HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Δάμων 1
Δαναοῦ 1
δαπέδοισι 1
δὲ 279
δέ 30
δεδεγμένον 1
δεδιὼς 1

Fréquences [« »]
115 ἐν
114 τὸν
108 τῶν
279 δὲ
422 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

δὲ

Livre, par.

[1, 26]   καὶ Κύβισθον υἱὸν ἔχειν· οἱ δὲ ἄγαμον μεῖναι, τῆς δὲ ἀδελφῆς

[1, 109]   Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα, οἱ δὲ Ἀγησάρχου. Κρὴς τὸ γένος ἀπὸ

[1, 64]   μὲν ἀγόντων, εἰσὶν ὠφέλιμοι· κακῶς δὲ ἀγόντων, οὐδὲν ὠφελοῦσιν. ~Οὐδ' οἱ

[1, 26]   οἱ δὲ ἄγαμον μεῖναι, τῆς δὲ ἀδελφῆς τὸν υἱὸν θέσθαι. Ὅτε

[1, 61]   ὀγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου. Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ ἐστι τάδε· Πεφυλαγμένος

[1, 85]   εὐδαιμονοίη, εἰς ἔπη δισχίλια. Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ εὐδοκίμησε τάδε· Ἀστοῖσιν

[1, 78]   ἐμπειρίαν, ἐπιδεξιότητα, ἑταιρίαν, ἐπιμέλειαν. Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησε τάδε·

[1, 71]   νόμοις πείθεσθαι. Ἠρεμίᾳ χρῆσθαι. ~Τῶν δὲ ᾀδομένων αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησεν ἐκεῖνο·

[1, 91]   Ἔστι δ' ὁ ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων εὐδοκίμησεν αὐτοῦ τάδε· Ἀμουσία

[1, 64]   δύνανται ὀνῆσαι τὰς πόλεις, οἱ δὲ ἀεὶ τὸ πλῆθος ἄγοντες ὅπως

[1, 28]   αὐδῶ. Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· ὁ δὲ ἄλλῳ καὶ ἄλλος ἄλλῳ ἕως

[1, 49]   Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν σοφώτερος, τῶν δὲ ἀνδρειότερός εἰμι· σοφώτερος μὲν τῶν

[1, 66]   οἱ τετρακοσίους τοὺς νεωτάτους. Οἱ δὲ ἀνηκουστήσαντές μου παρέσχον τοὺς ἄνδρας.

[1, 41]   Πρωταγόρᾳ Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου· Ἔφορος δὲ ἀντὶ Μύσωνος Ἀνάχαρσιν· οἱ δὲ

[1, 54]   πεπονθέναι τῶν ἐμοὶ ἐχθρῶν. Ἢν δὲ ἀξιώσῃς τῶν ἐμῶν φίλων εἷς

[1, 96]   Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ. ~Φησὶ δὲ Ἀρίστιππος ἐν πρώτῳ Περὶ παλαιᾶς

[1, 30]   τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι· κριθῆναι δὲ Ἀριστόδημον Σπαρτιάτην, ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι.

[1, 94]   Ἐρισθενείας τῆς Ἀριστοκράτους παιδός, ἀδελφῆς δὲ Ἀριστοδήμου θυγατέρα, οἳ σχεδὸν πάσης

[1, 44]   ἐνθαῦτά τοι δεινὸν οὐδέν. Εἰ δὲ ἀσχαλήσεις ὅτι καὶ Μιλήσιοι τυραννεόμεθα-

[1, 59]   μέγαν ἄγειν καὶ λαμπρόν, ποτὲ δὲ ἄτιμον. Ἐρωτηθεὶς διὰ τί κατὰ

[1, 86]   καὶ διὰ τύχην περιγίνεσθαι. Ἔλεγε δὲ ἀτυχῆ εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ

[1, 40]   Διαδοχαῖς Φημονόης εἶναί φησιν, ἐξιδιοποιήσασθαι δὲ αὐτὸ Χίλωνα. Περὶ δὴ τῶν

[1, 100]   κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην· ἀγαγὼν δὲ αὐτὸν ἐς λήιον, τοὺς ὑπερφυέας

[1, 106]   σὺν τοῖς ἑπτὰ καταριθμεῖται. Φασὶ δὲ αὐτὸν καὶ τυράννου πατρὸς εἶναι.

[1, 101]   τὴν ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσιν. Λέγει δὲ αὐτὸν Σωσικράτης ἐλθεῖν εἰς Ἀθήνας

[1, 27]   ἑξήκοντα πέντε ἡμέρας διελεῖν. Οὐδεὶς δὲ αὐτοῦ καθηγήσατο, πλὴν ὅτι εἰς

[1, 63]   δακρύω, ὅτι οὐδὲν ἀνύτω. Φέρονται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε· ~Σόλων

[1, 99]   καὶ τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολή· Περίανδρος τοῖς

[1, 50]   δῆμος ἀιδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν. Ἤδη δὲ αὐτοῦ κρατοῦντος οὐ πείθων ἔθηκε

[1, 104]   πλησθέντες δὲ ἐν μεγάλοις. Ἑπιγράφεται δὲ αὐτοῦ ταῖς εἰκόσι· γλώσσης, γαστρός,

[1, 47]   χαλεπόν τ' αἶσχος ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε δὲ αὐτοὺς καὶ τὴν ἐν Θρᾴκῃ

[1, 100]   τὰ πασᾶν Κορινθιᾶν εἵματα. Ἔγραψε δὲ αὐτῷ καὶ Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος

[1, 117]   φησι Θεόπομπος ἐν Θαυμασίοις· προστάξαι δὲ αὐτῷ ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα,

[1, 88]   τῶν ἄλλων. Καὶ οἱ Πριηνεῖς δὲ αὐτῷ τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον

[1, 108]   τῶν πραγμάτων τοὺς λόγους. Κατέστρεψε δὲ βιοὺς ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα.

[1, 34]   Θάλητα σοφῶν σοφὸν ἀστρονόμημα. Τὰ δὲ γεγραμμένα ὑπ' αὐτοῦ φησι Λόβων

[1, 96]   λάθρα· καὶ ὃς ἥδετο. Φανεροῦ δὲ γενομένου βαρὺς πᾶσιν ἐγένετο διὰ

[1, 72]   ἔκτισε τὸ ἐν Βραγχίδαις. Ἦν δὲ γέρων περὶ τὴν πεντηκοστὴν δευτέραν

[1, 93]   τύχης γενναίως ἐπίστασο φέρειν. Ἐτελεύτησε δὲ γηραιός, ἔτη βιοὺς ἑβδομήκοντα· καὶ

[1, 91]   μὴ μάταιος ἄχαρις γινέσθω. Ἔφη δὲ δεῖν συνοικίζειν τὰς θυγατέρας, παρθένους

[1, 75]   τὴν ἀρχὴν ἐνεχείρισαν αὐτῷ. Ὁ δὲ δέκα ἔτη κατασχὼν καὶ εἰς

[1, 61]   ἐκ μελαίνης φρενὸς γεγωνῇ. Γέγραφε δὲ δῆλον μὲν ὅτι τοὺς νόμους,

[1, 114]   ~Καὶ οὗτος μὲν ὧδε. Φησὶ δὲ Δημήτριός τινας ἱστορεῖν ὡς λάβοι

[1, 70]   μὲν γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ δὲ διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι μὴ ἐπιγελᾶν.

[1, 81]   καὶ ἐπισύρειν τὼ πόδε· χειροπόδην δὲ διὰ τὰς ἐν τοῖς ποσὶ

[1, 45]   ὁ νόμος ἐκλήθη σεισάχθεια· φανερὸν δὲ διὰ τί. Ἔπειτα τοὺς λοιποὺς

[1, 40]   φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ δὲ Δικαίαρχος οὔτε σοφοὺς οὔτε φιλοσόφους

[1, 73]   ὡς αὐτός κα ἐξέρποις· ἐγὼν δὲ δοκέω καὶ τὰ οἰκῇα σφαλερὰ

[1, 29]   τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων· τὸν δὲ δοῦναι Θαλῇ. ~Καὶ περιελθεῖν εἰς

[1, 119]   ἐν Σύρῳ τῇ νήσῳ. Φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν

[1, 89]   ~ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ. Κλεόβουλος Εὐαγόρου Λίνδιος, ὡς δὲ Δοῦρις, Κάρ ἔνιοι δὲ εἰς

[1, 74]   ~ΠΙΤΤΑΚΟΣ. Πιττακὸς Ὑρραδίου Μυτιληναῖος. Φησὶ δὲ Δοῦρις τὸν πατέρα αὐτοῦ Θρᾷκα

[1, 109]   πατρὸς μὲν ἦν Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα, οἱ δὲ Ἀγησάρχου. Κρὴς

[1, 116]   καὶ τὸν μὴ πεισθῆναι, Μεσσήνην δὲ ἑαλωκέναι. ~Καὶ Λακεδαιμονίοις εἰπεῖν μήτε

[1, 66]   τυραννίδος. ~Ἤρξατο μὲν δημαγωγεῖν· εἶτα δὲ ἑαυτῷ τραύματα ποιήσας, παρελθὼν ἐφ'

[1, 93]   ἕταροι καὶ οἶκος πάντη· φαμὶ δὲ ἐγὼν ποτανεστάταν ἐσεῖσθαι Σόλωνι τὰν

[1, 76]   φάναι, Συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων. Νόμους δὲ ἔθηκε· τῷ μεθύοντι, ἐὰν ἁμάρτῃ,

[1, 64]   μοι πολλούς τοι ἐπιβουλεύειν. Σὺ δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας

[1, 44]   Βίης ἥκειν ἐς Πριήνην· σὺ δὲ εἰ προσηνέστερόν τοι τὸ Πριηνέων

[1, 72]   τὸν τρόπον Χιλώνειον καλεῖ. Βράγχου δὲ εἶναι, ὃς τὸ ἱερὸν ἔκτισε

[1, 54]   ἄλλως Ἀθήνησιν οἰκεῖν, ἐπιτετράψεται. Ἡμῶν δὲ εἵνεκα μὴ ἐστέρησο τῆς πατρίδος.

[1, 89]   ὡς δὲ Δοῦρις, Κάρ ἔνιοι δὲ εἰς Ἡρακλέα ἀναφέρειν τὸ γένος

[1, 109]   ἧκεν εἰς ἄστυ διαπορούμενος. Κἀκεῖ δὲ εἰς τὴν ἑαυτοῦ εἰσιὼν οἰκίαν

[1, 93]   ἐκ Πεισιστράτω. Καὶ τοὶ ἕταροι δὲ ἑκάστοθεν πὰρ τὺ βασοῦνται. ~ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ.

[1, 53]   ἦν τὰ ῥητὰ γέρα. Ἀπάγει δὲ ἕκαστος Ἀθηναίων τοῦ αὐτοῦ κλήρου

[1, 91]   ὁ πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ ἑκάστῳ παῖδες δὶς τριάκοντα διάνδιχα

[1, 55]   μὲν τάξας πεντακοσίας δραχμάς, Ἰσθμιονίκῃ δὲ ἑκατόν, καὶ ἀνὰ λόγον ἐπὶ

[1, 100]   τᾶς δάμαρτος τὸ ἄγος· τὺ δὲ ἑκὼν τῷ παιδί με ἄπο

[1, 106]   μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσι. Πολυπραγμονήσαντα δὲ ἐλθεῖν εἰς τὴν κώμην καὶ

[1, 101]   Καδουίδα τοῦ Σκυθῶν βασιλέως, μητρὸς δὲ Ἑλληνίδος· διὸ καὶ δίγλωττος ἦν.

