Livre, pages |
[7, 1331] |
καλοῦσιν
οἱ
μὲν
ὑλωροὺς
οἱ
|
δὲ |
ἀγρονόμους
καὶ
φυλακτήρια
καὶ
συσσίτια |
[7, 1335] |
τὰ
φυόμενα
τῆς
γῆς.
περὶ
|
δὲ |
ἀποθέσεως
καὶ
(τροφῆς
τῶν
γιγνομένων |
[7, 1328] |
ἐστὶν
εὐδαιμονία
τὸ
ἄριστον,
αὕτη
|
δὲ |
ἀρετῆς
ἐνέργεια
καὶ
χρῆσίς
τις |
[7, 1333] |
ἀρχθῆναί
φασι
δεῖν
πρῶτον.
ἔστι
|
δὲ |
ἀρχή,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
πρώτοις |
[7, 1323] |
ἄπειρον
ζητοῦσι
τὴν
ὑπερβολήν.
ἡμεῖς
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἐροῦμεν
ὅτι
ῥᾴδιον
μὲν |
[7, 1326] |
μεγάλης
πόλεως
σημεῖον,
ἐξ
ἧς
|
δὲ |
βάναυσοι
μὲν
ἐξέρχονται
πολλοὶ
τὸν |
[7, 1330] |
τὸ
μηδὲν
νεωτερίζειν
ἀσφαλεῖς,
δεύτερον
|
δὲ |
βαρβάρους
περιοίκους
παραπλησίους
τοῖς
εἰρημένοις |
[7, 1330] |
διὰ
τὰς
προειρημένας
(αἰτίας:
τοὺς
|
δὲ |
γεωργήσοντας
μάλιστα
μέν,
εἰ
δεῖ |
[7, 1335] |
ἑβδομήκοντα
ἐτῶν
ἀριθμὸς
ἔσχατος,
πεντήκοντα
|
δὲ |
(γυναιξί,
δεῖ
τὴν
ἀρχὴν
τῆς |
[7, 1331] |
οὕτω
τὰ
μὲν
εὕρηται
τὰ
|
δὲ |
δεῖ
ζητεῖν
καὶ
φιλοσοφεῖν
καὶ |
[7, 1330] |
τῆς
χώρας
διὰ
πόλεμον:
ἐπεὶ
|
δὲ |
δεῖ
περὶ
ὑγιείας
φροντίζειν
τῶν |
[7, 1335] |
τὰς
τῶν
ἐλευθερίων
πράξεις.
ὁμοίως
|
δὲ |
δεῖ
ταῦτα
ὑπάρχειν
ἀνδράσι
καὶ |
[7, 1335] |
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
τῶν
γιγνομένων:
ὁρισθῆναι
|
δὲ |
δεῖ
τῆς
τεκνοποιίας
τὸ
πλῆθος, |
[7, 1331] |
ἐπιτίθεσθαι
τοῖς
εὖ
παρεσκευασμένοις.
ἐπεὶ
|
δὲ |
δεῖ
τὸ
μὲν
πλῆθος
τῶν |
[7, 1334] |
δεσπόζειν
τῶν
ἀξίων
δουλεύειν.
ὅτι
|
δὲ |
δεῖ
τὸν
νομοθέτην
μᾶλλον
σπουδάζειν |
[7, 1330] |
τῇ
κοινῇ
γῇ
κοινούς.
τίνα
|
δὲ |
δεῖ
τρόπον
χρῆσθαι
δούλοις,
καὶ |
[7, 1329] |
τῆς
ἀρετῆς
δημιουργόν
ἐστιν.
τοῦτο
|
δὲ |
δῆλον
ἐκ
τῆς
ὑποθέσεως:
τὸ |
[7, 1326] |
ἀνειμένην
πρὸς
τὸ
πλῆθος.
τοῦτο
|
δὲ |
δῆλον
καὶ
διὰ
τῆς
τῶν |
[7, 1336] |
οἰκεία
τοῖς
σώμασιν,
ἡ>
ἀοινοτέρα
|
δὲ |
διὰ
τὰ
νοσήματα.
ἔτι
δὲ |
[7, 1336] |
ὁποία
(τις
ἂν
ᾖ.
φαίνεται
|
δὲ |
διά
τε
τῶν
ἄλλων
ζῴων |
[7, 1326] |
φαύλην
ποιήσει
τὴν
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
|
δὲ |
διὰ
τὴν
ὑπερβολήν:
ὁμοίως
δὲ |
[7, 1336] |
μιμήσεις
τῶν
ὕστερον
σπουδαζομένων.
τὰς
|
δὲ |
διατάσεις
(τῶν
παίδων
καὶ
κλαυθμοὺς |
[7, 1329] |
πρέπει
(τιμᾶσθαι
τοὺς
θεούς:
ἐπεὶ
|
δὲ |
διῄρηται
τὸ
πολιτικὸν
εἰς
δύο |
[7, 1331] |
καὶ
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
λεκτέον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
δύ'
ἐστὶν
ἐν
οἷς
γίγνεται |
[7, 1329] |
τὸ
μὲν
δεῖται
φρονήσεως
τὸ
|
δὲ |
δυνάμεως,
ἑτέροις:
ᾗ
δὲ
τῶν |
[7, 1326] |
μὴ
εἰς
τὸ
πλῆθος
εἰς
|
δὲ |
δύναμιν
ἀποβλέπειν.
ἔστι
γάρ
τι |
[7, 1333] |
τέλος
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς.
διῄρηται
|
δὲ |
δύο
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
ὧν |
[7, 1324] |
προτέρων
καὶ
τῶν
νῦν:
λέγω
|
δὲ |
δύο
τόν
τε
πολιτικὸν
καὶ |
[7, 1324] |
τὰ
μὲν
νόμοις
κατειλημμένα
τὰ
|
δὲ |
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν
ἂν
ἄγαν |
[7, 1324] |
οὐδὲν
μέλει
τῶν
δικαίων.
ἄτοπον
|
δὲ |
εἰ
μὴ
φύσει
τὸ
μὲν |
[7, 1333] |
τὰ
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
τὰ
|
δὲ |
εἰς
τὰ
καλά.
περὶ
ὧν |
[7, 1326] |
ἡ
δὲ
πόλις
αὔταρκεσ̓
ἡ
|
δὲ |
ἐκ
πολλῶν
ἄγαν
ἐν
μὲν |
[7, 1331] |
τὸ
τέλος
ἔθεντο
φαῦλον,
ὁτὲ
|
δὲ |
ἑκατέρου
διαμαρτάνουσιν,
οἷον
περὶ
ἰατρικήν: |
[7, 1332] |
τινὸς
τὸ
ζῆν
καλῶς,
~(τούτου
|
δὲ |
ἐλάττονος
μὲν
τοῖς
ἄμεινον
διακειμένοις, |
[7, 1333] |
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
λέγεταί
πως.
