Alphabétiquement     [«   »]
βραδυτῆτα 1
βροντῆς 1
γ 1
γὰρ 145
γάρ 12
γε 8
γεγραμμένος 1
Fréquences     [«    »]
142 μὲν
138 τοῦ
126 τῶν
145 γὰρ
150 δ
161
256 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

γὰρ


Livre, Pages
[2, 7]   ἐν τῷ οὐρανῷ εἴη· τοῦτο  γὰρ   ἀδύνατόν ἐστιν. Πάσχοντος γάρ τι
[2, 11]   δυνάμει τοιοῦτόν ἐστι μόριον· τὸ  γὰρ   αἰσθάνεσθαι πάσχειν τι ἐστίν· ὥστε
[2, 2]   ἐντόμων ἐν τοῖς διατεμνομένοις· καὶ  γὰρ   αἴσθησιν ἑκάτερον τῶν μερῶν ἔχει
[2, 4]   αὔξησις κατὰ ψυχήν· μὲν  γὰρ   αἴσθησις ἀλλοίωσίς τις εἶναι δοκεῖ,
[2, 2]   φαντασίαν καὶ ὄρεξιν· ὅπου μὲν  γὰρ   αἴσθησις, καὶ λύπη τε καὶ
[2, 11]   ἄλλο τί ἐστιν ἐντός. Πᾶσα  γὰρ   αἴσθησις μιᾶς ἐναντιώσεως εἶναι δοκεῖ,
[2, 4]   οὖν ὡς οὐσία, δῆλον· τὸ  γὰρ   αἴτιον τοῦ εἶναι πᾶσιν
[2, 5]   πάσχειν συμβαίνει, καθάπερ εἴρηται· δοκεῖ  γὰρ   ἀλλοίωσίς τις εἶναι. Φασὶ δέ
[2, 12]   δ' εἶναι ἕτερον· μέγεθος μὲν  γὰρ   ἄν τι εἴη τὸ αἰσθανόμενον,
[2, 5]   αὑτὸ ἄνευ τοῦ καυστικοῦ· ἔκαιε  γὰρ   ἂν ἑαυτό, καὶ οὐθὲν ἐδεῖτο
[2, 8]   τὸ φῶς ἀεὶ ἀνακλᾶται (οὐδὲ  γὰρ   ἂν ἐγίνετο πάντῃ φῶς, ἀλλὰ
[2, 11]   ἡμῖν περιεπεφύκει ἀήρ· ἐδοκοῦμεν  γὰρ   ἂν ἑνί τινι αἰσθάνεσθαι καὶ
[2, 11]   τὸ τοῦ ἁπτοῦ αἰσθητικόν. Οὕτω  γὰρ   ἂν συμβαίνοι ὅπερ καὶ ἐπὶ
[2, 7]   οὐδ' ἀπορροὴ σώματος οὐδενός (εἴη  γὰρ   ἂν σῶμά τι καὶ οὕτως)
[2, 1]   σῶμα, οἷον πέλεκυς· ἦν μὲν  γὰρ   ἂν τὸ πελέκει εἶναι
[2, 9]   τῶν ἀνθρώπων γένος. Ἔοικε μὲν  γὰρ   ἀνάλογον ἔχειν πρὸς τὴν γεῦσιν,
[2, 8]   κατ' ἐνέργειαν ψόφῳ δηλοῦνται· ὥσπερ  γὰρ   ἄνευ φωτὸς οὐχ ὁρᾶται τὰ
[2, 9]   ἀλλὰ χείρω πολλῶν ζῴων· φαύλως  γὰρ   ἄνθρωπος ὀσμᾶται, καὶ οὐθενὸς αἰσθάνεται
[2, 2]   κατὰ τοὺς ἐναντίους τόπους· οὐ  γὰρ   ἄνω μὲν αὔξεται, κάτω δ'
[2, 4]   τὴν τροφὴν λέγειν· μὲν  γὰρ   ἄπεπτος, τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ
[2, 5]   περὶ δυνάμεως καὶ ἐντελεχείας· νῦν  γὰρ   ἁπλῶς ἐλέγομεν περὶ αὐτῶν. Ἔστι
[2, 10]   καὶ στρυφνὸν καὶ ὀξύ· σχεδὸν  γὰρ   αὗται δοκοῦσιν εἶναι διαφοραὶ χυμῶν.
