Livre, pages |
[7, 1327] |
αὐτῶν,
ὑπάρξει
τῇ
πόλει
τοῦτο
|
τὸ |
ἀγαθόν,
εἰ
δέ
τι
βλαβερόν, |
[7, 1324] |
δὲ
οὐ
μικρὸν
ποτέρως
ἔχει
|
τὸ |
ἀληθές:
ἀνάγκη
γὰρ
τόν
γε |
[7, 1334] |
γενέσει
τῆς
ψυχῆς,
οὕτω
καὶ
|
τὸ |
ἄλογον
τοῦ
λόγον
ἔχοντος.
φανερὸν |
[7, 1325] |
λόγοις.
τὸ
δὲ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
|
τὸ |
ἀπρακτεῖν
τοῦ
πράττειν
οὐκ
ἀληθές: |
[7, 1328] |
ἀρίστης.
ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
εὐδαιμονία
|
τὸ |
ἄριστον,
αὕτη
δὲ
ἀρετῆς
ἐνέργεια |
[7, 1333] |
γε
οὐκέτι
ὑπάρχει
τοῖς
Λάκωσι
|
τὸ |
ἄρχειν,
οὐκ
εὐδαίμονες,
οὐδ'
ὁ |
[7, 1328] |
δὴ
παρὰ
φίλων
ἀπάγχεαι.
καὶ
|
τὸ |
ἄρχον
δὲ
καὶ
τὸ
ἐλεύθερον |
[7, 1327] |
πρὸς
τὴν
πόλιν,
ὥστε
μήτε
|
τὸ |
αὐτὸ
νέμειν
ἄστυ
μήτε
πόρρω |
[7, 1334] |
παιδεύσας
δύνασθαι
σχολάζειν.
(ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
αὐτὸ
τέλος
εἶναι
φαίνεται
καὶ |
[7, 1332] |
ἐθῶν
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
καὶ
|
τὸ |
βέλτιον.
τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
[7, 1333] |
καταστήσαντες
τὰς
πολιτείας,
οὔτε
πρὸς
|
τὸ |
βέλτιστον
τέλος
φαίνονται
συντάξαντες
τὰ |
[7, 1327] |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
βλάψαι
τοὺς
ἐπιτιθεμένους,
εἰ
μὴ |
[7, 1329] |
δὲ
καὶ
τὸ
πολεμικὸν
καὶ
|
τὸ |
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ |
[7, 1329] |
ἐστὶ
τό
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ
|
τὸ |
βουλευτικόν,
πρέπει
δὲ
τήν
τε |
[7, 1335] |
Τροιζηνίοις,
ὡς
πολλῶν
διαφθειρομένων
διὰ
|
τὸ |
γαμίσκεσθαι
τὰς
νεωτέρας,
ἀλλ'
οὐ |
[7, 1325] |
ποιεῖσθαι
μηδὲ
(πρὸς
τοῦτο
φροντίζειν:
|
τὸ |
γὰρ
ἄριστον
αἱρετώτατον,
τὸ
δ' |
[7, 1329] |
τοῖς
πολίταις,
πολῖται
δὲ
οὗτοι.
|
τὸ |
γὰρ
(βάναυσον
οὐ
μετέχει
τῆς |
[7, 1335] |
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
τὴν
ἄμβλωσιν:
|
τὸ |
γὰρ
ὅσιον
καὶ
τὸ
μὴ |
[7, 1326] |
δ'
ἀναγκαῖον
εἶναι
τὴν
παντοφόρον:
|
τὸ |
γὰρ
πάντα
ὑπάρχειν
καὶ
δεῖσθαι |
[7, 1333] |
τῆς
πολιτείας
αὐτῶν,
ὅτι
διὰ
|
τὸ |
γεγυμνάσθαι
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
πολλῶν |
[7, 1332] |
δέδωκε
τὴν
διαίρεσιν
ποιήσασα
αὐτὸ
|
τὸ |
γένει
ταὐτὸ
τὸ
μὲν
νεώτερον |
[7, 1328] |
οὐδεμιᾶς
ἐξ
ἧς
ἕν
τι
|
τὸ |
γένος
ἓν
γάρ
τι
καὶ |
[7, 1329] |
δὲ
καὶ
οἱ
Χῶνες
Οἰνωτροὶ
|
τὸ |
γένος.
