Livre, Pages |
[2, 9] |
τῶν
χυμῶν
τοῖς
τῆς
ὀσμῆς,
|
ἀλλ' |
ἀκριβεστέραν
ἔχομεν
τὴν
γεῦσιν
διὰ |
[2, 11] |
γὰρ
ἡ
ἀσπὶς
πληγεῖσα
ἐπάταξεν,
|
ἀλλ' |
ἅμ'
ἄμφω
συνέβη
πληγῆναι.
Ὅλως |
[2, 11] |
ἁπτῶν
οὐχ
ὑπὸ
τοῦ
μεταξὺ
|
ἀλλ' |
ἅμα
τῷ
μεταξύ,
ὥσπερ
ὁ |
[2, 11] |
ἄνευ
σώματος,
οὐδὲ
τὸ
διερόν,
|
ἀλλ' |
ἀναγκαῖον
ὕδωρ
εἶναι
ἢ
ἔχειν |
[2, 2] |
τὸ
σῶμά
ἐστιν
ἐντελέχεια
ψυχῆς,
|
ἀλλ' |
αὕτη
σώματός
τινος.
Καὶ
διὰ |
[2, 6] |
ἁφὴ
πλείους
{μὲν}
ἔχει
διαφοράς,
|
ἀλλ' |
ἑκάστη
γε
κρίνει
περὶ
τούτων, |
[2, 9] |
ἀναπνέων
μέν,
μὴ
ἀναπνέων
δὲ
|
ἀλλ' |
ἐκπνέων
ἢ
κατέχων
τὸ
πνεῦμα |
[2, 12] |
ὀσμὴ
οὐδὲν
ποιεῖ
τὰ
σώματα,
|
ἀλλ' |
ἐν
οἷς
ἐστίν,
οἷον
ἀὴρ |
[2, 1] |
μερῶν
ἐστὶν
αὐτῶν.
Οὐ
μὴν
|
ἀλλ' |
ἔνιά
γε
οὐθὲν
κωλύει,
διὰ |
[2, 2] |
θεωρητικῆς
δυνάμεως
οὐδέν
πω
φανερόν,
|
ἀλλ' |
ἔοικε
ψυχῆς
γένος
ἕτερον
εἶναι, |
[2, 11] |
γε
πάντων
διὰ
τοῦ
μέσου,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
τούτων
λανθάνει.
Καίτοι
καθάπερ |
[2, 5] |
νοοῦν
καὶ
φρονοῦν
οὐ
διδασκαλίαν
|
ἀλλ' |
ἑτέραν
ἐπωνυμίαν
ἔχειν
δίκαιον·
τὸ |
[2, 11] |
τὸ
αἰσθητήριον
ἐντός,
ἢ
οὔ,
|
ἀλλ' |
εὐθέως
ἡ
σάρξ,
οὐδὲν
δοκεῖ |
[2, 9] |
δὲ
σκληρόφθαλμα
οὐδὲν
ἔχει
τοιοῦτον,
|
ἀλλ' |
εὐθέως
ὁρᾷ
τὰ
γινόμενα
ἐν |
[2, 10] |
ποιεῖ
χυμοῦ
αἴσθησιν
ἄνευ
ὑγρότητος,
|
ἀλλ' |
ἔχει
ἐνεργείᾳ
ἢ
δυνάμει
ὑγρότητα, |
[2, 12] |
τῶν
ἄλλων)
οὐδὲ
τῶν
δυνατῶν,
|
ἀλλ' |
ἢ>
ᾗ
αἰσθητικὸν
ἕκαστον.
Ἅμα |
[2, 1] |
οὐκ
ἂν
ἔτι
πέλεκυς
ἦν,
|
ἀλλ' |
ἢ
ὁμωνύμως,
νῦν
δ'
ἔστι |
[2, 4] |
ἔχει
διαφοράν.
Εἰ
δ'
ἄμφω,
|
ἀλλ' |
ἡ
μὲν
ἄπεπτος
ἡ
δὲ |
[2, 12] |
οὐχ
ᾗ
ἕκαστον
ἐκείνων
λέγεται,
|
ἀλλ' |
ᾗ
τοιονδί,
καὶ
κατὰ
τὸν |
[2, 8] |
ἀκούεται
ἐν
ἀέρι,
κἀν
ὕδατι,
|
ἀλλ' |
ἧττον,
οὐκ
ἔστι
δὲ
ψόφου |
[2, 5] |
(α
ὄντες,
ἐνεργείᾳ
γίνονται
ἐπιστήμονες,
|
(ἀλλ' |
ὁ
μὲν
διὰ
μαθήσεως
ἀλλοιωθεὶς |
[2, 5] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
δυνατός
ἐστιν,
|
ἀλλ' |
ὁ
μὲν
ὅτι
τὸ
γένος |
[2, 8] |
κινεῖται
ὁ
ἐν
τοῖς
ὠσίν,
|
ἀλλ' |
ὁ
ψόφος
ἀλλότριος
καὶ
οὐκ |
[2, 8] |
κίνησίς
τίς
ἐστιν
ὁ
ψόφος)
|
ἀλλ' |
οἱ
λεγόμενοι
φωνεῖν,
οἷον
οἱ> |
[2, 4] |
ἧττον,
καὶ
διαμένει
οὐκ
αὐτὸ
|
ἀλλ' |
οἷον
αὐτό,
ἀριθμῷ
μὲν
οὐχ |
[2, 4] |
γενέσεως
ποιητικόν,
οὐ
τοῦ
τρεφομένου,
|
ἀλλ' |
οἷον
τὸ
τρεφόμενον·
ἤδη
γὰρ |
[2, 7] |
δὲ
γενομένου
οὐχ
ὅτι
ἀκριβῶς,
|
ἀλλ' |
ὅλως
οὐθὲν
ὀφθήσεται.
