| Livre, pages |
| [7, 1324] |
τὰ
δὲ
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν
|
ἂν |
ἄγαν
ἄτοπον
ἴσως
εἶναι
τοῖς |
| [7, 1324] |
θηρευτόν:
ἔστι
δὲ
θηρευτὸν
ὃ
|
ἂν |
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν
ζῷον.
ἀλλὰ |
| [7, 1328] |
συνήθεις
πάσχουσιν,
ὅπερ
εἴρηται
πρότερον,
|
ἂν |
ἀδικεῖσθαι
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει |
| [7, 1326] |
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
ὅσῳ
γὰρ
|
ἂν |
αὕτη
τυγχάνῃ
παρεσκευασμένη
βέλτιον,
ἀνάγκη |
| [7, 1324] |
(καταπηγνύουσι
περὶ
τὸν
τάφον
ὅσους
|
ἂν |
διαφθείρῃ
τῶν
πολεμίων:
καὶ
ἕτερα |
| [7, 1330] |
ὡς
διὰ
τὸ
ἴδιον
οὐκ
|
ἂν |
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
τὴν
μὲν |
| [7, 1328] |
ὧν
ἄνευ
τὸ
ὅλον
οὐκ
|
ἂν |
εἴη,
δῆλον
ὡς
οὐδὲ
πόλεως |
| [7, 1328] |
εἶναι
μέρη
πόλεως
ἐν
τούτοις
|
ἂν |
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
ληπτέον |
| [7, 1328] |
ἐστιν
ὧν
ἄνευ
πόλις
οὐκ
|
ἂν |
εἴη:
καὶ
γὰρ
ἃ
λέγομεν |
| [7, 1325] |
θετέον,
καὶ
κοινῇ
πάσης
πόλεως
|
ἂν |
εἴη
καὶ
καθ'
ἕκαστον
ἄριστος |
| [7, 1328] |
ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἡ
πόλις
|
ἂν |
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
τὴν
δ' |
| [7, 1329] |
διὰ
τὸν
χρόνον
ἀπειρηκότας,
τούτοις
|
ἂν |
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
ὧν |
| [7, 1324] |
τὴν
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον
|
ἂν |
εἴη,
τοῦτο
δὲ
ἔργον
τῆς |
| [7, 1324] |
καὶ
μὴ
βουλομένων.
πῶς
γὰρ
|
ἂν |
εἴη
τοῦτο
πολιτικὸν
ἢ
νομοθετικόν, |
| [7, 1333] |
πρότερον
καὶ
ἄρχοντα
ὕστερον,
τοῦτ'
|
ἂν |
εἴη
τῷ
νομοθέτῃ
πραγματευτέον,
ὅπως |
| [7, 1324] |
πόλιν
τὴν
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
|
ἂν |
εἶναι
φαῖεν:
εἴ
τέ
τις |
| [7, 1326] |
ὅτι
τὴν
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
|
ἂν |
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι |
| [7, 1323] |
παραπετομένας
(μυίας,
ἀπεχόμενον
δὲ
μηθενός,
|
ἂν |
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
φαγεῖν
ἢ
πιεῖν, |
| [7, 1330] |
χρησιμωτέρα
πρὸς
τὰς
ἄλλας
πράξεις,
|
ἂν |
εὔτομος
ᾖ
καὶ
κατὰ
τὸν |
| [7, 1331] |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων.
εἴη
δ'
|
ἂν |
εὔχαρις
ὁ
τόπος,
εἰ
καὶ |
| [7, 1336] |
δύναμιν
τὴν
τροφήν,
ὁποία
(τις
|
ἂν |
ᾖ.
φαίνεται
δὲ
διά
τε |
| [7, 1324] |
ζῷον.
ἀλλὰ
μὴν
εἴη
γ'
|
ἂν |
καὶ
καθ'
ἑαυτὴν
μία
πόλις |
| [7, 1327] |
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν.
ὅσα
τ'
|
ἂν |
μὴ
τυγχάνῃ
παρ'
αὑτοῖς
ὄντα, |
| [7, 1325] |
ὁτουοῦν
τῶν
ἀνθρώπων:
σχολῇ
γὰρ
|
ἂν |
ὁ
θεὸς
εἶχε
καλῶς
καὶ |
| [7, 1332] |
εἰσι
καὶ
γεννήσεις.
χρήσαιτο
δ'
|
ἂν |
ὁ
σπουδαῖος
ἀνὴρ
καὶ
πενίᾳ |
| [7, 1324] |
δὲ
καὶ
τοῦτο.
πάντες
γὰρ
|
ἂν |
ὁμολογήσειαν
εἶναι
τὴν
αὐτήν.
ὅσοι |
| [7, 1335] |
τινων
τῶν
σωμάτων
ὑπαρχόντων
μάλιστ'
|
ἂν |
ὄφελος
εἴη
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι |
| [7, 1325] |
εἶναι
πάντων
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
πλείστων
καὶ
καλλίστων
κύριος
εἴη |
| [7, 1332] |
ἂν
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα
δ'
|
ἂν |
πολιτεύοιτο
καθ'
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα |
| [7, 1332] |
δ'
(ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἄριστ'
|
ἂν |
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα
δ'
ἂν |
| [7, 1330] |
πάντων
μήτε
θυμοειδῶν
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
πρός
τε
τὴν
ἐργασίαν
εἶεν |
| [7, 1324] |
τῶν
κρίκων
κόσμον
λαμβάνειν
ὅσας
|
ἂν |
στρατεύσωνται
(στρατείας:
ἦν
δέ
ποτε |
| [7, 1323] |
ταῦτα
μὲν
λεγόμενα
(ὥσπερ)
πάντες
|
ἂν |
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται
δ'
ἐν
τῷ |
| [7, 1325] |
δούλων:
ὥστε
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
|
ἂν |
τηλικοῦτον
κατορθώσειεν
ὕστερον
ὅσον
ἤδη |
| [7, 1331] |
μαντεῖον
ἄλλο
πυθόχρηστον.
εἴη
δ'
|
ἂν |
τοιοῦτος
ὁ
τόπος
ὅστις
ἐπιφάνειάν |
| [7, 1323] |
ψυχὴν
ἕκαστον
ἀγαθῶν,
ὅσῳ
περ
|
ἂν |
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ
μᾶλλον
χρήσιμον
εἶναι, |
| [7, 1325] |
καὶ
σωφρόνων
πράξεις.
καίτοι
τάχ'
|
ἂν |
ὑπολάβοι
τις
τούτων
οὕτω
διωρισμένων |
| [7, 1323] |
τοῖς
μακαρίοις
χρή.
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
φαίη
μακάριον
τὸν
μηθὲν
μόριον |
| [7, 1323] |
γε
μίαν
διαίρεσιν
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
|
(ἂν |
ὡς
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν
μερίδων, |
