Livre, Pages |
[2, 8] |
ἡ
κίνησις
τοιαύτη,
τοῦ
δὲ
|
διὰ |
βραδυτῆτα,
καὶ
ἔοικεν
ἀνάλογον
ἔχειν |
[2, 8] |
Ἀκοῇ
δὲ
συμφυὴς
ἔστιν>
ἀήρ·
|
διὰ |
δὲ
τὸ
ἐν
ἀέρι
εἶναι, |
[2, 5] |
γίνονται
ἐπιστήμονες,
(ἀλλ'
ὁ
μὲν
|
διὰ |
μαθήσεως
ἀλλοιωθεὶς
καὶ
πολλάκις
ἐξ |
[2, 11] |
αὐτῶν
ἅπτεσθαι
καὶ
οὐδὲν
εἶναι
|
διὰ |
μέσου.
Ἀλλὰ
διαφέρει
τὸ
ἁπτὸν |
[2, 8] |
ἀλλ'
οὐδ'
εἰς
τὸ
οὖς,
|
διὰ |
τὰς
ἕλικας.
Ὅταν
δὲ
τοῦτο |
[2, 2] |
ἀεὶ
τρέφεταί
τε
καὶ
ζῇ
|
διὰ |
τέλους,
ἕως
ἂν
δύνηται
λαμβάνειν |
[2, 2] |
τοῖς
ζῶσι,
τὸ
δὲ
ζῷον
|
διὰ |
τὴν
αἴσθησιν
πρώτως·
καὶ
γὰρ |
[2, 2] |
(ψυχῆς.
Τὸ
μὲν
οὖν
ζῆν
|
διὰ |
τὴν
ἀρχὴν
ταύτην
ὑπάρχει
τοῖς |
[2, 4] |
ἐκείνων
πρῶτον
ἂν
δέοι
διορίσαι
|
διὰ |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
οἷον
περὶ |
[2, 5] |
ἐπιστήμαις
ταῖς
τῶν
αἰσθητῶν,
καὶ
|
διὰ |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅτι
τὰ |
[2, 5] |
αὐτῶν
οὐ
γίνεται
αἴσθησις,
καὶ
|
διὰ |
τί
ἄνευ
τῶν
ἔξω
οὐ |
[2, 5] |
καὶ
πάσχειν.
Ἔχει
δ'
ἀπορίαν
|
διὰ |
τί
καὶ
τῶν
αἰσθήσεων
αὐτῶν |
[2, 12] |
κρουομένων
σφόδρα
τῶν
χορδῶν)
καὶ
|
διὰ |
τί
ποτε
τὰ
φυτὰ
οὐκ |
[2, 12] |
Φανερὸν
δ'
ἐκ
τούτων
καὶ
|
διὰ |
τί
ποτε
τῶν
αἰσθητῶν
αἱ |
[2, 2] |
δὲ
ποιεῖ
διαφορὰν
τῶν
ζῴων)
|
διὰ |
τίνα
δ'
αἰτίαν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον. |
[2, 8] |
γίνεται
ὅταν,
ἀέρος
ἑνὸς
γενομένου
|
διὰ |
τὸ
ἀγγεῖον
τὸ
διορίσαν
καὶ |
[2, 11] |
ὄψις
ἀκοὴ
ὄσφρησις.
Νῦν
δὲ
|
διὰ |
τὸ
διωρίσθαι
δι'
οὗ
γίνονται |
[2, 9] |
ἀλλ'
ἀκριβεστέραν
ἔχομεν
τὴν
γεῦσιν
|
διὰ |
τὸ
εἶναι
αὐτὴν
ἁφήν
τινα, |
[2, 8] |
Τότε
δὲ
εἷς
γίνεται
ἅμα
|
διὰ |
τὸ
ἐπίπεδον·
ἓν
γὰρ
τὸ |
[2, 8] |
μὲν
δὴ
ἄψοφον
ὁ
ἀὴρ
|
διὰ |
τὸ
εὔθρυπτον·
ὅταν
δὲ
κωλυθῇ |
[2, 8] |
τὸ
δ'
ἀμβλὺ
οἷον
ὠθεῖ,
|
διὰ |
τὸ
κινεῖν
τὸ
μὲν
ἐν |
[2, 11] |
ἡ
ἀφή·
νῦν
δὲ
δύο
|
διὰ |
τὸ
μὴ
ἀντιστρέφειν.
