Alphabétiquement     [«   »]
δ 87
δαπανήματα 1
δαπάνην 1
δὲ 292
δέ 13
δεδιότα 1
δέδωκε 1
Fréquences     [«    »]
191 γὰρ
259 τὴν
258 τῶν
292 δὲ
567 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

δὲ


Livre, pages
[7, 1331]   καλοῦσιν οἱ μὲν ὑλωροὺς οἱ  δὲ   ἀγρονόμους καὶ φυλακτήρια καὶ συσσίτια
[7, 1335]   τὰ φυόμενα τῆς γῆς. περὶ  δὲ   ἀποθέσεως καὶ (τροφῆς τῶν γιγνομένων
[7, 1328]   ἐστὶν εὐδαιμονία τὸ ἄριστον, αὕτη  δὲ   ἀρετῆς ἐνέργεια καὶ χρῆσίς τις
[7, 1333]   ἀρχθῆναί φασι δεῖν πρῶτον. ἔστι  δὲ   ἀρχή, καθάπερ ἐν τοῖς πρώτοις
[7, 1323]   ἄπειρον ζητοῦσι τὴν ὑπερβολήν. ἡμεῖς  δὲ   αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον μὲν
[7, 1326]   μεγάλης πόλεως σημεῖον, ἐξ ἧς  δὲ   βάναυσοι μὲν ἐξέρχονται πολλοὶ τὸν
[7, 1330]   τὸ μηδὲν νεωτερίζειν ἀσφαλεῖς, δεύτερον  δὲ   βαρβάρους περιοίκους παραπλησίους τοῖς εἰρημένοις
[7, 1330]   διὰ τὰς προειρημένας (αἰτίας: τοὺς  δὲ   γεωργήσοντας μάλιστα μέν, εἰ δεῖ
[7, 1335]   ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς ἔσχατος, πεντήκοντα  δὲ   (γυναιξί, δεῖ τὴν ἀρχὴν τῆς
[7, 1331]   οὕτω τὰ μὲν εὕρηται τὰ  δὲ   δεῖ ζητεῖν καὶ φιλοσοφεῖν καὶ
[7, 1330]   τῆς χώρας διὰ πόλεμον: ἐπεὶ  δὲ   δεῖ περὶ ὑγιείας φροντίζειν τῶν
[7, 1335]   τὰς τῶν ἐλευθερίων πράξεις. ὁμοίως  δὲ   δεῖ ταῦτα ὑπάρχειν ἀνδράσι καὶ
[7, 1335]   μηθὲν ἀποτίθεσθαι τῶν γιγνομένων: ὁρισθῆναι  δὲ   δεῖ τῆς τεκνοποιίας τὸ πλῆθος,
[7, 1331]   ἐπιτίθεσθαι τοῖς εὖ παρεσκευασμένοις. ἐπεὶ  δὲ   δεῖ τὸ μὲν πλῆθος τῶν
[7, 1334]   δεσπόζειν τῶν ἀξίων δουλεύειν. ὅτι  δὲ   δεῖ τὸν νομοθέτην μᾶλλον σπουδάζειν
[7, 1330]   τῇ κοινῇ γῇ κοινούς. τίνα  δὲ   δεῖ τρόπον χρῆσθαι δούλοις, καὶ
[7, 1329]   τῆς ἀρετῆς δημιουργόν ἐστιν. τοῦτο  δὲ   δῆλον ἐκ τῆς ὑποθέσεως: τὸ
[7, 1326]   ἀνειμένην πρὸς τὸ πλῆθος. τοῦτο  δὲ   δῆλον καὶ διὰ τῆς τῶν
[7, 1336]   οἰκεία τοῖς σώμασιν, ἡ> ἀοινοτέρα  δὲ   διὰ τὰ νοσήματα. ἔτι δὲ
[7, 1336]   ὁποία (τις ἂν ᾖ. φαίνεται  δὲ   διά τε τῶν ἄλλων ζῴων
[7, 1326]   φαύλην ποιήσει τὴν ναυτιλίαν, ὁτὲ  δὲ   διὰ τὴν ὑπερβολήν: ὁμοίως δὲ
[7, 1336]   μιμήσεις τῶν ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς  δὲ   διατάσεις (τῶν παίδων καὶ κλαυθμοὺς
[7, 1329]   πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς θεούς: ἐπεὶ  δὲ   διῄρηται τὸ πολιτικὸν εἰς δύο
[7, 1331]   καὶ πολιτεύσεσθαι καλῶς, λεκτέον. ἐπεὶ  δὲ   δύ' ἐστὶν ἐν οἷς γίγνεται
[7, 1329]   τὸ μὲν δεῖται φρονήσεως τὸ  δὲ   δυνάμεως, ἑτέροις: δὲ τῶν
[7, 1326]   μὴ εἰς τὸ πλῆθος εἰς  δὲ   δύναμιν ἀποβλέπειν. ἔστι γάρ τι
[7, 1333]   τέλος τῆς ἀρίστης ζωῆς. διῄρηται  δὲ   δύο μέρη τῆς ψυχῆς, ὧν
[7, 1324]   προτέρων καὶ τῶν νῦν: λέγω  δὲ   δύο τόν τε πολιτικὸν καὶ
[7, 1324]   τὰ μὲν νόμοις κατειλημμένα τὰ  δὲ   ἔθεσιν. καίτοι δόξειεν ἂν ἄγαν
[7, 1324]   οὐδὲν μέλει τῶν δικαίων. ἄτοπον  δὲ   εἰ μὴ φύσει τὸ μὲν
[7, 1333]   τὰ ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα τὰ  δὲ   εἰς τὰ καλά. περὶ ὧν
[7, 1326]   δὲ πόλις αὔταρκεσ̓  δὲ   ἐκ πολλῶν ἄγαν ἐν μὲν
[7, 1331]   τὸ τέλος ἔθεντο φαῦλον, ὁτὲ  δὲ   ἑκατέρου διαμαρτάνουσιν, οἷον περὶ ἰατρικήν:
[7, 1332]   τινὸς τὸ ζῆν καλῶς, ~(τούτου  δὲ   ἐλάττονος μὲν τοῖς ἄμεινον διακειμένοις,
[7, 1333]   ἀνὴρ ἀγαθὸς λέγεταί πως. τούτων  δὲ   ἐν (ποτέρῳ μᾶλλον τὸ τέλος,
