HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Μή 1
Μὴ 8
μή 7
μὴ 59
μηδ 2
μηδὲ 7
μηδεμιᾷ 1

Fréquences [« »]
51 αὐτοῦ
52 τοὺς
50 τῷ
59 μὴ
62 τοῦ
63 τῆς
64 εἰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

μὴ

Livre, par.

[1, 59]   ἔφη, ἄχθοιντο τοῖς ἀδικουμένοις οἱ μὴ ἀδικούμενοι. Καὶ τὸν μὲν κόρον

[1, 65]   τὰ ὅπλα εἶπον τῶν μὲν μὴ αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος,

[1, 86]   τοὺς θεοὺς ἐπικαλουμένων, Σιγᾶτε, ἔφη, μὴ αἴσθωνται ὑμᾶς ἐνθάδε πλέοντας. Ἐρωτηθεὶς

[1, 113]   ἀρίστοις δούλως ἦμεν. Τὺ δὲ μὴ ἀλᾶσθαι, ἀλλ' ἕρπε ἐς Κρήτην

[1, 57]   τοὺς δύο. Ἃ μὴ ἔθου, μὴ ἀνέλῃ· εἰ δὲ μή, θάνατος

[1, 60]   κτῶ· οὓς δ' ἂν κτήσῃ μὴ ἀποδοκίμαζε. Ἄρχε πρῶτον μαθὼν ἄρχεσθαι.

[1, 66]   τῶν ἄλλων τις Ἀθηναίων ὅτῳ μὴ ἀρέσκει τυραννίς. Εἴτε δὲ ὑφ'

[1, 88]   ἐπαίνει διὰ πλοῦτον. Πείσας λαβέ, μὴ βιασάμενος. Ὅ τι ἂν ἀγαθὸν

[1, 78]   γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ

[1, 68]   λεβήτων αὐτομάτων ζεσάντων, συνεβούλευσεν ἢ μὴ γῆμαι, ἤ, εἰ ἔχοι γυναῖκα,

[1, 96]   ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν τάφον μὴ γνωσθῆναι, τοιοῦτόν τι ἐμηχανήσατο. Δυσὶν

[1, 48]   Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι. ~Ἵνα δὲ μὴ δοκοίη βίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ

[1, 36]   ἃ τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, αὐτοὶ μὴ δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ τὸ

[1, 71]   τὴν φύσιν αὐτῆς, Εἴθε, ἔφη, μὴ ἐγεγόνει, ἢ γενομένη κατεβυθίσθη. ~Καὶ

[1, 57]   τις, ἀντεκκόπτειν τοὺς δύο. Ἃ μὴ ἔθου, μὴ ἀνέλῃ· εἰ δὲ

[1, 108]   Περιάνδρου θεὶς αὐτόν. Ἔφασκε δὲ μὴ ἐκ τῶν λόγων τὰ πράγματα

[1, 57]   τῶν ὀρφανῶν τελευτησάντων. ~Κἀκεῖνο· δακτυλιογλύφῳ μὴ ἐξεῖναι σφραγῖδα φυλάττειν τοῦ πραθέντος

[1, 88]   λέγε ὡς εἰσίν. Ἀνάξιον ἄνδρα μὴ ἐπαίνει διὰ πλοῦτον. Πείσας λαβέ,

[1, 70]   τὸ δὲ διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι μὴ ἐπιγελᾶν. Ἰσχυρὸν ὄντα πρᾷον εἶναι,

[1, 54]   οἰκεῖν, ἐπιτετράψεται. Ἡμῶν δὲ εἵνεκα μὴ ἐστέρησο τῆς πατρίδος. ~Ταῦτα μὲν

[1, 113]   γὰρ ἔτι θητευόντεσσιν Ἀθηναίοις καὶ μὴ εὐνομημένοις ἐπεθήκατο Πεισίστρατος, εἶχέ κα

[1, 68]   τε τὸν ἀδελφὸν δυσφοροῦντα ὅτι μὴ ἔφορος ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος, Ἐγὼ

[1, 70]   τοῦ νοῦ. Θυμοῦ κρατεῖν. μαντικὴν μὴ ἐχθαίρειν. Μὴ ἐπιθυμεῖν ἀδυνάτων. Ἐν

[1, 93]   σκωπτομένοις· ἀπεχθήσεσθαι γὰρ τούτοις. Εὐτυχῶν μὴ ἴσθι ὑπερήφανος· ἀπορήσας μὴ ταπεινοῦ.

