Livre, Pages
[2, 8]	διορίσαν καὶ κωλῦσαν θρυφθῆναι, πάλιν	ὁ	ἀὴρ ἀπωσθῇ, ὥσπερ σφαῖρα. Ἔοικε
[2, 8]	ἔμψυχον† Αὐτὸς μὲν δὴ ἄψοφον	ὁ	ἀὴρ διὰ τὸ εὔθρυπτον· ὅταν
[2, 11]	ἂν εἰ κύκλῳ ἡμῖν περιεπεφύκει	ὁ	ἀήρ· ἐδοκοῦμεν γὰρ ἂν ἑνί
[2, 8]	δὲ γίνεται ὅταν ὑπομένῃ πληγεὶς	ὁ	ἀὴρ καὶ μὴ διαχυθῇ. Διὸ
[2, 11]	σὰρξ καὶ ἡ γλῶττα, ὡς	ὁ	ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ πρὸς
[2, 11]	διαφορὰν τῶν ἁπτῶν, οἷον πέπονθεν	ὁ	ἀήρ, καὶ τῶν ἁπτῶν αἱ
[2, 8]	ἀεὶ γὰρ οἰκείαν τινὰ κίνησιν	ὁ	ἀὴρ κινεῖται ὁ ἐν τοῖς
[2, 8]	ζῷον ἀκούει, οὐδὲ πάντῃ διέρχεται	ὁ	ἀήρ· οὐ γὰρ πάντῃ ἔχει
[2, 8]	οὐκ ἔστι δὲ ψόφου κύριος	ὁ	ἀὴρ οὐδὲ τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ
[2, 8]	ἀκούειν. Δοκεῖ γὰρ εἶναι κενὸν	ὁ	ἀήρ, οὗτος δ' ἐστὶν ὁ
[2, 11]	τῷ ἀέρι (ὁμοίως γὰρ ἔχει	ὁ	ἀὴρ πρὸς τὰ ἐν αὐτῷ
[2, 5]	ἂν εἴποιμεν ἄνθρωπον ἐπιστήμονα ὅτι	ὁ	ἄνθρωπος τῶν ἐπιστημόνων καὶ ἐχόντων
[2, 11]	τοῦ ἁπτοῦ καὶ περὶ ἁφῆς	ὁ	αὐτὸς λόγος· εἰ γὰρ ἡ
[2, 10]	καὶ ὁ μέγας τε καὶ	ὁ	βίαιος) ἀόρατον δὲ τὸ μὲν
[2, 1]	ὁμωνύμως, καθάπερ ὁ λίθινος καὶ	ὁ	γεγραμμένος. Δεῖ δὴ λαβεῖν τὸ
[2, 12]	ἢ τὸ μὲν ὀσμᾶσθαι αἰσθάνεσθαι,	ὁ	δ' ἀὴρ παθὼν ταχέως αἰσθητὸς
[2, 9]	εἰ πάντα μὲν ὁμοίως ὀσμᾶται,	ὁ	δ' ἄνθρωπος ἀναπνέων μέν, μὴ
[2, 12]	οἷόν τε πάσχειν ὑπ' ὀσμῆς	(ὁ	δ' αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ
[2, 5]	πολλάκις ἐξ ἐναντίας μεταβαλὼν ἕξεως,	ὁ	δ' ἐκ τοῦ ἔχειν τὴν
[2, 5]	μή τι κωλύσῃ τῶν ἔξωθεν·	ὁ	δ' ἤδη θεωρῶν, ἐντελεχείᾳ ὢν
[2, 5]	γένος τοιοῦτον καὶ ἡ ὕλη,	ὁ	δ' ὅτι βουληθεὶς δυνατὸς θεωρεῖν,
[2, 1]	ὀφθαλμοῦ ἡ κατὰ τὸν λόγον	(ὁ	δ' ὀφθαλμὸς ὕλη ὄψεως) ἧς
[2, 1]	ἡ μὲν ἐγρήγορσις τῷ θεωρεῖν,	ὁ	δ' ὕπνος τῷ ἔχειν καὶ
