Livre, pages |
[7, 1331] |
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
|
τὴν |
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν
καλουμένην
(ἀστυνομίαν, |
[7, 1329] |
Ἰταλοὺς
ἀντ'
Οἰνωτρῶν
κληθῆναι
καὶ
|
τὴν |
ἀκτὴν
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν |
[7, 1331] |
τῶν
ἀρχόντων
παρουσία
μάλιστα
ἐμποιεῖ
|
τὴν |
ἀληθινὴν
αἰδῶ
καὶ
τὸν
τῶν |
[7, 1334] |
τὴν
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν |
[7, 1330] |
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
|
τὴν |
ἄλλην
οἰκίαν.
ἔτι
δὲ
τὰ |
[7, 1331] |
δικῶν
καὶ
τὰς
κλήσεις
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι |
[7, 1330] |
τροφὴν
ὕδατα
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τὴν |
ἄλλην
χρείαν.
περὶ
δὲ
τόπων |
[7, 1336] |
δρῶν,
~(ἀτιμίᾳ
ζημιούσθω
πρεπούσῃ
πρὸς
|
τὴν |
ἁμαρτίαν.
γενομένων
δὲ
τῶν
τέκνων |
[7, 1335] |
ἐγγενέσθαι
καὶ
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
|
τὴν |
ἄμβλωσιν:
τὸ
γὰρ
ὅσιον
καὶ |
[7, 1331] |
κατεσκευάσθαι,
τοιοῦτος
δ'
ὁ
περὶ
|
τὴν |
ἀναγκαίαν
ἀγοράν
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν |
[7, 1329] |
θεραπείαν
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς
καὶ
|
τὴν |
ἀνάπαυσιν
ἔχειν
περὶ
αὐτοὺς
τοὺς |
[7, 1331] |
ἐστι
τόπος:
ἐνσχολάζειν
μὲν
γὰρ
|
τὴν |
ἄνω
τίθεμεν,
ταύτην
δὲ
πρὸς |
[7, 1336] |
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι
τὴν
παιδείαν,
πρὸς
|
τὴν |
ἀπὸ
τῶν
ἑπτὰ
μέχρι
ἥβης |
[7, 1334] |
μείζω
τε
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ
|
τὴν |
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ
τὴν |
[7, 1336] |
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως
ὥστε
διαφεύγειν
|
τὴν |
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων:
ἣν
χρὴ |
[7, 1332] |
ἐστιν
ὁ
σπουδαῖος,
ᾧ
διὰ
|
τὴν |
ἀρετὴν
ἀγαθά
ἐστι
τὰ
ἁπλῶς |
[7, 1334] |
μὴ
καθάπερ
ἡ
Λακεδαιμονίων
πόλις
|
τὴν |
ἀρετὴν
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ |
[7, 1327] |
εὐαγώγους
ἔσεσθαι
τῷ
νομοθέτῃ
πρὸς
|
τὴν |
ἀρετήν.
ὅπερ
γάρ
φασί
τινες |
[7, 1324] |
νόμοι
τινές
εἰσι
παροξύνοντες
πρὸς
|
τὴν |
ἀρετὴν
ταύτην,
καθάπερ
ἐν
Καρχηδόνι |
[7, 1323] |
ἀδήλου
γὰρ
ὄντος
τούτου
καὶ
|
τὴν |
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
ἄδηλον
εἶναι
πολιτείαν: |
[7, 1325] |
γὰρ
οἷόν
τε
πολιτείαν
γενέσθαι
|
τὴν |
ἀρίστην
ἄνευ
συμμέτρου
χορηγίας.
διὸ |
[7, 1323] |
λόγων
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
|
τὴν |
ἀρίστην
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
καλῶς. |
[7, 1323] |
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
διάθεσιν
|
τὴν |
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον
τούτων
ἔχειν. |
[7, 1323] |
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν
|
τὴν |
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα |
[7, 1334] |
δεῖ
(πρὸς
ἄλληλα
συμφωνεῖν
συμφωνίαν
|
τὴν |
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν |
[7, 1332] |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
προκείμενόν
ἐστι
|
τὴν |
ἀρίστην
πολιτείαν
ἰδεῖν,
αὕτη
δ' |
[7, 1325] |
(σκέψεως,
πρὸς
τί
τέλος
δεῖ
|
τὴν |
ἀρίστην
πολιτείαν
συντείνειν:
πρὸς
δὲ |
[7, 1334] |
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
κατακτησάμεναι
δὲ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
βαφὴν |
[7, 1335] |
ἔσχατος,
πεντήκοντα
δὲ
(γυναιξί,
δεῖ
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
τὴν |
[7, 1328] |
αὑτοῖς
ἔχειν
ὅπλα
πρός
τε
|
τὴν |
ἀρχήν,
τῶν
ἀπειθούντων
χάριν,
καὶ |
[7, 1327] |
οὐ
δυνάμενα:
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ |
[7, 1330] |
μὴ
πάσχειν
κακῶς
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
|
τὴν |
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα
τῶν
τειχῶν
οἰητέον |
[7, 1334] |
οὖν
καὶ
καρτερίας
δεῖ
πρὸς
|
τὴν |
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
τὴν |
[7, 1335] |
(δὲ
σώματα
βλάπτεσθαι
δοκεῖ
πρὸς
|
τὴν |
αὔξησιν,
ἐὰν
ἔτι
τοῦ
σπέρματος |
[7, 1336] |
πρὸς
ἀναγκαίους
πόνους,
ὅπως
μὴ
|
τὴν |
αὔξησιν
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν |
[7, 1329] |
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν
|
τὴν |
αὔξησιν:
(ὥστε
καὶ
τὰ
περὶ |
[7, 1326] |
τοῦ
ποίαν
τινά,
δῆλον
ὅτι
|
τὴν |
αὐταρκεστάτην
πᾶς
τις
ἂν
ἐπαινέσειεν |
[7, 1333] |
τὰ
καλά.