τούτων
|
δὲ |
ἐν
(ποτέρῳ
μᾶλλον
τὸ
τέλος, |
[7, 1335] |
μικροὶ
τὰ
σώματά
εἰσιν.
ἔτι
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
τόκοις
αἱ
νέαι |
[7, 1327] |
θυμοῦ
μέν
ἐστι
πλήρη,
διανοίας
|
(δὲ |
ἐνδεέστερα
καὶ
τέχνης,
διόπερ
ἐλεύθερα |
[7, 1329] |
δὲ
τὰ
(περὶ
Κρήτην.
ἀρχαία
|
δὲ |
ἔοικεν
εἶναι
καὶ
τῶν
συσσιτίων |
[7, 1326] |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
γλισχρότητα
τοὺς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
τρυφήν.
τὸ
δ' |
[7, 1334] |
θυμὸς
γὰρ
καὶ
βούλησις,
ἔτι
|
δὲ |
ἐπιθυμία,
καὶ
γενομένοις
εὐθὺς
ὑπάρχει |
[7, 1324] |
μὲν
πάρεργον
ἂν
εἴη,
τοῦτο
|
δὲ |
ἔργον
τῆς
μεθόδου
ταύτης.
ὅτι |
[7, 1330] |
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
λειτουργίας
τὸ
|
δὲ |
ἕτερον
εἰς
τὴν
τῶν
συσσιτίων |
[7, 1330] |
τὸ
πρὸς
τὰς
ἐσχατιάς,
(τὸ
|
δὲ |
ἕτερον
πρὸς
πόλιν,
ἵνα
δύο |
[7, 1327] |
ἔχει
(τὴν
φύσιν
μονόκωλον,
τὰ
|
δὲ |
εὖ
κέκραται
πρὸς
ἀμφοτέρας
τὰς |
[7, 1324] |
μὲν
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν,
ἐμπόδιον
|
δὲ |
ἔχειν
τῇ
περὶ
αὐτὸν
εὐημερίᾳ: |
[7, 1328] |
τίς
ἐστι
τῶν
ὁμοίων,
ἕνεκεν
|
δὲ |
ζωῆς
τῆς
ἐνδεχομένης
ἀρίστης.
ἐπεὶ |
[7, 1335] |
συγκαταβήσεται
τοῖς
χρόνοις
εὐκαίρως:
ἔτι
|
δὲ |
ἡ
διαδοχὴ
τῶν
τέκνων
τοῖς |
[7, 1335] |
λόγον
εὐθὺς
ἡ
γένεσις,
τοῖς
|
δὲ |
ἤδη
καταλελυμένης
τῆς
ἡλικίας
(πρὸς |
[7, 1331] |
νενεμημένα,
τὰ
μὲν
θεοῖς
τὰ
|
δὲ |
ἥρωσιν.
ἀλλὰ
τὸ
διατρίβειν
νῦν |
[7, 1334] |
τὴν
φύσιν,
διώρισται
πρότερον,
λοιπὸν
|
δὲ |
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι
τῷ
λόγῳ |
[7, 1333] |
γὰρ
πρακτικός
ἐστι
λόγος
ὁ
|
δὲ |
θεωρητικός.
ὡσαύτως
οὖν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι |
[7, 1324] |
τὸ
πρὸς
τοῦτο
θηρευτόν:
ἔστι
|
δὲ |
θηρευτὸν
ὃ
ἂν
ἄγριον
ᾖ |
[7, 1331] |
πρὸς
φυλακὴν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
ἔτι
|
δὲ |
ἱερὰ
κατὰ
τὴν
χώραν
εἶναι |
[7, 1335] |
τοῖς
περὶ
τῆς
παιδονομίας,
(τύπῳ
|
δὲ |
ἱκανὸν
εἰπεῖν
καὶ
νῦν.
οὔτε |
[7, 1335] |
τὴν
συναυλίαν
ποιεῖσθαι
ταύτην.
δεῖ
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὺς
ἤδη
θεωρεῖν
πρὸς |
[7, 1334] |
αὑτήν,
φανερὸν
(ἐκ
τούτων:
πῶς
|
δὲ |
καὶ
διὰ
τίνων
ἔσται,
τοῦτο |
[7, 1334] |
δὲ
πρὸς
τὴν
σχολήν,
σωφροσύνης
|
δὲ |
καὶ
δικαιοσύνης
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς |
[7, 1332] |
τί
ἐστι,
μὴ
λανθάνειν.
φαμὲν
|
δὲ |
καὶ
διωρίσμεθα
ἐν
τοῖς
Ἠθικοῖς, |
[7, 1329] |
τὸ
τῶν
ἱερέων
γένος.
φανερὰ
|
δὲ |
καὶ
ἡ
τούτων
τάξις.
οὔτε |
[7, 1336] |
δὲ
διὰ
τὰ
νοσήματα.
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
κινήσεις
ὅσας
ἐνδέχεται
ποιεῖσθαι |
[7, 1332] |
ἔνια
καὶ
τοῖς
ἔθεσιν,
ἄνθρωπος
|
δὲ |
(καὶ
λόγῳ:
μόνος
γὰρ
ἔχει |
[7, 1326] |
καὶ
δεῖσθαι
μηθενὸς
(αὔταρκεσ̓
πλήθει
|
δὲ |
καὶ
μεγέθει
τοσαύτην
ὥστε
δύνασθαι |
[7, 1336] |
μήτε
ἀνειμένας.
(καὶ
περὶ
λόγων
|
δὲ |
καὶ
μύθων,
ποίους
τινὰς
ἀκούειν |
[7, 1327] |
ἐμπόριον
δεῖ
κεκτῆσθαι
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
νῦν
ὁρῶμεν
πολλαῖς
ὑπάρχοντα |
[7, 1329] |
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην
Σύρτιν:
ἦσαν
|
δὲ |
καὶ
οἱ
Χῶνες
Οἰνωτροὶ
τὸ |
[7, 1329] |
εἰς
πάντας
τοὺς
πολίτας.
φανερὸν
|
(δὲ |
καὶ
ὅτι
δεῖ
τὰς
κτήσεις |
[7, 1333] |
(οὗ
τυχεῖν
ἔστιν
ἀκροτάτου.
διῄρηται
|
δὲ |
καὶ
πᾶς
ὁ
βίος
εἰς |
[7, 1326] |
δὲ
διὰ
τὴν
ὑπερβολήν:
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
πόλις
ἡ
μὲν
ἐξ |
[7, 1328] |
ποιοῦνται
καὶ
τὰς
πολιτείας.
ἐπισκεπτέον
|
δὲ |
καὶ
πόσα
ταυτί
ἐστιν
ὧν |
[7, 1325] |
ὥστε
καὶ
πρᾶξίς
τις.
