὐ
ῥᾴδιον
λαβεῖν
οὐδ'
|
ἔστιν |
ὥσπερ
ἐν
Ἰνδοῖς
φησι
Σκύλαξ |
| [7, 1331] |
περιβεβλημένοις
τείχη
περὶ
τὴν
πόλιν
|
ἔξεστιν |
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς
πόλεσιν,
καὶ |
| [7, 1331] |
τοῖς
δὲ
μὴ
κεκτημένοις
οὐκ
|
ἔξεστιν. |
εἰ
δὴ
τοῦτον
ἔχει
τὸν |
| [7, 1323] |
διὰ
τῶν
(ἔργων
λαμβάνειν
τὴν
|
πίστιν, |
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται
καὶ
φυλάττουσιν |
| [7, 1324] |
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα
νῦν
τὴν
|
σκέψιν, |
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον
ἂν
εἴη, |
| [7, 1326] |
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ
τὴν
|
σκέψιν |
ταύτην
εἰσὶν
ἀμφισβητήσεις
διὰ
τοὺς |
| [7, 1324] |
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος,
οἷον
θεωρητικός
τις,
|
ὃν |
μόνον
τινές
φασιν
εἶναι
φιλόσοφον. |
| [7, 1335] |
γὰρ
τούτου
τις
ὡρισμένος
χρόνος,
|
ὃν |
οὐχ
ὑπερβαίνει
πληθύον
ἔτι,
ἢ |
| [7, 1327] |
ἄδηλον.
καὶ
γὰρ
πρὸς
τὸ
|
ῥᾷον |
φέρειν
τοὺς
πολέμους
εὐβοηθήτους
εἶναι |
| [7, 1331] |
αἰδῶ
καὶ
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων
|
φόβον. |
~(τὴν
δὲ
τῶν
ὠνίων
ἀγορὰν |
| [7, 1332] |
τὴν
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν
|
λόγον, |
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον. |
| [7, 1333] |
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
ἐστὶν
εὐέλεγκτα
καὶ
τοῖς
ἔργοις |
| [7, 1335] |
τῆς
ἀκμῆς,
ἐὰν
γίγνηται
κατὰ
|
λόγον |
εὐθὺς
ἡ
γένεσις,
τοῖς
δὲ |
| [7, 1333] |
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον
δὲ
τὸ
|
λόγον |
ἔχον.
διῄρηταί
τε
διχῇ,
καθ' |
| [7, 1334] |
τό
τε
ἄλογον
καὶ
τὸ
|
λόγον |
ἔχον,
καὶ
τὰς
ἕξεις
τὰς |
| [7, 1334] |
οὕτω
καὶ
τὸ
ἄλογον
τοῦ
|
λόγον |
ἔχοντος.
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο: |
| [7, 1333] |
ψυχῆς,
ὧν
τὸ
μὲν
ἔχει
|
λόγον |
καθ'
αὑτό,
τὸ
δ'
οὐκ |
| [7, 1328] |
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει
κατὰ
|
λόγον: |
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι
τὴν |
| [7, 1323] |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
ἐστιν.
τὰ
μὲν |
| [7, 1334] |
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν
|
λόγον |
τῆς
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ
διὰ |
| [7, 1336] |
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν
|
λόγον: |
(ὕστερον
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι |
| [7, 1332] |
(καὶ
λόγῳ:
μόνος
γὰρ
ἔχει
|
λόγον: |
ὥστε
δεῖ
ταῦτα
συμφωνεῖν
ἀλλήλοις. |
| [7, 1334] |
ὁρῶμεν
δύο
μέρη,
τό
τε
|
ἄλογον |
καὶ
τὸ
λόγον
ἔχον,
καὶ |
| [7, 1334] |
τῆς
ψυχῆς,
οὕτω
καὶ
τὸ
|
ἄλογον |
τοῦ
λόγον
ἔχοντος.
φανερὸν
δὲ |
| [7, 1333] |
δηλονότι.
καὶ
τὰς
πράξεις
δ'
|
ἀνάλογον |
ἐροῦμεν
ἔχειν,
καὶ
δεῖ
τὰς |
| [7, 1323] |
τὴν
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
|
ἀνάλογον |
τούτων
ἔχειν.
ἔτι
δὲ
τῆς |
| [7, 1323] |
αὐτοῖς,
ἐὰν
μή
τι
γίγνηται
|
παράλογον. |
διὸ
δεῖ
πρῶτον
(ὁμολογεῖσθαι
τίς |
| [7, 1325] |
μήθ'
ὅλως
φίλον
φίλου
μηθένα
|
ὑπόλογον |
ποιεῖσθαι
μηδὲ
(πρὸς
τοῦτο
φροντίζειν: |
| [7, 1329] |
καὶ
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
|
εὔλογον |
λαμβάνειν
τὴν
αὔξησιν:
(ὥστε
καὶ |
| [7, 1336] |
ἀναγκαῖον
οἴκοι
τὴν
τροφὴν
ἔχειν.
|
εὔλογον |
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων |
| [7, 1331] |
καὶ
λέγοντας
περὶ
τῶν
τοιούτων
|
ἀργόν |
ἐστιν:
οὐ
(γὰρ
χαλεπόν
ἐστι |
| [7, 1332] |
εἶναι
τὴν
πόλιν
οὐκέτι
τύχης
|
ἔργον |
ἀλλ'
ἐπιστήμης
καὶ
προαιρέσεως.
ἀλλὰ |
| [7, 1324] |
(διανοίας
καὶ
θεωρίας
τοῦτ'
ἐστὶν
|
ἔργον, |
ἀλλ'
οὐ
τὸ
περὶ
ἕκαστον |
| [7, 1331] |
τὸ
μὲν
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς
|
ἔργον |
ἐστί,
τὸ
δὲ
συμβῆναι
τύχης. |
| [7, 1324] |
τοῦ
ἰατροῦ
οὔτε
τοῦ
κυβερνήτου
|
ἔργον |
ἐστὶ
τὸ
ἢ
πεῖσαι
ἢ |
| [7, 1332] |
διωρίσμεθα
πρότερον:
(τὸ
δὲ
λοιπὸν
|
ἔργον |
ἤδη
παιδείας.
τὰ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1326] |
θείας
γὰρ
δὴ
τοῦτο
δυνάμεως
|
ἔργον, |
ἥτις
καὶ
τόδε
συνέχει
τὸ |
| [7, 1328] |
τε
παντὶ
πρὸς
τὸ
γιγνόμενον
|
ἔργον |
καὶ
τοῖς
δημιουργοῖς:
οἰκίᾳ
γὰρ |
| [7, 1334] |
τε
ἐν
τῇ
σχολῇ
τὸ
|
ἔργον |
καὶ
ὧν
ἐν
τῇ
ἀσχολίᾳ. |
| [7, 1323] |
καλὰ
πράττουσιν:
οὐθὲν
δὲ
καλὸν
|
ἔργον |
οὔτ'
ἀνδρὸς
οὔτε
πόλεως
χωρὶς |
| [7, 1326] |
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις
καὶ
κρίσις
|
ἔργον: |
πρὸς
δὲ
τὸ
κρίνειν
(περὶ |
| [7, 1323] |
ἐνδέχεται
λόγους,
ἑτέρας
γάρ
ἐστιν
|
ἔργον |
σχολῆς
(ταῦτα:
νῦν
δὲ
ὑποκείσθω |
| [7, 1324] |
πάρεργον
ἂν
εἴη,
τοῦτο
δὲ
|
ἔργον |
τῆς
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι
μὲν |
| [7, 1324] |
βουλομένοις
ἐπισκοπεῖν,
εἰ
τοῦτ'
ἐστὶν
|
ἔργον |
τοῦ
πολιτικοῦ,
τὸ
δύνασθαι
θεωρεῖν |
| [7, 1328] |
καὶ
δικάζοντας,
ἢ
καθ'
ἕκαστον
|
ἔργον |
τῶν
εἰρημένων
ἄλλους
ὑποθετέον,
ἢ |
| [7, 1326] |
ἔστι
γάρ
τι
καὶ
πόλεως
|
ἔργον, |
ὥστε
τὴν
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ' |
| [7, 1324] |
νῦν
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
|
πάρεργον |
ἂν
εἴη,
τοῦτο
δὲ
ἔργον |
| [7, 1329] |
γένος
ὃ
μὴ
τῆς
ἀρετῆς
|
δημιουργόν |
ἐστιν.
τοῦτο
δὲ
δῆλον
ἐκ |
| [7, 1331] |
πάντων,
καὶ
μήτε
βάναυσον
μήτε
|
γεωργὸν |
μήτ'
ἄλλον
μηδένα
τοιοῦτον
παραβάλλειν |
| [7, 1329] |
ἡ
τούτων
τάξις.
οὔτε
γὰρ
|
γεωργὸν |
οὔτε
βάναυσον
ἱερέα
καταστατέον
ὑπὸ |
| [7, 1331] |
εἶναι
καὶ
χωρίς,
ἔχουσαν
τόπον
|
εὐσυνάγωγον |
τοῖς
τε
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης |
| [7, 1324] |
μόνον
τινές
φασιν
εἶναι
φιλόσοφον.
|
σχεδὸν |
γὰρ
τούτους
τοὺς
(δύο
βίους |
| [7, 1327] |
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν.
|
σχεδὸν |
δὴ
κατανοήσειεν
ἄν
τις
τοῦτό |
| [7, 1335] |
πρὸς
τὴν
τοῦ
νομοθέτου
βούλησιν.
|
σχεδὸν |
δὴ
πάντα
ταῦτα
συμβαίνει
κατὰ |
| [7, 1324] |
Κρήτῃ
πρὸς
τοὺς
πολέμους
συντέτακται
|
σχεδὸν |
ἥ
τε
παιδεία
καὶ
τὸ |
| [7, 1329] |
τὴν
(Μίνω
βασιλείαν
ἡ
Σεσώστριος.
|
σχεδὸν |
μὲν
οὖν
καὶ
τὰ
ἄλλα |
| [7, 1328] |
τινα
καὶ
ποίαν
τινά,
διώρισται
|
σχεδόν |
οὐ
γὰρ
τὴν
(αὐτὴν
ἀκρίβειαν |
| [7, 1329] |
ἀπέχει
δὲ
ταῦτα
ἀπ'
ἀλλήλων
|
ὁδὸν |
ἡμισείας
ἡμέρας.
τοῦτον
δὴ
λέγουσι |
| [7, 1330] |
οὖν
τὰς
πολεμικὰς
αὐτοῖς
μὲν
|
εὐέξοδον |
εἶναι
χρή,
τοῖς
δ'
ἐναντίοις |
| [7, 1326] |
πολεμίοις
εἶναι
δυσέμβολον
αὐτοῖς
δ'
|
εὐέξοδον. |
~(ἔτι
δ'
ὥσπερ
τὸ
πλῆθος |
| [7, 1330] |
εἶναι
χρή,
τοῖς
δ'
ἐναντίοις
|
δυσπρόσοδον |
καὶ
δυσπερίληπτον,
ὑδάτων
τε
καὶ |
| [7, 1336] |
οὔτ'
ἰάμβων
οὔτε
κωμῳδίας
θεατὰς
|
ἐατέον, |
πρὶν
ἢ
τὴν
ἡλικίαν
λάβωσιν |
| [7, 1333] |
τῶν
πολιτῶν
τῷ
δυναμένῳ
τοῦτο
|
πειρατέον |
διώκειν,
ὅπως
δύνηται
τῆς
οἰκείας |
| [7, 1329] |
γὰρ
γεωργὸν
οὔτε
βάναυσον
ἱερέα
|
καταστατέον |
ὑπὸ
γὰρ
τῶν
πολιτῶν
πρέπει |
| [7, 1324] |
τὴν
εὐδαιμονίαν
τὴν
αὐτὴν
εἶναι
|
φατέον |
ἑνός
τε
ἑκάστου
τῶν
ἀνθρώπων |
| [7, 1332] |
τοὺς
αὐτοὺς
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαι
|
φατέον, |
ἔστι
δὲ
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε |
| [7, 1329] |
ὄντα,
πότερον
ἕτερα
καὶ
ταῦτα
|
θετέον |
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς
ἀποδοτέον
ἄμφω; |
| [7, 1325] |
καλῶς
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
|
θετέον, |
καὶ
κοινῇ
πάσης
πόλεως
ἂν |
| [7, 1324] |
ἀπολελυμένος,
ἔτι
δὲ
τίνα
πολιτείαν
|
θετέον |
καὶ
ποίαν
διάθεσιν
πόλεως
ἀρίστην, |
| [7, 1328] |
δῆλον
ὡς
οὐδὲ
πόλεως
μέρη
|
θετέον |
ὅσα
ταῖς
πόλεσιν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν, |
| [7, 1325] |
τὸν
πόλεμον
ἐπιμελείας
καλὰς
μὲν
|
θετέον, |
οὐχ
ὡς
τέλος
δὲ
πάντων |
| [7, 1328] |
ἕκαστον
ἔργον
τῶν
εἰρημένων
ἄλλους
|
ὑποθετέον, |
ἢ
τὰ
μὲν
ἴδια
τὰ |
| [7, 1326] |
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
ταύτην
|
οἰητέον |
εἶναι
μεγίστην,
οἷον
(Ἱπποκράτην
οὐκ |
| [7, 1330] |
τὴν
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα
τῶν
τειχῶν
|
οἰητέον |
εἶναι
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως
τε
καὶ |
| [7, 1326] |
κατὰ
τὸ
τυχὸν
πλῆθος
τοῦτο
|
ποιητέον |
ἀναγκαῖον
γὰρ
ἐν
ταῖς
πόλεσιν |
| [7, 1337] |
πρῶτον
μὲν
οὖν
σκεπτέον
εἰ
|
ποιητέον |
τάξιν
τινὰ
περὶ
τοὺς
παῖδας, |
| [7, 1325] |
ὑπάρχωσι
γειτνιῶντες,
ποῖα
πρὸς
ποίους
|
ἀσκητέον |
ἢ
πῶς
τοῖς
καθήκουσι
πρὸς |
| [7, 1331] |
τρόπον,
οὐχ
ὅτι
τείχη
μόνον
|
περιβλητέον, |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως |
| [7, 1331] |
μόνον
περιβλητέον,
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
|
ἐπιμελητέον, |
ὅπως
καὶ
πρὸς
κόσμον
ἔχῃ |
| [7, 1334] |
γένηται
τῶν
τρεφομένων,
πρῶτον
μὲν
|
ἐπιμελητέον |
περὶ
τὴν
σύζευξιν,
πότε
καὶ |
| [7, 1328] |
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
|
(κοινωνητέον |
πάντων
τούτων
ἐνδέχεται
γὰρ
τοὺς |
| [7, 1334] |
διὰ
τίνων
ἔσται,
τοῦτο
δὴ
|
θεωρητέον. |
τυγχάνομεν
δὴ
διῃρημένοι
πρότερον
ὅτι |
| [7, 1333] |
μὲν
τοίνυν
τῷ
πολιτικῷ
βλέποντι
|
νομοθετητέον, |
καὶ
κατὰ
τὰ
μέρη
τῆς |
| [7, 1333] |
ἡμεῖς
φαμεν
οὐκ
ἄδηλον
πῶς
|
λεκτέον. |
αἰεὶ
γὰρ
τὸ
χεῖρον
τοῦ |
| [7, 1335] |
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
μὲν
μᾶλλον
|
λεκτέον |
ἐν
τοῖς
περὶ
τῆς
παιδονομίας, |
| [7, 1331] |
πόλιν
μακαρίαν
καὶ
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
|
λεκτέον. |
ἐπεὶ
δὲ
δύ'
ἐστὶν
ἐν |
| [7, 1325] |
δὲ
περὶ
τῆς
χρήσεως
αὐτοῦ,
|
λεκτέον |
ἡμῖν
πρὸς
ἀμφοτέρους
αὐτούς
οἱ |
| [7, 1329] |
τίνας
καὶ
ποίους
εἶναι
χρή,
|
λεκτέον |
πρῶτον,
ἐπειδὴ
οὔτε
κοινήν
φαμεν |
| [7, 1329] |
ταῦτα
θετέον
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς
|
ἀποδοτέον |
ἄμφω;
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο, |
| [7, 1329] |
τούτοις
ἂν
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
|
ἀποδοτέον. |
ὧν
μὲν
τοίνυν
ἄνευ
(πόλις |
| [7, 1332] |
ἀρχόντων
καὶ
ἀρχομένων,
τοῦτο
δὴ
|
σκεπτέον, |
εἰ
ἑτέρους
εἶναι
δεῖ
τοὺς |
| [7, 1337] |
φύσεως
ἀναπληροῦν.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
σκεπτέον |
εἰ
ποιητέον
τάξιν
τινὰ
περὶ |
| [7, 1332] |
(μετέχουσι
τῆς
πολιτείας.
τοῦτ'
ἄρα
|
σκεπτέον, |
πῶς
ἀνὴρ
γίνεται
σπουδαῖος.
καὶ |
| [7, 1324] |
ἐάσαντας
ἐπὶ
τῆς
νῦν
μεθόδου,
|
διασκεπτέον |
ὕστερον,
εἴ
τις
τοῖς
εἰρημένοις |
| [7, 1326] |
ἢ
μὴ
καλῶς
λέγομεν,
ὕστερον
|
ἐπισκεπτέον |
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως
περὶ
κτήσεως |
| [7, 1328] |
ἑτέρους
ποιοῦνται
καὶ
τὰς
πολιτείας.
|
ἐπισκεπτέον |
δὲ
καὶ
πόσα
ταυτί
ἐστιν |
| [7, 1336] |
συμβαίνει
καὶ
τοῖς
παιδίοις
διατεινομένοις.
|
ἐπισκεπτέον |
δὲ
(τοῖς
παιδονόμοις
τὴν
τούτων |
| [7, 1327] |
δυνάμεως
ταύτης
πρὸς
τὸν
βίον
|
ἀποσκεπτέον |
τῆς
πόλεως.
εἰ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1328] |
ἂν
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
|
ληπτέον |
τοίνυν
(τῶν
ἔργων
τὸν
ἀριθμόν: |
| [7, 1325] |
πῶς
τοῖς
καθήκουσι
πρὸς
ἑκάστους
|
χρηστέον. |
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
κἂν
ὕστερον |
| [7, 1323] |
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς,
καὶ
νῦν
|
χρηστέον |
αὐτοῖς.
ὡς
ἀληθῶς
γὰρ
πρός |
| [7, 1333] |
σκοποὺς
καὶ
παῖδας
ἔτι
ὄντας
|
παιδευτέον |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ἡλικίας,
ὅσαι |
| [7, 1333] |
τοῦτ'
ἂν
εἴη
τῷ
νομοθέτῃ
|
πραγματευτέον, |
ὅπως
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
(γίγνωνται,
καὶ |
| [7, 1327] |
ὑπάρξει
τῇ
πόλει
τοῦτο
τὸ
|
ἀγαθόν, |
εἰ
δέ
τι
βλαβερόν,
φυλάξασθαι |
| [7, 1327] |
ἐρύμασι,
φανερὸν
ὡς
εἰ
μὲν
|
ἀγαθόν |
τι
συμβαίνει
γίνεσθαι
διὰ
τῆς |
| [7, 1326] |
σταδίοιν,
εἰς
δὲ
τὶ
μέγεθος
|
ἐλθὸν
|
~(ὁτὲ
μὲν
διὰ
σμικρότητα
φαύλην |
| [7, 1325] |
πᾶσαν
ἀρχὴν
εἶναι
δεσποτείαν
οὐκ
|
ὀρθόν: |
οὐ
γὰρ
ἔλαττον
διέστηκεν
ἡ |
| [7, 1326] |
(δὲ
φαύλως
ἔχον,
οἷον
πλοῖον
|
σπιθαμιαῖον |
μὲν
οὐκ
ἔσται
πλοῖον
ὅλως, |
| [7, 1323] |
ὄντος
τούτου
καὶ
τὴν
ἀρίστην
|
ἀναγκαῖον |
ἄδηλον
εἶναι
πολιτείαν:
ἄριστα
γὰρ |
| [7, 1326] |
τὸ
τυχὸν
πλῆθος
τοῦτο
ποιητέον
|
ἀναγκαῖον |
γὰρ
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἴσως |
| [7, 1329] |
κτήσεις
δεῖ
εἶναι
περὶ
τούτους.
|
ἀναγκαῖον |
γὰρ
εὐπορίαν
ὑπάρχειν
τοῖς
πολίταις, |
| [7, 1326] |
τὰς
ἀρχὰς
διανέμειν
κατ'
ἀξίαν
|
ἀναγκαῖον |
γνωρίζειν
ἀλλήλους,
ποῖοί
τινές
εἰσι, |
| [7, 1336] |
δ'
εἰσὶν
ἡλικίαι
πρὸς
ἃς
|
ἀναγκαῖον |
διῃρῆσθαι
τὴν
παιδείαν,
πρὸς
τὴν |
| [7, 1327] |
τῶν
τὴν
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
καὶ
ναυτῶν.
ὁρῶμεν
δὲ |
| [7, 1324] |
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν |
| [7, 1325] |
πρακτικός.
ἀλλὰ
τὸν
πρακτικὸν
οὐκ
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πρὸς
ἑτέρους,
καθάπερ
οἴονταί |
| [7, 1334] |
μὲν
τοῦ
σώματος
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
προτέραν
ἢ
τὴν
τῆς |
| [7, 1326] |
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
δ'
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὴν
παντοφόρον:
τὸ
γὰρ |
| [7, 1325] |
μὲν
οὖν
τὸν
αὐτὸν
βίον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὸν
ἄριστον
ἑκάστῳ
τε |
| [7, 1329] |
τὰς
κτήσεις
εἶναι
τούτων,
εἴπερ
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τοὺς
γεωργοὺς
δούλους
ἢ |
| [7, 1334] |
ἀνθρώποις,
καὶ
τὸν
αὐτὸν
ὅρον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τῷ
τε
ἀρίστῳ
ἀνδρὶ |
| [7, 1326] |
ὅρος
ὑπάρχει,
ταύτην
εἶναι
καλλίστην
|
ἀναγκαῖον: |
(ἐπεὶ
τό
γε
καλὸν
ἐν |
| [7, 1333] |
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
τὴν
αὐτὴν
|
ἀναγκαῖον, |
ἔστιδ'
ὡς
ἑτέραν
εἶναι.
τὸν |
| [7, 1323] |
εὐτυχίαν
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ'
|
ἀναγκαῖον |
ἑτέραν
εἶναι
τῶν
μὲν
γὰρ |
| [7, 1326] |
τίς
ἐστι,
καὶ
τὴν
εὐνομίαν
|
ἀναγκαῖον |
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
δὲ
λίαν |
| [7, 1323] |
ὧν
τὴν
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
|
ἀναγκαῖον |
ἢ
μηθὲν
ὄφελος
εἶναι
τοῖς |
| [7, 1336] |
τὸν
παρόντα
καιρὸν
ἐμνήσθημεν
ὡς
|
ἀναγκαῖον. |
ἴσως
γὰρ
οὐ
κακῶς
ἔλεγε |
| [7, 1328] |
δὲ
ὅπλα
τοὺς
γὰρ
κοινωνοῦντας
|
ἀναγκαῖον |
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
ἔχειν
ὅπλα |
| [7, 1327] |
(ἡγεμονικὸν
καὶ
πολιτικὸν
ζήσεται
βίον,
|
ἀναγκαῖον |
καὶ
ταύτην
τὴν
δύναμιν
ὑπάρχειν |
| [7, 1336] |
~(καὶ
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ
ἐτῶν,
|
ἀναγκαῖον |
οἴκοι
τὴν
τροφὴν
ἔχειν.
εὔλογον |
| [7, 1332] |
φανερὸν
ὅτι
διὰ
πολλὰς
αἰτίας
|
ἀναγκαῖον |
πάντας
ὁμοίως
κοινωνεῖν
τοῦ
κατὰ |
| [7, 1330] |
τέτταρα
βλέποντας,
πρῶτον
μὲν
ὡς
|
ἀναγκαῖον |
πρὸς
ὑγίειαν
αἵ
τε
γὰρ |
| [7, 1332] |
δ'
ὅτι
καὶ
τὰς
χρήσεις
|
ἀναγκαῖον |
σπουδαίας
καὶ
καλὰς
εἶναι
ταύτας |
| [7, 1325] |
ἀρχιτέκτονας.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ἀπρακτεῖν
|
ἀναγκαῖον |
τὰς
καθ'
αὑτὰς
πόλεις
ἱδρυμένας |
| [7, 1335] |
καὶ
μικρὰ
τὴν
μορφήν,
ὥστ'
|
ἀναγκαῖον |
ταὐτὸ
τοῦτο
συμβαίνειν
(καὶ
ἐπὶ |
| [7, 1326] |
διὸ
πρώτην
μὲν
εἶναι
πόλιν
|
ἀναγκαῖον |
τὴν
ἐκ
τοσούτου
πλήθους
ὃ |
| [7, 1330] |
κοινὰ
πάσης
τῆς
πόλεώς
ἐστιν.
|
ἀναγκαῖον |
τοίνυν
εἰς
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι |
| [7, 1332] |
τὴν
λύραν
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
|
ἀναγκαῖον |
τοίνυν
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
τὰ |
| [7, 1331] |
φυλακτήρια
καὶ
συσσίτια
πρὸς
φυλακὴν
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν,
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
κατὰ |
| [7, 1328] |
ἐν
τούτοις
ἂν
εἴη,
διὸ
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν.
ληπτέον
τοίνυν
(τῶν
ἔργων |
| [7, 1329] |
ὑποθέσεως:
τὸ
μὲν
γὰρ
εὐδαιμονεῖν
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν
μετὰ
τῆς
ἀρετῆς,
εὐδαίμονα |
| [7, 1328] |
μέρη
θετέον
ὅσα
ταῖς
πόλεσιν
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν,
(οὐδ'
ἄλλης
κοινωνίας
οὐδεμιᾶς |
| [7, 1329] |
τεχνίτας
καὶ
πᾶν
τὸ
θητικὸν
|
ἀναγκαῖον |
(ὑπάρχειν)
ταῖς
πόλεσιν,
μέρη
δὲ |
| [7, 1327] |
περὶ
τὸν
ναυτικὸν
ὄχλον
οὐκ
|
ἀναγκαῖον |
ὑπάρχειν
ταῖς
πόλεσιν:
οὐθὲν
γὰρ |
| [7, 1326] |
κρίσεις.
περὶ
ἀμφότερα
γὰρ
οὐ
|
δίκαιον |
αὐτοσχεδιάζειν,
ὅπερ
ἐν
(τῇ
πολυανθρωπίᾳ |
| [7, 1325] |
καλὸν
ἀκολουθεῖν
καὶ
τούτῳ
πείθεσθαι
|
δίκαιον. |
δεῖ
δ'
οὐ
μόνον
ἀρετὴν |
| [7, 1325] |
ὁμοίοις
τὸ
καλὸν
καὶ
τὸ
|
δίκαιον |
ἐν
τῷ
ἐν
μέρει,
τοῦτο |
| [7, 1329] |
οὕτως
ἀμφοῖν
νενεμῆσθαι
συμφέρειν
καὶ
|
δίκαιόν |
ἐστιν:
ἔχει
γὰρ
αὕτη
ἡ |
| [7, 1330] |
ἴσον
οὕτως
ἔχει
καὶ
τὸ
|
δίκαιον |
καὶ
τὸ
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας |
| [7, 1332] |
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ
|
δίκαιον. |
μετὰ
γὰρ
τῶν
ἀρχομένων
ὑπάρχουσι |
| [7, 1324] |
αὑτοῖς
ἕκαστοι
οὔ
φασιν
εἶναι
|
δίκαιον |
οὐδὲ
συμφέρον,
τοῦτ'
οὐκ
αἰσχύνονται |
| [7, 1328] |
ὑπόθεσιν,
οὔτε
βάναυσον
βίον
οὔτ'
|
ἀγοραῖον |
δεῖ
(ζῆν
τοὺς
πολίτας
ἀγεννὴς |
| [7, 1330] |
τοὐναντίον
ὡς
εἶχον
κατὰ
τὸν
|
ἀρχαῖον |
χρόνον:
δυσείσοδος
γὰρ
ἐκείνη
τοῖς |
| [7, 1325] |
μὲν
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
|
βίον |
αἱρετώτατον,
διαφερομένους
δὲ
περὶ
τῆς |
| [7, 1324] |
ὁμολογούντων
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
|
βίον |
αἱρετώτατον
πότερον
ὁ
πολιτικὸς
καὶ |
| [7, 1325] |
ὅτι
μὲν
οὖν
τὸν
αὐτὸν
|
βίον |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὸν
ἄριστον
ἑκάστῳ |
| [7, 1327] |
γὰρ
(ἡγεμονικὸν
καὶ
πολιτικὸν
ζήσεται
|
βίον, |
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην
τὴν
δύναμιν |
| [7, 1327] |
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
πρὸς
τὸν
|
βίον |
ἀποσκεπτέον
τῆς
πόλεως.
εἰ
μὲν |
| [7, 1325] |
ἀρχάς,
νομίζοντες
τὸν
τοῦ
ἐλευθέρου
|
(βίον |
ἕτερόν
τινα
εἶναι
τοῦ
πολιτικοῦ |
| [7, 1324] |
(γὰρ
ἀνδρὸς
τὸν
πρακτικὸν
εἶναι
|
βίον |
καὶ
πολιτικόν,
ἐφ'
ἑκάστης
γὰρ |
| [7, 1324] |
(μακαρίζουσιν:
ὅσοι
τε
τὸν
τυραννικὸν
|
βίον |
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ
πόλιν |
| [7, 1328] |
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν,
οὔτε
βάναυσον
|
βίον |
οὔτ'
ἀγοραῖον
δεῖ
(ζῆν
τοὺς |
| [7, 1330] |
κοινωνεῖν
πάντας
τοὺς
πολίτας,
οὐ
|
ῥᾴδιον |
δὲ
τοὺς
ἀπόρους
ἀπὸ
τῶν |
| [7, 1326] |
ὅρος,
ἐκ
τῶν
ἔργων
ἰδεῖν
|
ῥᾴδιον. |
εἰσὶ
γὰρ
αἱ
πράξεις
τῆς |
| [7, 1332] |
καθάπαξ:
ἐπεὶ
δὲ
τοῦτ'
οὐ
|
ῥᾴδιον |
λαβεῖν
οὐδ'
ἔστιν
ὥσπερ
ἐν |
| [7, 1323] |
ἡμεῖς
δὲ
αὐτοῖς
ἐροῦμεν
ὅτι
|
ῥᾴδιον |
μὲν
περὶ
τούτων
καὶ
διὰ |
| [7, 1326] |
ἔτι
δὲ
ξένοις
καὶ
μετοίκοις
|
ῥᾴδιον |
μεταλαμβάνειν
τῆς
πολιτείας:
οὐ
γὰρ |
| [7, 1327] |
εἰ
δέ
τι
βλαβερόν,
φυλάξασθαι
|
ῥᾴδιον |
τοῖς
νόμοις
φράζοντας
καὶ
διορίζοντας |
| [7, 1335] |
ἀραιᾷ
τροφῇ
χρωμένας.
τοῦτο
δὲ
|
ῥᾴδιον |
τῷ
νομοθέτῃ
ποιῆσαι
προστάξαντι
καθ' |
| [7, 1326] |
(οὐ
πόλις:
πολιτείαν
γὰρ
οὐ
|
ῥᾴδιον |
ὑπάρχειν:
τίς
γὰρ
στρατηγὸς
ἔσται |
| [7, 1330] |
αὐτοὺς
πολέμων,
ὡς
διὰ
τὸ
|
ἴδιον |
οὐκ
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς. |
| [7, 1337] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ
κατ'
|
ἴδιον |
τρόπον
ὃ
γίγνεται
καὶ
νῦν |
| [7, 1323] |
ἄφρονα
καὶ
διεψευσμένον
ὥσπερ
τι
|
παιδίον |
ἢ
μαινόμενον.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν |
| [7, 1324] |
τὸ
μὲν
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν,
|
ἐμπόδιον |
δὲ
ἔχειν
τῇ
περὶ
αὐτὸν |
| [7, 1331] |
τῶν
ἀρχείων
συσσίτια
ἁρμόττει
τόπον
|
ἐπιτήδειόν |
τε
ἔχειν
καὶ
τὸν
αὐτόν, |
| [7, 1328] |
καὶ
πρῶτον
τὴν
περὶ
τὸ
|
θεῖον |
ἐπιμέλειαν,
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον |
| [7, 1330] |
ναμάτων
μάλιστα
μὲν
ὑπάρχειν
πλῆθος
|
(οἰκεῖον, |
εἰ
δὲ
μή,
τοῦτό
γε |
| [7, 1331] |
τῶν
τοιούτων
τό
γε
ἐπὶ
|
πλεῖον |
ἀφείσθω
τὰ
νῦν.
περὶ
δὲ |
| [7, 1330] |
κατὰ
τὸν
νεώτερον
καὶ
τὸν
|
Ἱπποδάμειον |
τρόπον,
πρὸς
δὲ
τὰς
πολεμικὰς |
| [7, 1328] |
τῆς
ψυχῆς
δύναμις
ᾗ
φιλοῦμεν.
|
~(σημεῖον |
δέ:
πρὸς
γὰρ
τοὺς
συνήθεις |
| [7, 1326] |
ὑπεροχὴ
τοῦ
πλήθους
μεγάλης
πόλεως
|
σημεῖον, |
ἐξ
ἧς
δὲ
βάναυσοι
μὲν |
| [7, 1329] |
τρόπον.
ὅτι
δὲ
πάντα
ἀρχαῖα,
|
σημεῖον |
τὰ
περὶ
Αἴγυπτόν
ἐστιν:
οὗτοι |
| [7, 1331] |
νόμος
ἀφορίζει
χωρὶς
ἤ
τι
|
μαντεῖον |
ἄλλο
πυθόχρηστον.
εἴη
δ'
ἂν |
| [7, 1326] |
γιγνόμενον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
εἶναι
|
κάλλιον̓ |
οὕτω
καὶ
τῷ
πολιτικῷ
καὶ |
| [7, 1324] |
Μακεδονίαν
νόμος
τὸν
μηθένα
ἀπεκταγκότα
|
πολέμιον |
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
τὴν
φορβειάν:
ἐν |
| [7, 1324] |
σκύφον
περιφερόμενον
τῷ
μηθένα
ἀπεκταγκότι
|
πολέμιον: |
ἐν
δὲ
τοῖς
Ἴβηρσιν,
ἔθνει |
| [7, 1329] |
πρὸς
τὴν
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν
|
Ἰόνιον |
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην
Σύρτιν:
ἦσαν |
| [7, 1330] |
ἔχει
τὸ
συμφέρον
ταῖς
πολιτείαις:
|
οἷον |
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν
καὶ
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν |
| [7, 1332] |
καὶ
γὰρ
φῦναι
δεῖ
πρῶτον,
|
οἷον |
ἄνθρωπον
ἀλλὰ
μὴ
τῶν
ἄλλων |
| [7, 1334] |
(καὶ
πάντων
τῶν
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας,
|
οἷον |
εἴ
τινές
εἰσιν,
ὥσπερ
οἱ |
| [7, 1328] |
ἴσον
ἄν
τε
ἄνισον
μεταλαμβάνωσιν:
|
οἷον |
εἴτε
τροφὴ
τοῦτό
ἐστιν
εἴτε |
| [7, 1324] |
πλεονεκτεῖν
ἡ
τοιαύτη
τετίμηται
δύναμις,
|
οἷον |
ἐν
Σκύθαις
καὶ
Πέρσαις
καὶ |
| [7, 1324] |
ὁ
πάντων
τῶν
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος,
|
οἷον |
θεωρητικός
τις,
ὃν
μόνον
τινές |
| [7, 1326] |
ἀποτελεῖν,
ταύτην
οἰητέον
εἶναι
μεγίστην,
|
οἷον |
(Ἱπποκράτην
οὐκ
ἄνθρωπον
ἀλλ'
ἰατρὸν |
| [7, 1336] |
τοῖς
δὲ
σκέπασμα
μικρὸν
ἀμπίσχειν,
|
οἷον |
Κελτοῖς.
πάντα
γὰρ
ὅσα
δυνατὸν |
| [7, 1328] |
τῷ
δὲ
λαβεῖν:
λέγω
δ'
|
οἷον |
ὀργάνῳ
τε
παντὶ
πρὸς
τὸ |
| [7, 1331] |
φαῦλον,
ὁτὲ
δὲ
ἑκατέρου
διαμαρτάνουσιν,
|
οἷον |
περὶ
ἰατρικήν:
οὔτε
γὰρ
(ποῖόν |
| [7, 1325] |
μηθὲν
τούτων
ἀδύνατον:
λέγω
δὲ
|
(οἷον |
περί
τε
πλήθους
πολιτῶν
καὶ |
| [7, 1326] |
φύσεως
ὁτὲ
(δὲ
φαύλως
ἔχον,
|
οἷον |
πλοῖον
σπιθαμιαῖον
μὲν
οὐκ
ἔσται |
| [7, 1332] |
τὸ
δ'
ἁπλῶς
τὸ
καλῶς:
|
οἷον |
τὰ
περὶ
τὰς
δικαίας
πράξεις, |
| [7, 1325] |
εὐχὴν
συνεστάναι
πόλεως.
οὐ
γὰρ
|
οἷόν |
τε
πολιτείαν
γενέσθαι
τὴν
ἀρίστην |
| [7, 1325] |
ὄντων
αἱρετώτατον:
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
|
οἷόν |
τε
ὑπάρχειν,
ἀλλ'
ὑποτίθενται
τοῦτο |
| [7, 1327] |
τοῦτο
καὶ
νῦν
ὑπάρχον
τισίν,
|
οἷον |
τῇ
πόλει
τῶν
Ἡρακλεωτῶν:
πολλὰς |
| [7, 1325] |
γὰρ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
δημιουργοῖς,
|
οἷον |
ὑφάντῃ
καὶ
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
τὴν |
| [7, 1333] |
νομοθέτης
ἀγαθός.
