Livre, Pages
[2, 10]	τοῦ λίαν λαμπροῦ (καὶ γὰρ	τοῦτο	ἀόρατον, ἄλλον δὲ τρόπον τοῦ
[2, 7]	μύρμηξ ἐν τῷ οὐρανῷ εἴη·	τοῦτο	γὰρ ἀδύνατόν ἐστιν. Πάσχοντος γάρ
[2, 7]	τοῦ περιέχοντος, ἡμᾶς δὲ λανθάνοντος·	τοῦτο	γάρ ἐστι καὶ παρὰ τὴν
[2, 7]	καὶ οὐχ ὁρᾶται ἄνευ φωτός·	τοῦτο	γὰρ ἦν αὐτῷ τὸ χρώματι
[2, 10]	γευστόν, ἐν ὑγρῷ ὡς ὕλῃ·	τοῦτο	δ' ἁπτόν τι. Διὸ κἂν
[2, 7]	Τὸ γὰρ ὁρατόν ἐστι χρῶμα,	τοῦτο	δ' ἐστὶ τὸ ἐπὶ τοῦ
[2, 11]	εἰ πᾶν σῶμα βάθος ἔχει,	τοῦτο	δ' ἐστὶ τὸ τρίτον μέγεθος,
[2, 8]	καί τι καὶ ἔν τινι,	τοῦτο	δ' ἐστὶν ἀήρ, εὐλόγως ἂν
[2, 8]	καὶ λεῖα, ὅτι δύναται ψοφῆσαι	(τοῦτο	δ' ἐστὶν αὐτοῦ μεταξὺ καὶ
[2, 12]	ἡ κίνησις, λύεται ὁ λόγος-	τοῦτο	δ' ἦν ἡ αἴσθησις- ὥσπερ
[2, 2]	τούτων, ἑτέροις δὲ ἓν μόνον	(τοῦτο	δὲ ποιεῖ διαφορὰν τῶν ζῴων)
[2, 9]	ὑγρῷ· ἀναγκαῖον γὰρ ὀσφρανθῆναι ἀναπνεύσαντα,	τοῦτο	δὲ ποιεῖν ἐν τῷ ὑγρῷ
[2, 10]	τοῦ γευστοῦ τε καὶ ἀγεύστου,	τοῦτο	δὲ τὸ μικρὸν ἢ φαῦλον
[2, 1]	τὸ δ' εἶδος ἐντελέχεια, καὶ	τοῦτο	διχῶς, τὸ μὲν ὡς ἐπιστήμη,
[2, 9]	τῶν ἀνθρώπων παρὰ τὸ αἰσθητήριον	τοῦτο	εἶναι εὐφυεῖς καὶ ἀφυεῖς, παρ'
[2, 4]	τοῖς ζῴοις ὑπολάβοι τις ἂν	τοῦτο	εἶναι τὸ ἐργαζόμενον. Τὸ δὲ
[2, 2]	σώματος δέ τι, καὶ διὰ	τοῦτο	ἐν σώματι ὑπάρχει, καὶ ἐν
[2, 7]	σκότει καὶ ἐν φωτί, καὶ	τοῦτο	ἐξ ἀνάγκης· τὸ γὰρ διαφανὲς
[2, 5]	ὑπάρχειν τὸ αἰσθητόν. Ὁμοίως δὲ	τοῦτο	ἔχει κἀν ταῖς ἐπιστήμαις ταῖς
[2, 10]	σκότος ἀόρατον, κρίνει δὲ καὶ	τοῦτο	ἡ ὄψις) ἔτι τε τοῦ
[2, 2]	αὕτη σώματός τινος. Καὶ διὰ	τοῦτο	καλῶς ὑπολαμβάνουσιν οἷς δοκεῖ μήτ'
[2, 11]	τοῖς αἰσθητοῖς ἐναντιώσεως. Καὶ διὰ	τοῦτο	κρίνει τὰ αἰσθητά. Τὸ γὰρ
[2, 7]	τὸ αἰσθητήριον. Οὐ γὰρ καλῶς	τοῦτο	λέγει Δημόκριτος, οἰόμενος, εἰ γένοιτο
[2, 11]	τὸ ἀνάλογον, ἢ οὔ, ἀλλὰ	τοῦτο	μέν ἐστι τὸ μεταξύ, τὸ
[2, 2]	δύνηται λαμβάνειν τροφήν. Χωρίζεσθαι δὲ	τοῦτο	μὲν τῶν ἄλλων δυνατόν, τὰ
[2, 2]	ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι, καὶ	τοῦτο	μόνον ἐνδέχεσθαι χωρίζεσθαι, καθάπερ τὸ
[2, 11]	ὄντα. Ἐπὶ δὲ τῆς ἁφῆς	τοῦτο	νῦν ἄδηλον· ἐξ ἀέρος μὲν
[2, 6]	αἰσθάνεται, ὅτι τῷ λευκῷ συμβέβηκε	τοῦτο,	οὗ αἰσθάνεται· διὸ καὶ οὐδὲν
[2, 8]	δ' ἕνεκα τὸ μόριόν ἐστι	τοῦτο,	πνεύμων· τούτῳ γὰρ τῷ μορίῳ
[2, 9]	τοῖς ἀνθρώποις διαφέρειν τὸ αἰσθητήριον	τοῦτο	πρὸς τὸ τῶν ἄλλων ζῴων,
[2, 4]	(Ἐμπεδοκλῆς δ' οὐ καλῶς εἴρηκε	τοῦτο	προστιθείς, τὴν αὔξησιν συμβαίνειν τοῖς
[2, 8]	διὰ τὰς ἕλικας. Ὅταν δὲ	τοῦτο	συμβῇ, οὐκ ἀκούει· οὐδ' ἂν
[2, 9]	καὶ τῶν πόρων. Καὶ διὰ	τοῦτο	τὰ ἀναπνέοντα οὐκ ὀσμᾶται ἐν
[2, 4]	ὑπὸ τοῦ τρεφομένου, ἀλλ' οὐ	τοῦτο	ὑπὸ τῆς τροφῆς, ὥσπερ οὐδ'
[2, 1]	οὐσία αὐτοῦ, καὶ ἡ ψυχὴ	τοῦτο·	χωρισθείσης δὲ ταύτης οὐκ ἂν
[2, 2]	ὑπάρχειν ἐνέργεια) ἡ ψυχὴ δὲ	τοῦτο	ᾧ ζῶμεν καὶ αἰσθανόμεθα καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/12/2009