| Livre, pages |
| [7, 1334] |
καὶ
πολεμοῦντας
φαίνεσθαι
ἀγαθούς,
εἰρήνην
|
δ' |
ἄγοντας
καὶ
σχολάζοντας
ἀνδραποδώδεις.
(διὸ |
| [7, 1326] |
ἔργων
φανερόν,
ὅτι
χαλεπόν,
ἴσως
|
δ' |
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν
λίαν
πολυάνθρωπον: |
| [7, 1330] |
κατεσκευασμέναις
πόλεσιν
ὑπάρχειν:
δι'
ἣν
|
δ' |
αἰτίαν
συνδοκεῖ
(καὶ
ἡμῖν,
ὕστερον |
| [7, 1332] |
μὲν
γὰρ
ἐθιζόμενοι
μανθάνουσι
τὰ
|
δ' |
ἀκούοντες.
ἐπεὶ
δὲ
πᾶσα
πολιτικὴ |
| [7, 1331] |
καλούμενον
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων.
εἴη
|
δ' |
ἂν
εὔχαρις
ὁ
τόπος,
εἰ |
| [7, 1332] |
ἀγαθῶν
εἰσι
καὶ
γεννήσεις.
χρήσαιτο
|
δ' |
ἂν
ὁ
σπουδαῖος
ἀνὴρ
καὶ |
| [7, 1332] |
ἄριστ'
ἂν
πολιτεύοιτο
πόλις,
ἄριστα
|
δ' |
ἂν
πολιτεύοιτο
καθ'
ἣν
εὐδαιμονεῖν |
| [7, 1331] |
τι
μαντεῖον
ἄλλο
πυθόχρηστον.
εἴη
|
δ' |
ἂν
τοιοῦτος
ὁ
τόπος
ὅστις |
| [7, 1333] |
χάριν,
ἀσχολίαν
δὲ
σχολῆς,
τὰ
|
δ' |
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
τῶν
καλῶν |
| [7, 1326] |
πᾶς
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
|
δ' |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὴν
παντοφόρον:
τὸ |
| [7, 1333] |
μέρος
δηλονότι.
καὶ
τὰς
πράξεις
|
δ' |
ἀνάλογον
ἐροῦμεν
ἔχειν,
καὶ
δεῖ |
| [7, 1334] |
δυναμένης,
ἢ
ταύτης
μὲν
τοῦ
|
δ' |
ἀνδρὸς
μή
ταῦτα
γὰρ
ποιεῖ |
| [7, 1329] |
ἐν
τῷ
πολλῷ
χρόνῳ,
μᾶλλον
|
δ' |
ἀπειράκις.
τὰ
μὲν
γὰρ
ἀναγκαῖα |
| [7, 1332] |
δ'
ἐξ
ὑποθέσεως
τἀναγκαῖα,
τὸ
|
δ' |
ἁπλῶς
τὸ
καλῶς:
οἷον
τὰ |
| [7, 1334] |
ἀλλήλους
τὴν
γαμικὴν
ὁμιλίαν.
δεῖ
|
δ' |
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην
τὴν
κοινωνίαν |
| [7, 1332] |
τοῖς
μὲν
ἄρχεσθαι
πρέπει
τοῖς
|
δ' |
ἄρχειν:
ἀγανακτεῖ
δὲ
οὐδεὶς
καθ' |
| [7, 1331] |
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν
τάξιν.
τῶν
|
δ' |
ἀρχείων
ὅσα
περὶ
τὰ
συμβόλαια |
| [7, 1332] |
αὐτοὺς
τοὺς
μὲν
ἄρχειν
τοὺς
|
δ' |
ἄρχεσθαι
καθάπαξ:
ἐπεὶ
δὲ
τοῦτ' |
| [7, 1326] |
πόλεως
τῶν
μὲν
ἀρχόντων
τῶν
|
δ' |
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις
καὶ |
| [7, 1334] |
πολλάκις,
εἰρήνη
μὲν
πολέμου
σχολὴ
|
δ' |
ἀσχολίας.
