Livre, par. |
[1, 81] |
κατὰ
σαυτὸν
ἔλα.
~Δοκεῖ
δ'
|
ἐκ |
διαθέσεως
αὐτὰ
εἰρηκέναι.
Εὐγενεστέρα
γὰρ |
[1, 50] |
μένος
ἠδὲ
χαλάζης·
βροντὴ
δ'
|
ἐκ |
λαμπρῆς
γίγνεται
ἀστεροπῆς·
ἀνδρῶν
δ' |
[1, 50] |
λαμπρῆς
γίγνεται
ἀστεροπῆς·
ἀνδρῶν
δ'
|
ἐκ |
μεγάλων
πόλις
ὄλλυται·
ἐς
δὲ |
[1, 61] |
προσώπῳ,
γλῶσσα
δέ
οἱ
διχόμυθος
|
ἐκ |
μελαίνης
φρενὸς
γεγωνῇ.
Γέγραφε
δὲ |
[1, 65] |
μαίνεσθαι
δοκῶ.
Ὥστε
ἄπειμί
τοι
|
ἐκ |
μέσου
ὁ
μόνος
ἐχθρὸς
Πεισιστράτου· |
[1, 54] |
ἀνωμότῳ,
ἄχαρι
μηδὲν
πείσεσθαι
Σόλωνα
|
ἐκ |
Πεισιστράτου.
Ἴσθι
γὰρ
μηδ'
ἄλλον |
[1, 93] |
πελαγία,
ἔνθα
οἰκέοντι
οὐδὲν
δεινὸν
|
ἐκ |
Πεισιστράτω.
Καὶ
τοὶ
ἕταροι
δὲ |
[1, 33] |
χρύσειον,
ὃν
Ἥφαιστος
βάλε
πόντῳ,
|
ἐκ |
πόλιος
πέμψητε
καὶ
ἐς
δόμον |
[1, 48] |
Ὁμήρου
μετὰ
τὸν
Αἴας
δ'
|
ἐκ |
Σαλαμῖνος
ἄγεν
δυοκαίδεκα
νῆας-
στῆσε |
[1, 66] |
Σόλων
Πεισιστράτῳ.
Πιστεύω
μηδὲν
κακὸν
|
ἐκ |
σοῦ
πείσεσθαι.
Καὶ
γὰρ
πρὸ |
[1, 39] |
τὸν
σοφὸν
ἄνδρα
Θαλῆν
ἥρπασας
|
ἐκ |
σταδίου.
Αἰνέω
ὅττι
μιν
ἐγγὺς |
[1, 102] |
εἰπὼν
διὰ
μὲν
τὸν
λόγον
|
ἐκ |
τῆς
Ἑλλάδος
σωθῆναι,
διὰ
δὲ |
[1, 122] |
ὁκοῖόν
τι
εἴη,
διεὶς
δάκτυλον
|
ἐκ |
τῆς
κληίθρης
ἔδειξ'
ἂν
ὡς |
[1, 24] |
τοῖς
ἀψύχοις
μεταδιδόναι
ψυχάς,
τεκμαιρόμενον
|
ἐκ |
τῆς
λίθου
τῆς
μαγνήτιδος
καὶ |
[1, 34] |
~Λέγεται
δ'
ἀγόμενος
ὑπὸ
γραὸς
|
ἐκ |
τῆς
οἰκίας,
ἵνα
τὰ
ἄστρα |
[1, 27] |
ἐκμετρῆσαί
φησιν
αὐτὸν
τὰς
πυραμίδας
|
ἐκ |
τῆς
σκιᾶς,
παρατηρήσαντα
ὅτε
ἡμῖν |
[1, 22] |
μὲν
Ἐξαμύου,
μητρὸς
δὲ
Κλεοβουλίνης,
|
ἐκ |
τῶν
Θηλιδῶν,
οἵ
εἰσι
Φοίνικες, |
[1, 92] |
ἐκ
τῶν
ὁμοίων·
ἂν
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
κρειττόνων
λάβῃς,
φησί,
δεσπότας |
[1, 108] |
θεὶς
αὐτόν.
Ἔφασκε
δὲ
μὴ
|
ἐκ |
τῶν
λόγων
τὰ
πράγματα
ἀλλ' |
[1, 92] |
κολάζειν,
δοκεῖν
γὰρ
παροινεῖν.
Γαμεῖν
|
ἐκ |
τῶν
ὁμοίων·
ἂν
γὰρ
ἐκ |
[1, 108] |
τῶν
λόγων
τὰ
πράγματα
ἀλλ'
|
ἐκ |
τῶν
πραγμάτων
τοὺς
λόγους
ζητεῖν· |
[1, 116] |
ὀφθαλμοῖς
αὐτοῦ
καταδῦναι.
Καὶ
ἀνιμηθέντος
|
ἐκ |
φρέατος
ὕδατος
πιόντα
προειπεῖν
ὡς |