Livre, Pages |
[2, 11] |
γένοιτο,
θᾶττον
ἔτι
διικνοῖτ'
ἂν
|
ἡ |
αἴσθησις)
διὸ
τὸ
τοιοῦτον
μόριον |
[2, 12] |
ἢ
χαλκός·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
ἡ |
αἴσθησις
ἑκάστου
ὑπὸ
τοῦ
ἔχοντος |
[2, 11] |
πότερον
οὖν
πάντων
ὁμοίως
ἐστὶν
|
ἡ |
αἴσθησις,
ἢ
ἄλλων
ἄλλως,
καθάπερ |
[2, 5] |
ἐνεργοῦν)
διχῶς
ἂν
λέγοιτο
καὶ
|
ἡ |
αἴσθησις,
ἡ
μὲν
ὡς
δυνάμει, |
[2, 10] |
γλυκέος,
οὐκ
ἦν
δ'
ἂν
|
ἡ |
αἴσθησις
ἡμῖν
διὰ
τοῦ
μεταξύ, |
[2, 5] |
τῶν
ἄλλων
στοιχείων,
ὧν
ἐστιν
|
ἡ |
αἴσθησις
καθ'
αὑτὰ
ἢ
τὰ |
[2, 12] |
τό
γε
αἰσθητικῷ
εἶναι
οὐδ'
|
ἡ |
αἴσθησις
μέγεθός
ἐστιν,
ἀλλὰ
λόγος |
[2, 12] |
ὁ
λόγος-
τοῦτο
δ'
ἦν
|
ἡ |
αἴσθησις-
ὥσπερ
καὶ
ἡ
συμφωνία |
[2, 9] |
τῶν
ἄλλων.
Ἔστι
δ'
ὥςπερ
|
ἡ |
ἀκοὴ
καὶ
ἑκάστη
τῶν
αἰσθήσεων, |
[2, 10] |
τοῦ
σκότους)
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
ἡ |
ἀκοὴ
ψόφου
τε
καὶ
σιγῆς, |
[2, 11] |
χυμοῦ.
Εἰ
μὲν
οὖν
καὶ
|
ἡ |
ἄλλη
σὰρξ
ᾐσθάνετο
τοῦ
χυμοῦ, |
[2, 11] |
δι'
ἀσπίδος
πληγείς·
οὐ
γὰρ
|
ἡ |
ἀσπὶς
πληγεῖσα
ἐπάταξεν,
ἀλλ'
ἅμ' |
[2, 4] |
μᾶλλον
ἢ
ὕλης.
Ἐπεὶ
δ'
|
ἡ |
αὐτὴ
δύναμις
τῆς
ψυχῆς
θρεπτικὴ |
[2, 7] |
ὅτι
ἔστι
τις
φύσις
ἐνυπάρχουσα
|
ἡ |
αὐτὴ
ἐν
τούτοις
ἀμφοτέροις
καὶ |
[2, 11] |
ᾐσθάνετο
τοῦ
χυμοῦ,
ἐδόκει
ἂν
|
ἡ |
αὐτὴ
καὶ
μία
εἶναι
αἴσθησις |
[2, 11] |
εἶναι
αἴσθησις
ἡ
γεῦσις
καὶ
|
ἡ |
ἀφή·
νῦν
δὲ
δύο
διὰ |
[2, 11] |
ὁ
αὐτὸς
λόγος·
εἰ
γὰρ
|
ἡ |
ἁφὴ
μὴ
μία
ἐστὶν
αἴσθησις |
[2, 11] |
λοιπαὶ
τῶν
ἀντικειμένων,
οὕτω
καὶ
|
ἡ |
ἁφὴ
τοῦ
ἁπτοῦ
καὶ
ἀνάπτου· |
[2, 11] |
δοκεῖ
ἡ
μὲν
γεῦσις
καὶ
|
ἡ |
ἁφὴ
τῷ
ἅπτεσθαι,
αἱ
δ' |
[2, 2] |
ἁφῆς
καὶ
πάσης
αἰσθήσεως,
οὕτως
|
ἡ |
ἁφὴ
τῶν
ἄλλων
αἰσθήσεων
(θρεπτικὸν |
[2, 8] |
οὐ
τοῦ
ἀναπνεομένου
ἀέρος
ὥσπερ
|
ἡ |
βήξ,
ἀλλὰ
τούτῳ
τύπτει
τὸν |
[2, 7] |
ἐντελεχείᾳ
διαφανές,
ἀλλ'
ὅταν
δυνάμει·
|
ἡ |
γὰρ
