Livre, pages
[7, 1334]	νομίζειν ταὐτὰ τοῖς ἄλλοις μέγιστα	τῶν	ἀγαθῶν, ἀλλὰ τῷ γίνεσθαι ταῦτα
[7, 1323]	περὶ δὲ τὴν ἔξω κτῆσιν	τῶν	ἀγαθῶν μετριάζουσιν, ἢ τοῖς (ἐκεῖνα
[7, 1332]	εὐδαιμονίας αἴτια τὰ ἐκτὸς εἶναι	τῶν	ἀγαθῶν, ὥσπερ εἰ τοῦ κιθαρίζειν
[7, 1329]	δὲ δυνάμεως, ἑτέροις: ᾗ δὲ	τῶν	ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς δυναμένους βιάζεσθαι
[7, 1332]	κρείττους πάντων τούτων ἕν τι	τῶν	ἀδυνάτων ἐστίν. ἀλλὰ μὴν ὅτι
[7, 1335]	πρὸς ἕνα (μόνον, ὥσπερ ἡ	τῶν	ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς τὰς
[7, 1335]	καὶ νῦν. οὔτε γὰρ ἡ	τῶν	ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις πρὸς πολιτικὴν
[7, 1336]	τοῦ γὰρ εὐχερῶς λέγειν ὁτιοῦν	τῶν	αἰσχρῶν γίνεται καὶ τὸ ποιεῖν
[7, 1336]	ἔχειν. εὔλογον οὖν ἀπολαύειν ἀπὸ	τῶν	ἀκουσμάτων καὶ τῶν ὁραμάτων ἀνελευθερίαν
[7, 1333]	τὸν τῶν Λακώνων νομοθέτην, καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστος τῶν (γραφόντων περὶ
[7, 1336]	ᾖ. φαίνεται δὲ διά τε	τῶν	ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι, καὶ διὰ
[7, 1332]	τοίνυν εἴησαν τοσοῦτον διαφέροντες ἅτεροι	τῶν	ἄλλων ὅσον τοὺς θεοὺς καὶ
[7, 1326]	πόλεως μεγέθους μέτρον, ὥσπερ καὶ	τῶν	ἄλλων πάντων, ζῴων φυτῶν ὀργάνων:
[7, 1332]	πρῶτον, οἷον ἄνθρωπον ἀλλὰ μὴ	τῶν	ἄλλων τι ζῴων: εἶτα καὶ
[7, 1334]	μὲν γὰρ οὐ ταύτῃ διαφέρουσι	τῶν	ἄλλων, ~(τῷ μὴ νομίζειν ταὐτὰ
[7, 1328]	τῆς αἰσθήσεως. ἐπεὶ δ' ὥσπερ	τῶν	ἄλλων τῶν κατὰ φύσιν συνεστώτων
[7, 1330]	τοῖς γεωργοῖς ἃς καλοῦσί τινες	τῶν	ἀμπέλων συστάδας, καὶ τὴν μὲν
[7, 1327]	τὰ πλεονάζοντα τῶν γιγνομένων ἐκπέμψασθαι	τῶν	ἀναγκαίων ἐστίν. αὑτῇ γὰρ ἐμπορικήν,
[7, 1328]	εὔπορον, καὶ ἱερεῖς, καὶ κριτὰς	τῶν	ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων. διωρισμένων δὲ
[7, 1327]	πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς εὐπορίαν	τῶν	ἀναγκαίων μετέχειν (τὴν πόλιν καὶ
[7, 1325]	ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ	τῶν	ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει τῶν καλῶν.
[7, 1334]	τῇ ἀσχολίᾳ. δεῖ γὰρ πολλὰ	τῶν	ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ σχολάζειν:
[7, 1332]	θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα	τῶν	ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον κατὰ
[7, 1324]	τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι, καὶ	τῶν	(ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ κοινῇ τὴν
[7, 1327]	δ' ὥσπερ τὸ πλῆθος τὸ	τῶν	ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν εἶναι δεῖν,
[7, 1333]	νῦν. ὥσπερ γὰρ οἱ πλεῖστοι	τῶν	ἀνθρώπων ζηλοῦσι τὸ πολλῶν δεσπόζειν,
[7, 1325]	εἶναι τὸν ἄριστον ἑκάστῳ τε	τῶν	ἀνθρώπων καὶ κοινῇ ταῖς πόλεσι
[7, 1324]	εἶναι φατέον ἑνός τε ἑκάστου	τῶν	ἀνθρώπων καὶ πόλεως ἢ μὴ
[7, 1323]	καὶ μορφὴν ὧν μετασχὼν ἕκαστος	τῶν	ἀνθρώπων λέγεται δίκαιος καὶ φρόνιμος