ἔστι
δὲ
τοῦτο
|
γελοῖον, |
εἰ
μένοντες
ἐν
τοῖς
νόμοις |
| [7, 1326] |
πλοῖον
σπιθαμιαῖον
μὲν
οὐκ
ἔσται
|
πλοῖον |
ὅλως,
οὐδὲ
δυοῖν
σταδίοιν,
εἰς |
| [7, 1326] |
ὁτὲ
(δὲ
φαύλως
ἔχον,
οἷον
|
πλοῖον |
σπιθαμιαῖον
μὲν
οὐκ
ἔσται
πλοῖον |
| [7, 1331] |
εἰς
ἀκρίβειαν
πρὸς
τὰς
πολιορκίας.
|
ὅμοιον |
γὰρ
τὸ
τείχη
μὴ
περιβάλλειν |
| [7, 1325] |
μέρει,
τοῦτο
γὰρ
ἴσον
καὶ
|
ὅμοιον: |
τὸ
δὲ
μὴ
ἴσον
τοῖς |
| [7, 1325] |
τοῖς
ἴσοις
καὶ
τὸ
μὴ
|
ὅμοιον |
τοῖς
ὁμοίοις
παρὰ
φύσιν,
οὐδὲν |
| [7, 1331] |
οἷον
περὶ
ἰατρικήν:
οὔτε
γὰρ
|
(ποῖόν |
τι
δεῖ
τὸ
ὑγιαῖνον
εἶναι |
| [7, 1332] |
ἄλλων
τι
ζῴων:
εἶτα
καὶ
|
ποιόν |
τινα
τὸ
σῶμα
καὶ
τὴν |
| [7, 1332] |
ταῖς
φαύλαις
καλῶς:
ἀλλὰ
τὸ
|
μακάριον |
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις
ἐστίν
καὶ |
| [7, 1323] |
χρή.
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
φαίη
|
μακάριον |
τὸν
μηθὲν
μόριον
ἔχοντα
ἀνδρείας |
| [7, 1324] |
ἔστι
δὲ
θηρευτὸν
ὃ
ἂν
|
ἄγριον |
ᾖ
ἐδεστὸν
ζῷον.
ἀλλὰ
μὴν |
| [7, 1335] |
συμβαίνειν
(καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων.
|
τεκμήριον |
δέ:
ἐν
ὅσαις
γὰρ
τῶν |
| [7, 1323] |
ἂν
φαίη
μακάριον
τὸν
μηθὲν
|
μόριον |
ἔχοντα
ἀνδρείας
μηδὲ
σωφροσύνης
μηδὲ |
| [7, 1327] |
πόλιν
τοιαύτης
μετέχειν
πλεονεξίας,
οὐδ'
|
ἐμπόριον |
δεῖ
κεκτῆσθαι
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ |
| [7, 1325] |
τούτων
οὕτω
διωρισμένων
(ὅτι
τὸ
|
κύριον |
εἶναι
πάντων
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ |
| [7, 1327] |
καὶ
τῶν
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ
|
κύριόν |
ἐστι
καὶ
κρατεῖ
τῆς
ναυτιλίας: |
| [7, 1325] |
τὸν
δυνάμενον
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
|
πλησίον, |
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἀφαιρεῖσθαι,
καὶ
μήτε |
| [7, 1327] |
μᾶλλον,
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ
τῶν
|
πλησίον |
ἄρχειν
οὐ
δυνάμενα:
τὰ
δὲ |
| [7, 1324] |
ὅπως
ἄρχῃ
(καὶ
δεσπόζῃ
τῶν
|
πλησίον, |
καὶ
βουλομένων
καὶ
μὴ
βουλομένων. |
| [7, 1327] |
μόνον
αὑτοῖς
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
πλησίον |
τισὶ
δεῖ
καὶ
φοβεροὺς
εἶναι |
| [7, 1335] |
δεῖ
τὴν
ἄμβλωσιν:
τὸ
γὰρ
|
ὅσιον |
καὶ
τὸ
μὴ
διωρισμένον
τῇ |
| [7, 1323] |
γὰρ
ἐκτὸς
ἀγαθῶν
τῆς
ψυχῆς
|
αἴτιον |
ταὐτόματον
καὶ
ἡ
τύχη,
δίκαιος |
| [7, 1328] |
ἢ
(μηδέν,
δῆλον
ὡς
τοῦτ'
|
αἴτιον |
τοῦ
γίγνεσθαι
πόλεως
εἴδη
καὶ |
| [7, 1332] |
τὴν
τῶν
ἀρχόντων,
δῆλον
ὅτι
|
βέλτιον |
ἀεὶ
τοὺς
αὐτοὺς
τοὺς
μὲν |
| [7, 1326] |
γὰρ
ἂν
αὕτη
τυγχάνῃ
παρεσκευασμένη
|
βέλτιον, |
ἀνάγκη
καὶ
τὸ
γιγνόμενον
ὑπὸ |
| [7, 1333] |
τέχνην
καὶ
τοῖς
κατὰ
φύσιν:
|
βέλτιον |
δὲ
τὸ
λόγον
ἔχον.
διῄρηταί |
| [7, 1336] |
ὅσα
δυνατὸν
(ἐθίζειν)
εὐθὺς
ἀρχομένων
|
βέλτιον |
ἐθίζειν
μέν,
ἐκ
προσαγωγῆς
δ' |
| [7, 1327] |
οὖν,
εἰ
ταῦτα
μὴ
συμβαίνει,
|
βέλτιον |
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς |
| [7, 1330] |
τρόπον
χρῆσθαι
δούλοις,
καὶ
διότι
|
βέλτιον |
πᾶσι
τοῖς
δούλοις
ἆθλον
προκεῖσθαι |
| [7, 1332] |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
καὶ
τὸ
|
βέλτιον. |
τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα
τῶν |
| [7, 1332] |
λόγον,
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
|
βέλτιον. |
τὴν
μὲν
τοίνυν
φύσιν
οἵους |
| [7, 1328] |
πάντων,
ἐν
δὲ
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
|
τοὐναντίον. |
ἐπεὶ
δὲ
τυγχάνομεν
σκοποῦντες
περὶ |
| [7, 1332] |
ἐστιν,
αἱ
τοιαῦται
δὲ
πράξεις
|
τοὐναντίον: |
κατασκευαὶ
γὰρ
ἀγαθῶν
εἰσι
καὶ |
| [7, 1335] |
γενέσεως
τιμήν.
τὴν
μέντοι
διάνοιαν
|
τοὐναντίον |
τῶν
σωμάτων
ῥᾳθυμοτέρως
ἁρμόττει
διάγειν: |
| [7, 1330] |
πρὸς
δὲ
τὰς
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας
|
τοὐναντίον |
ὡς
εἶχον
κατὰ
τὸν
ἀρχαῖον |
| [7, 1324] |
μεγίστης,
πολιτικῶς
δὲ
τὸ
μὲν
|
ἄδικον |
οὐκ
ἔχειν,
ἐμπόδιον
δὲ
ἔχειν |
| [7, 1329] |
πολιτικά.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
τὸ
|
πολεμικὸν |
καὶ
τὸ
βουλευόμενον
περὶ
τῶν |
| [7, 1324] |
πλουσία,
(μακαρίζουσιν:
ὅσοι
τε
τὸν
|
τυραννικὸν |
βίον
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ |
| [7, 1324] |
οἱ
δὲ
τὸν
δεσποτικὸν
καὶ
|
τυραννικὸν |
τρόπον
τῆς
πολιτείας
εἶναι
μόνον |
| [7, 1327] |
τῆς
πόλεως.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
(ἡγεμονικὸν |
καὶ
πολιτικὸν
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον |
| [7, 1327] |
τῆς
πόλεως.
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἐπιβατικὸν |
(ἐλεύθερον
καὶ
τῶν
πεζευόντων
ἐστίν, |
| [7, 1335] |
ἡλικιώταις
καὶ
περὶ
τὴν
οἰκονομίαν
|
ἐγκληματικὸν |
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι
δ'
ὅθεν |
| [7, 1330] |
οἷον
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν
καὶ
μοναρχικόν,
|
(δημοκρατικὸν |
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
οὐδέτερον, |
| [7, 1330] |
καὶ
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης,
|
ἀριστοκρατικὸν |
δὲ
οὐδέτερον,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἰσχυροὶ |
| [7, 1324] |
ἂν
εἴη
τοῦτο
πολιτικὸν
ἢ
|
νομοθετικόν, |
ὅ
γε
μηδὲ
νόμιμόν
ἐστιν; |
| [7, 1329] |
καὶ
τεχνίτας
καὶ
πᾶν
τὸ
|
θητικὸν |
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν)
ταῖς
πόλεσιν,
μέρη |
| [7, 1327] |
θυμός
ἐστιν
ὁ
ποιῶν
τὸ
|
φιλητικόν: |
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ
τῆς |
| [7, 1327] |
μετέχει.
καὶ
γὰρ
ἔνθυμον
καὶ
|
διανοητικόν |
ἐστιν:
διόπερ
ἐλεύθερόν
τε
διατελεῖ |
| [7, 1329] |
θεούς:
ἐπεὶ
δὲ
διῄρηται
τὸ
|
πολιτικὸν |
εἰς
δύο
μέρη,
τοῦτ'
ἐστὶ |
| [7, 1324] |
τὸν
πρακτικὸν
εἶναι
βίον
καὶ
|
πολιτικόν, |
ἐφ'
ἑκάστης
γὰρ
ἀρετῆς
οὐκ |
| [7, 1327] |
εἰ
μὲν
γὰρ
(ἡγεμονικὸν
καὶ
|
πολιτικὸν |
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην |
| [7, 1324] |
πῶς
γὰρ
ἂν
εἴη
τοῦτο
|
πολιτικὸν |
ἢ
νομοθετικόν,
ὅ
γε
μηδὲ |
| [7, 1324] |
λέγω
δὲ
δύο
τόν
τε
|
πολιτικὸν |
καὶ
τὸν
φιλόσοφον.
διαφέρει
δὲ |
| [7, 1329] |
δὲ
τῆς
πόλεως
τό
τε
|
ὁπλιτικὸν |
καὶ
βουλευτικόν,
καὶ
κεχώρισται
δὴ |
| [7, 1329] |
μέρη,
τοῦτ'
ἐστὶ
τό
τε
|
ὁπλιτικὸν |
καὶ
τὸ
βουλευτικόν,
πρέπει
δὲ |
| [7, 1324] |
δοξάζοντες:
μόνον
(γὰρ
ἀνδρὸς
τὸν
|
πρακτικὸν |
εἶναι
βίον
καὶ
πολιτικόν,
ἐφ' |
| [7, 1325] |
βίος
ὁ
πρακτικός.
ἀλλὰ
τὸν
|
πρακτικὸν |
οὐκ
ἀναγκαῖον
εἶναι
πρὸς
ἑτέρους, |
| [7, 1324] |
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
δὲ
τὸν
|
δεσποτικὸν |
καὶ
τυραννικὸν
τρόπον
τῆς
πολιτείας |
| [7, 1327] |
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην
περὶ
τὸν
|
ναυτικὸν |
ὄχλον
οὐκ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
ταῖς |
| [7, 1329] |
πόλεως
τό
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ
|
βουλευτικόν, |
καὶ
κεχώρισται
δὴ
τούτων
ἕκαστον, |
| [7, 1329] |
τό
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ
τὸ
|
βουλευτικόν, |
πρέπει
δὲ
τήν
τε
θεραπείαν |
| [7, 1328] |
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
ὑπάρχει
πᾶσιν:
|
ἀρχικὸν |
γὰρ
καὶ
ἀήττητον
ὁ
θυμός. |
| [7, 1330] |
συμφέρον
ταῖς
πολιτείαις:
οἷον
ἀκρόπολις
|
ὀλιγαρχικὸν |
καὶ
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης, |
| [7, 1330] |
πολιτείαις:
οἷον
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν
καὶ
|
μοναρχικόν, |
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ |
| [7, 1325] |
τὴν
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
|
καλὸν |
ἀκολουθεῖν
καὶ
τούτῳ
πείθεσθαι
δίκαιον. |
| [7, 1323] |
τούτοις
ἐπιλέγειν
μὴ
μόνον
τὸ
|
καλὸν |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως |
| [7, 1335] |
ἄλλον,
ἔστω
μὲν
ἁπλῶς
μὴ
|
καλὸν |
(ἁπτόμενον
φαίνεσθαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
ὅταν |
| [7, 1333] |
καὶ
τῶν
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις
|
καλὸν |
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
τὸ
καλὸν |
| [7, 1325] |
οὐδὲν
δὲ
τῶν
(παρὰ
φύσιν
|
καλόν. |
διὸ
κἂν
ἄλλος
τις
ᾖ |
| [7, 1330] |
λίαν
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
τὸ
|
καλόν. |
διὸ
παρ'
ἐνίοις
νόμος
ἐστὶ |
| [7, 1326] |
καλλίστην
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό
γε
|
καλὸν |
ἐν
πλήθει
καὶ
μεγέθει
εἴωθε |
| [7, 1323] |
τὰ
καλὰ
πράττουσιν:
οὐθὲν
δὲ
|
καλὸν |
ἔργον
οὔτ'
ἀνδρὸς
οὔτε
πόλεως |
| [7, 1325] |
ἀρετῆς.
τοῖς
γὰρ
ὁμοίοις
τὸ
|
καλὸν |
καὶ
τὸ
δίκαιον
ἐν
τῷ |
| [7, 1333] |
καλὸν
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
τὸ
|
καλὸν |
καὶ
τὸ
μὴ
καλὸν
οὐχ |
| [7, 1333] |
τὸ
καλὸν
καὶ
τὸ
μὴ
|
καλὸν |
οὐχ
οὕτω
διαφέρουσιν
(αἱ
πράξεις |
| [7, 1330] |
πολὺ
τῷ
πλήθει
διαφέροντας
οὐ
|
καλὸν |
τὸ
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
τῆς |
| [7, 1329] |
ἡμέρας.
τοῦτον
δὴ
λέγουσι
τὸν
|
Ἰταλὸν |
νομάδας
τοὺς
(Οἰνωτροὺς
ὄντας
ποιῆσαι |
| [7, 1329] |
οἱ
λόγιοι
τῶν
ἐκεῖ
κατοικούντων
|
Ἰταλόν |
τινα
γενέσθαι
βασιλέα
τῆς
Οἰνωτρίας, |
| [7, 1325] |
πολεμίων:
(μηθὲν
γὰρ
ὑπαρχέτω
τοιοῦτον.
|
δῆλον |
ἄρα
ὅτι
πάσας
τὰς
πρὸς |
| [7, 1333] |
ταῦτα
γὰρ
μεγάλην
ἔχει
βλάβην.
|
δῆλον |
γὰρ
ὅτι
καὶ
τῶν
πολιτῶν |
| [7, 1332] |
ἢ
τοὺς
αὐτοὺς
διὰ
(βίου:
|
δῆλον |
γὰρ
ὡς
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ |
| [7, 1332] |
ἀγαθά
ἐστι
τὰ
ἁπλῶς
ἀγαθά,
|
δῆλον |
δ'
ὅτι
καὶ
τὰς
χρήσεις |
| [7, 1329] |
ἀρετῆς
δημιουργόν
ἐστιν.
τοῦτο
δὲ
|
δῆλον |
ἐκ
τῆς
ὑποθέσεως:
τὸ
μὲν |
| [7, 1326] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος.
τοῦτο
δὲ
|
δῆλον |
καὶ
διὰ
τῆς
τῶν
λόγων |
| [7, 1332] |
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
τῶν
ἀρχόντων,
|
δῆλον |
ὅτι
βέλτιον
ἀεὶ
τοὺς
αὐτοὺς |
| [7, 1326] |
μὲν
γὰρ
τοῦ
ποίαν
τινά,
|
δῆλον |
ὅτι
τὴν
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις |
| [7, 1332] |
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
τὴν
πόλιν,
|
δῆλον |
ὅτι
τὴν
εὐδαιμονίαν
δεῖ,
τί |
| [7, 1328] |
ἀριθμόν:
ἐκ
τούτων
γὰρ
ἔσται
|
δῆλον. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
ὑπάρχειν
δεῖ |
| [7, 1326] |
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους.
|
δῆλον |
τοίνυν
ὡς
οὗτός
ἐστι
πόλεως |
| [7, 1323] |
καὶ
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως
τε
|
δῆλον |
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν |
| [7, 1333] |
τοὺς
κινδύνους
πολλῶν
ἦρχον:
καίτοι
|
δῆλον |
ὡς
ἐπειδὴ
νῦν
γε
οὐκέτι |
| [7, 1328] |
τὸ
ὅλον
οὐκ
ἂν
εἴη,
|
δῆλον |
ὡς
οὐδὲ
πόλεως
μέρη
θετέον |
| [7, 1331] |
καὶ
πύργοις
κατὰ
τόπους
ἐπικαίρους,
|
δῆλον |
ὡς
ταῦτα
προκαλεῖται
παρασκευάζειν
ἔνια |
| [7, 1328] |
τοὺς
δὲ
μικρὸν
ἢ
(μηδέν,
|
δῆλον |
ὡς
τοῦτ'
αἴτιον
τοῦ
γίγνεσθαι |
| [7, 1323] |
τούτου
καὶ
τὴν
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
|
ἄδηλον |
εἶναι
πολιτείαν:
ἄριστα
γὰρ
πράττειν |
| [7, 1327] |
τὴν
χώραν
τῆς
θαλάττης,
οὐκ
|
ἄδηλον. |
καὶ
γὰρ
πρὸς
τὸ
ῥᾷον |
| [7, 1327] |
ὑπάρχειν
μέχρι
τινὸς
πλήθους,
οὐκ
|
ἄδηλον
|
~(οὔ
γὰρ
μόνον
αὑτοῖς
ἀλλὰ |
| [7, 1333] |
διαιροῦσιν
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν
οὐκ
|
ἄδηλον |
πῶς
λεκτέον.
αἰεὶ
γὰρ
τὸ |
| [7, 1330] |
διότι
βέλτιον
πᾶσι
τοῖς
δούλοις
|
ἆθλον |
προκεῖσθαι
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν. |
| [7, 1325] |
μήτε
παῖδας
πατρὸς
μήθ'
ὅλως
|
φίλον |
φίλου
μηθένα
ὑπόλογον
ποιεῖσθαι
μηδὲ |
| [7, 1328] |
καὶ
διαφορὰς
καὶ
πολιτείας
πλείους:
|
~(ἄλλον |
γὰρ
τρόπον
καὶ
δι'
ἄλλων |
| [7, 1335] |
τῆς
πρὸς
ἄλλην
ἢ
πρὸς
|
ἄλλον, |
ἔστω
μὲν
ἁπλῶς
μὴ
καλὸν |
| [7, 1331] |
μήτε
βάναυσον
μήτε
γεωργὸν
μήτ'
|
ἄλλον |
μηδένα
τοιοῦτον
παραβάλλειν
(μὴ
καλούμενον |
| [7, 1326] |
λίαν
μικρὸν
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
|
ὑπερβάλλον |
ἕξει
τὴν
αὑτοῦ
δύναμιν,
ἀλλ' |
| [7, 1327] |
δυνατόν,
ἀλλὰ
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
|
(μᾶλλον |
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν.
ὅσα
τ'
ἂν |
| [7, 1327] |
τέχνης,
διόπερ
ἐλεύθερα
μὲν
διατελεῖ
|
μᾶλλον, |
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ
τῶν
πλησίον |
| [7, 1325] |
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
πλησίον,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
ἀφαιρεῖσθαι,
καὶ
μήτε
πατέρα
παίδων |
| [7, 1329] |
πολλάκις
ἐν
τῷ
πολλῷ
χρόνῳ,
|
μᾶλλον |
δ'
ἀπειράκις.
τὰ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1333] |
γὰρ
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν,
|
~(μᾶλλον |
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν, |
| [7, 1333] |
καὶ
κατὰ
τὰς
πράξεις
αὐτῶν,
|
μᾶλλον |
δὲ
πρὸς
τὰ
βελτίω
καὶ |
| [7, 1334] |
ἀγαθῶν,
ἀλλὰ
τῷ
γίνεσθαι
ταῦτα
|
μᾶλλον |
διὰ
τινὸς
ἀρετῆς:
ἐπεὶ
δὲ |
| [7, 1336] |
πάντα
γὰρ
στέργομεν
τὰ
πρῶτα
|
μᾶλλον. |
διὸ
δεῖ
τοῖς
νέοις
πάντα |
| [7, 1334] |
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις,
(καὶ
|
μᾶλλον |
εἰρήνην
ἄγουσι
καὶ
σχολάζουσιν:
ὁ |
| [7, 1336] |
(ὕστερον
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι
|
μᾶλλον, |
εἴτε
μὴ
δεῖ
πρῶτον
εἴτε |
| [7, 1325] |
τοῖς
πρώτοις
λόγοις.
τὸ
δὲ
|
μᾶλλον |
ἐπαινεῖν
τὸ
ἀπρακτεῖν
τοῦ
πράττειν |
| [7, 1328] |
πρὸς
τοὺς
ἀδικοῦντας.
τοῦτο
δὲ
|
μᾶλλον |
ἔτι
πρὸς
τοὺς
συνήθεις
πάσχουσιν, |
| [7, 1328] |
καὶ
φίλους
ὁ
θυμὸς
αἴρεται
|
μᾶλλον |
ἢ
πρὸς
τοὺς
ἀγνῶτας,
ὀλιγωρεῖσθαι |
| [7, 1330] |
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
οὐδέτερον,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους.
ἡ
δὲ |
| [7, 1335] |
τόκοις
αἱ
νέαι
πονοῦσί
τε
|
μᾶλλον |
καὶ
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
καὶ |
| [7, 1335] |
τῶν
νέων
ἔκγονα,
καὶ
θηλυτόκα
|
μᾶλλον |
καὶ
μικρὰ
τὴν
μορφήν,
ὥστ' |
| [7, 1335] |
εἴη
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
μὲν
|
μᾶλλον |
λεκτέον
ἐν
τοῖς
περὶ
τῆς |
| [7, 1333] |
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
καλλίων
καὶ
|
μᾶλλον |
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι
δὲ
οὐ |
| [7, 1326] |
κρίνουσι
τὴν
μεγάλην,
δεῖ
δὲ
|
μᾶλλον |
μὴ
εἰς
τὸ
πλῆθος
εἰς |
| [7, 1324] |
συμπολιτεύεσθαι
καὶ
κοινωνεῖν
πόλεως
ἢ
|
μᾶλλον |
ὁ
ξενικὸς
καὶ
τῆς
πολιτικῆς |
| [7, 1324] |
καὶ
πρακτικὸς
βίος
αἱρετὸς
ἢ
|
μᾶλλον |
ὁ
πάντων
τῶν
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος, |
| [7, 1335] |
τὰ
βόρεια
τῶν
νοτίων
ἐπαινοῦντες
|
μᾶλλον. |
ποίων
δέ
τινων
τῶν
σωμάτων |
| [7, 1334] |
σχολάζειν
μετ'
εἰρήνης
ὑβριστὰς
ποιεῖ
|
μᾶλλον. |
πολλῆς
οὖν
δεῖ
δικαιοσύνης
καὶ |
| [7, 1334] |
ὅτι
δὲ
δεῖ
τὸν
νομοθέτην
|
μᾶλλον |
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ
τὴν
περὶ |
| [7, 1334] |
καὶ
σωφροσύνης
καὶ
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
|
μᾶλλον |
σχολάζουσιν
ἐν
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων |
| [7, 1325] |
ἐκ
τοῦ
πράττειν,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
(τὰς
αὐτοτελεῖς
καὶ
τὰς
αὑτῶν |
| [7, 1332] |
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν
|
μᾶλλον |
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
ἐκ |
| [7, 1331] |
τὰ
τοιαῦτα
νοῆσαι,
ἀλλὰ
ποιῆσαι
|
μᾶλλον: |
τὸ
μὲν
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς |
| [7, 1334] |
δύνασθαι
χρῆσθαι
τοῖς
ἀγαθοῖς,
ἔτι
|
μᾶλλον |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
ἐν
τῷ |
| [7, 1333] |
πως.
τούτων
δὲ
ἐν
(ποτέρῳ
|
μᾶλλον |
τὸ
τέλος,
τοῖς
μὲν
οὕτω |
| [7, 1324] |
γὰρ
ἀρετῆς
οὐκ
εἶναι
πράξεις
|
μᾶλλον |
τοῖς
ἰδιώταις
ἢ
τοῖς
τὰ |
| [7, 1330] |
κατὰ
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
|
μᾶλλον: |
~(τῶν
δὲ
λοιπῶν
πρὸς
τὸ |
| [7, 1323] |
ἀνθρώποις
εἴτ'
ἐν
ἀμφοῖν,
ὅτι
|
μᾶλλον |
ὑπάρχει
τοῖς
τὸ
ἦθος
μὲν |
| [7, 1323] |
ὅσῳ
περ
ἂν
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ
|
μᾶλλον |
χρήσιμον
εἶναι,
εἰ
δεῖ
καὶ |
| [7, 1333] |
πράττειν,
τὰ
δὲ
καλὰ
δεῖ
|
μᾶλλον. |
ὥστε
πρὸς
τούτους
τοὺς
σκοποὺς |
| [7, 1328] |
ὅλης
συστάσεως
ὧν
ἄνευ
τὸ
|
ὅλον |
οὐκ
ἂν
εἴη,
δῆλον
ὡς |
| [7, 1326] |
χρὴ
μὲν
τοῖς
πολεμίοις
εἶναι
|
δυσέμβολον |
αὐτοῖς
δ'
εὐέξοδον.
~(ἔτι
δ' |
| [7, 1331] |
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ
τὴν
χώραν
|
εὐέμβολον |
ζητεῖν
καὶ
περιαιρεῖν
τοὺς
(ὀρεινοὺς |
| [7, 1331] |
ἐπιτυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
τὸ
τέλος
ἔθεντο
|
φαῦλον, |
ὁτὲ
δὲ
ἑκατέρου
διαμαρτάνουσιν,
οἷον |
| [7, 1327] |
τὴν
γιγνομένην
περὶ
τὸν
ναυτικὸν
|
ὄχλον |
οὐκ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
ταῖς
πόλεσιν: |
| [7, 1327] |
μὲν
γὰρ
ἔχει
(τὴν
φύσιν
|
μονόκωλον, |
τὰ
δὲ
εὖ
κέκραται
πρὸς |
| [7, 1336] |
βαρβάρων
ἔθος
τοῖς
μὲν
εἰς
|
ποταμὸν |
ἀποβάπτειν
τὰ
γιγνόμενα
ψυχρόν,
τοῖς |
| [7, 1333] |
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
καὶ
πρὸς
|
πόλεμον |
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ
κατὰ
τὸν |
| [7, 1330] |
ὑπολείπειν
εἰργομένους
τῆς
χώρας
διὰ
|
πόλεμον: |
ἐπεὶ
δὲ
δεῖ
περὶ
ὑγιείας |
| [7, 1325] |
ὅτι
πάσας
τὰς
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον |
ἐπιμελείας
καλὰς
μὲν
θετέον,
οὐχ |
| [7, 1333] |
ἀσχολίαν
καὶ
σχολὴν
καὶ
εἰς
|
πόλεμον |
καὶ
εἰρήνην,
καὶ
τῶν
πρακτῶν |
| [7, 1333] |
μέρεσι
καὶ
ταῖς
πράξεσιν
(αὐτῶν,
|
πόλεμον |
μὲν
εἰρήνης
χάριν,
ἀσχολίαν
δὲ |
| [7, 1325] |
πολιτείας
ἡ
σύνταξις
οὐ
πρὸς
|
πόλεμον |
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
ἔσται |
| [7, 1328] |
ληπτέον
τοίνυν
(τῶν
ἔργων
τὸν
|
ἀριθμόν: |
ἐκ
τούτων
γὰρ
ἔσται
δῆλον. |
| [7, 1328] |
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
τὸν
|
ἀριθμὸν |
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ |
| [7, 1324] |
Ἴβηρσιν,
ἔθνει
πολεμικῷ,
τοσούτους
τὸν
|
ἀριθμὸν |
ὀβελίσκους
(καταπηγνύουσι
περὶ
τὸν
τάφον |
| [7, 1326] |
βάναυσοι
μὲν
ἐξέρχονται
πολλοὶ
τὸν
|
ἀριθμὸν |
ὁπλῖται
δὲ
ὀλίγοι,
ταύτην
ἀδύνατον |
| [7, 1335] |
(πρὸς
τὸν
τῶν
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
|
ἀριθμόν. |
περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
πότε |
| [7, 1326] |
πόλεσιν
ἴσως
ὑπάρχειν
καὶ
δούλων
|
ἀριθμὸν |
πολλῶν
(καὶ
μετοίκων
καὶ
ξένων̓ |
| [7, 1334] |
ἕξεις
τὰς
τούτων
δύο
τὸν
|
ἀριθμόν, |
(ὧν
τὸ
μέν
ἐστιν
ὄρεξις |
| [7, 1324] |
γε
μηδὲ
νόμιμόν
ἐστιν;
οὐ
|
νόμιμον |
δὲ
τὸ
μὴ
μόνον
δικαίως |
| [7, 1324] |
ἢ
νομοθετικόν,
ὅ
γε
μηδὲ
|
νόμιμόν |
ἐστιν;
οὐ
νόμιμον
δὲ
τὸ |
| [7, 1329] |
νῦν
οὐδὲ
νεωστὶ
τοῦτ'
εἶναι
|
γνώριμον |
τοῖς
περὶ
πολιτείας
φιλοσοφοῦσιν,
~(ὅτι |
| [7, 1323] |
περ
ἂν
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ
μᾶλλον
|
χρήσιμον |
εἶναι,
εἰ
δεῖ
καὶ
τούτοις |
| [7, 1330] |
περὶ
συσσιτίων
τε
συνδοκεῖ
πᾶσι
|
χρήσιμον |
εἶναι
ταῖς
εὖ
κατεσκευασμέναις
πόλεσιν |
| [7, 1323] |
ὄργανόν
τι,
πᾶν
τε
τὸ
|
χρήσιμον |
εἴς
τἰ,
ὧν
τὴν
ὑπερβολὴν |
| [7, 1323] |
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
|
χρήσιμον. |
ὅλως
τε
δῆλον
ὡς
ἀκολουθεῖν |
| [7, 1329] |
τὴν
πόλιν
καὶ
τό
τε
|
μάχιμον |
ἕτερον
εἶναι
καὶ
τὸ
γεωργοῦν. |
| [7, 1328] |
τροφήν,
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
τὸ
|
μάχιμον, |
καὶ
τὸ
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς, |
| [7, 1328] |
τοῖς
δημιουργοῖς:
οἰκίᾳ
γὰρ
πρὸς
|
οἰκοδόμον |
οὐθέν
ἐστιν
ὃ
γίγνεται
κοινόν, |
| [7, 1330] |
μὲν
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
πόλιν
|
εὔτομον, |
κατὰ
μέρη
δὲ
καὶ
τόπους: |
| [7, 1336] |
θεοῖς
τοιούτοις
οἷς
καὶ
τὸν
|
τωθασμὸν |
ἀποδίδωσιν
ὁ
νόμος.
πρὸς
δὲ |
| [7, 1335] |
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
καὶ
τὸν
|
χρησμὸν |
γενέσθαι
τινές
φασι
διὰ
τοιαύτην |
| [7, 1330] |
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
|
κόσμον |
ἕξει
καλῶς.
περὶ
δὲ
τειχῶν, |
| [7, 1331] |
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως
καὶ
πρὸς
|
κόσμον |
ἔχῃ
τῇ
πόλει
πρεπόντως
καὶ |
| [7, 1331] |
τὰς
ἡλικίας
καὶ
τοῦτον
τὸν
|
κόσμον, |
καὶ
παρὰ
μὲν
τοῖς
νεωτέροις |
| [7, 1324] |
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
κρίκων
|
κόσμον |
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται
(στρατείας: |
| [7, 1328] |
φίλοις
ἐγκαλῶν
διαλέγεται
πρὸς
τὸν
|
θυμόν: |
(σὺ
γὰρ
δὴ
παρὰ
φίλων |
| [7, 1327] |
οὕτως
ἀμφοῖν
μετέχει.
καὶ
γὰρ
|
ἔνθυμον |
καὶ
διανοητικόν
ἐστιν:
διόπερ
ἐλεύθερόν |
| [7, 1323] |
γὰρ
ἐκτὸς
ἔχει
πέρας,
ὥσπερ
|
ὄργανόν |
τι,
πᾶν
τε
τὸ
χρήσιμον |
| [7, 1323] |
τῆς
μὲν
γὰρ
ἀρετῆς
ἔχειν
|
ἱκανὸν |
εἶναι
νομίζουσιν
ὁποσονοῦν,
πλούτου
δὲ |
| [7, 1335] |
περὶ
τῆς
παιδονομίας,
(τύπῳ
δὲ
|
ἱκανὸν |
εἰπεῖν
καὶ
νῦν.
οὔτε
γὰρ |
| [7, 1332] |
(καὶ
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν
τοῦτον
τὸν
|
ἔρανον |
ὅταν
τύχῃ
τῆς
ἱκνουμένης
ἡλικίας. |
| [7, 1327] |
καὶ
δυνάμενον
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς
|
τυγχάνον |
πολιτείας.
τὴν
αὐτὴν
δ'
ἔχει |
| [7, 1327] |
διατελεῖ
καὶ
βέλτιστα
πολιτευόμενον
καὶ
|
δυνάμενον |
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας. |
| [7, 1325] |
πράξεων.
ὥστε
οὐ
δεῖν
τὸν
|
δυνάμενον |
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
πλησίον,
ἀλλὰ |
| [7, 1333] |
καθ'
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν
|
δυνάμενον: |
ὧν
φαμεν
τὰς
ἀρετὰς
εἶναι |
| [7, 1330] |
τῶν
ἰδίων
τε
εἰσφέρειν
τὸ
|
συντεταγμένον |
καὶ
διοικεῖν
τὴν
ἄλλην
οἰκίαν. |
| [7, 1323] |
τοῦ
πράττειν
κατὰ
ταύτας,
ἔστω
|
συνωμολογημένον |
ἡμῖν,
μάρτυρι
τῷ
θεῷ
χρωμένοις, |
| [7, 1326] |
δύναμιν,
ἀλλ'
ὁτὲ
μὲν
ὅλως
|
ἐστερημένον |
ἔσται
τῆς
φύσεως
ὁτὲ
(δὲ |
| [7, 1331] |
ἐνίοτε
καλῶς,
οὔτε
πρὸς
τὸν
|
ὑποκείμενον |
αὐτοῖς
ὅρον
τυγχάνουσι
τῶν
ποιητικῶν: |
| [7, 1332] |
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
προκείμενόν |
ἐστι
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
ἰδεῖν, |
| [7, 1323] |
ἐστὶ
καὶ
τῶν
αὐτῶν
λόγων
|
δεόμενον |
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν
ἀρίστην |
| [7, 1328] |
ὀργάνῳ
τε
παντὶ
πρὸς
τὸ
|
γιγνόμενον |
ἔργον
καὶ
τοῖς
δημιουργοῖς:
οἰκίᾳ |
| [7, 1324] |
τῶν
πέλας
ἄρχειν
δεσποτικῶς
μὲν
|
γιγνόμενον |
μετ'
ἀδικίας
τινὸς
εἶναι
τῆς |
| [7, 1326] |
παρεσκευασμένη
βέλτιον,
ἀνάγκη
καὶ
τὸ
|
γιγνόμενον |
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
εἶναι
κάλλιον̓ |
| [7, 1323] |
διεψευσμένον
ὥσπερ
τι
παιδίον
ἢ
|
μαινόμενον. |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
λεγόμενα
(ὥσπερ) |
| [7, 1324] |
πίνειν
ἐν
ἑορτῇ
τινι
σκύφον
|
περιφερόμενον |
τῷ
μηθένα
ἀπεκταγκότι
πολέμιον:
ἐν |
| [7, 1335] |
ἔστω
μὲν
ἁπλῶς
μὴ
καλὸν
|
(ἁπτόμενον |
φαίνεσθαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
ὅταν
ᾖ |
| [7, 1329] |
καὶ
τὸ
πολεμικὸν
καὶ
τὸ
|
βουλευόμενον |
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
κρῖνον |
| [7, 1327] |
ἐλεύθερόν
τε
διατελεῖ
καὶ
βέλτιστα
|
πολιτευόμενον |
καὶ
δυνάμενον
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς |
| [7, 1323] |
οὐδὲ
διὰ
τὴν
τύχην
ἐστίν̓
|
ἐχόμενον |
(δ'
ἐστὶ
καὶ
τῶν
αὐτῶν |
| [7, 1323] |
δεδιότα
μὲν
τὰς
παραπετομένας
(μυίας,
|
ἀπεχόμενον |
δὲ
μηθενός,
ἂν
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ |
| [7, 1333] |
ἀρίστου
ἀνδρός,
τὸν
δ'
αὐτὸν
|
ἀρχόμενόν |
τε
δεῖν
γίγνεσθαι
πρότερον
καὶ |
| [7, 1335] |
γὰρ
ὅσιον
καὶ
τὸ
μὴ
|
διωρισμένον |
τῇ
αἰσθήσει
καὶ
τῷ
ζῆν |
| [7, 1323] |
τὴν
διάνοιαν
οὕτως
ἄφρονα
καὶ
|
διεψευσμένον |
ὥσπερ
τι
παιδίον
ἢ
μαινόμενον. |
| [7, 1331] |
ἄλλον
μηδένα
τοιοῦτον
παραβάλλειν
(μὴ
|
καλούμενον |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων.