[1, 65]   δὲ μανίαν Σόλωνος κατεγίγνωσκον. Τελευτῶν δὲ ἐμαρτυράμην· ὦ πατρίς, οὗτος μὲν

[1, 95]   μητρί, ᾧ ὄνομα Λυκόφρων. ~Ἤδη δὲ ἐν γήρᾳ καθεστὼς μετεπέμπετο αὐτὸν

[1, 104]   μὲν ἐν μικροῖς πίνουσι, πλησθέντες δὲ ἐν μεγάλοις. Ἑπιγράφεται δὲ αὐτοῦ

[1, 22]   τῇ τῶν Ἀρχόντων ἀναγραφῇ. Ἐπολιτογραφήθη δὲ ἐν Μιλήτῳ, ὅτε ἦλθε σὺν

[1, 115]   γὰρ τοῦτό φησι Θεόπομπος. Μυρωνιανὸς δὲ ἐν Ὁμοίοις φησὶν ὅτι Κούρητα

[1, 41]   καὶ Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα· Πλάτων δὲ ἐν Πρωταγόρᾳ Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου·

[1, 82]   ἀποστεῖλαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν. Χρόνῳ δὲ ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὡς προείρηται,

[1, 42]   Ἀριστόξενος Χαβρίνου, Ἑρμιονέα, Ἀναξαγόραν. Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ·

[1, 96]   τοῖς πρώτοις ἐντυχὼν ἀνῃρέθη. Κορίνθιοι δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ

[1, 43]   τὴν τῶν κεῖθι ἱστορίην, πλώσαντες δὲ ἐς Αἴγυπτον ὁμιλήσοντες τοῖς ἐκείνῃ

[1, 36]   ἔφη, Τὸ ἑαυτὸν γνῶναι· Τί δὲ εὔκολον, Τὸ ἄλλῳ ὑποθέσθαι· Τί

[1, 103]   μέθης· τὸν τρίτον ἀηδίας. Θαυμάζειν δὲ ἔφη πῶς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν

[1, 28]   ἄλλος ἄλλῳ ἕως Σόλωνος. Ὁ δὲ ἔφη σοφίᾳ πρῶτον εἶναι τὸν

[1, 68]   ἀδικεῖσθαι, σὺ δὲ οὔ. Γέγονε δὲ ἔφορος κατὰ τὴν πεντηκοστὴν ἕκτην

[1, 91]   ὅπως μᾶλλον ᾖ φίλος· τὸν δὲ ἐχθρὸν φίλον ποιεῖν. ~Φυλάσσεσθαι γὰρ

[1, 92]   μὲν φίλων τὸν ψόγον, τῶν δὲ ἐχθρῶν τὴν ἐπιβουλήν. Καὶ ὅταν

[1, 87]   ἐχθρὸν ἔσεσθαι τὸν ἕτερον, τῶν δὲ ἐχθρῶν τὸν ἕτερον φίλον. Ἐρωτηθεὶς

[1, 122]   σὲ τὴν γραφὴν ἐνέγκαι. Σὺ δὲ ἢν δοκιμώσῃς σὺν τοῖς ἄλλοις

[1, 45]   τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ δὲ ἦν λύτρωσις σωμάτων τε καὶ

[1, 66]   μου παρέσχον τοὺς ἄνδρας. Οὗτοι δὲ ἦσαν κορυνηφόροι. καὶ μετὰ τοῦτο

[1, 59]   ποτὲ μὲν πλείω σημαίνειν, ποτὲ δὲ ἥττω· καὶ τούτων τοὺς τυράννους

[1, 90]   καὶ ποταμοί γε ῥέωσιν, ἀνακλύζῃ δὲ θάλασσα, αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ

[1, 119]   Συρίους, τὸν μὲν ἀστρολόγον, τὸν δὲ θεολόγον υἱὸν Βάβυος, ᾧ καὶ

[1, 75]   αὐτῷ ἀπένειμαν οἱ Μυτιληναῖοι· ὁ δὲ ἱερὰν ἀνῆκεν, ἥτις νῦν Πιττάκειος

[1, 27]   ἐλθὼν τοῖς ἱερεῦσι συνδιέτριψεν. Ὁ δὲ Ἱερώνυμος καὶ ἐκμετρῆσαί φησιν αὐτὸν

[1, 101]   Γνούρου μὲν ἦν υἱός, ἀδελφὸς δὲ Καδουίδα τοῦ Σκυθῶν βασιλέως, μητρὸς

[1, 41]   ἐν Δελφοῖς συνελθεῖν αὐτούς. ~Διαφωνοῦνται δὲ καὶ αἱ ἀποφάσεις αὐτῶν καὶ

[1, 112]   δὲ καὶ ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ δὲ καὶ ἄλλην εὗρον ἐπιστολὴν ἔχουσαν

[1, 38]   περᾶσαι, τὸ ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι

[1, 83]   ὥσπερ καὶ Φανόδικός φησι. Λέγεται δὲ καὶ Ἀλυάττου πολιορκοῦντος Πριήνην τὸν

[1, 96]   τεθρίππῳ, χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι· νικήσας δὲ καὶ ἀπορῶν χρυσίου, κατά τινα

[1, 35]   ἀνδρῶν κωτίλων γλώσσας ἀπεραντολόγους. Φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε· Πρεσβύτατον

[1, 56]   Μιλτιάδης καὶ μυρίοι ὅσοι. Ἀθληταὶ δὲ καὶ ἀσκούμενοι πολυδάπανοι, καὶ νικῶντες

[1, 24]   καὶ Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος. ~Ἔνιοι δὲ καὶ αὐτὸν πρῶτον εἰπεῖν φασιν

[1, 101]   κατὰ πόλεμον ἔπη ὀκτακόσια. Παρέσχε δὲ καὶ ἀφορμὴν παροιμίας διὰ τὸ

[1, 90]   γάρ ἐστι θεῶν ἥσσω· λίθον δὲ καὶ βρότεοι παλάμαι θραύοντι· μωροῦ

[1, 81]   δὲ ὡς εἰκῆ γαυριῶντα· φύσκωνα δὲ καὶ γάστρωνα ὅτι παχὺς ἦν·

[1, 26]   αὑτὸν γεγονέναι καὶ ἰδιαστήν. ~Ἔνιοι δὲ καὶ γῆμαι αὐτὸν καὶ Κύβισθον

[1, 84]   ἐσθίειν {ἴσον τῷ κλαίειν} ~Λέγεται δὲ καὶ δίκας δεινότατος γεγονέναι εἰπεῖν.

[1, 65]   ὁ μόνος ἐχθρὸς Πεισιστράτου· οἱ δὲ καὶ δορυφορούντων αὐτόν, εἴ τι

[1, 72]   τὴν πανήγυριν ἐντιμότατα παρέπεμψαν. Ἔστι δὲ καὶ εἰς τοῦτον ἐπίγραμμα ἡμῶν·

[1, 79]   διχόμυθον ἔχουσα καρδίῃ νόημα. ~Ἐποίησε δὲ καὶ ἐλεγεῖα ἔπη ἑξακόσια, καὶ

[1, 25]   ὅσα γραμμικῆς ἔχεται θεωρίας. Δοκεῖ δὲ καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἄριστα

[1, 115]   φησι Σωσίβιος ὁ Λάκων. Γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο, ὅ

[1, 79]   Ἀπόφθεγμα αὐτοῦ· καιρὸν γνῶθι. Γέγονε δὲ καὶ ἕτερος Πιττακὸς νομοθέτης, ὥς

[1, 119]   Ζὰς γῆν γέρας διδοῖ. Σώζεται δὲ καὶ ἡλιοτρόπιον ἐν Σύρῳ τῇ

[1, 63]   κατὰ πᾶσαν Αἴαντος πόλιν. ~Ἔστι δὲ καὶ ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ

[1, 98]   καὶ ἐτυράννησεν ἔτη τετταράκοντα. Σωτίων δὲ καὶ Ἡρακλείδης καὶ Παμφίλη ἐν

[1, 116]   καὶ θεῶν {Ἕλλησι} γράψαι. Πολλὰ δὲ καὶ θαυμάσια λέγεται περὶ αὐτοῦ.

[1, 27]   ὅτε ἡμῖν ἰσομεγέθεις εἰσίν. Συνεβίω δὲ καὶ Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ,

[1, 26]   ἐγκειμένης, εἰπεῖν, οὐκέτι καιρός. Φησὶ δὲ καὶ Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος ἐν

[1, 24]   φύσεως διελέχθη, ὥς τινες. Ἀριστοτέλης δὲ καὶ Ἱππίας φασὶν αὐτὸν καὶ

[1, 89]   ἀναφέρειν τὸ γένος αὐτόν· ῥώμῃ δὲ καὶ κάλλει διαφέρειν, μετασχεῖν τε

[1, 55]   βίου φησὶν ἔτη ἑβδομήκοντα. Δοκεῖ δὲ καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι· ἐάν τις

[1, 112]   ἀπόπλουν ἔπη ἑξακισχίλια πεντακόσια. ~Συνέγραψε δὲ καὶ καταλογάδην περὶ θυσιῶν καὶ

[1, 81]   σοι τὸν ὄλβον ἴδοιμι· ἐγὼ δὲ καὶ μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν

[1, 112]   Ῥαδαμάνθυος εἰς ἔπη τετρακισχίλια. Ἱδρύσατο δὲ καὶ παρ' Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν

[1, 41]   καιρῷ πάντα πρόσεστι καλά. Στασιάζεται δὲ καὶ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν.

[1, 24]   τοῦ μηνὸς τριακάδα εἶπεν. Πρῶτος δὲ καὶ περὶ φύσεως διελέχθη, ὥς

[1, 77]   νίκας ἄνευ αἵματος ποιεῖσθαι. Ἐφη δὲ καὶ πρὸς τὸν Φωκαϊκὸν φάσκοντα

[1, 112]   ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν. Λέγεται δὲ καὶ πρῶτος οἰκίας καὶ ἀγροὺς

[1, 41]   δὲ ἀντὶ Μύσωνος Ἀνάχαρσιν· οἱ δὲ καὶ Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος δὲ

[1, 111]   μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν δὲ καὶ συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσίων καὶ

[1, 97]   τὸ ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε δὲ καὶ τάδε· καλὸν ἡσυχία· ἐπισφαλὲς

[1, 77]   ξύλου, σημαίνων τὸν νόμον. Ἔλεγε δὲ καὶ τὰς νίκας ἄνευ αἵματος

[1, 55]   ἡταιρηκότα εἴργειν τοῦ βήματος. Συνέστειλε δὲ καὶ τὰς τιμὰς τῶν ἐν

[1, 69]   καὶ ἀδικούμενον δύνασθαι φέρειν. Προσέταττε δὲ καὶ ταῦτα· γλώττης κρατεῖν, καὶ

[1, 112]   τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι δὲ καὶ ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ δὲ

[1, 24]   ἐστι Χοιρίλος ὁ ποιητής. Πρῶτος δὲ καὶ τὴν ἀπὸ τροπῆς ἐπὶ

[1, 24]   μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας. Πρῶτος δὲ καὶ τὴν ὑστέραν τοῦ μηνὸς

[1, 64]   ὅπως ἂν γνώμης ἔχωσιν. Οὕτω δὲ καὶ τὸ θεῖον καὶ οἱ

[1, 53]   τἀξιώματος καὶ τῆς τιμῆς· ὁποῖα δὲ καὶ τοῖς πρόσθεν βασιλεῦσιν ἦν

[1, 99]   ἐστί· Μελέτη τὸ πᾶν. Ἤθελε δὲ καὶ τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται

[1, 84]   τῆς θυγατρὸς υἱοῦ κόλπους· εἰπόντος δὲ καὶ τοῦ δι' ἐναντίας καὶ

[1, 42]   Βίαντα, Πιττακόν, Ἐπίχαρμον, Πυθαγόραν. Φέρονται δὲ καὶ τοῦ Θαλοῦ ἐπιστολαὶ αἵδε·

[1, 97]   γὰρ τὰ κερδαντὰ κερδαίνειν. Ἔποίησε δὲ καὶ ὑποθήκας εἰς ἔπη δισχίλια.

