Livre, Pages |
[2, 7] |
δι'
ἀλλότριον
χρῶμα.
Τοιοῦτον
δέ
|
ἐστιν |
ἀὴρ
καὶ
ὕδωρ
καὶ
πολλὰ |
[2, 6] |
καὶ
γὰρ
ἁφῇ
κίνησίς
τίς
|
ἐστιν |
αἰσθητὴ
καὶ
ὄψει.
Κατὰ
συμβεβηκὸς |
[2, 4] |
ζῆν
τοῖς
ζῶσι
τὸ
εἶναί
|
ἐστιν, |
αἰτία
δὲ
καὶ
ἀρχὴ
τούτου |
[2, 5] |
οὐ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
δυνατός
|
ἐστιν, |
ἀλλ'
ὁ
μὲν
ὅτι
τὸ |
[2, 12] |
εἶναι
οὐδ'
ἡ
αἴσθησις
μέγεθός
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
λόγος
τις
καὶ
δύναμις |
[2, 7] |
πάντα
δὲ
ὁρατὰ
ἐν
φωτί
|
ἐστιν, |
ἀλλὰ
μόνον
ἑκάστου
τὸ
οἰκεῖον |
[2, 1] |
ψυχὴν
καὶ
ὕπνος
καὶ
ἐγρήγορσίς
|
ἐστιν, |
ἀνάλογον
δ'
ἡ
μὲν
ἐγρήγορσις |
[2, 10] |
δυνάμει
τοιοῦτον.
~(Τὸ
δὲ
γευστόν
|
ἐστιν |
ἁπτόν
τι·
καὶ
τοῦτ'
αἴτιον |
[2, 5] |
τὸ
ἀνόμοιον,
πεπονθὸς
δ'
ὅμοιόν
|
ἐστιν. |
Διαιρετέον
δὲ
καὶ
περὶ
δυνάμεως |
[2, 4] |
ποιεῖσθαι
λαβεῖν
ἕκαστον
αὐτῶν
τί
|
ἐστιν, |
εἶθ'
οὕτως
περὶ
τῶν
ἐχομένων |
[2, 4] |
μὲν
οὖν
ἡ
τροφὴ
τί
|
ἐστιν |
εἴρηται·
διασαφητέον
δ'
ἐστὶν
ὕστερον |
[2, 6] |
δὲ
δυοῖν
τὸ
μὲν
ἴδιόν
|
ἐστιν |
ἑκάστης
αἰσθήσεως,
τὸ
δὲ
κοινὸν |
[2, 8] |
Ἡ
δὲ
φωνὴ
ψόφος
τίς
|
ἐστιν |
ἐμψύχου·
τῶν
γὰρ
ἀψύχων
οὐθὲν |
[2, 1] |
ἡ
ἐπιστήμη.
Διὸ
ἡ
ψυχή
|
ἐστιν |
ἐντελέχεια
ἡ
πρώτη
σώματος
φυσικοῦ |
[2, 2] |
ἀμφοῖν
ἔμψυχον,
οὐ
τὸ
σῶμά
|
ἐστιν |
ἐντελέχεια
ψυχῆς,
ἀλλ'
αὕτη
σώματός |
[2, 11] |
δὲ
πρῶτον
αἰσθητήριον
ἄλλο
τί
|
ἐστιν |
ἐντός.
Πᾶσα
γὰρ
αἴσθησις
μιᾶς |
[2, 7] |
περὶ
φωτὸς
πρῶτον
λεκτέον
τί
|
ἐστιν. |
Ἔστι
δή
τι
διαφανές.
Διαφανὲς |
[2, 9] |
καὶ
δυσώδους
καὶ
εὐώδους
ὄσφρησίς
|
ἐστιν. |
Ἔτι
δὲ
καὶ
φθειρόμενα
φαίνεται |
[2, 5] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
στοιχείων,
ὧν
|
ἐστιν |
ἡ
αἴσθησις
καθ'
αὑτὰ
ἢ |
[2, 9] |
οὐ
γὰρ
δῆλον
ποῖόν
τί
|
ἐστιν |
ἡ
ὀσμή,
οὕτως
ὡς
ὁ |
[2, 7] |
ἑκάστης
αἰσθήσεως.
