Livre, pages
[7, 1327]	αὐτῶν, ὑπάρξει τῇ πόλει τοῦτο	τὸ	ἀγαθόν, εἰ δέ τι βλαβερόν,
[7, 1324]	δὲ οὐ μικρὸν ποτέρως ἔχει	τὸ	ἀληθές: ἀνάγκη γὰρ τόν γε
[7, 1334]	γενέσει τῆς ψυχῆς, οὕτω καὶ	τὸ	ἄλογον τοῦ λόγον ἔχοντος. φανερὸν
[7, 1325]	λόγοις. τὸ δὲ μᾶλλον ἐπαινεῖν	τὸ	ἀπρακτεῖν τοῦ πράττειν οὐκ ἀληθές:
[7, 1328]	ἀρίστης. ἐπεὶ δ' ἐστὶν εὐδαιμονία	τὸ	ἄριστον, αὕτη δὲ ἀρετῆς ἐνέργεια
[7, 1333]	γε οὐκέτι ὑπάρχει τοῖς Λάκωσι	τὸ	ἄρχειν, οὐκ εὐδαίμονες, οὐδ' ὁ
[7, 1328]	δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαι. καὶ	τὸ	ἄρχον δὲ καὶ τὸ ἐλεύθερον
[7, 1327]	πρὸς τὴν πόλιν, ὥστε μήτε	τὸ	αὐτὸ νέμειν ἄστυ μήτε πόρρω
[7, 1334]	παιδεύσας δύνασθαι σχολάζειν. (ἐπεὶ δὲ	τὸ	αὐτὸ τέλος εἶναι φαίνεται καὶ
[7, 1332]	ἐθῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον καὶ	τὸ	βέλτιον. τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[7, 1333]	καταστήσαντες τὰς πολιτείας, οὔτε πρὸς	τὸ	βέλτιστον τέλος φαίνονται συντάξαντες τὰ
[7, 1327]	καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ πρὸς	τὸ	βλάψαι τοὺς ἐπιτιθεμένους, εἰ μὴ
[7, 1329]	δὲ καὶ τὸ πολεμικὸν καὶ	τὸ	βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων καὶ
[7, 1329]	ἐστὶ τό τε ὁπλιτικὸν καὶ	τὸ	βουλευτικόν, πρέπει δὲ τήν τε
[7, 1335]	Τροιζηνίοις, ὡς πολλῶν διαφθειρομένων διὰ	τὸ	γαμίσκεσθαι τὰς νεωτέρας, ἀλλ' οὐ
[7, 1325]	ποιεῖσθαι μηδὲ (πρὸς τοῦτο φροντίζειν:	τὸ	γὰρ ἄριστον αἱρετώτατον, τὸ δ'
[7, 1329]	τοῖς πολίταις, πολῖται δὲ οὗτοι.	τὸ	γὰρ (βάναυσον οὐ μετέχει τῆς
[7, 1335]	ζωὴν (ἐμποιεῖσθαι δεῖ τὴν ἄμβλωσιν:	τὸ	γὰρ ὅσιον καὶ τὸ μὴ
[7, 1326]	δ' ἀναγκαῖον εἶναι τὴν παντοφόρον:	τὸ	γὰρ πάντα ὑπάρχειν καὶ δεῖσθαι
[7, 1333]	τῆς πολιτείας αὐτῶν, ὅτι διὰ	τὸ	γεγυμνάσθαι πρὸς τοὺς κινδύνους πολλῶν
[7, 1332]	δέδωκε τὴν διαίρεσιν ποιήσασα αὐτὸ	τὸ	γένει ταὐτὸ τὸ μὲν νεώτερον
[7, 1328]	οὐδεμιᾶς ἐξ ἧς ἕν τι	τὸ	γένος ἓν γάρ τι καὶ
[7, 1329]	δὲ καὶ οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ	τὸ	γένος. ἡ μὲν οὖν τῶν
[7, 1329]	τε μάχιμον ἕτερον εἶναι καὶ	τὸ	γεωργοῦν. ἐν Αἰγύπτῳ τε γὰρ
[7, 1328]	οἷον ὀργάνῳ τε παντὶ πρὸς	τὸ	γιγνόμενον ἔργον καὶ τοῖς δημιουργοῖς:
[7, 1326]	τυγχάνῃ παρεσκευασμένη βέλτιον, ἀνάγκη καὶ	τὸ	γιγνόμενον ὑπὸ τῆς τέχνης εἶναι