περὶ
ὧν
ἀνάγκη
|
τὴν |
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι
καὶ
τοῖς |
[7, 1328] |
τινά,
διώρισται
σχεδόν
οὐ
γὰρ
|
τὴν |
(αὐτὴν
ἀκρίβειαν
δεῖ
ζητεῖν
διά |
[7, 1333] |
καὶ
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς
ἑτέραν |
[7, 1333] |
ἐπεὶ
δὲ
πολίτου
καὶ
ἄρχοντος
|
τὴν |
αὐτὴν
ἀρετὴν
εἶναί
φαμεν
καὶ |
[7, 1327] |
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον
πολιτείας.
|
τὴν |
αὐτὴν
δ'
ἔχει
διαφορὰν
καὶ |
[7, 1333] |
τῶν
ὕστερόν
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο
|
τὴν |
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν |
[7, 1324] |
πειθόμενος.
(πότερον
δὲ
τὴν
εὐδαιμονίαν
|
τὴν |
αὐτὴν
εἶναι
φατέον
ἑνός
τε |
[7, 1323] |
πόλεως
καὶ
δικαιοσύνη
καὶ
φρόνησις
|
(τὴν |
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν |
[7, 1324] |
ἀνθρώπων
καὶ
πόλεως
ἢ
μὴ
|
τὴν |
αὐτήν,
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν |
[7, 1324] |
πάντες
γὰρ
ἂν
ὁμολογήσειαν
εἶναι
|
τὴν |
αὐτήν.
ὅσοι
γὰρ
ἐν
πλούτῳ |
[7, 1326] |
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
ὑπερβάλλον
ἕξει
|
τὴν |
αὑτοῦ
δύναμιν,
ἀλλ'
ὁτὲ
μὲν |
[7, 1336] |
ἥβης
καὶ
πάλιν
μετὰ
πρὸς
|
τὴν |
ἀφ'
(ἥβης
μέχρι
τῶν
ἑνὸς |
[7, 1334] |
ὄντας
χρὴ
ποιεῖσθαι
πρὸς
ἀλλήλους
|
τὴν |
γαμικὴν
ὁμιλίαν.
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα |
[7, 1334] |
κατακτησάμεναι
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
|
τὴν |
γὰρ
βαφὴν
ἀνιᾶσιν,
ὥσπερ
ὁ |
[7, 1334] |
φύσεως
τέλος,
ὥστε
πρὸς
τούτους
|
τὴν |
γένεσιν
καὶ
τὴν
τῶν
ἐθῶν |
[7, 1329] |
~(δεῖ
γὰρ
σχολῆς
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
γένεσιν
τῆς
ἀρετῆς
καὶ
πρὸς |
[7, 1327] |
πράξεις
σύμμετρον.
τὴν
δὲ
πολυανθρωπίαν
|
τὴν |
γιγνομένην
περὶ
τὸν
ναυτικὸν
ὄχλον |
[7, 1326] |
τὴν
ὑπερβολήν,
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
|
τὴν |
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
τὴν |
[7, 1328] |
πόλις
ἂν
εἴη
μάλιστ'
εὐδαίμων,
|
τὴν |
δ'
εὐδαιμονίαν
ὅτι
χωρὶς
ἀρετῆς |
[7, 1325] |
τὸν
μηθὲν
πράττοντα
πράττειν
εὖ,
|
τὴν |
δ'
εὐπραγίαν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν |
[7, 1336] |
τε
καὶ
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν:
|
τὴν |
δ'
ἐχομένην
ταύτης
ἡλικίαν
μέχρι |
[7, 1330] |
προκεῖσθαι
τὴν
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
|
τὴν |
δὲ
πόλιν
ὅτι
μὲν
δεῖ |
[7, 1327] |
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις
σύμμετρον.
|
τὴν |
δὲ
πολυανθρωπίαν
τὴν
γιγνομένην
περὶ |
[7, 1334] |
τοῦ
νοῦ
τὴν
τῆς
ὀρέξεως,
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
σώματος
τῆς
ψυχῆς. |
[7, 1333] |
τὴν
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
|
τὴν |
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων.
διαφέρει
δ' |
[7, 1330] |
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι
κοινὴν
|
τὴν |
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ
τούτων |
[7, 1331] |
καὶ
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
|
~(τὴν |
δὲ
τῶν
ὠνίων
ἀγορὰν
ἑτέραν |
[7, 1324] |
πλωτῆρας.
