Livre, Pages |
[2, 5] |
μὲν
γὰρ
οὕτως
ἐπιστῆμόν
τι
|
ὡς |
ἂν
εἴποιμεν
ἄνθρωπον
ἐπιστήμονα
ὅτι |
[2, 8] |
τὴν
θερ-
μότητα
τὴν
ἐντὸς
|
ὡς |
ἀναγκαῖον
ὄν>
(τὸ
δ'
αἴτιον |
[2, 4] |
δοκεῖ,
τὸ
ἐναντίον
τῷ
ἐναντίῳ,
|
ὡς |
ἀπαθοῦς
ὄντος
τοῦ
ὁμοίου
ὑπὸ |
[2, 7] |
οὐ
καθ'
αὑτὸ
δὲ
ὁρατὸν
|
ὡς |
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
δι'
ἀλλότριον |
[2, 1] |
οὕτω
καὶ
ἡ
ἐγρήγορσις
ἐντελέχεια,
|
(ὡς |
δ'
ἡ
ὄψις
καὶ
ἡ |
[2, 10] |
οὖν
τὸ
μεταξὺ
οὐθὲν
ἔστιν·
|
ὡς |
δὲ
χρῶμα
τὸ
ὁρατόν,
οὕτω |
[2, 5] |
καὶ
ἡ
αἴσθησις,
ἡ
μὲν
|
ὡς |
δυνάμει,
ἡ
δὲ
ὡς
ἐνεργείᾳ. |
[2, 5] |
δυνάμει
ὄντος
καὶ
ὁμοίου
οὕτως
|
ὡς |
δύναμις
ἔχει
πρὸς
ἐντελέχειαν·
θεωροῦν |
[2, 1] |
ἄρα
τὴν
ψυχὴν
οὐσίαν
εἶναι
|
ὡς |
εἶδος
σώματος
φυσικοῦ
δυνάμει
ζωὴν |
[2, 4] |
οὕτω
καὶ
τὰ
τῶν
φυτῶν,
|
ὡς |
ἕνεκα
τῆς
ψυχῆς
ὄντα·
διττῶς |
[2, 5] |
μὲν
ὡς
δυνάμει,
ἡ
δὲ
|
ὡς |
ἐνεργείᾳ.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ |
[2, 1] |
τὸ
θεωρεῖν.
Φανερὸν
οὖν
ὅτι
|
ὡς |
ἐπιστήμη·
ἐν
γὰρ
τῷ
ὑπάρχειν |
[2, 1] |
δὲ
λέγεται
διχῶς,
ἡ
μὲν
|
ὡς |
ἐπιστήμη,
ἡ
δ'
ὡς
τὸ |
[2, 1] |
καὶ
τοῦτο
διχῶς,
τὸ
μὲν
|
ὡς |
ἐπιστήμη,
τὸ
δ'
ὡς
τὸ |
[2, 4] |
κάτω
καὶ
τῷ
παντί,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἡ
κεφαλὴ
τῶν
ζῴων,
οὕτως |
[2, 4] |
κίνησις
καὶ
οὗ
ἕνεκα
καὶ
|
ὡς |
ἡ
οὐσία
τῶν
ἐμψύχων
σωμάτων |
[2, 5] |
καὶ
ἐχόντων
ἐπιστήμην·
ἔστι
δ'
|
ὡς |
ἤδη
λέγομεν
ἐπιστήμονα
τὸν
ἔχοντα |
[2, 4] |
λόγος
ἡ
ἐντελέχεια.
Φανερὸν
δ'
|
ὡς |
καὶ
οὗ
ἕνεκεν
ἡ
ψυχὴ |
[2, 5] |
ἀναγκαῖον
τῷ
πάσχειν
καὶ
ἀλλοιοῦσθαι
|
ὡς |
κυρίοις
ὀνόμασιν.
