Livre, Pages |
[2, 5] |
πάσχειν.
Τοῦτο
δὲ
πῶς
δυνατὸν
|
ἢ |
ἀδύνατον,
εἰρήκαμεν
ἐν
τοῖς
καθόλου |
[2, 11] |
πάντων
ὁμοίως
ἐστὶν
ἡ
αἴσθησις,
|
ἢ |
ἄλλων
ἄλλως,
καθάπερ
νῦν
δοκεῖ |
[2, 10] |
ἄνευ
ὑγρότητος,
ἀλλ'
ἔχει
ἐνεργείᾳ
|
ἢ |
δυνάμει
ὑγρότητα,
οἷον
τὸ
ἁλμυρόν· |
[2, 5] |
οὐδὲ
πάσχειν
φατέον,
{ὥσπερ
εἴρηται,
|
ἢ |
δύο
τρόπους
εἶναι
ἀλλοιώσεως,
τήν |
[2, 5] |
ἡ
ἐπίδοσις
καὶ
εἰς
ἐντελέχειαν)
|
ἢ |
ἕτερον
γένος
ἀλλοιώσεως.
Διὸ
οὐ |
[2, 11] |
διερόν,
ἀλλ'
ἀναγκαῖον
ὕδωρ
εἶναι
|
ἢ |
ἔχειν
ὕδωρ,
τὰ
δὲ
ἁπτόμενα |
[2, 12] |
ἄλλων)
οὐδὲ
τῶν
δυνατῶν,
ἀλλ'
|
ἢ> |
ᾗ
αἰσθητικὸν
ἕκαστον.
Ἅμα
δὲ |
[2, 3] |
τίς
φυτοῦ
καὶ
τίς
ἀνθρώπου
|
ἢ |
θηρίου.
Διὰ
τίνα
δ'
αἰτίαν |
[2, 8] |
τὸ
τυπτόμενον
ἢ
τὸ
τύπτον;
|
ἢ |
καὶ
ἄμφω,
τρόπον
δ'
ἕτερον; |
[2, 2] |
δὲ
μορίῳ
τινὶ
τοῦ
σώματος
|
ἢ |
καὶ
ὅλῳ,
τούτων
δ'
ἡ |
[2, 8] |
ὥσπερ
ἀφ'
ὕδατος
ἢ
χαλκοῦ
|
ἢ |
καί
τινος
ἄλλου
τῶν
λείων, |
[2, 2] |
ὥστ'
εἶναι
χωριστὸν
λόγῳ
μόνον
|
ἢ |
καὶ
τόπῳ,
περὶ
μὲν
τινῶν |
[2, 9] |
μὴ
ἀναπνέων
δὲ
ἀλλ'
ἐκπνέων
|
ἢ |
κατέχων
τὸ
πνεῦμα
οὐκ
ὀσμᾶται, |
[2, 1] |
ἡ
ψυχὴ
χωριστὴ
τοῦ
σώματος,
|
ἢ |
μέρη
τινὰ
αὐτῆς,
εἰ
μεριστὴ |
[2, 8] |
Ἀλλ'
οὐ
σημεῖον
τοῦ
ἀκούειν
|
ἢ |
μὴ
τὸ
ἠχεῖν
τὸ
οὖς |
[2, 11] |
δ'
ἀπορίαν
πότερον
πλείους
εἰσὶν
|
ἢ |
μία,
καὶ
τί
τὸ
αἰσθητήριον |
[2, 2] |
δὲ
τούτων
ἕκαστόν
ἐστι
ψυχὴ
|
ἢ |
μόριον
ψυχῆς,
καὶ
εἰ
μόριον, |
[2, 1] |
ἂν
ἔτι
πέλεκυς
ἦν,
ἀλλ'
|
ἢ |
ὁμωνύμως,
νῦν
δ'
ἔστι
πέλεκυς. |
[2, 8] |
ἀέρος,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
σωρὸν
|
ἢ |
ὁρμαθὸν
ψάμμου
τύπτοι
τις
φερόμενον |
[2, 12] |
ἀλλοιοῖτο;
ἆρ'
οὖν
κἀκεῖνα
ποιήσει;
|
ἢ |
οὐ
πᾶν
σῶμα
παθητικὸν
ὑπ' |
[2, 11] |
δ'
ἐστὶ
τὸ
αἰσθητήριον
ἐντός,
|
ἢ |
οὔ,
ἀλλ'
εὐθέως
ἡ
σάρξ, |
[2, 11] |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
ἀνάλογον,
|
ἢ |
οὔ,
ἀλλὰ
τοῦτο
μέν
ἐστι |
[2, 5] |
τὸ
ἔχον
τὴν
ἐπιστήμην,
ὅπερ
|
ἢ |
οὐκ
ἔστιν
ἀλλοιοῦσθαι
(εἰς
αὑτὸ |
[2, 6] |
ψόφος,
ἀλλὰ
τί
τὸ
κεχρωσμένον
|
ἢ |
ποῦ,
ἢ
τί
τὸ
ψοφοῦν |
[2, 6] |
ποῦ,
ἢ
τί
τὸ
ψοφοῦν
|
ἢ |
ποῦ.