ἀλλ'
ἐοίκασιν
οἱ
πολλοὶ
|
τὴν |
δεσποτικὴν
πολιτικὴν
οἴεσθαι
εἶναι,
καὶ |
[7, 1323] |
ἁπλῶς
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
|
τὴν |
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
ἀνάλογον |
[7, 1323] |
τε
δῆλον
ὡς
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
|
τὴν |
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος |
[7, 1332] |
αὐτοῦ.
ἡ
γὰρ
φύσις
δέδωκε
|
τὴν |
διαίρεσιν
ποιήσασα
αὐτὸ
τὸ
γένει |
[7, 1332] |
δεήσει
καὶ
τὴν
παιδείαν
κατὰ
|
τὴν |
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
μὲν
τοίνυν |
[7, 1323] |
τοῖς
τὸ
ἦθος
μὲν
καὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ |
[7, 1323] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
διάνοιαν
οὕτως
ἄφρονα
καὶ
διεψευσμένον |
[7, 1326] |
τι
καὶ
πόλεως
ἔργον,
ὥστε
|
τὴν |
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν,
ταύτην |
[7, 1327] |
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτην
|
τὴν |
δύναμιν
ὑπάρχειν
πρὸς
τὰς
πράξεις |
[7, 1330] |
αἵ
τε
γὰρ
πρὸς
ἕω
|
τὴν |
ἔγκλισιν
ἔχουσαι
καὶ
πρὸς
τὰ |
[7, 1331] |
ἀναγκαίας
πράξεις.
μεμιμῆσθαι
δὲ
χρὴ
|
τὴν |
εἰρημένην
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ |
[7, 1326] |
πρώτην
μὲν
εἶναι
πόλιν
ἀναγκαῖον
|
τὴν |
ἐκ
τοσούτου
πλήθους
ὃ
πρῶτον |
[7, 1330] |
πᾶσι
τοῖς
δούλοις
ἆθλον
προκεῖσθαι
|
τὴν |
ἐλευθερίαν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
τὴν
δὲ |
[7, 1335] |
πεπονημένην
μὲν
οὖν
ἔχειν
δεῖ
|
τὴν |
ἕξιν,
πεπονημένην
δὲ
πόνοις
μὴ |
[7, 1323] |
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ
|
τὴν |
ἔξω
κτῆσιν
τῶν
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν, |
[7, 1334] |
διὸ
πρῶτον
μὲν
τοῦ
σώματος
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ |
[7, 1337] |
ἔπειτα
πότερον
συμφέρει
κοινῇ
(ποιεῖσθαι
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ
κατ'
ἴδιον |
[7, 1330] |
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
καὶ
τούτου
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
ἔχειν
μὴ
παρέργως.
οἷς |
[7, 1331] |
ὅσα
περὶ
τὰ
συμβόλαια
ποιεῖται
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν,
περί
τε
γραφὰς
δικῶν |
[7, 1336] |
οὖν
τὴν
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην
τε
καὶ
τὴν |
[7, 1329] |
καὶ
πρότερον
καὶ
νῦν
καλούμενοι
|
τὴν |
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς |
[7, 1330] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πρός
τε
|
τὴν |
ἐργασίαν
εἶεν
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς |
[7, 1326] |
ὕλην
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς
|
τὴν |
ἐργασίαν
ὅσῳ
γὰρ
ἂν
αὕτη |
[7, 1326] |
οἱ
πλεῖστοι
προσήκειν
μεγάλην
εἶναι
|
τὴν |
εὐδαίμονα
πόλιν:
εἰ
δὲ
τοῦτ' |
[7, 1332] |
ἐνδέχεται
τὴν
πόλιν,
δῆλον
ὅτι
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ |
[7, 1325] |
εὖ,
τὴν
δ'
εὐπραγίαν
καὶ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
εἶναι
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ |
[7, 1332] |
δ'
εὐθὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ζητοῦσι
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν,
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1325] |
εἰ
ταῦτα
λέγεται
καλῶς
καὶ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον,
καὶ
κοινῇ |
[7, 1324] |
τυγχάνει
μὴ
πειθόμενος.
(πότερον
δὲ
|
τὴν |
εὐδαιμονίαν
τὴν
αὐτὴν
εἶναι
φατέον |
[7, 1328] |
λόγον:
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι
|
τὴν |
εὐεργεσίαν
ὑπολαμβάνουσι,
πρὸς
τῷ
βλάβει |
[7, 1326] |
(νόμος
τάξις
τίς
ἐστι,
καὶ
|
τὴν |
εὐνομίαν
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ |
[7, 1327] |
νόμοις
ἀσύμφορον
εἶναί
φασι
πρὸς
|
(τὴν |
εὐνομίαν,
καὶ
τὴν
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι |
[7, 1327] |
τόποις
ἔθνη
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
Εὐρώπην
θυμοῦ
μέν
ἐστι
πλήρη, |
[7, 1323] |
εἶναι
τὴν
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
|
τὴν |
εὐτυχίαν
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ
ταῦτ' |
[7, 1333] |
δουλεύσωσιν
ἑτέροις,
ἔπειτα
ὅπως
ζητῶσι
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν |
[7, 1335] |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
κατὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
εἰς
τοὺς
χρόνους
καταβαίνειν |
[7, 1336] |
τούτους
ἀφίησιν
ὁ
νόμος
τοὺς
|
τὴν |
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
τὴν
ἱκνουμένην |
[7, 1336] |
μετὰ
δούλων
ἔσται.
