Alphabétiquement     [«   »]
εἴκοσιν 1
εἴληχε 1
εἰληχότων 1
εἶναι 120
εἶναὶ 1
εἶναί 3
εἰπεῖν 8
Fréquences     [«    »]
113 δεῖ
93 περὶ
93 τὰ
120 εἶναι
124 τοῖς
132 τῆς
155 πρὸς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

εἶναι


Livre, pages
[7, 1337]   δὲ ποίαν τινὰ δεῖ ταύτην  εἶναι>  
[7, 1325]   ὁμολογοῦντας μὲν τὸν μετ' ἀρετῆς  εἶναι   βίον αἱρετώτατον, διαφερομένους δὲ περὶ
[7, 1324]   τῶν ὁμολογούντων τὸν μετ' ἀρετῆς  εἶναι   βίον αἱρετώτατον πότερον πολιτικὸς
[7, 1324]   μόνον (γὰρ ἀνδρὸς τὸν πρακτικὸν  εἶναι   βίον καὶ πολιτικόν, ἐφ' ἑκάστης
[7, 1329]   οὐ νῦν οὐδὲ νεωστὶ τοῦτ'  εἶναι   γνώριμον τοῖς περὶ πολιτείας φιλοσοφοῦσιν,
[7, 1329]   διότι τοὺς γεωργοῦντας αὐτῶν ἑτέρους  εἶναι   δεῖ, καὶ πόσην τινὰ χρὴ
[7, 1328]   ἓν γάρ τι καὶ κοινὸν  εἶναι   δεῖ καὶ ταὐτὸ τοῖς κοινωνοῖς,
[7, 1327]   ῥᾷον φέρειν τοὺς πολέμους εὐβοηθήτους  εἶναι   δεῖ κατ' ἀμφότερα τοὺς σωθησομένους,
[7, 1327]   ποίους δέ τινας (τὴν φύσιν  εἶναι   δεῖ, νῦν λέγωμεν. σχεδὸν δὴ
[7, 1336]   ὕστερον διατριβάς: διὸ τὰς παιδιὰς  εἶναι   δεῖ τὰς πολλὰς μιμήσεις τῶν
[7, 1327]   πόλεσιν: οὐθὲν γὰρ αὐτοὺς μέρος  εἶναι   δεῖ τῆς πόλεως. τὸ μὲν
[7, 1332]   τοῦτο δὴ σκεπτέον, εἰ ἑτέρους  εἶναι   δεῖ τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς
[7, 1332]   τὴν μὲν τοίνυν φύσιν οἵους  εἶναι   δεῖ τοὺς μέλλοντας εὐχειρώτους ἔσεσθαι
[7, 1327]   τὸ τῶν ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν  εἶναι   δεῖν, οὕτω καὶ τὴν χώραν:
[7, 1329]   πρῶτον, ἐπειδὴ οὔτε κοινήν φαμεν  εἶναι   δεῖν τὴν κτῆσιν ὥσπερ τινὲς
[7, 1325]   τὸ μέντοι νομίζειν πᾶσαν ἀρχὴν  εἶναι   δεσποτείαν οὐκ ὀρθόν: οὐ γὰρ
[7, 1323]   εἴληχε ταῦτα ὧν φαμεν αὐτὰς  εἶναι   διαθέσεις (ταύτας) ὥστ' εἴπερ ἐστὶν
[7, 1336]   τῶν τέκνων οἴεσθαι δεῖ μεγάλην  εἶναι   διαφορὰν πρὸς τὴν τῶν σωμάτων
[7, 1324]   ὅπερ αὑτοῖς ἕκαστοι οὔ φασιν  εἶναι   δίκαιον οὐδὲ συμφέρον, τοῦτ' οὐκ
[7, 1333]   τίνος ἕνεκα. διὸ πολλὰ τῶν  εἶναι   δοκούντων διακονικῶν ἔργων καὶ τῶν
[7, 1333]   φορτικῶς ἀπέκλιναν (πρὸς τὰς χρησίμους  εἶναι   δοκούσας καὶ πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως δὲ
[7, 1335]   ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις: ἀκολαστότεραι γὰρ  εἶναι   δοκοῦσι νέαι χρησάμεναι ταῖς συνουσίαις.