ἡ
μὲν
οὖν
τῶν |
[7, 1329] |
τε
μάχιμον
ἕτερον
εἶναι
καὶ
|
τὸ |
γεωργοῦν.
ἐν
Αἰγύπτῳ
τε
γὰρ |
[7, 1328] |
οἷον
ὀργάνῳ
τε
παντὶ
πρὸς
|
τὸ |
γιγνόμενον
ἔργον
καὶ
τοῖς
δημιουργοῖς: |
[7, 1326] |
τυγχάνῃ
παρεσκευασμένη
βέλτιον,
ἀνάγκη
καὶ
|
τὸ |
γιγνόμενον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
εἶναι |
[7, 1332] |
λέγω
δ'
ἐξ
ὑποθέσεως
τἀναγκαῖα,
|
τὸ |
δ'
ἁπλῶς
τὸ
καλῶς:
οἷον |
[7, 1326] |
τοὺς
δὲ
ἐπὶ
τὴν
τρυφήν.
|
τὸ |
δ'
εἶδος
τῆς
χώρας
οὐ |
[7, 1325] |
φροντίζειν:
τὸ
γὰρ
ἄριστον
αἱρετώτατον,
|
τὸ |
δ'
εὖ
πράττειν
ἄριστον.
τοῦτο |
[7, 1327] |
δεῖν,
οὕτω
καὶ
τὴν
χώραν:
|
τὸ |
δ'
εὐσύνοπτον
τὸ
εὐβοήθητον
εἶναι |
[7, 1328] |
ᾖ
τὸ
μὲν
τούτου
ἕνεκεν
|
τὸ |
δ'
οὗ
ἕνεκεν,
οὐθέν
(ἔν) |
[7, 1333] |
μὲν
ἔχει
λόγον
καθ'
αὑτό,
|
τὸ |
δ'
οὐκ
ἔχει
μὲν
καθ' |
[7, 1329] |
καὶ
τὸ
μὲν
δεῖται
φρονήσεως
|
τὸ |
δὲ
δυνάμεως,
ἑτέροις:
ᾗ
δὲ |
[7, 1330] |
τὰς
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
λειτουργίας
|
τὸ |
δὲ
ἕτερον
εἰς
τὴν
τῶν |
[7, 1330] |
μέρος
τὸ
πρὸς
τὰς
ἐσχατιάς,
|
(τὸ |
δὲ
ἕτερον
πρὸς
πόλιν,
ἵνα |
[7, 1329] |
τούτων
ἕκαστον,
τὸ
μὲν
ἀεὶ
|
τὸ |
δὲ
κατὰ
μέρος.
(ἔοικε
δὲ |
[7, 1332] |
ἔσεσθαι
τῷ
νομοθέτῃ,
διωρίσμεθα
πρότερον:
|
(τὸ |
δὲ
λοιπὸν
ἔργον
ἤδη
παιδείας. |
[7, 1335] |
τῆς
εἰς
τὸ
φανερὸν
γεννήσεως:
|
τὸ |
δὲ
λοιπὸν
ὑγιείας
χάριν
ἤ |
[7, 1325] |
ἱκανῶς
ἐν
τοῖς
πρώτοις
λόγοις.
|
τὸ |
δὲ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
τὸ
ἀπρακτεῖν |
[7, 1325] |
τοῦτο
γὰρ
ἴσον
καὶ
ὅμοιον:
|
τὸ |
δὲ
μὴ
ἴσον
τοῖς
ἴσοις |
[7, 1334] |
(ὧν
τὸ
μέν
ἐστιν
ὄρεξις
|
τὸ |
δὲ
νοῦς,
ὥσπερ
δὲ
τὸ |
[7, 1324] |
φύσει
τὸ
μὲν
δεσποστόν
ἐστι
|
τὸ |
δὲ
οὐ
δεσποστόν,
ὥστε
εἴπερ |
[7, 1332] |
γένει
ταὐτὸ
τὸ
μὲν
νεώτερον
|
τὸ |
δὲ
πρεσβύτερον,
ὧν
τοῖς
μὲν |
[7, 1329] |
νῦν
καλούμενοι
τὴν
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
|
τὸ |
δὲ
πρὸς
τὴν
Ἰαπυγίαν
καὶ |
[7, 1332] |
κυρία
κυρίαν
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
|
τὸ |
δὲ
σπουδαίαν
εἶναι
τὴν
πόλιν |
[7, 1331] |
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς
ἔργον
ἐστί,
|
τὸ |
δὲ
συμβῆναι
τύχης.