μάλιστα
|
δὲ |
καὶ
πράττειν
λέγομεν
κυρίως
καὶ |
[7, 1335] |
τὴν
τῶν
καρπῶν
κομιδήν.
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
σωφροσύνην
συμφέρει
τὰς |
[7, 1328] |
χρείας
καὶ
πρὸς
πολεμικάς,
πέμπτον
|
δὲ |
καὶ
πρῶτον
τὴν
περὶ
τὸ |
[7, 1330] |
τῆς
τῶν
τειχῶν
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
συμβαίνειν
ἐνδέχεται
πλείω
τὴν |
[7, 1323] |
διαφθείροντα
τοὺς
φιλτάτους
(φίλους)
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
διάνοιαν |
[7, 1326] |
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
παραπλησίως
|
δὲ |
καὶ
τὰ
περὶ
τῆς
χώρας |
[7, 1331] |
περιαιρεῖν
τοὺς
(ὀρεινοὺς
τόπους,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
ταῖς
οἰκήσεσι
ταῖς
ἰδίαις |
[7, 1335] |
ὑπάρχειν
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξίν.
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἐγκύους
ἐπιμελεῖσθαι
τῶν |
[7, 1336] |
καὶ
διὰ
τῆς
παιδιᾶς.
δεῖ
|
δὲ |
καὶ
τὰς
παιδιὰς
εἶναι
μήτε |
[7, 1326] |
κατὰ
τὴν
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
|
δὲ |
καὶ
τὴν
(ταύτης
ὑπερβάλλουσαν
κατὰ |
[7, 1324] |
μόνον
εὐδαίμονά
φασιν.
παρ'
ἐνίοις
|
δὲ |
καὶ
τῆς
πολιτείας
οὗτος
ὅρος |
[7, 1328] |
φίλων
ἀπάγχεαι.
καὶ
τὸ
ἄρχον
|
δὲ |
καὶ
τὸ
ἐλεύθερον
ἀπὸ
τῆς |
[7, 1329] |
τὰς
πράξεις
τὰς
πολιτικά.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
πολεμικὸν
καὶ
τὸ |
[7, 1330] |
ποιεῖν
πόλιν
εὔτομον,
κατὰ
μέρη
|
δὲ |
καὶ
τόπους:
οὕτω
γὰρ
καὶ |
[7, 1329] |
τοῖς
αὐτοῖς
ἀποδοτέον
ἄμφω;
φανερὸν
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο,
διότι
τρόπον
μέν |
[7, 1334] |
ἄλογον
τοῦ
λόγον
ἔχοντος.
φανερὸν
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο:
θυμὸς
γὰρ
καὶ |
[7, 1324] |
αὐτήν,
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο.
πάντες
γὰρ
ἂν |
[7, 1327] |
ἐλεύθερα
μὲν
διατελεῖ
μᾶλλον,
ἀπολίτευτα
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πλησίον
ἄρχειν
οὐ |
[7, 1323] |
ἱκανὸν
εἶναι
νομίζουσιν
ὁποσονοῦν,
πλούτου
|
δὲ |
καὶ
χρημάτων
καὶ
δυνάμεως
καὶ |
[7, 1333] |
τὰ
χρήσιμα
δὲ
πράττειν,
τὰ
|
δὲ |
καλὰ
δεῖ
μᾶλλον.
ὥστε
πρὸς |
[7, 1323] |
μὴ
τὰ
καλὰ
πράττουσιν:
οὐθὲν
|
δὲ |
καλὸν
ἔργον
οὔτ'
ἀνδρὸς
οὔτε |
[7, 1323] |
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
καλῶς.
ἀδύνατον
|
δὲ |
καλῶς
πράττειν
τοῖς
μὴ
τὰ |
[7, 1329] |
ἕκαστον,
τὸ
μὲν
ἀεὶ
τὸ
|
δὲ |
κατὰ
μέρος.
(ἔοικε
δὲ
οὐ |
[7, 1336] |
τὸν
μὲν
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω
|
δὲ |
κατακλίσεως
(ἠξιωμένον
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις |
[7, 1328] |
ἢ
τὰ
μὲν
ἴδια
τὰ
|
δὲ |
κοινὰ
τούτων
ἐξ
ἀνάγκης
ἐστίν. |
[7, 1328] |
ἢ
τῷ
μὲν
ποιῆσαι
τῷ
|
δὲ |
λαβεῖν:
λέγω
δ'
οἷον
ὀργάνῳ |
[7, 1326] |
εὐνομίαν
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
|
δὲ |
λίαν
ὑπερβάλλων
ἀριθμὸς
οὐ
δύναται |
[7, 1330] |
πρὸς
τοὺς
ὁμόρους
(ἔχθρας,
οἱ
|
δὲ |
λίαν
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
τὸ |
[7, 1334] |
εὐθὺς
ὑπάρχει
τοῖς
παιδίοις,
ὁ
|
δὲ |
λογισμὸς
καὶ
ὁ
νοῦς
προιοῦσιν |
[7, 1334] |
τινος
ἀρχῆς
ἄλλου
τέλους,
(ὁ
|
δὲ |
λόγος
ἡμῖν
καὶ
ὁ
νοῦς |
[7, 1332] |
τῷ
νομοθέτῃ,
διωρίσμεθα
πρότερον:
(τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ἔργον
ἤδη
παιδείας.
τὰ |
[7, 1335] |
εἰς
τὸ
φανερὸν
γεννήσεως:
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ὑγιείας
χάριν
ἤ
τινος |
[7, 1327] |
εἶναι
τῶν
τόπων
ἁπάντων̓
ὁ
|
δὲ |
λοιπὸς
πρὸς
τὰς
τῶν
γινομένων |
[7, 1330] |
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
μᾶλλον:
~(τῶν
|
δὲ |
λοιπῶν
πρὸς
τὸ
τὰς
πολιτικὰς |
[7, 1325] |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
λόγοις.
τὸ
|
δὲ |
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
τὸ
ἀπρακτεῖν
τοῦ |
[7, 1328] |
πλὴν
πρὸς
τοὺς
ἀδικοῦντας.
τοῦτο
|
δὲ |
μᾶλλον
ἔτι
πρὸς
τοὺς
συνήθεις |
[7, 1326] |
ἐνοικούντων
κρίνουσι
τὴν
μεγάλην,
δεῖ
|
δὲ |
μᾶλλον
μὴ
εἰς
τὸ
πλῆθος |
[7, 1334] |
μᾶλλον
διὰ
τινὸς
ἀρετῆς:
ἐπεὶ
|
δὲ |
μείζω
τε
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ |
[7, 1327] |
προσόδου
(χάριν
ταῦτα
πράττουσιν:
ἣν
|
δὲ |
μὴ
δεῖ
πόλιν
τοιαύτης
μετέχειν |
[7, 1334] |
μὲν
ἔτι
δυναμένου
γεννᾶν
τῆς
|
δὲ |
μὴ
δυναμένης,
ἢ
ταύτης
μὲν |
[7, 1334] |
παροιμίαν,
οὐ
σχολὴ
δούλοις,
οἱ
|
δὲ |
μὴ
δυνάμενοι
κινδυνεύειν
ἀνδρείως
δοῦλοι |
[7, 1325] |
γὰρ
ἴσον
καὶ
ὅμοιον:
τὸ
|
δὲ |
μὴ
ἴσον
τοῖς
ἴσοις
καὶ |
[7, 1331] |
καὶ
ὡς
μὴ
(ἐχούσαις,
τοῖς
|
δὲ |
μὴ
κεκτημένοις
οὐκ
ἔξεστιν.
