Alphabétiquement     [«   »]
μελλούσης 1
μέλλων 1
μεμιμῆσθαι 1
μὲν 168
μέν 9
μένειν 3
μένοντες 1
Fréquences     [«    »]
155 πρὸς
132 τῆς
124 τοῖς
168 μὲν
182 τὸ
191 γὰρ
258 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

μὲν


Livre, pages
[7, 1327]   ἄλλοις ἐρύμασι, φανερὸν ὡς εἰ  μὲν   ἀγαθόν τι συμβαίνει γίνεσθαι διὰ
[7, 1324]   τῆς μεγίστης, πολιτικῶς δὲ τὸ  μὲν   ἄδικον οὐκ ἔχειν, ἐμπόδιον δὲ
[7, 1329]   κεχώρισται δὴ τούτων ἕκαστον, τὸ  μὲν   ἀεὶ τὸ δὲ κατὰ μέρος.
[7, 1325]   εὐδαιμονίαν εἶναι ταὐτόν̓ ὅτι τὰ  μὲν   ἀμφότεροι λέγουσιν ὀρθῶς τὰ δὲ
[7, 1329]   πολιτείαν. λείπεται τοίνυν τοῖς αὐτοῖς  μὲν   ἀμφοτέροις ἀποδιδόναι τὴν πολιτείαν ταύτην,
[7, 1335]   ἄλλην πρὸς ἄλλον, ἔστω  μὲν   ἁπλῶς μὴ καλὸν (ἁπτόμενον φαίνεσθαι
[7, 1332]   τύχῃ τῆς ἱκνουμένης ἡλικίας. ἔστι  μὲν   ἄρα ὡς τοὺς αὐτοὺς ἄρχειν
[7, 1323]   δὲ ὑποκείσθω τοσοῦτον, ὅτι βίος  μὲν   ἄριστος, καὶ χωρὶς ἑκάστῳ καὶ
[7, 1335]   ἔτι, μικρόν> διὸ τὰς  μὲν   ἁρμόττει περὶ τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα
[7, 1332]   βέλτιον ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς τοὺς  μὲν   ἄρχειν τοὺς δ' ἄρχεσθαι καθάπαξ:
[7, 1332]   τὸ δὲ πρεσβύτερον, ὧν τοῖς  μὲν   ἄρχεσθαι πρέπει τοῖς δ' ἄρχειν:
[7, 1335]   ζῆν ἔσται. ἐπεὶ δ'  μὲν   ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ καὶ
[7, 1335]   διαδοχὴ τῶν τέκνων τοῖς  μὲν   ἀρχομένοις ἔσται τῆς ἀκμῆς, ἐὰν
[7, 1326]   αἱ πράξεις τῆς πόλεως τῶν  μὲν   ἀρχόντων τῶν δ' ἀρχομένων, ἄρχοντος
[7, 1333]   (τοὺς ἀναξίους, ἀλλ' ἵνα πρῶτον  μὲν   αὐτοὶ μὴ δουλεύσωσιν ἑτέροις, ἔπειτα
[7, 1327]   δὲ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, ὅτι  μὲν   βέλτιστον ὑπάρχειν μέχρι τινὸς πλήθους,
[7, 1329]   χρόνῳ, μᾶλλον δ' ἀπειράκις. τὰ  μὲν   γὰρ ἀναγκαῖα τὴν χρείαν διδάσκειν
[7, 1325]   ἡμῖν πρὸς ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ  μὲν   γὰρ ἀποδοκιμάζουσι τὰς πολιτικὰς ἀρχάς,
[7, 1323]   ποσῷ καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς. τῆς  μὲν   γὰρ ἀρετῆς ἔχειν ἱκανὸν εἶναι
[7, 1333]   τὰς τῶν πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ  μὲν   γὰρ ἀσχολεῖν δύνασθαι καὶ πολεμεῖν,
[7, 1332]   λοιπὸν ἔργον ἤδη παιδείας. τὰ  μὲν   γὰρ ἐθιζόμενοι μανθάνουσι τὰ δ'
[7, 1327]   εὐνομίαν, καὶ τὴν πολυανθρωπίαν: γίνεσθαι  μὲν   γὰρ ἐκ τοῦ χρῆσθαι τῇ
