Livre, Pages |
[2, 11] |
ἐναντιώσεως.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
κρίνει
|
τὰ |
αἰσθητά.
Τὸ
γὰρ
μέσον
κριτικόν· |
[2, 5] |
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅτι
|
τὰ |
αἰσθητὰ
τῶν
καθ'
ἕκαστα
καὶ |
[2, 12] |
τῶν
αἰσθητῶν
αἱ
ὑπερβολαὶ
φθείρουσι
|
τὰ |
αἰσθητήρια
(ἐὰν
γὰρ
ᾖ
ἰσχυροτέρα |
[2, 9] |
ἀνθρώπων·
δῆλον
δὲ
πειρωμένοις·
ὥστε
|
τὰ |
ἄναιμα,
ἐπειδὴ
οὐκ
ἀναπνέουσιν,
ἑτέραν |
[2, 9] |
ὁμοίως
καὶ
τὰ
ἔναιμα
καὶ
|
τὰ |
ἄναιμα,
ὥσπερ
καὶ
τὰ
ἐν |
[2, 9] |
τῶν
πόρων.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τὰ |
ἀναπνέοντα
οὐκ
ὀσμᾶται
ἐν
τῷ |
[2, 4] |
οὕτως,
τούτων
δ'
ἔτι
πρότερα
|
τὰ |
ἀντικείμενα
δεῖ
τεθεωρηκέναι,
περὶ
ἐκείνων |
[2, 11] |
αἴσθησις
ἀλλὰ
πλείους,
ἀναγκαῖον
καὶ
|
τὰ |
ἁπτὰ
αἰσθητὰ
πλείω
εἶναι.
Ἔχει |
[2, 12] |
βροντῆς
διίστησι
τὸ
ξύλον.
Ἀλλὰ
|
τὰ |
ἁπτὰ
καὶ
οἱ
χυμοὶ
ποιοῦσιν· |
[2, 8] |
κινεῖσθαι
τὸν
τρόπον
τοῦτον
ὅνπερ
|
τὰ |
ἀφαλλόμενα
ἀπὸ
τῶν
λείων,
ὅταν |
[2, 12] |
μή,
ὑπὸ
τίνος
ἂν
πάσχοι
|
τὰ |
ἄψυχα
καὶ
ἀλλοιοῖτο;
ἆρ'
οὖν |
[2, 9] |
ἔχει
φράγμα
καὶ
ὥσπερ
ἔλυτρον
|
τὰ |
βλέφαρα,
ἃ
μὴ
κινήσας
μηδ' |
[2, 6] |
κίνησις,
ἠρεμία,
ἀριθμός,
σχῆμα,
μέγεθος·
|
τὰ |
γὰρ
τοιαῦτα
οὐδεμιᾶς
ἐστὶν
ἴδια, |
[2, 9] |
ἔχει
τοιοῦτον,
ἀλλ'
εὐθέως
ὁρᾷ
|
τὰ |
γινόμενα
ἐν
τῷ
διαφανεῖ-
οὕτως |
[2, 2] |
τοῦτο
μὲν
τῶν
ἄλλων
δυνατόν,
|
τὰ |
δ'
ἄλλα
τούτου
ἀδύνατον
ἐν |
[2, 11] |
ὀσφραντόν·
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
πόρρωθεν,
|
τὰ |
δ'
ἐγγύθεν,
διὸ
λανθάνει·
ἐπεὶ |
[2, 8] |
ἔχειν
ψόφον,
οἷον
σπόγγον,
ἔρια,
|
τὰ |
δ'
ἔχειν,
οἷον
χαλκὸν
καὶ |
[2, 1] |
φυσικῶν
τὰ
μὲν
ἔχει
ζωήν,
|
τὰ |
δ'
οὐκ
ἔχει·
ζωὴν
δὲ |
[2, 3] |
ἔχει
τὸ
κατὰ
τόπον
κινητικόν,
|
τὰ |
δ'
οὐκ
ἔχει·
τελευταῖον
δὲ |
[2, 11] |
ὕδωρ
εἶναι
ἢ
ἔχειν
ὕδωρ,
|
τὰ |
δὲ
ἁπτόμενα
ἀλλήλων
ἐν
τῷ |
[2, 3] |
ἐπιθυμία
καὶ
θυμὸς
καὶ
βούλησις,
|
τὰ |
δὲ
ζῷα
πάντ'
ἔχουσι
μίαν |
[2, 2] |
οὗ
καὶ
τὰ
φυόμενα
μετέχει)
|
τὰ |
δὲ
ζῷα
πάντα
φαίνεται
τὴν |
[2, 8] |
ὁ
μὲν
χαλκὸς
ὅτι
λεῖος,
|
τὰ |
δὲ
κοῖλα
τῇ
ἀνακλάσει
πολλὰς |
[2, 2] |
ἔχει
πάσας,
τὰ
δὲ
τινάς,
|
τὰ |
δὲ
μίαν
τὴν
ἀναγκαιοτάτην,
ἁφήν. |
[2, 9] |
κινήσας
μηδ'
ἀνασπάσας
οὐχ
ὁρᾷ·
|
τὰ |
δὲ
σκληρόφθαλμα
οὐδὲν
ἔχει
τοιοῦτον, |
[2, 3] |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
οὐδὲ
φαντασία,
|
τὰ |
δὲ
ταύτῃ
μόνῃ
ζῶσιν.