[1, 70]   Γάμον εὐτελῆ ποιεῖσθαι. Τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν. Γῆρας τιμᾶν. Φυλάττειν ἑαυτόν.

[1, 70]   Ἐν ὁδῷ μὴ σπεύδειν. Λέγοντα μὴ κινεῖν τὴν χεῖρα· μανικὸν γάρ.

[1, 112]   ἱερὰ ἱδρύσασθαι. Εἰσὶ δ' οἳ μὴ κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν, ἀλλὰ χρόνον

[1, 92]   δὲ μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον μὴ κολάζειν, δοκεῖν γὰρ παροινεῖν. Γαμεῖν

[1, 61]   τάδε· Πεφυλαγμένος ἄνδρα ἕκαστον, ὅρα μὴ κρυπτὸν ἔχων ἔχθος κραδίῃ, φαιδρῷ

[1, 78]   αἰδόμενον. Παρακαταθήκην λαβόντα ἀποδοῦναι. Φίλον μὴ λέγειν κακῶς, ἀλλὰ μηδὲ ἐχθρόν.

[1, 91]   καιρὸς ἀρκέσει. Φρόνει τι κεδνόν· μὴ μάταιος ἄχαρις γινέσθω. Ἔφη δὲ

[1, 76]   διπλῆν εἶναι τὴν ζημίαν· ἵνα μὴ μεθύωσι, πολλοῦ κατὰ τὴν νῆσον

[1, 36]   τὸν μοιχὸν ἐρόμενον εἰ ὀμόσαι μὴ μεμοιχευκέναι, Οὐ χεῖρον, ἔφη, μοιχείας

[1, 98]   λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ· μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἀλλὰ καὶ

[1, 115]   ῥαγῆναι φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ, Ἐπιμενίδη, μὴ Νυμφῶν, ἀλλὰ Διός· Κρησί τε

[1, 99]   Λυδὸν ἐς Σάρδεις. Ἤδη ὦν μὴ ὀκνεῖτε καὶ παρ' ἐμὲ φοιτῆν

[1, 78]   πρόλεγε· ἀποτυχὼν γὰρ γελασθήσῃ. Ἀτυχίαν μὴ ὀνειδίζειν, νέμεσιν αἰδόμενον. Παρακαταθήκην λαβόντα

[1, 81]   ὄλβον ἴδοιμι· ἐγὼ δὲ καὶ μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν Ἀλυάττεω παῖδα

[1, 116]   μετὰ τῶν οἰκείων· καὶ τὸν μὴ πεισθῆναι, Μεσσήνην δὲ ἑαλωκέναι. ~Καὶ

[1, 67]   καὶ νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, εἰ μὴ περὶ παντός μοι ἦν οἰκεῖν

[1, 43]   καὶ ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ δὲ μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ ὁ

[1, 98]   ὁμολογήσῃς, διατήρει· λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ· μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας,

[1, 78]   εὖ θέσθαι. Ὃ μέλλεις πράττειν, μὴ πρόλεγε· ἀποτυχὼν γὰρ γελασθήσῃ. Ἀτυχίαν

[1, 70]   οἰκίας καλῶς προστατεῖν. Τὴν γλῶτταν μὴ προτρέχειν τοῦ νοῦ. Θυμοῦ κρατεῖν.

[1, 70]   Μὴ ἐπιθυμεῖν ἀδυνάτων. Ἐν ὁδῷ μὴ σπεύδειν. Λέγοντα μὴ κινεῖν τὴν

[1, 49]   μὲν τῶν τὴν ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ συνιέντων, ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων

[1, 56]   ἐπίτροπον τῇ τῶν ὀρφανῶν μητρὶ μὴ συνοικεῖν, μηδ' ἐπιτροπεύειν, εἰς ὃν

[1, 60]   Ἄρχε πρῶτον μαθὼν ἄρχεσθαι. Συμβούλευε μὴ τὰ ἥδιστα, ἀλλὰ τὰ ἄριστα.