διὸ
περὶ |
[7, 1327] |
διόπερ
ἀρχόμενα
καὶ
δουλεύοντα
διατελεῖ:
|
τὸ |
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
ὥσπερ |
[7, 1334] |
μὴ
πάντων
δεσποτείας:
τρίτον
δὲ
|
τὸ |
δεσπόζειν
τῶν
ἀξίων
δουλεύειν.
ὅτι |
[7, 1331] |
θεοῖς
τὰ
δὲ
ἥρωσιν.
ἀλλὰ
|
τὸ |
διατρίβειν
νῦν
ἀκριβολογουμένους
καὶ
λέγοντας |
[7, 1325] |
γὰρ
ὁμοίοις
τὸ
καλὸν
καὶ
|
τὸ |
δίκαιον
ἐν
τῷ
ἐν
μέρει, |
[7, 1330] |
γὰρ
ἴσον
οὕτως
ἔχει
καὶ
|
τὸ |
δίκαιον
καὶ
τὸ
πρὸς
τοὺς |
[7, 1332] |
τὴν
πολιτείαν
τὴν
συνεστηκυῖαν
παρὰ
|
τὸ |
δίκαιον.
μετὰ
γὰρ
τῶν
ἀρχομένων |
[7, 1324] |
(αὐτοὶ
μὲν
γὰρ
παρ'
αὑτοῖς
|
τὸ |
δικαίως
ἄρχειν
ζητοῦσι,
πρὸς
δὲ |
[7, 1324] |
τοῦτ'
ἐστὶν
ἔργον
τοῦ
πολιτικοῦ,
|
τὸ |
δύνασθαι
θεωρεῖν
ὅπως
ἄρχῃ
(καὶ |
[7, 1328] |
καὶ
τὸ
ἄρχον
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἐλεύθερον
ἀπὸ
τῆς
δυνάμεως
ταύτης |
[7, 1334] |
ὧν
τε
ἐν
τῇ
σχολῇ
|
τὸ |
ἔργον
καὶ
ὧν
ἐν
τῇ |
[7, 1330] |
δαπάνην,
τῆς
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν
|
τὸ |
ἕτερον
μέρος
τὸ
πρὸς
τὰς |
[7, 1326] |
ὃ
πρῶτον
πλῆθος
αὔταρκες
πρὸς
|
τὸ |
εὖ
ζῆν
ἐστι
κατὰ
τὴν |
[7, 1331] |
δύ'
ἐστὶν
ἐν
οἷς
γίγνεται
|
τὸ |
εὖ
πᾶσι,
τούτοιν
δ'
ἐστὶν |
[7, 1327] |
τὴν
χώραν:
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον
|
τὸ |
εὐβοήθητον
εἶναι
τὴν
χώραν
ἐστίν. |
[7, 1328] |
τεχνίτας,
καὶ
τὸ
μάχιμον,
καὶ
|
τὸ |
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς |
[7, 1324] |
αὐτήν.
ὅσοι
γὰρ
ἐν
πλούτῳ
|
τὸ |
ζῆν
εὖ
τίθενται
ἐφ'
ἑνός, |
[7, 1323] |
ἐκτὸς
ἀλλ'
ἐκεῖνα
ταύταις,
~(καὶ
|
τὸ |
ζῆν
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
ἐν
τῷ |
[7, 1333] |
τὸ
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις,
ἀποβεβλήκασι
|
τὸ |
ζῆν
καλῶς.