[7, 1324]	γὰρ τούτους τοὺς (δύο βίους	τῶν	ἀνθρώπων οἱ φιλοτιμότατοι πρὸς ἀρετὴν
[7, 1336]	ταὐτὸ τοῦτο καὶ πρὸς τὰς	τῶν	ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ πρὸς τὰς
[7, 1326]	χορηγίας πρῶτον τό τε πλῆθος	τῶν	ἀνθρώπων, πόσους τε καὶ ποίους
[7, 1325]	ὑπάρχει καὶ καθ' ἑνὸς ὁτουοῦν	τῶν	ἀνθρώπων: σχολῇ γὰρ ἂν ὁ
[7, 1335]	ταὐτὸ τοῦτο συμβαίνειν (καὶ ἐπὶ	τῶν	ἀνθρώπων. τεκμήριον δέ: ἐν ὅσαις
[7, 1333]	ἐμποιεῖν δεῖ ταῦτα ταῖς ψυχαῖς	τῶν	ἀνθρώπων: τήν τε τῶν πολεμικῶν
[7, 1334]	δεσποτείας: τρίτον δὲ τὸ δεσπόζειν	τῶν	ἀξίων δουλεύειν. ὅτι δὲ δεῖ
[7, 1329]	πρῶτον: διὸ καὶ νῦν ἔτι	τῶν	ἀπ' ἐκείνου τινὲς χρῶνται τοῖς
[7, 1328]	ὅπλα πρός τε τὴν ἀρχήν,	τῶν	ἀπειθούντων χάριν, καὶ πρὸς τοὺς
[7, 1336]	φαίνηταί τι λέγων ἢ πράττων	τῶν	ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον μὲν
[7, 1325]	εἶναι μόνας ταύτας πρακτικάς, τὰς	τῶν	ἀποβαινόντων χάριν γιγνομένας ἐκ τοῦ
[7, 1334]	σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι δὲ	τῶν	ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν σχολὴν
[7, 1334]	ἀπόλαυσιν τὴν τούτων ἢ τὴν	τῶν	ἀρετῶν καὶ ὅτι δι' αὑτήν,
[7, 1334]	σπουδαίαν ἔσεσθαι πόλιν τούτων δεῖ	τῶν	ἀρετῶν μετέχειν, φανερόν. αἰσχροῦ γὰρ
[7, 1325]	καὶ κατὰ δύναμιν τὴν πρακτικὴν	τῶν	ἀρίστων, τούτῳ καλὸν ἀκολουθεῖν καὶ
[7, 1335]	χρησάμεναι ταῖς συνουσίαις. καὶ τὰ	τῶν	ἀρρένων (δὲ σώματα βλάπτεσθαι δοκεῖ
[7, 1331]	ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ τὰ κυριώτατα	τῶν	ἀρχείων συσσίτια ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν
[7, 1333]	τὴν ἡγεμονίαν τῆς ὠφελείας ἕνεκα	τῶν	ἀρχομένων, ~(ἀλλὰ μὴ πάντων δεσποτείας:
[7, 1332]	γε δεῖ τοὺς ἄρχοντας διαφέρειν	τῶν	ἀρχομένων, ἀναμφισβήτητον. πῶς οὖν ταῦτ'
[7, 1332]	παρὰ τὸ δίκαιον. μετὰ γὰρ	τῶν	ἀρχομένων ὑπάρχουσι νεωτερίζειν (βουλόμενοι πάντες
[7, 1332]	εἶναι τοὺς βασιλέας τοσοῦτον διαφέροντας	(τῶν	ἀρχομένων, φανερὸν ὅτι διὰ πολλὰς
[7, 1332]	τὴν ὑπεροχὴν τοῖς ἀρχομένοις τὴν	τῶν	ἀρχόντων, δῆλον ὅτι βέλτιον ἀεὶ
[7, 1331]	τοιοῦτον παραβάλλειν (μὴ καλούμενον ὑπὸ	τῶν	ἀρχόντων. εἴη δ' ἂν εὔχαρις
[7, 1331]	ἄρχουσιν: ἡ γὰρ ἐν ὀφθαλμοῖς	τῶν	ἀρχόντων παρουσία μάλιστα ἐμποιεῖ τὴν
[7, 1323]	ἐστίν̓ ἐχόμενον (δ' ἐστὶ καὶ	τῶν	αὐτῶν λόγων δεόμενον καὶ πόλιν
[7, 1336]	εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ πολλοῖς ἐστι	τῶν	βαρβάρων ἔθος τοῖς μὲν εἰς
[7, 1335]	καὶ ταῖς διανοίαις, τὰ δὲ	τῶν	γεγηρακότων ἀσθενῆ: διὸ κατὰ τὴν
[7, 1335]	δεῦρο (μετέβημεν, ὅπως τὰ σώματα	τῶν	γεννωμένων ὑπάρχῃ πρὸς τὴν τοῦ
[7, 1329]	περὶ δὲ τῆς (διανομῆς καὶ	τῶν	γεωργούντων, τίνας καὶ ποίους εἶναι
[7, 1328]	διά τε τῶν λόγων καὶ	τῶν	γιγνομένων διὰ τῆς αἰσθήσεως. ἐπεὶ
[7, 1327]	δέξασθαι ταῦτα, καὶ τὰ πλεονάζοντα	τῶν	γιγνομένων ἐκπέμψασθαι τῶν ἀναγκαίων ἐστίν.
