Livre, pages
[7, 1327]	ἄλλοις ἐρύμασι, φανερὸν ὡς εἰ	μὲν	ἀγαθόν τι συμβαίνει γίνεσθαι διὰ
[7, 1324]	τῆς μεγίστης, πολιτικῶς δὲ τὸ	μὲν	ἄδικον οὐκ ἔχειν, ἐμπόδιον δὲ
[7, 1329]	κεχώρισται δὴ τούτων ἕκαστον, τὸ	μὲν	ἀεὶ τὸ δὲ κατὰ μέρος.
[7, 1325]	εὐδαιμονίαν εἶναι ταὐτόν̓ ὅτι τὰ	μὲν	ἀμφότεροι λέγουσιν ὀρθῶς τὰ δὲ
[7, 1329]	πολιτείαν. λείπεται τοίνυν τοῖς αὐτοῖς	μὲν	ἀμφοτέροις ἀποδιδόναι τὴν πολιτείαν ταύτην,
[7, 1335]	ἄλλην ἢ πρὸς ἄλλον, ἔστω	μὲν	ἁπλῶς μὴ καλὸν (ἁπτόμενον φαίνεσθαι
[7, 1332]	τύχῃ τῆς ἱκνουμένης ἡλικίας. ἔστι	μὲν	ἄρα ὡς τοὺς αὐτοὺς ἄρχειν
[7, 1323]	δὲ ὑποκείσθω τοσοῦτον, ὅτι βίος	μὲν	ἄριστος, καὶ χωρὶς ἑκάστῳ καὶ
[7, 1335]	ἔτι, ἢ μικρόν> διὸ τὰς	μὲν	ἁρμόττει περὶ τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα
[7, 1332]	βέλτιον ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς τοὺς	μὲν	ἄρχειν τοὺς δ' ἄρχεσθαι καθάπαξ:
[7, 1332]	τὸ δὲ πρεσβύτερον, ὧν τοῖς	μὲν	ἄρχεσθαι πρέπει τοῖς δ' ἄρχειν:
[7, 1335]	ζῆν ἔσται. ἐπεὶ δ' ἡ	μὲν	ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ καὶ
[7, 1335]	ἡ διαδοχὴ τῶν τέκνων τοῖς	μὲν	ἀρχομένοις ἔσται τῆς ἀκμῆς, ἐὰν
[7, 1326]	αἱ πράξεις τῆς πόλεως τῶν	μὲν	ἀρχόντων τῶν δ' ἀρχομένων, ἄρχοντος
[7, 1333]	(τοὺς ἀναξίους, ἀλλ' ἵνα πρῶτον	μὲν	αὐτοὶ μὴ δουλεύσωσιν ἑτέροις, ἔπειτα
[7, 1327]	δὲ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, ὅτι	μὲν	βέλτιστον ὑπάρχειν μέχρι τινὸς πλήθους,
[7, 1329]	χρόνῳ, μᾶλλον δ' ἀπειράκις. τὰ	μὲν	γὰρ ἀναγκαῖα τὴν χρείαν διδάσκειν
[7, 1325]	ἡμῖν πρὸς ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ	μὲν	γὰρ ἀποδοκιμάζουσι τὰς πολιτικὰς ἀρχάς,
[7, 1323]	ποσῷ καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς. τῆς	μὲν	γὰρ ἀρετῆς ἔχειν ἱκανὸν εἶναι
[7, 1333]	τὰς τῶν πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ	μὲν	γὰρ ἀσχολεῖν δύνασθαι καὶ πολεμεῖν,
[7, 1332]	λοιπὸν ἔργον ἤδη παιδείας. τὰ	μὲν	γὰρ ἐθιζόμενοι μανθάνουσι τὰ δ'
[7, 1327]	εὐνομίαν, καὶ τὴν πολυανθρωπίαν: γίνεσθαι	μὲν	γὰρ ἐκ τοῦ χρῆσθαι τῇ
[7, 1323]	ταῦτ' ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι τῶν	μὲν	γὰρ ἐκτὸς ἀγαθῶν τῆς ψυχῆς
[7, 1323]	λόγον σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν ἐστιν. τὰ	μὲν	γὰρ ἐκτὸς ἔχει πέρας, ὥσπερ
[7, 1327]	ὡς διείληπται τοῖς ἔθνεσιν. τὰ	μὲν	γὰρ ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις
[7, 1327]	εἶναι δεῖ τῆς πόλεως. τὸ	μὲν	γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ τῶν
[7, 1329]	δέ τινα καὶ ἑτέροις. ᾗ	μὲν	γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον τῶν
[7, 1332]	ἁπλῶς εἰσι κάλλισται πράξεις. τὸ	μὲν	γὰρ ἕτερον κακοῦ τινὸς ἀναίρεσίς
[7, 1329]	δῆλον ἐκ τῆς ὑποθέσεως: τὸ	μὲν	γὰρ εὐδαιμονεῖν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν μετὰ
[7, 1327]	Ἑλλήνων ἔθνη πρὸς ἄλληλα: τὰ	μὲν	γὰρ ἔχει (τὴν φύσιν μονόκωλον,
[7, 1327]	βίον ἀποσκεπτέον τῆς πόλεως. εἰ	μὲν	γὰρ (ἡγεμονικὸν καὶ πολιτικὸν ζήσεται