οὐκ
ὀρθῶς
δ' |
[7, 1331] |
δεῖται
γὰρ
καὶ
χορηγίας
τινὸς
|
τὸ |
ζῆν
καλῶς,
~(τούτου
δὲ
ἐλάττονος |
[7, 1328] |
τέχνας
πολλῶν
γὰρ
ὀργάνων
δεῖται
|
τὸ |
ζῆν,
τρίτον
δὲ
ὅπλα
τοὺς |
[7, 1324] |
οὔτε
τοῦ
κυβερνήτου
ἔργον
ἐστὶ
|
τὸ |
ἢ
πεῖσαι
ἢ
βιάσασθαι
τοῦ |
[7, 1323] |
ἀμφοῖν,
ὅτι
μᾶλλον
ὑπάρχει
τοῖς
|
τὸ |
ἦθος
μὲν
καὶ
τὴν
διάνοιαν |
[7, 1325] |
δὲ
νομοθέτου
τοῦ
σπουδαίου
ἐστὶ
|
τὸ |
θεάσασθαι
πόλιν
καὶ
γένος
ἀνθρώπων |
[7, 1328] |
δὲ
καὶ
πρῶτον
τὴν
περὶ
|
τὸ |
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν
καλοῦσιν
ἱερατείαν, |
[7, 1336] |
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
φανερὸν
ὅτι
καὶ
|
τὸ |
θεωρεῖν
ἢ
γραφὰς
ἢ
λόγους |
[7, 1329] |
γὰρ
καὶ
τεχνίτας
καὶ
πᾶν
|
τὸ |
θητικὸν
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν)
ταῖς
πόλεσιν, |
[7, 1330] |
πρὸς
αὐτοὺς
πολέμων,
ὡς
διὰ
|
τὸ |
ἴδιον
οὐκ
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι |
[7, 1323] |
καὶ
τούτοις
ἐπιλέγειν
μὴ
μόνον
|
τὸ |
καλὸν
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
χρήσιμον. |
[7, 1330] |
δὲ
λίαν
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
καλόν.
διὸ
παρ'
ἐνίοις
νόμος |
[7, 1325] |
τῆς
ἀρετῆς.
τοῖς
γὰρ
ὁμοίοις
|
τὸ |
καλὸν
καὶ
τὸ
δίκαιον
ἐν |
[7, 1333] |
ἐλευθέροις
καλὸν
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
|
τὸ |
καλὸν
καὶ
τὸ
μὴ
καλὸν |
[7, 1332] |
μέν
εἰσιν,
ἀναγκαῖαι
δέ,
καὶ
|
τὸ |
καλῶς
ἀναγκαίως
ἔχουσιν
αἱρετώτερον
μὲν |
[7, 1332] |
ὑποθέσεως
τἀναγκαῖα,
τὸ
δ'
ἁπλῶς
|
τὸ |
καλῶς:
οἷον
τὰ
περὶ
τὰς |
[7, 1329] |
ἔχει
γὰρ
αὕτη
ἡ
διαίρεσις
|
τὸ |
κατ'
ἀξίαν.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[7, 1325] |
οὐ
πρὸς
πόλεμον
οὐδὲ
πρὸς
|
τὸ |
κρατεῖν
ἔσται
τῶν
πολεμίων:
(μηθὲν |
[7, 1333] |
τὸν
σκοπόν,
ὅτι
πάντα
πρὸς
|
τὸ |
κρατεῖν
καὶ
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν. |
[7, 1326] |
καὶ
κρίσις
ἔργον:
πρὸς
δὲ
|
τὸ |
κρίνειν
(περὶ
τῶν
δικαίων
καὶ |
[7, 1325] |
τις
τούτων
οὕτω
διωρισμένων
(ὅτι
|
τὸ |
κύριον
εἶναι
πάντων
ἄριστον:
οὕτω |
[7, 1326] |
τῆς
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
χαλεπὸν
|
τὸ |
λανθάνειν
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ |
[7, 1336] |
ἀνελευθέροις
ἀνδραποδωδίας
χάριν.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
λέγειν
τι
τῶν
τοιούτων
ἐξορίζομεν, |
[7, 1333] |
τοῖς
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον
δὲ
|
τὸ |
λόγον
ἔχον.
διῄρηταί
τε
διχῇ, |
[7, 1334] |
μέρη,
τό
τε
ἄλογον
καὶ
|
τὸ |
λόγον
ἔχον,
καὶ
τὰς
ἕξεις |
[7, 1332] |
τύχαις
ταῖς
φαύλαις
καλῶς:
ἀλλὰ
|
τὸ |
μακάριον
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις
ἐστίν |
[7, 1328] |
τὴν
τροφήν,
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
|
τὸ |
μάχιμον,
καὶ
τὸ
εὔπορον,
καὶ |
[7, 1326] |
ἄν
τις
τοῦ
διαφέροντος
κατὰ
|
τὸ |
μέγεθος
τοῦ
σώματος.