[1, 56]   Σόλων μετρίως αὐτοὺς ἀπεδέξατο. Κάλλιστον δὲ κἀκεῖνο· τὸν ἐπίτροπον τῇ τῶν

[1, 86]   τὸ τῶν ἀδυνάτων ἐρᾶν, ἀλλοτρίων δὲ κακῶν ἀμνημόνευτον εἶναι. Ἐρωτηθεὶς τί

[1, 121]   ὄνησις, χὤταν μηκέθ' ὑπάρχῃ. Γέγονε δὲ κατὰ τὴν πεντηκοστὴν καὶ ἐνάτην

[1, 23]   ἄλλ' ἀκατάληπτα εἶναι δοκιμάσας. Δοκεῖ δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ

[1, 102]   προσήκειν αὐτῷ ξένους ποιεῖσθαι. Ὁ δὲ καταπλαγεὶς τὴν ἑτοιμότητα εἰσέφρησεν αὐτὸν

[1, 22]   φασι, πατρὸς μὲν Ἐξαμύου, μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης, ἐκ τῶν Θηλιδῶν, οἵ

[1, 39]   Ἦ ὀλίγον τόδε σῆμα, τὸ δὲ κλέος οὐρανόμηκες, τοῦ πολυφροντίστου τοῦτο

[1, 82]   δὲ πάροικόν φησι γεγονέναι. Φανόδικος δὲ κόρας αἰχμαλώτους λυτρωσάμενον Μεσσηνίας θρέψαι

[1, 111]   τοῖς πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἐποίησε δὲ Κουρήτων καὶ Κορυβάντων γένεσιν καὶ

[1, 111]   καὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν· ὡς δὲ Κρῆτες λέγουσιν, ἑνὸς δέοντα τριακόσια·

[1, 76]   τις πέλεκυν ἐμβαλὼν ἀνέλοι. Τῶν δὲ Κυμαίων πεμψάντων τὸν φονέα τῷ

[1, 32]   εἰπούσης ὅτι περιμάχητος ἔσται. Χρόνῳ δὲ Λεβεδίων τινῶν αὐτόθι γρῖπον ὠνησαμένων

[1, 86]   γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον· τὸ δὲ λέγειν δύνασθαι τὰ συμφέροντα τῇ

[1, 83]   σοφὸν εἶναι, οὐδὲ προσήκατο. ~Οἱ δὲ λέγουσιν ἐν Θήβαις τῷ Ἡρακλεῖ

[1, 68]   ἐφόρους τοῖς βασιλεῦσι παραζευγνύναι· Σάτυρος δὲ Λυκοῦργον. Οὗτος, ὥς φησιν Ἡρόδοτος

[1, 71]   καὶ τὸν φίλον τηρήσαι. Ἐνδοξότατος δὲ μάλιστα παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο

[1, 57]   Διευχίδας ἐν πέμπτῳ Μεγαρικῶν. Ἦν δὲ μάλιστα τὰ ἔπη ταυτί· οἳ

[1, 92]   τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον μὴ

[1, 65]   δὲ ὀκνούντων ἀμύνεσθαι ἀλκιμώτερος. Οἱ δὲ μανίαν Σόλωνος κατεγίγνωσκον. Τελευτῶν δὲ

[1, 90]   Μίδας ὅτι τῇδε τέθαπται. Φέρουσι δὲ μαρτύριον Σιμωνίδου ᾆσμα, ὅπου φησί·

[1, 46]   ἐς τοὺς ἄξονας κατέθετο. ~Τὸ δὲ μέγιστον, τῆς πατρίδος αὐτοῦ {Σαλαμῖνος}

[1, 58]   κοῦφον καὶ ἀσθενές, στέγειν· ἐὰν δὲ μεῖζον, διακόψαν οἴχεσθαι. Ἔφασκέ τε

[1, 118]   ~Ὁ μὲν οὖν> ἀπήγγειλεν· οἱ δὲ μετὰ μίαν ἐπελθόντες κρατοῦσι τῶν

[1, 109]   ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα ἔτη. Διαναστὰς δὲ μετὰ ταῦτα ἐζήτει τὸ πρόβατον,

[1, 32]   καὶ ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ. Ὁ δὲ μετὰ τὴν περίοδον τῷ Διδυμεῖ

[1, 69]   Μὴ κακολογεῖν τοὺς πλησίον· εἰ δὲ μή, ἀκούσεσθαι ἐφ' οἷς λυπήσεσθαι.

[1, 113]   τεθμοῖς ἀρίστοις δούλως ἦμεν. Τὺ δὲ μὴ ἀλᾶσθαι, ἀλλ' ἕρπε ἐς

[1, 48]   ἐν Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι. ~Ἵνα δὲ μὴ δοκοίη βίᾳ μόνον, ἀλλὰ

[1, 108]   ἀντὶ Περιάνδρου θεὶς αὐτόν. Ἔφασκε δὲ μὴ ἐκ τῶν λόγων τὰ

[1, 57]   μὴ ἔθου, μὴ ἀνέλῃ· εἰ δὲ μή, θάνατος ἡ ζημία. Τῷ

[1, 43]   τε καὶ ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ δὲ μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ

[1, 107]   μὲν πατρὸς Ἠτεῖον εἶναι, ἀπὸ δὲ μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων δ' ὁ

[1, 23]   ᾗ πλέουσι Φοίνικες. Κατά τινας δὲ μόνα δύο συνέγραψε, Περὶ τροπῆς

[1, 50]   ἐκ μεγάλων πόλις ὄλλυται· ἐς δὲ μονάρχου δῆμος ἀιδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν.

[1, 62]   φησιν, αὐτὸν ποιῶν λέγοντα· Οἰκῶ δὲ νῆσον, ὡς μὲν ἀνθρώπων λόγος,

[1, 58]   τὸν ἰσχυρότατον τῇ δυνάμει. Τοὺς δὲ νόμους τοῖς ἀραχνίοις ὁμοίους· καὶ

[1, 122]   νοέειν· ἅπαντα γὰρ αἰνίσσομαι. Τῇ δὲ νούσῳ πιεζόμενος ἐπὶ μᾶλλον οὔτε

[1, 111]   λέγουσιν, ἑνὸς δέοντα τριακόσια· ὡς δὲ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἀκηκοέναι φησί,

[1, 104]   ἐν τοῖς ὄρεσι καταλείπουσι, τὰ δὲ ξύλα εἰς τὴν πόλιν κομίζουσι.

[1, 40]   δέ τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ ὁ Συρακούσιος ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε

[1, 103]   ἀγωνίζονται μὲν οἱ τεχνῖται, κρίνουσι δὲ οἱ μὴ τεχνῖται. Ἐρωτηθεὶς πῶς

[1, 44]   χρήματι πρόσκεαι τῇ γραφῇ. Ἡμέες δὲ οἱ μηδὲν γράφοντες περιχωρέομεν τήν

[1, 65]   Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος, τῶν δὲ ὀκνούντων ἀμύνεσθαι ἀλκιμώτερος. Οἱ δὲ

[1, 119]   ἦσαν ἀεὶ καὶ Χθονίη· Χθονίῃ δὲ ὄνομα ἐγένετο Γῆ ἐπειδὴ αὐτῇ

[1, 41]   Θαλῆν, Βίαντα, Πιττακόν, Σόλωνα. Ἄλλους δὲ ὀνομάζει ἕξ, ὧν ἐκλέξασθαι τρεῖς,

[1, 55]   πατρίδος. ~Ταῦτα μὲν Πεισίστρατος. Σόλων δὲ ὅρον ἀνθρωπίνου βίου φησὶν ἔτη

[1, 122]   σοφοῖς, οὕτω μιν φῆνον· ἢν δὲ οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ

[1, 113]   ἀεί, ἀνδραποδιξάμενος τὼς πολιήτας· νῦν δὲ οὐ κακὼς ἄνδρας δουλῶται· τοὶ

[1, 68]   γὰρ ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι, σὺ δὲ οὔ. Γέγονε δὲ ἔφορος κατὰ

[1, 99]   φησιν εἶναι τὸν σοφόν· Πλάτων δὲ οὔ φησιν. Τούτου ἐστί· Μελέτη

[1, 122]   μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν. Ἔστι δὲ οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ' ὑπίσχομαι

[1, 109]   νομίζων ἐπ' ὀλίγον κεκοιμῆσθαι. Ὡς δὲ οὐχ εὕρισκε, παρεγένετο εἰς τὸν

[1, 64]   ἵνα τῆς αἰτίας ἀπαλλαγῇς. Εἰ δὲ πάντως τυραννητέον, φροντίζειν ὅπως τὴν

[1, 40]   καὶ αὐτός φησι παρατυχεῖν· Ἔφορος δὲ παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ

[1, 110]   παρ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν. ~Γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι

[1, 102]   μέγιστον φίλον ἐποιήσατο. Μετὰ χρόνον δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν Σκυθίαν καὶ

[1, 82]   Τοῦτον οἱ μὲν πλούσιον, Δοῦρις δὲ πάροικόν φησι γεγονέναι. Φανόδικος δὲ

[1, 29]   τοῦτο δὶς λαβὼν ἀριστεῖον. Τὸ δὲ πεζὸν οὕτως ἔχει· Θαλῆς Ἐξαμύου

[1, 110]   Πυθία καθῆραι τὴν πόλιν· οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν τε καὶ Νικίαν

[1, 52]   ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους· ~Εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι' ὑμετέρην κακότητα,

[1, 71]   ἑαυτῷ ἐν τῷ βίῳ· διστάζειν δὲ περὶ ἑνός. Κρίνων γάρ ποτε

[1, 85]   ἀγκαλίδας μακρὸν ἔτεινεν ὕπνον. Ἐποίησε δὲ περὶ Ἰωνίας, τίνα μάλιστα ἂν

[1, 31]   τινων ἁλιένω τὸν τρίποδα. Φανόδικος δὲ περὶ τὴν Ἀθηναίων θάλασσαν εὑρεθῆναι

[1, 31]   τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι· τοῦ δὲ περὶ τὴν Κῴαν θάλασσαν ναυαγήσαντος,

[1, 98]   φησιν Ἔφορος καὶ Ἀριστοτέλης. Ἤκμαζε δὲ περὶ τὴν τριακοστὴν ὀγδόην Ὀλυμπιάδα,

[1, 50]   ἀληθείης ἐς μέσον ἐρχομένης. ~Τὰ δὲ περὶ τῆς τοῦ Πεισιστράτου τυραννίδος

[1, 27]   τυράννῳ, καθά φησι Μινύης. Τὰ δὲ περὶ τὸν τρίποδα φανερὰ τὸν

[1, 122]   Πεισίστρατον τὸν τύραννον προσκαταλέγουσι. Λεκτέον δὲ περὶ τῶν φιλοσόφων· καὶ πρῶτόν

[1, 29]   Ἑλλήνων ἀριστεῖον δὶς λαβών. Ὁ δὲ περιενεγκὼν τὴν φιάλην τοῦ Βαθυκλέους

[1, 65]   ἐγὼ προλέγων πιστὸς ἦν. Ἐκεῖνος δὲ πιστότερος κολακεύων Ἀθηναίους ἐμοῦ ἀληθεύοντος.

