Alphabétiquement     [«   »]
τυχὸν 2
τῷ 40
τωθασμὸν 1
τῶν 258
ὑβρίζεσθαι 1
ὑβριστὰς 1
ὑγιαῖνον 1
Fréquences     [«    »]
191 γὰρ
168 μὲν
182 τὸ
258 τῶν
259 τὴν
292 δὲ
567 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

τῶν


Livre, pages
[7, 1334]   νομίζειν ταὐτὰ τοῖς ἄλλοις μέγιστα  τῶν   ἀγαθῶν, ἀλλὰ τῷ γίνεσθαι ταῦτα
[7, 1323]   περὶ δὲ τὴν ἔξω κτῆσιν  τῶν   ἀγαθῶν μετριάζουσιν, τοῖς (ἐκεῖνα
[7, 1332]   εὐδαιμονίας αἴτια τὰ ἐκτὸς εἶναι  τῶν   ἀγαθῶν, ὥσπερ εἰ τοῦ κιθαρίζειν
[7, 1329]   δὲ δυνάμεως, ἑτέροις: δὲ  τῶν   ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς δυναμένους βιάζεσθαι
[7, 1332]   κρείττους πάντων τούτων ἕν τι  τῶν   ἀδυνάτων ἐστίν. ἀλλὰ μὴν ὅτι
[7, 1335]   πρὸς ἕνα (μόνον, ὥσπερ  τῶν   ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς τὰς
[7, 1335]   καὶ νῦν. οὔτε γὰρ  τῶν   ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις πρὸς πολιτικὴν
[7, 1336]   τοῦ γὰρ εὐχερῶς λέγειν ὁτιοῦν  τῶν   αἰσχρῶν γίνεται καὶ τὸ ποιεῖν
[7, 1336]   ἔχειν. εὔλογον οὖν ἀπολαύειν ἀπὸ  τῶν   ἀκουσμάτων καὶ τῶν ὁραμάτων ἀνελευθερίαν
[7, 1333]   τὸν τῶν Λακώνων νομοθέτην, καὶ  τῶν   ἄλλων ἕκαστος τῶν (γραφόντων περὶ
[7, 1336]   ᾖ. φαίνεται δὲ διά τε  τῶν   ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι, καὶ διὰ
[7, 1332]   τοίνυν εἴησαν τοσοῦτον διαφέροντες ἅτεροι  τῶν   ἄλλων ὅσον τοὺς θεοὺς καὶ
[7, 1326]   πόλεως μεγέθους μέτρον, ὥσπερ καὶ  τῶν   ἄλλων πάντων, ζῴων φυτῶν ὀργάνων:
[7, 1332]   πρῶτον, οἷον ἄνθρωπον ἀλλὰ μὴ  τῶν   ἄλλων τι ζῴων: εἶτα καὶ
[7, 1334]   μὲν γὰρ οὐ ταύτῃ διαφέρουσι  τῶν   ἄλλων, ~(τῷ μὴ νομίζειν ταὐτὰ
[7, 1328]   τῆς αἰσθήσεως. ἐπεὶ δ' ὥσπερ  τῶν   ἄλλων τῶν κατὰ φύσιν συνεστώτων
[7, 1330]   τοῖς γεωργοῖς ἃς καλοῦσί τινες  τῶν   ἀμπέλων συστάδας, καὶ τὴν μὲν
[7, 1327]   τὰ πλεονάζοντα τῶν γιγνομένων ἐκπέμψασθαι  τῶν   ἀναγκαίων ἐστίν. αὑτῇ γὰρ ἐμπορικήν,
[7, 1328]   εὔπορον, καὶ ἱερεῖς, καὶ κριτὰς  τῶν   ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων. διωρισμένων δὲ
[7, 1327]   πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς εὐπορίαν  τῶν   ἀναγκαίων μετέχειν (τὴν πόλιν καὶ
[7, 1325]   γὰρ ἐπίταξις περὶ  τῶν   ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει τῶν καλῶν.
[7, 1334]   τῇ ἀσχολίᾳ. δεῖ γὰρ πολλὰ  τῶν   ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ σχολάζειν:
[7, 1332]   θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα  τῶν   ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον κατὰ
[7, 1324]   τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι, καὶ  τῶν   (ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ κοινῇ τὴν
[7, 1327]   δ' ὥσπερ τὸ πλῆθος τὸ  τῶν   ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν εἶναι δεῖν,
[7, 1333]   νῦν. ὥσπερ γὰρ οἱ πλεῖστοι  τῶν   ἀνθρώπων ζηλοῦσι τὸ πολλῶν δεσπόζειν,
[7, 1325]   εἶναι τὸν ἄριστον ἑκάστῳ τε  τῶν   ἀνθρώπων καὶ κοινῇ ταῖς πόλεσι
[7, 1324]   εἶναι φατέον ἑνός τε ἑκάστου  τῶν   ἀνθρώπων καὶ πόλεως μὴ
[7, 1323]   καὶ μορφὴν ὧν μετασχὼν ἕκαστος  τῶν   ἀνθρώπων λέγεται δίκαιος καὶ φρόνιμος
[7, 1324]   γὰρ τούτους τοὺς (δύο βίους  τῶν   ἀνθρώπων οἱ φιλοτιμότατοι πρὸς ἀρετὴν
[7, 1336]   ταὐτὸ τοῦτο καὶ πρὸς τὰς  τῶν   ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ πρὸς τὰς
[7, 1326]   χορηγίας πρῶτον τό τε πλῆθος  τῶν   ἀνθρώπων, πόσους τε καὶ ποίους
[7, 1325]   ὑπάρχει καὶ καθ' ἑνὸς ὁτουοῦν  τῶν   ἀνθρώπων: σχολῇ γὰρ ἂν
[7, 1335]   ταὐτὸ τοῦτο συμβαίνειν (καὶ ἐπὶ  τῶν   ἀνθρώπων. τεκμήριον δέ: ἐν ὅσαις
[7, 1333]   ἐμποιεῖν δεῖ ταῦτα ταῖς ψυχαῖς  τῶν   ἀνθρώπων: τήν τε τῶν πολεμικῶν
[7, 1334]   δεσποτείας: τρίτον δὲ τὸ δεσπόζειν  τῶν   ἀξίων δουλεύειν. ὅτι δὲ δεῖ
[7, 1329]   πρῶτον: διὸ καὶ νῦν ἔτι  τῶν   ἀπ' ἐκείνου τινὲς χρῶνται τοῖς
[7, 1328]   ὅπλα πρός τε τὴν ἀρχήν,  τῶν   ἀπειθούντων χάριν, καὶ πρὸς τοὺς
[7, 1336]   φαίνηταί τι λέγων πράττων  τῶν   ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον μὲν
[7, 1325]   εἶναι μόνας ταύτας πρακτικάς, τὰς  τῶν   ἀποβαινόντων χάριν γιγνομένας ἐκ τοῦ
[7, 1334]   σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι δὲ  τῶν   ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν σχολὴν
[7, 1334]   ἀπόλαυσιν τὴν τούτων τὴν  τῶν   ἀρετῶν καὶ ὅτι δι' αὑτήν,
[7, 1334]   σπουδαίαν ἔσεσθαι πόλιν τούτων δεῖ  τῶν   ἀρετῶν μετέχειν, φανερόν. αἰσχροῦ γὰρ
[7, 1325]   καὶ κατὰ δύναμιν τὴν πρακτικὴν  τῶν   ἀρίστων, τούτῳ καλὸν ἀκολουθεῖν καὶ
[7, 1335]   χρησάμεναι ταῖς συνουσίαις. καὶ τὰ  τῶν   ἀρρένων (δὲ σώματα βλάπτεσθαι δοκεῖ
[7, 1331]   ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ τὰ κυριώτατα  τῶν   ἀρχείων συσσίτια ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν
[7, 1333]   τὴν ἡγεμονίαν τῆς ὠφελείας ἕνεκα  τῶν   ἀρχομένων, ~(ἀλλὰ μὴ πάντων δεσποτείας:
[7, 1332]   γε δεῖ τοὺς ἄρχοντας διαφέρειν  τῶν   ἀρχομένων, ἀναμφισβήτητον. πῶς οὖν ταῦτ'
[7, 1332]   παρὰ τὸ δίκαιον. μετὰ γὰρ  τῶν   ἀρχομένων ὑπάρχουσι νεωτερίζειν (βουλόμενοι πάντες
[7, 1332]   εἶναι τοὺς βασιλέας τοσοῦτον διαφέροντας  (τῶν   ἀρχομένων, φανερὸν ὅτι διὰ πολλὰς
[7, 1332]   τὴν ὑπεροχὴν τοῖς ἀρχομένοις τὴν  τῶν   ἀρχόντων, δῆλον ὅτι βέλτιον ἀεὶ
[7, 1331]   τοιοῦτον παραβάλλειν (μὴ καλούμενον ὑπὸ  τῶν   ἀρχόντων. εἴη δ' ἂν εὔχαρις
[7, 1331]   ἄρχουσιν: γὰρ ἐν ὀφθαλμοῖς  τῶν   ἀρχόντων παρουσία μάλιστα ἐμποιεῖ τὴν
[7, 1323]   ἐστίν̓ ἐχόμενον (δ' ἐστὶ καὶ  τῶν   αὐτῶν λόγων δεόμενον καὶ πόλιν
[7, 1336]   εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ πολλοῖς ἐστι  τῶν   βαρβάρων ἔθος τοῖς μὲν εἰς
[7, 1335]   καὶ ταῖς διανοίαις, τὰ δὲ  τῶν   γεγηρακότων ἀσθενῆ: διὸ κατὰ τὴν
[7, 1335]   δεῦρο (μετέβημεν, ὅπως τὰ σώματα  τῶν   γεννωμένων ὑπάρχῃ πρὸς τὴν τοῦ
[7, 1329]   περὶ δὲ τῆς (διανομῆς καὶ  τῶν   γεωργούντων, τίνας καὶ ποίους εἶναι
[7, 1328]   διά τε τῶν λόγων καὶ  τῶν   γιγνομένων διὰ τῆς αἰσθήσεως. ἐπεὶ
[7, 1327]   δέξασθαι ταῦτα, καὶ τὰ πλεονάζοντα  τῶν   γιγνομένων ἐκπέμψασθαι τῶν ἀναγκαίων ἐστίν.
