Livre, Pages |
[2, 8] |
ὀξύ,
τὸ
δὲ
βαρὺ
βραδύ,
|
ἀλλὰ |
γίνεται
τοῦ
μὲν
διὰ
τὸ |
[2, 8] |
ψοφεῖν
καὶ
ὡς
οἱ
βήττοντες-
|
ἀλλὰ |
δεῖ
ἔμψυχόν
τε
εἶναι
τὸ |
[2, 8] |
ὁ
ἀὴρ
οὐδὲ
τὸ
ὕδωρ,
|
ἀλλὰ |
δεῖ
στερεῶν
πληγὴν
γενέσθαι
πρὸς |
[2, 8] |
οἷον
ἐὰν
πατάξῃ
βελόνη
βελόνην,
|
ἀλλὰ |
δεῖ
τὸ
τυπτόμενον
ὁμαλὸν
εἶναι, |
[2, 7] |
δὲ
ὁρατὸν
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
|
ἀλλὰ |
δι'
ἀλλότριον
χρῶμα.
Τοιοῦτον
δέ |
[2, 5] |
τὸ
αἰσθητικὸν
οὐκ
ἔστιν
ἐνεργείᾳ,
|
ἀλλὰ |
δυνάμει
μόνον,
διὸ
οὐκ
αἰσθάνεται, |
[2, 8] |
τῶν
γὰρ
ἀψύχων
οὐθὲν
φωνεῖ,
|
ἀλλὰ |
καθ'
ὁμοιότητα
λέγεται
φωνεῖν,
οἷον |
[2, 4] |
μόνον
γένεσιν
ἐξ
ἀλλήλων
ἔχουσιν
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὔξησιν·
γίνεται
γὰρ
πολλὰ |
[2, 11] |
οὐ
μόνον
ὀξύτης
καὶ
βαρύτης,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μέγεθος
καὶ
μικρότης,
καὶ |
[2, 2] |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ὅρων
λέγουσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
αἰτίαν
ἐνυπάρχειν
καὶ |
[2, 11] |
ἄποθεν.
Τὸ
δ'
οὐκ
ἔστιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
σκληρὸν
καὶ
τὸ |
[2, 8] |
δύνασθαι
φωνεῖν
ἀναπνέοντα
μηδ'
ἐκπνέοντα,
|
ἀλλὰ |
κατέχοντα·
κινεῖ
γὰρ
τούτῳ
ὁ |
[2, 6] |
γὰρ
τοιαῦτα
οὐδεμιᾶς
ἐστὶν
ἴδια,
|
ἀλλὰ |
κοινὰ
πάσαις·
καὶ
γὰρ
ἁφῇ |
[2, 12] |
οὐδ'
ἡ
αἴσθησις
μέγεθός
ἐστιν,
|
ἀλλὰ |
λόγος
τις
καὶ
δύναμις
ἐκείνου. |
[2, 4] |
οὐ
μὴν
ἁπλῶς
γε
αἴτιον,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
ἡ
ψυχή·
ἡ
μὲν |
[2, 7] |
δὲ
ὁρατὰ
ἐν
φωτί
ἐστιν,
|
ἀλλὰ |
μόνον
ἑκάστου
τὸ
οἰκεῖον
χρῶμα· |
[2, 7] |
διόπερ
οὐχ
ὁρατὸν
ἄνευ
φωτός,
|
ἀλλὰ |
πᾶν
τὸ
ἑκάστου
χρῶμα
ἐν |
[2, 1] |
καὶ
τὰ
τῶν
φυτῶν
μέρη,
|
ἀλλὰ |
παντελῶς
ἁπλᾶ,
οἷον
τὸ
φύλλον |
[2, 12] |
τὰ
εἴδη
δέχεσθαι
τῶν
αἰσθητῶν,
|
ἀλλὰ |
πάσχειν
μετὰ
τῆς
ὕλης.