[2, 7]   διαφανές, ἀλλ' ὅταν δυνάμει·  γὰρ   αὐτὴ φύσις ὁτὲ μὲν σκότος
[2, 10]   οἷον τὸ ἁλμυρόν· εὔτηκτόν τε  γὰρ   αὐτὸ καὶ συντηκτικὸν γλώττης. Ὥσπερ
[2, 4]   καὶ τῆς αὐξήσεως εἶναι· καὶ  γὰρ   αὐτὸ φαίνεται μόνον τῶν σωμάτων
[2, 2]   δ' ἐπὶ τῶν φυομένων· οὐδεμία  γὰρ   αὐτοῖς ὑπάρχει δύναμις ἄλλη (ψυχῆς.
[2, 7]   ψόφου καὶ ὀσμῆς ἐστιν· οὐθὲν  γὰρ   αὐτῶν ἁπτόμενον τοῦ αἰσθητηρίου ποιεῖ
[2, 10]   αἰσθάνεσθαι μήτε λίαν ὑγράν· αὕτη  γὰρ   ἁφῇ γίνεται τοῦ πρώτου ὑγροῦ,
[2, 6]   ἴδια, ἀλλὰ κοινὰ πάσαις· καὶ  γὰρ   ἁφῇ κίνησίς τίς ἐστιν αἰσθητὴ
[2, 3]   τῆς τροφῆς αἴσθησιν ἔχουσιν·  γὰρ   ἁφὴ τῆς τροφῆς αἴσθησις· ξηροῖς
[2, 8]   ψόφος τίς ἐστιν ἐμψύχου· τῶν  γὰρ   ἀψύχων οὐθὲν φωνεῖ, ἀλλὰ καθ'
[2, 5]   δύναμις ἔχει πρὸς ἐντελέχειαν· θεωροῦν  γὰρ   γίνεται τὸ ἔχον τὴν ἐπιστήμην,
[2, 8]   καὶ μετὰ φαντασίας τινός· σημαντικὸς  γὰρ   δή τις ψόφος ἐστὶν
[2, 9]   εὐδιόριστόν ἐστι τῶν εἰρημένων· οὐ  γὰρ   δῆλον ποῖόν τί ἐστιν
[2, 7]   τὰ φαινόμενα· ἐν μικρῷ μὲν  γὰρ   διαστήματι λάθοι ἄν, ἀπ' ἀνατολῆς
[2, 7]   καὶ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης· τὸ  γὰρ   διαφανὲς ὑπὸ τούτου γίνεται διαφανές.
[2, 5]   αἰσθάνεσθαι λέγομεν διχῶς (τό τε  γὰρ   δυνάμει ἀκοῦον καὶ ὁρῶν ἀκούειν
[2, 7]   παρουσία ἐν τῷ διαφανεῖ· οὔτε  γὰρ   δύο σώματα ἅμα δυνατὸν ἐν
[2, 2]   λόγῳ ὅτι ἕτερα, φανερόν· αἰσθητικῷ  γὰρ   εἶναι καὶ δοξαστικῷ ἕτερον, εἴπερ
[2, 8]   λέγεται κύριον τοῦ ἀκούειν. Δοκεῖ  γὰρ   εἶναι κενὸν ἀήρ, οὗτος
[2, 3]   ἄλλων αἰσθητῶν κατὰ συμβεβηκός. Οὐθὲν  γὰρ   εἰς τροφὴν συμβάλλεται ψόφος οὐδὲ
[2, 3]   ψυχῆς τε καὶ σχήματος· οὔτε  γὰρ   ἐκεῖ σχῆμα παρὰ τὸ τρίγωνον
[2, 4]   θείου μετέχωσιν δύνανται· πάντα  γὰρ   ἐκείνου ὀρέγεται, καὶ ἐκείνου ἕνεκα
[2, 1]   ῥίζαι τῷ στόματι ἀνάλογον· ἄμφω  γὰρ   ἕλκει τὴν τροφήν. Εἰ δή
[2, 2]   φυόμενα πάντα δοκεῖ ζῆν· φαίνεται  γὰρ   ἐν αὑτοῖς ἔχοντα δύναμιν καὶ