εἴη
δ' |
| [7, 1336] |
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω
δὲ
κατακλίσεως
|
(ἠξιωμένον |
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
κολάζειν |
| [7, 1335] |
τῶν
γιγνομένων
ἔστω
νόμος
μηδὲν
|
πεπηρωμένον |
τρέφειν,
διὰ
δὲ
πλῆθος
τέκνων |
| [7, 1331] |
γὰρ
(ποῖόν
τι
δεῖ
τὸ
|
ὑγιαῖνον |
εἶναι
σῶμα
κρίνουσιν
ἐνίοτε
καλῶς, |
| [7, 1332] |
~(τούτου
δὲ
ἐλάττονος
μὲν
τοῖς
|
ἄμεινον |
διακειμένοις,
πλείονος
δὲ
τοῖς
χεῖρον, |
| [7, 1328] |
οἰκοδόμον
οὐθέν
ἐστιν
ὃ
γίγνεται
|
κοινόν, |
ἀλλ'
ἔστι
τῆς
οἰκίας
χάριν |
| [7, 1328] |
ἕνεκεν,
οὐθέν
(ἔν)
γε
τούτοις
|
(κοινὸν |
ἀλλ'
ἢ
τῷ
μὲν
ποιῆσαι |
| [7, 1328] |
γένος
ἓν
γάρ
τι
καὶ
|
κοινὸν |
εἶναι
δεῖ
καὶ
ταὐτὸ
τοῖς |
| [7, 1329] |
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
|
κρῖνον |
περὶ
τῶν
δικαίων
ἐνυπάρχει
καὶ |
| [7, 1325] |
γε
δούλῳ
ᾗ
δοῦλος
χρῆσθαι
|
σεμνόν: |
ἡ
γὰρ
ἐπίταξις
ἡ
περὶ |
| [7, 1325] |
πείθεσθαι
δίκαιον.
δεῖ
δ'
οὐ
|
μόνον |
ἀρετὴν
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
ὑπάρχειν, |
| [7, 1327] |
πλήθους,
οὐκ
ἄδηλον
~(οὔ
γὰρ
|
μόνον |
αὑτοῖς
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
πλησίον |
| [7, 1324] |
ἐξ
ἐναντίας
ἕτεροι
τυγχάνουσι
δοξάζοντες:
|
μόνον |
(γὰρ
ἀνδρὸς
τὸν
πρακτικὸν
εἶναι |
| [7, 1324] |
οὐ
νόμιμον
δὲ
τὸ
μὴ
|
μόνον |
δικαίως
ἀλλὰ
καὶ
ἀδίκως
ἄρχειν, |
| [7, 1324] |
τυραννικὸν
τρόπον
τῆς
πολιτείας
εἶναι
|
μόνον |
εὐδαίμονά
φασιν.
παρ'
ἐνίοις
δὲ |
| [7, 1331] |
τὸν
τρόπον,
οὐχ
ὅτι
τείχη
|
μόνον |
περιβλητέον,
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
ἐπιμελητέον, |
| [7, 1324] |
ἀπολελυμένος,
οἷον
θεωρητικός
τις,
ὃν
|
μόνον |
τινές
φασιν
εἶναι
φιλόσοφον.
σχεδὸν |
| [7, 1323] |
δεῖ
καὶ
τούτοις
ἐπιλέγειν
μὴ
|
μόνον |
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ
καὶ
τὸ |
| [7, 1335] |
μὴ
βιαίοις,
μηδὲ
πρὸς
ἕνα
|
(μόνον, |
ὥσπερ
ἡ
τῶν
ἀθλητῶν
ἕξις, |
| [7, 1329] |
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς
διὰ
τὸν
|
χρόνον |
ἀπειρηκότας,
τούτοις
ἂν
εἴη
τὰς |
| [7, 1330] |
ὡς
εἶχον
κατὰ
τὸν
ἀρχαῖον
|
χρόνον: |
δυσείσοδος
γὰρ
ἐκείνη
τοῖς
ξενικοῖς |
| [7, 1334] |
τε
καὶ
τὸν
τοῦ
ζῆν
|
χρόνον, |
ἵνα
συγκαταβαίνωσι
ταῖς
ἡλικίαις
(ἐπὶ |
| [7, 1335] |
χρὴ
τῆς
συζεύξεως,
καὶ
πόσον
|
χρόνον |
λειτουργεῖν
ἁρμόττει
πρὸς
τεκνοποιίαν
ὡρίσθω. |
| [7, 1335] |
προσαγορευθῇ
πόσις:
περὶ
δὲ
τὸν
|
χρόνον |
τὸν
τῆς
τεκνοποιίας
ἐάν
τις |
| [7, 1335] |
ἑβδομάσι
τὴν
ἡλικίαν,
περὶ
τὸν
|
χρόνον |
τὸν
τῶν
πεντήκοντα
(ἐτῶν.
ὥστε |
| [7, 1326] |
δ'
εἶδος
τῆς
χώρας
οὐ
|
χαλεπὸν |
εἰπεῖν
δεῖ
δ'
ἔνια
(πείθεσθαι |
| [7, 1331] |
τοιούτων
ἀργόν
ἐστιν:
οὐ
(γὰρ
|
χαλεπόν |
ἐστι
τὰ
τοιαῦτα
νοῆσαι,
ἀλλὰ |
| [7, 1326] |
ἐκ
τῶν
ἔργων
φανερόν,
ὅτι
|
χαλεπόν, |
ἴσως
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν |
| [7, 1332] |
ἴσον
ταὐτὸν
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
|
χαλεπὸν |
μένειν
τὴν
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν |
| [7, 1326] |
μεταλαμβάνειν
τῆς
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
|
χαλεπὸν |
τὸ
λανθάνειν
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν |
| [7, 1328] |
ἐὰν
δέ
τι
τυγχάνῃ
τούτων
|
ἐκλεῖπον, |
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν
κοινωνίαν |
| [7, 1337] |
γὰρ
τέχνη
καὶ
παιδεία
τὸ
|
προσλεῖπον |
βούλεται
τῆς
φύσεως
ἀναπληροῦν.
πρῶτον |
| [7, 1329] |
γεωργοὺς
δούλους
ἢ
βαρβάρους
περιοίκους.
|
λοιπὸν |
δ'
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
τὸ |
| [7, 1334] |
χρὴ
τὴν
φύσιν,
διώρισται
πρότερον,
|
λοιπὸν |
δὲ
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι
τῷ |
| [7, 1332] |
νομοθέτῃ,
διωρίσμεθα
πρότερον:
(τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
ἔργον
ἤδη
παιδείας.
τὰ
μὲν |
| [7, 1324] |
πόλεως
ἢ
μὴ
τὴν
αὐτήν,
|
λοιπόν |
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν
δὲ
καὶ |
| [7, 1328] |
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ
τούτων
|
λοιπὸν |
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
(κοινωνητέον
πάντων |
| [7, 1335] |
τὸ
φανερὸν
γεννήσεως:
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
ὑγιείας
χάριν
ἤ
τινος
ἄλλης |
| [7, 1331] |
ἓν
μὲν
ἐν
τῷ
τὸν
|
σκοπὸν |
κεῖσθαι
καὶ
τὸ
τέλος
τῶν |
| [7, 1333] |
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου
τὸν
|
σκοπόν, |
ὅτι
πάντα
πρὸς
τὸ
κρατεῖν |
| [7, 1324] |
εὖ
φρονοῦντα
πρὸς
τὸν
βελτίω
|
σκοπὸν |
συντάττεσθαι,
καὶ
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον |
| [7, 1329] |
τρόπον
μέν
τινα
τοῖς
αὐτοῖς
|
τρόπον |
δέ
τινα
καὶ
ἑτέροις.
ᾗ |
| [7, 1333] |
τε
διχῇ,
καθ'
ὅνπερ
εἰώθαμεν
|
τρόπον |
διαιρεῖν:
(ὁ
μὲν
γὰρ
πρακτικός |
| [7, 1326] |
(μνείαν,
πῶς
δεῖ
καὶ
τίνα
|
τρόπον |
ἔχειν
πρὸς
τὴν
χρῆσιν
αὐτῆς: |
| [7, 1328] |
καὶ
πολιτείας
πλείους:
~(ἄλλον
γὰρ
|
τρόπον |
καὶ
δι'
ἄλλων
ἕκαστοι
τοῦτο |
| [7, 1333] |
τὰ
τέλη.
τὸν
(αὐτὸν
δὲ
|
τρόπον |
καὶ
περὶ
τοὺς
βίους
καὶ |
| [7, 1329] |
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο,
διότι
|
τρόπον |
μέν
τινα
τοῖς
αὐτοῖς
τρόπον |
| [7, 1337] |
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ
κατ'
ἴδιον
|
τρόπον |
ὃ
γίγνεται
καὶ
νῦν
ἐν |
| [7, 1330] |
γὰρ
μὴ
τοῦτον
ἔχει
τὸν
|
τρόπον, |
οἱ
μὲν
ὀλιγωροῦσι
τῆς
πρὸς |
| [7, 1329] |
οἴεσθαι
δεῖ
τὸν
αὐτὸν
ἔχειν
|
τρόπον. |
ὅτι
δὲ
πάντα
ἀρχαῖα,
σημεῖον |
| [7, 1331] |
εἰ
δὴ
τοῦτον
ἔχει
τὸν
|
τρόπον, |
οὐχ
ὅτι
τείχη
μόνον
περιβλητέον, |
| [7, 1330] |
τὸν
νεώτερον
καὶ
τὸν
Ἱπποδάμειον
|
τρόπον, |
πρὸς
δὲ
τὰς
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας |
| [7, 1331] |
τοῦτον
ἄν
τις
διακοσμήσειε
τὸν
|
τρόπον: |
τὰς
δὲ
τοῖς
θείοις
ἀποδεδομένας |
| [7, 1324] |
δὲ
τὸν
δεσποτικὸν
καὶ
τυραννικὸν
|
τρόπον |
τῆς
πολιτείας
εἶναι
μόνον
εὐδαίμονά |
| [7, 1336] |
γὰρ
πρὸς
αὔξησιν:
γίγνεται
γὰρ
|
τρόπον |
τινὰ
γυμνασία
τοῖς
σώμασιν:
ἡ |
| [7, 1330] |
οὖν
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον
διὰ
τὰς
προειρημένας
(αἰτίας: |
| [7, 1329] |
Αἰγύπτῳ
τε
γὰρ
ἔχει
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον
ἔτι
καὶ
νῦν,
τά |
| [7, 1324] |
δεσποστόν,
ὥστε
εἴπερ
ἔχει
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον,
οὐ
δεῖ
πάντων
πειρᾶσθαι |
| [7, 1326] |
οὖν
μεγέθους
πόλεως
διωρίσθω
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον.
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὰ |
| [7, 1327] |
ναυτικῆς
δυνάμεως
ἔστω
διωρισμένα
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον:
περὶ
δὲ
τοῦ
πολιτικοῦ |
| [7, 1330] |
γῇ
κοινούς.
τίνα
δὲ
δεῖ
|
τρόπον |
χρῆσθαι
δούλοις,
καὶ
διότι
βέλτιον |
| [7, 1330] |
ἐστὶν
ἐν
τῷ
κεῖσθαι
τὸν
|
τόπον |
ἔν
τε
τοιούτῳ
καὶ
πρὸς |
| [7, 1331] |
κυριώτατα
τῶν
ἀρχείων
συσσίτια
ἁρμόττει
|
τόπον |
ἐπιτήδειόν
τε
ἔχειν
καὶ
τὸν |
| [7, 1331] |
ταύτης
εἶναι
καὶ
χωρίς,
ἔχουσαν
|
τόπον |
εὐσυνάγωγον
τοῖς
τε
ἀπὸ
τῆς |
| [7, 1331] |
δ'
ὑπὸ
μὲν
τοῦτον
τὸν
|
τόπον |
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
κατασκευὴν
οἵαν |
| [7, 1324] |
ἄλλους
οὐδὲν
μέλει
τῶν
δικαίων.
|
ἄτοπον |
δὲ
εἰ
μὴ
φύσει
τὸ |
| [7, 1324] |
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν
ἂν
ἄγαν
|
ἄτοπον |
ἴσως
εἶναι
τοῖς
βουλομένοις
ἐπισκοπεῖν, |
| [7, 1326] |
εἶναι
μεγίστην,
οἷον
(Ἱπποκράτην
οὐκ
|
ἄνθρωπον |
ἀλλ'
ἰατρὸν
εἶναι
μείζω
φήσειεν |
| [7, 1332] |
γὰρ
φῦναι
δεῖ
πρῶτον,
οἷον
|
ἄνθρωπον |
ἀλλὰ
μὴ
τῶν
ἄλλων
τι |
| [7, 1326] |
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν
λίαν
|
πολυάνθρωπον: |
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς |
| [7, 1327] |
τὸ
ἀγαθόν,
εἰ
δέ
τι
|
βλαβερόν, |
φυλάξασθαι
ῥᾴδιον
τοῖς
νόμοις
φράζοντας |
| [7, 1328] |
τὸ
ἄρχον
δὲ
καὶ
τὸ
|
ἐλεύθερον |
ἀπὸ
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
ὑπάρχει |
| [7, 1327] |
πόλεως.
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπιβατικὸν
|
(ἐλεύθερον |
καὶ
τῶν
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ |
| [7, 1336] |
πράττων
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν
μὲν
|
ἐλεύθερον |
μὲν
μήπω
δὲ
κατακλίσεως
(ἠξιωμένον |
| [7, 1327] |
ἔνθυμον
καὶ
διανοητικόν
ἐστιν:
διόπερ
|
ἐλεύθερόν |
τε
διατελεῖ
καὶ
βέλτιστα
πολιτευόμενον |
| [7, 1325] |
δούλων
ἢ
αὐτὸ
τὸ
φύσει
|
ἐλεύθερον |
τοῦ
(φύσει
δούλου.
διώρισται
δὲ |
| [7, 1334] |
τούτων
δεῖ
τῶν
ἀρετῶν
μετέχειν,
|
φανερόν. |
αἰσχροῦ
γὰρ
ὄντος
μὴ
δύνασθαι |
| [7, 1331] |
καὶ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες,
|
φανερόν, |
ἀλλὰ
τούτων
τοῖς
μὲν
ἐξουσία |
| [7, 1335] |
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς
εἰς
τὸ
|
φανερὸν |
γεννήσεως:
τὸ
δὲ
λοιπὸν
ὑγιείας |
| [7, 1329] |
ἀλλ'
εἰς
πάντας
τοὺς
πολίτας.
|
φανερὸν |
(δὲ
καὶ
ὅτι
δεῖ
τὰς |
| [7, 1329] |
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς
ἀποδοτέον
ἄμφω;
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
τοῦτο,
διότι
τρόπον |
| [7, 1334] |
τὸ
ἄλογον
τοῦ
λόγον
ἔχοντος.
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
τοῦτο:
θυμὸς
γὰρ |
| [7, 1324] |
τὴν
αὐτήν,
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
|
φανερὸν |
δὲ
καὶ
τοῦτο.
πάντες
γὰρ |
| [7, 1334] |
διὰ
τῶν
ἐθῶν
ὁμοίως
ἦχθαι.
|
φανερὸν |
δὴ
τοῦτό
γε
πρῶτον
μέν, |
| [7, 1334] |
ἀρετῶν
καὶ
ὅτι
δι'
αὑτήν,
|
φανερὸν |
(ἐκ
τούτων:
πῶς
δὲ
καὶ |
| [7, 1328] |
ἀρετῆς
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
εἴρηται
πρότερον,
|
φανερὸν |
ἐκ
τούτων
ὡς
ἐν
τῇ |
| [7, 1324] |
ἄριστα
πράττοι
καὶ
ζῴη
(μακαρίως,
|
φανερόν |
ἐστιν:
ἀμφισβητεῖται
δὲ
παρ'
αὐτῶν |
| [7, 1325] |
ταῖς
πόλεσι
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
φανερόν |
ἐστιν.
ἐπεὶ
δὲ
πεφροιμίασται
τὰ |
| [7, 1333] |
βελτίονός
ἐστιν
ἕνεκεν,
καὶ
τοῦτο
|
φανερὸν |
ὁμοίως
ἔν
τε
τοῖς
κατὰ |
| [7, 1334] |
ἀνδρὶ
καὶ
τῇ
ἀρίστῃ
πολιτείᾳ,
|
φανερὸν |
ὅτι
δεῖ
τὰς
εἰς
τὴν |
| [7, 1332] |
βασιλέας
τοσοῦτον
διαφέροντας
(τῶν
ἀρχομένων,
|
φανερὸν |
ὅτι
διὰ
πολλὰς
αἰτίας
ἀναγκαῖον |
| [7, 1336] |
λέγειν
τι
τῶν
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
|
φανερὸν |
ὅτι
καὶ
τὸ
θεωρεῖν
ἢ |
| [7, 1326] |
τοῦτό
γε
ἐκ
τῶν
ἔργων
|
φανερόν, |
ὅτι
χαλεπόν,
ἴσως
δ'
ἀδύνατον, |
| [7, 1327] |
πρὸς
ἀμφοτέρας
τὰς
δυνάμεις
ταύτας.
|
φανερὸν |
τοίνυν
ὅτι
δεῖ
διανοητικούς
τε |
| [7, 1327] |
τείχεσι
καὶ
τοιούτοις
ἄλλοις
ἐρύμασι,
|
φανερὸν |
ὡς
εἰ
μὲν
ἀγαθόν
τι |
| [7, 1327] |
κατ'
ἄμφω
δυνατόν,
ἀλλὰ
κατὰ
|
θάτερον |
ὑπάρξει
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν.
ὅσα |
| [7, 1329] |
ᾗ
μὲν
γὰρ
ἑτέρας
ἀκμῆς
|
ἑκάτερον |
τῶν
ἔργων,
καὶ
τὸ
μὲν |
| [7, 1329] |
πόλιν
καὶ
τό
τε
μάχιμον
|
ἕτερον |
εἶναι
καὶ
τὸ
γεωργοῦν.
ἐν |
| [7, 1330] |
τοὺς
θεοὺς
λειτουργίας
τὸ
δὲ
|
ἕτερον |
εἰς
τὴν
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην, |
| [7, 1332] |
κάλλισται
πράξεις.
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἕτερον |
κακοῦ
τινὸς
ἀναίρεσίς
ἐστιν,
αἱ |
| [7, 1330] |
τῆς
μὲν
κοινῆς
τὸ
μὲν
|
ἕτερον |
μέρος
εἰς
τὰς
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1330] |
τῆς
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν
τὸ
|
ἕτερον |
μέρος
τὸ
πρὸς
τὰς
ἐσχατιάς, |
| [7, 1330] |
πρὸς
τὰς
ἐσχατιάς,
(τὸ
δὲ
|
ἕτερον |
πρὸς
πόλιν,
ἵνα
δύο
κλήρων |
| [7, 1325] |
νομίζοντες
τὸν
τοῦ
ἐλευθέρου
(βίον
|
ἕτερόν |
τινα
εἶναι
τοῦ
πολιτικοῦ
καὶ |
| [7, 1330] |
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
|
οὐδέτερον, |
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους. |
| [7, 1324] |
τοῖς
εἰρημένοις
τυγχάνει
μὴ
πειθόμενος.
|
(πότερον |
δὲ
τὴν
εὐδαιμονίαν
τὴν
αὐτὴν |
| [7, 1329] |
φαίνεται
τῆς
(πόλεως
μάλιστα
ὄντα,
|
πότερον |
ἕτερα
καὶ
ταῦτα
θετέον
ἢ |
| [7, 1323] |
αἱρετώτατος
βίος,
μετὰ
δὲ
τοῦτο
|
πότερον |
κοινῇ
καὶ
χωρὶς
ὁ
αὐτὸς |
| [7, 1324] |
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
αἱρετώτατον
|
πότερον |
ὁ
πολιτικὸς
καὶ
πρακτικὸς
βίος |
| [7, 1334] |
διώρισται
πρότερον,
λοιπὸν
δὲ
θεωρῆσαι
|
πότερον |
παιδευτέοι
τῷ
λόγῳ
πρότερον
ἢ |
| [7, 1328] |
διωρισμένων
δὲ
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι
|
πότερον |
πᾶσι
(κοινωνητέον
πάντων
τούτων
ἐνδέχεται |
| [7, 1337] |
τινὰ
περὶ
τοὺς
παῖδας,
ἔπειτα
|
πότερον |
συμφέρει
κοινῇ
(ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν |
| [7, 1327] |
τῆς
πρὸς
τὴν
θάλατταν
κοινωνίας,
|
πότερον |
ὠφέλιμος
ταῖς
εὐνομουμέναις
πόλεσιν
ἢ |
| [7, 1328] |
τοὺς
συνήθεις
πάσχουσιν,
ὅπερ
εἴρηται
|
πρότερον, |
ἂν
ἀδικεῖσθαι
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο |
| [7, 1325] |
τὰς
ἄλλας
πολιτείας
ἡμῖν
τεθεώρηται
|
πρότερον, |
(ἀρχὴ
τῶν
λοιπῶν
εἰπεῖν
πρῶτον |
| [7, 1330] |
ὁμοίως
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων,
εἴρηται
|
πρότερον: |
αὐτῆς
δὲ
προσάντη
τὴν
θέσιν |
| [7, 1327] |
τίνα
μὲν
ὅρον
ὑπάρχειν
χρή,
|
πρότερον |
εἴπομεν,
ποίους
δέ
τινας
(τὴν |
| [7, 1335] |
ἑπτὰ
καὶ
τριάκοντα
ἢ
μικρόν
|
πρότερον: |
(ἐν
τοσούτῳ
γὰρ
ἀκμάζουσί
τε |
| [7, 1334] |
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι
τῷ
λόγῳ
|
πρότερον |
ἢ
τοῖς
ἔθεσιν.
ταῦτα
γὰρ |
| [7, 1333] |
αὐτὸν
ἀρχόμενόν
τε
δεῖν
γίγνεσθαι
|
πρότερον |
καὶ
ἄρχοντα
ὕστερον,
τοῦτ'
ἂν |
| [7, 1329] |
τῶν
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων,
εἴρηται
|
πρότερον, |
καὶ
διότι
τοὺς
γεωργοῦντας
αὐτῶν |
| [7, 1329] |
πρὸς
τὴν
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ
|
πρότερον |
καὶ
νῦν
καλούμενοι
τὴν
ἐπωνυμίαν |
| [7, 1334] |
εἶναι
χρὴ
τὴν
φύσιν,
διώρισται
|
πρότερον, |
λοιπὸν
δὲ
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι |
| [7, 1334] |
δὴ
θεωρητέον.
τυγχάνομεν
δὴ
διῃρημένοι
|
πρότερον |
ὅτι
φύσεως
καὶ
ἔθους
καὶ |
| [7, 1332] |
σκέψασθαι
(τὸν
νομοθέτην.
εἴρηται
δὲ
|
πρότερον |
περὶ
αὐτοῦ.
ἡ
γὰρ
φύσις |
| [7, 1334] |
νοῦς,
ὥσπερ
δὲ
τὸ
σῶμα
|
πρότερον |
τῇ
γενέσει
τῆς
ψυχῆς,
οὕτω |
| [7, 1332] |
εὐχειρώτους
ἔσεσθαι
τῷ
νομοθέτῃ,
διωρίσμεθα
|
πρότερον: |
(τὸ
δὲ
λοιπὸν
ἔργον
ἤδη |
| [7, 1328] |
χωρὶς
ἀρετῆς
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
εἴρηται
|
πρότερον, |
φανερὸν
ἐκ
τούτων
ὡς
ἐν |
| [7, 1326] |
μὴ
καλῶς
λέγομεν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον
|
ἀκριβέστερον, |
ὅταν
ὅλως
περὶ
κτήσεως
καὶ |
| [7, 1336] |
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν
λόγον:
|
(ὕστερον |
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι
μᾶλλον, |
| [7, 1336] |
τὰ
τοιαῦτα
προοδοποιεῖν
πρὸς
τὰς
|
ὕστερον |
διατριβάς:
διὸ
τὰς
παιδιὰς
εἶναι |
| [7, 1324] |
ἐπὶ
τῆς
νῦν
μεθόδου,
διασκεπτέον
|
ὕστερον, |
εἴ
τις
τοῖς
εἰρημένοις
τυγχάνει |
| [7, 1326] |
καλῶς
ἢ
μὴ
καλῶς
λέγομεν,
|
ὕστερον |
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως
περὶ |
| [7, 1330] |
δ'
αἰτίαν
συνδοκεῖ
(καὶ
ἡμῖν,
|
ὕστερον |
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ
τούτων
κοινωνεῖν |
| [7, 1330] |
δούλοις
ἆθλον
προκεῖσθαι
τὴν
ἐλευθερίαν,
|
ὕστερον |
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ
πόλιν
ὅτι |
| [7, 1325] |
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
|
ὕστερον |
ὅσον
ἤδη
παρεκβέβηκε
τῆς
ἀρετῆς. |
| [7, 1336] |
δεῖ
τὰς
πολλὰς
μιμήσεις
τῶν
|
ὕστερον |
σπουδαζομένων.
τὰς
δὲ
διατάσεις
(τῶν |
| [7, 1333] |
παραπλησίως
δὲ
τούτοις
καὶ
τῶν
|
ὕστερόν |
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
τὴν
αὐτὴν |
| [7, 1333] |
δεῖν
γίγνεσθαι
πρότερον
καὶ
ἄρχοντα
|
ὕστερον, |
τοῦτ'
ἂν
εἴη
τῷ
νομοθέτῃ |
| [7, 1325] |
χρηστέον.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
κἂν
|
ὕστερον |
τύχοι
τῆς
προσηκούσης
(σκέψεως,
πρὸς |
| [7, 1336] |
κολάζειν
καὶ
πληγαῖς,
τὸν
δὲ
|
πρεσβύτερον |
τῆς
ἡλικίας
ταύτης
ἀτιμίαις
ἀνελευθέροις |
| [7, 1332] |
τὸ
μὲν
νεώτερον
τὸ
δὲ
|
πρεσβύτερον, |
ὧν
τοῖς
μὲν
ἄρχεσθαι
πρέπει |
| [7, 1330] |
πνέοντα
ἀπὸ
τῆς
ἀνατολῆς
ὑγιεινότεραι,
|
δεύτερον |
δ'
κατὰ
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ |
| [7, 1330] |
πρὸς
τὸ
μηδὲν
νεωτερίζειν
ἀσφαλεῖς,
|
δεύτερον |
δὲ
βαρβάρους
περιοίκους
παραπλησίους
τοῖς |
| [7, 1330] |
τοιούτῳ
καὶ
πρὸς
(τοιοῦτον
καλῶς,
|
δεύτερον |
δὲ
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ |
| [7, 1330] |
εὔτομος
ᾖ
καὶ
κατὰ
τὸν
|
νεώτερον |
καὶ
τὸν
Ἱπποδάμειον
τρόπον,
πρὸς |
| [7, 1332] |
τὸ
γένει
ταὐτὸ
τὸ
μὲν
|
νεώτερον |
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον,
ὧν
τοῖς |
| [7, 1323] |
τῆς
κτήσεως
καὶ
τοῦ
σώματος
|
τιμιώτερον |
καὶ
ἁπλῶς
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη |
| [7, 1330] |
τὸ
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
πολέμους
|
ὁμονοητικώτερον. |
ὅπου
γὰρ
μὴ
τοῦτον
ἔχει |
| [7, 1332] |
ἕκαστον
δὲ
τῶν
πολιτῶν,
οὕτως
|
αἱρετώτερον: |
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
καθ'
ἕκαστον |
| [7, 1332] |
καὶ
τὸ
καλῶς
ἀναγκαίως
ἔχουσιν
|
αἱρετώτερον |
μὲν
γὰρ
μηδενὸς
δεῖσθαι
τῶν |
| [7, 1330] |
οὐ
πάσαις
ὁμοίως
ἔχει
τὸ
|
συμφέρον |
ταῖς
πολιτείαις:
οἷον
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν |
| [7, 1324] |
οὔ
φασιν
εἶναι
δίκαιον
οὐδὲ
|
συμφέρον, |
τοῦτ'
οὐκ
αἰσχύνονται
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1336] |
δεῖ:
κατὰ
δὲ
τὸν
παρόντα
|
καιρὸν |
ἐμνήσθημεν
ὡς
ἀναγκαῖον.
ἴσως
γὰρ |
| [7, 1334] |
ταῖς
ἡλικίαις
(ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν
|
καιρὸν |
καὶ
μὴ
διαφωνῶσιν
αἱ
δυνάμεις |
| [7, 1323] |
καὶ
πάντων
τῶν
τοιούτων
εἰς
|
ἄπειρον |
ζητοῦσι
τὴν
ὑπερβολήν.
ἡμεῖς
δὲ |
| [7, 1332] |
διὰ
τῶν
ἐθῶν
ἐπὶ
τὸ
|
χεῖρον |
καὶ
τὸ
βέλτιον.
τὰ
μὲν |
| [7, 1332] |
ἄμεινον
διακειμένοις,
πλείονος
δὲ
τοῖς
|
χεῖρον, |
οἱ
δ'
εὐθὺς
οὐκ
ὀρθῶς |
| [7, 1333] |
πῶς
λεκτέον.
αἰεὶ
γὰρ
τὸ
|
χεῖρον |
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν
ἕνεκεν,
καὶ |
| [7, 1336] |
γιγνόμενα
ψυχρόν,
τοῖς
δὲ
σκέπασμα
|
μικρὸν |
ἀμπίσχειν,
οἷον
Κελτοῖς.
πάντα
γὰρ |
| [7, 1335] |
οὐχ
ὑπερβαίνει
πληθύον
ἔτι,
ἢ
|
μικρόν> |
διὸ
τὰς
μὲν
ἁρμόττει
περὶ |
| [7, 1328] |
ἐνδέχεσθαι
μετέχειν
αὐτῆς
τοὺς
δὲ
|
μικρὸν |
ἢ
(μηδέν,
δῆλον
ὡς
τοῦτ' |
| [7, 1326] |
γὰρ
τούτων
ἕκαστον
οὔτε
λίαν
|
μικρὸν |
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
ὑπερβάλλον
ἕξει |
| [7, 1324] |
τὸν
φιλόσοφον.
διαφέρει
δὲ
οὐ
|
μικρὸν |
ποτέρως
ἔχει
τὸ
ἀληθές:
ἀνάγκη |
| [7, 1335] |
δ'
ἑπτὰ
καὶ
τριάκοντα
ἢ
|
μικρόν |
πρότερον:
(ἐν
τοσούτῳ
γὰρ
ἀκμάζουσί |
| [7, 1334] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
τὸν
αὐτὸν
|
ὅρον |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῷ
τε
ἀρίστῳ |
| [7, 1326] |
καὶ
σωφρόνως.
τοῦτον
δὲ
τὸν
|
ὅρον |
εἰ
καλῶς
ἢ
μὴ
καλῶς |
| [7, 1331] |
οὔτε
πρὸς
τὸν
ὑποκείμενον
αὐτοῖς
|
ὅρον |
τυγχάνουσι
τῶν
ποιητικῶν:
δεῖ
δ' |
| [7, 1327] |
τοῦ
πολιτικοῦ
πλήθους,
τίνα
μὲν
|
ὅρον |
ὑπάρχειν
χρή,
πρότερον
εἴπομεν,
ποίους |
| [7, 1328] |
καὶ
τὸ
μάχιμον,
καὶ
τὸ
|
εὔπορον, |
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς
τῶν |
| [7, 1327] |
τινας
ἐν
ἄλλοις
τεθραμμένους
νόμοις
|
ἀσύμφορον |
εἶναί
φασι
πρὸς
(τὴν
εὐνομίαν, |
| [7, 1326] |
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὴν
|
παντοφόρον: |
τὸ
γὰρ
πάντα
ὑπάρχειν
καὶ |
| [7, 1332] |
ἀγαθῶν,
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
|
λαμπρὸν |
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν |
| [7, 1326] |
οἷον
(Ἱπποκράτην
οὐκ
ἄνθρωπον
ἀλλ'
|
ἰατρὸν |
εἶναι
μείζω
φήσειεν
ἄν
τις |
| [7, 1326] |
ἔστι
τι
καὶ
πόλεως
μεγέθους
|
μέτρον, |
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἄλλων
πάντων, |
| [7, 1327] |
δύναμιν
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις
|
σύμμετρον. |
τὴν
δὲ
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην |
| [7, 1336] |
εἰς
ποταμὸν
ἀποβάπτειν
τὰ
γιγνόμενα
|
ψυχρόν, |
τοῖς
δὲ
σκέπασμα
μικρὸν
ἀμπίσχειν, |
| [7, 1328] |
ταὐτὸ
τοῖς
κοινωνοῖς,
ἄν
τε
|
ἴσον |
ἄν
τε
ἄνισον
μεταλαμβάνωσιν:
οἷον |
| [7, 1325] |
τῷ
ἐν
μέρει,
τοῦτο
γὰρ
|
ἴσον |
καὶ
ὅμοιον:
τὸ
δὲ
μὴ |
| [7, 1330] |
πάντες
μετέχωσιν.
τό
τε
γὰρ
|
ἴσον |
οὕτως
ἔχει
καὶ
τὸ
δίκαιον |
| [7, 1332] |
καὶ
ἄρχεσθαι.
τό
τε
γὰρ
|
ἴσον |
ταὐτὸν
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν |
| [7, 1325] |
καὶ
ὅμοιον:
τὸ
δὲ
μὴ
|
ἴσον |
τοῖς
ἴσοις
καὶ
τὸ
μὴ |
| [7, 1328] |
ἄν
τε
ἴσον
ἄν
τε
|
ἄνισον |
μεταλαμβάνωσιν:
οἷον
εἴτε
τροφὴ
τοῦτό |
| [7, 1325] |
εἶναι
τῷ
μὴ
διαφέροντι
τοσοῦτον
|
ὅσον |
ἀνὴρ
γυναικὸς
ἢ
πατὴρ
(τέκνων |
| [7, 1325] |
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
ὕστερον
|
ὅσον |
ἤδη
παρεκβέβηκε
τῆς
ἀρετῆς.
τοῖς |
| [7, 1323] |
ἑκάστῳ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐπιβάλλει
τοσοῦτον
|
ὅσον |
περ
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
καὶ |
| [7, 1332] |
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι
τῶν
ἄλλων
|
ὅσον |
τοὺς
θεοὺς
καὶ
τοὺς
ἥρωας |
| [7, 1335] |
ἄρχεσθαι
χρὴ
τῆς
συζεύξεως,
καὶ
|
πόσον |
χρόνον
λειτουργεῖν
ἁρμόττει
πρὸς
τεκνοποιίαν |
| [7, 1328] |
μὴ
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν,
οὔτε
|
βάναυσον |
βίον
οὔτ'
ἀγοραῖον
δεῖ
(ζῆν |
| [7, 1329] |
τάξις.
οὔτε
γὰρ
γεωργὸν
οὔτε
|
βάναυσον |
ἱερέα
καταστατέον
ὑπὸ
γὰρ
τῶν |
| [7, 1331] |
τῶν
ὠνίων
πάντων,
καὶ
μήτε
|
βάναυσον |
μήτε
γεωργὸν
μήτ'
ἄλλον
μηδένα |
| [7, 1329] |
πολῖται
δὲ
οὗτοι.
τὸ
γὰρ
|
(βάναυσον |
οὐ
μετέχει
τῆς
πόλεως,
οὐδ' |
| [7, 1332] |
μηδενὸς
δεῖσθαι
τῶν
τοιούτων
(μήτε
|
τὸν |
ἄνδρα
μήτε
τὴν
πόλιν,
αἱ |
| [7, 1328] |
ὑπάρχειν.
ληπτέον
τοίνυν
(τῶν
ἔργων
|
τὸν |
ἀριθμόν:
ἐκ
τούτων
γὰρ
ἔσται |
| [7, 1328] |
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
|
τὸν |
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον
κρίσιν |
| [7, 1324] |
τοῖς
Ἴβηρσιν,
ἔθνει
πολεμικῷ,
τοσούτους
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ὀβελίσκους
(καταπηγνύουσι
περὶ
τὸν |
| [7, 1326] |
δὲ
βάναυσοι
μὲν
ἐξέρχονται
πολλοὶ
|
τὸν |
ἀριθμὸν
ὁπλῖται
δὲ
ὀλίγοι,
ταύτην |
| [7, 1334] |
τὰς
ἕξεις
τὰς
τούτων
δύο
|
τὸν |
ἀριθμόν,
(ὧν
τὸ
μέν
ἐστιν |
| [7, 1325] |
τὸν
αὐτὸν
βίον
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τὸν |
ἄριστον
ἑκάστῳ
τε
τῶν
ἀνθρώπων |
| [7, 1330] |
(ἀσφαλείας
τοὐναντίον
ὡς
εἶχον
κατὰ
|
τὸν |
ἀρχαῖον
χρόνον:
δυσείσοδος
γὰρ
ἐκείνη |
| [7, 1325] |
τὰς
αὐτῶν.
ὅτι
μὲν
οὖν
|
τὸν |
αὐτὸν
βίον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὸν |
| [7, 1333] |
τὰ
βελτίω
καὶ
τὰ
τέλη.
|
τὸν |
(αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
περὶ |
| [7, 1329] |
περὶ
τὰς
πολιτείας
οἴεσθαι
δεῖ
|
τὸν |
αὐτὸν
ἔχειν
τρόπον.
