Alphabétiquement     [«   »]
αὑτὸν 2
αὐτὸς 8
αὐτός 3
αὐτοῦ 51
αὑτοῦ 2
αὐτοὺς 6
αὐτούς 2
Fréquences     [«    »]
43 περὶ
50 τῷ
47 ὡς
51 αὐτοῦ
52 τοὺς
59 μὴ
62 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

αὐτοῦ


Livre, par.
[1, 30]   Πλάτων δ' ἀντὶ Περιάνδρου. Περὶ  αὐτοῦ   δὴ τάδε ἀνεῖπεν Πύθιος·
[1, 35]   πρεσβύτατον σοφίῃ. ~Τῶν τε ᾀδομένων  αὐτοῦ   εἶναι τάδε· Οὔ τι τὰ
[1, 90]   φασί, τοῦ Μίδα. Φέρεται δ'  αὐτοῦ   ἐν τοῖς Παμφίλης Ὑπομνήμασι. Καὶ
[1, 34]   ἔπη τείνειν διακόσια. Ἐπιγεγράφθαι δ'  αὐτοῦ   ἐπὶ τῆς εἰκόνος τόδε· Τόνδε
[1, 62]   ἐπῳδούς. ~Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος  αὐτοῦ   ἐπιγέγραπται τάδε· Μήδων ἄδικον
[1, 73]   θάνατος. Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος  αὐτοῦ   ἐπιγέγραπται τόδε· τόνδε δοριστέφανος Σπάρτα
[1, 39]   καὶ ἀσθενείας, ἤδη γηραιός. Καὶ  αὐτοῦ   ἐπιγέγραπται τῷ μνήματι· ὀλίγον
[1, 61]   κίχοι θανάτου. Τῶν δὲ ᾀδομένων  αὐτοῦ   ἐστι τάδε· Πεφυλαγμένος ἄνδρα ἕκαστον,
[1, 81]   φησι Κλέαρχος φιλόσοφος. Καὶ  αὐτοῦ   ἐστιν ἐπιστόλιον τοιόνδε· Πιττακὸς Κροίσῳ.
[1, 85]   ἔπη δισχίλια. Τῶν δὲ ᾀδομένων  αὐτοῦ   εὐδοκίμησε τάδε· Ἀστοῖσιν ἄρεσκε πᾶσιν
[1, 74]   Φησὶ δὲ Δοῦρις τὸν πατέρα  αὐτοῦ   Θρᾷκα εἶναι. Οὗτος μετὰ τῶν
[1, 71]   τὸν δὲ φίλον πείσειεν ἀποδικάσαι  αὐτοῦ,   ἵνα ἀμφότερα καὶ τὸν νόμον
[1, 27]   πέντε ἡμέρας διελεῖν. Οὐδεὶς δὲ  αὐτοῦ   καθηγήσατο, πλὴν ὅτι εἰς Αἴγυπτον
[1, 116]   δὲ καὶ θαυμάσια λέγεται περὶ  αὐτοῦ.   Καὶ γὰρ παρὰ τὸν αἰγιαλὸν
[1, 63]   ὅτι οὐδὲν ἀνύτω. Φέρονται δὲ  αὐτοῦ   καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε· ~Σόλων Περιάνδρῳ
[1, 99]   τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται δὲ  αὐτοῦ   καὶ ἐπιστολή· Περίανδρος τοῖς Σοφοῖς.
[1, 112]   ἀσχολούμενον περὶ ῥιζοτομίαν. Φέρεται δ'  αὐτοῦ   καὶ ἐπιστολὴ πρὸς Σόλωνα τὸν
[1, 73]   Ἐγγύα, πάρα δ' ἄτα. Ἔστιν  αὐτοῦ   καὶ ἐπιστόλιον τόδε· Χίλων Περιάνδρῳ
[1, 107]   Ἀναξίλαος δ' Ἀρκάδα. Μέμνηται δ'  αὐτοῦ   καὶ Ἱππῶναξ εἰπών· καὶ Μύσων
[1, 108]   Πλάτωνος τοῦ φιλοσόφου. Μέμνηται γὰρ  αὐτοῦ   καὶ οὗτος ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ,
[1, 77]   γενέσθαι χαλεπόν, τὸ Πιττάκειον. ~Μέμνηται  αὐτοῦ   καὶ Πλάτων ἐν Πρωταγόρᾳ· Ἀνάγκᾳ
[1, 108]   ἀφανοῦς. Ὅθεν διὰ τὴν ἀδοξίαν  αὐτοῦ   καὶ τὰ αὐτοῦ τινας Πεισιστράτῳ
[1, 114]   μηδὲ ὀφθῆναί ποτε ἐσθίων. Μέμνηται  αὐτοῦ   καὶ Τίμαιος ἐν τῇ δευτέρᾳ.
