Livre, pages |
[7, 1328] |
λόγων
καὶ
τῶν
γιγνομένων
διὰ
|
τῆς |
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
δ'
ὥσπερ
τῶν |
[7, 1335] |
τέκνων
τοῖς
μὲν
ἀρχομένοις
ἔσται
|
τῆς |
ἀκμῆς,
ἐὰν
γίγνηται
κατὰ
λόγον |
[7, 1330] |
τὰ
πνεύματα
(τὰ
πνέοντα
ἀπὸ
|
τῆς |
ἀνατολῆς
ὑγιεινότεραι,
δεύτερον
δ'
κατὰ |
[7, 1330] |
τὴν
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι
τῶν
ἐπιόντων
|
τῆς |
ἀνθρωπίνης
τῆς
ἐν
τοῖς
ὀλίγοις |
[7, 1336] |
κοινωνεῖν
ἤδη
καὶ
μέθης,
καὶ
|
τῆς |
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
γιγνομένης
βλάβης |
[7, 1330] |
μὴ
φάσκοντες
δεῖν
ἔχειν
τὰς
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας
πόλεις
λίαν
ἀρχαίως |
[7, 1329] |
ἄλλο
οὐθὲν
γένος
ὃ
μὴ
|
τῆς |
ἀρετῆς
δημιουργόν
ἐστιν.
τοῦτο
δὲ |
[7, 1329] |
γὰρ
εὐδαιμονεῖν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν
μετὰ
|
τῆς |
ἀρετῆς,
εὐδαίμονα
δὲ
πόλιν
οὐκ |
[7, 1329] |
σχολῆς
καὶ
πρὸς
τὴν
γένεσιν
|
τῆς |
ἀρετῆς
καὶ
πρὸς
τὰς
πράξεις |
[7, 1325] |
κατορθώσειεν
ὕστερον
ὅσον
ἤδη
παρεκβέβηκε
|
τῆς |
ἀρετῆς.
τοῖς
γὰρ
ὁμοίοις
τὸ |
[7, 1333] |
ἐπιτηδευμάτων,
καὶ
τί
τὸ
τέλος
|
τῆς |
ἀρίστης
ζωῆς.
διῄρηται
δὲ
δύο |
[7, 1323] |
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
λόγοις
περὶ
|
τῆς |
ἀρίστης
ζωῆς,
καὶ
νῦν
χρηστέον |
[7, 1328] |
ἐπεὶ
δὲ
τυγχάνομεν
σκοποῦντες
περὶ
|
τῆς |
ἀρίστης
πολιτείας,
αὕτη
(δ'
ἐστὶ |
[7, 1333] |
ὀρθῶς
δ'
ὑπολαμβάνουσιν
οὐδὲ
περὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
ἣν
δεῖ
τιμῶντα
φαίνεσθαι |
[7, 1334] |
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν
λόγον
|
τῆς |
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ
διὰ
τῶν |
[7, 1335] |
ἀποθεραπείαν
τῶν
εἰληχότων
τὴν
περὶ
|
τῆς |
γενέσεως
τιμήν.
τὴν
μέντοι
διάνοιαν |
[7, 1335] |
ἐπιμέλειαν.
ἐπεὶ
γὰρ
ὥρισται
τέλος
|
τῆς |
γεννήσεως
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον |
[7, 1335] |
τῆς
ἐχούσης
ὥσπερ
τὰ
φυόμενα
|
τῆς |
γῆς.
περὶ
δὲ
ἀποθέσεως
καὶ |
[7, 1334] |
τοῦ
μὲν
ἔτι
δυναμένου
γεννᾶν
|
τῆς |
δὲ
μὴ
δυναμένης,
ἢ
ταύτης |
[7, 1327] |
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν
χώραν
ἐστίν.
