Alphabétiquement     [«   »]
Ὅτι 4
ὅτι 40
Οῦ 1
οὐ 49
Οὐ 6
οὔ 4
οὗ 13
Fréquences     [«    »]
48 ἀλλ
44 ἂν
43 τι
49 οὐ
50 ὥσπερ
51 οἷον
57
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

οὐ


Livre, Pages
[2, 2]   λαμβάνουσι κατὰ τοὺς ἐναντίους τόπους·  οὐ   γὰρ ἄνω μὲν αὔξεται, κάτω
[2, 9]   ἧττον εὐδιόριστόν ἐστι τῶν εἰρημένων·  οὐ   γὰρ δῆλον ποῖόν τί ἐστιν
[2, 1]   ἂν εἴη σῶμα ψυχή·  οὐ   γάρ ἐστι τῶν καθ' ὑποκειμένου
[2, 8]   καὶ διότι οἱ ἰχθύες ἄφωνοι·  οὐ   γὰρ ἔχουσι φάρυγγα. Τοῦτο δὲ
[2, 11]   ὥσπερ δι' ἀσπίδος πληγείς·  οὐ   γὰρ ἀσπὶς πληγεῖσα ἐπάταξεν,
[2, 7]   ὕδωρ καὶ πολλὰ τῶν στερεῶν·  οὐ   γὰρ ὕδωρ οὐδ'
[2, 2]   οὕτω γ' ἐπελθεῖν περὶ αὐτῆς·  οὐ   γὰρ μόνον τὸ ὅτι δεῖ
[2, 8]   οὐδὲ πάντῃ διέρχεται ἀήρ·  οὐ   γὰρ πάντῃ ἔχει ἀέρα τὸ
[2, 8]   τὴν καλουμένην ἀρτηρίαν φωνή ἐστιν  (οὐ   γὰρ πᾶς ζῴου ψόφος φωνή,
[2, 4]   ἄνω καὶ κάτω καλῶς λαμβάνει  (οὐ   γὰρ ταὐτὸ πᾶσι τὸ ἄνω
[2, 8]   Ἀλλὰ διὰ τὸ ψαθυρὸς εἶναι  οὐ   γεγωνεῖ, ἂν μὴ λεῖον
[2, 5]   τί καὶ τῶν αἰσθήσεων αὐτῶν  οὐ   γίνεται αἴσθησις, καὶ διὰ τί
[2, 8]   πρός τι ψοφεῖ· πληγὴ δ'  οὐ   γίνεται ἄνευ φορᾶς. Ὥσπερ δ'
[2, 1]   σώματος φυσικοῦ ὀργανικοῦ. Διὸ καὶ  οὐ   δεῖ ζητεῖν εἰ ἓν
[2, 8]   τὸ μόριον οὐκ ἔχουσιν ὅτι  οὐ   δέχονται τὸν ἀέρα οὐδ' ἀναπνέουσιν.
[2, 5]   {κατὰ} τὸ νοοῦν καὶ φρονοῦν  οὐ   διδασκαλίαν ἀλλ' ἑτέραν ἐπωνυμίαν ἔχειν
[2, 4]   παρασκευάζει ἐνεργεῖν· διὸ στερηθὲν τροφῆς  οὐ   δύναται εἶναι. {Ἐπεὶ δ' ἔστι
[2, 2]   δ' αἴσθησιν, ζῷα λέγομεν καὶ  οὐ   ζῆν μόνον. Αἰσθήσεως δὲ πρῶτον
[2, 7]   λέγω ἔστι μὲν ὁρατόν,  οὐ   καθ' αὑτὸ δὲ ὁρατὸν ὡς
[2, 5]   οὐκ αἰσθάνεται, καθάπερ τὸ καυστὸν  οὐ   καίεται αὐτὸ καθ' αὑτὸ ἄνευ
[2, 4]   μὴ κοινωνεῖ ζωῆς. (Ἐμπεδοκλῆς δ'  οὐ   καλῶς εἴρηκε τοῦτο προστιθείς, τὴν
[2, 5]   ἕτερον γένος ἀλλοιώσεως. Διὸ  οὐ   καλῶς ἔχει λέγειν τὸ φρονοῦν,
[2, 4]   τροφὴ πρὸς ἔμψυχόν ἐστι, καὶ  οὐ   κατὰ συμβεβηκός. Ἔστι δ' ἕτερον
[2, 12]   καὶ τὰ πάσχοντα ἀόριστα, καὶ  οὐ   μένει, οἷον ἀήρ (ὄζει γὰρ