[1, 93]   Εὐτυχῶν μὴ ἴσθι ὑπερήφανος· ἀπορήσας μὴ ταπεινοῦ. Τὰς μεταβολὰς τῆς τύχης

[1, 60]   ψεύδου. Τὰ σπουδαῖα μελέτα. Φίλους μὴ ταχὺ κτῶ· οὓς δ' ἂν

[1, 103]   οἱ τεχνῖται, κρίνουσι δὲ οἱ μὴ τεχνῖται. Ἐρωτηθεὶς πῶς οὐκ ἂν

[1, 112]   τὴν ἐπιστολὴν ὡς νεαρὰν καὶ μὴ τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι

[1, 37]   παρόντων καὶ ἀπόντων μεμνῆσθαί φησι· μὴ τὴν ὄψιν καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς

[1, 97]   τυραννήσειν τῇ εὐνοίᾳ δορυφορεῖσθαι, καὶ μὴ τοῖς ὅπλοις. Καί ποτε ἐρωτηθεὶς

[1, 55]   καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι· ἐάν τις μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας, ἄτιμος ἔστω·

[1, 64]   πόλει χάριν κατάθοιτο ἐξευρών, ἢν μὴ ὕποπτος εἴης. Ἄριστον μὲν οὖν

[1, 86]   δὲ ἀτυχῆ εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ φέροντα· καὶ νόσον ψυχῆς τὸ

[1, 122]   φῆνον· ἢν δὲ οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω

[1, 92]   τέκνα παιδεύειν· ἐχθρὰν διαλύειν. Γυναικὶ μὴ φιλοφρονεῖσθαι, μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων·