[7, 1335]	περὶ δὲ ἀποθέσεως καὶ (τροφῆς	τῶν	γιγνομένων ἔστω νόμος μηδὲν πεπηρωμένον
[7, 1335]	τῶν ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν ἀποτίθεσθαι	τῶν	γιγνομένων: ὁρισθῆναι δὲ δεῖ τῆς
[7, 1327]	ὁ δὲ λοιπὸς πρὸς τὰς	τῶν	γινομένων καρπῶν παραπομπάς, ἔτι δὲ
[7, 1327]	φύλαξι, τὸ φιλητικοὺς μὲν (εἶναι	τῶν	γνωρίμων πρὸς δὲ τοὺς ἀγνῶτας
[7, 1326]	ἀδύνατον, εὐνομεῖσθαι τὴν λίαν πολυάνθρωπον:	τῶν	γοῦν δοκουσῶν πολιτεύεσθαι καλῶς οὐδεμίαν
[7, 1333]	νομοθέτην, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος	τῶν	(γραφόντων περὶ τῆς πολιτείας αὐτῶν,
[7, 1331]	ἱερῶν οἰκοδομημάτων ἔχειν τὴν τάξιν.	τῶν	δ' ἀρχείων ὅσα περὶ τὰ
[7, 1326]	τῆς πόλεως τῶν μὲν ἀρχόντων	τῶν	δ' ἀρχομένων, ἄρχοντος δ' ἐπίταξις
[7, 1330]	βορέαν: εὐχείμεροι γὰρ αὗται μᾶλλον:	~(τῶν	δὲ λοιπῶν πρὸς τὸ τὰς
[7, 1323]	μηθὲν ὄφελος εἶναι τοῖς (ἔχουσιν,	τῶν	δὲ περὶ ψυχὴν ἕκαστον ἀγαθῶν,
[7, 1324]	δεῖ πάντων πειρᾶσθαι δεσπόζειν, ἀλλὰ	τῶν	δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ
[7, 1324]	δὲ τοὺς ἄλλους οὐδὲν μέλει	τῶν	δικαίων. ἄτοπον δὲ εἰ μὴ
[7, 1329]	τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ	τῶν	δικαίων ἐνυπάρχει καὶ μέρη φαίνεται
[7, 1326]	πρὸς δὲ τὸ κρίνειν (περὶ	τῶν	δικαίων καὶ πρὸς τὸ τὰς
[7, 1325]	καὶ καλῶν τέλος ἔχουσιν αἱ	τῶν	δικαίων καὶ σωφρόνων πράξεις. καίτοι
[7, 1328]	κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων καὶ	τῶν	δικαίων τῶν (πρὸς ἀλλήλους. τὰ
[7, 1325]	ἡ τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς	τῶν	δούλων ἢ αὐτὸ τὸ φύσει
[7, 1335]	καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν	τῶν	ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν. περὶ μὲν
[7, 1335]	πλεῖστον εἰπεῖν ἀνδράσι μὲν ὁ	τῶν	ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς ἔσχατος, πεντήκοντα
[7, 1336]	ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι, καὶ διὰ	τῶν	ἐθνῶν οἷς ἐπιμελές ἐστιν ἄγειν
[7, 1336]	ἁπαλότητα χρῶνται καὶ νῦν ἔνια	τῶν	ἐθνῶν ὀργάνοις τισὶ μηχανικοῖς, ἃ
[7, 1334]	τούτους τὴν γένεσιν καὶ τὴν	τῶν	ἐθῶν δεῖ παρασκευάζειν μελέτην: ἔπειτα
[7, 1332]	διὰ τῆς φύσεως ἐπαμφοτερίζοντα, διὰ	τῶν	ἐθῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον καὶ
[7, 1335]	δὲ πλῆθος τέκνων ἡ τάξις	τῶν	ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν ἀποτίθεσθαι τῶν
[7, 1334]	τῆς βελτίστης ὑποθέσεως, καὶ διὰ	τῶν	ἐθῶν ὁμοίως ἦχθαι. φανερὸν δὴ
[7, 1335]	ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς θεῶν ἀποθεραπείαν	τῶν	εἰληχότων τὴν περὶ τῆς γενέσεως
[7, 1333]	τῷ τίνος ἕνεκα. διὸ πολλὰ	τῶν	εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων καὶ
[7, 1328]	δικάζοντας, ἢ καθ' ἕκαστον ἔργον	τῶν	εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον, ἢ τὰ
[7, 1332]	τῆς τέχνης. ἀναγκαῖον τοίνυν ἐκ	τῶν	εἰρημένων τὰ μὲν ὑπάρχειν, τὰ
[7, 1329]	τούτων. φασὶ γὰρ οἱ λόγιοι	τῶν	ἐκεῖ κατοικούντων Ἰταλόν τινα γενέσθαι
[7, 1324]	αἱρετὸς ἢ μᾶλλον ὁ πάντων	τῶν	ἐκτὸς ἀπολελυμένος, οἷον θεωρητικός τις,
[7, 1335]	ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς τὰς	τῶν	ἐλευθερίων πράξεις. ὁμοίως δὲ δεῖ
[7, 1333]	τοῦ γὰρ δεσποτικῶς ἄρχειν ἡ	τῶν	ἐλευθέρων ἀρχὴ καλλίων καὶ μᾶλλον
