Alphabétiquement     [«   »]
τοιούτων 2
τοῖς 34
τοιῳδὶ 1
τὸν 32
τόνος 1
τόπον 7
τόπος 1
Fréquences     [«    »]
31 ἔχει
31 κατὰ
31 τούτων
32 τὸν
34 τε
34 τοῖς
36 τοῦτο
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

τὸν


Livre, Pages
[2, 8]   τὸ τυπτόμενον ὁμαλὸν εἶναι, ὥστε  τὸν   ἀέρα ἀθροῦν ἀφάλλεσθαι καὶ σείεσθαι.
[2, 9]   ὥσπερ τὸ ὄμμα, τοῖς δὲ  τὸν   ἀέρα δεχομένοις ἔχειν ἐπικάλυμμα,
[2, 8]   οὐκ ἔχουσιν ὅτι οὐ δέχονται  τὸν   ἀέρα οὐδ' ἀναπνέουσιν. Δι' ἣν
[2, 8]   ὅτι ἀκούομεν τῷ ἔχοντι ὡρισμένον  τὸν   ἀέρα. Πότερον δὲ ψοφεῖ τὸ
[2, 8]   γενέσθαι πρὸς ἄλληλα καὶ πρὸς  τὸν   ἀέρα. Τοῦτο δὲ γίνεται ὅταν
[2, 8]   φωνοίη ταῦτα μόνα ὅσα δέχεται  τὸν   ἀέρα. Τῷ γὰρ ἤδη ἀναπνεομένῳ
[2, 7]   χρῶμα κινεῖ τὸ διαφανές, οἷον  τὸν   ἀέρα, ὑπὸ τούτου δὲ συνεχοῦς
[2, 8]   Διὸ ἀναγκαῖον εἴσω ἀναπνεόμενον εἰσιέναι  τὸν   ἀέρα. Ὥστε πληγὴ τοῦ
[2, 9]   ταύτην δ' ἔχειν τὴν αἴσθησιν  τὸν   ἄνθρωπον ἀκριβεστάτην· ἐν μὲν γὰρ
[2, 11]   ἅψασθαι ἄλλο ἄλλου ἐν ὕδατι,  τὸν   αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐν
[2, 9]   δριμεῖα θύμου καὶ τῶν τοιούτων·  τὸν   αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ
[2, 4]   κάμνοντος. Φαίνεται δ' οὐδ' ἐκεῖνα  τὸν   αὐτὸν τρόπον ἀλλήλοις εἶναι τροφή,
[2, 5]   γραμματικήν· ἑκάτερος δὲ τούτων οὐ  τὸν   αὐτὸν τρόπον δυνατός ἐστιν, ἀλλ'
[2, 3]   τιμιώτερον. Δῆλον οὖν ὅτι  τὸν   αὐτὸν τρόπον εἷς ἂν εἴη
[2, 4]   νοῦς ἕνεκά του ποιεῖ,  τὸν   αὐτὸν τρόπον καὶ φύσις,
[2, 5]   δύνασθαι στρατηγεῖν, τοῦ δὲ ὡς  τὸν   ἐν ἡλικίᾳ ὄντα, οὕτως ἔχει
[2, 8]   βήξ, ἀλλὰ τούτῳ τύπτει  τὸν   ἐν τῇ ἀρτηρίᾳ πρὸς αὐτήν.
[2, 5]   δ' ὡς ἤδη λέγομεν ἐπιστήμονα  τὸν   ἔχοντα τὴν γραμματικήν· ἑκάτερος δὲ
[2, 1]   καὶ τὸ σῶμα, ὥσπερ οὐδὲ  τὸν   κηρὸν καὶ τὸ σχῆμα, οὐδ'
[2, 3]   εἰρημέναις ψυχαῖς. Διὸ γελοῖον ζητεῖν  τὸν   κοινὸν λόγον καὶ ἐπὶ τούτων
[2, 12]   ἀλλ' τοιονδί, καὶ κατὰ  τὸν   λόγον. Αἰσθητήριον δὲ πρῶτον ἐν
[2, 2]   γίνεται τὸ σαφὲς καὶ κατὰ  τὸν   λόγον γνωριμώτερον, πειρατέον πάλιν οὕτω
[2, 4]   ἐνέργειαι καὶ αἱ πράξεις κατὰ  τὸν   λόγον. Εἰ δ' οὕτως, τούτων
[2, 1]   γὰρ οὐσία ὀφθαλμοῦ κατὰ  τὸν   λόγον (ὁ δ' ὀφθαλμὸς ὕλη
[2, 1]   ψυχή· οὐσία γὰρ κατὰ  τὸν   λόγον. Τοῦτο δὲ τὸ τί
[2, 4]   περὶ ψυχῆς, δῆλον. ~(Ἀναγκαῖον δὲ  τὸν   μέλλοντα περὶ τούτων σκέψιν ποιεῖσθαι
[2, 5]   ὅταν φρονῇ, ἀλλοιοῦσθαι, ὥσπερ οὐδὲ  τὸν   οἰκοδόμον ὅταν οἰκοδομῇ. Τὸ μὲν
[2, 2]   γὰρ μόνον τὸ ὅτι δεῖ  τὸν   ὁριστικὸν λόγον δηλοῦν, ὥσπερ οἱ
[2, 5]   τοῦ μὲν ὥσπερ ἂν εἴποιμεν  τὸν   παῖδα δύνασθαι στρατηγεῖν, τοῦ δὲ
[2, 8]   ὅτι οὐκ εἰσέρχεται πρὸς αὐτὸν  τὸν   συμφυῆ ἀέρα· ἀλλ' οὐδ' εἰς
[2, 3]   οἰκεῖον καὶ ἄτομον εἶδος, ἀφέντας  τὸν   τοιοῦτον. (Παραπλησίως δ' ἔχει τῷ
[2, 8]   ψόφος κίνησις τοῦ δυναμένου κινεῖσθαι  τὸν   τρόπον τοῦτον ὅνπερ τὰ ἀφαλλόμενα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009