Livre, Pages |
[2, 7] |
ἁπτόμενον
τοῦ
αἰσθητηρίου
ποιεῖ
τὴν
|
αἴσθησιν, |
ἀλλ'
ὑπὸ
μὲν
ὀσμῆς
καὶ |
[2, 11] |
σημεῖον
εἶναι
τὸ
γίνεσθαι
τὴν
|
αἴσθησιν |
ἅμα
θιγγανομένων.
Καὶ
γὰρ
νῦν |
[2, 10] |
χυμός.
Οὐθὲν
δὲ
ποιεῖ
χυμοῦ
|
αἴσθησιν |
ἄνευ
ὑγρότητος,
ἀλλ'
ἔχει
ἐνεργείᾳ |
[2, 2] |
ἐν
τοῖς
διατεμνομένοις·
καὶ
γὰρ
|
αἴσθησιν |
ἑκάτερον
τῶν
μερῶν
ἔχει
καὶ |
[2, 8] |
μὲν
γὰρ
ὀξὺ
κινεῖ
τὴν
|
αἴσθησιν |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
ἐπὶ
πολύ, |
[2, 5] |
ἄνευ
τῶν
ἔξω
οὐ
ποιοῦσιν
|
αἴσθησιν, |
ἐνόντος
πυρὸς
καὶ
γῆς
καὶ |
[2, 11] |
οἷον
ὑμένα
ποιήσας,
ὁμοίως
τὴν
|
αἴσθησιν |
εὐθέως
ἁψάμενος
ἐνσημανεῖ·
καίτοι
δῆλον |
[2, 9] |
οὐκ
ἀναπνέουσιν,
ἑτέραν
ἄν
τιν'
|
αἴσθησιν |
ἔχοι
παρὰ
τὰς
λεγομένας.
Ἀλλ' |
[2, 2] |
ζῷα
πάντα
φαίνεται
τὴν
ἁπτικὴν
|
αἴσθησιν |
ἔχοντα·
δι'
ἣν
δ'
αἰτίαν |
[2, 3] |
αὕτη.
Ἔτι
δὲ
τῆς
τροφῆς
|
αἴσθησιν |
ἔχουσιν·
ἡ
γὰρ
ἁφὴ
τῆς |
[2, 2] |
μηδ'
ἀλλάττοντα
τόπον,
ἔχοντα
δ'
|
αἴσθησιν, |
ζῷα
λέγομεν
καὶ
οὐ
ζῆν |
[2, 3] |
οὔτ'
ἀκοὴν
ἔχουσιν
οὔτ'
ὀσμῆς
|
αἴσθησιν. |
Καὶ
τῶν
αἰσθητικῶν
δὲ
τὰ |
[2, 2] |
τὴν
κατὰ
τόπον,
εἰ
δ'
|
αἴσθησιν, |
καὶ
φαντασίαν
καὶ
ὄρεξιν·
ὅπου |
[2, 7] |
ἐν
δὲ
τῷ
σκότει
ποιεῖ
|
αἴσθησιν, |
οἷον
τὰ
πυρώδη
φαινόμενα
καὶ |
[2, 7] |
τὰ
ἔνυδρα
τῶν
ζῴων
ἔχειν
|
αἴσθησιν |
ὀσμῆς.
Ἀλλ'
ὁ
μὲν
ἄνθρωπος, |
[2, 6] |
ἐκεῖνο.
~(Λεκτέον
δὲ
καθ'
ἑκάστην
|
αἴσθησιν |
περὶ
τῶν
αἰσθητῶν
πρῶτον.
Λέγεται |
[2, 7] |
ψοφοῦν
ἢ
τὸ
ὄζον,
οὐδεμίαν
|
αἴσθησιν |
ποιήσει.
Περὶ
δὲ
ἁφῆς
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
ζῷον
διὰ
τὴν
|
αἴσθησιν |
πρώτως·
καὶ
γὰρ
τὰ
μὴ |
[2, 9] |
χρῶμα.
Αἴτιον
δ'
ὅτι
τὴν
|
αἴσθησιν |
ταύτην
οὐκ
ἔχομεν
ἀκριβῆ,
ἀλλὰ |
[2, 9] |
τινα,
ταύτην
δ'
ἔχειν
τὴν
|
αἴσθησιν |
τὸν
ἄνθρωπον
ἀκριβεστάτην·
ἐν
μὲν |