ταύτην
γὰρ
|
τὴν |
ἡλικίαν,
~(καὶ
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ |
[7, 1336] |
κωμῳδίας
θεατὰς
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
|
τὴν |
ἡλικίαν
λάβωσιν
ἐν
ᾗ
καὶ |
[7, 1335] |
εἰρήκασιν
οἱ
μετροῦντες
ταῖς
ἑβδομάσι
|
τὴν |
ἡλικίαν,
περὶ
τὸν
χρόνον
τὸν |
[7, 1335] |
τέτταρσιν
ἢ
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα
|
τὴν |
ἡλικίαν
ταύτην
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς |
[7, 1327] |
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς
|
τὴν |
θάλατταν
κοινωνίας,
πότερον
ὠφέλιμος
ταῖς |
[7, 1327] |
ποιεῖν
κατ'
εὐχήν,
πρός
τε
|
τὴν |
θάλατταν
προσήκει
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός |
[7, 1327] |
χώραν
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως
|
τὴν |
θέσιν
εἰ
χρὴ
ποιεῖν
κατ' |
[7, 1330] |
εἴρηται
πρότερον:
αὐτῆς
δὲ
προσάντη
|
τὴν |
θέσιν
εὔχεσθαι
δεῖ
κατατυγχάνειν
πρὸς |
[7, 1329] |
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες, |
[7, 1336] |
τοὺς
τὴν
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
|
τὴν |
ἱκνουμένην
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ |
[7, 1336] |
γὰρ
τοῦ
πνεύματος
κάθεξις
ποιεῖ
|
τὴν |
ἰσχὺν
τοῖς
πονοῦσιν,
ὃ
συμβαίνει |
[7, 1329] |
Μίνω
βασιλείαν,
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
Ἰταλίαν
πολλῷ
παλαιότερα
τούτων.
φασὶ |
[7, 1331] |
δὲ
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
|
τὴν |
καλουμένην
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν |
[7, 1329] |
Ἰαπυγίαν
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
|
τὴν |
καλουμένην
Σύρτιν:
ἦσαν
δὲ
καὶ |
[7, 1328] |
τούτων
ἐκλεῖπον,
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
|
τὴν |
κοινωνίαν
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
τοίνυν |
[7, 1334] |
δεῖ
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην
|
τὴν |
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς
τε
καὶ |
[7, 1329] |
καὶ
νῦν,
τά
τε
περὶ
|
τὴν |
Κρήτην,
τὰ
μὲν
οὖν
περὶ |
[7, 1329] |
οὔτε
κοινήν
φαμεν
εἶναι
δεῖν
|
τὴν |
κτῆσιν
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν,
~(ἀλλὰ |
[7, 1333] |
τὴν
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
|
τὴν |
Λακεδαιμονίων
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου |
[7, 1326] |
χαλεπόν,
ἴσως
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
|
τὴν |
λίαν
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν |
[7, 1332] |
κιθαρίζειν
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
|
τὴν |
λύραν
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον |
[7, 1326] |
γὰρ
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων
κρίνουσι
|
τὴν |
μεγάλην,
δεῖ
δὲ
μᾶλλον
μὴ |
[7, 1331] |
τίνων
καὶ
ποίων
(δεῖ
συνεστάναι
|
τὴν |
μέλλουσαν
ἔσεσθαι
πόλιν
μακαρίαν
καὶ |
[7, 1334] |
τοιούτων
ἀγαθῶν.
διότι
μὲν
οὖν
|
τὴν |
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
(καὶ
σπουδαίαν
ἔσεσθαι |
[7, 1333] |
δὲ
τοῦ
ἀρχομένου.
(τούτων
δὲ
|
τὴν |
μὲν
δεσποτικὴν
εἶναί
φαμεν,
τὴν |
[7, 1330] |
μέρη
(διῃρῆσθαι
τὴν
χώραν,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
εἶναι
κοινὴν
τὴν
δὲ |
[7, 1330] |
τινες
τῶν
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
πόλιν |
[7, 1330] |
οὐκ
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι
καλῶς.
|
τὴν |
μὲν
οὖν
χώραν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι |
[7, 1332] |
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον.
|
τὴν |
μὲν
τοίνυν
φύσιν
οἵους
εἶναι |
[7, 1335] |
τὴν
περὶ
τῆς
γενέσεως
τιμήν.