[7, 1326]   ὅτι χρὴ μὲν τοῖς πολεμίοις  εἶναι   δυσέμβολον αὐτοῖς δ' εὐέξοδον. ~(ἔτι
[7, 1323]   ἂν ὑπερβάλλῃ, τοσούτῳ μᾶλλον χρήσιμον  εἶναι,   εἰ δεῖ καὶ τούτοις ἐπιλέγειν
[7, 1330]   τοὺς μὲν ἐν τοῖς ἰδίοις  εἶναι   (ἰδίους) τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας,
[7, 1333]   δυνάμενον: ὧν φαμεν τὰς ἀρετὰς  εἶναι   καθ' ἃς ἀνὴρ ἀγαθὸς λέγεταί
[7, 1328]   ἐνδέχεται γὰρ τοὺς αὐτοὺς ἅπαντας  εἶναι   καὶ γεωργοὺς καὶ τεχνίτας καὶ
[7, 1327]   πλησίον τισὶ δεῖ καὶ φοβεροὺς  εἶναι   καὶ δύνασθαι βοηθεῖν, ὥσπερ κατὰ
[7, 1327]   τοίνυν ὅτι δεῖ διανοητικούς τε  εἶναι   καὶ θυμοειδεῖς τὴν φύσιν τοὺς
[7, 1327]   τὴν χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν ἀναγκαῖον  εἶναι   καὶ ναυτῶν. ὁρῶμεν δὲ τοῦτο
[7, 1324]   πολλοὶ τὴν δεσποτικὴν πολιτικὴν οἴεσθαι  εἶναι,   καὶ ὅπερ αὑτοῖς ἕκαστοι οὔ
[7, 1326]   τὴν χώραν ὡσαύτως, πόσην τε  εἶναι   καὶ ποίαν τινὰ ταύτην. οἴονται
[7, 1323]   καὶ πόλιν εὐδαίμονα τὴν ἀρίστην  εἶναι   καὶ πράττουσαν καλῶς. ἀδύνατον δὲ
[7, 1334]   μὲν γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους  εἶναι   καὶ σωφρονεῖν, δὲ τῆς
[7, 1329]   καὶ τό τε μάχιμον ἕτερον  εἶναι   καὶ τὸ γεωργοῦν. ἐν Αἰγύπτῳ
[7, 1333]   ὧν ἀνάγκη τὴν αὐτὴν αἵρεσιν  εἶναι   καὶ τοῖς τῆς ψυχῆς μέρεσι
[7, 1329]   (περὶ Κρήτην. ἀρχαία δὲ ἔοικεν  εἶναι   καὶ τῶν συσσιτίων τάξις,
[7, 1332]   κατὰ (τὴν ψυχήν, ὥστε ἀναμφισβήτητον  εἶναι   καὶ φανερὰν τὴν ὑπεροχὴν τοῖς
[7, 1332]   τῶν λόγων ἐκείνων ὄφελος ἐνέργειαν  εἶναι   καὶ χρῆσιν ἀρετῆς τελείαν, καὶ
[7, 1331]   ἀγορὰν ἑτέραν τε δεῖ ταύτης  εἶναι   καὶ χωρίς, ἔχουσαν τόπον εὐσυνάγωγον
[7, 1326]   τὸ γιγνόμενον ὑπὸ τῆς τέχνης  εἶναι   κάλλιον̓ οὕτω καὶ τῷ πολιτικῷ
[7, 1326]   λεχθεὶς ὅρος ὑπάρχει, ταύτην  εἶναι   καλλίστην ἀναγκαῖον: (ἐπεὶ τό γε
[7, 1331]   τοῦτον τὸν τόπον τοιαύτης ἀγορᾶς  εἶναι   κατασκευὴν οἵαν καὶ περὶ Θετταλίαν
[7, 1330]   τὴν χώραν, καὶ τὴν μὲν  εἶναι   κοινὴν τὴν δὲ τῶν ἰδιωτῶν,
[7, 1332]   τῷ πολιτεύματι τὸ πλῆθος ὥστ'  εἶναι   κρείττους πάντων τούτων ἕν τι
[7, 1332]   καθ' ἡλικίαν ἀρχόμενος, οὐδὲ νομίζει  εἶναι   κρείττων, ἄλλως τε (καὶ μέλλων
[7, 1326]   ὁπλῖται δὲ ὀλίγοι, ταύτην ἀδύνατον  εἶναι   μεγάλην: οὐ γὰρ ταὐτὸν μεγάλη