[2, 8]	ὁ μὲν γὰρ ἐνέργειά τις,	ὁ	δὲ δύναμις· τὰ μὲν γὰρ
[2, 2]	τοιοῦτος ὅρος λόγος τοῦ συμπεράσματος·	ὁ	δὲ λέγων ὅτι ἐστὶν ὁ
[2, 9]	ὥσπερ χυμὸς ὁ μὲν γλυκὺς	ὁ	δὲ πικρός, οὕτω καὶ ὀσμαί,
[2, 4]	ἀλλ' ὑπ' ἐκεί- νου αὕτη·	ὁ	δὲ τέκτων μεταβάλλει μόνον εἰς
[2, 3]	ψόφος οὐδὲ χρῶμα οὐδὲ ὀσμή,	ὁ	δὲ χυμὸς ἕν τι τῶν
[2, 3]	δὲ δίψα ὑγροῦ καὶ ψυχροῦ·	ὁ	δὲ χυμὸς οἷον ἥδυσμά τι
[2, 11]	ἀλλ' ἅμα τῷ μεταξύ, ὥσπερ	ὁ	δι' ἀσπίδος πληγείς· οὐ γὰρ
[2, 8]	ἀέρι εἶναι, κινουμένου τοῦ ἔξω	ὁ	εἴσω κινεῖται. Διόπερ οὐ πάντῃ
[2, 8]	τινὰ κίνησιν ὁ ἀὴρ κινεῖται	ὁ	ἐν τοῖς ὠσίν, ἀλλ' ὁ
[2, 1]	ἔχον· τὸ δὲ σπέρμα καὶ	ὁ	καρπὸς τὸ δυνάμει τοιονδὶ σῶμα.
[2, 8]	ἐμποιῆσαι ψόφον ἐνεργείᾳ) γίνεται δ'	ὁ	κατ' ἐνέργειαν ψόφος ἀεί τινος
[2, 8]	ἀλλὰ κατέχοντα· κινεῖ γὰρ τούτῳ	ὁ	κατέχων. Φανερὸν δὲ καὶ διότι
[2, 12]	εἰδῶν ἄνευ τῆς ὕλης, οἷον	ὁ	κηρὸς τοῦ δακτυλίου ἄνευ τοῦ
[2, 1]	οὐκέτ' ὀφθαλμός, πλὴν ὁμωνύμως, καθάπερ	ὁ	λίθινος καὶ ὁ γεγραμμένος. Δεῖ
[2, 1]	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ	ὁ	λόγος ἡ ψυχή, ἀλλὰ φυσικοῦ
[2, 12]	τοῦ αἰσθητηρίου ἡ κίνησις, λύεται	ὁ	λόγος- τοῦτο δ' ἦν ἡ
[2, 10]	ψόφος ἀνήκουστος, τρόπον τινὰ καὶ	ὁ	μέγας τε καὶ ὁ βίαιος)
[2, 7]	ζῴων ἔχειν αἴσθησιν ὀσμῆς. Ἀλλ'	ὁ	μὲν ἄνθρωπος, καὶ τῶν πεζῶν
[2, 8]	Ἔστι δὲ διττὸς ὁ ψόφος·	ὁ	μὲν γὰρ ἐνέργειά τις, ὁ
[2, 9]	εὐφυεῖς. (Ἔστι δ' ὥσπερ χυμὸς	ὁ	μὲν γλυκὺς ὁ δὲ πικρός,
[2, 5]	ὄντες, ἐνεργείᾳ γίνονται ἐπιστήμονες, (ἀλλ'	ὁ	μὲν διὰ μαθήσεως ἀλλοιωθεὶς καὶ
[2, 5]	αὐτὸν τρόπον δυνατός ἐστιν, ἀλλ'	ὁ	μὲν ὅτι τὸ γένος τοιοῦτον
[2, 8]	καὶ ὅσα λεῖα καὶ κοῖλα·	ὁ	μὲν χαλκὸς ὅτι λεῖος, τὰ
[2, 12]	ἐν οἷς ἐστίν, οἷον ἀὴρ	ὁ	μετὰ βροντῆς διίστησι τὸ ξύλον.