[7, 1325]	οὐ γὰρ ἔλαττον διέστηκεν ἡ	τῶν	ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν δούλων
[7, 1333]	δεσποτικὴν εἶναί φαμεν, τὴν δὲ	τῶν	ἐλευθέρων. διαφέρει δ' ἔνια τῶν
[7, 1331]	τὴν ἀληθινὴν αἰδῶ καὶ τὸν	τῶν	ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν δὲ τῶν
[7, 1327]	καὶ δουλεύοντα διατελεῖ: τὸ δὲ	τῶν	Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει κατὰ
[7, 1327]	δ' ἔχει διαφορὰν καὶ τὰ	τῶν	Ἑλλήνων ἔθνη πρὸς ἄλληλα: τὰ
[7, 1327]	τε τὰς πόλεις τὰς εὐδοκιμούσας	τῶν	Ἑλλήνων καὶ πρὸς πᾶσαν τὴν
[7, 1333]	δὲ νῦν ἄριστα δοκοῦντες πολιτεύεσθαι	τῶν	Ἑλλήνων, καὶ τῶν νομοθετῶν οἱ
[7, 1323]	τῶν ἐν τῷ σώματι καὶ	τῶν	ἐν τῇ ψυχῇ, πάντα ταῦτα
[7, 1323]	οὖν ἱκανῶς πολλὰ λέγεσθαι καὶ	τῶν	ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις περὶ
[7, 1323]	μερίδων, τῶν τε ἐκτὸς καὶ	τῶν	ἐν τῷ σώματι καὶ τῶν
[7, 1330]	τῆς χώρας ἁπάσης ὁμοίως ἐκ	τῶν	ἐνδεχομένων, εἴρηται πρότερον: αὐτῆς δὲ
[7, 1326]	πόλις. κατ' ἀριθμοῦ γὰρ πλῆθος	τῶν	ἐνοικούντων κρίνουσι τὴν μεγάλην, δεῖ
[7, 1330]	δὲ δεῖ περὶ ὑγιείας φροντίζειν	τῶν	ἐνοικούντων, τοῦτο δ' ἐστὶν ἐν
[7, 1336]	πρὸς τὴν ἀφ' (ἥβης μέχρι	τῶν	ἑνὸς καὶ εἴκοσιν ἐτῶν. οἱ
[7, 1323]	καὶ μακάριος, δι' οὐθὲν δὲ	τῶν	(ἐξωτερικῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ δι' αὑτὸν
[7, 1325]	καὶ πράττειν λέγομεν κυρίως καὶ	τῶν	ἐξωτερικῶν πράξεων τοὺς ταῖς διανοίαις
[7, 1334]	μὴ δυνάμενοι κινδυνεύειν ἀνδρείως δοῦλοι	τῶν	ἐπιόντων εἰσίν. ἀνδρείας μὲν οὖν
[7, 1330]	ἐνδέχεται πλείω τὴν ὑπεροχὴν γίγνεσθαι	τῶν	ἐπιόντων τῆς ἀνθρωπίνης τῆς ἐν
[7, 1333]	τῶν ἐλευθέρων. διαφέρει δ' ἔνια	τῶν	ἐπιταττομένων οὐ τοῖς ἔργοις ἀλλὰ
[7, 1336]	πέντε ἐτῶν τὰ δύο μέχρι	τῶν	ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι
[7, 1336]	γὰρ τὴν ἡλικίαν, ~(καὶ μέχρι	τῶν	ἑπτὰ ἐτῶν, ἀναγκαῖον οἴκοι τὴν
[7, 1336]	τὴν παιδείαν, πρὸς τὴν ἀπὸ	τῶν	ἑπτὰ μέχρι ἥβης καὶ πάλιν
[7, 1326]	ὁ τῆς ὑπερβολῆς ὅρος, ἐκ	τῶν	ἔργων ἰδεῖν ῥᾴδιον. εἰσὶ γὰρ
[7, 1329]	μὲν γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον	τῶν	ἔργων, καὶ τὸ μὲν δεῖται
[7, 1323]	μὲν περὶ τούτων καὶ διὰ	τῶν	(ἔργων λαμβάνειν τὴν πίστιν, ὁρῶντας
[7, 1328]	διὸ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν. ληπτέον τοίνυν	(τῶν	ἔργων τὸν ἀριθμόν: ἐκ τούτων
[7, 1326]	μὴν καὶ τοῦτό γε ἐκ	τῶν	ἔργων φανερόν, ὅτι χαλεπόν, ἴσως
[7, 1323]	ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν ἢ πιεῖν,	τῶν	ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ τεταρτημορίου διαφθείροντα
[7, 1336]	πώποτε παρῆκεν ἑαυτοῦ προεισάγειν, οὐδὲ	(τῶν	εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων τῶν
[7, 1333]	δεσπόζειν, ὅτι πολλὴ χορηγία γίγνεται	τῶν	εὐτυχημάτων, οὕτω καὶ Θίβρων ἀγάμενος
[7, 1332]	βέλτιον. τὰ μὲν οὖν ἄλλα	τῶν	ζῴων μάλιστα μὲν τῇ φύσει
[7, 1327]	ὑπάρχον τισίν, οἷον τῇ πόλει	τῶν	Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις,
[7, 1336]	(τῶν εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων	τῶν	θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει
[7, 1335]	τὴν τεκνοποιίαν τά τε (παρὰ	τῶν	ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ παρὰ
[7, 1330]	ἰσχυροὶ τόποι πλείους. ἡ δὲ	τῶν	ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων μὲν
