Alphabétiquement     [«   »]
μέλλοντα 1
μέλος 1
μέν 5
μὲν 142
μένει 1
μέντοι 1
μέρη 2
Fréquences     [«    »]
83 ἐν
138 τοῦ
126 τῶν
142 μὲν
145 γὰρ
150 δ
161
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

μὲν


Livre, Pages
[2, 7]   δῆλον. Τὸ δὲ μεταξὺ ψόφων  μὲν   ἀήρ, ὀσμῆς δ' ἀνώνυμον· κοινὸν
[2, 11]   καὶ τῶν ψοφητικῶν, ὅτι ἐκείνων  μὲν   αἰσθανόμεθα τῷ τὸ μεταξὺ ποιεῖν
[2, 12]   αἰσθήσεως δεῖ λαβεῖν ὅτι  μὲν   αἴσθησίς ἐστι τὸ δεκτικὸν τῶν
[2, 9]   καὶ τὸ ὀσφραντικὸν αἰσθητήριον τοῖς  μὲν   ἀκαλυφὲς εἶναι, ὥσπερ τὸ ὄμμα,
[2, 10]   τε καὶ σιγῆς, ὧν τὸ  μὲν   ἀκουστὸν τὸ δ' οὐκ ἀκουστόν,
[2, 7]   ἔχειν αἴσθησιν ὀσμῆς. Ἀλλ'  μὲν   ἄνθρωπος, καὶ τῶν πεζῶν ὅσα
[2, 4]   Εἰ δ' ἄμφω, ἀλλ'  μὲν   ἄπεπτος δὲ πεπεμμένη, ἀμφοτέρως
[2, 2]   ἐναντίους τόπους· οὐ γὰρ ἄνω  μὲν   αὔξεται, κάτω δ' οὔ, ἀλλ'
[2, 4]   καὶ αὔξησις κατὰ ψυχήν·  μὲν   γὰρ αἴσθησις ἀλλοίωσίς τις εἶναι
[2, 2]   καὶ φαντασίαν καὶ ὄρεξιν· ὅπου  μὲν   γὰρ αἴσθησις, καὶ λύπη τε
[2, 12]   τὸ δ' εἶναι ἕτερον· μέγεθος  μὲν   γὰρ ἄν τι εἴη τὸ
[2, 1]   ἦν σῶμα, οἷον πέλεκυς· ἦν  μὲν   γὰρ ἂν τὸ πελέκει εἶναι
[2, 9]   τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος. Ἔοικε  μὲν   γὰρ ἀνάλογον ἔχειν πρὸς τὴν
[2, 4]   ἐνδέχοιτο τὴν τροφὴν λέγειν·  μὲν   γὰρ ἄπεπτος, τὸ ἐναντίον τῷ
[2, 7]   παρὰ τὰ φαινόμενα· ἐν μικρῷ  μὲν   γὰρ διαστήματι λάθοι ἄν, ἀπ'
[2, 8]   δὲ διττὸς ψόφος·  μὲν   γὰρ ἐνέργειά τις, δὲ
[2, 3]   αἰσθητικόν, καὶ τὸ ὀρεκτικόν· ὄρεξις  μὲν   γὰρ ἐπιθυμία καὶ θυμὸς καὶ
[2, 2]   περὶ τὰς αἰσθήσεις συμβέβηκεν· τὰ  μὲν   γὰρ ἔχει πάσας, τὰ δὲ
[2, 9]   πρὸς τὰ τῶν σκληροφθάλμων- τὰ  μὲν   γὰρ ἔχει φράγμα καὶ ὥσπερ
[2, 11]   τοῦτο νῦν ἄδηλον· ἐξ ἀέρος  μὲν   γὰρ ὕδατος ἀδύνατον συστῆναι
[2, 8]   μεταφορὰν ἀπὸ τῶν ἁπτῶν· τὸ  μὲν   γὰρ ὀξὺ κινεῖ τὴν αἴσθησιν