ὅτι
δὲ |
| [7, 1334] |
ἵνα
συγκαταβαίνωσι
ταῖς
ἡλικίαις
(ἐπὶ
|
τὸν |
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
μὴ
διαφωνῶσιν |
| [7, 1334] |
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
|
τὸν |
αὐτὸν
ὅρον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῷ |
| [7, 1331] |
τόπον
ἐπιτήδειόν
τε
ἔχειν
καὶ
|
τὸν |
αὐτόν,
ὅσα
μὴ
τῶν
ἱερῶν |
| [7, 1324] |
τόν
γε
εὖ
φρονοῦντα
πρὸς
|
τὸν |
βελτίω
σκοπὸν
συντάττεσθαι,
καὶ
τῶν |
| [7, 1327] |
μεγέθους
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
πρὸς
|
τὸν |
βίον
ἀποσκεπτέον
τῆς
πόλεως.
εἰ |
| [7, 1324] |
ἔχει
τὸ
ἀληθές:
ἀνάγκη
γὰρ
|
τόν |
γε
εὖ
φρονοῦντα
πρὸς
τὸν |
| [7, 1333] |
φαμεν
καὶ
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρός,
|
τὸν |
δ'
αὐτὸν
ἀρχόμενόν
τε
δεῖν |
| [7, 1336] |
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
κολάζειν
καὶ
πληγαῖς,
|
τὸν |
δὲ
πρεσβύτερον
τῆς
ἡλικίας
ταύτης |
| [7, 1324] |
οὖν
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
δὲ
|
τὸν |
δεσποτικὸν
καὶ
τυραννικὸν
τρόπον
τῆς |
| [7, 1325] |
εἴη
πράξεων.
ὥστε
οὐ
δεῖν
|
τὸν |
δυνάμενον
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
πλησίον, |
| [7, 1335] |
καταλελυμένης
τῆς
ἡλικίας
(πρὸς
τὸν
|
τῶν |
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμόν.
περὶ
μὲν |
| [7, 1324] |
ταύτην,
καθάπερ
ἐν
Καρχηδόνι
φασὶ
|
τὸν |
ἐκ
τῶν
κρίκων
κόσμον
λαμβάνειν |
| [7, 1331] |
τὴν
ἀληθινὴν
αἰδῶ
καὶ
τὸν
|
τῶν |
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
δὲ
τῶν |
| [7, 1324] |
εἶναι
φαῖεν:
εἴ
τέ
τις
|
τὸν |
ἕνα
δι'
ἀρετὴν
ἀποδέχεται,
καὶ |
| [7, 1332] |
τε
(καὶ
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν
τοῦτον
|
τὸν |
ἔρανον
ὅταν
τύχῃ
τῆς
ἱκνουμένης |
| [7, 1328] |
τοῖς
φίλοις
ἐγκαλῶν
διαλέγεται
πρὸς
|
τὸν |
θυμόν:
(σὺ
γὰρ
δὴ
παρὰ |
| [7, 1329] |
δὲ
πρὸς
τὴν
Ἰαπυγίαν
καὶ
|
τὸν |
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην
Σύρτιν: |
| [7, 1330] |
καὶ
κατὰ
τὸν
νεώτερον
καὶ
|
τὸν |
Ἱπποδάμειον
τρόπον,
πρὸς
δὲ
τὰς |
| [7, 1329] |
ἡμισείας
ἡμέρας.
τοῦτον
δὴ
λέγουσι
|
τὸν |
Ἰταλὸν
νομάδας
τοὺς
(Οἰνωτροὺς
ὄντας |
| [7, 1331] |
κατὰ
τὰς
ἡλικίας
καὶ
τοῦτον
|
τὸν |
κόσμον,
καὶ
παρὰ
μὲν
τοῖς |
| [7, 1333] |
καὶ
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
|
τῶν |
Λακώνων
νομοθέτην,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [7, 1332] |
καὶ
τὴν
φύσιν
πράττουσι
διὰ
|
τὸν |
λόγον,
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν |
| [7, 1333] |
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον
ἐστὶν
εὐέλεγκτα
καὶ
τοῖς |
| [7, 1323] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
ἐστιν.
τὰ |
| [7, 1334] |
τὴν
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
|
τὸν |
λόγον
τῆς
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ |
| [7, 1336] |
οὖν
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
|
τὸν |
λόγον:
(ὕστερον
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ |
| [7, 1323] |
~(περὶ
δὲ
πολιτείας
ἀρίστης
|
τὸν |
μέλλοντα
ποιήσασθαι
τὴν
(προσήκουσαν
ζήτησιν |
| [7, 1336] |
λέγων
ἢ
πράττων
τῶν
ἀπηγορευμένων,
|
τὸν |
μὲν
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω
δὲ |
| [7, 1325] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ὁμολογοῦντας
μὲν
|
τὸν |
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
αἱρετώτατον, |
| [7, 1324] |
δὲ
παρ'
αὐτῶν
τῶν
ὁμολογούντων
|
τὸν |
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
αἱρετώτατον |
| [7, 1323] |
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
φαίη
μακάριον
|
τὸν |
μηθὲν
μόριον
ἔχοντα
ἀνδρείας
μηδὲ |
| [7, 1325] |
δὲ
τοῦτον
ἄριστον:
ἀδύνατον
γὰρ
|
τὸν |
μηθὲν
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
τὴν |
| [7, 1324] |
ποτε
καὶ
περὶ
Μακεδονίαν
νόμος
|
τὸν |
μηθένα
ἀπεκταγκότα
πολέμιον
ἄνδρα
περιεζῶσθαι |
| [7, 1327] |
δὲ
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην
περὶ
|
τὸν |
ναυτικὸν
ὄχλον
οὐκ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν |
| [7, 1330] |
ἂν
εὔτομος
ᾖ
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
νεώτερον
καὶ
τὸν
Ἱπποδάμειον
τρόπον, |
| [7, 1332] |
μὲν
ὑπάρχειν,
τὰ
δὲ
παρασκευάσαι
|
τὸν |
νομοθέτην.
διὸ
κατατυχεῖν
εὐχόμεθα
(τῇ |
| [7, 1332] |
καὶ
πῶς
μεθέξουσι,
δεῖ
σκέψασθαι
|
(τὸν |
νομοθέτην.
εἴρηται
δὲ
πρότερον
περὶ |
| [7, 1336] |
πόλεως,
ὥσπερ
ἄλλο
τι,
δεῖ
|
(τὸν |
νομοθέτην
ἐξορίζειν
ἐκ
τοῦ
γὰρ |
| [7, 1333] |
τὴν
πόλιν
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
|
τὸν |
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι
κρατεῖν
ἤσκησεν |
| [7, 1334] |
ἀξίων
δουλεύειν.
ὅτι
δὲ
δεῖ
|
τὸν |
νομοθέτην
μᾶλλον
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ |
| [7, 1334] |
ψυχῆς.
εἴπερ
οὖν
ἀπ'
ἀρχῆς
|
τὸν |
νομοθέτην
ὁρᾶν
δεῖ
ὅπως
(βέλτιστα |
| [7, 1333] |
ἀρχῆς
ἣν
δεῖ
τιμῶντα
φαίνεσθαι
|
τὸν |
νομοθέτην:
τοῦ
γὰρ
δεσποτικῶς
ἄρχειν |
| [7, 1326] |
ἅμα
καὶ
σωφρόνως.
τοῦτον
δὲ
|
τὸν |
ὅρον
εἰ
καλῶς
ἢ
μὴ |
| [7, 1336] |
καὶ
πῶς
δεῖ:
κατὰ
δὲ
|
τὸν |
παρόντα
καιρὸν
ἐμνήσθημεν
ὡς
ἀναγκαῖον. |
| [7, 1335] |
ἡλικίαν,
περὶ
τὸν
χρόνον
τὸν
|
τῶν |
πεντήκοντα
(ἐτῶν.
ὥστε
τέτταρσιν
ἢ |
| [7, 1325] |
ἄρα
ὅτι
πάσας
τὰς
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
ἐπιμελείας
καλὰς
μὲν
θετέον, |
| [7, 1324] |
τυγχάνουσι
δοξάζοντες:
μόνον
(γὰρ
ἀνδρὸς
|
τὸν |
πρακτικὸν
εἶναι
βίον
καὶ
πολιτικόν, |
| [7, 1325] |
ἄριστος
βίος
ὁ
πρακτικός.
ἀλλὰ
|
τὸν |
πρακτικὸν
οὐκ
ἀναγκαῖον
εἶναι
πρὸς |
| [7, 1331] |
ἐστὶν
ἓν
μὲν
ἐν
τῷ
|
τὸν |
σκοπὸν
κεῖσθαι
καὶ
τὸ
τέλος |
| [7, 1333] |
Λακεδαιμονίων
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου
|
τὸν |
σκοπόν,
ὅτι
πάντα
πρὸς
τὸ |
| [7, 1324] |
τὸν
ἀριθμὸν
ὀβελίσκους
(καταπηγνύουσι
περὶ
|
τὸν |
τάφον
ὅσους
ἂν
διαφθείρῃ
τῶν |
| [7, 1333] |
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς
ἑτέραν
εἶναι.
|
τὸν |
(τε)
γὰρ
μέλλοντα
καλῶς
ἄρχειν |
| [7, 1333] |
ἄριστα
καὶ
ἰδίᾳ
καὶ
κοινῇ,
|
τόν |
τε
νομοθέτην
ἐμποιεῖν
δεῖ
ταῦτα |
| [7, 1324] |
τῶν
νῦν:
λέγω
δὲ
δύο
|
τόν |
τε
πολιτικὸν
καὶ
τὸν
φιλόσοφον. |
| [7, 1335] |
πόσις:
περὶ
δὲ
τὸν
χρόνον
|
τὸν |
τῆς
τεκνοποιίας
ἐάν
τις
φαίνηται |
| [7, 1330] |
δ'
ἐστὶν
ἐν
τῷ
κεῖσθαι
|
τὸν |
τόπον
ἔν
τε
τοιούτῳ
καὶ |
| [7, 1331] |
πρέπει
δ'
ὑπὸ
μὲν
τοῦτον
|
τὸν |
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
κατασκευὴν |
| [7, 1325] |
ἀποδοκιμάζουσι
τὰς
πολιτικὰς
ἀρχάς,
νομίζοντες
|
τὸν |
τοῦ
ἐλευθέρου
(βίον
ἕτερόν
τινα |
| [7, 1334] |
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς
τε
καὶ
|
τὸν |
τοῦ
ζῆν
χρόνον,
ἵνα
συγκαταβαίνωσι |
| [7, 1330] |
ὅπου
γὰρ
μὴ
τοῦτον
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον,
οἱ
μὲν
ὀλιγωροῦσι
τῆς |
| [7, 1331] |
ἔξεστιν.
εἰ
δὴ
τοῦτον
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον,
οὐχ
ὅτι
τείχη
μόνον |
| [7, 1331] |
δὴ
τοῦτον
ἄν
τις
διακοσμήσειε
|
τὸν |
τρόπον:
τὰς
δὲ
τοῖς
θείοις |
| [7, 1330] |
μὲν
οὖν
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον
διὰ
τὰς
προειρημένας |
| [7, 1329] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
τε
γὰρ
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον
ἔτι
καὶ
νῦν, |
| [7, 1324] |
οὐ
δεσποστόν,
ὥστε
εἴπερ
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον,
οὐ
δεῖ
πάντων |
| [7, 1326] |
(μὲν
οὖν
μεγέθους
πόλεως
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον.
παραπλησίως
δὲ
καὶ |
| [7, 1327] |
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως
ἔστω
διωρισμένα
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον:
περὶ
δὲ
τοῦ |
| [7, 1324] |
ᾖ
πλουσία,
(μακαρίζουσιν:
ὅσοι
τε
|
τὸν |
τυραννικὸν
βίον
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι |
| [7, 1336] |
τισι
θεοῖς
τοιούτοις
οἷς
καὶ
|
τὸν |
τωθασμὸν
ἀποδίδωσιν
ὁ
νόμος.
πρὸς |
| [7, 1335] |
ἤδη
καταλελυμένης
τῆς
ἡλικίας
(πρὸς
|
τὸν |
τῶν
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμόν.
περὶ |
| [7, 1331] |
ἐμποιεῖ
τὴν
ἀληθινὴν
αἰδῶ
καὶ
|
τὸν |
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
δὲ |
| [7, 1333] |
οὕτω
καὶ
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται
|
τὸν |
τῶν
Λακώνων
νομοθέτην,
καὶ
τῶν |
| [7, 1335] |
τὴν
ἡλικίαν,
περὶ
τὸν
χρόνον
|
τὸν |
τῶν
πεντήκοντα
(ἐτῶν.
ὥστε
τέτταρσιν |
| [7, 1331] |
κρίνουσιν
ἐνίοτε
καλῶς,
οὔτε
πρὸς
|
τὸν |
ὑποκείμενον
αὐτοῖς
ὅρον
τυγχάνουσι
τῶν |
| [7, 1324] |
δύο
τόν
τε
πολιτικὸν
καὶ
|
τὸν |
φιλόσοφον.
διαφέρει
δὲ
οὐ
μικρὸν |
| [7, 1335] |
καὶ
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
καὶ
|
τὸν |
χρησμὸν
γενέσθαι
τινές
φασι
διὰ |
| [7, 1329] |
ἔχειν
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς
διὰ
|
τὸν |
χρόνον
ἀπειρηκότας,
τούτοις
ἂν
εἴη |
| [7, 1335] |
καὶ
προσαγορευθῇ
πόσις:
περὶ
δὲ
|
τὸν |
χρόνον
τὸν
τῆς
τεκνοποιίας
ἐάν |
| [7, 1335] |
ταῖς
ἑβδομάσι
τὴν
ἡλικίαν,
περὶ
|
τὸν |
χρόνον
τὸν
τῶν
πεντήκοντα
(ἐτῶν. |
| [7, 1323] |
ἐκτὸς
ἀγαθῶν
τῆς
ψυχῆς
αἴτιον
|
ταὐτόματον |
καὶ
ἡ
τύχη,
δίκαιος
δ' |
| [7, 1327] |
ἐπιτιθεμένους,
εἰ
μὴ
κατ'
ἄμφω
|
δυνατόν, |
ἀλλὰ
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
(μᾶλλον |
| [7, 1336] |
οἷον
Κελτοῖς.
πάντα
γὰρ
ὅσα
|
δυνατὸν |
(ἐθίζειν)
εὐθὺς
ἀρχομένων
βέλτιον
ἐθίζειν |
| [7, 1323] |
οὔτε
γὰρ
μὴ
θιγγάνειν
αὐτῶν
|
δυνατόν, |
οὔτε
πάντας
τοὺς
οἰκείους
ἐπεξελθεῖν |
| [7, 1328] |
δέ
τι
τυγχάνῃ
τούτων
ἐκλεῖπον,
|
ἀδύνατον |
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν
κοινωνίαν
εἶναι |
| [7, 1325] |
αἱρετώτατον,
οἱ
δὲ
τοῦτον
ἄριστον:
|
ἀδύνατον |
γὰρ
τὸν
μηθὲν
πράττοντα
πράττειν |
| [7, 1323] |
ἀρίστην
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
καλῶς.
|
ἀδύνατον |
δὲ
καλῶς
πράττειν
τοῖς
μὴ |
| [7, 1326] |
ἀριθμὸν
ὁπλῖται
δὲ
ὀλίγοι,
ταύτην
|
ἀδύνατον |
εἶναι
μεγάλην:
οὐ
γὰρ
ταὐτὸν |
| [7, 1326] |
φανερόν,
ὅτι
χαλεπόν,
ἴσως
δ'
|
ἀδύνατον, |
εὐνομεῖσθαι
τὴν
λίαν
πολυάνθρωπον:
τῶν |
| [7, 1325] |
εὐχομένους,
εἶναι
μέντοι
μηθὲν
τούτων
|
ἀδύνατον: |
λέγω
δὲ
(οἷον
περί
τε |
| [7, 1328] |
δ'
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς
|
ἀδύνατον |
ὑπάρχειν
εἴρηται
πρότερον,
φανερὸν
ἐκ |
| [7, 1328] |
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων
|
ἀναγκαιότατον |
κρίσιν
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ |
| [7, 1325] |
οὐχ
ὡς
τέλος
δὲ
πάντων
|
ἀκρότατον, |
ἀλλ'
ἐκείνου
χάριν
ταύτας.
τοῦ |
| [7, 1336] |
ὑγίειαν
καὶ
πρὸς
πολεμικὰς
(πράξεις
|
εὐχρηστότατον. |
διὸ
παρὰ
πολλοῖς
ἐστι
τῶν |
| [7, 1325] |
καὶ
βιαζομένοις
τὸ
τῶν
ὄντων
|
αἱρετώτατον: |
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
οἷόν
τε |
| [7, 1325] |
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
|
αἱρετώτατον, |
διαφερομένους
δὲ
περὶ
τῆς
χρήσεως |
| [7, 1325] |
εἶναι
τοῦ
πολιτικοῦ
καὶ
πάντων
|
αἱρετώτατον, |
οἱ
δὲ
τοῦτον
ἄριστον:
ἀδύνατον |
| [7, 1333] |
δυοῖν:
αἰεὶ
γὰρ
ἑκάστῳ
τοῦθ'
|
αἱρετώτατον |
(οὗ
τυχεῖν
ἔστιν
ἀκροτάτου.
διῄρηται |
| [7, 1324] |
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
|
αἱρετώτατον |
πότερον
ὁ
πολιτικὸς
καὶ
πρακτικὸς |
| [7, 1325] |
τοῦτο
φροντίζειν:
τὸ
γὰρ
ἄριστον
|
αἱρετώτατον, |
τὸ
δ'
εὖ
πράττειν
ἄριστον. |
| [7, 1324] |
ἀλλ'
οὐ
τὸ
περὶ
ἕκαστον
|
αἱρετόν, |
ἡμεῖς
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα
νῦν |
| [7, 1327] |
χώραν:
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ
|
εὐβοήθητον |
εἶναι
τὴν
χώραν
ἐστίν.
τῆς |
| [7, 1332] |
εἶτα
κατὰ
(τὴν
ψυχήν,
ὥστε
|
ἀναμφισβήτητον |
εἶναι
καὶ
φανερὰν
τὴν
ὑπεροχὴν |
| [7, 1332] |
τοὺς
ἄρχοντας
διαφέρειν
τῶν
ἀρχομένων,
|
ἀναμφισβήτητον. |
πῶς
οὖν
ταῦτ'
ἔσται
καὶ |
| [7, 1328] |
ὑπάρχει
πᾶσιν:
ἀρχικὸν
γὰρ
καὶ
|
ἀήττητον |
ὁ
θυμός.
οὐ
καλῶς
δ' |
| [7, 1328] |
γὰρ
ὀργάνων
δεῖται
τὸ
ζῆν,
|
τρίτον |
δὲ
ὅπλα
τοὺς
γὰρ
κοινωνοῦντας |
| [7, 1337] |
ἐν
ταῖς
πλείσταις
τῶν
πόλεων̓
|
τρίτον |
δὲ
ποίαν
τινὰ
δεῖ
ταύτην |
| [7, 1334] |
ἀρχομένων,
~(ἀλλὰ
μὴ
πάντων
δεσποτείας:
|
τρίτον |
δὲ
τὸ
δεσπόζειν
τῶν
ἀξίων |
| [7, 1328] |
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
|
ἕκτον |
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων |
| [7, 1330] |
τοῖς
δ'
ἐναντίοις
δυσπρόσοδον
καὶ
|
δυσπερίληπτον, |
ὑδάτων
τε
καὶ
ναμάτων
μάλιστα |
| [7, 1328] |
αὑτοὺς
χρείας
καὶ
πρὸς
πολεμικάς,
|
πέμπτον |
δὲ
καὶ
πρῶτον
τὴν
περὶ |
| [7, 1323] |
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον
σκοπουμένοις
|
εὐσύνοπτόν |
ἐστιν.
τὰ
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς |
| [7, 1327] |
τὸ
πλῆθος
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
|
εὐσύνοπτον |
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
καὶ |
| [7, 1327] |
καὶ
τὴν
χώραν:
τὸ
δ'
|
εὐσύνοπτον |
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν
χώραν |
| [7, 1329] |
πάντα
ἀρχαῖα,
σημεῖον
τὰ
περὶ
|
Αἴγυπτόν |
ἐστιν:
οὗτοι
γὰρ
ἀρχαιότατοι
μὲν |
| [7, 1329] |
Κρήτην,
τὰ
μὲν
οὖν
περὶ
|
Αἴγυπτον |
Σεσώστριος,
ὥς
φασιν,
οὕτω
νομοθετήσαντος, |
| [7, 1323] |
(ἔχουσιν,
τῶν
δὲ
περὶ
ψυχὴν
|
ἕκαστον |
ἀγαθῶν,
ὅσῳ
περ
ἂν
ὑπερβάλλῃ, |
| [7, 1324] |
ἔργον,
ἀλλ'
οὐ
τὸ
περὶ
|
ἕκαστον |
αἱρετόν,
ἡμεῖς
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα |
| [7, 1325] |
πόλεως
ἂν
εἴη
καὶ
καθ'
|
ἕκαστον |
ἄριστος
βίος
ὁ
πρακτικός.
ἀλλὰ |
| [7, 1332] |
ἐνδέχεται
σπουδαίους
εἶναι,
μὴ
καθ'
|
ἕκαστον |
δὲ
τῶν
πολιτῶν,
οὕτως
αἱρετώτερον: |
| [7, 1328] |
βουλευομένους
καὶ
δικάζοντας,
ἢ
καθ'
|
ἕκαστον |
ἔργον
τῶν
εἰρημένων
ἄλλους
ὑποθετέον, |
| [7, 1324] |
σκοπὸν
συντάττεσθαι,
καὶ
τῶν
(ἀνθρώπων
|
ἕκαστον |
καὶ
κοινῇ
τὴν
πολιτείαν.
νομίζουσι |
| [7, 1332] |
αἱρετώτερον:
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
καθ'
|
ἕκαστον |
καὶ
τὸ
πάντας.
ἀλλὰ
μὴν |
| [7, 1326] |
φυτῶν
ὀργάνων:
καὶ
γὰρ
τούτων
|
ἕκαστον |
οὔτε
λίαν
μικρὸν
οὔτε
κατὰ |
| [7, 1329] |
βουλευτικόν,
καὶ
κεχώρισται
δὴ
τούτων
|
ἕκαστον, |
τὸ
μὲν
ἀεὶ
τὸ
δὲ |
| [7, 1324] |
θηρευτὸν
ὃ
ἂν
ἄγριον
ᾖ
|
ἐδεστὸν |
ζῷον.
ἀλλὰ
μὴν
εἴη
γ' |
| [7, 1331] |
χωρὶς
ἤ
τι
μαντεῖον
ἄλλο
|
πυθόχρηστον. |
εἴη
δ'
ἂν
τοιοῦτος
ὁ |
| [7, 1335] |
τῆς
γεννήσεως
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πλεῖστον |
εἰπεῖν
ἀνδράσι
μὲν
ὁ
τῶν |
| [7, 1330] |
τὸ
σῶμα
καὶ
πλειστάκις,
ταῦτα
|
πλεῖστον |
συμβάλλεται
πρὸς
τὴν
ὑγίειαν:
ἡ |
| [7, 1327] |
ἡ
χώρα
τυγχάνοι
κεκτημένη
τοιαύτην
|
(εὐπαρακόμιστον. |
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
τὴν |
| [7, 1325] |
πάντων
αἱρετώτατον,
οἱ
δὲ
τοῦτον
|
ἄριστον: |
ἀδύνατον
γὰρ
τὸν
μηθὲν
πράττοντα |
| [7, 1325] |
(πρὸς
τοῦτο
φροντίζειν:
τὸ
γὰρ
|
ἄριστον |
αἱρετώτατον,
τὸ
δ'
εὖ
πράττειν |
| [7, 1328] |
ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
εὐδαιμονία
τὸ
|
ἄριστον, |
αὕτη
δὲ
ἀρετῆς
ἐνέργεια
καὶ |
| [7, 1325] |
αὐτὸν
βίον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὸν
|
ἄριστον |
ἑκάστῳ
τε
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ |
| [7, 1325] |
(ὅτι
τὸ
κύριον
εἶναι
πάντων
|
ἄριστον: |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πλείστων
καὶ |
| [7, 1325] |
αἱρετώτατον,
τὸ
δ'
εὖ
πράττειν
|
ἄριστον. |
τοῦτο
μὲν
οὖν
ἀληθῶς
ἴσως |
| [7, 1326] |
τοῦτ'
οὐκ
ἔστιν,
ὥσπερ
εἴπομεν,
|
ἀόριστον. |
τίς
δ'
ἐστὶν
ὁ
τῆς |
| [7, 1333] |
τὰς
πολιτείας,
οὔτε
πρὸς
τὸ
|
βέλτιστον |
τέλος
φαίνονται
συντάξαντες
τὰ
περὶ |
| [7, 1327] |
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως,
ὅτι
μὲν
|
βέλτιστον |
ὑπάρχειν
μέχρι
τινὸς
πλήθους,
οὐκ |
| [7, 1324] |
εἰ
μὴ
φύσει
τὸ
μὲν
|
δεσποστόν |
ἐστι
τὸ
δὲ
οὐ
δεσποστόν, |
| [7, 1324] |
δεσποστόν
ἐστι
τὸ
δὲ
οὐ
|
δεσποστόν, |
ὥστε
εἴπερ
ἔχει
τὸν
τρόπον |
| [7, 1325] |
δεσποτείαν
οὐκ
ὀρθόν:
οὐ
γὰρ
|
ἔλαττον |
διέστηκεν
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ |
| [7, 1335] |
δυσχέρειαν:
ἥ
τε
γὰρ
αἰδὼς
|
ἧττον |
ὑπάρχει
τοῖς
τοιούτοις
ὥσπερ
ἡλικιώταις |
| [7, 1333] |
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρός,
τὸν
δ'
|
αὐτὸν |
ἀρχόμενόν
τε
δεῖν
γίγνεσθαι
πρότερον |
| [7, 1325] |
αὐτῶν.
ὅτι
μὲν
οὖν
τὸν
|
αὐτὸν |
βίον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὸν
ἄριστον |
| [7, 1333] |
βελτίω
καὶ
τὰ
τέλη.
τὸν
|
(αὐτὸν |
δὲ
τρόπον
καὶ
περὶ
τοὺς |
| [7, 1324] |
ἐμπόδιον
δὲ
ἔχειν
τῇ
περὶ
|
αὐτὸν |
εὐημερίᾳ:
τούτων
δ'
ὥσπερ
ἐξ |
| [7, 1329] |
τὰς
πολιτείας
οἴεσθαι
δεῖ
τὸν
|
αὐτὸν |
ἔχειν
τρόπον.
ὅτι
δὲ
πάντα |
| [7, 1334] |
συγκαταβαίνωσι
ταῖς
ἡλικίαις
(ἐπὶ
τὸν
|
αὐτὸν |
καιρὸν
καὶ
μὴ
διαφωνῶσιν
αἱ |
| [7, 1334] |
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
τὸν
|
αὐτὸν |
ὅρον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῷ
τε |
| [7, 1331] |
ἐπιτήδειόν
τε
ἔχειν
καὶ
τὸν
|
αὐτόν, |
ὅσα
μὴ
τῶν
ἱερῶν
ὁ |
| [7, 1323] |
τῶν
(ἐξωτερικῶν
ἀγαθῶν
ἀλλὰ
δι'
|
αὑτὸν |
αὐτὸς
καὶ
τῷ
ποιός
τις |
| [7, 1326] |
ἀδύνατον
εἶναι
μεγάλην:
οὐ
γὰρ
|
ταὐτὸν |
μεγάλη
τε
(πόλις
καὶ
πολυάνθρωπος. |
| [7, 1325] |
εὐπραγίαν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
εἶναι
|
ταὐτόν̓ |
ὅτι
τὰ
μὲν
ἀμφότεροι
λέγουσιν |
| [7, 1332] |
ἄρχεσθαι.
τό
τε
γὰρ
ἴσον
|
ταὐτὸν |
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν
μένειν |
| [7, 1324] |
(ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
τὸ
πρὸς
τοῦτο
|
θηρευτόν: |
ἔστι
δὲ
θηρευτὸν
ὃ
ἂν |
| [7, 1324] |
πρὸς
τοῦτο
θηρευτόν:
ἔστι
δὲ
|
θηρευτὸν |
ὃ
ἂν
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν |
| [7, 1325] |
τῶν
πολεμίων:
(μηθὲν
γὰρ
ὑπαρχέτω
|
τοιοῦτον. |
δῆλον
ἄρα
ὅτι
πάσας
τὰς |
| [7, 1336] |
μήτε
λέγωσι
μήτε
ἀκούωσι
μηδὲν
|
τοιοῦτον: |
ἐὰν
δέ
τις
φαίνηταί
τι |
| [7, 1327] |
πλεονεξίας,
οὐδ'
ἐμπόριον
δεῖ
κεκτῆσθαι
|
τοιοῦτον. |
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
νῦν
ὁρῶμεν |
| [7, 1336] |
γὰρ
οὐ
κακῶς
ἔλεγε
τὸ
|
τοιοῦτον |
Θεόδωρος
ὁ
τῆς
τραγῳδίας
ὑποκριτής: |
| [7, 1330] |
ἔν
τε
τοιούτῳ
καὶ
πρὸς
|
(τοιοῦτον |
καλῶς,
δεύτερον
δὲ
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς |
| [7, 1328] |
πρὸς
οὐθένα
γὰρ
εἶναι
χρὴ
|
τοιοῦτον, |
οὐδέ
εἰσιν
οἱ
μεγαλόψυχοι
(τὴν |
| [7, 1331] |
μήτε
γεωργὸν
μήτ'
ἄλλον
μηδένα
|
τοιοῦτον |
παραβάλλειν
(μὴ
καλούμενον
ὑπὸ
τῶν |
| [7, 1335] |
τῆς
τεκνοποιίας
ἐάν
τις
φαίνηται
|
τοιοῦτόν |
τι
δρῶν,
~(ἀτιμίᾳ
ζημιούσθω
πρεπούσῃ |
| [7, 1325] |
ὥστε
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν
|
τηλικοῦτον |
κατορθώσειεν
ὕστερον
ὅσον
ἤδη
παρεκβέβηκε |
| [7, 1332] |
φησι
Σκύλαξ
εἶναι
τοὺς
βασιλέας
|
τοσοῦτον |
διαφέροντας
(τῶν
ἀρχομένων,
φανερὸν
ὅτι |
| [7, 1332] |
ταύτην.
εἰ
μὲν
τοίνυν
εἴησαν
|
τοσοῦτον |
διαφέροντες
ἅτεροι
τῶν
ἄλλων
ὅσον |
| [7, 1323] |
ἀλλὰ
γὰρ
ταῦτα
μὲν
ἐπὶ
|
τοσοῦτον |
ἔστω
πεφροιμιασμένα
τῷ
λόγῳ:
οὔτε |
| [7, 1325] |
ἐνδέχεται
εἶναι
τῷ
μὴ
διαφέροντι
|
τοσοῦτον |
ὅσον
ἀνὴρ
γυναικὸς
ἢ
πατὴρ |
| [7, 1323] |
οὖν
ἑκάστῳ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐπιβάλλει
|
τοσοῦτον |
ὅσον
περ
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως |
| [7, 1323] |
σχολῆς
(ταῦτα:
νῦν
δὲ
ὑποκείσθω
|
τοσοῦτον, |
ὅτι
βίος
μὲν
ἄριστος,
καὶ |
| [7, 1324] |
~(ὁ
μετ'
ἀρετῆς
κεχορηγημένης
ἐπὶ
|
τοσοῦτον |
ὥστε
μετέχειν
τῶν
κατ'
ἀρετὴν |
| [7, 1331] |
φυλακτηρίοις.
καὶ
ταῦτα
μὲν
δὴ
|
τοῦτον |
ἄν
τις
διακοσμήσειε
τὸν
τρόπον: |
| [7, 1325] |
καὶ
πάντων
αἱρετώτατον,
οἱ
δὲ
|
τοῦτον |
ἄριστον:
ἀδύνατον
γὰρ
τὸν
μηθὲν |
| [7, 1326] |
σχολάζοντας
ἐλευθερίως
ἅμα
καὶ
σωφρόνως.
|
τοῦτον |
δὲ
τὸν
ὅρον
εἰ
καλῶς |
| [7, 1329] |
ἀπ'
ἀλλήλων
ὁδὸν
ἡμισείας
ἡμέρας.
|
τοῦτον |
δὴ
λέγουσι
τὸν
Ἰταλὸν
νομάδας |
| [7, 1330] |
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον |
διὰ
τὰς
προειρημένας
(αἰτίας:
τοὺς |
| [7, 1329] |
τε
γὰρ
ἔχει
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον |
ἔτι
καὶ
νῦν,
τά
τε |
| [7, 1330] |
πολέμους
ὁμονοητικώτερον.
ὅπου
γὰρ
μὴ
|
τοῦτον |
ἔχει
τὸν
τρόπον,
οἱ
μὲν |
| [7, 1331] |
κεκτημένοις
οὐκ
ἔξεστιν.
εἰ
δὴ
|
τοῦτον |
ἔχει
τὸν
τρόπον,
οὐχ
ὅτι |
| [7, 1324] |
ὥστε
εἴπερ
ἔχει
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον, |
οὐ
δεῖ
πάντων
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν, |
| [7, 1326] |
μεγέθους
πόλεως
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον. |
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ |
| [7, 1336] |
νῦν
μὲν
οὖν
ἐν
παραδρομῇ
|
τοῦτον |
πεποιήμεθα
τὸν
λόγον:
(ὕστερον
δ' |
| [7, 1327] |
δυνάμεως
ἔστω
διωρισμένα
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον: |
περὶ
δὲ
τοῦ
πολιτικοῦ
πλήθους, |
| [7, 1332] |
ἄλλως
τε
(καὶ
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν
|
τοῦτον |
τὸν
ἔρανον
ὅταν
τύχῃ
τῆς |
| [7, 1331] |
διῃρῆσθαι
κατὰ
τὰς
ἡλικίας
καὶ
|
τοῦτον |
τὸν
κόσμον,
καὶ
παρὰ
μὲν |
| [7, 1331] |
ἐρυμνοτέρως.
πρέπει
δ'
ὑπὸ
μὲν
|
τοῦτον |
τὸν
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι |
| [7, 1329] |
θέσθαι
καὶ
τὰ
συσσίτια
καταστῆσαι
|
πρῶτον: |
διὸ
καὶ
νῦν
ἔτι
τῶν |
| [7, 1336] |
διορίσαι
μᾶλλον,
εἴτε
μὴ
δεῖ
|
πρῶτον |
εἴτε
δεῖ
διαπορήσαντας,
καὶ
πῶς |
| [7, 1329] |
καὶ
ποίους
εἶναι
χρή,
λεκτέον
|
πρῶτον, |
ἐπειδὴ
οὔτε
κοινήν
φαμεν
εἶναι |
| [7, 1333] |
καλῶς
ἄρχειν
ἀρχθῆναί
φασι
δεῖν
|
πρῶτον. |
ἔστι
δὲ
ἀρχή,
καθάπερ
ἐν |
| [7, 1332] |
ἡγούμεθα
τῶν
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
εὐθὺς
|
πρῶτον |
κατὰ
τὸ
σῶμα
πολλὴν
ἔχοντες |
| [7, 1333] |
καταδουλώσωνται
(τοὺς
ἀναξίους,
ἀλλ'
ἵνα
|
πρῶτον |
μὲν
αὐτοὶ
μὴ
δουλεύσωσιν
ἑτέροις, |
| [7, 1334] |
τὰ
σώματα
γένηται
τῶν
τρεφομένων,
|
πρῶτον |
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ
τὴν
σύζευξιν, |
| [7, 1334] |
ἦχθαι.
φανερὸν
δὴ
τοῦτό
γε
|
πρῶτον |
μέν,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις, |
| [7, 1337] |
προσλεῖπον
βούλεται
τῆς
φύσεως
ἀναπληροῦν.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
σκεπτέον
εἰ
ποιητέον |
| [7, 1328] |
ἐκ
τούτων
γὰρ
ἔσται
δῆλον.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
ὑπάρχειν
δεῖ
τροφήν, |
| [7, 1334] |
νοῦς
προιοῦσιν
ἐγγίγνεσθαι
(πέφυκεν.
διὸ
|
πρῶτον |
μὲν
τοῦ
σώματος
τὴν
ἐπιμέλειαν |
| [7, 1330] |
δεῖ
κατατυγχάνειν
πρὸς
τέτταρα
βλέποντας,
|
πρῶτον |
μὲν
ὡς
ἀναγκαῖον
πρὸς
ὑγίειαν |
| [7, 1329] |
τῶν
συσσιτίων
τάξις
ἐντεῦθεν
γέγονε
|
πρῶτον, |
ὁ
δὲ
χωρισμὸς
ὁ
κατὰ |
| [7, 1332] |
λόγος.
καὶ
γὰρ
φῦναι
δεῖ
|
πρῶτον, |
οἷον
ἄνθρωπον
ἀλλὰ
μὴ
τῶν |
| [7, 1323] |
τι
γίγνηται
παράλογον.
διὸ
δεῖ
|
πρῶτον |
(ὁμολογεῖσθαι
τίς
ὁ
πᾶσιν
ὡς |
| [7, 1326] |
τὴν
ἐκ
τοσούτου
πλήθους
ὃ
|
πρῶτον |
πλῆθος
αὔταρκες
πρὸς
τὸ
εὖ |
| [7, 1325] |
πρότερον,
(ἀρχὴ
τῶν
λοιπῶν
εἰπεῖν
|
πρῶτον |
ποίας
τινὰς
δεῖ
τὰς
ὑποθέσεις |
| [7, 1328] |
πρὸς
πολεμικάς,
πέμπτον
δὲ
καὶ
|
πρῶτον |
τὴν
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν, |
| [7, 1323] |
τὴν
(προσήκουσαν
ζήτησιν
ἀνάγκη
διορίσασθαι
|
πρῶτον |
τίς
αἱρετώτατος
βίος.