[7, 1326]   τοῦτο μάλιστ' ἀποτελεῖν, ταύτην οἰητέον  εἶναι   μεγίστην, οἷον (Ἱπποκράτην οὐκ ἄνθρωπον
[7, 1326]   τὴν (ταύτης ὑπερβάλλουσαν κατὰ πλῆθος  εἶναι   μείζω πόλιν, ἀλλὰ τοῦτ' οὐκ
[7, 1326]   (Ἱπποκράτην οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ' ἰατρὸν  εἶναι   μείζω φήσειεν ἄν τις τοῦ
[7, 1325]   πολλὰ προϋ ποτεθεῖσθαι καθάπερ εὐχομένους,  εἶναι   μέντοι μηθὲν τούτων ἀδύνατον: λέγω
[7, 1328]   εἴη: καὶ γὰρ λέγομεν  εἶναι   μέρη πόλεως ἐν τούτοις ἂν
[7, 1332]   γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται σπουδαίους  εἶναι,   μὴ καθ' ἕκαστον δὲ τῶν
[7, 1336]   δεῖ δὲ καὶ τὰς παιδιὰς  εἶναι   μήτε ἀνελευθέρους μήτε ἐπιπόνους μήτε
[7, 1330]   εἰ δεῖ κατ' εὐχήν, δούλους  εἶναι,   μήτε ὁμοφύλων πάντων μήτε θυμοειδῶν
[7, 1325]   οἴονταί τινες, οὐδὲ τὰς διανοίας  εἶναι   μόνας ταύτας πρακτικάς, τὰς τῶν
[7, 1324]   καὶ τυραννικὸν τρόπον τῆς πολιτείας  εἶναι   μόνον εὐδαίμονά φασιν. παρ' ἐνίοις
[7, 1331]   δὲ ἱερὰ κατὰ τὴν χώραν  εἶναι   νενεμημένα, τὰ μὲν θεοῖς τὰ
[7, 1323]   μὲν γὰρ ἀρετῆς ἔχειν ἱκανὸν  εἶναι   νομίζουσιν ὁποσονοῦν, πλούτου δὲ καὶ
[7, 1329]   οὗτοι γὰρ ἀρχαιότατοι μὲν δοκοῦσιν  εἶναι,   νόμων δὲ τετυχήκασιν καὶ τάξεως
[7, 1326]   καὶ τὴν εὐνομίαν ἀναγκαῖον εὐταξίαν  εἶναι,   δὲ λίαν ὑπερβάλλων ἀριθμὸς
[7, 1325]   οὕτω διωρισμένων (ὅτι τὸ κύριον  εἶναι   πάντων ἄριστον: οὕτω γὰρ ἂν
[7, 1325]   ποίας τινὰς δεῖ τὰς ὑποθέσεις  εἶναι   περὶ τῆς μελλούσης κατ' εὐχὴν
[7, 1329]   μὴν καὶ τὰς κτήσεις δεῖ  εἶναι   περὶ τούτους. ἀναγκαῖον γὰρ εὐπορίαν
[7, 1328]   πόλιν: δεῖ ἄρα γεωργῶν τ'  εἶναι   πλῆθος, οἳ παρασκευάσουσι τὴν τροφήν,
[7, 1330]   ἀσφαλεστάτην ἐρυμνότητα τῶν τειχῶν οἰητέον  εἶναι   πολεμικωτάτην, ~(ἄλλως τε καὶ νῦν
[7, 1326]   μὴ Στεντόρειος; διὸ πρώτην μὲν  εἶναι   πόλιν ἀναγκαῖον τὴν ἐκ τοσούτου
[7, 1323]   καὶ τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον ἄδηλον  εἶναι   πολιτείαν: ἄριστα γὰρ πράττειν προσήκει
[7, 1324]   ταύτης. ὅτι μὲν οὖν ἀναγκαῖον  εἶναι   πολιτείαν ἀρίστην ταύτην τάξιν καθ'
[7, 1335]   τοῖς τέκνοις, ~(οὔτε λίαν πάρεγγυς  εἶναι   πολλὴν γὰρ ἔχει δυσχέρειαν:
[7, 1324]   ἐφ' ἑκάστης γὰρ ἀρετῆς οὐκ  εἶναι   πράξεις μᾶλλον τοῖς ἰδιώταις
[7, 1325]   ἀλλὰ τὸν πρακτικὸν οὐκ ἀναγκαῖον  εἶναι   πρὸς ἑτέρους, καθάπερ οἴονταί τινες,