[2, 8]   ἁφὴν ὀξεῖ καὶ ἀμβλεῖ· τὸ  μὲν   γὰρ ὀξὺ οἷον κεντεῖ, τὸ
[2, 8]   τις, δὲ δύναμις· τὰ  μὲν   γὰρ οὔ φαμεν ἔχειν ψόφον,
[2, 2]   σῶμά τι ψυχή· σῶμα  μὲν   γὰρ οὐκ ἔστι, σώματος δέ
[2, 5]   ἁπλῶς ἐλέγομεν περὶ αὐτῶν. Ἔστι  μὲν   γὰρ οὕτως ἐπιστῆμόν τι ὡς
[2, 4]   τροφῇ καὶ αὐξητικῷ εἶναι·  μὲν   γὰρ ποσόν τι τὸ ἔμψυχον,
[2, 9]   παρ' ἄλλο δὲ μηδέν· οἱ  μὲν   γὰρ σκληρόσαρκοι ἀφυεῖς τὴν διάνοιαν,
[2, 9]   αἴσθησιν τὸν ἄνθρωπον ἀκριβεστάτην· ἐν  μὲν   γὰρ ταῖς ἄλλαις λείπεται πολλῶν
[2, 5]   τοῦ ἀνομοίου, καθάπερ εἴπομεν· πάσχει  μὲν   γὰρ τὸ ἀνόμοιον, πεπονθὸς δ'
[2, 3]   ἐφεξῆς οὕτως ἔχουσι, σκεπτέον. Άνευ  μὲν   γὰρ τοῦ θρεπτικοῦ τὸ αἰσθητικὸν
[2, 4]   ἀλλὰ μᾶλλον ψυχή·  μὲν   γὰρ τοῦ πυρὸς αὔξησις εἰς
[2, 3]   ἐλάχιστα λογισμὸν καὶ διάνοιαν· οἷς  μὲν   γὰρ ὑπάρχει λογισμὸς τῶν φθαρτῶν,
[2, 8]   καὶ τὴν διάλεκτον, ὧν  μὲν   γεῦσις ἀναγκαῖον (διὸ καὶ πλείοσιν
[2, 11]   ἄλλως, καθάπερ νῦν δοκεῖ  μὲν   γεῦσις καὶ ἁφὴ τῷ
[2, 9]   καθ' ὁμοιότητα τῶν πραγμάτων,  μὲν   γλυκεῖα κρόκου καὶ μέλιτος,
[2, 9]   (Ἔστι δ' ὥσπερ χυμὸς  μὲν   γλυκὺς δὲ πικρός, οὕτω
[2, 7]   τὸ αἴτημα. (Ἔστι δὲ χρώματος  μὲν   δεκτικὸν τὸ ἄχρουν, ψόφου δὲ
[2, 8]   κινησόμενον μέρος καὶ ἔμψυχον† Αὐτὸς  μὲν   δὴ ἄψοφον ἀὴρ διὰ
[2, 1]   ~(Τὰ  μὲν   δὴ ὑπὸ τῶν πρότερον παραδεδομένα
[2, 5]   ἐνεργείᾳ γίνονται ἐπιστήμονες, (ἀλλ'  μὲν   διὰ μαθήσεως ἀλλοιωθεὶς καὶ πολλάκις
[2, 8]   βαρὺ βραδύ, ἀλλὰ γίνεται τοῦ  μὲν   διὰ τὸ τάχος κίνησις
[2, 1]   ἐγρήγορσίς ἐστιν, ἀνάλογον δ'  μὲν   ἐγρήγορσις τῷ θεωρεῖν, δ'
[2, 2]   οὐσίας, καθάπερ εἴπομεν, ὧν τὸ  μὲν   εἶδος, τὸ δὲ ὕλη, τὸ
[2, 8]   ὠθεῖ, διὰ τὸ κινεῖν τὸ  μὲν   ἐν ὀλίγῳ τὸ δὲ ἐν
[2, 7]   τοσοῦτον φανερόν ἐστιν, ὅτι τὸ  μὲν   ἐν φωτὶ ὁρώμενον χρῶμα (διὸ
[2, 5]   ἐστι τῇ ψυχῇ. Διὸ νοῆσαι  μὲν   ἐπ' αὐτῷ, ὁπόταν βούληται, αἰσθάνεσθαι