[1, 100]   μευ ἀκούσειεν ἢ ἴδοι. Σὺ δὲ ποίει οὕτως, ἤν γ' ἐθέλῃς

[1, 94]   τὸν μὲν νεώτερον συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον ἄφρονα. Χρόνῳ δὴ ὑπ'

[1, 101]   Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκράτους. Ἕρμιππος δὲ πρὸς τὴν Σόλωνος οἰκίαν ἀφικόμενον

[1, 32]   καταληφθῆναι καὶ τὸν τρίποδα, μαχομένων δὲ πρὸς τοὺς ἁλιέας γενέσθαι τὴν

[1, 117]   βασιλεῦσι κελεῦσαι Φερεκύδῃ πείθεσθαι. Ἔνιοι δὲ Πυθαγόρᾳ περιάπτουσι ταῦτα. Φησὶ δ'

[1, 25]   ὀρθογώνιον, καὶ θῦσαι βοῦν. ~Οἱ δὲ Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωρος

[1, 58]   τὸν μὲν λόγον σιγῇ, τὴν δὲ σιγὴν καιρῷ. ~Ἔλεγε δὲ τοὺς

[1, 49]   τῶν ἐπισταμένων μέν, διὰ δέος δὲ σιωπώντων. Καὶ ἡ βουλή, Πεισιστρατίδαι

[1, 80]   εἰς ὑμέναιον ἄγω. Εἶπεν· ὁ δὲ σκίπωνα, γεροντικὸν ὅπλον, ἀείρας, ἤνιδε,

[1, 58]   εἶχον" καὶ τὰ ἑξῆς. ~Πρῶτος δὲ Σόλων τὴν τριακάδα ἔνην καὶ

[1, 42]   ἑπτὰ ἄλλους ἄλλως αἱρεῖσθαι· εἶναι δὲ Σόλωνα, Θαλῆν, Πιττακόν, Βίαντα, Χίλωνα,

[1, 64]   μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ δὲ σοῦ καταγνούς, οὐκ ἔσθ' ὅ

[1, 98]   γεγονέναι, τὸν μὲν τύραννον, τὸν δὲ σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο καὶ

[1, 83]   ἐξελάσαι εἰς τὸ στρατόπεδον· τὸν δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι τὸ> μέχρι καὶ

[1, 83]   σπείσασθαι, καὶ εἰσέπεμψεν ἄγγελον. Βίας δὲ σωροὺς ψάμμου χέας καὶ ἄνωθεν

[1, 47]   καὶ ἐνίκων διὰ Σόλωνα. ~Ἦν δὲ τὰ ἐλεγεῖα τὰ μάλιστα καθαψάμενα

[1, 23]   ἦν καὶ γένους λαμπροῦ. ~Μετὰ δὲ τὰ πολιτικὰ τῆς φυσικῆς ἐγένετο

[1, 111]   καὶ λυθῆναι τὴν συμφοράν. ~Ἀθηναῖοι δὲ τάλαντον ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῷ καὶ

[1, 69]   Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν, τὰ δὲ ταπεινὰ ὑψοῦν. Ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν

[1, 55]   φησι γεγραφέναι τὸν νόμον, Σόλωνα δὲ τεθηκέναι τὸν ἡταιρηκότα εἴργειν τοῦ

[1, 102]   ἐν τῇ οἰκείᾳ ἀπολέσθαι. Ἔνιοι δὲ τελετὰς Ἑλληνικὰς ἐπιτελοῦντα διαχρησθῆναι. Καὶ

[1, 41]   δὲ καὶ Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος δὲ τέσσαρας ὡμολογημένους ἡμῖν παραδίδωσι, Θαλῆν,

[1, 122]   οὔτε τοὺς ἑταίρους ἐσιέμην· προσεστεῶσι δὲ τῇ θύρῃ καὶ εἰρομένοις ὁκοῖόν

[1, 110]   τῆς τότε γενομένης ἐξιλάσεως. Οἱ δὲ τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ

[1, 86]   ποτέ ἐστιν εὐσέβεια, ἐσίγα. Τοῦ δὲ τὴν αἰτίαν τῆς σιγῆς πυθομένου,

[1, 62]   καὶ ἰάμβους καὶ ἐπῳδούς. ~Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τάδε·

[1, 73]   ἐμοὶ τοῖος ἴτω θάνατος. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τόδε·

[1, 95]   πρὸς Ἀλυάττην ἐπ' ἐκτομῇ· προσσχούσης δὲ τῆς νεὼς Σάμῳ, ἱκετεύσαντες τὴν

[1, 104]   μὲν ὄνειδος ἡ πατρίς, σὺ δὲ τῆς πατρίδος. ~Ἑρωτηθεὶς τί ἐστιν

[1, 98]   ~αἱ μὲν ἡδοναὶ φθαρταί, αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι· εὐτυχῶν μὲν μέτριος

[1, 111]   ἐς Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ δὲ τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο·

[1, 40]   τῶν φιλοσόφων, πᾶσιν ἐγκαλεῖ, μάλιστα δὲ τοῖς ἑπτά. Ἀναξιμένης δέ φησι

[1, 58]   εἴδωλον εἶναι τῶν ἔργων· βασιλέα δὲ τὸν ἰσχυρότατον τῇ δυνάμει. Τοὺς

[1, 58]   μετὰ τῶν παράλων ἐτάχθη. Ἔλεγε δὲ τὸν μὲν λόγον εἴδωλον εἶναι

[1, 82]   φησι παρελθεῖν τὰς κόρας οἱ δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν, ὡς καὶ

[1, 51]   δ' ἀπὸ Κύπρου Σόλιοι. Ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν,

[1, 102]   ἐκ τῆς Ἑλλάδος σωθῆναι, διὰ δὲ τὸν φθόνον ἐν τῇ οἰκείᾳ

[1, 107]   μάλα, εἶπεν, ὥστε ἐπισκευάζειν. ~Ἄλλοι δὲ τὸν χρησμὸν οὕτως ἔχειν φασί,

[1, 119]   καὶ ἕτερον Ἀθηναῖον, γενεαλόγον. Σώζεται δὲ τοῦ Συρίου τό τε βιβλίον

[1, 28]   ἀγοράσαι παρὰ Μιλησίων ἁλιέων. Ἀνασπασθέντος δὲ τοῦ τρίποδος ἀμφισβήτησις ἦν, ἕως

[1, 59]   τὴν δὲ σιγὴν καιρῷ. ~Ἔλεγε δὲ τοὺς παρὰ τοῖς τυράννοις δυναμένους

[1, 63]   οὐδὲν ἀνύτεις, εἰπεῖν, δι' αὐτὸ δὲ τοῦτο δακρύω, ὅτι οὐδὲν ἀνύτω.

[1, 85]   πλείσταν γὰρ ἔχει χάριν· αὐθάδης δὲ τρόπος πολλάκι βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν.

[1, 29]   κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ· ~ὁ δὲ τῷ Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν, εἰπὼν

[1, 49]   ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ συνιέντων, ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μέν, διὰ δέος

[1, 22]   ἀπὸ Κάδμου καὶ Ἀγήνορος. Ἦν δὲ τῶν ἑπτὰ σοφῶν, καθὰ καὶ

[1, 27]   καὶ πάμπλειστα συνεῖλε χρήματα. ~Ἀρχὴν δὲ τῶν πάντων ὕδωρ ὑπεστήσατο, καὶ

[1, 59]   ὑπὸ τοῦ πλούτου γεννᾶσθαι, τὴν δὲ ὕβριν ὑπὸ τοῦ κόρου. Ἠξίωσέ

[1, 99]   Κόρινθον ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί. Ἐγὼν δὲ ὑμᾶς ἀποδέχομαι, ὡς ἴστε αὐτοί,

[1, 66]   ὅτῳ μὴ ἀρέσκει τυραννίς. Εἴτε δὲ ὑφ' ἑνὸς ἄρχεσθαι ἄμεινον αὐτοῖς,

[1, 69]   Ζεὺς τί εἴη ποιῶν· τὸν δὲ φάναι, Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν,

[1, 118]   Πυθαγόρου ταφῆναι ἐν Δήλῳ. Οἱ δὲ φθειριάσαντα τὸν βίον τελευτῆσαι· ὅτε

[1, 71]   μὲν κατὰ τὸν νόμον, τὸν δὲ φίλον πείσειεν ἀποδικάσαι αὐτοῦ, ἵνα

[1, 91]   παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας· ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ

[1, 98]   εὐτυχῶν μὲν μέτριος ἴσθι, δυστυχῶν δὲ φρόνιμος· φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι

[1, 74]   Μυτιληναίων ἐστρατήγει μὲν αὐτός, Ἀθηναίων δὲ Φρύνων παγκρατιαστὴς Ὀλυμπιονίκης. Συνέθετο δὴ

[1, 37]   τὴν δὲ ψυχὴν εὔπορος, τὴν δὲ φύσιν εὐπαίδευτος. Φίλων παρόντων καὶ

[1, 86]   ψυχῆς ἴδιον καὶ φρονήσεως. Εὐπορίαν δὲ χρημάτων πολλοῖς καὶ διὰ τύχην

[1, 71]   ἐξετάζεται, διδοὺς βάσανον φανεράν· ἐν δὲ χρυσῷ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν

[1, 37]   τὸ μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ ψυχὴν εὔπορος, τὴν δὲ φύσιν

[1, 81]   ῥαγάδας, ἃς χειράδας ἐκάλουν· γαύρηκα δὲ ὡς εἰκῆ γαυριῶντα· φύσκωνα δὲ

[1, 81]   καὶ ζοφοδορπίδαν ὡς ἄλυχνον· ἀγάσυρτον δὲ ὡς ἐπισεσυρμένον καὶ ῥυπαρόν. Τούτῳ

[1, 114]   ἔλεγε τοσούτοις πρότερον χρόνοις. Λέγεται δὲ ὡς καὶ πρῶτος αὐτὸν Αἰακὸν