αὐτὴ
φύσις
ὁτὲ
μὲν |
[2, 3] |
δὲ
τῆς
τροφῆς
αἴσθησιν
ἔχουσιν·
|
ἡ |
γὰρ
ἁφὴ
τῆς
τροφῆς
αἴσθησις· |
[2, 4] |
περὶ
τροφῆς
καὶ
γεννήσεως
λεκτέον·
|
ἡ |
γὰρ
θρεπτικὴ
ψυχὴ
καὶ
τοῖς |
[2, 9] |
ἀδύνατον,
εἴπερ
τῆς
ὀσμῆς
αἰσθάνεται·
|
ἡ |
γὰρ
τοῦ
ὀσφραντοῦ
αἴσθησις
καὶ |
[2, 11] |
αὐτὴ
καὶ
μία
εἶναι
αἴσθησις
|
ἡ |
γεῦσις
καὶ
ἡ
ἀφή·
νῦν |
[2, 10] |
τὸ
ἀπύρηνον-
οὕτω
δὴ
καὶ
|
ἡ |
γεῦσις
τοῦ
γευστοῦ
τε
καὶ |
[2, 10] |
ἀδύνατον
ὑγραίνεσθαι·
πάσχει
γάρ
τι
|
ἡ |
γεῦσις
ὑπὸ
τοῦ
γευστοῦ,
ᾗ |
[2, 11] |
δ'
ἔοικεν
ἡ
σὰρξ
καὶ
|
ἡ |
γλῶττα,
ὡς
ὁ
ἀὴρ
καὶ |
[2, 6] |
ἀκοὴ
ψόφου
καὶ
γεῦσις
χυμοῦ,
|
ἡ |
δ'
ἁφὴ
πλείους
{μὲν}
ἔχει |
[2, 7] |
εἶναι
τοῦ
κατ'
ἐνέργειαν
διαφανοῦς)
|
ἡ |
δ'
ἐντελέχεια
τοῦ
διαφανοῦς
φῶς |
[2, 5] |
ἕκαστον
ἡ
κατ'
ἐνέργειαν
αἴσθησις,
|
ἡ |
δ'
ἐπιστήμη
τῶν
καθόλου·
ταῦτα |
[2, 8] |
ἀναγκαῖον
(διὸ
καὶ
πλείοσιν
ὑπάρχει)
|
ἡ |
δ'
ἑρμηνεία
ἕνεκα
τοῦ
εὖ, |
[2, 1] |
διχῶς,
ἡ
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
|
ἡ |
δ'
ὡς
τὸ
θεωρεῖν.
Φανερὸν |
[2, 3] |
μὲν
πεῖνα
ξηροῦ
καὶ
θερμοῦ,
|
ἡ |
δὲ
δίψα
ὑγροῦ
καὶ
ψυχροῦ· |
[2, 9] |
μὲν
γλυκεῖα
κρόκου
καὶ
μέλιτος,
|
ἡ |
δὲ
δριμεῖα
θύμου
καὶ
τῶν |
[2, 4] |
τροφὴν
δεῖν
μεταβάλλειν
καὶ
πέττεσθαι·
|
ἡ |
δὲ
μεταβολὴ
πᾶσιν
εἰς
τὸ |
[2, 4] |
ἄμφω,
ἀλλ'
ἡ
μὲν
ἄπεπτος
|
ἡ |
δὲ
πεπεμμένη,
ἀμφοτέρως
ἂν
ἐνδέχοιτο |
[2, 9] |
μὲν
τοῦ
ἀκουστοῦ
καὶ
ἀνηκούστου,
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
ὁρατοῦ
καὶ
ἀοράτου, |
[2, 2] |
δεκτικοῦ,
ἡ
μὲν
τοῦ
ἐπιστημονικοῦ,
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
ὑγιαστοῦ
(δοκεῖ
γὰρ |
[2, 4] |
τὸ
ἔχον
αὐτὴν
ᾗ
τοιοῦτον,
|
ἡ |
δὲ
τροφὴ
παρασκευάζει
ἐνεργεῖν·
διὸ |
[2, 5] |
αἴσθησις,
ἡ
μὲν
ὡς
δυνάμει,
|
ἡ |
δὲ
ὡς
ἐνεργείᾳ.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 5] |
αἰσθητικόν.