[7, 1335]   μικροὶ τὰ σώματά εἰσιν. ἔτι  δὲ   ἐν τοῖς τόκοις αἱ νέαι
[7, 1327]   θυμοῦ μέν ἐστι πλήρη, διανοίας  (δὲ   ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα
[7, 1329]   δὲ τὰ (περὶ Κρήτην. ἀρχαία  δὲ   ἔοικεν εἶναι καὶ τῶν συσσιτίων
[7, 1326]   μὲν ἐπὶ τὴν γλισχρότητα τοὺς  δὲ   ἐπὶ τὴν τρυφήν. τὸ δ'
[7, 1334]   θυμὸς γὰρ καὶ βούλησις, ἔτι  δὲ   ἐπιθυμία, καὶ γενομένοις εὐθὺς ὑπάρχει
[7, 1324]   μὲν πάρεργον ἂν εἴη, τοῦτο  δὲ   ἔργον τῆς μεθόδου ταύτης. ὅτι
[7, 1330]   πρὸς τοὺς θεοὺς λειτουργίας τὸ  δὲ   ἕτερον εἰς τὴν τῶν συσσιτίων
[7, 1330]   τὸ πρὸς τὰς ἐσχατιάς, (τὸ  δὲ   ἕτερον πρὸς πόλιν, ἵνα δύο
[7, 1327]   ἔχει (τὴν φύσιν μονόκωλον, τὰ  δὲ   εὖ κέκραται πρὸς ἀμφοτέρας τὰς
[7, 1324]   μὲν ἄδικον οὐκ ἔχειν, ἐμπόδιον  δὲ   ἔχειν τῇ περὶ αὐτὸν εὐημερίᾳ:
[7, 1328]   τίς ἐστι τῶν ὁμοίων, ἕνεκεν  δὲ   ζωῆς τῆς ἐνδεχομένης ἀρίστης. ἐπεὶ
[7, 1335]   συγκαταβήσεται τοῖς χρόνοις εὐκαίρως: ἔτι  δὲ   διαδοχὴ τῶν τέκνων τοῖς
[7, 1335]   λόγον εὐθὺς γένεσις, τοῖς  δὲ   ἤδη καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς
[7, 1331]   νενεμημένα, τὰ μὲν θεοῖς τὰ  δὲ   ἥρωσιν. ἀλλὰ τὸ διατρίβειν νῦν
[7, 1334]   τὴν φύσιν, διώρισται πρότερον, λοιπὸν  δὲ   θεωρῆσαι πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ
[7, 1333]   γὰρ πρακτικός ἐστι λόγος  δὲ   θεωρητικός. ὡσαύτως οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι
[7, 1324]   τὸ πρὸς τοῦτο θηρευτόν: ἔστι  δὲ   θηρευτὸν ἂν ἄγριον
[7, 1331]   πρὸς φυλακὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, ἔτι  δὲ   ἱερὰ κατὰ τὴν χώραν εἶναι
[7, 1335]   τοῖς περὶ τῆς παιδονομίας, (τύπῳ  δὲ   ἱκανὸν εἰπεῖν καὶ νῦν. οὔτε
[7, 1335]   τὴν συναυλίαν ποιεῖσθαι ταύτην. δεῖ  δὲ   καὶ αὐτοὺς ἤδη θεωρεῖν πρὸς
[7, 1334]   αὑτήν, φανερὸν (ἐκ τούτων: πῶς  δὲ   καὶ διὰ τίνων ἔσται, τοῦτο
[7, 1334]   δὲ πρὸς τὴν σχολήν, σωφροσύνης  δὲ   καὶ δικαιοσύνης ἐν ἀμφοτέροις τοῖς
[7, 1332]   τί ἐστι, μὴ λανθάνειν. φαμὲν  δὲ   καὶ διωρίσμεθα ἐν τοῖς Ἠθικοῖς,
[7, 1329]   τὸ τῶν ἱερέων γένος. φανερὰ  δὲ   καὶ τούτων τάξις. οὔτε
[7, 1336]   δὲ διὰ τὰ νοσήματα. ἔτι  δὲ   καὶ κινήσεις ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι
[7, 1332]   ἔνια καὶ τοῖς ἔθεσιν, ἄνθρωπος  δὲ   (καὶ λόγῳ: μόνος γὰρ ἔχει
[7, 1326]   καὶ δεῖσθαι μηθενὸς (αὔταρκεσ̓ πλήθει  δὲ   καὶ μεγέθει τοσαύτην ὥστε δύνασθαι
[7, 1336]   μήτε ἀνειμένας. (καὶ περὶ λόγων  δὲ   καὶ μύθων, ποίους τινὰς ἀκούειν
[7, 1327]   ἐμπόριον δεῖ κεκτῆσθαι τοιοῦτον. ἐπεὶ  δὲ   καὶ νῦν ὁρῶμεν πολλαῖς ὑπάρχοντα
[7, 1329]   Χῶνες, τὴν καλουμένην Σύρτιν: ἦσαν  δὲ   καὶ οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ
[7, 1329]   εἰς πάντας τοὺς πολίτας. φανερὸν  (δὲ   καὶ ὅτι δεῖ τὰς κτήσεις
[7, 1333]   (οὗ τυχεῖν ἔστιν ἀκροτάτου. διῄρηται  δὲ   καὶ πᾶς βίος εἰς
[7, 1326]   δὲ διὰ τὴν ὑπερβολήν: ὁμοίως  δὲ   καὶ πόλις μὲν ἐξ
[7, 1328]   ποιοῦνται καὶ τὰς πολιτείας. ἐπισκεπτέον  δὲ   καὶ πόσα ταυτί ἐστιν ὧν
[7, 1325]   ὥστε καὶ πρᾶξίς τις. μάλιστα  δὲ   καὶ πράττειν λέγομεν κυρίως καὶ
[7, 1335]   τὴν τῶν καρπῶν κομιδήν. ἔτι  δὲ   καὶ πρὸς σωφροσύνην συμφέρει τὰς
[7, 1328]   χρείας καὶ πρὸς πολεμικάς, πέμπτον  δὲ   καὶ πρῶτον τὴν περὶ τὸ