[7, 1329]	ὅσα μέρη πόλεως, εἴρηται γεωργοὺς	μὲν	γὰρ καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν
[7, 1331]	νοῆσαι, ἀλλὰ ποιῆσαι μᾶλλον: τὸ	μὲν	γὰρ λέγειν εὐχῆς ἔργον ἐστί,
[7, 1332]	τὸ καλῶς ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον	μὲν	γὰρ μηδενὸς δεῖσθαι τῶν τοιούτων
[7, 1334]	πόλις τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν. ἐκεῖνοι	μὲν	γὰρ οὐ ταύτῃ διαφέρουσι τῶν
[7, 1324]	πρὸς τοὺς ἄλλους ἀσκοῦντες: (αὐτοὶ	μὲν	γὰρ παρ' αὑτοῖς τὸ δικαίως
[7, 1334]	εἰρήνην ἄγουσι καὶ σχολάζουσιν: ὁ	μὲν	γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι
[7, 1333]	ὅνπερ εἰώθαμεν τρόπον διαιρεῖν: (ὁ	μὲν	γὰρ πρακτικός ἐστι λόγος ὁ
[7, 1328]	ποιεῖ τὰς πολιτείας ἑτέρας: ἐν	μὲν	γὰρ ταῖς δημοκρατίαις μετέχουσι πάντες
[7, 1331]	ἀναγκαίαν ἀγοράν ἐστι τόπος: ἐνσχολάζειν	μὲν	γὰρ τὴν ἄνω τίθεμεν, ταύτην
[7, 1326]	περὶ τῆς χώρας ἔχει. περὶ	μὲν	γὰρ τοῦ ποίαν τινά, δῆλον
[7, 1324]	τὸ τῶν πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς	μὲν	γιγνόμενον μετ' ἀδικίας τινὸς εἶναι
[7, 1331]	τὴν καλουμένην (ἀστυνομίαν, πρὸς ἀγορᾷ	μὲν	δεῖ καὶ συνόδῳ τινὶ κοινῇ
[7, 1330]	ἐροῦμεν. τὴν δὲ πόλιν ὅτι	μὲν	δεῖ κοινὴν εἶναι τῆς ἠπείρου
[7, 1328]	τῶν οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως	μὲν	δεῖ ταῖς πόλεσιν, οὐδὲν δ'
[7, 1329]	ἑκάτερον τῶν ἔργων, καὶ τὸ	μὲν	δεῖται φρονήσεως τὸ δὲ δυνάμεως,
[7, 1324]	δὲ εἰ μὴ φύσει τὸ	μὲν	δεσποστόν ἐστι τὸ δὲ οὐ
[7, 1333]	τοῦ ἀρχομένου. (τούτων δὲ τὴν	μὲν	δεσποτικὴν εἶναί φαμεν, τὴν δὲ
[7, 1331]	τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις. καὶ ταῦτα	μὲν	δὴ τοῦτον ἄν τις διακοσμήσειε
[7, 1326]	δὲ τὶ μέγεθος ἐλθὸν ~(ὁτὲ	μὲν	διὰ σμικρότητα φαύλην ποιήσει τὴν
[7, 1327]	ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα	μὲν	διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ
[7, 1329]	Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι γὰρ ἀρχαιότατοι	μὲν	δοκοῦσιν εἶναι, νόμων δὲ τετυχήκασιν
[7, 1329]	δέ, ἀλλ' ὥσπερ πέφυκεν ἡ	(μὲν	δύναμις ἐν νεωτέροις, ἡ δὲ
[7, 1330]	(διῃρῆσθαι τὴν χώραν, καὶ τὴν	μὲν	εἶναι κοινὴν τὴν δὲ τῶν
[7, 1326]	κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ πρώτην	μὲν	εἶναι πόλιν ἀναγκαῖον τὴν ἐκ
[7, 1327]	ὑπάρχειν τοῖς φύλαξι, τὸ φιλητικοὺς	μὲν	(εἶναι τῶν γνωρίμων πρὸς δὲ
[7, 1333]	καὶ ταῖς πράξεσιν (αὐτῶν, πόλεμον	μὲν	εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν δὲ σχολῆς,
[7, 1336]	ἐστι τῶν βαρβάρων ἔθος τοῖς	μὲν	εἰς ποταμὸν ἀποβάπτειν τὰ γιγνόμενα
[7, 1333]	εἰρήνην, καὶ τῶν πρακτῶν τὰ	μὲν	εἰς τὰ ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα
[7, 1336]	ἢ πράττων τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν	μὲν	ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ κατακλίσεως
[7, 1330]	τὴν φύσιν, (τούτων δὲ τοὺς	μὲν	ἐν τοῖς ἰδίοις εἶναι (ἰδίους)
[7, 1331]	πᾶσι, τούτοιν δ' ἐστὶν ἓν	μὲν	ἐν τῷ τὸν σκοπὸν κεῖσθαι
[7, 1328]	συμβέβηκε δὲ οὕτως ὥστε τοὺς	μὲν	ἐνδέχεσθαι μετέχειν αὐτῆς τοὺς δὲ
