Livre, pages |
[7, 1323] |
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος
καὶ
σώφρων.
|
ἀλλὰ |
γὰρ
ταῦτα
μὲν
ἐπὶ
τοσοῦτον |
[7, 1323] |
σωφροσύνης
μηδὲ
δικαιοσύνης
μηδὲ
φρονήσεως,
|
ἀλλὰ |
δεδιότα
μὲν
τὰς
παραπετομένας
(μυίας, |
[7, 1323] |
οὐθὲν
δὲ
τῶν
(ἐξωτερικῶν
ἀγαθῶν
|
ἀλλὰ |
δι'
αὑτὸν
αὐτὸς
καὶ
τῷ |
[7, 1324] |
δὲ
τὸ
μὴ
μόνον
δικαίως
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀδίκως
ἄρχειν,
κρατεῖν
δ' |
[7, 1325] |
δεῖ
δ'
οὐ
μόνον
ἀρετὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
δύναμιν
ὑπάρχειν,
καθ'
ἣν |
[7, 1323] |
δὲ
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον
σκοπουμένοις |
[7, 1323] |
ἐπιλέγειν
μὴ
μόνον
τὸ
καλὸν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως
τε |
[7, 1331] |
οὐχ
ὅτι
τείχη
μόνον
περιβλητέον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως
καὶ |
[7, 1327] |
ἄδηλον
~(οὔ
γὰρ
μόνον
αὑτοῖς
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
πλησίον
τισὶ
δεῖ |
[7, 1326] |
μέγεθος
τοῦ
σώματος.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
κἂν
εἰ
δεῖ
κρίνειν
πρὸς |
[7, 1327] |
εἰ
μὴ
κατ'
ἄμφω
δυνατόν,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
θάτερον
ὑπάρξει
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων |
[7, 1327] |
νέμειν
ἄστυ
μήτε
πόρρω
λίαν,
|
(ἀλλὰ |
κρατεῖσθαι
τείχεσι
καὶ
τοιούτοις
ἄλλοις |
[7, 1325] |
δυνάμενον
ἄρχειν
παριέναι
τῷ
πλησίον,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
ἀφαιρεῖσθαι,
καὶ
μήτε
πατέρα |
[7, 1330] |
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν
δὲ
οὐδέτερον,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
ἰσχυροὶ
τόποι
πλείους.
ἡ |
[7, 1334] |
τῆς
ὠφελείας
ἕνεκα
τῶν
ἀρχομένων,
|
~(ἀλλὰ |
μὴ
πάντων
δεσποτείας:
τρίτον
δὲ |
[7, 1328] |
τῇ
κεκτημένῃ
δικαίους
ἄνδρας
ἁπλῶς,
|
ἀλλὰ |
μὴ
πρὸς
τὴν
ὑπόθεσιν,
οὔτε |
[7, 1332] |
φῦναι
δεῖ
πρῶτον,
οἷον
ἄνθρωπον
|
ἀλλὰ |
μὴ
τῶν
ἄλλων
τι
ζῴων: |
[7, 1332] |
καθ'
ἕκαστον
καὶ
τὸ
πάντας.
|
ἀλλὰ |
μὴν
ἀγαθοί
γε
καὶ
σπουδαῖοι |
[7, 1324] |
ἂν
ἄγριον
ᾖ
ἐδεστὸν
ζῷον.
|
ἀλλὰ |
μὴν
εἴη
γ'
ἂν
καὶ |
[7, 1329] |
ἡ
διαίρεσις
τὸ
κατ'
ἀξίαν.
|
ἀλλὰ |
μὴν
καὶ
τὰς
κτήσεις
δεῖ |
[7, 1326] |
μεγάλη
τε
(πόλις
καὶ
πολυάνθρωπος.
|
ἀλλὰ |
μὴν
καὶ
τοῦτό
γε
ἐκ |
[7, 1332] |
ἕν
τι
τῶν
ἀδυνάτων
ἐστίν.
|
ἀλλὰ |
μὴν
ὅτι
γε
δεῖ
τοὺς |
[7, 1325] |
πράξεων
τοὺς
ταῖς
διανοίαις
ἀρχιτέκτονας.
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ'
ἀπρακτεῖν
ἀναγκαῖον
τὰς |
[7, 1324] |
δ'
ἔστι
καὶ
μὴ
δικαίως.