Δι'
ἣν |
[2, 2] |
μὲν
αὔξεται,
κάτω
δ'
οὔ,
|
ἀλλ' |
ὁμοίως
ἐπ'
ἄμφω
καὶ
πάντῃ, |
[2, 4] |
ἐναντίῳ,
οὐ
πᾶν
δὲ
παντί,
|
ἀλλ' |
ὅσα
τῶν
ἐναντίων
μὴ
μόνον |
[2, 7] |
οὐχ
ὅταν
ᾖ
ἐντελεχείᾳ
διαφανές,
|
ἀλλ' |
ὅταν
δυνάμει·
ἡ
γὰρ
αὐτὴ |
[2, 7] |
αὑτὸ
δὲ
οὐ
τῷ
λόγῳ,
|
ἀλλ' |
ὅτι
ἐν
ἑαυτῷ
ἔχει
τὸ |
[2, 7] |
ὕδωρ
οὐδ'
ᾗ
ἀὴρ
διαφανές,
|
ἀλλ' |
ὅτι
ἔστι
τις
φύσις
ἐνυπάρχουσα |
[2, 4] |
γίνεται
γὰρ
πολλὰ
ἐξ
ἀλλήλων,
|
ἀλλ' |
οὐ
πάντα
ποσά,
οἷον
ὑγιὲς |
[2, 4] |
καὶ
αὐξήσεως·
ταῦτα
δὲ
ψυχῆς,
|
ἀλλ' |
οὐ
πυρός,
καὶ
λόγου
μᾶλλον |
[2, 8] |
Ἔοικε
δ'
ἀεὶ
γίνεσθαι
ἠχώ,
|
ἀλλ' |
οὐ
σαφής,
ἐπεὶ
συμβαίνει
γε |
[2, 4] |
ἡ
τροφὴ
ὑπὸ
τοῦ
τρεφομένου,
|
ἀλλ' |
οὐ
τοῦτο
ὑπὸ
τῆς
τροφῆς, |
[2, 8] |
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
συμφυῆ
ἀέρα·
|
ἀλλ' |
οὐδ'
εἰς
τὸ
οὖς,
διὰ |
[2, 7] |
ἰχθύων
καὶ
λεπίδες
καὶ
ὀφθαλμοί·
|
ἀλλ' |
οὐδενὸς
ὁρᾶται
τούτων
τὸ
οἰκεῖον |
[2, 9] |
τοιούτων.
Ὀσφραίνεσθαι
μὲν
οὖν
ἀναγκαῖον,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἀναπνέοντα.
Ἔοικε
δὲ
τοῖς |
[2, 12] |
ἢ
χυμὸν
ἢ
ψόφον
πάσχει,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ᾗ
ἕκαστον
ἐκείνων
λέγεται, |
[2, 12] |
χρυσοῦν
ἢ
τὸ
χαλκοῦν
σημεῖον,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ᾗ
χρυσὸς
ἢ
χαλκός· |
[2, 7] |
Τοιοῦτον
δὲ
τὸ
διαφανὲς
μέν,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὅταν
ᾖ
ἐντελεχείᾳ
διαφανές, |
[2, 8] |
ἀλλὰ
σκότος
ἔξω
τοῦ
ἡλιουμένου)
|
ἀλλ' |
οὐχ
οὕτως
ἀνακλᾶται
ὥσπερ
ἀφ' |
[2, 2] |
τις
ἂν
εἴη
καὶ
εἶδος,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὕλη
καὶ
τὸ
ὑποκείμενον. |
[2, 4] |
ὁ
τέκτων
ὑπὸ
τῆς
ὕλης,
|
ἀλλ' |
ὑπ'
ἐκεί-
νου
αὕτη·
ὁ |
[2, 7] |
τοῦ
αἰσθητηρίου
ποιεῖ
τὴν
αἴσθησιν,
|
ἀλλ' |
ὑπὸ
μὲν
ὀσμῆς
καὶ
ψόφου |
[2, 4] |
καὶ
κάτω
καὶ
τῷ
παντί,
|
ἀλλ' |
ὡς
ἡ
κεφαλὴ
τῶν
ζῴων, |
[2, 1] |
δὲ
σῶμα
τὸ
δυνάμει
ὄν·
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
ὀφθαλμὸς
ἡ
κόρη
καὶ |