Alphabétiquement     [«   »]
τετραγώνῳ 1
τῇ 13
τήν 1
τὴν 63
τῆς 38
Τί 1
τί 25
Fréquences     [«    »]
62 εἶναι
57
62 τῷ
63 τὴν
67
77 τὰ
83 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

τὴν


Livre, Pages
[2, 7]   αὐτῶν ἁπτόμενον τοῦ αἰσθητηρίου ποιεῖ  τὴν   αἴσθησιν, ἀλλ' ὑπὸ μὲν ὀσμῆς
[2, 11]   δοκεῖ σημεῖον εἶναι τὸ γίνεσθαι  τὴν   αἴσθησιν ἅμα θιγγανομένων. Καὶ γὰρ
[2, 8]   τὸ μὲν γὰρ ὀξὺ κινεῖ  τὴν   αἴσθησιν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ἐπὶ
[2, 11]   περιτείνειεν οἷον ὑμένα ποιήσας, ὁμοίως  τὴν   αἴσθησιν εὐθέως ἁψάμενος ἐνσημανεῖ· καίτοι
[2, 2]   ζῶσι, τὸ δὲ ζῷον διὰ  τὴν   αἴσθησιν πρώτως· καὶ γὰρ τὰ
[2, 9]   τὸ χρῶμα. Αἴτιον δ' ὅτι  τὴν   αἴσθησιν ταύτην οὐκ ἔχομεν ἀκριβῆ,
[2, 9]   ἁφήν τινα, ταύτην δ' ἔχειν  τὴν   αἴσθησιν τὸν ἄνθρωπον ἀκριβεστάτην· ἐν
[2, 2]   τῶν ὅρων λέγουσιν, ἀλλὰ καὶ  τὴν   αἰτίαν ἐνυπάρχειν καὶ ἐμφαίνεσθαι. Νῦν
[2, 11]   ὕδωρ πρὸς τὴν ὄψιν καὶ  τὴν   ἀκοὴν καὶ τὴν ὄσφρησιν ἔχουσιν,
[2, 2]   δὲ τινάς, τὰ δὲ μίαν  τὴν   ἀναγκαιοτάτην, ἁφήν. Ἐπεὶ δὲ
[2, 9]   ὀσμαί, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔχουσι  τὴν   ἀνάλογον ὀσμὴν καὶ χυμόν, λέγω
[2, 11]   τινα λύσιν πρός γε ταύτην  τὴν   ἀπορίαν, ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν
[2, 2]   τὰ δὲ ζῷα πάντα φαίνεται  τὴν   ἁπτικὴν αἴσθησιν ἔχοντα· δι' ἣν
[2, 5]   δ' ἐκ τοῦ ἔχειν  τὴν   ἀριθμητικὴν (ἢ τὴν γραμματικήν, μὴ
[2, 2]   Τὸ μὲν οὖν ζῆν διὰ  τὴν   ἀρχὴν ταύτην ὑπάρχει τοῖς ζῶσι,
[2, 4]   οὐ καλῶς εἴρηκε τοῦτο προστιθείς,  τὴν   αὔξησιν συμβαίνειν τοῖς φυτοῖς κάτω
[2, 4]   πρῶτον ἂν δέοι διορίσαι διὰ  τὴν   αὐτὴν αἰτίαν, οἷον περὶ τροφῆς
[2, 5]   ταῖς τῶν αἰσθητῶν, καὶ διὰ  τὴν   αὐτὴν αἰτίαν, ὅτι τὰ αἰσθητὰ
[2, 8]   ἔοικεν ἀνάλογον ἔχειν τῷ περὶ  τὴν   ἁφὴν ὀξεῖ καὶ ἀμβλεῖ· τὸ
[2, 9]   πολλῶν τῶν ζῴων, κατὰ δὲ  τὴν   ἁφὴν πολλῷ τῶν ἄλλων διαφερόντως
[2, 3]   ἔχουσι μίαν γε τῶν αἰσθήσεων,  τὴν   ἁφήν· δ' αἴσθησις ὑπάρχει,
[2, 4]   τέλεια καὶ μὴ πηρώματα  τὴν   γένεσιν αὐτομάτην ἔχει, τὸ ποιῆσαι
[2, 9]   τῆς ὀσμῆς, ἀλλ' ἀκριβεστέραν ἔχομεν  τὴν   γεῦσιν διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν
[2, 9]   μὲν γὰρ ἀνάλογον ἔχειν πρὸς  τὴν   γεῦσιν, καὶ ὁμοίως τὰ εἴδη
[2, 8]   καθάπερ τῇ γλώττῃ ἐπί τε  τὴν   γεῦσιν καὶ τὴν διάλεκτον, ὧν
[2, 4]   τἀναντία φερόμενα τὸ πῦρ καὶ  τὴν   γῆν; διασπασθήσεται γάρ, εἰ μή
[2, 4]   κάτω μὲν συρριζουμένοις διὰ τὸ  τὴν   γῆν οὕτω φέρεσθαι κατὰ φύσιν,
[2, 10]   δὲ τὸ μήτε κατάξηρον οὖσαν  τὴν   γλῶτταν αἰσθάνεσθαι μήτε λίαν ὑγράν·
[2, 5]   ἤδη λέγομεν ἐπιστήμονα τὸν ἔχοντα  τὴν   γραμματικήν· ἑκάτερος δὲ τούτων οὐ
[2, 5]   τοῦ ἔχειν τὴν ἀριθμητικὴν (ἢ  τὴν   γραμματικήν, μὴ ἐνεργεῖν δέ, εἰς
[2, 4]   τοῦ ὁμοίου ὑπὸ τοῦ ὁμοίου,  τὴν   δὲ τροφὴν δεῖν μεταβάλλειν καὶ
[2, 1]   οὐκ ἔχει· ζωὴν δὲ λέγομεν  τὴν   δι' αὑτοῦ τροφήν τε καὶ
[2, 8]   ἐπί τε τὴν γεῦσιν καὶ  τὴν   διάλεκτον, ὧν μὲν γεῦσις
[2, 9]   οἱ μὲν γὰρ σκληρόσαρκοι ἀφυεῖς  τὴν   διάνοιαν, οἱ δὲ μαλακόσαρκοι εὐφυεῖς.