[7, 1330]   τῆς τῶν τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ  δὲ   καὶ συμβαίνειν ἐνδέχεται πλείω τὴν
[7, 1323]   διαφθείροντα τοὺς φιλτάτους (φίλους) ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ περὶ τὴν διάνοιαν
[7, 1326]   διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. παραπλησίως  δὲ   καὶ τὰ περὶ τῆς χώρας
[7, 1331]   περιαιρεῖν τοὺς (ὀρεινοὺς τόπους, ὁμοίως  δὲ   καὶ ταῖς οἰκήσεσι ταῖς ἰδίαις
[7, 1335]   ὑπάρχειν ἀνδράσι καὶ γυναιξίν. χρὴ  δὲ   καὶ τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι τῶν
[7, 1336]   καὶ διὰ τῆς παιδιᾶς. δεῖ  δὲ   καὶ τὰς παιδιὰς εἶναι μήτε
[7, 1326]   κατὰ τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν: ἐνδέχεται  δὲ   καὶ τὴν (ταύτης ὑπερβάλλουσαν κατὰ
[7, 1324]   μόνον εὐδαίμονά φασιν. παρ' ἐνίοις  δὲ   καὶ τῆς πολιτείας οὗτος ὅρος
[7, 1328]   φίλων ἀπάγχεαι. καὶ τὸ ἄρχον  δὲ   καὶ τὸ ἐλεύθερον ἀπὸ τῆς
[7, 1329]   τὰς πράξεις τὰς πολιτικά. ἐπεὶ  δὲ   καὶ τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ
[7, 1330]   ποιεῖν πόλιν εὔτομον, κατὰ μέρη  δὲ   καὶ τόπους: οὕτω γὰρ καὶ
[7, 1329]   τοῖς αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω; φανερὸν  δὲ   καὶ τοῦτο, διότι τρόπον μέν
[7, 1334]   ἄλογον τοῦ λόγον ἔχοντος. φανερὸν  δὲ   καὶ τοῦτο: θυμὸς γὰρ καὶ
[7, 1324]   αὐτήν, λοιπόν ἐστιν εἰπεῖν. φανερὸν  δὲ   καὶ τοῦτο. πάντες γὰρ ἂν
[7, 1327]   ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα  δὲ   καὶ τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ
[7, 1323]   ἱκανὸν εἶναι νομίζουσιν ὁποσονοῦν, πλούτου  δὲ   καὶ χρημάτων καὶ δυνάμεως καὶ
[7, 1333]   τὰ χρήσιμα δὲ πράττειν, τὰ  δὲ   καλὰ δεῖ μᾶλλον. ὥστε πρὸς
[7, 1323]   μὴ τὰ καλὰ πράττουσιν: οὐθὲν  δὲ   καλὸν ἔργον οὔτ' ἀνδρὸς οὔτε
[7, 1323]   εἶναι καὶ πράττουσαν καλῶς. ἀδύνατον  δὲ   καλῶς πράττειν τοῖς μὴ τὰ
[7, 1329]   ἕκαστον, τὸ μὲν ἀεὶ τὸ  δὲ   κατὰ μέρος. (ἔοικε δὲ οὐ
[7, 1336]   τὸν μὲν ἐλεύθερον μὲν μήπω  δὲ   κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν τοῖς συσσιτίοις
[7, 1328]   τὰ μὲν ἴδια τὰ  δὲ   κοινὰ τούτων ἐξ ἀνάγκης ἐστίν.
[7, 1328]   τῷ μὲν ποιῆσαι τῷ  δὲ   λαβεῖν: λέγω δ' οἷον ὀργάνῳ
[7, 1326]   εὐνομίαν ἀναγκαῖον εὐταξίαν εἶναι,  δὲ   λίαν ὑπερβάλλων ἀριθμὸς οὐ δύναται
[7, 1330]   πρὸς τοὺς ὁμόρους (ἔχθρας, οἱ  δὲ   λίαν φροντίζουσι καὶ παρὰ τὸ
[7, 1334]   εὐθὺς ὑπάρχει τοῖς παιδίοις,  δὲ   λογισμὸς καὶ νοῦς προιοῦσιν
[7, 1334]   τινος ἀρχῆς ἄλλου τέλους, (ὁ  δὲ   λόγος ἡμῖν καὶ νοῦς
[7, 1332]   τῷ νομοθέτῃ, διωρίσμεθα πρότερον: (τὸ  δὲ   λοιπὸν ἔργον ἤδη παιδείας. τὰ
[7, 1335]   εἰς τὸ φανερὸν γεννήσεως: τὸ  δὲ   λοιπὸν ὑγιείας χάριν τινος
[7, 1327]   εἶναι τῶν τόπων ἁπάντων̓  δὲ   λοιπὸς πρὸς τὰς τῶν γινομένων
[7, 1330]   εὐχείμεροι γὰρ αὗται μᾶλλον: ~(τῶν  δὲ   λοιπῶν πρὸς τὸ τὰς πολιτικὰς
[7, 1325]   ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις. τὸ  δὲ   μᾶλλον ἐπαινεῖν τὸ ἀπρακτεῖν τοῦ
[7, 1328]   πλὴν πρὸς τοὺς ἀδικοῦντας. τοῦτο  δὲ   μᾶλλον ἔτι πρὸς τοὺς συνήθεις
[7, 1326]   ἐνοικούντων κρίνουσι τὴν μεγάλην, δεῖ  δὲ   μᾶλλον μὴ εἰς τὸ πλῆθος
[7, 1334]   μᾶλλον διὰ τινὸς ἀρετῆς: ἐπεὶ  δὲ   μείζω τε ἀγαθὰ ταῦτα καὶ
[7, 1327]   προσόδου (χάριν ταῦτα πράττουσιν: ἣν  δὲ   μὴ δεῖ πόλιν τοιαύτης μετέχειν