~(Οὗ
μὲν
οὖν
|
ἐστιν |
ἡ
ὄψις,
τοῦτ'
ἐστὶν
ὁρατόν, |
[2, 8] |
καὶ
ἔν
τινι·
πληγὴ
γάρ
|
ἐστιν |
ἡ
ποιοῦσα.
Διὸ
καὶ
ἀδύνατον |
[2, 7] |
τῷ
ἄνω
σώματι.
Φῶς
δέ
|
ἐστιν |
ἡ
τούτου
ἐνέργεια,
τοῦ
διαφανοῦς |
[2, 1] |
Καθόλου
μὲν
οὖν
εἴρηται
τί
|
ἐστιν |
ἡ
ψυχή·
οὐσία
γὰρ
ἡ |
[2, 1] |
λέγεται,
τὸ
κυρίως
ἡ
ἐντελέχειά
|
ἐστιν. |
Καθόλου
μὲν
οὖν
εἴρηται
τί |
[2, 7] |
ἡ
τούτου
παρουσία
τὸ
φῶς
|
ἐστιν. |
Καὶ
οὐκ
ὀρθῶς
Ἐμπεδοκλῆς,
οὐδ' |
[2, 2] |
τῶν
ὅρων
εἰσίν·
οἷον
τί
|
ἐστιν |
ὁ
τετραγωνισμός;
τὸ
ἴσον
ἑτερομήκει |
[2, 8] |
εὐλόγως,
εἴπερ
ἀέρος
κίνησίς
τίς
|
ἐστιν |
ὁ
ψόφος)
ἀλλ'
οἱ
λεγόμενοι |
[2, 4] |
τοιαύτη
τῆς
ψυχῆς
ἀρχὴ
δύναμίς
|
ἐστιν |
οἵα
σώζειν
τὸ
ἔχον
αὐτὴν |
[2, 9] |
αὐστηρὰ
καὶ
ὀξεῖα
καὶ
λιπαρά
|
ἐστιν |
ὀσμή.
Ἀλλ'
ὥσπερ
εἴπομεν,
διὰ |
[2, 7] |
νῦν
δ'
ἐπὶ
τοσοῦτον
φανερόν
|
ἐστιν, |
ὅτι
τὸ
μὲν
ἐν
φωτὶ |
[2, 8] |
πρὸς
τὴν
καλουμένην
ἀρτηρίαν
φωνή
|
ἐστιν |
(οὐ
γὰρ
πᾶς
ζῴου
ψόφος |
[2, 4] |
Τὸ
δὲ
συναίτιον
μέν
πώς
|
ἐστιν, |
οὐ
μὴν
ἁπλῶς
γε
αἴτιον, |
[2, 7] |
μὲν
σκότος
ὁτὲ
δὲ
φῶς
|
ἐστιν. |
Οὐ
πάντα
δὲ
ὁρατὰ
ἐν |
[2, 7] |
καὶ
περὶ
ψόφου
καὶ
ὀσμῆς
|
ἐστιν· |
οὐθὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἁπτόμενον
τοῦ |
[2, 7] |
οὐρανῷ
εἴη·
τοῦτο
γὰρ
ἀδύνατόν
|
ἐστιν. |
Πάσχοντος
γάρ
τι
τοῦ
αἰσθητικοῦ |
[2, 3] |
χυμὸς
ἕν
τι
τῶν
ἁπτῶν
|
ἐστιν. |
Πεῖνα
δὲ
καὶ
δίψα
ἐπιθυμία, |
[2, 7] |
δ'
ἐντελέχεια
τοῦ
διαφανοῦς
φῶς
|
ἐστιν. |
Σημεῖον
δὲ
τούτου
φανερόν·
ἐὰν |