[7, 1323]   ταῦτ' ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι τῶν  μὲν   γὰρ ἐκτὸς ἀγαθῶν τῆς ψυχῆς
[7, 1323]   λόγον σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν ἐστιν. τὰ  μὲν   γὰρ ἐκτὸς ἔχει πέρας, ὥσπερ
[7, 1327]   ὡς διείληπται τοῖς ἔθνεσιν. τὰ  μὲν   γὰρ ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις
[7, 1327]   εἶναι δεῖ τῆς πόλεως. τὸ  μὲν   γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ τῶν
[7, 1329]   δέ τινα καὶ ἑτέροις.  μὲν   γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον τῶν
[7, 1332]   ἁπλῶς εἰσι κάλλισται πράξεις. τὸ  μὲν   γὰρ ἕτερον κακοῦ τινὸς ἀναίρεσίς
[7, 1329]   δῆλον ἐκ τῆς ὑποθέσεως: τὸ  μὲν   γὰρ εὐδαιμονεῖν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν μετὰ
[7, 1327]   Ἑλλήνων ἔθνη πρὸς ἄλληλα: τὰ  μὲν   γὰρ ἔχει (τὴν φύσιν μονόκωλον,
[7, 1327]   βίον ἀποσκεπτέον τῆς πόλεως. εἰ  μὲν   γὰρ (ἡγεμονικὸν καὶ πολιτικὸν ζήσεται
[7, 1329]   ὅσα μέρη πόλεως, εἴρηται γεωργοὺς  μὲν   γὰρ καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν
[7, 1331]   νοῆσαι, ἀλλὰ ποιῆσαι μᾶλλον: τὸ  μὲν   γὰρ λέγειν εὐχῆς ἔργον ἐστί,
[7, 1332]   τὸ καλῶς ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον  μὲν   γὰρ μηδενὸς δεῖσθαι τῶν τοιούτων
[7, 1334]   πόλις τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν. ἐκεῖνοι  μὲν   γὰρ οὐ ταύτῃ διαφέρουσι τῶν
[7, 1324]   πρὸς τοὺς ἄλλους ἀσκοῦντες: (αὐτοὶ  μὲν   γὰρ παρ' αὑτοῖς τὸ δικαίως
[7, 1334]   εἰρήνην ἄγουσι καὶ σχολάζουσιν:  μὲν   γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι
[7, 1333]   ὅνπερ εἰώθαμεν τρόπον διαιρεῖν: (ὁ  μὲν   γὰρ πρακτικός ἐστι λόγος
[7, 1328]   ποιεῖ τὰς πολιτείας ἑτέρας: ἐν  μὲν   γὰρ ταῖς δημοκρατίαις μετέχουσι πάντες
[7, 1331]   ἀναγκαίαν ἀγοράν ἐστι τόπος: ἐνσχολάζειν  μὲν   γὰρ τὴν ἄνω τίθεμεν, ταύτην
[7, 1326]   περὶ τῆς χώρας ἔχει. περὶ  μὲν   γὰρ τοῦ ποίαν τινά, δῆλον
[7, 1324]   τὸ τῶν πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς  μὲν   γιγνόμενον μετ' ἀδικίας τινὸς εἶναι
[7, 1331]   τὴν καλουμένην (ἀστυνομίαν, πρὸς ἀγορᾷ  μὲν   δεῖ καὶ συνόδῳ τινὶ κοινῇ
[7, 1330]   ἐροῦμεν. τὴν δὲ πόλιν ὅτι  μὲν   δεῖ κοινὴν εἶναι τῆς ἠπείρου
[7, 1328]   τῶν οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως  μὲν   δεῖ ταῖς πόλεσιν, οὐδὲν δ'