Ἐπεὶ
δ'
ἀνώνυμος
αὐτῶν
|
ἡ |
διαφορά,
διώρισται
δὲ
περὶ
αὐτῶν |
[2, 4] |
πᾶσι
δ'
ὑπάρχει
τοῖς
ζῶσιν
|
ἡ |
δύναμις
αὕτη.
Ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 1] |
(ὡς
δ'
ἡ
ὄψις
καὶ
|
ἡ |
δύναμις
τοῦ
ὀργάνου,
ἡ
ψυχή· |
[2, 1] |
καὶ
ἡ
ὅρασις,
οὕτω
καὶ
|
ἡ |
ἐγρήγορσις
ἐντελέχεια,
(ὡς
δ'
ἡ |
[2, 2] |
καὶ
κατὰ
λόγον·
ἑκάστου
γὰρ
|
ἡ |
ἐντελέχεια
ἐν
τῷ
δυνάμει
ὑπάρχοντι |
[2, 1] |
ἐπεὶ
πλεοναχῶς
λέγεται,
τὸ
κυρίως
|
ἡ |
ἐντελέχειά
ἐστιν.
Καθόλου
μὲν
οὖν |
[2, 1] |
πέφυκεν,
οὐκ
ἄδηλον·
ἐνίων
γὰρ
|
ἡ |
ἐντελέχεια
τῶν
μερῶν
ἐστὶν
αὐτῶν. |
[2, 4] |
Ἔτι
τοῦ
δυνάμει
ὄντος
λόγος
|
ἡ |
ἐντελέχεια.
Φανερὸν
δ'
ὡς
καὶ |
[2, 11] |
οὖσαι.
Δηλοῖ
δ'
ὅτι
πλείους
|
ἡ |
ἐπὶ
τῆς
γλώττης
ἁφή·
ἁπάντων |
[2, 5] |
ἔστιν
ἀλλοιοῦσθαι
(εἰς
αὑτὸ
γὰρ
|
ἡ |
ἐπίδοσις
καὶ
εἰς
ἐντελέχειαν)
ἢ |
[2, 1] |
τῇ
γενέσει
ἐπὶ
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἡ |
ἐπιστήμη.
Διὸ
ἡ
ψυχή
ἐστιν |
[2, 11] |
τὸ
ἁπτικόν,
καὶ
ἐν
ᾧ
|
ἡ |
καλουμένη
ἁφὴ
ὑπάρχει
αἴσθησις
πρώτῳ, |
[2, 5] |
δ'
ὅτι
τῶν
καθ'
ἕκαστον
|
ἡ |
κατ'
ἐνέργειαν
αἴσθησις,
ἡ
δ' |
[2, 1] |
ὄψις·
αὕτη
γὰρ
οὐσία
ὀφθαλμοῦ
|
ἡ |
κατὰ
τὸν
λόγον
(ὁ
δ' |
[2, 1] |
ἐστιν
ἡ
ψυχή·
οὐσία
γὰρ
|
ἡ |
κατὰ
τὸν
λόγον.