[2, 9]   μυκτῆρος ἐντὸς τεθῇ· καὶ τὸ  μὲν   ἐπ' αὐτῷ τιθέμενον τῷ αἰσθητηρίῳ
[2, 2]   καὶ ὅλῳ, τούτων δ'  μὲν   ἐπιστήμη τε καὶ ὑγίεια μορφὴ
[2, 2]   ἐπιστάμεθα (λέγομεν δὲ τὸ  μὲν   ἐπιστήμην τὸ δὲ ψυχήν, ἑκατέρῳ
[2, 7]   χρῶμά τε καὶ λόγῳ  μὲν   ἔστιν εἰπεῖν, ἀνώνυμον δὲ τυγχάνει
[2, 6]   χυμοῦ, δ' ἁφὴ πλείους  {μὲν}   ἔχει διαφοράς, ἀλλ' ἑκάστη γε
[2, 1]   ἀρχαί. Τῶν δὲ φυσικῶν τὰ  μὲν   ἔχει ζωήν, τὰ δ' οὐκ
[2, 3]   Καὶ τῶν αἰσθητικῶν δὲ τὰ  μὲν   ἔχει τὸ κατὰ τόπον κινητικόν,
[2, 9]   οὕτω καὶ ὀσμαί, ἀλλὰ τὰ  μὲν   ἔχουσι τὴν ἀνάλογον ὀσμὴν καὶ
[2, 4]   ποιῆσαι ἕτερον οἷον αὐτό, ζῷον  μὲν   ζῷον, φυτὸν δὲ φυτόν, ἵνα
[2, 6]   συμβεβηκός. Τῶν δὲ δυοῖν τὸ  μὲν   ἴδιόν ἐστιν ἑκάστης αἰσθήσεως, τὸ
[2, 6]   τὸ αἰσθητὸν τριχῶς, ὧν δύο  μὲν   καθ' αὑτά φαμεν αἰσθάνεσθαι, τὸ
[2, 4]   καὶ τὸ πηδά- λιον, τὸ  μὲν   κινοῦν καὶ κινούμενον, τὸ δὲ
[2, 4]   μετέχειν ἕκαστον, κοινωνεῖ ταύτῃ, τὸ  μὲν   μᾶλλον τὸ δ' ἧττον, καὶ
[2, 2]   τῆς ἐν αὐτοῖς ψυχῆς ἐντελεχείᾳ  μὲν   μιᾶς ἐν ἑκάστῳ φυτῷ, δυνάμει
[2, 6]   κοινὸν πασῶν. Λέγω δ' ἴδιον  μὲν   μὴ ἐνδέχεται ἑτέρᾳ αἰσθήσει
[2, 10]   βίαιος) ἀόρατον δὲ τὸ  μὲν   ὅλως λέγεται, ὥσπερ καὶ ἐπ'
[2, 9]   καὶ ἄπορον φαίνεται εἰ πάντα  μὲν   ὁμοίως ὀσμᾶται, δ' ἄνθρωπος
[2, 7]   δὲ ἁφῆς καὶ γεύσεως ἔχει  μὲν   ὁμοίως, οὐ φαίνεται δέ· δι'
[2, 7]   Διαφανὲς δὲ λέγω ἔστι  μὲν   ὁρατόν, οὐ καθ' αὑτὸ δὲ
[2, 12]   τὸ πάσχειν τι; τὸ  μὲν   ὀσμᾶσθαι αἰσθάνεσθαι, δ' ἀὴρ
[2, 7]   ποιεῖ τὴν αἴσθησιν, ἀλλ' ὑπὸ  μὲν   ὀσμῆς καὶ ψόφου τὸ μεταξὺ
[2, 5]   τρόπον δυνατός ἐστιν, ἀλλ'  μὲν   ὅτι τὸ γένος τοιοῦτον καὶ
[2, 4]   δ' οὗ ἕνεκα διττόν, τὸ  μὲν   οὗ, τὸ δὲ ᾧ) Ἐπεὶ
[2, 3]   οὐ πᾶσι λογισμός, ἀλλὰ τοῖς  μὲν   οὐδὲ φαντασία, τὰ δὲ ταύτῃ
[2, 8]   ἀέρα οὐδ' ἀναπνέουσιν. Δι' ἣν  μὲν   οὖν αἰτίαν, ἕτερός ἐστι λόγος.