|
τὴν |
μέντοι
διάνοιαν
τοὐναντίον
τῶν
σωμάτων |
[7, 1329] |
πολὺ
γὰρ
ὑπερτείνει
τοῖς
χρόνοις
|
τὴν |
(Μίνω
βασιλείαν
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν |
[7, 1329] |
μὲν
περὶ
Κρήτην
γενόμενα
περὶ
|
τὴν |
Μίνω
βασιλείαν,
τὰ
δὲ
περὶ |
[7, 1335] |
καὶ
θηλυτόκα
μᾶλλον
καὶ
μικρὰ
|
τὴν |
μορφήν,
ὥστ'
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο |
[7, 1326] |
μὲν
διὰ
σμικρότητα
φαύλην
ποιήσει
|
τὴν |
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ
διὰ
τὴν |
[7, 1326] |
πολιτικῷ
καὶ
τῷ
νομοθέτῃ
δεῖ
|
τὴν |
οἰκείαν
ὕλην
ὑπάρχειν
(ἐπιτηδείως
ἔχουσαν. |
[7, 1335] |
τοιούτοις
ὥσπερ
ἡλικιώταις
καὶ
περὶ
|
τὴν |
οἰκονομίαν
ἐγκληματικὸν
τὸ
πάρεγγυς:
ἔτι |
[7, 1327] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
|
τὴν |
οἰκουμένην,
ὡς
διείληπται
τοῖς
ἔθνεσιν. |
[7, 1335] |
τοιαύτης
αἰτίας
φαίνεσθαι
δεῖ
ποιουμένους
|
τὴν |
ὁμιλίαν.
περὶ
δὲ
τῆς
πρὸς |
[7, 1326] |
περὶ
κτήσεως
καὶ
τῆς
περὶ
|
τὴν |
οὐσίαν
εὐπορίας
συμβαίνῃ
ποιεῖσθαι
(μνείαν, |
[7, 1333] |
τὰς
ἀρετὰς
τοὺς
νόμους
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν,
ἀλλὰ
φορτικῶς
ἀπέκλιναν
(πρὸς |
[7, 1333] |
δὲ
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
τὴν
αὐτὴν |
[7, 1332] |
γὰρ
ὡς
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ
|
τὴν |
παιδείαν
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην. |
[7, 1336] |
ἡλικίαι
πρὸς
ἃς
ἀναγκαῖον
διῃρῆσθαι
|
τὴν |
παιδείαν,
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
τῶν |
[7, 1326] |
ἐπαινέσειεν
τοιαύτην
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τὴν |
παντοφόρον:
τὸ
γὰρ
πάντα
ὑπάρχειν |
[7, 1334] |
ἀνδρείαν
καὶ
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ
|
τὴν |
παροιμίαν,
οὐ
σχολὴ
δούλοις,
οἱ |
[7, 1335] |
ἡ
σύζευξις
ἔσται,
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
παῦλαν
τῆς
τεκνοποιίας
συγκαταβήσεται
τοῖς |
[7, 1334] |
νομοθέτην
μᾶλλον
σπουδάζειν
ὅπως
καὶ
|
τὴν |
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ
τὴν |
[7, 1335] |
πρὸς
θεῶν
ἀποθεραπείαν
τῶν
εἰληχότων
|
τὴν |
περὶ
τῆς
γενέσεως
τιμήν.
τὴν |
[7, 1328] |
πολεμικάς,
πέμπτον
δὲ
καὶ
πρῶτον
|
τὴν |
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν |
[7, 1323] |
καὶ
διὰ
τῶν
(ἔργων
λαμβάνειν
|
τὴν |
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται
καὶ |
[7, 1324] |
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
καὶ
πόλιν
|
τὴν |
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην
ἂν
εἶναι |
[7, 1336] |
οἷς
ἐπιμελές
ἐστιν
ἄγειν
εἰς
|
τὴν |
πολεμικὴν
ἕξιν,
ἡ
τοῦ
γάλακτος |
[7, 1332] |
τοιούτων
(μήτε
τὸν
ἄνδρα
μήτε
|
τὴν |
πόλιν,
αἱ
δ'
ἐπὶ
τὰς |
[7, 1332] |
καθ'
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
|
τὴν |
πόλιν,
δῆλον
ὅτι
τὴν
εὐδαιμονίαν |
[7, 1334] |
ὅπως
ἐξῇ
σχολάζειν:
διὸ
σώφρονα
|
τὴν |
πόλιν
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν |
[7, 1331] |
τοῖς
μὲν
περιβεβλημένοις
τείχη
περὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἔξεστιν
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς |
[7, 1333] |
δὲ
οὐ
διὰ
τοῦτο
δεῖ
|
τὴν |
πόλιν
εὐδαίμονα
νομίζειν
(καὶ
τὸν |
[7, 1327] |
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν
|
(τὴν |
πόλιν
καὶ
τὴν
χώραν
τῆς |
[7, 1329] |
δεῖ
διῃρῆσθαι
χωρὶς
κατὰ
γένη
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
τό
τε
μάχιμον |
[7, 1327] |
οὐ
τοῖς
ἄλλοις,
δεῖ
εἶναι
|
τὴν |
πόλιν:
οἱ
δὲ
παρέχοντες
σφᾶς |
[7, 1324] |
τίθενται
ἐφ'
ἑνός,
οὗτοι
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ὅλην,
ἐὰν
ᾖ
πλουσία, |
[7, 1332] |
τίθεμεν:
τὸ
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι
|
τὴν |
πόλιν
οὐκέτι
τύχης
ἔργον
ἀλλ' |
[7, 1327] |
καὶ
λιμένας
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
|
τὴν |
πόλιν,
ὥστε
μήτε
τὸ
αὐτὸ |
[7, 1329] |
μένειν
ἢ
μὴ
μένειν
κύριοι
|
τὴν |
πολιτείαν.