[7, 1334]   μὲν ἔτι δυναμένου γεννᾶν τῆς  δὲ   μὴ δυναμένης, ταύτης μὲν
[7, 1334]   παροιμίαν, οὐ σχολὴ δούλοις, οἱ  δὲ   μὴ δυνάμενοι κινδυνεύειν ἀνδρείως δοῦλοι
[7, 1325]   γὰρ ἴσον καὶ ὅμοιον: τὸ  δὲ   μὴ ἴσον τοῖς ἴσοις καὶ
[7, 1331]   καὶ ὡς μὴ (ἐχούσαις, τοῖς  δὲ   μὴ κεκτημένοις οὐκ ἔξεστιν. εἰ
[7, 1330]   μὲν ὑπάρχειν πλῆθος (οἰκεῖον, εἰ  δὲ   μή, τοῦτό γε εὕρηται διὰ
[7, 1323]   μὲν τὰς παραπετομένας (μυίας, ἀπεχόμενον  δὲ   μηθενός, ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν
[7, 1328]   μὲν ἐνδέχεσθαι μετέχειν αὐτῆς τοὺς  δὲ   μικρὸν (μηδέν, δῆλον ὡς
[7, 1336]   γυναικῶν τιμαλφεῖν τοὺς θεούς: (τοὺς  δὲ   νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων οὔτε κωμῳδίας
[7, 1325]   ἀλλ' ἐκείνου χάριν ταύτας. τοῦ  δὲ   νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ
[7, 1334]   τὸ μέν ἐστιν ὄρεξις τὸ  δὲ   νοῦς, ὥσπερ δὲ τὸ σῶμα
[7, 1333]   ἡλικίας, ὅσαι δέονται (παιδείας. οἱ  δὲ   νῦν ἄριστα δοκοῦντες πολιτεύεσθαι τῶν
[7, 1326]   τῇ λίαν ὑπάρχει φανερῶς. ἔτι  δὲ   ξένοις καὶ μετοίκοις ῥᾴδιον μεταλαμβάνειν
[7, 1325]   μέντοι μηθὲν τούτων ἀδύνατον: λέγω  δὲ   (οἷον περί τε πλήθους πολιτῶν
[7, 1326]   ἐξέρχονται πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν ὁπλῖται  δὲ   ὀλίγοι, ταύτην ἀδύνατον εἶναι μεγάλην:
[7, 1328]   ὀργάνων δεῖται τὸ ζῆν, τρίτον  δὲ   ὅπλα τοὺς γὰρ κοινωνοῦντας ἀναγκαῖον
[7, 1324]   τὸ μὲν δεσποστόν ἐστι τὸ  δὲ   οὐ δεσποστόν, ὥστε εἴπερ ἔχει
[7, 1333]   καὶ μᾶλλον μετ' ἀρετῆς. ἔτι  δὲ   οὐ διὰ τοῦτο δεῖ τὴν
[7, 1324]   πολιτικὸν καὶ τὸν φιλόσοφον. διαφέρει  δὲ   οὐ μικρὸν ποτέρως ἔχει τὸ
[7, 1329]   τὸ δὲ κατὰ μέρος. (ἔοικε  δὲ   οὐ νῦν οὐδὲ νεωστὶ τοῦτ'
[7, 1331]   τοῖς μὲν ἐξουσία τυγχάνει τοῖς  δὲ   οὔ, διά τινα τύχην
[7, 1332]   πρέπει τοῖς δ' ἄρχειν: ἀγανακτεῖ  δὲ   οὐδεὶς καθ' ἡλικίαν ἀρχόμενος, οὐδὲ
[7, 1330]   μοναρχικόν, (δημοκρατικὸν δ' ὁμαλότης, ἀριστοκρατικὸν  δὲ   οὐδέτερον, ἀλλὰ μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι
[7, 1332]   σῶμα καὶ τὴν ψυχήν. ἔνια  δὲ   οὐθὲν ὄφελος φῦναι: ~(τὰ γὰρ
[7, 1325]   μὲν ἀμφότεροι λέγουσιν ὀρθῶς τὰ  δὲ   οὐκ ὀρθῶς, οἱ μὲν ὅτι
[7, 1329]   εὐπορίαν ὑπάρχειν τοῖς πολίταις, πολῖται  δὲ   οὗτοι. τὸ γὰρ (βάναυσον οὐ
[7, 1328]   καὶ χρῆσίς τις τέλειος, συμβέβηκε  δὲ   οὕτως ὥστε τοὺς μὲν ἐνδέχεσθαι
[7, 1329]   τὸν αὐτὸν ἔχειν τρόπον. ὅτι  δὲ   πάντα ἀρχαῖα, σημεῖον τὰ περὶ
[7, 1332]   τῆς πολιτείας εἶναι σπουδαίους: ἡμῖν  δὲ   πάντες οἱ πολῖται (μετέχουσι τῆς
[7, 1325]   μὲν θετέον, οὐχ ὡς τέλος  δὲ   πάντων ἀκρότατον, ἀλλ' ἐκείνου χάριν
[7, 1324]   ζῴη (μακαρίως, φανερόν ἐστιν: ἀμφισβητεῖται  δὲ   παρ' αὐτῶν τῶν ὁμολογούντων τὸν
[7, 1334]   χάρις παρὰ τῶν τέκνων,  δὲ   παρὰ τῶν πατέρων βοήθεια τοῖς
[7, 1329]   μὲν εὑρημένοις ἱκανῶς χρῆσθαι, τὰ  δὲ   παραλελειμμένα (πειρᾶσθαι ζητεῖν. ὅτι μὲν
[7, 1332]   εἰρημένων τὰ μὲν ὑπάρχειν, τὰ  δὲ   παρασκευάσαι τὸν νομοθέτην. διὸ κατατυχεῖν
[7, 1327]   δεῖ εἶναι τὴν πόλιν: οἱ  δὲ   παρέχοντες σφᾶς αὐτοὺς πᾶσιν ἀγορὰν
[7, 1332]   μανθάνουσι τὰ δ' ἀκούοντες. ἐπεὶ  δὲ   πᾶσα πολιτικὴ κοινωνία συνέστηκεν ἐξ
[7, 1325]   ἐλεύθερον τοῦ (φύσει δούλου. διώρισται  δὲ   περὶ αὐτῶν ἱκανῶς ἐν τοῖς
[7, 1331]   ἄλλην τὴν τοιαύτην διοίκησιν, ἔτι  δὲ   περὶ τὴν ἀγορανομίαν καὶ τὴν