[2, 7]   τὸ οἰκεῖον χρῶμα. Δι' ἣν  μὲν   οὖν αἰτίαν ταῦτα ὁρᾶται, ἄλλος
[2, 7]   ὅλως οὐθὲν ὀφθήσεται. Δι' ἣν  μὲν   οὖν αἰτίαν τὸ χρῶμα ἀναγκαῖον
[2, 9]   θείου καὶ τῶν τοιούτων. Ὀσφραίνεσθαι  μὲν   οὖν ἀναγκαῖον, ἀλλ' οὐκ ἀναπνέοντα.
[2, 1]   κυρίως ἐντελέχειά ἐστιν. Καθόλου  μὲν   οὖν εἴρηται τί ἐστιν
[2, 5]   τὸν οἰκοδόμον ὅταν οἰκοδομῇ. Τὸ  μὲν   οὖν εἰς ἐντελέχειαν ἄγειν ἐκ
[2, 11]   τοῦ ἁπτικοῦ σάρξ. Ἁπταὶ  μὲν   οὖν εἰσὶν αἱ διαφοραὶ τοῦ
[2, 2]   οἰκείᾳ ὕλῃ πέφυκεν ἐγγίνεσθαι. Ὅτι  μὲν   οὖν ἐντελέχειά τίς ἐστι καὶ
[2, 7]   οὐσία πέφυκεν ἑκάστης αἰσθήσεως. ~(Οὗ  μὲν   οὖν ἐστιν ὄψις, τοῦτ'
[2, 2]   ὑπάρχει δύναμις ἄλλη (ψυχῆς. Τὸ  μὲν   οὖν ζῆν διὰ τὴν ἀρχὴν
[2, 1]   τὸ δυνάμει τοιονδὶ σῶμα. Ὡς  μὲν   οὖν τμῆσις καὶ
[2, 4]   πᾶν ἔμψυχον ἔχει θερμότητα. Τύπῳ  μὲν   οὖν τροφὴ τί ἐστιν
[2, 11]   αὐτὸ μόριον καὶ χυμοῦ. Εἰ  μὲν   οὖν καὶ ἄλλη σὰρξ
[2, 3]   θεωρητικοῦ νοῦ ἕτερος λόγος. Ὅτι  μὲν   οὖν περὶ τούτων ἑκάστου
[2, 5]   ἐπιστάμενος τόδε τὸ Α. Ἀμφότεροι  μὲν   οὖν οἱ πρῶτοι, κατὰ δύναμιν
[2, 1]   καὶ τὸ σῶμα ζῷον. Ὅτι  μὲν   οὖν οὐκ ἔστιν ψυχὴ
[2, 5]   ἤδη ἐντελεχείᾳ, καθάπερ εἴρηται. Πάσχει  μὲν   οὖν οὐχ ὅμοιον ὄν, πεπονθὸς
[2, 1]   ἢ> ὥσπερ πλωτὴρ πλοίου. Τύπῳ  μὲν   οὖν ταύτῃ διωρίσθω καὶ ὑπογεγράφθω
[2, 12]   τοιαύτη δύναμις. Ἔστι  μὲν   οὖν ταὐτόν, τὸ δ' εἶναι
[2, 7]   ὑπάρχει ἓν καὶ ταὐτόν. Τί  μὲν   οὖν τὸ διαφανὲς καὶ τί
[2, 8]   τὸ τοῦ λείου ἐπίπεδον. Ψοφητικὸν  μὲν   οὖν τὸ κινητικὸν ἑνὸς ἀέρος
[2, 10]   μίγνυσθαι, οὐδὲ ταῖς ἀπορροίαις. Ὡς  μὲν   οὖν τὸ μεταξὺ οὐθὲν ἔστιν·
[2, 6]   τὸ ψοφοῦν ποῦ. Τὰ  μὲν   οὖν τοιαῦτα λέγεται ἴδια ἑκάστης,
[2, 4]   οὐ τρέφει τὸ ὕδωρ. Ἐν  μὲν   οὖν τοῖς ἁπλοῖς σώμασι ταῦτ'
[2, 7]   γίνεται τὸ ὁρᾶν· ὑπ' αὐτοῦ  μὲν   οὖν τοῦ ὁρωμένου χρώματος ἀδύνατον·
[2, 11]   ὥσπερ τὰ φθαρτικά. Καθ' ἑκάστην  μὲν   οὖν τῶν αἰσθήσεων εἴρηται τύπῳ.
