Alphabétiquement     [«   »]
τοῦτον 1
τούτου 11
τούτῳ 7
τούτων 31
τραχύτης 1
τρεῖς 1
τρέφει 2
Fréquences     [«    »]
31 ἔχει
31 κατὰ
29 μὴ
31 τούτων
32 τὸν
34 τε
34 τοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

τούτων


Livre, Pages
[2, 2]   ἐστὶν ψυχὴ τῶν εἰρημένων  τούτων   ἀρχὴ καὶ τούτοις ὥρισται, θρεπτικῷ,
[2, 3]   ψυχροῖς τρέφεται τὰ ζῶντα πάντα,  τούτων   δ' αἴσθησις ἁφή, τῶν δ'
[2, 4]   τὸν λόγον. Εἰ δ' οὕτως,  τούτων   δ' ἔτι πρότερα τὰ ἀντικείμενα
[2, 2]   τοῦ σώματος καὶ ὅλῳ,  τούτων   δ' μὲν ἐπιστήμη τε
[2, 2]   ὕλη, τὸ δὲ ἐξ ἀμφοῖν,  τούτων   δ' μὲν ὕλη δύναμις,
[2, 5]   τῶν ἔξωθεν ἀλλὰ περὶ μὲν  τούτων   διασαφῆσαι καιρὸς γένοιτ' ἂν καὶ
[2, 9]   ὀσμὰς ὥσπερ τοὺς χυμούς, {ἀπὸ  τούτων}   εἴληφε τὰ ὀνόματα καθ' ὁμοιότητα
[2, 11]   δὴ μικτὸν ἐκ τῆς καὶ  τούτων   εἶναι, οἷον βούλεται εἶναι
[2, 2]   αἰσθητικῷ, διανοητικῷ, κινήσει. Πότερον δὲ  τούτων   ἕκαστόν ἐστι ψυχὴ μόριον
[2, 3]   Ὅτι μὲν οὖν περὶ  τούτων   ἑκάστου λόγος, οὗτος οἰκειότατος καὶ
[2, 9]   ἐν τῷ ἀέρι· καὶ γὰρ  τούτων   ἔνια πόρρωθεν ἀπαντᾷ πρὸς τὴν
[2, 2]   ζῆν λεγομένου, κἂν ἕν τι  τούτων   ἐνυπάρχῃ μόνον, ζῆν αὐτό φαμεν,
[2, 1]   τι, καὶ τρίτον τὸ ἐκ  τούτων.   Ἔστι δ' μὲν ὕλη
[2, 3]   δὲ χυμὸς οἷον ἥδυσμά τι  τούτων   ἐστίν. Διασαφητέον δὲ περὶ αὐτῶν
[2, 2]   ὑπάρχει ταῦτα, τισὶ δὲ τινὰ  τούτων,   ἑτέροις δὲ ἓν μόνον (τοῦτο
[2, 12]   δύναμις ἐκείνου. Φανερὸν δ' ἐκ  τούτων   καὶ διὰ τί ποτε τῶν
[2, 3]   τὸν κοινὸν λόγον καὶ ἐπὶ  τούτων   καὶ ἐφ' ἑτέρων, ὃς οὐδενὸς
[2, 6]   ἀλλ' ἑκάστη γε κρίνει περὶ  τούτων,   καὶ οὐκ ἀπατᾶται ὅτι χρῶμα
[2, 11]   διὰ τοῦ μέσου, ἀλλ' ἐπὶ  τούτων   λανθάνει. Καίτοι καθάπερ εἴπομεν καὶ
[2, 5]   τοῖς οἰκείοις λόγοις. ~(Διωρισμένων δὲ  τούτων   λέγωμεν κοινῇ περὶ πάσης αἰσθήσεως.
[2, 2]   μόρια τῆς ψυχῆς φανερὸν ἐκ  τούτων   ὅτι οὐκ ἔστι χωριστά, καθάπερ
[2, 5]   ἔχοντα τὴν γραμματικήν· ἑκάτερος δὲ  τούτων   οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον δυνατός
[2, 2]   καὶ τόπῳ, περὶ μὲν τινῶν  τούτων   οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν, ἔνια δὲ
[2, 4]   ~(Ἀναγκαῖον δὲ τὸν μέλλοντα περὶ  τούτων   σκέψιν ποιεῖσθαι λαβεῖν ἕκαστον αὐτῶν
[2, 2]   δι' ἣν δ' αἰτίαν ἑκάτερον  τούτων   συμβέβηκεν, ὕστερον ἐροῦμεν. Νῦν δ'
[2, 1]   εἶναι δοκοῦσι τὰ σώματα, καὶ  τούτων   τὰ φυσικά· ταῦτα γὰρ τῶν
[2, 7]   καὶ ὀφθαλμοί· ἀλλ' οὐδενὸς ὁρᾶται  τούτων   τὸ οἰκεῖον χρῶμα. Δι' ἣν
[2, 10]   δὲ τὸ ἁλμυρόν· μεταξὺ δὲ  τούτων   τό τε δριμὺ καὶ τὸ
[2, 2]   ἔχοντος εἶναι τοιούτου, φανερὸν ἐκ  τούτων.   ~(Τῶν δὲ δυνάμεων τῆς ψυχῆς
[2, 7]   δ' αἰτία καὶ περὶ  τούτων   ὕστερον λεχθήσεται. ~(Νῦν δὲ πρῶτον
[2, 2]   τὸ δὲ ψυχήν, ἑκατέρῳ γὰρ  τούτων   φαμὲν ἐπίστασθαι) ὁμοίως δὲ καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009