[7, 1327]   πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα: τὰ  δὲ   περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν
[7, 1329]   περὶ τὴν Μίνω βασιλείαν, τὰ  δὲ   περὶ τὴν Ἰταλίαν πολλῷ παλαιότερα
[7, 1335]   ποιεῖσθαι τὴν σύζευξιν εἴρηται, τοῖς  δὲ   περὶ τὴν ὥραν χρόνοις δεῖ
[7, 1325]   ἀρετῆς εἶναι βίον αἱρετώτατον, διαφερομένους  δὲ   περὶ τῆς χρήσεως αὐτοῦ, λεκτέον
[7, 1323]   ὄφελος εἶναι τοῖς (ἔχουσιν, τῶν  δὲ   περὶ ψυχὴν ἕκαστον ἀγαθῶν, ὅσῳ
[7, 1325]   τοῖς ἀνθρώποις, φανερόν ἐστιν. ἐπεὶ  δὲ   πεφροιμίασται τὰ νῦν εἰρημένα περὶ
[7, 1324]   καὶ τισὶ μὲν μὴ τοῖς  δὲ   πλείστοις. ἐπεὶ δὲ τῆς πολιτικῆς
[7, 1335]   νόμος μηδὲν πεπηρωμένον τρέφειν, διὰ  δὲ   πλῆθος τέκνων τάξις τῶν
[7, 1327]   γῆν, καὶ κατὰ θάλατταν̓ περὶ  δὲ   πλήθους ἤδη καὶ μεγέθους τῆς
[7, 1337]   ταῖς πλείσταις τῶν πόλεων̓ τρίτον  δὲ   ποίαν τινὰ δεῖ ταύτην εἶναι>
[7, 1334]   ἔθους καὶ λόγου δεῖ. τούτων  δὲ   ποίους μέν τινας εἶναι χρὴ
[7, 1323]   χωρὶς ἀρετῆς καὶ φρονήσεως: ἀνδρεία  δὲ   πόλεως καὶ δικαιοσύνη καὶ φρόνησις
[7, 1327]   εἶναι τὴν χώραν ἐστίν. τῆς  δὲ   πόλεως τὴν θέσιν εἰ χρὴ
[7, 1330]   τὴν ἐλευθερίαν, ὕστερον ἐροῦμεν. τὴν  δὲ   πόλιν ὅτι μὲν δεῖ κοινὴν
[7, 1329]   ὑπάρχειν μετὰ τῆς ἀρετῆς, εὐδαίμονα  δὲ   πόλιν οὐκ εἰς μέρος τι
[7, 1326]   ὀλίγων λίαν οὐκ αὐτάρκης  δὲ   πόλις αὔταρκεσ̓ δὲ ἐκ
[7, 1328]   μέρη τῆς κτήσεώς ἐστιν:  δὲ   πόλις κοινωνία τίς ἐστι τῶν
[7, 1323]   ~(περὶ  δὲ   πολιτείας ἀρίστης τὸν μέλλοντα ποιήσασθαι
[7, 1326]   ὕλην ὑπάρχειν (ἐπιτηδείως ἔχουσαν. ἔστι  δὲ   πολιτικῆς χορηγίας πρῶτον τό τε
[7, 1333]   καὶ τῷ τίνος ἕνεκεν. ἐπεὶ  δὲ   πολίτου καὶ ἄρχοντος τὴν αὐτὴν
[7, 1325]   γὰρ εὐδαιμονία πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι  δὲ   πολλῶν καὶ καλῶν τέλος ἔχουσιν
[7, 1327]   πρὸς τὰς πράξεις σύμμετρον. τὴν  δὲ   πολυανθρωπίαν τὴν γιγνομένην περὶ τὸν
[7, 1335]   ἔχειν δεῖ τὴν ἕξιν, πεπονημένην  δὲ   πόνοις μὴ βιαίοις, μηδὲ πρὸς
[7, 1332]   τινὸς ἀναίρεσίς ἐστιν, αἱ τοιαῦται  δὲ   πράξεις τοὐναντίον: κατασκευαὶ γὰρ ἀγαθῶν
[7, 1333]   καὶ τἀναγκαῖα καὶ τὰ χρήσιμα  δὲ   πράττειν, τὰ δὲ καλὰ δεῖ
[7, 1336]   ἀτιμίαις κολάζειν καὶ πληγαῖς, τὸν  δὲ   πρεσβύτερον τῆς ἡλικίας ταύτης ἀτιμίαις
[7, 1332]   ταὐτὸ τὸ μὲν νεώτερον τὸ  δὲ   πρεσβύτερον, ὧν τοῖς μὲν ἄρχεσθαι
[7, 1331]   νεωτέροις ἄρχοντάς τινας διατρίβειν, τοὺς  δὲ   πρεσβυτέρους παρὰ (τοῖς ἄρχουσιν:
[7, 1330]   ἔργῳ τὰς ἐκείνως καλλωπισαμένας. (ἔστι  δὲ   πρὸς μὲν τοὺς ὁμοίους καὶ
[7, 1333]   κατὰ τὰς πράξεις αὐτῶν, μᾶλλον  δὲ   πρὸς τὰ βελτίω καὶ τὰ
[7, 1331]   γὰρ τὴν ἄνω τίθεμεν, ταύτην  δὲ   πρὸς τὰς ἀναγκαίας πράξεις. μεμιμῆσθαι
[7, 1329]   καλούμενοι τὴν ἐπωνυμίαν (Αὔσονες, τὸ  δὲ   πρὸς τὴν Ἰαπυγίαν καὶ τὸν
[7, 1334]   δεῖ πρὸς τὴν ἀσχολίαν, φιλοσοφίας  δὲ   πρὸς τὴν σχολήν, σωφροσύνης δὲ
[7, 1330]   τῶν ἐνδεχομένων, εἴρηται πρότερον: αὐτῆς  δὲ   προσάντη τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ
[7, 1332]   δεῖ σκέψασθαι (τὸν νομοθέτην. εἴρηται  δὲ   πρότερον περὶ αὐτοῦ. γὰρ
[7, 1335]   μηδ' ἀραιᾷ τροφῇ χρωμένας. τοῦτο  δὲ   ῥᾴδιον τῷ νομοθέτῃ ποιῆσαι προστάξαντι
[7, 1336]   ἀποβάπτειν τὰ γιγνόμενα ψυχρόν, τοῖς  δὲ   σκέπασμα μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον Κελτοῖς.