[2, 8]   τὸ δὲ βραδὺ εἶναι. Περὶ  μὲν   οὖν ψόφου ταύτῃ διωρίσθω.
[2, 4]   σωμάτων ψυχὴ αἰτία. Ὅτι  μὲν   οὖν ὡς οὐσία, δῆλον· τὸ
[2, 5]   ὂν καὶ τὸ ἐνεργείᾳ. Πρῶτον  μὲν   οὖν ὡς τοῦ αὐτοῦ ὄντος
[2, 4]   αὐτὸ ἀλλ' οἷον αὐτό, ἀριθμῷ  μὲν   οὐχ ἕν, εἴδει δ' ἕν.
[2, 9]   καὶ ἀνοσφράντου. Ἀνόσφραντον δὲ τὸ  μὲν   παρὰ τὸ ὅλως ἀδύνατον εἶναι>
[2, 3]   σχημάτων λόγος κοινός, ὃς ἐφαρμόσει  μὲν   πᾶσιν, ἴδιος δ' οὐδενὸς ἔσται
[2, 3]   καὶ δίψα ἐπιθυμία, καὶ  μὲν   πεῖνα ξηροῦ καὶ θερμοῦ,
[2, 11]   καὶ τὸ ὀσφραντόν· ἀλλὰ τὰ  μὲν   πόρρωθεν, τὰ δ' ἐγγύθεν, διὸ
[2, 5]   φύσιν. Οῦ δ' αἰσθητικοῦ  μὲν   πρώτη μεταβολὴ γίνεται ὑπὸ τοῦ
[2, 7]   γὰρ αὐτὴ φύσις ὁτὲ  μὲν   σκότος ὁτὲ δὲ φῶς ἐστιν.
[2, 4]   αὔξησιν συμβαίνειν τοῖς φυτοῖς κάτω  μὲν   συρριζουμένοις διὰ τὸ τὴν γῆν
[2, 5]   θεωρεῖν· διαφέρει δέ, ὅτι τοῦ  μὲν   τὰ ποιητικὰ τῆς ἐνεργείας ἔξωθεν,
[2, 10]   καὶ ἐπὶ τῶν χρωμάτων, ἁπλᾶ  μὲν   τἀναντία, τὸ γλυκὺ καὶ τὸ
[2, 8]   ἐν πολλῷ, ὥστε συμβαίνει τὸ  μὲν   ταχὺ τὸ δὲ βραδὺ εἶναι.
[2, 2]   μόνον καὶ τόπῳ, περὶ  μὲν   τινῶν τούτων οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν,
[2, 10]   τὸ πικρόν, ἐχόμενα δὲ τοῦ  μὲν   τὸ λιπαρόν, τοῦ δὲ τὸ
[2, 4]   δ' ἔχει· φασὶ γὰρ οἱ  μὲν   τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίῳ τρέφεσθαι,
[2, 4]   ἑαυτό, ἀλλὰ σώζει. Ὥσθ'  μὲν   τοιαύτη τῆς ψυχῆς ἀρχὴ δύναμίς
[2, 9]   καὶ ἑκάστη τῶν αἰσθήσεων,  μὲν   τοῦ ἀκουστοῦ καὶ ἀνηκούστου,
[2, 3]   τοῖς φυτοῖς. Πάλιν δ' ἄνευ  μὲν   τοῦ ἁπτικοῦ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων
[2, 2]   οἷον ἐνέργεια τοῦ δεκτικοῦ,  μὲν   τοῦ ἐπιστημονικοῦ, δὲ τοῦ
[2, 5]   καὶ τῶν ἔξωθεν ἀλλὰ περὶ  μὲν   τούτων διασαφῆσαι καιρὸς γένοιτ' ἂν
[2, 4]   τρέφεται καὶ τὸ τρέφον, τὸ  μὲν   τρέφον ἐστὶν πρώτη ψυχή,
