Livre, pages |
[7, 1327] |
δυνατόν,
ἀλλὰ
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
|
(μᾶλλον |
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν.
ὅσα
τ'
ἂν |
[7, 1327] |
τέχνης,
διόπερ
ἐλεύθερα
μὲν
διατελεῖ
|
μᾶλλον, |
ἀπολίτευτα
δὲ
καὶ
τῶν
πλησίον |
[7, 1325] |
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
πλησίον,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
ἀφαιρεῖσθαι,
καὶ
μήτε
πατέρα
παίδων |
[7, 1329] |
πολλάκις
ἐν
τῷ
πολλῷ
χρόνῳ,
|
μᾶλλον |
δ'
ἀπειράκις.
τὰ
μὲν
γὰρ |
[7, 1333] |
γὰρ
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
καὶ
πολεμεῖν,
|
~(μᾶλλον |
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν, |
[7, 1333] |
καὶ
κατὰ
τὰς
πράξεις
αὐτῶν,
|
μᾶλλον |
δὲ
πρὸς
τὰ
βελτίω
καὶ |
[7, 1334] |
ἀγαθῶν,
ἀλλὰ
τῷ
γίνεσθαι
ταῦτα
|
μᾶλλον |
διὰ
τινὸς
ἀρετῆς:
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1336] |
πάντα
γὰρ
στέργομεν
τὰ
πρῶτα
|
μᾶλλον. |
διὸ
δεῖ
τοῖς
νέοις
πάντα |
[7, 1334] |
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις,
(καὶ
|
μᾶλλον |
εἰρήνην
ἄγουσι
καὶ
σχολάζουσιν:
ὁ |
[7, 1336] |
(ὕστερον
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι
|
μᾶλλον, |
εἴτε
μὴ
δεῖ
πρῶτον
εἴτε |
[7, 1325] |
τοῖς
πρώτοις
λόγοις.
τὸ
δὲ
|
μᾶλλον |
ἐπαινεῖν
τὸ
ἀπρακτεῖν
τοῦ
πράττειν |
[7, 1328] |
πρὸς
τοὺς
ἀδικοῦντας.
τοῦτο
δὲ
|
μᾶλλον |
ἔτι
πρὸς
τοὺς
συνήθεις
πάσχουσιν, |
[7, 1328] |
καὶ
φίλους
ὁ
θυμὸς
αἴρεται
|
μᾶλλον |
ἢ
πρὸς
τοὺς
ἀγνῶτας,
ὀλιγωρεῖσθαι |
[7, 1330] |
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
οὐδέτερον,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους.
ἡ
δὲ |
[7, 1335] |
τόκοις
αἱ
νέαι
πονοῦσί
τε
|
μᾶλλον |
καὶ
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
καὶ |
[7, 1335] |
τῶν
νέων
ἔκγονα,
καὶ
θηλυτόκα
|
μᾶλλον |
καὶ
μικρὰ
τὴν
μορφήν,
ὥστ' |
[7, 1335] |
εἴη
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
μὲν
|
μᾶλλον |
λεκτέον
ἐν
τοῖς
περὶ
τῆς |
[7, 1333] |
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
καλλίων
καὶ
|
μᾶλλον |
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι
δὲ
οὐ |
[7, 1326] |
κρίνουσι
τὴν
μεγάλην,
δεῖ
δὲ
|
μᾶλλον |
μὴ
εἰς
τὸ
πλῆθος
εἰς |
[7, 1324] |
συμπολιτεύεσθαι
καὶ
κοινωνεῖν
πόλεως
ἢ
|
μᾶλλον |
ὁ
ξενικὸς
καὶ
τῆς
πολιτικῆς |
[7, 1324] |
καὶ
πρακτικὸς
βίος
αἱρετὸς
ἢ
|
μᾶλλον |
ὁ
πάντων
τῶν
ἐκτὸς
ἀπολελυμένος, |
[7, 1335] |
τὰ
βόρεια
τῶν
νοτίων
ἐπαινοῦντες
|
μᾶλλον. |
ποίων
δέ
τινων
τῶν
σωμάτων |
[7, 1334] |
σχολάζειν
μετ'
εἰρήνης
ὑβριστὰς
ποιεῖ
|
μᾶλλον. |
πολλῆς
οὖν
δεῖ
δικαιοσύνης
καὶ |
[7, 1334] |
ὅτι
δὲ
δεῖ
τὸν
νομοθέτην
|
μᾶλλον |
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ
τὴν
περὶ |
[7, 1334] |
καὶ
σωφροσύνης
καὶ
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
|
μᾶλλον |
σχολάζουσιν
ἐν
ἀφθονίᾳ
τῶν
τοιούτων |
[7, 1325] |
ἐκ
τοῦ
πράττειν,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
(τὰς
αὐτοτελεῖς
καὶ
τὰς
αὑτῶν |
[7, 1332] |
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν
|
μᾶλλον |
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν
ἐκ |
[7, 1331] |
τὰ
τοιαῦτα
νοῆσαι,
ἀλλὰ
ποιῆσαι
|
μᾶλλον: |
τὸ
μὲν
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς |
[7, 1334] |
δύνασθαι
χρῆσθαι
τοῖς
ἀγαθοῖς,
ἔτι
|
μᾶλλον |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
ἐν
τῷ |
[7, 1333] |
πως.
τούτων
δὲ
ἐν
(ποτέρῳ
|
μᾶλλον |
τὸ
τέλος,
τοῖς
μὲν
οὕτω |
[7, 1324] |
γὰρ
ἀρετῆς
οὐκ
εἶναι
πράξεις
|
μᾶλλον |
τοῖς
ἰδιώταις
ἢ
τοῖς
τὰ |
[7, 1330] |
κατὰ
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
|
μᾶλλον: |
~(τῶν
δὲ
λοιπῶν
πρὸς
τὸ |
[7, 1323] |
ἀνθρώποις
εἴτ'
ἐν
ἀμφοῖν,
ὅτι
|
μᾶλλον |
ὑπάρχει
τοῖς
τὸ
ἦθος
μὲν |
[7, 1323] |
ὅσῳ
περ
ἂν
ὑπερβάλλῃ,
τοσούτῳ
|
μᾶλλον |
χρήσιμον
εἶναι,
εἰ
δεῖ
καὶ |
[7, 1333] |
πράττειν,
τὰ
δὲ
καλὰ
δεῖ
|
μᾶλλον. |
ὥστε
πρὸς
τούτους
τοὺς
σκοποὺς |