[7, 1330]	ῥᾴδιον δὲ τοὺς ἀπόρους ἀπὸ	τῶν	ἰδίων τε εἰσφέρειν τὸ συντεταγμένον
[7, 1330]	μὲν εἶναι κοινὴν τὴν δὲ	τῶν	ἰδιωτῶν, καὶ τούτων ἑκατέραν διῃρῆσθαι
[7, 1330]	τῶν συσσιτίων δαπάνην, τῆς δὲ	τῶν	ἰδιωτῶν τὸ ἕτερον μέρος τὸ
[7, 1329]	δ' ἐκ τῶν καταριθμηθέντων τὸ	τῶν	ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ καὶ
[7, 1331]	(καὶ εἰς ἄρχοντας, πρέπει καὶ	τῶν	ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν τῶν
[7, 1331]	καὶ τὸν αὐτόν, ὅσα μὴ	τῶν	ἱερῶν ὁ νόμος ἀφορίζει χωρὶς
[7, 1331]	τῶν ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν	τῶν	ἱερῶν οἰκοδομημάτων ἔχειν τὴν τάξιν.
[7, 1333]	τὰ δ' ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα	τῶν	καλῶν ἕνεκεν. πρὸς πάντα μὲν
[7, 1325]	περὶ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει	τῶν	καλῶν. τὸ μέντοι νομίζειν πᾶσαν
[7, 1335]	νεωτέρας, ἀλλ' οὐ πρὸς τὴν	τῶν	καρπῶν κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ
[7, 1324]	κεχορηγημένης ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μετέχειν	τῶν	κατ' ἀρετὴν πράξεων, πρὸς δὲ
[7, 1328]	ἐπεὶ δ' ὥσπερ τῶν ἄλλων	τῶν	κατὰ φύσιν συνεστώτων οὐ ταῦτά
[7, 1329]	βαρβάρους περιοίκους. λοιπὸν δ' ἐκ	τῶν	καταριθμηθέντων τὸ τῶν ἱερέων γένος.
[7, 1331]	περιβάλλειν τοίχους ὡς ἀνάνδρων ἐσομένων	τῶν	κατοικούντων. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦτό
[7, 1330]	ἐν τοῖς ἰδίοις εἶναι (ἰδίους)	τῶν	κεκτημένων τὰς οὐσίας, τοὺς δ'
[7, 1324]	ἐν Καρχηδόνι φασὶ τὸν ἐκ	τῶν	κρίκων κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν
[7, 1333]	καὶ Θίβρων ἀγάμενος φαίνεται τὸν	τῶν	Λακώνων νομοθέτην, καὶ τῶν ἄλλων
[7, 1332]	ἐν τοῖς Ἠθικοῖς, εἴ τι	τῶν	λόγων ἐκείνων ὄφελος ἐνέργειαν εἶναι
[7, 1328]	ἀκρίβειαν δεῖ ζητεῖν διά τε	τῶν	λόγων καὶ τῶν γιγνομένων διὰ
[7, 1326]	δὲ δῆλον καὶ διὰ τῆς	τῶν	λόγων πίστεως. ὅ τε γὰρ
[7, 1325]	πολιτείας ἡμῖν τεθεώρηται πρότερον, (ἀρχὴ	τῶν	λοιπῶν εἰπεῖν πρῶτον ποίας τινὰς
[7, 1336]	ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι	τῶν	μαθήσεων ἃς δεήσει μανθάνειν αὐτούς.
[7, 1334]	ἄριστα δοκοῦντας πράττειν (καὶ πάντων	τῶν	μακαριζομένων ἀπολαύοντας, οἷον εἴ τινές
[7, 1326]	γὰρ αἱ πράξεις τῆς πόλεως	τῶν	μὲν ἀρχόντων τῶν δ' ἀρχομένων,
[7, 1323]	διὰ ταῦτ' ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι	τῶν	μὲν γὰρ ἐκτὸς ἀγαθῶν τῆς
[7, 1331]	τυχεῖν αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ δὲ	τῶν	μὲν πρὸς τὸ τέλος πάντων
[7, 1335]	γὰρ πᾶσι ζῴοις ἀτελῆ τὰ	τῶν	νέων ἔκγονα, καὶ θηλυτόκα μᾶλλον
[7, 1336]	σύνεγγυς: μάλιστα μὲν οὖν ἐκ	τῶν	νέων, ὅπως μήτε λέγωσι μήτε
[7, 1335]	καταβαίνειν τούτους. ἔστι δ' ὁ	τῶν	νέων συνδυασμὸς φαῦλος πρὸς τὴν
[7, 1333]	εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων καὶ	τῶν	νέων τοῖς ἐλευθέροις καλὸν διακονεῖν:
[7, 1335]	τῶν πρεσβυτέρων (ἔκγονα, καθάπερ τὰ	τῶν	νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται καὶ τοῖς
[7, 1333]	δοκοῦντες πολιτεύεσθαι τῶν Ἑλλήνων, καὶ	τῶν	νομοθετῶν οἱ ταύτας καταστήσαντες τὰς
[7, 1329]	τινὲς χρῶνται τοῖς συσσιτίοις καὶ	τῶν	νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ τὸ
[7, 1324]	τῆς πολιτείας οὗτος ὅρος καὶ	τῶν	νόμων ὅπως δεσπόζωσι (τῶν πέλας.