[7, 1324]   ἄνδρα περιεζῶσθαι τὴν φορβειάν: ἐν  δὲ   Σκύθαις οὐκ ἐξῆν πίνειν ἐν
[7, 1332]   κυρίαν γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ  δὲ   σπουδαίαν εἶναι τὴν πόλιν οὐκέτι
[7, 1331]   λέγειν εὐχῆς ἔργον ἐστί, τὸ  δὲ   συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ μὲν
[7, 1333]   πόλεμον μὲν εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν  δὲ   σχολῆς, τὰ δ' ἀναγκαῖα καὶ
[7, 1335]   συνουσίαις. καὶ τὰ τῶν ἀρρένων  (δὲ   σώματα βλάπτεσθαι δοκεῖ πρὸς τὴν
[7, 1329]   ὥς φασιν, οὕτω νομοθετήσαντος, Μίνω  δὲ   τὰ (περὶ Κρήτην. ἀρχαία δὲ
[7, 1330]   διοικεῖν τὴν ἄλλην οἰκίαν. ἔτι  δὲ   τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δαπανήματα
[7, 1328]   δημοκρατίαις μετέχουσι πάντες πάντων, ἐν  δὲ   ταῖς ὀλιγαρχίαις τοὐναντίον. ἐπεὶ δὲ
[7, 1330]   καὶ τὸν Ἱπποδάμειον τρόπον, πρὸς  δὲ   τὰς πολεμικὰς (ἀσφαλείας τοὐναντίον ὡς
[7, 1331]   τέλος τῶν πράξεων ὀρθῶς, ἓν  δὲ   τὰς πρὸς τὸ τέλος φερούσας
[7, 1329]   Σκυλλητικοῦ καὶ τοῦ Λαμητικοῦ: ἀπέχει  δὲ   ταῦτα ἀπ' ἀλλήλων ὁδὸν ἡμισείας
[7, 1332]   γίγνονται διὰ τριῶν. τὰ τρία  δὲ   (ταῦτά ἐστι φύσις ἔθος λόγος.
[7, 1324]   τὸ περὶ ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖς  δὲ   ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν σκέψιν,
[7, 1328]   ἀνάγκης ἐστίν. οὐκ ἐν πάσῃ  δὲ   ταὐτὸ πολιτείᾳ. καθάπερ γὰρ εἴπομεν,
[7, 1336]   θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει  δὲ   ταὐτὸ τοῦτο καὶ πρὸς τὰς
[7, 1331]   πολιτῶν ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι, τὰ  δὲ   τείχη διειλῆφθαι φυλακτηρίοις καὶ πύργοις
[7, 1330]   πρὸς κόσμον ἕξει καλῶς. περὶ  δὲ   τειχῶν, οἱ μὴ φάσκοντες δεῖν
[7, 1323]   πιεῖν, τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα  δὲ   τεταρτημορίου διαφθείροντα τοὺς φιλτάτους (φίλους)
[7, 1329]   ἀρχαιότατοι μὲν δοκοῦσιν εἶναι, νόμων  δὲ   τετυχήκασιν καὶ τάξεως πολιτικῆς. διὸ
[7, 1337]   πολὺ λέγουσιν οὐ κακῶς, ~(δεῖ  δὲ   τῇ διαιρέσει τῆς φύσεως ἐπακολουθεῖν:
[7, 1334]   πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται, κατακτησάμεναι  δὲ   τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται. τὴν γὰρ
[7, 1323]   διάνοιαν κεκοσμημένοις εἰς ὑπερβολήν, περὶ  δὲ   τὴν ἔξω κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν
[7, 1324]   εἰρημένοις τυγχάνει μὴ πειθόμενος. (πότερον  δὲ   τὴν εὐδαιμονίαν τὴν αὐτὴν εἶναι
[7, 1333]   δὲ τοῦ ἀρχομένου. (τούτων  δὲ   τὴν μὲν δεσποτικὴν εἶναί φαμεν,
[7, 1329]   ὁπλιτικὸν καὶ τὸ βουλευτικόν, πρέπει  δὲ   τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖς
[7, 1328]   ποίους τινὰς τὴν φύσιν, ἔτι  δὲ   τὴν χώραν πόσην τέ τινα
[7, 1329]   ποίαν εἶναι τὴν χώραν: περὶ  δὲ   τῆς (διανομῆς καὶ τῶν γεωργούντων,
[7, 1334]   δικαίους εἶναι καὶ σωφρονεῖν,  δὲ   τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ τὸ
[7, 1327]   ἐπιμίσγεσθαι δεῖ (πρὸς ἀλλήλους. περὶ  δὲ   τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, ὅτι μὲν
[7, 1327]   τῶν γινομένων καρπῶν παραπομπάς, ἔτι  δὲ   τῆς περὶ ξύλα ὕλης, κἂν
[7, 1329]   ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς πόλεσιν, μέρη  δὲ   τῆς πόλεως τό τε ὁπλιτικὸν
[7, 1331]   πλεῖον ἀφείσθω τὰ νῦν. περὶ  δὲ   τῆς πολιτείας αὐτῆς, ἐκ τίνων
[7, 1324]   μὴ τοῖς δὲ πλείστοις. ἐπεὶ  δὲ   τῆς πολιτικῆς (διανοίας καὶ θεωρίας
[7, 1335]   δεῖ ποιουμένους τὴν ὁμιλίαν. περὶ  δὲ   τῆς πρὸς ἄλλην πρὸς
[7, 1327]   τυγχάνοι κεκτημένη τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον. περὶ  δὲ   τῆς πρὸς τὴν θάλατταν κοινωνίας,
[7, 1323]   ἑκάστου ἀνάλογον τούτων ἔχειν. ἔτι  δὲ   τῆς ψυχῆς ἕνεκεν ταῦτα πέφυκεν
[7, 1326]   ὅλως, οὐδὲ δυοῖν σταδίοιν, εἰς  δὲ   τὶ μέγεθος ἐλθὸν ~(ὁτὲ μὲν
[7, 1324]   τῆς πολιτικῆς κοινωνίας ἀπολελυμένος, ἔτι  δὲ   τίνα πολιτείαν θετέον καὶ ποίαν
[7, 1334]   οὐ παιδεύσας δύνασθαι σχολάζειν. (ἐπεὶ  δὲ   τὸ αὐτὸ τέλος εἶναι φαίνεται
[7, 1334]   ~(ἀλλὰ μὴ πάντων δεσποτείας: τρίτον  δὲ   τὸ δεσπόζειν τῶν ἀξίων δουλεύειν.