Τὰ
μὲν
οὖν
τοιαῦτα |
[2, 11] |
τοῦ
ὁμοίως
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ,
|
ἢ |
σκληροῦ
καὶ
μαλακοῦ,
οὐκ
αἰσθανόμεθα, |
[2, 5] |
ἐστιν
ἡ
αἴσθησις
καθ'
αὑτὰ
|
ἢ |
τὰ
συμβεβηκότα
τούτοις.
Δῆλον
οὖν |
[2, 4] |
ὅσα
τέλεια
καὶ
μὴ
πηρώματα
|
ἢ |
τὴν
γένεσιν
αὐτομάτην
ἔχει,
τὸ |
[2, 5] |
ἐκ
τοῦ
ἔχειν
τὴν
ἀριθμητικὴν
|
(ἢ |
τὴν
γραμματικήν,
μὴ
ἐνεργεῖν
δέ, |
[2, 6] |
τί
τὸ
κεχρωσμένον
ἢ
ποῦ,
|
ἢ |
τί
τὸ
ψοφοῦν
ἢ
ποῦ. |
[2, 3] |
εἴ
τι
τοιοῦτον
ἕτερον
ἔστιν
|
ἢ |
τιμιώτερον.
Δῆλον
οὖν
ὅτι
τὸν |
[2, 4] |
αὐτῶν,
οἷον
τί
τὸ
νοητικὸν
|
ἢ |
τὸ
αἰσθητικὸν
ἢ
τὸ
θρεπτικόν, |
[2, 4] |
τὸ
νοητικὸν
ἢ
τὸ
αἰσθητικὸν
|
ἢ |
τὸ
θρεπτικόν,
πρότερον
ἔτι
λεκτέον |
[2, 12] |
ὀσμᾶσθαι
παρὰ
τὸ
πάσχειν
τι;
|
ἢ |
τὸ
μὲν
ὀσμᾶσθαι
αἰσθάνεσθαι,
ὁ |
[2, 4] |
μεταβολὴ
πᾶσιν
εἰς
τὸ
ἀντικείμενον
|
ἢ |
τὸ
μεταξύ.
Ἔτι
πάσχει
τι |
[2, 7] |
τὸ
διαφανὲς
καὶ
τὸ
ἀόρατον
|
ἢ |
τὸ
μόλις
ὁρώμενον,
οἷον
δοκεῖ |
[2, 7] |
ἐπιθῇ
τὸ
αἰσθητήριον
τὸ
ψοφοῦν
|
ἢ |
τὸ
ὄζον,
οὐδεμίαν
αἴσθησιν
ποιήσει. |
[2, 4] |
ἡ
τροφὴ
τὸ
τελευταῖον
προσγινόμενον
|
ἢ |
τὸ
πρῶτον,
ἔχει
διαφοράν.