Περὶ |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἔχει
πάσας,
|
τὰ |
δὲ
τινάς,
τὰ
δὲ
μίαν |
[2, 9] |
γλυκεῖαν
ὀσμὴν
καὶ
γλυκὺν
χυμόν,
|
τὰ |
δὲ
τοὐναντίον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[2, 12] |
μεσότητα,
μηδὲ
τοιαύτην
ἀρχὴν
οἵαν
|
τὰ |
εἴδη
δέχεσθαι
τῶν
αἰσθητῶν,
ἀλλὰ |
[2, 9] |
πρὸς
τὴν
γεῦσιν,
καὶ
ὁμοίως
|
τὰ |
εἴδη
τῶν
χυμῶν
τοῖς
τῆς |
[2, 11] |
οὗ
γίνονται
αἱ
κινήσεις,
φανερὰ
|
τὰ |
εἰρημένα
αἰσθητήρια
ἕτερα
ὄντα.
Ἐπὶ |
[2, 11] |
γὰρ
ἔχει
ὁ
ἀὴρ
πρὸς
|
τὰ |
ἐν
αὐτῷ
καὶ
τὸ
ὕδωρ |
[2, 9] |
καὶ
τὰ
ἄναιμα,
ὥσπερ
καὶ
|
τὰ |
ἐν
τῷ
ἀέρι·
καὶ
γὰρ |
[2, 11] |
δὲ
μᾶλλον
ἡμᾶς,
ὥσπερ
καὶ
|
τὰ |
ἐν
τῷ
ὕδατι
ζῷα
εἰ |
[2, 11] |
αὐτῷ
καὶ
τὸ
ὕδωρ
πρὸς
|
τὰ |
ἐν
τῷ
ὕδατι,
λανθάνει
δὲ |
[2, 9] |
δοκοῦσιν
ὀσμῆς
αἰσθάνεσθαι,
ὁμοίως
καὶ
|
τὰ |
ἔναιμα
καὶ
τὰ
ἄναιμα,
ὥσπερ |
[2, 9] |
ἀέρος
ἢ
ὕδατος·
καὶ
γὰρ
|
τὰ |
ἔνυδρα
δοκοῦσιν
ὀσμῆς
αἰσθάνεσθαι,
ὁμοίως |
[2, 7] |
ὑπάρχει
τούτοις·
φαίνεται
γὰρ
καὶ
|
τὰ |
ἔνυδρα
τῶν
ζῴων
ἔχειν
αἴσθησιν |
[2, 11] |
ὕδωρ
ἔχειν
μεταξύ,
οὗ
ἀνάπλεα
|
τὰ |
ἔσχατα,
εἰ
δὲ
τοῦτ'
ἀληθές, |
[2, 3] |
παρὰ
τὸ
τρίγωνον
ἔστι
καὶ
|
τὰ |
ἐφεξῆς,
οὔτ'
ἐνταῦθα
ψυχὴ
παρὰ |
[2, 3] |
καὶ
θερμοῖς
καὶ
ψυχροῖς
τρέφεται
|
τὰ |
ζῶντα
πάντα,
τούτων
δ'
αἴσθησις |
[2, 6] |
Τῶν
δὲ
καθ'
αὑτὰ
αἰσθητῶν
|
τὰ |
ἴδια
κυρίως
ἐστὶν
αἰσθητά,
καὶ |
[2, 3] |
τῷ
περὶ
τῶν
σχημάτων
καὶ
|
τὰ |
κατὰ
ψυχήν·
ἀεὶ
γὰρ
ἐν |
[2, 3] |
λογισμὸς
τῶν
φθαρτῶν,
τούτοις
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
πάντα,
οἷς
δ'
ἐκείνων |
[2, 5] |
τὸ
ἀκουστόν,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
αἰσθητῶν.
Αἴτιον
δ' |
[2, 2] |
καὶ
περὶ
τὰς
αἰσθήσεις
συμβέβηκεν·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
ἔχει
πάσας,
τὰ |
[2, 9] |
ὄμματα
πρὸς
τὰ
τῶν
σκληροφθάλμων-
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
ἔχει
φράγμα
καὶ |
[2, 8] |
ἐνέργειά
τις,
ὁ
δὲ
δύναμις·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
οὔ
φαμεν
ἔχειν |
[2, 1] |
ἄλλων
ἀρχαί.
Τῶν
δὲ
φυσικῶν
|
τὰ |
μὲν
ἔχει
ζωήν,
τὰ
δ' |
[2, 3] |
αἴσθησιν.
