Livre, Pages |
[2, 5] |
λέγομεν
διχῶς
(τό
τε
γὰρ
|
δυνάμει |
ἀκοῦον
καὶ
ὁρῶν
ἀκούειν
καὶ |
[2, 11] |
μέλανος
μηδέτερον
αὐτῶν
εἶναι
ἐνεργείᾳ,
|
δυνάμει |
δ'
ἄμφω
(οὕτω
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
μὲν
μιᾶς
ἐν
ἑκάστῳ
φυτῷ,
|
δυνάμει |
δὲ
πλειόνων,
οὕτως
ὁρῶμεν
καὶ |
[2, 5] |
κυρίοις
ὀνόμασιν.
Τὸ
δ'
αἰσθητικὸν
|
δυνάμει |
ἐστὶν
οἷον
τὸ
αἰσθητὸν
ἤδη |
[2, 1] |
εἶναι
ὡς
εἶδος
σώματος
φυσικοῦ
|
δυνάμει |
ζωὴν
ἔχοντος.
Ἡ
δ'
οὐσία |
[2, 1] |
ἐντελέχεια
ἡ
πρώτη
σώματος
φυσικοῦ
|
δυνάμει |
ζωὴν
ἔχοντος.
(Τοιοῦτον
δὲ
ὃ |
[2, 7] |
ᾖ
ἐντελεχείᾳ
διαφανές,
ἀλλ'
ὅταν
|
δυνάμει· |
ἡ
γὰρ
αὐτὴ
φύσις
ὁτὲ |
[2, 5] |
ἡ
αἴσθησις,
ἡ
μὲν
ὡς
|
δυνάμει, |
ἡ
δὲ
ὡς
ἐνεργείᾳ.
Ὁμοίως |
[2, 5] |
ὅτι
οὐχ
ἁπλοῦ
ὄντος
τοῦ
|
δυνάμει |
λεγομένου,
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ὥσπερ |
[2, 5] |
αἰσθητικὸν
οὐκ
ἔστιν
ἐνεργείᾳ,
ἀλλὰ
|
δυνάμει |
μόνον,
διὸ
οὐκ
αἰσθάνεται,
καθάπερ |
[2, 1] |
ψυχή·
τὸ
δὲ
σῶμα
τὸ
|
δυνάμει |
ὄν·
ἀλλ'
ὥσπερ
ὀφθαλμὸς
ἡ |
[2, 11] |
αὐτὸ
ἐνεργείᾳ,
τοιοῦτον
ἐκεῖνο
ποιεῖ,
|
δυνάμει |
ὄν.
Διὸ
τοῦ
ὁμοίως
θερμοῦ |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
αἰσθητόν,
τό
τε
|
δυνάμει |
ὂν
καὶ
τὸ
ἐνεργείᾳ.
Πρῶτον |
[2, 1] |
τὸ
ἀποβεβληκὸς
τὴν
ψυχὴν
τὸ
|
δυνάμει |
ὂν
ὥστε
ζῆν,
ἀλλὰ
τὸ |
[2, 5] |
ὑπὸ
τοῦ
ἐντελεχείᾳ
ὄντος
τοῦ
|
δυνάμει |
ὄντος
καὶ
ὁμοίου
οὕτως
ὡς |
[2, 5] |
οὖν
εἰς
ἐντελέχειαν
ἄγειν
ἐκ
|
δυνάμει |
ὄντος
{κατὰ}
τὸ
νοοῦν
καὶ |
[2, 4] |
τούτου
ἡ
ψυχή.
Ἔτι
τοῦ
|
δυνάμει |
ὄντος
λόγος
ἡ
ἐντελέχεια.
Φανερὸν |
[2, 5] |
ἔχειν
δίκαιον·
τὸ
δ'
ἐκ
|
δυνάμει |
ὄντος
μανθάνον
καὶ
λαμβάνον
ἐπιστήμην |
[2, 3] |
γὰρ
ἐν
τῷ
ἐφεξῆς
ὑπάρχει
|
δυνάμει |
τὸ
πρότερον
ἐπί
τε
τῶν |
[2, 1] |
σπέρμα
καὶ
ὁ
καρπὸς
τὸ
|
δυνάμει |
τοιονδὶ
σῶμα.
Ὡς
μὲν
οὖν |
[2, 10] |
Ὥστε
τὸ
γευστικόν
ἐστι
τὸ
|
δυνάμει |
τοιοῦτον,
γευστὸν
δὲ
τὸ
ποιητικὸν |
[2, 11] |
ἁφὴ
ὑπάρχει
αἴσθησις
πρώτῳ,
τὸ
|
δυνάμει |
τοιοῦτόν
ἐστι
μόριον·
τὸ
γὰρ |
[2, 9] |
ὑγροῦ)
τὸ
δὲ
ὀσφραντικὸν
αἰσθητήριον
|
δυνάμει |
τοιοῦτον.
~(Τὸ
δὲ
γευστόν
ἐστιν |
[2, 10] |
ὑγρότητος,
ἀλλ'
ἔχει
ἐνεργείᾳ
ἢ
|
δυνάμει |
ὑγρότητα,
οἷον
τὸ
ἁλμυρόν·
εὔτηκτόν |
[2, 2] |
γὰρ
ἡ
ἐντελέχεια
ἐν
τῷ
|
δυνάμει |
ὑπάρχοντι
καὶ
τῇ
οἰκείᾳ
ὕλῃ |