Τοῦτο
δὲ |
[2, 2] |
νοῦς,
αἴσθησις,
κίνησις
καὶ
στάσις
|
ἡ |
κατὰ
τόπον,
ἔτι
κίνησις
ἡ |
[2, 4] |
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ὅθεν
πρῶτον
|
ἡ |
κατὰ
τόπον
κίνησις,
ψυχή·
οὐ |
[2, 2] |
ἡ
κατὰ
τόπον,
ἔτι
κίνησις
|
ἡ |
κατὰ
τροφὴν
καὶ
φθίσις
τε |
[2, 4] |
καὶ
τῷ
παντί,
ἀλλ'
ὡς
|
ἡ |
κεφαλὴ
τῶν
ζῴων,
οὕτως
αἱ |
[2, 5] |
ἐνεργεῖν
λέγωμεν·
καὶ
γὰρ
ἔστιν
|
ἡ |
κίνησις
ἐνέργειά
τις,
ἀτελὴς
μέντοι, |
[2, 4] |
τρεῖς
αἰτία·
καὶ
γὰρ
ὅθεν
|
ἡ |
κίνησις
καὶ
οὗ
ἕνεκα
καὶ |
[2, 12] |
γὰρ
ᾖ
ἰσχυροτέρα
τοῦ
αἰσθητηρίου
|
ἡ |
κίνησις,
λύεται
ὁ
λόγος-
τοῦτο |
[2, 8] |
τοῦ
μὲν
διὰ
τὸ
τάχος
|
ἡ |
κίνησις
τοιαύτη,
τοῦ
δὲ
διὰ |
[2, 1] |
δυνάμει
ὄν·
ἀλλ'
ὥσπερ
ὀφθαλμὸς
|
ἡ |
κόρη
καὶ
ἡ
ὄψις,
κἀκεῖ |
[2, 12] |
πάσης
αἰσθήσεως
δεῖ
λαβεῖν
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
αἴσθησίς
ἐστι
τὸ
δεκτικὸν |
[2, 4] |
διαφοράν.
Εἰ
δ'
ἄμφω,
ἀλλ'
|
ἡ |
μὲν
ἄπεπτος
ἡ
δὲ
πεπεμμένη, |
[2, 4] |
ἀλλοίωσις
καὶ
αὔξησις
κατὰ
ψυχήν·
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
αἴσθησις
ἀλλοίωσίς
τις |
[2, 4] |
αἴτιον,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἡ
ψυχή·
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
τοῦ
πυρὸς
αὔξησις |
[2, 8] |
γεῦσιν
καὶ
τὴν
διάλεκτον,
ὧν
|
ἡ |
μὲν
γεῦσις
ἀναγκαῖον
(διὸ
καὶ |
[2, 11] |
ἄλλων
ἄλλως,
καθάπερ
νῦν
δοκεῖ
|
ἡ |
μὲν
γεῦσις
καὶ
ἡ
ἁφὴ |
[2, 9] |
ὀνόματα
καθ'
ὁμοιότητα
τῶν
πραγμάτων,
|
ἡ |
μὲν
γλυκεῖα
κρόκου
καὶ
μέλιτος, |
[2, 1] |
καὶ
ἐγρήγορσίς
ἐστιν,
ἀνάλογον
δ'
|
ἡ |
μὲν
ἐγρήγορσις
τῷ
θεωρεῖν,
ὁ |
[2, 2] |
ἢ
καὶ
ὅλῳ,
τούτων
δ'
|
ἡ |
μὲν
ἐπιστήμη
τε
καὶ
ὑγίεια |
[2, 3] |
δὲ
καὶ
δίψα
ἐπιθυμία,
καὶ
|
ἡ |
μὲν
πεῖνα
ξηροῦ
καὶ
θερμοῦ, |
[2, 5] |
τὴν
φύσιν.
Οῦ
δ'
αἰσθητικοῦ
|
ἡ |
μὲν
πρώτη
μεταβολὴ
γίνεται
ὑπὸ |
[2, 4] |
αὐτὸ
ἑαυτό,
ἀλλὰ
σώζει.
Ὥσθ'
|
ἡ |
μὲν
τοιαύτη
τῆς
ψυχῆς
ἀρχὴ |
[2, 9] |
ἀκοὴ
καὶ
ἑκάστη
τῶν
αἰσθήσεων,
|
ἡ |
μὲν
τοῦ
ἀκουστοῦ
καὶ
ἀνηκούστου, |
[2, 2] |
καὶ
οἷον
ἐνέργεια
τοῦ
δεκτικοῦ,
|
ἡ |
μὲν
τοῦ
ἐπιστημονικοῦ,
ἡ
δὲ |
[2, 1] |
τὸ
ἐκ
τούτων.