λείπεται
τοίνυν
τοῖς
αὐτοῖς |
[7, 1324] |
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ
|
τὴν |
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ'
οἱ
μὲν |
[7, 1329] |
τοῖς
αὐτοῖς
μὲν
ἀμφοτέροις
ἀποδιδόναι
|
τὴν |
πολιτείαν
ταύτην,
μὴ
ἅμα
δέ, |
[7, 1332] |
τοῖς
ὁμοίοις,
καὶ
χαλεπὸν
μένειν
|
τὴν |
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ |
[7, 1326] |
τὸ
εὖ
ζῆν
ἐστι
κατὰ
|
τὴν |
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ |
[7, 1327] |
φασι
πρὸς
(τὴν
εὐνομίαν,
καὶ
|
τὴν |
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι
μὲν
γὰρ
ἐκ |
[7, 1325] |
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν
|
τὴν |
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν |
[7, 1323] |
πολιτείας
ἀρίστης
τὸν
μέλλοντα
ποιήσασθαι
|
τὴν |
(προσήκουσαν
ζήτησιν
ἀνάγκη
διορίσασθαι
πρῶτον |
[7, 1336] |
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν
οὖν
|
τὴν |
πρώτην
συμφέρει
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν |
[7, 1324] |
ἡμεῖς
δὲ
ταύτην
προῃρήμεθα
νῦν
|
τὴν |
σκέψιν,
ἐκεῖνο
μὲν
πάρεργον
ἂν |
[7, 1326] |
χρῆσιν
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ
|
τὴν |
σκέψιν
ταύτην
εἰσὶν
ἀμφισβητήσεις
διὰ |
[7, 1324] |
ἀποδέχεται,
καὶ
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
|
τὴν |
σπουδαιοτέραν.
ἀλλὰ
ταῦτ'
ἤδη
δύο |
[7, 1326] |
ἔνια
(πείθεσθαι
καὶ
τοῖς
περὶ
|
τὴν |
στρατηγίαν
ἐμπείροισ̓
ὅτι
χρὴ
μὲν |
[7, 1335] |
οὖν
τοῦ
πότε
δεῖ
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
σύζευξιν
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ |
[7, 1334] |
τρεφομένων,
πρῶτον
μὲν
ἐπιμελητέον
περὶ
|
τὴν |
σύζευξιν,
πότε
καὶ
ποίους
τινὰς |
[7, 1335] |
καλῶς
καὶ
νῦν
ὁρίσαντες
χειμῶνος
|
τὴν |
συναυλίαν
ποιεῖσθαι
ταύτην.
δεῖ
δὲ |
[7, 1332] |
καὶ
χαλεπὸν
μένειν
τὴν
πολιτείαν
|
τὴν |
συνεστηκυῖαν
παρὰ
τὸ
δίκαιον.
μετὰ |
[7, 1335] |
ἔτι
τοῦ
σπέρματος
αὐξανομένου
ποιῶνται
|
τὴν |
συνουσίαν:
καὶ
γὰρ
τούτου
τις |
[7, 1334] |
φανερὸν
ὅτι
δεῖ
τὰς
εἰς
|
τὴν |
σχολὴν
ἀρετὰς
ὑπάρχειν:
τέλος
γάρ, |
[7, 1334] |
δὲ
τῶν
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
|
τὴν |
σχολὴν
καὶ
διαγωγὴν
ὧν
τε |
[7, 1334] |
τὴν
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
σχολήν,
σωφροσύνης
δὲ
καὶ
δικαιοσύνης |
[7, 1331] |
τὰ
γυμνάσια
τῶν
πρεσβυτέρων
ἔχοι
|
τὴν |
τάξιν
ἐνταῦθα:
πρέπει
γὰρ
διῃρῆσθαι |
[7, 1331] |
τὴν
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
|
τὴν |
τάξιν.
τῶν
δ'
ἀρχείων
ὅσα |
[7, 1336] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην
τε
καὶ
|
τὴν |
ταύτῃ
παραπλησίαν:
τὴν
δ'
ἐχομένην |
[7, 1326] |
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
|
τὴν |
(ταύτης
ὑπερβάλλουσαν
κατὰ
πλῆθος
εἶναι |
[7, 1335] |
τῶν
νέων
συνδυασμὸς
φαῦλος
πρὸς
|
τὴν |
τεκνοποιίαν:
ἐν
γὰρ
πᾶσι
ζῴοις |
[7, 1335] |
καὶ
αὐτοὺς
ἤδη
θεωρεῖν
πρὸς
|
τὴν |
τεκνοποιίαν
τά
τε
(παρὰ
τῶν |
[7, 1335] |
τῶν
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
κατὰ
|
τὴν |
τῆς
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη
δ' |
[7, 1331] |
ὅστις
ἐπιφάνειάν
τε
ἔχει
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
θέσεως
ἀρετὴν
ἱκανῶς
καὶ |
[7, 1334] |
ἢ
τὴν
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα
|
τὴν |
τῆς
ὀρέξεως,
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ |
[7, 1334] |
ὀρέξεως,
ἕνεκα
μέντοι
τοῦ
νοῦ
|
τὴν |
τῆς
ὀρέξεως,
τὴν
δὲ
τοῦ |
[7, 1334] |
ἐπιμέλειαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
προτέραν
ἢ
|
τὴν |
τῆς
ψυχῆς,
ἔπειτα
τὴν
τῆς |
[7, 1331] |
τὰς
κλήσεις
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
τὴν |
τοιαύτην
διοίκησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ |
[7, 1335] |
σώματα
τῶν
γεννωμένων
ὑπάρχῃ
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
νομοθέτου
βούλησιν.