|
τῆς |
δὲ
πόλεως
τὴν
θέσιν
εἰ |
[7, 1330] |
εἰς
τὴν
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην,
|
τῆς |
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν
τὸ
ἕτερον |
[7, 1335] |
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ
τὴν
|
τῆς |
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
δ'
ἐστὶν |
[7, 1329] |
εἶναι
τὴν
χώραν:
περὶ
δὲ
|
τῆς |
(διανομῆς
καὶ
τῶν
γεωργούντων,
τίνας |
[7, 1327] |
δὲ
πλήθους
ἤδη
καὶ
μεγέθους
|
τῆς |
δυνάμεως
ταύτης
πρὸς
τὸν
βίον |
[7, 1328] |
δὲ
καὶ
τὸ
ἐλεύθερον
ἀπὸ
|
τῆς |
δυνάμεως
ταύτης
ὑπάρχει
πᾶσιν:
ἀρχικὸν |
[7, 1334] |
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν
τάξῃ
καὶ
|
τῆς |
εἰρήνης,
μαρτυρεῖ
τὰ
γιγνόμενα
τοῖς |
[7, 1335] |
τὴν
ἡλικίαν
ταύτην
ἀφεῖσθαι
δεῖ
|
τῆς |
εἰς
τὸ
φανερὸν
γεννήσεως:
τὸ |
[7, 1330] |
γίγνεσθαι
τῶν
ἐπιόντων
τῆς
ἀνθρωπίνης
|
τῆς |
ἐν
τοῖς
ὀλίγοις
ἀρετῆς,
εἰ |
[7, 1328] |
τῶν
ὁμοίων,
ἕνεκεν
δὲ
ζωῆς
|
τῆς |
ἐνδεχομένης
ἀρίστης.
ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν |
[7, 1325] |
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς
(μεθέξουσι
καὶ
|
τῆς |
ἐνδεχομένης
αὐτοῖς
εὐδαιμονίας.
διοίσει
μέντοι |
[7, 1332] |
(ἁπλῶς:
διὸ
καὶ
νομίζουσιν
ἄνθρωποι
|
τῆς |
εὐδαιμονίας
αἴτια
τὰ
ἐκτὸς
εἶναι |
[7, 1323] |
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
εὐτυχίαν
|
τῆς |
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ'
ἀναγκαῖον
ἑτέραν |
[7, 1323] |
ψυχήν.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἑκάστῳ
|
τῆς |
εὐδαιμονίας
ἐπιβάλλει
τοσοῦτον
ὅσον
περ |
[7, 1331] |
τοῦ
τε
εὖ
ζῆν
καὶ
|
τῆς |
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες,
φανερόν,
ἀλλὰ |
[7, 1329] |
κληθῆναι
καὶ
τὴν
ἀκτὴν
ταύτην
|
τῆς |
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα
λαβεῖν,
ὅση |
[7, 1334] |
εἶναι
καὶ
σωφρονεῖν,
ἡ
δὲ
|
τῆς |
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις
καὶ
τὸ
σχολάζειν |
[7, 1335] |
ἀπολαύοντα
γὰρ
φαίνεται
τὰ
γεννώμενα
|
τῆς |
ἐχούσης
ὥσπερ
τὰ
φυόμενα
τῆς |
[7, 1335] |
ἐπεὶ
δ'
ἡ
μὲν
ἀρχὴ
|
τῆς |
ἡλικίας
ἀνδρὶ
καὶ
γυναικὶ
διώρισται, |
[7, 1335] |
γένεσις,
τοῖς
δὲ
ἤδη
καταλελυμένης
|
τῆς |
ἡλικίας
(πρὸς
τὸν
τῶν
ἑβδομήκοντα |
[7, 1336] |
καὶ
πληγαῖς,
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον
|
τῆς |
ἡλικίας
ταύτης
ἀτιμίαις
ἀνελευθέροις
ἀνδραποδωδίας |
[7, 1330] |
ὅτι
μὲν
δεῖ
κοινὴν
εἶναι
|
τῆς |
ἠπείρου
τε
(καὶ
τῆς
θαλάττης |
[7, 1330] |
εἶναι
τῆς
ἠπείρου
τε
(καὶ
|
τῆς |
θαλάττης
καὶ
τῆς
χώρας
ἁπάσης |
[7, 1327] |
(τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
χώραν
|
τῆς |
θαλάττης,
οὐκ
ἄδηλον.
καὶ
γὰρ |
[7, 1331] |
τόπον
εὐσυνάγωγον
τοῖς
τε
ἀπὸ
|
τῆς |
θαλάττης
πεμπομένοις
καὶ
τοῖς
ἀπὸ |
[7, 1331] |
ἐπιφάνειάν
τε
ἔχει
πρὸς
τὴν
|
τῆς |
θέσεως
ἀρετὴν
ἱκανῶς
καὶ
πρὸς |
[7, 1332] |
τοῦτον
τὸν
ἔρανον
ὅταν
τύχῃ
|
τῆς |
ἱκνουμένης
ἡλικίας.