[2, 7]   ἑκάστου τὸ οἰκεῖον χρῶμα· ἔνια  γὰρ   ἐν μὲν τῷ φωτὶ οὐχ
[2, 3]   καὶ τὰ κατὰ ψυχήν· ἀεὶ  γὰρ   ἐν τῷ ἐφεξῆς ὑπάρχει δυνάμει
[2, 2]   δὲ τοῦ ὑγιαστοῦ (δοκεῖ  γὰρ   ἐν τῷ πάσχοντι καὶ διατιθεμένῳ
[2, 1]   τὸ οὗ ὕλη· τὸ  γὰρ   ἓν καὶ τὸ εἶναι ἐπεὶ
[2, 8]   διττὸς ψόφος· μὲν  γὰρ   ἐνέργειά τις, δὲ δύναμις·
[2, 11]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἐπιτιθεμένων  γὰρ   ἐπὶ τὸ αἰσθητήριον οὐκ αἰσθάνεται,
[2, 2]   ἔνια δὲ ἀπορίαν ἔχει. Ὥσπερ  γὰρ   ἐπὶ τῶν φυτῶν ἔνια διαιρούμενα
[2, 3]   καὶ τὸ ὀρεκτικόν· ὄρεξις μὲν  γὰρ   ἐπιθυμία καὶ θυμὸς καὶ βούλησις,
[2, 4]   ἀλλ' οἷον τὸ τρεφόμενον· ἤδη  γὰρ   ἔστιν αὐτοῦ οὐσία, γεννᾷ
[2, 5]   καὶ τοῦ ἐνεργεῖν λέγωμεν· καὶ  γὰρ   ἔστιν κίνησις ἐνέργειά τις,
[2, 11]   καὶ ἐν τῷ ἀέρι (ὁμοίως  γὰρ   ἔχει ἀὴρ πρὸς τὰ
[2, 2]   τὰς αἰσθήσεις συμβέβηκεν· τὰ μὲν  γὰρ   ἔχει πάσας, τὰ δὲ τινάς,
[2, 9]   τὰ τῶν σκληροφθάλμων- τὰ μὲν  γὰρ   ἔχει φράγμα καὶ ὥσπερ ἔλυτρον
[2, 1]   ὅλου τοῦ ζῶντος σώματος· ἀνάλογον  γὰρ   ἔχει ὡς τὸ μέρος πρὸς
[2, 1]   καὶ σῶμα καὶ τοιόνδε, ζωὴν  γὰρ   ἔχον, οὐκ ἂν εἴη σῶμα
[2, 8]   διότι οἱ ἰχθύες ἄφωνοι· οὐ  γὰρ   ἔχουσι φάρυγγα. Τοῦτο δὲ τὸ
[2, 11]   νῦν ἄδηλον· ἐξ ἀέρος μὲν  γὰρ   ὕδατος ἀδύνατον συστῆναι τὸ
[2, 12]   ὑπερβολαὶ φθείρουσι τὰ αἰσθητήρια (ἐὰν  γὰρ   ἰσχυροτέρα τοῦ αἰσθητηρίου
[2, 11]   δι' ἀσπίδος πληγείς· οὐ  γὰρ   ἀσπὶς πληγεῖσα ἐπάταξεν, ἀλλ'
[2, 11]   ἁφῆς αὐτὸς λόγος· εἰ  γὰρ   ἁφὴ μὴ μία ἐστὶν
[2, 2]   γίνεται καὶ κατὰ λόγον· ἑκάστου  γὰρ   ἐντελέχεια ἐν τῷ δυνάμει
[2, 1]   μεριστὴ πέφυκεν, οὐκ ἄδηλον· ἐνίων  γὰρ   ἐντελέχεια τῶν μερῶν ἐστὶν
[2, 5]   οὐκ ἔστιν ἀλλοιοῦσθαι (εἰς αὑτὸ  γὰρ   ἐπίδοσις καὶ εἰς ἐντελέχειαν)
[2, 1]   τί ἐστιν ψυχή· οὐσία  γὰρ   κατὰ τὸν λόγον. Τοῦτο
[2, 7]   καὶ πολλὰ τῶν στερεῶν· οὐ  γὰρ   ὕδωρ οὐδ' ἀὴρ
[2, 3]   δὲ ταῦτα, καὶ ἐπιθυμία· τοῦ  γὰρ   ἡδέος ὄρεξις αὕτη. Ἔτι δὲ
[2, 8]   ὅσα δέχεται τὸν ἀέρα. Τῷ  γὰρ   ἤδη ἀναπνεομένῳ καταχρῆται φύσις