χρήσιμοι
δὲ
τῶν
ἀρετῶν |
| [7, 1333] |
καὶ
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρός,
τὸν
|
δ' |
αὐτὸν
ἀρχόμενόν
τε
δεῖν
γίγνεσθαι |
| [7, 1336] |
ποιεῖν
ξένα
τὰ
φαῦλα,
μάλιστα
|
δ' |
αὐτῶν
ὅσα
(ἔχει
ἢ
μοχθηρίαν |
| [7, 1336] |
βέλτιον
ἐθίζειν
μέν,
ἐκ
προσαγωγῆς
|
δ' |
ἐθίζειν:
(εὐφυὴς
δ'
ἡ
τῶν |
| [7, 1326] |
μὲν
τοῖς
ἀναγκαίοις
αὐτάρκης
ὥσπερ
|
δ' |
ἔθνος,
ἀλλ'
(οὐ
πόλις:
πολιτείαν |
| [7, 1326] |
δὲ
ἐπὶ
τὴν
τρυφήν.
τὸ
|
δ' |
εἶδος
τῆς
χώρας
οὐ
χαλεπὸν |
| [7, 1327] |
καὶ
δεχομένους
ἐμπόρων
πλῆθος,
ὑπεναντίαν
|
δ' |
εἶναι
πρὸς
τὸ
πολιτεύεσθαι
καλῶς. |
| [7, 1333] |
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
|
δ' |
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν,
καὶ |
| [7, 1329] |
χρείαν
διδάσκειν
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ
|
δ' |
εἰς
εὐσχημοσύνην
καὶ
περιουσίαν
ὑπαρχόντων |
| [7, 1336] |
ἃς
δεήσει
μανθάνειν
αὐτούς.
δύο
|
δ' |
εἰσὶν
ἡλικίαι
πρὸς
ἃς
ἀναγκαῖον |
| [7, 1329] |
δούλους
ἢ
βαρβάρους
περιοίκους.
λοιπὸν
|
δ' |
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
τὸ
τῶν |
| [7, 1328] |
κτῆσις
μέρος
τῆς
(πόλεως:
πολλὰ
|
δ' |
ἔμψυχα
μέρη
τῆς
κτήσεώς
ἐστιν: |
| [7, 1331] |
ὅρον
τυγχάνουσι
τῶν
ποιητικῶν:
δεῖ
|
δ' |
ἐν
ταῖς
τέχναις
καὶ
ἐπιστήμαις |
| [7, 1324] |
τὸ
τῶν
νόμων
πλῆθος:
ἔτι
|
δ' |
ἐν
(τοῖς
ἔθνεσι
πᾶσι
τοῖς |
| [7, 1323] |
(ὥσπερ)
πάντες
ἂν
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται
|
δ' |
ἐν
τῷ
ποσῷ
καὶ
ταῖς |
| [7, 1330] |
μὲν
εὐέξοδον
εἶναι
χρή,
τοῖς
|
δ' |
ἐναντίοις
δυσπρόσοδον
καὶ
δυσπερίληπτον,
ὑδάτων |
| [7, 1332] |
μὲν
τῇ
φύσει
ζῇ,
μικρὰ
|
δ' |
ἔνια
καὶ
τοῖς
ἔθεσιν,
ἄνθρωπος |
| [7, 1326] |
χώρας
οὐ
χαλεπὸν
εἰπεῖν
δεῖ
|
δ' |
ἔνια
(πείθεσθαι
καὶ
τοῖς
περὶ |
| [7, 1333] |
τὴν
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει
|
δ' |
ἔνια
τῶν
ἐπιταττομένων
οὐ
τοῖς |
| [7, 1332] |
ἐξ
ὑποθέσεως
ἀλλ'
ἁπλῶς.