[7, 1335]   περὶ δὲ ἀποθέσεως καὶ (τροφῆς  τῶν   γιγνομένων ἔστω νόμος μηδὲν πεπηρωμένον
[7, 1335]   τῶν ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν ἀποτίθεσθαι  τῶν   γιγνομένων: ὁρισθῆναι δὲ δεῖ τῆς
[7, 1327]   δὲ λοιπὸς πρὸς τὰς  τῶν   γινομένων καρπῶν παραπομπάς, ἔτι δὲ
[7, 1327]   φύλαξι, τὸ φιλητικοὺς μὲν (εἶναι  τῶν   γνωρίμων πρὸς δὲ τοὺς ἀγνῶτας
[7, 1326]   ἀδύνατον, εὐνομεῖσθαι τὴν λίαν πολυάνθρωπον:  τῶν   γοῦν δοκουσῶν πολιτεύεσθαι καλῶς οὐδεμίαν
[7, 1333]   νομοθέτην, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος  τῶν   (γραφόντων περὶ τῆς πολιτείας αὐτῶν,
[7, 1331]   ἱερῶν οἰκοδομημάτων ἔχειν τὴν τάξιν.  τῶν   δ' ἀρχείων ὅσα περὶ τὰ
[7, 1326]   τῆς πόλεως τῶν μὲν ἀρχόντων  τῶν   δ' ἀρχομένων, ἄρχοντος δ' ἐπίταξις
[7, 1330]   βορέαν: εὐχείμεροι γὰρ αὗται μᾶλλον:  ~(τῶν   δὲ λοιπῶν πρὸς τὸ τὰς
[7, 1323]   μηθὲν ὄφελος εἶναι τοῖς (ἔχουσιν,  τῶν   δὲ περὶ ψυχὴν ἕκαστον ἀγαθῶν,
[7, 1324]   δεῖ πάντων πειρᾶσθαι δεσπόζειν, ἀλλὰ  τῶν   δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ
[7, 1324]   δὲ τοὺς ἄλλους οὐδὲν μέλει  τῶν   δικαίων. ἄτοπον δὲ εἰ μὴ
[7, 1329]   τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ  τῶν   δικαίων ἐνυπάρχει καὶ μέρη φαίνεται
[7, 1326]   πρὸς δὲ τὸ κρίνειν (περὶ  τῶν   δικαίων καὶ πρὸς τὸ τὰς
[7, 1325]   καὶ καλῶν τέλος ἔχουσιν αἱ  τῶν   δικαίων καὶ σωφρόνων πράξεις. καίτοι
[7, 1328]   κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων καὶ  τῶν   δικαίων τῶν (πρὸς ἀλλήλους. τὰ
[7, 1325]   τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς  τῶν   δούλων αὐτὸ τὸ φύσει
[7, 1335]   καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν  τῶν   ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν. περὶ μὲν
[7, 1335]   πλεῖστον εἰπεῖν ἀνδράσι μὲν  τῶν   ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς ἔσχατος, πεντήκοντα
[7, 1336]   ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι, καὶ διὰ  τῶν   ἐθνῶν οἷς ἐπιμελές ἐστιν ἄγειν
[7, 1336]   ἁπαλότητα χρῶνται καὶ νῦν ἔνια  τῶν   ἐθνῶν ὀργάνοις τισὶ μηχανικοῖς,
[7, 1334]   τούτους τὴν γένεσιν καὶ τὴν  τῶν   ἐθῶν δεῖ παρασκευάζειν μελέτην: ἔπειτα
[7, 1332]   διὰ τῆς φύσεως ἐπαμφοτερίζοντα, διὰ  τῶν   ἐθῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον καὶ
[7, 1335]   δὲ πλῆθος τέκνων τάξις  τῶν   ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν ἀποτίθεσθαι τῶν
[7, 1334]   τῆς βελτίστης ὑποθέσεως, καὶ διὰ  τῶν   ἐθῶν ὁμοίως ἦχθαι. φανερὸν δὴ
[7, 1335]   ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς θεῶν ἀποθεραπείαν  τῶν   εἰληχότων τὴν περὶ τῆς γενέσεως
[7, 1333]   τῷ τίνος ἕνεκα. διὸ πολλὰ  τῶν   εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων καὶ
[7, 1328]   δικάζοντας, καθ' ἕκαστον ἔργον  τῶν   εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον, τὰ
[7, 1332]   τῆς τέχνης. ἀναγκαῖον τοίνυν ἐκ  τῶν   εἰρημένων τὰ μὲν ὑπάρχειν, τὰ
[7, 1329]   τούτων. φασὶ γὰρ οἱ λόγιοι  τῶν   ἐκεῖ κατοικούντων Ἰταλόν τινα γενέσθαι
[7, 1324]   αἱρετὸς μᾶλλον πάντων  τῶν   ἐκτὸς ἀπολελυμένος, οἷον θεωρητικός τις,
[7, 1335]   ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς τὰς  τῶν   ἐλευθερίων πράξεις. ὁμοίως δὲ δεῖ
[7, 1333]   τοῦ γὰρ δεσποτικῶς ἄρχειν  τῶν   ἐλευθέρων ἀρχὴ καλλίων καὶ μᾶλλον
