Livre, par. |
[1, 30] |
Πλάτων
δ'
ἀντὶ
Περιάνδρου.
Περὶ
|
αὐτοῦ |
δὴ
τάδε
ἀνεῖπεν
ὁ
Πύθιος· |
[1, 35] |
πρεσβύτατον
σοφίῃ.
~Τῶν
τε
ᾀδομένων
|
αὐτοῦ |
εἶναι
τάδε·
Οὔ
τι
τὰ |
[1, 90] |
φασί,
τοῦ
Μίδα.
Φέρεται
δ'
|
αὐτοῦ |
ἐν
τοῖς
Παμφίλης
Ὑπομνήμασι.
Καὶ |
[1, 34] |
ἔπη
τείνειν
διακόσια.
Ἐπιγεγράφθαι
δ'
|
αὐτοῦ |
ἐπὶ
τῆς
εἰκόνος
τόδε·
Τόνδε |
[1, 62] |
ἐπῳδούς.
~Ἐπὶ
δὲ
τῆς
εἰκόνος
|
αὐτοῦ |
ἐπιγέγραπται
τάδε·
Ἡ
Μήδων
ἄδικον |
[1, 73] |
θάνατος.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
εἰκόνος
|
αὐτοῦ |
ἐπιγέγραπται
τόδε·
τόνδε
δοριστέφανος
Σπάρτα |
[1, 39] |
καὶ
ἀσθενείας,
ἤδη
γηραιός.
Καὶ
|
αὐτοῦ |
ἐπιγέγραπται
τῷ
μνήματι·
Ἦ
ὀλίγον |
[1, 61] |
κίχοι
θανάτου.
Τῶν
δὲ
ᾀδομένων
|
αὐτοῦ |
ἐστι
τάδε·
Πεφυλαγμένος
ἄνδρα
ἕκαστον, |
[1, 81] |
φησι
Κλέαρχος
ὁ
φιλόσοφος.
Καὶ
|
αὐτοῦ |
ἐστιν
ἐπιστόλιον
τοιόνδε·
Πιττακὸς
Κροίσῳ. |
[1, 85] |
ἔπη
δισχίλια.
Τῶν
δὲ
ᾀδομένων
|
αὐτοῦ |
εὐδοκίμησε
τάδε·
Ἀστοῖσιν
ἄρεσκε
πᾶσιν |
[1, 74] |
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις
τὸν
πατέρα
|
αὐτοῦ |
Θρᾷκα
εἶναι.
Οὗτος
μετὰ
τῶν |
[1, 71] |
τὸν
δὲ
φίλον
πείσειεν
ἀποδικάσαι
|
αὐτοῦ, |
ἵνα
ἀμφότερα
καὶ
τὸν
νόμον |
[1, 27] |
πέντε
ἡμέρας
διελεῖν.
Οὐδεὶς
δὲ
|
αὐτοῦ |
καθηγήσατο,
πλὴν
ὅτι
εἰς
Αἴγυπτον |
[1, 116] |
δὲ
καὶ
θαυμάσια
λέγεται
περὶ
|
αὐτοῦ. |
Καὶ
γὰρ
παρὰ
τὸν
αἰγιαλὸν |
[1, 63] |
ὅτι
οὐδὲν
ἀνύτω.
Φέρονται
δὲ
|
αὐτοῦ |
καὶ
ἐπιστολαὶ
αἵδε·
~Σόλων
Περιάνδρῳ
|
[1, 99] |
τὸν
Ἰσθμὸν
διορύξαι.
Φέρεται
δὲ
|
αὐτοῦ |
καὶ
ἐπιστολή·
Περίανδρος
τοῖς
Σοφοῖς. |
[1, 112] |
ἀσχολούμενον
περὶ
ῥιζοτομίαν.
Φέρεται
δ'
|
αὐτοῦ |
καὶ
ἐπιστολὴ
πρὸς
Σόλωνα
τὸν |
[1, 73] |
Ἐγγύα,
πάρα
δ'
ἄτα.