Livre, par.
[1, 26]	καὶ Κύβισθον υἱὸν ἔχειν· οἱ	δὲ	ἄγαμον μεῖναι, τῆς δὲ ἀδελφῆς
[1, 109]	Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα, οἱ	δὲ	Ἀγησάρχου. Κρὴς τὸ γένος ἀπὸ
[1, 64]	μὲν ἀγόντων, εἰσὶν ὠφέλιμοι· κακῶς	δὲ	ἀγόντων, οὐδὲν ὠφελοῦσιν. ~Οὐδ' οἱ
[1, 26]	οἱ δὲ ἄγαμον μεῖναι, τῆς	δὲ	ἀδελφῆς τὸν υἱὸν θέσθαι. Ὅτε
[1, 61]	ὀγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου. Τῶν	δὲ	ᾀδομένων αὐτοῦ ἐστι τάδε· Πεφυλαγμένος
[1, 85]	εὐδαιμονοίη, εἰς ἔπη δισχίλια. Τῶν	δὲ	ᾀδομένων αὐτοῦ εὐδοκίμησε τάδε· Ἀστοῖσιν
[1, 78]	ἐμπειρίαν, ἐπιδεξιότητα, ἑταιρίαν, ἐπιμέλειαν. Τῶν	δὲ	ᾀδομένων αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησε τάδε·
[1, 71]	νόμοις πείθεσθαι. Ἠρεμίᾳ χρῆσθαι. ~Τῶν	δὲ	ᾀδομένων αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησεν ἐκεῖνο·
[1, 91]	Ἔστι δ' ὁ ἐνιαυτός. Τῶν	δὲ	ᾀδομένων εὐδοκίμησεν αὐτοῦ τάδε· Ἀμουσία
[1, 64]	δύνανται ὀνῆσαι τὰς πόλεις, οἱ	δὲ	ἀεὶ τὸ πλῆθος ἄγοντες ὅπως
[1, 28]	αὐδῶ. Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· ὁ	δὲ	ἄλλῳ καὶ ἄλλος ἄλλῳ ἕως
[1, 49]	Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν σοφώτερος, τῶν	δὲ	ἀνδρειότερός εἰμι· σοφώτερος μὲν τῶν
[1, 66]	οἱ τετρακοσίους τοὺς νεωτάτους. Οἱ	δὲ	ἀνηκουστήσαντές μου παρέσχον τοὺς ἄνδρας.
[1, 41]	Πρωταγόρᾳ Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου· Ἔφορος	δὲ	ἀντὶ Μύσωνος Ἀνάχαρσιν· οἱ δὲ
[1, 54]	πεπονθέναι τῶν ἐμοὶ ἐχθρῶν. Ἢν	δὲ	ἀξιώσῃς τῶν ἐμῶν φίλων εἷς
[1, 96]	Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ. ~Φησὶ	δὲ	Ἀρίστιππος ἐν πρώτῳ Περὶ παλαιᾶς
[1, 30]	τῶν Ἑλλήνων τρίποδα θεῖναι· κριθῆναι	δὲ	Ἀριστόδημον Σπαρτιάτην, ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι.
[1, 94]	Ἐρισθενείας τῆς Ἀριστοκράτους παιδός, ἀδελφῆς	δὲ	Ἀριστοδήμου θυγατέρα, οἳ σχεδὸν πάσης
[1, 44]	ἐνθαῦτά τοι δεινὸν οὐδέν. Εἰ	δὲ	ἀσχαλήσεις ὅτι καὶ Μιλήσιοι τυραννεόμεθα-
[1, 59]	μέγαν ἄγειν καὶ λαμπρόν, ποτὲ	δὲ	ἄτιμον. Ἐρωτηθεὶς διὰ τί κατὰ
[1, 86]	καὶ διὰ τύχην περιγίνεσθαι. Ἔλεγε	δὲ	ἀτυχῆ εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ
[1, 40]	Διαδοχαῖς Φημονόης εἶναί φησιν, ἐξιδιοποιήσασθαι	δὲ	αὐτὸ Χίλωνα. Περὶ δὴ τῶν
[1, 100]	κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην· ἀγαγὼν	δὲ	αὐτὸν ἐς λήιον, τοὺς ὑπερφυέας
[1, 106]	σὺν τοῖς ἑπτὰ καταριθμεῖται. Φασὶ	δὲ	αὐτὸν καὶ τυράννου πατρὸς εἶναι.
[1, 101]	τὴν ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσιν. Λέγει	δὲ	αὐτὸν Σωσικράτης ἐλθεῖν εἰς Ἀθήνας
[1, 27]	ἑξήκοντα πέντε ἡμέρας διελεῖν. Οὐδεὶς	δὲ	αὐτοῦ καθηγήσατο, πλὴν ὅτι εἰς
[1, 63]	δακρύω, ὅτι οὐδὲν ἀνύτω. Φέρονται	δὲ	αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε· ~Σόλων
[1, 99]	καὶ τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται	δὲ	αὐτοῦ καὶ ἐπιστολή· Περίανδρος τοῖς
[1, 50]	δῆμος ἀιδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν. Ἤδη	δὲ	αὐτοῦ κρατοῦντος οὐ πείθων ἔθηκε
[1, 104]	πλησθέντες δὲ ἐν μεγάλοις. Ἑπιγράφεται	δὲ	αὐτοῦ ταῖς εἰκόσι· γλώσσης, γαστρός,
[1, 47]	χαλεπόν τ' αἶσχος ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε	δὲ	αὐτοὺς καὶ τὴν ἐν Θρᾴκῃ
[1, 100]	τὰ πασᾶν Κορινθιᾶν εἵματα. Ἔγραψε	δὲ	αὐτῷ καὶ Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος
[1, 117]	φησι Θεόπομπος ἐν Θαυμασίοις· προστάξαι	δὲ	αὐτῷ ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα,
[1, 88]	τῶν ἄλλων. Καὶ οἱ Πριηνεῖς	δὲ	αὐτῷ τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον
[1, 108]	τῶν πραγμάτων τοὺς λόγους. Κατέστρεψε	δὲ	βιοὺς ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα.
[1, 34]	Θάλητα σοφῶν σοφὸν ἀστρονόμημα. Τὰ	δὲ	γεγραμμένα ὑπ' αὐτοῦ φησι Λόβων
[1, 96]	λάθρα· καὶ ὃς ἥδετο. Φανεροῦ	δὲ	γενομένου βαρὺς πᾶσιν ἐγένετο διὰ
[1, 72]	ἔκτισε τὸ ἐν Βραγχίδαις. Ἦν	δὲ	γέρων περὶ τὴν πεντηκοστὴν δευτέραν
[1, 93]	τύχης γενναίως ἐπίστασο φέρειν. Ἐτελεύτησε	δὲ	γηραιός, ἔτη βιοὺς ἑβδομήκοντα· καὶ
[1, 91]	μὴ μάταιος ἄχαρις γινέσθω. Ἔφη	δὲ	δεῖν συνοικίζειν τὰς θυγατέρας, παρθένους
[1, 75]	τὴν ἀρχὴν ἐνεχείρισαν αὐτῷ. Ὁ	δὲ	δέκα ἔτη κατασχὼν καὶ εἰς
[1, 61]	ἐκ μελαίνης φρενὸς γεγωνῇ. Γέγραφε	δὲ	δῆλον μὲν ὅτι τοὺς νόμους,
[1, 114]	~Καὶ οὗτος μὲν ὧδε. Φησὶ	δὲ	Δημήτριός τινας ἱστορεῖν ὡς λάβοι
[1, 70]	μὲν γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ	δὲ	διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι μὴ ἐπιγελᾶν.
[1, 81]	καὶ ἐπισύρειν τὼ πόδε· χειροπόδην	δὲ	διὰ τὰς ἐν τοῖς ποσὶ
[1, 45]	ὁ νόμος ἐκλήθη σεισάχθεια· φανερὸν	δὲ	διὰ τί. Ἔπειτα τοὺς λοιποὺς
[1, 40]	φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ	δὲ	Δικαίαρχος οὔτε σοφοὺς οὔτε φιλοσόφους
[1, 73]	ὡς αὐτός κα ἐξέρποις· ἐγὼν	δὲ	δοκέω καὶ τὰ οἰκῇα σφαλερὰ
[1, 29]	τῷ σοφωτάτῳ τῶν Ἑλλήνων· τὸν	δὲ	δοῦναι Θαλῇ. ~Καὶ περιελθεῖν εἰς
[1, 119]	ἐν Σύρῳ τῇ νήσῳ. Φησὶ	δὲ	Δοῦρις ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν
[1, 89]	~ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ. Κλεόβουλος Εὐαγόρου Λίνδιος, ὡς	δὲ	Δοῦρις, Κάρ ἔνιοι δὲ εἰς
[1, 74]	~ΠΙΤΤΑΚΟΣ. Πιττακὸς Ὑρραδίου Μυτιληναῖος. Φησὶ	δὲ	Δοῦρις τὸν πατέρα αὐτοῦ Θρᾷκα
[1, 109]	πατρὸς μὲν ἦν Φαιστίου, οἱ	δὲ	Δωσιάδα, οἱ δὲ Ἀγησάρχου. Κρὴς
[1, 116]	καὶ τὸν μὴ πεισθῆναι, Μεσσήνην	δὲ	ἑαλωκέναι. ~Καὶ Λακεδαιμονίοις εἰπεῖν μήτε
[1, 66]	τυραννίδος. ~Ἤρξατο μὲν δημαγωγεῖν· εἶτα	δὲ	ἑαυτῷ τραύματα ποιήσας, παρελθὼν ἐφ'
[1, 93]	ἕταροι καὶ οἶκος πάντη· φαμὶ	δὲ	ἐγὼν ποτανεστάταν ἐσεῖσθαι Σόλωνι τὰν
[1, 76]	φάναι, Συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων. Νόμους	δὲ	ἔθηκε· τῷ μεθύοντι, ἐὰν ἁμάρτῃ,
[1, 64]	μοι πολλούς τοι ἐπιβουλεύειν. Σὺ	δὲ	εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας
[1, 44]	Βίης ἥκειν ἐς Πριήνην· σὺ	δὲ	εἰ προσηνέστερόν τοι τὸ Πριηνέων
[1, 72]	τὸν τρόπον Χιλώνειον καλεῖ. Βράγχου	δὲ	εἶναι, ὃς τὸ ἱερὸν ἔκτισε
[1, 54]	ἄλλως Ἀθήνησιν οἰκεῖν, ἐπιτετράψεται. Ἡμῶν	δὲ	εἵνεκα μὴ ἐστέρησο τῆς πατρίδος.
[1, 89]	ὡς δὲ Δοῦρις, Κάρ ἔνιοι	δὲ	εἰς Ἡρακλέα ἀναφέρειν τὸ γένος
[1, 109]	ἧκεν εἰς ἄστυ διαπορούμενος. Κἀκεῖ	δὲ	εἰς τὴν ἑαυτοῦ εἰσιὼν οἰκίαν
[1, 93]	ἐκ Πεισιστράτω. Καὶ τοὶ ἕταροι	δὲ	ἑκάστοθεν πὰρ τὺ βασοῦνται. ~ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ.
[1, 53]	ἦν τὰ ῥητὰ γέρα. Ἀπάγει	δὲ	ἕκαστος Ἀθηναίων τοῦ αὐτοῦ κλήρου
[1, 91]	ὁ πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν	δὲ	ἑκάστῳ παῖδες δὶς τριάκοντα διάνδιχα
[1, 55]	μὲν τάξας πεντακοσίας δραχμάς, Ἰσθμιονίκῃ	δὲ	ἑκατόν, καὶ ἀνὰ λόγον ἐπὶ
[1, 100]	τᾶς δάμαρτος τὸ ἄγος· τὺ	δὲ	ἑκὼν τῷ παιδί με ἄπο
[1, 106]	μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσι. Πολυπραγμονήσαντα	δὲ	ἐλθεῖν εἰς τὴν κώμην καὶ