[7, 1326]	ὁμοίως δὲ καὶ πόλις ἡ	μὲν	ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ αὐτάρκης
[7, 1326]	σημεῖον, ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι	μὲν	ἐξέρχονται πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν ὁπλῖται
[7, 1331]	(πάντες, φανερόν, ἀλλὰ τούτων τοῖς	μὲν	ἐξουσία τυγχάνει τοῖς δὲ οὔ,
[7, 1326]	τοῦ βίου τὴν ὑπερβολήν, τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὴν γλισχρότητα τοὺς δὲ
[7, 1323]	καὶ σώφρων. ἀλλὰ γὰρ ταῦτα	μὲν	ἐπὶ τοσοῦτον ἔστω πεφροιμιασμένα τῷ
[7, 1334]	σώματα γένηται τῶν τρεφομένων, πρῶτον	μὲν	ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν, πότε
[7, 1330]	πάλιν, τῆς μὲν κοινῆς τὸ	μὲν	ἕτερον μέρος εἰς τὰς πρὸς
[7, 1334]	μὴ διαφωνῶσιν αἱ δυνάμεις τοῦ	μὲν	ἔτι δυναμένου γεννᾶν τῆς δὲ
[7, 1330]	μὲν οὖν τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς	μὲν	εὐέξοδον εἶναι χρή, τοῖς δ'
[7, 1329]	τάξεως πολιτικῆς. διὸ δεῖ τοῖς	μὲν	εὑρημένοις ἱκανῶς χρῆσθαι, τὰ δὲ
[7, 1331]	ὧν τρόπων πλεονεκτήσουσιν, οὕτω τὰ	μὲν	εὕρηται τὰ δὲ δεῖ ζητεῖν
[7, 1333]	μέρη τῆς ψυχῆς, ὧν τὸ	μὲν	ἔχει λόγον καθ' αὑτό, τὸ
[7, 1331]	τὴν χώραν εἶναι νενεμημένα, τὰ	μὲν	θεοῖς τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ
[7, 1325]	πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιμελείας καλὰς	μὲν	θετέον, οὐχ ὡς τέλος δὲ
[7, 1328]	εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον, ἢ τὰ	μὲν	ἴδια τὰ δὲ κοινὰ τούτων
[7, 1333]	αὑτό, τὸ δ' οὐκ ἔχει	μὲν	καθ' αὑτὸ λόγῳ δ' ὑπακούειν
[7, 1334]	τῷ σχολάζειν χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας	μὲν	καὶ πολεμοῦντας φαίνεσθαι ἀγαθούς, εἰρήνην
[7, 1327]	δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ	μὲν	καὶ τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα
[7, 1323]	μᾶλλον ὑπάρχει τοῖς τὸ ἦθος	μὲν	καὶ τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις εἰς
[7, 1325]	πρὸς ἑκάστους χρηστέον. ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	κἂν ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης
[7, 1323]	ἀγαθῶν μετριάζουσιν, ἢ τοῖς (ἐκεῖνα	μὲν	κεκτημένοις πλείω τῶν χρησίμων, ἐν
[7, 1330]	ἑκατέραν διῃρῆσθαι δίχα πάλιν, τῆς	μὲν	κοινῆς τὸ μὲν ἕτερον μέρος
[7, 1323]	παιδίον ἢ μαινόμενον. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	λεγόμενα (ὥσπερ) πάντες ἂν συγχωρήσειαν,
[7, 1335]	ὄφελος εἴη τοῖς γεννωμένοις, ἐπιστήσασι	μὲν	μᾶλλον λεκτέον ἐν τοῖς περὶ
[7, 1324]	κοινωνεῖν πόλεως εἴτε καὶ τισὶ	μὲν	μὴ τοῖς δὲ πλείστοις. ἐπεὶ
[7, 1336]	τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον	μὲν	μήπω δὲ κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν
[7, 1332]	αὐτὸ τὸ γένει ταὐτὸ τὸ	μὲν	νεώτερον τὸ δὲ πρεσβύτερον, ὧν
[7, 1330]	τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων	μὲν	νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα πρὸς τὰς
[7, 1324]	ἑτέροις ἔστι τοιαῦτα πολλά, τὰ	μὲν	νόμοις κατειλημμένα τὰ δὲ ἔθεσιν.