ἔστι
μὲν
ἄρα |
[7, 1327] |
ἀγαθόν
τι
συμβαίνει
γίνεσθαι
διὰ
|
τῆς |
κοινωνίας
αὐτῶν,
ὑπάρξει
τῇ
πόλει |
[7, 1328] |
(πόλεως:
πολλὰ
δ'
ἔμψυχα
μέρη
|
τῆς |
κτήσεώς
ἐστιν:
ἡ
δὲ
πόλις |
[7, 1323] |
εἴπερ
ἐστὶν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
|
τῆς |
κτήσεως
καὶ
τοῦ
σώματος
τιμιώτερον |
[7, 1324] |
γιγνόμενον
μετ'
ἀδικίας
τινὸς
εἶναι
|
τῆς |
μεγίστης,
πολιτικῶς
δὲ
τὸ
μὲν |
[7, 1324] |
ἂν
εἴη,
τοῦτο
δὲ
ἔργον
|
τῆς |
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι
μὲν
οὖν |
[7, 1325] |
δεῖ
τὰς
ὑποθέσεις
εἶναι
περὶ
|
τῆς |
μελλούσης
κατ'
εὐχὴν
συνεστάναι
πόλεως. |
[7, 1323] |
τῷ
ποσῷ
καὶ
ταῖς
ὑπεροχαῖς.
|
τῆς |
μὲν
γὰρ
ἀρετῆς
ἔχειν
ἱκανὸν |
[7, 1330] |
τούτων
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν,
|
τῆς |
μὲν
κοινῆς
τὸ
μὲν
ἕτερον |
[7, 1327] |
πόλεων
καὶ
θαλάττης
καὶ
περὶ
|
τῆς |
ναυτικῆς
δυνάμεως
ἔστω
διωρισμένα
τὸν |
[7, 1327] |
δεῖ
(πρὸς
ἀλλήλους.
περὶ
δὲ
|
τῆς |
ναυτικῆς
δυνάμεως,
ὅτι
μὲν
βέλτιστον |
[7, 1327] |
ὃ
κύριόν
ἐστι
καὶ
κρατεῖ
|
τῆς |
ναυτιλίας:
πλήθους
δὲ
ὑπάρχοντος
περιοίκων |
[7, 1325] |
ταττομένων
ἔνια
νομίμων:
καὶ
τοῦτο
|
τῆς |
νομοθετικῆς
ἐστιν
ἰδεῖν,
ἐάν
τινες |
[7, 1324] |
δὲ
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας,
ἐάσαντας
ἐπὶ
|
τῆς |
νῦν
μεθόδου,
διασκεπτέον
ὕστερον,
εἴ |
[7, 1333] |
τοῦτο
πειρατέον
διώκειν,
ὅπως
δύνηται
|
τῆς |
οἰκείας
πόλεως
ἄρχειν:
ὅπερ
ἐγκαλοῦσιν |
[7, 1328] |
ὃ
γίγνεται
κοινόν,
ἀλλ'
ἔστι
|
τῆς |
οἰκίας
χάριν
ἡ
τῶν
οἰκοδόμων |
[7, 1329] |
κατοικούντων
Ἰταλόν
τινα
γενέσθαι
βασιλέα
|
τῆς |
Οἰνωτρίας,
ἀφ'
οὗ
τό
τε |
[7, 1328] |
συνεστώτων
οὐ
ταῦτά
ἐστι
μόρια
|
τῆς |
ὅλης
συστάσεως
ὧν
ἄνευ
τὸ |
[7, 1334] |
τὴν
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα
τὴν
|
τῆς |
ὀρέξεως,
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ
νοῦ |
[7, 1334] |
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ
νοῦ
τὴν
|
τῆς |
ὀρέξεως,
τὴν
δὲ
τοῦ
σώματος |
[7, 1336] |
δι'
ἄλλων
πράξεων
καὶ
διὰ
|
τῆς |
παιδιᾶς.