[2, 4]   δὲ συναίτιον μέν πώς ἐστιν,  οὐ   μὴν ἁπλῶς γε αἴτιον, ἀλλὰ
[2, 12]   ἄν τι εἴη τὸ αἰσθανόμενον,  οὐ   μὴν τό γε αἰσθητικῷ εἶναι
[2, 11]   ἐναντιώσεις πλείους, οἷον ἐν φωνῇ  οὐ   μόνον ὀξύτης καὶ βαρύτης, ἀλλὰ
[2, 4]   τροφὴ τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ,  οὐ   πᾶν δὲ παντί, ἀλλ' ὅσα
[2, 12]   ἆρ' οὖν κἀκεῖνα ποιήσει;  οὐ   πᾶν σῶμα παθητικὸν ὑπ' ὀσμῆς
[2, 4]   γὰρ πολλὰ ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ'  οὐ   πάντα ποσά, οἷον ὑγιὲς ἐκ
[2, 8]   ἔξω εἴσω κινεῖται. Διόπερ  οὐ   πάντῃ τὸ ζῷον ἀκούει, οὐδὲ
[2, 4]   κατὰ τόπον κίνησις, ψυχή·  οὐ   πᾶσι δ' ὑπάρχει τοῖς ζῶσιν
[2, 3]   πάντα, οἷς δ' ἐκείνων ἕκαστον,  οὐ   πᾶσι λογισμός, ἀλλὰ τοῖς μὲν
[2, 5]   διὰ τί ἄνευ τῶν ἔξω  οὐ   ποιοῦσιν αἴσθησιν, ἐνόντος πυρὸς καὶ
[2, 4]   αὐξήσεως· ταῦτα δὲ ψυχῆς, ἀλλ'  οὐ   πυρός, καὶ λόγου μᾶλλον
[2, 8]   δ' ἀεὶ γίνεσθαι ἠχώ, ἀλλ'  οὐ   σαφής, ἐπεὶ συμβαίνει γε ἐπὶ
[2, 8]   κόρῃ δέρμα {ὅταν κάμῃ} Ἀλλ'  οὐ   σημεῖον τοῦ ἀκούειν μὴ
[2, 1]   αἰσθητικόν, τοιοῦτον. Ἔστι δὲ  οὐ   τὸ ἀποβεβληκὸς τὴν ψυχὴν τὸ
[2, 2]   ἐπεὶ τὸ ἐξ ἀμφοῖν ἔμψυχον,  οὐ   τὸ σῶμά ἐστιν ἐντελέχεια ψυχῆς,
[2, 5]   τὴν γραμματικήν· ἑκάτερος δὲ τούτων  οὐ   τὸν αὐτὸν τρόπον δυνατός ἐστιν,
[2, 8]   ψόφος ἐστὶν φωνή) καὶ  οὐ   τοῦ ἀναπνεομένου ἀέρος ὥσπερ
[2, 4]   ἂν τρέφηται) καὶ γενέσεως ποιητικόν,  οὐ   τοῦ τρεφομένου, ἀλλ' οἷον τὸ
[2, 4]   τροφὴ ὑπὸ τοῦ τρεφομένου, ἀλλ'  οὐ   τοῦτο ὑπὸ τῆς τροφῆς, ὥσπερ
[2, 4]   πυρὶ τροφή, τὸ δὲ πῦρ  οὐ   τρέφει τὸ ὕδωρ. Ἐν μὲν
[2, 7]   αὑτὸ ὁρατοῦ· καθ' αὑτὸ δὲ  οὐ   τῷ λόγῳ, ἀλλ' ὅτι ἐν
[2, 8]   φωνὴ δ' ἐστὶ ζῴου ψόφος  οὐ   τῷ τυχόντι μορίῳ. Ἀλλ' ἐπεὶ
[2, 8]   ἄνευ φορᾶς. Ὥσπερ δ' εἴπομεν,  οὐ   τῶν τυχόντων πληγὴ ψόφος·
[2, 7]   καὶ γεύσεως ἔχει μὲν ὁμοίως,  οὐ   φαίνεται δέ· δι' ἣν δ'
[2, 2]   τόπῳ, περὶ μὲν τινῶν τούτων  οὐ   χαλεπὸν ἰδεῖν, ἔνια δὲ ἀπορίαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009