[7, 1332]	λέγω δ' ἐξ ὑποθέσεως τἀναγκαῖα,	τὸ	δ' ἁπλῶς τὸ καλῶς: οἷον
[7, 1326]	τοὺς δὲ ἐπὶ τὴν τρυφήν.	τὸ	δ' εἶδος τῆς χώρας οὐ
[7, 1325]	φροντίζειν: τὸ γὰρ ἄριστον αἱρετώτατον,	τὸ	δ' εὖ πράττειν ἄριστον. τοῦτο
[7, 1327]	δεῖν, οὕτω καὶ τὴν χώραν:	τὸ	δ' εὐσύνοπτον τὸ εὐβοήθητον εἶναι
[7, 1328]	ᾖ τὸ μὲν τούτου ἕνεκεν	τὸ	δ' οὗ ἕνεκεν, οὐθέν (ἔν)
[7, 1333]	μὲν ἔχει λόγον καθ' αὑτό,	τὸ	δ' οὐκ ἔχει μὲν καθ'
[7, 1329]	καὶ τὸ μὲν δεῖται φρονήσεως	τὸ	δὲ δυνάμεως, ἑτέροις: ᾗ δὲ
[7, 1330]	τὰς πρὸς τοὺς θεοὺς λειτουργίας	τὸ	δὲ ἕτερον εἰς τὴν τῶν
[7, 1330]	μέρος τὸ πρὸς τὰς ἐσχατιάς,	(τὸ	δὲ ἕτερον πρὸς πόλιν, ἵνα
[7, 1329]	τούτων ἕκαστον, τὸ μὲν ἀεὶ	τὸ	δὲ κατὰ μέρος. (ἔοικε δὲ
[7, 1332]	ἔσεσθαι τῷ νομοθέτῃ, διωρίσμεθα πρότερον:	(τὸ	δὲ λοιπὸν ἔργον ἤδη παιδείας.
[7, 1335]	τῆς εἰς τὸ φανερὸν γεννήσεως:	τὸ	δὲ λοιπὸν ὑγιείας χάριν ἤ
[7, 1325]	ἱκανῶς ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις.	τὸ	δὲ μᾶλλον ἐπαινεῖν τὸ ἀπρακτεῖν
[7, 1325]	τοῦτο γὰρ ἴσον καὶ ὅμοιον:	τὸ	δὲ μὴ ἴσον τοῖς ἴσοις
[7, 1334]	(ὧν τὸ μέν ἐστιν ὄρεξις	τὸ	δὲ νοῦς, ὥσπερ δὲ τὸ
[7, 1324]	φύσει τὸ μὲν δεσποστόν ἐστι	τὸ	δὲ οὐ δεσποστόν, ὥστε εἴπερ
[7, 1332]	γένει ταὐτὸ τὸ μὲν νεώτερον	τὸ	δὲ πρεσβύτερον, ὧν τοῖς μὲν
[7, 1329]	νῦν καλούμενοι τὴν ἐπωνυμίαν (Αὔσονες,	τὸ	δὲ πρὸς τὴν Ἰαπυγίαν καὶ
[7, 1332]	κυρία κυρίαν γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν:	τὸ	δὲ σπουδαίαν εἶναι τὴν πόλιν
[7, 1331]	γὰρ λέγειν εὐχῆς ἔργον ἐστί,	τὸ	δὲ συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ
[7, 1327]	διόπερ ἀρχόμενα καὶ δουλεύοντα διατελεῖ:	τὸ	δὲ τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ
[7, 1334]	μὴ πάντων δεσποτείας: τρίτον δὲ	τὸ	δεσπόζειν τῶν ἀξίων δουλεύειν. ὅτι
[7, 1331]	θεοῖς τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ	τὸ	διατρίβειν νῦν ἀκριβολογουμένους καὶ λέγοντας
[7, 1325]	γὰρ ὁμοίοις τὸ καλὸν καὶ	τὸ	δίκαιον ἐν τῷ ἐν μέρει,
[7, 1330]	γὰρ ἴσον οὕτως ἔχει καὶ	τὸ	δίκαιον καὶ τὸ πρὸς τοὺς
[7, 1332]	τὴν πολιτείαν τὴν συνεστηκυῖαν παρὰ	τὸ	δίκαιον. μετὰ γὰρ τῶν ἀρχομένων
[7, 1324]	(αὐτοὶ μὲν γὰρ παρ' αὑτοῖς	τὸ	δικαίως ἄρχειν ζητοῦσι, πρὸς δὲ
[7, 1324]	τοῦτ' ἐστὶν ἔργον τοῦ πολιτικοῦ,	τὸ	δύνασθαι θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ (καὶ
