Alphabétiquement     [«   »]
ἀμφοτέρως 1
ἄμφω 6
ἄν 6
ἂν 44
ἀναγκαῖόν 1
ἀναγκαῖον 14
Ἀναγκαῖον 3
Fréquences     [«    »]
42 ἀλλὰ
41 περὶ
43 τι
44 ἂν
48 ἀλλ
49 οὐ
50 ὥσπερ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre II

ἂν


Livre, Pages
[2, 11]   οὔτ' ἐκεῖ οὔτ' ἐνταῦθα γένοιτ'  ἂν   αἴσθησις, οἷον εἴ τις σῶμά
[2, 7]   γένοιτο κενὸν τὸ μεταξύ, ὁρᾶσθαι  ἂν   ἀκριβῶς καὶ εἰ μύρμηξ ἐν
[2, 4]   δεῖ τεθεωρηκέναι, περὶ ἐκείνων πρῶτον  ἂν   δέοι διορίσαι διὰ τὴν αὐτὴν
[2, 2]   καὶ ζῇ διὰ τέλους, ἕως  ἂν   δύνηται λαμβάνειν τροφήν. Χωρίζεσθαι δὲ
[2, 5]   ἄνευ τοῦ καυστικοῦ· ἔκαιε γὰρ  ἂν   ἑαυτό, καὶ οὐθὲν ἐδεῖτο τοῦ
[2, 8]   φῶς ἀεὶ ἀνακλᾶται (οὐδὲ γὰρ  ἂν   ἐγίνετο πάντῃ φῶς, ἀλλὰ σκότος
[2, 11]   σώματος ἔοικεν οὕτως ἔχειν ὥσπερ  ἂν   εἰ κύκλῳ ἡμῖν περιεπεφύκει
[2, 8]   τὴν θρύψιν τοῦ ἀέρος, ὥσπερ  ἂν   εἰ σωρὸν ὁρμαθὸν ψάμμου
[2, 2]   διανοούμεθα πρώτως- ὥστε λόγος τις  ἂν   εἴη καὶ εἶδος, ἀλλ' οὐχ
[2, 1]   τί ἐστι ψυχὴ καὶ τίς  ἂν   εἴη κοινότατος λόγος αὐτῆς. Λέγομεν
[2, 3]   ὅτι τὸν αὐτὸν τρόπον εἷς  ἂν   εἴη λόγος ψυχῆς τε καὶ
[2, 1]   σῶμα φυσικὸν μετέχον ζωῆς οὐσία  ἂν   εἴη, οὐσία δ' οὕτως ὡς
[2, 1]   τοιόνδε, ζωὴν γὰρ ἔχον, οὐκ  ἂν   εἴη σῶμα ψυχή· οὐ
[2, 4]   μὴ μετέχον ζωῆς, τὸ ἔμψυχον  ἂν   εἴη σῶμα τὸ τρεφόμενον,
[2, 5]   γὰρ οὕτως ἐπιστῆμόν τι ὡς  ἂν   εἴποιμεν ἄνθρωπον ἐπιστήμονα ὅτι
[2, 5]   λεγομένου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ὥσπερ  ἂν   εἴποιμεν τὸν παῖδα δύνασθαι στρατηγεῖν,
[2, 10]   εἰ ἐν ὕδατι ἦμεν, ᾐσθανόμεθ'  ἂν   ἐμβληθέντος τοῦ γλυκέος, οὐκ ἦν
[2, 4]   ἄπεπτος δὲ πεπεμμένη, ἀμφοτέρως  ἂν   ἐνδέχοιτο τὴν τροφὴν λέγειν·
[2, 11]   περιεπεφύκει ἀήρ· ἐδοκοῦμεν γὰρ  ἂν   ἑνί τινι αἰσθάνεσθαι καὶ ψόφου
[2, 1]   πάσης ψυχῆς δεῖ λέγειν, εἴη  ἂν   ἐντελέχεια πρώτη σώματος φυσικοῦ