[7, 1327]   δεχομένους ἐμπόρων πλῆθος, ὑπεναντίαν δ'  εἶναι   πρὸς τὸ πολιτεύεσθαι καλῶς. ὅτι
[7, 1328]   καλῶς δ' ἔχει λέγειν χαλεποὺς  εἶναι   πρὸς τοὺς ἀγνῶτας: πρὸς οὐθένα
[7, 1334]   σχολάζειν: διὸ σώφρονα τὴν πόλιν  εἶναι   προσήκει (καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερικήν:
[7, 1334]   τοῦ σώματος τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον  εἶναι   προτέραν τὴν τῆς ψυχῆς,
[7, 1332]   πολίτας τοὺς μετέχοντας τῆς πολιτείας  εἶναι   σπουδαίους: ἡμῖν δὲ πάντες οἱ
[7, 1331]   (ποῖόν τι δεῖ τὸ ὑγιαῖνον  εἶναι   σῶμα κρίνουσιν ἐνίοτε καλῶς, οὔτε
[7, 1330]   συσσιτίων τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον  εἶναι   ταῖς εὖ κατεσκευασμέναις πόλεσιν ὑπάρχειν:
[7, 1332]   χρήσεις ἀναγκαῖον σπουδαίας καὶ καλὰς  εἶναι   ταύτας (ἁπλῶς: διὸ καὶ νομίζουσιν
[7, 1328]   ἀδύνατον ἁπλῶς αὐτάρκη τὴν κοινωνίαν  εἶναι   ταύτην: ἀνάγκη τοίνυν κατὰ τὰς
[7, 1325]   δ' εὐπραγίαν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν  εἶναι   ταὐτόν̓ ὅτι τὰ μὲν ἀμφότεροι
[7, 1324]   τοῦτο. πάντες γὰρ ἂν ὁμολογήσειαν  εἶναι   τὴν αὐτήν. ὅσοι γὰρ ἐν
[7, 1326]   οὖν οἱ πλεῖστοι προσήκειν μεγάλην  εἶναι   τὴν εὐδαίμονα πόλιν: εἰ δὲ
[7, 1326]   ἂν ἐπαινέσειεν τοιαύτην δ' ἀναγκαῖον  εἶναι   τὴν παντοφόρον: τὸ γὰρ πάντα
[7, 1327]   ἀλλ' οὐ τοῖς ἄλλοις, δεῖ  εἶναι   τὴν πόλιν: οἱ δὲ παρέχοντες
[7, 1332]   ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ δὲ σπουδαίαν  εἶναι   τὴν πόλιν οὐκέτι τύχης ἔργον
[7, 1323]   αὐτὸς καὶ τῷ ποιός τις  εἶναι   τὴν φύσιν, ἐπεὶ καὶ τὴν
[7, 1327]   τὸ δ' εὐσύνοπτον τὸ εὐβοήθητον  εἶναι   τὴν χώραν ἐστίν. τῆς δὲ
[7, 1329]   πόσην τινὰ χρὴ καὶ ποίαν  εἶναι   τὴν χώραν: περὶ δὲ τῆς
[7, 1330]   πόλιν ὅτι μὲν δεῖ κοινὴν  εἶναι   τῆς ἠπείρου τε (καὶ τῆς
[7, 1324]   μὲν γιγνόμενον μετ' ἀδικίας τινὸς  εἶναι   τῆς μεγίστης, πολιτικῶς δὲ τὸ
[7, 1336]   μηθέν, μήτε ἄγαλμα μήτε γραφήν,  εἶναι   τοιούτων πράξεων μίμησιν, εἰ μὴ
[7, 1324]   δόξειεν ἂν ἄγαν ἄτοπον ἴσως  εἶναι   τοῖς βουλομένοις ἐπισκοπεῖν, εἰ τοῦτ'
[7, 1333]   τὰς τοῦ φύσει βελτίονος αἱρετωτέρας  εἶναι   τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν πασῶν