εἰ |
[7, 1330] |
μὲν
ὑπάρχειν
πλῆθος
(οἰκεῖον,
εἰ
|
δὲ |
μή,
τοῦτό
γε
εὕρηται
διὰ |
[7, 1323] |
μὲν
τὰς
παραπετομένας
(μυίας,
ἀπεχόμενον
|
δὲ |
μηθενός,
ἂν
ἐπιθυμήσῃ
τοῦ
φαγεῖν |
[7, 1328] |
μὲν
ἐνδέχεσθαι
μετέχειν
αὐτῆς
τοὺς
|
δὲ |
μικρὸν
ἢ
(μηδέν,
δῆλον
ὡς |
[7, 1336] |
γυναικῶν
τιμαλφεῖν
τοὺς
θεούς:
(τοὺς
|
δὲ |
νεωτέρους
οὔτ'
ἰάμβων
οὔτε
κωμῳδίας |
[7, 1325] |
ἀλλ'
ἐκείνου
χάριν
ταύτας.
τοῦ
|
δὲ |
νομοθέτου
τοῦ
σπουδαίου
ἐστὶ
τὸ |
[7, 1334] |
τὸ
μέν
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ
|
δὲ |
νοῦς,
ὥσπερ
δὲ
τὸ
σῶμα |
[7, 1333] |
ἡλικίας,
ὅσαι
δέονται
(παιδείας.
οἱ
|
δὲ |
νῦν
ἄριστα
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
τῶν |
[7, 1326] |
τῇ
λίαν
ὑπάρχει
φανερῶς.
ἔτι
|
δὲ |
ξένοις
καὶ
μετοίκοις
ῥᾴδιον
μεταλαμβάνειν |
[7, 1325] |
μέντοι
μηθὲν
τούτων
ἀδύνατον:
λέγω
|
δὲ |
(οἷον
περί
τε
πλήθους
πολιτῶν |
[7, 1326] |
ἐξέρχονται
πολλοὶ
τὸν
ἀριθμὸν
ὁπλῖται
|
δὲ |
ὀλίγοι,
ταύτην
ἀδύνατον
εἶναι
μεγάλην: |
[7, 1328] |
ὀργάνων
δεῖται
τὸ
ζῆν,
τρίτον
|
δὲ |
ὅπλα
τοὺς
γὰρ
κοινωνοῦντας
ἀναγκαῖον |
[7, 1324] |
τὸ
μὲν
δεσποστόν
ἐστι
τὸ
|
δὲ |
οὐ
δεσποστόν,
ὥστε
εἴπερ
ἔχει |
[7, 1333] |
καὶ
μᾶλλον
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι
|
δὲ |
οὐ
διὰ
τοῦτο
δεῖ
τὴν |
[7, 1324] |
πολιτικὸν
καὶ
τὸν
φιλόσοφον.
διαφέρει
|
δὲ |
οὐ
μικρὸν
ποτέρως
ἔχει
τὸ |
[7, 1329] |
τὸ
δὲ
κατὰ
μέρος.
(ἔοικε
|
δὲ |
οὐ
νῦν
οὐδὲ
νεωστὶ
τοῦτ' |
[7, 1331] |
τοῖς
μὲν
ἐξουσία
τυγχάνει
τοῖς
|
δὲ |
οὔ,
διά
τινα
τύχην
ἢ |
[7, 1332] |
πρέπει
τοῖς
δ'
ἄρχειν:
ἀγανακτεῖ
|
δὲ |
οὐδεὶς
καθ'
ἡλικίαν
ἀρχόμενος,
οὐδὲ |
[7, 1330] |
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
|
δὲ |
οὐδέτερον,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἰσχυροὶ
τόποι |
[7, 1332] |
σῶμα
καὶ
τὴν
ψυχήν.
ἔνια
|
δὲ |
οὐθὲν
ὄφελος
φῦναι:
~(τὰ
γὰρ |
[7, 1325] |
μὲν
ἀμφότεροι
λέγουσιν
ὀρθῶς
τὰ
|
δὲ |
οὐκ
ὀρθῶς,
οἱ
μὲν
ὅτι |
[7, 1329] |
εὐπορίαν
ὑπάρχειν
τοῖς
πολίταις,
πολῖται
|
δὲ |
οὗτοι.
τὸ
γὰρ
(βάναυσον
οὐ |
[7, 1328] |
καὶ
χρῆσίς
τις
τέλειος,
συμβέβηκε
|
δὲ |
οὕτως
ὥστε
τοὺς
μὲν
ἐνδέχεσθαι |
[7, 1329] |
τὸν
αὐτὸν
ἔχειν
τρόπον.
ὅτι
|
δὲ |
πάντα
ἀρχαῖα,
σημεῖον
τὰ
περὶ |
[7, 1332] |
τῆς
πολιτείας
εἶναι
σπουδαίους:
ἡμῖν
|
δὲ |
πάντες
οἱ
πολῖται
(μετέχουσι
τῆς |
[7, 1325] |
μὲν
θετέον,
οὐχ
ὡς
τέλος
|
δὲ |
πάντων
ἀκρότατον,
ἀλλ'
ἐκείνου
χάριν |
[7, 1324] |
ζῴη
(μακαρίως,
φανερόν
ἐστιν:
ἀμφισβητεῖται
|
δὲ |
παρ'
αὐτῶν
τῶν
ὁμολογούντων
τὸν |
[7, 1334] |
χάρις
παρὰ
τῶν
τέκνων,
ἡ
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
πατέρων
βοήθεια
τοῖς |
[7, 1329] |
μὲν
εὑρημένοις
ἱκανῶς
χρῆσθαι,
τὰ
|
δὲ |
παραλελειμμένα
(πειρᾶσθαι
ζητεῖν.
ὅτι
μὲν |
[7, 1332] |
εἰρημένων
τὰ
μὲν
ὑπάρχειν,
τὰ
|
δὲ |
παρασκευάσαι
τὸν
νομοθέτην.
διὸ
κατατυχεῖν |
[7, 1327] |
δεῖ
εἶναι
τὴν
πόλιν:
οἱ
|
δὲ |
παρέχοντες
σφᾶς
αὐτοὺς
πᾶσιν
ἀγορὰν |
[7, 1332] |
μανθάνουσι
τὰ
δ'
ἀκούοντες.