ἀδήλου
γὰρ |
| [7, 1326] |
ἔχουσαν.
ἔστι
δὲ
πολιτικῆς
χορηγίας
|
πρῶτον |
τό
τε
πλῆθος
τῶν
ἀνθρώπων, |
| [7, 1335] |
ὡρισμένος
χρόνος,
ὃν
οὐχ
ὑπερβαίνει
|
πληθύον |
ἔτι,
ἢ
μικρόν>
διὸ
τὰς |
| [7, 1324] |
ἀριθμὸν
ὀβελίσκους
(καταπηγνύουσι
περὶ
τὸν
|
τάφον |
ὅσους
ἂν
διαφθείρῃ
τῶν
πολεμίων: |
| [7, 1324] |
τόν
τε
πολιτικὸν
καὶ
τὸν
|
φιλόσοφον. |
διαφέρει
δὲ
οὐ
μικρὸν
ποτέρως |
| [7, 1324] |
ὃν
μόνον
τινές
φασιν
εἶναι
|
φιλόσοφον. |
σχεδὸν
γὰρ
τούτους
τοὺς
(δύο |
| [7, 1324] |
ἐξῆν
πίνειν
ἐν
ἑορτῇ
τινι
|
σκύφον |
περιφερόμενον
τῷ
μηθένα
ἀπεκταγκότι
πολέμιον: |
| [7, 1333] |
φύσιν:
βέλτιον
δὲ
τὸ
λόγον
|
ἔχον. |
διῄρηταί
τε
διχῇ,
καθ'
ὅνπερ |
| [7, 1334] |
τε
ἄλογον
καὶ
τὸ
λόγον
|
ἔχον, |
καὶ
τὰς
ἕξεις
τὰς
τούτων |
| [7, 1326] |
τῆς
φύσεως
ὁτὲ
(δὲ
φαύλως
|
ἔχον, |
οἷον
πλοῖον
σπιθαμιαῖον
μὲν
οὐκ |
| [7, 1330] |
τὰς
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας
τοὐναντίον
ὡς
|
εἶχον |
κατὰ
τὸν
ἀρχαῖον
χρόνον:
δυσείσοδος |
| [7, 1328] |
παρὰ
φίλων
ἀπάγχεαι.
καὶ
τὸ
|
ἄρχον |
δὲ
καὶ
τὸ
ἐλεύθερον
ἀπὸ |
| [7, 1327] |
ὁρῶμεν
δὲ
τοῦτο
καὶ
νῦν
|
ὑπάρχον |
τισίν,
οἷον
τῇ
πόλει
τῶν |
| [7, 1333] |
γεγυμνάσθαι
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
πολλῶν
|
ἦρχον: |
καίτοι
δῆλον
ὡς
ἐπειδὴ
νῦν |
| [7, 1328] |
πόλις
πλῆθός
ἐστιν
οὐ
τὸ
|
τυχὸν |
ἀλλὰ
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες,
ὥς |
| [7, 1326] |
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ
κατὰ
τὸ
|
τυχὸν |
πλῆθος
τοῦτο
ποιητέον
ἀναγκαῖον
γὰρ |
| [7, 1324] |
ὃ
ἂν
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν
|
ζῷον. |
ἀλλὰ
μὴν
εἴη
γ'
ἂν |
| [7, 1331] |
δὲ
ἥρωσιν.
ἀλλὰ
τὸ
διατρίβειν
|
νῦν |
ἀκριβολογουμένους
καὶ
λέγοντας
περὶ
τῶν |
| [7, 1333] |
ὅσαι
δέονται
(παιδείας.
οἱ
δὲ
|
νῦν |
ἄριστα
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων, |
| [7, 1333] |
ἦρχον:
καίτοι
δῆλον
ὡς
ἐπειδὴ
|
νῦν |
γε
οὐκέτι
ὑπάρχει
τοῖς
Λάκωσι |
| [7, 1323] |
γάρ
ἐστιν
ἔργον
σχολῆς
(ταῦτα:
|
νῦν |
δὲ
ὑποκείσθω
τοσοῦτον,
ὅτι
βίος |
| [7, 1325] |
ἐστιν.
ἐπεὶ
δὲ
πεφροιμίασται
τὰ
|
νῦν |
εἰρημένα
περὶ
αὐτῶν,
καὶ
περὶ |
| [7, 1337] |
ἴδιον
τρόπον
ὃ
γίγνεται
καὶ
|
νῦν |
ἐν
ταῖς
πλείσταις
τῶν
πόλεων̓ |
| [7, 1336] |
μέλη
δι'
ἁπαλότητα
χρῶνται
καὶ
|
νῦν |
ἔνια
τῶν
ἐθνῶν
ὀργάνοις
τισὶ |
| [7, 1331] |
τάς
τε
ἄλλας
καὶ
τὰς
|
νῦν |
ἐπεξευρημένας.
ὥσπερ
γὰρ
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις |
| [7, 1329] |
συσσίτια
καταστῆσαι
πρῶτον:
διὸ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
τῶν
ἀπ'
ἐκείνου
τινὲς |
| [7, 1331] |
εἶναι
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως
τε
καὶ
|
νῦν |
εὑρημένων
τῶν
περὶ
τὰ
βέλη |
| [7, 1329] |
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
καὶ
|
νῦν |
καλούμενοι
τὴν
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ |
| [7, 1324] |
καὶ
τῶν
προτέρων
καὶ
τῶν
|
νῦν: |
λέγω
δὲ
δύο
τόν
τε |
| [7, 1327] |
τινας
(τὴν
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
|
νῦν |
λέγωμεν.
σχεδὸν
δὴ
κατανοήσειεν
ἄν |
| [7, 1324] |
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας,
ἐάσαντας
ἐπὶ
τῆς
|
νῦν |
μεθόδου,
διασκεπτέον
ὕστερον,
εἴ
τις |
| [7, 1336] |
ἀπαθεῖς
ἡ
παιδεία
ποιήσει
πάντως.
|
νῦν |
μὲν
οὖν
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον |
| [7, 1335] |
οἱ
πολλοὶ
χρῶνται,
καλῶς
καὶ
|
νῦν |
ὁρίσαντες
χειμῶνος
τὴν
συναυλίαν
ποιεῖσθαι |
| [7, 1327] |
κεκτῆσθαι
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ὁρῶμεν
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
καὶ
χώραις |
| [7, 1329] |
κατὰ
μέρος.
(ἔοικε
δὲ
οὐ
|
νῦν |
οὐδὲ
νεωστὶ
τοῦτ'
εἶναι
γνώριμον |
| [7, 1335] |
(τύπῳ
δὲ
ἱκανὸν
εἰπεῖν
καὶ
|
νῦν. |
οὔτε
γὰρ
ἡ
τῶν
ἀθλητῶν |
| [7, 1331] |
γε
ἐπὶ
πλεῖον
ἀφείσθω
τὰ
|
νῦν. |
περὶ
δὲ
τῆς
πολιτείας
αὐτῆς, |
| [7, 1329] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον
ἔτι
καὶ
|
νῦν, |
τά
τε
περὶ
τὴν
Κρήτην, |
| [7, 1324] |
αἱρετόν,
ἡμεῖς
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα
|
νῦν |
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον |
| [7, 1327] |
ναυτῶν.
ὁρῶμεν
δὲ
τοῦτο
καὶ
|
νῦν |
ὑπάρχον
τισίν,
οἷον
τῇ
πόλει |
| [7, 1323] |
περὶ
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς,
καὶ
|
νῦν |
χρηστέον
αὐτοῖς.
ὡς
ἀληθῶς
γὰρ |
| [7, 1333] |
εὐέλεγκτα
καὶ
τοῖς
ἔργοις
ἐξελήλεγκται
|
νῦν. |
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν |
| [7, 1329] |
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
ὧν
μὲν
|
τοίνυν |
ἄνευ
(πόλις
οὐ
συνίσταται
καὶ |
| [7, 1332] |
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
μὲν
|
τοίνυν |
εἴησαν
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι
τῶν |
| [7, 1330] |
πάσης
τῆς
πόλεώς
ἐστιν.
ἀναγκαῖον
|
τοίνυν |
εἰς
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι
τὴν |
| [7, 1332] |
λύραν
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
|
τοίνυν |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
τὰ
μὲν |
| [7, 1328] |
τὴν
κοινωνίαν
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
|
τοίνυν |
κατὰ
τὰς
ἐργασίας
(ταύτας
συνεστάναι |
| [7, 1327] |
ἀμφοτέρας
τὰς
δυνάμεις
ταύτας.
φανερὸν
|
τοίνυν |
ὅτι
δεῖ
διανοητικούς
τε
εἶναι |
| [7, 1329] |
μένειν
κύριοι
τὴν
πολιτείαν.
λείπεται
|
τοίνυν |
τοῖς
αὐτοῖς
μὲν
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι |
| [7, 1333] |
καλῶν
ἕνεκεν.
πρὸς
πάντα
μὲν
|
τοίνυν |
τῷ
πολιτικῷ
βλέποντι
νομοθετητέον,
καὶ |
| [7, 1328] |
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
ληπτέον
|
τοίνυν |
(τῶν
ἔργων
τὸν
ἀριθμόν:
ἐκ |
| [7, 1332] |
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
τὴν
μὲν
|
τοίνυν |
φύσιν
οἵους
εἶναι
δεῖ
τοὺς |
| [7, 1326] |
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους.
δῆλον
|
τοίνυν |
ὡς
οὗτός
ἐστι
πόλεως
ὅρος |
| [7, 1336] |
καὶ
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως
μὲν
|
οὖν |
αἰσχρολογίαν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
ὥσπερ |
| [7, 1325] |
εὖ
πράττειν
ἄριστον.
τοῦτο
μὲν
|
οὖν |
ἀληθῶς
ἴσως
λέγουσιν,
~(εἴπερ
ὑπάρξει |
| [7, 1332] |
καὶ
τὸ
βέλτιον.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἄλλα
τῶν
ζῴων
μάλιστα
μὲν |
| [7, 1324] |
τῆς
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἀναγκαῖον
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην
ταύτην |
| [7, 1333] |
λόγος
ὁ
δὲ
θεωρητικός.
ὡσαύτως
|
οὖν |
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
καὶ
τοῦτο
τὸ |
| [7, 1334] |
τοῦ
σώματος
τῆς
ψυχῆς.
εἴπερ
|
οὖν |
ἀπ'
ἀρχῆς
τὸν
νομοθέτην
ὁρᾶν |
| [7, 1336] |
οἴκοι
τὴν
τροφὴν
ἔχειν.
εὔλογον
|
οὖν |
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων
καὶ |
| [7, 1334] |
εἰρήνης
ὑβριστὰς
ποιεῖ
μᾶλλον.
πολλῆς
|
οὖν |
δεῖ
δικαιοσύνης
καὶ
πολλῆς
σωφροσύνης |
| [7, 1329] |
παραλελειμμένα
(πειρᾶσθαι
ζητεῖν.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
δεῖ
τὴν
χώραν
εἶναι
τῶν |
| [7, 1327] |
τὸ
πολιτεύεσθαι
καλῶς.
ὅτι
μὲν
|
οὖν, |
εἰ
ταῦτα
μὴ
συμβαίνει,
βέλτιον |
| [7, 1336] |
τὸ
ποιεῖν
σύνεγγυς:
μάλιστα
μὲν
|
οὖν |
ἐκ
τῶν
νέων,
ὅπως
μήτε |
| [7, 1323] |
ἕνεκεν
τὴν
ψυχήν.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἑκάστῳ
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐπιβάλλει
τοσοῦτον |
| [7, 1336] |
παιδεία
ποιήσει
πάντως.
νῦν
μὲν
|
οὖν |
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν |
| [7, 1328] |
τῶν
(πρὸς
ἀλλήλους.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἔργα
ταῦτ'
ἐστὶν
ὧν
δεῖται |
| [7, 1336] |
ἢ
λόγους
ἀσχήμονας.
ἐπιμελὲς
μὲν
|
οὖν |
ἔστω
τοῖς
(ἄρχουσι
μηθέν,
μήτε |
| [7, 1335] |
ἡ
μέση
τούτων.
πεπονημένην
μὲν
|
οὖν |
ἔχειν
δεῖ
τὴν
ἕξιν,
πεπονημένην |
| [7, 1323] |
ὁ
αὐτὸς
ἢ
ἕτερος.
νομίσαντας
|
οὖν |
ἱκανῶς
πολλὰ
λέγεσθαι
καὶ
τῶν |
| [7, 1334] |
τῶν
ἐπιόντων
εἰσίν.
ἀνδρείας
μὲν
|
οὖν |
καὶ
καρτερίας
δεῖ
πρὸς
τὴν |
| [7, 1329] |
βασιλείαν
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν
μὲν
|
οὖν |
καὶ
τὰ
ἄλλα
δεῖ
νομίζειν |
| [7, 1326] |
αὐτάρκειαν
ζωῆς
εὐσύνοπτος.
περὶ
(μὲν
|
οὖν |
μεγέθους
πόλεως
διωρίσθω
τὸν
τρόπον |
| [7, 1326] |
ποίαν
τινὰ
ταύτην.
οἴονται
μὲν
|
οὖν |
οἱ
πλεῖστοι
προσήκειν
μεγάλην
εἶναι |
| [7, 1324] |
πράττουσι
καὶ
πολιτευομένοις.
~(οἱ
μὲν
|
οὖν |
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
δὲ
τὸν |
| [7, 1329] |
περὶ
τὴν
Κρήτην,
τὰ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
Αἴγυπτον
Σεσώστριος,
ὥς
φασιν, |
| [7, 1337] |
τῆς
φύσεως
ἀναπληροῦν.
πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
σκεπτέον
εἰ
ποιητέον
τάξιν
τινὰ |
| [7, 1330] |
πολεμικὰς
καλῶς
ἔχει.
πρὸς
μὲν
|
οὖν |
τὰς
πολεμικὰς
αὐτοῖς
μὲν
εὐέξοδον |
| [7, 1332] |
διαφέρειν
τῶν
ἀρχομένων,
ἀναμφισβήτητον.
πῶς
|
οὖν |
ταῦτ'
ἔσται
καὶ
πῶς
μεθέξουσι, |
| [7, 1334] |
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
|
οὖν |
τὴν
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν |
| [7, 1336] |
τῶν
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
|
οὖν |
τὴν
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν |
| [7, 1325] |
οἰκείας
τὰς
αὐτῶν.
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
τὸν
αὐτὸν
βίον
ἀναγκαῖον
εἶναι |
| [7, 1335] |
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμόν.
περὶ
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
πότε
δεῖ
ποιεῖσθαι
τὴν |
| [7, 1331] |
τὸ
τέλος
πράξεις,
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
τε
εὖ
ζῆν
καὶ |
| [7, 1328] |
καὶ
πέρᾳ
μισοῦσιν.
περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
πολιτευομένων,
πόσους
τε
ὑπάρχειν |
| [7, 1329] |
Οἰνωτροὶ
τὸ
γένος.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
συσσιτίων
τάξις
ἐντεῦθεν
γέγονε |
| [7, 1328] |
γὰρ
ἔσται
δῆλον.
πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
ὑπάρχειν
δεῖ
τροφήν,
ἔπειτα
τέχνας |
| [7, 1330] |
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
τὴν
μὲν
|
οὖν |
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
τὸν
τρόπον |
| [7, 1327] |
πόλιν
ἑτέρων
ἐμμελεστέραν.
περὶ
μὲν
|
οὖν |
χώρας
καὶ
λιμένων
τῶν
πόλεων |
| [7, 1326] |
εὐνομεῖσθαι
τὴν
λίαν
πολυάνθρωπον:
τῶν
|
γοῦν |
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν |
| [7, 1329] |
μάχιμον
ἕτερον
εἶναι
καὶ
τὸ
|
γεωργοῦν. |
ἐν
Αἰγύπτῳ
τε
γὰρ
ἔχει |
| [7, 1331] |
τείχη
μὴ
περιβάλλειν
ταῖς
πόλεσιν
|
ἀξιοῦν |
καὶ
τὸ
τὴν
χώραν
εὐέμβολον |
| [7, 1336] |
ἐκ
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς
λέγειν
|
ὁτιοῦν |
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ
τὸ |
| [7, 1329] |
συσσιτίοις
καὶ
τῶν
νόμων
ἐνίοις.
|
ᾤκουν |
δὲ
τὸ
μὲν
πρὸς
τὴν |
| [7, 1323] |
ἀρετῆς
ἔχειν
ἱκανὸν
εἶναι
νομίζουσιν
|
ὁποσονοῦν, |
πλούτου
δὲ
καὶ
χρημάτων
καὶ |
| [7, 1337] |
τὸ
προσλεῖπον
βούλεται
τῆς
φύσεως
|
ἀναπληροῦν. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
σκεπτέον
εἰ |
| [7, 1324] |
ταύτην
τάξιν
καθ'
ἣν
κἂν
|
ὁστισοῦν |
ἄριστα
πράττοι
καὶ
ζῴη
(μακαρίως, |
| [7, 1325] |
τοῦτο
ὑπάρχει
καὶ
καθ'
ἑνὸς
|
ὁτουοῦν |
τῶν
ἀνθρώπων:
σχολῇ
γὰρ
ἂν |
| [7, 1336] |
τοῦ
πνεύματος
κάθεξις
ποιεῖ
τὴν
|
ἰσχὺν |
τοῖς
πονοῦσιν,
ὃ
συμβαίνει
καὶ |
| [7, 1333] |
δὲ
εἰς
τὰ
καλά.
περὶ
|
ὧν |
ἀνάγκη
τὴν
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι |
| [7, 1328] |
δὲ
καὶ
πόσα
ταυτί
ἐστιν
|
ὧν |
ἄνευ
πόλις
οὐκ
ἂν
εἴη: |
| [7, 1328] |
ἐστι
μόρια
τῆς
ὅλης
συστάσεως
|
ὧν |
ἄνευ
τὸ
ὅλον
οὐκ
ἂν |
| [7, 1328] |
μὲν
οὖν
ἔργα
ταῦτ'
ἐστὶν
|
ὧν |
δεῖται
πᾶσα
πόλις
ὡς
εἰπεῖν |
| [7, 1334] |
τῇ
σχολῇ
τὸ
ἔργον
καὶ
|
ὧν |
ἐν
τῇ
ἀσχολίᾳ.
δεῖ
γὰρ |
| [7, 1332] |
εὐχόμεθα
(τῇ
τῆς
πόλεως
συστάσει
|
ὧν |
ἡ
τύχη
κυρία
κυρίαν
γὰρ |
| [7, 1329] |
ἂν
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
|
ὧν |
μὲν
τοίνυν
ἄνευ
(πόλις
οὐ |
| [7, 1323] |
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν
|
ὧν |
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων
λέγεται |
| [7, 1326] |
πόλεώς
εἰσι
μέρος
καὶ
ἐξ
|
ὧν |
συνίσταται
πόλις
οἰκείων
μορίων:
ἡ |
| [7, 1334] |
πρὸς
τὴν
σχολὴν
καὶ
διαγωγὴν
|
ὧν |
τε
ἐν
τῇ
σχολῇ
τὸ |
| [7, 1334] |
σχολῇ
τὸ
ἔργον
καὶ
ὧν
|
ἐν |
τῇ
ἀσχολίᾳ.
δεῖ
γὰρ
πολλὰ |
| [7, 1323] |
τε
τὸ
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
|
ὧν |
τὴν
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον |
| [7, 1334] |
τὰς
τούτων
δύο
τὸν
ἀριθμόν,
|
(ὧν |
τὸ
μέν
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ |
| [7, 1333] |
δὲ
δύο
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
|
ὧν |
τὸ
μὲν
ἔχει
λόγον
καθ' |
| [7, 1332] |
μὲν
νεώτερον
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον,
|
ὧν |
τοῖς
μὲν
ἄρχεσθαι
πρέπει
τοῖς |
| [7, 1331] |
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις
(ἐπιμελές
ἐστι
δι'
|
ὧν |
τρόπων
πλεονεκτήσουσιν,
οὕτω
τὰ
μὲν |
| [7, 1323] |
τὴν
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
|
ὧν |
φαμεν
αὐτὰς
εἶναι
διαθέσεις
(ταύτας) |
| [7, 1333] |
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν
δυνάμενον:
|
ὧν |
φαμεν
τὰς
ἀρετὰς
εἶναι
καθ' |
| [7, 1336] |
θεούς:
(τοὺς
δὲ
νεωτέρους
οὔτ'
|
ἰάμβων |
οὔτε
κωμῳδίας
θεατὰς
ἐατέον,
πρὶν |
| [7, 1336] |
ἐὰν
δέ
τις
φαίνηταί
τι
|
λέγων |
ἢ
πράττων
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν |
| [7, 1326] |
καὶ
πόλις
ἡ
μὲν
ἐξ
|
ὀλίγων |
λίαν
οὐκ
αὐτάρκης
ἡ
δὲ |
| [7, 1336] |
ἐπιπόνους
μήτε
ἀνειμένας.
(καὶ
περὶ
|
λόγων |
δὲ
καὶ
μύθων,
ποίους
τινὰς |
| [7, 1323] |
(δ'
ἐστὶ
καὶ
τῶν
αὐτῶν
|
λόγων |
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν |
| [7, 1332] |
τοῖς
Ἠθικοῖς,
εἴ
τι
τῶν
|
λόγων |
ἐκείνων
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι
καὶ |
| [7, 1333] |
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
τῶν
τοιούτων
|
λόγων |
καὶ
νόμων
οὐθεὶς
οὔτε
ὠφέλιμος |
| [7, 1328] |
δεῖ
ζητεῖν
διά
τε
τῶν
|
λόγων |
καὶ
τῶν
γιγνομένων
διὰ
τῆς |
| [7, 1326] |
δῆλον
καὶ
διὰ
τῆς
τῶν
|
λόγων |
πίστεως.
ὅ
τε
γὰρ
(νόμος |
| [7, 1326] |
τῆς
ὑπερβολῆς
ὅρος,
ἐκ
τῶν
|
ἔργων |
ἰδεῖν
ῥᾴδιον.
εἰσὶ
γὰρ
αἱ |
| [7, 1329] |
γὰρ
ἑτέρας
ἀκμῆς
ἑκάτερον
τῶν
|
ἔργων, |
καὶ
τὸ
μὲν
δεῖται
φρονήσεως |
| [7, 1333] |
πολλὰ
τῶν
εἶναι
δοκούντων
διακονικῶν
|
ἔργων |
καὶ
τῶν
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις |
| [7, 1323] |
περὶ
τούτων
καὶ
διὰ
τῶν
|
(ἔργων |
λαμβάνειν
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι |
| [7, 1328] |
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
ληπτέον
τοίνυν
(τῶν
|
ἔργων |
τὸν
ἀριθμόν:
ἐκ
τούτων
γὰρ |
| [7, 1326] |
καὶ
τοῦτό
γε
ἐκ
τῶν
|
ἔργων |
φανερόν,
ὅτι
χαλεπόν,
ἴσως
δ' |
| [7, 1328] |
(ταύτας
συνεστάναι
πόλιν:
δεῖ
ἄρα
|
γεωργῶν |
τ'
εἶναι
πλῆθος,
οἳ
παρασκευάσουσι |
| [7, 1336] |
ἐθίζειν:
(εὐφυὴς
δ'
ἡ
τῶν
|
παίδων |
ἕξις
διὰ
θερμότητα
πρὸς
τὴν |
| [7, 1336] |
σπουδαζομένων.
τὰς
δὲ
διατάσεις
(τῶν
|
παίδων |
καὶ
κλαυθμοὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπαγορεύουσιν |
| [7, 1325] |
μᾶλλον
ἀφαιρεῖσθαι,
καὶ
μήτε
πατέρα
|
παίδων |
μήτε
παῖδας
πατρὸς
μήθ'
ὅλως |
| [7, 1336] |
τὰ
ψύχη
συνεθίζειν
ἐκ
μικρῶν
|
παίδων: |
τοῦτο
γὰρ
καὶ
πρὸς
ὑγίειαν |
| [7, 1330] |
εἶναι,
μήτε
ὁμοφύλων
πάντων
μήτε
|
θυμοειδῶν |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πρός
τε |
| [7, 1323] |
(ἂν
ὡς
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν
|
μερίδων, |
τῶν
τε
ἐκτὸς
καὶ
τῶν |
| [7, 1335] |
(ἡμέραν
τινὰ
ποιεῖσθαι
πορείαν
πρὸς
|
θεῶν |
ἀποθεραπείαν
τῶν
εἰληχότων
τὴν
περὶ |
| [7, 1335] |
δέ:
ἐν
ὅσαις
γὰρ
τῶν
|
πόλεων |
ἐπιχωριάζεται
τὸ
νέους
συζευγνύναι
καὶ |
| [7, 1327] |
οὖν
χώρας
καὶ
λιμένων
τῶν
|
πόλεων |
καὶ
θαλάττης
καὶ
περὶ
τῆς |
| [7, 1334] |
αἱ
γὰρ
πλεῖσται
τῶν
τοιούτων
|
πόλεων |
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
δὲ |
| [7, 1337] |
νῦν
ἐν
ταῖς
πλείσταις
τῶν
|
πόλεων̓ |
τρίτον
δὲ
ποίαν
τινὰ
δεῖ |
| [7, 1335] |
πᾶσι
ζῴοις
ἀτελῆ
τὰ
τῶν
|
νέων |
ἔκγονα,
καὶ
θηλυτόκα
μᾶλλον
καὶ |
| [7, 1336] |
μάλιστα
μὲν
οὖν
ἐκ
τῶν
|
νέων, |
ὅπως
μήτε
λέγωσι
μήτε
ἀκούωσι |
| [7, 1335] |
τούτους.
ἔστι
δ'
ὁ
τῶν
|
νέων |
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
τὴν
τεκνοποιίαν: |
| [7, 1333] |
δοκούντων
διακονικῶν
ἔργων
καὶ
τῶν
|
νέων |
τοῖς
ἐλευθέροις
καλὸν
διακονεῖν:
πρὸς |
| [7, 1336] |
χρὴ
παρασκευάζειν
καὶ
δι'
ἄλλων
|
πράξεων |
καὶ
διὰ
τῆς
παιδιᾶς.
δεῖ |
| [7, 1336] |
ἄγαλμα
μήτε
γραφήν,
εἶναι
τοιούτων
|
πράξεων |
μίμησιν,
εἰ
μὴ
παρά
τισι |
| [7, 1331] |
κεῖσθαι
καὶ
τὸ
τέλος
τῶν
|
πράξεων |
ὀρθῶς,
ἓν
δὲ
τὰς
πρὸς |
| [7, 1324] |
ὥστε
μετέχειν
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
|
πράξεων, |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας,
ἐάσαντας |
| [7, 1325] |
λέγομεν
κυρίως
καὶ
τῶν
ἐξωτερικῶν
|
πράξεων |
τοὺς
ταῖς
διανοίαις
ἀρχιτέκτονας.
ἀλλὰ |
| [7, 1325] |
πλείστων
καὶ
καλλίστων
κύριος
εἴη
|
πράξεων. |
ὥστε
οὐ
δεῖν
τὸν
δυνάμενον |
| [7, 1329] |
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
τὸ
τῶν
|
ἱερέων |
γένος.
φανερὰ
δὲ
καὶ
ἡ |
| [7, 1331] |
εἰς
ἄρχοντας,
πρέπει
καὶ
τῶν
|
ἱερέων |
συσσίτια
περὶ
τὴν
τῶν
ἱερῶν |
| [7, 1336] |
δεῖ
θεωροὺς
ἤδη
γίγνεσθαι
τῶν
|
μαθήσεων |
ἃς
δεήσει
μανθάνειν
αὐτούς.
δύο |
| [7, 1330] |
πλείους.
ἡ
δὲ
τῶν
ἰδίων
|
οἰκήσεων |
διάθεσις
ἡδίων
μὲν
νομίζεται
καὶ |
| [7, 1323] |
δι'
οὐθὲν
δὲ
τῶν
(ἐξωτερικῶν
|
ἀγαθῶν |
ἀλλὰ
δι'
αὑτὸν
αὐτὸς
καὶ |
| [7, 1334] |
ταὐτὰ
τοῖς
ἄλλοις
μέγιστα
τῶν
|
ἀγαθῶν, |
ἀλλὰ
τῷ
γίνεσθαι
ταῦτα
μᾶλλον |
| [7, 1334] |
σχολάζουσιν
ἐν
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων
|
ἀγαθῶν. |
διότι
μὲν
οὖν
τὴν
μέλλουσαν |
| [7, 1332] |
δὲ
πράξεις
τοὐναντίον:
κατασκευαὶ
γὰρ
|
ἀγαθῶν |
εἰσι
καὶ
γεννήσεις.
χρήσαιτο
δ' |
| [7, 1323] |
δὲ
τὴν
ἔξω
κτῆσιν
τῶν
|
ἀγαθῶν |
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς
(ἐκεῖνα
μὲν |
| [7, 1323] |
τῶν
δὲ
περὶ
ψυχὴν
ἕκαστον
|
ἀγαθῶν, |
ὅσῳ
περ
ἂν
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ |
| [7, 1323] |
εἶναι
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς
|
ἀγαθῶν |
τῆς
ψυχῆς
αἴτιον
ταὐτόματον
καὶ |
| [7, 1332] |
αἴτια
τὰ
ἐκτὸς
εἶναι
τῶν
|
ἀγαθῶν, |
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
λαμπρὸν |
| [7, 1334] |
τὴν
γένεσιν
καὶ
τὴν
τῶν
|
ἐθῶν |
δεῖ
παρασκευάζειν
μελέτην:
ἔπειτα
ὥσπερ |
| [7, 1332] |
τῆς
φύσεως
ἐπαμφοτερίζοντα,
διὰ
τῶν
|
ἐθῶν |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
καὶ
τὸ |
| [7, 1335] |
πλῆθος
τέκνων
ἡ
τάξις
τῶν
|
ἐθῶν |
κωλύῃ
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
τῶν
γιγνομένων: |
| [7, 1334] |
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ
διὰ
τῶν
|
ἐθῶν |
ὁμοίως
ἦχθαι.
φανερὸν
δὴ
τοῦτό |
| [7, 1336] |
(καὶ
περὶ
λόγων
δὲ
καὶ
|
μύθων, |
ποίους
τινὰς
ἀκούειν
δεῖ
τοὺς |
| [7, 1327] |
πλεονάζοντα
τῶν
γιγνομένων
ἐκπέμψασθαι
τῶν
|
ἀναγκαίων |
ἐστίν.
αὑτῇ
γὰρ
ἐμπορικήν,
ἀλλ' |
| [7, 1328] |
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς
τῶν
|
ἀναγκαίων |
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ
τούτων |
| [7, 1327] |
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
|
ἀναγκαίων |
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν |
| [7, 1325] |
γὰρ
ἐπίταξις
ἡ
περὶ
τῶν
|
ἀναγκαίων |
οὐδενὸς
μετέχει
τῶν
καλῶν.
τὸ |
| [7, 1334] |
ἀσχολίᾳ.
δεῖ
γὰρ
πολλὰ
τῶν
|
ἀναγκαίων |
ὑπάρχειν
ὅπως
ἐξῇ
σχολάζειν:
διὸ |
| [7, 1324] |
τοὺς
ἄλλους
οὐδὲν
μέλει
τῶν
|
δικαίων. |
ἄτοπον
δὲ
εἰ
μὴ
φύσει |
| [7, 1329] |
συμφερόντων
καὶ
κρῖνον
περὶ
τῶν
|
δικαίων |
ἐνυπάρχει
καὶ
μέρη
φαίνεται
τῆς |
| [7, 1326] |
δὲ
τὸ
κρίνειν
(περὶ
τῶν
|
δικαίων |
καὶ
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀρχὰς |
| [7, 1325] |
καλῶν
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
τῶν
|
δικαίων |
καὶ
σωφρόνων
πράξεις.
καίτοι
τάχ' |
| [7, 1328] |
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
τῶν
|
δικαίων |
τῶν
(πρὸς
ἀλλήλους.
τὰ
μὲν |
| [7, 1330] |
δὲ
τῶν
ἰδίων
οἰκήσεων
διάθεσις
|
ἡδίων |
μὲν
νομίζεται
καὶ
χρησιμωτέρα
πρὸς |
| [7, 1330] |
τόποι
πλείους.
ἡ
δὲ
τῶν
|
ἰδίων |
οἰκήσεων
διάθεσις
ἡδίων
μὲν
νομίζεται |
| [7, 1330] |
δὲ
τοὺς
ἀπόρους
ἀπὸ
τῶν
|
ἰδίων |
τε
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον
καὶ |
| [7, 1326] |
καὶ
ἐξ
ὧν
συνίσταται
πόλις
|
οἰκείων |
μορίων:
ἡ
γὰρ
τούτων
ὑπεροχὴ |
| [7, 1331] |
ἔχειν
τὴν
τάξιν.
τῶν
δ'
|
ἀρχείων |
ὅσα
περὶ
τὰ
συμβόλαια
ποιεῖται |
| [7, 1331] |
οἰκήσεις
(καὶ
τὰ
κυριώτατα
τῶν
|
ἀρχείων |
συσσίτια
ἁρμόττει
τόπον
ἐπιτήδειόν
τε |
| [7, 1333] |
ἄρχειν
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
|
καλλίων |
καὶ
μᾶλλον
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι |
| [7, 1324] |
τάφον
ὅσους
ἂν
διαφθείρῃ
τῶν
|
πολεμίων: |
καὶ
ἕτερα
δὴ
παρ'
ἑτέροις |
| [7, 1325] |
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
ἔσται
τῶν
|
πολεμίων: |
(μηθὲν
γὰρ
ὑπαρχέτω
τοιοῦτον.
δῆλον |
| [7, 1334] |
(διὸ
δεῖ
μὴ
καθάπερ
ἡ
|
Λακεδαιμονίων |
πόλις
τὴν
ἀρετὴν
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι |
| [7, 1333] |
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν
|
Λακεδαιμονίων |
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου
τὸν |
| [7, 1331] |
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
δὲ
τῶν
|
ὠνίων |
ἀγορὰν
ἑτέραν
τε
δεῖ
ταύτης |
| [7, 1331] |
ἣν
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
τῶν
|
ὠνίων |
πάντων,
καὶ
μήτε
βάναυσον
μήτε |
| [7, 1334] |
τρίτον
δὲ
τὸ
δεσπόζειν
τῶν
|
ἀξίων |
δουλεύειν.
ὅτι
δὲ
δεῖ
τὸν |
| [7, 1328] |
πόλις
κοινωνία
τίς
ἐστι
τῶν
|
ὁμοίων, |
ἕνεκεν
δὲ
ζωῆς
τῆς
ἐνδεχομένης |
| [7, 1335] |
βόρεια
τῶν
νοτίων
ἐπαινοῦντες
μᾶλλον.
|
ποίων |
δέ
τινων
τῶν
σωμάτων
ὑπαρχόντων |
| [7, 1331] |
πολιτείας
αὐτῆς,
ἐκ
τίνων
καὶ
|
ποίων |
(δεῖ
συνεστάναι
τὴν
μέλλουσαν
ἔσεσθαι |
| [7, 1327] |
ἀγρίους,
ὁ
θυμός
ἐστιν
ὁ
|
ποιῶν |
τὸ
φιλητικόν:
αὕτη
γάρ
ἐστιν |
| [7, 1335] |
ἕξις,
ἀλλὰ
πρὸς
τὰς
τῶν
|
ἐλευθερίων |
πράξεις.
ὁμοίως
δὲ
δεῖ
ταῦτα |
| [7, 1326] |
ἐξ
ὧν
συνίσταται
πόλις
οἰκείων
|
μορίων: |
ἡ
γὰρ
τούτων
ὑπεροχὴ
τοῦ |
| [7, 1323] |
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
(ἂν
ὡς
οὐ,
|
τριῶν |
οὐσῶν
μερίδων,
τῶν
τε
ἐκτὸς |
| [7, 1332] |
γε
καὶ
σπουδαῖοι
γίγνονται
διὰ
|
τριῶν. |
τὰ
τρία
δὲ
(ταῦτά
ἐστι |
| [7, 1330] |
δὲ
ἕτερον
εἰς
τὴν
τῶν
|
συσσιτίων |
δαπάνην,
τῆς
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν |
| [7, 1331] |
ταῦτα
προκαλεῖται
παρασκευάζειν
ἔνια
τῶν
|
συσσιτίων |
ἐν
τούτοις
τοῖς
φυλακτηρίοις.
καὶ |
| [7, 1329] |
δὲ
ἔοικεν
εἶναι
καὶ
τῶν
|
συσσιτίων |
ἡ
τάξις,
τὰ
μὲν
περὶ |
| [7, 1329] |
γένος.
ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
|
συσσιτίων |
τάξις
ἐντεῦθεν
γέγονε
πρῶτον,
ὁ |
| [7, 1330] |
οὐθένα
τῶν
πολιτῶν
τροφῆς.
περὶ
|
συσσιτίων |
τε
συνδοκεῖ
πᾶσι
χρήσιμον
εἶναι |
| [7, 1335] |
οἱ
φυσικοί,
τὰ
βόρεια
τῶν
|
νοτίων |
ἐπαινοῦντες
μᾶλλον.