λέγω
|
δ' |
ἐξ
ὑποθέσεως
τἀναγκαῖα,
τὸ
δ' |
| [7, 1332] |
ἄνδρα
μήτε
τὴν
πόλιν,
αἱ
|
δ' |
ἐπὶ
τὰς
τιμὰς
καὶ
τὰς |
| [7, 1330] |
τῶν
κεκτημένων
τὰς
οὐσίας,
τοὺς
|
δ' |
ἐπὶ
τῇ
κοινῇ
γῇ
κοινούς. |
| [7, 1336] |
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν
λόγον:
(ὕστερον
|
δ' |
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι
μᾶλλον,
εἴτε |
| [7, 1326] |
ἀρχόντων
τῶν
δ'
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
|
δ' |
ἐπίταξις
καὶ
κρίσις
ἔργον:
πρὸς |
| [7, 1335] |
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
ἡλικίαν
συζευγνύναι,
τοὺς
|
δ' |
ἑπτὰ
καὶ
τριάκοντα
ἢ
μικρόν |
| [7, 1332] |
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
ἰδεῖν,
αὕτη
|
δ' |
(ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἄριστ'
ἂν |
| [7, 1328] |
περὶ
τῆς
ἀρίστης
πολιτείας,
αὕτη
|
(δ' |
ἐστὶ
καθ'
ἣν
ἡ
πόλις |
| [7, 1323] |
διὰ
τὴν
τύχην
ἐστίν̓
ἐχόμενον
|
(δ' |
ἐστὶ
καὶ
τῶν
αὐτῶν
λόγων |
| [7, 1324] |
ἀλλὰ
καὶ
ἀδίκως
ἄρχειν,
κρατεῖν
|
δ' |
ἔστι
καὶ
μὴ
δικαίως.
ἀλλὰ |
| [7, 1335] |
τὴν
τῆς
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
|
δ' |
ἐστὶν
ἐν
τοῖς
πλείστοις
ἥνπερ |
| [7, 1330] |
ὑγιείας
φροντίζειν
τῶν
ἐνοικούντων,
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶν
ἐν
τῷ
κεῖσθαι
τὸν |
| [7, 1331] |
γίγνεται
τὸ
εὖ
πᾶσι,
τούτοιν
|
δ' |
ἐστὶν
ἓν
μὲν
ἐν
τῷ |
| [7, 1328] |
ζωῆς
τῆς
ἐνδεχομένης
ἀρίστης.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἐστὶν
εὐδαιμονία
τὸ
ἄριστον,
αὕτη |
| [7, 1328] |
μὲν
δεῖ
ταῖς
πόλεσιν,
οὐδὲν
|
δ' |
ἐστὶν
ἡ
κτῆσις
μέρος
τῆς |
| [7, 1331] |
νομίζουσιν
ἣν
ἐλευθέραν
καλοῦσιν,
αὕτη
|
δ' |
ἐστὶν
ἣν
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι |
| [7, 1326] |
ἔστιν,
ὥσπερ
εἴπομεν,
ἀόριστον.
τίς
|
δ' |
ἐστὶν
ὁ
τῆς
ὑπερβολῆς
ὅρος, |
| [7, 1325] |
τὸ
γὰρ
ἄριστον
αἱρετώτατον,
τὸ
|
δ' |
εὖ
πράττειν
ἄριστον.
τοῦτο
μὲν |
| [7, 1328] |
ἂν
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
τὴν
|
δ' |
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς
ἀδύνατον |
| [7, 1326] |
τοῖς
πολεμίοις
εἶναι
δυσέμβολον
αὐτοῖς
|
δ' |
εὐέξοδον.
~(ἔτι
δ'
ὥσπερ
τὸ |
| [7, 1336] |
ποιεῖ
τῶν
τοιούτων
ἀστραβές.
συμφέρει
|
δ' |
εὐθὺς
καὶ
πρὸς
τὰ
ψύχη |
| [7, 1332] |
πλείονος
δὲ
τοῖς
χεῖρον,
οἱ
|
δ' |
εὐθὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ζητοῦσι
τὴν |
| [7, 1325] |
μηθὲν
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
τὴν
|
δ' |
εὐπραγίαν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
εἶναι |
| [7, 1327] |
οὕτω
καὶ
τὴν
χώραν:
τὸ
|
δ' |
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν |
| [7, 1327] |
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
τὴν
αὐτὴν
|
δ' |
ἔχει
διαφορὰν
καὶ
τὰ
τῶν |
| [7, 1328] |
ἀήττητον
ὁ
θυμός.
οὐ
καλῶς
|
δ' |
ἔχει
λέγειν
χαλεποὺς
εἶναι
πρὸς |
| [7, 1336] |
καὶ
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν:
τὴν
|
δ' |
ἐχομένην
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι
πέντε |
| [7, 1328] |
τι
τῶν
τοιούτων
ἐστίν.