[7, 1325]   οὐ γὰρ ἔλαττον διέστηκεν  τῶν   ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν δούλων
[7, 1333]   δεσποτικὴν εἶναί φαμεν, τὴν δὲ  τῶν   ἐλευθέρων. διαφέρει δ' ἔνια τῶν
[7, 1331]   τὴν ἀληθινὴν αἰδῶ καὶ τὸν  τῶν   ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν δὲ τῶν
[7, 1327]   καὶ δουλεύοντα διατελεῖ: τὸ δὲ  τῶν   Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει κατὰ
[7, 1327]   δ' ἔχει διαφορὰν καὶ τὰ  τῶν   Ἑλλήνων ἔθνη πρὸς ἄλληλα: τὰ
[7, 1327]   τε τὰς πόλεις τὰς εὐδοκιμούσας  τῶν   Ἑλλήνων καὶ πρὸς πᾶσαν τὴν
[7, 1333]   δὲ νῦν ἄριστα δοκοῦντες πολιτεύεσθαι  τῶν   Ἑλλήνων, καὶ τῶν νομοθετῶν οἱ
[7, 1323]   τῶν ἐν τῷ σώματι καὶ  τῶν   ἐν τῇ ψυχῇ, πάντα ταῦτα
[7, 1323]   οὖν ἱκανῶς πολλὰ λέγεσθαι καὶ  τῶν   ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις περὶ
[7, 1323]   μερίδων, τῶν τε ἐκτὸς καὶ  τῶν   ἐν τῷ σώματι καὶ τῶν
[7, 1330]   τῆς χώρας ἁπάσης ὁμοίως ἐκ  τῶν   ἐνδεχομένων, εἴρηται πρότερον: αὐτῆς δὲ
[7, 1326]   πόλις. κατ' ἀριθμοῦ γὰρ πλῆθος  τῶν   ἐνοικούντων κρίνουσι τὴν μεγάλην, δεῖ
[7, 1330]   δὲ δεῖ περὶ ὑγιείας φροντίζειν  τῶν   ἐνοικούντων, τοῦτο δ' ἐστὶν ἐν
[7, 1336]   πρὸς τὴν ἀφ' (ἥβης μέχρι  τῶν   ἑνὸς καὶ εἴκοσιν ἐτῶν. οἱ
[7, 1323]   καὶ μακάριος, δι' οὐθὲν δὲ  τῶν   (ἐξωτερικῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ δι' αὑτὸν
[7, 1325]   καὶ πράττειν λέγομεν κυρίως καὶ  τῶν   ἐξωτερικῶν πράξεων τοὺς ταῖς διανοίαις
[7, 1334]   μὴ δυνάμενοι κινδυνεύειν ἀνδρείως δοῦλοι  τῶν   ἐπιόντων εἰσίν. ἀνδρείας μὲν οὖν
[7, 1330]   ἐνδέχεται πλείω τὴν ὑπεροχὴν γίγνεσθαι  τῶν   ἐπιόντων τῆς ἀνθρωπίνης τῆς ἐν
[7, 1333]   τῶν ἐλευθέρων. διαφέρει δ' ἔνια  τῶν   ἐπιταττομένων οὐ τοῖς ἔργοις ἀλλὰ
[7, 1336]   πέντε ἐτῶν τὰ δύο μέχρι  τῶν   ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι
[7, 1336]   γὰρ τὴν ἡλικίαν, ~(καὶ μέχρι  τῶν   ἑπτὰ ἐτῶν, ἀναγκαῖον οἴκοι τὴν
[7, 1336]   τὴν παιδείαν, πρὸς τὴν ἀπὸ  τῶν   ἑπτὰ μέχρι ἥβης καὶ πάλιν
[7, 1326]   τῆς ὑπερβολῆς ὅρος, ἐκ  τῶν   ἔργων ἰδεῖν ῥᾴδιον. εἰσὶ γὰρ
[7, 1329]   μὲν γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον  τῶν   ἔργων, καὶ τὸ μὲν δεῖται
[7, 1323]   μὲν περὶ τούτων καὶ διὰ  τῶν   (ἔργων λαμβάνειν τὴν πίστιν, ὁρῶντας
[7, 1328]   διὸ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν. ληπτέον τοίνυν  (τῶν   ἔργων τὸν ἀριθμόν: ἐκ τούτων
[7, 1326]   μὴν καὶ τοῦτό γε ἐκ  τῶν   ἔργων φανερόν, ὅτι χαλεπόν, ἴσως
[7, 1323]   ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν πιεῖν,  τῶν   ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ τεταρτημορίου διαφθείροντα
[7, 1336]   πώποτε παρῆκεν ἑαυτοῦ προεισάγειν, οὐδὲ  (τῶν   εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων τῶν
[7, 1333]   δεσπόζειν, ὅτι πολλὴ χορηγία γίγνεται  τῶν   εὐτυχημάτων, οὕτω καὶ Θίβρων ἀγάμενος
[7, 1332]   βέλτιον. τὰ μὲν οὖν ἄλλα  τῶν   ζῴων μάλιστα μὲν τῇ φύσει
[7, 1327]   ὑπάρχον τισίν, οἷον τῇ πόλει  τῶν   Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις,
[7, 1336]   (τῶν εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων  τῶν   θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει
[7, 1335]   τὴν τεκνοποιίαν τά τε (παρὰ  τῶν   ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ παρὰ
[7, 1330]   ἰσχυροὶ τόποι πλείους. δὲ  τῶν   ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων μὲν
[7, 1330]   ῥᾴδιον δὲ τοὺς ἀπόρους ἀπὸ  τῶν   ἰδίων τε εἰσφέρειν τὸ συντεταγμένον
[7, 1330]   μὲν εἶναι κοινὴν τὴν δὲ  τῶν   ἰδιωτῶν, καὶ τούτων ἑκατέραν διῃρῆσθαι
[7, 1330]   τῶν συσσιτίων δαπάνην, τῆς δὲ  τῶν   ἰδιωτῶν τὸ ἕτερον μέρος τὸ
[7, 1329]   δ' ἐκ τῶν καταριθμηθέντων τὸ  τῶν   ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ καὶ
[7, 1331]   (καὶ εἰς ἄρχοντας, πρέπει καὶ  τῶν   ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν τῶν
[7, 1331]   καὶ τὸν αὐτόν, ὅσα μὴ  τῶν   ἱερῶν νόμος ἀφορίζει χωρὶς
[7, 1331]   τῶν ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν  τῶν   ἱερῶν οἰκοδομημάτων ἔχειν τὴν τάξιν.
[7, 1333]   τὰ δ' ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα  τῶν   καλῶν ἕνεκεν. πρὸς πάντα μὲν
[7, 1325]   περὶ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει  τῶν   καλῶν. τὸ μέντοι νομίζειν πᾶσαν
[7, 1335]   νεωτέρας, ἀλλ' οὐ πρὸς τὴν  τῶν   καρπῶν κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ
[7, 1324]   κεχορηγημένης ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μετέχειν  τῶν   κατ' ἀρετὴν πράξεων, πρὸς δὲ
[7, 1328]   ἐπεὶ δ' ὥσπερ τῶν ἄλλων  τῶν   κατὰ φύσιν συνεστώτων οὐ ταῦτά
[7, 1329]   βαρβάρους περιοίκους. λοιπὸν δ' ἐκ  τῶν   καταριθμηθέντων τὸ τῶν ἱερέων γένος.
[7, 1331]   περιβάλλειν τοίχους ὡς ἀνάνδρων ἐσομένων  τῶν   κατοικούντων. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦτό
[7, 1330]   ἐν τοῖς ἰδίοις εἶναι (ἰδίους)  τῶν   κεκτημένων τὰς οὐσίας, τοὺς δ'
[7, 1324]   ἐν Καρχηδόνι φασὶ τὸν ἐκ  τῶν   κρίκων κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν
[7, 1333]   καὶ Θίβρων ἀγάμενος φαίνεται τὸν  τῶν   Λακώνων νομοθέτην, καὶ τῶν ἄλλων
[7, 1332]   ἐν τοῖς Ἠθικοῖς, εἴ τι  τῶν   λόγων ἐκείνων ὄφελος ἐνέργειαν εἶναι
[7, 1328]   ἀκρίβειαν δεῖ ζητεῖν διά τε  τῶν   λόγων καὶ τῶν γιγνομένων διὰ
[7, 1326]   δὲ δῆλον καὶ διὰ τῆς  τῶν   λόγων πίστεως. τε γὰρ
[7, 1325]   πολιτείας ἡμῖν τεθεώρηται πρότερον, (ἀρχὴ  τῶν   λοιπῶν εἰπεῖν πρῶτον ποίας τινὰς
[7, 1336]   ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι  τῶν   μαθήσεων ἃς δεήσει μανθάνειν αὐτούς.
[7, 1334]   ἄριστα δοκοῦντας πράττειν (καὶ πάντων  τῶν   μακαριζομένων ἀπολαύοντας, οἷον εἴ τινές
[7, 1326]   γὰρ αἱ πράξεις τῆς πόλεως  τῶν   μὲν ἀρχόντων τῶν δ' ἀρχομένων,
[7, 1323]   διὰ ταῦτ' ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι  τῶν   μὲν γὰρ ἐκτὸς ἀγαθῶν τῆς
[7, 1331]   τυχεῖν αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ δὲ  τῶν   μὲν πρὸς τὸ τέλος πάντων
[7, 1335]   γὰρ πᾶσι ζῴοις ἀτελῆ τὰ  τῶν   νέων ἔκγονα, καὶ θηλυτόκα μᾶλλον
[7, 1336]   σύνεγγυς: μάλιστα μὲν οὖν ἐκ  τῶν   νέων, ὅπως μήτε λέγωσι μήτε
[7, 1335]   καταβαίνειν τούτους. ἔστι δ'  τῶν   νέων συνδυασμὸς φαῦλος πρὸς τὴν
[7, 1333]   εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων καὶ  τῶν   νέων τοῖς ἐλευθέροις καλὸν διακονεῖν:
[7, 1335]   τῶν πρεσβυτέρων (ἔκγονα, καθάπερ τὰ  τῶν   νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται καὶ τοῖς
[7, 1333]   δοκοῦντες πολιτεύεσθαι τῶν Ἑλλήνων, καὶ  τῶν   νομοθετῶν οἱ ταύτας καταστήσαντες τὰς
[7, 1329]   τινὲς χρῶνται τοῖς συσσιτίοις καὶ  τῶν   νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ τὸ
[7, 1324]   τῆς πολιτείας οὗτος ὅρος καὶ  τῶν   νόμων ὅπως δεσπόζωσι (τῶν πέλας.