Ἀπορήσειε |
[2, 5] |
καθ'
ἕκαστα
καὶ
τῶν
ἔξωθεν
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
διασαφῆσαι
καιρὸς |
[2, 11] |
ἁφὴ
μὴ
μία
ἐστὶν
αἴσθησις
|
ἀλλὰ |
πλείους,
ἀναγκαῖον
καὶ
τὰ
ἁπτὰ |
[2, 7] |
ἂν
σῶμά
τι
καὶ
οὕτως)
|
ἀλλὰ |
πυρὸς
ἢ
τοιούτου
τινὸς
παρουσία |
[2, 8] |
γὰρ
ἂν
ἐγίνετο
πάντῃ
φῶς,
|
ἀλλὰ |
σκότος
ἔξω
τοῦ
ἡλιουμένου)
ἀλλ' |
[2, 4] |
γεννᾷ
δ'
οὐθὲν
αὐτὸ
ἑαυτό,
|
ἀλλὰ |
σώζει.
Ὥσθ'
ἡ
μὲν
τοιαύτη |
[2, 9] |
δὲ
πικρός,
οὕτω
καὶ
ὀσμαί,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
ἔχουσι
τὴν
ἀνάλογον |
[2, 11] |
τὸ
ὁρατὸν
καὶ
τὸ
ὀσφραντόν·
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
πόρρωθεν,
τὰ
δ' |
[2, 6] |
ὅτι
χρῶμα
οὐδ'
ὅτι
ψόφος,
|
ἀλλὰ |
τί
τὸ
κεχρωσμένον
ἢ
ποῦ, |
[2, 9] |
αἰσθητηρίῳ
ἀναίσθητον
εἶναι
κοινὸν
πάντων,
|
ἀλλὰ |
τὸ
ἄνευ
τοῦ
ἀναπνεῖν
μὴ |
[2, 1] |
τὸ
δυνάμει
ὂν
ὥστε
ζῆν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
ἔχον·
τὸ
δὲ
σπέρμα |
[2, 4] |
αὐτὸν
τρόπον
ἀλλήλοις
εἶναι
τροφή,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
ὕδωρ
τῷ
πυρὶ |
[2, 5] |
δ'
ἁπλοῦν
οὐδὲ
τὸ
πάσχειν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
φθορά
τις
ὑπὸ |
[2, 7] |
αὐτὴν
τὴν
ὄψιν,
οὐκ
ὄψεται·
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
χρῶμα
κινεῖ
τὸ |
[2, 3] |
ἐκείνων
ἕκαστον,
οὐ
πᾶσι
λογισμός,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
μὲν
οὐδὲ
φαντασία,
τὰ |
[2, 10] |
ἄποτον
(γεῦσις
γάρ
τις
ἀμφοτέρου·
|
ἀλλὰ |
τοῦ
μὲν
φαύλη
καὶ
φθαρτική |
[2, 5] |
ἁπλοῦ
ὄντος
τοῦ
δυνάμει
λεγομένου,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
μὲν
ὥσπερ
ἂν
εἴποιμεν |
[2, 11] |
ἄλλοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἢ
οὔ,
|
ἀλλὰ |
τοῦτο
μέν
ἐστι
τὸ
μεταξύ, |
[2, 8] |
ἀναπνεομένου
ἀέρος
ὥσπερ
ἡ
βήξ,
|
ἀλλὰ |
τούτῳ
τύπτει
τὸν
ἐν
τῇ |
[2, 10] |
αἴσθησις
ἡμῖν
διὰ
τοῦ
μεταξύ,
|
ἀλλὰ |
τῷ
μιχθῆναι
τῷ
ὑγρῷ,
καθάπερ |
[2, 11] |
σκληροῦ
καὶ
μαλακοῦ,
οὐκ
αἰσθανόμεθα,
|
ἀλλὰ |
τῶν
ὑπερβολῶν,
ὡς
τῆς
αἰσθήσεως |
[2, 1] |
καὶ
ὁ
λόγος
ἡ
ψυχή,
|
ἀλλὰ |
φυσικοῦ
τοιουδί,
ἔχοντος
ἀρχὴν
κινήσεως |
[2, 8] |
ποιεῖ
ψόφον
ἔρια
ἂν
πληγῇ,
|
ἀλλὰ |
χαλκὸς
καὶ
ὅσα
λεῖα
καὶ |
[2, 9] |
αἴσθησιν
ταύτην
οὐκ
ἔχομεν
ἀκριβῆ,
|
ἀλλὰ |
χείρω
πολλῶν
ζῴων·
φαύλως
γὰρ |