Ἔστι
δ'
|
ἡ |
μὲν
ὕλη
δύναμις,
τὸ
δ' |
[2, 2] |
δὲ
ἐξ
ἀμφοῖν,
τούτων
δ'
|
ἡ |
μὲν
ὕλη
δύναμις,
τὸ
δὲ |
[2, 5] |
ἂν
λέγοιτο
καὶ
ἡ
αἴσθησις,
|
ἡ |
μὲν
ὡς
δυνάμει,
ἡ
δὲ |
[2, 1] |
ἐντελέχεια.
Αὕτη
δὲ
λέγεται
διχῶς,
|
ἡ |
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
ἡ
δ' |
[2, 8] |
συμβῇ,
οὐκ
ἀκούει·
οὐδ'
ἂν
|
ἡ |
μῆνιγξ
κάμῃ,
ὥσπερ
τὸ
ἐπὶ |
[2, 1] |
μέρος
πρὸς
τὸ
μέρος,
οὕτως
|
ἡ |
ὅλη
αἴσθησις
πρὸς
τὸ
ὅλον |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
ἡ
τμῆσις
καὶ
|
ἡ |
ὅρασις,
οὕτω
καὶ
ἡ
ἐγρήγορσις |
[2, 9] |
γὰρ
δῆλον
ποῖόν
τί
ἐστιν
|
ἡ |
ὀσμή,
οὕτως
ὡς
ὁ
ψόφος |
[2, 12] |
εἴ
τι
ποιεῖ,
τὴν
ὄσφρησιν
|
ἡ |
ὀσμὴ
ποιεῖ·
ὥστε
τῶν
ἀδυνάτων |
[2, 9] |
τῷ
ὑγρῷ
ἀδύνατον.
Ἔστι
δ'
|
ἡ |
ὀσμὴ
τοῦ
ξηροῦ
(ὥσπερ
ὁ |
[2, 9] |
ἄγευστον
λέγεται.
Ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἡ |
ὄσφρησις
διὰ
τοῦ
μεταξύ,
οἷον |
[2, 9] |
τοῦ
ὁρατοῦ
καὶ
ἀοράτου,
καὶ
|
ἡ |
ὄσφρησις
τοῦ
ὀσφραντοῦ
καὶ
ἀνοσφράντου. |
[2, 1] |
γὰρ
ἂν
τὸ
πελέκει
εἶναι
|
ἡ |
οὐσία
αὐτοῦ,
καὶ
ἡ
ψυχὴ |
[2, 4] |
τρεφόμενον·
ἤδη
γὰρ
ἔστιν
αὐτοῦ
|
ἡ |
οὐσία,
γεννᾷ
δ'
οὐθὲν
αὐτὸ |
[2, 6] |
ἐστὶν
αἰσθητά,
καὶ
πρὸς
ἃ
|
ἡ |
οὐσία
πέφυκεν
ἑκάστης
αἰσθήσεως.
~(Οὗ |
[2, 4] |
γὰρ
αἴτιον
τοῦ
εἶναι
πᾶσιν
|
ἡ |
οὐσία,
τὸ
δὲ
ζῆν
τοῖς |
[2, 4] |
καὶ
οὗ
ἕνεκα
καὶ
ὡς
|
ἡ |
οὐσία
τῶν
ἐμψύχων
σωμάτων
ἡ |
[2, 1] |
ζῷον,
ψυχὴ
ἂν
ἦν
αὐτοῦ
|
ἡ |
ὄψις·
αὕτη
γὰρ
οὐσία
ὀφθαλμοῦ |
[2, 10] |
συντηκτικὸν
γλώττης.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
|
ἡ |
ὄψις
ἐστὶ
τοῦ
τε
ὁρατοῦ |
[2, 10] |
ἀόρατον,
κρίνει
δὲ
καὶ
τοῦτο
|
ἡ |
ὄψις)
ἔτι
τε
τοῦ
λίαν |
[2, 1] |
ἡ
ἐγρήγορσις
ἐντελέχεια,
(ὡς
δ'
|
ἡ |
ὄψις
καὶ
ἡ
δύναμις
τοῦ |
[2, 1] |
ὥσπερ
ὀφθαλμὸς
ἡ
κόρη
καὶ
|
ἡ |
ὄψις,
κἀκεῖ
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
[2, 11] |
ὁρατοῦ
καὶ
ἀοράτου
ἦν
πως
|
ἡ |
ὄψις,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
αἱ |
[2, 10] |
ἀκουστόν,
καὶ
μεγάλου
ψόφου
καθάπερ
|
ἡ |
ὄψις
τοῦ
λαμπροῦ
(ὥσπερ
γὰρ |
[2, 7] |
αἰσθήσεως.
