Livre, Pages |
[2, 8] |
διορίσαν
καὶ
κωλῦσαν
θρυφθῆναι,
πάλιν
|
ὁ |
ἀὴρ
ἀπωσθῇ,
ὥσπερ
σφαῖρα.
Ἔοικε |
[2, 8] |
ἔμψυχον†
Αὐτὸς
μὲν
δὴ
ἄψοφον
|
ὁ |
ἀὴρ
διὰ
τὸ
εὔθρυπτον·
ὅταν |
[2, 11] |
ἂν
εἰ
κύκλῳ
ἡμῖν
περιεπεφύκει
|
ὁ |
ἀήρ·
ἐδοκοῦμεν
γὰρ
ἂν
ἑνί |
[2, 8] |
δὲ
γίνεται
ὅταν
ὑπομένῃ
πληγεὶς
|
ὁ |
ἀὴρ
καὶ
μὴ
διαχυθῇ.
Διὸ |
[2, 11] |
σὰρξ
καὶ
ἡ
γλῶττα,
ὡς
|
ὁ |
ἀὴρ
καὶ
τὸ
ὕδωρ
πρὸς |
[2, 11] |
διαφορὰν
τῶν
ἁπτῶν,
οἷον
πέπονθεν
|
ὁ |
ἀήρ,
καὶ
τῶν
ἁπτῶν
αἱ |
[2, 8] |
ἀεὶ
γὰρ
οἰκείαν
τινὰ
κίνησιν
|
ὁ |
ἀὴρ
κινεῖται
ὁ
ἐν
τοῖς |
[2, 8] |
ζῷον
ἀκούει,
οὐδὲ
πάντῃ
διέρχεται
|
ὁ |
ἀήρ·
οὐ
γὰρ
πάντῃ
ἔχει |
[2, 8] |
οὐκ
ἔστι
δὲ
ψόφου
κύριος
|
ὁ |
ἀὴρ
οὐδὲ
τὸ
ὕδωρ,
ἀλλὰ |
[2, 8] |
ἀκούειν.
Δοκεῖ
γὰρ
εἶναι
κενὸν
|
ὁ |
ἀήρ,
οὗτος
δ'
ἐστὶν
ὁ |
[2, 11] |
τῷ
ἀέρι
(ὁμοίως
γὰρ
ἔχει
|
ὁ |
ἀὴρ
πρὸς
τὰ
ἐν
αὐτῷ |
[2, 5] |
ἂν
εἴποιμεν
ἄνθρωπον
ἐπιστήμονα
ὅτι
|
ὁ |
ἄνθρωπος
τῶν
ἐπιστημόνων
καὶ
ἐχόντων |
[2, 11] |
τοῦ
ἁπτοῦ
καὶ
περὶ
ἁφῆς
|
ὁ |
αὐτὸς
λόγος·
εἰ
γὰρ
ἡ |
[2, 10] |
καὶ
ὁ
μέγας
τε
καὶ
|
ὁ |
βίαιος)
ἀόρατον
δὲ
τὸ
μὲν |
[2, 1] |
ὁμωνύμως,
καθάπερ
ὁ
λίθινος
καὶ
|
ὁ |
γεγραμμένος.
Δεῖ
δὴ
λαβεῖν
τὸ |
[2, 12] |
ἢ
τὸ
μὲν
ὀσμᾶσθαι
αἰσθάνεσθαι,
|
ὁ |
δ'
ἀὴρ
παθὼν
ταχέως
αἰσθητὸς |
[2, 9] |
εἰ
πάντα
μὲν
ὁμοίως
ὀσμᾶται,
|
ὁ |
δ'
ἄνθρωπος
ἀναπνέων
μέν,
μὴ |
[2, 12] |
οἷόν
τε
πάσχειν
ὑπ'
ὀσμῆς
|
(ὁ |
δ'
αὐτὸς
λόγος
καὶ
ἐπὶ |
[2, 5] |
πολλάκις
ἐξ
ἐναντίας
μεταβαλὼν
ἕξεως,
|
ὁ |
δ'
ἐκ
τοῦ
ἔχειν
τὴν |
[2, 5] |
μή
τι
κωλύσῃ
τῶν
ἔξωθεν·
|
ὁ |
δ'
ἤδη
θεωρῶν,
ἐντελεχείᾳ
ὢν |
[2, 5] |
γένος
τοιοῦτον
καὶ
ἡ
ὕλη,
|
ὁ |
δ'
ὅτι
βουληθεὶς
δυνατὸς
θεωρεῖν, |
[2, 1] |
ὀφθαλμοῦ
ἡ
κατὰ
τὸν
λόγον
|
(ὁ |
δ'
ὀφθαλμὸς
ὕλη
