Livre, par. |
[1, 102] |
λόγον
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
σωθῆναι,
|
διὰ |
δὲ
τὸν
φθόνον
ἐν
τῇ |
[1, 49] |
ἀνδρειότερος
δὲ
τῶν
ἐπισταμένων
μέν,
|
διὰ |
δέος
δὲ
σιωπώντων.
Καὶ
ἡ |
[1, 102] |
κυνηγεσίῳ
πρὸς
τἀδελφοῦ
τελευτᾷ,
εἰπὼν
|
διὰ |
μὲν
τὸν
λόγον
ἐκ
τῆς |
[1, 70] |
γὰρ
ἅπαξ
ἐλύπησε,
τὸ
δὲ
|
διὰ |
παντός.
Ἀτυχοῦντι
μὴ
ἐπιγελᾶν.
Ἰσχυρὸν |
[1, 35] |
ἅπαντα
γὰρ
χωρεῖ.
Τάχιστον
νοῦς·
|
διὰ |
παντὸς
γὰρ
τρέχει.
Ἰσχυρότατον
ἀνάγκη· |
[1, 88] |
εἰσίν.
Ἀνάξιον
ἄνδρα
μὴ
ἐπαίνει
|
διὰ |
πλοῦτον.
Πείσας
λαβέ,
μὴ
βιασάμενος. |
[1, 46] |
τοὺς
Μεγαρέας
ἐπολέμησαν
καὶ
ἐνίκων
|
διὰ |
Σόλωνα.
~Ἦν
δὲ
τὰ
ἐλεγεῖα |
[1, 78] |
κακόν.
Πιστὸν
γὰρ
οὐδὲν
γλῶσσα
|
διὰ |
στόματος
λαλεῖ
διχόμυθον
ἔχουσα
καρδίῃ |
[1, 81] |
ἐπισύρειν
τὼ
πόδε·
χειροπόδην
δὲ
|
διὰ |
τὰς
ἐν
τοῖς
ποσὶ
ῥαγάδας, |
[1, 52] |
τούτους
ηὐξήσατε,
ῥύσια
δόντες,
καὶ
|
διὰ |
ταῦτα
κακὴν
ἔσχετε
δουλοσύνην.
Ὑμέων |
[1, 108] |
κώμης,
καὶ
ταῦτα
ἀφανοῦς.
Ὅθεν
|
διὰ |
τὴν
ἀδοξίαν
αὐτοῦ
καὶ
τὰ |
[1, 32] |
ἄστυ
γενομένης
ἐκκλησίας
Βίαντι
πεμφθῆναι·
|
~διὰ |
τί
δέ,
ἐν
τῷ
περὶ |
[1, 45] |
νόμος
ἐκλήθη
σεισάχθεια·
φανερὸν
δὲ
|
διὰ |
τί.
Ἔπειτα
τοὺς
λοιποὺς
νόμους |
[1, 59] |
λαμπρόν,
ποτὲ
δὲ
ἄτιμον.
Ἐρωτηθεὶς
|
διὰ |
τί
κατὰ
πατροκτόνου
νόμον
οὐκ |
[1, 108] |
δέ
τινος
ἐπιστάντος
καὶ
πυθομένου
|
διὰ |
τί
μηδενὸς
παρόντος
γελᾷ,
φάναι, |
[1, 26] |
υἱὸν
θέσθαι.
Ὅτε
καὶ
ἐρωτηθέντα
|
διὰ |
τί
οὐ
τεκνοποιεῖ,
διὰ
φιλοτεκνίαν |
[1, 35] |
ζῆν.
Σὺ
οὖν,
ἔφη
τις,
|
διὰ |
τί
οὐκ
ἀποθνήσκεις;
Ὅτι,
ἔφη, |
[1, 97] |
τοῖς
ὅπλοις.
Καί
ποτε
ἐρωτηθεὶς
|
διὰ |
τί
τυραννεῖ,
ἔφη,
Ὅτι
καὶ |
[1, 96] |
δὲ
γενομένου
βαρὺς
πᾶσιν
ἐγένετο
|
διὰ |
τὸ
ἀλγεῖν
ἐπὶ
τῇ
φωρᾷ. |
[1, 104] |
~Τὸ
ἔλαιον
μανίας
φάρμακον
ἔλεγε
|
διὰ |
τὸ
ἀλειφομένους
τοὺς
ἀθλητὰς
ἐπιμαίνεσθαι |
[1, 101] |
Παρέσχε
δὲ
καὶ
ἀφορμὴν
παροιμίας
|
διὰ |
τὸ
παρρησιαστὴς
εἶναι,
τὴν
ἀπὸ |
[1, 81] |
σαράποδα
μὲν
καὶ
σάραπον
ἀποκαλεῖ
|
διὰ |
τὸ
πλατύπουν
εἶναι
καὶ
ἐπισύρειν |
[1, 46] |
ἀγοράν·
ἔνθα
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἀνέγνω
|
διὰ |
τοῦ
κήρυκος
τὰ
συντείνοντα
περὶ |
[1, 110] |
σημαίνειν
τε
τὴν
ἀπαλλαγήν·
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἀποθανεῖν
δύο
νεανίας,
Κρατῖνον |
[1, 86] |
Εὐπορίαν
δὲ
χρημάτων
πολλοῖς
καὶ
|
διὰ |
τύχην
περιγίνεσθαι.
Ἔλεγε
δὲ
ἀτυχῆ |
[1, 26] |
ἐρωτηθέντα
διὰ
τί
οὐ
τεκνοποιεῖ,
|
διὰ |
φιλοτεκνίαν
εἰπεῖν.
Καὶ
λέγουσι
ὅτι |