Εἰ |
[2, 8] |
Πότερον
δὲ
ψοφεῖ
τὸ
τυπτόμενον
|
ἢ |
τὸ
τύπτον;
ἢ
καὶ
ἄμφω, |
[2, 12] |
σημεῖον,
λαμβάνει
δὲ
τὸ
χρυσοῦν
|
ἢ |
τὸ
χαλκοῦν
σημεῖον,
ἀλλ'
οὐχ |
[2, 9] |
ὀσμή,
οὕτως
ὡς
ὁ
ψόφος
|
ἢ |
τὸ
χρῶμα.
Αἴτιον
δ'
ὅτι |
[2, 7] |
ᾖ
ἐντελεχείᾳ
διαφανὲς
ὑπὸ
πυρὸς
|
ἢ |
τοιούτου
οἷον
τὸ
ἄνω
σῶμα· |
[2, 7] |
τι
καὶ
οὕτως)
ἀλλὰ
πυρὸς
|
ἢ |
τοιούτου
τινὸς
παρουσία
ἐν
τῷ |
[2, 9] |
τῶν
ὀσφραντῶν
ἄνευ
τοῦ
λυπηροῦ
|
ἢ |
τοῦ
ἡδέος,
ὡς
οὐκ
ὄντος |
[2, 4] |
αὐτὸ
φαίνεται
μόνον
τῶν
σωμάτων
|
{ἢ |
τῶν
στοιχείων}
τρεφόμενον
καὶ
αὐξόμενον, |
[2, 11] |
ἄδηλον·
ἐξ
ἀέρος
μὲν
γὰρ
|
ἢ |
ὕδατος
ἀδύνατον
συστῆναι
τὸ
ἔμψυχον |
[2, 9] |
διὰ
τοῦ
μεταξύ,
οἷον
ἀέρος
|
ἢ |
ὕδατος·
καὶ
γὰρ
τὰ
ἔνυδρα |
[2, 4] |
οὐ
πυρός,
καὶ
λόγου
μᾶλλον
|
ἢ |
ὕλης.
Ἐπεὶ
δ'
ἡ
αὐτὴ |
[2, 12] |
ὑπ'
ὀσμῆς
τὸ
ἀδύνατον
ὀσφρανθῆναι,
|
ἢ |
ὑπὸ
χρώματος
τὸ
μὴ
δυνάμενον |
[2, 10] |
ἀγεύστου,
τοῦτο
δὲ
τὸ
μικρὸν
|
ἢ |
φαῦλον
ἔχον
χυμὸν
ἢ
φθαρτικὸν |
[2, 10] |
δ'
ἐὰν
πεφυκὸς
μὴ
ἔχῃ
|
ἢ |
φαύλως,
ὥσπερ
τὸ
ἄπουν
καὶ |
[2, 10] |
μικρὸν
ἢ
φαῦλον
ἔχον
χυμὸν
|
ἢ |
φθαρτικὸν
τῆς
γεύσεως.
Δοκεῖ
δ' |
[2, 12] |
σημεῖον,
ἀλλ'
οὐχ
ᾗ
χρυσὸς
|
ἢ |
χαλκός·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἡ |
[2, 8] |
οὕτως
ἀνακλᾶται
ὥσπερ
ἀφ'
ὕδατος
|
ἢ |
χαλκοῦ
ἢ
καί
τινος
ἄλλου |
[2, 12] |
ἑκάστου
ὑπὸ
τοῦ
ἔχοντος
χρῶμα
|
ἢ |
χυμὸν
ἢ
ψόφον
πάσχει,
ἀλλ' |
[2, 12] |
τοῦ
ἔχοντος
χρῶμα
ἢ
χυμὸν
|
ἢ |
ψόφον
πάσχει,
ἀλλ'
οὐχ
ᾗ |
[2, 1] |
ἐντελέχεια
τοῦ
σώματος
ἡ
ψυχὴ
|
ἢ> |
ὥσπερ
πλωτὴρ
πλοίου.
Τύπῳ
μὲν |