[7, 1326]   ἐπίταξις καὶ κρίσις ἔργον: πρὸς  δὲ   τὸ κρίνειν (περὶ τῶν δικαίων
[7, 1336]   ἀτιμίαις ἀνελευθέροις ἀνδραποδωδίας χάριν. ἐπεὶ  δὲ   τὸ λέγειν τι τῶν τοιούτων
[7, 1333]   καὶ τοῖς κατὰ φύσιν: βέλτιον  δὲ   τὸ λόγον ἔχον. διῄρηταί τε
[7, 1324]   τινὸς εἶναι τῆς μεγίστης, πολιτικῶς  δὲ   τὸ μὲν ἄδικον οὐκ ἔχειν,
[7, 1329]   καὶ τῶν νόμων ἐνίοις. ᾤκουν  δὲ   τὸ μὲν πρὸς τὴν Τυρρηνίαν
[7, 1336]   ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων συμφέρει. (πρὸς  δὲ   τὸ μὴ διαστρέφεσθαι τὰ μέλη
[7, 1324]   μηδὲ νόμιμόν ἐστιν; οὐ νόμιμον  δὲ   τὸ μὴ μόνον δικαίως ἀλλὰ
[7, 1331]   ἀπὸ τῆς χώρας πᾶσιν. ἐπεὶ  δὲ   τὸ πλῆθος διαιρεῖται τῆς πόλεως
[7, 1332]   τὴν εὐδαιμονίαν, ἐξουσίας ὑπαρχούσης. ἐπεὶ  δὲ   τὸ προκείμενόν ἐστι τὴν ἀρίστην
[7, 1334]   ὄρεξις τὸ δὲ νοῦς, ὥσπερ  δὲ   τὸ σῶμα πρότερον τῇ γενέσει
[7, 1329]   τούτους ὑπομένειν ἀρχομένους ἀεί, ταύτῃ  δὲ   τοῖς αὐτοῖς. οἱ γὰρ τῶν
[7, 1331]   τις διακοσμήσειε τὸν τρόπον: τὰς  δὲ   τοῖς θείοις ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ
[7, 1324]   τῷ μηθένα ἀπεκταγκότι πολέμιον: ἐν  δὲ   τοῖς Ἴβηρσιν, ἔθνει πολεμικῷ, τοσούτους
[7, 1336]   καὶ τοῖς παιδίοις διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον  δὲ   (τοῖς παιδονόμοις τὴν τούτων διαγωγήν,
[7, 1332]   μὲν τοῖς ἄμεινον διακειμένοις, πλείονος  δὲ   τοῖς χεῖρον, οἱ δ' εὐθὺς
[7, 1328]   ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον  δὲ   τὸν ἀριθμὸν καὶ πάντων ἀναγκαιότατον
[7, 1324]   μὲν οὖν οὕτως ὑπολαμβάνουσιν, οἱ  δὲ   τὸν δεσποτικὸν καὶ τυραννικὸν τρόπον
[7, 1326]   ἐλευθερίως ἅμα καὶ σωφρόνως. τοῦτον  δὲ   τὸν ὅρον εἰ καλῶς
[7, 1336]   διαπορήσαντας, καὶ πῶς δεῖ: κατὰ  δὲ   τὸν παρόντα καιρὸν ἐμνήσθημεν ὡς
[7, 1335]   καὶ προσαγορευθῇ πόσις: περὶ  δὲ   τὸν χρόνον τὸν τῆς τεκνοποιίας
[7, 1330]   πρὸς τὴν ἄλλην χρείαν. περὶ  δὲ   τόπων ἐρυμνῶν οὐ πάσαις ὁμοίως
[7, 1333]   μὲν τοῦ ἄρχοντος χάριν  δὲ   τοῦ ἀρχομένου. (τούτων δὲ τὴν
[7, 1327]   διωρισμένα τὸν τρόπον τοῦτον: περὶ  δὲ   τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, τίνα μὲν
[7, 1334]   νοῦ τὴν τῆς ὀρέξεως, τὴν  δὲ   τοῦ σώματος τῆς ψυχῆς. εἴπερ
[7, 1327]   μὲν (εἶναι τῶν γνωρίμων πρὸς  δὲ   τοὺς ἀγνῶτας ἀγρίους, θυμός
[7, 1324]   τὸ δικαίως ἄρχειν ζητοῦσι, πρὸς  δὲ   τοὺς ἄλλους οὐδὲν μέλει τῶν
[7, 1324]   τῶν κατ' ἀρετὴν πράξεων, πρὸς  δὲ   τοὺς ἀμφισβητοῦντας, ἐάσαντας ἐπὶ τῆς
[7, 1330]   πάντας τοὺς πολίτας, οὐ ῥᾴδιον  δὲ   τοὺς ἀπόρους ἀπὸ τῶν ἰδίων
[7, 1330]   τοῖς εἰρημένοις τὴν φύσιν, (τούτων  δὲ   τοὺς μὲν ἐν τοῖς ἰδίοις
[7, 1325]   τὴν ἀρίστην πολιτείαν συντείνειν: πρὸς  δὲ   τοὺς ὁμολογοῦντας μὲν τὸν μετ'
[7, 1324]   τοῦ μὲν τοὺς θεραπευομένους τοῦ  δὲ   τοὺς πλωτῆρας. ἀλλ' ἐοίκασιν οἱ
[7, 1326]   εἶναι τὴν εὐδαίμονα πόλιν: εἰ  δὲ   τοῦτ' (ἀληθές, ἀγνοοῦσι ποία μεγάλη
[7, 1332]   τοὺς δ' ἄρχεσθαι καθάπαξ: ἐπεὶ  δὲ   τοῦτ' οὐ ῥᾴδιον λαβεῖν οὐδ'
[7, 1333]   οὐδ' νομοθέτης ἀγαθός. ἔστι  δὲ   τοῦτο γελοῖον, εἰ μένοντες ἐν
[7, 1327]   ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ναυτῶν. ὁρῶμεν  δὲ   τοῦτο καὶ νῦν ὑπάρχον τισίν,
[7, 1323]   ὡς εἰπεῖν αἱρετώτατος βίος, μετὰ  δὲ   τοῦτο πότερον κοινῇ καὶ χωρὶς
[7, 1325]   μέρεσι τῆς πόλεώς εἰσιν. ὁμοίως  δὲ   τοῦτο ὑπάρχει καὶ καθ' ἑνὸς
[7, 1323]   κεκτημένοις πλείω τῶν χρησίμων, ἐν  δὲ   τούτοις ἐλλείπουσιν: οὐ μὴν ἀλλὰ