[7, 1324]   τε παιδεία καὶ τὸ  τῶν   νόμων πλῆθος: ἔτι δ' ἐν
[7, 1335]   πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια  τῶν   νοτίων ἐπαινοῦντες μᾶλλον. ποίων δέ
[7, 1324]   προαιρούμενοι, καὶ τῶν προτέρων καὶ  τῶν   νῦν: λέγω δὲ δύο τόν
[7, 1328]   ἔστι τῆς οἰκίας χάριν  τῶν   οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως μὲν
[7, 1335]   τὰς μὲν ἁρμόττει περὶ τὴν  τῶν   ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν συζευγνύναι, τοὺς
[7, 1328]   δὲ πόλις κοινωνία τίς ἐστι  τῶν   ὁμοίων, ἕνεκεν δὲ ζωῆς τῆς
[7, 1324]   ἐστιν: ἀμφισβητεῖται δὲ παρ' αὐτῶν  τῶν   ὁμολογούντων τὸν μετ' ἀρετῆς εἶναι
[7, 1325]   τοῖς ἀποστεροῦσι καὶ βιαζομένοις τὸ  τῶν   ὄντων αἱρετώτατον: ἀλλ' ἴσως οὐχ
[7, 1329]   οὖν δεῖ τὴν χώραν εἶναι  τῶν   ὅπλα κεκτημένων καὶ τῶν τῆς
[7, 1329]   δὲ τοῖς αὐτοῖς. οἱ γὰρ  τῶν   ὅπλων κύριοι καὶ μένειν
[7, 1336]   ἀπολαύειν ἀπὸ τῶν ἀκουσμάτων καὶ  τῶν   ὁραμάτων ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτους ὄντας.
[7, 1336]   δ' ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ'  τῶν   παίδων ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς
[7, 1336]   ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις  (τῶν   παίδων καὶ κλαυθμοὺς οὐκ ὀρθῶς
[7, 1325]   ὁμοίοις παρὰ φύσιν, οὐδὲν δὲ  τῶν   (παρὰ φύσιν καλόν. διὸ κἂν
[7, 1334]   ὑπολείπεσθαι ταῖς (ἡλικίαις τὰ τέκνα  τῶν   πατέρων ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν
[7, 1334]   τῶν τέκνων, δὲ παρὰ  τῶν   πατέρων βοήθεια τοῖς τέκνοις, ~(οὔτε
[7, 1327]   μὲν γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ  τῶν   πεζευόντων ἐστίν, κύριόν ἐστι
[7, 1324]   νομίζουσι δ' οἱ μὲν τὸ  τῶν   πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς μὲν γιγνόμενον
[7, 1333]   ὅτι κρατεῖν ἤσκησεν ἐπὶ τὸ  τῶν   πέλας ἄρχειν: ταῦτα γὰρ μεγάλην
[7, 1324]   καὶ τῶν νόμων ὅπως δεσπόζωσι  (τῶν   πέλας. διὸ καὶ τῶν πλείστων
[7, 1336]   μοχθηρίαν δυσμένειαν. διελθόντων δὲ  τῶν   πέντε ἐτῶν τὰ δύο μέχρι
[7, 1335]   ἡλικίαν, περὶ τὸν χρόνον τὸν  τῶν   πεντήκοντα (ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν
[7, 1331]   ~(ἄλλως τε καὶ νῦν εὑρημένων  τῶν   περὶ τὰ βέλη καὶ τὰς
[7, 1324]   δεσπόζωσι (τῶν πέλας. διὸ καὶ  τῶν   πλείστων νομίμων χύδην ὡς εἰπεῖν
[7, 1327]   διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ  τῶν   πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα: τὰ
[7, 1324]   θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ  τῶν   πλησίον, καὶ βουλομένων καὶ μὴ
[7, 1327]   γὰρ μόνον αὑτοῖς ἀλλὰ καὶ  τῶν   πλησίον τισὶ δεῖ καὶ φοβεροὺς
[7, 1335]   σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ  τῶν   πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια
[7, 1331]   τὸν ὑποκείμενον αὐτοῖς ὅρον τυγχάνουσι  τῶν   ποιητικῶν: δεῖ δ' ἐν ταῖς
[7, 1335]   ἐστὶν ἐν τοῖς πλείστοις ἥνπερ  τῶν   ποιητῶν τινες εἰρήκασιν οἱ μετροῦντες
[7, 1333]   ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων: τήν τε  τῶν   πολεμικῶν ἄσκησιν οὐ τούτου χάριν
[7, 1324]   τὸν τάφον ὅσους ἂν διαφθείρῃ  τῶν   πολεμίων: καὶ ἕτερα δὴ παρ'
[7, 1325]   οὐδὲ πρὸς τὸ κρατεῖν ἔσται  τῶν   πολεμίων: (μηθὲν γὰρ ὑπαρχέτω τοιοῦτον.