[7, 1327]	πρός τε τὴν χώραν. εἷς	μὲν	ὁ λεχθεὶς ὅρος δεῖ γὰρ
[7, 1335]	ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν ἀνδράσι	μὲν	ὁ τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς
[7, 1330]	τῶν ἀμπέλων συστάδας, καὶ τὴν	μὲν	(ὅλην μὴ ποιεῖν πόλιν εὔτομον,
[7, 1330]	τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, οἱ	μὲν	ὀλιγωροῦσι τῆς πρὸς τοὺς ὁμόρους
[7, 1326]	τὴν αὑτοῦ δύναμιν, ἀλλ' ὁτὲ	μὲν	ὅλως ἐστερημένον ἔσται τῆς φύσεως
[7, 1327]	δὲ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, τίνα	μὲν	ὅρον ὑπάρχειν χρή, πρότερον εἴπομεν,
[7, 1325]	τὰ δὲ οὐκ ὀρθῶς, οἱ	μὲν	ὅτι ὁ τοῦ ἐλευθέρου βίος
[7, 1326]	φαύλως ἔχον, οἷον πλοῖον σπιθαμιαῖον	μὲν	οὐκ ἔσται πλοῖον ὅλως, οὐδὲ
[7, 1336]	ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτους ὄντας. ὅλως	μὲν	οὖν αἰσχρολογίαν ἐκ τῆς πόλεως,
[7, 1325]	δ' εὖ πράττειν ἄριστον. τοῦτο	μὲν	οὖν ἀληθῶς ἴσως λέγουσιν, ~(εἴπερ
[7, 1332]	χεῖρον καὶ τὸ βέλτιον. τὰ	μὲν	οὖν ἄλλα τῶν ζῴων μάλιστα
[7, 1324]	ἔργον τῆς μεθόδου ταύτης. ὅτι	μὲν	οὖν ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείαν ἀρίστην
[7, 1329]	δὲ παραλελειμμένα (πειρᾶσθαι ζητεῖν. ὅτι	μὲν	οὖν δεῖ τὴν χώραν εἶναι
[7, 1327]	πρὸς τὸ πολιτεύεσθαι καλῶς. ὅτι	μὲν	οὖν, εἰ ταῦτα μὴ συμβαίνει,
[7, 1336]	καὶ τὸ ποιεῖν σύνεγγυς: μάλιστα	μὲν	οὖν ἐκ τῶν νέων, ὅπως
[7, 1323]	ἐκείνων ἕνεκεν τὴν ψυχήν. ὅτι	μὲν	οὖν ἑκάστῳ τῆς εὐδαιμονίας ἐπιβάλλει
[7, 1336]	ἡ παιδεία ποιήσει πάντως. νῦν	μὲν	οὖν ἐν παραδρομῇ τοῦτον πεποιήμεθα
[7, 1328]	δικαίων τῶν (πρὸς ἀλλήλους. τὰ	μὲν	οὖν ἔργα ταῦτ' ἐστὶν ὧν
[7, 1336]	γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς	μὲν	οὖν ἔστω τοῖς (ἄρχουσι μηθέν,
[7, 1335]	ἀλλ' ἡ μέση τούτων. πεπονημένην	μὲν	οὖν ἔχειν δεῖ τὴν ἕξιν,
[7, 1334]	δοῦλοι τῶν ἐπιόντων εἰσίν. ἀνδρείας	μὲν	οὖν καὶ καρτερίας δεῖ πρὸς
[7, 1329]	(Μίνω βασιλείαν ἡ Σεσώστριος. σχεδὸν	μὲν	οὖν καὶ τὰ ἄλλα δεῖ
[7, 1326]	πρὸς αὐτάρκειαν ζωῆς εὐσύνοπτος. περὶ	(μὲν	οὖν μεγέθους πόλεως διωρίσθω τὸν
[7, 1326]	καὶ ποίαν τινὰ ταύτην. οἴονται	μὲν	οὖν οἱ πλεῖστοι προσήκειν μεγάλην
[7, 1324]	κοινὰ πράττουσι καὶ πολιτευομένοις. ~(οἱ	μὲν	οὖν οὕτως ὑπολαμβάνουσιν, οἱ δὲ
[7, 1329]	τε περὶ τὴν Κρήτην, τὰ	μὲν	οὖν περὶ Αἴγυπτον Σεσώστριος, ὥς
[7, 1337]	βούλεται τῆς φύσεως ἀναπληροῦν. πρῶτον	μὲν	οὖν σκεπτέον εἰ ποιητέον τάξιν