[1, 101]	Καδουίδα τοῦ Σκυθῶν βασιλέως, μητρὸς	δὲ	Ἑλληνίδος· διὸ καὶ δίγλωττος ἦν.
[1, 65]	δὲ μανίαν Σόλωνος κατεγίγνωσκον. Τελευτῶν	δὲ	ἐμαρτυράμην· ὦ πατρίς, οὗτος μὲν
[1, 95]	μητρί, ᾧ ὄνομα Λυκόφρων. ~Ἤδη	δὲ	ἐν γήρᾳ καθεστὼς μετεπέμπετο αὐτὸν
[1, 104]	μὲν ἐν μικροῖς πίνουσι, πλησθέντες	δὲ	ἐν μεγάλοις. Ἑπιγράφεται δὲ αὐτοῦ
[1, 22]	τῇ τῶν Ἀρχόντων ἀναγραφῇ. Ἐπολιτογραφήθη	δὲ	ἐν Μιλήτῳ, ὅτε ἦλθε σὺν
[1, 115]	γὰρ τοῦτό φησι Θεόπομπος. Μυρωνιανὸς	δὲ	ἐν Ὁμοίοις φησὶν ὅτι Κούρητα
[1, 41]	καὶ Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα· Πλάτων	δὲ	ἐν Πρωταγόρᾳ Μύσωνα ἀντὶ Περιάνδρου·
[1, 82]	ἀποστεῖλαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν. Χρόνῳ	δὲ	ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὡς προείρηται,
[1, 42]	Ἀριστόξενος Χαβρίνου, Ἑρμιονέα, Ἀναξαγόραν. Ἱππόβοτος	δὲ	ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ·
[1, 96]	τοῖς πρώτοις ἐντυχὼν ἀνῃρέθη. Κορίνθιοι	δὲ	ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ
[1, 43]	τὴν τῶν κεῖθι ἱστορίην, πλώσαντες	δὲ	ἐς Αἴγυπτον ὁμιλήσοντες τοῖς ἐκείνῃ
[1, 36]	ἔφη, Τὸ ἑαυτὸν γνῶναι· Τί	δὲ	εὔκολον, Τὸ ἄλλῳ ὑποθέσθαι· Τί
[1, 103]	μέθης· τὸν τρίτον ἀηδίας. Θαυμάζειν	δὲ	ἔφη πῶς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[1, 28]	ἄλλος ἄλλῳ ἕως Σόλωνος. Ὁ	δὲ	ἔφη σοφίᾳ πρῶτον εἶναι τὸν
[1, 68]	ἀδικεῖσθαι, σὺ δὲ οὔ. Γέγονε	δὲ	ἔφορος κατὰ τὴν πεντηκοστὴν ἕκτην
[1, 91]	ὅπως μᾶλλον ᾖ φίλος· τὸν	δὲ	ἐχθρὸν φίλον ποιεῖν. ~Φυλάσσεσθαι γὰρ
[1, 92]	μὲν φίλων τὸν ψόγον, τῶν	δὲ	ἐχθρῶν τὴν ἐπιβουλήν. Καὶ ὅταν
[1, 87]	ἐχθρὸν ἔσεσθαι τὸν ἕτερον, τῶν	δὲ	ἐχθρῶν τὸν ἕτερον φίλον. Ἐρωτηθεὶς
[1, 122]	σὲ τὴν γραφὴν ἐνέγκαι. Σὺ	δὲ	ἢν δοκιμώσῃς σὺν τοῖς ἄλλοις
[1, 45]	τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ	δὲ	ἦν λύτρωσις σωμάτων τε καὶ
[1, 66]	μου παρέσχον τοὺς ἄνδρας. Οὗτοι	δὲ	ἦσαν κορυνηφόροι. καὶ μετὰ τοῦτο
[1, 59]	ποτὲ μὲν πλείω σημαίνειν, ποτὲ	δὲ	ἥττω· καὶ τούτων τοὺς τυράννους
[1, 90]	καὶ ποταμοί γε ῥέωσιν, ἀνακλύζῃ	δὲ	θάλασσα, αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ
[1, 119]	Συρίους, τὸν μὲν ἀστρολόγον, τὸν	δὲ	θεολόγον υἱὸν Βάβυος, ᾧ καὶ
[1, 75]	αὐτῷ ἀπένειμαν οἱ Μυτιληναῖοι· ὁ	δὲ	ἱερὰν ἀνῆκεν, ἥτις νῦν Πιττάκειος
[1, 27]	ἐλθὼν τοῖς ἱερεῦσι συνδιέτριψεν. Ὁ	δὲ	Ἱερώνυμος καὶ ἐκμετρῆσαί φησιν αὐτὸν
[1, 101]	Γνούρου μὲν ἦν υἱός, ἀδελφὸς	δὲ	Καδουίδα τοῦ Σκυθῶν βασιλέως, μητρὸς
[1, 41]	ἐν Δελφοῖς συνελθεῖν αὐτούς. ~Διαφωνοῦνται	δὲ	καὶ αἱ ἀποφάσεις αὐτῶν καὶ
[1, 112]	δὲ καὶ ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ	δὲ	καὶ ἄλλην εὗρον ἐπιστολὴν ἔχουσαν
[1, 38]	περᾶσαι, τὸ ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι	δὲ	καὶ ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι
[1, 83]	ὥσπερ καὶ Φανόδικός φησι. Λέγεται	δὲ	καὶ Ἀλυάττου πολιορκοῦντος Πριήνην τὸν
[1, 96]	τεθρίππῳ, χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι· νικήσας	δὲ	καὶ ἀπορῶν χρυσίου, κατά τινα
[1, 35]	ἀνδρῶν κωτίλων γλώσσας ἀπεραντολόγους. Φέρεται	δὲ	καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε· Πρεσβύτατον
[1, 56]	Μιλτιάδης καὶ μυρίοι ὅσοι. Ἀθληταὶ	δὲ	καὶ ἀσκούμενοι πολυδάπανοι, καὶ νικῶντες
[1, 24]	καὶ Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος. ~Ἔνιοι	δὲ	καὶ αὐτὸν πρῶτον εἰπεῖν φασιν
[1, 101]	κατὰ πόλεμον ἔπη ὀκτακόσια. Παρέσχε	δὲ	καὶ ἀφορμὴν παροιμίας διὰ τὸ
[1, 90]	γάρ ἐστι θεῶν ἥσσω· λίθον	δὲ	καὶ βρότεοι παλάμαι θραύοντι· μωροῦ
[1, 81]	δὲ ὡς εἰκῆ γαυριῶντα· φύσκωνα	δὲ	καὶ γάστρωνα ὅτι παχὺς ἦν·
[1, 26]	αὑτὸν γεγονέναι καὶ ἰδιαστήν. ~Ἔνιοι	δὲ	καὶ γῆμαι αὐτὸν καὶ Κύβισθον
[1, 84]	ἐσθίειν {ἴσον τῷ κλαίειν} ~Λέγεται	δὲ	καὶ δίκας δεινότατος γεγονέναι εἰπεῖν.
[1, 65]	ὁ μόνος ἐχθρὸς Πεισιστράτου· οἱ	δὲ	καὶ δορυφορούντων αὐτόν, εἴ τι
[1, 72]	τὴν πανήγυριν ἐντιμότατα παρέπεμψαν. Ἔστι	δὲ	καὶ εἰς τοῦτον ἐπίγραμμα ἡμῶν·
[1, 79]	διχόμυθον ἔχουσα καρδίῃ νόημα. ~Ἐποίησε	δὲ	καὶ ἐλεγεῖα ἔπη ἑξακόσια, καὶ
[1, 25]	ὅσα γραμμικῆς ἔχεται θεωρίας. Δοκεῖ	δὲ	καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἄριστα
[1, 115]	φησι Σωσίβιος ὁ Λάκων. Γεγόνασι	δὲ	καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο, ὅ
[1, 79]	Ἀπόφθεγμα αὐτοῦ· καιρὸν γνῶθι. Γέγονε	δὲ	καὶ ἕτερος Πιττακὸς νομοθέτης, ὥς
[1, 119]	Ζὰς γῆν γέρας διδοῖ. Σώζεται	δὲ	καὶ ἡλιοτρόπιον ἐν Σύρῳ τῇ
[1, 63]	κατὰ πᾶσαν Αἴαντος πόλιν. ~Ἔστι	δὲ	καὶ ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ
[1, 98]	καὶ ἐτυράννησεν ἔτη τετταράκοντα. Σωτίων	δὲ	καὶ Ἡρακλείδης καὶ Παμφίλη ἐν
[1, 116]	καὶ θεῶν {Ἕλλησι} γράψαι. Πολλὰ	δὲ	καὶ θαυμάσια λέγεται περὶ αὐτοῦ.
[1, 27]	ὅτε ἡμῖν ἰσομεγέθεις εἰσίν. Συνεβίω	δὲ	καὶ Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ,
[1, 26]	ἐγκειμένης, εἰπεῖν, οὐκέτι καιρός. Φησὶ	δὲ	καὶ Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος ἐν
[1, 24]	φύσεως διελέχθη, ὥς τινες. Ἀριστοτέλης	δὲ	καὶ Ἱππίας φασὶν αὐτὸν καὶ
[1, 89]	ἀναφέρειν τὸ γένος αὐτόν· ῥώμῃ	δὲ	καὶ κάλλει διαφέρειν, μετασχεῖν τε
[1, 55]	βίου φησὶν ἔτη ἑβδομήκοντα. Δοκεῖ	δὲ	καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι· ἐάν τις
[1, 112]	ἀπόπλουν ἔπη ἑξακισχίλια πεντακόσια. ~Συνέγραψε	δὲ	καὶ καταλογάδην περὶ θυσιῶν καὶ
[1, 81]	σοι τὸν ὄλβον ἴδοιμι· ἐγὼ	δὲ	καὶ μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν
[1, 112]	Ῥαδαμάνθυος εἰς ἔπη τετρακισχίλια. Ἱδρύσατο	δὲ	καὶ παρ' Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν
[1, 41]	καιρῷ πάντα πρόσεστι καλά. Στασιάζεται	δὲ	καὶ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν.
[1, 24]	τοῦ μηνὸς τριακάδα εἶπεν. Πρῶτος	δὲ	καὶ περὶ φύσεως διελέχθη, ὥς
[1, 77]	νίκας ἄνευ αἵματος ποιεῖσθαι. Ἐφη	δὲ	καὶ πρὸς τὸν Φωκαϊκὸν φάσκοντα
[1, 112]	ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν. Λέγεται	δὲ	καὶ πρῶτος οἰκίας καὶ ἀγροὺς
[1, 41]	δὲ ἀντὶ Μύσωνος Ἀνάχαρσιν· οἱ	δὲ	καὶ Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος δὲ
[1, 111]	μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν	δὲ	καὶ συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσίων καὶ
[1, 97]	τὸ ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε	δὲ	καὶ τάδε· καλὸν ἡσυχία· ἐπισφαλὲς
[1, 77]	ξύλου, σημαίνων τὸν νόμον. Ἔλεγε	δὲ	καὶ τὰς νίκας ἄνευ αἵματος
[1, 55]	ἡταιρηκότα εἴργειν τοῦ βήματος. Συνέστειλε	δὲ	καὶ τὰς τιμὰς τῶν ἐν
[1, 69]	καὶ ἀδικούμενον δύνασθαι φέρειν. Προσέταττε	δὲ	καὶ ταῦτα· γλώττης κρατεῖν, καὶ
[1, 112]	τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι	δὲ	καὶ ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ δὲ