οὐ
μὴν |
[7, 1324] |
εἶναι
τῆς
μεγίστης,
πολιτικῶς
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ἄδικον
οὐκ
ἔχειν,
ἐμπόδιον |
[7, 1329] |
καὶ
κεχώρισται
δὴ
τούτων
ἕκαστον,
|
τὸ |
μὲν
ἀεὶ
τὸ
δὲ
κατὰ |
[7, 1327] |
μέρος
εἶναι
δεῖ
τῆς
πόλεως.
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
καὶ |
[7, 1332] |
εὐπορίας
ἁπλῶς
εἰσι
κάλλισται
πράξεις.
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἕτερον
κακοῦ
τινὸς |
[7, 1329] |
δὲ
δῆλον
ἐκ
τῆς
ὑποθέσεως:
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
εὐδαιμονεῖν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν |
[7, 1331] |
τοιαῦτα
νοῆσαι,
ἀλλὰ
ποιῆσαι
μᾶλλον:
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
λέγειν
εὐχῆς
ἔργον |
[7, 1329] |
ἀκμῆς
ἑκάτερον
τῶν
ἔργων,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
δεῖται
φρονήσεως
τὸ
δὲ |
[7, 1324] |
ἄτοπον
δὲ
εἰ
μὴ
φύσει
|
τὸ |
μὲν
δεσποστόν
ἐστι
τὸ
δὲ |
[7, 1334] |
τούτων
δύο
τὸν
ἀριθμόν,
(ὧν
|
τὸ |
μέν
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ
δὲ |
[7, 1330] |
δίχα
πάλιν,
τῆς
μὲν
κοινῆς
|
τὸ |
μὲν
ἕτερον
μέρος
εἰς
τὰς |
[7, 1333] |
δύο
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
ὧν
|
τὸ |
μὲν
ἔχει
λόγον
καθ'
αὑτό, |
[7, 1332] |
ποιήσασα
αὐτὸ
τὸ
γένει
ταὐτὸ
|
τὸ |
μὲν
νεώτερον
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον, |
[7, 1331] |
εὖ
παρεσκευασμένοις.
ἐπεὶ
δὲ
δεῖ
|
τὸ |
μὲν
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
ἐν |
[7, 1329] |
τῶν
νόμων
ἐνίοις.
ᾤκουν
δὲ
|
τὸ |
μὲν
πρὸς
τὴν
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ |
[7, 1328] |
τοιούτων
ἐστίν.
ὅταν
δ'
ᾖ
|
τὸ |
μὲν
τούτου
ἕνεκεν
τὸ
δ' |
[7, 1325] |
ἀναγκαίων
οὐδενὸς
μετέχει
τῶν
καλῶν.
|
τὸ |
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν
ἀρχὴν
εἶναι |
[7, 1333] |
οὖν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
καὶ
τοῦτο
|
τὸ |
μέρος
δηλονότι.
καὶ
τὰς
πράξεις |
[7, 1336] |
ποιεῖσθαι
τηλικούτων
συμφέρει.
(πρὸς
δὲ
|
τὸ |
μὴ
διαστρέφεσθαι
τὰ
μέλη
δι' |
[7, 1335] |
ἄμβλωσιν:
τὸ
γὰρ
ὅσιον
καὶ
|
τὸ |
μὴ
διωρισμένον
τῇ
αἰσθήσει
καὶ |
[7, 1334] |
χρῆσθαι
τοῖς
ἀγαθοῖς,
ἔτι
μᾶλλον
|
τὸ |
μὴ
δύνασθαι
ἐν
τῷ
σχολάζειν |
[7, 1333] |
πρὸς
γὰρ
τὸ
καλὸν
καὶ
|
τὸ |
μὴ
καλὸν
οὐχ
οὕτω
διαφέρουσιν |
[7, 1324] |
νόμιμόν
ἐστιν;
οὐ
νόμιμον
δὲ
|
τὸ |
μὴ
μόνον
δικαίως
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 1325] |
μὴ
ἴσον
τοῖς
ἴσοις
καὶ
|
τὸ |
μὴ
ὅμοιον
τοῖς
ὁμοίοις
παρὰ |
[7, 1330] |
ἐργασίαν
εἶεν
χρήσιμοι
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
μηδὲν
νεωτερίζειν
ἀσφαλεῖς,
δεύτερον
δὲ |
[7, 1335] |
ὅσαις
γὰρ
τῶν
πόλεων
ἐπιχωριάζεται
|
τὸ |
νέους
συζευγνύναι
καὶ
νέας,
ἀτελεῖς |
[7, 1328] |
τῆς
ὅλης
συστάσεως
ὧν
ἄνευ
|
τὸ |
ὅλον
οὐκ
ἂν
εἴη,
δῆλον |
[7, 1326] |
ἔργον,
ἥτις
καὶ
τόδε
συνέχει
|
τὸ |
πᾶν.