[7, 1330]	καὶ πολεμικὰς καλῶς ἔχει. πρὸς	μὲν	οὖν τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς μὲν
[7, 1334]	ἀφθονίᾳ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν. διότι	μὲν	οὖν τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν (καὶ
[7, 1336]	τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν. περὶ	μὲν	οὖν τὴν πρώτην συμφέρει ποιεῖσθαι
[7, 1325]	τὰς οἰκείας τὰς αὐτῶν. ὅτι	μὲν	οὖν τὸν αὐτὸν βίον ἀναγκαῖον
[7, 1335]	τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν. περὶ	μὲν	οὖν τοῦ πότε δεῖ ποιεῖσθαι
[7, 1331]	εἰς τὸ τέλος πράξεις, ὅτι	μὲν	οὖν τοῦ τε εὖ ζῆν
[7, 1328]	οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ	μὲν	οὖν τῶν πολιτευομένων, πόσους τε
[7, 1329]	Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ γένος. ἡ	μὲν	οὖν τῶν συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν
[7, 1328]	τούτων γὰρ ἔσται δῆλον. πρῶτον	μὲν	οὖν ὑπάρχειν δεῖ τροφήν, ἔπειτα
[7, 1330]	ἂν δυναμένους βουλεύσασθαι καλῶς. τὴν	μὲν	οὖν χώραν ἀνάγκη διῃρῆσθαι τὸν
[7, 1327]	μεγέθει πόλιν ἑτέρων ἐμμελεστέραν. περὶ	μὲν	οὖν χώρας καὶ λιμένων τῶν
[7, 1333]	(ποτέρῳ μᾶλλον τὸ τέλος, τοῖς	μὲν	οὕτω διαιροῦσιν ὡς ἡμεῖς φαμεν
[7, 1324]	προῃρήμεθα νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο	μὲν	πάρεργον ἂν εἴη, τοῦτο δὲ
[7, 1329]	τῶν συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ	μὲν	περὶ Κρήτην γενόμενα περὶ τὴν
[7, 1323]	δὲ αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον	μὲν	περὶ τούτων καὶ διὰ τῶν
[7, 1331]	γε δεῖ λανθάνειν, ὅτι τοῖς	μὲν	περιβεβλημένοις τείχη περὶ τὴν πόλιν
[7, 1331]	παρεσκευασμένοις. ἐπεὶ δὲ δεῖ τὸ	μὲν	πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν συσσιτίοις
[7, 1328]	τούτοις (κοινὸν ἀλλ' ἢ τῷ	μὲν	ποιῆσαι τῷ δὲ λαβεῖν: λέγω
[7, 1334]	γάρ, (ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, εἰρήνη	μὲν	πολέμου σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι
[7, 1324]	ἐστὶν ἃ δεῖται σκέψεως, ἓν	μὲν	πότερος αἱρετώτερος (βίος, ὁ διὰ
[7, 1334]	τῶν πατέρων ἀνόνητος γὰρ τοῖς	μὲν	πρεσβυτέροις ἡ χάρις παρὰ τῶν
[7, 1329]	νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ τὸ	μὲν	πρὸς τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ καὶ
[7, 1331]	αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ δὲ τῶν	μὲν	πρὸς τὸ τέλος πάντων ἐπιτυγχάνουσιν,
[7, 1331]	καὶ συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ ὁ	μὲν	σκοπὸς ἔκκειται καλῶς, ἐν δὲ