[7, 1328]	καὶ τὸ ἄρχον δὲ καὶ	τὸ	ἐλεύθερον ἀπὸ τῆς δυνάμεως ταύτης
[7, 1334]	ὧν τε ἐν τῇ σχολῇ	τὸ	ἔργον καὶ ὧν ἐν τῇ
[7, 1330]	δαπάνην, τῆς δὲ τῶν ἰδιωτῶν	τὸ	ἕτερον μέρος τὸ πρὸς τὰς
[7, 1326]	ὃ πρῶτον πλῆθος αὔταρκες πρὸς	τὸ	εὖ ζῆν ἐστι κατὰ τὴν
[7, 1331]	δύ' ἐστὶν ἐν οἷς γίγνεται	τὸ	εὖ πᾶσι, τούτοιν δ' ἐστὶν
[7, 1327]	τὴν χώραν: τὸ δ' εὐσύνοπτον	τὸ	εὐβοήθητον εἶναι τὴν χώραν ἐστίν.
[7, 1328]	τεχνίτας, καὶ τὸ μάχιμον, καὶ	τὸ	εὔπορον, καὶ ἱερεῖς, καὶ κριτὰς
[7, 1324]	αὐτήν. ὅσοι γὰρ ἐν πλούτῳ	τὸ	ζῆν εὖ τίθενται ἐφ' ἑνός,
[7, 1323]	ἐκτὸς ἀλλ' ἐκεῖνα ταύταις, ~(καὶ	τὸ	ζῆν εὐδαιμόνως, εἴτ' ἐν τῷ
[7, 1333]	τὸ χρῆσθαι τοῖς νόμοις, ἀποβεβλήκασι	τὸ	ζῆν καλῶς. οὐκ ὀρθῶς δ'
[7, 1331]	δεῖται γὰρ καὶ χορηγίας τινὸς	τὸ	ζῆν καλῶς, ~(τούτου δὲ ἐλάττονος
[7, 1328]	τέχνας πολλῶν γὰρ ὀργάνων δεῖται	τὸ	ζῆν, τρίτον δὲ ὅπλα τοὺς
[7, 1324]	οὔτε τοῦ κυβερνήτου ἔργον ἐστὶ	τὸ	ἢ πεῖσαι ἢ βιάσασθαι τοῦ
[7, 1323]	ἀμφοῖν, ὅτι μᾶλλον ὑπάρχει τοῖς	τὸ	ἦθος μὲν καὶ τὴν διάνοιαν
[7, 1325]	δὲ νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ	τὸ	θεάσασθαι πόλιν καὶ γένος ἀνθρώπων
[7, 1328]	δὲ καὶ πρῶτον τὴν περὶ	τὸ	θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν,
[7, 1336]	τοιούτων ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι καὶ	τὸ	θεωρεῖν ἢ γραφὰς ἢ λόγους
[7, 1329]	γὰρ καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν	τὸ	θητικὸν ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς πόλεσιν,
[7, 1330]	πρὸς αὐτοὺς πολέμων, ὡς διὰ	τὸ	ἴδιον οὐκ ἂν δυναμένους βουλεύσασθαι
[7, 1323]	καὶ τούτοις ἐπιλέγειν μὴ μόνον	τὸ	καλὸν ἀλλὰ καὶ τὸ χρήσιμον.
[7, 1330]	δὲ λίαν φροντίζουσι καὶ παρὰ	τὸ	καλόν. διὸ παρ' ἐνίοις νόμος
[7, 1325]	τῆς ἀρετῆς. τοῖς γὰρ ὁμοίοις	τὸ	καλὸν καὶ τὸ δίκαιον ἐν
[7, 1333]	ἐλευθέροις καλὸν διακονεῖν: πρὸς γὰρ	τὸ	καλὸν καὶ τὸ μὴ καλὸν
[7, 1332]	μέν εἰσιν, ἀναγκαῖαι δέ, καὶ	τὸ	καλῶς ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον μὲν
[7, 1332]	ὑποθέσεως τἀναγκαῖα, τὸ δ' ἁπλῶς	τὸ	καλῶς: οἷον τὰ περὶ τὰς
[7, 1329]	ἔχει γὰρ αὕτη ἡ διαίρεσις	τὸ	κατ' ἀξίαν. ἀλλὰ μὴν καὶ
[7, 1325]	οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ πρὸς	τὸ	κρατεῖν ἔσται τῶν πολεμίων: (μηθὲν
[7, 1333]	τὸν σκοπόν, ὅτι πάντα πρὸς	τὸ	κρατεῖν καὶ πρὸς πόλεμον ἐνομοθέτησεν.