Τὸ
δ'
αἰσθητικὸν |
[2, 11] |
ἡ
σὰρξ
καὶ
ἡ
γλῶττα,
|
ὡς |
ὁ
ἀὴρ
καὶ
τὸ
ὕδωρ |
[2, 9] |
τί
ἐστιν
ἡ
ὀσμή,
οὕτως
|
ὡς |
ὁ
ψόφος
ἢ
τὸ
χρῶμα. |
[2, 8] |
καὶ
τῇ
γλώττῃ
ψοφεῖν
καὶ
|
ὡς |
οἱ
βήττοντες-
ἀλλὰ
δεῖ
ἔμψυχόν |
[2, 11] |
εὐθέως
ἁψάμενος
ἐνσημανεῖ·
καίτοι
δῆλον
|
ὡς |
οὐκ
ἔστιν
ἐν
τούτῳ
τὸ |
[2, 9] |
τοῦ
λυπηροῦ
ἢ
τοῦ
ἡδέος,
|
ὡς |
οὐκ
ὄντος
ἀκριβοῦς
τοῦ
αἰσθητηρίου. |
[2, 2] |
ζῶντα
καὶ
χωριζόμενα
ἀπ'
ἀλλήλων,
|
ὡς |
οὔσης
τῆς
ἐν
αὐτοῖς
ψυχῆς |
[2, 4] |
ψυχὴ
αἰτία.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ὡς |
οὐσία,
δῆλον·
τὸ
γὰρ
αἴτιον |
[2, 1] |
ἂν
εἴη,
οὐσία
δ'
οὕτως
|
ὡς |
συνθέτη.
Ἐπεὶ
δ'
ἐστὶ
καὶ |
[2, 11] |
οὐκ
αἰσθανόμεθα,
ἀλλὰ
τῶν
ὑπερβολῶν,
|
ὡς |
τῆς
αἰσθήσεως
οἷον
μεσότητός
τινος |
[2, 1] |
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
τὸ
δ'
|
ὡς |
τὸ
θεωρεῖν.
Οὐσίαι
δὲ
μάλιστ' |
[2, 1] |
μὲν
ὡς
ἐπιστήμη,
ἡ
δ'
|
ὡς |
τὸ
θεωρεῖν.
Φανερὸν
οὖν
ὅτι |
[2, 1] |
ζῶντος
σώματος·
ἀνάλογον
γὰρ
ἔχει
|
ὡς |
τὸ
μέρος
πρὸς
τὸ
μέρος, |
[2, 5] |
παῖδα
δύνασθαι
στρατηγεῖν,
τοῦ
δὲ
|
ὡς |
τὸν
ἐν
ἡλικίᾳ
ὄντα,
οὕτως |
[2, 5] |
τὸ
ἐνεργείᾳ.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
|
ὡς |
τοῦ
αὐτοῦ
ὄντος
τοῦ
πάσχειν |
[2, 10] |
χυμός,
τὸ
γευστόν,
ἐν
ὑγρῷ
|
ὡς |
ὕλῃ·
τοῦτο
δ'
ἁπτόν
τι. |
[2, 1] |
οὐσίαν,
ταύτης
δὲ
τὸ
μέν,
|
ὡς |
ὕλην,
ὃ
καθ'
αὑτὸ
οὐκ |
[2, 5] |
τοῦ
ὁμοίου
πάσχει,
ἔστι
δὲ
|
ὡς |
ὑπὸ
τοῦ
ἀνομοίου,
καθάπερ
εἴπομεν· |
[2, 5] |
ἐνεργείᾳ
ὄντος.
Διὸ
ἔστι
μὲν
|
ὡς |
ὑπὸ
τοῦ
ὁμοίου
πάσχει,
ἔστι |
[2, 1] |
ὑποκειμένου
τὸ
σῶμα,
μᾶλλον
δ'
|
ὡς |
ὑποκείμενον
καὶ
ὕλη.
Ἀναγκαῖον
ἄρα |
[2, 7] |
εἴ
τις
ἄλλος
οὕτως
εἴρηκεν,
|
ὡς |
φερομένου
τοῦ
φωτὸς
καὶ
γιγνομένου |