[2, 9]   οὔτε πόρρωθεν οὔτ' ἐγγύθεν, οὐδ'  ἂν   ἐπὶ τοῦ μυκτῆρος ἐντὸς τεθῇ·
[2, 1]   τοῦτο· χωρισθείσης δὲ ταύτης οὐκ  ἂν   ἔτι πέλεκυς ἦν, ἀλλ'
[2, 11]   ἁπάντων λανθάνοντος ὅτι διείργει, ὁμοίως  ἂν   ἔχοιμεν ὥσπερ καὶ νῦν ἐν
[2, 1]   ζωὴν ἔχοντος. (Τοιοῦτον δὲ  ἂν   ὀργανικόν. (Ὄργανα δὲ καὶ
[2, 4]   πυρὸς αὔξησις εἰς ἄπειρον, ἕως  ἂν   τὸ καυστόν, τῶν δὲ
[2, 11]   συμφυὲς γένοιτο, θᾶττον ἔτι διικνοῖτ'  ἂν   αἴσθησις) διὸ τὸ τοιοῦτον
[2, 10]   τοῦ γλυκέος, οὐκ ἦν δ'  ἂν   αἴσθησις ἡμῖν διὰ τοῦ
[2, 11]   σὰρξ ᾐσθάνετο τοῦ χυμοῦ, ἐδόκει  ἂν   αὐτὴ καὶ μία εἶναι
[2, 8]   τοῦτο συμβῇ, οὐκ ἀκούει· οὐδ'  ἂν   μῆνιγξ κάμῃ, ὥσπερ τὸ
[2, 4]   τὸ γεννῆσαι οἷον αὐτό, εἴη  ἂν   πρώτη ψυχὴ γεννητικὴ οἷον
[2, 1]   ἦν ὀφθαλμὸς ζῷον, ψυχὴ  ἂν   ἦν αὐτοῦ ὄψις· αὕτη
[2, 5]   μὲν τούτων διασαφῆσαι καιρὸς γένοιτ'  ἂν   καὶ εἰςαῦθις· νῦν δὲ διωρίσθω
[2, 3]   παρὰ τὰς εἰρημένας. Γένοιτο δ'  ἂν   καὶ ἐπὶ τῶν σχημάτων λόγος
[2, 5]   καὶ τὸ ἤδη ἐνεργοῦν) διχῶς  ἂν   λέγοιτο καὶ αἴσθησις,
[2, 8]   τὸ ψαθυρὸς εἶναι οὐ γεγωνεῖ,  ἂν   μὴ λεῖον τὸ πληγέν.
[2, 5]   δ' ὅτι βουληθεὶς δυνατὸς θεωρεῖν,  ἂν   μή τι κωλύσῃ τῶν ἔξωθεν·
[2, 12]   εἰ γὰρ μή, ὑπὸ τίνος  ἂν   πάσχοι τὰ ἄψυχα καὶ ἀλλοιοῖτο;
[2, 8]   οὐθένα γὰρ ποιεῖ ψόφον ἔρια  ἂν   πληγῇ, ἀλλὰ χαλκὸς καὶ ὅσα
[2, 11]   τοῦ ἁπτοῦ αἰσθητικόν. Οὕτω γὰρ  ἂν   συμβαίνοι ὅπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[2, 7]   ἀπορροὴ σώματος οὐδενός (εἴη γὰρ  ἂν   σῶμά τι καὶ οὕτως) ἀλλὰ
[2, 1]   οἷον πέλεκυς· ἦν μὲν γὰρ  ἂν   τὸ πελέκει εἶναι οὐσία
[2, 4]   ἐν τοῖς ζῴοις ὑπολάβοι τις  ἂν   τοῦτο εἶναι τὸ ἐργαζόμενον. Τὸ
[2, 4]   καὶ μέχρι τούτου ἔστιν ἕως  ἂν   τρέφηται) καὶ γενέσεως ποιητικόν, οὐ
[2, 8]   τοῦτο δ' ἐστὶν ἀήρ, εὐλόγως  ἂν   φωνοίη ταῦτα μόνα ὅσα δέχεται




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/12/2009