δεῖ
δὲ
καὶ
τὰς |
[7, 1335] |
μᾶλλον
λεκτέον
ἐν
τοῖς
περὶ
|
τῆς |
παιδονομίας,
(τύπῳ
δὲ
ἱκανὸν
εἰπεῖν |
[7, 1327] |
γινομένων
καρπῶν
παραπομπάς,
ἔτι
δὲ
|
τῆς |
περὶ
ξύλα
ὕλης,
κἂν
εἴ |
[7, 1326] |
ὅταν
ὅλως
περὶ
κτήσεως
καὶ
|
τῆς |
περὶ
τὴν
οὐσίαν
εὐπορίας
συμβαίνῃ |
[7, 1327] |
ταύτης
πρὸς
τὸν
βίον
ἀποσκεπτέον
|
τῆς |
πόλεως.
εἰ
μὲν
γὰρ
(ἡγεμονικὸν |
[7, 1331] |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
πλῆθος
διαιρεῖται
|
τῆς |
πόλεως
εἰς
ἱερεῖς
(καὶ
εἰς |
[7, 1325] |
κοινωνίαι
πρὸς
ἄλληλα
τοῖς
μέρεσι
|
τῆς |
πόλεώς
εἰσιν.
ὁμοίως
δὲ
τοῦτο |
[7, 1331] |
καὶ
πρὸς
τὰ
γειτνιῶντα
(μέρη
|
τῆς |
πόλεως
ἐρυμνοτέρως.
πρέπει
δ'
ὑπὸ |
[7, 1330] |
τοὺς
θεοὺς
δαπανήματα
κοινὰ
πάσης
|
τῆς |
πόλεώς
ἐστιν.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
εἰς |
[7, 1329] |
δικαίων
ἐνυπάρχει
καὶ
μέρη
φαίνεται
|
τῆς |
(πόλεως
μάλιστα
ὄντα,
πότερον
ἕτερα |
[7, 1329] |
τὸ
γὰρ
(βάναυσον
οὐ
μετέχει
|
τῆς |
πόλεως,
οὐδ'
ἄλλο
οὐθὲν
γένος |
[7, 1328] |
δ'
ἐστὶν
ἡ
κτῆσις
μέρος
|
τῆς |
(πόλεως:
πολλὰ
δ'
ἔμψυχα
μέρη |
[7, 1332] |
νομοθέτην.
διὸ
κατατυχεῖν
εὐχόμεθα
(τῇ
|
τῆς |
πόλεως
συστάσει
ὧν
ἡ
τύχη |
[7, 1327] |
γὰρ
αὐτοὺς
μέρος
εἶναι
δεῖ
|
τῆς |
πόλεως.
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπιβατικὸν |
[7, 1329] |
(ὑπάρχειν)
ταῖς
πόλεσιν,
μέρη
δὲ
|
τῆς |
πόλεως
τό
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ |
[7, 1326] |
ῥᾴδιον.
εἰσὶ
γὰρ
αἱ
πράξεις
|
τῆς |
πόλεως
τῶν
μὲν
ἀρχόντων
τῶν |
[7, 1336] |
ὅλως
μὲν
οὖν
αἰσχρολογίαν
ἐκ
|
τῆς |
πόλεως,
ὥσπερ
ἄλλο
τι,
δεῖ |
[7, 1331] |
ἀφείσθω
τὰ
νῦν.
περὶ
δὲ
|
τῆς |
πολιτείας
αὐτῆς,
ἐκ
τίνων
καὶ |
[7, 1333] |
ἄλλων
ἕκαστος
τῶν
(γραφόντων
περὶ
|
τῆς |
πολιτείας
αὐτῶν,
ὅτι
διὰ
τὸ |
[7, 1324] |
τὸν
δεσποτικὸν
καὶ
τυραννικὸν
τρόπον
|
τῆς |
πολιτείας
εἶναι
μόνον
εὐδαίμονά
φασιν. |
[7, 1332] |
τῷ
τοὺς
πολίτας
τοὺς
μετέχοντας
|
τῆς |
πολιτείας
εἶναι
σπουδαίους:
ἡμῖν
δὲ |
[7, 1325] |
ἑαυτὴν
νόμοις
χρωμένην
σπουδαίοις,
ἧς
|
τῆς |
πολιτείας
ἡ
σύνταξις
οὐ
πρὸς |
[7, 1329] |
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων
καὶ
τῶν
|
τῆς |
πολιτείας
μετεχόντων,
εἴρηται
πρότερον,
καὶ |
[7, 1326] |
ξένοις
καὶ
μετοίκοις
ῥᾴδιον
μεταλαμβάνειν
|
τῆς |
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
χαλεπὸν
τὸ |
[7, 1324] |
φασιν.