διὸ
καὶ
πόλιν
ἧς |
[7, 1332] |
γὰρ
τῷ
καθ'
ἕκαστον
καὶ
|
τὸ |
πάντας.
ἀλλὰ
μὴν
ἀγαθοί
γε |
[7, 1335] |
καὶ
περὶ
τὴν
οἰκονομίαν
ἐγκληματικὸν
|
τὸ |
πάρεγγυς:
ἔτι
δ'
ὅθεν
ἀρχόμενοι |
[7, 1330] |
τῷ
πλήθει
διαφέροντας
οὐ
καλὸν
|
τὸ |
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
τῆς
τῶν |
[7, 1324] |
τοῦτ'
ἐστὶν
ἔργον,
ἀλλ'
οὐ
|
τὸ |
περὶ
ἕκαστον
αἱρετόν,
ἡμεῖς
δὲ |
[7, 1335] |
τέλος
τῆς
γεννήσεως
ὡς
ἐπὶ
|
τὸ |
πλεῖστον
εἰπεῖν
ἀνδράσι
μὲν
ὁ |
[7, 1326] |
κἂν
εἰ
δεῖ
κρίνειν
πρὸς
|
τὸ |
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ
κατὰ
τὸ |
[7, 1331] |
τῆς
χώρας
πᾶσιν.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
πλῆθος
διαιρεῖται
τῆς
πόλεως
εἰς |
[7, 1335] |
ὁρισθῆναι
δὲ
δεῖ
τῆς
τεκνοποιίας
|
τὸ |
πλῆθος,
ἐὰν
δέ
τισι
γίγνηται |
[7, 1326] |
δεῖ
δὲ
μᾶλλον
μὴ
εἰς
|
τὸ |
πλῆθος
εἰς
δὲ
δύναμιν
ἀποβλέπειν. |
[7, 1327] |
δ'
εὐέξοδον.
~(ἔτι
δ'
ὥσπερ
|
τὸ |
πλῆθος
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
εὐσύνοπτον |
[7, 1326] |
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν
οὖσαν
ἀνειμένην
πρὸς
|
τὸ |
πλῆθος.
τοῦτο
δὲ
δῆλον
καὶ |
[7, 1332] |
εἶναι
τοὺς
ἐν
τῷ
πολιτεύματι
|
τὸ |
πλῆθος
ὥστ'
εἶναι
κρείττους
πάντων |
[7, 1336] |
ὁτιοῦν
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ
|
τὸ |
ποιεῖν
σύνεγγυς:
μάλιστα
μὲν
οὖν |
[7, 1329] |
τὰς
πολιτικά.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
τὸ |
πολεμικὸν
καὶ
τὸ
βουλευόμενον
περὶ |
[7, 1327] |
πλῆθος,
ὑπεναντίαν
δ'
εἶναι
πρὸς
|
τὸ |
πολιτεύεσθαι
καλῶς.
ὅτι
μὲν
οὖν, |
[7, 1329] |
τοὺς
θεούς:
ἐπεὶ
δὲ
διῄρηται
|
τὸ |
πολιτικὸν
εἰς
δύο
μέρη,
τοῦτ' |
[7, 1333] |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων
ζηλοῦσι
|
τὸ |
πολλῶν
δεσπόζειν,
ὅτι
πολλὴ
χορηγία |
[7, 1336] |
διαιροῦντες
τὰς
ἡλικίας
ὡς
ἐπὶ
|
τὸ |
πολὺ
λέγουσιν
οὐ
κακῶς,
~(δεῖ |
[7, 1332] |
εὐδαιμονίαν,
ἐξουσίας
ὑπαρχούσης.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
προκείμενόν
ἐστι
τὴν
ἀρίστην
πολιτείαν |
[7, 1330] |
τῶν
ἰδιωτῶν
τὸ
ἕτερον
μέρος
|
τὸ |
πρὸς
τὰς
ἐσχατιάς,
(τὸ
δὲ |
[7, 1330] |
ἔχει
καὶ
τὸ
δίκαιον
καὶ
|
τὸ |
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
πολέμους
ὁμονοητικώτερον. |
[7, 1324] |
θοίνην
ἢ
θυσίαν
(ἀνθρώπους,
ἀλλὰ
|
τὸ |
πρὸς
τοῦτο
θηρευτόν:
ἔστι
δὲ |
[7, 1337] |
πᾶσα
γὰρ
τέχνη
καὶ
παιδεία
|
τὸ |
προσλεῖπον
βούλεται
τῆς
φύσεως
ἀναπληροῦν. |
[7, 1327] |
οὐκ
ἄδηλον.
