Livre, Pages |
[2, 11] |
τί
τὸ
ἓν
τὸ
ὑποκείμενον,
|
ὥσπερ |
ἀκοῇ
ψόφος,
οὕτω
τῇ
ἁφῇ, |
[2, 11] |
τοῦ
σώματος
ἔοικεν
οὕτως
ἔχειν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
κύκλῳ
ἡμῖν
περιεπεφύκει |
[2, 8] |
ῥαπίζοντος
τὴν
θρύψιν
τοῦ
ἀέρος,
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
σωρὸν
ἢ
ὁρμαθὸν |
[2, 5] |
δυνάμει
λεγομένου,
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴποιμεν
τὸν
παῖδα
δύνασθαι |
[2, 8] |
ἡλιουμένου)
ἀλλ'
οὐχ
οὕτως
ἀνακλᾶται
|
ὥσπερ |
ἀφ'
ὕδατος
ἢ
χαλκοῦ
ἢ |
[2, 8] |
τῷ
κατ'
ἐνέργειαν
ψόφῳ
δηλοῦνται·
|
ὥσπερ |
γὰρ
ἄνευ
φωτὸς
οὐχ
ὁρᾶται |
[2, 10] |
καθάπερ
ἡ
ὄψις
τοῦ
λαμπροῦ
|
(ὥσπερ |
γὰρ
ὁ
μικρὸς
ψόφος
ἀνήκουστος, |
[2, 4] |
οὗ
ἕνεκεν
ἡ
ψυχὴ
αἰτία·
|
ὥσπερ |
γὰρ
ὁ
νοῦς
ἕνεκά
του |
[2, 2] |
δὲ
πρῶτον
ὑπάρχει
πᾶσιν
ἁφή·
|
ὥσπερ |
δὲ
τὸ
θρεπτικὸν
δύναται
χωρίζεσθαι |
[2, 9] |
καὶ
λιπαρά
ἐστιν
ὀσμή.
Ἀλλ'
|
ὥσπερ |
εἴπομεν,
διὰ
τὸ
μὴ
σφόδρα |
[2, 4] |
καθάπερ
καὶ
αὐξάνεσθαι,
τοῖς
δ'
|
ὥσπερ |
εἴπομεν
τοὔμπαλιν
δοκεῖ,
τὸ
ἐναντίον |
[2, 5] |
διδασκαλικοῦ
ἤτοι
οὐδὲ
πάσχειν
φατέον,
|
{ὥσπερ |
εἴρηται,
ἢ
δύο
τρόπους
εἶναι |
[2, 8] |
τις
κρούσῃ.
Οὐ
δὴ
πᾶν,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
ψοφεῖ
τυπτόμενον
καὶ
τύπτον, |
[2, 11] |
οὕτως
ἔχειν
πρὸς
τὸ
αἰσθητήριον
|
ὥσπερ |
ἐκείνων
ἕκαστον.
Αὐτοῦ
δὲ
τοῦ |
[2, 9] |
μὲν
γὰρ
ἔχει
φράγμα
καὶ
|
ὥσπερ |
ἔλυτρον
τὰ
βλέφαρα,
ἃ
μὴ |
[2, 1] |
περὶ
ψυχῆς
εἰρήσθω·
πάλιν
δ'
|
ὥσπερ |
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἐπανίωμεν,
πειρώμενοι
διορίσαι |
[2, 5] |
ὅταν
δὲ
γεννηθῇ,
ἔχει
ἤδη,
|
ὥσπερ |
ἐπιστήμην,
καὶ
τὸ
αἰσθάνεσθαι.
Τὸ |
[2, 8] |
καὶ
οὐ
τοῦ
ἀναπνεομένου
ἀέρος
|
ὥσπερ |
ἡ
βήξ,
ἀλλὰ
τούτῳ
τύπτει |
[2, 10] |
δὲ
τὸ
μὲν
ὅλως
λέγεται,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐπ'
ἄλλων
τὸ
ἀδύνατον, |
[2, 10] |
Τὰ
δ'
εἴδη
τῶν
χυμῶν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
χρωμάτων,
ἁπλᾶ |
[2, 12] |
τοῦτο
δ'
ἦν
ἡ
αἴσθησις-
|
ὥσπερ |
καὶ
ἡ
συμφωνία
καὶ
ὁ |
[2, 11] |
ὅτι
διείργει,
ὁμοίως
ἂν
ἔχοιμεν
|
ὥσπερ |
καὶ
νῦν
ἐν
τῷ
ὕδατι |
[2, 9] |
τὰ
ἔναιμα
καὶ
τὰ
ἄναιμα,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ
ἀέρι· |
[2, 11] |
ὕδατι,
λανθάνει
δὲ
μᾶλλον
ἡμᾶς,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ
ὕδατι |
[2, 11] |
τὸ
μαλακὸν
δι'
ἑτέρων
αἰσθανόμεθα,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὸ
ψοφητικὸν
καὶ
τὸ |
[2, 4] |
Ἔστι
δὲ
ᾧ
τρέφει
διττόν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ᾧ
κυβερνᾷ
καὶ
ἡ |
[2, 11] |
μεταξὺ
ἀλλ'
ἅμα
τῷ
μεταξύ,
|
ὥσπερ |
ὁ
δι'
ἀσπίδος
πληγείς·
οὐ |
[2, 9] |
δ'
ἡ
ὀσμὴ
τοῦ
ξηροῦ
|
(ὥσπερ |
ὁ
χυμὸς
τοῦ
ὑγροῦ)
τὸ |
[2, 2] |
δεῖ
τὸν
ὁριστικὸν
λόγον
δηλοῦν,
|
ὥσπερ |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ὅρων
λέγουσιν, |
[2, 2] |
ἐν
σώματι
τοιούτῳ,
καὶ
οὐχ
|
ὥσπερ |
οἱ
πρότερον
εἰς
σῶμα
ἐνήρμοζον |
[2, 11] |
θερμὸν
μήτε
ψυχρόν.