παρ'
ἐνίοις
δὲ
καὶ
|
τῆς |
πολιτείας
οὗτος
ὅρος
καὶ
τῶν |
[7, 1332] |
δὲ
πάντες
οἱ
πολῖται
(μετέχουσι
|
τῆς |
πολιτείας.
τοῦτ'
ἄρα
σκεπτέον,
πῶς |
[7, 1324] |
τοῖς
δὲ
πλείστοις.
ἐπεὶ
δὲ
|
τῆς |
πολιτικῆς
(διανοίας
καὶ
θεωρίας
τοῦτ' |
[7, 1324] |
ἢ
μᾶλλον
ὁ
ξενικὸς
καὶ
|
τῆς |
πολιτικῆς
κοινωνίας
ἀπολελυμένος,
ἔτι
δὲ |
[7, 1335] |
ποιουμένους
τὴν
ὁμιλίαν.
περὶ
δὲ
|
τῆς |
πρὸς
ἄλλην
ἢ
πρὸς
ἄλλον, |
[7, 1327] |
κεκτημένη
τοιαύτην
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
δὲ
|
τῆς |
πρὸς
τὴν
θάλατταν
κοινωνίας,
πότερον |
[7, 1330] |
τὸν
τρόπον,
οἱ
μὲν
ὀλιγωροῦσι
|
τῆς |
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους
(ἔχθρας,
οἱ |
[7, 1325] |
τοῦτο
μὲν
κἂν
ὕστερον
τύχοι
|
τῆς |
προσηκούσης
(σκέψεως,
πρὸς
τί
τέλος |
[7, 1335] |
γυναικὶ
διώρισται,
πότε
ἄρχεσθαι
χρὴ
|
τῆς |
συζεύξεως,
καὶ
πόσον
χρόνον
λειτουργεῖν |
[7, 1335] |
δὲ
(γυναιξί,
δεῖ
τὴν
ἀρχὴν
|
τῆς |
συζεύξεως
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν
εἰς |
[7, 1335] |
περὶ
δὲ
τὸν
χρόνον
τὸν
|
τῆς |
τεκνοποιίας
ἐάν
τις
φαίνηται
τοιοῦτόν |
[7, 1335] |
ἔσται,
καὶ
πρὸς
τὴν
παῦλαν
|
τῆς |
τεκνοποιίας
συγκαταβήσεται
τοῖς
χρόνοις
εὐκαίρως: |
[7, 1335] |
τῶν
γιγνομένων:
ὁρισθῆναι
δὲ
δεῖ
|
τῆς |
τεκνοποιίας
τὸ
πλῆθος,
ἐὰν
δέ |
[7, 1332] |
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν
μᾶλλον
|
τῆς |
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
ἐκ
τῶν |
[7, 1326] |
ἀνάγκη
καὶ
τὸ
γιγνόμενον
ὑπὸ
|
τῆς |
τέχνης
εἶναι
κάλλιον̓
οὕτω
καὶ |
[7, 1336] |
ἔλεγε
τὸ
τοιοῦτον
Θεόδωρος
ὁ
|
τῆς |
τραγῳδίας
ὑποκριτής:
οὐθενὶ
γὰρ
πώποτε |
[7, 1325] |
διέστηκεν
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
|
τῆς |
τῶν
δούλων
ἢ
αὐτὸ
τὸ |
[7, 1326] |
τοῦτο
δὲ
δῆλον
καὶ
διὰ
|
τῆς |
τῶν
λόγων
πίστεως.
ὅ
τε |
[7, 1330] |
καλὸν
τὸ
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
|
τῆς |
τῶν
τειχῶν
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1326] |
ἀόριστον.
τίς
δ'
ἐστὶν
ὁ
|
τῆς |
ὑπερβολῆς
ὅρος,
ἐκ
τῶν
ἔργων |
[7, 1329] |
ἐστιν.