καὶ
γὰρ
πρὸς
|
τὸ |
ῥᾷον
φέρειν
τοὺς
πολέμους
εὐβοηθήτους |
[7, 1330] |
ἐρυμνῶν
οὐ
πάσαις
ὁμοίως
ἔχει
|
τὸ |
συμφέρον
ταῖς
πολιτείαις:
οἷον
ἀκρόπολις |
[7, 1330] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
τε
εἰσφέρειν
|
τὸ |
συντεταγμένον
καὶ
διοικεῖν
τὴν
ἄλλην |
[7, 1334] |
δὲ
τῆς
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις
καὶ
|
τὸ |
σχολάζειν
μετ'
εἰρήνης
ὑβριστὰς
ποιεῖ |
[7, 1330] |
οἷς
γὰρ
πλείστοις
χρώμεθα
πρὸς
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
πλειστάκις,
ταῦτα
πλεῖστον |
[7, 1332] |
ζῴων:
εἶτα
καὶ
ποιόν
τινα
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
τὴν
ψυχήν.
ἔνια |
[7, 1336] |
ἐθνῶν
ὀργάνοις
τισὶ
μηχανικοῖς,
ἃ
|
τὸ |
σῶμα
ποιεῖ
τῶν
τοιούτων
ἀστραβές. |
[7, 1332] |
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
εὐθὺς
πρῶτον
κατὰ
|
τὸ |
σῶμα
πολλὴν
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα |
[7, 1334] |
τὸ
δὲ
νοῦς,
ὥσπερ
δὲ
|
τὸ |
σῶμα
πρότερον
τῇ
γενέσει
τῆς |
[7, 1326] |
(περὶ
τῶν
δικαίων
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
τὰς
ἀρχὰς
διανέμειν
κατ'
ἀξίαν |
[7, 1330] |
μᾶλλον:
~(τῶν
δὲ
λοιπῶν
πρὸς
|
τὸ |
τὰς
πολιτικὰς
πράξεις
καὶ
πολεμικὰς |
[7, 1331] |
πρὸς
τὰς
πολιορκίας.
ὅμοιον
γὰρ
|
τὸ |
τείχη
μὴ
περιβάλλειν
ταῖς
πόλεσιν |
[7, 1334] |
γένεσις
ἀπ'
ἀρχῆς
ἐστι
καὶ
|
τὸ |
τέλος
ἀπό
τινος
ἀρχῆς
ἄλλου |
[7, 1331] |
τὸ
τέλος
πάντων
ἐπιτυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
|
τὸ |
τέλος
ἔθεντο
φαῦλον,
ὁτὲ
δὲ |
[7, 1331] |
καὶ
ἐπιστήμαις
ταῦτα
ἀμφότερα
κρατεῖσθαι,
|
τὸ |
τέλος
καὶ
τὰς
εἰς
τὸ |
[7, 1331] |
ὁτὲ
δὲ
τῶν
μὲν
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
πάντων
ἐπιτυγχάνουσιν,
ἀλλὰ
τὸ |
[7, 1331] |
τὸ
τέλος
καὶ
τὰς
εἰς
|
τὸ |
τέλος
πράξεις,
ὅτι
μὲν
οὖν |
[7, 1333] |
διὰ
τίνων
ἐπιτηδευμάτων,
καὶ
τί
|
τὸ |
τέλος
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς.