[7, 1326]	καὶ κρίσις ἔργον: πρὸς δὲ	τὸ	κρίνειν (περὶ τῶν δικαίων καὶ
[7, 1325]	τις τούτων οὕτω διωρισμένων (ὅτι	τὸ	κύριον εἶναι πάντων ἄριστον: οὕτω
[7, 1326]	τῆς πολιτείας: οὐ γὰρ χαλεπὸν	τὸ	λανθάνειν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[7, 1336]	ἀνελευθέροις ἀνδραποδωδίας χάριν. ἐπεὶ δὲ	τὸ	λέγειν τι τῶν τοιούτων ἐξορίζομεν,
[7, 1333]	τοῖς κατὰ φύσιν: βέλτιον δὲ	τὸ	λόγον ἔχον. διῄρηταί τε διχῇ,
[7, 1334]	μέρη, τό τε ἄλογον καὶ	τὸ	λόγον ἔχον, καὶ τὰς ἕξεις
[7, 1332]	τύχαις ταῖς φαύλαις καλῶς: ἀλλὰ	τὸ	μακάριον ἐν τοῖς ἐναντίοις ἐστίν
[7, 1328]	τὴν τροφήν, καὶ τεχνίτας, καὶ	τὸ	μάχιμον, καὶ τὸ εὔπορον, καὶ
[7, 1326]	ἄν τις τοῦ διαφέροντος κατὰ	τὸ	μέγεθος τοῦ σώματος. οὐ μὴν
[7, 1324]	εἶναι τῆς μεγίστης, πολιτικῶς δὲ	τὸ	μὲν ἄδικον οὐκ ἔχειν, ἐμπόδιον
[7, 1329]	καὶ κεχώρισται δὴ τούτων ἕκαστον,	τὸ	μὲν ἀεὶ τὸ δὲ κατὰ
[7, 1327]	μέρος εἶναι δεῖ τῆς πόλεως.	τὸ	μὲν γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ
[7, 1332]	εὐπορίας ἁπλῶς εἰσι κάλλισται πράξεις.	τὸ	μὲν γὰρ ἕτερον κακοῦ τινὸς
[7, 1329]	δὲ δῆλον ἐκ τῆς ὑποθέσεως:	τὸ	μὲν γὰρ εὐδαιμονεῖν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν
[7, 1331]	τοιαῦτα νοῆσαι, ἀλλὰ ποιῆσαι μᾶλλον:	τὸ	μὲν γὰρ λέγειν εὐχῆς ἔργον
[7, 1329]	ἀκμῆς ἑκάτερον τῶν ἔργων, καὶ	τὸ	μὲν δεῖται φρονήσεως τὸ δὲ
[7, 1324]	ἄτοπον δὲ εἰ μὴ φύσει	τὸ	μὲν δεσποστόν ἐστι τὸ δὲ
[7, 1334]	τούτων δύο τὸν ἀριθμόν, (ὧν	τὸ	μέν ἐστιν ὄρεξις τὸ δὲ
[7, 1330]	δίχα πάλιν, τῆς μὲν κοινῆς	τὸ	μὲν ἕτερον μέρος εἰς τὰς
[7, 1333]	δύο μέρη τῆς ψυχῆς, ὧν	τὸ	μὲν ἔχει λόγον καθ' αὑτό,
[7, 1332]	ποιήσασα αὐτὸ τὸ γένει ταὐτὸ	τὸ	μὲν νεώτερον τὸ δὲ πρεσβύτερον,
[7, 1331]	εὖ παρεσκευασμένοις. ἐπεὶ δὲ δεῖ	τὸ	μὲν πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν
[7, 1329]	τῶν νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ	τὸ	μὲν πρὸς τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ
[7, 1328]	τοιούτων ἐστίν. ὅταν δ' ᾖ	τὸ	μὲν τούτου ἕνεκεν τὸ δ'
[7, 1325]	ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει τῶν καλῶν.	τὸ	μέντοι νομίζειν πᾶσαν ἀρχὴν εἶναι
[7, 1333]	οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι καὶ τοῦτο	τὸ	μέρος δηλονότι. καὶ τὰς πράξεις
[7, 1336]	ποιεῖσθαι τηλικούτων συμφέρει. (πρὸς δὲ	τὸ	μὴ διαστρέφεσθαι τὰ μέλη δι'
[7, 1335]	ἄμβλωσιν: τὸ γὰρ ὅσιον καὶ	τὸ	μὴ διωρισμένον τῇ αἰσθήσει καὶ
[7, 1334]	χρῆσθαι τοῖς ἀγαθοῖς, ἔτι μᾶλλον	τὸ	μὴ δύνασθαι ἐν τῷ σχολάζειν
[7, 1333]	πρὸς γὰρ τὸ καλὸν καὶ	τὸ	μὴ καλὸν οὐχ οὕτω διαφέρουσιν
[7, 1324]	νόμιμόν ἐστιν; οὐ νόμιμον δὲ	τὸ	μὴ μόνον δικαίως ἀλλὰ καὶ
[7, 1325]	μὴ ἴσον τοῖς ἴσοις καὶ	τὸ	μὴ ὅμοιον τοῖς ὁμοίοις παρὰ
[7, 1330]	ἐργασίαν εἶεν χρήσιμοι καὶ πρὸς	τὸ	μηδὲν νεωτερίζειν ἀσφαλεῖς, δεύτερον δὲ
[7, 1335]	ὅσαις γὰρ τῶν πόλεων ἐπιχωριάζεται	τὸ	νέους συζευγνύναι καὶ νέας, ἀτελεῖς
[7, 1328]	τῆς ὅλης συστάσεως ὧν ἄνευ	τὸ	ὅλον οὐκ ἂν εἴη, δῆλον
[7, 1326]	ἔργον, ἥτις καὶ τόδε συνέχει	τὸ	πᾶν. διὸ καὶ πόλιν ἧς
[7, 1332]	γὰρ τῷ καθ' ἕκαστον καὶ	τὸ	πάντας. ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε
[7, 1335]	καὶ περὶ τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν	τὸ	πάρεγγυς: ἔτι δ' ὅθεν ἀρχόμενοι
[7, 1330]	τῷ πλήθει διαφέροντας οὐ καλὸν	τὸ	πειρᾶσθαι σῴζεσθαι διὰ τῆς τῶν
[7, 1324]	τοῦτ' ἐστὶν ἔργον, ἀλλ' οὐ	τὸ	περὶ ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖς δὲ
[7, 1335]	τέλος τῆς γεννήσεως ὡς ἐπὶ	τὸ	πλεῖστον εἰπεῖν ἀνδράσι μὲν ὁ
[7, 1326]	κἂν εἰ δεῖ κρίνειν πρὸς	τὸ	πλῆθος ἀποβλέποντας, οὐ κατὰ τὸ
[7, 1331]	τῆς χώρας πᾶσιν. ἐπεὶ δὲ	τὸ	πλῆθος διαιρεῖται τῆς πόλεως εἰς
[7, 1335]	ὁρισθῆναι δὲ δεῖ τῆς τεκνοποιίας	τὸ	πλῆθος, ἐὰν δέ τισι γίγνηται
[7, 1326]	δεῖ δὲ μᾶλλον μὴ εἰς	τὸ	πλῆθος εἰς δὲ δύναμιν ἀποβλέπειν.