[1, 24]	ἐστι Χοιρίλος ὁ ποιητής. Πρῶτος	δὲ	καὶ τὴν ἀπὸ τροπῆς ἐπὶ
[1, 24]	μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας. Πρῶτος	δὲ	καὶ τὴν ὑστέραν τοῦ μηνὸς
[1, 64]	ὅπως ἂν γνώμης ἔχωσιν. Οὕτω	δὲ	καὶ τὸ θεῖον καὶ οἱ
[1, 53]	τἀξιώματος καὶ τῆς τιμῆς· ὁποῖα	δὲ	καὶ τοῖς πρόσθεν βασιλεῦσιν ἦν
[1, 99]	ἐστί· Μελέτη τὸ πᾶν. Ἤθελε	δὲ	καὶ τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται
[1, 84]	τῆς θυγατρὸς υἱοῦ κόλπους· εἰπόντος	δὲ	καὶ τοῦ δι' ἐναντίας καὶ
[1, 42]	Βίαντα, Πιττακόν, Ἐπίχαρμον, Πυθαγόραν. Φέρονται	δὲ	καὶ τοῦ Θαλοῦ ἐπιστολαὶ αἵδε·
[1, 97]	γὰρ τὰ κερδαντὰ κερδαίνειν. Ἔποίησε	δὲ	καὶ ὑποθήκας εἰς ἔπη δισχίλια.
[1, 56]	Σόλων μετρίως αὐτοὺς ἀπεδέξατο. Κάλλιστον	δὲ	κἀκεῖνο· τὸν ἐπίτροπον τῇ τῶν
[1, 86]	τὸ τῶν ἀδυνάτων ἐρᾶν, ἀλλοτρίων	δὲ	κακῶν ἀμνημόνευτον εἶναι. Ἐρωτηθεὶς τί
[1, 121]	ὄνησις, χὤταν μηκέθ' ὑπάρχῃ. Γέγονε	δὲ	κατὰ τὴν πεντηκοστὴν καὶ ἐνάτην
[1, 23]	ἄλλ' ἀκατάληπτα εἶναι δοκιμάσας. Δοκεῖ	δὲ	κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ
[1, 102]	προσήκειν αὐτῷ ξένους ποιεῖσθαι. Ὁ	δὲ	καταπλαγεὶς τὴν ἑτοιμότητα εἰσέφρησεν αὐτὸν
[1, 22]	φασι, πατρὸς μὲν Ἐξαμύου, μητρὸς	δὲ	Κλεοβουλίνης, ἐκ τῶν Θηλιδῶν, οἵ
[1, 39]	Ἦ ὀλίγον τόδε σῆμα, τὸ	δὲ	κλέος οὐρανόμηκες, τοῦ πολυφροντίστου τοῦτο
[1, 82]	δὲ πάροικόν φησι γεγονέναι. Φανόδικος	δὲ	κόρας αἰχμαλώτους λυτρωσάμενον Μεσσηνίας θρέψαι
[1, 111]	τοῖς πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἐποίησε	δὲ	Κουρήτων καὶ Κορυβάντων γένεσιν καὶ
[1, 111]	καὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν· ὡς	δὲ	Κρῆτες λέγουσιν, ἑνὸς δέοντα τριακόσια·
[1, 76]	τις πέλεκυν ἐμβαλὼν ἀνέλοι. Τῶν	δὲ	Κυμαίων πεμψάντων τὸν φονέα τῷ
[1, 32]	εἰπούσης ὅτι περιμάχητος ἔσται. Χρόνῳ	δὲ	Λεβεδίων τινῶν αὐτόθι γρῖπον ὠνησαμένων
[1, 86]	γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον· τὸ	δὲ	λέγειν δύνασθαι τὰ συμφέροντα τῇ
[1, 83]	σοφὸν εἶναι, οὐδὲ προσήκατο. ~Οἱ	δὲ	λέγουσιν ἐν Θήβαις τῷ Ἡρακλεῖ
[1, 68]	ἐφόρους τοῖς βασιλεῦσι παραζευγνύναι· Σάτυρος	δὲ	Λυκοῦργον. Οὗτος, ὥς φησιν Ἡρόδοτος
[1, 71]	καὶ τὸν φίλον τηρήσαι. Ἐνδοξότατος	δὲ	μάλιστα παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο
[1, 57]	Διευχίδας ἐν πέμπτῳ Μεγαρικῶν. Ἦν	δὲ	μάλιστα τὰ ἔπη ταυτί· οἳ
[1, 92]	τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ	δὲ	μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον μὴ
[1, 65]	δὲ ὀκνούντων ἀμύνεσθαι ἀλκιμώτερος. Οἱ	δὲ	μανίαν Σόλωνος κατεγίγνωσκον. Τελευτῶν δὲ
[1, 90]	Μίδας ὅτι τῇδε τέθαπται. Φέρουσι	δὲ	μαρτύριον Σιμωνίδου ᾆσμα, ὅπου φησί·
[1, 46]	ἐς τοὺς ἄξονας κατέθετο. ~Τὸ	δὲ	μέγιστον, τῆς πατρίδος αὐτοῦ {Σαλαμῖνος}
[1, 58]	κοῦφον καὶ ἀσθενές, στέγειν· ἐὰν	δὲ	μεῖζον, διακόψαν οἴχεσθαι. Ἔφασκέ τε
[1, 118]	~Ὁ μὲν οὖν> ἀπήγγειλεν· οἱ	δὲ	μετὰ μίαν ἐπελθόντες κρατοῦσι τῶν
[1, 109]	ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα ἔτη. Διαναστὰς	δὲ	μετὰ ταῦτα ἐζήτει τὸ πρόβατον,
[1, 32]	καὶ ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ. Ὁ	δὲ	μετὰ τὴν περίοδον τῷ Διδυμεῖ
[1, 69]	Μὴ κακολογεῖν τοὺς πλησίον· εἰ	δὲ	μή, ἀκούσεσθαι ἐφ' οἷς λυπήσεσθαι.
[1, 113]	τεθμοῖς ἀρίστοις δούλως ἦμεν. Τὺ	δὲ	μὴ ἀλᾶσθαι, ἀλλ' ἕρπε ἐς
[1, 48]	ἐν Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι. ~Ἵνα	δὲ	μὴ δοκοίη βίᾳ μόνον, ἀλλὰ
[1, 108]	ἀντὶ Περιάνδρου θεὶς αὐτόν. Ἔφασκε	δὲ	μὴ ἐκ τῶν λόγων τὰ
[1, 57]	μὴ ἔθου, μὴ ἀνέλῃ· εἰ	δὲ	μή, θάνατος ἡ ζημία. Τῷ
[1, 43]	τε καὶ ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ	δὲ	μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ
[1, 107]	μὲν πατρὸς Ἠτεῖον εἶναι, ἀπὸ	δὲ	μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων δ' ὁ
[1, 23]	ᾗ πλέουσι Φοίνικες. Κατά τινας	δὲ	μόνα δύο συνέγραψε, Περὶ τροπῆς
[1, 50]	ἐκ μεγάλων πόλις ὄλλυται· ἐς	δὲ	μονάρχου δῆμος ἀιδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν.
[1, 62]	φησιν, αὐτὸν ποιῶν λέγοντα· Οἰκῶ	δὲ	νῆσον, ὡς μὲν ἀνθρώπων λόγος,
[1, 58]	τὸν ἰσχυρότατον τῇ δυνάμει. Τοὺς	δὲ	νόμους τοῖς ἀραχνίοις ὁμοίους· καὶ
[1, 122]	νοέειν· ἅπαντα γὰρ αἰνίσσομαι. Τῇ	δὲ	νούσῳ πιεζόμενος ἐπὶ μᾶλλον οὔτε
[1, 111]	λέγουσιν, ἑνὸς δέοντα τριακόσια· ὡς	δὲ	Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἀκηκοέναι φησί,
[1, 104]	ἐν τοῖς ὄρεσι καταλείπουσι, τὰ	δὲ	ξύλα εἰς τὴν πόλιν κομίζουσι.
[1, 40]	δέ τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος	δὲ	ὁ Συρακούσιος ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε
[1, 103]	ἀγωνίζονται μὲν οἱ τεχνῖται, κρίνουσι	δὲ	οἱ μὴ τεχνῖται. Ἐρωτηθεὶς πῶς
[1, 44]	χρήματι πρόσκεαι τῇ γραφῇ. Ἡμέες	δὲ	οἱ μηδὲν γράφοντες περιχωρέομεν τήν
[1, 65]	Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος, τῶν	δὲ	ὀκνούντων ἀμύνεσθαι ἀλκιμώτερος. Οἱ δὲ
[1, 119]	ἦσαν ἀεὶ καὶ Χθονίη· Χθονίῃ	δὲ	ὄνομα ἐγένετο Γῆ ἐπειδὴ αὐτῇ
[1, 41]	Θαλῆν, Βίαντα, Πιττακόν, Σόλωνα. Ἄλλους	δὲ	ὀνομάζει ἕξ, ὧν ἐκλέξασθαι τρεῖς,
[1, 55]	πατρίδος. ~Ταῦτα μὲν Πεισίστρατος. Σόλων	δὲ	ὅρον ἀνθρωπίνου βίου φησὶν ἔτη
[1, 122]	σοφοῖς, οὕτω μιν φῆνον· ἢν	δὲ	οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ
[1, 113]	ἀεί, ἀνδραποδιξάμενος τὼς πολιήτας· νῦν	δὲ	οὐ κακὼς ἄνδρας δουλῶται· τοὶ
[1, 68]	γὰρ ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι, σὺ	δὲ	οὔ. Γέγονε δὲ ἔφορος κατὰ
[1, 99]	φησιν εἶναι τὸν σοφόν· Πλάτων	δὲ	οὔ φησιν. Τούτου ἐστί· Μελέτη
[1, 122]	μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν. Ἔστι	δὲ	οὐκ ἀτρεκηίη πρηγμάτων οὐδ' ὑπίσχομαι
[1, 109]	νομίζων ἐπ' ὀλίγον κεκοιμῆσθαι. Ὡς	δὲ	οὐχ εὕρισκε, παρεγένετο εἰς τὸν
[1, 64]	ἵνα τῆς αἰτίας ἀπαλλαγῇς. Εἰ	δὲ	πάντως τυραννητέον, φροντίζειν ὅπως τὴν
[1, 40]	καὶ αὐτός φησι παρατυχεῖν· Ἔφορος	δὲ	παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ
[1, 110]	παρ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν. ~Γνωσθεὶς	δὲ	παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι
[1, 102]	μέγιστον φίλον ἐποιήσατο. Μετὰ χρόνον	δὲ	παραγενόμενος εἰς τὴν Σκυθίαν καὶ
[1, 82]	Τοῦτον οἱ μὲν πλούσιον, Δοῦρις	δὲ	πάροικόν φησι γεγονέναι. Φανόδικος δὲ
[1, 29]	τοῦτο δὶς λαβὼν ἀριστεῖον. Τὸ	δὲ	πεζὸν οὕτως ἔχει· Θαλῆς Ἐξαμύου
[1, 110]	Πυθία καθῆραι τὴν πόλιν· οἱ	δὲ	πέμπουσι ναῦν τε καὶ Νικίαν
[1, 52]	ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους· ~Εἰ	δὲ	πεπόνθατε δεινὰ δι' ὑμετέρην κακότητα,
[1, 71]	ἑαυτῷ ἐν τῷ βίῳ· διστάζειν	δὲ	περὶ ἑνός. Κρίνων γάρ ποτε
[1, 85]	ἀγκαλίδας μακρὸν ἔτεινεν ὕπνον. Ἐποίησε	δὲ	περὶ Ἰωνίας, τίνα μάλιστα ἂν
[1, 31]	τινων ἁλιένω τὸν τρίποδα. Φανόδικος	δὲ	περὶ τὴν Ἀθηναίων θάλασσαν εὑρεθῆναι