ὄψεως)
ἧς |
[2, 1] |
ἡ
μὲν
ἐγρήγορσις
τῷ
θεωρεῖν,
|
ὁ |
δ'
ὕπνος
τῷ
ἔχειν
καὶ |
[2, 8] |
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐνέργειά
τις,
|
ὁ |
δὲ
δύναμις·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 2] |
τοιοῦτος
ὅρος
λόγος
τοῦ
συμπεράσματος·
|
ὁ |
δὲ
λέγων
ὅτι
ἐστὶν
ὁ |
[2, 9] |
ὥσπερ
χυμὸς
ὁ
μὲν
γλυκὺς
|
ὁ |
δὲ
πικρός,
οὕτω
καὶ
ὀσμαί, |
[2, 4] |
ἀλλ'
ὑπ'
ἐκεί-
νου
αὕτη·
|
ὁ |
δὲ
τέκτων
μεταβάλλει
μόνον
εἰς |
[2, 3] |
ψόφος
οὐδὲ
χρῶμα
οὐδὲ
ὀσμή,
|
ὁ |
δὲ
χυμὸς
ἕν
τι
τῶν |
[2, 3] |
δὲ
δίψα
ὑγροῦ
καὶ
ψυχροῦ·
|
ὁ |
δὲ
χυμὸς
οἷον
ἥδυσμά
τι |
[2, 11] |
ἀλλ'
ἅμα
τῷ
μεταξύ,
ὥσπερ
|
ὁ |
δι'
ἀσπίδος
πληγείς·
οὐ
γὰρ |
[2, 8] |
ἀέρι
εἶναι,
κινουμένου
τοῦ
ἔξω
|
ὁ |
εἴσω
κινεῖται.
Διόπερ
οὐ
πάντῃ |
[2, 8] |
τινὰ
κίνησιν
ὁ
ἀὴρ
κινεῖται
|
ὁ |
ἐν
τοῖς
ὠσίν,
ἀλλ'
ὁ |
[2, 1] |
ἔχον·
τὸ
δὲ
σπέρμα
καὶ
|
ὁ |
καρπὸς
τὸ
δυνάμει
τοιονδὶ
σῶμα. |
[2, 8] |
ἐμποιῆσαι
ψόφον
ἐνεργείᾳ)
γίνεται
δ'
|
ὁ |
κατ'
ἐνέργειαν
ψόφος
ἀεί
τινος |
[2, 8] |
ἀλλὰ
κατέχοντα·
κινεῖ
γὰρ
τούτῳ
|
ὁ |
κατέχων.
Φανερὸν
δὲ
καὶ
διότι |
[2, 12] |
εἰδῶν
ἄνευ
τῆς
ὕλης,
οἷον
|
ὁ |
κηρὸς
τοῦ
δακτυλίου
ἄνευ
τοῦ |
[2, 1] |
οὐκέτ'
ὀφθαλμός,
πλὴν
ὁμωνύμως,
καθάπερ
|
ὁ |
λίθινος
καὶ
ὁ
γεγραμμένος.
Δεῖ |
[2, 1] |
τὸ
τί
ἦν
εἶναι
καὶ
|
ὁ |
λόγος
ἡ
ψυχή,
ἀλλὰ
φυσικοῦ |
[2, 12] |
τοῦ
αἰσθητηρίου
ἡ
κίνησις,
λύεται
|
ὁ |
λόγος-
τοῦτο
δ'
ἦν
ἡ |
[2, 10] |
ψόφος
ἀνήκουστος,
τρόπον
τινὰ
καὶ
|
ὁ |
μέγας
τε
καὶ
ὁ
βίαιος) |
[2, 7] |
ζῴων
ἔχειν
αἴσθησιν
ὀσμῆς.
Ἀλλ'
|
ὁ |
μὲν
ἄνθρωπος,
καὶ
τῶν
πεζῶν |
[2, 8] |
Ἔστι
δὲ
διττὸς
ὁ
ψόφος·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
ἐνέργειά
τις,
ὁ |
[2, 9] |
εὐφυεῖς.