[2, 7]   οὐχ ὁρᾶται ἄνευ φωτός· τοῦτο  γὰρ   ἦν αὐτῷ τὸ χρώματι εἶναι,
[2, 1]   μερῶν δεῖ τὸ λεχθέν. Εἰ  γὰρ   ἦν ὀφθαλμὸς ζῷον, ψυχὴ
[2, 4]   τροφῆς καὶ γεννήσεως λεκτέον·  γὰρ   θρεπτικὴ ψυχὴ καὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 7]   ἐν ἀμφοτέροις ὑπάρχει τούτοις· φαίνεται  γὰρ   καὶ τὰ ἔνυδρα τῶν ζῴων
[2, 8]   ψόφος φωνή, καθάπερ εἴπομεν- ἔστι  γὰρ   καὶ τῇ γλώττῃ ψοφεῖν καὶ
[2, 3]   ἁφὴ τῆς τροφῆς αἴσθησις· ξηροῖς  γὰρ   καὶ ὑγροῖς καὶ θερμοῖς καὶ
[2, 7]   ὄντος κινεῖται τὸ αἰσθητήριον. Οὐ  γὰρ   καλῶς τοῦτο λέγει Δημόκριτος, οἰόμενος,
[2, 2]   ὕλη καὶ τὸ ὑποκείμενον. Τριχῶς  γὰρ   λεγομένης τῆς οὐσίας, καθάπερ εἴπομεν,
[2, 11]   τοῦτο κρίνει τὰ αἰσθητά. Τὸ  γὰρ   μέσον κριτικόν· γίνεται γὰρ πρὸς
[2, 12]   καὶ οἱ χυμοὶ ποιοῦσιν· εἰ  γὰρ   μή, ὑπὸ τίνος ἂν πάσχοι
[2, 2]   γ' ἐπελθεῖν περὶ αὐτῆς· οὐ  γὰρ   μόνον τὸ ὅτι δεῖ τὸν
[2, 11]   καὶ ἐν τῷ ἀέρι· δοκοῦμεν  γὰρ   νῦν αὐτῶν ἅπτεσθαι καὶ οὐδὲν
[2, 11]   τὴν αἴσθησιν ἅμα θιγγανομένων. Καὶ  γὰρ   νῦν εἴ τίς τι> περὶ
[2, 10]   ὄψις τοῦ λαμπροῦ (ὥσπερ  γὰρ   μικρὸς ψόφος ἀνήκουστος, τρόπον
[2, 4]   ἕνεκεν ψυχὴ αἰτία· ὥσπερ  γὰρ   νοῦς ἕνεκά του ποιεῖ,
[2, 8]   ἄμφω, τρόπον δ' ἕτερον; ἔστι  γὰρ   ψόφος κίνησις τοῦ δυναμένου
[2, 4]   διωρισμένους τρόπους τρεῖς αἰτία· καὶ  γὰρ   ὅθεν κίνησις καὶ οὗ
[2, 4]   τρεφόμενον. Ἀπορίαν δ' ἔχει· φασὶ  γὰρ   οἱ μὲν τὸ ὅμοιον τῷ
[2, 8]   οὖς ὥσπερ τὸ κέρας· ἀεὶ  γὰρ   οἰκείαν τινὰ κίνησιν ἀὴρ
[2, 8]   ἀπὸ τῶν ἁπτῶν· τὸ μὲν  γὰρ   ὀξὺ κινεῖ τὴν αἴσθησιν ἐν
[2, 8]   ὀξεῖ καὶ ἀμβλεῖ· τὸ μὲν  γὰρ   ὀξὺ οἷον κεντεῖ, τὸ δ'
[2, 7]   ἔσται λέγομεν προελθοῦσι. Τὸ  γὰρ   ὁρατόν ἐστι χρῶμα, τοῦτο δ'
[2, 9]   ὀσμᾶται ἐν τῷ ὑγρῷ· ἀναγκαῖον  γὰρ   ὀσφρανθῆναι ἀναπνεύσαντα, τοῦτο δὲ ποιεῖν
[2, 8]   δὲ δύναμις· τὰ μὲν  γὰρ   οὔ φαμεν ἔχειν ψόφον, οἷον
[2, 2]   τι ψυχή· σῶμα μὲν  γὰρ   οὐκ ἔστι, σώματος δέ τι,