[7, 1324]	ἥ τε παιδεία καὶ τὸ	τῶν	νόμων πλῆθος: ἔτι δ' ἐν
[7, 1335]	πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια	τῶν	νοτίων ἐπαινοῦντες μᾶλλον. ποίων δέ
[7, 1324]	προαιρούμενοι, καὶ τῶν προτέρων καὶ	τῶν	νῦν: λέγω δὲ δύο τόν
[7, 1328]	ἔστι τῆς οἰκίας χάριν ἡ	τῶν	οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως μὲν
[7, 1335]	τὰς μὲν ἁρμόττει περὶ τὴν	τῶν	ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν συζευγνύναι, τοὺς
[7, 1328]	δὲ πόλις κοινωνία τίς ἐστι	τῶν	ὁμοίων, ἕνεκεν δὲ ζωῆς τῆς
[7, 1324]	ἐστιν: ἀμφισβητεῖται δὲ παρ' αὐτῶν	τῶν	ὁμολογούντων τὸν μετ' ἀρετῆς εἶναι
[7, 1325]	τοῖς ἀποστεροῦσι καὶ βιαζομένοις τὸ	τῶν	ὄντων αἱρετώτατον: ἀλλ' ἴσως οὐχ
[7, 1329]	οὖν δεῖ τὴν χώραν εἶναι	τῶν	ὅπλα κεκτημένων καὶ τῶν τῆς
[7, 1329]	δὲ τοῖς αὐτοῖς. οἱ γὰρ	τῶν	ὅπλων κύριοι καὶ μένειν ἢ
[7, 1336]	ἀπολαύειν ἀπὸ τῶν ἀκουσμάτων καὶ	τῶν	ὁραμάτων ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτους ὄντας.
[7, 1336]	δ' ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ' ἡ	τῶν	παίδων ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς
[7, 1336]	ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις	(τῶν	παίδων καὶ κλαυθμοὺς οὐκ ὀρθῶς
[7, 1325]	ὁμοίοις παρὰ φύσιν, οὐδὲν δὲ	τῶν	(παρὰ φύσιν καλόν. διὸ κἂν
[7, 1334]	ὑπολείπεσθαι ταῖς (ἡλικίαις τὰ τέκνα	τῶν	πατέρων ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν
[7, 1334]	τῶν τέκνων, ἡ δὲ παρὰ	τῶν	πατέρων βοήθεια τοῖς τέκνοις, ~(οὔτε
[7, 1327]	μὲν γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ	τῶν	πεζευόντων ἐστίν, ὃ κύριόν ἐστι
[7, 1324]	νομίζουσι δ' οἱ μὲν τὸ	τῶν	πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς μὲν γιγνόμενον
[7, 1333]	ὅτι κρατεῖν ἤσκησεν ἐπὶ τὸ	τῶν	πέλας ἄρχειν: ταῦτα γὰρ μεγάλην
[7, 1324]	καὶ τῶν νόμων ὅπως δεσπόζωσι	(τῶν	πέλας. διὸ καὶ τῶν πλείστων
[7, 1336]	μοχθηρίαν ἢ δυσμένειαν. διελθόντων δὲ	τῶν	πέντε ἐτῶν τὰ δύο μέχρι
[7, 1335]	ἡλικίαν, περὶ τὸν χρόνον τὸν	τῶν	πεντήκοντα (ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν ἢ
[7, 1331]	~(ἄλλως τε καὶ νῦν εὑρημένων	τῶν	περὶ τὰ βέλη καὶ τὰς
[7, 1324]	δεσπόζωσι (τῶν πέλας. διὸ καὶ	τῶν	πλείστων νομίμων χύδην ὡς εἰπεῖν
[7, 1327]	διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ	τῶν	πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα: τὰ
[7, 1324]	θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ	τῶν	πλησίον, καὶ βουλομένων καὶ μὴ
[7, 1327]	γὰρ μόνον αὑτοῖς ἀλλὰ καὶ	τῶν	πλησίον τισὶ δεῖ καὶ φοβεροὺς
[7, 1335]	σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ	τῶν	πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια
[7, 1331]	τὸν ὑποκείμενον αὐτοῖς ὅρον τυγχάνουσι	τῶν	ποιητικῶν: δεῖ δ' ἐν ταῖς
[7, 1335]	ἐστὶν ἐν τοῖς πλείστοις ἥνπερ	τῶν	ποιητῶν τινες εἰρήκασιν οἱ μετροῦντες
[7, 1333]	ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων: τήν τε	τῶν	πολεμικῶν ἄσκησιν οὐ τούτου χάριν
[7, 1324]	τὸν τάφον ὅσους ἂν διαφθείρῃ	τῶν	πολεμίων: καὶ ἕτερα δὴ παρ'
[7, 1325]	οὐδὲ πρὸς τὸ κρατεῖν ἔσται	τῶν	πολεμίων: (μηθὲν γὰρ ὑπαρχέτω τοιοῦτον.