ἐπεὶ
|
δὲ |
πᾶσα
πολιτικὴ
κοινωνία
συνέστηκεν
ἐξ |
[7, 1325] |
ἐλεύθερον
τοῦ
(φύσει
δούλου.
διώρισται
|
δὲ |
περὶ
αὐτῶν
ἱκανῶς
ἐν
τοῖς |
[7, 1331] |
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
|
δὲ |
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν |
[7, 1327] |
πλησίον
ἄρχειν
οὐ
δυνάμενα:
τὰ
|
δὲ |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν |
[7, 1329] |
περὶ
τὴν
Μίνω
βασιλείαν,
τὰ
|
δὲ |
περὶ
τὴν
Ἰταλίαν
πολλῷ
παλαιότερα |
[7, 1335] |
ποιεῖσθαι
τὴν
σύζευξιν
εἴρηται,
τοῖς
|
δὲ |
περὶ
τὴν
ὥραν
χρόνοις
δεῖ |
[7, 1325] |
ἀρετῆς
εἶναι
βίον
αἱρετώτατον,
διαφερομένους
|
δὲ |
περὶ
τῆς
χρήσεως
αὐτοῦ,
λεκτέον |
[7, 1323] |
ὄφελος
εἶναι
τοῖς
(ἔχουσιν,
τῶν
|
δὲ |
περὶ
ψυχὴν
ἕκαστον
ἀγαθῶν,
ὅσῳ |
[7, 1325] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
φανερόν
ἐστιν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
πεφροιμίασται
τὰ
νῦν
εἰρημένα
περὶ |
[7, 1324] |
καὶ
τισὶ
μὲν
μὴ
τοῖς
|
δὲ |
πλείστοις.
ἐπεὶ
δὲ
τῆς
πολιτικῆς |
[7, 1335] |
νόμος
μηδὲν
πεπηρωμένον
τρέφειν,
διὰ
|
δὲ |
πλῆθος
τέκνων
ἡ
τάξις
τῶν |
[7, 1327] |
γῆν,
καὶ
κατὰ
θάλατταν̓
περὶ
|
δὲ |
πλήθους
ἤδη
καὶ
μεγέθους
τῆς |
[7, 1337] |
ταῖς
πλείσταις
τῶν
πόλεων̓
τρίτον
|
δὲ |
ποίαν
τινὰ
δεῖ
ταύτην
εἶναι> |
[7, 1334] |
ἔθους
καὶ
λόγου
δεῖ.
τούτων
|
δὲ |
ποίους
μέν
τινας
εἶναι
χρὴ |
[7, 1323] |
χωρὶς
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως:
ἀνδρεία
|
δὲ |
πόλεως
καὶ
δικαιοσύνη
καὶ
φρόνησις |
[7, 1327] |
εἶναι
τὴν
χώραν
ἐστίν.
τῆς
|
δὲ |
πόλεως
τὴν
θέσιν
εἰ
χρὴ |
[7, 1330] |
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ὅτι
μὲν
δεῖ
κοινὴν |
[7, 1329] |
ὑπάρχειν
μετὰ
τῆς
ἀρετῆς,
εὐδαίμονα
|
δὲ |
πόλιν
οὐκ
εἰς
μέρος
τι |
[7, 1326] |
ὀλίγων
λίαν
οὐκ
αὐτάρκης
ἡ
|
δὲ |
πόλις
αὔταρκεσ̓
ἡ
δὲ
ἐκ |
[7, 1328] |
μέρη
τῆς
κτήσεώς
ἐστιν:
ἡ
|
δὲ |
πόλις
κοινωνία
τίς
ἐστι
τῶν |
[7, 1323] |
~(περὶ
|
δὲ |
πολιτείας
ἀρίστης
τὸν
μέλλοντα
ποιήσασθαι |
[7, 1326] |
ὕλην
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν.
ἔστι
|
δὲ |
πολιτικῆς
χορηγίας
πρῶτον
τό
τε |
[7, 1333] |
καὶ
τῷ
τίνος
ἕνεκεν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος
τὴν
αὐτὴν |
[7, 1325] |
γὰρ
εὐδαιμονία
πρᾶξίς
ἐστιν,
ἔτι
|
δὲ |
πολλῶν
καὶ
καλῶν
τέλος
ἔχουσιν |
[7, 1327] |
πρὸς
τὰς
πράξεις
σύμμετρον.
τὴν
|
δὲ |
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην
περὶ
τὸν |
[7, 1335] |
ἔχειν
δεῖ
τὴν
ἕξιν,
πεπονημένην
|
δὲ |
πόνοις
μὴ
βιαίοις,
μηδὲ
πρὸς |
[7, 1332] |
τινὸς
ἀναίρεσίς
ἐστιν,
αἱ
τοιαῦται
|
δὲ |
πράξεις
τοὐναντίον:
κατασκευαὶ
γὰρ
ἀγαθῶν |
[7, 1333] |
καὶ
τἀναγκαῖα
καὶ
τὰ
χρήσιμα
|
δὲ |
πράττειν,
τὰ
δὲ
καλὰ
δεῖ |
[7, 1336] |
ἀτιμίαις
κολάζειν
καὶ
πληγαῖς,
τὸν
|
δὲ |
πρεσβύτερον
τῆς
ἡλικίας
ταύτης
ἀτιμίαις |
[7, 1332] |
ταὐτὸ
τὸ
μὲν
νεώτερον
τὸ
|
δὲ |
πρεσβύτερον,
ὧν
τοῖς
μὲν
ἄρχεσθαι |
[7, 1331] |
νεωτέροις
ἄρχοντάς
τινας
διατρίβειν,
τοὺς
|
δὲ |
πρεσβυτέρους
παρὰ
(τοῖς
ἄρχουσιν:
ἡ |
[7, 1330] |
ἔργῳ
τὰς
ἐκείνως
καλλωπισαμένας.
(ἔστι
|
δὲ |
πρὸς
μὲν
τοὺς
ὁμοίους
καὶ |
[7, 1333] |
κατὰ
τὰς
πράξεις
αὐτῶν,
μᾶλλον
|
δὲ |
πρὸς
τὰ
βελτίω
καὶ
τὰ |
[7, 1331] |
γὰρ
τὴν
ἄνω
τίθεμεν,
ταύτην
|
δὲ |
πρὸς
τὰς
ἀναγκαίας
πράξεις.
μεμιμῆσθαι |
[7, 1329] |
καλούμενοι
τὴν
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν |
[7, 1334] |
δεῖ
πρὸς
τὴν
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
σχολήν,
σωφροσύνης
δὲ |
[7, 1330] |
τῶν
ἐνδεχομένων,
εἴρηται
πρότερον:
αὐτῆς
|
δὲ |
προσάντη
τὴν
θέσιν
εὔχεσθαι
δεῖ |
[7, 1332] |
δεῖ
σκέψασθαι
(τὸν
νομοθέτην.