ποίων
δέ
τινων |
| [7, 1336] |
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ
τέκνων
καὶ
|
γυναικῶν |
τιμαλφεῖν
τοὺς
θεούς:
(τοὺς
δὲ |
| [7, 1331] |
τὴν
ἐπιμέλειαν,
περί
τε
γραφὰς
|
δικῶν |
καὶ
τὰς
κλήσεις
καὶ
τὴν |
| [7, 1333] |
τῶν
ἀνθρώπων:
τήν
τε
τῶν
|
πολεμικῶν |
ἄσκησιν
οὐ
τούτου
χάριν
δεῖ |
| [7, 1333] |
διὸ
πολλὰ
τῶν
εἶναι
δοκούντων
|
διακονικῶν |
ἔργων
καὶ
τῶν
νέων
τοῖς |
| [7, 1327] |
τῆς
ναυτιλίας:
πλήθους
δὲ
ὑπάρχοντος
|
περιοίκων |
καὶ
τῶν
τὴν
χώραν
γεωργούντων, |
| [7, 1326] |
καὶ
δούλων
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ
|
μετοίκων |
καὶ
ξένων̓
ἀλλ'
ὅσοι
πόλεώς |
| [7, 1323] |
μακάριος,
δι'
οὐθὲν
δὲ
τῶν
|
(ἐξωτερικῶν |
ἀγαθῶν
ἀλλὰ
δι'
αὑτὸν
αὐτὸς |
| [7, 1325] |
πράττειν
λέγομεν
κυρίως
καὶ
τῶν
|
ἐξωτερικῶν |
πράξεων
τοὺς
ταῖς
διανοίαις
ἀρχιτέκτονας. |
| [7, 1324] |
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
|
κρίκων |
κόσμον
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται |
| [7, 1335] |
λεγόμενα
καὶ
τὰ
παρὰ
τῶν
|
φυσικῶν: |
οἵ
τε
γὰρ
ἰατροὶ
τοὺς |
| [7, 1331] |
ὑποκείμενον
αὐτοῖς
ὅρον
τυγχάνουσι
τῶν
|
ποιητικῶν: |
δεῖ
δ'
ἐν
ταῖς
τέχναις |
| [7, 1333] |
δ'
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
τῶν
|
καλῶν |
ἕνεκεν.
πρὸς
πάντα
μὲν
τοίνυν |
| [7, 1325] |
ἐστιν,
ἔτι
δὲ
πολλῶν
καὶ
|
καλῶν |
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
τῶν
δικαίων |
| [7, 1325] |
τῶν
ἀναγκαίων
οὐδενὸς
μετέχει
τῶν
|
καλῶν. |
τὸ
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν
ἀρχὴν |
| [7, 1328] |
καὶ
Ἀρχίλοχος
προσηκόντως
τοῖς
φίλοις
|
ἐγκαλῶν |
διαλέγεται
πρὸς
τὸν
θυμόν:
(σὺ |
| [7, 1330] |
γεωργοῖς
ἃς
καλοῦσί
τινες
τῶν
|
ἀμπέλων |
συστάδας,
καὶ
τὴν
μὲν
(ὅλην |
| [7, 1336] |
παρῆκεν
ἑαυτοῦ
προεισάγειν,
οὐδὲ
(τῶν
|
εὐτελῶν |
ὑποκριτῶν,
ὡς
οἰκειουμένων
τῶν
θεατῶν |
| [7, 1329] |
Λαμητικοῦ:
ἀπέχει
δὲ
ταῦτα
ἀπ'
|
ἀλλήλων |
ὁδὸν
ἡμισείας
ἡμέρας.
τοῦτον
δὴ |
| [7, 1328] |
θυμόν:
(σὺ
γὰρ
δὴ
παρὰ
|
φίλων |
ἀπάγχεαι.
καὶ
τὸ
ἄρχον
δὲ |
| [7, 1328] |
~(ἄλλον
γὰρ
τρόπον
καὶ
δι'
|
ἄλλων |
ἕκαστοι
τοῦτο
θηρεύοντες
τούς
τε |
| [7, 1333] |
τῶν
Λακώνων
νομοθέτην,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἕκαστος
τῶν
(γραφόντων
περὶ
τῆς |
| [7, 1336] |
φαίνεται
δὲ
διά
τε
τῶν
|
ἄλλων |
ζῴων
ἐπισκοποῦσι,
καὶ
διὰ
τῶν |
| [7, 1332] |
εἴησαν
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι
τῶν
|
ἄλλων |
ὅσον
τοὺς
θεοὺς
καὶ
τοὺς |
| [7, 1326] |
μεγέθους
μέτρον,
ὥσπερ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
πάντων,
ζῴων
φυτῶν
ὀργάνων:
καὶ |
| [7, 1336] |
ἣν
χρὴ
παρασκευάζειν
καὶ
δι'
|
ἄλλων |
πράξεων
καὶ
διὰ
τῆς
παιδιᾶς. |
| [7, 1332] |
οἷον
ἄνθρωπον
ἀλλὰ
μὴ
τῶν
|
ἄλλων |
τι
ζῴων:
εἶτα
καὶ
ποιόν |
| [7, 1334] |
γὰρ
οὐ
ταύτῃ
διαφέρουσι
τῶν
|
ἄλλων, |
~(τῷ
μὴ
νομίζειν
ταὐτὰ
τοῖς |
| [7, 1328] |
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
δ'
ὥσπερ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
κατὰ
φύσιν
συνεστώτων
οὐ |
| [7, 1326] |
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
δὲ
λίαν
|
ὑπερβάλλων |
ἀριθμὸς
οὐ
δύναται
μετέχειν
τάξεως: |
| [7, 1332] |
εἶναι
κρείττων,
ἄλλως
τε
(καὶ
|
μέλλων |
ἀντιλαμβάνειν
τοῦτον
τὸν
ἔρανον
ὅταν |
| [7, 1326] |
πόλις
αὔταρκεσ̓
ἡ
δὲ
ἐκ
|
πολλῶν |
ἄγαν
ἐν
μὲν
τοῖς
ἀναγκαίοις |
| [7, 1328] |
ὑπάρχειν
δεῖ
τροφήν,
ἔπειτα
τέχνας
|
πολλῶν |
γὰρ
ὀργάνων
δεῖται
τὸ
ζῆν, |
| [7, 1333] |
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων
ζηλοῦσι
τὸ
|
πολλῶν |
δεσπόζειν,
ὅτι
πολλὴ
χορηγία
γίγνεται |
| [7, 1335] |
τοιαύτην
αἰτίαν
(τοῖς
Τροιζηνίοις,
ὡς
|
πολλῶν |
διαφθειρομένων
διὰ
τὸ
γαμίσκεσθαι
τὰς |
| [7, 1333] |
τὸ
γεγυμνάσθαι
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
|
πολλῶν |
ἦρχον:
καίτοι
δῆλον
ὡς
ἐπειδὴ |
| [7, 1325] |
εὐδαιμονία
πρᾶξίς
ἐστιν,
ἔτι
δὲ
|
πολλῶν |
καὶ
καλῶν
τέλος
ἔχουσιν
αἱ |
| [7, 1326] |
ἴσως
ὑπάρχειν
καὶ
δούλων
ἀριθμὸν
|
πολλῶν |
(καὶ
μετοίκων
καὶ
ξένων̓
ἀλλ' |
| [7, 1329] |
τοῖς
αὐτοῖς.
οἱ
γὰρ
τῶν
|
ὅπλων |
κύριοι
καὶ
μένειν
ἢ
μὴ |
| [7, 1326] |
ταῖς
πόλεσιν
ἴσως
ὑπάρχειν
καὶ
|
δούλων |
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ
μετοίκων
καὶ |
| [7, 1336] |
καὶ
ὅπως
ὅτι
ἥκιστα
μετὰ
|
δούλων |
ἔσται.
ταύτην
γὰρ
τὴν
ἡλικίαν, |
| [7, 1325] |
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
τῆς
τῶν
|
δούλων |
ἢ
αὐτὸ
τὸ
φύσει
ἐλεύθερον |
| [7, 1325] |
ἢ
πατὴρ
(τέκνων
ἢ
δεσπότης
|
δούλων: |
ὥστε
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν |
| [7, 1330] |
κατ'
εὐχήν,
δούλους
εἶναι,
μήτε
|
ὁμοφύλων |
πάντων
μήτε
θυμοειδῶν
οὕτω
γὰρ |
| [7, 1330] |
συμμετέχειν
βουλῆς
τῶν
πρὸς
αὐτοὺς
|
πολέμων, |
ὡς
διὰ
τὸ
ἴδιον
οὐκ |
| [7, 1324] |
καὶ
καθ'
ἑαυτὴν
μία
πόλις
|
εὐδαίμων, |
~(ἣ
πολιτεύεται
δηλονότι
καλῶς,
εἴπερ |
| [7, 1323] |
μάρτυρι
τῷ
θεῷ
χρωμένοις,
ὃς
|
εὐδαίμων |
μέν
ἐστι
καὶ
μακάριος,
δι' |
| [7, 1328] |
ἡ
πόλις
ἂν
εἴη
μάλιστ'
|
εὐδαίμων, |
τὴν
δ'
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς |
| [7, 1325] |
διοίσει
μέντοι
τῶν
ταττομένων
ἔνια
|
νομίμων: |
καὶ
τοῦτο
τῆς
νομοθετικῆς
ἐστιν |
| [7, 1324] |
πέλας.
διὸ
καὶ
τῶν
πλείστων
|
νομίμων |
χύδην
ὡς
εἰπεῖν
κειμένων
παρὰ |
| [7, 1327] |
τὸ
φιλητικοὺς
μὲν
(εἶναι
τῶν
|
γνωρίμων |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀγνῶτας
ἀγρίους, |
| [7, 1323] |
(ἐκεῖνα
μὲν
κεκτημένοις
πλείω
τῶν
|
χρησίμων, |
ἐν
δὲ
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ |
| [7, 1328] |
τῆς
οἰκίας
χάριν
ἡ
τῶν
|
οἰκοδόμων |
τέχνη.
διὸ
κτήσεως
μὲν
δεῖ |
| [7, 1329] |
γὰρ
ἀρχαιότατοι
μὲν
δοκοῦσιν
εἶναι,
|
νόμων |
δὲ
τετυχήκασιν
καὶ
τάξεως
πολιτικῆς. |
| [7, 1329] |
χρῶνται
τοῖς
συσσιτίοις
καὶ
τῶν
|
νόμων |
ἐνίοις.
ᾤκουν
δὲ
τὸ
μὲν |
| [7, 1324] |
πολιτείας
οὗτος
ὅρος
καὶ
τῶν
|
νόμων |
ὅπως
δεσπόζωσι
(τῶν
πέλας.
διὸ |
| [7, 1333] |
πολιτικὸς
τῶν
τοιούτων
λόγων
καὶ
|
νόμων |
οὐθεὶς
οὔτε
ὠφέλιμος
οὔτε
ἀληθής |
| [7, 1324] |
τε
παιδεία
καὶ
τὸ
τῶν
|
νόμων |
πλῆθος:
ἔτι
δ'
ἐν
(τοῖς |
| [7, 1328] |
τροφήν,
ἔπειτα
τέχνας
πολλῶν
γὰρ
|
ὀργάνων |
δεῖται
τὸ
ζῆν,
τρίτον
δὲ |
| [7, 1326] |
τῶν
ἄλλων
πάντων,
ζῴων
φυτῶν
|
ὀργάνων: |
καὶ
γὰρ
τούτων
ἕκαστον
οὔτε |
| [7, 1328] |
ἢ
καθ'
ἕκαστον
ἔργον
τῶν
|
εἰρημένων |
ἄλλους
ὑποθετέον,
ἢ
τὰ
μὲν |
| [7, 1332] |
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
ἐκ
τῶν
|
εἰρημένων |
τὰ
μὲν
ὑπάρχειν,
τὰ
δὲ |
| [7, 1331] |
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως
τε
καὶ
νῦν
|
εὑρημένων |
τῶν
περὶ
τὰ
βέλη
καὶ |
| [7, 1329] |
τὴν
χώραν
εἶναι
τῶν
ὅπλα
|
κεκτημένων |
καὶ
τῶν
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων, |
| [7, 1330] |
τοῖς
ἰδίοις
εἶναι
(ἰδίους)
τῶν
|
κεκτημένων |
τὰς
οὐσίας,
τοὺς
δ'
ἐπὶ |
| [7, 1324] |
πλείστων
νομίμων
χύδην
ὡς
εἰπεῖν
|
κειμένων |
παρὰ
τοῖς
πλείστοις,
ὅμως
εἴ |
| [7, 1327] |
περὶ
μὲν
οὖν
χώρας
καὶ
|
λιμένων |
τῶν
πόλεων
καὶ
θαλάττης
καὶ |
| [7, 1336] |
τὰς
πολλὰς
μιμήσεις
τῶν
ὕστερον
|
σπουδαζομένων. |
τὰς
δὲ
διατάσεις
(τῶν
παίδων |
| [7, 1334] |
δοκοῦντας
πράττειν
(καὶ
πάντων
τῶν
|
μακαριζομένων |
ἀπολαύοντας,
οἷον
εἴ
τινές
εἰσιν, |
| [7, 1324] |
(καὶ
δεσπόζῃ
τῶν
πλησίον,
καὶ
|
βουλομένων |
καὶ
μὴ
βουλομένων.
πῶς
γὰρ |
| [7, 1324] |
πλησίον,
καὶ
βουλομένων
καὶ
μὴ
|
βουλομένων. |
πῶς
γὰρ
ἂν
εἴη
τοῦτο |
| [7, 1328] |
τε
τῶν
λόγων
καὶ
τῶν
|
γιγνομένων |
διὰ
τῆς
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
δ' |
| [7, 1327] |
ταῦτα,
καὶ
τὰ
πλεονάζοντα
τῶν
|
γιγνομένων |
ἐκπέμψασθαι
τῶν
ἀναγκαίων
ἐστίν.
αὑτῇ |
| [7, 1335] |
δὲ
ἀποθέσεως
καὶ
(τροφῆς
τῶν
|
γιγνομένων |
ἔστω
νόμος
μηδὲν
πεπηρωμένον
τρέφειν, |
| [7, 1335] |
ἐθῶν
κωλύῃ
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
τῶν
|
γιγνομένων: |
ὁρισθῆναι
δὲ
δεῖ
τῆς
τεκνοποιίας |
| [7, 1336] |
ζημιούσθω
πρεπούσῃ
πρὸς
τὴν
ἁμαρτίαν.
|
γενομένων |
δὲ
τῶν
τέκνων
οἴεσθαι
δεῖ |
| [7, 1327] |
δὲ
λοιπὸς
πρὸς
τὰς
τῶν
|
γινομένων |
καρπῶν
παραπομπάς,
ἔτι
δὲ
τῆς |
| [7, 1335] |
αἰτίαν
(τοῖς
Τροιζηνίοις,
ὡς
πολλῶν
|
διαφθειρομένων |
διὰ
τὸ
γαμίσκεσθαι
τὰς
νεωτέρας, |
| [7, 1331] |
μὴ
περιβάλλειν
τοίχους
ὡς
ἀνάνδρων
|
ἐσομένων |
τῶν
κατοικούντων.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ |
| [7, 1325] |
αὐτοῖς
εὐδαιμονίας.
διοίσει
μέντοι
τῶν
|
ταττομένων |
ἔνια
νομίμων:
καὶ
τοῦτο
τῆς |
| [7, 1333] |
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ'
ἔνια
τῶν
|
ἐπιταττομένων |
οὐ
τοῖς
ἔργοις
ἀλλὰ
τῷ |
| [7, 1328] |
μισοῦσιν.
περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
|
πολιτευομένων, |
πόσους
τε
ὑπάρχειν
δεῖ
καὶ |
| [7, 1334] |
(βέλτιστα
τὰ
σώματα
γένηται
τῶν
|
τρεφομένων, |
πρῶτον
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ
τὴν |
| [7, 1330] |
χώρας
ἁπάσης
ὁμοίως
ἐκ
τῶν
|
ἐνδεχομένων, |
εἴρηται
πρότερον:
αὐτῆς
δὲ
προσάντη |
| [7, 1333] |
ἡγεμονίαν
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν
|
ἀρχομένων, |
~(ἀλλὰ
μὴ
πάντων
δεσποτείας:
τρίτον |
| [7, 1332] |
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας
διαφέρειν
τῶν
|
ἀρχομένων, |
ἀναμφισβήτητον.
πῶς
οὖν
ταῦτ'
ἔσται |
| [7, 1326] |
τῶν
μὲν
ἀρχόντων
τῶν
δ'
|
ἀρχομένων, |
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις
καὶ
κρίσις |
| [7, 1336] |
γὰρ
ὅσα
δυνατὸν
(ἐθίζειν)
εὐθὺς
|
ἀρχομένων |
βέλτιον
ἐθίζειν
μέν,
ἐκ
προσαγωγῆς |
| [7, 1332] |
κοινωνία
συνέστηκεν
ἐξ
ἀρχόντων
καὶ
|
ἀρχομένων, |
τοῦτο
δὴ
σκεπτέον,
εἰ
ἑτέρους |
| [7, 1332] |
τὸ
δίκαιον.
μετὰ
γὰρ
τῶν
|
ἀρχομένων |
ὑπάρχουσι
νεωτερίζειν
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ |
| [7, 1332] |
τοὺς
βασιλέας
τοσοῦτον
διαφέροντας
(τῶν
|
ἀρχομένων, |
φανερὸν
ὅτι
διὰ
πολλὰς
αἰτίας |
| [7, 1328] |
κριτὰς
τῶν
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων.
|
διωρισμένων |
δὲ
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον |
| [7, 1325] |
ἂν
ὑπολάβοι
τις
τούτων
οὕτω
|
διωρισμένων |
(ὅτι
τὸ
κύριον
εἶναι
πάντων |
| [7, 1336] |
τι
λέγων
ἢ
πράττων
τῶν
|
ἀπηγορευμένων, |
τὸν
μὲν
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω |
| [7, 1336] |
οὐδὲ
(τῶν
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
ὡς
|
οἰκειουμένων |
τῶν
θεατῶν
ταῖς
πρώταις
ἀκοαῖς: |
| [7, 1335] |
(μετέβημεν,
ὅπως
τὰ
σώματα
τῶν
|
γεννωμένων |
ὑπάρχῃ
πρὸς
τὴν
τοῦ
νομοθέτου |
| [7, 1326] |
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ
μετοίκων
καὶ
|
ξένων̓ |
ἀλλ'
ὅσοι
πόλεώς
εἰσι
μέρος |
| [7, 1335] |
ταῖς
συνουσίαις.
καὶ
τὰ
τῶν
|
ἀρρένων |
(δὲ
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς |
| [7, 1327] |
δουλεύοντα
διατελεῖ:
τὸ
δὲ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
γένος,
ὥσπερ
μεσεύει
κατὰ
(τοὺς |
| [7, 1327] |
ἔχει
διαφορὰν
καὶ
τὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἔθνη
πρὸς
ἄλληλα:
τὰ
μὲν |
| [7, 1327] |
τὰς
πόλεις
τὰς
εὐδοκιμούσας
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
τὴν
οἰκουμένην, |
| [7, 1333] |
νῦν
ἄριστα
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
καὶ
τῶν
νομοθετῶν
οἱ
ταύτας |
| [7, 1336] |
ζῴων
ἐπισκοποῦσι,
καὶ
διὰ
τῶν
|
ἐθνῶν |
οἷς
ἐπιμελές
ἐστιν
ἄγειν
εἰς |
| [7, 1336] |
χρῶνται
καὶ
νῦν
ἔνια
τῶν
|
ἐθνῶν |
ὀργάνοις
τισὶ
μηχανικοῖς,
ἃ
τὸ |
| [7, 1325] |
ἢ
δεσπότης
δούλων:
ὥστε
ὁ
|
παραβαίνων |
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
ὕστερον |
| [7, 1323] |
τοὺς
εὖ
φρονοῦντας,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐκείνων |
ἕνεκεν
τὴν
ψυχήν.
ὅτι
μὲν |
| [7, 1332] |
Ἠθικοῖς,
εἴ
τι
τῶν
λόγων
|
ἐκείνων |
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι
καὶ
χρῆσιν |
| [7, 1325] |
τοῦ
ἐλευθέρου
βίος
τοῦ
δεσποτικοῦ
|
ἀμείνων. |
(τοῦτο
γὰρ
ἀληθές:
οὐθὲν
γὰρ |
| [7, 1333] |
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
(γίγνωνται,
καὶ
διὰ
|
τίνων |
ἐπιτηδευμάτων,
καὶ
τί
τὸ
τέλος |
| [7, 1334] |
τούτων:
πῶς
δὲ
καὶ
διὰ
|
τίνων |
ἔσται,
τοῦτο
δὴ
θεωρητέον.
τυγχάνομεν |
| [7, 1331] |
δὲ
τῆς
πολιτείας
αὐτῆς,
ἐκ
|
τίνων |
καὶ
ποίων
(δεῖ
συνεστάναι
τὴν |
| [7, 1328] |
μὴ
πάντας
πάντων
ἀλλὰ
τινὰς
|
τινῶν. |
ταῦτα
γὰρ
καὶ
ποιεῖ
τὰς |
| [7, 1335] |
νοτίων
ἐπαινοῦντες
μᾶλλον.
ποίων
δέ
|
τινων |
τῶν
σωμάτων
ὑπαρχόντων
μάλιστ'
ἂν |
| [7, 1334] |
ἔπειτα
καὶ
πρὸς
τὴν
τῶν
|
τέκνων |
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ
οὔτε
λίαν |
| [7, 1325] |
ὅσον
ἀνὴρ
γυναικὸς
ἢ
πατὴρ
|
(τέκνων |
ἢ
δεσπότης
δούλων:
ὥστε
ὁ |
| [7, 1334] |
πρεσβυτέροις
ἡ
χάρις
παρὰ
τῶν
|
τέκνων, |
ἡ
δὲ
παρὰ
τῶν
πατέρων |
| [7, 1335] |
πεπηρωμένον
τρέφειν,
διὰ
δὲ
πλῆθος
|
τέκνων |
ἡ
τάξις
τῶν
ἐθῶν
κωλύῃ |
| [7, 1336] |
ἱκνουμένην
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ
|
τέκνων |
καὶ
γυναικῶν
τιμαλφεῖν
τοὺς
θεούς: |
| [7, 1336] |
τὴν
ἁμαρτίαν.
γενομένων
δὲ
τῶν
|
τέκνων |
οἴεσθαι
δεῖ
μεγάλην
εἶναι
διαφορὰν |
| [7, 1335] |
ἔτι
δὲ
ἡ
διαδοχὴ
τῶν
|
τέκνων |
τοῖς
μὲν
ἀρχομένοις
ἔσται
τῆς |
| [7, 1330] |
ἄλλην
χρείαν.
περὶ
δὲ
τόπων
|
ἐρυμνῶν |
οὐ
πάσαις
ὁμοίως
ἔχει
τὸ |
| [7, 1325] |
ἔχουσιν
αἱ
τῶν
δικαίων
καὶ
|
σωφρόνων |
πράξεις.
καίτοι
τάχ'
ἂν
ὑπολάβοι |
| [7, 1333] |
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
τῶν
|
Λακώνων |
νομοθέτην,
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος |
| [7, 1325] |
ἡμῖν
τεθεώρηται
πρότερον,
(ἀρχὴ
τῶν
|
λοιπῶν |
εἰπεῖν
πρῶτον
ποίας
τινὰς
δεῖ |
| [7, 1330] |
γὰρ
αὗται
μᾶλλον:
~(τῶν
δὲ
|
λοιπῶν |
πρὸς
τὸ
τὰς
πολιτικὰς
πράξεις |
| [7, 1331] |
ἐπιτιθεμένοις
(ἐπιμελές
ἐστι
δι'
ὧν
|
τρόπων |
πλεονεκτήσουσιν,
οὕτω
τὰ
μὲν
εὕρηται |
| [7, 1327] |
τὰς
ἐκβοηθείας
κοινὴν
εἶναι
τῶν
|
τόπων |
ἁπάντων̓
ὁ
δὲ
λοιπὸς
πρὸς |
| [7, 1330] |
τὴν
ἄλλην
χρείαν.
περὶ
δὲ
|
τόπων |
ἐρυμνῶν
οὐ
πάσαις
ὁμοίως
ἔχει |
| [7, 1330] |
κλήρων
ἑκάστῳ
νεμηθέντων
ἀμφοτέρων
τῶν
|
τόπων |
πάντες
μετέχωσιν.
τό
τε
γὰρ |
| [7, 1335] |
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
τὴν
τῶν
|
καρπῶν |
κομιδήν.
ἔτι
δὲ
καὶ
πρὸς |
| [7, 1327] |
λοιπὸς
πρὸς
τὰς
τῶν
γινομένων
|
καρπῶν |
παραπομπάς,
ἔτι
δὲ
τῆς
περὶ |
| [7, 1332] |
καὶ
τοὺς
ἥρωας
ἡγούμεθα
τῶν
|
ἀνθρώπων |
διαφέρειν,
εὐθὺς
πρῶτον
κατὰ
τὸ |
| [7, 1324] |
βελτίω
σκοπὸν
συντάττεσθαι,
καὶ
τῶν
|
(ἀνθρώπων |
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ
τὴν
πολιτείαν. |
| [7, 1327] |
ὥσπερ
τὸ
πλῆθος
τὸ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
εὐσύνοπτον
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν,
οὕτω |
| [7, 1333] |
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ζηλοῦσι
τὸ
πολλῶν
δεσπόζειν,
ὅτι |
| [7, 1325] |
τὸν
ἄριστον
ἑκάστῳ
τε
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
κοινῇ
ταῖς
πόλεσι
καὶ |
| [7, 1325] |
τὸ
θεάσασθαι
πόλιν
καὶ
γένος
|
ἀνθρώπων |
καὶ
πᾶσαν
ἄλλην
κοινωνίαν,
ζωῆς |
| [7, 1324] |
φατέον
ἑνός
τε
ἑκάστου
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
πόλεως
ἢ
μὴ
τὴν |
| [7, 1323] |
μορφὴν
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν
|
ἀνθρώπων |
λέγεται
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος
καὶ |
| [7, 1324] |
τούτους
τοὺς
(δύο
βίους
τῶν
|
ἀνθρώπων |
οἱ
φιλοτιμότατοι
πρὸς
ἀρετὴν
φαίνονται |
| [7, 1336] |
τοῦτο
καὶ
πρὸς
τὰς
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ὁμιλίας
καὶ
πρὸς
τὰς
τῶν |
| [7, 1326] |
πρῶτον
τό
τε
πλῆθος
τῶν
|
ἀνθρώπων, |
πόσους
τε
καὶ
ποίους
τινὰς |
| [7, 1325] |
καὶ
καθ'
ἑνὸς
ὁτουοῦν
τῶν
|
ἀνθρώπων: |
σχολῇ
γὰρ
ἂν
ὁ
θεὸς |
| [7, 1335] |
τοῦτο
συμβαίνειν
(καὶ
ἐπὶ
τῶν
|
ἀνθρώπων. |
τεκμήριον
δέ:
ἐν
ὅσαις
γὰρ |
| [7, 1333] |
δεῖ
ταῦτα
ταῖς
ψυχαῖς
τῶν
|
ἀνθρώπων: |
τήν
τε
τῶν
πολεμικῶν
ἄσκησιν |
| [7, 1336] |
διὸ
παρὰ
πολλοῖς
ἐστι
τῶν
|
βαρβάρων |
ἔθος
τοῖς
μὲν
εἰς
ποταμὸν |
| [7, 1334] |
ὥσπερ
οἱ
ποιηταί
φασιν,
ἐν
|
μακάρων |
νήσοις:
μάλιστα
γὰρ
οὗτοι
δεήσονται |
| [7, 1333] |
γίγνεται
τῶν
εὐτυχημάτων,
οὕτω
καὶ
|
Θίβρων |
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
τῶν
Λακώνων |
| [7, 1335] |
ἐάν
τις
φαίνηται
τοιοῦτόν
τι
|
δρῶν, |
~(ἀτιμίᾳ
ζημιούσθω
πρεπούσῃ
πρὸς
τὴν |
| [7, 1331] |
ἰδίαις
μὴ
περιβάλλειν
τοίχους
ὡς
|
ἀνάνδρων |
ἐσομένων
τῶν
κατοικούντων.
ἀλλὰ
μὴν |
| [7, 1333] |
γὰρ
δεσποτικῶς
ἄρχειν
ἡ
τῶν
|
ἐλευθέρων |
ἀρχὴ
καλλίων
καὶ
μᾶλλον
μετ' |
| [7, 1325] |
γὰρ
ἔλαττον
διέστηκεν
ἡ
τῶν
|
ἐλευθέρων |
ἀρχὴ
τῆς
τῶν
δούλων
ἢ |
| [7, 1333] |
εἶναί
φαμεν,
τὴν
δὲ
τῶν
|
ἐλευθέρων. |
διαφέρει
δ'
ἔνια
τῶν
ἐπιταττομένων |
| [7, 1331] |
ἀληθινὴν
αἰδῶ
καὶ
τὸν
τῶν
|
ἐλευθέρων |
φόβον.
~(τὴν
δὲ
τῶν
ὠνίων |
| [7, 1331] |
τὸν
αὐτόν,
ὅσα
μὴ
τῶν
|
ἱερῶν |
ὁ
νόμος
ἀφορίζει
χωρὶς
ἤ |
| [7, 1331] |
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
τὴν
τῶν
|
ἱερῶν |
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν
τάξιν.
τῶν |
| [7, 1334] |
ταῖς
(ἡλικίαις
τὰ
τέκνα
τῶν
|
πατέρων |
ἀνόνητος
γὰρ
τοῖς
μὲν
πρεσβυτέροις |
| [7, 1334] |
τέκνων,
ἡ
δὲ
παρὰ
τῶν
|
πατέρων |
βοήθεια
τοῖς
τέκνοις,
~(οὔτε
λίαν |
| [7, 1327] |
(τριήρεις,
κεκτημένοι
τῷ
μεγέθει
πόλιν
|
ἑτέρων |
ἐμμελεστέραν.
περὶ
μὲν
οὖν
χώρας |
| [7, 1324] |
ἀρετὴν
φαίνονται
προαιρούμενοι,
καὶ
τῶν
|
προτέρων |
καὶ
τῶν
νῦν:
λέγω
δὲ |
| [7, 1330] |
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις.
διὸ
δεῖ
τούτων
|
ἀμφοτέρων |
μετέχειν
ἐνδέχεται
γάρ,
ἄν
τις |
| [7, 1327] |
ἀλλὰ
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
(μᾶλλον
|
ἀμφοτέρων |
μετέχουσιν.
ὅσα
τ'
ἂν
μὴ |
| [7, 1330] |
ἵνα
δύο
κλήρων
ἑκάστῳ
νεμηθέντων
|
ἀμφοτέρων |
τῶν
τόπων
πάντες
μετέχωσιν.
τό |
| [7, 1335] |
τεκνοποιίαν
ὡρίσθω.
τὰ
γὰρ
τῶν
|
πρεσβυτέρων |
(ἔκγονα,
καθάπερ
τὰ
τῶν
νεωτέρων, |
| [7, 1331] |
εἰ
καὶ
τὰ
γυμνάσια
τῶν
|
πρεσβυτέρων |
ἔχοι
τὴν
τάξιν
ἐνταῦθα:
πρέπει |
| [7, 1335] |
πρεσβυτέρων
(ἔκγονα,
καθάπερ
τὰ
τῶν
|
νεωτέρων, |
ἀτελῆ
γίγνεται
καὶ
τοῖς
σώμασι |
| [7, 1330] |
ἕτερον
πρὸς
πόλιν,
ἵνα
δύο
|
κλήρων |
ἑκάστῳ
νεμηθέντων
ἀμφοτέρων
τῶν
τόπων |
| [7, 1336] |
πρὸς
τὰ
ψύχη
συνεθίζειν
ἐκ
|
μικρῶν |
παίδων:
τοῦτο
γὰρ
καὶ
πρὸς |
| [7, 1327] |
τῇ
θαλάττῃ
διαπέμποντας
καὶ
δεχομένους
|
ἐμπόρων |
πλῆθος,
ὑπεναντίαν
δ'
εἶναι
πρὸς |
| [7, 1335] |
τεκνοποιίαν
τά
τε
(παρὰ
τῶν
|
ἰατρῶν |
λεγόμενα
καὶ
τὰ
παρὰ
τῶν |
| [7, 1329] |
τε
ὄνομα
(μεταβαλόντας
Ἰταλοὺς
ἀντ'
|
Οἰνωτρῶν |
κληθῆναι
καὶ
τὴν
ἀκτὴν
ταύτην |
| [7, 1323] |
λέγεται
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος
καὶ
|
σώφρων. |
ἀλλὰ
γὰρ
ταῦτα
μὲν
ἐπὶ |
| [7, 1323] |
τύχη,
δίκαιος
δ'
οὐδεὶς
οὐδὲ
|
σώφρων |
ἀπὸ
τύχης
οὐδὲ
διὰ
τὴν |
| [7, 1336] |
γὰρ
εὐχερῶς
λέγειν
ὁτιοῦν
τῶν
|
αἰσχρῶν |
γίνεται
καὶ
τὸ
ποιεῖν
σύνεγγυς: |
| [7, 1336] |
διὰ
θερμότητα
πρὸς
τὴν
τῶν
|
ψυχρῶν |
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
οὖν
τὴν |
| [7, 1333] |
εἶναι
τοῖς
δυναμένοις
τυγχάνειν
ἢ
|
πασῶν |
ἢ
τοῖν
δυοῖν:
αἰεὶ
γὰρ |
| [7, 1323] |
ἀμφισβητήσειεν
(ἂν
ὡς
οὐ,
τριῶν
|
οὐσῶν |
μερίδων,
τῶν
τε
ἐκτὸς
καὶ |
| [7, 1326] |
τὴν
λίαν
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
|
δοκουσῶν |
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν
οὖσαν |
| [7, 1334] |
νομίζειν
ταὐτὰ
τοῖς
ἄλλοις
μέγιστα
|
τῶν |
ἀγαθῶν,
ἀλλὰ
τῷ
γίνεσθαι
ταῦτα |
| [7, 1323] |
περὶ
δὲ
τὴν
ἔξω
κτῆσιν
|
τῶν |
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς
(ἐκεῖνα |
| [7, 1332] |
εὐδαιμονίας
αἴτια
τὰ
ἐκτὸς
εἶναι
|
τῶν |
ἀγαθῶν,
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν |
| [7, 1329] |
δὲ
δυνάμεως,
ἑτέροις:
ᾗ
δὲ
|
τῶν |
ἀδυνάτων
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους
βιάζεσθαι |
| [7, 1332] |
κρείττους
πάντων
τούτων
ἕν
τι
|
τῶν |
ἀδυνάτων
ἐστίν.
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι |
| [7, 1335] |
πρὸς
ἕνα
(μόνον,
ὥσπερ
ἡ
|
τῶν |
ἀθλητῶν
ἕξις,
ἀλλὰ
πρὸς
τὰς |
| [7, 1335] |
καὶ
νῦν.
οὔτε
γὰρ
ἡ
|
τῶν |
ἀθλητῶν
χρήσιμος
ἕξις
πρὸς
πολιτικὴν |
| [7, 1336] |
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς
λέγειν
ὁτιοῦν
|
τῶν |
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ
τὸ
ποιεῖν |
| [7, 1336] |
ἔχειν.
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ
|
τῶν |
ἀκουσμάτων
καὶ
τῶν
ὁραμάτων
ἀνελευθερίαν |
| [7, 1333] |
τὸν
τῶν
Λακώνων
νομοθέτην,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἕκαστος
τῶν
(γραφόντων
περὶ |
| [7, 1336] |
ᾖ.
φαίνεται
δὲ
διά
τε
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων
ἐπισκοποῦσι,
καὶ
διὰ |
| [7, 1332] |
τοίνυν
εἴησαν
τοσοῦτον
διαφέροντες
ἅτεροι
|
τῶν |
ἄλλων
ὅσον
τοὺς
θεοὺς
καὶ |
| [7, 1326] |
πόλεως
μεγέθους
μέτρον,
ὥσπερ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
πάντων,
ζῴων
φυτῶν
ὀργάνων: |
| [7, 1332] |
πρῶτον,
οἷον
ἄνθρωπον
ἀλλὰ
μὴ
|
τῶν |
ἄλλων
τι
ζῴων:
εἶτα
καὶ |
| [7, 1334] |
μὲν
γὰρ
οὐ
ταύτῃ
διαφέρουσι
|
τῶν |
ἄλλων,
~(τῷ
μὴ
νομίζειν
ταὐτὰ |
| [7, 1328] |
τῆς
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
δ'
ὥσπερ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
κατὰ
φύσιν
συνεστώτων |
| [7, 1330] |
τοῖς
γεωργοῖς
ἃς
καλοῦσί
τινες
|
τῶν |
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ
τὴν
μὲν |
| [7, 1327] |
τὰ
πλεονάζοντα
τῶν
γιγνομένων
ἐκπέμψασθαι
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ἐστίν.
αὑτῇ
γὰρ
ἐμπορικήν, |
| [7, 1328] |
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς
|
τῶν |
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ |
| [7, 1327] |
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
εὐπορίαν
|
τῶν |
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
καὶ |
| [7, 1325] |
ἡ
γὰρ
ἐπίταξις
ἡ
περὶ
|
τῶν |
ἀναγκαίων
οὐδενὸς
μετέχει
τῶν
καλῶν. |
| [7, 1334] |
τῇ
ἀσχολίᾳ.
δεῖ
γὰρ
πολλὰ
|
τῶν |
ἀναγκαίων
ὑπάρχειν
ὅπως
ἐξῇ
σχολάζειν: |
| [7, 1332] |
θεοὺς
καὶ
τοὺς
ἥρωας
ἡγούμεθα
|
τῶν |
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
εὐθὺς
πρῶτον
κατὰ |
| [7, 1324] |
τὸν
βελτίω
σκοπὸν
συντάττεσθαι,
καὶ
|
τῶν |
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ
τὴν |
| [7, 1327] |
δ'
ὥσπερ
τὸ
πλῆθος
τὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
εὐσύνοπτον
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν, |
| [7, 1333] |
νῦν.
ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ζηλοῦσι
τὸ
πολλῶν
δεσπόζειν, |
| [7, 1325] |
εἶναι
τὸν
ἄριστον
ἑκάστῳ
τε
|
τῶν |
ἀνθρώπων
καὶ
κοινῇ
ταῖς
πόλεσι |
| [7, 1324] |
εἶναι
φατέον
ἑνός
τε
ἑκάστου
|
τῶν |
ἀνθρώπων
καὶ
πόλεως
ἢ
μὴ |
| [7, 1323] |
καὶ
μορφὴν
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος
|
τῶν |
ἀνθρώπων
λέγεται
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος |
| [7, 1324] |
γὰρ
τούτους
τοὺς
(δύο
βίους
|
τῶν |
ἀνθρώπων
οἱ
φιλοτιμότατοι
πρὸς
ἀρετὴν |
| [7, 1336] |
ταὐτὸ
τοῦτο
καὶ
πρὸς
τὰς
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ὁμιλίας
καὶ
πρὸς
τὰς |
| [7, 1326] |
χορηγίας
πρῶτον
τό
τε
πλῆθος
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
πόσους
τε
καὶ
ποίους |
| [7, 1325] |
ὑπάρχει
καὶ
καθ'
ἑνὸς
ὁτουοῦν
|
τῶν |
ἀνθρώπων:
σχολῇ
γὰρ
ἂν
ὁ |
| [7, 1335] |
ταὐτὸ
τοῦτο
συμβαίνειν
(καὶ
ἐπὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων.
τεκμήριον
δέ:
ἐν
ὅσαις |
| [7, 1333] |
ἐμποιεῖν
δεῖ
ταῦτα
ταῖς
ψυχαῖς
|
τῶν |
ἀνθρώπων:
τήν
τε
τῶν
πολεμικῶν |
| [7, 1334] |
δεσποτείας:
τρίτον
δὲ
τὸ
δεσπόζειν
|
τῶν |
ἀξίων
δουλεύειν.
ὅτι
δὲ
δεῖ |
| [7, 1329] |
πρῶτον:
διὸ
καὶ
νῦν
ἔτι
|
τῶν |
ἀπ'
ἐκείνου
τινὲς
χρῶνται
τοῖς |
| [7, 1328] |
ὅπλα
πρός
τε
τὴν
ἀρχήν,
|
τῶν |
ἀπειθούντων
χάριν,
καὶ
πρὸς
τοὺς |
| [7, 1336] |
φαίνηταί
τι
λέγων
ἢ
πράττων
|
τῶν |
ἀπηγορευμένων,
τὸν
μὲν
ἐλεύθερον
μὲν |
| [7, 1325] |
εἶναι
μόνας
ταύτας
πρακτικάς,
τὰς
|
τῶν |
ἀποβαινόντων
χάριν
γιγνομένας
ἐκ
τοῦ |
| [7, 1334] |
σχολὴ
δ'
ἀσχολίας.
χρήσιμοι
δὲ
|
τῶν |
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
τὴν
σχολὴν |
| [7, 1334] |
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
πόλιν
τούτων
δεῖ
|
τῶν |
ἀρετῶν
μετέχειν,
φανερόν.
αἰσχροῦ
γὰρ |
| [7, 1325] |
καὶ
κατὰ
δύναμιν
τὴν
πρακτικὴν
|
τῶν |
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν
ἀκολουθεῖν
καὶ |
| [7, 1335] |
χρησάμεναι
ταῖς
συνουσίαις.
καὶ
τὰ
|
τῶν |
ἀρρένων
(δὲ
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ |
| [7, 1331] |
ἀποδεδομένας
οἰκήσεις
(καὶ
τὰ
κυριώτατα
|
τῶν |
ἀρχείων
συσσίτια
ἁρμόττει
τόπον
ἐπιτήδειόν |
| [7, 1333] |
τὴν
ἡγεμονίαν
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
|
τῶν |
ἀρχομένων,
~(ἀλλὰ
μὴ
πάντων
δεσποτείας: |
| [7, 1332] |
γε
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας
διαφέρειν
|
τῶν |
ἀρχομένων,
ἀναμφισβήτητον.
πῶς
οὖν
ταῦτ' |
| [7, 1332] |
παρὰ
τὸ
δίκαιον.
μετὰ
γὰρ
|
τῶν |
ἀρχομένων
ὑπάρχουσι
νεωτερίζειν
(βουλόμενοι
πάντες |
| [7, 1332] |
εἶναι
τοὺς
βασιλέας
τοσοῦτον
διαφέροντας
|
(τῶν |
ἀρχομένων,
φανερὸν
ὅτι
διὰ
πολλὰς |
| [7, 1331] |
τοιοῦτον
παραβάλλειν
(μὴ
καλούμενον
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀρχόντων.
εἴη
δ'
ἂν
εὔχαρις |
| [7, 1331] |
ἄρχουσιν:
ἡ
γὰρ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
|
τῶν |
ἀρχόντων
παρουσία
μάλιστα
ἐμποιεῖ
τὴν |
| [7, 1323] |
ἐστίν̓
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ
καὶ
|
τῶν |
αὐτῶν
λόγων
δεόμενον
καὶ
πόλιν |
| [7, 1336] |
εὐχρηστότατον.
διὸ
παρὰ
πολλοῖς
ἐστι
|
τῶν |
βαρβάρων
ἔθος
τοῖς
μὲν
εἰς |
| [7, 1335] |
καὶ
ταῖς
διανοίαις,
τὰ
δὲ
|
τῶν |
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ
τὴν |
| [7, 1335] |
δεῦρο
(μετέβημεν,
ὅπως
τὰ
σώματα
|
τῶν |
γεννωμένων
ὑπάρχῃ
πρὸς
τὴν
τοῦ |
| [7, 1329] |
περὶ
δὲ
τῆς
(διανομῆς
καὶ
|
τῶν |
γεωργούντων,
τίνας
καὶ
ποίους
εἶναι |
| [7, 1328] |
διά
τε
τῶν
λόγων
καὶ
|
τῶν |
γιγνομένων
διὰ
τῆς
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ |
| [7, 1327] |
δέξασθαι
ταῦτα,
καὶ
τὰ
πλεονάζοντα
|
τῶν |
γιγνομένων
ἐκπέμψασθαι
τῶν
ἀναγκαίων
ἐστίν. |
| [7, 1335] |
περὶ
δὲ
ἀποθέσεως
καὶ
(τροφῆς
|
τῶν |
γιγνομένων
ἔστω
νόμος
μηδὲν
πεπηρωμένον |
| [7, 1335] |
τῶν
ἐθῶν
κωλύῃ
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
|
τῶν |
γιγνομένων:
ὁρισθῆναι
δὲ
δεῖ
τῆς |
| [7, 1327] |
ὁ
δὲ
λοιπὸς
πρὸς
τὰς
|
τῶν |
γινομένων
καρπῶν
παραπομπάς,
ἔτι
δὲ |
| [7, 1327] |
φύλαξι,
τὸ
φιλητικοὺς
μὲν
(εἶναι
|
τῶν |
γνωρίμων
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἀγνῶτας |
| [7, 1326] |
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν
λίαν
πολυάνθρωπον:
|
τῶν |
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
καλῶς
οὐδεμίαν |
| [7, 1333] |
νομοθέτην,
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
|
τῶν |
(γραφόντων
περὶ
τῆς
πολιτείας
αὐτῶν, |
| [7, 1331] |
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν
τάξιν.
|
τῶν |
δ'
ἀρχείων
ὅσα
περὶ
τὰ |
| [7, 1326] |
τῆς
πόλεως
τῶν
μὲν
ἀρχόντων
|
τῶν |
δ'
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις |
| [7, 1330] |
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
μᾶλλον:
|
~(τῶν |
δὲ
λοιπῶν
πρὸς
τὸ
τὰς |
| [7, 1323] |
μηθὲν
ὄφελος
εἶναι
τοῖς
(ἔχουσιν,
|
τῶν |
δὲ
περὶ
ψυχὴν
ἕκαστον
ἀγαθῶν, |
| [7, 1324] |
δεῖ
πάντων
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν,
ἀλλὰ
|
τῶν |
δεσποστῶν,
ὥσπερ
οὐδὲ
θηρεύειν
ἐπὶ |
| [7, 1324] |
δὲ
τοὺς
ἄλλους
οὐδὲν
μέλει
|
τῶν |
δικαίων.
ἄτοπον
δὲ
εἰ
μὴ |
| [7, 1329] |
τῶν
συμφερόντων
καὶ
κρῖνον
περὶ
|
τῶν |
δικαίων
ἐνυπάρχει
καὶ
μέρη
φαίνεται |
| [7, 1326] |
πρὸς
δὲ
τὸ
κρίνειν
(περὶ
|
τῶν |
δικαίων
καὶ
πρὸς
τὸ
τὰς |
| [7, 1325] |
καὶ
καλῶν
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
|
τῶν |
δικαίων
καὶ
σωφρόνων
πράξεις.
καίτοι |
| [7, 1328] |
κρίσιν
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
|
τῶν |
δικαίων
τῶν
(πρὸς
ἀλλήλους.
τὰ |
| [7, 1325] |
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
τῆς
|
τῶν |
δούλων
ἢ
αὐτὸ
τὸ
φύσει |
| [7, 1335] |
πλεῖστον
εἰπεῖν
ἀνδράσι
μὲν
ὁ
|
τῶν |
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμὸς
ἔσχατος,
πεντήκοντα |
| [7, 1336] |
ἄλλων
ζῴων
ἐπισκοποῦσι,
καὶ
διὰ
|
τῶν |
ἐθνῶν
οἷς
ἐπιμελές
ἐστιν
ἄγειν |
| [7, 1336] |
ἁπαλότητα
χρῶνται
καὶ
νῦν
ἔνια
|
τῶν |
ἐθνῶν
ὀργάνοις
τισὶ
μηχανικοῖς,
ἃ |
| [7, 1332] |
διὰ
τῆς
φύσεως
ἐπαμφοτερίζοντα,
διὰ
|
τῶν |
ἐθῶν
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
καὶ |
| [7, 1335] |
δὲ
πλῆθος
τέκνων
ἡ
τάξις
|
τῶν |
ἐθῶν
κωλύῃ
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
τῶν |
| [7, 1334] |
τῆς
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ
διὰ
|
τῶν |
ἐθῶν
ὁμοίως
ἦχθαι.
φανερὸν
δὴ |
| [7, 1335] |
ποιεῖσθαι
πορείαν
πρὸς
θεῶν
ἀποθεραπείαν
|
τῶν |
εἰληχότων
τὴν
περὶ
τῆς
γενέσεως |
| [7, 1333] |
τῷ
τίνος
ἕνεκα.
διὸ
πολλὰ
|
τῶν |
εἶναι
δοκούντων
διακονικῶν
ἔργων
καὶ |
| [7, 1328] |
δικάζοντας,
ἢ
καθ'
ἕκαστον
ἔργον
|
τῶν |
εἰρημένων
ἄλλους
ὑποθετέον,
ἢ
τὰ |
| [7, 1332] |
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
ἐκ
|
τῶν |
εἰρημένων
τὰ
μὲν
ὑπάρχειν,
τὰ |
| [7, 1329] |
τούτων.
φασὶ
γὰρ
οἱ
λόγιοι
|
τῶν |
ἐκεῖ
κατοικούντων
Ἰταλόν
τινα
γενέσθαι |
| [7, 1324] |
αἱρετὸς
ἢ
μᾶλλον
ὁ
πάντων
|
τῶν |
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος,
οἷον
θεωρητικός
τις, |
| [7, 1335] |
ἀθλητῶν
ἕξις,
ἀλλὰ
πρὸς
τὰς
|
τῶν |
ἐλευθερίων
πράξεις.
ὁμοίως
δὲ
δεῖ |
| [7, 1333] |
τοῦ
γὰρ
δεσποτικῶς
ἄρχειν
ἡ
|
τῶν |
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
καλλίων
καὶ
μᾶλλον |
| [7, 1325] |
οὐ
γὰρ
ἔλαττον
διέστηκεν
ἡ
|
τῶν |
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
τῆς
τῶν
δούλων |
| [7, 1333] |
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
τὴν
δὲ
|
τῶν |
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ'
ἔνια
τῶν |
| [7, 1327] |
καὶ
δουλεύοντα
διατελεῖ:
τὸ
δὲ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
γένος,
ὥσπερ
μεσεύει
κατὰ |
| [7, 1327] |
δ'
ἔχει
διαφορὰν
καὶ
τὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἔθνη
πρὸς
ἄλληλα:
τὰ |
| [7, 1327] |
τε
τὰς
πόλεις
τὰς
εὐδοκιμούσας
|
τῶν |
Ἑλλήνων
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
τὴν |
| [7, 1333] |
δὲ
νῦν
ἄριστα
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
καὶ
τῶν
νομοθετῶν
οἱ |
| [7, 1323] |
τῶν
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
|
τῶν |
ἐν
τῇ
ψυχῇ,
πάντα
ταῦτα |
| [7, 1323] |
οὖν
ἱκανῶς
πολλὰ
λέγεσθαι
καὶ
|
τῶν |
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
λόγοις
περὶ |
| [7, 1323] |
μερίδων,
τῶν
τε
ἐκτὸς
καὶ
|
τῶν |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
τῶν |
| [7, 1330] |
τῆς
χώρας
ἁπάσης
ὁμοίως
ἐκ
|
τῶν |
ἐνδεχομένων,
εἴρηται
πρότερον:
αὐτῆς
δὲ |
| [7, 1326] |
πόλις.
κατ'
ἀριθμοῦ
γὰρ
πλῆθος
|
τῶν |
ἐνοικούντων
κρίνουσι
τὴν
μεγάλην,
δεῖ |
| [7, 1330] |
δὲ
δεῖ
περὶ
ὑγιείας
φροντίζειν
|
τῶν |
ἐνοικούντων,
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ἐν |
| [7, 1336] |
πρὸς
τὴν
ἀφ'
(ἥβης
μέχρι
|
τῶν |
ἑνὸς
καὶ
εἴκοσιν
ἐτῶν.
οἱ |
| [7, 1323] |
καὶ
μακάριος,
δι'
οὐθὲν
δὲ
|
τῶν |
(ἐξωτερικῶν
ἀγαθῶν
ἀλλὰ
δι'
αὑτὸν |
| [7, 1325] |
καὶ
πράττειν
λέγομεν
κυρίως
καὶ
|
τῶν |
ἐξωτερικῶν
πράξεων
τοὺς
ταῖς
διανοίαις |
| [7, 1334] |
μὴ
δυνάμενοι
κινδυνεύειν
ἀνδρείως
δοῦλοι
|
τῶν |
ἐπιόντων
εἰσίν.
ἀνδρείας
μὲν
οὖν |
| [7, 1330] |
ἐνδέχεται
πλείω
τὴν
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι
|
τῶν |
ἐπιόντων
τῆς
ἀνθρωπίνης
τῆς
ἐν |
| [7, 1333] |
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ'
ἔνια
|
τῶν |
ἐπιταττομένων
οὐ
τοῖς
ἔργοις
ἀλλὰ |
| [7, 1336] |
πέντε
ἐτῶν
τὰ
δύο
μέχρι
|
τῶν |
ἑπτὰ
δεῖ
θεωροὺς
ἤδη
γίγνεσθαι |
| [7, 1336] |
γὰρ
τὴν
ἡλικίαν,
~(καὶ
μέχρι
|
τῶν |
ἑπτὰ
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον
οἴκοι
τὴν |
| [7, 1336] |
τὴν
παιδείαν,
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
|
τῶν |
ἑπτὰ
μέχρι
ἥβης
καὶ
πάλιν |
| [7, 1326] |
ὁ
τῆς
ὑπερβολῆς
ὅρος,
ἐκ
|
τῶν |
ἔργων
ἰδεῖν
ῥᾴδιον.
εἰσὶ
γὰρ |
| [7, 1329] |
μὲν
γὰρ
ἑτέρας
ἀκμῆς
ἑκάτερον
|
τῶν |
ἔργων,
καὶ
τὸ
μὲν
δεῖται |
| [7, 1323] |
μὲν
περὶ
τούτων
καὶ
διὰ
|
τῶν |
(ἔργων
λαμβάνειν
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας |
| [7, 1328] |
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
ληπτέον
τοίνυν
|
(τῶν |
ἔργων
τὸν
ἀριθμόν:
ἐκ
τούτων |
| [7, 1326] |
μὴν
καὶ
τοῦτό
γε
ἐκ
|
τῶν |
ἔργων
φανερόν,
ὅτι
χαλεπόν,
ἴσως |
| [7, 1323] |
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
φαγεῖν
ἢ
πιεῖν,
|
τῶν |
ἐσχάτων,
ἕνεκα
δὲ
τεταρτημορίου
διαφθείροντα |
| [7, 1336] |
πώποτε
παρῆκεν
ἑαυτοῦ
προεισάγειν,
οὐδὲ
|
(τῶν |
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
ὡς
οἰκειουμένων
τῶν |
| [7, 1333] |
δεσπόζειν,
ὅτι
πολλὴ
χορηγία
γίγνεται
|
τῶν |
εὐτυχημάτων,
οὕτω
καὶ
Θίβρων
ἀγάμενος |
| [7, 1332] |
βέλτιον.
τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα
|
τῶν |
ζῴων
μάλιστα
μὲν
τῇ
φύσει |
| [7, 1327] |
ὑπάρχον
τισίν,
οἷον
τῇ
πόλει
|
τῶν |
Ἡρακλεωτῶν:
πολλὰς
γὰρ
ἐκπληροῦσι
(τριήρεις, |
| [7, 1336] |
(τῶν
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
ὡς
οἰκειουμένων
|
τῶν |
θεατῶν
ταῖς
πρώταις
ἀκοαῖς:
συμβαίνει |
| [7, 1335] |
τὴν
τεκνοποιίαν
τά
τε
(παρὰ
|
τῶν |
ἰατρῶν
λεγόμενα
καὶ
τὰ
παρὰ |
| [7, 1330] |
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους.
ἡ
δὲ
|
τῶν |
ἰδίων
οἰκήσεων
διάθεσις
ἡδίων
μὲν |
| [7, 1330] |
ῥᾴδιον
δὲ
τοὺς
ἀπόρους
ἀπὸ
|
τῶν |
ἰδίων
τε
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον |
| [7, 1330] |
μὲν
εἶναι
κοινὴν
τὴν
δὲ
|
τῶν |
ἰδιωτῶν,
καὶ
τούτων
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι |
| [7, 1330] |
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
δὲ
|
τῶν |
ἰδιωτῶν
τὸ
ἕτερον
μέρος
τὸ |
| [7, 1329] |
δ'
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
τὸ
|
τῶν |
ἱερέων
γένος.
φανερὰ
δὲ
καὶ |
| [7, 1331] |
(καὶ
εἰς
ἄρχοντας,
πρέπει
καὶ
|
τῶν |
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
τὴν
τῶν |
| [7, 1331] |
καὶ
τὸν
αὐτόν,
ὅσα
μὴ
|
τῶν |
ἱερῶν
ὁ
νόμος
ἀφορίζει
χωρὶς |
| [7, 1333] |
τὰ
δ'
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
|
τῶν |
καλῶν
ἕνεκεν.
πρὸς
πάντα
μὲν |
| [7, 1325] |
περὶ
τῶν
ἀναγκαίων
οὐδενὸς
μετέχει
|
τῶν |
καλῶν.
τὸ
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν |
| [7, 1324] |
κεχορηγημένης
ἐπὶ
τοσοῦτον
ὥστε
μετέχειν
|
τῶν |
κατ'
ἀρετὴν
πράξεων,
πρὸς
δὲ |
| [7, 1328] |
ἐπεὶ
δ'
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
κατὰ
φύσιν
συνεστώτων
οὐ
ταῦτά |
| [7, 1329] |
βαρβάρους
περιοίκους.
λοιπὸν
δ'
ἐκ
|
τῶν |
καταριθμηθέντων
τὸ
τῶν
ἱερέων
γένος. |
| [7, 1331] |
περιβάλλειν
τοίχους
ὡς
ἀνάνδρων
ἐσομένων
|
τῶν |
κατοικούντων.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό |
| [7, 1330] |
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
εἶναι
(ἰδίους)
|
τῶν |
κεκτημένων
τὰς
οὐσίας,
τοὺς
δ' |
| [7, 1324] |
ἐν
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν
ἐκ
|
τῶν |
κρίκων
κόσμον
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν |
| [7, 1332] |
ἐν
τοῖς
Ἠθικοῖς,
εἴ
τι
|
τῶν |
λόγων
ἐκείνων
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι |
| [7, 1328] |
ἀκρίβειαν
δεῖ
ζητεῖν
διά
τε
|
τῶν |
λόγων
καὶ
τῶν
γιγνομένων
διὰ |
| [7, 1326] |
δὲ
δῆλον
καὶ
διὰ
τῆς
|
τῶν |
λόγων
πίστεως.
ὅ
τε
γὰρ |
| [7, 1325] |
πολιτείας
ἡμῖν
τεθεώρηται
πρότερον,
(ἀρχὴ
|
τῶν |
λοιπῶν
εἰπεῖν
πρῶτον
ποίας
τινὰς |
| [7, 1336] |
ἑπτὰ
δεῖ
θεωροὺς
ἤδη
γίγνεσθαι
|
τῶν |
μαθήσεων
ἃς
δεήσει
μανθάνειν
αὐτούς. |
| [7, 1334] |
ἄριστα
δοκοῦντας
πράττειν
(καὶ
πάντων
|
τῶν |
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας,
οἷον
εἴ
τινές |
| [7, 1326] |
γὰρ
αἱ
πράξεις
τῆς
πόλεως
|
τῶν |
μὲν
ἀρχόντων
τῶν
δ'
ἀρχομένων, |
| [7, 1323] |
διὰ
ταῦτ'
ἀναγκαῖον
ἑτέραν
εἶναι
|
τῶν |
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς
ἀγαθῶν
τῆς |
| [7, 1331] |
τυχεῖν
αὐτοῦ
διαμαρτάνουσιν,
ὁτὲ
δὲ
|
τῶν |
μὲν
πρὸς
τὸ
τέλος
πάντων |
| [7, 1335] |
γὰρ
πᾶσι
ζῴοις
ἀτελῆ
τὰ
|
τῶν |
νέων
ἔκγονα,
καὶ
θηλυτόκα
μᾶλλον |
| [7, 1336] |
σύνεγγυς:
μάλιστα
μὲν
οὖν
ἐκ
|
τῶν |
νέων,
ὅπως
μήτε
λέγωσι
μήτε |
| [7, 1335] |
καταβαίνειν
τούτους.
ἔστι
δ'
ὁ
|
τῶν |
νέων
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
τὴν |
| [7, 1333] |
εἶναι
δοκούντων
διακονικῶν
ἔργων
καὶ
|
τῶν |
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις
καλὸν
διακονεῖν: |
| [7, 1335] |
τῶν
πρεσβυτέρων
(ἔκγονα,
καθάπερ
τὰ
|
τῶν |
νεωτέρων,
ἀτελῆ
γίγνεται
καὶ
τοῖς |
| [7, 1333] |
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
καὶ
|
τῶν |
νομοθετῶν
οἱ
ταύτας
καταστήσαντες
τὰς |
| [7, 1329] |
τινὲς
χρῶνται
τοῖς
συσσιτίοις
καὶ
|
τῶν |
νόμων
ἐνίοις.
ᾤκουν
δὲ
τὸ |
| [7, 1324] |
τῆς
πολιτείας
οὗτος
ὅρος
καὶ
|
τῶν |
νόμων
ὅπως
δεσπόζωσι
(τῶν
πέλας. |
| [7, 1324] |
ἥ
τε
παιδεία
καὶ
τὸ
|
τῶν |
νόμων
πλῆθος:
ἔτι
δ'
ἐν |
| [7, 1335] |
πνευμάτων
οἱ
φυσικοί,
τὰ
βόρεια
|
τῶν |
νοτίων
ἐπαινοῦντες
μᾶλλον.
ποίων
δέ |
| [7, 1324] |
προαιρούμενοι,
καὶ
τῶν
προτέρων
καὶ
|
τῶν |
νῦν:
λέγω
δὲ
δύο
τόν |
| [7, 1328] |
ἔστι
τῆς
οἰκίας
χάριν
ἡ
|
τῶν |
οἰκοδόμων
τέχνη.
διὸ
κτήσεως
μὲν |
| [7, 1328] |
δὲ
πόλις
κοινωνία
τίς
ἐστι
|
τῶν |
ὁμοίων,
ἕνεκεν
δὲ
ζωῆς
τῆς |
| [7, 1324] |
ἐστιν:
ἀμφισβητεῖται
δὲ
παρ'
αὐτῶν
|
τῶν |
ὁμολογούντων
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι |
| [7, 1325] |
τοῖς
ἀποστεροῦσι
καὶ
βιαζομένοις
τὸ
|
τῶν |
ὄντων
αἱρετώτατον:
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ |
| [7, 1329] |
οὖν
δεῖ
τὴν
χώραν
εἶναι
|
τῶν |
ὅπλα
κεκτημένων
καὶ
τῶν
τῆς |
| [7, 1329] |
δὲ
τοῖς
αὐτοῖς.
οἱ
γὰρ
|
τῶν |
ὅπλων
κύριοι
καὶ
μένειν
ἢ |
| [7, 1336] |
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων
καὶ
|
τῶν |
ὁραμάτων
ἀνελευθερίαν
καὶ
τηλικούτους
ὄντας. |
| [7, 1336] |
δ'
ἐθίζειν:
(εὐφυὴς
δ'
ἡ
|
τῶν |
παίδων
ἕξις
διὰ
θερμότητα
πρὸς |
| [7, 1336] |
ὕστερον
σπουδαζομένων.
τὰς
δὲ
διατάσεις
|
(τῶν |
παίδων
καὶ
κλαυθμοὺς
οὐκ
ὀρθῶς |
| [7, 1325] |
ὁμοίοις
παρὰ
φύσιν,
οὐδὲν
δὲ
|
τῶν |
(παρὰ
φύσιν
καλόν.
διὸ
κἂν |
| [7, 1334] |
ὑπολείπεσθαι
ταῖς
(ἡλικίαις
τὰ
τέκνα
|
τῶν |
πατέρων
ἀνόνητος
γὰρ
τοῖς
μὲν |
| [7, 1334] |
τῶν
τέκνων,
ἡ
δὲ
παρὰ
|
τῶν |
πατέρων
βοήθεια
τοῖς
τέκνοις,
~(οὔτε |
| [7, 1327] |
μὲν
γὰρ
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
καὶ
|
τῶν |
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ
κύριόν
ἐστι |
| [7, 1324] |
νομίζουσι
δ'
οἱ
μὲν
τὸ
|
τῶν |
πέλας
ἄρχειν
δεσποτικῶς
μὲν
γιγνόμενον |
| [7, 1333] |
ὅτι
κρατεῖν
ἤσκησεν
ἐπὶ
τὸ
|
τῶν |
πέλας
ἄρχειν:
ταῦτα
γὰρ
μεγάλην |
| [7, 1324] |
καὶ
τῶν
νόμων
ὅπως
δεσπόζωσι
|
(τῶν |
πέλας.
διὸ
καὶ
τῶν
πλείστων |
| [7, 1336] |
μοχθηρίαν
ἢ
δυσμένειαν.
διελθόντων
δὲ
|
τῶν |
πέντε
ἐτῶν
τὰ
δύο
μέχρι |
| [7, 1331] |
~(ἄλλως
τε
καὶ
νῦν
εὑρημένων
|
τῶν |
περὶ
τὰ
βέλη
καὶ
τὰς |
| [7, 1324] |
δεσπόζωσι
(τῶν
πέλας.
διὸ
καὶ
|
τῶν |
πλείστων
νομίμων
χύδην
ὡς
εἰπεῖν |
| [7, 1327] |
διατελεῖ
μᾶλλον,
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ
|
τῶν |
πλησίον
ἄρχειν
οὐ
δυνάμενα:
τὰ |
| [7, 1324] |
θεωρεῖν
ὅπως
ἄρχῃ
(καὶ
δεσπόζῃ
|
τῶν |
πλησίον,
καὶ
βουλομένων
καὶ
μὴ |
| [7, 1327] |
γὰρ
μόνον
αὑτοῖς
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
πλησίον
τισὶ
δεῖ
καὶ
φοβεροὺς |
| [7, 1335] |
σωμάτων
ἱκανῶς
λέγουσι,
~(καὶ
περὶ
|
τῶν |
πνευμάτων
οἱ
φυσικοί,
τὰ
βόρεια |
| [7, 1331] |
τὸν
ὑποκείμενον
αὐτοῖς
ὅρον
τυγχάνουσι
|
τῶν |
ποιητικῶν:
δεῖ
δ'
ἐν
ταῖς |
| [7, 1335] |
ἐστὶν
ἐν
τοῖς
πλείστοις
ἥνπερ
|
τῶν |
ποιητῶν
τινες
εἰρήκασιν
οἱ
μετροῦντες |
| [7, 1333] |
ψυχαῖς
τῶν
ἀνθρώπων:
τήν
τε
|
τῶν |
πολεμικῶν
ἄσκησιν
οὐ
τούτου
χάριν |
| [7, 1324] |
τὸν
τάφον
ὅσους
ἂν
διαφθείρῃ
|
τῶν |
πολεμίων:
καὶ
ἕτερα
δὴ
παρ' |
| [7, 1325] |
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
ἔσται
|
τῶν |
πολεμίων:
(μηθὲν
γὰρ
ὑπαρχέτω
τοιοῦτον. |
| [7, 1335] |
τεκμήριον
δέ:
ἐν
ὅσαις
γὰρ
|
τῶν |
πόλεων
ἐπιχωριάζεται
τὸ
νέους
συζευγνύναι |
| [7, 1327] |
μὲν
οὖν
χώρας
καὶ
λιμένων
|
τῶν |
πόλεων
καὶ
θαλάττης
καὶ
περὶ |
| [7, 1337] |
καὶ
νῦν
ἐν
ταῖς
πλείσταις
|
τῶν |
πόλεων̓
τρίτον
δὲ
ποίαν
τινὰ |
| [7, 1328] |
πέρᾳ
μισοῦσιν.
περὶ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
πολιτευομένων,
πόσους
τε
ὑπάρχειν
δεῖ |
| [7, 1331] |
δὲ
δεῖ
τὸ
μὲν
πλῆθος
|
τῶν |
πολιτῶν
ἐν
συσσιτίοις
(κατανενεμῆσθαι,
τὰ |
| [7, 1332] |
εἶναι,
μὴ
καθ'
ἕκαστον
δὲ
|
τῶν |
πολιτῶν,
οὕτως
αἱρετώτερον:
ἀκολουθεῖ
γὰρ |
| [7, 1329] |
βάναυσον
ἱερέα
καταστατέον
ὑπὸ
γὰρ
|
τῶν |
πολιτῶν
πρέπει
(τιμᾶσθαι
τοὺς
θεούς: |
| [7, 1330] |
γινομένῃ
κοινήν,
οὔτ'
ἀπορεῖν
οὐθένα
|
τῶν |
πολιτῶν
τροφῆς.
περὶ
συσσιτίων
τε |
| [7, 1333] |
βλάβην.
δῆλον
γὰρ
ὅτι
καὶ
|
τῶν |
πολιτῶν
τῷ
δυναμένῳ
τοῦτο
πειρατέον |
| [7, 1333] |
περὶ
τοὺς
βίους
καὶ
τὰς
|
τῶν |
πραγμάτων
αἱρέσεις:
δεῖ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1336] |
ἀνθρώπων
ὁμιλίας
καὶ
πρὸς
τὰς
|
τῶν |
πραγμάτων:
πάντα
γὰρ
στέργομεν
τὰ |
| [7, 1333] |
εἰς
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην,
καὶ
|
τῶν |
πρακτῶν
τὰ
μὲν
εἰς
τὰ |
| [7, 1331] |
σκοπὸν
κεῖσθαι
καὶ
τὸ
τέλος
|
τῶν |
πράξεων
ὀρθῶς,
ἓν
δὲ
τὰς |
| [7, 1335] |
πρὸς
τεκνοποιίαν
ὡρίσθω.
τὰ
γὰρ
|
τῶν |
πρεσβυτέρων
(ἔκγονα,
καθάπερ
τὰ
τῶν |
| [7, 1331] |
τόπος,
εἰ
καὶ
τὰ
γυμνάσια
|
τῶν |
πρεσβυτέρων
ἔχοι
τὴν
τάξιν
ἐνταῦθα: |
| [7, 1328] |
τῶν
συμφερόντων
καὶ
τῶν
δικαίων
|
τῶν |
(πρὸς
ἀλλήλους.
τὰ
μὲν
οὖν |
| [7, 1330] |
τοῖς
ὁμόροις
μὴ
συμμετέχειν
βουλῆς
|
τῶν |
πρὸς
αὐτοὺς
πολέμων,
ὡς
διὰ |
| [7, 1324] |
πρὸς
ἀρετὴν
φαίνονται
προαιρούμενοι,
καὶ
|
τῶν |
προτέρων
καὶ
τῶν
νῦν:
λέγω |
| [7, 1329] |
πολεμικὸν
καὶ
τὸ
βουλευόμενον
περὶ
|
τῶν |
συμφερόντων
καὶ
κρῖνον
περὶ
τῶν |
| [7, 1328] |
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ
|
τῶν |
συμφερόντων
καὶ
τῶν
δικαίων
τῶν |
| [7, 1331] |
ὡς
ταῦτα
προκαλεῖται
παρασκευάζειν
ἔνια
|
τῶν |
συσσιτίων
ἐν
τούτοις
τοῖς
φυλακτηρίοις. |
| [7, 1329] |
ἀρχαία
δὲ
ἔοικεν
εἶναι
καὶ
|
τῶν |
συσσιτίων
ἡ
τάξις,
τὰ
μὲν |
| [7, 1329] |
τὸ
γένος.
ἡ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
συσσιτίων
τάξις
ἐντεῦθεν
γέγονε
πρῶτον, |
| [7, 1336] |
κινήσεως
ὥστε
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν
|
τῶν |
σωμάτων:
ἣν
χρὴ
παρασκευάζειν
καὶ |
| [7, 1335] |
τε
γὰρ
ἰατροὶ
τοὺς
καιροὺς
|
τῶν |
σωμάτων
ἱκανῶς
λέγουσι,
~(καὶ
περὶ |
| [7, 1335] |
δὲ
καὶ
τὰς
ἐγκύους
ἐπιμελεῖσθαι
|
τῶν |
σωμάτων,
μὴ
ῥᾳθυμούσας
μηδ'
ἀραιᾷ |
| [7, 1335] |
τιμήν.
τὴν
μέντοι
διάνοιαν
τοὐναντίον
|
τῶν |
σωμάτων
ῥᾳθυμοτέρως
ἁρμόττει
διάγειν:
ἀπολαύοντα |
| [7, 1335] |
ἐπαινοῦντες
μᾶλλον.
ποίων
δέ
τινων
|
τῶν |
σωμάτων
ὑπαρχόντων
μάλιστ'
ἂν
ὄφελος |
| [7, 1325] |
ἐνδεχομένης
αὐτοῖς
εὐδαιμονίας.
διοίσει
μέντοι
|
τῶν |
ταττομένων
ἔνια
νομίμων:
καὶ
τοῦτο |
| [7, 1323] |
ὡς
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν
μερίδων,
|
τῶν |
τε
ἐκτὸς
καὶ
τῶν
ἐν |
| [7, 1330] |
τὸ
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
τῆς
|
τῶν |
τειχῶν
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
δὲ
καὶ |
| [7, 1330] |
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
τὴν
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα
|
τῶν |
τειχῶν
οἰητέον
εἶναι
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως |
| [7, 1334] |
μὲν
πρεσβυτέροις
ἡ
χάρις
παρὰ
|
τῶν |
τέκνων,
ἡ
δὲ
παρὰ
τῶν |
| [7, 1336] |
πρὸς
τὴν
ἁμαρτίαν.
γενομένων
δὲ
|
τῶν |
τέκνων
οἴεσθαι
δεῖ
μεγάλην
εἶναι |
| [7, 1335] |
εὐκαίρως:
ἔτι
δὲ
ἡ
διαδοχὴ
|
τῶν |
τέκνων
τοῖς
μὲν
ἀρχομένοις
ἔσται |
| [7, 1327] |
πλήθους
δὲ
ὑπάρχοντος
περιοίκων
καὶ
|
τῶν |
τὴν
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον |
| [7, 1329] |
εἶναι
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων
καὶ
|
τῶν |
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων,
εἴρηται
πρότερον, |
| [7, 1334] |
ὅσῳ
μᾶλλον
σχολάζουσιν
ἐν
ἀφθονίᾳ
|
τῶν |
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
οὖν |
| [7, 1331] |
νῦν
ἀκριβολογουμένους
καὶ
λέγοντας
περὶ
|
τῶν |
τοιούτων
ἀργόν
ἐστιν:
οὐ
(γὰρ |
| [7, 1336] |
μηχανικοῖς,
ἃ
τὸ
σῶμα
ποιεῖ
|
τῶν |
τοιούτων
ἀστραβές.
συμφέρει
δ'
εὐθὺς |
| [7, 1336] |
καὶ
μέθης,
καὶ
τῆς
ἀπὸ
|
τῶν |
τοιούτων
γιγνομένης
βλάβης
ἀπαθεῖς
ἡ |
| [7, 1323] |
δυνάμεως
καὶ
δόξης
καὶ
πάντων
|
τῶν |
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι
τὴν |
| [7, 1336] |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
λέγειν
τι
|
τῶν |
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
φανερὸν
ὅτι
καὶ |
| [7, 1328] |
χώρας
πλῆθος
εἴτ'
ἄλλο
τι
|
τῶν |
τοιούτων
ἐστίν.
ὅταν
δ'
ᾖ |
| [7, 1333] |
τηλικαύτην
τιμήν.