[7, 1335]	τεκμήριον δέ: ἐν ὅσαις γὰρ	τῶν	πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους συζευγνύναι
[7, 1327]	μὲν οὖν χώρας καὶ λιμένων	τῶν	πόλεων καὶ θαλάττης καὶ περὶ
[7, 1337]	καὶ νῦν ἐν ταῖς πλείσταις	τῶν	πόλεων̓ τρίτον δὲ ποίαν τινὰ
[7, 1328]	πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ μὲν οὖν	τῶν	πολιτευομένων, πόσους τε ὑπάρχειν δεῖ
[7, 1331]	δὲ δεῖ τὸ μὲν πλῆθος	τῶν	πολιτῶν ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι, τὰ
[7, 1332]	εἶναι, μὴ καθ' ἕκαστον δὲ	τῶν	πολιτῶν, οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ γὰρ
[7, 1329]	βάναυσον ἱερέα καταστατέον ὑπὸ γὰρ	τῶν	πολιτῶν πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς θεούς:
[7, 1330]	γινομένῃ κοινήν, οὔτ' ἀπορεῖν οὐθένα	τῶν	πολιτῶν τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε
[7, 1333]	βλάβην. δῆλον γὰρ ὅτι καὶ	τῶν	πολιτῶν τῷ δυναμένῳ τοῦτο πειρατέον
[7, 1333]	περὶ τοὺς βίους καὶ τὰς	τῶν	πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ μὲν γὰρ
[7, 1336]	ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ πρὸς τὰς	τῶν	πραγμάτων: πάντα γὰρ στέργομεν τὰ
[7, 1333]	εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην, καὶ	τῶν	πρακτῶν τὰ μὲν εἰς τὰ
[7, 1331]	σκοπὸν κεῖσθαι καὶ τὸ τέλος	τῶν	πράξεων ὀρθῶς, ἓν δὲ τὰς
[7, 1335]	πρὸς τεκνοποιίαν ὡρίσθω. τὰ γὰρ	τῶν	πρεσβυτέρων (ἔκγονα, καθάπερ τὰ τῶν
[7, 1331]	τόπος, εἰ καὶ τὰ γυμνάσια	τῶν	πρεσβυτέρων ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα:
[7, 1328]	τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων	τῶν	(πρὸς ἀλλήλους. τὰ μὲν οὖν
[7, 1330]	τοῖς ὁμόροις μὴ συμμετέχειν βουλῆς	τῶν	πρὸς αὐτοὺς πολέμων, ὡς διὰ
[7, 1324]	πρὸς ἀρετὴν φαίνονται προαιρούμενοι, καὶ	τῶν	προτέρων καὶ τῶν νῦν: λέγω
[7, 1329]	πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ	τῶν	συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ τῶν
[7, 1328]	καὶ πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ	τῶν	συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τῶν
[7, 1330]	τὸ δὲ ἕτερον εἰς τὴν	τῶν	συσσιτίων δαπάνην, τῆς δὲ τῶν
[7, 1331]	ὡς ταῦτα προκαλεῖται παρασκευάζειν ἔνια	τῶν	συσσιτίων ἐν τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις.