εἴρηται
|
δὲ |
πρότερον
περὶ
αὐτοῦ.
ἡ
γὰρ |
[7, 1335] |
μηδ'
ἀραιᾷ
τροφῇ
χρωμένας.
τοῦτο
|
δὲ |
ῥᾴδιον
τῷ
νομοθέτῃ
ποιῆσαι
προστάξαντι |
[7, 1336] |
ἀποβάπτειν
τὰ
γιγνόμενα
ψυχρόν,
τοῖς
|
δὲ |
σκέπασμα
μικρὸν
ἀμπίσχειν,
οἷον
Κελτοῖς. |
[7, 1324] |
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
τὴν
φορβειάν:
ἐν
|
δὲ |
Σκύθαις
οὐκ
ἐξῆν
πίνειν
ἐν |
[7, 1332] |
κυρίαν
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
τὸ
|
δὲ |
σπουδαίαν
εἶναι
τὴν
πόλιν
οὐκέτι |
[7, 1331] |
λέγειν
εὐχῆς
ἔργον
ἐστί,
τὸ
|
δὲ |
συμβῆναι
τύχης.
διὸ
περὶ
μὲν |
[7, 1333] |
πόλεμον
μὲν
εἰρήνης
χάριν,
ἀσχολίαν
|
δὲ |
σχολῆς,
τὰ
δ'
ἀναγκαῖα
καὶ |
[7, 1335] |
συνουσίαις.
καὶ
τὰ
τῶν
ἀρρένων
|
(δὲ |
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς
τὴν |
[7, 1329] |
ὥς
φασιν,
οὕτω
νομοθετήσαντος,
Μίνω
|
δὲ |
τὰ
(περὶ
Κρήτην.
ἀρχαία
δὲ |
[7, 1330] |
διοικεῖν
τὴν
ἄλλην
οἰκίαν.
ἔτι
|
δὲ |
τὰ
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
δαπανήματα |
[7, 1328] |
δημοκρατίαις
μετέχουσι
πάντες
πάντων,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
τοὐναντίον.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1330] |
καὶ
τὸν
Ἱπποδάμειον
τρόπον,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας
τοὐναντίον
ὡς |
[7, 1331] |
τέλος
τῶν
πράξεων
ὀρθῶς,
ἓν
|
δὲ |
τὰς
πρὸς
τὸ
τέλος
φερούσας |
[7, 1329] |
Σκυλλητικοῦ
καὶ
τοῦ
Λαμητικοῦ:
ἀπέχει
|
δὲ |
ταῦτα
ἀπ'
ἀλλήλων
ὁδὸν
ἡμισείας |
[7, 1332] |
γίγνονται
διὰ
τριῶν.
τὰ
τρία
|
δὲ |
(ταῦτά
ἐστι
φύσις
ἔθος
λόγος. |
[7, 1324] |
τὸ
περὶ
ἕκαστον
αἱρετόν,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ταύτην
προῃρήμεθα
νῦν
τὴν
σκέψιν, |
[7, 1328] |
ἀνάγκης
ἐστίν.
οὐκ
ἐν
πάσῃ
|
δὲ |
ταὐτὸ
πολιτείᾳ.
καθάπερ
γὰρ
εἴπομεν, |
[7, 1336] |
θεατῶν
ταῖς
πρώταις
ἀκοαῖς:
συμβαίνει
|
δὲ |
ταὐτὸ
τοῦτο
καὶ
πρὸς
τὰς |
[7, 1331] |
πολιτῶν
ἐν
συσσιτίοις
(κατανενεμῆσθαι,
τὰ
|
δὲ |
τείχη
διειλῆφθαι
φυλακτηρίοις
καὶ
πύργοις |
[7, 1330] |
πρὸς
κόσμον
ἕξει
καλῶς.
περὶ
|
δὲ |
τειχῶν,
οἱ
μὴ
φάσκοντες
δεῖν |
[7, 1323] |
ἢ
πιεῖν,
τῶν
ἐσχάτων,
ἕνεκα
|
δὲ |
τεταρτημορίου
διαφθείροντα
τοὺς
φιλτάτους
(φίλους) |
[7, 1329] |
ἀρχαιότατοι
μὲν
δοκοῦσιν
εἶναι,
νόμων
|
δὲ |
τετυχήκασιν
καὶ
τάξεως
πολιτικῆς.
διὸ |
[7, 1337] |
πολὺ
λέγουσιν
οὐ
κακῶς,
~(δεῖ
|
δὲ |
τῇ
διαιρέσει
τῆς
φύσεως
ἐπακολουθεῖν: |
[7, 1334] |
πόλεων
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ |
[7, 1323] |
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ
|
δὲ |
τὴν
ἔξω
κτῆσιν
τῶν
ἀγαθῶν |
[7, 1324] |
εἰρημένοις
τυγχάνει
μὴ
πειθόμενος.
(πότερον
|
δὲ |
τὴν
εὐδαιμονίαν
τὴν
αὐτὴν
εἶναι |
[7, 1333] |
ἡ
δὲ
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων
|
δὲ |
τὴν
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν, |
[7, 1329] |
ὁπλιτικὸν
καὶ
τὸ
βουλευτικόν,
πρέπει
|
δὲ |
τήν
τε
θεραπείαν
ἀποδιδόναι
τοῖς |
[7, 1328] |
ποίους
τινὰς
τὴν
φύσιν,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
χώραν
πόσην
τέ
τινα |
[7, 1329] |
ποίαν
εἶναι
τὴν
χώραν:
περὶ
|
δὲ |
τῆς
(διανομῆς
καὶ
τῶν
γεωργούντων, |
[7, 1334] |
δικαίους
εἶναι
καὶ
σωφρονεῖν,
ἡ
|
δὲ |
τῆς
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις
καὶ
τὸ |
[7, 1327] |
ἐπιμίσγεσθαι
δεῖ
(πρὸς
ἀλλήλους.
περὶ
|
δὲ |
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως,
ὅτι
μὲν |
[7, 1327] |
τῶν
γινομένων
καρπῶν
παραπομπάς,
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
περὶ
ξύλα
ὕλης,
κἂν |
[7, 1329] |
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν)
ταῖς
πόλεσιν,
μέρη
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
τό
τε
ὁπλιτικὸν |
[7, 1331] |
πλεῖον
ἀφείσθω
τὰ
νῦν.
περὶ
|
δὲ |
τῆς
πολιτείας
αὐτῆς,
ἐκ
τίνων |
[7, 1324] |
μὴ
τοῖς
δὲ
πλείστοις.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τῆς
πολιτικῆς
(διανοίας
καὶ
θεωρίας |
[7, 1335] |
δεῖ
ποιουμένους
τὴν
ὁμιλίαν.