Ἔστιν
|
αὐτοῦ |
καὶ
ἐπιστόλιον
τόδε·
Χίλων
Περιάνδρῳ
|
[1, 107] |
Ἀναξίλαος
δ'
Ἀρκάδα.
Μέμνηται
δ'
|
αὐτοῦ |
καὶ
Ἱππῶναξ
εἰπών·
καὶ
Μύσων |
[1, 108] |
Πλάτωνος
τοῦ
φιλοσόφου.
Μέμνηται
γὰρ
|
αὐτοῦ |
καὶ
οὗτος
ἐν
τῷ
Πρωταγόρᾳ, |
[1, 77] |
γενέσθαι
χαλεπόν,
τὸ
Πιττάκειον.
~Μέμνηται
|
αὐτοῦ |
καὶ
Πλάτων
ἐν
Πρωταγόρᾳ·
Ἀνάγκᾳ |
[1, 108] |
ἀφανοῦς.
Ὅθεν
διὰ
τὴν
ἀδοξίαν
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὰ
αὐτοῦ
τινας
Πεισιστράτῳ |
[1, 114] |
μηδὲ
ὀφθῆναί
ποτε
ἐσθίων.
Μέμνηται
|
αὐτοῦ |
καὶ
Τίμαιος
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ. |
[1, 79] |
ἥδ'
ἱερὰ
Λέσβος
ἀποφθίμενον>
Ἀπόφθεγμα
|
αὐτοῦ· |
καιρὸν
γνῶθι.
Γέγονε
δὲ
καὶ |
[1, 116] |
πολὺ
καταδύσεται·
καὶ
ἐν
ὀφθαλμοῖς
|
αὐτοῦ |
καταδῦναι.
Καὶ
ἀνιμηθέντος
ἐκ
φρέατος |
[1, 53] |
Ἀπάγει
δὲ
ἕκαστος
Ἀθηναίων
τοῦ
|
αὐτοῦ |
κλήρου
δεκάτην,
οὐκ
ἐμοί,
ἀλλ' |
[1, 96] |
ὡς
ἄρα
ἐρασθεῖσα
ἡ
μήτηρ
|
αὐτοῦ |
Κράτεια
συνῆν
αὐτῷ
λάθρα·
καὶ |
[1, 50] |
ἀιδρίῃ
δουλοσύνην
ἔπεσεν.
Ἤδη
δὲ
|
αὐτοῦ |
κρατοῦντος
οὐ
πείθων
ἔθηκε
τὰ |
[1, 78] |
ἑταιρίαν,
ἐπιμέλειαν.
Τῶν
δὲ
ᾀδομένων
|
αὐτοῦ |
μάλιστα
εὐδοκίμησε
τάδε·
Ἔχοντα
χρὴ |
[1, 71] |
Ἠρεμίᾳ
χρῆσθαι.
~Τῶν
δὲ
ᾀδομένων
|
αὐτοῦ |
μάλιστα
εὐδοκίμησεν
ἐκεῖνο·
Ἐν
μὲν> |
[1, 49] |
ἡδέως
καὶ
τυραννεῖσθαι
ἤθελον
πρὸς
|
αὐτοῦ· |
ὁ
δ'
οὐχ
εἵλετο,
ἀλλὰ |
[1, 68] |
δυσφοροῦντα
ὅτι
μὴ
ἔφορος
ἐγένετο,
|
αὐτοῦ |
ὄντος,
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἐπίσταμαι, |
[1, 46] |
~Τὸ
δὲ
μέγιστον,
τῆς
πατρίδος
|
αὐτοῦ |
{Σαλαμῖνος}
ἀμφισβητουμένης
ὑπό
τε
Ἀθηναίων |
[1, 106] |
τινος
Ἀναχάρσιδος
πυνθανομένου
εἴ
τις
|
αὐτοῦ |
σοφώτερος
εἴη,
τὴν
Πυθίαν
εἰπεῖν |
[1, 62] |
τοῖς
ἰδίοις
τὸν
τρόπον,
ἀποκομίσαι
|
αὐτοῦ |
τὰ
ὀστᾶ
εἰς
Σαλαμῖνα
καὶ |
[1, 91] |
ἐνιαυτός.