[7, 1335]   τεκμήριον δέ: ἐν ὅσαις γὰρ  τῶν   πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους συζευγνύναι
[7, 1327]   μὲν οὖν χώρας καὶ λιμένων  τῶν   πόλεων καὶ θαλάττης καὶ περὶ
[7, 1337]   καὶ νῦν ἐν ταῖς πλείσταις  τῶν   πόλεων̓ τρίτον δὲ ποίαν τινὰ
[7, 1328]   πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ μὲν οὖν  τῶν   πολιτευομένων, πόσους τε ὑπάρχειν δεῖ
[7, 1331]   δὲ δεῖ τὸ μὲν πλῆθος  τῶν   πολιτῶν ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι, τὰ
[7, 1332]   εἶναι, μὴ καθ' ἕκαστον δὲ  τῶν   πολιτῶν, οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ γὰρ
[7, 1329]   βάναυσον ἱερέα καταστατέον ὑπὸ γὰρ  τῶν   πολιτῶν πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς θεούς:
[7, 1330]   γινομένῃ κοινήν, οὔτ' ἀπορεῖν οὐθένα  τῶν   πολιτῶν τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε
[7, 1333]   βλάβην. δῆλον γὰρ ὅτι καὶ  τῶν   πολιτῶν τῷ δυναμένῳ τοῦτο πειρατέον
[7, 1333]   περὶ τοὺς βίους καὶ τὰς  τῶν   πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ μὲν γὰρ
[7, 1336]   ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ πρὸς τὰς  τῶν   πραγμάτων: πάντα γὰρ στέργομεν τὰ
[7, 1333]   εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην, καὶ  τῶν   πρακτῶν τὰ μὲν εἰς τὰ
[7, 1331]   σκοπὸν κεῖσθαι καὶ τὸ τέλος  τῶν   πράξεων ὀρθῶς, ἓν δὲ τὰς
[7, 1335]   πρὸς τεκνοποιίαν ὡρίσθω. τὰ γὰρ  τῶν   πρεσβυτέρων (ἔκγονα, καθάπερ τὰ τῶν
[7, 1331]   τόπος, εἰ καὶ τὰ γυμνάσια  τῶν   πρεσβυτέρων ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα:
[7, 1328]   τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων  τῶν   (πρὸς ἀλλήλους. τὰ μὲν οὖν
[7, 1330]   τοῖς ὁμόροις μὴ συμμετέχειν βουλῆς  τῶν   πρὸς αὐτοὺς πολέμων, ὡς διὰ
[7, 1324]   πρὸς ἀρετὴν φαίνονται προαιρούμενοι, καὶ  τῶν   προτέρων καὶ τῶν νῦν: λέγω
[7, 1329]   πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ  τῶν   συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ τῶν
[7, 1328]   καὶ πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ  τῶν   συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τῶν
[7, 1330]   τὸ δὲ ἕτερον εἰς τὴν  τῶν   συσσιτίων δαπάνην, τῆς δὲ τῶν
[7, 1331]   ὡς ταῦτα προκαλεῖται παρασκευάζειν ἔνια  τῶν   συσσιτίων ἐν τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις.