[7, 1334]	πλεῖσται τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι	μὲν	σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ τὴν ἀρχὴν
[7, 1323]	δικαιοσύνης μηδὲ φρονήσεως, ἀλλὰ δεδιότα	μὲν	τὰς παραπετομένας (μυίας, ἀπεχόμενον δὲ
[7, 1332]	οὖν ἄλλα τῶν ζῴων μάλιστα	μὲν	τῇ φύσει ζῇ, μικρὰ δ'
[7, 1324]	τὴν πολιτείαν. νομίζουσι δ' οἱ	μὲν	τὸ τῶν πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς
[7, 1329]	εἴη τὰς ἱερωσύνας ἀποδοτέον. ὧν	μὲν	τοίνυν ἄνευ (πόλις οὐ συνίσταται
[7, 1332]	κατὰ τὴν διαίρεσιν ταύτην. εἰ	μὲν	τοίνυν εἴησαν τοσοῦτον διαφέροντες ἅτεροι
[7, 1333]	τῶν καλῶν ἕνεκεν. πρὸς πάντα	μὲν	τοίνυν τῷ πολιτικῷ βλέποντι νομοθετητέον,
[7, 1332]	πεισθῶσιν ἄλλως ἔχειν βέλτιον. τὴν	μὲν	τοίνυν φύσιν οἵους εἶναι δεῖ
[7, 1332]	ζῆν καλῶς, ~(τούτου δὲ ἐλάττονος	μὲν	τοῖς ἄμεινον διακειμένοις, πλείονος δὲ
[7, 1326]	δὲ ἐκ πολλῶν ἄγαν ἐν	μὲν	τοῖς ἀναγκαίοις αὐτάρκης ὥσπερ δ'
[7, 1331]	τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ παρὰ	μὲν	τοῖς νεωτέροις ἄρχοντάς τινας διατρίβειν,
[7, 1326]	τὴν στρατηγίαν ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ	μὲν	τοῖς πολεμίοις εἶναι δυσέμβολον αὐτοῖς
[7, 1325]	συντείνειν: πρὸς δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας	μὲν	τὸν μετ' ἀρετῆς εἶναι βίον
[7, 1333]	τοῖς πρώτοις εἴρηται λόγοις, ἡ	μὲν	τοῦ ἄρχοντος χάριν ἡ δὲ
[7, 1334]	δὲ μὴ δυναμένης, ἢ ταύτης	μὲν	τοῦ δ' ἀνδρὸς μή ταῦτα
[7, 1334]	προιοῦσιν ἐγγίγνεσθαι (πέφυκεν. διὸ πρῶτον	μὲν	τοῦ σώματος τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον
[7, 1324]	ἢ πεῖσαι ἢ βιάσασθαι τοῦ	μὲν	τοὺς θεραπευομένους τοῦ δὲ τοὺς
[7, 1330]	ἐκείνως καλλωπισαμένας. (ἔστι δὲ πρὸς	μὲν	τοὺς ὁμοίους καὶ μὴ πολὺ
[7, 1331]	πόλεως ἐρυμνοτέρως. πρέπει δ' ὑπὸ	μὲν	τοῦτον τὸν τόπον τοιαύτης ἀγορᾶς
[7, 1328]	ἐστίν. ὅταν δ' ᾖ τὸ	μὲν	τούτου ἕνεκεν τὸ δ' οὗ
[7, 1331]	δὲ συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ	μὲν	τῶν τοιούτων τό γε ἐπὶ
[7, 1331]	τοῖς (ἄρχουσιν οὓς καλοῦσιν οἱ	μὲν	ὑλωροὺς οἱ δὲ ἀγρονόμους καὶ
[7, 1330]	ὑδάτων τε καὶ ναμάτων μάλιστα	μὲν	ὑπάρχειν πλῆθος (οἰκεῖον, εἰ δὲ
[7, 1332]	τοίνυν ἐκ τῶν εἰρημένων τὰ	μὲν	ὑπάρχειν, τὰ δὲ παρασκευάσαι τὸν
[7, 1330]	κατατυγχάνειν πρὸς τέτταρα βλέποντας, πρῶτον	μὲν	ὡς ἀναγκαῖον πρὸς ὑγίειαν αἵ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007