Τῶν
δὲ
ᾀδομένων
εὐδοκίμησεν
|
αὐτοῦ |
τάδε·
Ἀμουσία
τὸ
πλέον
μέρος |
[1, 35] |
ἀπεραντολόγους.
Φέρεται
δὲ
καὶ
ἀποφθέγματα
|
αὐτοῦ |
τάδε·
Πρεσβύτατον
τῶν
ὄντων
θεός· |
[1, 96] |
πρώτῳ
Περὶ
παλαιᾶς
τρυφῆς
περὶ
|
αὐτοῦ |
τάδε,
ὡς
ἄρα
ἐρασθεῖσα
ἡ |
[1, 104] |
δὲ
ἐν
μεγάλοις.
Ἑπιγράφεται
δὲ
|
αὐτοῦ |
ταῖς
εἰκόσι·
γλώσσης,
γαστρός,
αἰδοίων |
[1, 50] |
τοῦ
Πεισιστράτου
τυραννίδος
ἐλεγεῖα
προλέγοντος
|
αὐτοῦ |
ταῦτα
ἦν·
Ἐκ
νεφέλης
φέρεται |
[1, 90] |
γε
ῥέωσιν,
ἀνακλύζῃ
δὲ
θάλασσα,
|
αὐτοῦ |
τῇδε
μένουσα
πολυκλαύτῳ
ἐπὶ
τύμβῳ, |
[1, 108] |
τὴν
ἀδοξίαν
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
|
αὐτοῦ |
τινας
Πεισιστράτῳ
περιθεῖναι
τῷ
τυράννῳ, |
[1, 50] |
ἦλθεν,
ὅτε
καὶ
ἐρωτηθεὶς
ὑπ'
|
αὐτοῦ, |
Τίς
σοι
δοκεῖ
εὐδαίμων;
Τέλλος, |
[1, 115] |
δ'
ἐν
τοῖς
Θαυμασίοις,
κατασκευάζοντος
|
αὐτοῦ |
τὸ
τῶν
Νυμφῶν
ἱερὸν
ῥαγῆναι |
[1, 96] |
Λέγουσι
δέ
τινες
ὡς
θελήσας
|
αὐτοῦ |
τὸν
τάφον
μὴ
γνωσθῆναι,
τοιοῦτόν |
[1, 81] |
ἀδελφὴ
τοῦ
Πενθίλου,
σφόδρα
κατεσοβαρεύετο
|
αὐτοῦ. |
Τοῦτον
Ἀλκαῖος
σαράποδα
μὲν
καὶ |
[1, 76] |
τῶν
Ὑπομνημάτων,
ὡς
τὸν
υἱὸν
|
αὐτοῦ |
Τυρραῖον
καθήμενον
ἐπὶ
κουρείου
ἐν |
[1, 34] |
ἀστρονόμημα.
Τὰ
δὲ
γεγραμμένα
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
φησι
Λόβων
ὁ
Ἀργεῖος
εἰς |
[1, 118] |
Περὶ
Πυθαγόρου
καὶ
τῶν
γνωρίμων
|
αὐτοῦ |
φησι
νοσήσαντα
αὐτὸν
ὑπὸ
Πυθαγόρου |
[1, 115] |
ἐκάλουν
Κρῆτες·
καὶ
τὸ
σῶμα
|
αὐτοῦ |
φυλάττουσι
Λακεδαιμόνιοι
παρ'
ἑαυτοῖς
κατά |
[1, 120] |
δ'
ὁ
Χῖός
φησιν
περὶ
|
αὐτοῦ· |
Ὥς
ὃ
μὲν
ἠνορέῃ
τε |