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
|
τῶν |
τοιούτων
λόγων
καὶ
νόμων
οὐθεὶς |
| [7, 1332] |
αἱρετώτερον
μὲν
γὰρ
μηδενὸς
δεῖσθαι
|
τῶν |
τοιούτων
(μήτε
τὸν
ἄνδρα
μήτε |
| [7, 1334] |
τοῖς
λόγοις.
αἱ
γὰρ
πλεῖσται
|
τῶν |
τοιούτων
πόλεων
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται, |
| [7, 1331] |
συμβῆναι
τύχης.
διὸ
περὶ
μὲν
|
τῶν |
τοιούτων
τό
γε
ἐπὶ
πλεῖον |
| [7, 1327] |
πρὸς
τὰς
ἐκβοηθείας
κοινὴν
εἶναι
|
τῶν |
τόπων
ἁπάντων̓
ὁ
δὲ
λοιπὸς |
| [7, 1330] |
δύο
κλήρων
ἑκάστῳ
νεμηθέντων
ἀμφοτέρων
|
τῶν |
τόπων
πάντες
μετέχωσιν.
τό
τε |
| [7, 1334] |
ὅπως
(βέλτιστα
τὰ
σώματα
γένηται
|
τῶν |
τρεφομένων,
πρῶτον
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ |
| [7, 1330] |
πρὸς
τὴν
ὑγίειαν:
ἡ
δὲ
|
τῶν |
ὑδάτων
καὶ
τοῦ
πνεύματος
δύναμις |
| [7, 1323] |
προσήκει
τοὺς
ἄριστα
πολιτευομένους
ἐκ
|
τῶν |
ὑπαρχόντων
αὐτοῖς,
ἐὰν
μή
τι |
| [7, 1336] |
εἶναι
δεῖ
τὰς
πολλὰς
μιμήσεις
|
τῶν |
ὕστερον
σπουδαζομένων.
τὰς
δὲ
διατάσεις |
| [7, 1333] |
πλεονεκτικωτέρας.
παραπλησίως
δὲ
τούτοις
καὶ
|
τῶν |
ὕστερόν
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
τὴν |
| [7, 1335] |
ἰατρῶν
λεγόμενα
καὶ
τὰ
παρὰ
|
τῶν |
φυσικῶν:
οἵ
τε
γὰρ
ἰατροὶ |
| [7, 1323] |
τοῖς
(ἐκεῖνα
μὲν
κεκτημένοις
πλείω
|
τῶν |
χρησίμων,
ἐν
δὲ
τούτοις
ἐλλείπουσιν: |
| [7, 1327] |
δὲ
ὑπάρχοντος
περιοίκων
καὶ
τῶν
|
τὴν |
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι |
| [7, 1331] |
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
δὲ
|
τῶν |
ὠνίων
ἀγορὰν
ἑτέραν
τε
δεῖ |
| [7, 1331] |
ἐστὶν
ἣν
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
|
τῶν |
ὠνίων
πάντων,
καὶ
μήτε
βάναυσον |
| [7, 1330] |
τὴν
ὑγίειαν:
ἡ
δὲ
τῶν
|
ὑδάτων |
καὶ
τοῦ
πνεύματος
δύναμις
τοιαύτην |
| [7, 1330] |
δ'
ἐναντίοις
δυσπρόσοδον
καὶ
δυσπερίληπτον,
|
ὑδάτων |
τε
καὶ
ναμάτων
μάλιστα
μὲν |
| [7, 1336] |
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
ὡς
οἰκειουμένων
τῶν
|
θεατῶν |
ταῖς
πρώταις
ἀκοαῖς:
συμβαίνει
δὲ |
| [7, 1330] |
καὶ
δυσπερίληπτον,
ὑδάτων
τε
καὶ
|
ναμάτων |
μάλιστα
μὲν
ὑπάρχειν
πλῆθος
(οἰκεῖον, |
| [7, 1330] |
ὅμοια
μηδ'
ἀφθονία
τοιούτων
ᾖ
|
ναμάτων, |
χωρὶς
τά
τε
εἰς
τροφὴν |
| [7, 1336] |
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων
καὶ
τῶν
|
ὁραμάτων |
ἀνελευθερίαν
καὶ
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως |
| [7, 1333] |
τοὺς
βίους
καὶ
τὰς
τῶν
|
πραγμάτων |
αἱρέσεις:
δεῖ
μὲν
γὰρ
ἀσχολεῖν |
| [7, 1336] |
ὁμιλίας
καὶ
πρὸς
τὰς
τῶν
|
πραγμάτων: |
πάντα
γὰρ
στέργομεν
τὰ
πρῶτα |
| [7, 1331] |
συσσίτια
περὶ
τὴν
τῶν
ἱερῶν
|
οἰκοδομημάτων |
ἔχειν
τὴν
τάξιν.
τῶν
δ' |
| [7, 1323] |
νομίζουσιν
ὁποσονοῦν,
πλούτου
δὲ
καὶ
|
χρημάτων |
καὶ
δυνάμεως
καὶ
δόξης
καὶ |
| [7, 1328] |
τοὺς
ἔξωθεν
ἀδικεῖν
(ἐπιχειροῦντας,
ἔτι
|
χρημάτων |
τινὰ
εὐπορίαν,
ὅπως
ἔχωσι
καὶ |
| [7, 1333] |
ὅτι
πολλὴ
χορηγία
γίγνεται
τῶν
|
εὐτυχημάτων, |
οὕτω
καὶ
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται |
| [7, 1336] |
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν
|
ἀκουσμάτων |
καὶ
τῶν
ὁραμάτων
ἀνελευθερίαν
καὶ |
| [7, 1333] |
ἀγαθοὶ
(γίγνωνται,
καὶ
διὰ
τίνων
|
ἐπιτηδευμάτων, |
καὶ
τί
τὸ
τέλος
τῆς |
| [7, 1335] |
ἱκανῶς
λέγουσι,
~(καὶ
περὶ
τῶν
|
πνευμάτων |
οἱ
φυσικοί,
τὰ
βόρεια
τῶν |
| [7, 1336] |
εἶναι
διαφορὰν
πρὸς
τὴν
τῶν
|
σωμάτων |
δύναμιν
τὴν
τροφήν,
ὁποία
(τις |
| [7, 1336] |
ὥστε
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν
τῶν
|
σωμάτων: |
ἣν
χρὴ
παρασκευάζειν
καὶ
δι' |
| [7, 1335] |
γὰρ
ἰατροὶ
τοὺς
καιροὺς
τῶν
|
σωμάτων |
ἱκανῶς
λέγουσι,
~(καὶ
περὶ
τῶν |
| [7, 1335] |
καὶ
τὰς
ἐγκύους
ἐπιμελεῖσθαι
τῶν
|
σωμάτων, |
μὴ
ῥᾳθυμούσας
μηδ'
ἀραιᾷ
τροφῇ |
| [7, 1335] |
τὴν
μέντοι
διάνοιαν
τοὐναντίον
τῶν
|
σωμάτων |
ῥᾳθυμοτέρως
ἁρμόττει
διάγειν:
ἀπολαύοντα
γὰρ |
| [7, 1335] |
μᾶλλον.
ποίων
δέ
τινων
τῶν
|
σωμάτων |
ὑπαρχόντων
μάλιστ'
ἂν
ὄφελος
εἴη |
| [7, 1329] |
δυνάμεως,
ἑτέροις:
ᾗ
δὲ
τῶν
|
ἀδυνάτων |
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους
βιάζεσθαι
καὶ |
| [7, 1332] |
πάντων
τούτων
ἕν
τι
τῶν
|
ἀδυνάτων |
ἐστίν.
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε |
| [7, 1323] |
τοῦ
φαγεῖν
ἢ
πιεῖν,
τῶν
|
ἐσχάτων, |
ἕνεκα
δὲ
τεταρτημορίου
διαφθείροντα
τοὺς |
| [7, 1336] |
ἡλικίαν,
~(καὶ
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ
|
ἐτῶν, |
ἀναγκαῖον
οἴκοι
τὴν
τροφὴν
ἔχειν. |
| [7, 1335] |
ἡλικίας
(πρὸς
τὸν
τῶν
ἑβδομήκοντα
|
ἐτῶν |
ἀριθμόν.
περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ |
| [7, 1335] |
ἀνδράσι
μὲν
ὁ
τῶν
ἑβδομήκοντα
|
ἐτῶν |
ἀριθμὸς
ἔσχατος,
πεντήκοντα
δὲ
(γυναιξί, |
| [7, 1335] |
ἁρμόττει
περὶ
τὴν
τῶν
ὀκτωκαίδεκα
|
ἐτῶν |
ἡλικίαν
συζευγνύναι,
τοὺς
δ'
ἑπτὰ |
| [7, 1336] |
ἐχομένην
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι
πέντε
|
ἐτῶν, |
ἣν
οὔτε
πω
πρὸς
μάθησιν |
| [7, 1336] |
μέχρι
τῶν
ἑνὸς
καὶ
εἴκοσιν
|
ἐτῶν. |
οἱ
γὰρ
ταῖς
ἑβδομάσι
διαιροῦντες |
| [7, 1336] |
δυσμένειαν.
διελθόντων
δὲ
τῶν
πέντε
|
ἐτῶν |
τὰ
δύο
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ |
| [7, 1335] |
τὸν
χρόνον
τὸν
τῶν
πεντήκοντα
|
(ἐτῶν. |
ὥστε
τέτταρσιν
ἢ
πέντε
ἔτεσιν |
| [7, 1333] |
πολιτεύεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
καὶ
τῶν
|
νομοθετῶν |
οἱ
ταύτας
καταστήσαντες
τὰς
πολιτείας, |
| [7, 1334] |
δ'
ἀσχολίας.
χρήσιμοι
δὲ
τῶν
|
ἀρετῶν |
εἰσι
πρὸς
τὴν
σχολὴν
καὶ |
| [7, 1334] |
τὴν
τούτων
ἢ
τὴν
τῶν
|
ἀρετῶν |
καὶ
ὅτι
δι'
αὑτήν,
φανερὸν |
| [7, 1334] |
ἔσεσθαι
πόλιν
τούτων
δεῖ
τῶν
|
ἀρετῶν |
μετέχειν,
φανερόν.
αἰσχροῦ
γὰρ
ὄντος |
| [7, 1335] |
ἐν
τοῖς
πλείστοις
ἥνπερ
τῶν
|
ποιητῶν |
τινες
εἰρήκασιν
οἱ
μετροῦντες
ταῖς |
| [7, 1335] |
ἕνα
(μόνον,
ὥσπερ
ἡ
τῶν
|
ἀθλητῶν |
ἕξις,
ἀλλὰ
πρὸς
τὰς
τῶν |
| [7, 1335] |
νῦν.
οὔτε
γὰρ
ἡ
τῶν
|
ἀθλητῶν |
χρήσιμος
ἕξις
πρὸς
πολιτικὴν
εὐεξίαν |
| [7, 1331] |
δεῖ
τὸ
μὲν
πλῆθος
τῶν
|
πολιτῶν |
ἐν
συσσιτίοις
(κατανενεμῆσθαι,
τὰ
δὲ |
| [7, 1325] |
δὲ
(οἷον
περί
τε
πλήθους
|
πολιτῶν |
καὶ
χώρας.
ὥσπερ
γὰρ
καὶ |
| [7, 1332] |
μὴ
καθ'
ἕκαστον
δὲ
τῶν
|
πολιτῶν, |
οὕτως
αἱρετώτερον:
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ |
| [7, 1329] |
ἱερέα
καταστατέον
ὑπὸ
γὰρ
τῶν
|
πολιτῶν |
πρέπει
(τιμᾶσθαι
τοὺς
θεούς:
ἐπεὶ |
| [7, 1330] |
κοινήν,
οὔτ'
ἀπορεῖν
οὐθένα
τῶν
|
πολιτῶν |
τροφῆς.
περὶ
συσσιτίων
τε
συνδοκεῖ |
| [7, 1333] |
δῆλον
γὰρ
ὅτι
καὶ
τῶν
|
πολιτῶν |
τῷ
δυναμένῳ
τοῦτο
πειρατέον
διώκειν, |
| [7, 1336] |
ἑαυτοῦ
προεισάγειν,
οὐδὲ
(τῶν
εὐτελῶν
|
ὑποκριτῶν, |
ὡς
οἰκειουμένων
τῶν
θεατῶν
ταῖς |
| [7, 1333] |
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην,
καὶ
τῶν
|
πρακτῶν |
τὰ
μὲν
εἰς
τὰ
ἀναγκαῖα |
| [7, 1325] |
τινα
εἶναι
τοῦ
πολιτικοῦ
καὶ
|
πάντων |
αἱρετώτατον,
οἱ
δὲ
τοῦτον
ἄριστον: |
| [7, 1325] |
θετέον,
οὐχ
ὡς
τέλος
δὲ
|
πάντων |
ἀκρότατον,
ἀλλ'
ἐκείνου
χάριν
ταύτας. |
| [7, 1328] |
κοινωνεῖν
πάντων
καὶ
μὴ
πάντας
|
πάντων |
ἀλλὰ
τινὰς
τινῶν.
ταῦτα
γὰρ |
| [7, 1328] |
ἕκτον
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
|
πάντων |
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ
τῶν
συμφερόντων |
| [7, 1325] |
διωρισμένων
(ὅτι
τὸ
κύριον
εἶναι
|
πάντων |
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ
ἂν
πλείστων |
| [7, 1334] |
ἕνεκα
τῶν
ἀρχομένων,
~(ἀλλὰ
μὴ
|
πάντων |
δεσποτείας:
τρίτον
δὲ
τὸ
δεσπόζειν |
| [7, 1328] |
γὰρ
ταῖς
δημοκρατίαις
μετέχουσι
πάντες
|
πάντων, |
ἐν
δὲ
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
τοὐναντίον. |
| [7, 1331] |
τῶν
μὲν
πρὸς
τὸ
τέλος
|
πάντων |
ἐπιτυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
τὸ
τέλος
ἔθεντο |
| [7, 1326] |
μέτρον,
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πάντων, |
ζῴων
φυτῶν
ὀργάνων:
καὶ
γὰρ |
| [7, 1328] |
εἴπομεν,
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας
κοινωνεῖν
|
πάντων |
καὶ
μὴ
πάντας
πάντων
ἀλλὰ |
| [7, 1331] |
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
τῶν
ὠνίων
|
πάντων, |
καὶ
μήτε
βάναυσον
μήτε
γεωργὸν |
| [7, 1330] |
εὐχήν,
δούλους
εἶναι,
μήτε
ὁμοφύλων
|
πάντων |
μήτε
θυμοειδῶν
οὕτω
γὰρ
ἂν |
| [7, 1327] |
βέλτιστα
πολιτευόμενον
καὶ
δυνάμενον
ἄρχειν
|
πάντων, |
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
τὴν
αὐτὴν |
| [7, 1324] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον,
οὐ
δεῖ
|
πάντων |
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν,
ἀλλὰ
τῶν
δεσποστῶν, |
| [7, 1332] |
τὸ
πλῆθος
ὥστ'
εἶναι
κρείττους
|
πάντων |
τούτων
ἕν
τι
τῶν
ἀδυνάτων |
| [7, 1328] |
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
(κοινωνητέον
|
πάντων |
τούτων
ἐνδέχεται
γὰρ
τοὺς
αὐτοὺς |
| [7, 1324] |
βίος
αἱρετὸς
ἢ
μᾶλλον
ὁ
|
πάντων |
τῶν
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος,
οἷον
θεωρητικός |
| [7, 1334] |
τοὺς
ἄριστα
δοκοῦντας
πράττειν
(καὶ
|
πάντων |
τῶν
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας,
οἷον
εἴ |
| [7, 1323] |
καὶ
δυνάμεως
καὶ
δόξης
καὶ
|
πάντων |
τῶν
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι |
| [7, 1327] |
ἐκβοηθείας
κοινὴν
εἶναι
τῶν
τόπων
|
ἁπάντων̓ |
ὁ
δὲ
λοιπὸς
πρὸς
τὰς |
| [7, 1333] |
τούτοις
καὶ
τῶν
ὕστερόν
τινες
|
γραψάντων |
ἀπεφήναντο
τὴν
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες |
| [7, 1330] |
πόλιν,
ἵνα
δύο
κλήρων
ἑκάστῳ
|
νεμηθέντων |
ἀμφοτέρων
τῶν
τόπων
πάντες
μετέχωσιν. |
| [7, 1329] |
περιοίκους.
λοιπὸν
δ'
ἐκ
τῶν
|
καταριθμηθέντων |
τὸ
τῶν
ἱερέων
γένος.
φανερὰ |
| [7, 1335] |
δέ
τισι
γίγνηται
παρὰ
ταῦτα
|
συνδυασθέντων, |
πρὶν
αἴσθησιν
ἐγγενέσθαι
καὶ
ζωὴν |
| [7, 1325] |
ἀποστεροῦσι
καὶ
βιαζομένοις
τὸ
τῶν
|
ὄντων |
αἱρετώτατον:
ἀλλ'
ἴσως
οὐχ
οἷόν |
| [7, 1336] |
(ἔχει
ἢ
μοχθηρίαν
ἢ
δυσμένειαν.
|
διελθόντων |
δὲ
τῶν
πέντε
ἐτῶν
τὰ |
| [7, 1334] |
δυνάμενοι
κινδυνεύειν
ἀνδρείως
δοῦλοι
τῶν
|
ἐπιόντων |
εἰσίν.
ἀνδρείας
μὲν
οὖν
καὶ |
| [7, 1330] |
πλείω
τὴν
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι
τῶν
|
ἐπιόντων |
τῆς
ἀνθρωπίνης
τῆς
ἐν
τοῖς |
| [7, 1325] |
μόνας
ταύτας
πρακτικάς,
τὰς
τῶν
|
ἀποβαινόντων |
χάριν
γιγνομένας
ἐκ
τοῦ
πράττειν, |
| [7, 1328] |
καὶ
κριτὰς
τῶν
ἀναγκαίων
καὶ
|
συμφερόντων. |
διωρισμένων
δὲ
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι |
| [7, 1329] |
καὶ
τὸ
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
|
συμφερόντων |
καὶ
κρῖνον
περὶ
τῶν
δικαίων |
| [7, 1328] |
πάντων
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ
τῶν
|
συμφερόντων |
καὶ
τῶν
δικαίων
τῶν
(πρὸς |
| [7, 1327] |
γὰρ
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
καὶ
τῶν
|
πεζευόντων |
ἐστίν,
ὃ
κύριόν
ἐστι
καὶ |
| [7, 1333] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
τῶν
|
(γραφόντων |
περὶ
τῆς
πολιτείας
αὐτῶν,
ὅτι |
| [7, 1329] |
κεκτημένων
καὶ
τῶν
τῆς
πολιτείας
|
μετεχόντων, |
εἴρηται
πρότερον,
καὶ
διότι
τοὺς |
| [7, 1332] |
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
τῶν
|
ἀρχόντων, |
δῆλον
ὅτι
βέλτιον
ἀεὶ
τοὺς |
| [7, 1331] |
παραβάλλειν
(μὴ
καλούμενον
ὑπὸ
τῶν
|
ἀρχόντων. |
εἴη
δ'
ἂν
εὔχαρις
ὁ |
| [7, 1332] |
πᾶσα
πολιτικὴ
κοινωνία
συνέστηκεν
ἐξ
|
ἀρχόντων |
καὶ
ἀρχομένων,
τοῦτο
δὴ
σκεπτέον, |
| [7, 1331] |
ἡ
γὰρ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
τῶν
|
ἀρχόντων |
παρουσία
μάλιστα
ἐμποιεῖ
τὴν
ἀληθινὴν |
| [7, 1326] |
πράξεις
τῆς
πόλεως
τῶν
μὲν
|
ἀρχόντων |
τῶν
δ'
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
δ' |
| [7, 1323] |
τοὺς
ἄριστα
πολιτευομένους
ἐκ
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
αὐτοῖς,
ἐὰν
μή
τι
γίγνηται |
| [7, 1329] |
δ'
εἰς
εὐσχημοσύνην
καὶ
περιουσίαν
|
ὑπαρχόντων |
ἤδη
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν
τὴν |
| [7, 1335] |
ποίων
δέ
τινων
τῶν
σωμάτων
|
ὑπαρχόντων |
μάλιστ'
ἂν
ὄφελος
εἴη
τοῖς |
| [7, 1324] |
ἀμφισβητεῖται
δὲ
παρ'
αὐτῶν
τῶν
|
ὁμολογούντων |
τὸν
μετ'
ἀρετῆς
εἶναι
βίον |
| [7, 1327] |
περιοίκων
καὶ
τῶν
τὴν
χώραν
|
γεωργούντων, |
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
ναυτῶν. |
| [7, 1329] |
δὲ
τῆς
(διανομῆς
καὶ
τῶν
|
γεωργούντων, |
τίνας
καὶ
ποίους
εἶναι
χρή, |
| [7, 1328] |
πρός
τε
τὴν
ἀρχήν,
τῶν
|
ἀπειθούντων |
χάριν,
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν |
| [7, 1326] |
κατ'
ἀριθμοῦ
γὰρ
πλῆθος
τῶν
|
ἐνοικούντων |
κρίνουσι
τὴν
μεγάλην,
δεῖ
δὲ |
| [7, 1330] |
δεῖ
περὶ
ὑγιείας
φροντίζειν
τῶν
|
ἐνοικούντων, |
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ἐν
τῷ |
| [7, 1331] |
τοίχους
ὡς
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν
|
κατοικούντων. |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό
γε |
| [7, 1329] |
γὰρ
οἱ
λόγιοι
τῶν
ἐκεῖ
|
κατοικούντων |
Ἰταλόν
τινα
γενέσθαι
βασιλέα
τῆς |
| [7, 1333] |
ἕνεκα.
διὸ
πολλὰ
τῶν
εἶναι
|
δοκούντων |
διακονικῶν
ἔργων
καὶ
τῶν
νέων |
| [7, 1335] |
ταῖς
διανοίαις,
τὰ
δὲ
τῶν
|
γεγηρακότων |
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ
τὴν
τῆς |
| [7, 1335] |
πορείαν
πρὸς
θεῶν
ἀποθεραπείαν
τῶν
|
εἰληχότων |
τὴν
περὶ
τῆς
γενέσεως
τιμήν. |
| [7, 1324] |
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ
πόλιν
τὴν
|
πλείστων |
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
ἂν
εἶναι
φαῖεν: |
| [7, 1325] |
πάντων
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ
ἂν
|
πλείστων |
καὶ
καλλίστων
κύριος
εἴη
πράξεων. |
| [7, 1324] |
(τῶν
πέλας.
διὸ
καὶ
τῶν
|
πλείστων |
νομίμων
χύδην
ὡς
εἰπεῖν
κειμένων |
| [7, 1325] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πλείστων
καὶ
|
καλλίστων |
κύριος
εἴη
πράξεων.
ὥστε
οὐ |
| [7, 1325] |
κατὰ
δύναμιν
τὴν
πρακτικὴν
τῶν
|
ἀρίστων, |
τούτῳ
καλὸν
ἀκολουθεῖν
καὶ
τούτῳ |
| [7, 1324] |
πάντων
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν,
ἀλλὰ
τῶν
|
δεσποστῶν, |
ὥσπερ
οὐδὲ
θηρεύειν
ἐπὶ
θοίνην |
| [7, 1336] |
τις
φαίνηταί
τι
λέγων
ἢ
|
πράττων |
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν
μὲν
ἐλεύθερον |
| [7, 1332] |
ἡλικίαν
ἀρχόμενος,
οὐδὲ
νομίζει
εἶναι
|
κρείττων, |
ἄλλως
τε
(καὶ
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν |
| [7, 1325] |
διὸ
κἂν
ἄλλος
τις
ᾖ
|
κρείττων |
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν |
| [7, 1323] |
λόγῳ:
οὔτε
γὰρ
μὴ
θιγγάνειν
|
αὐτῶν |
δυνατόν,
οὔτε
πάντας
τοὺς
οἰκείους |
| [7, 1329] |
πρότερον,
καὶ
διότι
τοὺς
γεωργοῦντας
|
αὐτῶν |
ἑτέρους
εἶναι
δεῖ,
καὶ
πόσην |
| [7, 1337] |
συμφέρει
κοινῇ
(ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
αὐτῶν |
ἢ
κατ'
ἴδιον
τρόπον
ὃ |
| [7, 1325] |
(φύσει
δούλου.
διώρισται
δὲ
περὶ
|
αὐτῶν |
ἱκανῶς
ἐν
τοῖς
πρώτοις
λόγοις. |
| [7, 1325] |
πεφροιμίασται
τὰ
νῦν
εἰρημένα
περὶ
|
αὐτῶν, |
καὶ
περὶ
τὰς
ἄλλας
πολιτείας |
| [7, 1323] |
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ
καὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
λόγων
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα |
| [7, 1333] |
ψυχῆς
καὶ
κατὰ
τὰς
πράξεις
|
αὐτῶν, |
μᾶλλον
δὲ
πρὸς
τὰ
βελτίω |
| [7, 1336] |
ξένα
τὰ
φαῦλα,
μάλιστα
δ'
|
αὐτῶν |
ὅσα
(ἔχει
ἢ
μοχθηρίαν
ἢ |
| [7, 1333] |
τῶν
(γραφόντων
περὶ
τῆς
πολιτείας
|
αὐτῶν, |
ὅτι
διὰ
τὸ
γεγυμνάσθαι
πρὸς |
| [7, 1325] |
πράξεις
(παρὰ
τὰς
οἰκείας
τὰς
|
αὐτῶν. |
ὅτι
μὲν
οὖν
τὸν
αὐτὸν |
| [7, 1333] |
ψυχῆς
μέρεσι
καὶ
ταῖς
πράξεσιν
|
(αὐτῶν, |
πόλεμον
μὲν
εἰρήνης
χάριν,
ἀσχολίαν |
| [7, 1324] |
φανερόν
ἐστιν:
ἀμφισβητεῖται
δὲ
παρ'
|
αὐτῶν |
τῶν
ὁμολογούντων
τὸν
μετ'
ἀρετῆς |
| [7, 1327] |
συμβαίνει
γίνεσθαι
διὰ
τῆς
κοινωνίας
|
αὐτῶν, |
ὑπάρξει
τῇ
πόλει
τοῦτο
τὸ |
| [7, 1325] |
μᾶλλον
(τὰς
αὐτοτελεῖς
καὶ
τὰς
|
αὑτῶν |
ἕνεκεν
θεωρίας
καὶ
διανοήσεις:
ἡ |
| [7, 1336] |
ἔτι
τὴν
ἱκνουμένην
καὶ
ὑπὲρ
|
αὑτῶν |
καὶ
τέκνων
καὶ
γυναικῶν
τιμαλφεῖν |
| [7, 1327] |
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
|
ναυτῶν. |
ὁρῶμεν
δὲ
τοῦτο
καὶ
νῦν |
| [7, 1334] |
μᾶλλον
σχολάζουσιν
ἐν
ἀφθονίᾳ
τῶν
|
τοιούτων |
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
οὖν
τὴν |
| [7, 1331] |
ἀκριβολογουμένους
καὶ
λέγοντας
περὶ
τῶν
|
τοιούτων |
ἀργόν
ἐστιν:
οὐ
(γὰρ
χαλεπόν |
| [7, 1336] |
ἃ
τὸ
σῶμα
ποιεῖ
τῶν
|
τοιούτων |
ἀστραβές.
συμφέρει
δ'
εὐθὺς
καὶ |
| [7, 1336] |
μέθης,
καὶ
τῆς
ἀπὸ
τῶν
|
τοιούτων |
γιγνομένης
βλάβης
ἀπαθεῖς
ἡ
παιδεία |
| [7, 1323] |
καὶ
δόξης
καὶ
πάντων
τῶν
|
τοιούτων |
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι
τὴν
ὑπερβολήν. |
| [7, 1336] |
δὲ
τὸ
λέγειν
τι
τῶν
|
τοιούτων |
ἐξορίζομεν,
φανερὸν
ὅτι
καὶ
τὸ |
| [7, 1328] |
πλῆθος
εἴτ'
ἄλλο
τι
τῶν
|
τοιούτων |
ἐστίν.
ὅταν
δ'
ᾖ
τὸ |
| [7, 1330] |
μὴ
πάνθ'
ὅμοια
μηδ'
ἀφθονία
|
τοιούτων |
ᾖ
ναμάτων,
χωρὶς
τά
τε |
| [7, 1333] |
τιμήν.
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
τῶν
|
τοιούτων |
λόγων
καὶ
νόμων
οὐθεὶς
οὔτε |
| [7, 1332] |
μὲν
γὰρ
μηδενὸς
δεῖσθαι
τῶν
|
τοιούτων |
(μήτε
τὸν
ἄνδρα
μήτε
τὴν |
| [7, 1334] |
λόγοις.
αἱ
γὰρ
πλεῖσται
τῶν
|
τοιούτων |
πόλεων
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι |
| [7, 1336] |
μήτε
ἄγαλμα
μήτε
γραφήν,
εἶναι
|
τοιούτων |
πράξεων
μίμησιν,
εἰ
μὴ
παρά |
| [7, 1331] |
τύχης.
διὸ
περὶ
μὲν
τῶν
|
τοιούτων |
τό
γε
ἐπὶ
πλεῖον
ἀφείσθω |
| [7, 1336] |
καὶ
κινήσεις
ὅσας
ἐνδέχεται
ποιεῖσθαι
|
τηλικούτων |
συμφέρει.
(πρὸς
δὲ
τὸ
μὴ |
| [7, 1325] |
καθάπερ
εὐχομένους,
εἶναι
μέντοι
μηθὲν
|
τούτων |
ἀδύνατον:
λέγω
δὲ
(οἷον
περί |
| [7, 1330] |
δυσεξερεύνητος
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις.
διὸ
δεῖ
|
τούτων |
ἀμφοτέρων
μετέχειν
ἐνδέχεται
γάρ,
ἄν |
| [7, 1328] |
(τῶν
ἔργων
τὸν
ἀριθμόν:
ἐκ
|
τούτων |
γὰρ
ἔσται
δῆλον.
πρῶτον
μὲν |
| [7, 1324] |
ἔχειν
τῇ
περὶ
αὐτὸν
εὐημερίᾳ:
|
τούτων |
δ'
ὥσπερ
ἐξ
ἐναντίας
ἕτεροι |
| [7, 1333] |
ἃς
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
λέγεταί
πως.
|
τούτων |
δὲ
ἐν
(ποτέρῳ
μᾶλλον
τὸ |
| [7, 1334] |
καὶ
ἔθους
καὶ
λόγου
δεῖ.
|
τούτων |
δὲ
ποίους
μέν
τινας
εἶναι |
| [7, 1333] |
χάριν
ἡ
δὲ
τοῦ
ἀρχομένου.
|
(τούτων |
δὲ
τὴν
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί |
| [7, 1330] |
παραπλησίους
τοῖς
εἰρημένοις
τὴν
φύσιν,
|
(τούτων |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἐν
τοῖς |
| [7, 1334] |
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
πόλιν
|
τούτων |
δεῖ
τῶν
ἀρετῶν
μετέχειν,
φανερόν. |
| [7, 1336] |
ἐπισκεπτέον
δὲ
(τοῖς
παιδονόμοις
τὴν
|
τούτων |
διαγωγήν,
τήν
τ'
ἄλλην
καὶ |
| [7, 1334] |
ἔχον,
καὶ
τὰς
ἕξεις
τὰς
|
τούτων |
δύο
τὸν
ἀριθμόν,
(ὧν
τὸ |
| [7, 1329] |
ὅτι
δεῖ
τὰς
κτήσεις
εἶναι
|
τούτων, |
εἴπερ
ἀναγκαῖον
εἶναι
τοὺς
γεωργοὺς |
| [7, 1326] |
ζῴων
φυτῶν
ὀργάνων:
καὶ
γὰρ
|
τούτων |
ἕκαστον
οὔτε
λίαν
μικρὸν
οὔτε |
| [7, 1329] |
καὶ
βουλευτικόν,
καὶ
κεχώρισται
δὴ
|
τούτων |
ἕκαστον,
τὸ
μὲν
ἀεὶ
τὸ |
| [7, 1330] |
τὴν
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ
|
τούτων |
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν,
τῆς |
| [7, 1328] |
φαμεν,
ἐὰν
δέ
τι
τυγχάνῃ
|
τούτων |
ἐκλεῖπον,
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν |
| [7, 1332] |
πλῆθος
ὥστ'
εἶναι
κρείττους
πάντων
|
τούτων |
ἕν
τι
τῶν
ἀδυνάτων
ἐστίν. |
| [7, 1328] |
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
(κοινωνητέον
πάντων
|
τούτων |
ἐνδέχεται
γὰρ
τοὺς
αὐτοὺς
ἅπαντας |
| [7, 1328] |
μὲν
ἴδια
τὰ
δὲ
κοινὰ
|
τούτων |
ἐξ
ἀνάγκης
ἐστίν.
οὐκ
ἐν |
| [7, 1331] |
τείχη
μόνον
περιβλητέον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τούτων |
ἐπιμελητέον,
ὅπως
καὶ
πρὸς
κόσμον |
| [7, 1329] |
εὐσχημοσύνην
καὶ
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
|
τούτων |
εὔλογον
λαμβάνειν
τὴν
αὔξησιν:
(ὥστε |
| [7, 1323] |
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον
|
τούτων |
ἔχειν.
ἔτι
δὲ
τῆς
ψυχῆς |
| [7, 1334] |
ταῦτα
καὶ
τὴν
ἀπόλαυσιν
τὴν
|
τούτων |
ἢ
τὴν
τῶν
ἀρετῶν
καὶ |
| [7, 1323] |
ἐροῦμεν
ὅτι
ῥᾴδιον
μὲν
περὶ
|
τούτων |
καὶ
διὰ
τῶν
(ἔργων
λαμβάνειν |
| [7, 1330] |
ἡμῖν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ
|
τούτων |
κοινωνεῖν
πάντας
τοὺς
πολίτας,
οὐ |
| [7, 1328] |
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ
|
τούτων |
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
(κοινωνητέον |
| [7, 1325] |
καίτοι
τάχ'
ἂν
ὑπολάβοι
τις
|
τούτων |
οὕτω
διωρισμένων
(ὅτι
τὸ
κύριον |
| [7, 1335] |
κακοπονητικὴ
λίαν,
ἀλλ'
ἡ
μέση
|
τούτων. |
πεπονημένην
μὲν
οὖν
ἔχειν
δεῖ |
| [7, 1334] |
ὅτι
δι'
αὑτήν,
φανερὸν
(ἐκ
|
τούτων: |
πῶς
δὲ
καὶ
διὰ
τίνων |
| [7, 1329] |
γένος.
φανερὰ
δὲ
καὶ
ἡ
|
τούτων |
τάξις.
οὔτε
γὰρ
γεωργὸν
οὔτε |
| [7, 1331] |
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες,
φανερόν,
ἀλλὰ
|
τούτων |
τοῖς
μὲν
ἐξουσία
τυγχάνει
τοῖς |
| [7, 1326] |
πόλις
οἰκείων
μορίων:
ἡ
γὰρ
|
τούτων |
ὑπεροχὴ
τοῦ
πλήθους
μεγάλης
πόλεως |
| [7, 1329] |
περὶ
τὴν
Ἰταλίαν
πολλῷ
παλαιότερα
|
τούτων. |
φασὶ
γὰρ
οἱ
λόγιοι
τῶν |
| [7, 1328] |
ὑπάρχειν
εἴρηται
πρότερον,
φανερὸν
ἐκ
|
τούτων |
ὡς
ἐν
τῇ
κάλλιστα
πολιτευομένῃ |
| [7, 1326] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πάντων,
ζῴων
|
φυτῶν |
ὀργάνων:
καὶ
γὰρ
τούτων
ἕκαστον |
| [7, 1327] |
τισίν,
οἷον
τῇ
πόλει
τῶν
|
Ἡρακλεωτῶν: |
πολλὰς
γὰρ
ἐκπληροῦσι
(τριήρεις,
κεκτημένοι |
| [7, 1330] |
εἶναι
κοινὴν
τὴν
δὲ
τῶν
|
ἰδιωτῶν, |
καὶ
τούτων
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα |
| [7, 1330] |
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
δὲ
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
τὸ
ἕτερον
μέρος
τὸ
πρὸς |
| [7, 1328] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ
φύσιν
|
συνεστώτων |
οὐ
ταῦτά
ἐστι
μόρια
τῆς |
| [7, 1328] |
ὅθεν
εἴρηται
χαλεποὶ
πόλεμοι
γὰρ
|
ἀδελφῶν
|
καὶ
οἵ
τοι
πέρᾳ
στέρξαντες, |
| [7, 1330] |
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
τῆς
τῶν
|
τειχῶν |
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
συμβαίνειν |
| [7, 1330] |
κόσμον
ἕξει
καλῶς.
περὶ
δὲ
|
τειχῶν, |
οἱ
μὴ
φάσκοντες
δεῖν
ἔχειν |
| [7, 1330] |
ὑβρίζεσθαι,
τὴν
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα
τῶν
|
τειχῶν |
οἰητέον
εἶναι
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως
τε |
| [7, 1323] |
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν
ὧν
|
μετασχὼν |
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων
λέγεται
δίκαιος |
| [7, 1332] |
ἀλλὰ
μὴ
τῶν
ἄλλων
τι
|
ζῴων: |
εἶτα
καὶ
ποιόν
τινα
τὸ |
| [7, 1336] |
δὲ
διά
τε
τῶν
ἄλλων
|
ζῴων |
ἐπισκοποῦσι,
καὶ
διὰ
τῶν
ἐθνῶν |
| [7, 1332] |
τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα
τῶν
|
ζῴων |
μάλιστα
μὲν
τῇ
φύσει
ζῇ, |
| [7, 1326] |
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἄλλων
πάντων,
|
ζῴων |
φυτῶν
ὀργάνων:
καὶ
γὰρ
τούτων |