[2, 4]   τρέφεται καὶ τὸ τρέφον, τὸ  μὲν   τρέφον ἐστὶν πρώτη ψυχή,
[2, 3]   τῶν ἐμψύχων, οἷον ἐν τετραγώνῳ  μὲν   τρίγωνον, ἐν αἰσθητικῷ δὲ τὸ
[2, 4]   ταῦτ' εἶναι δοκεῖ μάλιστα τὸ  μὲν   τροφὴ τὸ δὲ τρεφόμενον. Ἀπορίαν
[2, 7]   οἰκεῖον χρῶμα· ἔνια γὰρ ἐν  μὲν   τῷ φωτὶ οὐχ ὁρᾶται, ἐν
[2, 2]   λαμβάνειν τροφήν. Χωρίζεσθαι δὲ τοῦτο  μὲν   τῶν ἄλλων δυνατόν, τὰ δ'
[2, 2]   τῶν εἰρημένων. Ἔτι δ' ἐνίοις  μὲν   τῶν ζῴων ἅπανθ' ὑπάρχει ταῦτα,
[2, 2]   δὲ καὶ {ᾧ} ὑγιαίνομεν τὸ  μὲν   ὑγιείᾳ τὸ δὲ μορίῳ τινὶ
[2, 10]   Ἀναγκαῖον ἄρα ὑγρανθῆναι τὸ δυνάμενον  μὲν   ὑγραίνεσθαι σωζόμενον, μὴ ὑγρὸν δέ,
[2, 4]   ἀλλήλοις εἶναι τροφή, ἀλλὰ τὸ  μὲν   ὕδωρ τῷ πυρὶ τροφή, τὸ
[2, 1]   ἐκ τούτων. Ἔστι δ'  μὲν   ὕλη δύναμις, τὸ δ' εἶδος
[2, 2]   ἐξ ἀμφοῖν, τούτων δ'  μὲν   ὕλη δύναμις, τὸ δὲ εἶδος
[2, 3]   τῆς ψυχῆς αἱ λεχθεῖσαι τοῖς  μὲν   ὑπάρχουσι πᾶσαι, καθάπερ εἴπομεν, τοῖς
[2, 2]   ~(Ἐπεὶ δ' ἐκ τῶν ἀσαφῶν  μὲν   φανερωτέρων δὲ γίνεται τὸ σαφὲς
[2, 10]   γάρ τις ἀμφοτέρου· ἀλλὰ τοῦ  μὲν   φαύλη καὶ φθαρτική {τῆς γεύσεως}
[2, 5]   οὐδὲ τὸ πάσχειν, ἀλλὰ τὸ  μὲν   φθορά τις ὑπὸ τοῦ ἐναντίου,
[2, 3]   τόπον, διανοητικόν. Ὑπάρχει δὲ τοῖς  μὲν   φυτοῖς τὸ θρεπτικὸν μόνον, ἑτέροις
[2, 8]   ὅσα λεῖα καὶ κοῖλα·  μὲν   χαλκὸς ὅτι λεῖος, τὰ δὲ
[2, 7]   ὄψιν, οὐκ ὄψεται· ἀλλὰ τὸ  μὲν   χρῶμα κινεῖ τὸ διαφανές, οἷον
[2, 5]   λέγοιτο καὶ αἴσθησις,  μὲν   ὡς δυνάμει, δὲ ὡς
[2, 1]   Αὕτη δὲ λέγεται διχῶς,  μὲν   ὡς ἐπιστήμη, δ' ὡς
[2, 1]   ἐντελέχεια, καὶ τοῦτο διχῶς, τὸ  μὲν   ὡς ἐπιστήμη, τὸ δ' ὡς
[2, 5]   καὶ ἐνεργείᾳ ὄντος. Διὸ ἔστι  μὲν   ὡς ὑπὸ τοῦ ὁμοίου πάσχει,
[2, 5]   τοῦ δυνάμει λεγομένου, ἀλλὰ τοῦ  μὲν   ὥσπερ ἂν εἴποιμεν τὸν παῖδα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009