Ἔτι
δ'
|
ὥσπερ |
ὁρατοῦ
καὶ
ἀοράτου
ἦν
πως |
[2, 10] |
ἁφῇ
γίνεται
τοῦ
πρώτου
ὑγροῦ,
|
ὥσπερ |
ὅταν
προγευματίσας
τις
ἰσχυροῦ
χυμοῦ |
[2, 4] |
οὐ
τοῦτο
ὑπὸ
τῆς
τροφῆς,
|
ὥσπερ |
οὐδ'
ὁ
τέκτων
ὑπὸ
τῆς |
[2, 1] |
ἡ
ψυχὴ
καὶ
τὸ
σῶμα,
|
ὥσπερ |
οὐδὲ
τὸν
κηρὸν
καὶ
τὸ |
[2, 5] |
τὸ
φρονοῦν,
ὅταν
φρονῇ,
ἀλλοιοῦσθαι,
|
ὥσπερ |
οὐδὲ
τὸν
οἰκοδόμον
ὅταν
οἰκοδομῇ. |
[2, 1] |
σῶμα
τὸ
δυνάμει
ὄν·
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
ὀφθαλμὸς
ἡ
κόρη
καὶ
ἡ |
[2, 12] |
μένει,
οἷον
ἀήρ
(ὄζει
γὰρ
|
ὥσπερ |
παθών
τι)
τί
οὖν
ἐστι |
[2, 1] |
τοῦ
σώματος
ἡ
ψυχὴ
ἢ>
|
ὥσπερ |
πλωτὴρ
πλοίου.
Τύπῳ
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
ἐνυπάρχειν
καὶ
ἐμφαίνεσθαι.
Νῦν
δ'
|
ὥσπερ |
συμπεράσμαθ'
οἱ
λόγοι
τῶν
ὅρων |
[2, 8] |
θρυφθῆναι,
πάλιν
ὁ
ἀὴρ
ἀπωσθῇ,
|
ὥσπερ |
σφαῖρα.
Ἔοικε
δ'
ἀεὶ
γίνεσθαι |
[2, 9] |
πρὸς
τὸ
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
|
ὥσπερ |
τὰ
ὄμματα
πρὸς
τὰ
τῶν |
[2, 11] |
καὶ
τῶν
ἁπτῶν
αἱ
ὑπερβολαί,
|
ὥσπερ |
τὰ
φθαρτικά.
Καθ'
ἑκάστην
μὲν |
[2, 10] |
πεφυκὸς
μὴ
ἔχῃ
ἢ
φαύλως,
|
ὥσπερ |
τὸ
ἄπουν
καὶ
τὸ
ἀπύρηνον- |
[2, 7] |
ἐπ'
ἀέρος
καὶ
ὕδατος
ἔστιν,
|
ὥσπερ |
τὸ
διαφανὲς
χρώματι,
οὕτω
τῷ |
[2, 8] |
οὐδ'
ἂν
ἡ
μῆνιγξ
κάμῃ,
|
ὥσπερ |
τὸ
ἐπὶ
τῇ
κόρῃ
δέρμα |
[2, 8] |
μὴ
τὸ
ἠχεῖν
τὸ
οὖς
|
ὥσπερ |
τὸ
κέρας·
ἀεὶ
γὰρ
οἰκείαν |
[2, 11] |
θάτερον
τῶν
ἄκρων·
καὶ
δεῖ
|
ὥσπερ |
τὸ
μέλλον
αἰσθήσεσθαι
λευκοῦ
καὶ |
[2, 9] |
αἰσθητήριον
τοῖς
μὲν
ἀκαλυφὲς
εἶναι,
|
ὥσπερ |
τὸ
ὄμμα,
τοῖς
δὲ
τὸν |
[2, 9] |
σφόδρα
διαδήλους
εἶναι
τὰς
ὀσμὰς
|
ὥσπερ |
τοὺς
χυμούς,
{ἀπὸ
τούτων}
εἴληφε |
[2, 9] |
δὲ
μαλακόσαρκοι
εὐφυεῖς.
(Ἔστι
δ'
|
ὥσπερ |
χυμὸς
ὁ
μὲν
γλυκὺς
ὁ |