Livre, par.
[1, 59]	ἔφη, ἄχθοιντο τοῖς ἀδικουμένοις οἱ	μὴ	ἀδικούμενοι. Καὶ τὸν μὲν κόρον
[1, 65]	τὰ ὅπλα εἶπον τῶν μὲν	μὴ	αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος,
[1, 86]	τοὺς θεοὺς ἐπικαλουμένων, Σιγᾶτε, ἔφη,	μὴ	αἴσθωνται ὑμᾶς ἐνθάδε πλέοντας. Ἐρωτηθεὶς
[1, 113]	ἀρίστοις δούλως ἦμεν. Τὺ δὲ	μὴ	ἀλᾶσθαι, ἀλλ' ἕρπε ἐς Κρήτην
[1, 57]	τοὺς δύο. Ἃ μὴ ἔθου,	μὴ	ἀνέλῃ· εἰ δὲ μή, θάνατος
[1, 60]	κτῶ· οὓς δ' ἂν κτήσῃ	μὴ	ἀποδοκίμαζε. Ἄρχε πρῶτον μαθὼν ἄρχεσθαι.
[1, 66]	τῶν ἄλλων τις Ἀθηναίων ὅτῳ	μὴ	ἀρέσκει τυραννίς. Εἴτε δὲ ὑφ'
[1, 88]	ἐπαίνει διὰ πλοῦτον. Πείσας λαβέ,	μὴ	βιασάμενος. Ὅ τι ἂν ἀγαθὸν
[1, 78]	γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως	μὴ	γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ
[1, 68]	λεβήτων αὐτομάτων ζεσάντων, συνεβούλευσεν ἢ	μὴ	γῆμαι, ἤ, εἰ ἔχοι γυναῖκα,
[1, 96]	ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν τάφον	μὴ	γνωσθῆναι, τοιοῦτόν τι ἐμηχανήσατο. Δυσὶν
[1, 48]	Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι. ~Ἵνα δὲ	μὴ	δοκοίη βίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ
[1, 36]	ἃ τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, αὐτοὶ	μὴ	δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ τὸ
[1, 71]	τὴν φύσιν αὐτῆς, Εἴθε, ἔφη,	μὴ	ἐγεγόνει, ἢ γενομένη κατεβυθίσθη. ~Καὶ
[1, 57]	τις, ἀντεκκόπτειν τοὺς δύο. Ἃ	μὴ	ἔθου, μὴ ἀνέλῃ· εἰ δὲ
[1, 108]	Περιάνδρου θεὶς αὐτόν. Ἔφασκε δὲ	μὴ	ἐκ τῶν λόγων τὰ πράγματα
[1, 57]	τῶν ὀρφανῶν τελευτησάντων. ~Κἀκεῖνο· δακτυλιογλύφῳ	μὴ	ἐξεῖναι σφραγῖδα φυλάττειν τοῦ πραθέντος
[1, 88]	λέγε ὡς εἰσίν. Ἀνάξιον ἄνδρα	μὴ	ἐπαίνει διὰ πλοῦτον. Πείσας λαβέ,
[1, 70]	τὸ δὲ διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι	μὴ	ἐπιγελᾶν. Ἰσχυρὸν ὄντα πρᾷον εἶναι,
[1, 54]	οἰκεῖν, ἐπιτετράψεται. Ἡμῶν δὲ εἵνεκα	μὴ	ἐστέρησο τῆς πατρίδος. ~Ταῦτα μὲν
[1, 113]	γὰρ ἔτι θητευόντεσσιν Ἀθηναίοις καὶ	μὴ	εὐνομημένοις ἐπεθήκατο Πεισίστρατος, εἶχέ κα
[1, 68]	τε τὸν ἀδελφὸν δυσφοροῦντα ὅτι	μὴ	ἔφορος ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος, Ἐγὼ
[1, 70]	τοῦ νοῦ. Θυμοῦ κρατεῖν. μαντικὴν	μὴ	ἐχθαίρειν. Μὴ ἐπιθυμεῖν ἀδυνάτων. Ἐν
[1, 93]	σκωπτομένοις· ἀπεχθήσεσθαι γὰρ τούτοις. Εὐτυχῶν	μὴ	ἴσθι ὑπερήφανος· ἀπορήσας μὴ ταπεινοῦ.
[1, 70]	Γάμον εὐτελῆ ποιεῖσθαι. Τὸν τεθνηκότα	μὴ	κακολογεῖν. Γῆρας τιμᾶν. Φυλάττειν ἑαυτόν.
[1, 70]	Ἐν ὁδῷ μὴ σπεύδειν. Λέγοντα	μὴ	κινεῖν τὴν χεῖρα· μανικὸν γάρ.
[1, 112]	ἱερὰ ἱδρύσασθαι. Εἰσὶ δ' οἳ	μὴ	κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν, ἀλλὰ χρόνον
[1, 92]	δὲ μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον	μὴ	κολάζειν, δοκεῖν γὰρ παροινεῖν. Γαμεῖν
[1, 61]	τάδε· Πεφυλαγμένος ἄνδρα ἕκαστον, ὅρα	μὴ	κρυπτὸν ἔχων ἔχθος κραδίῃ, φαιδρῷ
[1, 78]	αἰδόμενον. Παρακαταθήκην λαβόντα ἀποδοῦναι. Φίλον	μὴ	λέγειν κακῶς, ἀλλὰ μηδὲ ἐχθρόν.