[7, 1323]   βλάπτειν ἀναγκαῖον μηθὲν ὄφελος  εἶναι   τοῖς (ἔχουσιν, τῶν δὲ περὶ
[7, 1325]   οὖν τὸν αὐτὸν βίον ἀναγκαῖον  εἶναι   τὸν ἄριστον ἑκάστῳ τε τῶν
[7, 1333]   αὐτὴν ἀναγκαῖον, ἔστιδ' ὡς ἑτέραν  εἶναι.   τὸν (τε) γὰρ μέλλοντα καλῶς
[7, 1325]   τοῦ ἐλευθέρου (βίον ἕτερόν τινα  εἶναι   τοῦ πολιτικοῦ καὶ πάντων αἱρετώτατον,
[7, 1332]   ὥσπερ ἐν Ἰνδοῖς φησι Σκύλαξ  εἶναι   τοὺς βασιλέας τοσοῦτον διαφέροντας (τῶν
[7, 1329]   κτήσεις εἶναι τούτων, εἴπερ ἀναγκαῖον  εἶναι   τοὺς γεωργοὺς δούλους βαρβάρους
[7, 1332]   κατὰ τὴν χώραν, τοσούτους τε  εἶναι   τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι τὸ
[7, 1328]   ἀρετὴν ὑπεναντίο, οὐδὲ δὴ γεωργοὺς  εἶναι   τοὺς μέλλοντας ἔσεσθαι ~(δεῖ γὰρ
[7, 1329]   καὶ ὅτι δεῖ τὰς κτήσεις  εἶναι   τούτων, εἴπερ ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς
[7, 1325]   ἔτι καλὰς τὰς πράξεις ἐνδέχεται  εἶναι   τῷ μὴ διαφέροντι τοσοῦτον ὅσον
[7, 1334]   καὶ τὸν αὐτὸν ὅρον ἀναγκαῖον  εἶναι   τῷ τε ἀρίστῳ ἀνδρὶ καὶ
[7, 1332]   τῆς εὐδαιμονίας αἴτια τὰ ἐκτὸς  εἶναι   τῶν ἀγαθῶν, ὥσπερ εἰ τοῦ
[7, 1327]   τοῖς φύλαξι, τὸ φιλητικοὺς μὲν  (εἶναι   τῶν γνωρίμων πρὸς δὲ τοὺς
[7, 1323]   εὐδαιμονίας διὰ ταῦτ' ἀναγκαῖον ἑτέραν  εἶναι   τῶν μὲν γὰρ ἐκτὸς ἀγαθῶν
[7, 1329]   μὲν οὖν δεῖ τὴν χώραν  εἶναι   τῶν ὅπλα κεκτημένων καὶ τῶν
[7, 1327]   γὰρ πρὸς τὰς ἐκβοηθείας κοινὴν  εἶναι   τῶν τόπων ἁπάντων̓ δὲ
[7, 1331]   δ' ἐστὶν ἣν δεῖ καθαρὰν  εἶναι   τῶν ὠνίων πάντων, καὶ μήτε
[7, 1324]   τὴν πλείστων ἄρχουσαν εὐδαιμονεστάτην ἂν  εἶναι   φαῖεν: εἴ τέ τις τὸν
[7, 1334]   (ἐπεὶ δὲ τὸ αὐτὸ τέλος  εἶναι   φαίνεται καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ
[7, 1324]   δὲ τὴν εὐδαιμονίαν τὴν αὐτὴν  εἶναι   φατέον ἑνός τε ἑκάστου τῶν
[7, 1324]   τις, ὃν μόνον τινές φασιν  εἶναι   φιλόσοφον. σχεδὸν γὰρ τούτους τοὺς
[7, 1329]   τῶν γεωργούντων, τίνας καὶ ποίους  εἶναι   χρή, λεκτέον πρῶτον, ἐπειδὴ οὔτε
[7, 1334]   τούτων δὲ ποίους μέν τινας  εἶναι   χρὴ τὴν φύσιν, διώρισται πρότερον,
[7, 1328]   τοὺς ἀγνῶτας: πρὸς οὐθένα γὰρ  εἶναι   χρὴ τοιοῦτον, οὐδέ εἰσιν οἱ
[7, 1330]   τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς μὲν εὐέξοδον  εἶναι   χρή, τοῖς δ' ἐναντίοις δυσπρόσοδον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007