[2, 10]	ὄψις τοῦ λαμπροῦ (ὥσπερ γὰρ	ὁ	μικρὸς ψόφος ἀνήκουστος, τρόπον τινὰ
[2, 4]	ἡ ψυχὴ αἰτία· ὥσπερ γὰρ	ὁ	νοῦς ἕνεκά του ποιεῖ, τὸν
[2, 1]	τὸ λεχθέν. Εἰ γὰρ ἦν	ὁ	ὀφθαλμὸς ζῷον, ψυχὴ ἂν ἦν
[2, 8]	Δεῖται δὲ τῆς ἀναπνοῆς καὶ	ὁ	περὶ τὴν καρδίαν τόπος πρῶτος.
[2, 3]	ἕτερος λόγος. Ὅτι μὲν οὖν	ὁ	περὶ τούτων ἑκάστου λόγος, οὗτος
[2, 8]	ὁ ἀήρ, οὗτος δ' ἐστὶν	ὁ	ποιῶν ἀκούειν, ὅταν κινηθῇ συνεχὴς
[2, 4]	ὑπὸ τῆς τροφῆς, ὥσπερ οὐδ'	ὁ	τέκτων ὑπὸ τῆς ὕλης, ἀλλ'
[2, 2]	ὁ δὲ λέγων ὅτι ἐστὶν	ὁ	τετραγωνισμὸς μέσης εὕρεσις τοῦ πράγματος
[2, 2]	ὅρων εἰσίν· οἷον τί ἐστιν	ὁ	τετραγωνισμός; τὸ ἴσον ἑτερομήκει ὀρθογώνιον
[2, 12]	ὥσπερ καὶ ἡ συμφωνία καὶ	ὁ	τόνος κρουομένων σφόδρα τῶν χορδῶν)
[2, 8]	εὖ. Ὄργανον δὲ τῇ ἀναπνοῇ	ὁ	φάρυγξ· οὗ δ' ἕνεκα τὸ
[2, 10]	τὸ ὁρατόν, οὕτω τὸ γευστὸν	ὁ	χυμός. Οὐθὲν δὲ ποιεῖ χυμοῦ
[2, 10]	τὸ σῶμα δὲ ἐν ᾧ	ὁ	χυμός, τὸ γευστόν, ἐν ὑγρῷ
[2, 9]	ἡ ὀσμὴ τοῦ ξηροῦ (ὥσπερ	ὁ	χυμὸς τοῦ ὑγροῦ) τὸ δὲ
[2, 8]	εἴπερ ἀέρος κίνησίς τίς ἐστιν	ὁ	ψόφος) ἀλλ' οἱ λεγόμενοι φωνεῖν,
[2, 8]	ὁ ἐν τοῖς ὠσίν, ἀλλ'	ὁ	ψόφος ἀλλότριος καὶ οὐκ ἴδιος.
[2, 9]	ἐστιν ἡ ὀσμή, οὕτως ὡς	ὁ	ψόφος ἢ τὸ χρῶμα. Αἴτιον
[2, 8]	τρόπον δ' ἕτερον; ἔστι γὰρ	ὁ	ψόφος κίνησις τοῦ δυναμένου κινεῖσθαι
[2, 8]	ἀκοῆς διορίσωμεν. Ἔστι δὲ διττὸς	ὁ	ψόφος· ὁ μὲν γὰρ ἐνέργειά
[2, 8]	εἴπομεν, οὐ τῶν τυχόντων πληγὴ	ὁ	ψόφος· οὐθένα γὰρ ποιεῖ ψόφον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/12/2009