~(Οὗ
μὲν
οὖν
ἐστιν
|
ἡ |
ὄψις,
τοῦτ'
ἐστὶν
ὁρατόν,
ὁρατὸν |
[2, 8] |
ἀναπνεόμενον
εἰσιέναι
τὸν
ἀέρα.
Ὥστε
|
ἡ |
πληγὴ
τοῦ
ἀναπνεομένου
ἀέρος
ὑπὸ |
[2, 8] |
ἔν
τινι·
πληγὴ
γάρ
ἐστιν
|
ἡ |
ποιοῦσα.
Διὸ
καὶ
ἀδύνατον
ἑνὸς |
[2, 1] |
Διὸ
ἡ
ψυχή
ἐστιν
ἐντελέχεια
|
ἡ |
πρώτη
σώματος
φυσικοῦ
δυνάμει
ζωὴν |
[2, 1] |
δεῖ
λέγειν,
εἴη
ἂν
ἐντελέχεια
|
ἡ |
πρώτη
σώματος
φυσικοῦ
ὀργανικοῦ.
Διὸ |
[2, 4] |
γεννῆσαι
οἷον
αὐτό,
εἴη
ἂν
|
ἡ |
πρώτη
ψυχὴ
γεννητικὴ
οἷον
αὐτό. |
[2, 4] |
τρέφον,
τὸ
μὲν
τρέφον
ἐστὶν
|
ἡ |
πρώτη
ψυχή,
τὸ
δὲ
τρεφόμενον |
[2, 4] |
τρέφον,
τὸ
μὲν
τρέφον
ἐστὶν
|
ἡ |
πρώτη
ψυχή,
τὸ
δὲ
τρεφόμενον |
[2, 11] |
ὥστε
τὸ
μεταξὺ
τοῦ
ἁπτικοῦ
|
ἡ |
σάρξ.
Ἁπταὶ
μὲν
οὖν
εἰσὶν |
[2, 11] |
αἰσθητήριον
τὸ
τοῦ
ἁπτικοῦ,
πότερον
|
ἡ |
σὰρξ
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις |
[2, 11] |
συνέβη
πληγῆναι.
Ὅλως
δ'
ἔοικεν
|
ἡ |
σὰρξ
καὶ
ἡ
γλῶττα,
ὡς |
[2, 11] |
τούτων
εἶναι,
οἷον
βούλεται
εἶναι
|
ἡ |
σὰρξ
καὶ
τὸ
ἀνάλογον·
ὥστε |
[2, 11] |
ἐντός,
ἢ
οὔ,
ἀλλ'
εὐθέως
|
ἡ |
σάρξ,
οὐδὲν
δοκεῖ
σημεῖον
εἶναι |
[2, 12] |
ἦν
ἡ
αἴσθησις-
ὥσπερ
καὶ
|
ἡ |
συμφωνία
καὶ
ὁ
τόνος
κρουομένων |
[2, 1] |
τοιονδὶ
σῶμα.
Ὡς
μὲν
οὖν
|
ἡ |
τμῆσις
καὶ
ἡ
ὅρασις,
οὕτω |
[2, 12] |
Αἰσθητήριον
δὲ
πρῶτον
ἐν
ᾧ
|
ἡ |
τοιαύτη
δύναμις.