διῄρηται |
[7, 1333] |
τούτων
δὲ
ἐν
(ποτέρῳ
μᾶλλον
|
τὸ |
τέλος,
τοῖς
μὲν
οὕτω
διαιροῦσιν |
[7, 1331] |
τῷ
τὸν
σκοπὸν
κεῖσθαι
καὶ
|
τὸ |
τέλος
τῶν
πράξεων
ὀρθῶς,
ἓν |
[7, 1331] |
ὀρθῶς,
ἓν
δὲ
τὰς
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
φερούσας
πράξεις
εὑρίσκειν
ἐνδέχεται |
[7, 1331] |
περιβάλλειν
ταῖς
πόλεσιν
ἀξιοῦν
καὶ
|
τὸ |
τὴν
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν
καὶ |
[7, 1336] |
ἴσως
γὰρ
οὐ
κακῶς
ἔλεγε
|
τὸ |
τοιοῦτον
Θεόδωρος
ὁ
τῆς
τραγῳδίας |
[7, 1328] |
γὰρ
πόλις
πλῆθός
ἐστιν
οὐ
|
τὸ |
τυχὸν
ἀλλὰ
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες, |
[7, 1326] |
τὸ
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ
κατὰ
|
τὸ |
τυχὸν
πλῆθος
τοῦτο
ποιητέον
ἀναγκαῖον |
[7, 1327] |
~(ἔτι
δ'
ὥσπερ
τὸ
πλῆθος
|
τὸ |
τῶν
ἀνθρώπων
εὐσύνοπτον
ἔφαμεν
εἶναι |
[7, 1329] |
λοιπὸν
δ'
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
|
τὸ |
τῶν
ἱερέων
γένος.
φανερὰ
δὲ |
[7, 1324] |
σχεδὸν
ἥ
τε
παιδεία
καὶ
|
τὸ |
τῶν
νόμων
πλῆθος:
ἔτι
δ' |
[7, 1325] |
ὑπάρξει
τοῖς
ἀποστεροῦσι
καὶ
βιαζομένοις
|
τὸ |
τῶν
ὄντων
αἱρετώτατον:
ἀλλ'
ἴσως |
[7, 1324] |
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ'
οἱ
μὲν
|
τὸ |
τῶν
πέλας
ἄρχειν
δεσποτικῶς
μὲν |
[7, 1333] |
ἐπαινεῖν,
ὅτι
κρατεῖν
ἤσκησεν
ἐπὶ
|
τὸ |
τῶν
πέλας
ἄρχειν:
ταῦτα
γὰρ |
[7, 1331] |
οὔτε
γὰρ
(ποῖόν
τι
δεῖ
|
τὸ |
ὑγιαῖνον
εἶναι
σῶμα
κρίνουσιν
ἐνίοτε |
[7, 1335] |
ταύτην
ἀφεῖσθαι
δεῖ
τῆς
εἰς
|
τὸ |
φανερὸν
γεννήσεως:
τὸ
δὲ
λοιπὸν |
[7, 1327] |
ὁ
θυμός
ἐστιν
ὁ
ποιῶν
|
τὸ |
φιλητικόν:
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ |
[7, 1327] |
τινες
δεῖν
ὑπάρχειν
τοῖς
φύλαξι,
|
τὸ |
φιλητικοὺς
μὲν
(εἶναι
τῶν
γνωρίμων |
[7, 1325] |
τῆς
τῶν
δούλων
ἢ
αὐτὸ
|
τὸ |
φύσει
ἐλεύθερον
τοῦ
(φύσει
δούλου. |
[7, 1332] |
ἐπαμφοτερίζοντα,
διὰ
τῶν
ἐθῶν
ἐπὶ
|
τὸ |
χεῖρον
καὶ
τὸ
βέλτιον.
τὰ |
[7, 1333] |
ἄδηλον
πῶς
λεκτέον.
αἰεὶ
γὰρ
|
τὸ |
χεῖρον
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν
ἕνεκεν, |
[7, 1333] |
αὐτοῦ,
καὶ
μηδενὸς
ἐμποδίζοντος
(πρὸς
|
τὸ |
χρῆσθαι
τοῖς
νόμοις,
ἀποβεβλήκασι
τὸ |
[7, 1323] |
ὥσπερ
ὄργανόν
τι,
πᾶν
τε
|
τὸ |
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
ὧν
τὴν |
[7, 1323] |
μόνον
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
χρήσιμον.
ὅλως
τε
δῆλον
ὡς |