[1, 79]   ἥδ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον> Ἀπόφθεγμα  αὐτοῦ·   καιρὸν γνῶθι. Γέγονε δὲ καὶ
[1, 116]   πολὺ καταδύσεται· καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς  αὐτοῦ   καταδῦναι. Καὶ ἀνιμηθέντος ἐκ φρέατος
[1, 53]   Ἀπάγει δὲ ἕκαστος Ἀθηναίων τοῦ  αὐτοῦ   κλήρου δεκάτην, οὐκ ἐμοί, ἀλλ'
[1, 96]   ὡς ἄρα ἐρασθεῖσα μήτηρ  αὐτοῦ   Κράτεια συνῆν αὐτῷ λάθρα· καὶ
[1, 50]   ἀιδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν. Ἤδη δὲ  αὐτοῦ   κρατοῦντος οὐ πείθων ἔθηκε τὰ
[1, 78]   ἑταιρίαν, ἐπιμέλειαν. Τῶν δὲ ᾀδομένων  αὐτοῦ   μάλιστα εὐδοκίμησε τάδε· Ἔχοντα χρὴ
[1, 71]   Ἠρεμίᾳ χρῆσθαι. ~Τῶν δὲ ᾀδομένων  αὐτοῦ   μάλιστα εὐδοκίμησεν ἐκεῖνο· Ἐν μὲν>
[1, 49]   ἡδέως καὶ τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς  αὐτοῦ·   δ' οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ
[1, 68]   δυσφοροῦντα ὅτι μὴ ἔφορος ἐγένετο,  αὐτοῦ   ὄντος, Ἐγὼ μὲν γὰρ ἐπίσταμαι,
[1, 46]   ~Τὸ δὲ μέγιστον, τῆς πατρίδος  αὐτοῦ   {Σαλαμῖνος} ἀμφισβητουμένης ὑπό τε Ἀθηναίων
[1, 106]   τινος Ἀναχάρσιδος πυνθανομένου εἴ τις  αὐτοῦ   σοφώτερος εἴη, τὴν Πυθίαν εἰπεῖν
[1, 62]   τοῖς ἰδίοις τὸν τρόπον, ἀποκομίσαι  αὐτοῦ   τὰ ὀστᾶ εἰς Σαλαμῖνα καὶ
[1, 91]   ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων εὐδοκίμησεν  αὐτοῦ   τάδε· Ἀμουσία τὸ πλέον μέρος
[1, 35]   ἀπεραντολόγους. Φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα  αὐτοῦ   τάδε· Πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεός·
[1, 96]   πρώτῳ Περὶ παλαιᾶς τρυφῆς περὶ  αὐτοῦ   τάδε, ὡς ἄρα ἐρασθεῖσα
[1, 104]   δὲ ἐν μεγάλοις. Ἑπιγράφεται δὲ  αὐτοῦ   ταῖς εἰκόσι· γλώσσης, γαστρός, αἰδοίων
[1, 50]   τοῦ Πεισιστράτου τυραννίδος ἐλεγεῖα προλέγοντος  αὐτοῦ   ταῦτα ἦν· Ἐκ νεφέλης φέρεται
[1, 90]   γε ῥέωσιν, ἀνακλύζῃ δὲ θάλασσα,  αὐτοῦ   τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ ἐπὶ τύμβῳ,
[1, 108]   τὴν ἀδοξίαν αὐτοῦ καὶ τὰ  αὐτοῦ   τινας Πεισιστράτῳ περιθεῖναι τῷ τυράννῳ,
[1, 50]   ἦλθεν, ὅτε καὶ ἐρωτηθεὶς ὑπ'  αὐτοῦ,   Τίς σοι δοκεῖ εὐδαίμων; Τέλλος,
[1, 115]   δ' ἐν τοῖς Θαυμασίοις, κατασκευάζοντος  αὐτοῦ   τὸ τῶν Νυμφῶν ἱερὸν ῥαγῆναι
[1, 96]   Λέγουσι δέ τινες ὡς θελήσας  αὐτοῦ   τὸν τάφον μὴ γνωσθῆναι, τοιοῦτόν
[1, 81]   ἀδελφὴ τοῦ Πενθίλου, σφόδρα κατεσοβαρεύετο  αὐτοῦ.   Τοῦτον Ἀλκαῖος σαράποδα μὲν καὶ
[1, 76]   τῶν Ὑπομνημάτων, ὡς τὸν υἱὸν  αὐτοῦ   Τυρραῖον καθήμενον ἐπὶ κουρείου ἐν
[1, 34]   ἀστρονόμημα. Τὰ δὲ γεγραμμένα ὑπ'  αὐτοῦ   φησι Λόβων Ἀργεῖος εἰς
[1, 118]   Περὶ Πυθαγόρου καὶ τῶν γνωρίμων  αὐτοῦ   φησι νοσήσαντα αὐτὸν ὑπὸ Πυθαγόρου
[1, 115]   ἐκάλουν Κρῆτες· καὶ τὸ σῶμα  αὐτοῦ   φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι παρ' ἑαυτοῖς κατά
[1, 120]   δ' Χῖός φησιν περὶ  αὐτοῦ·   Ὥς μὲν ἠνορέῃ τε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007