[7, 1327]	δ' εὐέξοδον. ~(ἔτι δ' ὥσπερ	τὸ	πλῆθος τὸ τῶν ἀνθρώπων εὐσύνοπτον
[7, 1326]	οὐδεμίαν ὁρῶμεν οὖσαν ἀνειμένην πρὸς	τὸ	πλῆθος. τοῦτο δὲ δῆλον καὶ
[7, 1332]	εἶναι τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι	τὸ	πλῆθος ὥστ' εἶναι κρείττους πάντων
[7, 1336]	ὁτιοῦν τῶν αἰσχρῶν γίνεται καὶ	τὸ	ποιεῖν σύνεγγυς: μάλιστα μὲν οὖν
[7, 1329]	τὰς πολιτικά. ἐπεὶ δὲ καὶ	τὸ	πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ
[7, 1327]	πλῆθος, ὑπεναντίαν δ' εἶναι πρὸς	τὸ	πολιτεύεσθαι καλῶς. ὅτι μὲν οὖν,
[7, 1329]	τοὺς θεούς: ἐπεὶ δὲ διῄρηται	τὸ	πολιτικὸν εἰς δύο μέρη, τοῦτ'
[7, 1333]	οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦσι	τὸ	πολλῶν δεσπόζειν, ὅτι πολλὴ χορηγία
[7, 1336]	διαιροῦντες τὰς ἡλικίας ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ λέγουσιν οὐ κακῶς, ~(δεῖ
[7, 1332]	εὐδαιμονίαν, ἐξουσίας ὑπαρχούσης. ἐπεὶ δὲ	τὸ	προκείμενόν ἐστι τὴν ἀρίστην πολιτείαν
[7, 1330]	τῶν ἰδιωτῶν τὸ ἕτερον μέρος	τὸ	πρὸς τὰς ἐσχατιάς, (τὸ δὲ
[7, 1330]	ἔχει καὶ τὸ δίκαιον καὶ	τὸ	πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας πολέμους ὁμονοητικώτερον.
[7, 1324]	θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ	τὸ	πρὸς τοῦτο θηρευτόν: ἔστι δὲ
[7, 1337]	πᾶσα γὰρ τέχνη καὶ παιδεία	τὸ	προσλεῖπον βούλεται τῆς φύσεως ἀναπληροῦν.
[7, 1327]	οὐκ ἄδηλον. καὶ γὰρ πρὸς	τὸ	ῥᾷον φέρειν τοὺς πολέμους εὐβοηθήτους
[7, 1330]	ἐρυμνῶν οὐ πάσαις ὁμοίως ἔχει	τὸ	συμφέρον ταῖς πολιτείαις: οἷον ἀκρόπολις
[7, 1330]	ἀπὸ τῶν ἰδίων τε εἰσφέρειν	τὸ	συντεταγμένον καὶ διοικεῖν τὴν ἄλλην
[7, 1334]	δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ	τὸ	σχολάζειν μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς ποιεῖ
[7, 1330]	οἷς γὰρ πλείστοις χρώμεθα πρὸς	τὸ	σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον
[7, 1332]	ζῴων: εἶτα καὶ ποιόν τινα	τὸ	σῶμα καὶ τὴν ψυχήν. ἔνια
[7, 1336]	ἐθνῶν ὀργάνοις τισὶ μηχανικοῖς, ἃ	τὸ	σῶμα ποιεῖ τῶν τοιούτων ἀστραβές.
[7, 1332]	ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον κατὰ	τὸ	σῶμα πολλὴν ἔχοντες ὑπερβολήν, εἶτα
[7, 1334]	τὸ δὲ νοῦς, ὥσπερ δὲ	τὸ	σῶμα πρότερον τῇ γενέσει τῆς
[7, 1326]	(περὶ τῶν δικαίων καὶ πρὸς	τὸ	τὰς ἀρχὰς διανέμειν κατ' ἀξίαν
[7, 1330]	μᾶλλον: ~(τῶν δὲ λοιπῶν πρὸς	τὸ	τὰς πολιτικὰς πράξεις καὶ πολεμικὰς
[7, 1331]	πρὸς τὰς πολιορκίας. ὅμοιον γὰρ	τὸ	τείχη μὴ περιβάλλειν ταῖς πόλεσιν