[1, 91]	καιρὸς ἀρκέσει. Φρόνει τι κεδνόν·	μὴ	μάταιος ἄχαρις γινέσθω. Ἔφη δὲ
[1, 76]	διπλῆν εἶναι τὴν ζημίαν· ἵνα	μὴ	μεθύωσι, πολλοῦ κατὰ τὴν νῆσον
[1, 36]	τὸν μοιχὸν ἐρόμενον εἰ ὀμόσαι	μὴ	μεμοιχευκέναι, Οὐ χεῖρον, ἔφη, μοιχείας
[1, 98]	λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ·	μὴ	μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἀλλὰ καὶ
[1, 115]	ῥαγῆναι φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ, Ἐπιμενίδη,	μὴ	Νυμφῶν, ἀλλὰ Διός· Κρησί τε
[1, 99]	Λυδὸν ἐς Σάρδεις. Ἤδη ὦν	μὴ	ὀκνεῖτε καὶ παρ' ἐμὲ φοιτῆν
[1, 78]	πρόλεγε· ἀποτυχὼν γὰρ γελασθήσῃ. Ἀτυχίαν	μὴ	ὀνειδίζειν, νέμεσιν αἰδόμενον. Παρακαταθήκην λαβόντα
[1, 81]	ὄλβον ἴδοιμι· ἐγὼ δὲ καὶ	μὴ	ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν Ἀλυάττεω παῖδα
[1, 116]	μετὰ τῶν οἰκείων· καὶ τὸν	μὴ	πεισθῆναι, Μεσσήνην δὲ ἑαλωκέναι. ~Καὶ
[1, 67]	καὶ νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, εἰ	μὴ	περὶ παντός μοι ἦν οἰκεῖν
[1, 43]	καὶ ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ δὲ	μὴ	πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ ὁ
[1, 98]	ὁμολογήσῃς, διατήρει· λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν	μὴ	ποιοῦ· μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας,
[1, 78]	εὖ θέσθαι. Ὃ μέλλεις πράττειν,	μὴ	πρόλεγε· ἀποτυχὼν γὰρ γελασθήσῃ. Ἀτυχίαν
[1, 70]	οἰκίας καλῶς προστατεῖν. Τὴν γλῶτταν	μὴ	προτρέχειν τοῦ νοῦ. Θυμοῦ κρατεῖν.
[1, 70]	Μὴ ἐπιθυμεῖν ἀδυνάτων. Ἐν ὁδῷ	μὴ	σπεύδειν. Λέγοντα μὴ κινεῖν τὴν
[1, 49]	μὲν τῶν τὴν ἀπάτην Πεισιστράτου	μὴ	συνιέντων, ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων
[1, 56]	ἐπίτροπον τῇ τῶν ὀρφανῶν μητρὶ	μὴ	συνοικεῖν, μηδ' ἐπιτροπεύειν, εἰς ὃν
[1, 60]	Ἄρχε πρῶτον μαθὼν ἄρχεσθαι. Συμβούλευε	μὴ	τὰ ἥδιστα, ἀλλὰ τὰ ἄριστα.
[1, 93]	Εὐτυχῶν μὴ ἴσθι ὑπερήφανος· ἀπορήσας	μὴ	ταπεινοῦ. Τὰς μεταβολὰς τῆς τύχης
[1, 60]	ψεύδου. Τὰ σπουδαῖα μελέτα. Φίλους	μὴ	ταχὺ κτῶ· οὓς δ' ἂν
[1, 103]	οἱ τεχνῖται, κρίνουσι δὲ οἱ	μὴ	τεχνῖται. Ἐρωτηθεὶς πῶς οὐκ ἂν
[1, 112]	τὴν ἐπιστολὴν ὡς νεαρὰν καὶ	μὴ	τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι
[1, 37]	παρόντων καὶ ἀπόντων μεμνῆσθαί φησι·	μὴ	τὴν ὄψιν καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς
[1, 97]	τυραννήσειν τῇ εὐνοίᾳ δορυφορεῖσθαι, καὶ	μὴ	τοῖς ὅπλοις. Καί ποτε ἐρωτηθεὶς
[1, 55]	καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι· ἐάν τις	μὴ	τρέφῃ τοὺς γονέας, ἄτιμος ἔστω·
[1, 64]	πόλει χάριν κατάθοιτο ἐξευρών, ἢν	μὴ	ὕποπτος εἴης. Ἄριστον μὲν οὖν
[1, 86]	δὲ ἀτυχῆ εἶναι τὸν ἀτυχίαν	μὴ	φέροντα· καὶ νόσον ψυχῆς τὸ
[1, 122]	φῆνον· ἢν δὲ οὐ δοκιμώσητε,	μὴ	φήνῃς. Ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω
[1, 92]	τέκνα παιδεύειν· ἐχθρὰν διαλύειν. Γυναικὶ	μὴ	φιλοφρονεῖσθαι, μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007