Καὶ
τῶν
αἰσθητικῶν
δὲ
|
τὰ |
μὲν
ἔχει
τὸ
κατὰ
τόπον |
[2, 9] |
πικρός,
οὕτω
καὶ
ὀσμαί,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
ἔχουσι
τὴν
ἀνάλογον
ὀσμὴν |
[2, 11] |
ὁρατὸν
καὶ
τὸ
ὀσφραντόν·
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
πόρρωθεν,
τὰ
δ'
ἐγγύθεν, |
[2, 2] |
τὴν
αἴσθησιν
πρώτως·
καὶ
γὰρ
|
τὰ |
μὴ
κινούμενα
μηδ'
ἀλλάττοντα
τόπον, |
[2, 9] |
τὸ
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
ὥσπερ
|
τὰ |
ὄμματα
πρὸς
τὰ
τῶν
σκληροφθάλμων- |
[2, 9] |
τοὺς
χυμούς,
{ἀπὸ
τούτων}
εἴληφε
|
τὰ |
ὀνόματα
καθ'
ὁμοιότητα
τῶν
πραγμάτων, |
[2, 4] |
ῥίζαι
τῶν
φυτῶν,
εἰ
χρὴ
|
τὰ |
ὄργανα
λέγειν
ἕτερα
καὶ
ταὐτὰ |
[2, 12] |
ὑπ'
ὀσμῆς
καὶ
ψόφου,
καὶ
|
τὰ |
πάσχοντα
ἀόριστα,
καὶ
οὐ
μένει, |
[2, 8] |
μορίῳ
πλέον
ἔχει
τὸ
θερμὸν
|
τὰ |
πεζὰ
τῶν
ἄλλων.
Δεῖται
δὲ |
[2, 5] |
διαφέρει
δέ,
ὅτι
τοῦ
μὲν
|
τὰ |
ποιητικὰ
τῆς
ἐνεργείας
ἔξωθεν,
τὸ |
[2, 7] |
τῷ
σκότει
ποιεῖ
αἴσθησιν,
οἷον
|
τὰ |
πυρώδη
φαινόμενα
καὶ
λάμποντα
(ἀνώνυμα |
[2, 9] |
αἰσθητηρίου.
Εὔλογον
δ'
οὕτω
καὶ
|
τὰ |
σκληρόφθαλμα
τῶν
χρωμάτων
αἰσθάνεσθαι,
καὶ |
[2, 11] |
σῶμα·
λέγω
δὲ
διαφορὰς
αἳ
|
τὰ |
στοιχεῖα
διορίζουσι,
θερμὸν
ψυχρόν,
ξηρὸν |
[2, 5] |
ἡ
αἴσθησις
καθ'
αὑτὰ
ἢ
|
τὰ |
συμβεβηκότα
τούτοις.
Δῆλον
οὖν
ὅτι |
[2, 12] |
ψόφος
οὔτε
ὀσμὴ
οὐδὲν
ποιεῖ
|
τὰ |
σώματα,
ἀλλ'
ἐν
οἷς
ἐστίν, |
[2, 1] |
Οὐσίαι
δὲ
μάλιστ'
εἶναι
δοκοῦσι
|
τὰ |
σώματα,
καὶ
τούτων
τὰ
φυσικά· |
[2, 4] |
σώματα
τῆς
ψυχῆς
ὄργανα,
καθάπερ
|
τὰ |
τῶν
ζῴων,
οὕτω
καὶ
τὰ |
[2, 9] |
ζῴων,
ὥσπερ
τὰ
ὄμματα
πρὸς
|
τὰ |
τῶν
σκληροφθάλμων-
τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 1] |
ᾖ
ὀργανικόν.
(Ὄργανα
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
φυτῶν
μέρη,
ἀλλὰ
παντελῶς |
[2, 4] |
τὰ
τῶν
ζῴων,
οὕτω
καὶ
|
τὰ |
τῶν
φυτῶν,
ὡς
ἕνεκα
τῆς |
[2, 7] |
τοῦ
λόγου
ἐνάργειαν
καὶ
παρὰ
|
τὰ |
φαινόμενα·
ἐν
μικρῷ
μὲν
γὰρ |
[2, 11] |
τῶν
ἁπτῶν
αἱ
ὑπερβολαί,
ὥσπερ
|
τὰ |
φθαρτικά.
Καθ'
ἑκάστην
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
μόριον
τῆς
ψυχῆς
οὗ
καὶ
|
τὰ |
φυόμενα
μετέχει)
τὰ
δὲ
ζῷα |
[2, 2] |
τε
καὶ
αὔξησις.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
φυόμενα
πάντα
δοκεῖ
ζῆν·
φαίνεται |
[2, 4] |
ψυχὴ
κατὰ
φύσιν·
πάντα
γὰρ
|
τὰ |
φυσικὰ
σώματα
τῆς
ψυχῆς
ὄργανα, |
[2, 1] |
δοκοῦσι
τὰ
σώματα,
καὶ
τούτων
|
τὰ |
φυσικά·
ταῦτα
γὰρ
τῶν
ἄλλων |
[2, 12] |
χορδῶν)
καὶ
διὰ
τί
ποτε
|
τὰ |
φυτὰ
οὐκ
αἰσθάνεται,
ἔχοντά
τι |
[2, 8] |
γὰρ
ἄνευ
φωτὸς
οὐχ
ὁρᾶται
|
τὰ |
χρώματα,
οὕτως
οὐδ'
ἄνευ
ψόφου |