[7, 1329]   ἑκάτερον τῶν ἔργων, καὶ τὸ  μὲν   δεῖται φρονήσεως τὸ δὲ δυνάμεως,
[7, 1324]   δὲ εἰ μὴ φύσει τὸ  μὲν   δεσποστόν ἐστι τὸ δὲ οὐ
[7, 1333]   τοῦ ἀρχομένου. (τούτων δὲ τὴν  μὲν   δεσποτικὴν εἶναί φαμεν, τὴν δὲ
[7, 1331]   τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις. καὶ ταῦτα  μὲν   δὴ τοῦτον ἄν τις διακοσμήσειε
[7, 1326]   δὲ τὶ μέγεθος ἐλθὸν ~(ὁτὲ  μὲν   διὰ σμικρότητα φαύλην ποιήσει τὴν
[7, 1327]   ἐνδεέστερα καὶ τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα  μὲν   διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ
[7, 1329]   Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι γὰρ ἀρχαιότατοι  μὲν   δοκοῦσιν εἶναι, νόμων δὲ τετυχήκασιν
[7, 1329]   δέ, ἀλλ' ὥσπερ πέφυκεν  (μὲν   δύναμις ἐν νεωτέροις, δὲ
[7, 1330]   (διῃρῆσθαι τὴν χώραν, καὶ τὴν  μὲν   εἶναι κοινὴν τὴν δὲ τῶν
[7, 1326]   κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ πρώτην  μὲν   εἶναι πόλιν ἀναγκαῖον τὴν ἐκ
[7, 1327]   ὑπάρχειν τοῖς φύλαξι, τὸ φιλητικοὺς  μὲν   (εἶναι τῶν γνωρίμων πρὸς δὲ
[7, 1333]   καὶ ταῖς πράξεσιν (αὐτῶν, πόλεμον  μὲν   εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν δὲ σχολῆς,
[7, 1336]   ἐστι τῶν βαρβάρων ἔθος τοῖς  μὲν   εἰς ποταμὸν ἀποβάπτειν τὰ γιγνόμενα
[7, 1333]   εἰρήνην, καὶ τῶν πρακτῶν τὰ  μὲν   εἰς τὰ ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα
[7, 1336]   πράττων τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν  μὲν   ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ κατακλίσεως
[7, 1330]   τὴν φύσιν, (τούτων δὲ τοὺς  μὲν   ἐν τοῖς ἰδίοις εἶναι (ἰδίους)
[7, 1331]   πᾶσι, τούτοιν δ' ἐστὶν ἓν  μὲν   ἐν τῷ τὸν σκοπὸν κεῖσθαι
[7, 1328]   συμβέβηκε δὲ οὕτως ὥστε τοὺς  μὲν   ἐνδέχεσθαι μετέχειν αὐτῆς τοὺς δὲ
[7, 1326]   ὁμοίως δὲ καὶ πόλις  μὲν   ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ αὐτάρκης
[7, 1326]   σημεῖον, ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι  μὲν   ἐξέρχονται πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν ὁπλῖται
[7, 1331]   (πάντες, φανερόν, ἀλλὰ τούτων τοῖς  μὲν   ἐξουσία τυγχάνει τοῖς δὲ οὔ,
[7, 1326]   τοῦ βίου τὴν ὑπερβολήν, τοὺς  μὲν   ἐπὶ τὴν γλισχρότητα τοὺς δὲ
[7, 1323]   καὶ σώφρων. ἀλλὰ γὰρ ταῦτα  μὲν   ἐπὶ τοσοῦτον ἔστω πεφροιμιασμένα τῷ
[7, 1334]   σώματα γένηται τῶν τρεφομένων, πρῶτον  μὲν   ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν, πότε
[7, 1330]   πάλιν, τῆς μὲν κοινῆς τὸ  μὲν   ἕτερον μέρος εἰς τὰς πρὸς
[7, 1334]   μὴ διαφωνῶσιν αἱ δυνάμεις τοῦ  μὲν   ἔτι δυναμένου γεννᾶν τῆς δὲ
[7, 1330]   μὲν οὖν τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς  μὲν   εὐέξοδον εἶναι χρή, τοῖς δ'
[7, 1329]   τάξεως πολιτικῆς. διὸ δεῖ τοῖς  μὲν   εὑρημένοις ἱκανῶς χρῆσθαι, τὰ δὲ
[7, 1331]   ὧν τρόπων πλεονεκτήσουσιν, οὕτω τὰ  μὲν   εὕρηται τὰ δὲ δεῖ ζητεῖν
[7, 1333]   μέρη τῆς ψυχῆς, ὧν τὸ  μὲν   ἔχει λόγον καθ' αὑτό, τὸ
[7, 1331]   τὴν χώραν εἶναι νενεμημένα, τὰ  μὲν   θεοῖς τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ
[7, 1325]   πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιμελείας καλὰς  μὲν   θετέον, οὐχ ὡς τέλος δὲ
[7, 1328]   εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον, τὰ  μὲν   ἴδια τὰ δὲ κοινὰ τούτων
[7, 1333]   αὑτό, τὸ δ' οὐκ ἔχει  μὲν   καθ' αὑτὸ λόγῳ δ' ὑπακούειν
[7, 1334]   τῷ σχολάζειν χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας  μὲν   καὶ πολεμοῦντας φαίνεσθαι ἀγαθούς, εἰρήνην
[7, 1327]   δὲ περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ  μὲν   καὶ τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα
[7, 1323]   μᾶλλον ὑπάρχει τοῖς τὸ ἦθος  μὲν   καὶ τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις εἰς
[7, 1325]   πρὸς ἑκάστους χρηστέον. ἀλλὰ τοῦτο  μὲν   κἂν ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης
[7, 1323]   ἀγαθῶν μετριάζουσιν, τοῖς (ἐκεῖνα  μὲν   κεκτημένοις πλείω τῶν χρησίμων, ἐν
[7, 1330]   ἑκατέραν διῃρῆσθαι δίχα πάλιν, τῆς  μὲν   κοινῆς τὸ μὲν ἕτερον μέρος
[7, 1323]   παιδίον μαινόμενον. ἀλλὰ ταῦτα  μὲν   λεγόμενα (ὥσπερ) πάντες ἂν συγχωρήσειαν,
[7, 1335]   ὄφελος εἴη τοῖς γεννωμένοις, ἐπιστήσασι  μὲν   μᾶλλον λεκτέον ἐν τοῖς περὶ
[7, 1324]   κοινωνεῖν πόλεως εἴτε καὶ τισὶ  μὲν   μὴ τοῖς δὲ πλείστοις. ἐπεὶ
[7, 1336]   τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον  μὲν   μήπω δὲ κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν
[7, 1332]   αὐτὸ τὸ γένει ταὐτὸ τὸ  μὲν   νεώτερον τὸ δὲ πρεσβύτερον, ὧν
[7, 1330]   τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων  μὲν   νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα πρὸς τὰς
[7, 1324]   ἑτέροις ἔστι τοιαῦτα πολλά, τὰ  μὲν   νόμοις κατειλημμένα τὰ δὲ ἔθεσιν.
[7, 1327]   πρός τε τὴν χώραν. εἷς  μὲν   λεχθεὶς ὅρος δεῖ γὰρ
[7, 1335]   ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν ἀνδράσι  μὲν   τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς
[7, 1330]   τῶν ἀμπέλων συστάδας, καὶ τὴν  μὲν   (ὅλην μὴ ποιεῖν πόλιν εὔτομον,
[7, 1330]   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, οἱ  μὲν   ὀλιγωροῦσι τῆς πρὸς τοὺς ὁμόρους
[7, 1326]   τὴν αὑτοῦ δύναμιν, ἀλλ' ὁτὲ  μὲν   ὅλως ἐστερημένον ἔσται τῆς φύσεως
[7, 1327]   δὲ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, τίνα  μὲν   ὅρον ὑπάρχειν χρή, πρότερον εἴπομεν,
[7, 1325]   τὰ δὲ οὐκ ὀρθῶς, οἱ  μὲν   ὅτι τοῦ ἐλευθέρου βίος
[7, 1326]   φαύλως ἔχον, οἷον πλοῖον σπιθαμιαῖον  μὲν   οὐκ ἔσται πλοῖον ὅλως, οὐδὲ
[7, 1336]   ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτους ὄντας. ὅλως  μὲν   οὖν αἰσχρολογίαν ἐκ τῆς πόλεως,
[7, 1325]   δ' εὖ πράττειν ἄριστον. τοῦτο  μὲν   οὖν ἀληθῶς ἴσως λέγουσιν, ~(εἴπερ
[7, 1332]   χεῖρον καὶ τὸ βέλτιον. τὰ  μὲν   οὖν ἄλλα τῶν ζῴων μάλιστα
[7, 1324]   ἔργον τῆς μεθόδου ταύτης. ὅτι  μὲν   οὖν ἀναγκαῖον εἶναι πολιτείαν ἀρίστην
[7, 1329]   δὲ παραλελειμμένα (πειρᾶσθαι ζητεῖν. ὅτι  μὲν   οὖν δεῖ τὴν χώραν εἶναι
[7, 1327]   πρὸς τὸ πολιτεύεσθαι καλῶς. ὅτι  μὲν   οὖν, εἰ ταῦτα μὴ συμβαίνει,
[7, 1336]   καὶ τὸ ποιεῖν σύνεγγυς: μάλιστα  μὲν   οὖν ἐκ τῶν νέων, ὅπως
[7, 1323]   ἐκείνων ἕνεκεν τὴν ψυχήν. ὅτι  μὲν   οὖν ἑκάστῳ τῆς εὐδαιμονίας ἐπιβάλλει
[7, 1336]   παιδεία ποιήσει πάντως. νῦν  μὲν   οὖν ἐν παραδρομῇ τοῦτον πεποιήμεθα
[7, 1328]   δικαίων τῶν (πρὸς ἀλλήλους. τὰ  μὲν   οὖν ἔργα ταῦτ' ἐστὶν ὧν
[7, 1336]   γραφὰς λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς  μὲν   οὖν ἔστω τοῖς (ἄρχουσι μηθέν,
[7, 1335]   ἀλλ' μέση τούτων. πεπονημένην  μὲν   οὖν ἔχειν δεῖ τὴν ἕξιν,
[7, 1334]   δοῦλοι τῶν ἐπιόντων εἰσίν. ἀνδρείας  μὲν   οὖν καὶ καρτερίας δεῖ πρὸς
[7, 1329]   (Μίνω βασιλείαν Σεσώστριος. σχεδὸν  μὲν   οὖν καὶ τὰ ἄλλα δεῖ
[7, 1326]   πρὸς αὐτάρκειαν ζωῆς εὐσύνοπτος. περὶ  (μὲν   οὖν μεγέθους πόλεως διωρίσθω τὸν
[7, 1326]   καὶ ποίαν τινὰ ταύτην. οἴονται  μὲν   οὖν οἱ πλεῖστοι προσήκειν μεγάλην
[7, 1324]   κοινὰ πράττουσι καὶ πολιτευομένοις. ~(οἱ  μὲν   οὖν οὕτως ὑπολαμβάνουσιν, οἱ δὲ
[7, 1329]   τε περὶ τὴν Κρήτην, τὰ  μὲν   οὖν περὶ Αἴγυπτον Σεσώστριος, ὥς
[7, 1337]   βούλεται τῆς φύσεως ἀναπληροῦν. πρῶτον  μὲν   οὖν σκεπτέον εἰ ποιητέον τάξιν
[7, 1330]   καὶ πολεμικὰς καλῶς ἔχει. πρὸς  μὲν   οὖν τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς μὲν
[7, 1334]   ἀφθονίᾳ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν. διότι  μὲν   οὖν τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν (καὶ
[7, 1336]   τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν. περὶ  μὲν   οὖν τὴν πρώτην συμφέρει ποιεῖσθαι
[7, 1325]   τὰς οἰκείας τὰς αὐτῶν. ὅτι  μὲν   οὖν τὸν αὐτὸν βίον ἀναγκαῖον
[7, 1335]   τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν. περὶ  μὲν   οὖν τοῦ πότε δεῖ ποιεῖσθαι
[7, 1331]   εἰς τὸ τέλος πράξεις, ὅτι  μὲν   οὖν τοῦ τε εὖ ζῆν
[7, 1328]   οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ  μὲν   οὖν τῶν πολιτευομένων, πόσους τε
[7, 1329]   Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ γένος.  μὲν   οὖν τῶν συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν
[7, 1328]   τούτων γὰρ ἔσται δῆλον. πρῶτον  μὲν   οὖν ὑπάρχειν δεῖ τροφήν, ἔπειτα
[7, 1330]   ἂν δυναμένους βουλεύσασθαι καλῶς. τὴν  μὲν   οὖν χώραν ἀνάγκη διῃρῆσθαι τὸν
[7, 1327]   μεγέθει πόλιν ἑτέρων ἐμμελεστέραν. περὶ  μὲν   οὖν χώρας καὶ λιμένων τῶν
[7, 1333]   (ποτέρῳ μᾶλλον τὸ τέλος, τοῖς  μὲν   οὕτω διαιροῦσιν ὡς ἡμεῖς φαμεν
[7, 1324]   προῃρήμεθα νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο  μὲν   πάρεργον ἂν εἴη, τοῦτο δὲ
[7, 1329]   τῶν συσσιτίων τάξις, τὰ  μὲν   περὶ Κρήτην γενόμενα περὶ τὴν
[7, 1323]   δὲ αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον  μὲν   περὶ τούτων καὶ διὰ τῶν
[7, 1331]   γε δεῖ λανθάνειν, ὅτι τοῖς  μὲν   περιβεβλημένοις τείχη περὶ τὴν πόλιν
[7, 1331]   παρεσκευασμένοις. ἐπεὶ δὲ δεῖ τὸ  μὲν   πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν συσσιτίοις
[7, 1328]   τούτοις (κοινὸν ἀλλ' τῷ  μὲν   ποιῆσαι τῷ δὲ λαβεῖν: λέγω
[7, 1334]   γάρ, (ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, εἰρήνη  μὲν   πολέμου σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι
[7, 1324]   ἐστὶν δεῖται σκέψεως, ἓν  μὲν   πότερος αἱρετώτερος (βίος, διὰ
[7, 1334]   τῶν πατέρων ἀνόνητος γὰρ τοῖς  μὲν   πρεσβυτέροις χάρις παρὰ τῶν
[7, 1329]   νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ τὸ  μὲν   πρὸς τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ καὶ
[7, 1331]   αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ δὲ τῶν  μὲν   πρὸς τὸ τέλος πάντων ἐπιτυγχάνουσιν,
[7, 1331]   καὶ συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ  μὲν   σκοπὸς ἔκκειται καλῶς, ἐν δὲ