[2, 1]   ἦν αὐτοῦ ὄψις· αὕτη  γὰρ   οὐσία ὀφθαλμοῦ κατὰ τὸν
[2, 5]   ἐλέγομεν περὶ αὐτῶν. Ἔστι μὲν  γὰρ   οὕτως ἐπιστῆμόν τι ὡς ἂν
[2, 8]   πάντῃ διέρχεται ἀήρ· οὐ  γὰρ   πάντῃ ἔχει ἀέρα τὸ κινησόμενον
[2, 8]   καλουμένην ἀρτηρίαν φωνή ἐστιν (οὐ  γὰρ   πᾶς ζῴου ψόφος φωνή, καθάπερ
[2, 8]   τυχόντων πληγὴ ψόφος· οὐθένα  γὰρ   ποιεῖ ψόφον ἔρια ἂν πληγῇ,
[2, 4]   ἔχουσιν ἀλλὰ καὶ αὔξησιν· γίνεται  γὰρ   πολλὰ ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ' οὐ
[2, 4]   καὶ αὐξητικῷ εἶναι· μὲν  γὰρ   ποσόν τι τὸ ἔμψυχον, αὐξητικόν,
[2, 11]   Τὸ γὰρ μέσον κριτικόν· γίνεται  γὰρ   πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν θάτερον τῶν
[2, 4]   τροφῆς ἀναγκαῖον διωρίσθαι πρῶτον· ἀφορίζεται  γὰρ   πρὸς τὰς ἄλλας δυνάμεις τῷ
[2, 9]   ἄλλο δὲ μηδέν· οἱ μὲν  γὰρ   σκληρόσαρκοι ἀφυεῖς τὴν διάνοιαν, οἱ
[2, 10]   ὁρατοῦ καὶ τοῦ ἀοράτου (τὸ  γὰρ   σκότος ἀόρατον, κρίνει δὲ καὶ
[2, 9]   οἷον ἀέρος ὕδατος· καὶ  γὰρ   τὰ ἔνυδρα δοκοῦσιν ὀσμῆς αἰσθάνεσθαι,
[2, 2]   διὰ τὴν αἴσθησιν πρώτως· καὶ  γὰρ   τὰ μὴ κινούμενα μηδ' ἀλλάττοντα
[2, 4]   ψυχὴ κατὰ φύσιν· πάντα  γὰρ   τὰ φυσικὰ σώματα τῆς ψυχῆς
[2, 9]   τὸν ἄνθρωπον ἀκριβεστάτην· ἐν μὲν  γὰρ   ταῖς ἄλλαις λείπεται πολλῶν τῶν
[2, 4]   καὶ κάτω καλῶς λαμβάνει (οὐ  γὰρ   ταὐτὸ πᾶσι τὸ ἄνω καὶ
[2, 10]   μεταξὺ ἀλλοτρίου ὄντος σώματος· οὐδὲ  γὰρ   τῇ ἁφῇ. Καὶ τὸ σῶμα
[2, 4]   τι καὶ οὐσία, τροφή (σώζει  γὰρ   τὴν οὐσίαν, καὶ μέχρι τούτου
[2, 5]   ἀνομοίου, καθάπερ εἴπομεν· πάσχει μὲν  γὰρ   τὸ ἀνόμοιον, πεπονθὸς δ' ὅμοιόν
[2, 4]   τὸ τὸ> πῦρ ὡσαύτως. Οὔτε  γὰρ   τὸ ἄνω καὶ κάτω καλῶς
[2, 12]   γὰρ ψύχεται καὶ θερμαίνεται) αἴτιον  γὰρ   τὸ μὴ ἔχειν μεσότητα, μηδὲ
[2, 8]   ἅμα διὰ τὸ ἐπίπεδον· ἓν  γὰρ   τὸ τοῦ λείου ἐπίπεδον. Ψοφητικὸν
[2, 8]   ἑνὸς ὄντος γενέσθαι ψόφον· ἕτερον  γὰρ   τὸ τύπτον καὶ τὸ τυπτόμενον·
[2, 8]   καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός· καὶ  γὰρ   τὸ φῶς ἀεὶ ἀνακλᾶται (οὐδὲ