περὶ
|
δὲ |
τῆς
πρὸς
ἄλλην
ἢ
πρὸς |
[7, 1327] |
τυγχάνοι
κεκτημένη
τοιαύτην
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
|
δὲ |
τῆς
πρὸς
τὴν
θάλατταν
κοινωνίας, |
[7, 1323] |
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων
ἔχειν.
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
ψυχῆς
ἕνεκεν
ταῦτα
πέφυκεν |
[7, 1326] |
ὅλως,
οὐδὲ
δυοῖν
σταδίοιν,
εἰς
|
δὲ |
τὶ
μέγεθος
ἐλθὸν
~(ὁτὲ
μὲν |
[7, 1324] |
τῆς
πολιτικῆς
κοινωνίας
ἀπολελυμένος,
ἔτι
|
δὲ |
τίνα
πολιτείαν
θετέον
καὶ
ποίαν |
[7, 1334] |
οὐ
παιδεύσας
δύνασθαι
σχολάζειν.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
αὐτὸ
τέλος
εἶναι
φαίνεται |
[7, 1334] |
~(ἀλλὰ
μὴ
πάντων
δεσποτείας:
τρίτον
|
δὲ |
τὸ
δεσπόζειν
τῶν
ἀξίων
δουλεύειν. |
[7, 1326] |
ἐπίταξις
καὶ
κρίσις
ἔργον:
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
κρίνειν
(περὶ
τῶν
δικαίων |
[7, 1336] |
ἀτιμίαις
ἀνελευθέροις
ἀνδραποδωδίας
χάριν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
λέγειν
τι
τῶν
τοιούτων |
[7, 1333] |
καὶ
τοῖς
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον
|
δὲ |
τὸ
λόγον
ἔχον.
διῄρηταί
τε |
[7, 1324] |
τινὸς
εἶναι
τῆς
μεγίστης,
πολιτικῶς
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν, |
[7, 1329] |
καὶ
τῶν
νόμων
ἐνίοις.
ᾤκουν
|
δὲ |
τὸ
μὲν
πρὸς
τὴν
Τυρρηνίαν |
[7, 1336] |
ἐνδέχεται
ποιεῖσθαι
τηλικούτων
συμφέρει.
(πρὸς
|
δὲ |
τὸ
μὴ
διαστρέφεσθαι
τὰ
μέλη |
[7, 1324] |
μηδὲ
νόμιμόν
ἐστιν;
οὐ
νόμιμον
|
δὲ |
τὸ
μὴ
μόνον
δικαίως
ἀλλὰ |
[7, 1331] |
ἀπὸ
τῆς
χώρας
πᾶσιν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
διαιρεῖται
τῆς
πόλεως |
[7, 1332] |
τὴν
εὐδαιμονίαν,
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
προκείμενόν
ἐστι
τὴν
ἀρίστην |
[7, 1334] |
ὄρεξις
τὸ
δὲ
νοῦς,
ὥσπερ
|
δὲ |
τὸ
σῶμα
πρότερον
τῇ
γενέσει |
[7, 1329] |
τούτους
ὑπομένειν
ἀρχομένους
ἀεί,
ταύτῃ
|
δὲ |
τοῖς
αὐτοῖς.
οἱ
γὰρ
τῶν |
[7, 1331] |
τις
διακοσμήσειε
τὸν
τρόπον:
τὰς
|
δὲ |
τοῖς
θείοις
ἀποδεδομένας
οἰκήσεις
(καὶ |
[7, 1324] |
τῷ
μηθένα
ἀπεκταγκότι
πολέμιον:
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
Ἴβηρσιν,
ἔθνει
πολεμικῷ,
τοσούτους |
[7, 1336] |
καὶ
τοῖς
παιδίοις
διατεινομένοις.
ἐπισκεπτέον
|
δὲ |
(τοῖς
παιδονόμοις
τὴν
τούτων
διαγωγήν, |
[7, 1332] |
μὲν
τοῖς
ἄμεινον
διακειμένοις,
πλείονος
|
δὲ |
τοῖς
χεῖρον,
οἱ
δ'
εὐθὺς |
[7, 1328] |
ἐπιμέλειαν,
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν,
ἕκτον
|
δὲ |
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον |
[7, 1324] |
μὲν
οὖν
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
|
δὲ |
τὸν
δεσποτικὸν
καὶ
τυραννικὸν
τρόπον |
[7, 1326] |
ἐλευθερίως
ἅμα
καὶ
σωφρόνως.
τοῦτον
|
δὲ |
τὸν
ὅρον
εἰ
καλῶς
ἢ |
[7, 1336] |
διαπορήσαντας,
καὶ
πῶς
δεῖ:
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
παρόντα
καιρὸν
ἐμνήσθημεν
ὡς |
[7, 1335] |
ᾖ
καὶ
προσαγορευθῇ
πόσις:
περὶ
|
δὲ |
τὸν
χρόνον
τὸν
τῆς
τεκνοποιίας |
[7, 1330] |
πρὸς
τὴν
ἄλλην
χρείαν.
περὶ
|
δὲ |
τόπων
ἐρυμνῶν
οὐ
πάσαις
ὁμοίως |
[7, 1333] |
μὲν
τοῦ
ἄρχοντος
χάριν
ἡ
|
δὲ |
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων
δὲ
τὴν |
[7, 1327] |
διωρισμένα
τὸν
τρόπον
τοῦτον:
περὶ
|
δὲ |
τοῦ
πολιτικοῦ
πλήθους,
τίνα
μὲν |
[7, 1334] |
νοῦ
τὴν
τῆς
ὀρέξεως,
τὴν
|
δὲ |
τοῦ
σώματος
τῆς
ψυχῆς.
εἴπερ |
[7, 1327] |
μὲν
(εἶναι
τῶν
γνωρίμων
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἀγνῶτας
ἀγρίους,
ὁ
θυμός |
[7, 1324] |
τὸ
δικαίως
ἄρχειν
ζητοῦσι,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἄλλους
οὐδὲν
μέλει
τῶν |
[7, 1324] |
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
πράξεων,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας,
ἐάσαντας
ἐπὶ
τῆς |
[7, 1330] |
πάντας
τοὺς
πολίτας,
οὐ
ῥᾴδιον
|
δὲ |
τοὺς
ἀπόρους
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων |
[7, 1330] |
τοῖς
εἰρημένοις
τὴν
φύσιν,
(τούτων
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἐν
τοῖς
ἰδίοις |
[7, 1325] |
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν
συντείνειν:
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ὁμολογοῦντας
μὲν
τὸν
μετ' |
[7, 1324] |
τοῦ
μὲν
τοὺς
θεραπευομένους
τοῦ
|
δὲ |
τοὺς
πλωτῆρας.