[7, 1334]	γένεσις ἀπ' ἀρχῆς ἐστι καὶ	τὸ	τέλος ἀπό τινος ἀρχῆς ἄλλου
[7, 1331]	τὸ τέλος πάντων ἐπιτυγχάνουσιν, ἀλλὰ	τὸ	τέλος ἔθεντο φαῦλον, ὁτὲ δὲ
[7, 1331]	καὶ ἐπιστήμαις ταῦτα ἀμφότερα κρατεῖσθαι,	τὸ	τέλος καὶ τὰς εἰς τὸ
[7, 1331]	ὁτὲ δὲ τῶν μὲν πρὸς	τὸ	τέλος πάντων ἐπιτυγχάνουσιν, ἀλλὰ τὸ
[7, 1331]	τὸ τέλος καὶ τὰς εἰς	τὸ	τέλος πράξεις, ὅτι μὲν οὖν
[7, 1333]	διὰ τίνων ἐπιτηδευμάτων, καὶ τί	τὸ	τέλος τῆς ἀρίστης ζωῆς. διῄρηται
[7, 1333]	τούτων δὲ ἐν (ποτέρῳ μᾶλλον	τὸ	τέλος, τοῖς μὲν οὕτω διαιροῦσιν
[7, 1331]	τῷ τὸν σκοπὸν κεῖσθαι καὶ	τὸ	τέλος τῶν πράξεων ὀρθῶς, ἓν
[7, 1331]	ὀρθῶς, ἓν δὲ τὰς πρὸς	τὸ	τέλος φερούσας πράξεις εὑρίσκειν ἐνδέχεται
[7, 1331]	περιβάλλειν ταῖς πόλεσιν ἀξιοῦν καὶ	τὸ	τὴν χώραν εὐέμβολον ζητεῖν καὶ
[7, 1336]	ἴσως γὰρ οὐ κακῶς ἔλεγε	τὸ	τοιοῦτον Θεόδωρος ὁ τῆς τραγῳδίας
[7, 1328]	γὰρ πόλις πλῆθός ἐστιν οὐ	τὸ	τυχὸν ἀλλὰ πρὸς ζωὴν αὔταρκες,
[7, 1326]	τὸ πλῆθος ἀποβλέποντας, οὐ κατὰ	τὸ	τυχὸν πλῆθος τοῦτο ποιητέον ἀναγκαῖον
[7, 1327]	~(ἔτι δ' ὥσπερ τὸ πλῆθος	τὸ	τῶν ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν εἶναι
[7, 1329]	λοιπὸν δ' ἐκ τῶν καταριθμηθέντων	τὸ	τῶν ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ
[7, 1324]	σχεδὸν ἥ τε παιδεία καὶ	τὸ	τῶν νόμων πλῆθος: ἔτι δ'
[7, 1325]	ὑπάρξει τοῖς ἀποστεροῦσι καὶ βιαζομένοις	τὸ	τῶν ὄντων αἱρετώτατον: ἀλλ' ἴσως
[7, 1324]	πολιτείαν. νομίζουσι δ' οἱ μὲν	τὸ	τῶν πέλας ἄρχειν δεσποτικῶς μὲν
[7, 1333]	ἐπαινεῖν, ὅτι κρατεῖν ἤσκησεν ἐπὶ	τὸ	τῶν πέλας ἄρχειν: ταῦτα γὰρ
[7, 1331]	οὔτε γὰρ (ποῖόν τι δεῖ	τὸ	ὑγιαῖνον εἶναι σῶμα κρίνουσιν ἐνίοτε
[7, 1335]	ταύτην ἀφεῖσθαι δεῖ τῆς εἰς	τὸ	φανερὸν γεννήσεως: τὸ δὲ λοιπὸν
[7, 1327]	ὁ θυμός ἐστιν ὁ ποιῶν	τὸ	φιλητικόν: αὕτη γάρ ἐστιν ἡ
[7, 1327]	τινες δεῖν ὑπάρχειν τοῖς φύλαξι,	τὸ	φιλητικοὺς μὲν (εἶναι τῶν γνωρίμων
[7, 1325]	τῆς τῶν δούλων ἢ αὐτὸ	τὸ	φύσει ἐλεύθερον τοῦ (φύσει δούλου.
[7, 1332]	ἐπαμφοτερίζοντα, διὰ τῶν ἐθῶν ἐπὶ	τὸ	χεῖρον καὶ τὸ βέλτιον. τὰ
[7, 1333]	ἄδηλον πῶς λεκτέον. αἰεὶ γὰρ	τὸ	χεῖρον τοῦ βελτίονός ἐστιν ἕνεκεν,
[7, 1333]	αὐτοῦ, καὶ μηδενὸς ἐμποδίζοντος (πρὸς	τὸ	χρῆσθαι τοῖς νόμοις, ἀποβεβλήκασι τὸ
[7, 1323]	ὥσπερ ὄργανόν τι, πᾶν τε	τὸ	χρήσιμον εἴς τἰ, ὧν τὴν
[7, 1323]	μόνον τὸ καλὸν ἀλλὰ καὶ	τὸ	χρήσιμον. ὅλως τε δῆλον ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/06/2007