ὅταν
|
δ' |
ᾖ
τὸ
μὲν
τούτου
ἕνεκεν |
| [7, 1335] |
καὶ
τῷ
ζῆν
ἔσται.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἡ
μὲν
ἀρχὴ
τῆς
ἡλικίας |
| [7, 1336] |
ἐκ
προσαγωγῆς
δ'
ἐθίζειν:
(εὐφυὴς
|
δ' |
ἡ
τῶν
παίδων
ἕξις
διὰ |
| [7, 1330] |
ἀπὸ
τῆς
ἀνατολῆς
ὑγιεινότεραι,
δεύτερον
|
δ' |
κατὰ
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται |
| [7, 1334] |
ὁ
σίδηρος,
εἰρήνην
ἄγοντες.
αἴτιος
|
δ' |
ὁ
νομοθέτης
οὐ
παιδεύσας
δύνασθαι |
| [7, 1331] |
συνόδῳ
τινὶ
κοινῇ
κατεσκευάσθαι,
τοιοῦτος
|
δ' |
ὁ
περὶ
τὴν
ἀναγκαίαν
ἀγοράν |
| [7, 1335] |
τοὺς
χρόνους
καταβαίνειν
τούτους.
ἔστι
|
δ' |
ὁ
τῶν
νέων
συνδυασμὸς
φαῦλος |
| [7, 1335] |
οἰκονομίαν
ἐγκληματικὸν
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι
|
δ' |
ὅθεν
ἀρχόμενοι
δεῦρο
(μετέβημεν,
ὅπως |
| [7, 1324] |
καὶ
κοινῇ
τὴν
πολιτείαν.
νομίζουσι
|
δ' |
οἱ
μὲν
τὸ
τῶν
πέλας |
| [7, 1328] |
ποιῆσαι
τῷ
δὲ
λαβεῖν:
λέγω
|
δ' |
οἷον
ὀργάνῳ
τε
παντὶ
πρὸς |
| [7, 1330] |
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν
καὶ
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν
|
δ' |
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
οὐδέτερον,
ἀλλὰ |
| [7, 1332] |
ἐστι
τὰ
ἁπλῶς
ἀγαθά,
δῆλον
|
δ' |
ὅτι
καὶ
τὰς
χρήσεις
ἀναγκαῖον |
| [7, 1325] |
καὶ
τούτῳ
πείθεσθαι
δίκαιον.
δεῖ
|
δ' |
οὐ
μόνον
ἀρετὴν
ἀλλὰ
καὶ |
| [7, 1328] |
τὸ
μὲν
τούτου
ἕνεκεν
τὸ
|
δ' |
οὗ
ἕνεκεν,
οὐθέν
(ἔν)
γε |
| [7, 1323] |
ταὐτόματον
καὶ
ἡ
τύχη,
δίκαιος
|
δ' |
οὐδεὶς
οὐδὲ
σώφρων
ἀπὸ
τύχης |
| [7, 1333] |
ἔχει
λόγον
καθ'
αὑτό,
τὸ
|
δ' |
οὐκ
ἔχει
μὲν
καθ'
αὑτὸ |
| [7, 1333] |
ἔχει
μὲν
καθ'
αὑτὸ
λόγῳ
|
δ' |
ὑπακούειν
δυνάμενον:
ὧν
φαμεν
τὰς |
| [7, 1331] |
(μέρη
τῆς
πόλεως
ἐρυμνοτέρως.
πρέπει
|
δ' |
ὑπὸ
μὲν
τοῦτον
τὸν
τόπον |
| [7, 1333] |
τὸ
ζῆν
καλῶς.
οὐκ
ὀρθῶς
|
δ' |
ὑπολαμβάνουσιν
οὐδὲ
περὶ
τῆς
ἀρχῆς |
| [7, 1324] |
τῇ
περὶ
αὐτὸν
εὐημερίᾳ:
τούτων
|
δ' |
ὥσπερ
ἐξ
ἐναντίας
ἕτεροι
τυγχάνουσι |
| [7, 1327] |
δυσέμβολον
αὐτοῖς
δ'
εὐέξοδον.
~(ἔτι
|
δ' |
ὥσπερ
τὸ
πλῆθος
τὸ
τῶν |
| [7, 1328] |
γιγνομένων
διὰ
τῆς
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
|
δ' |
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ |
