Livre, pages
[7, 1328]	πόλις οὐκ ἂν εἴη: καὶ	γὰρ	ἃ λέγομεν εἶναι μέρη πόλεως
[7, 1332]	τοιαῦται δὲ πράξεις τοὐναντίον: κατασκευαὶ	γὰρ	ἀγαθῶν εἰσι καὶ γεννήσεις. χρήσαιτο
[7, 1328]	(νομίζουσιν: ὅθεν εἴρηται χαλεποὶ πόλεμοι	γὰρ	ἀδελφῶν καὶ οἵ τοι πέρᾳ
[7, 1326]	τῶν ἔργων ἰδεῖν ῥᾴδιον. εἰσὶ	γὰρ	αἱ πράξεις τῆς πόλεως τῶν
[7, 1335]	γὰρ ἔχει δυσχέρειαν: ἥ τε	γὰρ	αἰδὼς ἧττον ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις
[7, 1335]	ἢ μικρόν πρότερον: (ἐν τοσούτῳ	γὰρ	ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν ἡ
[7, 1325]	βίος τοῦ δεσποτικοῦ ἀμείνων. (τοῦτο	γὰρ	ἀληθές: οὐθὲν γὰρ τό γε
[7, 1326]	οὖσαν πρὸς τὴν ἐργασίαν ὅσῳ	γὰρ	ἂν αὕτη τυγχάνῃ παρεσκευασμένη βέλτιον,
[7, 1324]	βουλομένων καὶ μὴ βουλομένων. πῶς	γὰρ	ἂν εἴη τοῦτο πολιτικὸν ἢ
[7, 1325]	ἑνὸς ὁτουοῦν τῶν ἀνθρώπων: σχολῇ	γὰρ	ἂν ὁ θεὸς εἶχε καλῶς
[7, 1324]	φανερὸν δὲ καὶ τοῦτο. πάντες	γὰρ	ἂν ὁμολογήσειαν εἶναι τὴν αὐτήν.
[7, 1325]	κύριον εἶναι πάντων ἄριστον: οὕτω	γὰρ	ἂν πλείστων καὶ καλλίστων κύριος
[7, 1330]	ὁμοφύλων πάντων μήτε θυμοειδῶν οὕτω	γὰρ	ἂν πρός τε τὴν ἐργασίαν
[7, 1323]	ὑπάρχειν τοῖς μακαρίοις χρή. οὐδεὶς	γὰρ	ἂν φαίη μακάριον τὸν μηθὲν
[7, 1329]	μᾶλλον δ' ἀπειράκις. τὰ μὲν	γὰρ	ἀναγκαῖα τὴν χρείαν διδάσκειν εἰκὸς
[7, 1324]	ἐναντίας ἕτεροι τυγχάνουσι δοξάζοντες: μόνον	(γὰρ	ἀνδρὸς τὸν πρακτικὸν εἶναι βίον
[7, 1325]	πρὸς ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ μὲν	γὰρ	ἀποδοκιμάζουσι τὰς πολιτικὰς ἀρχάς, νομίζοντες
[7, 1323]	καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς. τῆς μὲν	γὰρ	ἀρετῆς ἔχειν ἱκανὸν εἶναι νομίζουσιν
[7, 1324]	βίον καὶ πολιτικόν, ἐφ' ἑκάστης	γὰρ	ἀρετῆς οὐκ εἶναι πράξεις μᾶλλον
[7, 1333]	ὠφέλιμος οὔτε ἀληθής ἐστιν. ταὐτὰ	γὰρ	ἄριστα καὶ ἰδίᾳ καὶ κοινῇ,
[7, 1325]	μηδὲ (πρὸς τοῦτο φροντίζειν: τὸ	γὰρ	ἄριστον αἱρετώτατον, τὸ δ' εὖ
[7, 1329]	τὰ περὶ Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι	γὰρ	ἀρχαιότατοι μὲν δοκοῦσιν εἶναι, νόμων
[7, 1333]	τῶν πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ μὲν	γὰρ	ἀσχολεῖν δύνασθαι καὶ πολεμεῖν, ~(μᾶλλον
[7, 1330]	δεύτερον δ' κατὰ βορέαν: εὐχείμεροι	γὰρ	αὗται μᾶλλον: ~(τῶν δὲ λοιπῶν
[7, 1329]	συμφέρειν καὶ δίκαιόν ἐστιν: ἔχει	γὰρ	αὕτη ἡ διαίρεσις τὸ κατ'
[7, 1327]	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν ταῖς πόλεσιν: οὐθὲν	γὰρ	αὐτοὺς μέρος εἶναι δεῖ τῆς
[7, 1329]	πολίταις, πολῖται δὲ οὗτοι. τὸ	γὰρ	(βάναυσον οὐ μετέχει τῆς πόλεως,
[7, 1334]	δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται. τὴν	γὰρ	βαφὴν ἀνιᾶσιν, ὥσπερ ὁ σίδηρος,
[7, 1329]	καὶ ἡ τούτων τάξις. οὔτε	γὰρ	γεωργὸν οὔτε βάναυσον ἱερέα καταστατέον
[7, 1334]	πρότερον ἢ τοῖς ἔθεσιν. ταῦτα	γὰρ	δεῖ (πρὸς ἄλληλα συμφωνεῖν συμφωνίαν
[7, 1336]	ἄρχουσιν οὓς καλοῦσι παιδονόμους. πάντα	γὰρ	δεῖ τὰ τοιαῦτα προοδοποιεῖν πρὸς
[7, 1333]	τιμῶντα φαίνεσθαι τὸν νομοθέτην: τοῦ	γὰρ	δεσποτικῶς ἄρχειν ἡ τῶν ἐλευθέρων
[7, 1328]	διαλέγεται πρὸς τὸν θυμόν: (σὺ	γὰρ	δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαι. καὶ
[7, 1326]	οὐ δύναται μετέχειν τάξεως: θείας	γὰρ	δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον, ἥτις
[7, 1334]	συμφωνεῖν συμφωνίαν τὴν ἀρίστην: ἐνδέχεται	γὰρ	διημαρτηκέναι τὸν λόγον τῆς βελτίστης
[7, 1331]	ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα: πρέπει	γὰρ	διῃρῆσθαι κατὰ τὰς ἡλικίας καὶ
[7, 1332]	δὲ οὐθὲν ὄφελος φῦναι: ~(τὰ	γὰρ	ἔθη μεταβαλεῖν ποιεῖ: ἔνια γὰρ
[7, 1332]	ἔργον ἤδη παιδείας. τὰ μὲν	γὰρ	ἐθιζόμενοι μανθάνουσι τὰ δ' ἀκούοντες.
[7, 1332]	πῶς ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος. καὶ	γὰρ	εἰ πάντας ἐνδέχεται σπουδαίους εἶναι,
[7, 1335]	τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις: ἀκολαστότεραι	γὰρ	εἶναι δοκοῦσι νέαι χρησάμεναι ταῖς
[7, 1328]	πρὸς τοὺς ἀγνῶτας: πρὸς οὐθένα	γὰρ	εἶναι χρὴ τοιοῦτον, οὐδέ εἰσιν
[7, 1328]	πάσῃ δὲ ταὐτὸ πολιτείᾳ. καθάπερ	γὰρ	εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ πάντας κοινωνεῖν
[7, 1332]	γὰρ ἔθη μεταβαλεῖν ποιεῖ: ἔνια	γὰρ	εἶσι, διὰ τῆς φύσεως ἐπαμφοτερίζοντα,
[7, 1327]	καὶ τὴν πολυανθρωπίαν: γίνεσθαι μὲν	γὰρ	ἐκ τοῦ χρῆσθαι τῇ θαλάττῃ
[7, 1333]	πασῶν ἢ τοῖν δυοῖν: αἰεὶ	γὰρ	ἑκάστῳ τοῦθ' αἱρετώτατον (οὗ τυχεῖν
[7, 1331]	τὰ περὶ τὴν χώραν: καὶ	γὰρ	ἐκεῖ τοῖς (ἄρχουσιν οὓς καλοῦσιν
[7, 1330]	κατὰ τὸν ἀρχαῖον χρόνον: δυσείσοδος	γὰρ	ἐκείνη τοῖς ξενικοῖς καὶ δυσεξερεύνητος
[7, 1327]	τῇ πόλει τῶν Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς	γὰρ	ἐκπληροῦσι (τριήρεις, κεκτημένοι τῷ μεγέθει
[7, 1323]	ἀναγκαῖον ἑτέραν εἶναι τῶν μὲν	γὰρ	ἐκτὸς ἀγαθῶν τῆς ψυχῆς αἴτιον
[7, 1323]	σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν ἐστιν. τὰ μὲν	γὰρ	ἐκτὸς ἔχει πέρας, ὥσπερ ὄργανόν
[7, 1325]	εἶναι δεσποτείαν οὐκ ὀρθόν: οὐ	γὰρ	ἔλαττον διέστηκεν ἡ τῶν ἐλευθέρων
[7, 1327]	ἐκπέμψασθαι τῶν ἀναγκαίων ἐστίν. αὑτῇ	γὰρ	ἐμπορικήν, ἀλλ' οὐ τοῖς ἄλλοις,
[7, 1331]	πρεσβυτέρους παρὰ (τοῖς ἄρχουσιν: ἡ	γὰρ	ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν ἀρχόντων παρουσία
[7, 1324]	ὁμολογήσειαν εἶναι τὴν αὐτήν. ὅσοι	γὰρ	ἐν πλούτῳ τὸ ζῆν εὖ
[7, 1326]	τυχὸν πλῆθος τοῦτο ποιητέον ἀναγκαῖον	γὰρ	ἐν ταῖς πόλεσιν ἴσως ὑπάρχειν
[7, 1327]	διείληπται τοῖς ἔθνεσιν. τὰ μὲν	γὰρ	ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις ἔθνη
[7, 1327]	τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει. καὶ	γὰρ	ἔνθυμον καὶ διανοητικόν ἐστιν: διόπερ
[7, 1327]	δεῖ τῆς πόλεως. τὸ μὲν	γὰρ	ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ τῶν πεζευόντων
[7, 1327]	πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντες: τό τε	γὰρ	ἐπιξενοῦσθαί τινας ἐν ἄλλοις τεθραμμένους
[7, 1325]	ᾗ δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν: ἡ	γὰρ	ἐπίταξις ἡ περὶ τῶν ἀναγκαίων
[7, 1328]	ἔργων τὸν ἀριθμόν: ἐκ τούτων	γὰρ	ἔσται δῆλον. πρῶτον μὲν οὖν
[7, 1329]	τινα καὶ ἑτέροις. ᾗ μὲν	γὰρ	ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον τῶν ἔργων,
[7, 1332]	εἰσι κάλλισται πράξεις. τὸ μὲν	γὰρ	ἕτερον κακοῦ τινὸς ἀναίρεσίς ἐστιν,
[7, 1325]	ἀλλ' ὑποτίθενται τοῦτο ψεῦδος. οὐ	γὰρ	ἔτι καλὰς τὰς πράξεις ἐνδέχεται
[7, 1329]	ἐκ τῆς ὑποθέσεως: τὸ μὲν	γὰρ	εὐδαιμονεῖν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν μετὰ τῆς
[7, 1325]	τοῦ πράττειν οὐκ ἀληθές: ἡ	γὰρ	εὐδαιμονία πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι δὲ
[7, 1329]	δεῖ εἶναι περὶ τούτους. ἀναγκαῖον	γὰρ	εὐπορίαν ὑπάρχειν τοῖς πολίταις, πολῖται
[7, 1325]	ἕνεκεν θεωρίας καὶ διανοήσεις: ἡ	γὰρ	εὐπραξία τέλος, ὥστε καὶ πρᾶξίς
[7, 1336]	(τὸν νομοθέτην ἐξορίζειν ἐκ τοῦ	γὰρ	εὐχερῶς λέγειν ὁτιοῦν τῶν αἰσχρῶν
[7, 1335]	~(οὔτε λίαν πάρεγγυς εἶναι πολλὴν	γὰρ	ἔχει δυσχέρειαν: ἥ τε γὰρ
[7, 1332]	ἄνθρωπος δὲ (καὶ λόγῳ: μόνος	γὰρ	ἔχει λόγον: ὥστε δεῖ ταῦτα
[7, 1327]	ἔθνη πρὸς ἄλληλα: τὰ μὲν	γὰρ	ἔχει (τὴν φύσιν μονόκωλον, τὰ
[7, 1329]	τὸ γεωργοῦν. ἐν Αἰγύπτῳ τε	γὰρ	ἔχει τὸν τρόπον τοῦτον ἔτι
[7, 1335]	ἱκανὸν εἰπεῖν καὶ νῦν. οὔτε	γὰρ	ἡ τῶν ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις
[7, 1327]	ἀποσκεπτέον τῆς πόλεως. εἰ μὲν	γὰρ	(ἡγεμονικὸν καὶ πολιτικὸν ζήσεται βίον,
[7, 1335]	παρὰ τῶν φυσικῶν: οἵ τε	γὰρ	ἰατροὶ τοὺς καιροὺς τῶν σωμάτων
[7, 1325]	ἐν τῷ ἐν μέρει, τοῦτο	γὰρ	ἴσον καὶ ὅμοιον: τὸ δὲ
[7, 1330]	τόπων πάντες μετέχωσιν. τό τε	γὰρ	ἴσον οὕτως ἔχει καὶ τὸ
[7, 1332]	ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι. τό τε	γὰρ	ἴσον ταὐτὸν τοῖς ὁμοίοις, καὶ
[7, 1328]	δυνάμεως ταύτης ὑπάρχει πᾶσιν: ἀρχικὸν	γὰρ	καὶ ἀήττητον ὁ θυμός. οὐ
[7, 1334]	φανερὸν δὲ καὶ τοῦτο: θυμὸς	γὰρ	καὶ βούλησις, ἔτι δὲ ἐπιθυμία,
[7, 1324]	Θρᾳξὶ καὶ Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις	γὰρ	καὶ νόμοι τινές εἰσι παροξύνοντες
[7, 1328]	πάντων ἀλλὰ τινὰς τινῶν. ταῦτα	γὰρ	καὶ ποιεῖ τὰς πολιτείας ἑτέρας:
[7, 1330]	μέρη δὲ καὶ τόπους: οὕτω	γὰρ	καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς
[7, 1336]	συνεθίζειν ἐκ μικρῶν παίδων: τοῦτο	γὰρ	καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς
[7, 1329]	μέρη πόλεως, εἴρηται γεωργοὺς μὲν	γὰρ	καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν τὸ
[7, 1325]	πλήθους πολιτῶν καὶ χώρας. ὥσπερ	γὰρ	καὶ τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς, οἷον
[7, 1331]	τινα τύχην ἢ φύσιν δεῖται	γὰρ	καὶ χορηγίας τινὸς τὸ ζῆν
[7, 1325]	καὶ (ζῆν οὕτω προῃρημένας: ἐνδέχεται	γὰρ	κατὰ μέρη καὶ τοῦτο συμβαίνειν:
[7, 1325]	μέρη καὶ τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ	γὰρ	κοινωνίαι πρὸς ἄλληλα τοῖς μέρεσι
[7, 1328]	ζῆν, τρίτον δὲ ὅπλα τοὺς	γὰρ	κοινωνοῦντας ἀναγκαῖον καὶ ἐν αὑτοῖς
[7, 1331]	ἀλλὰ ποιῆσαι μᾶλλον: τὸ μὲν	γὰρ	λέγειν εὐχῆς ἔργον ἐστί, τὸ
[7, 1333]	τὸ τῶν πέλας ἄρχειν: ταῦτα	γὰρ	μεγάλην ἔχει βλάβην. δῆλον γὰρ
[7, 1333]	ὡς ἑτέραν εἶναι. τὸν (τε)	γὰρ	μέλλοντα καλῶς ἄρχειν ἀρχθῆναί φασι
[7, 1323]	ἔστω πεφροιμιασμένα τῷ λόγῳ: οὔτε	γὰρ	μὴ θιγγάνειν αὐτῶν δυνατόν, οὔτε
[7, 1330]	τοὺς ἀστυγείτονας πολέμους ὁμονοητικώτερον. ὅπου	γὰρ	μὴ τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,
[7, 1332]	καλῶς ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον μὲν	γὰρ	μηδενὸς δεῖσθαι τῶν τοιούτων (μήτε
[7, 1327]	τινὸς πλήθους, οὐκ ἄδηλον ~(οὔ	γὰρ	μόνον αὑτοῖς ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 1326]	τῶν λόγων πίστεως. ὅ τε	γὰρ	(νόμος τάξις τίς ἐστι, καὶ
[7, 1331]	διαφωνεῖν ἀλλήλοις καὶ συμφωνεῖν: ἐνίοτε	γὰρ	ὁ μὲν σκοπὸς ἔκκειται καλῶς,
[7, 1328]	δεῖ (ζῆν τοὺς πολίτας ἀγεννὴς	γὰρ	ὁ τοιοῦτος βίος καὶ πρὸς
[7, 1329]	Ἰταλίαν πολλῷ παλαιότερα τούτων. φασὶ	γὰρ	οἱ λόγιοι τῶν ἐκεῖ κατοικούντων
[7, 1333]	τοῖς ἔργοις ἐξελήλεγκται νῦν. ὥσπερ	γὰρ	οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦσι
[7, 1325]	κατ' εὐχὴν συνεστάναι πόλεως. οὐ	γὰρ	οἷόν τε πολιτείαν γενέσθαι τὴν
[7, 1325]	ἤδη παρεκβέβηκε τῆς ἀρετῆς. τοῖς	γὰρ	ὁμοίοις τὸ καλὸν καὶ τὸ
[7, 1334]	τῶν ἀρετῶν μετέχειν, φανερόν. αἰσχροῦ	γὰρ	ὄντος μὴ δύνασθαι χρῆσθαι τοῖς
[7, 1323]	πρῶτον τίς αἱρετώτατος βίος. ἀδήλου	γὰρ	ὄντος τούτου καὶ τὴν ἀρίστην
[7, 1328]	δεῖ τροφήν, ἔπειτα τέχνας πολλῶν	γὰρ	ὀργάνων δεῖται τὸ ζῆν, τρίτον
[7, 1336]	μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον Κελτοῖς. πάντα	γὰρ	ὅσα δυνατὸν (ἐθίζειν) εὐθὺς ἀρχομένων
[7, 1335]	(ἐμποιεῖσθαι δεῖ τὴν ἄμβλωσιν: τὸ	γὰρ	ὅσιον καὶ τὸ μὴ διωρισμένον
[7, 1333]	γὰρ μεγάλην ἔχει βλάβην. δῆλον	γὰρ	ὅτι καὶ τῶν πολιτῶν τῷ
[7, 1326]	καὶ τὰς κρίσεις. περὶ ἀμφότερα	γὰρ	οὐ δίκαιον αὐτοσχεδιάζειν, ὅπερ ἐν
[7, 1336]	καιρὸν ἐμνήσθημεν ὡς ἀναγκαῖον. ἴσως	γὰρ	οὐ κακῶς ἔλεγε τὸ τοιοῦτον
[7, 1326]	ἔθνος, ἀλλ' (οὐ πόλις: πολιτείαν	γὰρ	οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν: τίς γὰρ
[7, 1334]	τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν. ἐκεῖνοι μὲν	γὰρ	οὐ ταύτῃ διαφέρουσι τῶν ἄλλων,
[7, 1331]	φιλοσοφεῖν καὶ τοὺς φυλαττομένους: ἀρχὴν	γὰρ	οὐδ' ἐπιχειροῦσιν ἐπιτίθεσθαι τοῖς εὖ
[7, 1334]	τὴν τῶν τέκνων διαδοχήν, δεῖ	γὰρ	οὔτε λίαν ὑπολείπεσθαι ταῖς (ἡλικίαις
[7, 1334]	φασιν, ἐν μακάρων νήσοις: μάλιστα	γὰρ	οὗτοι δεήσονται φιλοσοφίας καὶ σωφροσύνης
[7, 1328]	συμβαίνει κατὰ λόγον: παρ' οἷς	γὰρ	ὀφείλεσθαι τὴν εὐεργεσίαν ὑπολαμβάνουσι, πρὸς
[7, 1326]	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν παντοφόρον: τὸ	γὰρ	πάντα ὑπάρχειν καὶ δεῖσθαι μηθενὸς
[7, 1324]	τοὺς ἄλλους ἀσκοῦντες: (αὐτοὶ μὲν	γὰρ	παρ' αὑτοῖς τὸ δικαίως ἄρχειν
[7, 1332]	δεῖ ταῦτα συμφωνεῖν ἀλλήλοις. πολλὰ	γὰρ	παρὰ τοὺς ἐθισμοὺς καὶ τὴν
[7, 1335]	φαῦλος πρὸς τὴν τεκνοποιίαν: ἐν	γὰρ	πᾶσι ζῴοις ἀτελῆ τὰ τῶν
[7, 1326]	πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτῆς: πολλαὶ	γὰρ	περὶ τὴν σκέψιν ταύτην εἰσὶν
[7, 1334]	τὰ γιγνόμενα τοῖς λόγοις. αἱ	γὰρ	πλεῖσται τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι
[7, 1330]	ἐπιμέλειαν ἔχειν μὴ παρέργως. οἷς	γὰρ	πλείστοις χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα
[7, 1326]	ποία μικρὰ πόλις. κατ' ἀριθμοῦ	γὰρ	πλῆθος τῶν ἐνοικούντων κρίνουσι τὴν
[7, 1334]	τοῦ δ' ἀνδρὸς μή ταῦτα	γὰρ	ποιεῖ καὶ στάσεις πρὸς ἀλλήλους
[7, 1331]	διαμαρτάνουσιν, οἷον περὶ ἰατρικήν: οὔτε	γὰρ	(ποῖόν τι δεῖ τὸ ὑγιαῖνον
[7, 1334]	ἄγουσι καὶ σχολάζουσιν: ὁ μὲν	γὰρ	πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ
[7, 1328]	πᾶσα πόλις ὡς εἰπεῖν ἡ	γὰρ	πόλις πλῆθός ἐστιν οὐ τὸ
[7, 1334]	ὧν ἐν τῇ ἀσχολίᾳ. δεῖ	γὰρ	πολλὰ τῶν ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως
[7, 1333]	εἰώθαμεν τρόπον διαιρεῖν: (ὁ μὲν	γὰρ	πρακτικός ἐστι λόγος ὁ δὲ
[7, 1323]	ἀναγκαῖον ἄδηλον εἶναι πολιτείαν: ἄριστα	γὰρ	πράττειν προσήκει τοὺς ἄριστα πολιτευομένους
[7, 1336]	κωλύοντες ἐν τοῖς νόμοις: συμφέρουσι	γὰρ	πρὸς αὔξησιν: γίγνεται γὰρ τρόπον
[7, 1323]	νῦν χρηστέον αὐτοῖς. ὡς ἀληθῶς	γὰρ	πρός γε μίαν διαίρεσιν οὐδεὶς
[7, 1330]	ἀναγκαῖον πρὸς ὑγίειαν αἵ τε	γὰρ	πρὸς ἕω τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι
[7, 1328]	ἔργον καὶ τοῖς δημιουργοῖς: οἰκίᾳ	γὰρ	πρὸς οἰκοδόμον οὐθέν ἐστιν ὃ
[7, 1327]	μὲν ὁ λεχθεὶς ὅρος δεῖ	γὰρ	πρὸς τὰς ἐκβοηθείας κοινὴν εἶναι
[7, 1327]	τῆς θαλάττης, οὐκ ἄδηλον. καὶ	γὰρ	πρὸς τὸ ῥᾷον φέρειν τοὺς
[7, 1336]	ὁ τῆς τραγῳδίας ὑποκριτής: οὐθενὶ	γὰρ	πώποτε παρῆκεν ἑαυτοῦ προεισάγειν, οὐδὲ
[7, 1336]	πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων: πάντα	γὰρ	στέργομεν τὰ πρῶτα μᾶλλον. διὸ
[7, 1326]	γὰρ οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν: τίς	γὰρ	στρατηγὸς ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος
[7, 1329]	εἶναι τοὺς μέλλοντας ἔσεσθαι ~(δεῖ	γὰρ	σχολῆς καὶ πρὸς τὴν γένεσιν
[7, 1328]	τὰς πολιτείας ἑτέρας: ἐν μὲν	γὰρ	ταῖς δημοκρατίαις μετέχουσι πάντες πάντων,
[7, 1336]	ἑνὸς καὶ εἴκοσιν ἐτῶν. οἱ	γὰρ	ταῖς ἑβδομάσι διαιροῦντες τὰς ἡλικίας
[7, 1331]	τέλος φερούσας πράξεις εὑρίσκειν ἐνδέχεται	γὰρ	(ταῦτα καὶ διαφωνεῖν ἀλλήλοις καὶ
[7, 1323]	καὶ φρόνιμος καὶ σώφρων. ἀλλὰ	γὰρ	ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτον ἔστω
[7, 1326]	ταύτην ἀδύνατον εἶναι μεγάλην: οὐ	γὰρ	ταὐτὸν μεγάλη τε (πόλις καὶ
[7, 1337]	διαιρέσει τῆς φύσεως ἐπακολουθεῖν: πᾶσα	γὰρ	τέχνη καὶ παιδεία τὸ προσλεῖπον
[7, 1331]	ἀγοράν ἐστι τόπος: ἐνσχολάζειν μὲν	γὰρ	τὴν ἄνω τίθεμεν, ταύτην δὲ
[7, 1328]	ποίαν τινά, διώρισται σχεδόν οὐ	γὰρ	τὴν (αὐτὴν ἀκρίβειαν δεῖ ζητεῖν
[7, 1336]	ἥκιστα μετὰ δούλων ἔσται. ταύτην	γὰρ	τὴν ἡλικίαν, ~(καὶ μέχρι τῶν
[7, 1333]	ἀπεφήναντο τὴν αὐτὴν δόξαν: ἐπαινοῦντες	γὰρ	τὴν Λακεδαιμονίων πολιτείαν ἄγανται τοῦ
[7, 1334]	(καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερικήν: κατὰ	γὰρ	τὴν παροιμίαν, οὐ σχολὴ δούλοις,
[7, 1325]	ἀμείνων. (τοῦτο γὰρ ἀληθές: οὐθὲν	γὰρ	τό γε δούλῳ ᾗ δοῦλος
[7, 1333]	τοῖς ἐλευθέροις καλὸν διακονεῖν: πρὸς	γὰρ	τὸ καλὸν καὶ τὸ μὴ
[7, 1331]	ἀκρίβειαν πρὸς τὰς πολιορκίας. ὅμοιον	γὰρ	τὸ τείχη μὴ περιβάλλειν ταῖς
[7, 1333]	οὐκ ἄδηλον πῶς λεκτέον. αἰεὶ	γὰρ	τὸ χεῖρον τοῦ βελτίονός ἐστιν
[7, 1331]	καὶ τὰς νῦν ἐπεξευρημένας. ὥσπερ	γὰρ	τοῖς ἐπιτιθεμένοις (ἐπιμελές ἐστι δι'
[7, 1334]	τὰ τέκνα τῶν πατέρων ἀνόνητος	γὰρ	τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡ χάρις
[7, 1324]	ποτέρως ἔχει τὸ ἀληθές: ἀνάγκη	γὰρ	τόν γε εὖ φρονοῦντα πρὸς
[7, 1325]	οἱ δὲ τοῦτον ἄριστον: ἀδύνατον	γὰρ	τὸν μηθὲν πράττοντα πράττειν εὖ,
[7, 1324]	ἄλλαις ἐπιστήμαις τοῦτο ὁρῶμεν: οὔτε	(γὰρ	τοῦ ἰατροῦ οὔτε τοῦ κυβερνήτου
[7, 1336]	τινὰ γυμνασία τοῖς σώμασιν: ἡ	γὰρ	τοῦ πνεύματος κάθεξις ποιεῖ τὴν
[7, 1326]	τῆς χώρας ἔχει. περὶ μὲν	γὰρ	τοῦ ποίαν τινά, δῆλον ὅτι
[7, 1328]	πᾶσι (κοινωνητέον πάντων τούτων ἐνδέχεται	γὰρ	τοὺς αὐτοὺς ἅπαντας εἶναι καὶ
[7, 1328]	ᾗ φιλοῦμεν. ~(σημεῖον δέ: πρὸς	γὰρ	τοὺς συνήθεις καὶ φίλους ὁ
[7, 1332]	ἐν τοῖς ἐναντίοις ἐστίν καὶ	γὰρ	τοῦτο διώρισται κατὰ τοὺς ἠθικοὺς
[7, 1335]	αὐξανομένου ποιῶνται τὴν συνουσίαν: καὶ	γὰρ	τούτου τις ὡρισμένος χρόνος, ὃν
[7, 1324]	τινές φασιν εἶναι φιλόσοφον. σχεδὸν	γὰρ	τούτους τοὺς (δύο βίους τῶν
[7, 1326]	πάντων, ζῴων φυτῶν ὀργάνων: καὶ	γὰρ	τούτων ἕκαστον οὔτε λίαν μικρὸν
[7, 1326]	συνίσταται πόλις οἰκείων μορίων: ἡ	γὰρ	τούτων ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους μεγάλης
[7, 1328]	διαφορὰς καὶ πολιτείας πλείους: ~(ἄλλον	γὰρ	τρόπον καὶ δι' ἄλλων ἕκαστοι
[7, 1336]	συμφέρουσι γὰρ πρὸς αὔξησιν: γίγνεται	γὰρ	τρόπον τινὰ γυμνασία τοῖς σώμασιν:
[7, 1332]	τῶν πολιτῶν, οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ	γὰρ	τῷ καθ' ἕκαστον καὶ τὸ
[7, 1332]	συνεστηκυῖαν παρὰ τὸ δίκαιον. μετὰ	γὰρ	τῶν ἀρχομένων ὑπάρχουσι νεωτερίζειν (βουλόμενοι
[7, 1329]	ταύτῃ δὲ τοῖς αὐτοῖς. οἱ	γὰρ	τῶν ὅπλων κύριοι καὶ μένειν
[7, 1335]	ἀνθρώπων. τεκμήριον δέ: ἐν ὅσαις	γὰρ	τῶν πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους
[7, 1329]	οὔτε βάναυσον ἱερέα καταστατέον ὑπὸ	γὰρ	τῶν πολιτῶν πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς
[7, 1335]	ἁρμόττει πρὸς τεκνοποιίαν ὡρίσθω. τὰ	γὰρ	τῶν πρεσβυτέρων (ἔκγονα, καθάπερ τὰ
[7, 1332]	ὧν ἡ τύχη κυρία κυρίαν	γὰρ	ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ δὲ σπουδαίαν
[7, 1325]	κρατεῖν ἔσται τῶν πολεμίων: (μηθὲν	γὰρ	ὑπαρχέτω τοιοῦτον. δῆλον ἄρα ὅτι
[7, 1329]	πολιτικοῦ πλήθους ἐξ Αἰγύπτου: πολὺ	γὰρ	ὑπερτείνει τοῖς χρόνοις τὴν (Μίνω
[7, 1335]	σωμάτων ῥᾳθυμοτέρως ἁρμόττει διάγειν: ἀπολαύοντα	γὰρ	φαίνεται τὰ γεννώμενα τῆς ἐχούσης
[7, 1332]	ἐστι φύσις ἔθος λόγος. καὶ	γὰρ	φῦναι δεῖ πρῶτον, οἷον ἄνθρωπον
[7, 1332]	δὲ πρότερον περὶ αὐτοῦ. ἡ	γὰρ	φύσις δέδωκε τὴν διαίρεσιν ποιήσασα
[7, 1331]	τῶν τοιούτων ἀργόν ἐστιν: οὐ	(γὰρ	χαλεπόν ἐστι τὰ τοιαῦτα νοῆσαι,
[7, 1326]	ῥᾴδιον μεταλαμβάνειν τῆς πολιτείας: οὐ	γὰρ	χαλεπὸν τὸ λανθάνειν διὰ τὴν
[7, 1335]	συμβαίνει κατὰ μίαν ἐπιμέλειαν. ἐπεὶ	γὰρ	ὥρισται τέλος τῆς γεννήσεως ὡς
[7, 1332]	τοὺς αὐτοὺς διὰ (βίου: δῆλον	γὰρ	ὡς ἀκολουθεῖν δεήσει καὶ τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007