[1, 31]	τυράννῳ πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι· τοῦ	δὲ	περὶ τὴν Κῴαν θάλασσαν ναυαγήσαντος,
[1, 98]	φησιν Ἔφορος καὶ Ἀριστοτέλης. Ἤκμαζε	δὲ	περὶ τὴν τριακοστὴν ὀγδόην Ὀλυμπιάδα,
[1, 50]	ἀληθείης ἐς μέσον ἐρχομένης. ~Τὰ	δὲ	περὶ τῆς τοῦ Πεισιστράτου τυραννίδος
[1, 27]	τυράννῳ, καθά φησι Μινύης. Τὰ	δὲ	περὶ τὸν τρίποδα φανερὰ τὸν
[1, 122]	Πεισίστρατον τὸν τύραννον προσκαταλέγουσι. Λεκτέον	δὲ	περὶ τῶν φιλοσόφων· καὶ πρῶτόν
[1, 29]	Ἑλλήνων ἀριστεῖον δὶς λαβών. Ὁ	δὲ	περιενεγκὼν τὴν φιάλην τοῦ Βαθυκλέους
[1, 65]	ἐγὼ προλέγων πιστὸς ἦν. Ἐκεῖνος	δὲ	πιστότερος κολακεύων Ἀθηναίους ἐμοῦ ἀληθεύοντος.
[1, 100]	μευ ἀκούσειεν ἢ ἴδοι. Σὺ	δὲ	ποίει οὕτως, ἤν γ' ἐθέλῃς
[1, 94]	τὸν μὲν νεώτερον συνετόν, τὸν	δὲ	πρεσβύτερον ἄφρονα. Χρόνῳ δὴ ὑπ'
[1, 101]	Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκράτους. Ἕρμιππος	δὲ	πρὸς τὴν Σόλωνος οἰκίαν ἀφικόμενον
[1, 32]	καταληφθῆναι καὶ τὸν τρίποδα, μαχομένων	δὲ	πρὸς τοὺς ἁλιέας γενέσθαι τὴν
[1, 117]	βασιλεῦσι κελεῦσαι Φερεκύδῃ πείθεσθαι. Ἔνιοι	δὲ	Πυθαγόρᾳ περιάπτουσι ταῦτα. Φησὶ δ'
[1, 25]	ὀρθογώνιον, καὶ θῦσαι βοῦν. ~Οἱ	δὲ	Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωρος
[1, 58]	τὸν μὲν λόγον σιγῇ, τὴν	δὲ	σιγὴν καιρῷ. ~Ἔλεγε δὲ τοὺς
[1, 49]	τῶν ἐπισταμένων μέν, διὰ δέος	δὲ	σιωπώντων. Καὶ ἡ βουλή, Πεισιστρατίδαι
[1, 80]	εἰς ὑμέναιον ἄγω. Εἶπεν· ὁ	δὲ	σκίπωνα, γεροντικὸν ὅπλον, ἀείρας, ἤνιδε,
[1, 58]	εἶχον" καὶ τὰ ἑξῆς. ~Πρῶτος	δὲ	Σόλων τὴν τριακάδα ἔνην καὶ
[1, 42]	ἑπτὰ ἄλλους ἄλλως αἱρεῖσθαι· εἶναι	δὲ	Σόλωνα, Θαλῆν, Πιττακόν, Βίαντα, Χίλωνα,
[1, 64]	μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ	δὲ	σοῦ καταγνούς, οὐκ ἔσθ' ὅ
[1, 98]	γεγονέναι, τὸν μὲν τύραννον, τὸν	δὲ	σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο καὶ
[1, 83]	ἐξελάσαι εἰς τὸ στρατόπεδον· τὸν	δὲ	συνιδόντα καταπλαγῆναι τὸ> μέχρι καὶ
[1, 83]	σπείσασθαι, καὶ εἰσέπεμψεν ἄγγελον. Βίας	δὲ	σωροὺς ψάμμου χέας καὶ ἄνωθεν
[1, 47]	καὶ ἐνίκων διὰ Σόλωνα. ~Ἦν	δὲ	τὰ ἐλεγεῖα τὰ μάλιστα καθαψάμενα
[1, 23]	ἦν καὶ γένους λαμπροῦ. ~Μετὰ	δὲ	τὰ πολιτικὰ τῆς φυσικῆς ἐγένετο
[1, 111]	καὶ λυθῆναι τὴν συμφοράν. ~Ἀθηναῖοι	δὲ	τάλαντον ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῷ καὶ
[1, 69]	Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν, τὰ	δὲ	ταπεινὰ ὑψοῦν. Ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν
[1, 55]	φησι γεγραφέναι τὸν νόμον, Σόλωνα	δὲ	τεθηκέναι τὸν ἡταιρηκότα εἴργειν τοῦ
[1, 102]	ἐν τῇ οἰκείᾳ ἀπολέσθαι. Ἔνιοι	δὲ	τελετὰς Ἑλληνικὰς ἐπιτελοῦντα διαχρησθῆναι. Καὶ
[1, 41]	δὲ καὶ Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος	δὲ	τέσσαρας ὡμολογημένους ἡμῖν παραδίδωσι, Θαλῆν,
[1, 122]	οὔτε τοὺς ἑταίρους ἐσιέμην· προσεστεῶσι	δὲ	τῇ θύρῃ καὶ εἰρομένοις ὁκοῖόν
[1, 110]	τῆς τότε γενομένης ἐξιλάσεως. Οἱ	δὲ	τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ
[1, 86]	ποτέ ἐστιν εὐσέβεια, ἐσίγα. Τοῦ	δὲ	τὴν αἰτίαν τῆς σιγῆς πυθομένου,
[1, 62]	καὶ ἰάμβους καὶ ἐπῳδούς. ~Ἐπὶ	δὲ	τῆς εἰκόνος αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τάδε·
[1, 73]	ἐμοὶ τοῖος ἴτω θάνατος. Ἐπὶ	δὲ	τῆς εἰκόνος αὐτοῦ ἐπιγέγραπται τόδε·
[1, 95]	πρὸς Ἀλυάττην ἐπ' ἐκτομῇ· προσσχούσης	δὲ	τῆς νεὼς Σάμῳ, ἱκετεύσαντες τὴν
[1, 104]	μὲν ὄνειδος ἡ πατρίς, σὺ	δὲ	τῆς πατρίδος. ~Ἑρωτηθεὶς τί ἐστιν
[1, 98]	~αἱ μὲν ἡδοναὶ φθαρταί, αἱ	δὲ	τιμαὶ ἀθάνατοι· εὐτυχῶν μὲν μέτριος
[1, 111]	ἐς Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ	δὲ	τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο·
[1, 40]	τῶν φιλοσόφων, πᾶσιν ἐγκαλεῖ, μάλιστα	δὲ	τοῖς ἑπτά. Ἀναξιμένης δέ φησι
[1, 58]	εἴδωλον εἶναι τῶν ἔργων· βασιλέα	δὲ	τὸν ἰσχυρότατον τῇ δυνάμει. Τοὺς
[1, 58]	μετὰ τῶν παράλων ἐτάχθη. Ἔλεγε	δὲ	τὸν μὲν λόγον εἴδωλον εἶναι
[1, 82]	φησι παρελθεῖν τὰς κόρας οἱ	δὲ	τὸν πατέρα αὐτῶν, ὡς καὶ
[1, 51]	δ' ἀπὸ Κύπρου Σόλιοι. Ὅτε	δὲ	τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν,
[1, 102]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος σωθῆναι, διὰ	δὲ	τὸν φθόνον ἐν τῇ οἰκείᾳ
[1, 107]	μάλα, εἶπεν, ὥστε ἐπισκευάζειν. ~Ἄλλοι	δὲ	τὸν χρησμὸν οὕτως ἔχειν φασί,
[1, 119]	καὶ ἕτερον Ἀθηναῖον, γενεαλόγον. Σώζεται	δὲ	τοῦ Συρίου τό τε βιβλίον
[1, 28]	ἀγοράσαι παρὰ Μιλησίων ἁλιέων. Ἀνασπασθέντος	δὲ	τοῦ τρίποδος ἀμφισβήτησις ἦν, ἕως
[1, 59]	τὴν δὲ σιγὴν καιρῷ. ~Ἔλεγε	δὲ	τοὺς παρὰ τοῖς τυράννοις δυναμένους
[1, 63]	οὐδὲν ἀνύτεις, εἰπεῖν, δι' αὐτὸ	δὲ	τοῦτο δακρύω, ὅτι οὐδὲν ἀνύτω.
[1, 85]	πλείσταν γὰρ ἔχει χάριν· αὐθάδης	δὲ	τρόπος πολλάκι βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν.
[1, 29]	κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ· ~ὁ	δὲ	τῷ Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν, εἰπὼν
[1, 49]	ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ συνιέντων, ἀνδρειότερος	δὲ	τῶν ἐπισταμένων μέν, διὰ δέος
[1, 22]	ἀπὸ Κάδμου καὶ Ἀγήνορος. Ἦν	δὲ	τῶν ἑπτὰ σοφῶν, καθὰ καὶ
[1, 27]	καὶ πάμπλειστα συνεῖλε χρήματα. ~Ἀρχὴν	δὲ	τῶν πάντων ὕδωρ ὑπεστήσατο, καὶ
[1, 59]	ὑπὸ τοῦ πλούτου γεννᾶσθαι, τὴν	δὲ	ὕβριν ὑπὸ τοῦ κόρου. Ἠξίωσέ
[1, 99]	Κόρινθον ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί. Ἐγὼν	δὲ	ὑμᾶς ἀποδέχομαι, ὡς ἴστε αὐτοί,
[1, 66]	ὅτῳ μὴ ἀρέσκει τυραννίς. Εἴτε	δὲ	ὑφ' ἑνὸς ἄρχεσθαι ἄμεινον αὐτοῖς,
[1, 69]	Ζεὺς τί εἴη ποιῶν· τὸν	δὲ	φάναι, Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν,
[1, 118]	Πυθαγόρου ταφῆναι ἐν Δήλῳ. Οἱ	δὲ	φθειριάσαντα τὸν βίον τελευτῆσαι· ὅτε
[1, 71]	μὲν κατὰ τὸν νόμον, τὸν	δὲ	φίλον πείσειεν ἀποδικάσαι αὐτοῦ, ἵνα
[1, 91]	παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν τὸ	δὲ	φρονεῖν γυναῖκας· ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ
[1, 98]	εὐτυχῶν μὲν μέτριος ἴσθι, δυστυχῶν	δὲ	φρόνιμος· φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι
[1, 74]	Μυτιληναίων ἐστρατήγει μὲν αὐτός, Ἀθηναίων	δὲ	Φρύνων παγκρατιαστὴς Ὀλυμπιονίκης. Συνέθετο δὴ
[1, 37]	τὴν δὲ ψυχὴν εὔπορος, τὴν	δὲ	φύσιν εὐπαίδευτος. Φίλων παρόντων καὶ
[1, 86]	ψυχῆς ἴδιον καὶ φρονήσεως. Εὐπορίαν	δὲ	χρημάτων πολλοῖς καὶ διὰ τύχην
[1, 71]	ἐξετάζεται, διδοὺς βάσανον φανεράν· ἐν	δὲ	χρυσῷ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν
[1, 37]	τὸ μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν	δὲ	ψυχὴν εὔπορος, τὴν δὲ φύσιν
[1, 81]	ῥαγάδας, ἃς χειράδας ἐκάλουν· γαύρηκα	δὲ	ὡς εἰκῆ γαυριῶντα· φύσκωνα δὲ
[1, 81]	καὶ ζοφοδορπίδαν ὡς ἄλυχνον· ἀγάσυρτον	δὲ	ὡς ἐπισεσυρμένον καὶ ῥυπαρόν. Τούτῳ
[1, 114]	ἔλεγε τοσούτοις πρότερον χρόνοις. Λέγεται	δὲ	ὡς καὶ πρῶτος αὐτὸν Αἰακὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007