σχεδὸν
δὴ |
[7, 1336] |
διατεινομένοις.
ἐπισκεπτέον
δὲ
(τοῖς
παιδονόμοις
|
τὴν |
τούτων
διαγωγήν,
τήν
τ'
ἄλλην |
[7, 1334] |
ἀγαθὰ
ταῦτα
καὶ
τὴν
ἀπόλαυσιν
|
τὴν |
τούτων
ἢ
τὴν
τῶν
ἀρετῶν |
[7, 1336] |
τῶν
ἑπτὰ
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον
οἴκοι
|
τὴν |
τροφὴν
ἔχειν.
εὔλογον
οὖν
ἀπολαύειν |
[7, 1328] |
τ'
εἶναι
πλῆθος,
οἳ
παρασκευάσουσι
|
τὴν |
τροφήν,
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
τὸ |
[7, 1336] |
πρὸς
τὴν
τῶν
σωμάτων
δύναμιν
|
τὴν |
τροφήν,
ὁποία
(τις
ἂν
ᾖ. |
[7, 1326] |
τὴν
γλισχρότητα
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
|
τὴν |
τρυφήν.
τὸ
δ'
εἶδος
τῆς |
[7, 1329] |
ᾤκουν
δὲ
τὸ
μὲν
πρὸς
|
τὴν |
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
καὶ |
[7, 1323] |
σώφρων
ἀπὸ
τύχης
οὐδὲ
διὰ
|
τὴν |
τύχην
ἐστίν̓
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ |
[7, 1334] |
τὴν
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ
|
τὴν |
τῶν
ἀρετῶν
καὶ
ὅτι
δι' |
[7, 1332] |
φανερὰν
τὴν
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
|
τὴν |
τῶν
ἀρχόντων,
δῆλον
ὅτι
βέλτιον |
[7, 1334] |
πρὸς
τούτους
τὴν
γένεσιν
καὶ
|
τὴν |
τῶν
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν
μελέτην: |
[7, 1331] |
καὶ
τῶν
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
|
τὴν |
τῶν
ἱερῶν
οἰκοδομημάτων
ἔχειν
τὴν |
[7, 1335] |
τὰς
νεωτέρας,
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
καρπῶν
κομιδήν.
ἔτι
δὲ |
[7, 1335] |
διὸ
τὰς
μὲν
ἁρμόττει
περὶ
|
τὴν |
τῶν
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
ἡλικίαν
συζευγνύναι, |
[7, 1330] |
λειτουργίας
τὸ
δὲ
ἕτερον
εἰς
|
τὴν |
τῶν
συσσιτίων
δαπάνην,
τῆς
δὲ |
[7, 1336] |
δεῖ
μεγάλην
εἶναι
διαφορὰν
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
σωμάτων
δύναμιν
τὴν
τροφήν, |
[7, 1334] |
καὶ
διαφοράς:
ἔπειτα
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
τέκνων
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ |
[7, 1336] |
παίδων
ἕξις
διὰ
θερμότητα
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
ψυχρῶν
ἄσκησιν.
περὶ
μὲν |
[7, 1330] |
πλειστάκις,
ταῦτα
πλεῖστον
συμβάλλεται
πρὸς
|
τὴν |
ὑγίειαν:
ἡ
δὲ
τῶν
ὑδάτων |
[7, 1326] |
οἷον
ὑφάντῃ
καὶ
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
|
τὴν |
ὕλην
ὑπάρχειν
ἐπιτηδείαν
οὖσαν
πρὸς |
[7, 1323] |
τὸ
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
ὧν
|
τὴν |
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον
ἢ |
[7, 1323] |
τῶν
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον
ζητοῦσι
|
τὴν |
ὑπερβολήν.
ἡμεῖς
δὲ
αὐτοῖς
ἐροῦμεν |
[7, 1326] |
τὴν
ναυτιλίαν,
ὁτὲ
δὲ
διὰ
|
τὴν |
ὑπερβολήν:
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πόλις |
[7, 1326] |
γὰρ
χαλεπὸν
τὸ
λανθάνειν
διὰ
|
τὴν |
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους.
δῆλον
τοίνυν |
[7, 1326] |
ἕλκοντας
ἐφ'
ἑκατέραν
τοῦ
βίου
|
τὴν |
ὑπερβολήν,
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 1330] |
δὲ
καὶ
συμβαίνειν
ἐνδέχεται
πλείω
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
γίγνεσθαι
τῶν
ἐπιόντων
τῆς |
[7, 1323] |
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα
κατὰ
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
ὧν |
[7, 1332] |
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
φανερὰν
|
τὴν |
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις
τὴν
τῶν |
[7, 1328] |
ἄνδρας
ἁπλῶς,
ἀλλὰ
μὴ
πρὸς
|
τὴν |
ὑπόθεσιν,
οὔτε
βάναυσον
βίον
οὔτ' |
[7, 1324] |
μηθένα
ἀπεκταγκότα
πολέμιον
ἄνδρα
περιεζῶσθαι
|
τὴν |
φορβειάν:
ἐν
δὲ
Σκύθαις
οὐκ |
[7, 1328] |
τοιοῦτον,
οὐδέ
εἰσιν
οἱ
μεγαλόψυχοι
|
(τὴν |
φύσιν
ἄγριοι,
πλὴν
πρὸς
τοὺς |
[7, 1330] |
τοῦ
πνεύματος
δύναμις
τοιαύτην
ἔχει
|
τὴν |
φύσιν.