Ἔστι
μὲν
οὖν |
[2, 4] |
καὶ
τρέφεσθαι.
Δοκεῖ
δέ
τισιν
|
ἡ |
τοῦ
πυρὸς
φύσις
ἁπλῶς
αἰτία |
[2, 7] |
ἄνω
σώματι.
Φῶς
δέ
ἐστιν
|
ἡ |
τούτου
ἐνέργεια,
τοῦ
διαφανοῦς
ᾗ |
[2, 8] |
εὔθρυπτον·
ὅταν
δὲ
κωλυθῇ
θρύπτεσθαι,
|
ἡ |
τούτου
κίνησις
ψόφος.
Ὁ
δ' |
[2, 7] |
διαφανοῦς,
ὥστε
δῆλον
ὅτι
καὶ
|
ἡ |
τούτου
παρουσία
τὸ
φῶς
ἐστιν. |
[2, 4] |
ταύτην
σῶμα,
ᾧ
δὲ
τρέφεται,
|
ἡ |
τροφή.
Ἐπεὶ
δὲ
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 4] |
ταύτην
σῶμα,
ᾧ
δὲ
τρέφεται,
|
ἡ |
τροφή.
Ἔστι
δὲ
ᾧ
τρέφει |
[2, 4] |
τρεφόμενον,
ᾗ
ἔμψυχον,
ὥστε
καὶ
|
ἡ |
τροφὴ
πρὸς
ἔμψυχόν
ἐστι,
καὶ |
[2, 4] |
ἔχει
θερμότητα.
Τύπῳ
μὲν
οὖν
|
ἡ |
τροφὴ
τί
ἐστιν
εἴρηται·
διασαφητέον |
[2, 4] |
ἔργῳ
τούτῳ.
Δοκεῖ
δ'
εἶναι
|
ἡ |
τροφὴ
τὸ
ἐναντίον
τῷ
ἐναντίῳ, |
[2, 4] |
ἐξ
ἀργίας.
Πότερον
δ'
ἐστὶν
|
ἡ |
τροφὴ
τὸ
τελευταῖον
προσγινόμενον
ἢ |
[2, 4] |
τὸ
μεταξύ.
Ἔτι
πάσχει
τι
|
ἡ |
τροφὴ
ὑπὸ
τοῦ
τρεφομένου,
ἀλλ' |
[2, 2] |
ἐν
τῷ
πάσχοντι
καὶ
διατιθεμένῳ
|
ἡ |
τῶν
ποιητικῶν
ὑπάρχειν
ἐνέργεια)
ἡ |
[2, 5] |
ὅτι
τὸ
γένος
τοιοῦτον
καὶ
|
ἡ |
ὕλη,
ὁ
δ'
ὅτι
βουληθεὶς |
[2, 1] |
ἑκάστου
ὕλην
καὶ
τὸ
οὗ
|
ἡ |
ὕλη·
τὸ
γὰρ
ἓν
καὶ |
[2, 7] |
διαφανοῦς,
καὶ
τοῦτ'
ἐστὶν
αὐτοῦ
|
ἡ |
φύσις·
διόπερ
οὐχ
ὁρατὸν
ἄνευ |
[2, 8] |
Τῷ
γὰρ
ἤδη
ἀναπνεομένῳ
καταχρῆται
|
ἡ |
φύσις
ἐπὶ
δύο
ἔργα-
καθάπερ |
[2, 4] |
ποιεῖ,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
|
ἡ |
φύσις,
καὶ
τοῦτ'
ἔστιν
αὐτῆς |
[2, 8] |
γὰρ
δή
τις
ψόφος
ἐστὶν
|
ἡ |
φωνή)
καὶ
οὐ
τοῦ
ἀναπνεομένου |
[2, 8] |
διάλεκτον.
Ἔοικε
γάρ,
ὅτι
καὶ
|
ἡ |
φωνὴ
ταῦτ'
ἔχει.