[2, 6]   ἠρεμία, ἀριθμός, σχῆμα, μέγεθος· τὰ  γὰρ   τοιαῦτα οὐδεμιᾶς ἐστὶν ἴδια, ἀλλὰ
[2, 1]   νῦν δ' ἔστι πέλεκυς. Οὐ  γὰρ   τοιούτου σώματος τὸ τί ἦν
[2, 3]   οὕτως ἔχουσι, σκεπτέον. Άνευ μὲν  γὰρ   τοῦ θρεπτικοῦ τὸ αἰσθητικὸν οὐκ
[2, 9]   εἴπερ τῆς ὀσμῆς αἰσθάνεται·  γὰρ   τοῦ ὀσφραντοῦ αἴσθησις καὶ δυσώδους
[2, 4]   μᾶλλον ψυχή· μὲν  γὰρ   τοῦ πυρὸς αὔξησις εἰς ἄπειρον,
[2, 10]   τε τοῦ λίαν λαμπροῦ (καὶ  γὰρ   τοῦτο ἀόρατον, ἄλλον δὲ τρόπον
[2, 6]   εἴη Διάρους υἱός· κατὰ συμβεβηκὸς  γὰρ   τούτου αἰσθάνεται, ὅτι τῷ λευκῷ
[2, 8]   μηδ' ἐκπνέοντα, ἀλλὰ κατέχοντα· κινεῖ  γὰρ   τούτῳ κατέχων. Φανερὸν δὲ
[2, 7]   οἷον τὸ ἄνω σῶμα· καὶ  γὰρ   τούτῳ τι ὑπάρχει ἓν καὶ
[2, 9]   τὰ ἐν τῷ ἀέρι· καὶ  γὰρ   τούτων ἔνια πόρρωθεν ἀπαντᾷ πρὸς
[2, 2]   ἐπιστήμην τὸ δὲ ψυχήν, ἑκατέρῳ  γὰρ   τούτων φαμὲν ἐπίστασθαι) ὁμοίως δὲ
[2, 8]   μόριόν ἐστι τοῦτο, πνεύμων· τούτῳ  γὰρ   τῷ μορίῳ πλέον ἔχει τὸ
[2, 1]   οὖν ὅτι ὡς ἐπιστήμη· ἐν  γὰρ   τῷ ὑπάρχειν τὴν ψυχὴν καὶ
[2, 1]   καὶ τούτων τὰ φυσικά· ταῦτα  γὰρ   τῶν ἄλλων ἀρχαί. Τῶν δὲ
[2, 11]   ἐπὶ τῆς γλώττης ἁφή· ἁπάντων  γὰρ   τῶν ἁπτῶν αἰσθάνεται κατὰ τὸ
[2, 4]   γεννῆσαι καὶ τροφῇ χρῆσθαι· φυσικώτατον  γὰρ   τῶν ἔργων τοῖς ζῶσιν, ὅσα
[2, 3]   ἄνευ τῶν ἄλλων ὑπάρχει· πολλὰ  γὰρ   τῶν ζῴων οὔτ' ὄψιν οὔτ'
[2, 3]   λογισμὸν καὶ διάνοιαν· οἷς μὲν  γὰρ   ὑπάρχει λογισμὸς τῶν φθαρτῶν, τούτοις
[2, 5]   δ' οὐκ ἐπ' αὐτῷ· ἀναγκαῖον  γὰρ   ὑπάρχειν τὸ αἰσθητόν. Ὁμοίως δὲ
[2, 8]   καὶ σφοδρῶς πληγῇ, ψοφεῖ· δεῖ  γὰρ   φθάσαι τὴν κίνησιν τοῦ ῥαπίζοντος
[2, 4]   τε καὶ φθίσεως ἔχει· οὐδὲν  γὰρ   φθίνει οὐδ' αὔξεται φυσικῶς μὴ
[2, 12]   δὲ δῆλον καὶ οὕτως· οὔτε  γὰρ   φῶς καὶ σκότος οὔτε ψόφος
[2, 12]   τι ὑπὸ τῶν ἁπτῶν (καὶ  γὰρ   ψύχεται καὶ θερμαίνεται) αἴτιον γὰρ
[2, 12]   οὐ μένει, οἷον ἀήρ (ὄζει  γὰρ   ὥσπερ παθών τι) τί οὖν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009