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ'
ἐν
ταῖς
ἄλλαις |
[7, 1331] |
ὡς
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν
κατοικούντων.
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό
γε
δεῖ |
[7, 1332] |
ἔργον
ἀλλ'
ἐπιστήμης
καὶ
προαιρέσεως.
|
ἀλλὰ |
μὴν
σπουδαία
γε
πόλις
ἐστὶ |
[7, 1331] |
χαλεπόν
ἐστι
τὰ
τοιαῦτα
νοῆσαι,
|
ἀλλὰ |
ποιῆσαι
μᾶλλον:
τὸ
μὲν
γὰρ |
[7, 1325] |
χάριν
γιγνομένας
ἐκ
τοῦ
πράττειν,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
μᾶλλον
(τὰς
αὐτοτελεῖς
καὶ |
[7, 1328] |
πλῆθός
ἐστιν
οὐ
τὸ
τυχὸν
|
ἀλλὰ |
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες,
ὥς
φαμεν, |
[7, 1335] |
ὥσπερ
ἡ
τῶν
ἀθλητῶν
ἕξις,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τὰς
τῶν
ἐλευθερίων
πράξεις. |
[7, 1324] |
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
τὴν
σπουδαιοτέραν.
|
ἀλλὰ |
ταῦτ'
ἤδη
δύο
ἐστὶν
ἃ |
[7, 1323] |
ὥσπερ
τι
παιδίον
ἢ
μαινόμενον.
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
μὲν
λεγόμενα
(ὥσπερ)
πάντες |
[7, 1330] |
τὴν
κτῆσιν
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν,
|
~(ἀλλὰ |
τῇ
χρήσει
φιλικῶς
γινομένῃ
κοινήν, |
[7, 1328] |
πάντων
καὶ
μὴ
πάντας
πάντων
|
ἀλλὰ |
τινὰς
τινῶν.
ταῦτα
γὰρ
καὶ |
[7, 1331] |
μὲν
θεοῖς
τὰ
δὲ
ἥρωσιν.
|
ἀλλὰ |
τὸ
διατρίβειν
νῦν
ἀκριβολογουμένους
καὶ |
[7, 1332] |
ἄλλαις
τύχαις
ταῖς
φαύλαις
καλῶς:
|
ἀλλὰ |
τὸ
μακάριον
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις |
[7, 1324] |
ἐπὶ
θοίνην
ἢ
θυσίαν
(ἀνθρώπους,
|
ἀλλὰ |
τὸ
πρὸς
τοῦτο
θηρευτόν:
ἔστι |
[7, 1331] |
πρὸς
τὸ
τέλος
πάντων
ἐπιτυγχάνουσιν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
τέλος
ἔθεντο
φαῦλον,
ὁτὲ |
[7, 1325] |
ἕκαστον
ἄριστος
βίος
ὁ
πρακτικός.
|
ἀλλὰ |
τὸν
πρακτικὸν
οὐκ
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[7, 1326] |
κατὰ
πλῆθος
εἶναι
μείζω
πόλιν,
|
ἀλλὰ |
τοῦτ'
οὐκ
ἔστιν,
ὥσπερ
εἴπομεν, |
[7, 1325] |
τοῖς
καθήκουσι
πρὸς
ἑκάστους
χρηστέον.
|
ἀλλὰ |
τοῦτο
μὲν
κἂν
ὕστερον
τύχοι |
[7, 1331] |
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες,
φανερόν,
|
ἀλλὰ |
τούτων
τοῖς
μὲν
ἐξουσία
τυγχάνει |
[7, 1334] |
τοῖς
ἄλλοις
μέγιστα
τῶν
ἀγαθῶν,
|
ἀλλὰ |
τῷ
γίνεσθαι
ταῦτα
μᾶλλον
διὰ |
[7, 1333] |
τῶν
ἐπιταττομένων
οὐ
τοῖς
ἔργοις
|
ἀλλὰ |
τῷ
τίνος
ἕνεκα.
διὸ
πολλὰ |
[7, 1324] |
οὐ
δεῖ
πάντων
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν,
|
ἀλλὰ |
τῶν
δεσποστῶν,
ὥσπερ
οὐδὲ
θηρεύειν |
[7, 1333] |
τοὺς
νόμους
καὶ
τὴν
παιδείαν,
|
ἀλλὰ |
φορτικῶς
ἀπέκλιναν
(πρὸς
τὰς
χρησίμους |