[7, 1334]   πλεῖσται τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι  μὲν   σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ τὴν ἀρχὴν
[7, 1323]   δικαιοσύνης μηδὲ φρονήσεως, ἀλλὰ δεδιότα  μὲν   τὰς παραπετομένας (μυίας, ἀπεχόμενον δὲ
[7, 1332]   οὖν ἄλλα τῶν ζῴων μάλιστα  μὲν   τῇ φύσει ζῇ, μικρὰ δ'
[7, 1324]   τὴν πολιτείαν. νομίζουσι δ' οἱ  μὲν   τὸ τῶν πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς
[7, 1329]   εἴη τὰς ἱερωσύνας ἀποδοτέον. ὧν  μὲν   τοίνυν ἄνευ (πόλις οὐ συνίσταται
[7, 1332]   κατὰ τὴν διαίρεσιν ταύτην. εἰ  μὲν   τοίνυν εἴησαν τοσοῦτον διαφέροντες ἅτεροι
[7, 1333]   τῶν καλῶν ἕνεκεν. πρὸς πάντα  μὲν   τοίνυν τῷ πολιτικῷ βλέποντι νομοθετητέον,
[7, 1332]   πεισθῶσιν ἄλλως ἔχειν βέλτιον. τὴν  μὲν   τοίνυν φύσιν οἵους εἶναι δεῖ
[7, 1332]   ζῆν καλῶς, ~(τούτου δὲ ἐλάττονος  μὲν   τοῖς ἄμεινον διακειμένοις, πλείονος δὲ
[7, 1326]   δὲ ἐκ πολλῶν ἄγαν ἐν  μὲν   τοῖς ἀναγκαίοις αὐτάρκης ὥσπερ δ'
[7, 1331]   τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ παρὰ  μὲν   τοῖς νεωτέροις ἄρχοντάς τινας διατρίβειν,
[7, 1326]   τὴν στρατηγίαν ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ  μὲν   τοῖς πολεμίοις εἶναι δυσέμβολον αὐτοῖς
[7, 1325]   συντείνειν: πρὸς δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας  μὲν   τὸν μετ' ἀρετῆς εἶναι βίον
[7, 1333]   τοῖς πρώτοις εἴρηται λόγοις,  μὲν   τοῦ ἄρχοντος χάριν δὲ
[7, 1334]   δὲ μὴ δυναμένης, ταύτης  μὲν   τοῦ δ' ἀνδρὸς μή ταῦτα
[7, 1334]   προιοῦσιν ἐγγίγνεσθαι (πέφυκεν. διὸ πρῶτον  μὲν   τοῦ σώματος τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον
[7, 1324]   πεῖσαι βιάσασθαι τοῦ  μὲν   τοὺς θεραπευομένους τοῦ δὲ τοὺς
[7, 1330]   ἐκείνως καλλωπισαμένας. (ἔστι δὲ πρὸς  μὲν   τοὺς ὁμοίους καὶ μὴ πολὺ
[7, 1331]   πόλεως ἐρυμνοτέρως. πρέπει δ' ὑπὸ  μὲν   τοῦτον τὸν τόπον τοιαύτης ἀγορᾶς
[7, 1328]   ἐστίν. ὅταν δ' τὸ  μὲν   τούτου ἕνεκεν τὸ δ' οὗ
[7, 1331]   δὲ συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ  μὲν   τῶν τοιούτων τό γε ἐπὶ
[7, 1331]   τοῖς (ἄρχουσιν οὓς καλοῦσιν οἱ  μὲν   ὑλωροὺς οἱ δὲ ἀγρονόμους καὶ
[7, 1330]   ὑδάτων τε καὶ ναμάτων μάλιστα  μὲν   ὑπάρχειν πλῆθος (οἰκεῖον, εἰ δὲ
[7, 1332]   τοίνυν ἐκ τῶν εἰρημένων τὰ  μὲν   ὑπάρχειν, τὰ δὲ παρασκευάσαι τὸν
[7, 1330]   κατατυγχάνειν πρὸς τέτταρα βλέποντας, πρῶτον  μὲν   ὡς ἀναγκαῖον πρὸς ὑγίειαν αἵ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 7/06/2007