Πολλὰ
δὲ |
[2, 4] |
ὥσπερ
καὶ
ᾧ
κυβερνᾷ
καὶ
|
ἡ |
χεὶρ
καὶ
τὸ
πηδά-
λιον, |
[2, 4] |
ἡ
οὐσία
τῶν
ἐμψύχων
σωμάτων
|
ἡ |
ψυχὴ
αἰτία.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[2, 4] |
δ'
ὡς
καὶ
οὗ
ἕνεκεν
|
ἡ |
ψυχὴ
αἰτία·
ὥσπερ
γὰρ
ὁ |
[2, 1] |
ἦν
εἶναι
καὶ
ὁ
λόγος
|
ἡ |
ψυχή,
ἀλλὰ
φυσικοῦ
τοιουδί,
ἔχοντος |
[2, 2] |
ἡ
τῶν
ποιητικῶν
ὑπάρχειν
ἐνέργεια)
|
ἡ |
ψυχὴ
δὲ
τοῦτο
ᾧ
ζῶμεν |
[2, 1] |
τοῦ
αὐτοῦ
ἡ
ἐπιστήμη.
Διὸ
|
ἡ |
ψυχή
ἐστιν
ἐντελέχεια
ἡ
πρώτη |
[2, 4] |
αἰτία
δὲ
καὶ
ἀρχὴ
τούτου
|
ἡ |
ψυχή.
Ἔτι
τοῦ
δυνάμει
ὄντος |
[2, 1] |
εἰ
οὕτως
ἐντελέχεια
τοῦ
σώματος
|
ἡ |
ψυχὴ
ἢ>
ὥσπερ
πλωτὴρ
πλοίου. |
[2, 4] |
ἁπλῶς
γε
αἴτιον,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
ἡ |
ψυχή·
ἡ
μὲν
γὰρ
τοῦ |
[2, 4] |
εἰ
δ'
ἔσται,
τοῦτ'
ἔστιν
|
ἡ |
ψυχή,
καὶ
τὸ
αἴτιον
τοῦ |
[2, 1] |
κόρη
καὶ
ἡ
ὄψις,
κἀκεῖ
|
ἡ |
ψυχὴ
καὶ
τὸ
σῶμα
ζῷον. |
[2, 1] |
οὐ
δεῖ
ζητεῖν
εἰ
ἓν
|
ἡ |
ψυχὴ
καὶ
τὸ
σῶμα,
ὥσπερ |
[2, 4] |
δὲ
πολλαχῶς
λέγεται,
ὁμοίως
δ'
|
ἡ |
ψυχὴ
κατὰ
τοὺς
διωρισμένους
τρόπους |
[2, 4] |
Τοιοῦτον
δ'
ἐν
τοῖς
ζῴοις
|
ἡ |
ψυχὴ
κατὰ
φύσιν·
πάντα
γὰρ |
[2, 1] |
ἔχον,
οὐκ
ἂν
εἴη
σῶμα
|
ἡ |
ψυχή·
οὐ
γάρ
ἐστι
τῶν |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
εἴρηται
τί
ἐστιν
|
ἡ |
ψυχή·
οὐσία
γὰρ
ἡ
κατὰ |
[2, 2] |
σώματος
εἶναι
μήτε
σῶμά
τι
|
ἡ |
ψυχή·
σῶμα
μὲν
γὰρ
οὐκ |
[2, 1] |
καὶ
ἡ
δύναμις
τοῦ
ὀργάνου,
|
ἡ |
ψυχή·
τὸ
δὲ
σῶμα
τὸ |
[2, 4] |
εἴδει
δ'
ἕν.
Ἔστι
δὲ
|
ἡ |
ψυχὴ
τοῦ
ζῶντος
σώματος
αἰτία |
[2, 1] |
εἶναι
ἡ
οὐσία
αὐτοῦ,
καὶ
|
ἡ |
ψυχὴ
τοῦτο·
χωρισθείσης
δὲ
ταύτης |
[2, 2] |
τοσοῦτον
εἰρήσθω
μόνον,
ὅτι
ἐστὶν
|
ἡ |
ψυχὴ
τῶν
εἰρημένων
τούτων
ἀρχὴ |
[2, 1] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐκ
ἔστιν
|
ἡ |
ψυχὴ
χωριστὴ
τοῦ
σώματος,
ἢ |