τοῦτο
δὲ
δῆλον
ἐκ
|
τῆς |
ὑποθέσεως:
τὸ
μὲν
γὰρ
εὐδαιμονεῖν |
[7, 1337] |
καὶ
παιδεία
τὸ
προσλεῖπον
βούλεται
|
τῆς |
φύσεως
ἀναπληροῦν.
πρῶτον
μὲν
οὖν |
[7, 1337] |
κακῶς,
~(δεῖ
δὲ
τῇ
διαιρέσει
|
τῆς |
φύσεως
ἐπακολουθεῖν:
πᾶσα
γὰρ
τέχνη |
[7, 1332] |
ποιεῖ:
ἔνια
γὰρ
εἶσι,
διὰ
|
τῆς |
φύσεως
ἐπαμφοτερίζοντα,
διὰ
τῶν
ἐθῶν |
[7, 1326] |
ὁτὲ
μὲν
ὅλως
ἐστερημένον
ἔσται
|
τῆς |
φύσεως
ὁτὲ
(δὲ
φαύλως
ἔχον, |
[7, 1334] |
λόγος
ἡμῖν
καὶ
ὁ
νοῦς
|
τῆς |
φύσεως
τέλος,
ὥστε
πρὸς
τούτους |
[7, 1325] |
βίον
αἱρετώτατον,
διαφερομένους
δὲ
περὶ
|
τῆς |
χρήσεως
αὐτοῦ,
λεκτέον
ἡμῖν
πρὸς |
[7, 1330] |
τε
(καὶ
τῆς
θαλάττης
καὶ
|
τῆς |
χώρας
ἁπάσης
ὁμοίως
ἐκ
τῶν |
[7, 1330] |
μεγάλας,
ὥστε
μηδέποτε
ὑπολείπειν
εἰργομένους
|
τῆς |
χώρας
διὰ
πόλεμον:
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1326] |
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
|
τῆς |
χώρας
ἔχει.
περὶ
μὲν
γὰρ |
[7, 1326] |
τὴν
τρυφήν.
τὸ
δ'
εἶδος
|
τῆς |
χώρας
οὐ
χαλεπὸν
εἰπεῖν
δεῖ |
[7, 1331] |
θαλάττης
πεμπομένοις
καὶ
τοῖς
ἀπὸ
|
τῆς |
χώρας
πᾶσιν.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
[7, 1323] |
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς
ἀγαθῶν
|
τῆς |
ψυχῆς
αἴτιον
ταὐτόματον
καὶ
ἡ |
[7, 1327] |
φιλητικόν:
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ
|
τῆς |
ψυχῆς
δύναμις
ᾗ
φιλοῦμεν.
~(σημεῖον |
[7, 1334] |
ὀρέξεως,
τὴν
δὲ
τοῦ
σώματος
|
τῆς |
ψυχῆς.
εἴπερ
οὖν
ἀπ'
ἀρχῆς |
[7, 1323] |
ἀνάλογον
τούτων
ἔχειν.
ἔτι
δὲ
|
τῆς |
ψυχῆς
ἕνεκεν
ταῦτα
πέφυκεν
αἱρετὰ |
[7, 1334] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ
τὴν
|
τῆς |
ψυχῆς,
ἔπειτα
τὴν
τῆς
ὀρέξεως, |
[7, 1333] |
νομοθετητέον,
καὶ
κατὰ
τὰ
μέρη
|
τῆς |
ψυχῆς
καὶ
κατὰ
τὰς
πράξεις |
[7, 1333] |
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι
καὶ
τοῖς
|
τῆς |
ψυχῆς
μέρεσι
καὶ
ταῖς
πράξεσιν |
[7, 1334] |
σῶμα
δύ'
ἐστίν,
οὕτω
καὶ
|
τῆς |
ψυχῆς
ὁρῶμεν
δύο
μέρη,
τό |
[7, 1334] |
τὸ
σῶμα
πρότερον
τῇ
γενέσει
|
τῆς |
ψυχῆς,
οὕτω
καὶ
τὸ
ἄλογον |
[7, 1333] |
ζωῆς.
διῄρηται
δὲ
δύο
μέρη
|
τῆς |
ψυχῆς,
ὧν
τὸ
μὲν
ἔχει |
[7, 1333] |
ἔπειτα
ὅπως
ζητῶσι
τὴν
ἡγεμονίαν
|
τῆς |
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν
ἀρχομένων,
~(ἀλλὰ |