[7, 1329]   ἀρχαία δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ  τῶν   συσσιτίων τάξις, τὰ μὲν
[7, 1329]   τὸ γένος. μὲν οὖν  τῶν   συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν γέγονε πρῶτον,
[7, 1336]   μεγάλην εἶναι διαφορὰν πρὸς τὴν  τῶν   σωμάτων δύναμιν τὴν τροφήν, ὁποία
[7, 1336]   κινήσεως ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν  τῶν   σωμάτων: ἣν χρὴ παρασκευάζειν καὶ
[7, 1335]   τε γὰρ ἰατροὶ τοὺς καιροὺς  τῶν   σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ
[7, 1335]   δὲ καὶ τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι  τῶν   σωμάτων, μὴ ῥᾳθυμούσας μηδ' ἀραιᾷ
[7, 1335]   τιμήν. τὴν μέντοι διάνοιαν τοὐναντίον  τῶν   σωμάτων ῥᾳθυμοτέρως ἁρμόττει διάγειν: ἀπολαύοντα
[7, 1335]   ἐπαινοῦντες μᾶλλον. ποίων δέ τινων  τῶν   σωμάτων ὑπαρχόντων μάλιστ' ἂν ὄφελος
[7, 1325]   ἐνδεχομένης αὐτοῖς εὐδαιμονίας. διοίσει μέντοι  τῶν   ταττομένων ἔνια νομίμων: καὶ τοῦτο
[7, 1323]   ὡς οὐ, τριῶν οὐσῶν μερίδων,  τῶν   τε ἐκτὸς καὶ τῶν ἐν
[7, 1330]   τὸ πειρᾶσθαι σῴζεσθαι διὰ τῆς  τῶν   τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ δὲ καὶ
[7, 1330]   μηδὲ ὑβρίζεσθαι, τὴν ἀσφαλεστάτην ἐρυμνότητα  τῶν   τειχῶν οἰητέον εἶναι πολεμικωτάτην, ~(ἄλλως
[7, 1334]   διαφοράς: ἔπειτα καὶ πρὸς τὴν  τῶν   τέκνων διαδοχήν, δεῖ γὰρ οὔτε
[7, 1334]   μὲν πρεσβυτέροις χάρις παρὰ  τῶν   τέκνων, δὲ παρὰ τῶν
[7, 1336]   πρὸς τὴν ἁμαρτίαν. γενομένων δὲ  τῶν   τέκνων οἴεσθαι δεῖ μεγάλην εἶναι
[7, 1335]   εὐκαίρως: ἔτι δὲ διαδοχὴ  τῶν   τέκνων τοῖς μὲν ἀρχομένοις ἔσται
[7, 1327]   πλήθους δὲ ὑπάρχοντος περιοίκων καὶ  τῶν   τὴν χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν ἀναγκαῖον
[7, 1329]   εἶναι τῶν ὅπλα κεκτημένων καὶ  τῶν   τῆς πολιτείας μετεχόντων, εἴρηται πρότερον,
[7, 1334]   ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν ἐν ἀφθονίᾳ  τῶν   τοιούτων ἀγαθῶν. διότι μὲν οὖν
[7, 1331]   νῦν ἀκριβολογουμένους καὶ λέγοντας περὶ  τῶν   τοιούτων ἀργόν ἐστιν: οὐ (γὰρ
[7, 1336]   μηχανικοῖς, τὸ σῶμα ποιεῖ  τῶν   τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει δ' εὐθὺς
[7, 1336]   καὶ μέθης, καὶ τῆς ἀπὸ  τῶν   τοιούτων γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς
[7, 1323]   δυνάμεως καὶ δόξης καὶ πάντων  τῶν   τοιούτων εἰς ἄπειρον ζητοῦσι τὴν
[7, 1336]   ἐπεὶ δὲ τὸ λέγειν τι  τῶν   τοιούτων ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι καὶ
[7, 1328]   χώρας πλῆθος εἴτ' ἄλλο τι  τῶν   τοιούτων ἐστίν. ὅταν δ'
[7, 1333]   τηλικαύτην τιμήν. οὔτε δὴ πολιτικὸς  τῶν   τοιούτων λόγων καὶ νόμων οὐθεὶς
[7, 1332]   αἱρετώτερον μὲν γὰρ μηδενὸς δεῖσθαι  τῶν   τοιούτων (μήτε τὸν ἄνδρα μήτε
[7, 1334]   τοῖς λόγοις. αἱ γὰρ πλεῖσται  τῶν   τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται,
[7, 1331]   συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ μὲν  τῶν   τοιούτων τό γε ἐπὶ πλεῖον
[7, 1327]   πρὸς τὰς ἐκβοηθείας κοινὴν εἶναι  τῶν   τόπων ἁπάντων̓ δὲ λοιπὸς
[7, 1330]   δύο κλήρων ἑκάστῳ νεμηθέντων ἀμφοτέρων  τῶν   τόπων πάντες μετέχωσιν. τό τε
[7, 1334]   ὅπως (βέλτιστα τὰ σώματα γένηται  τῶν   τρεφομένων, πρῶτον μὲν ἐπιμελητέον περὶ
[7, 1330]   πρὸς τὴν ὑγίειαν: δὲ  τῶν   ὑδάτων καὶ τοῦ πνεύματος δύναμις
[7, 1323]   προσήκει τοὺς ἄριστα πολιτευομένους ἐκ  τῶν   ὑπαρχόντων αὐτοῖς, ἐὰν μή τι
[7, 1336]   εἶναι δεῖ τὰς πολλὰς μιμήσεις  τῶν   ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις
[7, 1333]   πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ  τῶν   ὕστερόν τινες γραψάντων ἀπεφήναντο τὴν
[7, 1335]   ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ παρὰ  τῶν   φυσικῶν: οἵ τε γὰρ ἰατροὶ
[7, 1323]   τοῖς (ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοις πλείω  τῶν   χρησίμων, ἐν δὲ τούτοις ἐλλείπουσιν:
[7, 1336]   ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς τὴν  τῶν   ψυχρῶν ἄσκησιν. περὶ μὲν οὖν
[7, 1331]   τῶν ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν δὲ  τῶν   ὠνίων ἀγορὰν ἑτέραν τε δεῖ
[7, 1331]   ἐστὶν ἣν δεῖ καθαρὰν εἶναι  τῶν   ὠνίων πάντων, καὶ μήτε βάναυσον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007