διόπερ
ἐν
(ταῖς
εὖ |
[7, 1334] |
ποίους
μέν
τινας
εἶναι
χρὴ
|
τὴν |
φύσιν,
διώρισται
πρότερον,
λοιπὸν
δὲ |
[7, 1327] |
πρότερον
εἴπομεν,
ποίους
δέ
τινας
|
(τὴν |
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν. |
[7, 1323] |
καὶ
τῷ
ποιός
τις
εἶναι
|
τὴν |
φύσιν,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
εὐτυχίαν |
[7, 1328] |
ὑπάρχειν
δεῖ
καὶ
ποίους
τινὰς
|
τὴν |
φύσιν,
ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν |
[7, 1327] |
ἄλληλα:
τὰ
μὲν
γὰρ
ἔχει
|
(τὴν |
φύσιν
μονόκωλον,
τὰ
δὲ
εὖ |
[7, 1332] |
γὰρ
παρὰ
τοὺς
ἐθισμοὺς
καὶ
|
τὴν |
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν
λόγον, |
[7, 1327] |
διανοητικούς
τε
εἶναι
καὶ
θυμοειδεῖς
|
τὴν |
φύσιν
τοὺς
μέλλοντας
εὐαγώγους
ἔσεσθαι |
[7, 1330] |
βαρβάρους
περιοίκους
παραπλησίους
τοῖς
εἰρημένοις
|
τὴν |
φύσιν,
(τούτων
δὲ
τοὺς
μὲν |
[7, 1329] |
ἀπειράκις.
τὰ
μὲν
γὰρ
ἀναγκαῖα
|
τὴν |
χρείαν
διδάσκειν
εἰκὸς
αὐτήν,
τὰ |
[7, 1326] |
καὶ
τίνα
τρόπον
ἔχειν
πρὸς
|
τὴν |
χρῆσιν
αὐτῆς:
πολλαὶ
γὰρ
περὶ |
[7, 1327] |
δὲ
ὑπάρχοντος
περιοίκων
καὶ
τῶν
|
τὴν |
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[7, 1331] |
ὑπάρχειν,
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
εἶναι
νενεμημένα,
τὰ
μὲν |
[7, 1329] |
ζητεῖν.
ὅτι
μὲν
οὖν
δεῖ
|
τὴν |
χώραν
εἶναι
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων |
[7, 1327] |
προσήκει
(κεῖσθαι
καλῶς
πρός
τε
|
τὴν |
χώραν.
εἷς
μὲν
ὁ
λεχθεὶς |
[7, 1327] |
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι
|
τὴν |
χώραν
ἐστίν.
τῆς
δὲ
πόλεως |
[7, 1331] |
ταῖς
πόλεσιν
ἀξιοῦν
καὶ
τὸ
|
τὴν |
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν
καὶ
περιαιρεῖν |
[7, 1331] |
εἰρημένην
τάξιν
καὶ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
χώραν:
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς |
[7, 1330] |
τοίνυν
εἰς
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι
|
τὴν |
χώραν,
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι |
[7, 1329] |
τινὰ
χρὴ
καὶ
ποίαν
εἶναι
|
τὴν |
χώραν:
περὶ
δὲ
τῆς
(διανομῆς |
[7, 1328] |
τινὰς
τὴν
φύσιν,
ἔτι
δὲ
|
τὴν |
χώραν
πόσην
τέ
τινα
καὶ |
[7, 1327] |
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
καὶ
|
τὴν |
χώραν
τῆς
θαλάττης,
οὐκ
ἄδηλον. |
[7, 1327] |
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
καὶ
|
τὴν |
χώραν:
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ |
[7, 1332] |
νεωτερίζειν
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν,
τοσούτους
τε
εἶναι
τοὺς |
[7, 1326] |
ὑπάρχειν
δεῖ
φύσει,
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
ὡσαύτως,
πόσην
τε
εἶναι |
[7, 1327] |
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν
καὶ
τεχνικὰ
|
τὴν |
ψυχήν,
ἄθυμα
δέ,
διόπερ
ἀρχόμενα |
[7, 1332] |
ποιόν
τινα
τὸ
σῶμα
καὶ
|
τὴν |
ψυχήν.
ἔνια
δὲ
οὐθὲν
ὄφελος |
[7, 1323] |
φρονοῦντας,
ἀλλ'
οὐκ
ἐκείνων
ἕνεκεν
|
τὴν |
ψυχήν.
ὅτι
μὲν
οὖν
ἑκάστῳ |
[7, 1332] |
πολλὴν
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα
κατὰ
|
(τὴν |
ψυχήν,
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ |
[7, 1335] |
σύζευξιν
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ
|
τὴν |
ὥραν
χρόνοις
δεῖ
χρῆσθαι
οἷς |