[2, 1]   καὶ τὸ σχῆμα, οὐδ' ὅλως  τὴν   ἑκάστου ὕλην καὶ τὸ οὗ
[2, 8]   πρός τε τὴν θερ- μότητα  τὴν   ἐντὸς ὡς ἀναγκαῖον ὄν> (τὸ
[2, 5]   τὰς στερητικὰς διαθέσεις μεταβολὴν καὶ  τὴν   ἐπὶ τὰς ἕξεις καὶ τὴν
[2, 5]   θεωροῦν γὰρ γίνεται τὸ ἔχον  τὴν   ἐπιστήμην, ὅπερ οὐκ ἔστιν
[2, 8]   καὶ τῷ πνεύματι πρός τε  τὴν   θερ- μότητα τὴν ἐντὸς ὡς
[2, 8]   φθάσαι τὴν κίνησιν τοῦ ῥαπίζοντος  τὴν   θρύψιν τοῦ ἀέρος, ὥσπερ ἂν
[2, 8]   τούτοις τοῖς μορίοις ψυχῆς πρὸς  τὴν   καλουμένην ἀρτηρίαν φωνή ἐστιν (οὐ
[2, 8]   τῆς ἀναπνοῆς καὶ περὶ  τὴν   καρδίαν τόπος πρῶτος. Διὸ ἀναγκαῖον
[2, 2]   τῶν μερῶν ἔχει καὶ κίνησιν  τὴν   κατὰ τόπον, εἰ δ' αἴσθησιν,
[2, 8]   πληγῇ, ψοφεῖ· δεῖ γὰρ φθάσαι  τὴν   κίνησιν τοῦ ῥαπίζοντος τὴν θρύψιν
[2, 11]   ὄψιν καὶ τὴν ἀκοὴν καὶ  τὴν   ὄσφρησιν ἔχουσιν, οὕτως ἔχειν πρὸς
[2, 12]   ὀσφραντὸν ὀσμή, εἴ τι ποιεῖ,  τὴν   ὄσφρησιν ὀσμὴ ποιεῖ· ὥστε
[2, 4]   καὶ οὐσία, τροφή (σώζει γὰρ  τὴν   οὐσίαν, καὶ μέχρι τούτου ἔστιν
[2, 1]   γένος ἕν τι τῶν ὄντων  τὴν   οὐσίαν, ταύτης δὲ τὸ μέν,
[2, 11]   ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ πρὸς  τὴν   ὄψιν καὶ τὴν ἀκοὴν καὶ
[2, 7]   τὸ ἔχον χρῶμα ἐπ' αὐτὴν  τὴν   ὄψιν, οὐκ ὄψεται· ἀλλὰ τὸ
[2, 4]   τροφὴν δύνασθαι πέττεσθαι, ἐργάζεται δὲ  τὴν   πέψιν τὸ θερμόν· διὸ πᾶν
[2, 8]   ἀνακλάσει πολλὰς ποιεῖ πληγὰς μετὰ  τὴν   πρώτην, ἀδυνατοῦντος ἐξελθεῖν τοῦ κινηθέντος.
[2, 11]   αἰσθητήριον οὐκ αἰσθάνεται, ἐπὶ δὲ  τὴν   σάρκα ἐπιτιθεμένων αἰσθάνεται· ὥστε τὸ
[2, 11]   νῦν εἴ τίς τι> περὶ  τὴν   σάρκα περιτείνειεν οἷον ὑμένα ποιήσας,
[2, 7]   τοῦτο γάρ ἐστι καὶ παρὰ  τὴν   τοῦ λόγου ἐνάργειαν καὶ παρὰ
[2, 1]   στόματι ἀνάλογον· ἄμφω γὰρ ἕλκει  τὴν   τροφήν. Εἰ δή τι κοινὸν
[2, 4]   δὲ πεπεμμένη, ἀμφοτέρως ἂν ἐνδέχοιτο  τὴν   τροφὴν λέγειν· μὲν γὰρ
[2, 9]   τούτων ἔνια πόρρωθεν ἀπαντᾷ πρὸς  τὴν   τροφὴν ὕποσμα γινόμενα. Διὸ καὶ
[2, 5]   τὴν ἐπὶ τὰς ἕξεις καὶ  τὴν   φύσιν. Οῦ δ' αἰσθητικοῦ
[2, 8]   ἐν ἑτέροις εἰρήσεται) καὶ πρὸς  τὴν   φωνὴν ὅπως ὑπάρχῃ τὸ εὖ.
[2, 1]   ἐπιστήμη· ἐν γὰρ τῷ ὑπάρχειν  τὴν   ψυχὴν καὶ ὕπνος καὶ ἐγρήγορσίς
[2, 1]   ὑποκείμενον καὶ ὕλη. Ἀναγκαῖον ἄρα  τὴν   ψυχὴν οὐσίαν εἶναι ὡς εἶδος
[2, 1]   Ἔστι δὲ οὐ τὸ ἀποβεβληκὸς  τὴν   ψυχὴν τὸ δυνάμει ὂν ὥστε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009