(Ἔστι
δ'
ὥσπερ
χυμὸς
|
ὁ |
μὲν
γλυκὺς
ὁ
δὲ
πικρός, |
[2, 5] |
ὄντες,
ἐνεργείᾳ
γίνονται
ἐπιστήμονες,
(ἀλλ'
|
ὁ |
μὲν
διὰ
μαθήσεως
ἀλλοιωθεὶς
καὶ |
[2, 5] |
αὐτὸν
τρόπον
δυνατός
ἐστιν,
ἀλλ'
|
ὁ |
μὲν
ὅτι
τὸ
γένος
τοιοῦτον |
[2, 8] |
καὶ
ὅσα
λεῖα
καὶ
κοῖλα·
|
ὁ |
μὲν
χαλκὸς
ὅτι
λεῖος,
τὰ |
[2, 12] |
ἐν
οἷς
ἐστίν,
οἷον
ἀὴρ
|
ὁ |
μετὰ
βροντῆς
διίστησι
τὸ
ξύλον. |
[2, 10] |
ὄψις
τοῦ
λαμπροῦ
(ὥσπερ
γὰρ
|
ὁ |
μικρὸς
ψόφος
ἀνήκουστος,
τρόπον
τινὰ |
[2, 4] |
ἡ
ψυχὴ
αἰτία·
ὥσπερ
γὰρ
|
ὁ |
νοῦς
ἕνεκά
του
ποιεῖ,
τὸν |
[2, 1] |
τὸ
λεχθέν.
Εἰ
γὰρ
ἦν
|
ὁ |
ὀφθαλμὸς
ζῷον,
ψυχὴ
ἂν
ἦν |
[2, 8] |
Δεῖται
δὲ
τῆς
ἀναπνοῆς
καὶ
|
ὁ |
περὶ
τὴν
καρδίαν
τόπος
πρῶτος. |
[2, 3] |
ἕτερος
λόγος.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ὁ |
περὶ
τούτων
ἑκάστου
λόγος,
οὗτος |
[2, 8] |
ὁ
ἀήρ,
οὗτος
δ'
ἐστὶν
|
ὁ |
ποιῶν
ἀκούειν,
ὅταν
κινηθῇ
συνεχὴς |
[2, 4] |
ὑπὸ
τῆς
τροφῆς,
ὥσπερ
οὐδ'
|
ὁ |
τέκτων
ὑπὸ
τῆς
ὕλης,
ἀλλ' |
[2, 2] |
ὁ
δὲ
λέγων
ὅτι
ἐστὶν
|
ὁ |
τετραγωνισμὸς
μέσης
εὕρεσις
τοῦ
πράγματος |
[2, 2] |
ὅρων
εἰσίν·
οἷον
τί
ἐστιν
|
ὁ |
τετραγωνισμός;
τὸ
ἴσον
ἑτερομήκει
ὀρθογώνιον |
[2, 12] |
ὥσπερ
καὶ
ἡ
συμφωνία
καὶ
|
ὁ |
τόνος
κρουομένων
σφόδρα
τῶν
χορδῶν) |
[2, 8] |
εὖ.
Ὄργανον
δὲ
τῇ
ἀναπνοῇ
|
ὁ |
φάρυγξ·
οὗ
δ'
ἕνεκα
τὸ |
[2, 10] |
τὸ
ὁρατόν,
οὕτω
τὸ
γευστὸν
|
ὁ |
χυμός.
Οὐθὲν
δὲ
ποιεῖ
χυμοῦ |
[2, 10] |
τὸ
σῶμα
δὲ
ἐν
ᾧ
|
ὁ |
χυμός,
τὸ
γευστόν,
ἐν
ὑγρῷ |
[2, 9] |
ἡ
ὀσμὴ
τοῦ
ξηροῦ
(ὥσπερ
|
ὁ |
χυμὸς
τοῦ
ὑγροῦ)
τὸ
δὲ |
[2, 8] |
εἴπερ
ἀέρος
κίνησίς
τίς
ἐστιν
|
ὁ |
ψόφος)
ἀλλ'
οἱ
λεγόμενοι
φωνεῖν, |
[2, 8] |
ὁ
ἐν
τοῖς
ὠσίν,
ἀλλ'
|
ὁ |
ψόφος
ἀλλότριος
καὶ
οὐκ
ἴδιος. |
[2, 9] |
ἐστιν
ἡ
ὀσμή,
οὕτως
ὡς
|
ὁ |
ψόφος
ἢ
τὸ
χρῶμα.
Αἴτιον |
[2, 8] |
τρόπον
δ'
ἕτερον;
ἔστι
γὰρ
|
ὁ |
ψόφος
κίνησις
τοῦ
δυναμένου
κινεῖσθαι |
[2, 8] |
ἀκοῆς
διορίσωμεν.
Ἔστι
δὲ
διττὸς
|
ὁ |
ψόφος·
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐνέργειά |
[2, 8] |
εἴπομεν,
οὐ
τῶν
τυχόντων
πληγὴ
|
ὁ |
ψόφος·
οὐθένα
γὰρ
ποιεῖ
ψόφον |