ἀλλ'
ἐοίκασιν
οἱ |
[7, 1326] |
εἶναι
τὴν
εὐδαίμονα
πόλιν:
εἰ
|
δὲ |
τοῦτ'
(ἀληθές,
ἀγνοοῦσι
ποία
μεγάλη |
[7, 1332] |
τοὺς
δ'
ἄρχεσθαι
καθάπαξ:
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοῦτ'
οὐ
ῥᾴδιον
λαβεῖν
οὐδ' |
[7, 1333] |
οὐδ'
ὁ
νομοθέτης
ἀγαθός.
ἔστι
|
δὲ |
τοῦτο
γελοῖον,
εἰ
μένοντες
ἐν |
[7, 1327] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
ναυτῶν.
ὁρῶμεν
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
νῦν
ὑπάρχον
τισίν, |
[7, 1323] |
ὡς
εἰπεῖν
αἱρετώτατος
βίος,
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
πότερον
κοινῇ
καὶ
χωρὶς |
[7, 1325] |
μέρεσι
τῆς
πόλεώς
εἰσιν.
ὁμοίως
|
δὲ |
τοῦτο
ὑπάρχει
καὶ
καθ'
ἑνὸς |
[7, 1323] |
κεκτημένοις
πλείω
τῶν
χρησίμων,
ἐν
|
δὲ |
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[7, 1333] |
εἶναι
δοκούσας
καὶ
πλεονεκτικωτέρας.
παραπλησίως
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
τῶν
ὕστερόν
τινες |
[7, 1325] |
πολιτικοῦ
καὶ
πάντων
αἱρετώτατον,
οἱ
|
δὲ |
τοῦτον
ἄριστον:
ἀδύνατον
γὰρ
τὸν |
[7, 1336] |
τωθασμὸν
ἀποδίδωσιν
ὁ
νόμος.
πρὸς
|
δὲ |
τούτους
ἀφίησιν
ὁ
νόμος
τοὺς |
[7, 1330] |
(καὶ
ἡμῖν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
|
δὲ |
τούτων
κοινωνεῖν
πάντας
τοὺς
πολίτας, |
[7, 1328] |
τῶν
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
|
δὲ |
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι |
[7, 1333] |
καὶ
τὰ
τέλη.
τὸν
(αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
καὶ
περὶ
τοὺς
βίους |
[7, 1328] |
δὲ
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
τοὐναντίον.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τυγχάνομεν
σκοποῦντες
περὶ
τῆς
ἀρίστης |
[7, 1331] |
μὲν
σκοπὸς
ἔκκειται
καλῶς,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
πράττειν
τοῦ
τυχεῖν
αὐτοῦ |
[7, 1329] |
τὸ
δὲ
δυνάμεως,
ἑτέροις:
ᾗ
|
δὲ |
τῶν
ἀδυνάτων
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους |
[7, 1334] |
πολέμου
σχολὴ
δ'
ἀσχολίας.
χρήσιμοι
|
δὲ |
τῶν
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
τὴν |
[7, 1335] |
σώμασι
καὶ
ταῖς
διανοίαις,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ |
[7, 1333] |
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
τὴν
|
δὲ |
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ'
ἔνια |
[7, 1327] |
ἀρχόμενα
καὶ
δουλεύοντα
διατελεῖ:
τὸ
|
δὲ |
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
ὥσπερ
μεσεύει |
[7, 1323] |
ἐστι
καὶ
μακάριος,
δι'
οὐθὲν
|
δὲ |
τῶν
(ἐξωτερικῶν
ἀγαθῶν
ἀλλὰ
δι' |
[7, 1330] |
μᾶλλον
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους.
ἡ
|
δὲ |
τῶν
ἰδίων
οἰκήσεων
διάθεσις
ἡδίων |
[7, 1330] |
τὴν
μὲν
εἶναι
κοινὴν
τὴν
|
δὲ |
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ
τούτων
ἑκατέραν |
[7, 1330] |
τὴν
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
ἰδιωτῶν
τὸ
ἕτερον
μέρος |
[7, 1331] |
τοῦ
τυχεῖν
αὐτοῦ
διαμαρτάνουσιν,
ὁτὲ
|
δὲ |
τῶν
μὲν
πρὸς
τὸ
τέλος |
[7, 1325] |
τοῖς
ὁμοίοις
παρὰ
φύσιν,
οὐδὲν
|
δὲ |
τῶν
(παρὰ
φύσιν
καλόν.
διὸ |
[7, 1336] |
ἢ
μοχθηρίαν
ἢ
δυσμένειαν.
διελθόντων
|
δὲ |
τῶν
πέντε
ἐτῶν
τὰ
δύο |
[7, 1332] |
σπουδαίους
εἶναι,
μὴ
καθ'
ἕκαστον
|
δὲ |
τῶν
πολιτῶν,
οὕτως
αἱρετώτερον:
ἀκολουθεῖ |
[7, 1336] |
πρεπούσῃ
πρὸς
τὴν
ἁμαρτίαν.
γενομένων
|
δὲ |
τῶν
τέκνων
οἴεσθαι
δεῖ
μεγάλην |
[7, 1330] |
συμβάλλεται
πρὸς
τὴν
ὑγίειαν:
ἡ
|
δὲ |
τῶν
ὑδάτων
καὶ
τοῦ
πνεύματος |
[7, 1331] |
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
|
δὲ |
τῶν
ὠνίων
ἀγορὰν
ἑτέραν
τε |
[7, 1330] |
καὶ
πρὸς
(τοιοῦτον
καλῶς,
δεύτερον
|
δὲ |
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου |
[7, 1327] |
καὶ
κρατεῖ
τῆς
ναυτιλίας:
πλήθους
|
δὲ |
ὑπάρχοντος
περιοίκων
καὶ
τῶν
τὴν |
[7, 1323] |
ἐστιν
ἔργον
σχολῆς
(ταῦτα:
νῦν
|
δὲ |
ὑποκείσθω
τοσοῦτον,
ὅτι
βίος
μὲν |
[7, 1326] |
ἐστερημένον
ἔσται
τῆς
φύσεως
ὁτὲ
|
(δὲ |
φαύλως
ἔχον,
οἷον
πλοῖον
σπιθαμιαῖον |
[7, 1329] |
(μὲν
δύναμις
ἐν
νεωτέροις,
ἡ
|
δὲ |
φρόνησις
ἐν
πρεσβυτέροις
εἶναὶ,
ἔοικεν |
[7, 1331] |
πρὸς
τὰς
ἀναγκαίας
πράξεις.
μεμιμῆσθαι
|
δὲ |
χρὴ
τὴν
εἰρημένην
τάξιν
καὶ |
[7, 1329] |
τάξις
ἐντεῦθεν
γέγονε
πρῶτον,
ὁ
|
δὲ |
χωρισμὸς
ὁ
κατὰ
γένος
τοῦ |
[7, 1332] |
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαι
φατέον,
ἔστι
|
δὲ |
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
τὴν |