[7, 1333]   εἶναι δοκούσας καὶ πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως  δὲ   τούτοις καὶ τῶν ὕστερόν τινες
[7, 1325]   πολιτικοῦ καὶ πάντων αἱρετώτατον, οἱ  δὲ   τοῦτον ἄριστον: ἀδύνατον γὰρ τὸν
[7, 1336]   τωθασμὸν ἀποδίδωσιν νόμος. πρὸς  δὲ   τούτους ἀφίησιν νόμος τοὺς
[7, 1330]   (καὶ ἡμῖν, ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ  δὲ   τούτων κοινωνεῖν πάντας τοὺς πολίτας,
[7, 1328]   τῶν ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων. διωρισμένων  δὲ   τούτων λοιπὸν σκέψασθαι πότερον πᾶσι
[7, 1333]   καὶ τὰ τέλη. τὸν (αὐτὸν  δὲ   τρόπον καὶ περὶ τοὺς βίους
[7, 1328]   δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις τοὐναντίον. ἐπεὶ  δὲ   τυγχάνομεν σκοποῦντες περὶ τῆς ἀρίστης
[7, 1331]   μὲν σκοπὸς ἔκκειται καλῶς, ἐν  δὲ   τῷ πράττειν τοῦ τυχεῖν αὐτοῦ
[7, 1329]   τὸ δὲ δυνάμεως, ἑτέροις:  δὲ   τῶν ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς δυναμένους
[7, 1334]   πολέμου σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι  δὲ   τῶν ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν
[7, 1335]   σώμασι καὶ ταῖς διανοίαις, τὰ  δὲ   τῶν γεγηρακότων ἀσθενῆ: διὸ κατὰ
[7, 1333]   μὲν δεσποτικὴν εἶναί φαμεν, τὴν  δὲ   τῶν ἐλευθέρων. διαφέρει δ' ἔνια
[7, 1327]   ἀρχόμενα καὶ δουλεύοντα διατελεῖ: τὸ  δὲ   τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει
[7, 1323]   ἐστι καὶ μακάριος, δι' οὐθὲν  δὲ   τῶν (ἐξωτερικῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ δι'
[7, 1330]   μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι πλείους.  δὲ   τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων
[7, 1330]   τὴν μὲν εἶναι κοινὴν τὴν  δὲ   τῶν ἰδιωτῶν, καὶ τούτων ἑκατέραν
[7, 1330]   τὴν τῶν συσσιτίων δαπάνην, τῆς  δὲ   τῶν ἰδιωτῶν τὸ ἕτερον μέρος
[7, 1331]   τοῦ τυχεῖν αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ  δὲ   τῶν μὲν πρὸς τὸ τέλος
[7, 1325]   τοῖς ὁμοίοις παρὰ φύσιν, οὐδὲν  δὲ   τῶν (παρὰ φύσιν καλόν. διὸ
[7, 1336]   μοχθηρίαν δυσμένειαν. διελθόντων  δὲ   τῶν πέντε ἐτῶν τὰ δύο
[7, 1332]   σπουδαίους εἶναι, μὴ καθ' ἕκαστον  δὲ   τῶν πολιτῶν, οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ
[7, 1336]   πρεπούσῃ πρὸς τὴν ἁμαρτίαν. γενομένων  δὲ   τῶν τέκνων οἴεσθαι δεῖ μεγάλην
[7, 1330]   συμβάλλεται πρὸς τὴν ὑγίειαν:  δὲ   τῶν ὑδάτων καὶ τοῦ πνεύματος
[7, 1331]   τὸν τῶν ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν  δὲ   τῶν ὠνίων ἀγορὰν ἑτέραν τε
[7, 1330]   καὶ πρὸς (τοιοῦτον καλῶς, δεύτερον  δὲ   ὕδασιν ὑγιεινοῖς χρῆσθαι, καὶ τούτου
[7, 1327]   καὶ κρατεῖ τῆς ναυτιλίας: πλήθους  δὲ   ὑπάρχοντος περιοίκων καὶ τῶν τὴν
[7, 1323]   ἐστιν ἔργον σχολῆς (ταῦτα: νῦν  δὲ   ὑποκείσθω τοσοῦτον, ὅτι βίος μὲν
[7, 1326]   ἐστερημένον ἔσται τῆς φύσεως ὁτὲ  (δὲ   φαύλως ἔχον, οἷον πλοῖον σπιθαμιαῖον
[7, 1329]   (μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις,  δὲ   φρόνησις ἐν πρεσβυτέροις εἶναὶ, ἔοικεν
[7, 1331]   πρὸς τὰς ἀναγκαίας πράξεις. μεμιμῆσθαι  δὲ   χρὴ τὴν εἰρημένην τάξιν καὶ
[7, 1329]   τάξις ἐντεῦθεν γέγονε πρῶτον,  δὲ   χωρισμὸς κατὰ γένος τοῦ
[7, 1332]   ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι φατέον, ἔστι  δὲ   ὡς ἑτέρους. ~(ὥστε καὶ τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007