Ἀπορήσειε
δ' |
[2, 9] |
ἐστιν
ὀσμή.
Ἀλλ'
ὥσπερ
εἴπομεν,
|
διὰ |
τὸ
μὴ
σφόδρα
διαδήλους
εἶναι |
[2, 4] |
καὶ
τοῦ
θείου
τῇ
συνεχείᾳ,
|
διὰ |
τὸ
μηδὲν
ἐνδέχεσθαι
τῶν
φθαρτῶν |
[2, 1] |
ἀλλ'
ἔνιά
γε
οὐθὲν
κωλύει,
|
διὰ |
τὸ
μηθενὸς
εἶναι
σώματος
ἐντελεχείας. |
[2, 8] |
βραδύ,
ἀλλὰ
γίνεται
τοῦ
μὲν
|
διὰ |
τὸ
τάχος
ἡ
κίνησις
τοιαύτη, |
[2, 10] |
τοῖς
κάμνουσι
πικρὰ
πάντα
φαίνεται
|
διὰ |
τὸ
τῇ
γλώττῃ
πλήρει
τοιαύτης |
[2, 4] |
τοῖς
φυτοῖς
κάτω
μὲν
συρριζουμένοις
|
διὰ |
τὸ
τὴν
γῆν
οὕτω
φέρεσθαι |
[2, 4] |
φέρεσθαι
κατὰ
φύσιν,
ἄνω
δὲ
|
διὰ |
τὸ
τὸ>
πῦρ
ὡσαύτως.
Οὔτε |
[2, 8] |
κινηθῇ
συνεχὴς
καὶ
εἷς.
Ἀλλὰ
|
διὰ |
τὸ
ψαθυρὸς
εἶναι
οὐ
γεγωνεῖ, |
[2, 11] |
λανθάνει·
ἐπεὶ
αἰσθανόμεθά
γε
πάντων
|
διὰ |
τοῦ
μέσου,
ἀλλ'
ἐπὶ
τούτων |
[2, 10] |
δ'
ἂν
ἡ
αἴσθησις
ἡμῖν
|
διὰ |
τοῦ
μεταξύ,
ἀλλὰ
τῷ
μιχθῆναι |
[2, 10] |
αἴτιον
τοῦ
μὴ
εἶναι
αἰσθητὸν
|
διὰ |
τοῦ
μεταξὺ
ἀλλοτρίου
ὄντος
σώματος· |
[2, 9] |
Ἔστι
δὲ
καὶ
ἡ
ὄσφρησις
|
διὰ |
τοῦ
μεταξύ,
οἷον
ἀέρος
ἢ |
[2, 2] |
ἔστι,
σώματος
δέ
τι,
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἐν
σώματι
ὑπάρχει,
καὶ |
[2, 2] |
ἀλλ'
αὕτη
σώματός
τινος.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
καλῶς
ὑπολαμβάνουσιν
οἷς
δοκεῖ |
[2, 11] |
ἐν
τοῖς
αἰσθητοῖς
ἐναντιώσεως.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
κρίνει
τὰ
αἰσθητά.
Τὸ |
[2, 9] |
φλεβίων
καὶ
τῶν
πόρων.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
τὰ
ἀναπνέοντα
οὐκ
ὀσμᾶται |
[2, 8] |
ἀλλότριος
καὶ
οὐκ
ἴδιος.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτό
φασιν
ἀκούειν
τῷ
κενῷ |