[7, 1329]	ἀρχαία δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ	τῶν	συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ μὲν
[7, 1329]	τὸ γένος. ἡ μὲν οὖν	τῶν	συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν γέγονε πρῶτον,
[7, 1336]	μεγάλην εἶναι διαφορὰν πρὸς τὴν	τῶν	σωμάτων δύναμιν τὴν τροφήν, ὁποία
[7, 1336]	κινήσεως ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν	τῶν	σωμάτων: ἣν χρὴ παρασκευάζειν καὶ
[7, 1335]	τε γὰρ ἰατροὶ τοὺς καιροὺς	τῶν	σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ
[7, 1335]	δὲ καὶ τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι	τῶν	σωμάτων, μὴ ῥᾳθυμούσας μηδ' ἀραιᾷ
[7, 1335]	τιμήν. τὴν μέντοι διάνοιαν τοὐναντίον	τῶν	σωμάτων ῥᾳθυμοτέρως ἁρμόττει διάγειν: ἀπολαύοντα
[7, 1335]	ἐπαινοῦντες μᾶλλον. ποίων δέ τινων	τῶν	σωμάτων ὑπαρχόντων μάλιστ' ἂν ὄφελος
[7, 1325]	ἐνδεχομένης αὐτοῖς εὐδαιμονίας. διοίσει μέντοι	τῶν	ταττομένων ἔνια νομίμων: καὶ τοῦτο
[7, 1323]	ὡς οὐ, τριῶν οὐσῶν μερίδων,	τῶν	τε ἐκτὸς καὶ τῶν ἐν
[7, 1330]	τὸ πειρᾶσθαι σῴζεσθαι διὰ τῆς	τῶν	τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ δὲ καὶ
[7, 1330]	μηδὲ ὑβρίζεσθαι, τὴν ἀσφαλεστάτην ἐρυμνότητα	τῶν	τειχῶν οἰητέον εἶναι πολεμικωτάτην, ~(ἄλλως
[7, 1334]	διαφοράς: ἔπειτα καὶ πρὸς τὴν	τῶν	τέκνων διαδοχήν, δεῖ γὰρ οὔτε
[7, 1334]	μὲν πρεσβυτέροις ἡ χάρις παρὰ	τῶν	τέκνων, ἡ δὲ παρὰ τῶν
[7, 1336]	πρὸς τὴν ἁμαρτίαν. γενομένων δὲ	τῶν	τέκνων οἴεσθαι δεῖ μεγάλην εἶναι
[7, 1335]	εὐκαίρως: ἔτι δὲ ἡ διαδοχὴ	τῶν	τέκνων τοῖς μὲν ἀρχομένοις ἔσται
[7, 1327]	πλήθους δὲ ὑπάρχοντος περιοίκων καὶ	τῶν	τὴν χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν ἀναγκαῖον
[7, 1329]	εἶναι τῶν ὅπλα κεκτημένων καὶ	τῶν	τῆς πολιτείας μετεχόντων, εἴρηται πρότερον,
[7, 1334]	ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν ἐν ἀφθονίᾳ	τῶν	τοιούτων ἀγαθῶν. διότι μὲν οὖν
[7, 1331]	νῦν ἀκριβολογουμένους καὶ λέγοντας περὶ	τῶν	τοιούτων ἀργόν ἐστιν: οὐ (γὰρ
[7, 1336]	μηχανικοῖς, ἃ τὸ σῶμα ποιεῖ	τῶν	τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει δ' εὐθὺς
[7, 1336]	καὶ μέθης, καὶ τῆς ἀπὸ	τῶν	τοιούτων γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς ἡ
[7, 1323]	δυνάμεως καὶ δόξης καὶ πάντων	τῶν	τοιούτων εἰς ἄπειρον ζητοῦσι τὴν
[7, 1336]	ἐπεὶ δὲ τὸ λέγειν τι	τῶν	τοιούτων ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι καὶ
[7, 1328]	χώρας πλῆθος εἴτ' ἄλλο τι	τῶν	τοιούτων ἐστίν. ὅταν δ' ᾖ
[7, 1333]	τηλικαύτην τιμήν. οὔτε δὴ πολιτικὸς	τῶν	τοιούτων λόγων καὶ νόμων οὐθεὶς
[7, 1332]	αἱρετώτερον μὲν γὰρ μηδενὸς δεῖσθαι	τῶν	τοιούτων (μήτε τὸν ἄνδρα μήτε
[7, 1334]	τοῖς λόγοις. αἱ γὰρ πλεῖσται	τῶν	τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται,
[7, 1331]	συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ μὲν	τῶν	τοιούτων τό γε ἐπὶ πλεῖον
[7, 1327]	πρὸς τὰς ἐκβοηθείας κοινὴν εἶναι	τῶν	τόπων ἁπάντων̓ ὁ δὲ λοιπὸς
[7, 1330]	δύο κλήρων ἑκάστῳ νεμηθέντων ἀμφοτέρων	τῶν	τόπων πάντες μετέχωσιν. τό τε
[7, 1334]	ὅπως (βέλτιστα τὰ σώματα γένηται	τῶν	τρεφομένων, πρῶτον μὲν ἐπιμελητέον περὶ
[7, 1330]	πρὸς τὴν ὑγίειαν: ἡ δὲ	τῶν	ὑδάτων καὶ τοῦ πνεύματος δύναμις
[7, 1323]	προσήκει τοὺς ἄριστα πολιτευομένους ἐκ	τῶν	ὑπαρχόντων αὐτοῖς, ἐὰν μή τι
[7, 1336]	εἶναι δεῖ τὰς πολλὰς μιμήσεις	τῶν	ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις
[7, 1333]	πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ	τῶν	ὕστερόν τινες γραψάντων ἀπεφήναντο τὴν
[7, 1335]	ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ παρὰ	τῶν	φυσικῶν: οἵ τε γὰρ ἰατροὶ
[7, 1323]	τοῖς (ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοις πλείω	τῶν	χρησίμων, ἐν δὲ τούτοις ἐλλείπουσιν:
[7, 1336]	ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς τὴν	τῶν	ψυχρῶν ἄσκησιν. περὶ μὲν οὖν
[7, 1331]	τῶν ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν δὲ	τῶν	ὠνίων ἀγορὰν ἑτέραν τε δεῖ
[7, 1331]	ἐστὶν ἣν δεῖ καθαρὰν εἶναι	τῶν	ὠνίων πάντων, καὶ μήτε βάναυσον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007